decurrunt. Boat impulsus clamoribus aether
celsaque convexi mutavit machina coeli.
Protinus Eridanum triplici - mirabile dictu! -
ponte secant geminaeque alacres discrimina ripae
utraque coniungunt atque ulteriora capessunt,
includuntque tuis hostem, Ferraria, muris
iam iani captivo subiturum vincula collo.
At pater Eridanus sinuoso ut forte sub antro
iura dabat nymphis et certo limite metas
ponebat, subito misceri murmure pulsas
sensit aquas, credit mundi compage soluta
antiquum rediisse chaos, seu Dite recluso
Erigonas iterum concusso insurgere coelo,
territus accelerat summamque attollit in unda
canitiem. Musco barbam muscoque seniles
ornaret crines et glauca in veste nitebat.
Ut vero pontes tantamque in flumine molem
vidit et immixtas pediti discurrere turmas
qua naves ierant et se torpentia passum
iura soli perculsus corda dolore,
coelum adit et tali compellit voce Tonantem:
O summi rex magne poli qui mitibus undis
tellurique suas ponis, iustissime, leges,
quid praestat, quid iam summum mihi praestat in omnes
imperium fluvios et quod multi poplite flexo,
ipse quoque ingentes Tybris submittat habenas,
si stagnis vix digna fero vernisque pudenda
gurgitibus? si me domitum risere propinqui
torrentes? unum cumque indignatus Araxes
a tres ego sustineo parvo discrimine pontes,
ac quid Hyperboreo labor felicior isto
aut gelido Tanai? En me quoque tarda bubulci
plaustra ineunt, en cornipedum captivus equorum
crebro calce notor, tot structis pervius alis.
Non hoc Teutonici rabies insana furoris
cum Latias invasit opes, non Gallicus ausus
ille furor, non tot Geticaeque Hunnaeque phalanges
nil vetitum quamvis inconcessumque putarent.
Heu, solis humiles Venetis et gurgite vili
manamus, solis iungendi ponte videmur!
Cui pater aetherius placido sic ore profatur:

Vade retro

Vade porro