Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  quaere alia! |  qui sumus? |  index auctorum |  schola et auxilia |  scribe nobis, si corrigenda inveneris!  
Kunic, Rajmund (1719-1794) [1794]: Epigrammata, versio electronica, 20870 versus, verborum 170058, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - epigramma] [numerus verborum] [kunic-r-epigr.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.

Vade retro

Vade porro

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
  <teiHeader>
      <fileDesc xml:id="kunic-r-epigr">
         <titleStmt>
            <title>Epigrammata, versio electronica</title>
            <author key="kunic02">
               <name xml:lang="hr">Kunić, Rajmund</name>
               <date>1719-1794</date>
            </author>
            <editor>Irena Bratičević</editor>
            <respStmt>
               <resp>Hanc editionem electronicam curavit</resp>
               <name xml:id="NJ">
                  <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
               </name>
            </respStmt>
         </titleStmt>
         <editionStmt>
            <edition>
          Prema novijem znanstvenom izdanju (2010).
        </edition>
         </editionStmt>
         <extent ana="E">Mg:E 20870 versus, verborum 170058</extent>
         <publicationStmt>
            <p>Versio electronica TEI XML: Croatiae auctores Latini, indagatio in Facultate philosophica
          Universitatis Zagrabiensis, Croatia, <date>mense Novembri 2011.</date>
            </p>
         </publicationStmt>
         <sourceDesc>
            <bibl type="repo" ana="digital">Digitalna verzija: CroALa</bibl>
            <bibl>Epigrami Rajmunda Kunića : tradicija teksta i problemi interpretacije : II. dio : doktorska disertacija
          / Irena Bratičević ; [Darko Novaković].
          Zagreb : I. Bratičević, 2010 . 
          421-1208 str. ; 30 cm . 
          doktorska disertacija </bibl>
         </sourceDesc>
      </fileDesc>
      <profileDesc>
         <abstract>
            <p/>
         </abstract>
         <settingDesc>
            <p/>
         </settingDesc>
         <particDesc>
            <p/>
         </particDesc>
         <langUsage>
            <language ident="lat" xml:lang="hrv">latinski</language>
         </langUsage>
         <creation>
            <date notAfter="1794" period="17xx_3_third">ante 1794</date>
        
         </creation>
         <textClass>
            <keywords scheme="typus">
               <term>poesis</term>
            </keywords>
            <keywords scheme="aetas">
               <term>Litterae recentiores (1600-1850)</term>
               <term>Saeculum 18 (1701-1800)</term>
            </keywords>
            <keywords scheme="genre">
               <term>poesis - epigramma</term>
            </keywords>
         </textClass>
      </profileDesc>
      <revisionDesc>
         <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <date>2012-10-20</date>
            Spellcheck do knj. 4 + fluut.
         </change>
         <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <date>2012-09-03</date>
            XSL obrojčavanje.
         </change>
         <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <name>Luka Špoljarić</name>
            <date>2012-07-22</date>
        Novo, unificirano zaglavlje.
      </change>
         <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <date>2011-11-16T17:46:04</date>
         </change>
      </revisionDesc>
  </teiHeader>
  <text>
      <front>
         <docTitle>
            <titlePart>EPIGRAMMATA</titlePart>
         </docTitle>
         <docAuthor>Rajmund Kunić</docAuthor>
         <div type="poesis-epigramma">
            <head>Ad lectorem epigrammatum numerum improbantem</head>
            <l n="1.1">Nostra nimis qui multa doles epigrammata, transi,</l>
             
            <l n="1.2"> Dum librum evolvis, plurima, pauca lege.</l>
             
            <l n="1.3">Quae transis, aliusque leget fortasse, queretur</l>
             
            <l n="1.4"> Omnibus et lectis pauca fuisse nimis.</l>
             
         </div>
      </front>
      <body>
         <div type="liber">
            <head>SACRA</head>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1. Poeta Jesu Puero se ipsum</head>
               <l n="1.1.1">Dona ferunt reges tibi ditia. Dic, Puer, a me,</l>
             
               <l n="1.1.2"> Cui nihil est, ferri quae tibi dona velis.</l>
             
               <l n="1.1.3">Me tibi vis ipsum. Do, quod vis; nec meus esse,</l>
             
               <l n="1.1.4"> Care Puer, jam nunc sed tuus incipio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>2. Ad Puerum Jesum</head>
               <l n="1.2.1">Stramineum, formose Puer, jam linque cubile,</l>
             
               <l n="1.2.2"> Linque istaec saevo frigida tecta gelu.</l>
             
               <l n="1.2.3">Hospitium et quando <sic>Bethle</sic> tibi dura negavit,</l>
             
               <l n="1.2.4"> Huc veniens nostro te citus abde sinu.</l>
             
               <l n="1.2.5">Quid loquor? Hic sinus est, heu, stramine vilior ipso,</l>
             
               <l n="1.2.6"> Hic sinus est ipsa frigidior glacie.</l>
             
               <l n="1.2.7">Huc tamen, huc, Puer alme, veni. Si veneris, esse</l>
             
               <l n="1.2.8"> Nec vilis, nec jam frigidus incipiet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>3. Pueri Jesu Puero carmina</head>
               <l n="1.3.1">Ut tibi thura duces, myrrhamque, aurumque Sabaei,</l>
             
               <l n="1.3.2"> Utque dedit niveo de grege pastor ovem:</l>
             
               <l n="1.3.3">Sic pueri, doctis pubes operata Camoenis,</l>
             
               <l n="1.3.4"> Haec tibi, sancte Puer, carmina culta damus.</l>
             
               <l n="1.3.5">Nec metus est, spernas ne carmina; laeta dedere</l>
             
               <l n="1.3.6"> Ipsi vix nato carmina coelicolae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>4. Puer Jesus Deus et homo</head>
               <l n="1.4.1">Cur Puero substat stramen? Cur stella superstat?</l>
             
               <l n="1.4.2"> Esse hominem ut pariter noveris, atque Deum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>5. Jesus Puer Deus fortis</head>
               <l n="1.5.1">Qui jacet algenti Puer hic tremebundus in antro,</l>
             
               <l n="1.5.2"> Et molles tristi flens rigat imbre genas;</l>
             
               <l n="1.5.3">Bella tamen fortis gerit, horrida bella; draconis</l>
             
               <l n="1.5.4"> Et Stygii parvo sub pede colla premit.</l>
             
               <l n="1.5.5">Ipso quin pugnat fletu; nullisque virorum</l>
             
               <l n="1.5.6"> Vinci quae poterant ferrea corda minis,</l>
             
               <l n="1.5.7">Nunc miti vultu et pulchris bellator ocellis</l>
             
               <l n="1.5.8"> Incipit et blandis vincere lacrimulis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>6. In imaginem Pueri Jesu, cor inflammatum in pectore, catenam in manibus gerentis</head>
               <l n="1.6.1">
                  <emph>A</emph>. Quis Puer hic? <emph>B</emph>. Jesus. <emph>A.</emph> Quid flamma in
            pectore gliscens?</l>
             
               <l n="1.6.2">
                  <emph>B</emph>. Ardet inextincto plenus amore sinum.</l>
             
               <l n="1.6.3">
                  <emph>A</emph>. Cur dextram tendit? Blandis quid poscit ocellis?</l>
             
               <l n="1.6.4">
                  <emph>B</emph>. Corda sibi turba vult ab amante dari.</l>
             
               <l n="1.6.5">
                  <emph>A</emph>. Illa catena sibi quid vult? <emph>B.</emph> Parat aurea cordi</l>
             
               <l n="1.6.6"> Vincula, non ulla dissoluenda die.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>7. De Puero Jesu in antro Bethlaeo jacente</head>
               <l n="1.7.1">Antra polo tenet ecce Puer demissus ab alto,</l>
             
               <l n="1.7.2"> Horrida contemptis urbibus antra colit.</l>
             
               <l n="1.7.3">Nec piget hic brumae ventos perferre nivales,</l>
             
               <l n="1.7.4"> Parva nec adstricto membra rigere gelu.</l>
             
               <l n="1.7.5">Nec pudet hic pecudes inter sibi figere sedem,</l>
             
               <l n="1.7.6"> Nudum et stramineo decubuisse toro.</l>
             
               <l n="1.7.7">Sic docet exemplo, praestet
              <note place="foot" n="1">praestet] praestat
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             quo vivere pacto;</l>
             
               <l n="1.7.8"> Sic coeli ad culmen quae via certa ferat,</l>
             
               <l n="1.7.9">Sic docet: in ventos abeunt praecepta: magistrum</l>
             
               <l n="1.7.10"> Indociles prava spernere mente juvat.</l>
             
               <l n="1.7.11">Heu miseri, clamo, miseri quo tendimus? Una est</l>
             
               <l n="1.7.12"> Ad coeli sedes, qua praeit ille, via.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>8. Ad reges Sabaeos</head>
               <l n="1.8.1">Eoi reges, laeti procedite, sydus,</l>
             
               <l n="1.8.2"> Quo jubet, a patria jam procul ite domo;</l>
             
               <l n="1.8.3">Nec grave sit solium, nec regia linquere sceptra,</l>
             
               <l n="1.8.4"> Et natum externo quaerere in orbe ducem;</l>
             
               <l n="1.8.5">Illius et genibus sterni ad cunabula flexis,</l>
             
               <l n="1.8.6"> Illius et dulci colla jugo inserere.</l>
             
               <l n="1.8.7">Felices, subdet vos quo sibi scilicet ille,</l>
             
               <l n="1.8.8"> Sceptra praeit longe regia servitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>9. De sacro Jesu infantis praesepe</head>
               <l n="1.9.1">Hanc rupem, densis haec saxa horrentia dumis</l>
             
               <l n="1.9.2"> Incoluit coeli missus ab arce Puer;</l>
             
               <l n="1.9.3">Impulit hic moestis primas vagitibus auras,</l>
             
               <l n="1.9.4"> Hic riguit duro mollia membra gelu;</l>
             
               <l n="1.9.5">Pastorum hic nullo vidit munuscula cultu,</l>
             
               <l n="1.9.6"> Et regum ante suos sceptra jacere pedes.</l>
             
               <l n="1.9.7">Hospes, flecte genu; demisso et vertice pronus</l>
             
               <l n="1.9.8"> Fige solo multis oscula cum lacrymis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>10. Dirae in Judam</head>
               <l n="1.10.1">Dure, potes dulcem pretio mutare Magistrum,</l>
             
               <l n="1.10.2"> Et potes heu Dominum tradere, saeve, tuum?</l>
             
               <l n="1.10.3">Et potes hostilem primus ductare phalangem,</l>
             
               <l n="1.10.4"> Quae furit insontem perdere morte virum?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>11. In eumdem</head>
               <l n="1.11.1">Cur tua divinum contra furit ira Magistrum?</l>
             
               <l n="1.11.2"> Tam bene cur meritum perdere, saeve, cupis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>12. In eumdem</head>
               <l n="1.12.1">Perdere tu Dominum, tu certae opponere morti</l>
             
               <l n="1.12.2"> Es potis? Admissi nec piget heu sceleris!</l>
             
               <l n="1.12.3">Ocyus at miserum mutata mente pigebit,</l>
             
               <l n="1.12.4"> Ipse tuo nectes et laqueum jugulo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>13. Inferorum terror in Christi morte</head>
               <l n="1.13.1">Ille mala primos qui lusit fraude parentes,</l>
             
               <l n="1.13.2"> Ille draco humani pernicies generis,</l>
             
               <l n="1.13.3">Vidit ubi a gemino pendentem stipite regem</l>
             
               <l n="1.13.4"> Coelicolum et laceris artubus exanimem,</l>
             
               <l n="1.13.5">Infrendensque, gemensque, heu heu, jam vincimur, atque</l>
             
               <l n="1.13.6"> Terrarum e veteri pellimur imperio.</l>
             
               <l n="1.13.7">Sic ait et fugiens cum luctisono ululatu</l>
             
               <l n="1.13.8"> Undas praecipitem se dedit in Stygias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>14. Ad Dei Filium cruci affixum</head>
               <l n="1.14.1">Ista quis inflixit saevus tibi vulnera? Parce,</l>
             
               <l n="1.14.2"> Parce loqui. Nosco jam satis auctor opus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>15. Ad eumdem</head>
               <l n="1.15.1">Ten', mea vita, istos pro me perferre labores!</l>
             
               <l n="1.15.2"> Tene meum tali caede piare nefas!</l>
             
               <l n="1.15.3">Nec mihi adhuc sancto moerent praecordia luctu?</l>
             
               <l n="1.15.4"> Nec mihi adhuc sancto fervet amore sinus?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>16. Ad eumdem</head>
               <l n="1.16.1">Nate Deo, pendes probroso in stipite; sanguis</l>
             
               <l n="1.16.2"> Membra rigat; totum vulnera corpus habet.</l>
             
               <l n="1.16.3">Hoc opus omne meum est. Insons crudelia tu fers,</l>
             
               <l n="1.16.4"> Quae mihi erant sonti debita, supplicia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>17. Crux Domini</head>
               <l n="1.17.1">Quae fueram quondam poenis addicta nocentum,</l>
             
               <l n="1.17.2"> Probrum ingens, foedi nomen et opprobrii,</l>
             
               <l n="1.17.3">Quam melior nunc facta color; qua maximus orbis</l>
             
               <l n="1.17.4"> Et patet, haud ullus jam mihi defit honos!</l>
             
               <l n="1.17.5">Et mea belligerae sequuntur signa phalanges,</l>
             
               <l n="1.17.6"> Et me regalis dextra, caputque gerit.</l>
             
               <l n="1.17.7">Quid ni, divino quae sum perfusa cruore,</l>
             
               <l n="1.17.8"> Nullis non longe praeferar arboribus?</l>
             
               <l n="1.17.9">Et coeli merear suprema in sede locata</l>
             
               <l n="1.17.10"> Stare ipsos inter fulgida coelicolas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>18. De sepulcro Christi Domini</head>
               <l n="1.18.1">Hoc jacuit victor post praelia dura sepulcro</l>
             
               <l n="1.18.2"> Ingens aetherei Filius ille Patris.</l>
             
               <l n="1.18.3">Sponte sua jacuit; vitae dein rursus in auras</l>
             
               <l n="1.18.4"> Morte celer sese rettulit edomita.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>19. De eodem</head>
               <l n="1.19.1">Heic dura stratus, nec victus morte jacebat</l>
             
               <l n="1.19.2"> Ingens aeterni Filius ille Patris.</l>
             
               <l n="1.19.3">Nunc sua regna colit victor. Mansere trophaei</l>
             
               <l n="1.19.4"> Busta loco mortis conscia perdomitae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>20. De Sanctissimo Eucharistiae Sacramento</head>
               <l n="1.20.1">Huc ades, o quicumque pius, tibi namque paratur</l>
             
               <l n="1.20.2"> Dives coelesti mensa beata dape.</l>
             
               <l n="1.20.3">Exigit haec animo curas durumque laborem,</l>
             
               <l n="1.20.4"> Et male pressa gravi pondere corda levat.</l>
             
               <l n="1.20.5">Haec totum complet mira dulcedine pectus,</l>
             
               <l n="1.20.6"> Et bona fert verae gaudia laetitiae.</l>
             
               <l n="1.20.7">Hinc vigor est menti, mores hinc coelite digni,</l>
             
               <l n="1.20.8"> Vitaque, divinum quae decet, illa, genus.</l>
             
               <l n="1.20.9">Quidvis opta; aberit rerum pars nulla bonarum,</l>
             
               <l n="1.20.10"> Nacto fontem, ipsum profluet unde bonum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>21. In idem argumentum</head>
               <l n="1.21.1">Ite procul, moneo; procul hinc abscedite, clamo,</l>
             
               <l n="1.21.2"> Queis tacitum objectant conscia corda nefas.</l>
             
               <l n="1.21.3">Ponitur haud ulli mensa haec tangenda nocentum,</l>
             
               <l n="1.21.4"> Dives coelesti mensa beata dape.</l>
             
               <l n="1.21.5">Ipse Deus parva nivei sub imagine crusti,</l>
             
               <l n="1.21.6"> Sub vini facie conditur ipse Deus.</l>
             
               <l n="1.21.7">Clamo iterum: sontes abscedite; triste paratur,</l>
             
               <l n="1.21.8"> Si veniant, moneo, sontibus exitium.</l>
             
               <l n="1.21.9">Heu miseri, quibus ipsa infert medicina venenum!</l>
             
               <l n="1.21.10"> Heu miseri, ipsa quibus vita fit interitus!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>22. De Sanctissimo Corde Jesu</head>
               <l n="1.22.1">Aestuat heic ignis formoso in corde, sinuque</l>
             
               <l n="1.22.2"> Perfosso pulcher sanguis et unda fluit;</l>
             
               <l n="1.22.3">Hoc Amor ut volucres tingat de fonte sagittas,</l>
             
               <l n="1.22.4"> Accendat puras hoc ut ab igne faces.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>23. De eodem</head>
               <l n="1.23.1">Dius Amor, clara faciens praeconia voce</l>
             
               <l n="1.23.2"> Omnia clamabat per fora: terrigenae,</l>
             
               <l n="1.23.3">Jesu corda fero vestro venalia corde;</l>
             
               <l n="1.23.4"> Quis non rem tantam tantulo emat pretio?</l>
             
               <l n="1.23.5">Clamabat; sed vox nulli non spreta per auras</l>
             
               <l n="1.23.6"> Ibat lascivis ludibrium Zephyris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>24. <corr resp="NJ">Sanctissimum</corr> Cor Jesu perfugium ad omnes casus</head>
               <l n="1.24.1">Usque novos Erebi moveat rex ille tumultus,</l>
             
               <l n="1.24.2"> Et vafer e Stygio concitet usque lacu</l>
             
               <l n="1.24.3">Obscoenas fraudum facies, caecumque Furorem,</l>
             
               <l n="1.24.4"> Horrentesque atris anguibus Eumenidas;</l>
             
               <l n="1.24.5">Nil aget infelix praedo: metus omnis abesto:</l>
             
               <l n="1.24.6"> Jesu cor dulci me teget in latebra.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>25.
              <note place="foot" n="2">Encom./Sacr. Ponendum inter Encomiastica. <emph>Radelja
                </emph>
                  </note>
             Ad Pompejum Batonem Sanctissimum Cor Jesu pingentem</head>
               <l n="1.25.1">Sanctum Cor Domini pingis, Bato, profluit unde</l>
             
               <l n="1.25.2"> Terrarum et partes quattuor implet Amor.</l>
             
               <l n="1.25.3">Tam mire pingis, perculso ut pectore clamem:</l>
             
               <l n="1.25.4"> Non ars, ipse manum sed tibi ducit Amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>26. Ad Virginem sine labe conceptam</head>
               <l n="1.26.1">
                  <note place="foot" n="3">Alibi incipit: Haec te, Virgo, dies conceptam gaudet, Olympum
                / Haec diae complet lumine laetitiae, / Et terram complet
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            Quae te, Virgo, dies conceptam vidit, Olympum</l>
             
               <l n="1.26.2"> Complevit diae lumine laetitiae,</l>
             
               <l n="1.26.3">Complevit terram, terraeque abstrusa piorum</l>
             
               <l n="1.26.4"> Illa tot in tenebris agmina sancta patrum;</l>
             
               <l n="1.26.5">At foedum nigri regem tremefecit Averni,</l>
             
               <l n="1.26.6"> Imum qui se se condidit in barathrum;</l>
             
               <l n="1.26.7">Infrendensque, ululansque horrendum; adspergere quidquam</l>
             
               <l n="1.26.8"> Nec tibi speravit posse vafer maculae.</l>
             
               <l n="1.26.9">Salve, o spes mundi, salve Orci terror et ipso</l>
             
               <l n="1.26.10"> Jam nunc digna, olim es quem paritura, Deo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>27. De die natali Beatae Mariae Virginis</head>
               <l n="1.27.1">Nascitur Isacidum clara de gente puella,</l>
             
               <l n="1.27.2"> Illa ingens magni numinis illa parens;</l>
             
               <l n="1.27.3">Illa oriens Aurora, diem quae proferet almum,</l>
             
               <l n="1.27.4"> Et late offusas discutiet tenebras;</l>
             
               <l n="1.27.5">Illa hominum generi pacem et latura salutem.</l>
             
               <l n="1.27.6"> Haeva parens, culpae desine damna queri;</l>
             
               <l n="1.27.7">Qui tibi porrexit pomum fatale, draconis</l>
             
               <l n="1.27.8"> Tartarei dirum conteret illa caput.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>28. In idem argumentum</head>
               <l n="1.28.1">Vitales prodit Virgo Jessaea sub auras,</l>
             
               <l n="1.28.2"> Illa, Deum puro quae feret alma sinu.</l>
             
               <l n="1.28.3">Gaude hominum foede nigris gens mersa tenebris;</l>
             
               <l n="1.28.4"> Surgit, io, multa luce serena dies.</l>
             
               <l n="1.28.5">Aurora exoritur: jam pleno lumine coeli</l>
             
               <l n="1.28.6"> Sol quoque ab astriferis sedibus exiliet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>29. Ad Tartareum serpentem de ortu Beatae Mariae Virginis</head>
               <l n="1.29.1">Saeve quid exultas coluber; felicibus hortis</l>
             
               <l n="1.29.2"> Est, quod pulsa tuo foemina prima dolo?</l>
             
               <l n="1.29.3">Quod miserae afflasti virus lethale, per omnem</l>
             
               <l n="1.29.4"> Quod se se posset fundere progeniem?</l>
             
               <l n="1.29.5">Vana tumes: oritur Jessaea e gente puella,</l>
             
               <l n="1.29.6"> Uni cui fraudes nil nocuere tuae;</l>
             
               <l n="1.29.7">Una tuos ausus quae ridet; dira frementis</l>
             
               <l n="1.29.8"> Et pede virgineo conteret una caput.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>30. De purificatione Beatae Mariae Virginis</head>
               <l n="1.30.1">Siste gradum; vulgo matrum nec te insere, Virgo,</l>
             
               <l n="1.30.2"> Virgineos partus februa nulla decent.</l>
             
               <l n="1.30.3">Quid loquor? In medias dat se; nec casta videri</l>
             
               <l n="1.30.4"> Ante alias omnes, casta sed esse cupit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>31. De festo Sanctae Mariae ad Nives</head>
               <l n="1.31.1">Dum stella insani multo furit igne leonis,</l>
             
               <l n="1.31.2"> Et gravis arentes aestus hiulcat agros,</l>
             
               <l n="1.31.3">Puram, Virgo, nivem coelo demittis et aedes</l>
             
               <l n="1.31.4"> Sacra deo qua sit parte locanda, mones.</l>
             
               <l n="1.31.5">O utinam haec referas hodie portenta; juventae</l>
             
               <l n="1.31.6"> O utinam hic, nimio qui calet igne, sinus,</l>
             
               <l n="1.31.7">Virgineoque nives aequet candore, Deoque</l>
             
               <l n="1.31.8"> Praestet mansuram tempus in omne domum!
              <note place="foot" n="4">Post hoc epigr. scribendum aliud sub n.o
                  43.<emph> Radelja</emph>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>32. De mense majo Virgini sacro</head>
               <l n="1.32.1">Majus flore novo redimitus, quem sibi Virgo</l>
             
               <l n="1.32.2"> Mensem prae cunctis vindicat alma, venit.</l>
             
               <l n="1.32.3">Ferte rosas, pueri, certatim serta paremus</l>
             
               <l n="1.32.4"> Florea virgineas implicitura comas.</l>
             
               <l n="1.32.5">Serta sed haec parvo languent heu tempore: primo</l>
             
               <l n="1.32.6"> Mane vigent, sero vespere lapsa jacent.</l>
             
               <l n="1.32.7">Ergo aliis virtus addatur floribus: una</l>
             
               <l n="1.32.8"> Virtus fit longa pulchrior usque die.</l>
             
               <l n="1.32.9">Hanc amat, hanc sertis, hanc ipsis praeferet illa</l>
             
               <l n="1.32.10"> Quae gerit ambrosio vertice, sideribus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>33. "Stabat juxta crucem Mater ejus" </head>
               <epigraph>
                  <q>Stantem lego, flentem non lego.</q>
                  <bibl>Sanctus Augustinus.</bibl>
               </epigraph>
               <l n="1.33.1">Stabat moesta Parens luctu cor saucia, Gnatum</l>
             
               <l n="1.33.2"> Cernens probroso in robore semianimem;</l>
             
               <l n="1.33.3">Stabat, celsa velut stans rupes obvia ventis,</l>
             
               <l n="1.33.4"> Spumea quam vasti verberat unda maris;</l>
             
               <l n="1.33.5">Stabat, nec gemitus audita est fundere tristes,</l>
             
               <l n="1.33.6"> Nec visa est molles fundere lacrimulas;</l>
             
               <l n="1.33.7">Quippe dolor penitus gliscebat pectore in imo,</l>
             
               <l n="1.33.8"> Abdita ceu rapidis flamma voluminibus</l>
             
               <l n="1.33.9">Convolvit se se vasta in fornace, nec usquam</l>
             
               <l n="1.33.10"> Rima est, qua se se proferat ac vacuas</l>
             
               <l n="1.33.11">Objicibus ruptis undantem effundat in auras;</l>
             
               <l n="1.33.12"> Sed circum duris irrita parietibus</l>
             
               <l n="1.33.13">Luctatur, caecoque immugit murmure frustra.</l>
             
               <l n="1.33.14"> Diva utinam flesses, atque iterum atque iterum</l>
             
               <l n="1.33.15">Isset materno singultus ab ore! Gemitque</l>
             
               <l n="1.33.16"> Fletque levis maeror: mole ubi luctificus</l>
             
               <l n="1.33.17">Incubuit dolor ingenti, silet anxia cura,</l>
             
               <l n="1.33.18"> Nec gemitu et moestis fletibus egeritur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>34. [  Vot. 16] Virgini Deiparae votum
              <note place="foot" n="5">Ponendum inter Votiva. Scriptum etiam inter Votiva sub n.o 16. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="1.34.1">Quod varios pelagi casus et caeca pericla,</l>
             
               <l n="1.34.2"> Ventosque et tristes incolumis scopulos</l>
             
               <l n="1.34.3">Effugit Imeris, longo et post tempore tandem</l>
             
               <l n="1.34.4"> Conspexit patriae limina cara domus,</l>
             
               <l n="1.34.5">Hic te marmoream posuit, bona Virgo, tuumque</l>
             
               <l n="1.34.6"> Testatur grato pectore promeritum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>35. Virginis patrocinium imploratur
              <note place="foot" n="6">Virginis patrocinium imploratur siccitatis tempore<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="1.35.1">Aret ager, tellus late morientibus herbis</l>
             
               <l n="1.35.2"> Non homini, non fert pabula grata gregi.</l>
             
               <l n="1.35.3">Diva Parens, huc verte oculos; jam cuncta virebunt;</l>
             
               <l n="1.35.4"> Grata homini surgent pabula, grata gregi.</l>
             
               <l n="1.35.5">Pro tristi gemitu, pro luctisono ululatu</l>
             
               <l n="1.35.6"> Laeta tuis passim laudibus aura fremet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>36. In idem argumentum</head>
               <l n="1.36.1">Diva potens, coeli cui parent nubila, venti,</l>
             
               <l n="1.36.2"> Largus et arentem qui rigat imber humum,</l>
             
               <l n="1.36.3">Tellurem effusus duram si molliet imber,</l>
             
               <l n="1.36.4"> Uda queant validi findere ut arva boves;</l>
             
               <l n="1.36.5">Nos tibi primitias pleno de rure feremus,</l>
             
               <l n="1.36.6"> Atque tuae dabimus spicea serta comae,</l>
             
               <l n="1.36.7">Pagus et
              <note place="foot" n="7">Pagus et] Et<add resp="ed">2</add> pagus<add resp="ed">1</add>
                  </note>
             una omnis clamabimus: optima Virgo,</l>
             
               <l n="1.36.8"> Res nobis dono est vitaque salva tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>37.
              <note place="foot" n="8">Vide etiam aliud epigr. in idem argumentum n.o 75. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             In idem argumentum</head>
               <l n="1.37.1">Veris opes ubi nunc? Ubi dives copia florum,</l>
             
               <l n="1.37.2"> Et nova foecundis germina in arboribus?</l>
             
               <l n="1.37.3">Gramen ubi et laetae segetes lactentibus herbis?</l>
             
               <l n="1.37.4"> Et quidquid miseri spem fovet agricolae?</l>
             
               <l n="1.37.5">Virgo potens, coeli cui parent nubila, venti,</l>
             
               <l n="1.37.6"> Jussus et effusa depluit imber aqua,</l>
             
               <l n="1.37.7">Tu faciles huc flecte oculos; tu cuncta potenti</l>
             
               <l n="1.37.8"> In melius nutu vertere, Diva, soles.</l>
             
               <l n="1.37.9">Jam tibi servati certatim dona feremus,</l>
             
               <l n="1.37.10"> Reddemus laeti jam tua dona tibi.</l>
             
               <l n="1.37.11">Vere novo flores, flavos aestate maniplos,</l>
             
               <l n="1.37.12"> Autumno larga dulcia poma manu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>38.
              <note place="foot" n="9">Ponendum inter Votiva. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Virginem Dei Matrem pro recuperata valetudine Clementis XIII. Pontificis Maximi</head>
               <l n="1.38.1">Roma tibi grates agit, o bona Virgo, recepit</l>
             
               <l n="1.38.2"> Quod prope depositum, te tribuente, patrem;</l>
             
               <l n="1.38.3">Utque seni dulcem serves, tua munera, vitam</l>
             
               <l n="1.38.4"> Incolumi, ad multas orat Olympiadas.</l>
             
               <l n="1.38.5">Diva, preces audi; nam quod rogat illa, piorum</l>
             
               <l n="1.38.6"> Idem hominum toto est quidquid in orbe rogant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>39. De Sanctissimo nomine Mariae contra metricas leges producto</head>
               <l n="1.39.1">Dic Mariam, haud culpo; sed enim dixisse Mariam</l>
             
               <l n="1.39.2"> Mi placet, in nostro ut longius ore sonet.</l>
             
               <l n="1.39.3">Atque utinam hoc adeo produci possit, ut ipsas</l>
             
               <l n="1.39.4"> Mi labro insideat nomen ad exequias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>40. De Virginis imagine italicae dictae "Dell Orto"</head>
               <l n="1.40.1">Hospes, quam cernis, Divinae Matris imago</l>
             
               <l n="1.40.2"> Hortorum septis abdita delituit,</l>
             
               <l n="1.40.3">Phyllis ubi, aut Alcon verno mihi flore solebant,</l>
             
               <l n="1.40.4"> Aut viridi sanctum cingere fronde caput.</l>
             
               <l n="1.40.5">Nunc templo Regina color, fulvamque coronam,</l>
             
               <l n="1.40.6"> Venit Romulea quae mihi ab urbe, gero.</l>
             
               <l n="1.40.7">Scilicet id merui benefactis (plurima testor</l>
             
               <l n="1.40.8"> Haec aram circum pendula vota meam);</l>
             
               <l n="1.40.9">At nunc largibor majoraque, pluraque: crescit</l>
             
               <l n="1.40.10"> Quam cultus, mea tam crescere dona solent.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>41. Deiparae Parthenius pubem</head>
               <l n="1.41.1">Hanc tibi, Castalii fontis quam ducit ad undam,</l>
             
               <l n="1.41.2"> Virgo, dicat pubem, candida, Parthenius.</l>
             
               <l n="1.41.3">Tu face, Pierios puro bibat amne liquores,</l>
             
               <l n="1.41.4"> Discat et Aoniis fundere verba modis.</l>
             
               <l n="1.41.5">Munere docta tuo tibi serviet illa; diserto</l>
             
               <l n="1.41.6"> Certabit laudes dicere et ore tuas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>42.
              <note place="foot" n="10">Vide inter Votiva n.o 17. et ibi
                  ponendum.<emph> Radelja</emph>
                  </note>
             [  Vot. 17] Ad Dei Matrem, quae in aditu Floridianae domus colitur</head>
               <l n="1.42.1">Arcto hic in spatio deprensus torva minantis</l>
             
               <l n="1.42.2"> Saeva bovis timui cornua Cunichius;</l>
             
               <l n="1.42.3">Atque tuo, Virgo, coleris quae proxima, casum</l>
             
               <l n="1.42.4"> Effugi duri funeris auxilio.</l>
             
               <l n="1.42.5">Gratus ob hoc memori fateor; testorque tabella,</l>
             
               <l n="1.42.6"> Quod spiro et vivo, munus id esse tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>43. Ad Virginem Dei Matrem cultam in Esquiliis</head>
               <l n="1.43.1">Diva, meo cujus tollunt se adversa cubili</l>
             
               <l n="1.43.2"> Et turre et gemino templa superba tholo;</l>
             
               <l n="1.43.3">Templa nivis missu Sextili mense cadentis</l>
             
               <l n="1.43.4"> Quae tibi sunt celsis condita in Esquiliis;</l>
             
               <l n="1.43.5">Da, quoties istuc prospexi, frigidulum cor</l>
             
               <l n="1.43.6"> Mi toties dulci flagret amore tui:</l>
             
               <l n="1.43.7">Ut Kostka, hinc istam quoties prospexerat aedem</l>
             
               <l n="1.43.8"> Flagrabat dulci totus amore tui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>44.
              <note place="foot" n="11">Scriptum etiam inter Votiva sub n.o 20,
                ibi ponendum<emph> Radelja</emph>
                  </note>
             [  Vot. 20] Vates suum calamum Virgini</head>
               <l n="1.44.1">Virgo, tibi calamum dicat hanc Perelaus ad aram;</l>
             
               <l n="1.44.2"> Quo suerat laudes scribere saepe tuas;</l>
             
               <l n="1.44.3">Tu face, quae scripsi de te, nec livida turba,</l>
             
               <l n="1.44.4"> Longa nec infesto tempora dente terant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>45. De Sancto Josepho</head>
               <l n="1.45.1">Coelicolas inter multa qui clarus Joseph</l>
             
               <l n="1.45.2"> Luce nitet sponsae proximus ille suae,</l>
             
               <l n="1.45.3">Quae gnato subnixa suo, regina potenti</l>
             
               <l n="1.45.4"> Sublimis gestat regia sceptra manu,</l>
             
               <l n="1.45.5">Ille venit, venit ille suos visurus honores;</l>
             
               <l n="1.45.6"> Jam facili praesens audiet aure preces.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>46. De Sancti Joannis Baptistae martyrio</head>
               <l n="1.46.1">Heu heu regalis laeta inter fercula mensae</l>
             
               <l n="1.46.2"> Demessum saevo ponitur ense caput!</l>
             
               <l n="1.46.3">Ponitur, incestae merces promissa puellae,</l>
             
               <l n="1.46.4"> Quo nullum est toto sanctius orbe, caput!</l>
             
               <l n="1.46.5">Quod postquam inferri vidit, credo, ipse Cupido,</l>
             
               <l n="1.46.6"> Qui malus horrendum suaserat heu facinus,</l>
             
               <l n="1.46.7">Intremuitque horrore artus, avertit et ora,</l>
             
               <l n="1.46.8"> Nec potuit totis non rubuisse genis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>47. Maria Magdalene de se ipsa</head>
               <l n="1.47.1">Picta genas, ferro vibratos compta capillos,</l>
             
               <l n="1.47.2"> Et laxos auro conspicienda sinus,</l>
             
               <l n="1.47.3">Deceptis vanae captisque cupidine formae</l>
             
               <l n="1.47.4"> Magdala, quod nollem, terrigenis placui.</l>
             
               <l n="1.47.5">Nunc pallens, atra macie consumpta, solutam</l>
             
               <l n="1.47.6"> Hirta comam, laceris vestibus <sic>horridula</sic>,</l>
             
               <l n="1.47.7">Vix parva eximiae servans vestigia formae,</l>
             
               <l n="1.47.8"> (Quod laetor) magnis coelitibus placeo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>48. Ad adolescentes belle dicendi studiosos de Sancto Joanne Nepomuceno</head>
               <l n="1.48.1">Admoto cernis digito quem labra prementem,</l>
             
               <l n="1.48.2"> Rex tumido insanas dum tonat ore minas,</l>
             
               <l n="1.48.3">Nempe audita silet; nec mortem, nec sibi quidquid</l>
             
               <l n="1.48.4"> Durum morte magis comparat ira, timet.</l>
             
               <l n="1.48.5">Ergo viro, sacri merces praeclara silenti</l>
             
               <l n="1.48.6"> Cingunt fulgidulum sidera clara caput.</l>
             
               <l n="1.48.7">Quae bene posse loqui pubes tibi scilicet optas,</l>
             
               <l n="1.48.8"> Opta isto potius posse tacere modo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>49. De simulacro Sanctae Agnetis flammae imposita
              <note place="foot" n="12">De Sancta Agnete flammae imposita</note>
               </head>
               <l n="1.49.1">Flamma furit subter: stat virgo immota superne;</l>
             
               <l n="1.49.2"> Et siccas gaudens tollit ad astra genas,</l>
             
               <l n="1.49.3">Ore, oculis, habitu, manibus prope saxea dicens:</l>
             
               <l n="1.49.4"> Rex superum, pro te quam mihi dulce pati!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>50. Ad Lycorim Sanctae Agnetis imaginem contemplantem</head>
               <l n="1.50.1">Cerne, Agnes mollis primaevo in flore puella</l>
             
               <l n="1.50.2"> Carnificum ut saevos haud metuit gladios!</l>
             
               <l n="1.50.3">Ridet ut instantis vultumque et verba tyranni,</l>
             
               <l n="1.50.4"> Morti ultro et se se devovet horrificae!</l>
             
               <l n="1.50.5">Nempe vigor coelo venit hic tam mirus ab alto;</l>
             
               <l n="1.50.6"> Plena Deo, humanum jam sapit illa nihil.</l>
             
               <l n="1.50.7">His freta exemplis aude sperare, Lycori;</l>
             
               <l n="1.50.8"> (Numen opem spondet) foemina cuncta potes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>51. Ad Sanctam Agnetem</head>
               <l n="1.51.1">O praestans animi virgo, quam flectere nullae</l>
             
               <l n="1.51.2"> Blanditiae, tristes nec potuere minae;</l>
             
               <l n="1.51.3">Horrenda quamvis instaret voce tyrannus</l>
             
               <l n="1.51.4"> Ora tumens, torvos igne micans oculos,</l>
             
               <l n="1.51.5">Adstaret lateri quamvis jam tortor, acuto</l>
             
               <l n="1.51.6"> Innocuum et peteret jam ferus ense caput.</l>
             
               <l n="1.51.7">Gaude ista virtute; tuus, fac, cultor eodem</l>
             
               <l n="1.51.8"> Atque animo quaevis dura et acerba feram;</l>
             
               <l n="1.51.9">Atque Deo addictus constanti pectore vitam</l>
             
               <l n="1.51.10"> (Res ubi sic poscat) projicere haud dubitem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>52. De Sancto Aloysio Gonzaga inter voluptatis illecebras integerrimo</head>
               <l n="1.52.1">Sirenum infames scopulos, squallentia semper</l>
             
               <l n="1.52.2"> Nautarum ejectis litora funeribus,</l>
             
               <l n="1.52.3">Olim Itacus tereti constrictus brachia malo</l>
             
               <l n="1.52.4"> Quod potuit salva praeteriisse rate,</l>
             
               <l n="1.52.5">Mirarer; si non mirer magis, inter inanes</l>
             
               <l n="1.52.6"> Lusus, atque levi plena theatra joco,</l>
             
               <l n="1.52.7">Regales inter mensas, pompasque, chorosque,</l>
             
               <l n="1.52.8"> Omnigenasque aulae divitis illecebras,</l>
             
               <l n="1.52.9">Gonzagam intacti servantem jura pudoris</l>
             
               <l n="1.52.10"> Indelibata virginitate frui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>53.
              <note place="foot" n="13">Credo, hoc esse translatum ex Ital. epigr. Quirici Rossi
                Soc. Jesu, quod incipit: <q>
                        <foreign xml:lang="it">Presso del Mincio alle fiorite sponde</foreign>
                     </q>.
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De ejusdem virginali candore</head>
               <l n="1.53.1">Florentes Minci ad ripas dum forte vagatur</l>
             
               <l n="1.53.2"> Vidit Amor pulchrum surgere liliolum.</l>
             
               <l n="1.53.3">Captus et eximii floris candore nivali</l>
             
               <l n="1.53.4"> Festinat cupida carpere velle manu;</l>
             
               <l n="1.53.5">Nactus at hirsutis vallatum sentibus, ad se</l>
             
               <l n="1.53.6"> Frustratus cupidam rettulit inde manum.
              <note place="foot" n="14">
                     <p xml:lang="it">Sopra S. Luigi Gonzaga madrigale del p. Quirico Rossi della Comp. di Gesù.</p>
                     <q>Sicut lilium inter spinas.</q>
                     <l n="1.53.6">Presso del Mincio a le fiorite sponde</l>
             
                     <l n="1.53.6">Amoretto passeggiando un giorno,</l>
             
                     <l n="1.53.6">
                        <gap/>cheggiar vide un bel Giglio odoroso.</l>
             
                     <l n="1.53.6">
                        <gap/>se i passi allor da le chiare onde,</l>
             
                     <l n="1.53.6">
                        <gap/>er lui vago, leggiadretto e adorno</l>
             
                     <l n="1.53.6">
                        <gap/> la man, di corlo disioso:</l>
             
                     <l n="1.53.6">
                        <gap/> la ritrasse, che trovo di fuore</l>
             
                     <l n="1.53.6">
                        <gap/> di spine il delicato fiore.</l>
             
                     <p> Krša</p>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>54. De eodem puellae umbram osculari jusso</head>
               <l n="1.54.1">Jussa puellari puer oscula quod negat umbrae,</l>
             
               <l n="1.54.2"> Seque cita Lodoix proripit inde fuga:</l>
             
               <l n="1.54.3">Admonet exemplo contra tua tela, Cupido,</l>
             
               <l n="1.54.4"> Unam pro clypeis omnibus esse fugam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>55. De eodem ad pueros</head>
               <l n="1.55.1">Huc agite, o pueri, cura certemus et acri</l>
             
               <l n="1.55.2"> Magnum quis melius pingat Aloysium.</l>
             
               <l n="1.55.3">Non opus hic tabula nobis, varioque colore;</l>
             
               <l n="1.55.4"> Nunc alio pingi se jubet ille modo.</l>
             
               <l n="1.55.5">Nos sibi vult similes et mente et corpore: viva</l>
             
               <l n="1.55.6"> Haec mihi prae cunctis, clamat, imago placet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>56. Ad eumdem de Francisco Cancellierio suo cultore</head>
               <l n="1.56.1">Quam bene te laudat Franciscus, tam bene vita</l>
             
               <l n="1.56.2"> Moribus et referat te, Lodoice, suis;</l>
             
               <l n="1.56.3">Utque tuo cunctos mire succendit amore,</l>
             
               <l n="1.56.4"> Sic te flammato pectore fidus amet.</l>
             
               <l n="1.56.5">Hoc precor: hoc illum sibi poscere muneris abs te,</l>
             
               <l n="1.56.6"> Muneris hoc illi te dare, Dive, decet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>57. Eidem poeta adolescentes</head>
               <l n="1.57.1">Hanc tibi vernantem primaevo flore juventam</l>
             
               <l n="1.57.2"> Do, Gonzaga, tuos atque dico ad cineres:</l>
             
               <l n="1.57.3">Tu bonus, o, servaque omnes, dextraque potenti</l>
             
               <l n="1.57.4"> Et rege et omnigenis affice muneribus.</l>
             
               <l n="1.57.5">Da docile ingenium, da vitam, Sancte, pudicam,</l>
             
               <l n="1.57.6"> Cordaque nullius conscia flagitii:</l>
             
               <l n="1.57.7">Da, tibi quos sacro, videam post tempore parvo</l>
             
               <l n="1.57.8"> Esse tibi et vultu et moribus assimiles.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>58. Ad Carolum orantem ad aram Sancti Stanislai Kostkae</head>
               <l n="1.58.1">Carole, quas Kostkae fudisti pronus ad aram,</l>
             
               <l n="1.58.2"> Ne dubita, praesens audiit ille preces.</l>
             
               <l n="1.58.3">Audi tu contra quid postulet ille vicissim,</l>
             
               <l n="1.58.4"> Teque mea, si fas dicere, voce rogat.</l>
             
               <l n="1.58.5">Qui mihi, ait, vultu par es, ne, Carole, posthac</l>
             
               <l n="1.58.6"> Ne mihi tam dispar moribus esse velis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>59. De Sancto Stanislao Kostka depicto in hortis tyrocinii Romani Societatis Jesu</head>
               <l n="1.59.1">Hospes, quae lustras florentia septa, colebat</l>
             
               <l n="1.59.2"> Kostka olim aetherio plenus amore puer.</l>
             
               <l n="1.59.3">Hic sedit fontem ad gelidum flammata beato</l>
             
               <l n="1.59.4"> Igne, fovens udo pectora linteolo,</l>
             
               <l n="1.59.5">Indomitus si forte aliqua mitesceret ardor,</l>
             
               <l n="1.59.6"> Nec totum in flammas verteret ac cinerem;</l>
             
               <l n="1.59.7">Quae facti famam ne longa obliteret aetas,</l>
             
               <l n="1.59.8"> Adverso pulchre in pariete picta vides.</l>
             
               <l n="1.59.9">Sed vidisse modo quid prosit? Quo puer arsit,</l>
             
               <l n="1.59.10"> Posce, tuos etiam compleat igne sinus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>60. Ad Sanctum Franciscum Xaverium ad Indos proficiscentem</head>
               <l n="1.60.1">I procul aequoreas, Xaveri magne, per undas,</l>
             
               <l n="1.60.2"> Eoi qua te litoris ora vocat;</l>
             
               <l n="1.60.3">I felix, i carpe viam per caerula, quo te</l>
             
               <l n="1.60.4"> Rex superum forti provehit ipse manu.</l>
             
               <l n="1.60.5">Tempus adest lucem populis inferre beatam,</l>
             
               <l n="1.60.6"> Quos premit heu diris horrida nox tenebris.</l>
             
               <l n="1.60.7">Adventu se cuncta tuo jam vertere cerno</l>
             
               <l n="1.60.8"> In melius; noxae diffugit omne genus,</l>
             
               <l n="1.60.9">Foeda jacent simulacra solo prostrata, nec usquam</l>
             
               <l n="1.60.10"> Monstra Deum quisquam thure, merove colit.</l>
             
               <l n="1.60.11">Alma Fides tecum curru fulgente triumphet,</l>
             
               <l n="1.60.12"> Virtutum gaudet cui comes ire chorus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>61. Ad Sanctum Camillum de Lellis olim in Lycaeo Collegii Romani auditore</head>
               <l n="1.61.1">Qui linguae heic, <sic>Leli</sic>, coepisti elementa Latinae</l>
             
               <l n="1.61.2"> Discere septenas natus Olympiadas;</l>
             
               <l n="1.61.3">Nec puduit teneramque inter considere turbam,</l>
             
               <l n="1.61.4"> Jussaque cum pueris reddere pensa virum;</l>
             
               <l n="1.61.5">
                  <sic>Paullatim</sic> ingenuas excultus rite per artes,</l>
             
               <l n="1.61.6"> Humanum ut posses rite juvare genus:</l>
             
               <l n="1.61.7">Tu face, ut haec, eadem celebrat quae septa Lycaei</l>
             
               <l n="1.61.8"> Trita tuo quondam tecta beata pede,</l>
             
               <l n="1.61.9">Qualis eras, talis non abnuat esse juventus,</l>
             
               <l n="1.61.10"> Praebeat et se se morigeram et docilem,</l>
             
               <l n="1.61.11">Litterulas vano laudis ne discat amore,</l>
             
               <l n="1.61.12"> Docta sed humano consulat ut generi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>62. Quantum Roma debeat Divo Petro apostolorum principi</head>
               <l n="1.62.1">Quantum, Roma, Petro debes! Quo sub duce majus,</l>
             
               <l n="1.62.2"> Atque tibi melius contigit imperium;</l>
             
               <l n="1.62.3">Et parta est ingens, manifesto numine, quanta</l>
             
               <l n="1.62.4"> Sub priscis nunquam gloria consulibus.</l>
             
               <l n="1.62.5">Olim vastatrix regnorum, foeda cruore,</l>
             
               <l n="1.62.6"> Triste ferens victis gentibus exitium;</l>
             
               <l n="1.62.7">Nunc orbis caput es vere, quum diditur omnes</l>
             
               <l n="1.62.8"> Munere per populos vita salusque tua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>63. [  Enc. 44] De Pii Sexti Pontificis Maximi erga Sanctum Petrum pietate</head>
               <l n="1.63.1">Usque Pius te, Petre, colit, visitque, tuosque</l>
             
               <l n="1.63.2"> Longum suspirans alloquitur cineres,</l>
             
               <l n="1.63.3">Atque tua paullo ne longius absit ab ara,</l>
             
               <l n="1.63.4"> Tecta Quirinalis despicit alta jugi.</l>
             
               <l n="1.63.5">Cultorem tu, Dive, tuum servaque, juvaque;</l>
             
               <l n="1.63.6"> Fac sacrum et sospes sospitet usque gregem;</l>
             
               <l n="1.63.7">Sic regat et gentes, duce te, tu regna ferare</l>
             
               <l n="1.63.8"> Ut tua sub Sexto restituisse Pio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>64.
              <note place="foot" n="15">Inter Votiva ponendum. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             David Deo ensem Goliath</head>
               <l n="1.64.1">Hunc superum regi Jessides dedicat ensem,</l>
             
               <l n="1.64.2"> Arma Gigantaeo rapta, puer, lateri,</l>
             
               <l n="1.64.3">Queis caput horrendum secuit, docuitque timendum</l>
             
               <l n="1.64.4"> Nil homini, aetherea quem Deus auctat ope.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>65. De Heliodoro ab angelis caeso</head>
               <l n="1.65.1">Qui sacros rapitis thesauros, Heliodorum</l>
             
               <l n="1.65.2"> Pulsatum horrendis cernite verberibus;</l>
             
               <l n="1.65.3">Afflictumque solo foede, torvumque frementis</l>
             
               <l n="1.65.4"> Contusum saevis calcibus alipedis.</l>
             
               <l n="1.65.5">Discite, quos habeat custodes sacra, Tonantis</l>
             
               <l n="1.65.6"> Quaecumque in magni condita gaza domo est. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>66. De monialibus Teutonicis</head>
               <l n="1.66.1">Devia Teutonicae servant haec templa puellae,</l>
             
               <l n="1.66.2"> Quarum indefesso carmen ab ore sonat;</l>
             
               <l n="1.66.3">Carmen, quo Dominum vescae sub imagine frugis</l>
             
               <l n="1.66.4"> Perpetuo tota nocte, dieque canunt.</l>
             
               <l n="1.66.5">Hoc opus; huic instant curae; sic vita beate</l>
             
               <l n="1.66.6"> Degitur heic magnis aemula coelicolis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>67. Libro Evangeliorum inscriptum</head>
               <l n="1.67.1">Haec hominum generi vitae praecepta reliquit</l>
             
               <l n="1.67.2"> Ingens aetherei Filius ille Patris.</l>
             
               <l n="1.67.3">Qui sapis, hunc versa noctesque, diesque libellum,</l>
             
               <l n="1.67.4"> Hic claram in tenebris praeferet usque facem:</l>
             
               <l n="1.67.5">Hic reget errantes gressus, dum nocte fugata</l>
             
               <l n="1.67.6"> Fulgeat aeterna candida luce dies.</l>
             
               <l n="1.67.7">Noxia quid veterum quaeris tot scripta sophorum?</l>
             
               <l n="1.67.8"> Parvus habet, quod te sospitet, iste liber.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>68.
              <note place="foot" n="16">Encom./Sacr. <bibl>Radelja</bibl>; ponendum inter Encom.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             De imagine Beatae Mariae Virginis a Guido depictae</head>
               <l n="1.68.1">Hospes, picta vides Jessaeae Virginis ora,</l>
             
               <l n="1.68.2"> Mirantur magni qualia coelicolae.</l>
             
               <l n="1.68.3">Sic pingi ut possent, vel, credo, Guidus in astra,</l>
             
               <l n="1.68.4"> Virgo vel in Guidi venerat ipsa domum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>69. Ad quemdam, cui Dies Cinerum bonam mentem reddit
              <note place="foot" n="17">Ad quemdam, de cinerum die.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="1.69.1">Cur palles? Moesto cur figis lumina vultu?</l>
             
               <l n="1.69.2"> Cur dolor informem duxit in ore notam?</l>
             
               <l n="1.69.3">Insanisse pudet; lusus atque orgia damnas,</l>
             
               <l n="1.69.4"> Et risu et multo plena theatra joco.</l>
             
               <l n="1.69.5">Unde nova haec subito venit sapientia? Fallor,</l>
             
               <l n="1.69.6"> Profuit extremos an meminisse rogos?</l>
             
               <l n="1.69.7">O utinam iste, bonam potuit qui reddere mentem,</l>
             
               <l n="1.69.8"> Fronti, dum vives, haereat usque cinis!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>70.
              <note place="foot" n="18">Encom./Sacr.<emph> Radelja</emph>; inter Encom.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             De imagine Jesu Christi a Pompejo Batone picta</head>
               <l n="1.70.1">
                  <note place="foot" n="19">alibi sic: Pictane sint Jesu corda haec, an vera tuentes
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            Orane sint Jesu picta haec, an vera, tuentes</l>
             
               <l n="1.70.2"> Mirantur magni qualia coelicolae,</l>
             
               <l n="1.70.3">Quaerimus attoniti. Mens haeret, pectus amore</l>
             
               <l n="1.70.4"> Mira defixis ardet in effigie.</l>
             
               <l n="1.70.5">Sic pingi ut posset, dic, Bato, duxit in altum</l>
             
               <l n="1.70.6"> Tene polum, ex alto venit an ipse polo?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>71.
              <note place="foot" n="20">Encom./Sacr.<emph> Radelja</emph>; inter Encom.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             De imagine Beatae Mariae Virginis ab Angelo salutatae a
            Raphaele Mengsio picta</head>
               <l n="1.71.1">Sic pingi ut superum posset Rex et bona Virgo</l>
             
               <l n="1.71.2"> Foecundo numen mire utero excipiens,</l>
             
               <l n="1.71.3">Aligerum et formae juvenum, credo, optime, sedes</l>
             
               <l n="1.71.4"> Te te aliquis, Menxi, sustulit ad superas;</l>
             
               <l n="1.71.5">Nec speciem hanc tellus praebet. Qua laetus et ipse</l>
             
               <l n="1.71.6"> Inter mi videor degere coelicolas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>72.
              <note place="foot" n="21">Encom./Sacr.<emph> Radelja</emph>; inter Encom.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             De imagine Beatae Mariae Virginis in coelum assumptae a
            Leucone picta</head>
               <l n="1.72.1">Quo fugis ah spes una aegris mortalibus? Istaec</l>
             
               <l n="1.72.2"> Invida quo nostris te rapit ex oculis</l>
             
               <l n="1.72.3">Ablatam longe
              <note place="foot" n="22">longe] <emph>corr. ex</emph> lange</note>
             nubes, Regina? Tua sic</l>
             
               <l n="1.72.4"> Vera velut cernens in tabula extimui
              <note place="foot" n="23">in tabula extimui] extimui<add resp="ed">3</add> in<add resp="ed">1</add> tabula<add resp="ed">2</add>
                     <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            ,</l>
             
               <l n="1.72.5">O Leucon mirande; poli dum celsa petentem</l>
             
               <l n="1.72.6"> Regna Dei Matrem scilicet adspicio.</l>
             
               <l n="1.72.7">Nec secus ac fieret si tum res ipsa, relictis</l>
             
               <l n="1.72.8"> Ereptum terris praesidium indolui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>73.
              <note place="foot" n="24">Volanti inter Moralia<emph> Radelja</emph>
                  </note>
             In Ponticum de Deo prima rerum causa</head>
               <l n="1.73.1">Primum aliquid moveat nisi res, immota manebit</l>
             
               <l n="1.73.2"> Summa haec haud ullo concita principio.</l>
             
               <l n="1.73.3">Unum id si dederis, dabis omnia, Pontice; menti</l>
             
               <l n="1.73.4"> Sponte sua occurret conditor ille Deus;</l>
             
               <l n="1.73.5">Ille prior cunctis, rerum fons, unde habet ortum</l>
             
               <l n="1.73.6"> Quidquid vi propria non pote confieri.</l>
             
               <l n="1.73.7">Haec clamo frustra; vix te ipsum vivere sentis:</l>
             
               <l n="1.73.8"> Unde trahas vitam, corde agitare piget.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>74. De omnipotentia Dei.</head>
               <l n="1.74.1">In quemdam, qui dixerat, esse quaedam in humano corpore, queis meliora fieri
              potuissent.
              <note place="foot" n="25">In quemdam, qui dixerat, esse quaedam in humano corpore,
                quae melius fieri potuissent<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="1.74.2">Quae tibi non placeant humano in corpore, quaedam</l>
             
               <l n="1.74.3"> Esse ais et fieri queis meliora velis,</l>
             
               <l n="1.74.4">Magnum spernis opus, nec scis, quam providus aptet</l>
             
               <l n="1.74.5"> Cuncta suis mire finibus ille Pater;</l>
             
               <l n="1.74.6">Ille <corr resp="NJ">opifex</corr> rerum, sapiens, qui cuncta videre,</l>
             
               <l n="1.74.7"> Quae vult, cuncta unus qui potis est facere.</l>
             
               <l n="1.74.8">Cujus humi stratus numen venerare, tremensque</l>
             
               <l n="1.74.9"> Dic: rectum est, quidquid condidit ista manus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>75. Tempore siccitatis desiderantur publica vota</head>
               <l n="1.75.1">Nubila cur toto pendent errantia coelo,</l>
             
               <l n="1.75.2"> Nec dum etiam largae decidit imber aquae?</l>
             
               <l n="1.75.3">Fallor? An exspectant, sacris operata Quiritum</l>
             
               <l n="1.75.4"> Absolvat castas dum pia turba preces?</l>
             
               <l n="1.75.5">Fortunae tribuat ne quis coelestia dona,</l>
             
               <l n="1.75.6"> Muneris actorem constet at esse Deum.</l>
             
            </div>
         </div>
         <div type="liber">
            <head>VOTIVA</head>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1. Perelai votum pro Pio Sexto Pontifice Maximo</head>
               <l n="2.1.1">Aureolum hunc Petri collem super, hanc locat aram,</l>
             
               <l n="2.1.2"> Heic niveas pascit qui, Perelaus, oves;</l>
             
               <l n="2.1.3">Inscribitque arae laetus, quae nulla vetustas</l>
             
               <l n="2.1.4"> Deleat, haec pulchris carmina pauca notis:</l>
             
               <l n="2.1.5">Salvo, Petre, Pio dicat hanc Perelaus et orat,</l>
             
               <l n="2.1.6"> Cultorem serves ut, bone Dive, tuum;</l>
             
               <l n="2.1.7">Pro quo, sit longum ut sospes, florensque vigensque,</l>
             
               <l n="2.1.8"> Ipse suum pastor devovet ecce caput.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>2. Ad Cererem votum</head>
               <l n="2.2.1">Diva potens frugum, foecundae pacis alumna,</l>
             
               <l n="2.2.2"> Primaque munificas inter habenda deas;</l>
             
               <l n="2.2.3">Seu tu praesenti firmas modo numine glebas,</l>
             
               <l n="2.2.4"> Perque suos segetem provehis articulos;</l>
             
               <l n="2.2.5">Seu tibi maturam jactat modo Gargara messem,</l>
             
               <l n="2.2.6"> Sive tuo sis ubi munere flavet humus;</l>
             
               <l n="2.2.7">Aspicis, ut pluvius contristet Jupiter annos,</l>
             
               <l n="2.2.8"> Aspicis assiduis ut ruit aether aquis?</l>
             
               <l n="2.2.9">Tertia virgineum suffudit jam ore ruborem</l>
             
               <l n="2.2.10"> Delia, quo insolitus verberat imber agros;</l>
             
               <l n="2.2.11">Tu face, ut ignivomus radiis maturet aristas</l>
             
               <l n="2.2.12"> Sol et diffugiant nubila sparsa polo:</l>
             
               <l n="2.2.13">Tu face, ne vanis messis nos ludat aristis,</l>
             
               <l n="2.2.14"> Sed rumpat victis horrea liminibus.</l>
             
               <l n="2.2.15">Tum subito, alma Ceres, meriti reddentur honores,</l>
             
               <l n="2.2.16"> Atque tuas cingent spicea serta comas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>3. Naufragi votum ad deos marinos</head>
               <l n="2.3.1">Nereides, Neptune, Ino, Melicerta, deorum</l>
             
               <l n="2.3.2"> Quidquid habent vasti caerula regna maris;</l>
             
               <l n="2.3.3">Naufragus hanc vobis tabulam do, vela daturos</l>
             
               <l n="2.3.4"> Quae moneat, vobis credere se ut metuant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>4. Daphnydis et Antigenis votum. Pro perpetua amicitia</head>
               <l n="2.4.1">Hanc vobis aram Permessi ad flumina, Musae,</l>
             
               <l n="2.4.2"> Ponunt unanimes
              <note place="foot" n="1">unanimes] <emph>corr. ex </emph>unamines</note>
             Daphnis et Antigenes;</l>
             
