In CroALa inventa

Sic repetita, precor, semper donaria constent,
Sic liceat Domino uota referre suo,
Cuncta sed hac sola sacraria lege pacisci
Respuat atque omnes impius ille deos.
Non impune tamen repetuntur sacra, profanus
Ille feret factis praemia digna suis.
Quamuis sacrilegus pannosa ueste tegatur
Et libertino uertice templa colat,
Vexabunt illum Furiae caedentque flagellis
Morsque cucullatum proferet atra caput.

6. Ad Ferdinandum Regis Alfonsi filium
Dum Marrucinam nuper praeteruehor arcem,
Ardebam uultus cernere posse tuos,
Sed dum forte uiam cogor properare, propinquo
Non potui tanti principis ore frui,
Nostra nec optato satiaui lumina uultu,
Nec desiderii est cura leuata mei.
Sed merui questus – oculis me nanque fatebor
Cernere delicias non meruisse meas –
Qui Marrucinos passus non principe uiso
Protinus atque tuam praeteriisse domum,
Cum frustra ignarus properarem ad littora, frustra
Non profecturo frena remissus equo.
Nam simul ut Zephyros sensit, non passa morari
Vlterius multis rebus onusta ratis,

Vade retro

Vade porro

Crijevic, Ilija (1463-1520) [1484, Dubrovnik]: Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica, 7675 versus, verborum 46525, ed. Darko Novakovic [genus: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [numerus verborum] [crijev-i-carm-1678.xml].