7) Lazar et Miloš ambo illyrici heroes. Ac prior quidem redimitus Serbiae Imperator, qui anno 1389. die 15. Junii in Kosoviensibus campis contra immanissimum Europae hostem fortiter dimicando proditione Vuki Branković senioris generi sui cum flore nationis caesus, libertatem et independentiam inferioris Illyriae una secum tumulo intulit. Posterior autem, cognomine Obilić, iunior Lazari gener, patriae socerique amantissimus cum esset, ab eodem Vuko Branković proditionis falso insimulatus, ut criminationem facto refutaret, patriamque, uti sperabat, salvaret, summo mane fatalem pugnam praecedente hostilia castra simulate transfugio ingressus, Muratum Sultanum pugione confodit, deinceps fortissime sese defendendo et ipse per hostes oppressus. — Vid. Raić: Istoria. U Beču. 1794. tom. III. p. 38. et seqq.

8) Marcus Vukašini, Serbiae Regis, quatuor filiorum natu maximus, Kraljević (regis filius) dictus, sub auspiciis Baiazetis Turcarum Imperatoris Castoriam, Locridem et Peloponnesi partem tenuit. Vir ab heroica virtute, variisque sortis discriminibus innumeris apud nationem illyricam cantilenis celebratissimus. Floruit circa finem saeculi XIV. Vid. Raić: Istoria tom. II. p. 701.

9) Comes Nicolaus Zrinjski (Magjaris Zrinyi) Prorex Illyrici e perantiqua croatica prosapia Šubić (vid. Joh. Lucium de regno Dalmat. et Croat. l. 4. c. 9.) quae pluribus saeculis in maritima zupania Bribiriensi floruit, ac inito anno 1347. die 2. Aug. cum Ludovico Magno Hungariae Rege cambio, pro avito suo castro Ostrovica arcem Zrinj dictam, cuius rudera in Banali confinio hodieum(!) visuntur, mutuato inde praedicato obtinuit. Invictissimus hic Croatarum dux Sigetum contra Solimannum fortissime defendendo, cum croatici nominis heroibus, inter quos Papratović, Patačić, Novaković, Juranić, Delivid Žarković, Radovan, Čaković, Gušić, Sokolić, Ilia Golem, Černko et alii, gloriose occumbens Leonidarum illyricorum numerum auxit. - Vid. Hellmar: Series Banor. Dalm. Croat, et Slav. Tyrn. 1737. — Conf. Krugg F. Graf Nik. von Zrin. Pesth. 1822. - - P. Vitezovića Oddeljenje Sigetsko. U Zagr. 1836. Uvod.

10) Inter multos Raguseos illyrici Parnassi classicos auctores primum in poesi epica locum occupat immortalis Gundulić, Italis Gondola, (nat. Ragusae 1588. + 1638.), qui, praeter alia, celebratissimum in orbe literario epos „Osman" elegantissimo ac comptissimo illyrico carmine in XX. cantibus absolvit. Ceterum qui in

Vade retro

Vade porro