Oec: Quo tam repente nobiles tendunt viri
Cum sarcinis viaticoque tegmine?
Chr. 2: Edicta quae sint Caesari nuper tenes?
Chr. 3: Et quos suorum daemonum cultus paret?
Oec: Audivi et horrui. Chr. 1: Exilium delegimus,
Ne turpibus cogamur assensum dare
Factis tyranni. Oec: Principum longae manus.
Vos insequetur profugos. Chr. 2: Praestat solum
Extra paternum occumbere, quam tot funera, 248sq.] A 186sq.
Tot Christianorum ruinas cernere.
Chr. 3: Petimus Syenem, et remotas insulas,
Aut si nequimus ratibus illuc transvehi,
Habitare montium cavernas cum feris
Haud indecorum rebimur. Oec: Faxit deus,
Ut terra videat vos reduces Aegyptia:
Mutare novit temporum faciem. Chr. 1: Ipsius
Arbitrio stamus, cadimus. Chr. 2: Serenitas
Plerumque sequitur nubila. Speramus fore,
Ut Christianis cedat hoc in commodum,
Quod detrimentum creditur. Oec: Quid Costidi,
Dominae meae, referam? Chr. 3: Iubebis nomine
Nostro valere et ab insidiis tyrannicis
Cavere. Omn: Vale, deoque vive perpetim,
Salvamque Christiadis tuere Costida!
Fam. 1: Revertimur vacuis manibus iussi, omnia
In pauperum agmen dona dispertivimus.
Quantas recreati principi grates agunt!
Quanto tripudiant gaudio mendiculi!
Oec: Praeite, domina operitur adventum! Omn: Ut iubes.