Adsis mî, facilisque iuves tua gesta canentem;
Orpheus nam si iterum vitales carperet auras,
Famâ digna tuâ non fingere carmina sciret.
O regum puro veniens de sanguine Princeps 80
Te manet imperium arctoâ in regione vetustum,
Quod varias gentes, multasque amplectitur urbes.
Caesarêa de stirpe fuit tibi mater, et uxor,
Digni et nascentur tali de sanguine reges.
Iam cognata domus tibi Galla, Hispanaque plaudit, 85
Cuius et imperio multas nunc India gentes
Addit, nec radios sol noctu subtrahit umquam.
Moscorum Princeps devictus marte cruento
Magnanimum agnoscens hostem te sponte veretur.
Ocyor hinc boreâ pete nunc Istrumque, Tyramque, 90
Atque urge ignivomum, prosterne et caede draconem.
In noctis densas lunam compelle tenebras,
Alma tuo suffusa dies ut lumine fulgat.
Cresce, puer, cunctae noscunt te nomine gentes,
Atque tuae fronti centum diademata nectunt. 95
Vive, invicte, diu, iustus compesce rebelles,
Perge alacer, te fata vocant quocumque potentem.
Trans glaciale aequor Caesar dominaberis, orbis
Iste tibi angustus, victor nova regna capesse.
Sed iam tempus adest retro vestigia ferre, 100
Ut sequar, Osmani quâ liqui parte ministrum.
Fertur equo celerans, densae sylvaeque propinquat,
Aemus ubi e glacie se tollens vergit ad Austrum.
Hîc orbis Kunoviza videt iuga dicta catenas,
Quae nemora, et glacies obducunt undique circum; 105
Attolli haec contra, protendi atque ordine longo,
Ast ubi praerupti montes panduntur hiatu,
Illic sacram aedem Gradivi est fama stetisse,

Vade retro

Vade porro