Hic mille castis oscula dat genis
Interque stringit brachia mollia,
Sponsaeque promittit fideli
Aethereas sine fine sedes.
Obmutui, tacuique silens hoc carmine, et inde
Confusus fugio. Laetum pia Virgo triumphum
Concelebrat. Diocles cum jam discesserat Urbe
Et regit Herculius 7 solium, tum Caesar iniqua
Mente cupit sceptrum. Diri quae barbara cordis
Saevities? Vel quae rabies furibunda tyrannum
Exagitat, torquetque simul, vexatque furore
Tartareo? Libyca veluti cum tigris arena
Si catulos rapuere specu trepidaeque dedere
Venantes sua terga fugae, tum protinus illa
Egreditur quaerens natos, inclamat, et ardet,
Hinc atque hinc currit, flammasque effundit ab ore,
Pulsat cauda humeros, horrendumque insonat alte,
Dentibus infrendet rabidis, unguesque cruentas
Attollit, sternitque furens quod conspicit usquam
Armentumque hominesque suo jam sanguine foedat.
Haud secus innocuas furibundo pectore fertur
Christiadum in turmas Caesar: Vos ite ministri,
Horrendo sonitu clamat, vos ite furentes,
Vos vexate simul, date vulnera, fundite clades.
Horrenda clades innovatur undique.
Libri cremantur et sacratum vestium
Insigne, vasa, luminare, imagines:
Ab igne Templa dissipata concidunt
Araeque corruunt sacratae in pulvere
Ab aede Virgo corruenti Artemia
Se proripit, manuque gestans vascula
Servanda quae sibi magister tradidit.

Vade retro

Vade porro