Frivola de levibus non hîc oratio rebus,
Sed gravis et facundus et ornatissimus atque
Auditus nulli, nullo dicendus et ore,
Sermo de amicitia exoritur. Quo femina pacto
Formosi juvenis placito teneatur amore,
Ignibus et blandis respondeat, iste puellae,
Nec turpi alteruter face succendatur amoris,
Aut casti cupiat legem fregisse pudoris:
Verum convictu in praeclaro quam pote uterque
Longa queat duxisse pudicae gaudia vitae
Ceu cum fratre soror, cum natis optima mater.
Legibus his belle sexum ingeniosus utrumque
Devinxisse Plato, et cineri nova pabula prisco
Suffecisse, novas meditando et dicitur artes
Invenisse. Platonica sunt servata reperto
Nomina, militiaeque Platonica castra moventur.
Victa Venus cessit plus aequa parte Platoni,
Et sua dimidio contraxit regna Cupido.
Hac quoque amicitia persaepe puella puellam
Dignatur, meliorque pari concordia sexu est.
Dicam: nec Pholoes exemplum Aeglesque tacebo.
Nobile amicarum par Aegle erat, et Pholoe: illis
Flebile dissidium instabat, quia protinus Aegle
A patriis longe abscessura penatibus oras
Debuerat late populorum adiisse remotas.
Verba de amicitia ut coram audivere loquentum
Multa gemunt miserae, lacrymarumque ubere vena
Ora sinusque rigant certatim heroides ambae.
Utque vale extremum dixerunt, suppositisque

Vade retro

Vade porro