bus spectare fuit currus aliquot sauciis onustos ex monte Urentio advenientes; Hic ipse Urentius ille mons est, qui in geminos utrínque scopulos assurgit prærupto ac horribili præcipitio subjectóque lacu infamis, & seu ab ardente frigore, seu ab urente gelidóque ventu ita dictus, iter facientibus, perquam infestus; Hos inter transeundum erat, Obio-Rutulis, via cæteroquin satis latâ, nî eam minùs tutam imperviámque Rusticorum turmæ reddidissent, â quibus subeuntes vel striatis fistulis, vel emissâ cùm glandibus Saxorum grandine é loco simul & vitâ submovebantur, cadaveribus in lacu suâ spontè contumulatis; Hanc viam superare hostes oportebat, si in Lotyris viscera penetrare cuperent, Danuomio Duci & Rutulorum in Magnâ Hesperiâ stratego se suásque vires juncturi, quamvis & saccus (id loco nomen) superesset, in quem si cæco impetu intrassent, ceu feræ in non prævîsa retia ruituri, luctari quidem cùm montibus, sed eluctari difficulter potuissent.