Tibi dono, corculo imperator utitur.
Mat: Ut te, latro, perdant coelites! Ah, quomodo
Feram dolorem? Ablata vitae portio est.
Cui conquerar necessitatem? Vindica,
O Christe, nostram iniuriam! Sth: Spectavimus
Pugnam tuam, Schuri, lepidam. Ras: Quot parvulos
Exenterasti? Sch: Praeter hunc nullum, imo vix
Istum licuit nancisci. Ita matres occulunt
Sua pignora et tuentur astutissimae.
Str: Quid statis hic? Caesar moratur anxius,
Et corcula divinatio iam flagitat,
Magi magaeque iam meditantur carmina.
Pac: Satisne multa rere, o dux inclyte?
Str: Satis superque. Currite! Omn: Quam promptissimi!
Str: Tyrannis isthaec non poterit consistere:
Nimium exacerbat subditorum pectora.
Por: Et iure! Nam quis aspiciat siccis genis
Infantulorum carnificinam? Si modus
Diis placet, crudeliores Caesare
Deos vocarim. Sed probandum est, quod probat.
Olim exedet, quod intrivit damno suo.
Str: At at sophorum excita turba convolat!
Por: Salvere iubeo Caesaris vos nomine,
Splendore quorum claret Aegypti solum.
Phi.1: Et tibi secundent omnia magni coelites,
Dux magne! Qua Caesar vocavit gratia?
Phi.2: Et nostra nos lycea iussit linquere?
Por: Sacra innovantem nuper Aegypti diis

Previous page

Next page