Stultitiam: solo male sana superbia risu
Frangitur: hanc tu ridiculam per compita tradue.
Per vicos, depectendamque dicacibus offer,
Ut sibi ne placeat, rideri ubi coeperit, atque
Monstrari digito, quam intus sit turpis, et excors.«

Quapropter non ut olim Lucilius et Juvenalis, sed ut Horatius, Lucianus, et Parinius, quos prae manibus semper habebat; insectari se velle profitetur eam in moribus corruptelam, quae dissimulata primum et timida; aperta deinde et insolens vel ipsa humanae societatis praecipua fundamenta diruere minitabatur.

Ceterum si magna commendatio oboritur in primis ex argumentorum delectu, copia et varietate, in hoc etiam Restius sibi optime consuluit. Quamvis enim integrum de humanis affectibus tractatum non exhibeant ejus Satyrae, quod olim Theophrastum molitum esse novimus, attamen nihil eorum, quae huic poeseos generi conveniunt, in ipsis desideratur. Longum esset et supervacaneum singularum Satyrarum argumenta et pulcritudines tamquam pictas tabulas in suo lumine collocare. Cum id quisque per se sibi praestare facile possit, satius erit inspicere, utrum rebus inventis respondeat ea Latini sermonis proprietas et elegantia, qua res illas exornari oportebat.