rari satis non possum istorum hominum malitiosam rusticitatem, qui cum nihil magis formidare deberent, quam ne pastore orbati perceptione sacramentorum, pastu divini verbi aliisque ecclesiae emolumentis carere cogerentur, ispi e contrario curionem suum nullis, vel leviculis de causis, penitus non servato ordine iuris et aequitatis sine antegressis ullis admonitionibus statim deiectum ac depositum cupiant, nempe genio suo rustico non satis gratum et arridentem. (3) Qui si hactenus cum iudice Zeilero et aliis quibusdam sua in caupona dilapidasset, nae ille optimus atque intimus eorum amicus foret, nunc vero cum is forum et popinas devitet atque intra aedis canonicae parietes, ut virum ecclesiacum apprime decet, sese contineat, exosus malevolis ac invisus redditur eumque velut lapidem offensionis excutere imprudentissime moliuntur. (4) Quare rebus ita constitutis admodum reverendam et spectabilem dominationem vestram hisce peramice requisitam cupio, quatenus praefatum dominum Iacobum contra malesanas suarum ovium machinationes officii sui auctoritate et manutentione tueri adhuc porro dignetur vel certe, si et ipsa spectabilis dominatio vestra in illo dignum aliquid reprehensione aut etiam amotione deprehenderit, rerum statu mihi ceu directo collatori mature perscripto et insinuato, inducias saltem ad usque purificationis festum prorogare velit, dum fructus et proventus annuos facere possit suos, ne, quod ipse seminavit, alii metant non meriti. (5) Atque hisce admodum reverendae et spectabili dominationi vestrae omnem utriusque hominis prosperitatem ex animo precor. (6) Dabam ex monasterio meo Stambsensi non ad pluteum, sed ex grabato die 13. Iunii anno 1658.