Nec Palinurus adest rector sortisque futurae
Praescius: at viduas onerosis quassat aquarum
Molibus unda rates et pondere flectit habenas.
Hoc peccasse satis. Nec enim cras nostra deorum
Regia securos cernet splendescere soles,
Et metuent umbras per amica silentia noctis
Sidera, dum ipse suo magnus trepidabit Olympo
Jupiter, ac natas supplex venerabitur Orci;
Ni putridum medica quamprimum falce recidat
Vulnus, et aethereo prostraverit igne nocentes.
Tantane vos duri tenuit fiducia vestri
Muneris, ut Ditem nostro sine numine, Parcae,
Caeruleumque deum florentia sternere regna
Illyridum, fluctu ferroque, sinatis inertes,
Et piceas toto nebulas convolvere coelo?
Per mare, per terras, per Averni flumina iuro,
Vos ego. Sed longos praestat lenire labores,
Nutantesque viris ex parte reducere vires.
Post mihi non simili poena commissa luetis."


Sic ait, et nitidas fulmen dimittit in auras
Dextera, fatorum quum laeva capessit habenas.
Intonuere poli gemitumque dedere cavernae,
Replenturque vago Superum de murmure coeli,
Quale esset magno in populo, dum saepe potentis
Oribus ac oculo regis dependet, at ille
Jura fidemque legens quaerentia lumina certo
Sonte locat, meritasque petit de crimine poenas.
At pater omnipotens nutum devibrat et almam
Quassans caesariem coelos ac aethera versat,
Maiugenamque petit celerem. Nec longa morantur
Tempora, iam steterat iussis Cyllenius ales.
Tum pater aeternus nato sua dulcia libat
Oscula, quid peteretque dein sic vocibus orsus:

Vade retro

Vade porro