               <l n="2.4.3">Ille senex vestrae monstrator non malus undae,</l>
             
               <l n="2.4.4"> Hic sibi monstrato potus in amne puer.</l>
             
               <l n="2.4.5">Ponunt; juratique ambo sic voce precantur:</l>
             
               <l n="2.4.6"> Ara sit haec longae testis amicitiae;</l>
             
               <l n="2.4.7">Quam (prohibete nefas!) nostrum
              <note place="foot" n="2">nostrum]<emph> </emph>monstrum</note>
             si fallat utervis,</l>
             
               <l n="2.4.8"> Vos illum e Pindo praecipitem ejicite.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>5. Puer Dorylas Apollini laurum</head>
               <l n="2.5.1">Hanc parvus Dorylas laurum tibi, Phoebe, per altas</l>
             
               <l n="2.5.2"> Qui Pindi rupes fert puer usque pedem</l>
             
               <l n="2.5.3">Pegaseos quaerens latices, fontesque beatos,</l>
             
               <l n="2.5.4"> Unde pii vates, turba diserta, bibunt;</l>
             
               <l n="2.5.5">Et rogat, hinc illi pulchra de fronde corona</l>
             
               <l n="2.5.6"> Implicet ut doctas, te tribuente, comas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>6. Ad Auroram
              <note place="foot" n="3">Ad auroram. Votum pro Damone somniculoso.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="2.6.1">Quae terris almam portas, dea candida, lucem,</l>
             
               <l n="2.6.2"> Et noctem ad Stygias cogis abire domos,</l>
             
               <l n="2.6.3">Damonis, bona diva, tuo si munere somnus</l>
             
               <l n="2.6.4"> Vel semel ignavis fugerit ex oculis,</l>
             
               <l n="2.6.5">Daphnis odoratis tibi spondet bina ligustris,</l>
             
               <l n="2.6.6"> Binaque puniceis plena canistra rosis.</l>
             
               <l n="2.6.7">Si proprium id fuerit, florum sibi quidquid in hortis</l>
             
               <l n="2.6.8"> Proveniet verno tempore, sola feres.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>7. Ad somnum</head>
               <l n="2.7.1">Haec tibi, somne, fero lethaea papavera, lacte</l>
             
               <l n="2.7.2"> Haec niveo et rutilo pocula plena mero:</l>
             
               <l n="2.7.3">Carmina caenatus cum scribo, tu procul absta;</l>
             
               <l n="2.7.4"> Scripsi ubi, tum facilis tu mihi, Somne, veni.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>8. Ad Phoebum pro incolumitate Petri Pizzellii filii Mariae Pizzelliae dictae Lydae</head>
               <l n="2.8.1">Phoebe pater, vocum et citharae moderator eburnae,</l>
             
               <l n="2.8.2"> Cui cordi est dulces quisquis amat numeros,</l>
             
               <l n="2.8.3">Cultori tu, dive, tuo, quae parvula morbi</l>
             
               <l n="2.8.4"> Restat adhuc praesens, exime particulam;</l>
             
               <l n="2.8.5">Tunc tibi ego laetum scribam poeana: canoros,</l>
             
               <l n="2.8.6"> Ut solet, egregie condet at ille modos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>9. Ad divos pro incolumitate supradicti Petri et Violantae ejus sororis</head>
               <l n="2.9.1">Petre, vales; Violanta simul valet; una duobus</l>
             
               <l n="2.9.2"> (Pro superi!) est uno tempore parta salus.</l>
             
               <l n="2.9.3">Nil non fraternum sensit soror; et tulit omnes,</l>
             
               <l n="2.9.4"> Corpore quas frater, mente animoque vices.</l>
             
               <l n="2.9.5">Jure igitur salvum pariter gaudemus utrumque,</l>
             
               <l n="2.9.6"> Pro gemino et divis dona damus capite.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>10. Pro Clemente XIII. votum</head>
               <l n="2.10.1">Albani colles, castrumque in collibus et tu,</l>
             
               <l n="2.10.2"> Frigida supposito condita lympha lacu,</l>
             
               <l n="2.10.3">Et mites animae spirantis lene Favoni,</l>
             
               <l n="2.10.4"> Et quaecumque cies lenior aura nemus,</l>
             
               <l n="2.10.5">Vos, morbi quod restat adhuc, depellite; vos o</l>
             
               <l n="2.10.6"> Clementem, humani delicias generis,</l>
             
               <l n="2.10.7">Delicias et praesidium, recreate; valentem</l>
             
               <l n="2.10.8"> Vos urbi et votis reddite Romulidum;</l>
             
               <l n="2.10.9">Tunc Urbs, tunc hominum dicet genus omnia vobis</l>
             
               <l n="2.10.10"> Deberi de se tam bene promeritis:</l>
             
               <l n="2.10.11">Tunc vos laudabit Clemens, multoque reverti</l>
             
               <l n="2.10.12"> Ad vos saepe loci captus amore velit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>11. Votum pro grege Daphnidis</head>
               <l n="2.11.1">Tu nemore in magno dormis, heu, Daphni; Melampus</l>
             
               <l n="2.11.2"> Nec vigilat somno victus et ipse. Gregi</l>
             
               <l n="2.11.3">Quid misero fiet? Si quis deus es, bone Somne,</l>
             
               <l n="2.11.4"> Raptores etiam sterne sopore lupos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>12. Ad Eurum</head>
               <l n="2.12.1">Arenti longum quod terrae effuderis imbrem,</l>
             
               <l n="2.12.2"> Eure, tibi grates reddimus innumeras.</l>
             
               <l n="2.12.3">Reddemus plures, pluviam largitus opimam</l>
             
               <l n="2.12.4"> Aeoliam repetes si, tua tecta, domum;</l>
             
               <l n="2.12.5">Si Zephyrum regnare sinas octobribus horis</l>
             
               <l n="2.12.6"> Dum cives campos, ruraque laeta colunt;</l>
             
               <l n="2.12.7">Dum captare auras coelo juvat usque sereno,</l>
             
               <l n="2.12.8"> Innubi et, quo mens jusserit, ire die.</l>
             
               <l n="2.12.9">Crede, sat est, tellus Boreaque et Sole perusta</l>
             
               <l n="2.12.10"> Officio semel est quod madefacta tuo;</l>
             
               <l n="2.12.11">Cede procul, tecumque aufer tonitruque severum,</l>
             
               <l n="2.12.12"> Et plena obscurae nubila moestitiae:</l>
             
               <l n="2.12.13">Venisti nulli non gratus; gratus abito;</l>
             
               <l n="2.12.14"> Perdet longa tuum jam mora promeritum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>13. Pro Rogerio Boscovichio, quum e gravi ulcere, quo affectus diu fuerat,
            convaluisset</head>
               <l n="2.13.1">Qui vulnus, Rogere, tibi tetrum abstulit ac te</l>
             
               <l n="2.13.2"> Optanti salvum reddidit Ausoniae,</l>
             
               <l n="2.13.3">Vitam illi haud solus debes, debemus at ipsi</l>
             
               <l n="2.13.4"> Vitam et si vita carius est aliquid,</l>
             
               <l n="2.13.5">Qui modo te absumptum, vita o mage care, sodales</l>
             
               <l n="2.13.6"> Flevimus, audimus nunc subito incolumem;</l>
             
               <l n="2.13.7">Laetamurque, deis tanto et pro munere vota</l>
             
               <l n="2.13.8"> Certatim flavum solvimus ad Tyberim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>14. Menalcae votum</head>
               <l n="2.14.1">Mens bona, si qua dea es, foedam quae pectore noctem,</l>
             
               <l n="2.14.2"> Errorum caecas discutis et tenebras,</l>
             
               <l n="2.14.3">Thura, merumque tibi portat, supplexque Menalcas</l>
             
               <l n="2.14.4"> Haec te pro socio Thyrside pauca rogat:</l>
             
               <l n="2.14.5">Fac, senio effoetus Pollae qui flagrat amore,</l>
             
               <l n="2.14.6"> Noscat, quo flagrat, quam sit ineptus amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>15.
              <note place="foot" n="4" xml:lang="it">Leggesi stampato questo epigramma nell Efem. Lett. di Roma
                sotto il n. II del dì 8 Gennajo 1780. p. 10; ed altresì nella Raccolta intitolata "I
                Voti Quinquennali celebrati dagli Arcadi nel Bosco Parrasio ad onore della Santità
                di Nostro Signore Pio VI", nella Stamperia Salomoni in Roma 1779 in 8.vo. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Pro Pio Sexto votum post quinquennium imperii sui peractum
              <note place="foot" n="5">Pro Pio Sexto votum peracto quinto pontificatus sui anno.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="2.15.1">Vota pii solvunt vates, quinquenne peregit</l>
             
               <l n="2.15.2"> Sospes et incolumis quod Pius imperium,</l>
             
               <l n="2.15.3">Cui non quinque annos, at saecula quinque peracta</l>
             
               <l n="2.15.4"> Esse putat, quisquis tot benefacta videt;</l>
             
               <l n="2.15.5">Tam vastas operum moles, mirandaque rerum,</l>
             
               <l n="2.15.6"> Quae vincunt quodvis carmen et ingenium;</l>
             
               <l n="2.15.7">Atque suis per se, vatum nihil indiga, ab ortu</l>
             
               <l n="2.15.8"> Solis ad occasum clara micant radiis.</l>
             
               <l n="2.15.9">Vatibus hoc superest unum, tam magna gerenti</l>
             
               <l n="2.15.10"> A superis annos poscere Nestoreos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>16.
              <note place="foot" n="6">(ponendum inter votiva) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             [ = Sac. 34] Virgini Deiparae votum</head>
               <l n="2.16.1">Quod varios pelagi casus et caeca pericla,</l>
             
               <l n="2.16.2"> Ventosque et tristes incolumis scopulos</l>
             
               <l n="2.16.3">Effugit Imeris, longo et post tempore tandem</l>
             
               <l n="2.16.4"> Conspexit patriae limina cara domus,</l>
             
               <l n="2.16.5">Hic te marmoream posuit, bona virgo, tuumque</l>
             
               <l n="2.16.6"> Testatur grato pectore promeritum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>17. [ = Sac. 42] Ad Dei Matrem, quae in aditu Floridianae domus colitur</head>
               <l n="2.17.1">Arcto hic in spatio deprensus torva minantis</l>
             
               <l n="2.17.2"> Saeva bovis timui cornua Cunichius;</l>
             
               <l n="2.17.3">Atque tuo, Virgo, coleris quae proxima, casum</l>
             
               <l n="2.17.4"> Effugi duri funeris, auxilio.</l>
             
               <l n="2.17.5">Gratus ob hoc memori fateor, testorque tabella;</l>
             
               <l n="2.17.6"> Quod spiro et vivo, munus id esse tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>18. Pholoes votum ad deos agrestes</head>
               <l n="2.18.1">Liba Pali, flores Nymphis, thyrsumque Lyaeo</l>
             
               <l n="2.18.2"> Dat Pholoe; multum lac fluat ut domino,</l>
             
               <l n="2.18.3">Ut gregibus multae plenis de fontibus undae,</l>
             
               <l n="2.18.4"> Multa sibi e pleno dulcia vina cado.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>19.
              <note place="foot" n="7">(Non est Cunichii. Vide inter votiva in Anthol. Graecor.)
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Nisae votum ad Paphiam
              <note place="foot" n="8">(id est Venerem)<emph> Krša</emph>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="2.19.1">Nisa dico speculum hoc Paphiae, quod me ipsa videre</l>
             
               <l n="2.19.2"> Qualis sum nolo, qualis eram nequeo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>20. [ = Sac. 44] Deiparae Virgini poetae votum</head>
               <l n="2.20.1">Virgo, tibi calamum dicat hanc Perelaus ad aram,</l>
             
               <l n="2.20.2"> Quo suerat laudes scribere saepe tuas.</l>
             
               <l n="2.20.3">Tu face, quae scripsit de te, nec livida turba,</l>
             
               <l n="2.20.4"> Longa nec infesto tempora dente terant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>21. Pro Violantae
              <note place="foot" n="9">Pizzelliae <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             salute votum</head>
               <l n="2.21.1">Aegra caput fessum posuit Violanta; sub imo</l>
             
               <l n="2.21.2"> Torret languidulam febris acerba sinu.</l>
             
               <l n="2.21.3">Ferte at opem, faciles Nymphae, vestroque valescat</l>
             
               <l n="2.21.4"> Munere jam vestro digna puella choro.</l>
             
               <l n="2.21.5">Si facitis, divae, laudis praeconia vestrae</l>
             
               <l n="2.21.6"> Scribam laetifico carmine gratus ego.</l>
             
               <l n="2.21.7">Scribam carmen ego: solemnes carmen ad aras</l>
             
               <l n="2.21.8"> Structum fraternis concinet illa modis
              <note place="foot" n="10">"Modos enim faciet Petrus Aloysius Violantae frater, cujus
                singularem in eo genere scientiam nemo ignorat, nemo non admiratur." Sic in editione
                Parmensi pag.a 45. (De his plura epigrammata sunt in Libro
                epigrammatum ad Lydam). <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="2.21.9">Utque solet, mira vocis dulcedine captis</l>
             
               <l n="2.21.10"> Nempe meram affundet sensibus ambrosiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>22. Ad Charites Corydonis votum pro gratae vocis modulamine
              <note place="foot" n="11">Ad Charites Corydonis votum</note>
               </head>
               <l n="2.22.1">Formosae Charites, dium genus, queis sine pulchrum,</l>
             
               <l n="2.22.2"> Queis sine jucundum nil pote confieri,</l>
             
               <l n="2.22.3">Has vobis Corydon verno de flore corollas,</l>
             
               <l n="2.22.4"> Inque suis ponit dulcia mella favis.</l>
             
               <l n="2.22.5">Vos facite, ut vestro madeant sua verba lepore,</l>
             
               <l n="2.22.6"> Cantet ubi sumptis carmen arundinibus;</l>
             
               <l n="2.22.7">Nullaque non verno ridens mage flore, nec ulla</l>
             
               <l n="2.22.8"> Sit vox Mopsopiis sit mage grata favis.</l>
             
            </div>
         </div>
         <div type="liber">
            <head>MORALIA</head>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1. Ad Quintum de Lycoride, famula formosa.</head>
               <l n="3.1.1">Pauper, inops, patrio deducta huc rure Lycoris,</l>
             
               <l n="3.1.2">Quinte, tuam subiit pulchra ministra domum.</l>
             
               <l n="3.1.3">Fallor? An huc vilis quae venit, Quinte, ministra;</l>
             
               <l n="3.1.4"> Pulchra quod est, fiet jam domini domina;</l>
             
               <l n="3.1.5">Teque reget ductans et capta mente sequentem</l>
             
               <l n="3.1.6">Usque suum quovis flectet ad arbitrium?</l>
             
               <l n="3.1.7">Quaere aliam, jussusque pati quae possit heriles,</l>
             
               <l n="3.1.8"> Jurgiaque et saevas pertimuisse minas.</l>
             
               <l n="3.1.9">Formosae nulli suerunt servire puellae;</l>
             
               <l n="3.1.10">Quo veniunt, semper sceptra superba gerunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>2. Ad Antonium, nimis multa discentem.</head>
               <l n="3.2.1">Quod tibi opus, tibi disce; aliis discenda relinque,</l>
             
               <l n="3.2.2"> Esse opus, Antoni, quae sibi quisque putat.</l>
             
               <l n="3.2.3">Discere qui cupide vult omnia, denique nescit</l>
             
               <l n="3.2.4"> Id, sibi quod fuerat scire opus eximie;</l>
             
               <l n="3.2.5">Et dici prudens alienae dum studet artis,</l>
             
               <l n="3.2.6"> Turpiter ignarus dicitur ille suae. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>3. Ad Ponticum, stulte optantem divitias.</head>
               <l n="3.3.1">Pontice, divitiae, si recte utare, bonae sunt;</l>
             
               <l n="3.3.2"> Sin contra, quis non autumet esse malas?</l>
             
               <l n="3.3.3">Recte utar, dicis; rem dicis, Pontice, magnam,</l>
             
               <l n="3.3.4"> Multo et, quam reris, pol mage difficilem.</l>
             
               <l n="3.3.5">Unde, malum, tanta est fiducia; posse nocere</l>
             
               <l n="3.3.6"> Nil tibi, quod nocuit, quod nocet innumeris?</l>
             
               <l n="3.3.7">Quid mi ergo suades, inquis? Nil, Pontice: tu ne ut</l>
             
               <l n="3.3.8"> Spernas, stulti omnes quod sibi discupiunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>4. Ad Avitum, dum alios curat, sui oblitum.</head>
               <l n="3.4.1">Das patriae, domui das tempus, das et amicis;</l>
             
               <l n="3.4.2"> Das nullum interea tempus, Avite, tibi.</l>
             
               <l n="3.4.3">Nec, tibi quid prosit, quaeris, quidve obsit; in aevum</l>
             
               <l n="3.4.4"> Vita sit aeternum, morsne parata tibi.</l>
             
               <l n="3.4.5">Quid juvet, heu, servasse alios, si te male perdas?</l>
             
               <l n="3.4.6"> Vive aliis; primum vive sed ipse tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>5. Ad senem annos occultantem.</head>
               <l n="3.5.1">Foeda tegi nulla potis est ratione senectus,</l>
             
               <l n="3.5.2"> Atque, tegi cum vult, foeda fit illa magis.</l>
             
               <l n="3.5.3">Corporis est vitium; studeat ni fallere, tantum;</l>
             
               <l n="3.5.4">Corporis atque animi, fallere si studeat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>6. Ad Corvinum inopes laedentem</head>
               <l n="3.6.1">Vi fretus vexas inopem, Corvine; referre</l>
             
               <l n="3.6.2">Nec metuis dignam ne queat ille vicem.</l>
             
               <l n="3.6.3">Nemo adeo est parvus, magnum quin laedere possit,</l>
             
               <l n="3.6.4"> Seu re, seu verbo, cum gravis ira furit.</l>
             
               <l n="3.6.5">Ulcisci qui se non vult, iramque coërcet,</l>
             
               <l n="3.6.6"> Hunc amat, huic poenas exigit ipse deus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>7. Ad Phyllin puellam aequo blandiorem.</head>
               <l n="3.7.1">Rustica sit, nolo; nolo, sit blanda puella;</l>
             
               <l n="3.7.2"> Nec sylvis, nec mi fornice digna placet.</l>
             
               <l n="3.7.3">Verum hirtas malo, quam turpes: foemina turpis,</l>
             
               <l n="3.7.4">Phylli, mihi est, ultro quae petit ipsa viros.</l>
             
               <l n="3.7.5">Quod tibi dissimiles faciunt, quod, Phylli, caveto,</l>
             
               <l n="3.7.6"> Ne facias, dici rustica dum metuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>8. Ad Quintum, se illius dictis nequaquam moveri.</head>
               <l n="3.8.1">Nil moveor dictis, res est ubi pulchra, protervis;</l>
             
               <l n="3.8.2"> Pulchra ubi res non est, laude nihil moveor.</l>
             
               <l n="3.8.3">Ipse mihi de me credo mihi conscius uni,</l>
             
               <l n="3.8.4"> Nec studeo dici, Quinte, sed esse probus.</l>
             
               <l n="3.8.5">Dic quaecumque placet; vacuas tua verba per auras</l>
             
               <l n="3.8.6">Irrita in aërios cuncta volant Zephyros.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>9. [ = Sat. 943] In Varum risorem.</head>
               <l n="3.9.1">Vare, levis dicti levis est et gloria; risu</l>
             
               <l n="3.9.2"> Ullus non minor est fructus et ingenii.</l>
             
               <l n="3.9.3">Futile fit quidquid ridetur? Fit (mihi crede)</l>
             
               <l n="3.9.4"> Qui risum captat, futilis ille magis;</l>
             
               <l n="3.9.5">Audit scurra etenim: vitae non ille severae</l>
             
               <l n="3.9.6"> Utilis, in solo mirus et ille joco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>10. Ad Glauciam, invidia flagrantem.</head>
               <l n="3.10.1">Glaucia, dum rides populum, dum spernis inepte,</l>
             
               <l n="3.10.2"> Factus es, heu, spreto fabula jam populo,</l>
             
               <l n="3.10.3">Teque doles passim rideri et denique sentis,</l>
             
               <l n="3.10.4"> Junxit ubi vires, quam gravis est populus.</l>
             
               <l n="3.10.5">Sentis, nec quid agas, jam scis: succendere pronum est,</l>
             
               <l n="3.10.6">Sedare haud pronum scilicet invidiam;</l>
             
               <l n="3.10.7">Flagrat ubi, et, laxis qua se se immittit habenis,</l>
             
               <l n="3.10.8"> Cuncta vorat, nigrum vertit et in cinerem.</l>
             
               <l n="3.10.9">Hanc licuit monito flammam vitare: moneri</l>
             
               <l n="3.10.10"> Nunc quid opus, flamma qui perit in media?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>11. Ad Lycorin, de Doryla nec mirando, nec contemnendo.</head>
               <l n="3.11.1">Vertit Amor rerum species, odium quoque vertit:</l>
             
               <l n="3.11.2"> Hinc magni Dorylas fit tibi, mi nihili.</l>
             
               <l n="3.11.3">Ambos, credo, error ludit malus: heu, procul ambo</l>
             
               <l n="3.11.4"> aeque diversis partibus abripimur.</l>
             
               <l n="3.11.5">Est quiddam medium; modo sit meus aequa, Lycori,</l>
             
               <l n="3.11.6"> Nec magni fiet, nec nihili Dorylas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>12. Ad Corvinum, de gemma, in qua amor columnae alligatus nequidquam cupiens
            papilionem apprehendere
              <note place="foot" n="1">Ad Corvinum, de gemma, in qua amor columnae alligatus
                nequidquam cupit papilionem apprehendere <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.12.1">Maeret Amor durae devinctus membra columnae,</l>
             
               <l n="3.12.2"> Quaeque miser patitur ferrea vincla gemit.</l>
             
               <l n="3.12.3">Papilio volitat juxta, quem prendere gestit,</l>
             
               <l n="3.12.4"> Nec potis est; retinet firma catena manus.</l>
             
               <l n="3.12.5">Papilio levis hic mentem, corpusque columna,</l>
             
               <l n="3.12.6"> Fac, referat, referet te tibi vinctus Amor;</l>
             
               <l n="3.12.7">Utiliter gemmam poteris, Corvine, tueri,</l>
             
               <l n="3.12.8"> Servitio et finem ponere velle tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>13. Ad Cinnam, cujusmodi adolescentem probet.</head>
               <l n="3.13.1">Qui placeat juvenis mi prima aetate, requiris?</l>
             
               <l n="3.13.2"> Dicam: prosit enim, si facile audieris.</l>
             
               <l n="3.13.3">Is placet, haud nimium gestit qui cuique placere,</l>
             
               <l n="3.13.4"> Et fieri, quoquo venerit, eximius,</l>
             
               <l n="3.13.5">Quem pudor ingenuus commendat, qui sapit, omnes,</l>
             
               <l n="3.13.6">Nec vult confestim, noscere, quam sapiat,</l>
             
               <l n="3.13.7">Qui tacitus plerumque sedet, qui discere mavult,</l>
             
               <l n="3.13.8">Doctoris fungi quam temere officio.</l>
             
               <l n="3.13.9">Qui (longo sermone sequar ne singula) nulla</l>
             
               <l n="3.13.10"> Non est re prorsum, Cinna, tibi absimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>14. Ad Tullam, de amore diuturno.</head>
               <l n="3.14.1">Si quis amor veniet, vis, omne is duret in aevum?</l>
             
               <l n="3.14.2"> Ne quid agas, cujus postmodo poeniteat,</l>
             
               <l n="3.14.3">Nil facias, tibi causae unquam quod deinde pudori</l>
             
               <l n="3.14.4">Sit, nimius cum se, Tulla, remittet amor.</l>
             
               <l n="3.14.5">Hoc male neglectum, primo quas credere possis</l>
             
               <l n="3.14.6">aeternas, leviter solvit amicitias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>15. Ad Quintum, amicum inconstantem.</head>
               <l n="3.15.1">Non ego, Quinte, mihi si quis contingat amicus,</l>
             
               <l n="3.15.2"> Possum perpetuas ferre in amore vices:</l>
             
               <l n="3.15.3">Quisquis amat constanter, amo; qui vertitur, aura</l>
             
               <l n="3.15.4"> Ut levis, instabilem, quo lubet, ire sino;</l>
             
               <l n="3.15.5">Nec sequor, atque insto fugienti: hunc ferre laborem</l>
             
               <l n="3.15.6"> Tarda aetas, durum vel juveni, renuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>16. Ad Lycorin. Foeminam non modo a probro, sed etiam a suspicione probri abesse
            oportere.</head>
               <l n="3.16.1">Expertem probri non est satis esse, Lycori;</l>
             
               <l n="3.16.2"> Suspecta est probri foemina si qua, mala est.</l>
             
               <l n="3.16.3">Est bona, quam, si quis culparit, fama tuetur,</l>
             
               <l n="3.16.4"> Vitaque laudatis moribus acta tegit.</l>
             
               <l n="3.16.5">Haec ego dicebam; sprevisti vera monentem.</l>
             
               <l n="3.16.6"> Nunc fieri populo fabula falsa doles.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>17. De temperantia et continentia.</head>
               <l n="3.17.1">Nec sentit stimulos vesani Flaccus amoris;</l>
             
               <l n="3.17.2">Sentit, nec stimulis Gellius obsequitur.</l>
             
               <l n="3.17.3">Hunc laudo; ille omni pugna caret, hic sibi palmam</l>
             
               <l n="3.17.4"> Bellator pugna quaerit at in media.</l>
             
               <l n="3.17.5">Hanc virtus homini fert laudem; fert magis illam</l>
             
               <l n="3.17.6"> Natura, ut duris quercubus ac silici.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>18. Ad Phyllin. Amori obstandum, antequam mentem subeat.</head>
               <l n="3.18.1">Coepit Amor mentem quoties tibi, Phylli, repente</l>
             
               <l n="3.18.2"> Ebria fis: vidi saepe micare oculos,</l>
             
               <l n="3.18.3">Vidi ardere <sic>gonas</sic> flammato sanguine, verti</l>
             
               <l n="3.18.4"> Ipsum et mutatis moribus ingenium,</l>
             
               <l n="3.18.5">Totum errare animum, praecludi pectus amico</l>
             
               <l n="3.18.6"> Monstrantum, recti quae via, consilio.</l>
             
               <l n="3.18.7">Pugna, ne capiat; pugna, dum sobria sana</l>
             
               <l n="3.18.8"> Mente vales, una est haec tibi, Phylli, salus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>19. Ad Tullam. De patientia.</head>
               <l n="3.19.1">Multa quidem miseram vexant mala; sed grave nullum</l>
             
               <l n="3.19.2"> Est magis hoc, nescis quod tua ferre mala.</l>
             
               <l n="3.19.3">Fac, mentem obfirmet patientia: Tulla, malorum</l>
             
               <l n="3.19.4"> Plusquam pars aberit jam tibi dimidia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>20. De amatore et amico.</head>
               <l n="3.20.1">Foedus amicitiae fatuo quam praestat amori!</l>
             
               <l n="3.20.2"> Desit amor, perstat foedus amicitiae.</l>
             
               <l n="3.20.3">Praefer amatorem quantum vis, Gellia, amico:</l>
             
               <l n="3.20.4"> Ille fugit, seros hic manet ad cineres.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>21. Ad Levinum, de amore innocuo.</head>
               <l n="3.21.1">"Vince animum, compesce malos, Levine, calores;</l>
             
               <l n="3.21.2"> Ni facis, in praeceps te tuus ardor aget".</l>
             
               <l n="3.21.3">Clamavi et clamo. Rides et dicis, amore</l>
             
               <l n="3.21.4"> Istud succendi pectus ab innocuo.</l>
             
               <l n="3.21.5">Innocuum cupio; magis at solet ille nocere,</l>
             
               <l n="3.21.6"> Quo magis, heu, caecis creditur innocuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>22. Ad Ponticum, in via virtutis nunquam consistendum.</head>
               <l n="3.22.1">I porro ad metam pulchrae virtutis; eodem</l>
             
               <l n="3.22.2">Non est mortalem, Pontice, stare loco.</l>
             
               <l n="3.22.3">Aut juga perpetuo conniti ad summa necesse est,</l>
             
               <l n="3.22.4"> Aut imum volvi praecipitem in barathrum.</l>
             
               <l n="3.22.5">Nil medium est: virtus vel crescit, vel minor usque</l>
             
               <l n="3.22.6"> Fit, male dum foedum desinat in vitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>23. De simulacro mortis regi oblato.</head>
               <l n="3.23.1">Aspice: Mors geminas aequato examine lances</l>
             
               <l n="3.23.2"> Sustinet; hinc rastros, hinc tua sceptra locat.</l>
             
               <l n="3.23.3">Rerum, inter se se quae tam <corr resp="NJ">differre</corr> videntur,</l>
             
               <l n="3.23.4">Hac nihil est majus, nil minus in trutina,</l>
             
               <l n="3.23.5">Quam tu, rex, adhibe; nec te mirabere, spernes</l>
             
               <l n="3.23.6"> Nec prae te sortem pauperis agricolae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>24. De vera et falsa nobilitate.</head>
               <l n="3.24.1">Nobilitas quiddam est pulchrum et memorabile, seram</l>
             
               <l n="3.24.2"> Clarat ubi patrum gloria progeniem.</l>
             
               <l n="3.24.3">Nobilitas at, quae nil possit praeter iniquas,</l>
             
               <l n="3.24.4"> Duxerit unde ortum, dicere divitias,</l>
             
               <l n="3.24.5">Proh, superi, quid habet magni? Quid continet usquam,</l>
             
               <l n="3.24.6"> Praecipuo ut se se poscat honore coli?</l>
             
               <l n="3.24.7">Cur tumet, a proavis cui res est magna relicta,</l>
             
               <l n="3.24.8"> Fraude sed, aut saevis parta latrociniis?</l>
             
               <l n="3.24.9">Nempe auri fulgor perstringit lumina, nec qua</l>
             
               <l n="3.24.10"> Quisque habeat, quantum, quaerimus, ast habeat.</l>
             
               <l n="3.24.11">Hinc stulti sobolem Thersita patre creatam </l>
             
               <l n="3.24.12"> Inter magnanimos ponimus aeacidas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>25. Ad Lycorin, qualem eam esse velit.</head>
               <l n="3.25.1">Rustica sis, nolo; nolo, sis blanda, Lycori;</l>
             
               <l n="3.25.2"> Est quiddam haec inter, quod teneas, medium,</l>
             
               <l n="3.25.3">Officii quo plena queas, at casta probari,</l>
             
               <l n="3.25.4">Nulli et non aeque grata placere viro;</l>
             
               <l n="3.25.5">Inter utrumque ito. Scyllam et vitare Charybdim</l>
             
               <l n="3.25.6"> Hic opus est: frustra fugeris alterutram.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>26. Ad Postumum, divitias optantem.</head>
               <l n="3.26.1">Esse cupis dives, sanus magis esse labora;</l>
             
               <l n="3.26.2"> Obsunt vesano, Postume, divitiae.</l>
             
               <l n="3.26.3">Nitens divitiis miserum se denique perdit,</l>
             
               <l n="3.26.4"> Conficit atque suo quae struit exitio.</l>
             
               <l n="3.26.5">Quaeque sibi dixit falso bona, re docet ipsa,</l>
             
               <l n="3.26.6">Tandem prave uso
              <note place="foot" n="2">uso] usu <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             magna fuisse mala.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>27. Ad Cinnam, veterem amicum.</head>
               <l n="3.27.1">Nec mustum antefero maturo, Cinna, Lyaeo,</l>
             
               <l n="3.27.2"> Nec veteri hesternam sanus amicitiam.</l>
             
               <l n="3.27.3">Tucca placet, quod erit fidus, ni fallor, amicus,</l>
             
               <l n="3.27.4"> Tuque places, longo tempore quod fueris.</l>
             
               <l n="3.27.5">Hoc certum est; dubia tantum spe nititur illud,</l>
             
               <l n="3.27.6"> Quae nempe in ventos irrita saepe volat,</l>
             
               <l n="3.27.7">Quam frustra miseri nisu sectamur inani,</l>
             
               <l n="3.27.8"> Praensamusque diu, nec tamen arripimus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>28. De dando.</head>
               <l n="3.28.1">Si magno es censu, da, res quod poscit amici;</l>
             
               <l n="3.28.2"> Si parvo es censu, quod tua res patitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>29. Ad Varum, de malis vitae humanae.</head>
               <l n="3.29.1">Vare, hominum vitam culpas, quod plena malorum est,</l>
             
               <l n="3.29.2"> Et praebet rerum plurima, quae doleas.</l>
             
               <l n="3.29.3">Cur non te potius culpas, qui tot bona vitae</l>
             
               <l n="3.29.4"> Sponte tua inspersa perdis amaritie?</l>
             
               <l n="3.29.5">Qui curam struis ipse tibi, pectusque fatigas</l>
             
               <l n="3.29.6"> Usque tuum indomitis ipse cupidinibus?</l>
             
               <l n="3.29.7">Fac, animum infraenet ratio, flectatque; malorum</l>
             
               <l n="3.29.8"> Jam vitae multo maxima pars fugiet,</l>
             
               <l n="3.29.9">Jam bona se affundent multa omni ex parte, levisque,</l>
             
               <l n="3.29.10"> Quam culpas, fiet vita tibi et facilis.</l>
             
               <l n="3.29.11">Jam dices: non res, sed mens facit una beatos;</l>
             
               <l n="3.29.12">Vitam omnem perdit stultitia una hominum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>30. Ad Avitum. De vigilia.</head>
               <l n="3.30.1">Quam potis es, vigila: quod somno demis inerti,</l>
             
               <l n="3.30.2"> Id vitae apponis tempus, Avite, tuae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>31. De senectute.</head>
               <l n="3.31.1">Quidquid id est, juvenum quo mens tumet, ira, cupido,</l>
             
               <l n="3.31.2">Gliscentes trepido in pectore laetitiae,</l>
             
               <l n="3.31.3">Discordes veluti fluctus, posuere. Senectus</l>
             
               <l n="3.31.4"> Scilicet hoc tantum mi tulit alma boni.</l>
             
               <l n="3.31.5">Salve, o pars vitae longe optima! Non freta sanus</l>
             
               <l n="3.31.6">Fervida ego placidis portubus antefero.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>32. Ad Quintum hominem iracundum.</head>
               <l n="3.32.1">Irasci facilis, tibi nunquam irasceris ipsi,</l>
             
               <l n="3.32.2"> Quod munus foede negligis usque tuum.</l>
             
               <l n="3.32.3">Parce aliis; saevi te contra; discute somnum,</l>
             
               <l n="3.32.4"> Rumpe moras et te strenuus increpita.</l>
             
               <l n="3.32.5">Ira tibi fiet virtutis, Quinte, satelles;</l>
             
               <l n="3.32.6">Ira tibi ad laudem jam tibi calcar erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>33. Civitates pessumdari copia, atque egestate.</head>
               <l n="3.33.1">Copia rerum urbes, urbes male perdit egestas,</l>
             
               <l n="3.33.2"> Actaea clamat magnus ab urbe Plato.</l>
             
               <l n="3.33.3">Vox hac fatidicis non ulla est dedita Delphis</l>
             
               <l n="3.33.4">Unquam Phoebaeo verior e tripode,</l>
             
               <l n="3.33.5">Quam stulti rident cives, urbique, sibique</l>
             
               <l n="3.33.6"> Utramque hanc certant addere perniciem.</l>
             
               <l n="3.33.7">Gliscit opum assidue certamen: quisque beatus</l>
             
               <l n="3.33.8"> Vult fieri, et, vitam quod beat, arripere.</l>
             
               <l n="3.33.9">Hic rapit, huic rapitur: miserum male perdit egestas</l>
             
               <l n="3.33.10"> Vulgus, pessum aeque copia dat proceres.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>34. Ad Ponticum, amoris vim accusantem.</head>
               <l n="3.34.1">Posse nihil contra Idalium te dicis amorem;</l>
             
               <l n="3.34.2"> Dic potius, dic, te, Pontice, velle nihil.</l>
             
               <l n="3.34.3">Cur nequeas, possunt quod millia multa bonorum?</l>
             
               <l n="3.34.4"> Quos amor haud ullo flectit ab officio,</l>
             
               <l n="3.34.5">Quorum fraena regit ratio, nec lora remittit</l>
             
               <l n="3.34.6"> Unquam vesanis victa cupidinibus.</l>
             
               <l n="3.34.7">Infelix! Non te vires, sed, viribus uti,</l>
             
               <l n="3.34.8"> Cujus opus proprium est, mens bona destituit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>35. Ad Gelliam, de fugienda aeque libidine ac avaritia.</head>
               <l n="3.35.1">Quae juvenum turba stipata est semper amantum,</l>
             
               <l n="3.35.2"> Vendit, vel donat, Gellia, se mulier.</l>
             
               <l n="3.35.3">Spes juvenum incestas fovet utraque, praebet amori</l>
             
               <l n="3.35.4"> Utraque se pravo morigeram et facilem.</l>
             
               <l n="3.35.5">Quae magis, ignoro: foeda utraque, sive libido,</l>
             
               <l n="3.35.6"> Sive illam potius perdat avarities.</l>
             
               <l n="3.35.7">Quare ne placeas, moneo, tibi, munera spernens,</l>
             
               <l n="3.35.8"> aeque alium vites, Gellia, ni scopulum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>36. De malo amore omni cura vitando.</head>
               <l n="3.36.1">Quam potes, Idalii stimulos averte furoris;</l>
             
               <l n="3.36.2"> Nescis, quam multos perdidit iste furor?</l>
             
               <l n="3.36.3">Flamma levis primo caecas illapsa medullas,</l>
             
               <l n="3.36.4"> Dein aestu effraenis volvitur indomito.</l>
             
               <l n="3.36.5">Victa jacet ratio, victum jus, fasque, triumphat</l>
             
               <l n="3.36.6"> Ille puer nostro laetus ab exitio,</l>
             
               <l n="3.36.7">Ille malus Veneris puer et sibi plaudit</l>
             
               <l n="3.36.8"> Victor et incestas subjicit usque faces.</l>
             
               <l n="3.36.9">Nec mora, dum, quidquid pulchri, dum quidquid honesti</l>
             
               <l n="3.36.10"> Est super, extremos verterit in cineres.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>37. Ad Aulum adolescentem, de muliebri consuetudine.</head>
               <l n="3.37.1">Aule, malum non est, res est modo plena pericli,</l>
             
               <l n="3.37.2"> Usque colis juvenis quod muliebre genus.</l>
             
               <l n="3.37.3">Esse malum nec te dico, nec dicere fas est,</l>
             
               <l n="3.37.4">Sed neque mi videor dicere posse bonum.</l>
             
               <l n="3.37.5">Non bonus est, nimium sibi qui confidit et audet</l>
             
               <l n="3.37.6"> Id, fieri multos perspicit unde malos;</l>
             
               <l n="3.37.7">Non bonus est, cura qui non sibi providus omni</l>
             
               <l n="3.37.8"> Prospicit, esse diu possit ut, Aule, bonus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>38. De multiplici artium studio</head>
               <l n="3.38.1">Artem scit nullam, qui multas scire laborat;</l>
             
               <l n="3.38.2"> Unam etiam prorsus discere difficile.</l>
             
               <l n="3.38.3">"Ars est longa, brevis vita haec, quam ducimus", unis</l>
             
               <l n="3.38.4"> Non scripsit medicis maximus Hippocrates.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>39. Ad Tullum de libidine coercenda.</head>
               <l n="3.39.1">Fraenum duc, rapiat si te vesana libido,</l>
             
               <l n="3.39.2"> Prome alacer vires, cum furit illa, tuas.</l>
             
               <l n="3.39.3">Deficiunt, inquis, vires; at posce supremi,</l>
             
               <l n="3.39.4"> Ultro quod spondet, numinis auxilium.</l>
             
               <l n="3.39.5">Haec ni, Tulle, facis, jam non tibi dira libido,</l>
             
               <l n="3.39.6">Tute tibi sed fers improbus exitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>40. De animo.</head>
               <l n="3.40.1">Ipsum se se animus sentit, vivitque, vigetque,</l>
             
               <l n="3.40.2"> Atque agilis nutu flectitur usque suo,</l>
             
               <l n="3.40.3">aeternumque acres curas extendit in aevum,</l>
             
               <l n="3.40.4">Spe calet, alterno saepe metu quatitur,</l>
             
               <l n="3.40.5">Parvus et immensum peragrat terras, mare, coelum,</l>
             
               <l n="3.40.6">Cuncta suo late pervolat ingenio;</l>
             
               <l n="3.40.7">Semotum et longe sua per vestigia verum</l>
             
               <l n="3.40.8"> Invenit et caecis protrahit e latebris.</l>
             
               <l n="3.40.9">Materiem haec brutam qui rentur posse, pol aequant</l>
             
               <l n="3.40.10">Brutam vecordi pectore materiem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>41. Ad Postumum. De fine hominis.</head>
               <l n="3.41.1">Conditus e nihilo es; scis curnam, Postume? Summum</l>
             
               <l n="3.41.2"> Ut numen tota mente, animoque colas.</l>
             
               <l n="3.41.3">Hoc nisi fit, prorsum vita, mi Postume, in omni</l>
             
               <l n="3.41.4"> Fit nihil; incassum vita, laborque cadunt.</l>
             
               <l n="3.41.5">Nec quidquam superest, imo ni fletus in Orco,</l>
             
               <l n="3.41.6"> Frustra quod fueris conditus e nihilo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>42. Ad Postumum, curari quae negligenda, negligi quae curanda sunt.</head>
               <l n="3.42.1">Quae raptim fugiunt, curamus, Postume; in omni</l>
             
               <l n="3.42.2">Quae mansura aevo sunt bona, negligimus.</l>
             
               <l n="3.42.3">Felices juvat esse, viam dum carpimus, at sors,</l>
             
               <l n="3.42.4"> Excipiet quae nos postmodo, pro nihilo est:</l>
             
               <l n="3.42.5">Nimirum stulti solo rerum omnia sensu</l>
             
               <l n="3.42.6">Metimur, brutae non secus ac pecudes.</l>
             
               <l n="3.42.7">Quod praesens non est, prorsum nihil esse videtur,</l>
             
               <l n="3.42.8"> Nec subit, heu, praesens jam fore perpetuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>43. De incontinentia.</head>
               <l n="3.43.1">Idalio quisquis non ponit jura furori,</l>
             
               <l n="3.43.2"> Laxaque dat foedis froena cupidinibus,</l>
             
               <l n="3.43.3">Naturam culpat frustra; se culpet ineptus,</l>
             
               <l n="3.43.4"> Naturae quod iners turpiter obsequitur.</l>
             
               <l n="3.43.5">Hoc, aris passim colitur quae casta juventus,</l>
             
               <l n="3.43.6"> Clamant Virginei millia multa chori.</l>
             
               <l n="3.43.7">Clamant; quaeque sibi blanditur, voce refutant,</l>
             
               <l n="3.43.8"> Concordi atque vetant hiscere nequitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>44. De sera juvenum sapientia.</head>
               <l n="3.44.1">Verba senum spernunt juvenes, ridentque protervi,</l>
             
               <l n="3.44.2">Concitus Idalio dum furit igne sinus.</l>
             
               <l n="3.44.3">Ardor ut insanus posuit, culpamque fatentur,</l>
             
               <l n="3.44.4"> Verba senum et dicunt vera fuisse nimis.</l>
             
               <l n="3.44.5">Dicunt, sed frustra: nil prosunt, mos ubi pravus</l>
             
               <l n="3.44.6"> Convaluit longo tempore, verba senum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>45. Ad Glauciam, frustra olim monitum.</head>
               <l n="3.45.1">Scita senum rident juvenes, laudant sua scita,</l>
             
               <l n="3.45.2"> Dein magno docti flent sua scita malo.</l>
             
               <l n="3.45.3">Remque suam, atque suae plorant dispendia famae,</l>
             
               <l n="3.45.4"> Ipsi et se se horrent ac sua flagitia.</l>
             
               <l n="3.45.5">Haec tibi praedixi quondam, monuique futura;</l>
             
               <l n="3.45.6"> Risisti monitus, Glaucia stulte, meos.</l>
             
               <l n="3.45.7">Nunc misero haud risum, sed moestas, queis mage dignus,</l>
             
               <l n="3.45.8"> Illo pro risu, Glaucia, do lacrymas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>46. De stirpe omnibus communi.</head>
               <l n="3.46.1">Hic tacet obscuros, claros crepat ille parentes:</l>
             
               <l n="3.46.2"> Omnibus est aeque terra sed una parens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>47. [  275] Ad Tullam, quo pacto omnibus probari possit.</head>
               <l n="3.47.1">Tulla, rogas, quanam possis cara omnibus esse?</l>
             
               <l n="3.47.2"> Eximie nemo si tibi carus erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>48. Ad Varum, de hujus saeculi moribus.</head>
               <l n="3.48.1">Vare, probas teneris addicta haec saecla puellis,</l>
             
               <l n="3.48.2"> Unde virum immanis flectitur ille rigor.</l>
             
               <l n="3.48.3">Non odia exercent urbes vesana domosque,</l>
             
               <l n="3.48.4">Saeva nec alterno sanguine tela madent.</l>
             
               <l n="3.48.5">Id fateor, saeclum nec laudo molle, ferinus</l>
             
               <l n="3.48.6">Nequitia nam dum flectitur ille rigor,</l>
             
               <l n="3.48.7">Heu, sine quo nil fit magnum, pulchrumque, virilis</l>
             
               <l n="3.48.8"> Nequitia pariter frangitur ille rigor.</l>
             
               <l n="3.48.9">Opto aliud remedi; vitium, quod tollat, amice,</l>
             
               <l n="3.48.10"> Virtutem foede nec simul interimat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>49. Ad amicum.</head>
               <l n="3.49.1">Durum est ingenue, quod peccas, dicere velle;</l>
             
               <l n="3.49.2"> Durius est multo dicere velle nihil.</l>
             
               <l n="3.49.3">Durius hercle mihi est multo id mage. Praestat amico</l>
             
               <l n="3.49.4"> Displicuisse etenim, quam nocuisse tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>50. De Amore litterariam palaestram ingresso.</head>
               <l n="3.50.1">Musarum domus haec et doctae Palladis: expers</l>
             
               <l n="3.50.2"> Mentis ab hac longe sede facessat Amor.</l>
             
               <l n="3.50.3">Esse vel hic si vult, fiat doctusque bonusque,</l>
             
               <l n="3.50.4"> Et sibi se praestet, quam pote, dissimilem.</l>
             
               <l n="3.50.5">Quid loquor? Improbulus maneat si tempore longo,</l>
             
               <l n="3.50.6"> Musasque et doctam Pallada pellet Amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>51. De divitiis et felicitate.</head>
               <l n="3.51.1">Si dites faciat populos rex, nil reor esse,</l>
             
               <l n="3.51.2"> Idem felices ni faciat populos,</l>
             
               <l n="3.51.3">Felicem nec res quemquam facit, ipse suis at</l>
             
               <l n="3.51.4"> Quisque animi felix dicitur esse bonis.</l>
             
               <l n="3.51.5">Haec bona si desint, omnis miseros misere omnes</l>
             
               <l n="3.51.6"> aerumna et reges opprimet et populos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>52. Ad Ponticum, de iis regibus, quorum omnis cura in aerario augendo consumitur.</head>
               <l n="3.52.1">Aere, argento, auro qui rex ditaverit urbem,</l>
             
               <l n="3.52.2"> Creditur is genti consulere eximie:</l>
             
               <l n="3.52.3">Ne peccent cives, foedis ne regna laborent,</l>
             
               <l n="3.52.4"> Flagitiis, prorsum, Pontice, negligitur.</l>
             
               <l n="3.52.5">Usque pedes veluti si quis cura obliget omni,</l>
             
               <l n="3.52.6"> Stultus <sic>difracto</sic> nil faciat capiti.</l>
             
               <l n="3.52.7">Quid prosunt nummi, corruptis moribus, eheu,</l>
             
               <l n="3.52.8"> Omnis quando omni crimine vita perit?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>53. Ad Flaccum, quid de hominibus existimandum.</head>
               <l n="3.53.1">Fallitur hercle, bonos omnes si quis putat esse;</l>
             
               <l n="3.53.2"> Fallitur aeque, omnes si putat esse malos.</l>
             
               <l n="3.53.3">Est medium in vita quiddam: nolo mihi simplex</l>
             
               <l n="3.53.4"> Sis nimium, nolo sis mihi, Flacce, vafer.</l>
             
               <l n="3.53.5">Esse puta haud paucos, queis tuto fidere possis;</l>
             
               <l n="3.53.6"> Multos, queis magna est fidere stultitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>54. Ad Pollam amorem tegi non posse, tolli posse.</head>
               <l n="3.54.1">Polla, tegis frustra, quo foede insanis, amorem;</l>
             
               <l n="3.54.2"> Proditur et flammis fulgurat usque suis.</l>
             
               <l n="3.54.3">Tolle malum, cerni tunc solum desinet ille,</l>
             
               <l n="3.54.4">In gelido cum jam pectore nullus erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>55. De optimo regimine.</head>
               <l n="3.55.1">Sic, pater ut natos, populum rege. Nullo erit ut rex</l>
             
               <l n="3.55.2"> In media indigeas urbe satellitio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>56. Ad Postumum, de promisso nequaquam servando.</head>
               <l n="3.56.1">Qui promissa tibi memorat tua, Quintus et urget,</l>
             
               <l n="3.56.2"> Promisisse nefas quod fuit, ut facias,</l>
             
               <l n="3.56.3">Hoc agit, ut culpae culpam addas improbus et qui</l>
             
               <l n="3.56.4"> Peccasti, ut pecces, Postume, nunc iterum.</l>
             
               <l n="3.56.5">Quod male promissum est qui non facit, ille feretur</l>
             
               <l n="3.56.6"> Servasse officium, non violasse fidem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>57. De Amore et Amicitia.</head>
               <l n="3.57.1">Quam gelida es! Lento quam torpes pectore! Quondam</l>
             
               <l n="3.57.2"> Visae parvus, Amor dixit Amicitiae.</l>
             
               <l n="3.57.3">Quam levis es! Fluxo quam nutas pectore! Amori</l>
             
               <l n="3.57.4"> Subridens parvo dixit Amicitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>58. Ad Gelliam.</head>
               <l n="3.58.1">Cedere Amicitiam parvo ajunt, Gellia, Amori.</l>
             
               <l n="3.58.2">Quid tum? Parvus Amor transvolat, illa manet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>59. Ad Quintum amico nec roganti opitulandum.</head>
               <l n="3.59.1">Largus opem fer, Quinte, ultro; quicumque rogari</l>
             
               <l n="3.59.2">Vult, is vult meriti perdere dimidium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>60. Aliud.</head>
               <l n="3.60.1">Quo servas nummos? Dixit sua damna sodalis;</l>
             
               <l n="3.60.2"> Audisti, nec fers, quod potes, auxilium?</l>
             
               <l n="3.60.3">Scilicet expectas, dum poscat? Comparet, eheu,</l>
             
               <l n="3.60.4"> Vis, magno, gratis quod dare debueras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>61. Ad Gallam duris assuescendum.</head>
               <l n="3.61.1">Quod nil, Galla, pati duri vis, hoc, mihi crede,</l>
             
               <l n="3.61.2"> Hoc uno fiunt omnia dura tibi.</l>
             
               <l n="3.61.3">Sic omnem vitare auram qui suevit, is omnis</l>
             
               <l n="3.61.4"> Flatu aurae insuetus laeditur a tenui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>62. Ad Postumum. Conando nihil non effici.</head>
               <l n="3.62.1">Posse puta quidvis, quantum vis, Postume; nil non</l>
             
               <l n="3.62.2"> Ille potis facere est, quod pote quisquis agit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>63. Ad Postumum. De laetitia.</head>
               <l n="3.63.1">Quam tu laetitiam dicis, me nomine vero</l>
             
               <l n="3.63.2">Vera jubet ratio dicere stultitiam,</l>
             
               <l n="3.63.3">Spinosas quae corde studet dum vellere curas,</l>
             
               <l n="3.63.4"> Haud vellit, penitus figit at usque magis.</l>
             
               <l n="3.63.5">Quippe sibi indulgens animus dum gaudia captat,</l>
             
               <l n="3.63.6"> Froenaque dat fatuis laxa cupidinibus,</l>
             
               <l n="3.63.7">Immemor ipse sui paullum mulcetur, inani</l>
             
               <l n="3.63.8"> Suaviter et rerum ducitur a specie,</l>
             
               <l n="3.63.9">Dein redit ad se se, nec, quod sperabat, adempta</l>
             
               <l n="3.63.10">Sentit, at aucta malae semina moestitiae,</l>
             
               <l n="3.63.11">Atque iterum aegrescit curis et mente recepta</l>
             
               <l n="3.63.12"> Ipse suas ploret, Postume, laetitias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>64. Monitum salutare adolescenti.</head>
               <l n="3.64.1">Esse aliquid gestis Romana denique in urbe?</l>
             
               <l n="3.64.2"> Veram, quam nescis, Quinte, capesse viam.</l>
             
               <l n="3.64.3">Nil opus est nosci multis, cursare nec usque</l>
             
               <l n="3.64.4"> Huc illuc, jussit quo levis ambitio.</l>
             
               <l n="3.64.5">Doctrinam assiduo praestat quaesisse labore,</l>
             
               <l n="3.64.6"> Frugiferaeque animo condere vim sophiae.</l>
             
               <l n="3.64.7">Huic fide, ad meritos haec te producet honores;</l>
             
               <l n="3.64.8"> Haec famae ac rebus consulet una tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>65. De se ab externa specie interdum decepto.</head>
               <l n="3.65.1">Grata mihi est quovis, vel foedo, in corpore virtus;</l>
             
               <l n="3.65.2"> Verum eadem in pulchro est corpore grata magis.</l>
             
               <l n="3.65.3">Forma, color, vultus lepidi quiddam esse videntur,</l>
             
               <l n="3.65.4"> Unde ipsis virtus conspicua est oculis,</l>
             
               <l n="3.65.5">Unde suos prodit radios, mentemque bonorum</l>
             
               <l n="3.65.6">Permulcens dulci vindicat illecebra.</l>
             
               <l n="3.65.7">Hoc miserum at laedit: virtutem, nulla ubi virtus,</l>
             
               <l n="3.65.8"> Interdum his credo noscere ab indiciis,</l>
             
               <l n="3.65.9">Et mihi dum videor verae virtutis amator,</l>
             
               <l n="3.65.10"> Virtutis falsis ludor imaginibus,</l>
             
               <l n="3.65.11">Dumque capi virtute reor, non me capit illa;</l>
             
               <l n="3.65.12"> Forma, color, vultus et lepidi capiunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>66. Ad Polam, de adversa fama vitanda.</head>
               <l n="3.66.1">Ut reor, es; verum non est satis esse pudicam,</l>
             
               <l n="3.66.2"> Quod non es, vulgo si videare tamen.</l>
             
               <l n="3.66.3">Non res una etenim, mens et tibi conscia probri,</l>
             
               <l n="3.66.4"> Foemineum perdit fama sed ipsa decus.</l>
             
               <l n="3.66.5">Turpis et est, patitur quae turpis, Polla, videri</l>
             
               <l n="3.66.6"> Sit licet eximia Penelopaea fide.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>67. De libertate.</head>
               <l n="3.67.1">Libera mens partem, quo vult, se flectit in omnem,</l>
             
               <l n="3.67.2"> Tacta malis, nusquam rapta sed illecebris.</l>
             
               <l n="3.67.3">Frustra pinnigeri vires culpantur amoris,</l>
             
               <l n="3.67.4"> Atque faces, certa et spicula missa manu.</l>
             
               <l n="3.67.5">Imputet ipsa sibi ratio, quod munere divum</l>
             
               <l n="3.67.6"> Quas nacta est, vires exeruisse negat,</l>
             
               <l n="3.67.7">Quod vinci mavult, quam vincere, quod sibi turpe</l>
             
               <l n="3.67.8"> Nescio quid fingit libera servitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>68. De rege improbo.</head>
               <l n="3.68.1">Qui late populis victor dat jura subactis,</l>
             
               <l n="3.68.2"> Ipse suis servit sed male flagitiis,</l>
             
               <l n="3.68.3">Hic vulgo felix, miser est mihi, vilior omni,</l>
             
               <l n="3.68.4"> Omni et perditior, clamo ego, mancipio,</l>
             
               <l n="3.68.5">Cui dominus non colla premit, sed pectore saevis</l>
             
               <l n="3.68.6">Armatus stimulis insidet in medio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>69. De senili amore.</head>
               <l n="3.69.1">Quintus amat Pollam senior. Miraris? Amari</l>
             
               <l n="3.69.2"> Credis enim, dempto corpore, posse nihil.</l>
             
               <l n="3.69.3">Quid, si quem capiat virtus, moresque bonorum,</l>
             
               <l n="3.69.4"> Quidquid et haud sensu tangitur, ast animo.</l>
             
               <l n="3.69.5">Is, mirum est, senior quemquam; si captus amore</l>
             
               <l n="3.69.6"> Carum habeat, cuiquam carus et esse velit?</l>
             
               <l n="3.69.7">Incestus nullo est non turpis tempore; nullo</l>
             
               <l n="3.69.8"> (Crede mihi) est turpis tempore castus amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>70. Ad Petrum. De feris in urbem advectis.</head>
               <l n="3.70.1">Petre, ferae media, viden', ut versantur in urbe,</l>
             
               <l n="3.70.2">Nec cuiquam saevo dente, vel unque nocent?</l>
             
               <l n="3.70.3">Vincla tenent avidas caedis; sitis illa cruoris</l>
             
               <l n="3.70.4"> Conatu gliscens frangitur in medio.</l>
             
               <l n="3.70.5">Sic utinam, dura legum constricta catena</l>
             
               <l n="3.70.6"> Noxia nulli urbes incolat improbitas!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>71. De viri ac foeminae societate.</head>
               <l n="3.71.1">Nil vir, cuncta timet mulier; conjungitur apte</l>
             
               <l n="3.71.2">Extremum extremo, prodeat ut medium;</l>
             
               <l n="3.71.3">Ne timor hanc, illum ne contra audacia perdat,</l>
             
               <l n="3.71.4">Alter sed morbum demat ut alterius;</l>
             
               <l n="3.71.5">Quoque carent ambo seorsum sibi nempe relicti,</l>
             
               <l n="3.71.6"> Hunc habeant pariter junctus uterque modum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>72. Ad Varum. De vita beata.</head>
               <l n="3.72.1">Otia vel liceat non sperni lenta sequentem,</l>
             
               <l n="3.72.2"> Vel rerum haud laedi fluctibus in mediis,</l>
             
               <l n="3.72.3">Alterutro vivam laetus, portuve receptus,</l>
             
               <l n="3.72.4"> Innocuo aut pandens carbasa plena mari.</l>
             
               <l n="3.72.5">Frustra haec optavi, frustra opto, Vare, quietum</l>
             
               <l n="3.72.6"> Dedecus, ast agilem saeva pericla premunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>73. Laudem labore comparari.</head>
               <l n="3.73.1">Optas laude frui, durum fugis, Eune, laborem:</l>
             
               <l n="3.73.2">Vis metam in primis tangere carceribus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>74. In hominem cupiditate abstractum.</head>
               <l n="3.74.1">Auferor in praeceps, dicis; dic, Postume, ferri</l>
             
               <l n="3.74.2"> In praeceps lento pectore me patior.</l>
             
               <l n="3.74.3">Urget frustra etenim mentem vesana libido,</l>
             
               <l n="3.74.4">Mens dederit victas ni tamen ipsa manus.</l>
             
               <l n="3.74.5">Consensus nocet, haud sensus: qui corruit ultro,</l>
             
               <l n="3.74.6"> Ipse sui culpam sustinet exitii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>75. Ad hominem cupiditate incitatum.</head>
               <l n="3.75.1">Quo ruis in praeceps furiata mente? Libido</l>
             
               <l n="3.75.2"> Quo rapit atque Dei, atque tui haud memorem?</l>
             
               <l n="3.75.3">Quin vires contra contendis? Quin tibi coeli,</l>
             
               <l n="3.75.4"> Quae nihil haud potis est vincere, poscis opem?</l>
             
               <l n="3.75.5">Posce, adhibe vires; jamjam prope naufraga puppis</l>
             
               <l n="3.75.6"> Sirenum horrendos effugiet scopulos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>76. Quid in vita magni fieri debeat.</head>
               <l n="3.76.1">Quam dulcis fuerit, quam dives, claraque vita,</l>
             
               <l n="3.76.2"> Nil refert, nil quam manserit illa diu.</l>
             
               <l n="3.76.3">Hoc refert, bona quam fuerit, quam functa sit omni,</l>
             
               <l n="3.76.4"> Grata adeo ut fieret, gnaviter officio.</l>
             
               <l n="3.76.5">Haec solida est vitae laus una, atque unica; vani,</l>
             
               <l n="3.76.6"> Laudamus quoties caetera, desipimus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>77. Ad Lycinum de jactura rei familiaris.</head>
               <l n="3.77.1">Perdita res animum luctu si complet amaro,</l>
             
