Salsettam caelo pluviam sentire sereno,
Per fendituras ligni quae calda trapanat.
Multa loci hìc possent describi incommoda, verum,
Ito zitto, per non Patriae irridere Theatrum.
Quod vidi interea, liceat mihi dicere: tantus
In Platea fit baccanus tantosque cachinnos
Plerumque absque ulla tollit ratione popellus,
Ut qui audire bramant, maledicta sit illa parola,
Quam capiunt. Sed res haec remediabilis esset,
Ad portam si taxetur pagatio major,
Ut faex sit Populi imposibilitata venire
Illaque praeterea sporchissima mancia lavetur
De medio, vera est quae birbaria vocanda.
„At quo anno non fit Comoedia, noctibus illis
Quid faciunt?“ inquis. In has me sbrigo parolas.
Nonnulli indulgent Caenis genialibus, ast hoc
Postremis tantum, namque haec usanza, diebus.
Quae Gallinarum scannatio quaeque caponum
Carnificina isto fit tempore quantaque carnis
Copia salvaticique absumitur! Hoc tibi certè
Asseverare queo: quod si spartita per omnes
Carnovalitias essent tot fercula luces,
Haec strabastarent, licet e più longhibus illud
Carnovale foret. Sed malunt lautius unam
Imbandire aliis Caenam, quàm scilicet ipsi
Se saturare illis in Apolline saepius escis.
Nonnulli (Muscis sed res haec rarior albis)
Festinum in multam gaudent producere noctem.
Tum totam videas divulsam e sedibus Urbem
(Tanta curiositas aliena negotia scire est)
Ire in priscluschos, nec vento aut imbre moveri,
Ad Caenam vacuus cogat dum currere venter.
Ulterius narrare velim, sed nescio quid jàm
De Carnovali Ragusae dicere possim,
Ni Sartorum etiam vultis me scribere Ballum,
Cui pharetratus Amor bene praesidet, utpote cujus
Puncturas pur troppo omnes sentimus acutas,
Quas causat stralis, saevo quae scoccat ab arcu.