In CroALa inventa

ms-354v
Peccatum. De primorum parentum culpa et poena [ERROR: no reftable page:]43. Vnde ad hominem peccata perueniant [ERROR: no reftable page:]179. Parsimonia qualiter uitium esse possit [ERROR: no reftable page:]137. Passio Christi [ERROR: no reftable page:]81. De eadem quomodo summam uirtutem contineat et ueram sapientiam et ueritatem [ERROR: no reftable page:]86. Dixerunt eum esse Legis destructorem [ERROR: no reftable page:]86. Quę causa et quis ordo passionis. Quibus pręnunciata oraculis [ERROR: no reftable page:]88. A regno Dauid usque ad crucem Christi mille anni [ERROR: no reftable page:]90. De miraculis in passione. De sepultura et resurrectione [ERROR: no reftable page:]90. Quare expers culpę subire uoluit poenam [ERROR: no reftable page:]93. De mysterio crucis et significatione eorum quę geseit aut pertulit. Christus pręfiguratus in immolatione agni [ERROR: no reftable page:]94. De potentia signi crucis et inuocationis Crucifixi [ERROR: no reftable page:]96. Prouidentia contra philosophos [ERROR: no reftable page:]2. Mundum Dei prodentia gubernari 149, [ERROR: no reftable page:]150. Quod omnis res, etiam que uidetur mala, ad aliquem usum facta est [ERROR: no reftable page:]150. Quod Deus administrat mundum et regit hominum actus [ERROR: no reftable page:]180. De prouidentia circa hominis fabricam [ERROR: no reftable page:]191.

[ERROR: no reftable :]LAERTIVS
Pax. Heraclitus dicebat iniuriam extinguere oportet magis quam ardentem rogum plebemque pro lege non secus ac pro muro pugnare [ERROR: no reftable page:]89. Vita nostra neque stultitia neque glorię uanitate opus habet, sed solum tranquille ac secure uiuere [ERROR: no reftable page:]105.
Pudicia. Xenocratem Phyrne cum frustra tentasset in eodem decubans lecto, discedens percunctantibus se non a uiro, sed a statua exire dixit [ERROR: no reftable page:]39.
Pietas. Aristoteles, cum sibi probro daretur, quod nequam homini misericorditer tulisset opem: Non, inquit, mores miseratus sum, sed hominem [ERROR: no reftable page:]46. Xenophanes Pythagoram sugillat dicens, cum uidisset aliquando canem cędi, miseratus ait: Desine hunc cędere. Est enim chari sodalis anima, quam eius ex uerbis agnoui [ERROR: no reftable page:]84. 124 LACTANTIVS FIRMIANVS / LAERTIVS
Penitentia. Cleantes sępe, cum foderet se ipsum, increpabat. Quem audiens Aristoteles: Quem, inquit, obiurgas? Et ille ridens inquit: Senem canum, excordem, amentem [ERROR: no reftable page:]78.
Patientia. Chilo indignanti fratri, quod ephorus ipse non fieret, cum ille fuisset: Ego, inquit, pati iniurias scio, non tu [ERROR: no reftable page:]9. Difficile esse dixit iniurias tolerare [ERROR: no reftable page:]10. Bias interrogatus, quid nam esset difficile: Ferre, inquit, fortiter mutationem rerum in deterius [ERROR: no reftable page:]11. Socrates, cum fuisset a quodam calce percussus, admirantibus illius tolerantiam dixit: Quid enim, si me asinus calce impetisset, num illi diem dixissem [ERROR: no reftable page:]18. Aristippus consputus a Dionysio modice tulit eam iniuriam, cum quidam ęgre ferret. Piscatores, inquit, ut gobium capiant, mari patiuntur aspergi, et ego, ut balenum accipiam, non patiar excreatione aspergi [ERROR: no reftable page:]22. Polemon a cane lacessitus, dum ille suram discerperet, ne expalluit quidem [ERROR: no reftable page:]40. Diogenes ęstate se in feruida arena uolutabat, hyeme uero statuas niue perfusas complectebatur se ipsum ad laborum tolerantiam

Vade retro

Vade porro

Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].