Dextra an mortalis perfecit talia mira? 45
Agnosco numerosa licet cuncta agmina nostra,
Dux mihi quisque patet, Turcarum belliger omnis,
Nomina sed cuperem populorum discere, fausti
Contigit Osmanum queis belli vincere ludo,
Quosque ego certantes saevo in discrimine vidi. 50
Comiter oranti cui talia reddidit alter.
Sponte tibi referam varias, dux inclyte, gentes,
Virtute hoc regnum quae servavere potenti.
Haud levis heroas labor est discernere cunctos,
Agmina nam densis clauduntur fortia castris. 55
Aspicito ut spatiis egressa patentibus illa,
Osmanum expectant presso pede in arma ruentem.
Quâ dux monstrabat, legatus lumina flectit,
Miraturque duces, discretasque ordine turmas.
At stupet attonitus, ducibus praecedere spectans 60
Solâ forte virum montana in parte morantem,
Hispidus, et villis qui obductus pallida monstrat
Ora, genasque, cutem, macie tabetque senili,
Nudatisque crucem pedibus gerit ille verendam,
Nodosâ hirsutum fune ac adstringit amictum. 65
Lumina fixa tenet legatus imagine captus,
Sborovskum et cupidus, quisnam foret ille, reposcit,
In bello a tali iuvet an sperare salutem?
Olii subridens Sborovskus reddidit heros.
Haud quidquam metuit, summo qui nomine fidit. 70
Vir licet illustri cretus sit sanguine, mundi
Fastum despexit contentus paupere victu.
Blasius est illi celebratum nomen eoo
Littore ad occiduum, pietate insignis et almâ.
Grandia mira patrans, divino numine fretus, 75
Caeli sit regi quam carus, detegit orbi.

Vade retro

Vade porro