Firmum stare nihil, nequeat quod tempore labi, 45
Et talem subeunt legem si sceptra tenentes,
Quosque colit totus, digne veneratur et orbis,
Quae vos sors maneat notos vix nomine in orbe?
Husseni miseri, Dilaveri atque potentis
Trunca infixa ducum capita hastis gestat acutis 50
Improba turba furens, et vox audita per auras.
Ista manent diros immitia fata tyrannos,
Centum et reddebant voces. O dedecus ingens!
Sic noster luitur cruor, et violentia passa,
Ex isto exemplum nunc Caesare sumite Reges, 55
Qui sibi subiectos crudeli morte peremit.
Atque est imperio vi, nullo et iure potitus.
Dumque hoc arrectas Osmani perculit aures,
Imperium rapui cuinam, fida agmina? clamat,
An pater Akmetus non vero nomine vester 60
Caesar erat, moriens mihi nonne et sceptra reliquit,
Sceptra eadem a proavis longo ordine rite recepta?
Surripit imperium, libertatemque minando
Tristia fata mihi violentia sola triumphans.
Quod scelus admisi, trahar ut sic turpe per urbem? 65
Me sane haud propter, Kosaccos vindice poena
Plecterem ut, Othmanidis qui ingentia damna tulere,
Ante annum gessi bellum cum gente Polonâ,
Quod primo arrisit faustum, nobisque secundum,
Nam vitae haud parcens me in aperta pericula misi, 70
Et si omnes, ut ego, pugnassent fortiter armis,
Vicisse haud sese iactaret Sarmata Turcas.
Me, cui devovi, populus mihi talia reddit
Praemia? non hostes, vigilum sed me agmina vexant.
Anne hosti ereptus fuerim in certamine diro, 75
Perderem ut imperium populi motu, atque cohortum?

Vade retro

Vade porro