               <l n="3.77.2"> Ut tua res, sic tu perditus es, Lycini.</l>
             
               <l n="3.77.3">Sin minus; amissa re tantum, tuta petisti</l>
             
               <l n="3.77.4"> Incolumis facto littora naufragio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>78. De hominis conditione.</head>
               <l n="3.78.1">Unde venis? Quonam tendis? Quae vita futura est,</l>
             
               <l n="3.78.2"> Cum venies illuc, tempus in omne tibi?</l>
             
               <l n="3.78.3">E nihilo egressus, pergis per tempora, in aevum</l>
             
               <l n="3.78.4"> Venturus cursu praepete perpetuum.</l>
             
               <l n="3.78.5">Illic nempe coles, miser usque, vel usque beatus,</l>
             
               <l n="3.78.6"> Quam tibi nunc ultro construis ipse, domum.</l>
             
               <l n="3.78.7">Haec mihi saepe itero; mulcet spes, at metus acer</l>
             
               <l n="3.78.8"> Mentem animi penitam (proh superi!) horrificat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>79. Ad Cinnam, libidini obsistendum.</head>
               <l n="3.79.1">Quod per prona trahit correptum dira libido,</l>
             
               <l n="3.79.2"> Id non turpe tibi est, Cinna, sed est miserum.</l>
             
               <l n="3.79.3">Quod tristi obsequeris monstro per prona trahenti,</l>
             
               <l n="3.79.4">Id miserum est etiam, sed mage turpe tibi.</l>
             
               <l n="3.79.5">Sta contra, contende animis, pugnamque capesse:</l>
             
               <l n="3.79.6"> Turpe nihil fuerit, nil fuerit miserum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>80. Ad Aulum, de animi constantia.</head>
               <l n="3.80.1">Nempe jaces, cum sors adversa est, fractus et idem</l>
             
               <l n="3.80.2"> Exultas sortem nactus, amice, aliam;</l>
             
               <l n="3.80.3">Mancipium infelix fortunae, quae trahit usque,</l>
             
               <l n="3.80.4"> Vertit et arbitrio te levis usque suo.</l>
             
               <l n="3.80.5">Stare loco decet, Aule, virum; quascumque subit res,</l>
             
               <l n="3.80.6"> Mente sua nullas velle subire vices.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>81. De vita humana.</head>
               <l n="3.81.1">Si sapias, pulchris defixo pectora curis,</l>
             
               <l n="3.81.2"> Ventus uti lapsu praepete vita fugit,</l>
             
               <l n="3.81.3">Ni sapias, curis vacuo tibi lenta trahuntur</l>
             
               <l n="3.81.4"> Tempore et est anno longior una dies.</l>
             
               <l n="3.81.5">Heu miseri! Queis vel vitam servare negatum est,</l>
             
               <l n="3.81.6"> Sentitur tantum vita vel insipiens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>82. Libidini obsistendum, etiamsi vires ceperit.</head>
               <l n="3.82.1">Indomitas cępit vires vesana libido;</l>
             
               <l n="3.82.2"> Ne victas, clamo, da tamen, Aule, manus.</l>
             
               <l n="3.82.3">Fac, ratio evigilet, fac, arma capessat, amicus</l>
             
               <l n="3.82.4"> Alta quae coeli praebet ab arce deus.</l>
             
               <l n="3.82.5">Illa licet saevis quantumvis effera flammis</l>
             
               <l n="3.82.6"> Exultet, vires non habet indomitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>83. Libidini obstandum, antequam vires capiat.</head>
               <l n="3.83.1">Miraris, quod te gliscens vesana libido</l>
             
               <l n="3.83.2"> In praeceps toties abripit, Antigene.</l>
             
               <l n="3.83.3">Mirer ego contra, postquam illam es gliscere passus,</l>
             
               <l n="3.83.4"> In praeceps ni te quolibet abripiat.</l>
             
               <l n="3.83.5">Igni obsta primo cautus, restinguere flammam</l>
             
               <l n="3.83.6"> Durum opus est, vires coepit ut indomitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>84. Ad Levinum, laudantem praeposteram patriae suae lenitatem.</head>
               <l n="3.84.1">Hoc patriam laudare audes, Levine, quod illa</l>
             
               <l n="3.84.2"> Haud plectit, si quis dogmata prava serat?</l>
             
               <l n="3.84.3">Quid, si quis, vitae noceant quae, dira venena</l>
             
               <l n="3.84.4"> Misceat? Idne etiam negligitis facinus?</l>
             
               <l n="3.84.5">Corporis an vobis res magnaque dignaque cura,</l>
             
               <l n="3.84.6"> Res nihili mentis creditur esse salus?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>85. Qualem amicum sibi expetat.</head>
               <l n="3.85.1">Qui me collaudent, multos nanciscor ubique,</l>
             
               <l n="3.85.2"> Et pronum est cuivis dicere quod placeat.</l>
             
               <l n="3.85.3">Qui mihi me ostendat peccantem et culpet aperte,</l>
             
               <l n="3.85.4"> Vix unum in multis millibus invenio.</l>
             
               <l n="3.85.5">Hunc ego amo ante alios; quanto et minus ille placere</l>
             
               <l n="3.85.6"> Mi curat, tanto mi placet ille magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>86. Ad Levinum inanem esse doctrinam sine moribus.</head>
               <l n="3.86.1">Multa legis, melior nec fis, Levine, medullas</l>
             
               <l n="3.86.2">Urit adhuc geminis dirus amor facibus.</l>
             
               <l n="3.86.3">Ira furens tumido fervet sub pectore, gliscit</l>
             
               <l n="3.86.4"> Nullis laeta satis plausibus ambitio.</l>
             
               <l n="3.86.5">Quo vigiles abeunt curae? Quo tanta supellex</l>
             
               <l n="3.86.6"> Doctrinae, frustra quam tibi, stulte, paras?</l>
             
               <l n="3.86.7">Ni purgent animum, quae discimus, otia praestat</l>
             
               <l n="3.86.8"> Laeta sequi et nullo scire labore nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>87. De reprehensore blando.</head>
               <l n="3.87.1">Distat adulanti paullum reprehensor ineptus,</l>
             
               <l n="3.87.2"> Carpit ubi verbis crimina blandiloquis.</l>
             
               <l n="3.87.3">Ille probat noxas, hic sublevat: omne, venuste</l>
             
               <l n="3.87.4"> Quod carpas, vitium creditur esse leve.</l>
             
               <l n="3.87.5">Corrector facile quod fert, nihil esse videtur,</l>
             
               <l n="3.87.6"> Esse aliquid tandem, cum furit, ira docet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>88. Ad Varum. De senectute.</head>
               <l n="3.88.1">Vare, senem spernis; cur sperni digna videtur</l>
             
               <l n="3.88.2"> Sera aetas? Metam quod prope contigerit?</l>
             
               <l n="3.88.3">Cur pigeat vitae ad calcem venisse? Laboris</l>
             
               <l n="3.88.4"> Anne grave est longi non procul esse modum?</l>
             
               <l n="3.88.5">Quam miser est cursus, qui curritur, adspice; dices:</l>
             
               <l n="3.88.6"> Cui minus hinc superest, hunc miserum esse minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>89. Praestare civitatem bonam esse, quam divitem.</head>
               <l n="3.89.1">Ut bona sit divesque eadem gens, Postume, nisu</l>
             
               <l n="3.89.2"> Molimur frustra multa supervacuo.</l>
             
               <l n="3.89.3">Alterutrum possit, fieri non possit utrumque,</l>
             
               <l n="3.89.4"> Actaea clamat magnus ab urbe Plato.</l>
             
               <l n="3.89.5">Ut bona sit, praestat; pestem virtutis, opimas,</l>
             
               <l n="3.89.6">Dii, tutela hominum, perdite divitias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>90. Ad Tullam amori obsistentem.</head>
               <l n="3.90.1">Te malus urget amor; stas contra, Tulla, protervo</l>
             
               <l n="3.90.2"> Nec pares, forti mente sed imperitas.</l>
             
               <l n="3.90.3">Perge pari virtute, fugam dabit ille; ferere</l>
             
               <l n="3.90.4"> Victrix indomitum tu domuisse deum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>91. Ad Accam. De formae instabilitate.</head>
               <l n="3.91.1">Obvius adspexi Pholoen, Aeglenque sorores;</l>
             
               <l n="3.91.2"> Neutra erat a longo tempore visa mihi.</l>
             
               <l n="3.91.3">Agnovi foedam; contento lumine quamvis</l>
             
               <l n="3.91.4"> Spectarem, pulchram noscere non potui;</l>
             
               <l n="3.91.5">Pulchram olim, veteris jam nec vestigia formae</l>
             
               <l n="3.91.6">Ulla inerant, possem ut dicere: pulchra fuit.</l>
             
               <l n="3.91.7">Ingemui, stabili quod displicet esse tenore,</l>
             
               <l n="3.91.8"> Quod placet, heu, celeri vertier, Acca, vice.</l>
             
               <l n="3.91.9">Haec tibi me Phoebus jussit narrare, leporem</l>
             
               <l n="3.91.10"> Ob formae interdum quod nimis, Acca, tumes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>92. Ad Aulum, a vero desciscentem.</head>
               <l n="3.92.1">Quod semel est verum, verum non desinit, Aule,</l>
             
               <l n="3.92.2"> Esse unquam, incertas non subit, Aule, vices.</l>
             
               <l n="3.92.3">Vertuntur mores hominum, rerumque, videtur</l>
             
               <l n="3.92.4"> Longe alius, versis moribus, esse color.</l>
             
               <l n="3.92.5">Utque oculus videt arquati flava omnia, stulti</l>
             
               <l n="3.92.6"> Mens vitio sic res inficit usque suo:</l>
             
               <l n="3.92.7">Ipse sibi foede varians
              <note place="foot" n="3">foede varians] varians<add resp="ed">2</add> foede<add resp="ed">1</add>
                  </note>
            , variare putat res,</l>
             
               <l n="3.92.8"> Atque, prius verum quod fuit, esse negat.</l>
             
               <l n="3.92.9">Aule, tuos mores componat denique virtus:</l>
             
               <l n="3.92.10"> Quod verum est, verum jam tibi semper erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>93. De libertate fabella.</head>
               <l n="3.93.1">Pendentem lino e tenui conspexit alaudam</l>
             
               <l n="3.93.2"> Nequidquam filum rumpere velle puer.</l>
             
               <l n="3.93.3">Et secum admirans: proh, dixit, quam leve vinclum</l>
             
               <l n="3.93.4"> Fert infelici quam grave servitium!</l>
             
               <l n="3.93.5">Quidquid id est, parvum quantumvis, atque pusillum,</l>
             
               <l n="3.93.6"> Ingens, libertas si perit inde, malum est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>94. Ad Varronem, de adversa fortuna interdum utili.</head>
               <l n="3.94.1">Fles, quod pulsatae perierunt grandine vites,</l>
             
               <l n="3.94.2"> Enecti morbo quod periere greges.</l>
             
               <l n="3.94.3">Fles, nequeas, Varro, sed dicere prosit, an obsit</l>
             
               <l n="3.94.4">Ista, ciet lacrymas quae tibi, pauperies.</l>
             
               <l n="3.94.5">aequa malam injecit; quid si, verso ordine, iniqua,</l>
             
               <l n="3.94.6"> Stulte, malam aspellat fors tibi nequitiam?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>95. Ad Lupum, de amoris nomine amicitiae, eodemque nequitiae attributo.</head>
               <l n="3.95.1">Nomine rem foede geminam confundimus uno,</l>
             
               <l n="3.95.2"> Virtutem et stulti jungimus, heu, vitio.</l>
             
               <l n="3.95.3">Suavis amicitiae foedus fert nomen amoris,</l>
             
               <l n="3.95.4"> Nomen idem turpis fert, Lupe, nequitia.</l>
             
               <l n="3.95.5">Hinc laudatur amor toties, culpatur et idem,</l>
             
               <l n="3.95.6"> Et vitae pestis fertur et esse salus.</l>
             
               <l n="3.95.7">Vox eadem fallit: res ab re dissidet hercle,</l>
             
               <l n="3.95.8"> Quam coelum a terra dissidet astriferum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>96. Ad Gallam, nihil libidinosum leve esse.</head>
               <l n="3.96.1">Nil licet obscoenum, quamvis parvum, atque pusillum,</l>
             
               <l n="3.96.2"> Quodque solet vulgus, Galla, putare nihil.</l>
             
               <l n="3.96.3">Urit ubi miserum pectus vesana libido,</l>
             
               <l n="3.96.4"> Tacta saepe manu confit adulterium;</l>
             
               <l n="3.96.5">Confit saepe oculo penitus latet, ut tamen omnes</l>
             
               <l n="3.96.6"> Fallat, non minus est, heu, grave flagitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>97. Ad Avitum. De somno.</head>
               <l n="3.97.1">Qui somno indulget nimio, sibi tempora vitae</l>
             
               <l n="3.97.2"> Contrahit, inque arctum cogit, Avite, suae.</l>
             
               <l n="3.97.3">Nam quid agit somno stratus, quod dicere vitam</l>
             
               <l n="3.97.4">Possis, vinxit ubi membra animumque sopor?</l>
             
               <l n="3.97.5">Quid stulto sapiens, quid fortis distat inerti?</l>
             
               <l n="3.97.6"> Quid causae est, quisquam cur velit esse aliquid?</l>
             
               <l n="3.97.7">Cur se illi anteferat, nullo qui natus in aevo est,</l>
             
               <l n="3.97.8"> Et nihilum aeterno conditur in nihilo?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>98. De adolescente obscoenam tabulam contemplante.</head>
               <l n="3.98.1">Tres videt Idaeo pictas in vertice divas,</l>
             
               <l n="3.98.2"> Miratur doctum Quintus et artificem.</l>
             
               <l n="3.98.3">Ille quidem prima calidus, fervensque juventa,</l>
             
               <l n="3.98.4"> Pulsatusque feris corda cupidinibus;</l>
             
               <l n="3.98.5">Quid dicam? Optabo, quod possum scilicet unum,</l>
             
               <l n="3.98.6"> Miratur solum semper ut artificem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>99. Victus frugalis.</head>
               <l n="3.99.1">Intermisce epulis jejunia, ne gravet esca</l>
             
               <l n="3.99.2"> Foede animum, corpus ne male destituat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>100. Ad Pollam, de Aulo dexteram porrigente.</head>
               <l n="3.100.1">Polla, tibi dextram toties quod porrigit Aulus,</l>
             
               <l n="3.100.2"> Desque tuam contra, cogit, ut ipsa manum,</l>
             
               <l n="3.100.3">In te quid possit, notum vult omnibus esse,</l>
             
               <l n="3.100.4"> Sciri et, quam carus sit tibi et eximius.</l>
             
               <l n="3.100.5">Improbulo hanc de te palmam concedere noli,</l>
             
               <l n="3.100.6"> Atque, manum frustra porrigat usque, sine.</l>
             
               <l n="3.100.7">Fiet amabilior, passus cum saepe repulsam</l>
             
               <l n="3.100.8">Incipiet fieri jam minus improbulus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>101. Ad Gelliam, ne tantum placere, sed etiam prodesse velit</head>
               <l n="3.101.1">Ut nil non placeat, quae dicis, Gellia, cunque,</l>
             
               <l n="3.101.2"> Expendisque acri singula judicio,</l>
             
               <l n="3.101.3">Quamque potes, multo contingis verba lepore,</l>
             
               <l n="3.101.4"> Atque studes omni spargere dicta sale.</l>
             
               <l n="3.101.5">Verum hoc et meretrix quod vafra expromere possit,</l>
             
               <l n="3.101.6"> Pace tua laudis nil habet eximiae.</l>
             
               <l n="3.101.7">Vis praestans animi dici matrona? Severe</l>
             
               <l n="3.101.8"> Dictum, quod prosit, Gellia, dic aliquid.</l>
             
               <l n="3.101.9">Dic aliquid, quo, te quae stipat, plurima turba</l>
             
               <l n="3.101.10">Possit non fieri laetior, at melior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>102. Ad Eunum, aliena consilia aspernantem.</head>
               <l n="3.102.1">Consiliis uti qui non vis ullius, Euni,</l>
             
               <l n="3.102.2"> Te, reor, haud hominem credis et esse deum:</l>
             
               <l n="3.102.3">Quem tamen esse hominem nihili, solet ipsa docere</l>
             
               <l n="3.102.4">Gesta inconsulto res, male quum cecidit.</l>
             
               <l n="3.102.5">Perge miser: sapiens "Vae soli", clamat, "habebit</l>
             
               <l n="3.102.6"> Nil etenim, in praeceps cum ruet, auxilii".</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>103. Ad Postumum, querentem se contemni.</head>
               <l n="3.103.1">A me, saepe doles, fieri te, Postume, parvi;</l>
             
               <l n="3.103.2"> At tu da, magni, Postume, quod faciam.</l>
             
               <l n="3.103.3">Nil me divitiae, nil forma et robore praestans</l>
             
               <l n="3.103.4"> Corpus, nil magni vis movet ingenii,</l>
             
               <l n="3.103.5">Degener et proavum narras quod gesta tuorum,</l>
             
               <l n="3.103.6"> Atque tumes vanos turgidus ob titulos.</l>
             
               <l n="3.103.7">Una movet virtus, pretium facit una virorum;</l>
             
               <l n="3.103.8"> Qui caret hac, is mi dicitur esse nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>104. De muliere impudica et viro timido.</head>
               <l n="3.104.1">Nec mulier, thalamum laesit quae infida jugalem,</l>
             
               <l n="3.104.2">Nec semel abjecto vir profugus clypeo,</l>
             
               <l n="3.104.3">Amissam reparat laudem; sed tempus in omne</l>
             
               <l n="3.104.4"> Flet miser aeterno mersus in opprobrio.</l>
             
               <l n="3.104.5">Haec ego dicebam, risit lasciva Lycoris,</l>
             
               <l n="3.104.6">"Quam tua te fallunt tempora", Varus ait.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>105. Ad Postumum, filio suo divitias parantem.</head>
               <l n="3.105.1">Pauperiem nato metuis, pergisque parare,</l>
             
               <l n="3.105.2"> Olim quas perdat, Postume, divitias.</l>
             
               <l n="3.105.3">Quas perdat, quibus infelix perdatur et ipse,</l>
             
               <l n="3.105.4"> Mollis et ignavo perditus otiolo,</l>
             
               <l n="3.105.5">Omni semotus cura, foedoque veterno</l>
             
               <l n="3.105.6"> Mergens neglectum turpiter usque animum.</l>
             
               <l n="3.105.7">Vis nato prodesse tuo? Non magna relinque</l>
             
               <l n="3.105.8"> Praesidia; ille famem, nolo, sibi ut metuat,</l>
             
               <l n="3.105.9">Nolo malum ut frigus nequeat depellere, nolo,</l>
             
               <l n="3.105.10"> Tecti expers vitam sub Jove nudus agat.</l>
             
               <l n="3.105.11">Haec provisa suo patri fac debeat: amplos</l>
             
               <l n="3.105.12"> Solerti census quaerat ab ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>106. Ad Cinnam ex amore aegrotantem.</head>
               <l n="3.106.1">Idalios, qua, Cinna, potes, compesce furores,</l>
             
               <l n="3.106.2"> Froena trahe insanis arcta cupidinibus,</l>
             
               <l n="3.106.3">Curas, diram animi pestem, vitaeque venenum,</l>
             
               <l n="3.106.4"> Quam potes, e totis exige pectoribus;</l>
             
               <l n="3.106.5">Incipies, qui nunc aegrotas, Cinna, valere,</l>
             
               <l n="3.106.6">Purpureus veniet rursus in ore color.</l>
             
               <l n="3.106.7">Una salus haec est, res haec potis una mederi,</l>
             
               <l n="3.106.8"> Instanti et miserum subtrahere exitio.</l>
             
               <l n="3.106.9">Ni facis, indomito perges tabescere morbo,</l>
             
               <l n="3.106.10"> Nil succi, herbarum nil erit omne genus,</l>
             
               <l n="3.106.11">Frustra erit, ipse alto veniat si missus Olympo,</l>
             
               <l n="3.106.12"> Detque sua Poeon pharmaca trita manu.</l>
             
               <l n="3.106.13">Nemo potest alius; tibi tu potes, une, saluti</l>
             
               <l n="3.106.14"> Esse, volens animo ponere jura tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>107. Ad Varum. De ejus parsimonia.</head>
               <l n="3.107.1">Tot bona, quae superi tibi dant, mi Vare, fruenda,</l>
             
               <l n="3.107.2"> His renuis, nimium parcus, amice, frui.</l>
             
               <l n="3.107.3">Ne quid forte olim desit, nunc plurima desunt,</l>
             
               <l n="3.107.4"> Arcessis, metuis quod tibi, sponte malum.</l>
             
               <l n="3.107.5">Quae praesens fortuna feret, fac commoda carpas,</l>
             
               <l n="3.107.6"> Nec, quod opus, desit seu tibi, sive tuis.</l>
             
               <l n="3.107.7">Res male ut eveniat, postremo te premet ista,</l>
             
               <l n="3.107.8"> Nunc miser ipse facis quam tibi, pauperies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>108. Ad Herophilam. De Quinto amatore ac philosopho.</head>
               <l n="3.108.1">Et sophiam et fatuos exercet Quintus amores,</l>
             
               <l n="3.108.2"> Idem et, ais, mire desipit, atque sapit.</l>
             
               <l n="3.108.3">Id pote si fieri credis, tu nil sapis ipsa,</l>
             
               <l n="3.108.4"> Crede mihi ac tantum desipis, Herophila.</l>
             
               <l n="3.108.5">Jungetur glacies igni prius hercle, quietae</l>
             
               <l n="3.108.6"> Jungat amor quam se sollicitus sophiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>109. Ad lusorem victoria stulte abutentem.</head>
               <l n="3.109.1">Nempe iterum, atque iterum ludo instas victor eidem,</l>
             
               <l n="3.109.2">Cinna dolet, risu victus et excipitur;</l>
             
               <l n="3.109.3">Cinna tibi carus quondam, nunc vilis, ineptus,</l>
             
               <l n="3.109.4"> Cepit ubi vanae pectora laudis amor, </l>
             
               <l n="3.109.5">Quam fers, amisso damnum at facis, Aule, sodali:</l>
             
               <l n="3.109.6"> Quantula res quanto quaeritur heu pretio!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>110. Ad Quintum. De Perilla.</head>
               <l n="3.110.1">Pulchra, sagax, varias artes et docta Perilla est,</l>
             
               <l n="3.110.2"> Clara genus, magnis incluta divitiis.</l>
             
               <l n="3.110.3">Haec fateor, magni facio nec, Quinte, Perillam.</l>
             
               <l n="3.110.4"> Vis faciam? Vere, si potes, adde: proba est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>111. De Acca, non temere amicitias jungente.</head>
               <l n="3.111.1">Deligit Acca sibi, quos diligat; ergo perennes,</l>
             
               <l n="3.111.2"> Quae varient nunquam, jungit amicitias,</l>
             
               <l n="3.111.3">Nec queritur linqui se se, nec linquit amicos,</l>
             
               <l n="3.111.4"> Commutat cives nec levis hospitibus.</l>
             
               <l n="3.111.5">Judicio expensos ratio quoscumque probavit,</l>
             
               <l n="3.111.6"> Vera etenim hos semper vera probat ratio;</l>
             
               <l n="3.111.7">Qui placuere, sua digni virtute placere,</l>
             
               <l n="3.111.8"> Hi (virtus aevo non perit) usque placent.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>112. De Polla visa in scena, atque extra scenam.</head>
               <l n="3.112.1">In scena vidi Pollam, <corr resp="NJ">divamque</corr> putavi;</l>
             
               <l n="3.112.2"> Vidi extra scenam, facta iterum est mulier.</l>
             
               <l n="3.112.3">Tunc lusit, species an me nunc ludit inanis?</l>
             
               <l n="3.112.4"> Iisdem oculis eadem cernitur, anne alia?</l>
             
               <l n="3.112.5">Fallit, quod procul est? An quod prope? Luce juvatur</l>
             
               <l n="3.112.6"> Clara spectantis visus, an obteritur?</l>
             
               <l n="3.112.7">Quidquid id est, praestat variae non credere formae,</l>
             
               <l n="3.112.8"> Nec pulchri haud stabili fidere judicio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>113. Ad Hermogenem sero sapientem.</head>
               <l n="3.113.1">Quid sit opus, nescis in praesens; re male gesta</l>
             
               <l n="3.113.2"> Scis tantum, fuerit quidnam opus, Hermogene.</l>
             
               <l n="3.113.3">Sera nocet misero sapientia, noscitur error,</l>
             
               <l n="3.113.4"> Ut frustra erroris te modo poeniteat,</l>
             
               <l n="3.113.5">Eversam et plores post navim denique, viso,</l>
             
               <l n="3.113.6">Eludi potuit quo gravis unda, modo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>114. Ad Postumum, de ejus prudentia intempestiva.</head>
               <l n="3.114.1">Cum male res cecidit, clamas "Hoc", Postume, "et illud</l>
             
               <l n="3.114.2"> Debuerat fieri, ne male res caderet".</l>
             
               <l n="3.114.3">Utile quid fuerit, nugator, parce futurum</l>
             
               <l n="3.114.4"> Dicere: dic, si, nunc utile quid sit, habes.</l>
             
               <l n="3.114.5">Res ubi praeteriit, sera est sapientia; stultum,</l>
             
               <l n="3.114.6"> Nil ubi mutari jam pote, consilium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>115. Ad Postumum ineptum hominem Corvini ineptias nequaquam ferentem.</head>
               <l n="3.115.1">Corvinus gravis est tibi, Postume, tu gravis illi,</l>
             
               <l n="3.115.2"> Ille gravem sed te fert tamen assidue.</l>
             
               <l n="3.115.3">Redde vicem, carumque itidem tu ferto sodalem.</l>
             
               <l n="3.115.4"> Alternis vitae hoc vivitur officiis.</l>
             
               <l n="3.115.5">Da veniam, nactus veniam; facilique, bonoque</l>
             
               <l n="3.115.6"> Fac, quamquam gravis est, sis bonus et facilis.</l>
             
               <l n="3.115.7">Nemo est, quem possint minus omnes ferre, molestum</l>
             
               <l n="3.115.8"> Quam si quis nullum, Postume, ferre potest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>116. Ad Franciscum Galliae regem, amplectentem Leonardum Vincium animam agentem.</head>
               <l n="3.116.1">Amplexu petis, heu, morientem, cui nihil isto,</l>
             
               <l n="3.116.2"> Francisce, amplexu vilius esse potest.</l>
             
               <l n="3.116.3">Quod regi carus vixit, fuit utile; regi</l>
             
               <l n="3.116.4"> Quod carus moritur, nil habet id pretii.</l>
             
               <l n="3.116.5">Nempe illuc properat, nulla est ubi gratia regum,</l>
             
               <l n="3.116.6"> Nec regi distat sutor et agricola.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>117. De Encyclopedia.</head>
               <l n="3.117.1">Omnem qui sophiam petit, omnem deserit, Aule,</l>
             
               <l n="3.117.2"> Conatu et fractus deficit immodico.</l>
             
               <l n="3.117.3">Sic totum in solem contendens lumina frustra</l>
             
               <l n="3.117.4">Spectator lucem nil videt ob nimiam.</l>
             
               <l n="3.117.5">Partem aliquam sepone tibi; res ardua Veri est</l>
             
               <l n="3.117.6"> Vel parvam penitus cernere particulam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>118. Ad Phyllin, de muliebri litteratura.</head>
               <l n="3.118.1">Ingenuas artes liba, Phylli optima, nec sat</l>
             
               <l n="3.118.2">Esse puta, docta quod bene pingis acu.</l>
             
               <l n="3.118.3">Jam patria deducta domo nova nupta virorum</l>
             
               <l n="3.118.4"> Versari in mediis coetibus incipies.</l>
             
               <l n="3.118.5">Turpe tibi fuerit, nugas et inania fari,</l>
             
               <l n="3.118.6"> Auribus et dignum promere posse nihil.</l>
             
               <l n="3.118.7">Turpe unam ob faciem laudari scilicet, uno</l>
             
               <l n="3.118.8"> Et cultam dici corpore, mente rudem.</l>
             
               <l n="3.118.9">Dedecus hoc tibi, Phylli, malum tu, quam potes, arce,</l>
             
               <l n="3.118.10"> Atque artes liba, quam potes, ingenuas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>119. Inscriptum tabulae.</head>
               <l n="3.119.1">Hic Tereus, furiisque ardens Philomela, cruenta</l>
             
               <l n="3.119.2"> Et Progne et ferro vindice sectus Itys.</l>
             
               <l n="3.119.3">Muta pavet Natura et vultum aversa refugit,</l>
             
               <l n="3.119.4"> Portenta horrendi ne videat sceleris.</l>
             
               <l n="3.119.5">Disce, ruit froenis quum caeca mente remissis,</l>
             
               <l n="3.119.6">Quas tandem in clades ducere possit amor!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>120. Ad Aeglen, Helenae vetulae imaginem tuentem.</head>
               <l n="3.120.1">Cana comam, rugisque genas jam foeda, nitenti</l>
             
               <l n="3.120.2"> Vidit ubi se se Tyndaris in speculo,</l>
             
               <l n="3.120.3">Quae fuerat, nec erat, flevit dispendia formae,</l>
             
               <l n="3.120.4"> Cur et ait secum, bis ego rapta fui?</l>
             
               <l n="3.120.5">Aegle, hanc in tabula, quae cernis, parce tumere,</l>
             
               <l n="3.120.6"> Dic et
              <note place="foot" n="4">Dic et] <emph>Krša </emph>: Dicet <emph>Radelja
              </emph>
                  </note>
            : qua niteo nunc ego, forma fugit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>121. Ad Gallam et Pollam, alteram nimis male, alteram nimis bene de viris
            judicantem.</head>
               <l n="3.121.1">Nullum nosse bonum dicis te, Galla, virorum.</l>
             
               <l n="3.121.2"> Credo; namque bonus te, mala, quisque fugit.</l>
             
               <l n="3.121.3">Nullum nosse malum dicis te, Polla, virorum.</l>
             
               <l n="3.121.4"> Credo; namque malus te, bona, quisque fugit.</l>
             
               <l n="3.121.5">Ut quaeque est mulier, sic sunt cuicunque sodales,</l>
             
               <l n="3.121.6">Hos videt, hos tantum noscere nempe solet. </l>
             
               <l n="3.121.7">Altera pars fugiunt ac vitant, posse placere </l>
             
               <l n="3.121.8"> Cui se desperant moribus absimili.</l>
             
               <l n="3.121.9">Nulla viros stulte vel tollat, vel premat omnes,</l>
             
               <l n="3.121.10"> Nec totum e parti judicet alterutra.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>122. Ad Alphium, ex cujusdam, ut ajebat, oraculi responso invidiam spernentem.</head>
               <l n="3.122.1">Invidiam sperni patior, si quam tibi virtus</l>
             
               <l n="3.122.2"> Attulit, eximiis clara micans radiis;</l>
             
               <l n="3.122.3">Quae fulgore oculos nimio perstringit inertes,</l>
             
               <l n="3.122.4"> Hanc patior sperni, quam lubet, invidiam.</l>
             
               <l n="3.122.5">Ipsa tua si quam tibi culpa fers, male fastu</l>
             
               <l n="3.122.6">Inflatus vanum pectus ab immodico,</l>
             
               <l n="3.122.7">Te jactans, primae poscens tibi praemia laudis</l>
             
               <l n="3.122.8"> In tota vates unicus Ausonia;</l>
             
               <l n="3.122.9">Censorum turbae tot, quos incuria fudit</l>
             
               <l n="3.122.10"> Monstranti maculas, asper et indocilis,</l>
             
               <l n="3.122.11">Hanc, oraclum istud quidquid responderit, Alphi,</l>
             
               <l n="3.122.12">Crede mihi, stulte spreveris invidiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>123. De Varo et Rufo, altero omnes improbante, altero omnes probante.</head>
               <l n="3.123.1">Quisque, malus Varo est, Rufo bonus: an quod uterque</l>
             
               <l n="3.123.2"> In cunctis mores perspicit ipse suos?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>124. Ad Meniscum, de Leonilla.</head>
               <l n="3.124.1">Pulchra tibi est, Quinto foeda est Leonilla, Menisce;</l>
             
               <l n="3.124.2"> Mi media est, partem nutat et in geminam.</l>
             
               <l n="3.124.3">Illam tu sequeris, Quintus fugit; ipse moveri,</l>
             
               <l n="3.124.4">Sive absit, seu sit proxima, nil soleo.</l>
             
               <l n="3.124.5">Hoc juvat, hoc cupio mihi foemineum genus omne</l>
             
               <l n="3.124.6"> Nec placeat pacto, nec male displiceat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>125. [ = Var. 234] Ad Phyllim, cujusmodi foeminam esse oporteat.</head>
               <l n="3.125.1">Blanda nimis fieri metuis, fisque aspera, Phylli,</l>
             
               <l n="3.125.2"> Et rusco et duris sentibus horridior.</l>
             
               <l n="3.125.3">Hirta nimis fieri metuis, fis mollior aequo,</l>
             
               <l n="3.125.4">Nec servas morem, quam decet, ingenuum.</l>
             
               <l n="3.125.5">Est quiddam medium; Phylli, est. Laudatur utrumque</l>
             
               <l n="3.125.6"> Navis devitat callida quae scopulum.</l>
             
               <l n="3.125.7">Hirta odio est, blanda est contemptu: carior auro est</l>
             
               <l n="3.125.8"> "Quae quorsum vergat",
              <note place="foot" n="5">Foemina, quam, quae sit, <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             dicere non valeas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>126. De Quinto in Pollae vultu optimum ingenium ac mores vidente.</head>
               <l n="3.126.1">In Pollae vultu Quintus mira omnia, praestans</l>
             
               <l n="3.126.2"> Ingenium, mores et videt aureolos.</l>
             
               <l n="3.126.3">Sed videt in caro quod vultu stultus amator,</l>
             
               <l n="3.126.4">Vanam ultra speciem, res docet, esse nihil.</l>
             
               <l n="3.126.5">Ille malus certe primum ut deferbuit ardor,</l>
             
               <l n="3.126.6"> Et verum coepit mens bona dispicere,</l>
             
               <l n="3.126.7">Ipse sibi dicit moestus: quae mira videbam</l>
             
               <l n="3.126.8"> Nunc ubi sunt? Vidi somnia falsa vigil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>127. Ad Levinum de malo sodali.</head>
               <l n="3.127.1">Junge malis bona vina, boni quod jungis acescit;</l>
             
               <l n="3.127.2"> Venit ubi in coetum, praevalet usque malum.</l>
             
               <l n="3.127.3">Hoc causae est, tibi cur metuam, Levine, sodalem</l>
             
               <l n="3.127.4"> Qui tibi junxisti tam bonus improbulum. </l>
             
               <l n="3.127.5">Ille tibi similis non fiet (crede monenti),</l>
             
               <l n="3.127.6"> Illi sed fies denique tu similis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>128. De Galla et Tulla.</head>
               <l n="3.128.1">Galla domo in parva colitur, coetuque frequenti</l>
             
               <l n="3.128.2"> Primorum Romae cincta sedet procerum.</l>
             
               <l n="3.128.3">Tulla domo in magna vix ulli visitur unquam,</l>
             
               <l n="3.128.4"> Atque velut nudo in littore sola sedet.</l>
             
               <l n="3.128.5">Non domina hercle domum Romae clarescit ob amplam,</l>
             
               <l n="3.128.6">Amplam clarescit sed domus ob dominam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>129. Ad Gallae amatorem.</head>
               <l n="3.129.1">Ureris et Gallam visis: pol quam mage vises,</l>
             
               <l n="3.129.2"> Tam mage sollicitus visere discupies.</l>
             
               <l n="3.129.3">Non requiem ardori praesens fert illa molesto,</l>
             
               <l n="3.129.4"> Pulchra sed ardorem suscitat usque novum.</l>
             
               <l n="3.129.5">Apposita stulte vis flammam extinguere flamma</l>
             
               <l n="3.129.6"> Vis sanare malis vulnera vulneribus?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>130. Narcissus.</head>
               <l n="3.130.1">Flos roseo hic faciem pictus niveoque colore</l>
             
               <l n="3.130.2"> Erravit pulcher per nemora alta puer.</l>
             
               <l n="3.130.3">Scit, fastus quae passa Echo longumque rigorem,</l>
             
               <l n="3.130.4"> Ah misera, in durum diriguit lapidem.</l>
             
               <l n="3.130.5">Non impune premunt ingratos facta, figurae</l>
             
               <l n="3.130.6">Ad fontem infelix artis amore suae.</l>
             
               <l n="3.130.7">Multaque flens frustra paullatim extabuit, atque</l>
             
               <l n="3.130.8">Formosa in florem membra abiere novum.</l>
             
               <l n="3.130.9">Nunc illum fulgente locas dum, Nympha, capillo,</l>
             
               <l n="3.130.10"> Cui sponsi, haud proprius, corda perusit amor,</l>
             
               <l n="3.130.11">Quae fastum ac tumidae nescis fastidia mentis,</l>
             
               <l n="3.130.12"> Si quis <sic>inert</sic> sensus, dicet: ego mi utinam</l>
             
               <l n="3.130.13">Mores, Nympha, istos in prima aetate parassem!</l>
             
               <l n="3.130.14"> Illa hominis misero forma maneret adhuc.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>131. Ad fratres, foede inter se jurgantes.</head>
               <l n="3.131.1">Heu miseri fratres, quae vos mala vexat Erynnis?</l>
             
               <l n="3.131.2"> Quis furor, heu, subitas condit in ossa faces?</l>
             
               <l n="3.131.3">Cur flammis arsere oculi, torvumque minantur?</l>
             
               <l n="3.131.4">Cur saevo gliscunt jurgia cum fremitu?</l>
             
               <l n="3.131.5">Ah! Cohibete animos, patrios nec laedere manes</l>
             
               <l n="3.131.6"> Hostili fratres pergite dissidio.</l>
             
               <l n="3.131.7">"Jungat amor, jungit quos sanguis": sic pater alto,</l>
             
               <l n="3.131.8"> Sic genitrix clamat mortua de tumulo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>132. Ad Ponticum absenti detrahentem.</head>
               <l n="3.132.1">Absentem culpas; num jure? Id, Pontice, dicam,</l>
             
               <l n="3.132.2"> Quem culpas, Varum si prius audiero.</l>
             
               <l n="3.132.3">Unam nempe dedi judex tibi, quae superest mi,</l>
             
               <l n="3.132.4"> Servo aliam Varo, cum volet, auriculam.</l>
             
               <l n="3.132.5">Sustinet aequa duas lances Astręa: quod, unam</l>
             
               <l n="3.132.6"> Si demas, nullum sit, puto, judicium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>133. Ad Quintum, de bono senectutis.</head>
               <l n="3.133.1">Nunc te, Quinte, regit ratio; quondam ille regebat</l>
             
               <l n="3.133.2"> Mentis inops, praeceps, lumine captus amor.</l>
             
               <l n="3.133.3">Tu tamen amissam revocas, plorasque juventam,</l>
             
               <l n="3.133.4"> Et maeres celeres praeteriisse dies.</l>
             
               <l n="3.133.5">Crede mihi, est tanti, ut sapias, amittere quidvis:</l>
             
               <l n="3.133.6"> Nullo non pretio mens bona possit emi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>134. Ad Gelliam amore solutam.</head>
               <l n="3.134.1">Te tibi surripuit miseram, duraque catena</l>
             
               <l n="3.134.2"> Idalius nuper, Gellia, vinxit Amor.</l>
             
               <l n="3.134.3">Et miror quanam discusso fungeris unco,</l>
             
               <l n="3.134.4"> Sisque iterum juris, Gellia, facta tui.</l>
             
               <l n="3.134.5">At cave nunc pueri insidias fraudesque dolosi,</l>
             
               <l n="3.134.6"> Atque novum, vix dum libera, servitium.</l>
             
               <l n="3.134.7">Cujus ab insessis nuper te invasit ocellis,</l>
             
               <l n="3.134.8">En iterum flavus, Gellia, Thyrsis adest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>135. Ad Gelliam muliebrem mollitiam causantem.</head>
               <l n="3.135.1">Foemineum nil posse genus pervincere duri</l>
             
               <l n="3.135.2"> Dicis; dic <sic>potuis</sic>, Gellia, velle nihil.</l>
             
               <l n="3.135.3">Naturam falso culpas; te, Gellia, culpa,</l>
             
               <l n="3.135.4">Quae tam naturae segniter obsequeris.</l>
             
               <l n="3.135.5">Prona fertur aqua lembus tibi, sponte remittis</l>
             
               <l n="3.135.6"> Languida quod lento brachia remigio.</l>
             
               <l n="3.135.7">Fac nervos ratio contendat et exerat ipsam</l>
             
               <l n="3.135.8"> Se virtus; durum quidlibet efficies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>136. Ad Gelliam nequitiam amore excusantem.</head>
               <l n="3.136.1">Molle tibi dicis cor, Gellia, quo malus ille</l>
             
               <l n="3.136.2"> Gaudeat assidue figere tela puer.</l>
             
               <l n="3.136.3">Nimirum nescis, contra tela omnia virtus</l>
             
               <l n="3.136.4"> Quam duro vinci durior est calybe,</l>
             
               <l n="3.136.5">Quam firmum opponat clypeo septemplice tegmen</l>
             
               <l n="3.136.6"> Maximus ille, homini spesque salusque, pater.</l>
             
               <l n="3.136.7">Hoc tibi tutamen geminum tu adscisce: sagittis</l>
             
               <l n="3.136.8"> Jam petet incassum te malus ille puer.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>137. Ad Phyllin nequitiam suam amore excusantem.</head>
               <l n="3.137.1">Quidquid, Phylli, patras, tenerum causaris amorem,</l>
             
               <l n="3.137.2"> Probri omnis culpam sustinet, unus amor.</l>
             
               <l n="3.137.3">Quid ratio? Tenero quae nunquam pugnat amori,</l>
             
               <l n="3.137.4"> Laxaque dat foedis froena cupidinibus,</l>
             
               <l n="3.137.5">Nullum crimen habet, nervos quod lenta remittit,</l>
             
               <l n="3.137.6"> Strenua nec vires exerit ipsa suas?</l>
             
               <l n="3.137.7">Nec, si deficiant vires, urgente periclo,</l>
             
               <l n="3.137.8"> Coelestem duro in tempore poscit opem?</l>
             
               <l n="3.137.9">Hanc, Phylli, est aequum culpari denique solam:</l>
             
               <l n="3.137.10"> Haec nequam ni sit, nil nocet ullus amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>138. Aquila apud divitem dominum alligata.</head>
               <l n="3.138.1">Alituum regina, Jovis pennata satelles,</l>
             
               <l n="3.138.2"> Sueta olim tractus carpere sidereos,</l>
             
               <l n="3.138.3">Ferro vincta pedes teneor, nec jam super ulla</l>
             
               <l n="3.138.4"> Spes est me tristi exsolvere servitio.</l>
             
               <l n="3.138.5">Quid tum, si facilis video hic mihi fata senectae,</l>
             
               <l n="3.138.6"> Dives ubi large pabula praebet herus?</l>
             
               <l n="3.138.7">Libera in aeriis praedari montibus opto,</l>
             
               <l n="3.138.8"> Vitam odi, rapto vivere ni liceat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>139. In Tullum specie docilem, re indocilem.</head>
               <l n="3.139.1">Multa quidem moneo, nec tu asper, Tulle, monenti es,</l>
             
               <l n="3.139.2"> Dasque manus, vero et cedere laetus ais.</l>
             
               <l n="3.139.3">Quid tum? Quod monui, frustra est: mea dicta per auras</l>
             
               <l n="3.139.4"> Cassa volant rapidis ludibrium Zephyris.</l>
             
               <l n="3.139.5">Nil est correptum vinci, culpamque fateri,</l>
             
               <l n="3.139.6"> Culpae ni facias denique, Tulle, modum.</l>
             
               <l n="3.139.7">Odi, quae mitis patitur se cuncta doceri,</l>
             
               <l n="3.139.8"> Quas didicit rerum nil facit, improbitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>140. De Cinna et Tucca altero bonitate, altero opibus praestante.</head>
               <l n="3.140.1">Cinna potest paucos, multos vult usque juvare;</l>
             
               <l n="3.140.2"> Vult paucos, multos Tucca juvare potest.</l>
             
               <l n="3.140.3">Velle bonum praestat multo quam posse; volentem</l>
             
               <l n="3.140.4"> Quae bona sunt, tantum dicimus esse bonum.</l>
             
               <l n="3.140.5">Quae bona sunt contra tantum praestare potentem,</l>
             
               <l n="3.140.6"> Jure omnes passim dicimus esse malum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>141. Ad Pollam. De forma.</head>
               <l n="3.141.1">Ajunt, esse tuam ob formam te, Polla, superbam;</l>
             
               <l n="3.141.2"> Nec scis, quam leve sit, quam breve forma bonum?</l>
             
               <l n="3.141.3">Nil ultra est speciem vanam, cassumque colorem,</l>
             
               <l n="3.141.4"> Ocyor et ventis aufugit aëriis,</l>
             
               <l n="3.141.5">Aut casu, aut morbo, tacitis aut interit annis;</l>
             
               <l n="3.141.6">I nunc ob formam, Polla, superba tuam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>142. Ad quemdam, de Phyllide anu amicos colente.</head>
               <l n="3.142.1">Irrides quod Phyllis anus se gaudet amari,</l>
             
               <l n="3.142.2"> Et sibi conciliat, qua potis, arte animos.</l>
             
               <l n="3.142.3">Quid? Quae consenuit, tumulo se condat, oportet,</l>
             
               <l n="3.142.4"> Sponte sua et vitam ponat et ante diem?</l>
             
               <l n="3.142.5">Quid? Vesanus amor postquam deferbuit, ullus</l>
             
               <l n="3.142.6">Non restat dulci sensus amicitiae?</l>
             
               <l n="3.142.7">Crede, istam praeter, quae te capit, una juventam,</l>
             
               <l n="3.142.8"> Est aliquid, mulier quo placuisse potest.</l>
             
               <l n="3.142.9">Da mores, da consilium, da verba diserta,</l>
             
               <l n="3.142.10"> Possum Hecubae fieri certus amator ego.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>143. Ad Quintum in recte factis gloriantem.</head>
               <l n="3.143.1">Egregium si quid patrasti, Quinte, supremum</l>
             
               <l n="3.143.2"> Scit numen, caecis haud latet in tenebris.</l>
             
               <l n="3.143.3">Nil opus est, narres tua mi benefacta: rependam</l>
             
               <l n="3.143.4"> Quid tibi ego, laudis ni leve praemiolum?</l>
             
               <l n="3.143.5">Hoccine mutari tam parvo, tamque pusillo</l>
             
               <l n="3.143.6"> Praemia vis, superum quae parat ille pater?</l>
             
               <l n="3.143.7">Quae tibi (ne propera fluxa haec praecerpere) large</l>
             
               <l n="3.143.8"> Solventur laetis maxima in Elysiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>144. Ad Gallam nulla sua culpa male audientem.</head>
               <l n="3.144.1">Esse bonam frustra dicis te, Galla, popellus</l>
             
               <l n="3.144.2"> Quod te nimirum dictitat esse malam.</l>
             
               <l n="3.144.3">Quid? Famam praeter ventosam et nomen inane,</l>
             
               <l n="3.144.4"> Virtutis nullum, Galla, putas pretium?</l>
             
               <l n="3.144.5">Id si forte putas, digna es quam quisque, popelli</l>
             
               <l n="3.144.6"> Dicta probans, passim dictitet esse malam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>145. Ad Cinnamum uxore uti nescientem.</head>
               <l n="3.145.1">Uxorem culpas, culpa te, Cinname. Nunquam es</l>
             
               <l n="3.145.2"> Uxori, qualem te decet esse, tuae.</l>
             
               <l n="3.145.3">Servus eras nuper; versa vice protinus esse</l>
             
               <l n="3.145.4"> Coepisti vecors mente fera dominus.</l>
             
               <l n="3.145.5">Nunc mitis nimium, nunc saevus; stultus utroque</l>
             
               <l n="3.145.6"> Froena nimis laxans, froena nimis retrahens.</l>
             
               <l n="3.145.7">Est quiddam medium: nolo, tu scilicet illi,</l>
             
               <l n="3.145.8"> Cinname, nolo itidem, serviat illa tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>146. Ad Pollam stultam Euni amatricem.</head>
               <l n="3.146.1">Quae tua sunt, caro quae tu tibi fingis in Euno,</l>
             
               <l n="3.146.2"> Deme, tuus prorsum, Polla, residet amor.</l>
             
               <l n="3.146.3">Nec sentis, vigilem te somnia vana videre?</l>
             
               <l n="3.146.4">Nec sentis, quod amas, quo furis, esse nihil?</l>
             
               <l n="3.146.5">Nunc ego te miror stulte tua visa sequentem,</l>
             
               <l n="3.146.6"> Abreptam et cassis, re sine, imaginibus.</l>
             
               <l n="3.146.7">Olim tempus erit, cum te miraberis ipsam,</l>
             
               <l n="3.146.8"> Quem vidi et dices, ille ubi flos juvenum est?</l>
             
               <l n="3.146.9">Ille ubi tam lepidus, tam doctus, tamque disertus,</l>
             
               <l n="3.146.10"> Ille ubi, quem nulli non fatui antetuli?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>147. Ad Cinnamum olim asperum, nunc blandum.</head>
               <l n="3.147.1">Asper eras, nulli et non saevus, Cinname; in omnes</l>
             
               <l n="3.147.2"> Nunc es, quod miror, Cinname, blandiloquus.</l>
             
               <l n="3.147.3">Nec fueras odio magis olim saevus et asper,</l>
             
               <l n="3.147.4"> Quam nunc es cunctis, Cinname, blandiloquus.</l>
             
               <l n="3.147.5">Quidnam igitur faciam, vis? Inquis: semper utrumque,</l>
             
               <l n="3.147.6"> Quam pote, vitabis, si sapies, scopulum.</l>
             
               <l n="3.147.7">Est certe quidam mella inter et inter acetum,</l>
             
               <l n="3.147.8"> Est medius, mire qui placet, ille sapor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>148. Ad Cinnam.</head>
               <l n="3.148.1">Cinna, manus cohibe: teneras ne attinge puellas;</l>
             
               <l n="3.148.2">Non satis Idalio vel procul igne nocent?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>149. Ad Pollam. De Cinna.</head>
               <l n="3.149.1">Cinnam Polla pati potis es pudibunda protervum,</l>
             
               <l n="3.149.2"> Te mulcet blandis cum toties manibus?</l>
             
               <l n="3.149.3">Id juveni de te liceat? Nec comprimis ausus?</l>
             
               <l n="3.149.4"> Nec famae saltem consulis ipsa tuae?</l>
             
               <l n="3.149.5">Quippe aliquis, nondum satis es cui cognita, quod fit,</l>
             
               <l n="3.149.6"> Turpiter id fieri te tibi velle, putat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>150. De Varo specie, quam re meliori.</head>
               <l n="3.150.1">Varus mel loquitur, nullam at sibi speret ab illo,</l>
             
               <l n="3.150.2"> Tempus ubi auxilii venerit, ullus opem.</l>
             
               <l n="3.150.3">Odi mendaces pulchro sub cortice fructus;</l>
             
               <l n="3.150.4">Rem quaero, cassa nil moveor specie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>151. <foreign xml:lang="grc">γαμοι πληθουσιν ανιας</foreign>
               </head>
               <l n="3.151.1">Nube; animum tristi complebis, Gellia, cura,</l>
             
               <l n="3.151.2">Multus sollicitam te premet usque dolor.</l>
             
               <l n="3.151.3">Aequa mente potes tua nunc perferre; tuorum</l>
             
               <l n="3.151.4"> aequa non poteris mente tulisse mala.</l>
             
               <l n="3.151.5">Saepe virum at miserum plorans, vel pignora, dices:</l>
             
               <l n="3.151.6"> Cur soli miserae non licet esse mihi?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>152. Ad Postumum, de amore diuturno, atque innoxio.</head>
               <l n="3.152.1">Postume, quem ratio et virtus haud junxit amorem,</l>
             
               <l n="3.152.2">Extremos raro permanet ad cineres,</l>
             
               <l n="3.152.3">Aut miserum exitio mergit, perditque supremo,</l>
             
               <l n="3.152.4"> Si fors extremos manserit ad cineres.</l>
             
               <l n="3.152.5">Is tibi amor placeat, qui longa aetate manere,</l>
             
               <l n="3.152.6"> Quique manens possit nil nocuisse tibi. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>153. Ad Quintillam, cur ei Pollam anteponat.</head>
               <l n="3.153.1">Odi equidem blandas, visoque, coloque severas,</l>
             
               <l n="3.153.2"> Allicit una oculos forma severa meos.</l>
             
               <l n="3.153.3">Hoc est, cur, Quintilla, tuis praeponere suerim</l>
             
               <l n="3.153.4"> Illecebris Pollae triste supercilium.</l>
             
               <l n="3.153.5">Ante alias Paridi visa est Venus; esse videtur</l>
             
               <l n="3.153.6"> Formosa ante alias torva Minerva mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>154. Ad Tullam. De Lycida.</head>
               <l n="3.154.1">Tulla, tibi Lycidas est visus pulchra puella,</l>
             
               <l n="3.154.2"> Nunc subito Lycidas foeda videtur anus.</l>
             
               <l n="3.154.3">Dic, tam mire illum quid vertit? Num mala Circe</l>
             
               <l n="3.154.4"> Mutatam rugas indidit in faciem?</l>
             
               <l n="3.154.5">Anne amor ille tuus miseram te vertere gaudet,</l>
             
               <l n="3.154.6"> Et mire alternis fallit imaginibus?</l>
             
               <l n="3.154.7">Pelle hunc: incipiet non pulchra puella videri,</l>
             
               <l n="3.154.8"> Non anus, at verus, nempe quod est, Lycidas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>155. Ad Aulum festivum intempestive</head>
               <l n="3.155.1">Festivum laudo puerum; vir displicet, Aule,</l>
             
               <l n="3.155.2">Festivus, lusu multus in omnigeno,</l>
             
               <l n="3.155.3">Qui sibi, quique aliis modo risum quaerit ineptus,</l>
             
               <l n="3.155.4"> Garrulus argutos et serit usque jocos.</l>
             
               <l n="3.155.5">Ludum prima aetas, media et postrema severum,</l>
             
               <l n="3.155.6"> Vitam ni libeat perdere, poscit opus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>156. Ad Eunum aliena curantem, sua negligentem.</head>
               <l n="3.156.1">Nullum non curas, nulli non consulis, Eune,</l>
             
               <l n="3.156.2">Rem bonus interea negligis ipse tuam.</l>
             
               <l n="3.156.3">Laudarem; vetus at dictum est: frustra sapit, ipsi</l>
             
               <l n="3.156.4"> Qui prodesse sibi non potis est, sapiens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>157. Ad Pollam. De Quinto, ejus manum osculari cupiente.</head>
               <l n="3.157.1">Polla, manum serva; Quinti vita oscula, dextrae</l>
             
               <l n="3.157.2"> Isti quae cupidus figere multa furit;</l>
             
               <l n="3.157.3">Et queritur, stulta urbanis quod moribus obstas,</l>
             
               <l n="3.157.4"> Nec, quo more aliae, te patiare coli.</l>
             
               <l n="3.157.5">Nempe istas promit flammato e corde querelas</l>
             
               <l n="3.157.6"> Improbus, officii nomine tectus, Amor.</l>
             
               <l n="3.157.7">Cui quae victa gerit morem, dum praebet amanti</l>
             
               <l n="3.157.8">Illa manum, hoc dicit: "Duc age, laeta sequor".</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>158. Ad Postumum stolide audacem.</head>
               <l n="3.158.1">Multa pavet sapiens, stultus nihil, omnia tuta</l>
             
               <l n="3.158.2"> Esse putat; caecus, qua via nulla, ruit.</l>
             
               <l n="3.158.3">Clamo iterum atque iterum: "Serva, locus iste minatur</l>
             
               <l n="3.158.4"> Lubricus heu certam, Postume, perniciem".</l>
             
               <l n="3.158.5">Omnia me terrent; terret magis omnibus hoc me,</l>
             
               <l n="3.158.6"> Quod tibi non faciunt ulla pericla metum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>159. Ad Postumum. De Gellia, dexteram ab osculo retrahente.</head>
               <l n="3.159.1">Oscula, quae dextrae perfert impacta, protervi</l>
             
               <l n="3.159.2"> Et juvenis patitur foemina pulchra manum,</l>
             
               <l n="3.159.3">Praetexit morem, plerumque at servit amori</l>
             
               <l n="3.159.4"> Ipsa suo tacitae conscia nequitiae.</l>
             
               <l n="3.159.5">Id verbis negat usque suis, at mente fatetur</l>
             
               <l n="3.159.6"> Plurima more isto facta puella nocens.</l>
             
               <l n="3.159.7">Ergo manum retrahit quod Gellia, Postume, laudo;</l>
             
               <l n="3.159.8"> Non laudo, si quae, Postume, non retrahunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>160. Ad Rufam interdum in dictis parum verecundam.</head>
               <l n="3.160.1">Ne quid non dicas lepide, tibi plurima cura est,</l>
             
               <l n="3.160.2"> Laus culti mire quod placet ingenii.</l>
             
               <l n="3.160.3">Cura prior, ne quid non dicas, Rufa, pudice,</l>
             
               <l n="3.160.4"> Sit, volo: foemineus mi placet usque pudor.</l>
             
               <l n="3.160.5">Hoc quaecumque caret, Venerem licet illa lepore,</l>
             
               <l n="3.160.6"> Ingenio vincat Pallada, mi nihil est.</l>
             
               <l n="3.160.7">Et multo insulsas post omnes ponitur, una</l>
             
               <l n="3.160.8"> Contemptuque omni dignior, atque odio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>161. Ad Pollam stulte gloriantem, se nimis bonam esse ac precibus resistere non
            posse.</head>
               <l n="3.161.1">Esse bonam nimium dicis te, Polla, roganti,</l>
             
               <l n="3.161.2"> Et cuivis rerum posse negare nihil.</l>
             
               <l n="3.161.3">Parce istis, oro, verbis. Tibi detrahis ipsa,</l>
             
               <l n="3.161.4"> Et famam stulte laedis inepta tuam.</l>
             
               <l n="3.161.5">Nam mala ni prorsum es, quamvis roget usque, necesse est,</l>
             
               <l n="3.161.6"> Ut cuivis possis, Polla, negare aliquid.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>162. Stulte ad publicam felicitatem numerum tantummodo civium augeri.</head>
               <l n="3.162.1">Nimirum cives quo multi evadere possint,</l>
             
               <l n="3.162.2"> Contendis curis omnibus assidue.</l>
             
               <l n="3.162.3">Hac servari una clamas bellique, domique,</l>
             
               <l n="3.162.4"> Hac una magnos re fieri populos.</l>
             
               <l n="3.162.5">Id tibi ego credam, multos cum feceris, idem</l>
             
               <l n="3.162.6">Arte bonos aliqua si potes efficere.</l>
             
               <l n="3.162.7">Sin minus, aucta magis numero, quid denique prosit,</l>
             
               <l n="3.162.8"> Haud video, miseris urbibus improbitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>163. Ad Tullum, de se in amicitia nihil dissimulante.</head>
               <l n="3.163.1">In te, displicuit si quid mihi, Tulle, monere,</l>
             
               <l n="3.163.2"> Quidquid id est, soleo dicere et ingenue.</l>
             
               <l n="3.163.3">Odi in amicitia, qui pectoris intima celat,</l>
             
               <l n="3.163.4"> Servat et in tacito vulnera caeca sinu.</l>
             
               <l n="3.163.5">Quod dolet, expromo, nec te convincere noxae,</l>
             
               <l n="3.163.6"> Convinci erroris sed magis ipse volo.</l>
             
               <l n="3.163.7">Si verum objeci, prosum tibi; sin mage falso</l>
             
               <l n="3.163.8"> Quid timui, prosum, doctus id, ipse mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>164. Ad Antigenem, de multiplici artium studio.</head>
               <l n="3.164.1">Orator, medicus, pictor simul omnia mire</l>
             
               <l n="3.164.2">Vis fieri; fies at nihil, Antigene,</l>
             
               <l n="3.164.3">Et foedam referes, insomnia Graja, Chimaeram,</l>
             
               <l n="3.164.4"> Fingi quae potuit, vivere non potuit.</l>
             
               <l n="3.164.5">Esto unus: pugnat naturae, quisquis ineptus</l>
             
               <l n="3.164.6"> In se vult formas jungere dissimiles.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>165. Ad Quintillam, Bacchanalibus scurrantem.</head>
               <l n="3.165.1">Et vultum et morem scurrae, Quintilla, protervi</l>
             
               <l n="3.165.2"> Induis: id Bacchi festa decere putas.</l>
             
               <l n="3.165.3">Festa malas habeant leges Bacchaea; pudicis</l>
             
               <l n="3.165.4"> Inconcussa manet lex bona virginibus,</l>
             
               <l n="3.165.5">In facto, dictoque omni servare pudorem,</l>
             
               <l n="3.165.6">Quae sint, in mediis et <corr resp="NJ">meminisse</corr> jocis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>166. In hominem ab alterius vitae mentione abhorrentem.</head>
               <l n="3.166.1">Quid prodest misero nunquam meminisse, parantur</l>
             
