ELEGIA II. AD CLARISSIMOS VIROS MICHAELEM DE SORGO ET MATTHAEUM DE GEORGIIS DIUTIUS PEREGRINANTES
O si vel vobis mage pectora fida fuissent,
Vel minus Italiae littora pulcra forent!
Non desiderio mentem perfixus acerbo
Nunc ego dimidia parte carens animae
Errarem vitrei tacitas ad Arionis undas,
Non consolandis fletibus ora rigans!
Heu! quoties viridi consisto in margine ripae,
Vel cita me prono flumine cymba vehit,
Et nemus adspicio notum, notasque cupressus
Sorgoidae, atque tuos inde, Georgy, lares,desit
Sollicitos tristis nequeo compescere questus,
Inque sinum lacrymae, fluminis instar, eunt.
O nemus! o nemori Dî qui Divaeque praeestis!
Non ego divitias numina vestra rogem,
Nympharumve choros duxisse, aut orgia Bacchi,
Arcana aut summi condidicisse Jovis:
Sed geminos mihi, praeclarum par, reddite Amicos,
Reddite nostrae animas candidulas animae.
Haec ubi secreta Divos sum mente precatus,
Nil mihi propterea est laetius, aut melius;

Vade retro

Vade porro

---

Rastic, DzonoAppendini, Franjo MarijaZamanja, MarijaZamanja, BernardFeric, DuroAppendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816]: Carmina, versio electronica, Versus 6583, verborum 46647, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [numerus verborum] [rastic-dz-c.xml].

---