Quis cruor effusus, commissaque praelia, credes
Mundi hîc dimidiâ gentes a parte coactas,
Agmina Sarmaticum sed ferrum cuncta peremit. 45
Exsecrata dedit cunctis haec terra sepulchrum.
At quia saepe fidem minuunt ingentia mira,
Stabat ubi quisquis per singula quaeque docebo;
Atque ubi tendebant acies, ex ordine dicam.
Qua Tyra, Porta infra labuntur, conspice, venit 20
Amne huc traiecto Osmani exercitus omnis.
Urbem Hotzim propter, quam longe albescere cernis,
Munita audaces posuerunt castra Poloni,
Illos namque Tyras arctoâ a parte tegebat,
Urbs ipsa, et montis praerupta cacumina ab ortu, 25
At ductae occasu fuerant circum undique fossae,
Fortia belligerûm stabant lecta agmina ad austrum.
Strata at cuncta forent si haec propugnacula, posset
Regia progenies ea pectore sola tueri.
Haud opus est vallo, Princeps ubi constitit ille. 30
Ut mons assurgens proprias tegit undique turmas,
Odrysias cohibens unus sic ipse catervas
Extulit heu! nostrae lacrymatos stragis acervos,
Defluxitque Tyras tumido mage fluminis amne.
Hoc impendentis sublimi in vertice montis 35
Erecta Osmani stabant tentoria circum,
Undique Kapigerum (1) fida protecta cohorte:
Millia sex fuerant, talis custodia semper
Caesaris ante fores, paries velut aenea surgit.
Husseni hic magni Veziri castra locata, 40
Bis quinque herculeis vigilûm quae millia fibris
Undique cingebant niveum thoraca ferentum.
Caesaris a castris procul haud, quae dixeris urbem,
Ali Ianicerum ductor tentoria fixit.

Vade retro

Vade porro