Illic uirgineos testantia sidera partus
Nunctia nascentis prima fuere Dei,
Caelestisque Fides stimulis ingentibus aegit
Extremo attonitos ex oriente Magos.
Praeuento rumore uolant atque ocius Euro,
Nec uia ueloces longa fatigat equos.
Iamque explorandis obiter natalibus oris
De Christo Solymum consuluere genus,
Vtque recognoscunt Bethlemica culmina tantum
Municipem et ciuem promeritura Deum,
Quae sese iactant fidibus Dauida canoris
Et consanguineum progenuisse ducem,
Iam per Idumeos iter irreuocabile tendunt,
Rursus et Herodis regna cauenda feri,
Gaudentesque iterum caeleste reuisere sidus
Aetherea clarum luce sequuntur iter.
Nec mora; succedunt septum face sideris ardens,
Signa lacessito cuius inusta solo,
Aurum, thus, myrrham regalia dona ferentes,
Hoc regi, tumulo hanc, illa dedere Deo;
Quique perexiguas tegetes, non atria regum,
Natali uoluit nobilitare suo,
Fecit adorari praesepe, crepundia, pannos,
Prostratis teneros regibus ante pedes.
In foeno et stabulis maiestas tanta reperta est
Aulaque siderei Regis ouile fuit;

Vade retro

Vade porro