               <l n="3.166.2"> Sontibus inferno quae mala sub barathro?</l>
             
               <l n="3.166.3">Nempe animum exterret species horrenda, micare,</l>
             
               <l n="3.166.4"> Cogit et incusso frigida corda metu.</l>
             
               <l n="3.166.5">At si non metuas, stulte hoc ruiturus in ipsum es,</l>
             
               <l n="3.166.6"> Quod fugit is tantum, qui metuit, barathrum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>167. Ad Eunum, hominem flagitiosum, sibi nequaquam displicentem.</head>
               <l n="3.167.1">Ludis, amas cura vacuus; jucunda voluptas</l>
             
               <l n="3.167.2"> Et mentem et sensus vindicat, Eune, tuos.</l>
             
               <l n="3.167.3">Heu miser es, miserum nec sentis te tamen esse,</l>
             
               <l n="3.167.4"> Quod duplo est miserum scilicet esse magis.</l>
             
               <l n="3.167.5">O utinam noris qui sis, doleasque; salutis</l>
             
               <l n="3.167.6"> Nulla super spes est, ni tibi displiceas.</l>
             
               <l n="3.167.7">Ut miser es, miserum ni te sentire, tuamque</l>
             
               <l n="3.167.8"> Flere vicem curis ni lacer incipias!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>168. Ad Gelliam, nimis anxiam in consilio capiendo.</head>
               <l n="3.168.1">Quidquid agis, longo moliris tempore, pendes</l>
             
               <l n="3.168.2"> Semper et incertis anxia consiliis.</l>
             
               <l n="3.168.3">Vis, non vis, rumpisque moras, nectisque, nec ullum</l>
             
               <l n="3.168.4"> Das unquam rebus, Gellia, principium.</l>
             
               <l n="3.168.5">Ne quid poeniteat, metuo, inquis. Non magis istud</l>
             
               <l n="3.168.6">Poenitet, in turpi vivere desidia?</l>
             
               <l n="3.168.7">Nam mera desidia est, multa et praeclara minantem</l>
             
               <l n="3.168.8"> Nil facere, incassum plurima consulere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>169. Ad Glauciam.</head>
               <l n="3.169.1">Tu te, habeas quod multa, ego me me, Glaucia, magnum</l>
             
               <l n="3.169.2"> Esse reor, multis quod nihil indigeam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>170. De vera nobilitate.</head>
               <l n="3.170.1">Virtus nobilitas una est, atque unica; inerti</l>
             
               <l n="3.170.2">Quidnam prosit avus Jupiter, haud video.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>171. De misera hominum conditione.</head>
               <l n="3.171.1">Heu natum in curas hominum genus! Atra malorum</l>
             
               <l n="3.171.2"> Cui seges assiduas praebet amarities,</l>
             
               <l n="3.171.3">Quae postquam venere, angit praecordia moeror,</l>
             
               <l n="3.171.4">Ne veniant, gelido mens tremit usque metu;</l>
             
               <l n="3.171.5">Sic, quae sunt et erunt, miseri mala jungimus, acri</l>
             
               <l n="3.171.6"> Nostros ut morsu dilanient animos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>172. De curis
              <note place="foot" n="6">De statu hominis diversis curis distracti <bibl>
              Krša</bibl>
                  </note>
             (fragmentum)</head>
               <l n="3.172.1">Qualis, dum venti convolvunt turbine fluctus,</l>
             
               <l n="3.172.2"> Cymba nequit tumidum findere tuta salum,</l>
             
               <l n="3.172.3">Anxius horrescit stridentes navita ventos,</l>
             
               <l n="3.172.4"> Vertere et ipse sua non valet arte ratem,</l>
             
               <l n="3.172.5">Et prora horrisonis huc illuc acta procellis,</l>
             
               <l n="3.172.6"> Inscia quo tendat, marmora coeca secat,</l>
             
               <l n="3.172.7">Sic ego diversis incerto pectore curis</l>
             
               <l n="3.172.8">Distrahor et coecas cogor inire vias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>173. De fallaci hujus vitae conditione
              <note place="foot" n="7">De misera hujus vitae conditione. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             (fragmentum)</head>
               <l n="3.173.1">Ergo deficimus; celeri sors omnia cursu</l>
             
               <l n="3.173.2"> Versat et incerto labitur usque pede.</l>
             
               <l n="3.173.3">Ite, leves animi, vanis confidite rebus,</l>
             
               <l n="3.173.4"> Atque ampla instabili ponite regna solo.</l>
             
               <l n="3.173.5">Cujus erunt tanto constructa Palatia cultu?</l>
             
               <l n="3.173.6"> Quid juvat ingentes aedificare domos?</l>
             
               <l n="3.173.7">Non bene vos nostis miserae fallacia vitae?</l>
             
               <l n="3.173.8"> Quo ruitis? Vel quo vos rapit iste furor?</l>
             
               <l n="3.173.9">Non ita odoriferis languescunt lilia in hortis,</l>
             
               <l n="3.173.10"> Non rosa procumbit deficiente die <abbr>etc.</abbr> 
                  <abbr>etc.</abbr>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>174. De rebus asperis.
              <note place="foot" n="8">Non debere res asperas nec metui nec angere.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.174.1">Aspera ego nec digna metu, nec digna dolore</l>
             
               <l n="3.174.2"> Esse reor; nam cur aut metuam, aut doleam</l>
             
               <l n="3.174.3">Instare ac fieri, quo dempto, vix licet hercle</l>
             
               <l n="3.174.4"> Forti, quo nil est pulchrius, esse viro?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>175. Mortis citus adventus.</head>
               <l n="3.175.1">Quam cito frugiferis arescunt gramina in arvis,</l>
             
               <l n="3.175.2"> Cum medius siccos Phoebus adurit agros!</l>
             
               <l n="3.175.3">Quam cito purpureae languescunt munera florae,</l>
             
               <l n="3.175.4"> Intempestivis cum ruit aether aquis!</l>
             
               <l n="3.175.5">Tam cito primaevo spoliamur flore juventae,</l>
             
               <l n="3.175.6">Namque venit tacito pigra senecta pede;</l>
             
               <l n="3.175.7">Tam cito ad extremam properamus funeris horam,</l>
             
               <l n="3.175.8">Et brevis immiti nos tegit urna situ.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>176. Ad Fabullum, quidquid velit, se assequi praedicantem.</head>
               <l n="3.176.1">Quae volo cuncta, inquis, prorsum assequor. Ergo, Fabulle,</l>
             
               <l n="3.176.2"> Si bona sunt, quae vis, gratulor ex animo;</l>
             
               <l n="3.176.3">Sin mala sunt, doleo tum quod vis ista, Fabulle,</l>
             
               <l n="3.176.4"> Numine tam laevo quod miser assequeris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>177. Se non tam a commodo, quam ab amore in officio tangi ostendit.</head>
               <l n="3.177.1">Sic ego sum; quovis dilecti, Quinte, sodalis</l>
             
               <l n="3.177.2"> Quantumvis parvo tangor ab officio.</l>
             
               <l n="3.177.3">Nec quid contulerit, nec quanta juverit in re,</l>
             
               <l n="3.177.4"> Quaero, sed fuerit quam memor ille mei.</l>
             
               <l n="3.177.5">Hoc satis est: alius penset sua commoda, longae</l>
             
               <l n="3.177.6"> Fructus amicitiae sit mihi solus amor,</l>
             
               <l n="3.177.7">Cujus, ne possit spes me irrita fallere, certum</l>
             
               <l n="3.177.8"> Saepe habeo tenui pignus in indicio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>178. Ne quid nimis.</head>
               <l n="3.178.1">Frigida vesano tremefactus corda pavore</l>
             
               <l n="3.178.2"> Haeres legiferis anxius in tabulis,</l>
             
               <l n="3.178.3">Inque tuos mores inquiris nocte dieque,</l>
             
               <l n="3.178.4"> Nec potis es somni, nec memor esse dapis,</l>
             
               <l n="3.178.5">Omnia dum expendis veri momenta bonique,</l>
             
               <l n="3.178.6">A summo ne quid discrepet officio.</l>
             
               <l n="3.178.7">Curas disce, precor, nimias compescere: rebus,</l>
             
               <l n="3.178.8"> Quem decet, in cunctis disce tenere modum.</l>
             
               <l n="3.178.9">Crede mihi, medium virtutis transilis, Aule;</l>
             
               <l n="3.178.10"> Nec bonus es, nimium dum cupis esse bonus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>179. Ad Tullam se probam non haberi querentem.</head>
               <l n="3.179.1">Tulla, doles, de te multi quod multa loquuntur,</l>
             
               <l n="3.179.2"> Qualis et es, nemo te putat esse probam.</l>
             
               <l n="3.179.3">Parce queri: tua tu debes tibi probra, quod ipsam</l>
             
               <l n="3.179.4"> Rem tantum curas, negligis et speciem;</l>
             
               <l n="3.179.5">Et proba quandoquidem es, credis te posse probari,</l>
             
               <l n="3.179.6"> Nil operae impendens ut videare quod es.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>180. Cujus animi sit Battus, se didicisse ex ejus sodalibus.</head>
               <l n="3.180.1">Non ego te novi, novi sed, Batte, sodales,</l>
             
               <l n="3.180.2"> Queis arcta vivis junctus amicitia.</l>
             
               <l n="3.180.3">Nil opus est aliud; novi et te, Batte, tuamque</l>
             
               <l n="3.180.4"> Odi, atque aversor sanus amicitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>181. In Glauciam. Paucis contentus, satis dives.
              <note place="foot" n="9">In Glauciam. Paucis contentum, satis divitem esse.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.181.1">Cellula parva mihi satis est, attritaque vestis,</l>
             
               <l n="3.181.2"> Et tenuis facili mensa parata dape.</l>
             
               <l n="3.181.3">Cui satis haec possum dites videre, tuamque,</l>
             
               <l n="3.181.4"> Glaucia, stultitiam et grande supercilium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>182. Hominis desiderium nil praeter Deum explere potest.</head>
               <l n="3.182.1">Nullo laeta bono satis est, quo denique parto,</l>
             
               <l n="3.182.2"> Mens aliquid cernit, quod velit, ulterius.</l>
             
               <l n="3.182.3">Hoc tibi si memori defiges pectore, Tulle,</l>
             
               <l n="3.182.4"> (Heu Tulle, usque favet cui bona fors, animus</l>
             
               <l n="3.182.5">At desiderio nunquam non flagrat inani!)</l>
             
               <l n="3.182.6"> In solo incipies figere vota Deo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>183. [182b] Ad Tullam in officio peccare nimium dubitantem.</head>
               <l n="3.183.1">Tulla, rogas, quidnam pecces: peccare videris</l>
             
               <l n="3.183.2"> Hoc unum interdum, quod nimium dubitas,</l>
             
               <l n="3.183.3">Anxia ne pecces, quod cuncta expendis ubique</l>
             
               <l n="3.183.4"> Momenta exigui quamlibet officii.</l>
             
               <l n="3.183.5">Nusquam et non trepidas, multos et consulis, ulla</l>
             
               <l n="3.183.6"> Res ubi non poscit parvula consilium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>184. [183.] De Quinto sibi uni se vivere falso profitente.</head>
               <l n="3.184.1">Non aliis, sibi se tantum inquit vivere Quintus.</l>
             
               <l n="3.184.2"> Cui Lyda: id nequeo credere, Quinte, tibi.</l>
             
               <l n="3.184.3">Nam qui nunc nulli es non carus scilicet, esses</l>
             
               <l n="3.184.4"> Invisus tali cuilibet ex merito.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>185. [184.] Amici sinceri officium.</head>
               <l n="3.185.1">Quod te laudavi toties, me dicis amicum,</l>
             
               <l n="3.185.2"> Et certe dici, Lydia, promerui.</l>
             
               <l n="3.185.3">Sed mage promerui, quod te reprendere, si quid</l>
             
               <l n="3.185.4"> In vita peccas, Lydia, sustineo.</l>
             
               <l n="3.185.5">Illud mi facere est semper jucunda voluptas,</l>
             
               <l n="3.185.6"> Multa hoc mi pectus complet amaritie.</l>
             
               <l n="3.185.7">Illud largiri derisor pol quoque possit,</l>
             
               <l n="3.185.8">Hoc tribuit vere cultor amicitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>186. [185.] Ad Postumum, ut facile ferat servitium mulieris.</head>
               <l n="3.186.1">Ut semel injecit froenum, te, Postume, conjux</l>
             
               <l n="3.186.2"> Qua lubet, arbitrio versat, agitque suo.</l>
             
               <l n="3.186.3">Fer bene servitium saltem, facilisque volensque</l>
             
               <l n="3.186.4"> Id patere, invitus quod patiere tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>187. [186.] De fatua Leonillae pulchritudine.</head>
               <l n="3.187.1">Ingenium vultu prodat, mihi si qua placere</l>
             
               <l n="3.187.2"> Vult: fatuo vultu non placet ipsa Venus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>188. [187.] Monitum ad senes.</head>
               <l n="3.188.1">Qui senuit, nulli jucundus postulet esse,</l>
             
               <l n="3.188.2"> Hoc satis est, nulli si queat esse gravis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>189. [188.] Ad Aulum nimium sibi, nihil amicis consulentem.</head>
               <l n="3.189.1">Ne tibi quid noceas, dum consulis, Aule, sodali,</l>
             
               <l n="3.189.2"> Prospicis: hoc prudens diceris egregie.</l>
             
               <l n="3.189.3">Malim ego sed prudens dici minus, atque sodali</l>
             
               <l n="3.189.4"> Ipse mei oblitus consuluisse meo.</l>
             
               <l n="3.189.5">Qui nimium cavet usque sibi consultus, amico</l>
             
               <l n="3.189.6"> Improbus interdum non cavet ille satis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>190. [189.] Ad Aulum, ut alios juvet, quin tamen noceat sibi.</head>
               <l n="3.190.1">Qui sibi obest sapiens, frustra sapit. Aule, juvato</l>
             
               <l n="3.190.2"> Sic alios, noceas ne tamen ipse sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>191. [190.] De Aegle per aetatem deformata</head>
               <l n="3.191.1">Multas post hyemes longinquo ex orbe revertens</l>
             
               <l n="3.191.2">Aeglem ut conspexit Lolius, attonito</l>
             
               <l n="3.191.3">Olim quam similis miroque ardebat amore,</l>
             
               <l n="3.191.4">Atque suam suerat saepe vocare deam,</l>
             
               <l n="3.191.5">Tabentesque genas vidit, rarumque capillum,</l>
             
               <l n="3.191.6"> Incurvum senio corpus et indecori;</l>
             
               <l n="3.191.7">Haesit, vimque aevi contemplans, atque furores</l>
             
               <l n="3.191.8"> Mente suos versans in memori, erubuit,</l>
             
               <l n="3.191.9">Avertitque alio vultus, primamque salutem</l>
             
               <l n="3.191.10">Vix potuit moesto dicere cum gemitu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>192. [191.] Qua statura vir, qua mulier sibi probetur.</head>
               <l n="3.192.1">Nec mihi vir parvus, mulier nec magna probatur;</l>
             
               <l n="3.192.2">Robore nam parvus, magna lepore caret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>193. [192.] Ad Gelliam publico carentem ob mutatam in deterius fortunam.</head>
               <l n="3.193.1">Fortunam ploras mutatam, Gellia, lucem</l>
             
               <l n="3.193.2"> Et fugis in vidua sola puella domo.</l>
             
               <l n="3.193.3">Quid? Sperni metuis, curru modo vecta superbo,</l>
             
               <l n="3.193.4"> Ire vias urbis si videare pedes?</l>
             
               <l n="3.193.5">Parce metu: non te spernet, te, Gellia, visa,</l>
             
               <l n="3.193.6"> Fortunam si quis dixerit esse levem.</l>
             
               <l n="3.193.7">Atqui nil aliud sapiens pote dicere: stultus,</l>
             
               <l n="3.193.8"> Gellia, quid dicat quaerere stultitia est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>194. [193.] De Phyllidis ingenio in amatoribus aucupandis, atque exagitandis.</head>
               <l n="3.194.1">Blanda tibi est Phyllis, quod se non credit amari;</l>
             
               <l n="3.194.2"> Credet ubi, fiet jam tibi blanda minus.</l>
             
               <l n="3.194.3">Inde ubi firmato jam sat confidet amori,</l>
             
               <l n="3.194.4">Saeva erit et duris sentibus hirta magis.</l>
             
               <l n="3.194.5">Hoc habet ingenium: quos cępit blanda, severi</l>
             
               <l n="3.194.6"> Implicitos vinclis torquet acerba viros.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>195. [194.] Ad matrem in custodienda prole nimium sollicitam.</head>
               <l n="3.195.1">Narcissum quondam sevit formosa Lycoris,</l>
             
               <l n="3.195.2"> Eduxit curis sedula et omnigenis.</l>
             
               <l n="3.195.3">Dein verita est, multo surgentem germine florem,</l>
             
               <l n="3.195.4"> Ne sol, ne pluviae laederet imber aquae,</l>
             
               <l n="3.195.5">Abstrusitque abdens tecta in penetralia: longum</l>
             
               <l n="3.195.6"> Nec tempus laetus languit
              <note place="foot" n="10">tempus laetus languit] <emph>Krša </emph>:<emph> </emph>tempus languit <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             ille vigor.</l>
             
               <l n="3.195.7">Amissae frondes terram stravere: Lycoris</l>
             
               <l n="3.195.8"> Florem, dum servat, perdidit ipsa suum.</l>
             
               <l n="3.195.9">Hanc tibi narrari fabellam credito, mater,</l>
             
               <l n="3.195.10"> Prolem quae nimia sedulitate necas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>196. [195.] Qua trutina pensanda laus hominum sit.</head>
               <l n="3.196.1">Ne tibi nobilitas imponat, ne tibi census,</l>
             
               <l n="3.196.2"> Metire ingenuis moribus, Aule, viros.</l>
             
               <l n="3.196.3">Crede mihi, hac trutina si penses, saepe erit, Aule,</l>
             
               <l n="3.196.4"> Fossorem ut magnis regibus anteferas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>197. [196.] Cujusnam formae uxor sit a Quinto eligenda.</head>
               <l n="3.197.1">Nec pulchram haud pulcher, nec foedam ducito, Quinte,</l>
             
               <l n="3.197.2"> Uxorem, forma si qua sit at media.</l>
             
               <l n="3.197.3">Foedam non poteris tu longo tempore, teque</l>
             
               <l n="3.197.4"> Longo non poterit tempore pulchra pati.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>198. [197.] Ad lusorem se nec in victoria, nec in jactura temperantem.</head>
               <l n="3.198.1">Gaudia qui victor prodit, victusque dolorem,</l>
             
               <l n="3.198.2"> Aule, suum, ludo, si sapit, abstineat;</l>
             
               <l n="3.198.3">Quo res cumque cadat, victor, victusque feratur</l>
             
               <l n="3.198.4"> Ne levis et famam prodigat ipse suam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>199. [198.] Cur Ponticus in magno censu pauper sit, poeta in parvo dives.</head>
               <l n="3.199.1">Dives ego parvo in censu, tu, Pontice, magno</l>
             
               <l n="3.199.2"> In censu es pauper scilicet egregie.</l>
             
               <l n="3.199.3">Multa tibi desunt, contra mihi multa supersunt:</l>
             
               <l n="3.199.4"> Tu tibi multa cupis, mi cupio ipse nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>200. [199.] De inani Opimii laetitia in divitiarum affluentia.</head>
               <l n="3.200.1">Divitias nactus fatue laetaris, Opimi,</l>
             
               <l n="3.200.2"> Divitiae at multis multa tulere mala.</l>
             
               <l n="3.200.3">Utque ferant aliud nihil, istam num leve censes</l>
             
               <l n="3.200.4"> Esse malum, tulerunt quam tibi laetitiam?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>201. [200.] Ad Postumum, in improvisis opibus insolescentem.</head>
               <l n="3.201.1">Plorabas pauper: subito nunc dives inani</l>
             
               <l n="3.201.2"> Exultas foede, Postume, laetitia.</l>
             
               <l n="3.201.3">Usque levi pluma levior, sursum atque deorsum</l>
             
               <l n="3.201.4">Fortunae volitas ludibrium instabili.</l>
             
               <l n="3.201.5">Fac virtus animum firmet: variantia rerum</l>
             
               <l n="3.201.6"> Jam poterit mentem nulla movere loco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>202. [201.] Ad Gelliam, singula male consilio gerentem.</head>
               <l n="3.202.1">Quidquid agis, quamvis perparvum, perque pusillum,</l>
             
               <l n="3.202.2"> Expendis longo, Gellia, consilio.</l>
             
               <l n="3.202.3">Ut quaeque est, omnem rem cura: multa geruntur</l>
             
               <l n="3.202.4">Pol melius nullo, Gellia, consilio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>203. [202.] Ad Ponticum, stulte plurima concupiscentem.</head>
               <l n="3.203.1">Stulte optas dives tibi rerum plurima, nec scis</l>
             
               <l n="3.203.2"> Quam toti praestet, Pontice, dimidium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>204. [203.] Longus amor in pretio habendus.</head>
               <l n="3.204.1">Nil meruisse, Albi, veterem de te inquis amicum.</l>
             
               <l n="3.204.2"> Quid? Longus meriti non habet instar amor?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>205. [204.]</head>
               <l n="3.205.1">Rullus amicitiam vitat, cogatur amici</l>
             
               <l n="3.205.2"> Ne qua olim in rebus toedia ferre malis,</l>
             
               <l n="3.205.3">Nec scit amicitiae cultores dulcis amici</l>
             
               <l n="3.205.4"> In rebus capiant gaudia quanta bonis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>206. [205.] Ad Eunum, ut non pulchra tantum, sed utilia etiam carmina scribat.</head>
               <l n="3.206.1">Scribe aliquid prosit quod moribus, Eune: libellos</l>
             
               <l n="3.206.2"> Odi, ubi nil pulchro in carmine frugis inest,</l>
             
               <l n="3.206.3">Dux ubi virtutis, vitaeque magistra poesis,</l>
             
               <l n="3.206.4"> Lena velut, dictis pectora blandiloquis</l>
             
               <l n="3.206.5">Pertentat, nervosque animi succidit, ut ille</l>
             
               <l n="3.206.6">Sirenum Siculis cantus in aequoribus,</l>
             
               <l n="3.206.7">Quem sapiens Laertiades, multo vafer astu,</l>
             
               <l n="3.206.8"> Vix potuit salvis puppibus effugere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>207. [206.] In eos, qui suorum tantum commodorum studio ducuntur.</head>
               <l n="3.207.1">Si sua quisque sibi curat modo commoda, si nil</l>
             
               <l n="3.207.2"> Largitur, praesens ni referat pretium,</l>
             
               <l n="3.207.3">Si tantum proprio semper ductatur amore,</l>
             
               <l n="3.207.4"> Scin', quid jam fiat vita? Latrocinium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>208. [207.] De viri senis amicitia.</head>
               <l n="3.208.1">Turpe seni lascivus amor, vesana libido</l>
             
               <l n="3.208.2">Ridendum flammis cum ciet indomitis.</l>
             
               <l n="3.208.3">At si quem, pulchro conspecta in corpore, virtus</l>
             
               <l n="3.208.4"> Ducit ad ingenuae foedus amicitiae,</l>
             
               <l n="3.208.5">Pacatumque animi, servantem et jura decori,</l>
             
               <l n="3.208.6"> Et nusquam sancti non memorem officii,</l>
             
               <l n="3.208.7">Hunc si quis ridet juvenum, scit corporis unas,</l>
             
               <l n="3.208.8"> Ignorat mentis, perditus, illecebras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>209. [208.] Amicitiae laus.</head>
               <l n="3.209.1">Antra colat solus, montesque ac lustra ferarum,</l>
             
               <l n="3.209.2"> Qui pulchrae foedus nescit amicitiae.</l>
             
               <l n="3.209.3">Nos decet alterni sanctum certamen amoris,</l>
             
               <l n="3.209.4"> Quo nihil est usquam dulcius, aut melius;</l>
             
               <l n="3.209.5">Quo sine regna mihi nolim, nec me juvet ipsa</l>
             
               <l n="3.209.6"> Posse deum in coetu <sic>vescior</sic> ambrosia.</l>
             
               <l n="3.209.7">Sic sum: jucundo fructus et commoda amico</l>
             
               <l n="3.209.8"> Nulla ego praetulerim, nulla ego contulerim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>210. [209.] Felicitas ex animo</head>
               <l n="3.210.1">Felix quisque animo est animus quem deserit, ampla</l>
             
               <l n="3.210.2"> Sit licet, haud illum res juvat ulla tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>211. [210.] De artis, atque ingenii ad doctrinam necessitate.</head>
               <l n="3.211.1">Ingenio tantum qui fidit, negligit artem;</l>
             
               <l n="3.211.2"> Unum se praefert millibus innumeris.</l>
             
               <l n="3.211.3">Pro certis incerta probat, notumque relinquit,</l>
             
               <l n="3.211.4"> Ignotum, nulla est qua via, tentat iter.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>212. [211.] Ad Gelliam, ut formidinem inanem ex animo excutiat.</head>
               <l n="3.212.1">Mente viros aequas: animis ingentibus aequa,</l>
             
               <l n="3.212.2"> Gellia, ne laudis pars labet ulla tuae.</l>
             
               <l n="3.212.3">Vulgares timeant umbrasque, aurasque puellae,</l>
             
               <l n="3.212.4"> Tu tibi, quod ratio jusserit, una time.</l>
             
               <l n="3.212.5">Haec, mente ut tenebras expellit, sic et inanes</l>
             
               <l n="3.212.6"> E toto pellat fac tibi corde metus:</l>
             
               <l n="3.212.7">Ne si mente marem videam, non corde, vocare</l>
             
               <l n="3.212.8">Te merito incipiam, Gellia, semianimem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>213. [212.] Qua ratione dignosci hominis natura possit.</head>
               <l n="3.213.1">Difficilem dicit Varum Corvinus; eumdem</l>
             
               <l n="3.213.2"> At contra jurat Glaucia perfacilem.</l>
             
               <l n="3.213.3">Quid credam? Credo falli ambos, dicere utrumque</l>
             
               <l n="3.213.4"> Talem illum, qualem senserit ipse sibi.</l>
             
               <l n="3.213.5">Vulgus ego quaero qualem se praestet in omne,</l>
             
               <l n="3.213.6"> Cujus scire volo quale sit ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>214. [213.] In senem verbis lascivientem.</head>
               <l n="3.214.1">Cana aetas quoties verbis lascivit, inersque</l>
             
               <l n="3.214.2"> Ipsa rapit calidos in vitium juvenes,</l>
             
               <l n="3.214.3">Bile mihi tumidum fervet jecur, iraque menti</l>
             
               <l n="3.214.4"> Continuo flammam subjicit indomitam.</l>
             
               <l n="3.214.5">Lentus enim quisnam possit perferre, patique,</l>
             
               <l n="3.214.6"> Quorum aliena solet vita regit monitis,</l>
             
               <l n="3.214.7">Flagitiis monstrare vias, ultroque ruenti</l>
             
               <l n="3.214.8"> Latum iter in praeceps pandere nequitiae?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>215. [214.] Ad Meniscum immeritis omnia donantem</head>
               <l n="3.215.1">Perdere te credis, quae donas, cuncta, Menisce,</l>
             
               <l n="3.215.2"> Et perdis; donas cuncta etenim immeritis.</l>
             
               <l n="3.215.3">Quod si promeritis donares, nulla profecto</l>
             
               <l n="3.215.4"> Tempus in omne foret res tibi salva magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>216. [215.] Ad Crassum, connubio vili domum dedecorantem.</head>
               <l n="3.216.1">Quo ruis? Ignota vilem de gente puellam,</l>
             
               <l n="3.216.2">Nec ditem, properas ducere, Crasse, tibi?</l>
             
               <l n="3.216.3">Nec celerem ingenio, nec pulchram corpore, nec quae</l>
             
               <l n="3.216.4">Esse aliquo possit grata lepore viro?</l>
             
               <l n="3.216.5">Hanc tibi connubio festinas jungere? Teque,</l>
             
               <l n="3.216.6">Atque tuam stultus dedecorare domum?</l>
             
               <l n="3.216.7">Quo ruis, infelix? Parce, o, demittere te te</l>
             
               <l n="3.216.8">In praeceps, nequeas unde referre pedem.</l>
             
               <l n="3.216.9">Heu loquor incassum! Ratio, quae praecipit, heu heu,</l>
             
               <l n="3.216.10"> Despuit ac vecors omnia difflat amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>217. [216.] Laudat invidiam ex virtute coortam.</head>
               <l n="3.217.1">Invidiae metuo flammam, cumque, Aule, coorta est,</l>
             
               <l n="3.217.2"> Demittoque aures et misere excrucior.</l>
             
               <l n="3.217.3">Invidiam sed enim, virtus quam gignit, opimam</l>
             
               <l n="3.217.4"> Esse reor laudem, non reor invidiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>218. [217.] Ad Gaurum a Phyllide deceptum.</head>
               <l n="3.218.1">Imposuit mire, Phyllis, tibi, Gaure: fefellit</l>
             
               <l n="3.218.2"> Mire vafra suis te, malecaute, dolis.</l>
             
               <l n="3.218.3">Disce miser, nimium argutis non credere ocellis,</l>
             
               <l n="3.218.4"> Nec vultu et verbis fidere blandiloquis.</l>
             
               <l n="3.218.5">Nosce prius quid ames: praecedat lenta, viamque</l>
             
               <l n="3.218.6"> Exploret ratio, pone sequatur amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>219. [218.] Ex Graeco <sic>aesopi</sic>.</head>
               <l n="3.219.1">Assa super prunis, igni gliscente, sonorum</l>
             
               <l n="3.219.2"> Stridorem expirans forte dabat cochlea.</l>
             
               <l n="3.219.3">Quam puer adspiciens ac mirans, pessima, dixit,</l>
             
               <l n="3.219.4"> Cantas igne tibi dum perit usta domus?</l>
             
               <l n="3.219.5">Intempestive quod fit, nil posse probari,</l>
             
               <l n="3.219.6"> (Phylli, tibi hoc dico) fabula parva docet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>220. [219.] De se senescente.</head>
               <l n="3.220.1">Nunc ubi mi placidi mores? Ubi mite, nec ulli</l>
             
               <l n="3.220.2"> Non ultro arridens comiter ingenium?</l>
             
               <l n="3.220.3">Fallor? An aetatis vitio jam pectus acescit?</l>
             
               <l n="3.220.4">Mens et habet senio perdita dulce nihil?</l>
             
               <l n="3.220.5">Hoc est nemo mihi quod jam placet; omnibus ipse</l>
             
               <l n="3.220.6">Hoc est mutatus quod male displiceo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>221. [220.] Ad Postumum benefacta in se minime agnoscentem.</head>
               <l n="3.221.1">Non ego par cupio reddi mihi, Postume, gratum</l>
             
               <l n="3.221.2">Esse tibi cupio quod bene promerui.</l>
             
               <l n="3.221.3">Non mercor si quid feci bene, pro benefactis</l>
             
               <l n="3.221.4"> Agnosci tantum sed benefacta volo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>222. [221.] In Marcum ingratum.</head>
               <l n="3.222.1">Quod bene, Marce, tibi feci, sentire putabam,</l>
             
               <l n="3.222.2"> Tam sentis, sentit quam lapis, aut frutices.</l>
             
               <l n="3.222.3">Sed bene quod feci non poenitet. Una voluptas,</l>
             
               <l n="3.222.4"> Quam cepi feci cum bene, Marce, sat est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>223. [222.] Ad Aulum, ut a foemina pellaci caveat.</head>
               <l n="3.223.1">Aule, istam alloqueris, multos quae vafra fefellit?</l>
             
               <l n="3.223.2"> Nil metuis, multis queis periere, dolos?</l>
             
               <l n="3.223.3">An nescis blandi quidnam pellacia vultus,</l>
             
               <l n="3.223.4"> Verba quid Hyblaeo dulcia melle magis,</l>
             
               <l n="3.223.5">Quid ducta ex alto suspiria pectore possint,</l>
             
               <l n="3.223.6"> Uda quid haud veris lumina lacrimulis?</l>
             
               <l n="3.223.7">Has habet illa artes; his te, malecaute (capessas</l>
             
               <l n="3.223.8"> Ni celer, Aule, fugam) vinciet illecebris.</l>
             
               <l n="3.223.9">Carpe fugam, moneo; primo at fortasse paratis</l>
             
               <l n="3.223.10"> Congressu haesisti captus in insidiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>224. [223.] Praesagia infausti conjugii.</head>
               <l n="3.224.1">Quam misere optasti, nubit tibi denique, Tulle,</l>
             
               <l n="3.224.2"> Gellia: tu divis tete ais esse parem.</l>
             
               <l n="3.224.3">Gaude sorte tua nunc dum licet: ocyus umbra,</l>
             
               <l n="3.224.4"> Ocyus et vento sors fugit ista levi,</l>
             
               <l n="3.224.5">Nec quidquam superest parvo post tempore, praeter</l>
             
               <l n="3.224.6"> Deflendum longo tempore servitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>225. [224.] De tribus curis in amatoribus.</head>
               <l n="3.225.1">Haec sit cura prior, ne quo capiaris amore;</l>
             
               <l n="3.225.2">Posterior captum nesciat ut mulier.</l>
             
               <l n="3.225.3">Quod si captus eris, captum si sciverit, haec sit</l>
             
               <l n="3.225.4"> Tertia cura, feras ut miser omne malum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>226. [225.] De Gellia senescente.</head>
               <l n="3.226.1">Cultum animi spernens olim, fulgore juventae</l>
             
               <l n="3.226.2"> Purpureo et roseis Gellia freta genis,</l>
             
               <l n="3.226.3">Formosa in facie venientis prima senectae</l>
             
               <l n="3.226.4"> Vidit ubi haud dubiis turpia signa notis,</l>
             
               <l n="3.226.5">Me miseram, dixit, quo flos fugit ille? Remota</l>
             
               <l n="3.226.6"> Quid mi, ne spernar, linquitur heu specie?</l>
             
               <l n="3.226.7">Dejecitque oculos moerens, vultumque rigavit</l>
             
               <l n="3.226.8"> Nequidquam seris anxia lacrimulis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>227. [226.] Amor amoris nomine indignus.</head>
               <l n="3.227.1">Quid miseram incestus captas, vexasque Lycorin?</l>
             
               <l n="3.227.2"> Cara est una, unam, Cinname, dicis amo.</l>
             
               <l n="3.227.3">Iste amor est? Isto saevus venator amore</l>
             
               <l n="3.227.4"> Quam sequitur dici possit amare feram;</l>
             
               <l n="3.227.5">Quam sibi vult ipsi, cujus sua commoda quaerit</l>
             
               <l n="3.227.6"> Extrema infestus, Cinname, pernicie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>228. [227.] Unde in amicitia voluptas.</head>
               <l n="3.228.1">Fructus amicitiae quinam sit, Postume, nescit,</l>
             
               <l n="3.228.2"> Metitur fructu quisquis amicitiam.</l>
             
               <l n="3.228.3">Commoda non tangunt mea me tam, fidus amici</l>
             
               <l n="3.228.4"> Quam, mea qui curat commoda, tangit amor.</l>
             
               <l n="3.228.5">Hinc oritur, completque animum jucunda voluptas,</l>
             
               <l n="3.228.6">Unam ego quam cunctis fructibus antefero.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>229. [228.] Ad Gallam de conjuge obsequiis pelliciendo.</head>
               <l n="3.229.1">Quod conjux te, Galla, tuus fugit, anxia moeres,</l>
             
               <l n="3.229.2"> Atque tuam defles sola relicta vicem,</l>
             
               <l n="3.229.3">Dein reducem culpas, questu nec parcis amaro,</l>
             
               <l n="3.229.4">Questu at (crede mihi) nemo coactus amat.</l>
             
               <l n="3.229.5">Quin tu illum vultu, dulci quin blanda loquela,</l>
             
               <l n="3.229.6"> Omni quin tu illum pellicis obsequio?</l>
             
               <l n="3.229.7">Conjugio soli cur fidens negligis artem,</l>
             
               <l n="3.229.8"> Illum rivalis qua tenet arte tua?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>230. [229.] De sapientis judicio in hominum fortunis comparandis.</head>
               <l n="3.230.1">Multi regna tenent digni servire: tenere</l>
             
               <l n="3.230.2"> Dignum hunc regna premit fors mala servitio.</l>
             
               <l n="3.230.3">Intus ut est hominem sapiens videt: inspicit in se</l>
             
               <l n="3.230.4"> Qui sit, non quali quisque loco sedeat,</l>
             
               <l n="3.230.5">Et dominis famulos praefert, magnumque dynastam</l>
             
               <l n="3.230.6"> Saepe inopi ridens posthabet agricolae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>231. [230.] Cur Cinna non vocandus fortis quod sibi vim intulerit.</head>
               <l n="3.231.1">Tulle; vocas fortem, qui se se Cinna peremit.</l>
             
               <l n="3.231.2"> Fortis dura (reor) non fugit, at patitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>232. [231.] Ad Phyllida nimium formae suae fidentem.</head>
               <l n="3.232.1">Inflat, Phylli, tuae nunc te fiducia formae,</l>
             
               <l n="3.232.2"> Multus et in roseo qui viget ore lepos.</l>
             
               <l n="3.232.3">Nec cernis Pholoen, morbo quae lurida pallet,</l>
             
               <l n="3.232.4">Nec Meram, incana quae tremit alba coma?</l>
             
               <l n="3.232.5">Quarum olim formae primam tulit utraque laudem,</l>
             
               <l n="3.232.6"> Nunc monet exemplo, quam breve forma bonum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>233. [232.] De formae mutabilitate.</head>
               <l n="3.233.1">Forma bonum nihili est, vento fugit ocyus omni.</l>
             
               <l n="3.233.2"> Illa etiam magno Tyndaris orta Jove,</l>
             
               <l n="3.233.3">Illa deum atque hominum bello memoranda bilustri,</l>
             
               <l n="3.233.4"> Heroum et tantis incluta funeribus,</l>
             
               <l n="3.233.5">Foeda situ veteres frustra quaesivit amicos,</l>
             
               <l n="3.233.6"> Flevit et in vacua sola relicta domo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>234. [233.] [ = Sat. 949] Quaenam bona sint vere judicanda.</head>
               <l n="3.234.1">Quae tu summa vocas, Varro, bona, nec bona dico,</l>
             
               <l n="3.234.2">Sed leve fortunae ludibrium instabilis.</l>
             
               <l n="3.234.3">Nil census et opes, nil tecta ingentia miror.</l>
             
               <l n="3.234.4">Quaero aliquid fiat quo melior dominus,</l>
             
               <l n="3.234.5">Quaero aliquid, possim quo viso dicere tandem:</l>
             
               <l n="3.234.6"> Hoc Varro haud alii debet, at ipse sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>235. [234.] De juventutis ac senectutis flagitiis.</head>
               <l n="3.235.1">Ignosco juveni; miror frigente senecta</l>
             
               <l n="3.235.2"> Quisquam si quidquam flagitii faciat.</l>
             
               <l n="3.235.3">Alter enim prope vi trahitur; contra ruit alter</l>
             
               <l n="3.235.4"> Sponte sua foedum perditus in facinus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>236. [235.] Lascivus amor cur non vocandus amor.</head>
               <l n="3.236.1">Velle bonum lascivus amor si nescit, amori</l>
             
               <l n="3.236.2"> Lascivo cur sit, Cinname, nomen amor?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>237. [236.] Lascivus amor nihil differt ab odio.</head>
               <l n="3.237.1">Odisti, ante alias omnes quam dicis amare;</l>
             
               <l n="3.237.2"> Cui te non nescis, Cinname, velle malum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>238. [237.] De animi aequitate retinenda in varia ludi fortuna.</head>
               <l n="3.238.1">Non turpe est vinci, nec pulchrum vincere ludo</l>
             
               <l n="3.238.2"> (Utraque res aeque futilis ac nihili est),</l>
             
               <l n="3.238.3">Turpe sed extolli quum ludo viceris, angi</l>
             
               <l n="3.238.4">Atque animo quoties, Postume, victus abis.</l>
             
               <l n="3.238.5">Veram nec ludus fert laudem, semper at aequa</l>
             
               <l n="3.238.6"> Mens, eadem ludo quae manet in vario.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>239. [238.]
              <note place="foot" n="11">Vide epigr. satyr. sub num.o 472.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De falsa simplicitate.</head>
               <l n="3.239.1">Haec tibi simplicitas quando est, nil posse tacere,</l>
             
               <l n="3.239.2"> Insano fieri quid pote simplicius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>240. [239.] Quid deceat.</head>
               <l n="3.240.1">Quid decet? Hoc, nemo quod si laudaverit, ipsum</l>
             
               <l n="3.240.2"> Intus perpetuae sat sibi
              <note place="foot" n="12">sibi] <emph>corr. ex </emph>tibi </note>
             laudis habet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>241. [240.] Quid prosit.</head>
               <l n="3.241.1">Quid prodest? Quidquid rerum decet, Aule; decoro</l>
             
               <l n="3.241.2"> Semper non fallax it comes utilitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>242. [241.] Quid juvet.</head>
               <l n="3.242.1">Quid juvat? Ad parvum pol tempus plurima rerum:</l>
             
               <l n="3.242.2"> Virtus, Marce, una atque unica, perpetuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>243. [242.] De mentis instabilitate.</head>
               <l n="3.243.1">Usque labas, firmus nec re consistis in ulla,</l>
             
               <l n="3.243.2"> Fluctuat ut medio parva carina mari.</l>
             
               <l n="3.243.3">Vis, non vis; sequeris, vitas; damnasque, probasque;</l>
             
               <l n="3.243.4"> Alternasque omnes nocte dieque vices.</l>
             
               <l n="3.243.5">Turpe viro, instabili nunquam consistere mente.</l>
             
               <l n="3.243.6"> Cerne, cape, arreptum perge tenere decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>244. [243.] Contemptus divitiarum</head>
               <l n="3.244.1">Non mihi divitias opto: sat mi reor esse</l>
             
               <l n="3.244.2"> Mentem, qua possim spernere divitias,</l>
             
               <l n="3.244.3">Atque mea, quam sum, contentus vivere sorte.</l>
             
               <l n="3.244.4"> Haec dum continget mens mihi, Croesus ero.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>245. [244.] Ad Eunum mortem et dedecus forti minitantem.</head>
               <l n="3.245.1">Nec mortem forti, nec dedecus, Eune, minare.</l>
             
               <l n="3.245.2"> Mortem contemnit, dedecus haud recipit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>246. [245.] Falsum de Phyllide amatoris judicium.</head>
               <l n="3.246.1">Diva fuit quondam, quo primum tempore Phyllis</l>
             
               <l n="3.246.2"> Visa tibi penitos ussit amore sinus.</l>
             
               <l n="3.246.3">Nunc flagrante ira, dirarum est una sororum,</l>
             
               <l n="3.246.4"> Pestis missa oras foeda sub aetherias.</l>
             
               <l n="3.246.5">Quae te ni gemino mens falleret icta furore,</l>
             
               <l n="3.246.6"> Foemina multarum scilicet una foret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>247. [246.] Rosa de se.</head>
               <l n="3.247.1">Flos rosa sum pulchrae Veneri sacer, illius olim,</l>
             
               <l n="3.247.2"> Ut perhibent, fuso e sanguine progenitus.</l>
             
               <l n="3.247.3">Ora deae grato refero jucunda calore;</l>
             
               <l n="3.247.4"> Quas infert curas sentibus horridulis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>248. [247.] Ad Lentulum, de filio munditias negligente.</head>
               <l n="3.248.1">Quod male composuit vestem, compsitque capillum,</l>
             
               <l n="3.248.2"> Ingens id reris, Lentule, flagitium,</l>
             
               <l n="3.248.3">Et dulci haud dubitas convicia dicere nato,</l>
             
               <l n="3.248.4"> Dedecus ut vestrae si foret ille domus.</l>
             
               <l n="3.248.5">Ne saevi: cultus nunc istos negligit, unum</l>
             
               <l n="3.248.6"> Cura omni solers quod colit usque animum.</l>
             
               <l n="3.248.7">Haec si cura olim (superi prohibete) residet,</l>
             
               <l n="3.248.8">Externas quaeret pol sibi munditias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>249. [248.] Fortuna non laedit virum.</head>
               <l n="3.249.1">Nil fortuna virum laedit: quocumque cadat res,</l>
             
               <l n="3.249.2"> Immotus firmo stat tamen ille gradu.</l>
             
               <l n="3.249.3">Fors varie circum ludit: dat, detrahit, extra</l>
             
               <l n="3.249.4"> Quae sunt; prorsum intus, quod fuit, ipse manet;</l>
             
               <l n="3.249.5">Seque sua involvens penitus virtute, ruat si</l>
             
               <l n="3.249.6"> Orbis, in extremo non pavet exitio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>250. [249.] Amator sapiens.</head>
               <l n="3.250.1">Cura mihi est Phyllis prae cunctis; nec foret, essem</l>
             
               <l n="3.250.2"> Prae cunctis illi si quoque carus ego.</l>
             
               <l n="3.250.3">Aequa est quod multos praefert mihi; praeferat illis</l>
             
               <l n="3.250.4"> Me si, qui meritis vincor, iniqua foret.</l>
             
               <l n="3.250.5">Nec, virtus quem fecit, amor consistere possit,</l>
             
               <l n="3.250.6"> Ni teneat, virtus quem jubet, ipsa modum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>251. [250.] Haud raro displicet id, quod subito placuit.</head>
               <l n="3.251.1">Qui tibi tam placuit, placeat mihi, Polla, necesse est;</l>
             
               <l n="3.251.2">Hoc doleo tantum quod placuit subito,</l>
             
               <l n="3.251.3">Ac tacitus vereor, longo ne cognitus usu,</l>
             
               <l n="3.251.4"> Atque tibi, atque mihi denique displiceat.</l>
             
               <l n="3.251.5">Posse id non reris fieri. Fit, Polla, profecto</l>
             
               <l n="3.251.6"> Multum ubi quis placuit, sed placuit subito.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>252. [251.] Mens culta in corpore culto.</head>
               <l n="3.252.1">Ut gemma in pulchro quae pulchre inclusa metallo est,</l>
             
               <l n="3.252.2"> Sic mens in culto corpore culta placet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>253. [252.] Ad Postumum muneribus populum corrumpentem.</head>
               <l n="3.253.1">Laudo, non uni dives tibi, ponere gaudes</l>
             
               <l n="3.253.2"> Toti etiam partem, Postume, quod populo.</l>
             
               <l n="3.253.3">Non laudo (ut puero si quis det grata venena)</l>
             
               <l n="3.253.4"> Istis quod perdis muneribus populum.</l>
             
               <l n="3.253.5">Pone aliquid, possit quo sumpto vita juvari,</l>
             
               <l n="3.253.6"> Urbs fieri nec jam laetior, at melior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>254. [253.] Ad Quintum omnia amicorum dicta ad trutinam expendente.</head>
               <l n="3.254.1">Hoc mihi cur factum, cur dictum hoc, Quinte, requiris,</l>
             
               <l n="3.254.2"> Nil non exactam pendis et ad trutinam.</l>
             
               <l n="3.254.3">Quaere alium, vexes isto quem more, sodalem,</l>
             
               <l n="3.254.4"> Isto quem semper sollicites odio.</l>
             
               <l n="3.254.5">Me juvet is. quicum liceat sic vivere, possim</l>
             
               <l n="3.254.6">Ut simplex rerum plurima negligere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>255. [254.] Paucis contentus.</head>
               <l n="3.255.1">Quod mi opus est, habeo: quod non opus, optet habere</l>
             
               <l n="3.255.2"> Ille, supervacuum qui sibi quaerit opus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>256. [255.] Ad Pollam, qua arte possit tenere virum.</head>
               <l n="3.256.1">Arte virum quaeris, qua possis, Polla, tenere.</l>
             
               <l n="3.256.2"> Polla, tuum si non duxeris esse virum,</l>
             
               <l n="3.256.3">Nec fidas nimium vinclo secura jugali,</l>
             
               <l n="3.256.4"> Nec solam credas omnia posse fidem.</l>
             
               <l n="3.256.5">Sed velut externum quae vafra illexit amantem,</l>
             
               <l n="3.256.6"> Illigat usque novis, quam potis, illecebris;</l>
             
               <l n="3.256.7">Sic tu aliquid semper facias, dicasve, tuus vir</l>
             
               <l n="3.256.8"> Ut magis atque magis gestiat esse tuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>257. [256.] Juvenem inter senes verecundum, non disertum esse oportere.</head>
               <l n="3.257.1">Quinte, verecundi frugem praeferre pudoris</l>
             
               <l n="3.257.2"> Suevi ego verbosi floribus eloquii,</l>
             
               <l n="3.257.3">Praesertim cum te nullas non culta per artes</l>
             
               <l n="3.257.4">Circumstat juvenem turba verenda senum,</l>
             
               <l n="3.257.5">Vel Priamo coram quis Troilon esse disertum,</l>
             
               <l n="3.257.6"> Nestore vel coram quis ferat Antilochum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>258. [257.] Facies mendax.</head>
               <l n="3.258.1">Istam odi faciem, qua vulgus fallitur, Aule,</l>
             
               <l n="3.258.2"> Quae spondet quiddam scilicet exiguum.</l>
             
               <l n="3.258.3">Sed tantum spondet, nec praestat; nata docere,</l>
             
               <l n="3.258.4">Externa quam res discrepet a specie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>259. [258.] De Tulla ac Phyllide altera irae, altera amori parentibus.</head>
               <l n="3.259.1">Tulla irae, Phyllis vesano paret amori:</l>
             
               <l n="3.259.2"> Harum quae peccet plus tamen, Aule, rogas.</l>
             
               <l n="3.259.3">Ambae, credo, aeque. Furit utraque concita ut oestro,</l>
             
               <l n="3.259.4"> Et nescit captae mentis habere modum.</l>
             
               <l n="3.259.5">Spreta jacet ratio et pedibus calcatur utrique,</l>
             
               <l n="3.259.6"> Haec pecudi similem se facit, illa ferae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>260. [259.] De Phyllidis amoribus.</head>
               <l n="3.260.1">Phyllis amat; rigido Phyllis memoranda pudore,</l>
             
               <l n="3.260.2"> Phyllis foeminei gloria magna chori.</l>
             
               <l n="3.260.3">Phyllis amat sic, ut nec sit memor illa pudoris,</l>
             
               <l n="3.260.4"> Gloria foeminei nec velit esse chori.</l>
             
               <l n="3.260.5">Siccine, Amor, vertis mentes? Sic desinit esse</l>
             
               <l n="3.260.6"> Quod fuerat, quisquis sub tua jura venit?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>261. [260.] </head>
               <l n="3.261.1">Cur qui sapiens externis non sibi sapiens sit.</l>
             
               <l n="3.261.2">Ab se se abscedens posset si cernere se se,</l>
             
               <l n="3.261.3"> Ut sapit externis, quippe sibi saperet.</l>
             
               <l n="3.261.4">Sed quando potis est se nemo abscedere ab ipso,</l>
             
               <l n="3.261.5"> Qui sapit externis, non sapit ipse sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>262. [261.] </head>
               <l n="3.262.1">In Flaccum honore indignis posthabitum.</l>
             
               <l n="3.262.2">Quo tu dignus eras, retulit non dignus honorem:</l>
             
               <l n="3.262.3"> Non tamen idcirco est laus tua, Flacce, minor.</l>
             
               <l n="3.262.4">Nec gemmae pretium decedit scilicet, illi</l>
             
               <l n="3.262.5"> Mente carens vitrum si puer antetulit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>263. [262.] </head>
               <l n="3.263.1">Veri ac falsi amoris indicia.</l>
             
               <l n="3.263.2">Inde seni, hinc juveni blanditur Polla: sed illae</l>
             
               <l n="3.263.3"> Frigent, haec jactant fulgura blanditiae.</l>
             
               <l n="3.263.4">Hanc videat jubeo, si quis vult noscere, quantum</l>
             
               <l n="3.263.5"> A vero falsus denique distat amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>264. [263.] </head>
               <l n="3.264.1">De recti norma.</l>
             
               <l n="3.264.2">Norma placet: recti sed normam transilit, ipsam</l>
             
               <l n="3.264.3"> Qui recti normam consulit immodice.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>265. [264.] </head>
               <l n="3.265.1">De amore cum sapientia conjungendo.</l>
             
               <l n="3.265.2">Quidquid amas, sapienter ama, si, Galla, perennis,</l>
             
               <l n="3.265.3"> Quo gaudes, maneat vis tibi semper amor.</l>
             
               <l n="3.265.4">Ni facis id, parvo post tempore, vel tibi amicus,</l>
             
               <l n="3.265.5"> Illi erit aut contra tu minus ut placeas,</l>
             
               <l n="3.265.6">Inque locum stulti succedat denique amoris</l>
             
               <l n="3.265.7"> Aut odium, aut pravi conscius ille pudor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>266. [265.] </head>
               <l n="3.266.1">Amicitiae stabiles, quas jungit virtus.</l>
             
               <l n="3.266.2">Nectit amicitias virtus. Quod sanxerit illa</l>
             
               <l n="3.266.3"> Foedus, ad extremos permanet usque rogos.</l>
             
               <l n="3.266.4">Sic nisi jungaris, parvo post tempore amicus</l>
             
               <l n="3.266.5"> Vel tibi, vel tu illi, Postume, vilis eris;</l>
             
               <l n="3.266.6">Venit et ut vanus causa sine, sic sine causa</l>
             
               <l n="3.266.7"> In ventum et nubem vanus abibit amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>267. [266.] </head>
               <l n="3.267.1">Rebus, non verbis fidendum.</l>
             
               <l n="3.267.2">Verbis deceptus toties, nil fidere verbis,</l>
             
               <l n="3.267.3"> Securus quod quis dixerit, edidici.</l>
             
               <l n="3.267.4">Rem video; verbis cum res non consonat, ipsa</l>
             
               <l n="3.267.5">Si quid Suada jubet credere, nil moveor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>268. [267.] </head>
               <l n="3.268.1">De viro et uxore sani aut insani capitis.</l>
             
               <l n="3.268.2">Vir caput uxoris fertur. Quid si caput uxor</l>
             
               <l n="3.268.3">Sanum habeat, sano vir careat capite?</l>
             
               <l n="3.268.4">Recte si fiat, mutatis partibus, aequum est</l>
             
               <l n="3.268.5"> Uxor ut incipiat jam caput esse viri.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>269. [268.] </head>
               <l n="3.269.1">De virtutis dotibus.</l>
             
               <l n="3.269.2">Cultum odi mollem, cor molle ac mollia verba:</l>
             
               <l n="3.269.3">Rus odi, atque hirtam, Pontice, barbariem.</l>
             
               <l n="3.269.4">Nec careat nervis, nec sit nervosior aequo</l>
             
               <l n="3.269.5">Virtus. Digna viro sit solo, digna homine.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>270. [269.] </head>
               <l n="3.270.1">De amoribus Afrae et Galli.</l>
             
               <l n="3.270.2">Afra palam exercet crebros et Gallus amores.</l>
             
               <l n="3.270.3"> Non vetulae foedos; ridiculos vetulo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>271. [270.] Ad Postumum nimis diligentem in uxore custodienda.</head>
               <l n="3.271.1">Uxorem assidue custodis, Postume. Fida est</l>
             
               <l n="3.271.2"> Quae nunc, infidam vis, reor, efficere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>272. [271.] </head>
               <l n="3.272.1">Recta filiorum educatio.</l>
             
               <l n="3.272.2">Non laxe nimium, genitor, non arctius aequo</l>
             
               <l n="3.272.3"> Gnatum habeas: fiet, Cinname, uterque malus.</l>
             
               <l n="3.272.4">Exleges ibunt: froeno hic quod nempe carebit,</l>
             
               <l n="3.272.5"> Hic froenum tandem quod ferus excutiet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>273. [272.] </head>
               <l n="3.273.1">Prodendum pectoris ulcus ut sanari possit.</l>
             
               <l n="3.273.2">Cur tacitus moesto defigis lumina vultu,</l>
             
               <l n="3.273.3"> Elinguem vincis mutus et Harpocratem?</l>
             
               <l n="3.273.4">Quidquid id est, intus quod saevit, prode sodali;</l>
             
               <l n="3.273.5"> Crede mihi, fiet jam tibi cura minor.</l>
             
               <l n="3.273.6">Corde gerit tacito qui curam, saucius optat</l>
             
               <l n="3.273.7"> Fixa suo condi spicula dira sinu.</l>
             
               <l n="3.273.8">Queis quanam possit Podalirius arte mederi,</l>
             
               <l n="3.273.9"> Dum latet ac medicam respuit aeger opem?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>274. [273.] De carmine amatorio.</head>
               <l n="3.274.1">Addictus sacris odi quaecumque protervae</l>
             
               <l n="3.274.2"> Lascivo tractant carmine Pierides.</l>
             
               <l n="3.274.3">Gnidus, Amor, Veneres tibi nec, qui scribis, amice,</l>
             
               <l n="3.274.4"> Nec mihi conveniunt, qui tua scripta lego.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>275. [274.] [ = 47] Docet Tullam, quo pacto omnibus placere possit.</head>
               <l n="3.275.1">Tulla, rogas, quonam possis cara omnibus esse?</l>
             
               <l n="3.275.2"> Eximie nemo si tibi carus erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>276. [275.] Qualis mulier, tales sui sodales .
              <note place="foot" n="13">Pares cum paribus congregari. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.276.1">Nullum nosse virum dicis te, Galla, pudicum.</l>
             
               <l n="3.276.2"> Credo: pudicus enim te sibi quisque timet.</l>
             
               <l n="3.276.3">Audax vel prope te si venerit, esse pudicus</l>
             
               <l n="3.276.4"> Nequitia victus desinet ille tua.</l>
             
               <l n="3.276.5">Pollam at, Galla, roga; dicet fortasse, pudore</l>
             
               <l n="3.276.6"> Qui careat, nullum nosse, pudica, virum.</l>
             
               <l n="3.276.7">Crede mihi, ut mulier quaeque est, sic illa, sodales</l>
             
               <l n="3.276.8">Vel trahit ad se se, vel facit adsimiles.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>277. [276.] Ad Pollam pulchellos tantum admirantem.
              <note place="foot" n="14">Ad Pollam pulchellos tantum laudantem
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.277.1">Virtus in pulchro laudatur corpore tantum;</l>
             
               <l n="3.277.2"> In foedo sordet corpore, Polla, tibi.</l>
             
               <l n="3.277.3">Plus oculis, quam mente sapis. Spectatur imago</l>
             
               <l n="3.277.4"> Futilis, ipsa quidem res male negligitur,</l>
             
               <l n="3.277.5">Res omni mansura aevo, dum praeterit curis</l>
             
               <l n="3.277.6"> Ocyor ista levis quae tibi forma placet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>278. [277.] Ad Tullam. Comites pudici decent pudicam.
              <note place="foot" n="15">Ad Tullam. Non decere pudicam cum parum pudicis versari.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.278.1">Tu nupta es; virgo est, quae tecum, vivit, Elysa.</l>
             
               <l n="3.278.2">Verba sed ambarum quum tamen accipio,</l>
             
               <l n="3.278.3">Virgo intacta soles tu, pol, mihi, Tulla, videri,</l>
             
               <l n="3.278.4"> Illa tribus deinceps foemina nupta viris.</l>
             
               <l n="3.278.5">Tam tibi dissimilem noli jam ferre: pudicam</l>
             
               <l n="3.278.6"> Usque adeo comitum turba pudica decet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>279. [278.] Facta virum clarant.</head>
               <l n="3.279.1">Facta virum clarant, mores, prudentia: natus</l>
             
               <l n="3.279.2">Unde sit, id vulgus viderit ac procerum</l>
             
               <l n="3.279.3">Pars vulgo haud melior. Non quaero quis pater illi,</l>
             
               <l n="3.279.4"> Qui fugit in primo pulvere victor equus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>280. [279.] Puella, quae victa culpae palam succubuit, semper turpis.
              <note place="foot" n="16">Puella, quae culpae palam succubuit, semper turpem futuram.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.280.1">Turpi succubuit quae culpae victa puella,</l>
             
               <l n="3.280.2"> Cujus Roma mali est conscia flagitii,</l>
             
               <l n="3.280.3">Turpis erit, Pylii vivat si Nestoris annos,</l>
             
               <l n="3.280.4"> Et longa incanae saecula Deiphobes,</l>
             
               <l n="3.280.5">Turpis erit, quamvis solemni more sacrorum</l>
             
               <l n="3.280.6"> Nubat, quem foede pertulit ante, viro,</l>
             
               <l n="3.280.7">Regali vel si thalamo se se inferat illa,</l>
             
               <l n="3.280.8"> Atque gerat domina sceptra superba manu.</l>
             
               <l n="3.280.9">Turpis erit, digito quam monstrat Roma, pudorem,</l>
             
               <l n="3.280.10"> Et dicat, quondam prodidit illa suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>281. [280.] Utramque sortem aeque fert.
              <note place="foot" n="17">Utramque sortem aeque animo ferendam esse.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.281.1">Quidquid erit rerum, sortem ferto aequus utramque.</l>
             
