Dulcior est milio, et cocta cum furfure pulte.
Ipse meis statuam pullis de robore duro
Cratibus intextis, viridique aerugine septa,
Ne pluviae noceant; radii vel solis adurant.
Pavones, capo, gallinae, et plurimus anser
Hic maneant, secreta omnes in parte locorum.
Gallina intorto castretur stamine virgo:
Ova feret melius. Docuit me maximus Atlas.
Sexdenis gallina, quaternis assibus ovum
Venit: quid censes pavo, quid veneat anser?
Sed mihi nil aeque majori suscipe cura,
Nec magis aut alacri studio, aut properare labore,
Quam frumenta meis evellere stirpitus agris.
Heu! nulla incautos pestis praesentior umquam
Laeserit agricolas, numquam insidiosius alter
Traditus a priscis irrepet patribus error,
Munera quam Cereris, far, hordea, triticum, avenae.
Omnia fac jaceant ima a radice revulsa,
Ure igni, atque aliud contra, meliusque repone.
Jamque mei extremos fines hîc tango laboris.
Jure tamen dubites, an dicendo hactenus ullum
Majus opus movi, minimis quod commoda tanta
Impensis, minimaque tulit cum parte laboris.
Semine lecta suo tu manda terrea poma
Telluri: veniunt foliis, ut rapula, sursum,
Abdita. Sed latuit, pariter ceu rapula, radix.
O salvete mihi terrae felicia poma!
Neu Cereri priscae, neu cognita dona Maroni,
Sed nostri munus non enarrabile saecli!

Vade retro

Vade porro