Nanque priore bono fruimur nec pignora tantum
Amisisse dolet, quantum habuisse iuuat;
Optio si detur natorum, nec pater ullus
Longaeuos quantum uellet habere bonos.
Adde quod aduerso caelebs rumore laborat,
Dedecorant orbos probra nec ulla patres.
Quisnam infoecundum laudet nisi numina castus
Conciliet sanctae dote pudicitiae?
Si caelebs aegrotat inops, nemo assidet illi,
Si diues, fidus nemo minister erit.
Quae non longa mora est illius et annua mortis,
Cuius diuitiis quisque propinquus hiat?
Nec fletur caelebs extinctus, pignora patrem
Non illum implorant, nupta nec orba uirum.
Ergo pudicitiae seruandae accingere, cuius
Caelitibus magnis innuba uita placet,
Seu magis uxoris delectus et optio fiat,
Quo mala, quo uites tanta pericla, Mari!