Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
-- KK1-78 --
loquentem [ERROR: no reftable page:]41.
Amicos, qualescunque sint, oportere seruari, ne uideamur uel malis usi uel deuitare
bonos. Aristoteles rogatus, quid sit amicus, "una", inquit, "anima in duobus corporibus
habitans". Rogatus, erga amicos quales esse debeamus, "quales", inquit, "eos erga nos
esse optamus. Fauorinus refert eum crebro dicere solitum: Amici, amicus nemo [ERROR: no reftable page:]47.
Amiciciam ęquitatem esse deffiniuit reciprocę beniuolentię. Eius tres species esse:
aliam cognationis, amatoriam aliam tertiamque hospitalem [ERROR: no reftable page:]48.
Demetrius amicos dicebat secundis in rebus adesse aduocatos, in calamitatibus autem sua
sponte atque inuocatos [ERROR: no reftable page:]52.
Diogenes: Meam et tuam amiciciam perna dissoluit. Alteri idem: Tuam amiciciam modicum
casei rupit [ERROR: no reftable page:]57.
Zeno interrogatus, quid esset amicus, "alter", inquit, "ego". Cum Crates eum per
pallium a Stilpone retraheret, dixit: "O Crates, aptissima philosophorum captura est, quę
fit per aures. Persuadens igitur trahe; quod si per uim egeris, corpus quidem apud te, sed
animus apud Stilponem erit" [ERROR: no reftable page:]65.
Amiciciam inter bonos dumtaxat, quos inuicem studiorum similitudo conciliat, posse
consistere. Item quid sit amicicia [ERROR: no reftable page:]73.
Amaturum sapientem iuuenes aptos ad uirtutem [ERROR: no reftable page:]74.
Pytagoras primus amicorum omnia communia dixit amiciciamque ęqualitatem [ERROR: no reftable page:]81.
Conciliandę amicicię imprimis studiosus fuit [ERROR: no reftable page:]82.
Inuicem ea ratione conuersandum, uti ne ex amicis inimicos, uerum ex inimicis amicos
faciamus [ERROR: no reftable page:]82.
Auxilium.
Pythagoras: Onus una tollendum non adiiciendum [ERROR: no reftable page:]82.
Adulatio . Diogenes olera abluens Aristippum arguit adulationis etc.
[ERROR: no reftable page:]22.
Antisthenes pręstare dicebat necessitate urgente in coruos quam in assentatores
incidere; illos quippe mortuos, istos uiuentes deuorare [ERROR: no reftable page:]54.
Diogenes rogatus, quę nam bellua perniciosissime morderet, "ex feris", inquit,
"obtrectator, ex mitioribus adulator." Sermonem ad gratiam instructum melleum esse laqueum
dixit [ERROR: no reftable page:]58.
Crates desertos dicebat, qui cum assentatoribus essent, non secus ac uituli cum inter
lupos sunt: neque enim cum illis propinquos neque cum his esse, sed insidiatores [ERROR: no reftable page:]61.
Timon,
Marulic, Marko (1450-1524) [1480]: Repertorium, versio electronica, Verborum 315700, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - loci communes] [numerus verborum] [marul-mar-repert.xml].
|