               <l n="3.281.2"> Incertum est homini quid ferat hora sequens.</l>
             
               <l n="3.281.3">Caeca rotam versat fors; fletum in gaudia, tristes</l>
             
               <l n="3.281.4"> Et risum vertit, quum lubet, in lacrymas.</l>
             
               <l n="3.281.5">Nil constans, proprium nihil est; quo dicimus esse</l>
             
               <l n="3.281.6"> Triste quid, aut laetum tempore, praeteriit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>282. [281.] Mulier publice impudica venia caret.
              <note place="foot" n="18">Mulierem quae pudoris expers sit, venia carere
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.282.1">Casta, velim, fias: id non potes? <sic>aelia</sic>, saltem</l>
             
               <l n="3.282.2"> Effroenis, procax ne videare, cave.</l>
             
               <l n="3.282.3">Parce viros oculis venari, parce virorum</l>
             
               <l n="3.282.4"> Quemlibet injecta velle tenere manu;</l>
             
               <l n="3.282.5">Parce, magis viridi quo floret quisque juventa,</l>
             
               <l n="3.282.6"> Hunc lateri comitem jungere velle tuo,</l>
             
               <l n="3.282.7">Huic ridere uni, longo hunc sermone morari,</l>
             
               <l n="3.282.8"> Huic facere, huic omnes dicere delicias.</l>
             
               <l n="3.282.9">Quam pudet, ignosci possunt huic multa; pudorem</l>
             
               <l n="3.282.10"> Quae posuit, venia jam caret improbitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>283. [282.] Monet Ponticum, ne foeminarum blanditiis credat.</head>
               <l n="3.283.1">Dicebam: vafris ne crede, o Pontice, verbis,</l>
             
               <l n="3.283.2"> Pontice, foemineas aufuge blanditias.</l>
             
               <l n="3.283.3">Dicebam; at monitus risisti saepe fideles,</l>
             
               <l n="3.283.4"> Et mea per vacuum verba tulere Noti.</l>
             
               <l n="3.283.5">Nunc sentis fraudem laesus, tua vulnera sentis,</l>
             
               <l n="3.283.6"> Quam sit et illa nocens et miser ipse, vides.</l>
             
               <l n="3.283.7">Et piget et flagras vesano incensus amore,</l>
             
               <l n="3.283.8"> Et miser usque peris, vinclaque et effugium</l>
             
               <l n="3.283.9">Displicet, attonitusque haeres, nec ferre, nec istud</l>
             
               <l n="3.283.10"> Jam potis est collo deposuisse jugum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>284. [283.] Hominis origo et finis.
              <note place="foot" n="19">Quae sit hominis origo et finis, docet poeta.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.284.1">Limo nati homines nuper, limusque futuri,</l>
             
               <l n="3.284.2"> aevo quid frustra multa brevi struimus?</l>
             
               <l n="3.284.3">Cur laetis inflat pectus jucunda voluptas?</l>
             
               <l n="3.284.4"> Cur premit, heu, moestis anxia corda dolor?</l>
             
               <l n="3.284.5">Vita fugit; magnum in vita quodcumque putamus,</l>
             
               <l n="3.284.6"> Dum loquor, in fumum vertitur et cinerem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>285. [284.] Ille laudibus, divumque honore dignus, quem non opes, sed virtutes,
            ingenuaeque artes decorant.
              <note place="foot" n="20">Illum laudibus, praecipuoque honore dignum esse, quem non
                opes, sed virtutes, ingenuaeque artes decorant.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.285.1">Pauperies me nuda juvat prae divite censu</l>
             
               <l n="3.285.2"> Ridentem vestras, Glaucia, divitias,</l>
             
               <l n="3.285.3">Argentumque, aurumque et rura ingentia et hortos,</l>
             
               <l n="3.285.4"> Marmoreasque aedes, signaque Phidiaca</l>
             
               <l n="3.285.5">Sculpta manu, pulchris et ficta aulaea figuris,</l>
             
               <l n="3.285.6"> Vecordem et dominum, singula qui tumidus</l>
             
               <l n="3.285.7">Hospitibus monstrat, vel narrat; solus in ampla</l>
             
               <l n="3.285.8"> Re, foeno, atque alga vilior aequorea.</l>
             
               <l n="3.285.9">Ergo istaec propter qui te cantetque, colatque,</l>
             
               <l n="3.285.10"> Glaucia, quaere alium. Si quis at extiterit</l>
             
               <l n="3.285.11">Aut magno aut parvo in censu, quem multa supellex</l>
             
               <l n="3.285.12">Virtutum, atque artes ingenuae decorent,</l>
             
               <l n="3.285.13">Hunc ego cantabo, aut, deerunt si carmina, mirans,</l>
             
               <l n="3.285.14"> Ut divum colimus numina sancta, colam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>286. [285.] In idem argumentum.</head>
               <l n="3.286.1">Hortos, atque domos quod condis, magnus haberis;</l>
             
               <l n="3.286.2"> Magna sed haud magnum res facit, Aule, virum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>287. [286.] Ad amicum. De Polla.</head>
               <l n="3.287.1">Pollam vir spernit, quam tu miraris, amice.</l>
             
               <l n="3.287.2"> Quid causae est? Multo est notior illa viro.</l>
             
               <l n="3.287.3">Unam tu faciem, laevos vir noscere mores,</l>
             
               <l n="3.287.4"> Et fatuum infelix cogitur ingenium.</l>
             
               <l n="3.287.5">Crede viro, sperni formosam jure puellam</l>
             
               <l n="3.287.6"> Expertus magno ne fateare malo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>288. [287.] Cito annos labi et fugere.</head>
               <l n="3.288.1">Aevi flos fugit, fugit matura juventus,</l>
             
               <l n="3.288.2"> En fugit, heu, celeri tarda senecta pede.</l>
             
               <l n="3.288.3">Nil actum misero, vani periere labores,</l>
             
               <l n="3.288.4"> Nil superest, serus ni dolor et lacrymae.</l>
             
               <l n="3.288.5">Nec serus dolor est, risu traducta profano</l>
             
               <l n="3.288.6">Si modo vita pias desinat in lacrymas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>289. [288.] Veram nobilitatem virtute constare.</head>
               <l n="3.289.1">O proceres, proceres, <sic>vulgum</sic> ne spernite: in imo</l>
             
               <l n="3.289.2">Vestrum etiam vulgo millia multa jacent.</l>
             
               <l n="3.289.3">Nec census quemdam, veterum nec sanguis avorum</l>
             
               <l n="3.289.4"> Ex humili, at virtus eximit una, loco.</l>
             
               <l n="3.289.5">Haec ubi adest, magnis privatos regibus aequo,</l>
             
               <l n="3.289.6"> Haec ubi abest, servis posthabeo dominos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>290. [289.] Ad Postumum, ne sibi soli consulat.</head>
               <l n="3.290.1">Quae sunt facta aliis, tibi, Postume, facta putato.</l>
             
               <l n="3.290.2"> Facta tibi quae sunt, facta putato aliis.</l>
             
               <l n="3.290.3">Nec laedi nimium argutus tua jura querere,</l>
             
               <l n="3.290.4"> Nec tacitus laedi jura aliena feres.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>291. [290.] Ad Quintum, quod Bacchanalibus non interfuerit.</head>
               <l n="3.291.1">Orgya quod vitas juvenis, laudo: ignibus hercle</l>
             
               <l n="3.291.2">Nil opus est ignes addere, Quinte, alios.</l>
             
               <l n="3.291.3">Aetas prima calet per se sibi, sponte calenti</l>
             
               <l n="3.291.4"> Qui sapit externas arceat usque faces.</l>
             
               <l n="3.291.5">Incestas, heu, Quinte, faces; laeta Orgya circum</l>
             
               <l n="3.291.6"> Quas jacit et juvenum pectus adurit, amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>292. [291.] In Quintum impudenter foeminas inspicientem.</head>
               <l n="3.292.1">Foemineos dicis vultus te, Quinte, videre;</l>
             
               <l n="3.292.2"> Dic mage, te vultus cernere foemineos.</l>
             
               <l n="3.292.3">Qui videt, is raptim celeri perstringit ocello,</l>
             
               <l n="3.292.4"> Qui cernit, cupidam figit in ore aciem.</l>
             
               <l n="3.292.5">Primum impune licet; res altera pena pericli est,</l>
             
               <l n="3.292.6"> Atque dedit multos et dabit exitio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>293. [292.] Verte oculos alio, tibi si vidisse quid obsit.</head>
               <l n="3.293.1">Fige oculos pulchro in vultu, jam corda calescent,</l>
             
               <l n="3.293.2"> Ibit et in penitos flamma recepta sinus.</l>
             
               <l n="3.293.3">Verte oculos alio: veris majora sibi mens</l>
             
               <l n="3.293.4"> Finget et insanus tum quoque gliscet amor.</l>
             
               <l n="3.293.5">Sed tamen hoc praestat dirum non sponte venenum</l>
             
               <l n="3.293.6"> Excipere, exitium nec sibi velle suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>294. [293.] Amorem senes etiam quandoque tentare.</head>
               <l n="3.294.1">Quinte, cave; nimium gelidae ne fide senectae,</l>
             
               <l n="3.294.2"> Rugas Idalius non timet ille puer;</l>
             
               <l n="3.294.3">Quin petit interdum, ne molli scilicet aevo,</l>
             
               <l n="3.294.4"> Soli sed palmam debeat ille sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>295. [294.]
              <note place="foot" n="21">(ponendum inter sepulcralia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             De epitaphio Raphaelis Mengsii pictoris et philosophi.</head>
               <l n="3.295.1">"Pictor, philosophus" jacet hic. Inscribere, Menxi,</l>
             
               <l n="3.295.2">Quis tantum hoc pulchro sustinuit tumulo?</l>
             
               <l n="3.295.3">"Pictor, philosophus!" Quid tum? "Pius, integer", adde.</l>
             
               <l n="3.295.4"> Extremos restant haec modo post cineres.
              <note place="foot" n="22" xml:lang="it">Leggesi nell Efem. Lett. di Roma dell' anno 1781, pag. 48.
                che il Cav. Antonio Rafaele Mengs detto in Arcadia Dinia Sipilio (morto in Roma)
                "ricevette i funebri omaggi di un' Arcadica adunanza e meritossi in un pubblico
                monumento erettogli per le mani dell' amicizia il bel titolo di Pittor Filosofo."
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>296. [295.] Ne vir moveatur ad arbitrium sortis.
              <note place="foot" n="23">Virum moveri ad arbitrium sortis non debere.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.296.1">Incertum est, quid fata ferant, quam crastina surget</l>
             
               <l n="3.296.2"> Nubila, vel pura luce serena dies.</l>
             
               <l n="3.296.3">Spes inhibe, atque metus rerum hoc in turbine, quum fors</l>
             
               <l n="3.296.4">Arbitrio vitam versat agitque suo.</l>
             
               <l n="3.296.5">Una virum haec firmet sententia certa: moveri</l>
             
               <l n="3.296.6"> Nil usquam fatuae sortis ad arbitrium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>297. [296.] Quocumque abeas, ubique mala.
              <note place="foot" n="24">De humanae vitae conditione. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.297.1">Urbem agris, agros mutat Levinus et urbe,</l>
             
               <l n="3.297.2"> Nunc peregre, in patria nunc dolet esse domo;</l>
             
               <l n="3.297.3">Nunquam non odit praesentia, dum sibi stultus</l>
             
               <l n="3.297.4"> Vitam omni expertem quaeritat esse malo;</l>
             
               <l n="3.297.5">Nec sentit, quocumque abeat, ceu piscis in unda est,</l>
             
               <l n="3.297.6">Sic hominem in mediis degere ubique malis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>298. [297.] De siccitatis causa.</head>
               <l n="3.298.1">Foeta imbri nubes cur siccos circuit agros,</l>
             
               <l n="3.298.2"> Usquam nec pluvias roscida fundat aquas?</l>
             
               <l n="3.298.3">Scilicet haud usquam, solis coelestia dona</l>
             
               <l n="3.298.4"> Queis portat, castas invenit illa preces.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>299. [298.] Ad Leonillam defendentem puellam parum pudicam.</head>
               <l n="3.299.1">Cur casta incestam curas, Leonilla? Tuere</l>
             
               <l n="3.299.2"> Sic aliam, noceas ne tamen ipsa tibi.</l>
             
               <l n="3.299.3">Ne quis communem te credat dicere causam,</l>
             
               <l n="3.299.4">Sumptaque pro patriis arma movere focis.</l>
             
               <l n="3.299.5">Parce patrocinio, mores quod dedecet istos,</l>
             
               <l n="3.299.6"> Tuque tuum retine, quo caret illa, decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>300. [299.] Aliud.</head>
               <l n="3.300.1">Ne tibi dissimilem lauda, Leonilla, puellam,</l>
             
               <l n="3.300.2"> Ne quis dissimilem te putet esse tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>301. [300.] Haud frustra benefacta cadunt.
              <note place="foot" n="25">Haud frustra benefacta cadere. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.301.1">Omnia sunt ingrata, usquam non redditur ulla</l>
             
               <l n="3.301.2"> aequa meis, inquis, gratia promeritis.</l>
             
               <l n="3.301.3">Perge tamen, factisque bonus, dictisque juvato</l>
             
               <l n="3.301.4">Quos potes; haud frustra nam benefacta cadunt.</l>
             
               <l n="3.301.5">Multa homines pensant. Nullum non pensat, ab alto</l>
             
               <l n="3.301.6"> Res hominum cunctas qui videt axe, Deus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>302. [301.] Haud culpae, damni piget.
              <note place="foot" n="26">Non culpae, sed damni quod inde oritur, homines pigere
                docet. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.302.1">Aerumnam horremus, causas tamen addimus omnes</l>
             
               <l n="3.302.2"> aerumnae proni quodlibet in facinus.</l>
             
               <l n="3.302.3">Proh scelus, haud culpae, damni piget; esse beatus</l>
             
               <l n="3.302.4"> Quisque, malo indignus nec tamen esse cupit.</l>
             
               <l n="3.302.5">Heu miseri, quos usque prement rerum aspera multo,</l>
             
               <l n="3.302.6"> Heu mage, si tales aspera nulla prement.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>303. In funere extremo quisque videt, nil cuncta fuisse.
              <note place="foot" n="27">Humanam vitam somno esse similem nihilque solidi habere
                docet poeta. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.303.1">Vita levi est somno similis: quaecumque geruntur,</l>
             
               <l n="3.303.2"> Raptim, cassa velut somnia, praetereunt.</l>
             
               <l n="3.303.3">Nec dolor est quidquam, nec quidquam grata voluptas,</l>
             
               <l n="3.303.4"> Advenit et lapsu praepete quodque fugit.</l>
             
               <l n="3.303.5">Quod teneat solidi, nihil est, nil cuncta fuisse,</l>
             
               <l n="3.303.6"> Ceu vigil, extremo in funere quisque videt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>304. Virtus una hominem facit beatum.
              <note place="foot" n="28">Solam virtutem hominem facere beatum.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.304.1">Virtus una, reor, potis est praestare beatum,</l>
             
               <l n="3.304.2"> Aspera quae forti pectore perpetitur,</l>
             
               <l n="3.304.3">Obduratque omnes ad casus aequa, nec unquam</l>
             
               <l n="3.304.4"> Se sorti, sortem subdit at ipsa sibi.</l>
             
               <l n="3.304.5">Hanc mihi ego solam; tibi tu sapientior opta</l>
             
               <l n="3.304.6"> Quaevis instabilis, Postume, dona deae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>305. Vita fugit.</head>
               <l n="3.305.1">Vita bonum instabile est: fugit, avolat, ipsaque se se</l>
             
               <l n="3.305.2"> Conficit, inque dies fit minor, atque minor.</l>
             
               <l n="3.305.3">Vivendo absumit vitam sibi quisque, citato</l>
             
               <l n="3.305.4"> Ad tumulum a cunis fertur et usque pede.</l>
             
               <l n="3.305.5">Quidquid agat, gradus est, primo festinus ab ortu,</l>
             
               <l n="3.305.6">Quo ruit extremum semper ad interitum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>306. Vir bonus, etsi non relatâ, sibi tamen conscius gaudet laude merita.
              <note place="foot" n="29">Viro bono pluris esse debere suam conscientiam, quam omnium
                laudes (ex Cic.). <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.306.1">Quid narret vulgus mendax, quid fama loquatur,</l>
             
               <l n="3.306.2"> Quaerat is, ad speciem cui satis esse bono est.</l>
             
               <l n="3.306.3">Vir bonus haud placeat multis, nec laude relata</l>
             
               <l n="3.306.4"> Gaudeat, ipse sibi conscius at merita.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>307. Omnes morituri.
              <note place="foot" n="30">Minime homines in vita meditari quae post mortem Deus paret.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.307.1">Tellure egressos parvo post tempore tellus</l>
             
               <l n="3.307.2">Materno reduces excipiet gremio.</l>
             
               <l n="3.307.3">Huc summi, huc imi pariter properamus: eundum</l>
             
               <l n="3.307.4">Regibus huc magnis, huc humili agricolae.</l>
             
               <l n="3.307.5">Lex eadem cunctis: "Vitae sors utraque, tristis,</l>
             
               <l n="3.307.6"> Laeta, brevi extremos desinat in cineres".</l>
             
               <l n="3.307.7">Hanc miseri scimus: nec curae est omnibus unum,</l>
             
               <l n="3.307.8"> Extremos unum quod fugiet cineres!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>308. Paucis contentus, satis dives.
              <note place="foot" n="31">Paucis contentum, satis divitem esse.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.308.1">Parva domus, vilis mihi vestis, parcaque mensa est.</l>
             
               <l n="3.308.2"> Id satis est; reges divitiis supero.</l>
             
               <l n="3.308.3">Multa illis desunt: aliquid mihi semper abundat:</l>
             
               <l n="3.308.4"> Multa illi; sanus nil cupio esse mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>309. Tales mores, quales socii.
              <note place="foot" n="32">Qualis sit unus quisque, se ex ejus amicitiis discere.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.309.1">Quosnam habeas mores, non quaero, Gellia, quasnam</l>
             
               <l n="3.309.2"> Scire sat est, habeas, Gellia, amicitias.</l>
             
               <l n="3.309.3">Incesti castae quanam ratione puellae, 
              <note place="foot" n="33">subintell: "queant placere" <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="3.309.4"> Incestis quanam casta placere queat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>310. In idem argumentum.</head>
               <l n="3.310.1">Tulla, probam possim te dicere; nil tibi factum,</l>
             
               <l n="3.310.2"> Nil unquam dictum novi equidem improbule;</l>
             
               <l n="3.310.3">Improbulos quaecumque sibi sed jungit amicos,</l>
             
               <l n="3.310.4"> Vel non est, cito vel desinit esse proba.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>311. Amicus incestus foedat famam vel castae puellae.
              <note place="foot" n="34">Amicum incestum foedare famam vel castae puellae.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.311.1">Tu casta, incestus Cinna est; fuge, Galla: sodalis</l>
             
               <l n="3.311.2"> Foedabit famam sordibus iste tuam.</l>
             
               <l n="3.311.3">Nemo illum dicet similem tibi scilicet: illi</l>
             
               <l n="3.311.4">Te similem multi dicere jam incipiunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>312. In idem argumentum.</head>
               <l n="3.312.1">Incestos inter castam te vivere dicis.</l>
             
               <l n="3.312.2"> Juratae id nequeam credere, Galla, tibi.</l>
             
               <l n="3.312.3">Nec vulgus credit; sed, quod res cogit, amicis</l>
             
               <l n="3.312.4"> Esse tuis prorsum te putat assimilem.</l>
             
               <l n="3.312.5">Et merito; nec enim milvis gaudere columba,</l>
             
               <l n="3.312.6">Versari in mediis nec solet agna lupis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>313. Principiis obsta.
              <note place="foot" n="35">Principiis obstandum est. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.313.1">Pulchra tibi Pollae facies placet, Orphyte; pulchra</l>
             
               <l n="3.313.2"> Defigis vultum fervidus in facie.</l>
             
               <l n="3.313.3">Mirabor, qui froena oculis laxaris, amice,</l>
             
               <l n="3.313.4"> Ni laxes cupidis froena etiam manibus.</l>
             
               <l n="3.313.5">Primo siste gradu, sapiens; per lubrica labi</l>
             
               <l n="3.313.6"> Pronum est, labi ultro si semel incipias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>314. Nemo nimium sibi ipsi credat debere.
              <note place="foot" n="36">Neminem nimium sibi ipsi credere debere.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.314.1">De te, Galle, tibi nimium ne crede, videre</l>
             
               <l n="3.314.2"> Nec te, quae peccas, omnia posse puta.</l>
             
               <l n="3.314.3">Fidis da monitis aures, vitaeque magister</l>
             
               <l n="3.314.4"> Esto alii, cui vis, non tamen ipse tibi.</l>
             
               <l n="3.314.5">Caecus amore sui fertur, praeque omnibus unus</l>
             
               <l n="3.314.6"> Desipit, ante omnes qui sibi, Galle, sapit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>315. Ad Pollam, ne ullum det amori aditum.
              <note place="foot" n="37">Ad Pollam de amore. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.315.1">Polla, tibi nullo flagrat quum pectus amore,</l>
             
               <l n="3.315.2"> Cuncta vides, acri et perspicis ingenio.</l>
             
               <l n="3.315.3">Venit amor: subito nusquam est quidquam mage caecum,</l>
             
               <l n="3.315.4">Acre illud subito deficit ingenium.</l>
             
               <l n="3.315.5">Hinc sapiens audis interdum, Polla; repente</l>
             
               <l n="3.315.6"> Hinc mira interdum praedita stultitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>316. Ille dives, qui non cupit plura iis, quae habet.
              <note place="foot" n="38">Vere divitem esse qui sua sorte contentus est.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.316.1">Quis dives? Facilis rerum cui <sic>supperit</sic> usus,</l>
             
               <l n="3.316.2"> Qui, quod habet, fruitur, nec sibi plura cupit.</l>
             
               <l n="3.316.3">Hoc modo cui divum contingit munere, ditem</l>
             
               <l n="3.316.4"> Dicatur Crassum vincere divitiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>317. Quem superûm cura deducit, huic tuta via est.
              <note place="foot" n="39">Nihil homini prospere procedere posse, nisi Deus opituletur.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.317.1">Felix, quem superum deducit cura: per ignes</l>
             
               <l n="3.317.2"> Tutum se adversas expedietque acies,</l>
             
               <l n="3.317.3">Arma locum deflexa dabunt, gressumque ferenti</l>
             
               <l n="3.317.4"> Decedit rapidis flamma voluminibus.</l>
             
               <l n="3.317.5">Non mare, non venti, non fulmina saeva nocebunt.</l>
             
               <l n="3.317.6"> Quaelibet huic quovis tempore tuta via est.</l>
             
               <l n="3.317.7">Quisquis at inceptat quidquid sine numine divum,</l>
             
               <l n="3.317.8">Infelix portu mergitur in medio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>318. Monet Franciscum Cancellerium absentem discipulum suum
              <note place="foot" n="40">discipulum suum] suum<add resp="ed">2</add> discipulum<add resp="ed">1</add>
                  </note>
            , ut Deum sibi praesentem semper habeat.</head>
               <l n="3.318.1">Ille tuus custos, tuus et, Francisce, magister</l>
             
               <l n="3.318.2"> Agros Romulea dum procul urbe colo,</l>
             
               <l n="3.318.3">Ne tibi, me coram quae nolles facta, licere</l>
             
               <l n="3.318.4"> Forte putes, dictum hoc pectore conde memor.</l>
             
               <l n="3.318.5">Est qui cuncta videt praesens Deus, haud latet illum</l>
             
               <l n="3.318.6"> Quidquam, illo fieri nil sine teste potest.</l>
             
               <l n="3.318.7">Illum, ut semper adest, si semper adesse putaris,</l>
             
               <l n="3.318.8"> Perges laudata, quam teris, ire via.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>319. Quis felix.
              <note place="foot" n="41">Virum constantem felicem esse. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.319.1">Multa adversa cadunt miseris mortalibus, omnes</l>
             
               <l n="3.319.2"> Exercet variis fors inimica malis,</l>
             
               <l n="3.319.3">Felicem possis vel nullum dicere, solum</l>
             
               <l n="3.319.4"> Vel, mala qui forti pectore perpetitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>320. Vel malus jam, vel malus esse incipit, qui habet.
              <note place="foot" n="42">Cavendum ab improborum hominum amicitiis.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.320.1">Hoc Deus, hoc ratio, res hoc docet ipsa, sub alto</l>
             
               <l n="3.320.2"> Hoc, Levine, tibi pectore conde memor.</l>
             
               <l n="3.320.3">Ille, malum jungit sibi qui vesanus amicum,</l>
             
               <l n="3.320.4"> Vel malus est, fieri vel malus incipiet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>321. Adversa aequo animo ferenda.
              <note place="foot" n="43">Adversa aequo animo ferenda esse. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.321.1">Mente bona adversam fer sortem. Lenius omne,</l>
             
               <l n="3.321.2"> Quinte, malum leni redditur ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>322. In idem argumentum.</head>
               <l n="3.322.1">Mens bona, fac, adsit, quum res mala te premit, Aule;</l>
             
               <l n="3.322.2">Sic licet aerumnae demere dimidium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>323. Scelestos poena tandem consequitur.
              <note place="foot" n="44">Scelestos poenam tandem consequi. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.323.1">Crede mihi, stulte laetaris, tot male facta</l>
             
               <l n="3.323.2">Quod tua successus cuncta habuere bonos.</l>
             
               <l n="3.323.3">Tarda venit claudo gradiens pede poena: scelestos</l>
             
               <l n="3.323.4"> Poena tamen claudo vel pede consequitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>324. Ille fortis, qui se ipsum scit vincere.
              <note place="foot" n="45">Illum esse fortem, qui se ipsum novit vincere.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="3.324.1">Fortem vulgo ajunt, alios qui vincere; fortem</l>
             
               <l n="3.324.2"> Ajo ego, se se ipsum vincere qui didicit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>325.
              <note place="foot" n="46">In hominum calamitosorum derisorem. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.325.1">Irridet miserum vesanus; nam bene sanus,</l>
             
               <l n="3.325.2">Ipse quoque incipiat ne miser esse, timet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>326. De ira nocente.
              <note place="foot" n="47">Iram pluries sibi nocere. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="3.326.1">Pone
              <note place="foot" n="48">Pone] seu: Vince <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             animos, froenisque iram compesce: nocere</l>
             
               <l n="3.326.2"> Vult aliis crebro sed nocet ira sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>327. Beatum esse, qui sua sorte contentus vivat.</head>
               <l n="3.327.1">Quinte, doles, tibi quod contingit parva supellex,</l>
             
               <l n="3.327.2"> Macraque jejuni jugera pauca soli,</l>
             
               <l n="3.327.3">Et, quae vix possint ventos arcere nivales,</l>
             
               <l n="3.327.4"> Jam prope lapsurae vilia tecta domus.</l>
             
               <l n="3.327.5">Haec tu, Quinte, doles: doleo magis ipse, quod aequa</l>
             
               <l n="3.327.6"> Mente cares, tibi quod re minor est animus.</l>
             
               <l n="3.327.7">Crede mihi, satis est dives, satis ille beatus,</l>
             
               <l n="3.327.8"> Cui satis est parvo sub Lare quidquid habet.</l>
             
               <l n="3.327.9">Cerne, bonus vivat quam laeta mente Nearchus,</l>
             
               <l n="3.327.10">Ad sua dum niveas pascua ducit oves <gap/>
               </l>
             
            </div>
         </div>
         <div type="liber">
            <head>ENCOMIASTICA</head>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1. De laudibus Ragusae patriae suae.</head>
               <l n="4.1.1">Sergi saxa vides, hospes, praecelsa, Ragusae</l>
             
               <l n="4.1.2"> Urbem et suppositis exiguam in scopulis.</l>
             
               <l n="4.1.3">Libertas heic pulchra tamen viget usque: coluntur</l>
             
               <l n="4.1.4"> Usque bonis artes civibus ingenuae,</l>
             
               <l n="4.1.5">Omnis et est Italo par cultus, magna virorum</l>
             
               <l n="4.1.6">Nec cedunt Italis ingenia ingeniis.</l>
             
               <l n="4.1.7">Copia nec rerum deest omnis. Docta carinis</l>
             
               <l n="4.1.8"> Currere nam ponti gens vada velivolis</l>
             
               <l n="4.1.9">Quidquid in externis terrarum nascitur oris,</l>
             
               <l n="4.1.10"> Id natum sibi cur non putet esse domi?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>2. Rogerio Boscovichio Roma discedenti Cunichius.</head>
               <l n="4.2.1">Cur te iterum reducem conspexi, magne Rogeri,</l>
             
               <l n="4.2.2"> Curve tuo vesci contigit alloquio?</l>
             
               <l n="4.2.3">Anne iterum ut raptus mi sis dolor? An mihi rursum</l>
             
               <l n="4.2.4"> Obductum ut longo tempore vulnus hiet?</l>
             
               <l n="4.2.5">I tamen, i (placitum sic divis): hanc brevis horae</l>
             
               <l n="4.2.6">Pendam ego perpetuis laetitiam lacrymis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>3. Ad Benedictum Stayum, pro recuperata valetudine.</head>
               <l n="4.3.1">Quem tristi extinctum fato prope luximus, ut te,</l>
             
               <l n="4.3.2"> Stayade, leti cernimus incolumem!</l>
             
               <l n="4.3.3">Omnibus ut dulci miscentur pectora motu,</l>
             
               <l n="4.3.4"> Exultantque imi, corde micante, sinus!</l>
             
               <l n="4.3.5">Surgimus ut cupidi, ruimusque in colla sodales!</l>
             
               <l n="4.3.6"> Prodimus ut plausu gaudia laetifico!</l>
             
               <l n="4.3.7">Et merito: quisquis virtutem nam colit almam,</l>
             
               <l n="4.3.8"> Qui Phoebum, atque artes diligit ingenuas,</l>
             
               <l n="4.3.9">Publica res animum cui tangit, saepe juvare</l>
             
               <l n="4.3.10"> Quam scripto mire, consilioque soles,</l>
             
               <l n="4.3.11">Quid ni, te salvo, sic mentem in gaudia solvat,</l>
             
               <l n="4.3.12"> Laetitiae ut nullum possit habere modum?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>4. Ad Benedictum Stayum, pro recuperata valetudine Rogerii Boscovichii.</head>
               <l n="4.4.1">Aeger perdiderat luctu Rogerius ambos,</l>
             
               <l n="4.4.2"> Ambobus nunc fert laetitiam incolumis.</l>
             
               <l n="4.4.3">Cur mea nunc, tua cur nunc cessant, maxime vatum,</l>
             
               <l n="4.4.4"> Quos tulit haec aetas, carmina, Stayade?</l>
             
               <l n="4.4.5">Cur non laeti una testemur gaudia, grates</l>
             
               <l n="4.4.6"> Cur non certemus reddere coelitibus?</l>
             
               <l n="4.4.7">Communi et patriae servatum dicere civem,</l>
             
               <l n="4.4.8"> Ingenio qui se, qui decorat patriam?
              <note place="foot" n="1">alibi additum: Vel dico, vel melior debet quo munere fungi, /
                Cur solus fungor munere deterior? <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>5. Ad Benedictum Stayum, ut quemdam in clientelam recipiat.</head>
               <l n="4.5.1">Si quis forte locus, si quis locus, optime Stay,</l>
             
               <l n="4.5.2">Inter amicorum millia multa vacat,</l>
             
               <l n="4.5.3">Hunc puerum trado, qui te miratur et optat</l>
             
               <l n="4.5.4"> Hoc unum, fieri, si patiare, tuus.</l>
             
               <l n="4.5.5">Dignus et est fieri: sanctas colit usque Camoenas,</l>
             
               <l n="4.5.6"> Atque puer scribit digna placere viris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>6. De coma Rogerii Boscovichii a se Latinis versibus expressa ex Italicis Julii
            Caesaris Cordarae.</head>
               <l n="4.6.1">Ne coma Rotgeri, Tusco quam carmine laudat</l>
             
               <l n="4.6.2">Julius, in sola clareat Ausonia,</l>
             
               <l n="4.6.3">Sed, linguae quacumque patent regna ampla Latinae,</l>
             
               <l n="4.6.4"> Cantetur gentes nota per innumeras,</l>
             
               <l n="4.6.5">Haec verti. At quisnam ingenuos aequare lepores,</l>
             
               <l n="4.6.6"> Nativas Juli quis valeat veneres,</l>
             
               <l n="4.6.7">Atque jocos, genus omne ac venam dulce fluentis</l>
             
               <l n="4.6.8"> Eloquii? Nemo; non ego, non alius.</l>
             
               <l n="4.6.9">Ipse
              <note place="foot" n="2">Ipse] <emph>Krša </emph>: Saepe <bibl>Radelja</bibl>
                     <emph> </emph>
                  </note>
             queat digne, credo, sua vertere solus,</l>
             
               <l n="4.6.10"> Tusca cui quantum, ludere carminibus</l>
             
               <l n="4.6.11">Coepit ubi Tuscis, tantum, sermone Quiritum</l>
             
               <l n="4.6.12"> Quum prisco ludit, Musa Latina favet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>7. Ad Bernardum Zamagnam.</head>
               <l n="4.7.1">Quae mihi dictarit versus, Bernarde, rogasti,</l>
             
               <l n="4.7.2">Musa, Thaliane, an candida Calliope?</l>
             
               <l n="4.7.3">Neutra mihi visa est, auditave: quod mihi de me</l>
             
               <l n="4.7.4"> Testanti si non credis, utramque deam</l>
             
               <l n="4.7.5">Tute roga, visit nam te nunc, atque canenti</l>
             
               <l n="4.7.6"> Certatim adspirans utraque diva favet.</l>
             
               <l n="4.7.7">Tempora me laetis transgressum versibus apta,</l>
             
               <l n="4.7.8"> Si qua cano, ridens utraque diva fugit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>8. Ad Bernardum Zamagnam, de quadam ejus elegia in laudem canis.</head>
               <l n="4.8.1">Carmine, quo, Bernarde, canem super astra locasti,</l>
             
               <l n="4.8.2"> Ipsum etiam pariter te super astra locas,</l>
             
               <l n="4.8.3">Atque novo insubres percellis lumine, vates</l>
             
               <l n="4.8.4"> Ante alios multo clarus et igne micas.</l>
             
               <l n="4.8.5">Me juvat in dulci visus hinc figere alumno;</l>
             
               <l n="4.8.6"> Partem in te laudis miror et ipse meae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>9. De Benedicto Stayo.</head>
               <l n="4.9.1">Vidi egomet (sacri, Phoebo monstrante, poetae</l>
             
               <l n="4.9.2"> Quidquid agunt manes cernimus et superi)</l>
             
               <l n="4.9.3">Vidi umbram ingentem Neutoni, umbramque Lucreti</l>
             
               <l n="4.9.4"> Stayadae obscura nocte subire domum.</l>
             
               <l n="4.9.5">Nec mora: dia viro scribenti carmina magni</l>
             
               <l n="4.9.6"> Ad latus hinc atque hinc astiterunt comites,</l>
             
               <l n="4.9.7">Alter et incoeptum doctrinae luce rigavit,</l>
             
               <l n="4.9.8"> Alter musaeo nectare sparsit opus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>10.
              <note place="foot" n="3">Vide aliud epigram. sub num.o 19.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Benedictum Stayum frustra a Lyda et Puccino rogatum ut
            aliquid carminis scriberet.</head>
               <l n="4.10.1">Necdum etiam incaluit, Stay, mens frigida! Necdum</l>
             
               <l n="4.10.2"> Vincuntur blanda ferrea corda prece!</l>
             
               <l n="4.10.3">Carmen Lyda tuum poscit sibi; Lyda, jubere</l>
             
               <l n="4.10.4"> Digna magis, toties carmen inane rogat!</l>
             
               <l n="4.10.5">Et rogat, heu, frustra; perstas adamantinus, ut quae</l>
             
               <l n="4.10.6">Stat rupes mediis horrida in aequoribus,</l>
             
               <l n="4.10.7">Nec quoquam cedit, quoquam nec pulsa movetur,</l>
             
               <l n="4.10.8"> Spumea ne quicquam verberat unda latus.</l>
             
               <l n="4.10.9">Crede mihi: flecti praestat jam probra paramus,</l>
             
               <l n="4.10.10"> Ni victus cedas, dicere multa tibi.</l>
             
               <l n="4.10.11">Diceris gelida infelix torpere senecta,</l>
             
               <l n="4.10.12">Nec clario, ut quondam, corda celere deo;</l>
             
               <l n="4.10.13">Diceris jam non vates, quem vatibus aetas</l>
             
               <l n="4.10.14">Haec merito, quot sunt, omnibus antetulit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>11. De Stayo valente.</head>
               <l n="4.11.1">Stayus ecce valet, sanctae, gaudete, Camoenae,</l>
             
               <l n="4.11.2"> Immotum Pindi stat decus et columen.</l>
             
               <l n="4.11.3">Vos vestrum servate diu, si gloria vatum,</l>
             
               <l n="4.11.4"> Si vestra est vobis gloria cara, deae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>12. Sub imagine Benedicti Stay.</head>
               <l n="4.12.1">Staïadae faciem cernis; vis cernere mentem?</l>
             
               <l n="4.12.2"> Eximii vatis carmina dia lege.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>13. Aliud.
              <note place="foot" n="4">stamp.to sub num.o
                39. p.a 46. con questa correzzione <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.13.1">Stayadae os vera nosce
              <note place="foot" n="5">vera nosce] cernis vera <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             hic in imagine: norunt </l>
             
               <l n="4.13.2">Ingenium in libris
              <note place="foot" n="6">norunt / Ingenium in libris] mentem / In libris cernunt
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             nostri etiam antipodes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>14. [13.*] Seu</head>
               <l n="4.14.1">Stayadae os vera nosce hic in imagine: vatis</l>
             
               <l n="4.14.2"> Ingenium norunt nostri etiam antipodes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>15. [14.] De Benedicto Stayo. Poeta et philosopho praestantissimo.</head>
               <l n="4.15.1">Newtoni sophiam, numeros aequare Lucreti</l>
             
               <l n="4.15.2">Stayadae faciles annuerunt superi.</l>
             
               <l n="4.15.3">Unus habet duplicem lauroque, oleaque coronam,</l>
             
               <l n="4.15.4">Phoebo, Cecropiae carus et ille deae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>16. [15.] Ad Thysillum, de Benedicto Stayo.</head>
               <l n="4.16.1">Eximium et similem priscis nullum tibi vatem</l>
             
               <l n="4.16.2">Romana inventum scribis in Arcadia?</l>
             
               <l n="4.16.3">Stayada magno quid factum? Vivit? Haberi</l>
             
               <l n="4.16.4"> Pastorum coetu pergit in Arcadico?</l>
             
               <l n="4.16.5">Illum etiam priscis reris, Thysille, minorem?</l>
             
               <l n="4.16.6"> Illum etiam vatem non satis eximium?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>17. [16.] Ad Eunum, de Benedicto Stayo.</head>
               <l n="4.17.1">Cur tibi Stayadem nemo non praeferat, Eune,</l>
             
               <l n="4.17.2"> Saepe rogas: paucis dicam equidem ingenue.</l>
             
               <l n="4.17.3">Quod vult Stayades, dicit; tu, quod potes, Eune,</l>
             
               <l n="4.17.4"> Te versus, versum ducit at ille suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>18. [17.] De Varo et Stayo.</head>
               <l n="4.18.1">Varus posse negat quemquam clarere Latino</l>
             
               <l n="4.18.2"> Horum hominum, qui nunc vivimus, eloquio.</l>
             
               <l n="4.18.3">Quod verbis negat ille, docet re Stayus ipsa</l>
             
               <l n="4.18.4"> Antiquo antiquis non minor eloquio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>19. [18.] De Stayo aegrotante.</head>
               <l n="4.19.1">Stayus aegrotat: sanctae properate Camoenae,</l>
             
               <l n="4.19.2"> Ferte et opem, qui vos auxit honore, viro.</l>
             
               <l n="4.19.3">Quem juvet, hunc verter ni vatem servet Apollo,</l>
             
               <l n="4.19.4">Vatum omni mire qui sapit in numero,</l>
             
               <l n="4.19.5">Cujus ob ingenium, passim quae spreta jacebant,</l>
             
               <l n="4.19.6"> Carmina opus dici futile desierunt?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>20. [19.] Ad Benedictum Stayum. A Lyda et Puccino frustra rogatum, ut aliquid
            carminis scriberet.</head>
               <l n="4.20.1">Crudelis, Lydaeque preces et carmina dia</l>
             
               <l n="4.20.2"> Puccini ventos irrita ferre sinis?</l>
             
               <l n="4.20.3">Crudelis, duras quae possent flectere quercus,</l>
             
               <l n="4.20.4"> Flectere te blandis non potuere modis?</l>
             
               <l n="4.20.5">Nil scribis, frustra, Stay, tam saepe rogatus,</l>
             
               <l n="4.20.6">Mutus et es Phario non minus Harpocrate.</l>
             
               <l n="4.20.7">Saltem ne ferus, ah, dicare ac ferreus esse,</l>
             
               <l n="4.20.8"> Si non vis illis scribere, scribe tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>21. [20.]
              <note place="foot" n="7">Vide aliud sub n.o 22.
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Phosphorum, de Clementis XIII. regno inito.</head>
               <l n="4.21.1">Exere purpureo flavum caput, exere ab ortu,</l>
             
               <l n="4.21.2"> Lucifer, auroramque antevolans, niveum</l>
             
               <l n="4.21.3">Redde diem, triplicis quo regni coepit habenas</l>
             
               <l n="4.21.4"> Clemens et magno maximus in solio</l>
             
               <l n="4.21.5">Consedit. Dextra mitis clementia; laeva</l>
             
               <l n="4.21.6"> Adstitit elato torva Themis gladio,</l>
             
               <l n="4.21.7">Concordes divae, sacri comes utraque regni.</l>
             
               <l n="4.21.8"> Quae simul ut longo res hominum imperio</l>
             
               <l n="4.21.9">Utraque diva regat, referas, bone lucifer, almam</l>
             
               <l n="4.21.10"> Hanc lucem ad multas clarus Olympiadas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>22. [21.]
              <note place="foot" n="8">Vide alia sub n.o 23. 24. 72.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De Clemente XIII. Pontifice Maximo, vi subita morbi prope extincto et paullo post
            valente.</head>
               <l n="4.22.1">Noctem, Roma, colas memor hanc, qua tristior ulla</l>
             
               <l n="4.22.2"> Nunquam, qua nunquam laetior ulla fuit,</l>
             
               <l n="4.22.3">Qua prope vi subitae luxisti mortis ademptum,</l>
             
               <l n="4.22.4"> Qua gavisa patrem es protinus incolumem,</l>
             
               <l n="4.22.5">Digna coli est: luctum brevis abstulit hora, manebunt,</l>
             
               <l n="4.22.6"> (Vaticinor) longis gaudia temporibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>23. [22.] Ad Phosphorum, de die cretionis Pontificis Maximi Clementis XIII.</head>
               <l n="4.23.1">Os nitidum Eoa profer, jam profer ab unda</l>
             
               <l n="4.23.2"> Lucifer et solis nuncius auricomi</l>
             
               <l n="4.23.3">Redde diem, quo rex Urbi, pater obtigit orbi</l>
             
               <l n="4.23.4"> Clemens, quem pietas, quem sibi sancta Themis,</l>
             
               <l n="4.23.5">Virtutesque aliae servari ad longa senectae</l>
             
               <l n="4.23.6"> Optant incolumem tempora Nestoreae,</l>
             
               <l n="4.23.7">Ut pulchre, quod coepit, opus, detexere possit,</l>
             
               <l n="4.23.8"> Ut Latium antiquo restituat decori,</l>
             
               <l n="4.23.9">Ut misero, quo nil quidquam corruptius, orbi</l>
             
               <l n="4.23.10">Detergat labes, foedaque flagitia.</l>
             
               <l n="4.23.11">Optant, nec rerum pater et rex tam pia vota</l>
             
               <l n="4.23.12">Negliget. Hoc mentem nixus in augurio</l>
             
               <l n="4.23.13">Vaticinor: referes, referes bone lucifer almum</l>
             
               <l n="4.23.14">Saepe diem hunc, nobis gaudia saepe iterans.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>24. [23.] De recuperata valetudine Clementis XIII.</head>
               <l n="4.24.1">
                  <note place="foot" n="9">alibi supradm epigr. sic incipit: Quam
                tibi crudeli praecisam jam prope morbo, / Clemens, praesentes protulerunt Superi, /
                Vita quidem dulcis <emph>Radelja </emph>
                  </note>
            Vita quidem dulcis, sed vita dulcius hoc est,</l>
             
               <l n="4.24.2"> Quod magnis grates laetus agit superis,</l>
             
               <l n="4.24.3">Quod, te servato, sic orbis gaudeat, ut si</l>
             
               <l n="4.24.4"> Extremo ipse foret sospes ab interitu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>25. [24.] In idem argumentum.</head>
               <l n="4.25.1">Qui vita fueras nunquam non clarus in omni,</l>
             
               <l n="4.25.2">Nunc ipso es visus major in interitu:</l>
             
               <l n="4.25.3">Sic, quae clara micat media vel luce, coruscat</l>
             
               <l n="4.25.4"> Fax tamen obscuris clarior in tenebris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>26. [25.]
              <note place="foot" n="10">vide aliud epigram. sub num.o 33.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Clementem XIII., mitem bonis, acerbum improbis.</head>
               <l n="4.26.1">Cujus habes agni solium, mitissime Clemens,</l>
             
               <l n="4.26.2"> Quidquid agis, mores, ingeniumque refers,</l>
             
               <l n="4.26.3">Nec tamen Adriaci piguit meminisse leonis:</l>
             
               <l n="4.26.4"> Ille etiam, quo nil mitius esse potest,</l>
             
               <l n="4.26.5">Agnus, ubi improbitas vult frangi, nescia flecti,</l>
             
               <l n="4.26.6"> Horrescit, rictuque asper et ungue leo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>27. [26.] Ad Clementem XIII., quum Romae Societatis Jesu sodales ex Hispania
            hospitio excepisset.</head>
               <l n="4.27.1">O terrae decus, o pater orbis, siccine egenos,</l>
             
               <l n="4.27.2"> Siccine palantes te patrio excipere</l>
             
               <l n="4.27.3">Tute sinu gaudes? Illo
              <note place="foot" n="11">nimirum: sinu <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            , cui se Deus ipse </l>
             
               <l n="4.27.4"> Infundit totus? Quin ope munificus</l>
             
               <l n="4.27.5">Solaris, blandusque foves, ut sedula mater</l>
             
               <l n="4.27.6"> Sollicito prolem pectore languidulam.</l>
             
               <l n="4.27.7">Divitias alius habeat sibi; me juvat una</l>
             
               <l n="4.27.8"> Pauperies, istos quae potis una tuos</l>
             
               <l n="4.27.9">Accipere amplexus, gemmis quos omnibus, omni</l>
             
               <l n="4.27.10"> Quos auro et regnis omnibus antefero.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>28. [27.] Ad eumdem.</head>
               <l n="4.28.1">Te patrem, regemque Tybris vix, maxime Clemens,</l>
             
               <l n="4.28.2"> Senserat, inque tuum nomen agebat aquas,</l>
             
               <l n="4.28.3">Nunc Adriam quam vis, Neptune, mihi objice, dixit,</l>
             
               <l n="4.28.4"> Quod tulit hunc almo progenuitque sinu.</l>
             
               <l n="4.28.5">aemulus an Adriae Tyberis; par gloria utrique</l>
             
               <l n="4.28.6">Ortum illa, hic summum contulit imperium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>29. [28.] Subscriptum imagini Clementis XIII.</head>
               <l n="4.29.1">Ora vide magni Clementis; pingier isto</l>
             
               <l n="4.29.2"> Rex, dices, vultu debuit, atque pater.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>30. [29.]
              <note place="foot" n="12">vide aliud sub n.o 99.
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Clementem XIII. e rusticatione Romam redeuntem.</head>
               <l n="4.30.1">En agite affusi redeuntem rure, Quirites,</l>
             
               <l n="4.30.2"> Clementem laetis plausibus excipite,</l>
             
               <l n="4.30.3">Clementem, qui vos praesens, qui cogitat absens,</l>
             
               <l n="4.30.4"> Vel cum Urbem, vel cum frigida rura colit,</l>
             
               <l n="4.30.5">Cui quamquam multo est melius, ne cesserit omnis</l>
             
               <l n="4.30.6"> Languor adhuc, vestri sedula cura facit,</l>
             
               <l n="4.30.7">Cura patrem camposque inter sylvasque secuta,</l>
             
               <l n="4.30.8">Cura gravis, patri sed tamen apta comes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>31. [30.] Ad Romanam Arcadiam, cum Auronti, id est Clementi XIII.tio ob datam pecuniam ad Parrhasii nemoris instaurationem gratiae agerentur.</head>
               <l n="4.31.1">O nemus Arcadiae, pastorumque aurea sedes,</l>
             
               <l n="4.31.2"> Foeda modo et densis vepribus horridula,</l>
             
               <l n="4.31.3">Nunc pulchra, atque nitens et coetus digna Quiritum,</l>
             
               <l n="4.31.4"> Moenalios vatum digna videre choros,</l>
             
               <l n="4.31.5">Salve; Aurons non immerito quam curat, amatque,</l>
             
               <l n="4.31.6"> Salve, omni Aurontem quae redamas studio,</l>
             
               <l n="4.31.7">Illius et niveo servas in marmore nomen</l>
             
               <l n="4.31.8"> Illius et multa laude sonas; iterum</l>
             
               <l n="4.31.9">Atque iterum mi salve, Aurons quam diligit, omni</l>
             
               <l n="4.31.10"> Aurontem contra quae pietate colis.</l>
             
               <l n="4.31.11">Haec tibi me miro res utraque jungit amore,</l>
             
               <l n="4.31.12"> Haec facit agrestes nescio quos calamos,</l>
             
               <l n="4.31.13">Atque lyrae, atque tubae, silvestrem et Pana Camoenis</l>
             
               <l n="4.31.14"> Omnibus et Phoebo laurigero anteferam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>32. [31.] Ad Clementem XIII. poetarum nomine in quemdam poetam.</head>
               <l n="4.32.1">Dum te servatum gaudemus, maxime Clemens,</l>
             
               <l n="4.32.2"> Nostraque testamur gaudia carminibus,</l>
             
               <l n="4.32.3">Asper et infertus quidam nos ecce poeta</l>
             
               <l n="4.32.4"> Increpat ac tumida voce silere jubet;</l>
             
               <l n="4.32.5">Quem quidem erat justum veniam sibi nempe rogare</l>
             
               <l n="4.32.6"> Ipsi, te viso sospite, quod tacuit.</l>
             
               <l n="4.32.7">Nunc addit culpam culpae, damnandus utroque</l>
             
               <l n="4.32.8">Tam male quod tacuit, tam male quod loquitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>33. [32.] De Cajetano Goltio canente Clementem XIII. Arcadiae restauratorem.</head>
               <l n="4.33.1">Roma, tibi merito gaudes, quod septa ruentis</l>
             
               <l n="4.33.2"> Largus opum Clemens fulciat Arcadiae;</l>
             
               <l n="4.33.3">Gaude etiam, mirus praestanti pectore vates</l>
             
               <l n="4.33.4"> Quod tibi, quodque tuae contigit Arcadiae;</l>
             
               <l n="4.33.5">Sublimi nitens coeli super alta volatu</l>
             
               <l n="4.33.6"> Audit qui voces et videt ora deum;</l>
             
               <l n="4.33.7">Inde redux altum spirat, nec pastor avenas</l>
             
               <l n="4.33.8"> Tractat, Moeoniae sed canit apta tubae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>34. [33.] Ad Clementem XIII., ut se bonis mitem, improbis acerbum praebeat.</head>
               <l n="4.34.1">Sacrorum antistes, laudo, quod candidus agni</l>
             
               <l n="4.34.2"> Innocuos mores, ingeniumque refers;</l>
             
               <l n="4.34.3">Saepe sed irati similem decet esse leonis.</l>
             
               <l n="4.34.4"> Ille etiam, in summi qui sedet arce poli,</l>
             
               <l n="4.34.5">Agnus, ubi improbitas vult frangi, nescia flecti,</l>
             
               <l n="4.34.6"> Horrescit rictuque asper et ungue leo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>35. [34.]
              <note place="foot" n="13">(Vid. epigr. sub n.o 39)
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Ad Antonium Canovam, de mole sepulcrali Clementis XIII., Pontificis Maximi, in
            templo Vaticano ab eodem constructa.</head>
               <l n="4.35.1">Vidi opus, o Canova, tuum, molemque sepulchri,</l>
             
               <l n="4.35.2"> Et mole in celsa quae tria signa micant;</l>
             
               <l n="4.35.3">Vidi, atque admirans perculso pectore dixi:</l>
             
               <l n="4.35.4"> Magne opifex, magnorum aemule Grajugenum,</l>
             
               <l n="4.35.5">Qualis eris quondam, primis qui tantus in orsis</l>
             
               <l n="4.35.6"> aequas Phidiaca marmora sculpta manu!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>36. [35.] Ad Joannem Baptistam Rezzonicum inter clericos ac praesules adscriptum
            ineunte anno tertio pontificatus Clementis XIII., patrui sui.</head>
               <l n="4.36.1">Clementi magno quod tertius incipit annus,</l>
             
               <l n="4.36.2"> Ex quo sacrorum froena tenet solio</l>
             
               <l n="4.36.3">Regali exceptus, laetamur pectore toto:</l>
             
               <l n="4.36.4"> Attamen huic ingens laetitiae cumulus</l>
             
               <l n="4.36.5">Accessit, tibi quod, juvenis venerande, profanam</l>
             
               <l n="4.36.6">Caesariem sacra praesecat ipse manu,</l>
             
               <l n="4.36.7">Datque togam, panditque viam, qua ingressus, eumdem,</l>
             
               <l n="4.36.8">Quem tenet ipse, olim possis adire locum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>37. [36.] Ad Abundium Rezzonicum, nepotem Clementis XIII., senatorem urbis.</head>
               <l n="4.37.1">Scande jugum laetus Capitoli, quo tua Roma,</l>
             
               <l n="4.37.2">Princeps,
              <note place="foot" n="14">Roma, / Princeps,] <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a
                </emph>: princeps / Gloria <emph>Radelja </emph>
                  </note>
             te niveis provehit alitibus.</l>
             
               <l n="4.37.3">Scande, vocant quo te jamdudum publica vota,</l>
             
               <l n="4.37.4"> Inque omni gliscens pectore mirus amor.</l>
             
               <l n="4.37.5">Felix, tanta capis quod praemia, sed mage felix,</l>
             
               <l n="4.37.6"> Praemia quod populo tanta probante capis,</l>
             
               <l n="4.37.7">Quod procerum et vulgi sic implent gaudia mentem,</l>
             
               <l n="4.37.8"> Ullus ut haud usquam sit locus invidiae.</l>
             
               <l n="4.37.9">Caetera contingunt fortunae munere cuivis;</l>
             
               <l n="4.37.10"> Mercedem hanc virtus vindicat una sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>38. [37.] Ad eumdem Abundium Rezzonicum.</head>
               <l n="4.38.1">Aurea dum scandis, princeps, Capitolia, pompam,</l>
             
               <l n="4.38.2"> Atque tuas laudat dum rude vulgus opes,</l>
             
               <l n="4.38.3">Ipsum ego te tota mirabar mente: decore</l>
             
               <l n="4.38.4"> Ut tua purpureus tingeret ora pudor,</l>
             
               <l n="4.38.5">Ut luxu in tanto nec vultu fastus inesset</l>
             
               <l n="4.38.6"> Ullus, nec nubes ulla supercilio.</l>
             
               <l n="4.38.7">Mirabar, mecum et tacitus: quam dignus honore</l>
             
               <l n="4.38.8"> Omni est, qui tanto nil ab honore tumet?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>39. [38.] Oppidum Sancti Archangeli, patria Clementis XIV. De se.</head>
               <l n="4.39.1">Laudabar, pulchro quod structum in colle, quod agri</l>
             
               <l n="4.39.2">Dives sum, campis fertile et uberibus,</l>
             
               <l n="4.39.3">Atque frequens populo, claris et nobile gestis;</l>
             
               <l n="4.39.4">Magna sed haec parvi nunc facio decora.</l>
             
               <l n="4.39.5">Pro cunctis satis est laus una atque unica, divum</l>
             
               <l n="4.39.6"> Munere te, Clemens Maxime, quod genui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>40. [39.] De Clementis XIV. monumento a Canova exarato.</head>
               <l n="4.40.1">Clementis tumulum decorant quae signa, Quirites,</l>
             
               <l n="4.40.2"> Turba frequens plausu dum super astra ferunt,</l>
             
               <l n="4.40.3">Nescio quis torvusque oculos, vultumque severus,</l>
             
               <l n="4.40.4"> Atque genas tristi lividus invidia,</l>
             
               <l n="4.40.5">Mussavitque diu, ceu visa et denique menda,</l>
             
               <l n="4.40.6"> Sella, ait, est, Clemens qua sedet, ampla nimis.</l>
             
               <l n="4.40.7">Ipsam sic Venerem haud ausus reprendere Momus,</l>
             
               <l n="4.40.8"> Reprendit, pedibus quae suberant, soleas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>41. [40.] Ad Pium VI., Pontificem Maximum.</head>
               <l n="4.41.1">Jure pius dici vis nomine, quem negat omni</l>
             
               <l n="4.41.2"> Eximie in vita nemo fuisse pium:</l>
             
               <l n="4.41.3">Esse pium, regni primo quem sentit in ortu,</l>
             
               <l n="4.41.4"> Nec cohibet tacito gaudia Roma sinu,</l>
             
               <l n="4.41.5">Sed tibi certatim plauditque ac fausta precatur,</l>
             
               <l n="4.41.6"> Tamque piis nil non sperat ab auspiciis.</l>
             
               <l n="4.41.7">Et merito: pietas quod regnum condidit una,</l>
             
               <l n="4.41.8"> Una etiam prisco restituet decori.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>42. [41.] De Pio VI., Pontifice Maximo, ejusque insignibus.</head>
               <l n="4.42.1">Lilia Borbonidas, volucrum regina faventes</l>
             
               <l n="4.42.2"> Indicat Austriadas, propitium astra deum.</l>
             
               <l n="4.42.3">Quid nivei flores, Zephyro qui flante vigescunt?</l>
             
               <l n="4.42.4"> Vitam, rege Pio quae viget, innocuam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>43. Versio Italica</head>
               <l n="4.43.1">De' Borboni il favor mostrano i Gigli,</l>
             
               <l n="4.43.2">L' Aquila il Genio dell' Austriaco Impero,</l>
             
               <l n="4.43.3">Gli Astri propizio Iddio co' suoi consigli:</l>
             
               <l n="4.43.4">Ne' bianchi fiori, poiche all' urto fiero</l>
             
               <l n="4.43.5">Reggon de' venti, del Pastor regnante</l>
             
               <l n="4.43.6">Veggo il candido cuor fermo, e costante.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>44. [42.] [  Sac. 63] De Pii VI., Pontificis Maximi, erga Sanctum Petrum pietate.</head>
               <l n="4.44.1">Usque Pius te, Petre, colit, visitque, tuosque</l>
             
               <l n="4.44.2"> Longum suspirans alloquitur cineres;</l>
             
               <l n="4.44.3">Atque tua paullum ne longius absit ab ara,</l>
             
               <l n="4.44.4"> Tecta Quirinalis despicit alta jugi.</l>
             
               <l n="4.44.5">Cultorem tu, dive, tuum servaque juvaque,</l>
             
               <l n="4.44.6"> Fac sacrum et sospes sospitet usque gregem:</l>
             
               <l n="4.44.7">Sic regat et gentes, duce te, tu
              <note place="foot" n="15">te, tu regna] <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a </emph>:
                te, regna <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             regna ferare</l>
             
               <l n="4.44.8"> Ut tua sub Sexto restituisse Pio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>45. [43.] Ad Romam, de Pio VI., Vaticani templi sacrarium dicante.</head>
               <l n="4.45.1">Sexto plaude Pio. Petri sacraria templo,</l>
             
               <l n="4.45.2"> Vota quod optarunt publica, digna vides.</l>
             
               <l n="4.45.3">Tentavere alii frustra; tibi Roma, favente</l>
             
               <l n="4.45.4"> Ille Deo, magnum denique fecit opus.</l>
             
               <l n="4.45.5">Jamque dicat. Plausum late da, Roma; dicanti</l>
             
               <l n="4.45.6"> Ipsos, credo equidem, plaudere coelicolas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>46. [44.] Sacrario Sancti Petri inscribendum.</head>
               <l n="4.46.1">Digna vides Petri templo sacraria. Sextum,</l>
             
               <l n="4.46.2"> Roma, Pium memori pectore grata cole.</l>
             
               <l n="4.46.3">Optatum quondam votis frustra omnibus, ille,</l>
             
               <l n="4.46.4">Tandem vota forent ut rara, fecit opus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>47. [45.] Ad Pium VI., perfecto sacrario templi Vaticani.</head>
               <l n="4.47.1">Publica quod frustra poscebant vota, peractum,</l>
             
               <l n="4.47.2"> Sexte, sub auspiciis vidimus esse tuis.</l>
             
               <l n="4.47.3">Post opus hoc tantum quid poscant publica vota?</l>
             
               <l n="4.47.4">Magne, opere ut longum, Sexte, fruare tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>48. [46.] Museo Pii VI. inscribendum.</head>
               <l n="4.48.1">Heic veterum collecta Pius monumenta locavit,</l>
             
