Aetna tegit vasto Poliphemum corpore, et usque
Vultur Promethei jecur immortale cruentat
Vertice Caucaseo. Summa vi Sisiphus ingens
Saxum urget; praeceps rapido ruit impete monte.
Orpheus auritas silvas, montesque sequaces
Blandisona ducit cythara, lacrymansque fugacem
Respicit Euridicem: cernes tum cetera demens
Quae plebs effinxit. Qua majestate decorum
Numen adest, cultuque suo, simul ore verendum?
Hos loculos circum dilecta cubicula dicunt
Illius, hic stultae capiunt oracula gentes.
Callibus obtectis, nigranti nocte, ministri
Accedunt, responsa ferunt, incertaque dicta,
Queis dat credulitas demens certissima sensa.
Proh genus infelix hominum, vereque dolendum
Aeternum spectate Deum, agnoscite cultum,
Discite et aethereae venerari dogmata legis.
Hisce dedit lacrimas Senior: tum laetior ore
Fata legens animo, venturaque mente revolvens
Sint grates, inquit, Factori ante omnia mundi
Christiadumque Deo, qui tam dementia nostris
Cordibus eripuit, tenebrasque removit et omnem
Errorum seriem, reserans nova lumina Coeli
Christus ubi infernos pede pressit ovante triumphos.
Quali luce nitet Templum? Hoc subit ecce Joannes 28
Italicis veniens oris. Ipse omnia circum
Conspicit, atque oculos flammato pectore tollens
Voce sonat grandi, simulacrum informe deorum
Corruit extemplo: trepidi fugiere ministri
Abditi et horrifico strepitu sonuere recessus,
Lux coeli effulget; bonitas et Numinis Usque
Enitet hic, Sanctique augusta extollitur ara.
Ponitur et Cathedrae solium venerabile in annos!
Is primus sedet Spalati memorabilis Auctor,

Vade retro

Vade porro