Iam sibi sanguineos fingit decurrere rivos, 45
Caesa et belligerûm iam corpora utrinque iacere.
Fallitur at visu, ficto certamine pubes
Ediscit palmam nancisci marte furente.
Caesaris ante oculos hinc promit dona, Polonus
Quae rex demisit, veteris ceu signa tributi, 50
Splendida dona equidem, quae rege, et Caesare digna,
Rex alia OSMANO, soboles et regia misit.
Munera legatus, sibi quae largita, recludit.
Fante illo Caesar meditatus plura silebat,
Si clarum metuens captivum carcere solvat, 55
Ne quis forte putet sese formidine duci,
Incautum aut aevi primo sese impete ferri.
Hinc se ad Vezirum vertit reliquosque ministros,
Consilii auctores quos legerat ille sagaces.
Fida cohors, aiens, audisti, protulit ore
Quae nunc legatus, quae postulat aula Polona.
Augeri imperii cupidi nomenque decusque
Promite, non ficto tegitis quos pectore sensus,
An iuvet, an deceat nunc hostem solvere talem?
Tunc qui consilio reliquos supereminet omnes 65
OSMANO pronus DILAVER subdidit ista.
Post noctis tenebras splendet sol aureus aeque.
Caesaris an nebulam formidet gloria splendens?
Sol ille, eois rutilans qui surgit ab oris,
Qui niveis totum radiis amplectitur orbem, 70
Et licet obscurâ tegat illum nube procella,
Deficit haud umquam, mage sed post nubila fulget.
Hoc tot testantur regiones, agmina multa,
Quae vi, quae numero mundi regna omnia vincunt.
KOREVSKI hinc statues quidquid de sorte futurâ, 75
Cogetur quisquis te non errasse fateri.

Vade retro

Vade porro