Inimicus. Thales rogatus, quomodo aduersa quis ferat facillime: Si inimicos, inquit, uiderit deterius affectos 6.

Indoctus. Diogenes debiles dicebat, non surdos aut cęcos, sed imperitos 56.

Ignobilis. Bion, Boristhenites philosophus, ab Antigono interrogatus de patria ac parentibus: Pater, inquit, meus libertus fuit cubito se tergens. Significabat illum succidam et laridum uenditasse. Boristhenites genere non habens faciem, sed in facie scripturam acerbissimi domini. Mater autem, quam huiusmodi [ERROR: no reftable :]ducere potuit etc. Denique ait: Me autem ex me ipso intuere 43.

Democritus: Veni, inquit, Athenas, et nemo me cognouit 92.

Ignauus. Diogenes reuertebatur ex Lacedemone Athenas. Interrogatus, quo et unde: A uiris, inquit, ad mulieres 59.

Incertum. Aristo Achademico cuidam quicquam se comprehendere neganti: Ergo ne, inquit, hunc iuxta te sedentem non uides? Negante illo: Quis ergo te, inquit, excęcauit? Quis ipsa lumina abstulit? 77.

Xenophanes ait: Quid nam manifestum sit, nullus uirorum nouit neque erit quispiam qui sciat. Idem multi alii quos Scepticos appellant 95,97, 98.

Iuramentum. Thales: Non est, inquit, periurium adulterio deterius 6.

Zeno per caparim, Socrates per canem deierabant 66.

/ Pythagoras iurare per deos uetabat; quemque enim studiose curare oportere, ut ex uitę merito sibi fides habeatur 82.

Infamia. Socrates dicebat expedire se ipsum comicis exponere. Nam si quidem ea dixerint, quę in nobis corrigenda sunt, emendabunt, sin alia, nihil ad nos 19.

Conuitia in Aristotelle 46.

Diogenes grammaticos admirabatur, quod cum Vlixis mala requirerent, sua ignorarent 56.

Exprobrante sibi, quod aliquando pecuniam falso signasset: Tempus, inquit, fuit, cum talis eram, qualis tu modo. Qualis autem ego modo sum, nunquam tu eris 58.

Prandenti in platea qui circumstabant iugiter dicebant: Canis, canis. Vos, inquit, canes estis qui prandenti circumstetistis 59.

Gladium acutum deuitandum, id est cauendam infamiam 82.