Ad eundem ibidem constitutum, 23. Novembris 1658. Reverendissime in Christo pater, observandissime domine domine

(1) Reverendissimam pietatem vestram negotiis suis ac forte, quod nolim, etiam adhuc grabato detentam iterum turbo. (2) Causa haec est et unica: [ERROR: no reftable :] causa ... unica] Vgl. Primisser cap. 42 § 46 Tendebat hoc iterum anno contra inducias olim pactas Brixinense consistorium parochiam Stamsensem sua exemptione privare. Silzensium et Miemingensium vicarios nostros visitationem ecclesiae parochialis nostrae iniunxit. Advenere X Kalendas Novembres, et clam dum aedituus in campanili ad sacra signum fecit, ecclesiam ingressi moxque egressi portae exterioris custodem adeunt eique „Custos“ inquiunt „nunties patri priori visitatum modo a nobis esse sanctum Ioannem!“ statimque furum instar se proripiunt. His ita peractis prior abbate tunc absente Silzam misit, qui visitationem et iniuriosam et clandestinam fuisse protestaretur. Respondit vicarius (Paulus Sigelius adhuc erat) id se fecisse iussu Brixinensis curiae. Clandestine autem, eo quod sciret, visitationem publicam a Stamsensibus non solere admitti. (3) Hesterna luce sub medium octavae cum aeditus noster ad sanctum Ioannem in campanili alterum signum consueto more ad missam octava secturam pulsaret, de improviso superveniunt per portam superiorem eidem ecclesiae contiguam parochi, Silzensis, Miemingensis et Flaurlingensis, qui circa aedem ancillarum nostrarum ex equis descendentes prope ecclesiam sancti Ioannis ingrediuntur (n.b.: sacristia erat clausa) factaque ibidem vix spatio orationis dominicae mora rursum egressi recta ad monasterii portam adequitant, ubi accito ad fenestellam portario parochus Silzensis “Heus tu” inquit “sodes, nunties velim patri priori visitatum modo a nobis esse sanctum Ioannem. (4) Cum nam ex commissione episcopali iniunctum mihi fuerit munus visitandi omnes ecclesias in districtu huius decanatus, intermittere me non ausum, quin et capellam (ita vocitabat) sancti Ioannis visitarem, mihi id in malam partem ne vertat aut aegrius ferat, qui superioritatis imperio compulsus fecerim!”

(5) Haec ita effatus hospitem nostrum Christophorum Gässler e templo monasteriali post auditam missam fortuito egressum et iam ad portam perductum in testem huius actus visitationis vocat. (6) Sed is paucis terse respondisse fertur nihil haec ad se, nuntiarent ipsi, siquid vellent. (7) Tum ergo nobile istud tricinium tenebrionum et lucifugarum veluti re valde strenue confecta versis calcaribus, qua data porta, ruunt viamque versus Riezium capessunt.

(8) Ego harum rerum, dum gererentur, prorsus ignarus post meridiem primum comperi, quid actitatum. (9) Praeverti facile ac impediri poterat haec clancularia visitatio, si granarius noster

Previous page

Next page