               <l n="4.48.2"> Roma suas demi ne sibi ploret opes,</l>
             
               <l n="4.48.3">Ne tot mira queat domina subducere ab Urbe,</l>
             
               <l n="4.48.4"> Ornari et nostris barbarus exuviis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>49. [47.] De vite enata e basi marmorea in Quirinali.</head>
               <l n="4.49.1">E saxo prodit vitis. Gaudete, Quirites,</l>
             
               <l n="4.49.2"> Atque omen laetis mentibus accipite.</l>
             
               <l n="4.49.3">Dicite: foeda palus gleba tulit ubere fruges,</l>
             
               <l n="4.49.4"> Dura uvas, Sexto Principe, saxa ferunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>50. [48.] De imagine Pii VI., Pontificis Maximi.</head>
               <l n="4.50.1">Externam ut fingunt faciem, sic fingere mentem</l>
             
               <l n="4.50.2">Marmore si possent, aere vel, artifices.</l>
             
               <l n="4.50.3">Non foret haec tantum Sexti viventis imago,</l>
             
               <l n="4.50.4">In terris Sextus viveret at geminus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>51. [49.] Ad Pium VI. subscriptum imagini suae,</head>
               <l n="4.51.1">Effigiem sine mente vides: mens quanta viro sit</l>
             
               <l n="4.51.2"> Urbs passim, passim Gallia tota docet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>52. [50.] Ad Pium VI., Roma digressum.</head>
               <l n="4.52.1">Carus eras Romae praesens, o Sexte, videris</l>
             
               <l n="4.52.2"> Nunc absens idem carior esse tamen.</l>
             
               <l n="4.52.3">Dulce fuit structas moles, cultuque subacta</l>
             
               <l n="4.52.4"> Stagna loqui, atque tuae tot benefacta manus,</l>
             
               <l n="4.52.5">Dulce loqui magis est, quam ferti pectore pastor</l>
             
               <l n="4.52.6">Pro caro superas quanta pericla grege.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>53. [51.] Ad Pium VI., Vindobonam proficiscentem.</head>
               <l n="4.53.1">Urbs effusa sua tecum est de Sede, Quiritum</l>
             
               <l n="4.53.2"> Tecum una cunctis impetus ire fuit.</l>
             
               <l n="4.53.3">Nemo, ubi te celeres rapuerunt, Sexte, jugales,</l>
             
               <l n="4.53.4"> Non udis rediit sub tua tecta genis,</l>
             
               <l n="4.53.5">Nemo sibi moestus patrem non plorat ademptum,</l>
             
               <l n="4.53.6"> Votaque pro dulci mille facit reditu.</l>
             
               <l n="4.53.7">Perge tamen: per te dum publica commoda constent,</l>
             
               <l n="4.53.8"> Fert desiderium, qua pote, Roma tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>54. [52.] De Pio VI., Vindobonam eunte.</head>
               <l n="4.54.1">Saevit hyems; gelidas festinat Sextus ad Arctos,</l>
             
               <l n="4.54.2">Pro caro vitam devovet ille grege:</l>
             
               <l n="4.54.3">Ille, sacrum, ne quid perdatve, aut laedat ovile,</l>
             
               <l n="4.54.4"> Nulla timet forti mente pericla sequi,</l>
             
               <l n="4.54.5">Nec dubitat glaciem et gelidas calcare pruinas,</l>
             
               <l n="4.54.6"> Ire nec aggesta per juga tecta nive.</l>
             
               <l n="4.54.7">Hoc satis est mi scire unum: quocumque cadant res,</l>
             
               <l n="4.54.8"> Qui facit hoc, pastor noscitur esse bonus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>55. [53.] Ad Pium VI., Vindobonam festinantem.</head>
               <l n="4.55.1">Nulla mora est: gelidas curris festinus ad Arctos,</l>
             
               <l n="4.55.2"> Horrida nec saevo frigore terret hyems,</l>
             
               <l n="4.55.3">Nec verna expectas ut coelum temperet hora,</l>
             
               <l n="4.55.4">Nec Zephyri aggestas solvat ut aura nives.</l>
             
               <l n="4.55.5">Cunctando Fabius Romanam restituit rem,</l>
             
               <l n="4.55.6"> Quod nil cunctaris tu, Pie, restitues.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>56. [54.] De Roma, Pio VI. absente.</head>
               <l n="4.56.1">Sextus abest; sola interea quid Roma? Veretur</l>
             
               <l n="4.56.2"> Absentem et memori pectore fida colit;</l>
             
               <l n="4.56.3">Quam valeat, quid agat, quo venerit, usque requirit,</l>
             
               <l n="4.56.4"> Nata velut caro quae timet usque patri.</l>
             
               <l n="4.56.5">Sic desiderium verbis testatur amicis:</l>
             
               <l n="4.56.6"> Sextus abest, Sexti nomine Roma sonat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>57. [55.] Ad Pium VI., Vindobonam proficiscentem.</head>
               <l n="4.57.1">I felix, i Sexte; praeit te Petrus euntem,</l>
             
               <l n="4.57.2"> Praesens cultorem servat et usque suum.</l>
             
               <l n="4.57.3">Ille auctor, sacrum ad cinerem dum cernuus oras,</l>
             
               <l n="4.57.4"> Nempe fuit, jussae dux erit ille viae.</l>
             
               <l n="4.57.5">Hoc duce successum poterit res nulla morari,</l>
             
               <l n="4.57.6"> Hoc duce, vaticinor, prospera cuncta cadent.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>58. [56.] De Pio VI., iter faciente.</head>
               <l n="4.58.1">Auget, Sexte, tuam passim praesentia famam;</l>
             
               <l n="4.58.2"> Auditis in te plura vident populi;</l>
             
               <l n="4.58.3">Et laeti haud Romae tot de te mira loquutae,</l>
             
               <l n="4.58.4"> Verum oculis gaudent credere quisque suis.</l>
             
               <l n="4.58.5">Nescio quid claro nimirum prodit ab ore,</l>
             
               <l n="4.58.6"> Quod mulcet, mentes quod rapit attonitas,</l>
             
               <l n="4.58.7">Quo viso exclamant sacra formidine rapti:</l>
             
               <l n="4.58.8"> Corpus humi pronum sternite, numen adest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>59. [57.] Ad Pium VI., Vindobona reducem.</head>
               <l n="4.59.1">Quam densi gliscunt plausus! Quam laeta frequentum</l>
             
               <l n="4.59.2"> Certatim fervent gaudia Romulidum!</l>
             
               <l n="4.59.3">Ut Superis grates reddunt! Ut longa precantur</l>
             
               <l n="4.59.4"> Incolumi aetatis tempora Nestoreae!</l>
             
               <l n="4.59.5">Jure, pater, fulgetque hilari tibi risus in ore,</l>
             
               <l n="4.59.6">Dulcibus et lacrymis immaduere genae.</l>
             
               <l n="4.59.7">Regibus haec merces una est: curam, atque labores,</l>
             
               <l n="4.59.8"> Magnaque communis gesta rependit amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>60. [58.] Ad Pium VI.</head>
               <l n="4.60.1">Publica res tecum supremo erepta periclo est,</l>
             
               <l n="4.60.2">Te salvo, salvam se tua Roma putat,</l>
             
               <l n="4.60.3">Mundus ad occasum primo et sibi gaudet ab ortu,</l>
             
               <l n="4.60.4"> Passim et laetitiae dat bona signa suae.</l>
             
               <l n="4.60.5">O Roma, o mundo secli melioris origo,</l>
             
               <l n="4.60.6">Communi a Superis o date Sexte bono!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>61. [59.] De valetudine recuperata Pii VI. et cardinalis Spinelli</head>
               <l n="4.61.1">Magne vales jam Sexte, valet Spinellius una,</l>
             
               <l n="4.61.2"> Salvum Roma simul gaudet utrumque caput.</l>
             
               <l n="4.61.3">Scilicet eximius desit ne legibus auctor,</l>
             
               <l n="4.61.4">Desit ne custos legibus eximius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>62. [60.] Subscriptum imagini Pii VI., Pontificis Maximi.</head>
               <l n="4.62.1">Majestas et amor vultu junguntur in uno
              <note place="foot" n="16">uno] <emph>Krša </emph>: omni<emph> Radelja</emph>
                  </note>
            :</l>
             
               <l n="4.62.2"> Hoc regem, hoc possis noscere in ore patrem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>63. [61.] Pio VI. Pontifici Maximo ad paludem Pomptinam invisendam proficiscenti.</head>
               <l n="4.63.1">I pater, i, quos ante palus limosa tegebat,</l>
             
               <l n="4.63.2"> Vise, agros, curis jam loca culta tuis.</l>
             
               <l n="4.63.3">Appia jam teritur mannis, late obsita junco</l>
             
               <l n="4.63.4">Quae fuerant, laetis frugibus arva nitent.</l>
             
               <l n="4.63.5">Jussum pergit iter gravis unda et devius ante</l>
             
               <l n="4.63.6"> Amnis froenatis in mare fertur aquis.</l>
             
               <l n="4.63.7">I, cupidos jam pasce oculos, i, cerne, secundet</l>
             
               <l n="4.63.8"> Cujus habes solium, quam tua vota, Deus.</l>
             
               <l n="4.63.9">Ille operum princeps, operum meta ille tuorum,</l>
             
               <l n="4.63.10"> Quidquid agis, magna promovet usque manu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>64. [62.]
              <note place="foot" n="17">Vide aliud sub n.o 64.
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De Pio VI. Pontifice Maximo Obeliscus Quirinalis.</head>
               <l n="4.64.1">Parvus ego statuor celso heic in colle Quirini,</l>
             
               <l n="4.64.2">Atque sua Sextus me quoque servat ope.</l>
             
               <l n="4.64.3">Sarciri et fractum jussit, pulchreque poliri,</l>
             
               <l n="4.64.4"> aeris et ornari lumine fulgiduli.</l>
             
               <l n="4.64.5">Principis haec magni laus est non ultima, curans</l>
             
               <l n="4.64.6"> Grandia, quod parvum negligit ille nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>65. [63.]
              <note place="foot" n="18">(vid. sub n.o 69. 372. 373. 374. 375)
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Ad Antinorium, mirum sub Pio VI. opificem, gratulatio.</head>
               <l n="4.65.1">Invidiae prope jam discerptus dente cruento</l>
             
               <l n="4.65.2"> Crevisti victa major ab invidia;</l>
             
               <l n="4.65.3">Vasta tuae moles arti jam paruit, ingens</l>
             
               <l n="4.65.4"> Ardua, quo jussus, pectora flexit equus.</l>
             
               <l n="4.65.5">A Borea solis jam se convertit ad ortus</l>
             
               <l n="4.65.6"> Immani docilis corpore Tyndarides.</l>
             
               <l n="4.65.7">Roma sonat late plausu. Salve, inclyte, clamant,</l>
             
               <l n="4.65.8"> Salve opifex magno digne reperte Pio,</l>
             
               <l n="4.65.9">Digne operum ad partes magnorum saepe vocari,</l>
             
               <l n="4.65.10"> Augustus Caesar queis sua posthabeat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>66. [64.] Ad Pium VI. Pontificem Maximum, ad agrum Pomptinum invisendum se ferentem.</head>
               <l n="4.66.1">Magnanimus fert se Pomptinum Sextus in agrum,</l>
             
               <l n="4.66.2"> Atque suum praesens visere gestit opus.</l>
             
               <l n="4.66.3">Magnum opus, haec mirans aetas quod suspicit, aetas</l>
             
               <l n="4.66.4"> Omnis quod semper postera suspiciet.</l>
             
               <l n="4.66.5">Laetus eat, laetus maneat, redeatque, beatos</l>
             
               <l n="4.66.6"> Ab se se fieri gaudeat et populos.</l>
             
               <l n="4.66.7">Scilicet eximiis haec regibus una voluptas</l>
             
               <l n="4.66.8"> Pro cura et factis redditur eximiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>67. [65.]
              <note place="foot" n="19">(ponendum inter votiva) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             De machina Italice "Filatojo" Pio VI. dicata.
              <note place="foot" n="20">De machina Italice "Filatojo" Pio VI. dicata, cujus
                inventorem hic inducit poeta. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.67.1">Machina, deproperet quae serum fila, reperta est</l>
             
               <l n="4.67.2"> Haec mihi magna tuis, Sexte, sub auspiciis;</l>
             
               <l n="4.67.3">Quam sacroque tibi, precor et quot stamina ducet,</l>
             
               <l n="4.67.4"> Tot vitae accedant stamina longa tuae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>68 [66.] Domus, in qua Pius VI. paludes Pomptinas invisens divertebat, de se.</head>
               <l n="4.68.1">Qualiscumque, domus ferar omni nobilis aevo,</l>
             
               <l n="4.68.2">Quod laetam Sextus me Pius incoluit;</l>
             
               <l n="4.68.3">Mirum opus, exhaustas et visens saepe paludes,</l>
             
               <l n="4.68.4">Huic aliud nullum praetulit hospitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>69. [67.] De statua damae munificentia Pii VI. restauratae.
              <note place="foot" n="21">De Damae simulacro munificentia Pii VI. restauratae.
                  <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.69.1">Terga canis damae fugientis corripit: hostis</l>
             
               <l n="4.69.2"> Discerpi saevo territa dente timet.</l>
             
               <l n="4.69.3">Dente nec illa tamen periit: peritura sed aevo</l>
             
               <l n="4.69.4"> Jam foede laceris artubus, heu, fuerat!</l>
             
               <l n="4.69.5">Quod vivit, vivetque omnes servata per annos,</l>
             
               <l n="4.69.6"> A Sexto id se se dicit habere Pio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>70. [68.] Ad Pium VI. Pontificem Maximum, de ludo alearum.</head>
               <l n="4.70.1">Alea Romulea nusquam non fervet in urbe;</l>
             
               <l n="4.70.2"> Res jam, Sexte, tuam publica poscit opem.</l>
             
               <l n="4.70.3">Pone modum culpae: vesana licentia sanctas</l>
             
               <l n="4.70.4"> Fac metuat leges et grave supplicium;</l>
             
               <l n="4.70.5">Nec mores perdat, lucri nec turpis amore</l>
             
               <l n="4.70.6">Aurea, quae condis, saecula dedecoret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>71. [69.] [  377] Ad Pium VI. Pontificem Maximum de duobus signis equorum in colle
            Quirinali positis.</head>
               <l n="4.71.1">Vincere Alexandrum, qui vicerat omnia, durum est;</l>
             
               <l n="4.71.2">Durum est indomitum vincere Bucephalum.</l>
             
               <l n="4.71.3">Stant obnixi ambo non cedere. Roma, timori</l>
             
               <l n="4.71.4">Parce tamen: magno cedet uterque Pio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>72. [70.] Ad Pium VI. Pontificem Maximum, de Febronii Palinodia.</head>
               <l n="4.72.1">Sexte, Petri augusta narras dum laetus in aede,</l>
             
               <l n="4.72.2"> Quae tibi Febronii est littera scripta manu,</l>
             
               <l n="4.72.3">Excepit sacer admirans tua verba Senatus,</l>
             
               <l n="4.72.4"> Atque aliquis secum talia dicta dedit:</l>
             
               <l n="4.72.5">Clamasti errantem revocans, victorque reversam</l>
             
               <l n="4.72.6"> Laetaris merito nunc, bone pastor, ovem.</l>
             
               <l n="4.72.7">Illius o utinam quae per vestigia pessum</l>
             
               <l n="4.72.8"> Ibant, atque alias vox tua servet oves.</l>
             
               <l n="4.72.9">Nullaque sit, quae non docilis tibi pareat ultro,</l>
             
               <l n="4.72.10"> Te duce, monstratas et velit ire vias!
              <note place="foot" n="22">Nell' Efem. Lett. di Roma del 1779 pag. 1. e detto "che Pio
                VI lesse e pubblico nel di 25 Ottobre 1778 la ritrattazione di Monsignor Febroni."
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            10</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>73. [71.] Occiso Romae anno 1793. Hugone Bass-ville Gallo, populus Romanus
            clamaverat "Viva il Papa"</head>
               <l n="4.73.1">"Vivat, io, Sextus!", laeti clamate, Quirites,</l>
             
               <l n="4.73.2"> Sospite quo sospes nil sibi Roma timet,</l>
             
               <l n="4.73.3">Libertas quo dira fugam victore capessit,</l>
             
               <l n="4.73.4"> Relligio et celsum tollit ad astra caput.</l>
             
               <l n="4.73.5">Vivat, io, servetque suos virtute suorum</l>
             
               <l n="4.73.6"> Fretus et externas videat usque minas.</l>
             
               <l n="4.73.7">Haec eat, haec Romae totum vox impleat orbem,</l>
             
               <l n="4.73.8"> Intremet et justo Gallia tacta metu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>74. [72.]
              <note place="foot" n="23">Vide aliud epigr. ad Pium VI. sub n.o
                100. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De Clemente XIII. Pontifice Maximo vi subita morbi prope extincto et paullo post
            valente.</head>
               <l n="4.74.1">Clementi magno instabat mors pulchra, laborum,</l>
             
               <l n="4.74.2">Quos tulit in vita, praemia laeta ferens.</l>
             
               <l n="4.74.3">Obtulit instanti se se nil territus ille,</l>
             
               <l n="4.74.4"> Pallida sed scisso Roma sinu ingemuit,</l>
             
               <l n="4.74.5">Et mihi, ait, tantum, proh, Divi, avertite vulnus,</l>
             
               <l n="4.74.6"> Mi tantum, ah, miserae avertite perniciem.</l>
             
               <l n="4.74.7">Sollicitae valuere preces. Mors jussa recessit,</l>
             
               <l n="4.74.8"> Sacratoque manus abstinuit capite,</l>
             
               <l n="4.74.9">Atque ita discedens: Tibi praemia salva manebunt,</l>
             
               <l n="4.74.10"> Communi interea vivere perge bono.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>75. [73.] Ad cardinalem Julium Somaliam.</head>
               <l n="4.75.1">Eximium Sextus tibi quod, Somalia, honorem</l>
             
               <l n="4.75.2">Largitur, toto gratulor ex animo.</l>
             
               <l n="4.75.3">Sed magis ex animo tibi gratulor, hoc quod honore</l>
             
               <l n="4.75.4"> Dignum Roma omni te putet eximio,</l>
             
               <l n="4.75.5">Sexto et certatim nemo non plaudit, honorem</l>
             
               <l n="4.75.6">Praesule in eximio quod locat eximium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>76. [74.] Subscriptum imagini cardinalis Somaliae.</head>
               <l n="4.76.1">Hoc ore, hoc vultu est Somalia: caetera pinget</l>
             
               <l n="4.76.2"> Olim, orbis late qua patet historia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>77. [75.] Ad cardinalem Flanginium.</head>
               <l n="4.77.1">Romano clarus quod fulges denique in ostro,</l>
             
               <l n="4.77.2">Id, Flangine, tibi gratulor ex animo;</l>
             
               <l n="4.77.3">Sed magis hoc, tibi delato quod gaudet honore</l>
             
               <l n="4.77.4">Clarior ob titulos Roma futura tuos;</l>
             
               <l n="4.77.5">Nemo tua Sexto quod cessat plaudere causa,</l>
             
               <l n="4.77.6"> Virtuti solvi praemia quisquis avet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>78. [76.] Ad cardinalem Aloysium Turrigianum. </head>
               <l n="4.78.1">Re praestas, pulchro quod praefers nomine Turri;
              <note place="foot" n="24">seu, ut alibi: Re praestas, praefers quod nomine, Turrigiane
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            
               </l>
             
               <l n="4.78.2">Flectere non ullae te potuere minae,</l>
             
               <l n="4.78.3">Aëriam ut turrim nequeunt inflectere venti,</l>
             
               <l n="4.78.4">Aeolii circum turbinis ira fremit,</l>
             
               <l n="4.78.5">Jam cadit impulsu valido prostrata cuppressus,</l>
             
               <l n="4.78.6"> Eruta jam quercus, pinus et alta jacet.</l>
             
               <l n="4.78.7">Illa sua stat mole, usquam nec flectitur, ictusque</l>
             
               <l n="4.78.8"> Incursusque omnes ardua perpetitur.</l>
             
               <l n="4.78.9">Macte animis, macte o praestanti robore mentis,</l>
             
               <l n="4.78.10"> Magne vir, invictum te dabit ista, deis</l>
             
               <l n="4.78.11">Te dabit ista parem virtus; spe decidet omni</l>
             
               <l n="4.78.12">Edomita elisis anguibus Invidia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>79. [77.] Ad cardinalem Durinum.</head>
               <l n="4.79.1">Virtutes vulgare tuas, Durine, parabam,</l>
             
               <l n="4.79.2"> Atque meis coelo attollere carminibus:</l>
             
               <l n="4.79.3">In manibus citharae, jam vox exibat in auras,</l>
             
               <l n="4.79.4"> Torva sed ex sacro prodiit una choro,</l>
             
               <l n="4.79.5">Et roseas suffusa genas frontemque pudore,</l>
             
               <l n="4.79.6"> Pulchraque transverso labra premens digito.</l>
             
               <l n="4.79.7">Audacem vetuit meritae quidquam hiscere laudis.</l>
             
               <l n="4.79.8">Ergo adsto admirans, attonito et similis,</l>
             
               <l n="4.79.9">Atque tua (hoc certe potis est vis nulla vetare)</l>
             
               <l n="4.79.10"> Verso animo et tacita mente colo decora.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>80. [78.] Ob felicem ingressum Bononiam Andreae Joannetti episcopi Himeriensis et
            administratoris archiepiscopalis Ecclesiae Bononiensis.</head>
               <l n="4.80.1">Felsinei cives, vestrae si gloria gentis,</l>
             
               <l n="4.80.2"> Si patriae dulcis pectora tangit amor,</l>
             
               <l n="4.80.3">Gaudete, hic vestrae talis quod contigit urbi</l>
             
               <l n="4.80.4"> Magnorum praesul munere coelicolum,</l>
             
               <l n="4.80.5">Qui vigiletque, gregique abigat furesque, luposque,</l>
             
               <l n="4.80.6"> Et facilem ductor monstret ad astra viam,</l>
             
               <l n="4.80.7">Nec duris instet jussis, at voce morantes</l>
             
               <l n="4.80.8"> Blandus et exemplis incitet usque suis.</l>
             
               <l n="4.80.9">Haec ego polliceor, nec spe male ludor inani:</l>
             
               <l n="4.80.10">Est aliquid Sexto tam placuisse Pio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>81. [79.] Ad Laurentium Riccium praepositum generalem Societatis Jesu.</head>
               <l n="4.81.1">Optarent nostrae cum te laudare Camoenae,</l>
             
               <l n="4.81.2"> O pater, o gentis fama decusque tuae,</l>
             
               <l n="4.81.3">Continuo iste tuus pudor obstitit. Ergo negantem</l>
             
               <l n="4.81.4"> Aggressa est tali callida Musa dolo.</l>
             
               <l n="4.81.5">Parce metu, dixit, sapiens laudabitur unus,</l>
             
               <l n="4.81.6"> In nostro sapiens carmine solus erit.
              <note place="foot" n="25">Poeta loquitur de elegia, cujus titulus est "Ad amplissimum
                praesulem suppresso nomine" <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="4.81.7">Sic pudor elusus, mutato nomine, sic te</l>
             
               <l n="4.81.8"> Extulimus meritis laudibus astra super.</l>
             
               <l n="4.81.9">Nemo etenim in populo non sensit, scilicet uni</l>
             
               <l n="4.81.10"> Ille tibi ignotus quis fuerit sapiens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>82. [80.] Ad convictores Seminarii Romani, qui praepositum Societatis Jesu publice
            laudarant.</head>
               <l n="4.82.1">O, flos Italiae, pubes generosa, beatam</l>
             
               <l n="4.82.2"> Si quis Loyolae dicere vult sobolem,</l>
             
               <l n="4.82.3">Quod multa illorum cumulastis laude parentem,</l>
             
               <l n="4.82.4">Dicturum id vere non ego diffiteor.</l>
             
               <l n="4.82.5">Illa tamen multo esse beatior est mihi visa,</l>
             
               <l n="4.82.6">Tales eduxit sedula quod juvenes,</l>
             
               <l n="4.82.7">Praestantes Phoebi, praestantes Palladis arte,</l>
             
               <l n="4.82.8"> Praestantes grato pectore et ex animo</l>
             
               <l n="4.82.9">Gaudentes, altrix ipsorum nacta parentem</l>
             
               <l n="4.82.10"> Munere quod divum est eximio eximium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>83. [81.] De Petro Leopoldo Austriaco Magno Etruriae duce Roma loquitur.</head>
               <l n="4.83.1">O divae genus Austriados, quo fratre superbit</l>
             
               <l n="4.83.2"> Coesar, quo gaudet Flora beata duce,</l>
             
               <l n="4.83.3">Etruscis meus adveniens huc Tibris ab oris</l>
             
               <l n="4.83.4"> Multa mihi de te magnaque rettulerat:</l>
             
               <l n="4.83.5">Mitem, magnanimum, nullis non dotibus auctum</l>
             
               <l n="4.83.6">Narrans, heroum corpora quae decorant,</l>
             
               <l n="4.83.7">Quaeque animos. Majora fide narrasse putabam;</l>
             
               <l n="4.83.8"> Sed tua praesentis factaque cum licuit</l>
             
               <l n="4.83.9">Dictaque mirari, clamavi Roma: minora</l>
             
               <l n="4.83.10"> Reris cuncta meus mi retulit Tiberis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>84. [82.] De Romanorum principum hymenaeis.</head>
               <l n="4.84.1">Odescalchiadas, Corsinos, Chisiadasque,</l>
             
               <l n="4.84.2"> Albanosque vide, Roma, tibi quatuor</l>
             
               <l n="4.84.3">Unde ortos nosti magnis claros benefactis,</l>
             
               <l n="4.84.4"> Quorum viva cluet gloria, pontifices.</l>
             
               <l n="4.84.5">Hae se se ut claro gentes junxere Hymenaeo,</l>
             
               <l n="4.84.6"> Non ne meram spondent semideum sobolem?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>85. [83.] De Parmensis ducis filia prima conjuge Josephi II. Imperatoris in Arcadum
            coetum adscripta.</head>
               <l n="4.85.1">Hoc erat, hoc, nuper quod capripedes satyrisci</l>
             
               <l n="4.85.2">Maenalon ingenti non sine laetitia</l>
             
               <l n="4.85.3">Lustrabant, agili tollentes corpora saltu;</l>
             
               <l n="4.85.4">Hoc, quod Pan junctis nuper arundinibus</l>
             
               <l n="4.85.5">Mulcebat cantuque auras. Nova gloria nempe</l>
             
               <l n="4.85.6"> Accessit nostrae moenibus Arcadiae:</l>
             
               <l n="4.85.7">Illa quod Austriaco juveni nuptura puella,</l>
             
               <l n="4.85.8"> Magnorum proles incluta Borbonidum,</l>
             
               <l n="4.85.9">Illa, colit quam Parma, ingens quam mox colet Ister</l>
             
               <l n="4.85.10"> Florentem eximie laudibus eximiis,</l>
             
               <l n="4.85.11">Maenalio scribi gaudet sua nomina trunco,</l>
             
               <l n="4.85.12"> Diva nec agrestis pars negat esse chori.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>86. [84.] De Florentia et Dante.
              <note place="foot" n="26">De Florentia et Dante Aligherio. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="4.86.1">Te fraudum sedem ac sceleris, Florentia, Dantes</l>
             
               <l n="4.86.2"> Ille tuus dixit: nec tamen eripuit</l>
             
               <l n="4.86.3">Splendoris tantum quantum dedit. Illa dolentis</l>
             
               <l n="4.86.4"> Credita non ulli vana querela jacet,</l>
             
               <l n="4.86.5">Sed magis, atque magis tua laus viget; esse fereris</l>
             
               <l n="4.86.6"> Quod semper Tusci patria Moeonidae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>87. [85.] De Venetiis.</head>
               <l n="4.87.1">Dum Venetam se se jactat Neptunus ob urbem,</l>
             
               <l n="4.87.2"> Reddidit haec fratri Jupiter: Ista tuam</l>
             
               <l n="4.87.3">Quam dicis, Neptune, urbem, tua dicier ipsa</l>
             
               <l n="4.87.4"> Nolit, te victo, quae tua regna tenet,</l>
             
               <l n="4.87.5">Nec servit pelago, verum imperat, Adria late</l>
             
               <l n="4.87.6">Qua patet, edomiti magna maris domina.</l>
             
               <l n="4.87.7">Nec magna est, aedes media quod condit in unda,</l>
             
               <l n="4.87.8"> Sed sibi quod regnum condidit eximium,</l>
             
               <l n="4.87.9">Regnum, fortunae possit quod vincere fluctus,</l>
             
               <l n="4.87.10">Quasque ferunt rebus tempora longa vices.</l>
             
               <l n="4.87.11">Jupiter haec; doluit Neptunus; verba tonantis</l>
             
               <l n="4.87.12"> Laudarunt laeto caelicolae fremitu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>88. [86.] In nuptiis Joannis Vidman nobilis Veneti.</head>
               <l n="4.88.1">O praestans juvenis, cum te, diamque puellam</l>
             
               <l n="4.88.2">Candidus aeterno foedere junxit Hymen,</l>
             
               <l n="4.88.3">Urbs maris Adriaci regnatrix laeta favoris</l>
             
               <l n="4.88.4"> Vultuque et plausis signa dedit manibus.</l>
             
               <l n="4.88.5">Nam quae vos novit, vestros novitque parentes,</l>
             
               <l n="4.88.6"> Novit avos, proavos et proavum proavos,</l>
             
               <l n="4.88.7">Omnes omnigena praestantes laude, suaeque</l>
             
               <l n="4.88.8"> Ingens et decus et praesidium patriae,</l>
             
               <l n="4.88.9">Conjugio ex isto nil parvum sperat, ituram</l>
             
               <l n="4.88.10"> Sed, qua clara patrum gloria praegreditur,</l>
             
               <l n="4.88.11">Progeniem, Venetam quae rem servetque, superque</l>
             
               <l n="4.88.12"> Astra manu fortis consilioque ferat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>89. [87.] Octaviae Odescalchiae.
              <note place="foot" n="27">In nuptiis Octaviae Odescalchiae et Nicolai Rospiliosi ducis
                Zagaroli. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.89.1">Laeto cuncta sonant plausu: laetus venit Hymen,</l>
             
               <l n="4.89.2"> Et gerit in nivea vincla facemque manu.</l>
             
               <l n="4.89.3">Aedibus e patriis jam prodi, Octavia, cari</l>
             
               <l n="4.89.4"> aedes et juvenis jam tua tecta pete.</l>
             
               <l n="4.89.5">Quid precer interea laetum, faustumque? Rogari</l>
             
               <l n="4.89.6"> Quid tibi tu divos, dia puella, velis?</l>
             
               <l n="4.89.7">Hoc precor, hoc posci tibi vis, reor, ipsa: paternae</l>
             
               <l n="4.89.8"> Omnigena cedat nil tua laude domus,</l>
             
               <l n="4.89.9">Virque tuum tuus exaequet virtute parentem,</l>
             
               <l n="4.89.10"> Tuque tuae matris tot decora aequipares,</l>
             
               <l n="4.89.11">Et, quae nascetur proles tibi multa tuorum,</l>
             
               <l n="4.89.12"> Sit fratrum eximiis dotibus assimilis.</l>
             
               <l n="4.89.13">Evenient: probat ipse preces, ac, ter face mota,</l>
             
               <l n="4.89.14"> Haec mea festivus vota secundat Hymen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>90. [88.] Ad Octaviam Odescalchiam.</head>
               <l n="4.90.1">Sponsi dona tui raras, Octavia, gemmas</l>
             
               <l n="4.90.2"> Inspexi, multo lumine fulgidulas</l>
             
               <l n="4.90.3">Admirans; tacitus mecum dein talia: Gemmae</l>
             
               <l n="4.90.4"> Fulgidulae, vobis jam cadet omne decus,</l>
             
               <l n="4.90.5">Illa ubi vos capite in flavo, collove locarit</l>
             
               <l n="4.90.6"> In niveo, stellis ut cadit omne decus,</l>
             
               <l n="4.90.7">Sol ubi sydereo coetu se se intulit almus,</l>
             
               <l n="4.90.8"> Unus et auratis fulgurat in radiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>91. [89.] Ad eamdem.</head>
               <l n="4.91.1">Luce micant pulchra tot gemmae, Octavia, sponsi</l>
             
               <l n="4.91.2">Dona tui; gemmis tu quoque pulchra micas;</l>
             
               <l n="4.91.3">Nec tamen a cultu es tu pulchrior; ipse decorem</l>
             
               <l n="4.91.4"> Sed magis a pulchro corpore cultus habet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>92. [90.] Octaviae Odescalchiae novę nuptę e patria domo exeunti.</head>
               <l n="4.92.1">Felix praestanti vir conjuge! Tu quoque felix</l>
             
               <l n="4.92.2"> Praestans eximio nupta puella viro!</l>
             
               <l n="4.92.3">Queis merito plaudit, quos et colit inclyta Roma,</l>
             
               <l n="4.92.4"> Miraturque, amplis laudibus et cumulat.</l>
             
               <l n="4.92.5">Esse cupit vestro et surgent qui sanguine, vobis</l>
             
               <l n="4.92.6"> Et proavis similes, fratribus et proavum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>93. [91.]
              <note place="foot" n="28">Vide epigr. de nuptiis Sigis. Chisii sub n.o 101. et 125. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Sigismundum Chisium, de principibus Odescalchiis.
              <note place="foot" n="29">Ad Sigismundum Chisium, de Flaminia et de principibus
                Odescalchiis. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.93.1">Livius hanc genuit, peperit Victoria nympham,</l>
             
               <l n="4.93.2"> Quae tibi, magne, parat nubere, Chisiada:</l>
             
               <l n="4.93.3">Nata nec eximios non aequat laude parentes</l>
             
               <l n="4.93.4"> Corporis atque animi dotibus eximiis.</l>
             
               <l n="4.93.5">Dĵ faciant, qualis, qualique est edita stirpe,</l>
             
               <l n="4.93.6"> Tali prole tua compleat illa domum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>94. [92.] Balthassari Odescalchio natum filium gratulatur.</head>
               <l n="4.94.1">Primus formoso qui te vocet ore parentem</l>
             
               <l n="4.94.2"> Prognatum toto gratulor ex animo,</l>
             
               <l n="4.94.3">Cui quidnam verax praesago pectore verax</l>
             
               <l n="4.94.4"> Non sine Phoebaeo numine vaticiner?</l>
             
               <l n="4.94.5">Cuncta simul, matura virum quum fecerit aetas,</l>
             
               <l n="4.94.6"> aequabit laudes, Balthasar, ille tuas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>95. [93.] Ad Balthassarrem Odescalchium, de Homeri illustrationibus.</head>
               <l n="4.95.1">Maeonidae interpres magnum mirabar Homerum</l>
             
               <l n="4.95.2"> Nullis non illum vatibus anteferens;</l>
             
               <l n="4.95.3">Nunc magis at miror, diae quum fulgura lucis</l>
             
               <l n="4.95.4"> Clara illi affundis, Balthasar eximie,</l>
             
               <l n="4.95.5">Atque, suis olim scripsit quae Popius Anglis,</l>
             
               <l n="4.95.6"> Vis nota esse tuis non minus Ausonidis.</l>
             
               <l n="4.95.7">Urge opus incaeptum, lingua et mirandus utraque,</l>
             
               <l n="4.95.8"> His patrios fines affice muneribus,</l>
             
               <l n="4.95.9">Atque doce, veri quae sit forma illa poetis,</l>
             
               <l n="4.95.10"> Ignotam nostris quam doleo Arcadibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>96. [94.] Subscriptum imagini Balthassaris Odescalchi.</head>
               <l n="4.96.1">Odescalchiades hic Balthasar, inclytus ille</l>
             
               <l n="4.96.2"> Musarum cultor, fama, patrocinium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>97. [95.] De Aula Odescalchia pro excipiendo Alberto Austriaco in templi Bacchici
            similitudinem exornata.</head>
               <l n="4.97.1">Bacchi templa vides priscis meliora, decorae</l>
             
               <l n="4.97.2"> Candida ubi fervent gaudia laetitiae.</l>
             
               <l n="4.97.3">Austriacum hic juvenem dia cum conjuge, laeta</l>
             
               <l n="4.97.4"> Sed non et nimium Roma soluta colit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>98. [96.] Ad Sigismundum Chisium, de museo in ejus domo picto.</head>
               <l n="4.98.1">Chisi magne, tuas Helicon migravit in aedes,</l>
             
               <l n="4.98.2"> Et colit hos Phoebus Pieridesque Lares.</l>
             
               <l n="4.98.3">Arma operis tibi quaeque sui (viden?) omnia praebet,</l>
             
               <l n="4.98.4"> Atque suam in quaevis carmina spondet opem.</l>
             
               <l n="4.98.5">Quo te cumque rapit sacer impetus, i, licet, audax:</l>
             
               <l n="4.98.6"> Aut lauri, aut hederae praemia prima feres.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>99. [97.] Ad Paullum Borghesium, de domo ingeniose ad speciem aucta.</head>
               <l n="4.99.1">Pulchram, Paulle, domum vidi. Pars altera fabri,</l>
             
               <l n="4.99.2"> Ingenio pars est altera structa tuo.</l>
             
               <l n="4.99.3">Dispositis iteras speculis conclavia; quaeque</l>
             
               <l n="4.99.4"> Et res adspectu bis placet a gemino.</l>
             
               <l n="4.99.5">Arte tua gaude: laxatas tollimus aedes,</l>
             
               <l n="4.99.6"> Solertem ad coelum tollimus et dominum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>100. [98.] De Victoria Odescalchia, Romam advecta.</head>
               <l n="4.100.1">Si qua tumet pulchram ob faciem, formaeque leporem,</l>
             
               <l n="4.100.2"> Ponat jam fastus victa puella suos
              <note place="foot" n="30">suos] <emph>Krša </emph>: suas<emph> Radelja</emph>
                  </note>
            .</l>
             
               <l n="4.100.3">Argivae haud impar Helenae Victoria linquens</l>
             
               <l n="4.100.4"> Ripam Arni, flavum se tulit ad Tyberim.</l>
             
               <l n="4.100.5">Haec, quocumque venit, formas una anteit omnes,</l>
             
               <l n="4.100.6">Formosae in cunctis nomen et una refert.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>101. [99.] [  344] Ad Clementem XIII. Pontificem Maximum rusticantem.</head>
               <l n="4.101.1">Dum te rura tenent, contractae seria frontis,</l>
             
               <l n="4.101.2"> Regnorum et curas, magnaque consilia,</l>
             
               <l n="4.101.3">O pater et Thracum turbas et si qua timentur,</l>
             
               <l n="4.101.4"> Cuncta sub Albano tristia merge lacu.</l>
             
               <l n="4.101.5">Quidquid ages, quoquo flectes vestigia, circum</l>
             
               <l n="4.101.6"> Te spes, te circum Gaudia laeta volent,</l>
             
               <l n="4.101.7">Ingenui et Lusus et suavis turba Leporum,</l>
             
               <l n="4.101.8"> Et Jocus et vultu Risus hians hilari,</l>
             
               <l n="4.101.9">Queis sine nil gelidi fontes, nil florea rura,</l>
             
               <l n="4.101.10"> Umbraeque et lenes profuerint Zephyri,</l>
             
               <l n="4.101.11">Nec tibi decedet fesso de corpore languor,</l>
             
               <l n="4.101.12"> Nec bene erit nobis, queis pote nil melius,</l>
             
               <l n="4.101.13">Nil quidquam in vita jucundius esse, valentem</l>
             
               <l n="4.101.14"> Imperii quam te froena tenere diu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>102. [100.] Ad Pium VI.
              <note place="foot" n="31">VI.] <emph>corr. ex </emph>VII.</note>
             Pontificem Maximum, </head>
               <l n="4.102.1">ut tandem Romam redeat et omnium saluti, ob latronum multitudinem periclitanti,
            consulat.</l>
             
               <l n="4.102.2">Sexte, veni, miseros urget mala turba Quirites,</l>
             
               <l n="4.102.3">Securis nulla jam licet ire via.</l>
             
               <l n="4.102.4">Furum plena fuit, nunc plena est Roma latronum,</l>
             
               <l n="4.102.5"> Surripuisse olim, nunc rapuisse juvat.</l>
             
               <l n="4.102.6">Rem servare suam nemo audet, summaque voti</l>
             
               <l n="4.102.7"> Haec una est, fodiat ne modo sica latus.</l>
             
               <l n="4.102.8">Sexte, veni, spes una tuis; fac, optime princeps,</l>
             
               <l n="4.102.9"> Nostra simul redeat, te redeunte, salus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>103. [101.] De nuptiis Sigismundi Chisii et Flaminiae Odescalchiae.</head>
               <l n="4.103.1">Et saepe audivi te, Sigismunde, loquentem,</l>
             
               <l n="4.103.2"> Magnumque admirans ingenium obstupui;</l>
             
               <l n="4.103.3">Et tibi desponsae vidi quondam ora puellae,</l>
             
               <l n="4.103.4"> Visaque Spartana pulchrior est Helena.</l>
             
               <l n="4.103.5">Ergo connubii maturo tempore vobis</l>
             
               <l n="4.103.6"> Aurea dum sanctus vincula nectit amor,</l>
             
               <l n="4.103.7">Quid precer? O superi, prolem his concedite, matrem</l>
             
               <l n="4.103.8">Quae facie, patremque ingenio aequiparet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>104. [102.] De Victoria Odescalchia, ejusque gnata Flaminia.
              <note place="foot" n="32">De Victoria Odescalchia, ejusque gnata Flaminia in Arcadum
                coetum cooptata. <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="4.104.1">Totque ac tam raris gnatam Victoria praestet,</l>
             
               <l n="4.104.2"> Flaminia an matrem dotibus, ambigitur.</l>
             
               <l n="4.104.3">Hoc omnes inter sed plane constat, utraque</l>
             
               <l n="4.104.4"> Esse nihil toto cultius et melius</l>
             
               <l n="4.104.5">Foemineo in coetu, nec pol fore, ni dea summis</l>
             
               <l n="4.104.6">Huc aliqua e coeli sedibus adveniat.</l>
             
               <l n="4.104.7">Jure igitur matremque olim tam laeta recepit</l>
             
               <l n="4.104.8"> Nympharum sacras Parrhasidum in tabulas,</l>
             
               <l n="4.104.9">Et nata in tabulas quod nunc dat nomen easdem,</l>
             
               <l n="4.104.10"> Parrhasii nec pars abnuit esse chori,</l>
             
               <l n="4.104.11">Exultat, partumque sibi testatur honorem</l>
             
               <l n="4.104.12"> Et plausu et laetis cantibus Arcadia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>105. [103.] [  Sep. et Lug. 28] In funere Flaminiae Odescalchiae Chisiae.
              <note place="foot" n="33">Pare, che il seguente epigramma sia più encomiastico, che
                lugubre; perciò l' ho messo fra gli encomiastici. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.105.1">Optatam ut prolem vitales fudit in auras,</l>
             
               <l n="4.105.2"> Chisiadum et claro consuluit generi,</l>
             
               <l n="4.105.3">Aurea mortales coetus terrasque reliquit,</l>
             
               <l n="4.105.4">Atque domos abiit Flaminia in superas.</l>
             
               <l n="4.105.5">Illa quidem felix, nec fleri digna; sed, eheu,</l>
             
               <l n="4.105.6"> Conjux, heu genitrix et pater unanimis,</l>
             
               <l n="4.105.7">Et soror et fratres, altum queis vulnus adegit,</l>
             
               <l n="4.105.8"> Roma, tibi tristes eliciunt lacrimas.</l>
             
               <l n="4.105.9">Hos ploras? Ipsam te plora; nam tibi, Roma,</l>
             
               <l n="4.105.10"> Eximium hinc abiens abstulit illa decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>106. [104.] In idem argumentum.</head>
               <l n="4.106.1">Omni quae in vita nunquam non clara fuisti,</l>
             
               <l n="4.106.2">Clarior es tua post funera, Flaminia.</l>
             
               <l n="4.106.3">Sic quae clara micant media vel luce, coruscat</l>
             
               <l n="4.106.4">Fax tamen obscuris clarior in tenebris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>107. [105.] Inscribendum hortis Alexandri Cardinalis Albani.</head>
               <l n="4.107.1">Quales Luculli vidit, seu Coesaris hortos</l>
             
               <l n="4.107.2"> Roma vetus, tales heic nova Roma videt.</l>
             
               <l n="4.107.3">Hospes, Alexandri mirare ingentia facta;</l>
             
               <l n="4.107.4"> Antiquum patriae reddidit ille decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>108. [106.] Ad Balthassarem Odescalchium, de carmine, quo hyemem laudat.</head>
               <l n="4.108.1">Tristis hyems ante hac mihi, Balthasar optime, visa est,</l>
             
               <l n="4.108.2"> Pigra gelu, nigris horrida turbinibus,</l>
             
               <l n="4.108.3">Digna odio, nullis non probris digna, sed illam,</l>
             
               <l n="4.108.4"> Magne, tuo dum tu carmine concelebras,</l>
             
               <l n="4.108.5">Incipit en eadem grata et jucunda videri,</l>
             
               <l n="4.108.6"> Et dici verno tempore laeta magis:</l>
             
               <l n="4.108.7">Nimirum, ut carmen possit convertere mentem,</l>
             
               <l n="4.108.8"> Audieram; nunc re doctus id experior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>109. [107.] Ad Balthassarem Odescalchium, Cunichius de se audiente carmen ab eo
              <note place="foot" n="34">carmen ab eo] ab<add resp="ed">2</add> eo<add resp="ed">3</add> carmen<add resp="ed">1</add>
                  </note>
             scriptum in autumnum.</head>
               <l n="4.109.1">Autumnum exegi Romae, caruique beati</l>
             
               <l n="4.109.2"> Ruris non laeto pectore deliciis.</l>
             
               <l n="4.109.3">Autumnum sed tu dum, Balthasar optime, scribis,</l>
             
               <l n="4.109.4"> Pingis et agrorum gaudia mirifice,</l>
             
               <l n="4.109.5">Urbe procul tecum rapior, rurisque beati</l>
             
               <l n="4.109.6"> Hercle fruor laeto pectore deliciis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>110. [108.] Ad Balthassarem Odescalchium, se ejus carminis lectione nunquam satiari.</head>
               <l n="4.110.1">Tale mihi saevus carmen si diceret hostis, </l>
             
               <l n="4.110.2"> Fratre mihi fieret carior ille meo,</l>
             
               <l n="4.110.3">Quid tu cum dicis, quo nil mihi carius uno est,</l>
             
               <l n="4.110.4"> Junctius et sanctae foedere amicitiae?</l>
             
               <l n="4.110.5">Incendor totis flammato corde medullis,</l>
             
               <l n="4.110.6"> Inque tuo exulto, Balthasar, ingenio.</l>
             
               <l n="4.110.7">Atque iterum, atque iterum posco gratum mihi carmen,</l>
             
               <l n="4.110.8">Dulci unquam fio nec satur ambrosia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>111. [109.] De Xisti V. Vaticana pyramide a Benedicto XIV. sublatis inanibus
            ornamentis circa basim positis pristinae majestati restituta.</head>
               <l n="4.111.1">Xiste pater, gaude: Benedicto vindice, foedis</l>
             
               <l n="4.111.2">Illa tua erepta est pyramis e pedicis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>112. [110.] De Spinelli urbis praefecti et Preti praefecti viarum in fungendo munere
            diligentia.</head>
               <l n="4.112.1">Tutus eo, mundusque urbis per compita. Servas</l>
             
               <l n="4.112.2"> Tu, Spinelle, caput, tu mihi, Prete, pedes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>113. [111.] De docili Romanorum ingenio ad Spinellum praefectum urbis.</head>
               <l n="4.113.1">Fortis equi Roma est similis
              <note place="foot" n="35">Roma est similis] est<add resp="ed">2</add> similis<add resp="ed">3</add> Roma<add resp="ed">1</add>
                  </note>
            ; non apta domari</l>
             
               <l n="4.113.2"> Cuilibet, at doctam sentit amatque manum.</l>
             
               <l n="4.113.3">Hinc, Spinelle, tibi docilem se praebet, agique</l>
             
               <l n="4.113.4"> Se nutu gaudet, magne vir, illa tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>114. [112.] De eximia Spinelli praefecti urbis auctoritate in ea regenda.</head>
               <l n="4.114.1">Quam tibi morigeri se dent, Spinelle, Quirites,</l>
             
               <l n="4.114.2"> Quae nutu froenas, plena theatra docent.</l>
             
               <l n="4.114.3">Nemo malos audet cantores laedere, nemo</l>
             
               <l n="4.114.4"> Plaudere, te plausum non praeeunte, bonis.</l>
             
               <l n="4.114.5">Nil turbae est usquam, nec solum cuncta canuntur,</l>
             
               <l n="4.114.6"> Cuncta sed et fiunt ad numerum atque modum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>115. [113.] Simulacro Ciceronis subscriptum.</head>
               <l n="4.115.1">Salve, urbis decus aeternae, salve, optime Tulli,</l>
             
               <l n="4.115.2"> Salve, o magnorum maxime Romulidum.</l>
             
               <l n="4.115.3">Eloquii princeps, quo sub duce Roma Pelasgos</l>
             
               <l n="4.115.4"> Vicit, quos armis vicerat, ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>116. [114.] [  Sep. et Lug. 72] De Tullio servato apud hominem stolidum.
              <note place="foot" n="36">De Tullii simulacro apud hominem stolidum.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.116.1">Tullius hoc vivit sub marmore; sed tacet, hujus</l>
             
               <l n="4.116.2"> Quod domini stolidas despicit auriculas.</l>
             
               <l n="4.116.3">Veneris huc, Stay, vel tu, Bonamice, loquetur</l>
             
               <l n="4.116.4"> Ore merum promens nectar et ambrosiam.
              <note place="foot" n="37">Il Bonamici, di cui si parla in questo epigramma, e il
                famoso Monsig. Filippo Questi (come leggesi nell' Efem. Lett. di Roma t. 14. n.o XVI del 16 Aprile 1785 pag. 122-125) morì in Roma nel mese di
                Novembre 1780, e fu onorevolemente sepolto nella Chiesa de' Lucchesi, dove gli fu
                eretto un monumento con una onorevole ed elegante iscrizione di Monsig. Stay,
                segret. de' brevi a principi ed amicissimo di lui. – E le opere sue alla sua vita
                furono stampate in Lucca, sua patria, coi tipi di Giuseppe Rocchi nell' anno 1784 in
                  8.vo, congiuntevi le opere di Castraccio Bonamici, fratello di
                Filippo, ed uomo nello bello scrivere eccellentissimo. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>117. [115.] Ad celebrem oratorem.</head>
               <l n="4.117.1">Eloquio adsuetus Tulli, tua verba probavi;</l>
             
               <l n="4.117.2">I, te laudatum jam reor esse satis.
              <note place="foot" n="38">vel: I, mihi laudatum te satis esse reor.
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>118. [116.] Ad Ignatium Veninum S. J. eximium sacrum oratorem, cum initio a paucis,
            sed iis nobilissimis ac doctissimis audiretur.
              <note place="foot" n="39">Ad Ignatium Veninum S. J. eximium oratorem, cum initio a
                paucis, sed iis nobilissimis ac doctissimis audiretur</note>
               </head>
               <l n="4.118.1">Audiris paucis rhetor longe optimus, isti</l>
             
               <l n="4.118.2"> Sed pauci sunt pars optima Romulidum,</l>
             
               <l n="4.118.3">Quos fora mirantur, quos curia sancta, Lyceo</l>
             
               <l n="4.118.4"> Queis parta est ingens gloria in omnigeno.</l>
             
               <l n="4.118.5">Hos tu auditores mihi nactus, quaerere perges,</l>
             
               <l n="4.118.6"> Quo cerdo et fartor fugerit et lanius?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>119. [117.] Ad eumdem. De ejusdem voce, ut aliqui dictitabant, non admodum leni ac
              modulata.
              <note place="foot" n="40">Ad eumdem. De ejusdem voce</note>
               </head>
               <l n="4.119.1">Quam, Venine, tibi dulcis, modulataque sit vox,</l>
             
               <l n="4.119.2"> Multi saepe rogant. Queis ego: dispeream,</l>
             
               <l n="4.119.3">Si scio vel memini, nam rerum copia mentem</l>
             
               <l n="4.119.4"> Occupat, atque sibi vindicat attonitam,</l>
             
               <l n="4.119.5">De numeris nihil ut quaeram; sic, ut rude vulgus,</l>
             
               <l n="4.119.6"> Omnis cui gemina est sensus in auricula.
              <note place="foot" n="41">Se non altrove, vedesi stampato questo epigramma pel padre
                Venini nell' Efem. Lett. di Roma del 1781, pag. 327. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>120. [118.] De eodem Venino concionem habente de gloria beatorum.</head>
               <l n="4.120.1">Ludimur? An divum patuit penetrale? Pyropo</l>
             
               <l n="4.120.2"> Cerno urbem et flavis undique chrysolitis</l>
             
               <l n="4.120.3">Fulgentem clare, quam pulchro interluit amni</l>
             
               <l n="4.120.4"> Torrens ambrosio dulce fluens latice.</l>
             
               <l n="4.120.5">Haec illa, haec divum sedes, haec magna beatis</l>
             
               <l n="4.120.6"> Civibus a magno numine structa domus.</l>
             
               <l n="4.120.7">Talia jactabam, coeli dum regna potenti</l>
             
               <l n="4.120.8"> Veninus mire pingeret eloquio,</l>
             
               <l n="4.120.9">Nec jam audire, mihi sed cernere cuncta videbar,</l>
             
               <l n="4.120.10"> Quum subito fari desiit (hora nimis</l>
             
               <l n="4.120.11">Praepete desierat lapsu brevis); ilicet omnes</l>
             
               <l n="4.120.12"> Mi penitus toto e pectore laetitiae</l>
             
               <l n="4.120.13">Exciderunt, animoque elapsa ingentia, quae me</l>
             
               <l n="4.120.14"> aequarant magnis, gaudia, coelitibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>121. [119.] De eodem mirifice de officio conjugum disserente.</head>
               <l n="4.121.1">Orantem sacra Veninum nuper in aede</l>
             
               <l n="4.121.2">Miransque, horrescensque, attonito et similis</l>
             
               <l n="4.121.3">Audivi et mecum: Salve, o, salve, unice, dixi,</l>
             
               <l n="4.121.4">Orator, cui vel Tullius invideat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>122. [120.] De eodem Venino ad Romam.</head>
               <l n="4.122.1">Roma, cave, ne, si Veninum spreveris, omni</l>
             
               <l n="4.122.2">Spernaris, late quam patet, Italiae;</l>
             
               <l n="4.122.3">Namque virum novitque, omnique ad sidera tollit</l>
             
               <l n="4.122.4"> Laude omnis, late quam patet, Italia.</l>
             
               <l n="4.122.5">Nec sibi vult dici, eloquio quam polleat ille,</l>
             
               <l n="4.122.6">Sed tu acri quam sis praedita judicio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>123. [121.] De eodem cum desiit concionari.
              <note place="foot" n="42">Ad eumdem quum concionari desiisset.<emph> </emph>
                     <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.123.1">Desiit audiri tua vox, Venine, sed alto</l>
             
               <l n="4.123.2"> Illa mihi penitus pectore fixa manet,</l>
             
               <l n="4.123.3">Atque utinam evelli possit; nam postmodo quidquid</l>
             
               <l n="4.123.4"> Audiero, metus est, ne male displiceat.</l>
             
               <l n="4.123.5">Ut quaecumque olim fluerant jucunda palato,</l>
             
               <l n="4.123.6"> Gustata incipiunt nil sapere ambrosia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>124. [122.]
              <note place="foot" n="43">Vide aliud epigr. de Minzono n.o 366.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Minzonum oratorem sacrum.</head>
               <l n="4.124.1">Pars laudat, pars te culpat, Minzone, Quiritum,</l>
             
               <l n="4.124.2"> Sed, quae te culpat, pars adeo exigua est,</l>
             
               <l n="4.124.3">Parva, minuta, levis, dicam hoc ut jure: Quiritum</l>
             
               <l n="4.124.4"> Omni laudaris mirifice a populo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>125. [123.] Ad eumdem Minzonum.</head>
               <l n="4.125.1">Romulea orator loquitur dum multus in urbe,</l>
             
               <l n="4.125.2">Templaque facundis vocibus alta sonant,</l>
             
               <l n="4.125.3">Et placuisse bonis laus est tua
              <note place="foot" n="44">sua] <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph>
                     <emph> </emph>:tua <emph>Radelja </emph>
                  </note>
             magna; sed hercle</l>
             
               <l n="4.125.4"> Major, Minzoni, est displicuisse malis.</l>
             
               <l n="4.125.5">Illa quidem multis; uni haec tibi contigit, unum</l>
             
               <l n="4.125.6"> Probris Janseni turba proterva petit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>126. [124.] Ad amplissimum praesulem honoratum Cajetanum.</head>
               <l n="4.126.1">Moeonidum laudas, meque uno carmine, princeps;</l>
             
               <l n="4.126.2"> Auctor mi laudis perplacet et socius</l>
             
               <l n="4.126.3">Dicere nec possum, quid sit jucundius; hercle</l>
             
               <l n="4.126.4"> Utrumque est dulci dulcior ambrosia.</l>
             
               <l n="4.126.5">Utroque haec gaudet mea Musa et posse videtur</l>
             
               <l n="4.126.6"> Inter Pierios ire superba choros.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>127. [125.] Ad Octaviam Odescalchiam Zagaroli ducis conjugem de ejus foecunditate
            Urbi jucundissima.</head>
               <l n="4.127.1">Auges prole domum quod dulci, Octavia, totam</l>
             
               <l n="4.127.2">Late Urbem video fervere laetitia.</l>
             
               <l n="4.127.3">Nimirum passim gliscunt quae gaudia, laudant</l>
             
               <l n="4.127.4"> Et coelo attollunt teque, tuumque virum.</l>
             
               <l n="4.127.5">Quippe etenim haec causa est laetandi, vestra futura</l>
             
               <l n="4.127.6"> Quod proles vobis creditur assimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>128. [126.] Viro amplissimo Hyeronimo Juliano, oratori Veneto, ab Urbe discedente.</head>
               <l n="4.128.1">Urbis deliciae, moesta discedis ab Urbe,</l>
             
               <l n="4.128.2"> Quae memor haud unquam desinet esse tui,</l>
             
               <l n="4.128.3">Tu quoque sis, facito, memor illius ac tibi semper</l>
             
               <l n="4.128.4">In medio haec sedes hereat alma sinu.</l>
             
               <l n="4.128.5">Utque tuas cupide laudes Roma usque loquetur,</l>
             
               <l n="4.128.6">Sic Romae usque tuo nomen in ore sonet.</l>
             
               <l n="4.128.7">Pendeat ambiguum, dici tu carior illi,</l>
             
               <l n="4.128.8"> Carior an dici debeat illa tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>129. [127.] De Nicolao Azara, Hispaniarum regis oratore, facinorosis hominibus
            infestissimo et pubblicae quietis studiosissimo.</head>
               <l n="4.129.1">Hispanum quae turba ferum scelerosa frequentas,</l>
             
               <l n="4.129.2">Hic male tuta, alium jam tibi quaere locum.</l>
             
               <l n="4.129.3">Hunc sapiens Azara locum regit, ille severus</l>
             
               <l n="4.129.4"> aequa fovet vigili jura patrocinio,</l>
             
               <l n="4.129.5">Atque sibi, atque suo regi primum decus esse</l>
             
               <l n="4.129.6"> Nil praeter justum velle piumque putat.</l>
             
               <l n="4.129.7">Hunc, Superi, servate urbi, pacalis olivae</l>
             
               <l n="4.129.8"> Huic meritum sacra cingite fronde caput.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>130. [128.] Ad comitem Augustinum
              <note place="foot" n="45">Augustinum] <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph> :
                Cajetanum <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Tanam, de ejus poetico augurio Neapolis regi inscripto.</head>
               <l n="4.130.1">Legi, Tana, istud, supremo in vertice Pindi</l>
             
               <l n="4.130.2"> Quod tibi dictarat Delius, augurium.</l>
             
               <l n="4.130.3">Legi equidem dignum, quos laudas, regibus, isto</l>
             
               <l n="4.130.4">Dignum, quo polles, magne vir, ingenio.</l>
             
               <l n="4.130.5">Jure tibi liquidis plaudit Sebethus ab undis,</l>
             
               <l n="4.130.6"> Jure tibi flavo Tibris ab amne pater,</l>
             
               <l n="4.130.7">Praesentemque alter praesens complectitur arcte,</l>
             
               <l n="4.130.8">Alter at absentem nocte, dieque vocat.
              <note place="foot" n="46">Nell' Efem. Lett. di Roma t.o 15, n.o XXII del 3 Giugno 1786 pag. 175 e riportato tutto intiero questo
                epigramma del Cunich sotto la rubrica "L' Augurio: Canto stampato in Napoli nel
                1786." – Leggesi ivi, essere il detto canto del Co. Agostino Tana, e questi averlo
                scritto in occasione di parto di S. M. la Regina di Napoli. – E questi e quello
                stesso Tana che nel 1782 pubblico coi tipi Bonducciani in Firenze alcune sue poesie
                intitolate "Versi di vario metro". <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>131. [129.] Ad eumdem Cajetanum
              <note place="foot" n="47">Cajet.] Cajet.</note>
             Tanam, de ejus diversoriolo.</head>
               <l n="4.131.1">Tana, tuam vidi latebram, placuitque. Pusilla</l>
             
