Ut pereat vulgus, fulgentes sumite cultros,
Ardescens oleum, gladios palosque tremendos, 830
Urite flammis et Stygias dissolvite vires!
Carmina me dicent heroem: ut victima cuncti
Ad finem debent istum decedere vita!“…
Vix Smail-aga furens finem dedit ore loquendi,
Cum ballista foris explosa superstes in umbras 835
Saferi lumen sparsit, qui promptus ad Agam
Venerat; ac hodie, iaculum quae coepit acerbum,
Mortiferum plumbum tristem dedit his modo finem.
„Christiadae, vulgus!“ colles clamore resultant.
Prima ex ballistis statio tum papiliones 840
Glandibus aggressa est. „Vulgus!“ clamoribus aurae
Turcarum replentur: „equum!“ conclamat et Aga.
Deinde faces statio saevas iaculata secunda est.
„Undique Christiadae! Mucrones ignivomasque
Ballistas!“ „Equum! equum confestim duc mihi, Chaso!“ 845
Ballistas statio quoque tertia tunc vacuavit
Et Chasan, cane qui velocior est leporino,
Illi duxit equum. Momento, quo Smail-aga
Ascensurus equum fuerat, de nubibus ignis
Fulserat, et calidum plumbum prostravit eundem. 850
Nox atra est, nescis, quisnam prostraverit illum,
Ast illic ballistam explodit Mirko propinque…
Ac anima obscuram per noctem corporis orba,
Moesta, dolens, fortis, spoliata repente cucurrit!...
Occubuit Smail-aga, tamen contendere Turcae 855
Continuant, tantum tenebris modo tu prohiberis,
Congredientum ne mireris strenua gesta.
Prospectum tenebrae prohibent: cum a nubibus autem

Vade retro

Vade porro