SATYRA XXIV. CACODAEMON, ET ARTES AB EO INVENTAE
Egressus Stygio Cacodaemon fertur ab antro
Nescio cui Monacho occurrisse, ministerioque
Hujus, et artifici usus confecisse labore
Exitiale novi quoddam genus instrumenti
Horrendum, indignum! quo ferrea fistula nitro, et
Sulphuris accensi, et carbonis pulvere mixto
Fulmineo missam jaculatur turbine glandem.
It volucris glans, et tenues dum trajicit auras
Sternit quodcumque objectum est, hominesque, ferasque,
Roboream quercum, ipso et propugnacula saxo.
Protinus e castris miser est ejectus Achilles,
Virtutisque locum Thersites occupat heres.
Quare dimidia coeptorum parte potitus,
Quantum corporibus perdendis nempe sat esset,
Non requievit adhuc, donec pars altera regno
Incolumis staret, mores qua perdere detur,
Et vitiis hominum foede corrumpere vitam.
Ergo hominem invadit Germanum, infusus et olli
Ingenii specie, et subtilis imagine mentis
Fatalis dat posse modis componere miris
Machinae opus novum, inauditum, tot nobile ad usus.
Exsculptas chalybis lamnarum in mole minuta
Litterulas cavat introrsum, et verso ordine (postquam

Vade retro

Vade porro

---

Rastic, DzonoAppendini, Franjo MarijaZamanja, MarijaZamanja, BernardFeric, DuroAppendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816]: Carmina, versio electronica, Versus 6583, verborum 46647, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [numerus verborum] [rastic-dz-c.xml].

---