               <l n="4.131.2"> Quam magis est, vati tam magis apta bono est.</l>
             
               <l n="4.131.3">Aedibus ex magnis nil magnum prodit. Homeri</l>
             
               <l n="4.131.4"> Hospes amat parvas Calliopea domos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>132. [130.]
              <note place="foot" n="48">Vide aliud de Metastasio epigr. sub n.o
                196. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Aulum, de Petro Metastasio.</head>
               <l n="4.132.1">Non omnis periit vatum flos. Aule, querelis</l>
             
               <l n="4.132.2"> Parce: suum doctae stat decus Arcadiae.</l>
             
               <l n="4.132.3">Quamquam vestrates primi periere poetae,</l>
             
               <l n="4.132.4"> Nostras vivit adhuc, Aule, Metastasius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>133. [131.] De Homeri Iliade.</head>
               <l n="4.133.1">Caetera privatis vatum scripta; Ilias una,</l>
             
               <l n="4.133.2">Rex Macedo ut dixit, regibus apta legi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>134. [132.] Ad Homerum, de ejus carminibus.</head>
               <l n="4.134.1">Te multi caecum perhibent, sed carmen, Homere,</l>
             
               <l n="4.134.2"> Illi quod perhibent, id negat hercle tuum.</l>
             
               <l n="4.134.3">Te te ipsum et clamat nil non vidisse prius quam</l>
             
               <l n="4.134.4">Nostris, quae cantas, subjiceres oculis. </l>
             
               <l n="4.134.5">Tot variam rerum speciem, formasque, colores</l>
             
               <l n="4.134.6"> Et pingi a caeco qui putat omnigenos,</l>
             
               <l n="4.134.7">Dum te oculis caecum frustra contendere pergit,</l>
             
               <l n="4.134.8"> Dumtaxat caecum se probat esse animo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>135. [133.] Ad Marcum, de Homeri carmine.</head>
               <l n="4.135.1">Marce, tibi longum est divini carmen Homeri;</l>
             
               <l n="4.135.2"> Mi magis atque magis, quod placet, usque breve est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>136. [134.] In idem argumentum.</head>
               <l n="4.136.1">Carmen, Homere, tuum dico breve: mi breve, quidquid,</l>
             
               <l n="4.136.2">Quantumvis longum, longius esse velim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>137. [135.] Ad Josephum Taruffium. Respondet ejus elegiae incipienti "Carmina
            Grajorum coepit qui vertere primus" <abbr>etc.</abbr>
                  <note place="foot" n="49">Ad Josephum Taruffium. Poeta respondet ejus elegiae
                incipienti "Carmina Grajorum coepit qui vertere primus" <abbr>etc.</abbr>
                     <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.137.1">Non mihi ego tantae merui praeconia laudis,</l>
             
               <l n="4.137.2"> Illa meus nec fert, dulcis amice, pudor.</l>
             
               <l n="4.137.3">Quod priscos miror vates, doceoque juventam</l>
             
               <l n="4.137.4"> Magnorum ad normam scribere Grajugenum,</l>
             
               <l n="4.137.5">Quod nostri fucumque odi pigmentaque saecli,</l>
             
               <l n="4.137.6"> Laudis (deme alias) haec modo summa mea est.</l>
             
               <l n="4.137.7">Hac utinam Romae prosim, gignamque poetam</l>
             
               <l n="4.137.8"> Magnum aliquem, atque tibi, magne vir, adsimilem!</l>
             
               <l n="4.137.9">Tunc dicam: Tantae merui praeconia laudis,</l>
             
               <l n="4.137.10"> Tunc feret illa meus, dulcis amice, pudor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>138. [136.] Josephi Taruffii responsum.</head>
               <l n="4.138.1">Quos mihi nempe tuas conanti attingere laudes</l>
             
               <l n="4.138.2"> Rescribis, vatum maxime, versiculos,</l>
             
               <l n="4.138.3">Grata verecundi praebens munuscula plectri,</l>
             
               <l n="4.138.4"> Dulcis versiculos pignus amicitiae:</l>
             
               <l n="4.138.5">
                  <emph>Illos ni memori mansuros pectore condam, </emph>5</l>
             
               <l n="4.138.6">
                  <emph> Quippe ego sim ferro durior</emph>
            
                  <note place="foot" n="50">durior] <emph>Krša </emph>: durius
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            
                  <emph> et chalybe;</emph>
               </l>
             
               <l n="4.138.7">Nam quidquid Charitum, quidquid fert Musa leporum</l>
             
               <l n="4.138.8"> Pol brevibus nosti claudere versiculis;</l>
             
               <l n="4.138.9">Et nunquam Phoebaea tibi non Musa canenti</l>
             
               <l n="4.138.10">
                  <emph> Adflat, abest nunquam condita Calliope. </emph>10</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>139. [137.] Ad Petrum Rossium, de Psalmis Davidis Latino carmine redditis.</head>
               <l n="4.139.1">Adsuetis cantu vitam incestare profano</l>
             
               <l n="4.139.2"> Parca rapit furva, quae cecinere, manu.</l>
             
               <l n="4.139.3">Tu contra tua, Petre, feres haec carmina tecum,</l>
             
               <l n="4.139.4"> Divi ubi perpetuas laeti agitant choreas,</l>
             
               <l n="4.139.5">Jessidaeque ibis magno comes ac tibi magni</l>
             
               <l n="4.139.6"> Certabunt aeque plaudere coelicolae,</l>
             
               <l n="4.139.7">Nec minus interea terras tua clara per omnes</l>
             
               <l n="4.139.8"> Fama coronatis vecta feretur equis,</l>
             
               <l n="4.139.9">Teque canet palma insignem, vatesque Latinos,</l>
             
               <l n="4.139.10"> Et vates natum vincere Grajugenos,</l>
             
               <l n="4.139.11">Majoremque illis tanto, coelestia quantum</l>
             
               <l n="4.139.12"> Humanis, virtus anteit et sceleri.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>140. [138.] Ad Raymundum Cunichium Petri Rossii responsum.</head>
               <l n="4.140.1">Nulla solet vox grata magis, nullumque acroama,</l>
             
               <l n="4.140.2"> Quam sua laus nostris auribus accidere,</l>
             
               <l n="4.140.3">Quod si a laudata veniant praeconia lingua,</l>
             
               <l n="4.140.4"> Tum vero optatum nil magis esse potest.</l>
             
               <l n="4.140.5">
                  <emph>Munere, mi Raymunde, tuo contingit utrumque, </emph>5</l>
             
               <l n="4.140.6">
                  <emph>Nec tamen his capior dulcibus illecebris;</emph>
               </l>
             
               <l n="4.140.7">Nam me animus nimis ipse sui sibi conscius urget,</l>
             
               <l n="4.140.8"> Atque his indignum laudibus increpitat.</l>
             
               <l n="4.140.9">Quare age verte alio laudes et quidquid in illo</l>
             
               <l n="4.140.10">
                  <emph>Peccavi scripto, simplice voce mone. </emph>10</l>
             
               <l n="4.140.11">Tu censor mihi, tu judex, tuque esto magister,</l>
             
               <l n="4.140.12"> Quando te talem Roma diserta probat.</l>
             
               <l n="4.140.13">Discipulorum unum e numero me finge tuorum,</l>
             
               <l n="4.140.14"> aevo jam quamvis ingenioque senem.</l>
             
               <l n="4.140.15">
                  <emph>Emerita Ascraeo nempe etsi barbita</emph>
                  <note place="foot" n="51">barbita] <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a </emph>:<emph> </emph>barbara <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
                  <emph> trunco</emph> 15</l>
             
               <l n="4.140.16"> Suspendi, facies, doctior ut moriar.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>141. [139.] De suis et Francisci Cancellierii carminibus.</head>
               <l n="4.141.1">Non gemini fratres, partu quos mater eodem</l>
             
               <l n="4.141.2"> Fudit, sunt inter se se adeo similes,</l>
             
               <l n="4.141.3">Ut, Francisce, meis tua carmina. Si quis utrumque</l>
             
               <l n="4.141.4"> Damnat, fors recte sentit, at alterutrum</l>
             
               <l n="4.141.5">Qui damnat seorsum, nil sentit prorsus et acri</l>
             
               <l n="4.141.6"> Mente caret, doctis et caret auriculis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>142. [140.] De eodem Francisco Cancellierio.</head>
               <l n="4.142.1">Quae scribis, Francisce, probem licet omnia, laudo</l>
             
               <l n="4.142.2"> Vix quidquam modice parciter et timide.</l>
             
               <l n="4.142.3">Namque meo tuus iste color sic convenit, ut, quae</l>
             
               <l n="4.142.4">Scribis tu, alter ego scribere mi videar;</l>
             
               <l n="4.142.5">Nec large laudare ausim, ne dicar ineptus</l>
             
               <l n="4.142.6"> Ipse meis auctor plaudere carminibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>143. [141.] De eodem.
              <note place="foot" n="52">Ad eumdem de suis carminibus ejus manu descriptis.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.143.1">Carmina, quae scripsi, nunquam, Francisce, putavi</l>
             
               <l n="4.143.2"> Pulchra et lectorum digna tenere oculos;</l>
             
               <l n="4.143.3">Sed cum tu miro descripsti cuncta lepore,</l>
             
               <l n="4.143.4"> Pulchraque sunt, dixi et digna tenere oculos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>144. [142.] [  401] De se, & Pompej versibus.
              <note place="foot" n="53">De suis et Hieronymi Pompej versibus.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.144.1">Carmina, Pompej, mea cum tot laudibus effers,</l>
             
               <l n="4.144.2"> Ipse mihi videor scilicet esse aliquid.</l>
             
               <l n="4.144.3">Sed conferre tuis coepi ut mea carmina, rursum</l>
             
               <l n="4.144.4"> Non mi aliquid videor, prorsus at esse nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>145. [143.] Ad Hyppolithum Pindemontium de ejus carminibus.</head>
               <l n="4.145.1">Veronae decus et nova gloria, Pindemonti,</l>
             
               <l n="4.145.2">Cur tua Romanum Calliope ad Tiberim</l>
             
               <l n="4.145.3">In avidicos prompsit cantus, auditaque sensus</l>
             
               <l n="4.145.4"> Omnes mi, totam surripuitque animam?</l>
             
               <l n="4.145.5">An desiderio frustra ut tabescere inani</l>
             
               <l n="4.145.6">Cogar et avectam nocte dieque vocem?</l>
             
               <l n="4.145.7">Avectam, indomito postquam heic incendit amore</l>
             
               <l n="4.145.8"> Omnia, longinquam, proh dolor, in Meliten.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>146. [144.]
              <note place="foot" n="54">Vide aliud ad Pindemontium epigramma sub n.o 191. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De Verzae
              <note place="foot" n="55">Credo, hanc esse Sylviam Curtoni Verzam, de qua plura
                scripsit Hyppolithes Pindemonte et Balthassar Odescachi. <emph>[sic]</emph>
                     <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             laudibus.</head>
               <l n="4.146.1">Hic sedit, cecinit, sub lauru hac Verza; canentem</l>
             
               <l n="4.146.2"> Audivere animis Arcades attonitis,</l>
             
               <l n="4.146.3">Illius et plexas Phoebaea hinc fronde coronas</l>
             
               <l n="4.146.4"> Certatim flavis imposuere comis.</l>
             
               <l n="4.146.5">Alto Romulidum sonuerunt omnia plausu,</l>
             
               <l n="4.146.6"> Et Tyberis laetis pulchrior ibat aquis.</l>
             
               <l n="4.146.7">Haec vidi, haec rarae gavisus laude puellae</l>
             
               <l n="4.146.8">In lauri scripsi cortice Daphnis ego.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>147. [145.] Ad Amaryllin
              <note place="foot" n="56">Theresiam Bandettini, inter Arcades Amaryllin
                  Hetruscam<emph> Radelja</emph>; clari nominis poetriam, hanc esse opinor.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             abeuntem.</head>
               <l n="4.147.1">Heic quod eras, nuper gaudebat Parrhasis ora,</l>
             
               <l n="4.147.2">Et vatum est tota quidquid in Arcadia.</l>
             
               <l n="4.147.3">Hinc quod abis longe, maeret nunc Parrhasis ora,</l>
             
               <l n="4.147.4">Et vatum est tota quidquid in Arcadia.</l>
             
               <l n="4.147.5">Nil mortale etenim cecinisti, dia Amarylli,</l>
             
               <l n="4.147.6"> Sed canit in Pindo qualia Calliope.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>148. [146.] Ad Cocciam, de sua canendi scientia.
              <note place="foot" n="57">Ad Mariam Rosam Cocciam de sua modos faciendi scientia
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.148.1">Coccia, solerti laudamus mente puellas,</l>
             
               <l n="4.148.2"> Multiplices potuit discere si qua modos.</l>
             
               <l n="4.148.3">Unam te attoniti miramur, cui datur uni</l>
             
               <l n="4.148.4"> Omnigenos alias posse docere modos,</l>
             
               <l n="4.148.5">Artis et Orpheae supremum tangere culmen</l>
             
               <l n="4.148.6"> aetas floridulae dum tibi vernat adhuc.</l>
             
               <l n="4.148.7">Scilicet eximium seris non indiget annis,</l>
             
               <l n="4.148.8"> Quodque modo aspexit, pervidet ingenium.
              <note place="foot" n="58" xml:lang="ita">Questo epigramma trovasi stampato nell' Efem. Lett. di Roma
                [del 1780 pag. 251.] sotto la rubrica "Elogio Storico della sig. Maria Rosa Coccia
                Romana Maestra pubblica di cappella, Accademica filarmonia di Bologna e tra i Forti
                di Roma <emph>Trevia</emph>, con aggiunta di varie lettere a lei scritte da uomini
                illustri ed eruditi, e di varj componimenti poetici consecrati al di lei merito" Per
                Cannetti nella strada detta l' Arco della Ciambella 1780 in 8.vo
                Roma". Ivi e detto "Veramente egli e un portento degno di essere tramandato alla piu
                remota posterità quello di una dongella, la quale, compiuto appena il 3.io lustro, può gareggiare coi primarj maestri di questa difficile
                arte (musica e contrapunto) in un paese come il nostro, il quale lungi dallo
                scarseggiarne, e anzi nel diritto di provvederne quasi tutti gli altri paesi del
                mondo. Un somigliante prodigio non ha forse l' eguale nel nostro sesso piu forte:
                "Le Donne son venute in eccellenza / D' ogni bell' arte, ov' hanno posto cura."
                  <emph>Krša </emph>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>149. [147.] Ad Vincentium Montium, de ejus Aristodemo.</head>
               <l n="4.149.1">Monti magne, tua haec quod prima tragoedia magnos</l>
             
               <l n="4.149.2"> Percellit miro carmine Romulidas,</l>
             
               <l n="4.149.3">Invaditque imos sensus et pectora miscet,</l>
             
               <l n="4.149.4"> Atque sibi mentes vindicat attonitas,</l>
             
               <l n="4.149.5">Laetor ego et mecum tacitus: Divine poeta,</l>
             
               <l n="4.149.6"> Hinc arsus, quonam denique pervenies?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>150. [148.] De Strozzia, actrice eximia.</head>
               <l n="4.150.1">Mapheo debes, Verona, tragoedia nusquam</l>
             
               <l n="4.150.2">Scripta quod in tota est pulchrius Italia;</l>
             
               <l n="4.150.3">Strozziadi at debes, Verona, tragoedia nusquam</l>
             
               <l n="4.150.4"> Acta quod in tota est pulchrius Italia.</l>
             
               <l n="4.150.5">Hanc quoque fac statuas Pario de marmore dignam</l>
             
               <l n="4.150.6"> Civibus eximio semper honore coli;</l>
             
               <l n="4.150.7">Par nec honos desit fratri, quo se duce culmen</l>
             
               <l n="4.150.8"> Artis ad ignotae dia puella tulit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>151. [149.] Ad Nicolaum Spedalierium, de ejus in omnibus praestantia.
              <note place="foot" n="59">Ad Nicolaum Spedalierium, de ejus in rebus omnibus
                praestantia. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.151.1">Nulla non praestas re, maxime Spedalieri,</l>
             
               <l n="4.151.2"> Mirum aequas miris ingenium manibus;</l>
             
               <l n="4.151.3">Orpheos addis cantus, mentesque virorum</l>
             
               <l n="4.151.4"> Et sensus mulces omnibus illecebris.</l>
             
               <l n="4.151.5">Quem qui non cupide jungit sibi, sensibus ille,</l>
             
               <l n="4.151.6"> Ille omni pol, me judice, mente caret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>152. [150.] De poetis Grajis opificibus Grajis comparatis.</head>
               <l n="4.152.1">Miraris Grajo priscos tu in marmore vultus,</l>
             
               <l n="4.152.2"> Ductaque sollerti signa venusta manu.</l>
             
               <l n="4.152.3">Miror ego formas Dircaei vatis, Homeri</l>
             
               <l n="4.152.4"> Formas divina miror in Iliade;</l>
             
               <l n="4.152.5">Nil ubi non rerum vivit, spiratque, tuentem</l>
             
               <l n="4.152.6"> Nil non sic pulchris lactat imaginibus:</l>
             
               <l n="4.152.7">Ut, nugas veluti, puerumque crepundia, spernam</l>
             
               <l n="4.152.8"> aeraque Lysippi, saxaque Praxitelis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>153. [151.] In solemni ingressu exteri oratoris apud Sanctam Sedem.</head>
               <l n="4.153.1">Romuleam inveheris dum rite orator in urbem,</l>
             
               <l n="4.153.2">Atque teris curru divite Flaminiam,</l>
             
               <l n="4.153.3">Et pompam, sumptusque tuos, vir magne, Quirites</l>
             
               <l n="4.153.4"> Mirantur densi mentibus attonitis,</l>
             
               <l n="4.153.5">Ipsum mirantur sed te magis hercle, tuasque</l>
             
               <l n="4.153.6">Certatim laudes sidera ad alta ferunt,</l>
             
               <l n="4.153.7">Nec jam aurum, aut vertes memorant, currusque superbos,</l>
             
               <l n="4.153.8"> Sed, quo nil urbi gratius est, dominum,</l>
             
               <l n="4.153.9">Magnanimum, facilem, sapientem, suaviloquentem,</l>
             
               <l n="4.153.10"> Nullis non carum dotibus eximiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>154. [152.] Ad Grimaldum catholici regis oratorem.</head>
               <l n="4.154.1">Nos, Grimalde, tibi multum debere fatemur,</l>
             
               <l n="4.154.2"> Queis laeti currunt, te tribuente, dies.</l>
             
               <l n="4.154.3">Quique solet tacita maerere autumnus in urbe,</l>
             
               <l n="4.154.4"> Albanas gaudet vincere laetitias.</l>
             
               <l n="4.154.5">Per te spectaclis gaudemus; tu tamen isto</l>
             
               <l n="4.154.6"> Isto hilari vultu gaudia prima facis.</l>
             
               <l n="4.154.7">Dulcius hoc multo spectaclis omnibus unum:</l>
             
               <l n="4.154.8"> Te laetum nostra cernere laetitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>155. [153.] De Eurynome Arcadica.</head>
               <l n="4.155.1">Eurynome, o Charitum mater, laeti Arcades aram</l>
             
               <l n="4.155.2"> Hanc tibi Parrhasio ponimus in nemore,</l>
             
               <l n="4.155.3">Addimus et vario plexas de flore corollas,</l>
             
               <l n="4.155.4"> Munera parva tuae, diva, sed apta comae.</l>
             
               <l n="4.155.5">Concordesque una sic mente ac voca precamur:</l>
             
               <l n="4.155.6">O dea, Parrhasium saepe revise nemus;</l>
             
               <l n="4.155.7">Tuque, tuumque genus Charites hinc pellite, si quid</l>
             
               <l n="4.155.8"> Insulsi restat, si quid et illepidi,</l>
             
               <l n="4.155.9">Et facite, ut quivis Arcas madeatque lepore,</l>
             
               <l n="4.155.10"> Et sapiat, verter quam sapit Astridius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>156. [154.] De eadem.</head>
               <l n="4.156.1">Eurynome Arcadias coluit
              <note place="foot" n="60">coluit]<emph> </emph>
                     <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph> : colerat
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             quondam dea sylvas;</l>
             
               <l n="4.156.2"> Fallor, an hoc iterum nunc subit illa nemus?</l>
             
               <l n="4.156.3">Se certe prodit vultuque et corpore toto</l>
             
               <l n="4.156.4">Quae possit magnas forma decere deas,</l>
             
               <l n="4.156.5">Et circum ludit manibus per mutua nexis</l>
             
               <l n="4.156.6"> Triplex composito gratia juncta choro.</l>
             
               <l n="4.156.7">Non fallor: salve o Charitum formosa decentum</l>
             
               <l n="4.156.8"> mater, adesque tuis Arcasin, Eurynome.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>157. [155.] De adventu Eurynomes inter Arcadas.</head>
               <l n="4.157.1">Arcadium nemus et celsi dumeta Lycęi,</l>
             
               <l n="4.157.2"> Antraque muscosis roscida pumicibus,</l>
             
               <l n="4.157.3">Fluminaque et liquidi fontes, gaudete: beatas</l>
             
               <l n="4.157.4">Pastorum ad sedes huc venit Eurynome,</l>
             
               <l n="4.157.5">Quaque venit, perfusa novo micat aura lepore,</l>
             
               <l n="4.157.6"> Et viret et florum germine vernat humus.</l>
             
               <l n="4.157.7">Ut divam excipiunt! Laetae ut comitantur euntem</l>
             
               <l n="4.157.8"> Naiades Nymphae, Nymphae et Amadryades!</l>
             
               <l n="4.157.9">Ludor, an e patrio rursum huc migravit Olympo</l>
             
               <l n="4.157.10">Candidus et niveos pascit Apollo greges?</l>
             
               <l n="4.157.11">Non ludor; videoque deum, noscoque: sub illa</l>
             
               <l n="4.157.12"> Rupe sedet magno proximus Astridio,</l>
             
               <l n="4.157.13">Atque viro quiddam narrat, fortasse futuros</l>
             
               <l n="4.157.14">E dia pandens Arcadas Eurynome.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>158. [156.] Ad Clementem Franciscum Bavariae ducem, inter Arcades cooptatum.</head>
               <l n="4.158.1">Arcadiae rupes, Romanaque Moenala, vatum, et</l>
             
               <l n="4.158.2"> Sanctarum sedes ardua Pieridum,</l>
             
               <l n="4.158.3">Et virides ripae subter, Tiberinus et almo</l>
             
               <l n="4.158.4"> Qui virides ripas perfluis amne pater,</l>
             
               <l n="4.158.5">Gaudete. Ille artus regum de sanguine Clemens,</l>
             
               <l n="4.158.6"> Carminis ille artem doctus Apollinei,</l>
             
               <l n="4.158.7">Quamque probat Mavors artem et Tritonia Pallas,</l>
             
               <l n="4.158.8"> Arcadio dici nomine pastor amat.</l>
             
               <l n="4.158.9">Jamque aderit, jam vos lustrabit, rura beata,</l>
             
               <l n="4.158.10"> Pastoresque inter sylvicolasque deos</l>
             
               <l n="4.158.11">Percurret patruus quam trivit Coesar avenam,</l>
             
               <l n="4.158.12"> Phoeboque et patruo Coesare digna canat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>159. [157.] De duobus fratribus Pisauriensibus in militarem Sancti Stephani ordinem
            adscriptis.</head>
               <l n="4.159.1">Et merito, egregii fratres, duo clara Pisauri</l>
             
               <l n="4.159.2"> Lumina, dant sacrae nomina militiae,</l>
             
               <l n="4.159.3">Ut magna ingenti se se domus efferat auctu</l>
             
               <l n="4.159.4"> Altius, atque novis clara micet titulis;</l>
             
               <l n="4.159.5">Et tantum egregios mirentur Tusca nepotes</l>
             
               <l n="4.159.6"> aequora, magnanimos Belgica quantum atavos</l>
             
               <l n="4.159.7">Mirata est quondam tellus, cum infesta moveret</l>
             
               <l n="4.159.8"> Arma deum contra dira
              <note place="foot" n="61">dira] <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph> :<emph> </emph>mira <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             superstitio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>160. [158.] Ad eosdem fratres crucis insignibus donatos.</head>
               <l n="4.160.1">Haec vestris defensa atavis insignia quondam,</l>
             
               <l n="4.160.2"> Ex merito vobis ferre dat alma fides.</l>
             
               <l n="4.160.3">Vos, olim Odrysiam dabitur cum tendere contra</l>
             
               <l n="4.160.4"> Classem et barbarico praelia inire mari,</l>
             
               <l n="4.160.5">Hoc illi, reddi sibi quod dea postulat unum,</l>
             
               <l n="4.160.6"> Reddite, vestrorum fortia facta atavum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>161. [159.] Ad Boccagiam (Madame du Bocage), de ejus carmine in laudem Columbi et
            Columbi classis.
              <note place="foot" n="62">
                     <l n="4.161">Ad Boccagiam (Madame du Bocage), de ejus carmine in laudem Columbi</l>
             
                  </note>
               </head>
               <l n="4.161.1">Tu ne viris frustra tentatum foemina carmen</l>
             
               <l n="4.161.2"> Condere? Tu extremi littus ad oceani</l>
             
               <l n="4.161.3">Appulsum incolumi potuisti classe Columbum</l>
             
               <l n="4.161.4"> Dicere et eximii fortia facta ducis</l>
             
               <l n="4.161.5">Eximio aequasti cantu, cui magnus Homerus,</l>
             
               <l n="4.161.6">Ipsaque cui merito Calliope invideat?</l>
             
               <l n="4.161.7">Macte tua virtute, ingens, macte, o Doriclea,</l>
             
               <l n="4.161.8"> Felicis pulchris ausibus ingenii,</l>
             
               <l n="4.161.9">Gallia queis plausit, plaudit nunc maxima Roma,</l>
             
               <l n="4.161.10"> Nullo non plaudet tempore posteritas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>162. [160.] Ad patrem, filio disputante.</head>
               <l n="4.162.1">Macte pater gnati doctrina. Mira docentem</l>
             
               <l n="4.162.2"> Jure illum toto pectore suspicimus,</l>
             
               <l n="4.162.3">Sed mage te: pomis ceu ditem grandibus hortum</l>
             
               <l n="4.162.4">Qui videt, is doctum suspicit agricolam.</l>
             
               <l n="4.162.5">Abs te nam didicit, quae nunc docet, omnia. Patrem</l>
             
               <l n="4.162.6"> Te sibi naturae, te sibi habet sophiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>163. [161.] De Newtoni philosophia, ejusque obtrectatoribus.</head>
               <l n="4.163.1">Natura et leges naturae in nocte jacebant,</l>
             
               <l n="4.163.2">Newtonum ast hominum cum tribuit generi</l>
             
               <l n="4.163.3">Ille opifex rerum, fulserunt omnia, fugit</l>
             
               <l n="4.163.4"> Late discussis horrida nox tenebris.</l>
             
               <l n="4.163.5">Est tamen, est, diam nescit qui cernere lucem,</l>
             
               <l n="4.163.6"> Nocturnae ut se se proripiunt volucres,</l>
             
               <l n="4.163.7">Aurora exoriente et noctem, nocte fugata,</l>
             
               <l n="4.163.8">Obscaenae in faedis inveniunt tenebris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>164. [162.] Ad comitem Carolum Roncallium, de Italica versione plurium epigrammatum
            e Gallico idiomate ab eodem exarata.</head>
               <l n="4.164.1">Roncalli, vincis quae vertis carmina, Musae</l>
             
               <l n="4.164.2">Gallica succumbit semper et Ausoniae;</l>
             
               <l n="4.164.3">Quidquid et illa canit salsum, lepidumque, lepore</l>
             
               <l n="4.164.4"> Miratur fieri salsius usque tuo.</l>
             
               <l n="4.164.5">Perge opus ob magnum late clarescere, perge</l>
             
               <l n="4.164.6">Externas patriis vincere divitias.</l>
             
               <l n="4.164.7">Auctori interpres antistas cuilibet, et, quae</l>
             
               <l n="4.164.8"> Docte auctor cecinit, doctius ipse canis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>165. [163.] Ad Ignatium Boncompagnium quo die inter Romanos praesules adscriptus
            est.</head>
               <l n="4.165.1">Ignati, violae nunc te color almus, at olim</l>
             
               <l n="4.165.2"> Lucida Sidonio murice lana teget;</l>
             
               <l n="4.165.3">Forsitan et niveo mutabis rubra colore</l>
             
               <l n="4.165.4"> Texta, premetque tuum trina corona caput.</l>
             
               <l n="4.165.5">Id si contigerit, gaudebo nempe, juventae</l>
             
               <l n="4.165.6"> Sed memor in primo limine qui fueris,</l>
             
               <l n="4.165.7">Laetitia in tanta nil mirans; debita, dicam,</l>
             
               <l n="4.165.8"> Debita erant illis talia principiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>166. [164.] Ad eumdem Boncompagnium de litterati hominis solitudine.</head>
               <l n="4.166.1">Secretum a turba possum te dicere, solum</l>
             
               <l n="4.166.2"> Haud possum, quamvis te loca sola tenent,</l>
             
               <l n="4.166.3">Ignati; nam te cum magno saepe Marone,</l>
             
               <l n="4.166.4"> Saepe ferunt magno cum Cicerone loqui,</l>
             
               <l n="4.166.5">Saepe etiam vafro Flacci sermone teneri,</l>
             
               <l n="4.166.6"> Sparsaque Cecropio dicta probare sale:</l>
             
               <l n="4.166.7">Hos nactum comites, quisquam te dicere solum</l>
             
               <l n="4.166.8"> Audeat, urbano es quod procul a strepitu?</l>
             
               <l n="4.166.9">Mi certe solus nunquam minus esse videris,</l>
             
               <l n="4.166.10"> Quam cum isto soli contigit esse modo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>167. [165.] [  384] Ad Torquatum rusticantem.</head>
               <l n="4.167.1">Nondum uno, Torquate, die procul urbe moratus,</l>
             
               <l n="4.167.2"> Jam desiderium posse tui videor</l>
             
               <l n="4.167.3">Vix ferre, absentem suspiro, in collibus Albae</l>
             
               <l n="4.167.4">Quam trahis, immodicam conqueror esse moram,</l>
             
               <l n="4.167.5">Et tardo facio soli convicia, longo</l>
             
               <l n="4.167.6"> Et, clamo, haec anno est longior una dies.</l>
             
               <l n="4.167.7">Haec qui miratur, tua vel benefacta necesse est,</l>
             
               <l n="4.167.8"> Vel certe ingenium nesciat ille meum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>168. [166.]
              <note place="foot" n="63">Vide aliud epigr. sub n.o 345. Huic
                anteponendum. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Cardinali Ignatio Busca, de Roma a latronibus liberata.</head>
               <l n="4.168.1">Quid tum Roma fuit, miseros cum saeva Quirites</l>
             
               <l n="4.168.2"> Latronum premeret nocte dieque manus,</l>
             
               <l n="4.168.3">Cum rem, cumque caput vix spes foret ulla tuendi</l>
             
               <l n="4.168.4"> Eversis foede legibus, incolume!</l>
             
               <l n="4.168.5">Quid fuerit, memini; quod nunc est, laetor; acerno</l>
             
               <l n="4.168.6"> Nec cesso grates reddere laetus equo.</l>
             
               <l n="4.168.7">Et clamo: Pallas Trojam vastavit; acerno</l>
             
               <l n="4.168.8"> Romam Busca (omnes plaudite) servat equo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>169. [167.] De interprete Latino Torquati Tassi.</head>
               <l n="4.169.1">Torquati carmen Latio donare, Philippe,</l>
             
               <l n="4.169.2"> Quod potis es, vates diceris eximius.</l>
             
               <l n="4.169.3">Rem fieri sed quod tam parvo tempore tantam</l>
             
               <l n="4.169.4"> Vidimus, id vere reddidit attonitos.</l>
             
               <l n="4.169.5">Hoc verum est. Laudi quidquam nec detrahit, usus</l>
             
               <l n="4.169.6"> Fraude aliqua es si fors, aemulus ille tuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>170. [168.] Ad quemdam privatam vitam ducentem otiandum aliquando.
              <note place="foot" n="64">Ad quemdam qui privatam vitam publicis muneribus
                praetulerat. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.170.1">Fessum operi paullum nunc te furare; redibit</l>
             
               <l n="4.170.2"> Jam tibi opus, jam res pubblica poscet opem.</l>
             
               <l n="4.170.3">Illa diu nec te quibit, vir magne, carere,</l>
             
               <l n="4.170.4">Nec tu illam in mediis spernere turbinibus.</l>
             
               <l n="4.170.5">Haec clamo attonitus divino pectore vates,</l>
             
               <l n="4.170.6"> Privatus patrium dum repetis Tiberim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>171. [169.] Ad nobilem adolescentem Pisanum.
              <note place="foot" n="65">Ad nobilem Venetum juvenem cognomento Pisanum.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.171.1">Tam juvenem ad tantos quod patria tollit honores,</l>
             
               <l n="4.171.2">Pisane, id pulchrum quis neget esse tibi?</l>
             
               <l n="4.171.3">Pulchrius at multo est quae defert, omnia credit</l>
             
               <l n="4.171.4">Nondum etiam meritis quod satis aequa tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>172. [170.] De Afrae constantia in paupertate perferenda.</head>
               <l n="4.172.1">Ampla excussa domo, parva latet Afra sub aede,</l>
             
               <l n="4.172.2"> Fertque gravem forti pectore pauperiem,</l>
             
               <l n="4.172.3">Et cessu in tenui tamen omni sedula cura</l>
             
               <l n="4.172.4"> Ingenium, mores et colit ingenuos,</l>
             
               <l n="4.172.5">Nec dejecta animi, dites volat ante puellas,</l>
             
               <l n="4.172.6"> Qua verax pulchrum gloria pandit iter.</l>
             
               <l n="4.172.7">Afra, tuam laudo fortunam. Saeva premendo,</l>
             
               <l n="4.172.8"> Materiem laudi praebuit illa tuae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>173. [171.] De Cornelia Knight Angla doctrina et scriptis clarissima.</head>
               <l n="4.173.1">Quales prisca aetas olim tulit heroinas,</l>
             
               <l n="4.173.2"> Corpore praestantes, ingenio eximias,</l>
             
               <l n="4.173.3">Talem Romuleas ad sedes, dia puella,</l>
             
               <l n="4.173.4"> Te patrio advectam cernimus a Tamesi;</l>
             
               <l n="4.173.5">Et Grajo et Latio, Tusco et sermone loquentem,</l>
             
               <l n="4.173.6"> Promentemque alto pectoris ex adyto</l>
             
               <l n="4.173.7">Doctrinae oracla attoniti miramur, at aevo</l>
             
               <l n="4.173.8"> In viridi tantam suspicimus sophiam,</l>
             
               <l n="4.173.9">Quantam posse sibi vix longa aetate videmus</l>
             
               <l n="4.173.10"> Palladia insignes arte parare viros.</l>
             
               <l n="4.173.11">Gaude istis memoranda orsis, teque ipsa, tuosque</l>
             
               <l n="4.173.12"> Orna et foemineum, gloria rara, genus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>174. [172.] Ad dominam Ceriam
              <note place="foot" n="66">D.m Catharinam Justinianam Balth.ris Odescalchi Ducis Ceritum uxorem. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             more Indico cultam.</head>
               <l n="4.174.1">Indorum tales habeat si terra puellas,</l>
             
               <l n="4.174.2">Qualis cultu Indo, Ceria, conspiceris;</l>
             
               <l n="4.174.3">Extremas iret mundi mercator in oras,</l>
             
               <l n="4.174.4">Non aurum et caros quaereret ut lapides; </l>
             
               <l n="4.174.5">Sed quae aurum, lapides quae caros
              <note place="foot" n="67">quae caros] caros<add resp="ed">2</add> quae<add resp="ed">1</add>
                     <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             vincere posset, 5</l>
             
               <l n="4.174.6">Duceret ut sedes inde aliquam ad patrias,</l>
             
               <l n="4.174.7">Europam specie quae mira incenderet omnem,</l>
             
               <l n="4.174.8">Nec sineret priscam nomen habere Helenam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>175. [173.] [  403] De laude Henricae canentis.</head>
               <l n="4.175.1">Henricam audivi pangentem ut carmina mirans,</l>
             
               <l n="4.175.2"> Atque manus tollens, talia dicta dedi:</l>
             
               <l n="4.175.3">Ars nihil est; natura potens facit omnia. Testor</l>
             
               <l n="4.175.4"> Sponte sua tibi quae carmina prima fluunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>176. [174.] [  Sep. et Lug. 19] De Rufina Batonia.</head>
               <l n="4.176.1">Scribere longa piget. Batoni nata, sodales,</l>
             
               <l n="4.176.2"> Laudetur versu mi satis hoc gemino:</l>
             
               <l n="4.176.3">Quam pater est forma picturae magnus in omni,</l>
             
               <l n="4.176.4"> Tam cantu in dulci filia magna fuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>177. [175.] Ad Aloysiam Francisci Cancellieri sororem uxorem Stephani Antonii
            Martinetti.</head>
               <l n="4.177.1">Quod major nondum lustris Aloysa duobus</l>
             
               <l n="4.177.2">Tam bene dedalea stamina ducis acu,</l>
             
               <l n="4.177.3">Foemineo in coetu praestas, sed tam bene ducis</l>
             
               <l n="4.177.4">Quod pulchras docto pollice litterulas,</l>
             
               <l n="4.177.5">Foemineam supra sortem te laudibus effers,</l>
             
               <l n="4.177.6"> Vincit et ingentes parva puella viros.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>178. [176.] Ad Aeneam, de sidere ominis causa oblato.</head>
               <l n="4.178.1">Candida cui profugo clarum facit omina sidus</l>
             
               <l n="4.178.2"> (Quod credo, ipsa suis diva Venus manibus</l>
             
               <l n="4.178.3">Aureolum astrorum coetu a fulgente refixit,</l>
             
               <l n="4.178.4"> Utque facem obscuris praetulit in tenebris),</l>
             
               <l n="4.178.5">Parce metu; periere aliis, tibi Pergama restant,</l>
             
               <l n="4.178.6"> Fatorumque ordo pulchrior exoritur,</l>
             
               <l n="4.178.7">Cui reges Asiae, cui victrix Graecia, vel si</l>
             
               <l n="4.178.8"> Ulla unquam gens est clarior, invideat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>179. [177.]
              <note place="foot" n="68">Vide aliud inter Varia sub n.o 199.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De coma Ascanii ardente ex libro 2.do
              Virgilii
              <note place="foot" n="69">seu: De Julo et futura ejus progenie.
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.179.1">Et merito Iliaci clarum caput ardet Juli,</l>
             
               <l n="4.179.2"> Laneus et flavo in vertice fulget apex:</l>
             
               <l n="4.179.3">Nempe haec venturos portendunt monstra nepotes,</l>
             
               <l n="4.179.4"> Factaque magnorum fortia Juliadum,</l>
             
               <l n="4.179.5">Quos vigor in totum late feret igneus orbem,</l>
             
               <l n="4.179.6"> Quorum, se vasti qua patet unda maris,</l>
             
               <l n="4.179.7">Quaque mari tellus circumflua, gloria fundet,</l>
             
               <l n="4.179.8"> Et flamma et solis lumine fulgidior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>180. [178.] I. Coelestino.</head>
               <l n="4.180.1">Coelestine, mihi est tua littera lecta, simulque</l>
             
               <l n="4.180.2"> Ingenium, mores et placuere tui:</l>
             
               <l n="4.180.3">Ingenium, scripsti quod carmina plena leporis,</l>
             
               <l n="4.180.4"> Mores, quod ruri scribere non piguit.</l>
             
               <l n="4.180.5">Perge: sagax te mens constanti juncta labore</l>
             
               <l n="4.180.6">Victorem sistet vertice in Aonio,</l>
             
               <l n="4.180.7">Dignum et Phoebaea praecingi tempora lauro,</l>
             
               <l n="4.180.8"> Atque parem priscis vatibus efficiet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>181. [179.] De classibus Britannicis Nereidum vaticinium.</head>
               <l n="4.181.1">Dicite, io, miserae, quas vexat Gallia, gentes:</l>
             
               <l n="4.181.2"> Tandem fert lapsis Anglia rebus opem.</l>
             
               <l n="4.181.3">Illa malo injiciet victrix jam froena furori,</l>
             
               <l n="4.181.4"> Illa premet valido colla superba jugo.</l>
             
               <l n="4.181.5">Nec, quaecumque lubet, patietur cuncta licere,</l>
             
               <l n="4.181.6">Everti et foedo jura latrocinio.</l>
             
               <l n="4.181.7">Haec, dum vela dabat magni gens arbitra ponti,</l>
             
               <l n="4.181.8">Nereides laeto concinuere choro.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>182. [180.] Ad Bozzolum Tusco carmine Homerum vertentem.</head>
               <l n="4.182.1">Bozzole, Moeonidem sic vertis, Tusca videri</l>
             
               <l n="4.182.2"> Possit ut ipse istaec scribere Moeonides.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>183. [181.] De Phyllidis dotibus.</head>
               <l n="4.183.1">Olim quae miro juvenes incendit amore,</l>
             
               <l n="4.183.2"> Nunc miro incendit Phyllis amore senes.</l>
             
               <l n="4.183.3">Corporis egregii florebat dotibus olim,</l>
             
               <l n="4.183.4"> Nunc animi floret dotibus illa magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>184. [182.] Ad Salicetum archiatrum de recuperata valetudine.</head>
               <l n="4.184.1">Ereptum quae te servat, Salicete, periclo,</l>
             
               <l n="4.184.2"> Tecum hominum servat millia multa salus.</l>
             
               <l n="4.184.3">Ergo jure omnes, cordi queis publica res est,</l>
             
               <l n="4.184.4"> Munificae haud cessant solvere vota deae.</l>
             
               <l n="4.184.5">Nec te unum tantum, verum se se prope cunctos</l>
             
               <l n="4.184.6"> In te uno pariter convaluisse putant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>185. [183.] Laus Saliceti a solicitudine civium in ejus periculoso morbo.</head>
               <l n="4.185.1">Tam carum Romae qui te, Salicete, probavit,</l>
             
               <l n="4.185.2"> Si fas est, morbum gratulor hercle tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>186. [184.] De Quinti praestantia in coetu procerum disputantis.</head>
               <l n="4.186.1">Purpureos inter proceres, te, Quinte, loquentem</l>
             
               <l n="4.186.2"> Audivi; sprevi continuo et proceres,</l>
             
               <l n="4.186.3">Quotquot erant, unum te admirans, verbaque melle</l>
             
               <l n="4.186.4"> Grata magis patulis auribus excipiens.</l>
             
               <l n="4.186.5">Et dixi: Magni parvo concedite; quoquo est</l>
             
               <l n="4.186.6"> Sanguine prae cunctis dignior ille coli est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>187. [185.] De virtute nunquam in Delia cum aetate senescente.</head>
               <l n="4.187.1">Multas post messes vidi te, Delia, longo</l>
             
               <l n="4.187.2"> Fessam aevo, at caram, cara ut eras juvenis.</l>
             
               <l n="4.187.3">Nil etenim rarae, solam quam semper amavi,</l>
             
               <l n="4.187.4"> Virtuti potuit demere longa dies;</l>
             
               <l n="4.187.5">Quae magis atque magis duratque et crescit ab annis,</l>
             
               <l n="4.187.6"> Tristia damna senis nec timet omnivori.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>188. [186.] De Quinti constantia in fortuna mutata.</head>
               <l n="4.188.1">Non ego nunc inopem facio te, Quinte, minoris,</l>
             
               <l n="4.188.2"> Quin pluris, quam quo tempore dives eras.</l>
             
               <l n="4.188.3">Quod se mutarit fortunae est culpa superbae;</l>
             
               <l n="4.188.4"> Laus tua, mutatam quod bene, Quinte, feras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>189. [187.] [  379] Ad duos fratres Roma Neapolim redeuntes.</head>
               <l n="4.189.1">Vos procul hinc patrias revocat Sebethus ad oras,</l>
             
               <l n="4.189.2"> Floriduli, nomen queis Rosa dat, juvenes;</l>
             
               <l n="4.189.3">Nos flavum ad Tiberim vestri meminisse juvabit,</l>
             
               <l n="4.189.4">Amborum et mores dicere et ingenium;</l>
             
               <l n="4.189.5">Atque optare, redux rursum ut nos visat uterque,</l>
             
               <l n="4.189.6">Et coetum hunc iterum, atque iterum exhilaret.</l>
             
               <l n="4.189.7">Haec optare juvat: spe ne ludamur inani</l>
             
               <l n="4.189.8"> Vos facite, o nostri frater uterque memor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>190. [188.] Ad Corillam, de Phoebi erga eam amore
              <note place="foot" n="70">erga eam amore] amore<add resp="ed">3</add> erga<add resp="ed">1</add> eamdem<add resp="ed">2</add>
                     <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            .</head>
               <l n="4.190.1">Dilexit Phoebus Daphnen Peneida; amore</l>
             
               <l n="4.190.2"> Nunc idem fervet, docta Corilla, tuo,</l>
             
               <l n="4.190.3">Et tibi grandiliquos dat cantus et tibi complet</l>
             
               <l n="4.190.4"> Ipse suo pectus numine magnanimum,</l>
             
               <l n="4.190.5">Sublatamque alte, nil et mortale sonantem</l>
             
               <l n="4.190.6"> Ostendit passim gentibus attonitis,</l>
             
               <l n="4.190.7">Quam tua sors praestat! Divae formam abstulit illi</l>
             
               <l n="4.190.8"> Phoebus amans, te dis efficit assimilem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>191. [189.] Ad Puccinum auctoris carmina recitantem.</head>
               <l n="4.191.1">Sic mea mi recitas, Puccini, carmina, ut hercle</l>
             
               <l n="4.191.2"> Illa rear, quam sunt, esse venusta magis,</l>
             
               <l n="4.191.3">Ac tumeam fastu, nugas nec ludere inanes</l>
             
               <l n="4.191.4"> Mi videar, Phoebi at numine digna loqui.</l>
             
               <l n="4.191.5">Fastus at hic brevis est; rursus me agnoscere cogor,</l>
             
               <l n="4.191.6"> Ista tuae ut vocis constitit illecebra.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>192. [190.]
              <note place="foot" n="71">Vide aliud epigr. inter Encom. sub num.o
                323. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Clementinum Vannettium, qui Alexandri Georgii vitam
            scripsit, typisque Senis edidit anno 1779.</head>
               <l n="4.192.1">Quod vitam eximii scripsti, Vannette, Georgi,</l>
             
               <l n="4.192.2">Ille tuo clarus vivet ab ingenio.</l>
             
               <l n="4.192.3">Vives tu clarus simul, eximiusque fereris</l>
             
               <l n="4.192.4"> Scriptor et eximius cultor amicitiae.
              <note place="foot" n="72">Questo epigramma pel Cav. Vannetti (dottissimo letterato
                Roveretano, morto di punta a 13 di Marzo dell' anno 1795, in eta di quarant' anni e
                quattro mesi) leggesi stampato nell' Efem. Letter. di Roma del 1780 p. 205.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>193. [191.]
              <note place="foot" n="73">vide aliud ad Pindem. epigr. sub n.o
                366. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Hyppolitum Pindemontium.</head>
               <l n="4.193.1">Esse mei memorem te, candide Pindemonti,</l>
             
               <l n="4.193.2"> Tam gratum est, toto laeter ut ex animo.</l>
             
               <l n="4.193.3">Melli etenim est, vati carum quod contigit esse,</l>
             
               <l n="4.193.4"> Quo pote nil quidquam carius esse mihi.</l>
             
               <l n="4.193.5">Vos facite, ambobus communia numina, Musae,</l>
             
               <l n="4.193.6">Perpetuo me sic ille, ut amatur, amet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>194. [192.] Ad Lycoridem, de ejus pulchritudine.</head>
               <l n="4.194.1">Qui formae partem tibi morbus, pulchra Lycori,</l>
             
               <l n="4.194.2"> Abstulit, humano consuluit generi.</l>
             
               <l n="4.194.3">Vel corrupta, urit quae multos, integra quem non</l>
             
               <l n="4.194.4">In flammam, heu, facies verteret ac cinerem?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>195. [193.] De Phyllidis pulchritudine.</head>
               <l n="4.195.1">Floret adhuc, postquam, tacite labentibus annis,</l>
             
               <l n="4.195.2"> Explevit denas Phyllis Olympiadas,</l>
             
               <l n="4.195.3">Floret adhuc, patresque olim quae torsit, amore</l>
             
               <l n="4.195.4"> Nunc torquet natos mira puella suo.</l>
             
               <l n="4.195.5">Forsitan et seros torquebit pulchra nepotes,</l>
             
               <l n="4.195.6">Falciferi haud metuens tristia damna senis.</l>
             
               <l n="4.195.7">Aegiden Helene sic Thesea; deinde sequenti</l>
             
               <l n="4.195.8"> Saeclo Priamiden ussit amore Parin.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>196. [194.] Ad Guascum merito honore affectum.</head>
               <l n="4.196.1">Quod tibi, quo fulges, tandem post tempora longo est</l>
             
               <l n="4.196.2"> Partus honor, toto gratulor ex animo.</l>
             
               <l n="4.196.3">Sed tibi quod partum nemo non gaudet honorem,</l>
             
               <l n="4.196.4"> Esse reor, multo gratuler unde magis.</l>
             
               <l n="4.196.5">Illud fortunae partim, virtutibus omne</l>
             
               <l n="4.196.6"> Acceptum hoc debes, Guasce, referre tuis.
              <note place="foot" n="74">tuis] <bibl>Krša</bibl> : tuae <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>197. [195.] In idem argumentum.</head>
               <l n="4.197.1">Martinelle, tuo nemo est non laetus honore;</l>
             
               <l n="4.197.2"> Parvus honor hinc fit maximus iste tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>198. [196.] Ad poetas de Petro Metastasio.</head>
               <l n="4.198.1">Luce sua heroas perfudit; clarior ipse</l>
             
               <l n="4.198.2"> Luce sui Petrus fulgurat ingenii.</l>
             
               <l n="4.198.3">Vatum turba, sile: toto ut laudetur in aevo,</l>
             
               <l n="4.198.4">Ille nihil vestris indiget ingeniis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>199. [197.] Ad comitem Victorium Alferium, de ejus tragoediis.</head>
               <l n="4.199.1">Apta parum soeclo molli sunt fortia, dictat</l>
             
               <l n="4.199.2"> Quae tibi, Victori, carmina Melpomene.</l>
             
               <l n="4.199.3">Incipe, quod pronum est, enervi natus in aevo</l>
             
               <l n="4.199.4"> Enerves tandem scribere versiculos,</l>
             
               <l n="4.199.5">Degener ac tragicos jam dudum oblita cothurnos</l>
             
               <l n="4.199.6"> Tota tibi palmam deferet Ausonia.</l>
             
               <l n="4.199.7">Palladiis Vates ridetur dignus Athenis,</l>
             
               <l n="4.199.8"> Regnat ubi, mentes mollit et usque Venus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>200. [198.] Ad eumdem. In idem argumentum.</head>
               <l n="4.200.1">Foemineos quaerunt comptus, odere viriles,</l>
             
               <l n="4.200.2"> Victori, passim qui tua scripta notant.</l>
             
               <l n="4.200.3">Herculeam gestet nervosa tragoedia clavam,</l>
             
               <l n="4.200.4"> Vi freta et molles negligat illecebras;</l>
             
               <l n="4.200.5">Nec Veneri, at similem se se velit esse Minervae,</l>
             
               <l n="4.200.6">Non pol suaviloquam, sed mage grandiloquam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>201. [199.] Ad eumdem. In idem argumentum.</head>
               <l n="4.201.1">Hirsutum legi carmen, placuitque; severa</l>
             
               <l n="4.201.2">Ut mulier, comptu quae placet horridulo.</l>
             
               <l n="4.201.3">Hoc decet, hoc tragicum, Victori; molliat autem</l>
             
               <l n="4.201.4"> Glabra modis aptans verba Metastasius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>202. [200.]
              <note place="foot" n="75">Vide inferius aliud epigr. sub n.o 331.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Victorium Alferium, de ejus tragoediis.</head>
               <l n="4.202.1">Quae scribis, nequeo, Victori, scribere, at hercle,</l>
             
               <l n="4.202.2">Quae scribis, quam sint mira, videre queo,</l>
             
               <l n="4.202.3">Ac te Pegaseo vectum trans nubila dorso</l>
             
               <l n="4.202.4">Stratus humi attonito pectore suspicio.</l>
             
               <l n="4.202.5">Et magnos laudo nisus, clamoque, profundos</l>
             
               <l n="4.202.6"> Admirans sensus, robur et eloquii:</l>
             
               <l n="4.202.7">Salve, o Cecropio, salve, o vir digne theatro,</l>
             
               <l n="4.202.8">Sole Sophoclaeis aemule carminibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>203. [201.] Ad Quintum, affirmantem in Alferii tragoediis magis conatum, quam vim
            perspici.</head>
               <l n="4.203.1">Vis sine conatu magnum nil efficit; ausu</l>
             
               <l n="4.203.2">Conatus sine vi deficit in medio.</l>
             
               <l n="4.203.3">Haec ubi conspirant simul et junguntur amice,</l>
             
               <l n="4.203.4"> Tunc opus eximium, Quinte, fit eximie.</l>
             
               <l n="4.203.5">Conatum Alpheri qui laudas, vim quoque lauda.</l>
             
               <l n="4.203.6"> Utraque res Italum juncta dedit Sophoclem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>204. [202.] Ad Victorium Alferium.</head>
               <l n="4.204.1">Formosam vidit Venerem; quod carpere posset,</l>
             
               <l n="4.204.2"> Momus et in toto pectore nil habuit.</l>
             
               <l n="4.204.3">Diceret ut malus ergo aliquid: Sandalia, dixit,</l>
             
               <l n="4.204.4"> Esse deae pulchro non satis apta pedi.</l>
             
               <l n="4.204.5">Sic quicumque tuam, Victori magne, poesim</l>
             
               <l n="4.204.6"> Carpere vult, ipsam carpere putidulus</l>
             
               <l n="4.204.7">Nec potis est: carpit verborum paucula Tusco</l>
             
               <l n="4.204.8"> Sermoni haud suetis auribus apta parum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>205. [203.] Ad eumdem, de ejus carminibus.</head>
               <l n="4.205.1">Nempe tuum carmen quoties legis ipse, probatur,</l>
             
               <l n="4.205.2"> Victori, denso mirifice populo;</l>
             
               <l n="4.205.3">Ore alio lectum, durumque, hirtumque videtur,</l>
             
               <l n="4.205.4"> Et mentem, teneras laedit et auriculas.</l>
             
               <l n="4.205.5">Sic pictura horret, spectandum in lumine vero</l>
             
               <l n="4.205.6"> Artifici pictor ni locet ipse manu,</l>
             
               <l n="4.205.7">Sic pravo in speculo facies horrenda puellae est,</l>
             
               <l n="4.205.8"> Qua nihil est recto pulchrius in speculo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>206. [204.] Ad eumdem, de ejus Saule inter Arcadas lecto.</head>
               <l n="4.206.1">Cissidae audivi Furias, regnumque supremo,</l>
             
               <l n="4.206.2"> Et caput ipse suum cum daret exitio.</l>
             
               <l n="4.206.3">Audivi, atque tuo perculsus carmine, tota</l>
             
               <l n="4.206.4"> Mente animi ac totis artubus intremui.</l>
             
               <l n="4.206.5">Horrebantque comae, pallorque infecerat ora;</l>
             
               <l n="4.206.6"> Plaudebant alii, mutus ego attonito</l>
             
               <l n="4.206.7">Adstabam similis, Victori magne, putavi</l>
             
               <l n="4.206.8"> Nec dici, dictum quod fuit, at fieri.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>207. [205.] Ad eumdem, de ejus Philippo.</head>
               <l n="4.207.1">Quid tua visa mihi sit fabula, docte, requiris,</l>
             
               <l n="4.207.2">Alferi: dicam more meo ingenue.</l>
             
               <l n="4.207.3">Carolus iste mihi, mihi displicet iste Philippus,</l>
             
               <l n="4.207.4">Efferus hic nimium, mitis at ille parum.</l>
             
               <l n="4.207.5">Horrore hic nimio me trux percellit; acerbus</l>
             
               <l n="4.207.6"> Elicit haud ullas ille mihi lacrymas.</l>
             
               <l n="4.207.7">Deme hinc, huc adde, o, quantum decet; ista cothurno</l>
             
               <l n="4.207.8">Esse Sophoclaeo fabula digna potest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>208. [206.] Ad eumdem aedipodas legentem.</head>
               <l n="4.208.1">Aedipodum tristes furias et mutua fratrum</l>
             
               <l n="4.208.2"> Carmine dum tractas funera luctifico,</l>
             
               <l n="4.208.3">Mens mi horret, gravibus torpent praecordia curis,</l>
             
               <l n="4.208.4"> Corda dolor multa complet amaritie.</l>
             
               <l n="4.208.5">Et tamen hoc quiddam interea sub pectore gliscit</l>
             
               <l n="4.208.6"> Alferi, dulci dulcius ambrosia:</l>
             
               <l n="4.208.7">Nempe tuo attonitum ingenio captumque lepore</l>
             
               <l n="4.208.8"> Me magis atque magis qui tibi jungit amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>209. [207.] Ad comitem Alferium, de ejus Antigona.</head>
               <l n="4.209.1">Ista quid in pleno faciet rite acta theatro,</l>
             
               <l n="4.209.2">Quae mihi me surpit lecta modo, Antigone?</l>
             
               <l n="4.209.3">Quam cur docte negas, Alferi, lucis in auras</l>
             
               <l n="4.209.4"> Proffere? Ut gentes attonet Ausonias?</l>
             
               <l n="4.209.5">Ausonium et toties quo despexere cothurnum,</l>
             
               <l n="4.209.6"> Gallorum minuat grande supercilium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>210. [208.] Ad Hieronymum
              <note place="foot" n="76">H(ieronymum)] <emph>corr. ex </emph>N. </note>
             Grimaldum catholici regis oratorem, de Antigona in ejus aedibus primum acta. </head>
               <l n="4.210.1">Auspice te, dias lucis processit in oras</l>
             
               <l n="4.210.2"> Antigone, atque avidis auribus excipitur,</l>
             
               <l n="4.210.3">Statque Sophoclaeae par grandi nixa cothurno,</l>
             
               <l n="4.210.4"> Seque recens priscae laudibus aequiparat.</l>
             
               <l n="4.210.5">Illi qui plaudunt, pariter tibi plaudere gaudent,</l>
             
               <l n="4.210.6">Itque tuum sedes nomen ad astriferas,</l>
             
               <l n="4.210.7">Quidquid et heic sensus, mentesque capitque beatquae,</l>
             
               <l n="4.210.8"> Grimalde, id munus dicitur esse tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>211. [209.] Ad comitem Alferium. De Antigonae scriptore et auctoribus.</head>
               <l n="4.211.1">Actores digni palma, dignusque poeta,</l>
             
               <l n="4.211.2"> Atque hunc, atque illos tollimus astra super.</l>
             
               <l n="4.211.3">Nec scribi, nec agi melius potuisse, Quiritum</l>
             
               <l n="4.211.4"> Testantur plausus et lacrymae Antigonam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>212. [210.] Ad eumdem, de ejus Antigona.</head>
               <l n="4.212.1">Alferi, magnus tibi quam dictavit Apollo,</l>
             
               <l n="4.212.2"> Audivi arrectis auribus Antigonam;</l>
             
               <l n="4.212.3">Admiransque, manus et tollens: Cedite, Galli,</l>
             
               <l n="4.212.4"> Clamavi, prisci cedite Grajugenae.</l>
             
               <l n="4.212.5">Musae qui tragicae palmam sibi vindicat unus,</l>
             
               <l n="4.212.6"> Invicta est natus denique in Ausonia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>213. [211.] Ad eumdem, de ejus Antigona primo acta paucis spectatoribus adhibitis.</head>
               <l n="4.213.1">Salve Itali columen, salve o spes una theatri,</l>
             
               <l n="4.213.2"> Stat tua, perpetuo stabit et Antigone.</l>
             
               <l n="4.213.3">Acta placet mire paucis spectantibus, at quos</l>
             
               <l n="4.213.4"> Nemo non multis millibus anteferat.</l>
             
               <l n="4.213.5">Quos potis est numero quantovis vincere vulgus,</l>
             
               <l n="4.213.6"> Non potis est vero vincere judicio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>214. [212.] Inscribendum theatro, ubi primum acta est Alferii Antigona.</head>
               <l n="4.214.1">Hic primum Alferii Antigona commissa theatro</l>
             
