Degenerat proles agresti matre creata.
An tibi belligeris arderent pectora flammis,
Ni tua regali genitrix sata gente fuisset?
Stirpe e Caesareâ Moscorum virgo nitebat
Illa oculis, roseus micat ut Pallantidos ortus,
Atque oris specie, Titan ceu fulget ab axe.
Illius hanc rapuit patri dux Tartarus audax,
Atque tuo ut formâ praestantem misit habendum,
Vestibus auratis nitidam, gemmisque micantem,
Ante tui Argivas atavi duxere puellas
Sanguine Caesareo, et spectandas frontis honore.
Hac aquilae in nido draco se ratione locavit,
Et celebratus hymen circum fulgentibus armis. 185
Haud igitur sponsam, Princeps o maxime, quaere
Captivas inter, regali at stirpe puellas.
Harum conspicuas tres, quatuor elige formâ,
Uxorem hinc lectam, trahit ut tibi corda voluptas,
Duc tecum, ut valeat belli mulcere labores, 190
Et linque hîc socerum, regni qui flectat habenas.
Ipse tibi paries sobolem, nova ditia regna,
Te fratres contra teget ille, tuebitur urbem.
Illum nec metuas infidâ mente futurum,
Dum tam sublimi se ornatum spectet honore. 195
Scilicet Othmanidum qui non est stipite natus,
Fulmineum invidi non stringet Caesaris ensem,
Diliget at contra natos, quos, Caesar, habebis,
Gestiet et proprios posse adpellare nepotes.
Firmo sic solio poteris securus haberi, 200
Quoquo carpis iter, magnis et viribus auctus
Caesar eris reges fortunatissimus inter.
Haec ait ille, Spado contra niger ore profatur:
Nolis Caesaream tecum omnem perdere stirpem;

Vade retro

Vade porro