               <l n="4.214.2">Excepta est Urbis plausibus attonitae.</l>
             
               <l n="4.214.3">Hic voti compos tandem caput extulit, ortum</l>
             
               <l n="4.214.4"> Esse sibi Sophoclem sensit et Italia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>215. [213.] Ad Octaviam Odescalchiam, Nicolai Rospiliosi ducis Zagaroli uxorem,
            Antigonae partes mirifice agentem.
              <note place="foot" n="77">
                     <l n="4.215">Estratto dall' Effemeridi Letterarie di Roma n.o 50. del dì
                  14. Xbre 1782.</l>
             
                     <l n="4.215">Nella sera del 20. Novembre 1782. nel Palazzo del Sig.r Duca
                  Grimaldi Ambasciatore di S. M. Cattolica presso la Santa Sede fu affidata alle
                  Scene l' Antigona del Sig.r Conte Vittorio Alfieri da Asti.
                  Era l' Antigona rappresentata da Donna Ottavia Odescalchi Rospigliosi Ducchessa di
                  Zagarolo; l' Argia da Donna Cattarina Giustiniani Odescalchi Ducchessa di Ceri; il
                  Creonte dallo stesso Alfieri; e la persona di Emone da D. Baldassarre Odescalchi
                  Duca di Ceri. <bibl>Radelja</bibl>
                     </l>
             
                  </note>
               </head>
               <l n="4.215.1">Te Bato, novus, Antigone, si pingat Apelles,</l>
             
               <l n="4.215.2"> Cedet, quam priscus pinxerat, illa Venus.</l>
             
               <l n="4.215.3">Atque utinam, ut vultus, oculi, frons, sic quoque pingi</l>
             
               <l n="4.215.4"> Posset quidquid agis, quidquid et eloqueris,</l>
             
               <l n="4.215.5">Pulchri omnis posset mirans, omnisque decori</l>
             
               <l n="4.215.6">Exemplum in sola cernere posteritas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>216. [214.] Ad Mariam Catharinam Giustinianam, Balthassaris Odescalchi ducis Ceritum
            uxorem, Argiae partes mirifice agentem.</head>
               <l n="4.216.1">Si talis patria conjux venisset ab Argo</l>
             
               <l n="4.216.2"> aedipodae, qualem dia puella refers,</l>
             
               <l n="4.216.3">Si tam blanda foret jucundis gratia verbis,</l>
             
               <l n="4.216.4"> Tam pulchrae ex oculis si fluerent lacrymae,</l>
             
               <l n="4.216.5">Ut lapides, ferrumque, Creon, adamantaque durum</l>
             
               <l n="4.216.6"> Vinceret, inciperet mollior esse tamen;</l>
             
               <l n="4.216.7">Nec dictis miseram vellet proscindere acerbis,</l>
             
               <l n="4.216.8">Pacato et saevas poneret ore minas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>217. [215.] Ad comitem Alferium, Creontis partem agentem.</head>
               <l n="4.217.1">Istum odisse velim, nec possum odisse tyrannum,</l>
             
               <l n="4.217.2"> Cujus agis partes, magne vir, egregie;</l>
             
               <l n="4.217.3">Ipse etenim tanto comples mihi pectus amore</l>
             
               <l n="4.217.4"> Totum, odio ut quidquam non queat esse loci.</l>
             
               <l n="4.217.5">Grandiloquum admiror carmen, percellor, acuto</l>
             
               <l n="4.217.6">Ingenio; qui sis, non quid agas, memini.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>218. [216.] Ad Balthassarem Odescalchium, de Antigona Alferii in lucem producta.</head>
               <l n="4.218.1">Eximius vates, recitas quod carmina vatis</l>
             
               <l n="4.218.2"> Eximii, scenae tradis et Antigonam,</l>
             
               <l n="4.218.3">Conjugis auxilio doctae, doctaeque sororis,</l>
             
               <l n="4.218.4">Laeta tibi plaudit, Balthasar, Italia.</l>
             
               <l n="4.218.5">Coepto insta; lucem in mediam protrude, pudore</l>
             
               <l n="4.218.6"> Ille malo quidquid nunc premit in tenebris.</l>
             
               <l n="4.218.7">Solus in Ausonio ter te regnare theatro,</l>
             
               <l n="4.218.8">Dignus ut est, scriptor maximus incipiat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>219. [217.] Villa Strozzia. Secessus comitis Alferii poetae optimi.</head>
               <l n="4.219.1">Pindus ego nunc sum, non Strozzia villa. Camoenae</l>
             
               <l n="4.219.2"> Me dulces, Phoebus me pater ipse colit;</l>
             
               <l n="4.219.3">Nimirum Alferi cantus citharamque sequuntur.</l>
             
               <l n="4.219.4">Orpheus arte feras, ducit at ille deos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>220. [218.] Ad Alferium, de Antigona typis in lucem edita.</head>
               <l n="4.220.1">Et placuit spectata mihi, mihi lecta placere,</l>
             
               <l n="4.220.2"> Alferi et pergit mirifice Antigone.</l>
             
               <l n="4.220.3">Nil ego, nil metuo jam fraudis, dicta ubi versans</l>
             
               <l n="4.220.4"> Expendi lento singula judicio.</l>
             
               <l n="4.220.5">Spectator plausi: lector fidentius arti,</l>
             
               <l n="4.220.6"> Atque tuo plaudo, magne vir, ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>221. [219.]
              <note place="foot" n="78">vide aliud ad Alferium epigr. sub n.o
                331. 364 <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De horto comitis Alferii.</head>
               <l n="4.221.1">Hortum, Alfere, tuum medio florere decembri</l>
             
               <l n="4.221.2"> Vidi equidem et mecum pectore sub tacito:</l>
             
               <l n="4.221.3">Nimirum hoc flores alieno tempore vatis</l>
             
               <l n="4.221.4"> Eximii Musaeque et Charites tulerunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>222. [220.] Ad Balthassarem Odescalchium in scena alienam personam agentem.</head>
               <l n="4.222.1">Tam mihi, care, places in vita, Balthasar, ut vix</l>
             
               <l n="4.222.2"> In scena patiar te tibi dissimilem;</l>
             
               <l n="4.222.3">Et cupiam ponas alienam tam bonus actor,</l>
             
               <l n="4.222.4"> Personae incipias auctor ut esse tuae.
              <note place="foot" n="79">Neque actor sum alienae personae, sed auctor meae. Cic. de
                oratore. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>223. [221.] In idem argumentum.</head>
               <l n="4.223.1">Gratus et in scena es mihi Balthasar; attamen ipsa</l>
             
               <l n="4.223.2"> Mi multo in vita gratior esse soles.</l>
             
               <l n="4.223.3">Nullas non mire partes agis, ast ego mire</l>
             
               <l n="4.223.4"> Tum capior, partes quando agis ipse tuas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>224. [222.] Ad Balthassarem Odescalchium, simulantem sacrum Dianae.
              <note place="foot" n="80">Ad Balthassarem Odescalchium, in personato coetu sacrum
                Dianae exhibentem. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.224.1">Dum Scythicae sacrum simulas crudele Dianae</l>
             
               <l n="4.224.2"> Bacchantum laetis, Balthasar, in thyasis,</l>
             
               <l n="4.224.3">Vulgusque et vulgo melior pars acre decori</l>
             
               <l n="4.224.4"> Judicium tollit laudibus astra super,</l>
             
               <l n="4.224.5">Magnificos nec tam sumptus, quam suspicit istud</l>
             
               <l n="4.224.6"> Felix inventis grandibus ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>225. [223.] In idem argumentum.</head>
               <l n="4.225.1">Ebria tu simulas tam belle verba loquentem,</l>
             
               <l n="4.225.2"> Ipsa quoque ut placeat, Balthasar, ebrietas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>226. [224.]
              <note place="foot" n="81">Vide de Raphaele Mengsio inter Lugubria sub n.o 18. 63. 64. 65. 66. 67. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De tabulis Raphaelis Mengsii.</head>
               <l n="4.226.1">Quanam animus forma pingatur, quove colore,</l>
             
               <l n="4.226.2">Ignoro; pingi sed video, Raphael,</l>
             
               <l n="4.226.3">Inque tuis tabulis cerni Spes, Vota, Metusque,</l>
             
               <l n="4.226.4"> Laetaque cum tristi Gaudia Moestitia.</l>
             
               <l n="4.226.5">Cuncta geri credo praesentia, cuncta moveri,</l>
             
               <l n="4.226.6"> Attonitus monstro vivere cuncta puto.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>227. [225.] De Menxio pictore.</head>
               <l n="4.227.1">Postremam eximii defixo lumine Menxi</l>
             
               <l n="4.227.2"> Dum tabulam specto nuper et ingemui,</l>
             
               <l n="4.227.3">Et lacrymis oculos suffudi moestus obortis,</l>
             
               <l n="4.227.4">Invida quod talem tam cito mors rapuit.</l>
             
               <l n="4.227.5">Sed prope cum vidi studio quam pinxerat olim</l>
             
               <l n="4.227.6"> Ipse suam ingenti, mirum opus, effigiem,</l>
             
               <l n="4.227.7">Huic atrox certe, dixi, Libitina pepercit,</l>
             
               <l n="4.227.8"> Menxius heic sua post funera vivit adhuc.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>228. [226.] Ad Raphaelem Mengsium. De tabula Persei.</head>
               <l n="4.228.1">Tam levis est, Romae ostendis quem, Persea, Menxi,</l>
             
               <l n="4.228.2">Sic vigor in toto corpore mirus inest,</l>
             
               <l n="4.228.3">Ut verear, flammae similis talaribus actus</l>
             
               <l n="4.228.4"> Ne pulchra fugiens avolet e tabula.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>229. [227.] Ad eumdem Mengsium. De pictura Andromedes.</head>
               <l n="4.229.1">Cerne, ut adhuc monstro pectus tremefacta
              <note place="foot" n="82">monstro pectus tremefacta] <emph>Krša </emph>: monstro
                tremefacta <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             marino,</l>
             
               <l n="4.229.2"> Ignotique oculos casta verens juvenis</l>
             
               <l n="4.229.3">Andromede, gaudensque simul, simul anxia rupem</l>
             
               <l n="4.229.4"> Libera jam vinclis deserit aequoream,</l>
             
               <l n="4.229.5">Quam Jove prognatus laetanti pectore Perseus</l>
             
               <l n="4.229.6"> Ora, sinum et flagrans excipit incolumem.</l>
             
               <l n="4.229.7">Jamque aget abducens, claram qua lampada praefert</l>
             
               <l n="4.229.8"> Ore vafer prodens gaudia, parvus amor.</l>
             
               <l n="4.229.9">Hanc spectans doctamque manum laudare memento,</l>
             
               <l n="4.229.10"> Ingenium et magni, quisquis es, artificis.</l>
             
               <l n="4.229.11">Ipse animi attonitus clamo: Salve, inclute Menxi,</l>
             
               <l n="4.229.12">Quem sibi nec Raphael jam neget esse parem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>230. [228.] [  Sep. et Lug. 68] In imaginem Hectoris.</head>
               <l n="4.230.1">Cessantem in thalamo quo turbidus increpat Hector</l>
             
               <l n="4.230.2">Ore Parin! Quae vis fulgurat ex oculis!</l>
             
               <l n="4.230.3">Hectoris haud forma haec, sed vitae redditus Hector,</l>
             
               <l n="4.230.4">Jam vox jam mi aures exsiliens feriet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>231. [229.] De ultima pictura Raphaelis Menxii (Mengs).</head>
               <l n="4.231.1">Hoc opus extremum Menxi est; miransque, dolensque</l>
             
               <l n="4.231.2"> Roma viro plausum dat simul et lacrymas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>232. [230.] [  Sep. et Lug. 69]</head>
               <l n="4.232.1">In idem argumentum.</l>
             
               <l n="4.232.2">Mirum opus hoc Menxi, coeptum quod morte sub ipsa,</l>
             
               <l n="4.232.3"> Optavitque omnes exigere ad numeros,</l>
             
               <l n="4.232.4">Exegitque aliis, at non sibi; tangere metam</l>
             
               <l n="4.232.5"> Nec pulchri, quam mens viderat, evaluit.
              <note place="foot" n="83">ponenda inter Lugubria. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>233. [231.] De Briseide a Vienno mirifice picta.</head>
               <l n="4.233.1">Si tam pulchra olim Briseis vera fuisset,</l>
             
               <l n="4.233.2"> Haec quam pulchra tua est picta, Vienne, manu;</l>
             
               <l n="4.233.3">Frustra illam duci major jussisset Atrides</l>
             
               <l n="4.233.4"> Celsis aemonii puppibus e juvenis.</l>
             
               <l n="4.233.5">Talem quam formam, vitam demi sibi mallet,</l>
             
               <l n="4.233.6"> Nec bello in Grajos parceret, aeacides.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>234. [232.] De tribus Horatiis a Davide pictis.</head>
               <l n="4.234.1">Tergeminam faustis prolem pater instruit armis,</l>
             
               <l n="4.234.2"> Romulei columen robur et imperii.</l>
             
               <l n="4.234.3">Muta metu circum maeret domus, ardet in ore</l>
             
               <l n="4.234.4">Spes juvenum, vis et Martia magnanimo.</l>
             
               <l n="4.234.5">Gaude, Roma: tibi palmam haec fiducia spondet,</l>
             
               <l n="4.234.6"> Vincit tam certa qui capit arma manu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>235. [233.] Ad Pompejum Battonem celeberrimum pictorem, se suaque opera laudantem.</head>
               <l n="4.235.1">Praestans arte tua laudo, Bato, quod tibi fidis,</l>
             
               <l n="4.235.2"> Quod pretium tabulis dicis et ipse tuis.</l>
             
               <l n="4.235.3">Tantus nempe opifex expectes, quod tibi de te,</l>
             
               <l n="4.235.4"> Rebus deque tuis dixerit Antigenes,</l>
             
               <l n="4.235.5">Aut alius quivis, censuram vindicet ultro</l>
             
               <l n="4.235.6"> Qui sibi, verborum prodigus, arte rudis?</l>
             
               <l n="4.235.7">Non te aliis, alios potius tibi credere par est:</l>
             
               <l n="4.235.8"> Jus est, ignaros gnarus ut edoceat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>236. [234.] De imagine Camilli a Rossio picta.</head>
               <l n="4.236.1">Mire pinxisti quem, Rossi docte, Camillum</l>
             
               <l n="4.236.2"> Spectans, laudavi magnanimum hercle ducem.</l>
             
               <l n="4.236.3">De te nil dixi. Non pictam namque videbar</l>
             
               <l n="4.236.4">Illius at veram cernere mi faciem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>237. [235.] Ad Pompejum Batonum N. Barbadicae imaginem pingere volentem.</head>
               <l n="4.237.1">Pulchram Barbadicae faciem vis pingere, Bato,</l>
             
               <l n="4.237.2">Illa velut pingi possit ab arte tua.</l>
             
               <l n="4.237.3">Tu potis es formam, potis es fortasse colorem,</l>
             
               <l n="4.237.4"> Non potis es multas pingere sed Veneres,</l>
             
               <l n="4.237.5">Quae mire captos mulcent dulcedine sensus,</l>
             
               <l n="4.237.6"> Quae mire captos illiciunt animos,</l>
             
               <l n="4.237.7">Quae simul ac micuere, calent circum omnia, nullum</l>
             
               <l n="4.237.8"> Non pectus flammis uritur indomitis.</l>
             
               <l n="4.237.9">Has nec ego possum, quidnam sint, dicere, nec tu</l>
             
               <l n="4.237.10"> Picta, quidquid agas, exprimere in tabula.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>238. [236.] In simulacrum Palladis.</head>
               <l n="4.238.1">Hanc Venus occurrens videat si Pallada, dicat:</l>
             
               <l n="4.238.2"> Praeferri digna est pulchrior ista mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>239. [237.] De Roscia, quae moechum vim afferentem confodit.</head>
               <l n="4.239.1">Vi foeda instantem confodit Roscia moechum,</l>
             
               <l n="4.239.2"> Invicta et probrum reppulit omne manu.</l>
             
               <l n="4.239.3">Casta eadem et fortis, digna et quam Roma magistram</l>
             
               <l n="4.239.4"> Officii nuptis omnibus esse velit,</l>
             
               <l n="4.239.5">Atque foro in celebri, saxove, aut aere, decorum</l>
             
               <l n="4.239.6">Exemplar sanctae stare pudicitiae,</l>
             
               <l n="4.239.7">Testari et nostro quo nil corruptius aevo est,</l>
             
               <l n="4.239.8"> Foemineum ex aliqua parte manere decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>240. [238.] Ad Leonillam, amatorum vecordiam sapientia moderantem.</head>
               <l n="4.240.1">Advenit, Leonilla, tibi cum stultus amator,</l>
             
               <l n="4.240.2"> Cordata stultum mente regis sapiens.</l>
             
               <l n="4.240.3">Nec sinis, officii finem transcurrat, amori</l>
             
               <l n="4.240.4"> Nec nimium laxet libera froena suo;</l>
             
               <l n="4.240.5">Nec pateris, quidquam faciat, vel dicat inepte,</l>
             
               <l n="4.240.6">Materiem et risu det levis indecori.</l>
             
               <l n="4.240.7">Nimirum factisque doces dictisque, probari</l>
             
               <l n="4.240.8"> Nullum posse tibi, qui tibi non sapiat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>241. [239.] Ad Nigellum optimum ignavi domini aurigam.</head>
               <l n="4.241.1">Quam decet iste color fuscus, quam torva, Nigelle,</l>
             
               <l n="4.241.2"> Te facies! Corpus viribus et validis</l>
             
               <l n="4.241.3">Subnixum, partes et pulchre mobile in omnes,</l>
             
               <l n="4.241.4"> Flectat ut admissos, sistat et alipedes!</l>
             
               <l n="4.241.5">Quae vultu prodit fiducia certa; periclis</l>
             
               <l n="4.241.6">Ars, animus semper crescit ut in mediis!</l>
             
               <l n="4.241.7">Talis Achillaeos Phrygii prope flumina Xanti</l>
             
               <l n="4.241.8"> Versabat currus armiger Automedon,</l>
             
               <l n="4.241.9">Cui tamen hac una concedis laude; ministras</l>
             
               <l n="4.241.10"> Turpiter ignavo tam bonus, heu, domino.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>242. [240.] Ad Orphytum, de Galla nequaquam indotata.</head>
               <l n="4.242.1">Dotem Galla tulit, non quae dos dicitur esse</l>
             
               <l n="4.242.2">A vulgo, mores at bene compositos,</l>
             
               <l n="4.242.3">Conjugis at cari, soli cui vivit, amorem</l>
             
               <l n="4.242.4">Mansurum extremas semper ad exequias,</l>
             
               <l n="4.242.5">Naturam at, flecti docilis quae possit, acerba</l>
             
               <l n="4.242.6"> Vivere cum socrio quae sciat unanimis;</l>
             
               <l n="4.242.7">Ingenium at mire solers, operumque laborem,</l>
             
               <l n="4.242.8"> Quaeque bonas auctat sedula cura domos,</l>
             
               <l n="4.242.9">At genus et formam pauper tulit. Orphyte, Gallam</l>
             
               <l n="4.242.10"> Duxti dotatam (crede mihi) eximie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>243. [241.] Ad Alexim, putantem omnes esse bonos.</head>
               <l n="4.243.1">Esse tibi similem nullum non reris, Alexi:</l>
             
               <l n="4.243.2"> Ut bonus es, credis, quemlibet esse bonum.</l>
             
               <l n="4.243.3">Ergo vir innocuus, fraudis vir nescius omnis,</l>
             
               <l n="4.243.4"> Assidue fraudes, damnaque perpeteris.</l>
             
               <l n="4.243.5">At tu crede bonum quantum vis quemque; caveto</l>
             
               <l n="4.243.6"> Sed, tibi ne noceat, si velit esse malus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>244. [242.] De Quartilla loqui verecundante.</head>
               <l n="4.244.1">Admiror tacitam; malo, Quartilla, pudorem</l>
             
               <l n="4.244.2"> Quod praefert, quam si praeferat ingenium;</l>
             
               <l n="4.244.3">Nec tamen ingenium non praefert dia puella,</l>
             
               <l n="4.244.4"> Quod sentit, praestet quam pudor ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>245. [243.] Ad Lucam Sorgium, rogantem, ut in Rogerii Boscovichii parentalibus
            aliquid scriberet.</head>
               <l n="4.245.1">Supremum volui Rogero solvere munus,</l>
             
               <l n="4.245.2"> Funereum tristes carmen ad exequias,</l>
             
               <l n="4.245.3">Ingeniumque ingens, clara et laudare reperta,</l>
             
               <l n="4.245.4"> Et vitam, mores dicere et eximios;</l>
             
               <l n="4.245.5">Nec potui: cari admonitu mens aegra sodalis</l>
             
               <l n="4.245.6"> Frangitur, haud voces, haud subeunt numeri,</l>
             
               <l n="4.245.7">Ima fodit moeror luctu praecordia, manant</l>
             
               <l n="4.245.8"> Perque genas largae, perque sinum lacrymae.</l>
             
               <l n="4.245.9">Has patriae possum, dulci has persolvere amico,</l>
             
               <l n="4.245.10"> Has tibi, qui me urges, inclyte Sorgiade.</l>
             
               <l n="4.245.11">Nunc plorat meus hic tantum, post tempore longo</l>
             
               <l n="4.245.12"> Fors erit, ut fundat verba diserta dolor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>246. [244.] De Herophila adolescentula mire psallente.</head>
               <l n="4.246.1">Juppiter! aetatis quae vix tria lustra peregit,</l>
             
               <l n="4.246.2"> Nullo non psallit doctius Herophile,</l>
             
               <l n="4.246.3">Et dulci, ut nemo, cantu praecordia mulcet,</l>
             
               <l n="4.246.4">Nimirum aetatem praevolat ingenium.</l>
             
               <l n="4.246.5">Nec tardo summam gressu perrepit ad artem,</l>
             
               <l n="4.246.6">Primo illam nisu protinus assequitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>247. [245.] Ad Vincentium Karapheum, Liviae conjugem, nummo cuso et carminibus
            collectis, justa solventem.</head>
               <l n="4.247.1">Dixi ego, quum solido conjux tua cusa metallo est,</l>
             
               <l n="4.247.2">Vivet, io, multas Livia Olympiadas!</l>
             
               <l n="4.247.3">Idem, quum docto celebrata est carmine, dixi:</l>
             
               <l n="4.247.4">Vivet, io, innumeras Livia Olympiadas.</l>
             
               <l n="4.247.5">Ite ambo clari per gentes, nuptaque, virque,</l>
             
               <l n="4.247.6"> Exemplum sancti nobile conjugii.
              <note place="foot" n="84">Osservazione. Desidero che il Sig.r
                canonico Radeglia scriva sotto l' epigramma Encom. 245 che comincia colle parole
                'Dixi ego, quum solido' l' altro, che trovasi trascritto tra i Sepolcrali sotto il
                  n.o 28 e che principia colla parole 'Nota suis fuerat',
                portendovi il seguente titolo: 'Ad Vincentium Karapheum de Liviae coniugis imagine
                ad auctorem missa. Né mal mi sapprebbe, che a questi due epigrammi di<gap/> premessi
                gli altri cinque, fatti per la stessa Principessa, <gap/>mi essi <gap/> Encomiastici
                di quello che o Sepolcrali o Lugubri. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>248. [246.] Ad puellam laudabiliter festivam.</head>
               <l n="4.248.1">Quod laeto exhilaras, Aegle, sermone sodales,</l>
             
               <l n="4.248.2">Quidquid id est, laudis non reor eximiae.</l>
             
               <l n="4.248.3">Eximiae hoc laudis reor, Aegle, laeta sodales</l>
             
               <l n="4.248.4"> Exhilarans frugi, quod tamen esse facis;</l>
             
               <l n="4.248.5">Inque joco morem prodens veneranda severum,</l>
             
               <l n="4.248.6">Exemplo, virtus quam sit amanda, doces.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>249. [247.] Ad Gelliam, de stabili erga eam benevolentia.</head>
               <l n="4.249.1">Pulchra places aliis, sapiens mihi. Non ego formae</l>
             
               <l n="4.249.2"> Damna tuae, annorum non ego vim metuo.</l>
             
               <l n="4.249.3">Grata quidem es juvenis, fies et gratior olim,</l>
             
               <l n="4.249.4"> Longa dies cum te, Gellia, reddet anum.</l>
             
               <l n="4.249.5">Quippe sequor; sero quod non marcescit in aevo,</l>
             
               <l n="4.249.6"> Quod, flos aetatis cum perit iste, viget.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>250. [248.] De Polla, pulchra et proba.</head>
               <l n="4.250.1">Mollia corda virum quod pulchra incendit amore</l>
             
               <l n="4.250.2"> Polla suo, id laudem non reor eximiam.</l>
             
               <l n="4.250.3">Pollae nemo suos audax quod narrat amores,</l>
             
               <l n="4.250.4">Id demum, id laudem, pol, reor eximiam.</l>
             
               <l n="4.250.5">Non magnum flammas formoso est ore ciere;</l>
             
               <l n="4.250.6"> Magnum est innocuis moribus opprimere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>251. [249.] Simulacrum Palladis paciferae.</head>
               <l n="4.251.1">Saeva prius, pugnaque diu lassata virorum,</l>
             
               <l n="4.251.2"> Laeva hastam versa cuspide Pallas habet.</l>
             
               <l n="4.251.3">Dextra paciferae ramum praetendit olivae,</l>
             
               <l n="4.251.4"> Subridet vultu mitis et in placido.</l>
             
               <l n="4.251.5">Quaere alium, bello si quis laetaris et armis,</l>
             
               <l n="4.251.6"> Haec pacem et pacis munera Pallas amat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>252. [250.] Ad Deliam canentem cum aliis multo doctioribus.
              <note place="foot" n="85">Ad Deliam canentem cum aliis quoad artem multo
                  doctioribus.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.252.1">Tu rudis es, doctas at vincis, Delia; quanto</l>
             
               <l n="4.252.2"> Ars et natura sit minor, hercle doces.</l>
             
               <l n="4.252.3">Adde artem ingenio, velis remisque supremum</l>
             
               <l n="4.252.4"> Divinae ad finem veneris harmoniae;</l>
             
               <l n="4.252.5">Quanto alias omnes et sueta es vincere, tanto</l>
             
               <l n="4.252.6"> Ipsam te incipies vincere jam spatio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>253. [251.] De Deliae mirifico ad canendum ingenio.</head>
               <l n="4.253.1">Ingenium misera quanto est felicius arte,</l>
             
               <l n="4.253.2"> Cantu parva suo Delia me docuit.</l>
             
               <l n="4.253.3">Nondum docta alias vicit, quas longa labori</l>
             
               <l n="4.253.4"> Ars duro assuetas scilicet edocuit.</l>
             
               <l n="4.253.5">Audivi et mirans, alienam hae rite sequuntur,</l>
             
               <l n="4.253.6"> Haec artem, dixi, condit at ipsa suam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>254. [252.] Inscribendum Melitae.</head>
               <l n="4.254.1">Romae arcem, scopulum Byzanti suspice, claram,</l>
             
               <l n="4.254.2"> Hospes, flore virum belligero Meliten.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>255. [253.] Ad Caesarem Romam ingredientem.</head>
               <l n="4.255.1">Magne subi fausto, Caesar, pede celsa Quiritum</l>
             
               <l n="4.255.2">Moenia, queis toto sanctius orbe nihil.</l>
             
               <l n="4.255.3">Haec Roma est, olim terras quae magna profano,</l>
             
               <l n="4.255.4">Major nunc sacro quae regit imperio, </l>
             
               <l n="4.255.5">Cujus froena pati si quis negat, ille Gigantum</l>
             
               <l n="4.255.6"> More gerit soli bella cruenta sibi,</l>
             
               <l n="4.255.7">Ille deo pugnat, coelesti fulmen ab arce</l>
             
               <l n="4.255.8"> Ille suo arcessit sponte sua capiti.</l>
             
               <l n="4.255.9">Tu mea dicta memor serva, sanctaeque, tonantem</l>
             
               <l n="4.255.10">Dum metues, urbis laedere jura time.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>256. [254.] Ad Petrum Pizzellium, de hymno Sancti Petri, quem Stayus scripsit,
            cujusque modos ipse fecit.</head>
               <l n="4.256.1">Quam res, verba, modi constant! Quam quidque cohaeret,</l>
             
               <l n="4.256.2"> Ac verae ad leges nectitur harmoniae!</l>
             
               <l n="4.256.3">Stayus aptavit rebus verba omnia; verbis</l>
             
               <l n="4.256.4"> Omnes aptasti tu bene, Petre, modos.</l>
             
               <l n="4.256.5">Ergo quod canitur non solas influit aures,</l>
             
               <l n="4.256.6"> Dulci sed mentes commovet illecebra,</l>
             
               <l n="4.256.7">Clavigerum et coeli dum laudant carmina, miro</l>
             
               <l n="4.256.8">Interea nostrum pectus amore calet:</l>
             
               <l n="4.256.9">Nec solum audimus fundi, sed fundimus ipsi</l>
             
               <l n="4.256.10">Certatim auditas corde silente preces.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>257. [255.] De statua discobuli.</head>
               <l n="4.257.1">Cerne hunc, ut se se validos collegit in artus!</l>
             
               <l n="4.257.2">Ut discum elata librat in alta manu!</l>
             
               <l n="4.257.3">Jam lapis effugiet magno stridore per auras,</l>
             
               <l n="4.257.4"> Jam finem celeri turbine transiliet.</l>
             
               <l n="4.257.5">Ante etiam jactum: Hic victor, clamo, date palmam;</l>
             
               <l n="4.257.6"> Tanta nec fulmen vi rapidum jacitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>258. [256.] Ad Varum, de ejus mirifica in scribendo facilitate, atque elegantia.</head>
               <l n="4.258.1">Quae prima occurrunt, scribis, Varo, omnia; quidquam</l>
             
               <l n="4.258.2"> Nec scribis mire non sapidum, aut lepidum.</l>
             
               <l n="4.258.3">Hoc alios vincis vates; rerum optima quaeque</l>
             
               <l n="4.258.4"> Prima tibi occurrunt omnia mirifice.</l>
             
               <l n="4.258.5">Non opus est ullo delectu; nil nisi pulchrum</l>
             
               <l n="4.258.6">Isto sponte sua prodit ab ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>259. [257.] Ad convivatorem bona carmina recitantem.</head>
               <l n="4.259.1">Cui coenam praebes, recitas tua carmina, corpus</l>
             
               <l n="4.259.2"> Te penes egregie pascitur, atque animus.</l>
             
               <l n="4.259.3">Duplex debetur jucundae gratia mensae,</l>
             
               <l n="4.259.4"> Pinguior unde abeo scilicet ac melior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>260. [258.] Ad Aulum, cur Titam visere nolit.</head>
               <l n="4.260.1">Vel semel, Aule, rogas, Titam cur visere nolim?</l>
             
               <l n="4.260.2"> Non est, quae visi possit, amice, semel.</l>
             
               <l n="4.260.3">Illam quisquis adit (tam suavis, tamque venusta est)</l>
             
               <l n="4.260.4"> Nemo non avide rursus adire cupit.</l>
             
               <l n="4.260.5">Hoc mihi ego vito cautus; metuoque, receptum</l>
             
               <l n="4.260.6"> Frangere quod nequeam, subdere colla jugo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>261. [259.]
              <note place="foot" n="86">De navi aeria II. vide I. inter Var. sub n.o 56. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De rate aeria.</head>
               <l n="4.261.1">Ingenio nulla est res dura, atque ardua: celsas</l>
             
               <l n="4.261.2">Per nubes puppis Gallica tendit iter.</l>
             
               <l n="4.261.3">Fors etiam aethereis olim se se inferet astris,</l>
             
               <l n="4.261.4">Argiva coelo dignior illa rate.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>262. [260.]
              <note place="foot" n="87">De navi aeria epigr. <num value="3">III</num>. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Thyphin, de rate aeria.</head>
               <l n="4.262.1">Thyphi Argive, tuam sileat jam fama carinam,</l>
             
               <l n="4.262.2">Hanc memoret, coeli quae secat alta vias.</l>
             
               <l n="4.262.3">Grajugenam vicit Gallus: tu per vada ponti</l>
             
               <l n="4.262.4"> Curris, in aeriis nubibus ille volat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>263. [261.]
              <note place="foot" n="88">De navi aeria epigr. IV. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De navi aeria.</head>
               <l n="4.263.1">Et terra et ponto victrix jam Gallia regnat,</l>
             
               <l n="4.263.2"> Restat, ut et campis regnet in aeriis;</l>
             
               <l n="4.263.3">Haec etiam ut possit rerum pars tertia subdi,</l>
             
               <l n="4.263.4"> Altivola nubes transvolat illa rate.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>264. [262.]
              <note place="foot" n="89">De Navi Aeria epigr. V. Vide VI. inter Var. n.o 60. et inter Encom. 266. ep. VII. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Graeciam, de Gallico ratis aeriae invento.</head>
               <l n="4.264.1">Daedaleos jactas quid nisus, Graecia? Fluctus</l>
             
               <l n="4.264.2"> Gallia sola potest nare per aerios;</l>
             
               <l n="4.264.3">Laude sua quae te tam vincit Gallia, mendax</l>
             
               <l n="4.264.4"> Fabula quam vera vincitur historia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>265. [263.] Ad Quintum docilem monenti.</head>
               <l n="4.265.1">Multa quidem peccas, peccantem, Quinte, moneri</l>
             
               <l n="4.265.2"> At satis est; vero protinus obsequeris,</l>
             
               <l n="4.265.3">Et fidi prima correptus voce sodalis</l>
             
               <l n="4.265.4">Flectis iter, justam nec pudet ire viam.</l>
             
               <l n="4.265.5">Tam docili nihil est, quod non ignoscere possum,</l>
             
               <l n="4.265.6"> Erratum quod vis et reor esse leve.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>266. [264.] Ad Quintum amicis omnibus antelatum.</head>
               <l n="4.266.1">Quinte, mihi es dulces inter tu primus amicos,</l>
             
               <l n="4.266.2"> Tam primus, nemo ut proximus esse queat;</l>
             
               <l n="4.266.3">Tam primus longe ante alios, ut, Quinte, secundum,</l>
             
               <l n="4.266.4"> Qui te consequitur, non reor, at decimum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>267. [265.] Ad Aulum, optimum re et specie.</head>
               <l n="4.267.1">Commodus es verbis, magis es re commodus, Aule,</l>
             
               <l n="4.267.2"> Vir bonus ante omnes nempe videris et es.</l>
             
               <l n="4.267.3">Nec miror, nemo quod te non diligit, ipsis</l>
             
               <l n="4.267.4"> Inque oculis, dulci captus amore, gerit</l>
             
               <l n="4.267.5">Res multos, plures species capit: at pote nemo</l>
             
               <l n="4.267.6"> Non capi, ubi placuit res simul et species.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>268. [266.]
              <note place="foot" n="90">De navi aeria epigr. VII. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De navi aeria.</head>
               <l n="4.268.1">Scire piget, vitae quos duci possit ad usus</l>
             
               <l n="4.268.2"> Cymba recens nubes acta per aerias.</l>
             
               <l n="4.268.3">Scire sat est, coeli vectum sub caerula templa</l>
             
               <l n="4.268.4"> Isse leves inter tandem hominem Zephyros.</l>
             
               <l n="4.268.5">Scire sat est, fieri quod numquam posse putatum est,</l>
             
               <l n="4.268.6"> Humano effectum denique ab ingenio.</l>
             
               <l n="4.268.7">Scire sat est, tot post laudum decora ampla tuarum,</l>
             
               <l n="4.268.8"> Hoc tibi partum uni, Gallia pulchra, decus.</l>
             
               <l n="4.268.9">Eximium decus et cunctis memorabile saeclis,</l>
             
               <l n="4.268.10"> Desit ut, haud deerit quae tamen, utilitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>269. [267.]
              <note place="foot" n="91">Vide Satyr. n.o 413.
                <bibl>Radelja</bibl>; (hic retinendum) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             [  Sat. 413] Ad Phyllin, cum sene jucunde colloquentem.</head>
               <l n="4.269.1">Phylli, senem alloqueris gaudens, audisque loquentem</l>
             
               <l n="4.269.2"> Vultu, quo juvenem blanda puella solet.</l>
             
               <l n="4.269.3">Nempe alias corpus, te mens capit, optima Phylli,</l>
             
               <l n="4.269.4"> Saepe sub incana pulchrior illa coma.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>270. [268.] De crumena sibi data a Clementina Rossia.</head>
               <l n="4.270.1">Juppiter hanc auro licet impleat usque crumenam,</l>
             
               <l n="4.270.2"> Omni erit haec auro cara crumena magis,</l>
             
               <l n="4.270.3">Quarta mihi Charitum multa quam sedula cura</l>
             
               <l n="4.270.4"> Clementina sua texuit ipsa manu,</l>
             
               <l n="4.270.5">Cecropiae illa deae ante omnes dilecta puellas,</l>
             
               <l n="4.270.6"> Ingenio illa deae par prope Cercopiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>271. [269.] Ad Quintilium falsis criminibus frustra appetitum.</head>
               <l n="4.271.1">Nuper
              <note place="foot" n="92">Nuper] Mirus <emph>Radelja </emph>
                  </note>
             apud Grajos inventus dicitur ignis,</l>
             
               <l n="4.271.2"> Obrutus effusis qui tamen ardet aquis.</l>
             
               <l n="4.271.3">Sic tua, Quintili, fama est; livor malus atri</l>
             
               <l n="4.271.4"> Nil non affundit criminis, illa viget.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>272. [270.] De Neptuno.
              <note place="foot" n="93">De Neptuni simulacro aquae Romae dictae Virgini
                superimposito. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="4.272.1">Viator et Neptunus.</l>
             
               <l n="4.272.2">
                  <emph>V.</emph> Quidnam istic, Neptune, tibi cum dulcibus undis?</l>
             
               <l n="4.272.3">
                  <emph>N.</emph> Esse mari hunc fontem progenitum doceo.</l>
             
               <l n="4.272.4">Unde alii fontes, patior nescire, Quirites;</l>
             
               <l n="4.272.5"> Virginis auctor aquae nosci ego discupio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>273. [271.] De eodem.</head>
               <l n="4.273.1">
                  <emph>V.</emph> Cur fonte in summo stas arduus, Enosigaee?</l>
             
               <l n="4.273.2">
                  <emph>N. </emph>Prognatum hunc fontem glorior esse mari.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>274. [272.] De eodem.</head>
               <l n="4.274.1">Neptunus fundo salsum hac de rupe liquorem,</l>
             
               <l n="4.274.2"> Quem Romae ut dulcis contigit aura, salis</l>
             
               <l n="4.274.3">Tetrum deponit virus, populoque salubris</l>
             
               <l n="4.274.4"> Romulidum oblita currit amaritie.
              <note place="foot" n="94">(Vide n.o 391 Enc.)
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>275. [273.] [  Var. 94] De Aenea et Anchisa.</head>
               <l n="4.275.1">Aeneas, Troja extremo dum corruit igni,</l>
             
               <l n="4.275.2"> Impiger annosum sustulit ipse patrem.</l>
             
               <l n="4.275.3">Mox ait, "O genitor, te salvo ex ignibus uno,</l>
             
               <l n="4.275.4"> Alta ego vix Trojae moenia versa queror".</l>
             
               <l n="4.275.5">Cui genitor: "Gnate, incolumi te, moenia versa</l>
             
               <l n="4.275.6"> Numquam ego et Iliacas esse fatebor opes".</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>276. [274.] De Virgilio poetarum principe. (fragmentum)</head>
               <l n="4.276.1">Me neque tam variis halantes floribus horti,</l>
             
               <l n="4.276.2"> Nec juvat aerio lympha voluta jugo,</l>
             
               <l n="4.276.3">Nec dulces teneris rixantes frondibus aurae,</l>
             
               <l n="4.276.4"> Populeas inter nec philomela comas,</l>
             
               <l n="4.276.5">Quam tua, magne Maro, dulci mage dulcia melle,</l>
             
               <l n="4.276.6"> Musis et Clario carmina digna deo.</l>
             
               <l n="4.276.7">Seu jacet umbroso patulae sub tegmine fagi</l>
             
               <l n="4.276.8"> Tityrus et Siculis ludit arundinibus,</l>
             
               <l n="4.276.9">Seu terram durus curvo proscindat aratro</l>
             
               <l n="4.276.10"> Rusticus, arboreum seu colit arte genus,</l>
             
               <l n="4.276.11">Et ducit pingues ad pascua laeta capellas,</l>
             
               <l n="4.276.12"> Et dites flavo nectare carpit apes. &.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>277. [275.] De eodem. (fragmentum)</head>
               <l n="4.277.1">Ah valeat, quicumque unum legit usque Maronem,</l>
             
               <l n="4.277.2"> Atque aliud vatum despuit omne genus!</l>
             
               <l n="4.277.3">Non Maro quod primos tenuit sibi victor honores,</l>
             
               <l n="4.277.4"> Nulla est Romani gloria Callimachi,</l>
             
               <l n="4.277.5">Nec tua, Grajugenas doctos imitate, Catulle,</l>
             
               <l n="4.277.6"> Carmina sunt medio digna natare mari,</l>
             
               <l n="4.277.7">Nec cinerem in nigrum digni sunt ire Tibulli,</l>
             
               <l n="4.277.8"> Scilicet atque tui, Naso diserte, modi.</l>
             
               <l n="4.277.9">Vere novo ut vario se tellus gramine vestit,</l>
             
               <l n="4.277.10"> Cultus et omnigenas explicat hortus opes;</l>
             
               <l n="4.277.11">Hic violae florent, hic nigrantes hyacinthi,</l>
             
               <l n="4.277.12"> Hic rosa purpureis suave rubet foliis &.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>278. [276.] Ex novi diei effectu comparatio. (fragmentum)</head>
               <l n="4.278.1">Qualis ubi roseis invectus Apollo quadrigis</l>
             
               <l n="4.278.2"> Mane novo Oceani gurgite tollit equos,</l>
             
               <l n="4.278.3">Occuluere suas errantia sidera flammas,</l>
             
               <l n="4.278.4"> Luna nec ardenti, quo prius, igne micat.</l>
             
               <l n="4.278.5">aethereum properat sub caerula phosphorus agmen</l>
             
               <l n="4.278.6"> Cogere postrema versus et ipse face.</l>
             
               <l n="4.278.7">Ilicet aflictis remeant nova gaudia terris,</l>
             
               <l n="4.278.8"> Laeta novo statim lumine ridet humus,</l>
             
               <l n="4.278.9">Et tacitae plaudunt volucres, Phoebumque salutant,</l>
             
               <l n="4.278.10"> Narcissi et lacrymam parva requirit apis &.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>279. [277.] De effigie Antinoi.</head>
               <l n="4.279.1">Adde vel Antinoo pennas, vel detrahe Amori,</l>
             
               <l n="4.279.2"> Antinous fit Amor, fitque Amor Antinous.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>280. [278.] Ad Pretum, viarum Romae praefectum.</head>
               <l n="4.280.1">Prete, vias mire curas: hoc te super astra</l>
             
               <l n="4.280.2"> Omnes certatim laude ferunt merita;</l>
             
               <l n="4.280.3">Omnes, dempto uno, quem nolo dicere, verso</l>
             
               <l n="4.280.4"> Qui lapsare suos pulvere clamat equos.</l>
             
               <l n="4.280.5">Tu sine, lapsantes frangant vel crura, caputve,</l>
             
               <l n="4.280.6"> Illos ni melior denique rector agat.</l>
             
               <l n="4.280.7">Turpe tibi fuerit, versa in convicia laude,</l>
             
               <l n="4.280.8"> Si dicare homini praeposuisse pecus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>281. [279.] De Societate Jesu inter Sarmatas.</head>
               <l n="4.281.1">Quam flevi extinctam, te ad vitam surgere laeter,</l>
             
               <l n="4.281.2">Sancta, mage, eheu, oculis gens mihi cara meis;</l>
             
               <l n="4.281.3">Laeter, ni metuam, vitam qui reddere gestit,</l>
             
               <l n="4.281.4"> Ne rudis et cineres dissipet ille tuos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>282. [280.] Eadem Societas Jesu loquitur.</head>
               <l n="4.282.1">Quae Romae ingenti jacui dejecta ruina,</l>
             
               <l n="4.282.2"> Rursus in extrema surgo ego Sarmatia;</l>
             
               <l n="4.282.3">Parva quidem fateor, magni at rex altus Olympi</l>
             
               <l n="4.282.4">Saepe solet parvis addere rebus opem.</l>
             
               <l n="4.282.5">Ille modo faveat (fremat invida turba) resurgam</l>
             
               <l n="4.282.6"> Supremo longe pulchrior e cinere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>283. [281.] Ad Antonium, qui curru suo poetam exceperat.</head>
               <l n="4.283.1">Gratuler incolumi ut Sexto, Nivildus
              <note place="foot" n="95">Nomen arcadicum Joachini Pizzi, qui tunc temporis erat
                upremus Arcadiae Custos <bibl>Radelja</bibl>; Credo Joach. Pizzi, qui inter Arcades
                Nivildus Amarinthius vocabatur. <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph>
                  </note>
             in aestu</l>
             
               <l n="4.283.2"> Scandere Parrhasium me jubet ecce jugum.</l>
             
               <l n="4.283.3">Id mihi ne febrim misero ferat, optime, curru,</l>
             
               <l n="4.283.4"> Antoni, tu me tollis in alta tuo.</l>
             
               <l n="4.283.5">Ergo illic superis pro salvo principe, at una</l>
             
               <l n="4.283.6"> Solvam pro salvo me quoque vota tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>284. [282.] Laudes amicitiae.</head>
               <l n="4.284.1">Te procul a patria morientem sede, tuorum</l>
             
               <l n="4.284.2"> Cura omnis foede, Postume, destituit.</l>
             
               <l n="4.284.3">Solus ad extremum nulla tibi defuit in re</l>
             
               <l n="4.284.4">Varus constanti junctus amicitia.</l>
             
               <l n="4.284.5">Et docuit, vincire homines vinclo arctius omni,</l>
             
               <l n="4.284.6"> Mutua quae fidus vincula nectit amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>285. [283.] Iturus ad Balthassarem Odescalchium. Poeta de se.</head>
               <l n="4.285.1">Quid currum praebes? Ad te quae ducit, amice,</l>
             
               <l n="4.285.2"> Aspera nulla mihi, nullaque longa via est.</l>
             
               <l n="4.285.3">Sed tamen et currum quod praebes, laetor; amorem</l>
             
               <l n="4.285.4">Atque tuum, mea qui commoda quaerit, amo.</l>
             
               <l n="4.285.5">Haec vates tuus ille, rotas dum scandit, ab Urbe,</l>
             
               <l n="4.285.6"> Balthasar et laetus ad tua rura venit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>286. [284.] Ad Celsum. Virtus sola facit magnum virum.
              <note place="foot" n="96">Ad Celsum. Se homines sola virtute metiri.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.286.1">Ingentes laudo sumptus, laudo acre videndis,</l>
             
               <l n="4.286.2"> Quo mire polles, artibus ingenium;</l>
             
               <l n="4.286.3">Hortos, atque domos et quae struis omnia magna,</l>
             
               <l n="4.286.4"> Dignaque Romanis omnia Caesaribus.</l>
             
               <l n="4.286.5">Non tamen idcirco magnum te, Celse, putarim,</l>
             
               <l n="4.286.6"> Officii fuerit ni tua vita memor,</l>
             
               <l n="4.286.7">Virtutem et praestet solidam, qua scilicet una</l>
             
               <l n="4.286.8"> Metior ingentes, Celse, proboque viros.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>287. [285.] Ad quemdam, qui rei publicae, iniqua nactus tempora, valedixerat.</head>
               <l n="4.287.1">Fert onus impositum sapiens, curamque, laborem</l>
             
               <l n="4.287.2"> Et durum forti pectore perpetitur,</l>
             
               <l n="4.287.3">Strenuus ut prosit multis, nec publica segnis</l>
             
               <l n="4.287.4"> Commoda socordi negligat ingenio,</l>
             
               <l n="4.287.5">Pulchrum opus urgenti si fata adversa resistant,</l>
             
               <l n="4.287.6"> Praecidat si quis laevus et orsa deus.</l>
             
               <l n="4.287.7">Irrita ubi vacuas prorsum dilapsa per auras</l>
             
               <l n="4.287.8"> Spes ventum et nubes fugit in aerias,</l>
             
               <l n="4.287.9">Ne casso frangat corpus, mentemque labore,</l>
             
               <l n="4.287.10">Tandem oneri dorsum subtrahit imposito,</l>
             
               <l n="4.287.11">Nec fatuos ponit rumores ante salutem</l>
             
               <l n="4.287.12"> Infelix vanae victima gloriolae.</l>
             
               <l n="4.287.13">Magne vir, hoc ratio fieri jubet, hoc tibi factum</l>
             
               <l n="4.287.14"> Laudoque et toto gratulor ex animo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>288. [286.] De Daphne a Meuccio picta.</head>
               <l n="4.288.1">Phoebe, tenes frustra Daphnen. Comprensa virescit</l>
             
               <l n="4.288.2">In frondem subito dia puella novam.</l>
             
               <l n="4.288.3">Heu, heu, qua Nymphas inter non pulchrior ulla est,</l>
             
               <l n="4.288.4"> Horrida jam duro cortice laurus erit.</l>
             
               <l n="4.288.5">Flenda tibi, Penaee pater, tibi flenda, cruente,</l>
             
               <l n="4.288.6"> Qui miseram gemina cuspide perdis, amor.</l>
             
               <l n="4.288.7">Haec mecum, fieret ceu nunc res ipsa, Meucci,</l>
             
               <l n="4.288.8"> Quam tua miranda pinxerat arte manus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>289. [287.] Ad Phoebum, de ejus imagine a Meuccio picta.</head>
               <l n="4.289.1">Quod debet cantor tibi, Phoebe, Meuccius, omne</l>
             
               <l n="4.289.2"> Id pictor solvit largiter ille tibi.</l>
             
               <l n="4.289.3">Tu liquidam iuveni vocem, numerosque dedisti,</l>
             
               <l n="4.289.4"> Ille tibi hanc, qua nil pulchrius est, faciem,</l>
             
               <l n="4.289.5">Qua visa poterat percelli scilicet ipsa,</l>
             
               <l n="4.289.6"> Atque fugax Daphne forsitan esse minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>290. [288.] </head>
               <l n="4.290.1">Theugenidis laus.</l>
             
               <l n="4.290.2">Magna, venusta eadem, vita et veneranda pudica,</l>
             
               <l n="4.290.3"> Omne opus et mire sedula ad ingenuum,</l>
             
               <l n="4.290.4">Theugenis est. Talem qui non observat, amatque,</l>
             
               <l n="4.290.5">Possit vel divam spernere Cecropiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>291. [289.] Ad Leuciam, italice "Santo Leucio" </head>
               <l n="4.291.1">ob leges ei datas a Ferdinando IV. utriusque Siciliae rege.
              <note place="foot" n="97">(Hoc epigramma impressum fuit Neapoli 1789. inter alia
                carmina Leuciae dicata, pag.a 52.) <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="4.291.2">Leucia parva, pio quae nacta in rege parentem,</l>
             
               <l n="4.291.3"> Semoto felix aevum agis in nemore,</l>
             
               <l n="4.291.4">Nulla ubi vesanis fervent mala jurgia rixis,</l>
             
               <l n="4.291.5"> Turgida non inflat pectus et ambitio,</l>
             
               <l n="4.291.6">Nullus perdit opes luxus, nec vulgus inerti</l>
             
               <l n="4.291.7"> In vita et molli desidet otiolo;</l>
             
               <l n="4.291.8">Sed mores collit usque bonos, instatque labori,</l>
             
               <l n="4.291.9"> Monstratum verae laudis et urget iter.</l>
             
               <l n="4.291.10">Salve, o, teque tuus nunquam non diligat auctor,</l>
             
               <l n="4.291.11"> Atque suas pergat dicere delicias.</l>
             
               <l n="4.291.12">Salve, parva orsu primo, jam jamque futura</l>
             
               <l n="4.291.13"> Sed magna, in magna nobilis Ausonia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>292. [290.] De imaginibus a Leucone, eximio pictore pictis.</head>
               <l n="4.292.1">Unde istas promis, Leuco doctissime, formas,</l>
             
               <l n="4.292.2"> Pingens, quos jussus pingere cumque deos?</l>
             
               <l n="4.292.3">Tu facili volitas dextra celer, at mihi mentem</l>
             
               <l n="4.292.4">Horror nescio quis percipit attonitam.</l>
             
               <l n="4.292.5">Miror enim fieri prope nullo in tempore, dignum</l>
             
               <l n="4.292.6"> Quod quivis longo tempore spectet opus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>293. [291.] In tabulam Apollinem exhibentem.</head>
               <l n="4.293.1">Os Phoebi hoc almum Juno si viderit ipsa,</l>
             
               <l n="4.293.2"> Dicet, privigno pulchrius esse nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>294. [292.]
              <note place="foot" n="98">Vide ad Lyd. n.o 436.
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             [  Lyd. 437] In tabulam Dianam exhibentem.</head>
               <l n="4.294.1">Unde isthaec pulchrae deprompta est forma Dianae,</l>
             
               <l n="4.294.2">Optavit pingi quam Violanta sibi?</l>
             
               <l n="4.294.3">Fallor, an eximiae formoso ex ore puellae</l>
             
               <l n="4.294.4"> Quae deceant ipsas perspicis ora deas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>295. [293.] In tabulam Achillem exhibentem.</head>
               <l n="4.295.1">Hoc olim vultu Phrygiae vastator Achilles</l>
             
               <l n="4.295.2"> Hectora sub muris terruit Iliacis.</l>
             
               <l n="4.295.3">Acres igne micant oculi, frons torva; minaci</l>
             
               <l n="4.295.4">Ille tamen mirus fulget in ore decor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>296. [294.] In tabulam Ulyssem exhibentem.</head>
               <l n="4.296.1">Quam pulchra est Ithaci, quam, Leucon, pingis, imago!</l>
             
               <l n="4.296.2"> Ut vafrum in vultu cernimus ingenium!</l>
             
               <l n="4.296.3">Quanta viri se vis cano sub vertice prodit!</l>
             
               <l n="4.296.4">Quam mira in valido corpore forma seni!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>297. [295.] Poeta de sua imagine a Leucone picta.</head>
               <l n="4.297.1">Nunquam forma mihi placuit mea: nunc placet, hercle,</l>
             
               <l n="4.297.2">Illa tua, Leucon, tam bene picta manu;</l>
             
               <l n="4.297.3">Qualiscumque, satis pulchra est in imagine ficta,</l>
             
               <l n="4.297.4"> Quam verae formam cernimus assimilem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>298. [296.] De imagine Lodoici Cappocciae a Leucone picta.</head>
               <l n="4.298.1">Thersiten forma Nireus quam vicit, imago</l>
             
               <l n="4.298.2"> Tam longe vincit te, Lodoice, tua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>299. [297.] De Lodoici Cappocciae et Violantae Pizzelliae imaginibus.</head>
               <l n="4.299.1">Quantum oculos nuper, Cappoccia, laesimus ambo,</l>
             
               <l n="4.299.2"> Tantum picta oculos nunc Violanta juvat.</l>
             
               <l n="4.299.3">Una manus damnum pensat: sic Pelias hasta,</l>
             
               <l n="4.299.4"> Ut perhibent, quondam vulnus opemque tulit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>300. [298.] De imagine Clementinae Rossiae.</head>
               <l n="4.300.1">Vidit ut hac pulchram sub imagine Clementinam,</l>
             
               <l n="4.300.2">Advertitque oculos, dixit et Anna parens:</l>
             
               <l n="4.300.3">Quaere aliam, quam vis, matrem tibi non mea proles.</l>
             
               <l n="4.300.4"> Pulchrior est multo nata, ego quam genui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>301. [299.] De imagine Periclis.</head>
               <l n="4.301.1">Nosce, sit Actaei facies quae vera Periclis:</l>
             
               <l n="4.301.2"> Scripta ubi sunt, nosci possit ut ingenium?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>302. [300.] De imagine Hannibalis.</head>
               <l n="4.302.1">Hannibal hic, belli fulmen, Mars alter, aventi</l>
             
               <l n="4.302.2"> Romanum invidit cui Venus imperium;</l>
             
               <l n="4.302.3">Atque viro pedicas Campana injecit in urbe,</l>
             
               <l n="4.302.4"> Illa suis metuens exitium Aeneadis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>303. [301.] Ad Corvinum, de imagine Lycoridis.</head>
               <l n="4.303.1">Formosam in tabula vidi, Corvine, Lycorin:</l>
             
               <l n="4.303.2">Fronte, oculis, agili est corpore visa Venus.</l>
             
               <l n="4.303.3">Agnovi errorem. Quiddam huic spirabat ab ore,</l>
             
               <l n="4.303.4"> Mos etiam ut nosci possit inesse bonus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>304. [302.] In imaginem Lagoidis.</head>
               <l n="4.304.1">Ornat flore caput, quam cernis, picta Lagois,</l>
             
               <l n="4.304.2"> Flore sinum, niveas flore decente manus.</l>
             
               <l n="4.304.3">Flos tamen Idaliis haud ullus nascitur hortis,</l>
             
               <l n="4.304.4"> Quem non formosis vicerit illa genis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>305. [303.] In idem argumentum.</head>
               <l n="4.305.1">Quaenam haec pulchra genis, nec vultu diva protervo</l>
             
               <l n="4.305.2"> Audax, lascivis laeta nec illecebris?</l>
             
               <l n="4.305.3">Hac amor, hac adstant geminae de parte columbae,</l>
             
               <l n="4.305.4"> Signa haec Idaliae sunt manifesta deae.</l>
             
               <l n="4.305.5">Illaec nimirum vulgo male cognita, coelo</l>
             
               <l n="4.305.6">Huc, reor, e summo est lapsa pudica Venus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>306. [304.] In idem argumentum.</head>
               <l n="4.306.1">Oblitus matrem sequitur te, pulchra Lagoi,</l>
             
               <l n="4.306.2"> Saeva gerens dextra spicula parvus Amor.</l>
             
               <l n="4.306.3">Et bene habet: duce sub tali puer improbus esse</l>
             
               <l n="4.306.4">Jam melior, versis moribus, incipiet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>307. [305.] In idem argumentum.</head>
               <l n="4.307.1">Et puerum et niveas quaerit Cytheraea columbas,</l>
             
               <l n="4.307.2"> Frustra: secum illos pulchra Lagois habet.</l>
             
               <l n="4.307.3">Hujus enim ut miros primum videre lepores,</l>
             
               <l n="4.307.4"> Confestim spretam deseruere deam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>308. [306.] Aliud.</head>
               <l n="4.308.1">Ore tuo pingi gaudet Venus ipsa, Lagoi;</l>
             
               <l n="4.308.2"> Nunc demum et dicit, mi mea forma placet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>309. [307.] Aliud. In idem argumentum.</head>
               <l n="4.309.1">Quaenam est? Pulchra deae in speciem depicta Lagois,</l>
             
               <l n="4.309.2">aetas dum primo florida vere viget.</l>
             
               <l n="4.309.3">Salve, o torquatis vectari digna columbis,</l>
             
               <l n="4.309.4"> Digna, Amor assidue cui comes ire velit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>310. [308.] In idem argumentum.</head>
               <l n="4.310.1">Quaenam haec picta puella? Venus ne, an pulchra Lagois?</l>
             
               <l n="4.310.2"> Utrique est similis; cui magis? Id dubito.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>311. [309.] Ad Lagoidem Roma Neapolim proficiscentem.</head>
               <l n="4.311.1">Sebeto mutas Tiberim, formosa Lagoi,</l>
             
               <l n="4.311.2">Digressu maeret maxima Roma tuo;</l>
             
               <l n="4.311.3">Et queritur, non illa memor, quam tempore parvo,</l>
             
               <l n="4.311.4">Sed memor, heu, quanto sit caritura bono.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>312. [310.] In idem argumentum.</head>
               <l n="4.312.1">Parthenopem viset Roma digressa Lagois;</l>
             
               <l n="4.312.2"> Cui formae hinc abiens regna superba dabit?</l>
             
               <l n="4.312.3">Cui veniens illuc adimet? Quaenam omnibus una</l>
             
               <l n="4.312.4"> Heic erit, aut illic desinet esse prior?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>313. [311.] Ad Lagoidem Neapoli Romam redeuntem.</head>
               <l n="4.313.1">Digressam flevit, reducem nunc Roma Lagoin</l>
             
               <l n="4.313.2">Excipit ingenti non sine laetitia.</l>
             
               <l n="4.313.3">Salve, dia puella: refers tu gaudia nobis,</l>
             
               <l n="4.313.4"> Aspectuque urbem pulchra tuo exhilaras.</l>
             
               <l n="4.313.5">Vere novo campos rediens sic Flora revisit:</l>
             
               <l n="4.313.6"> Purpureo florum germine ridet humus,</l>
             
               <l n="4.313.7">Mitior et tacitas rursum ciet aura volucres;</l>
             
               <l n="4.313.8"> Nusquam non laeto carmine rura sonant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>314. [312.] Ad Gelliam, ne spernat Tullam, domo parvam, sed meritis aliquanto
              majorem.
              <note place="foot" n="99">Laudat Tullam quam illa spreverat. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.314.1">Parva Tulla domo est, magna tu, Gellia; nec tu</l>
             
               <l n="4.314.2">Id circo Tullam, Gellia, sperne tamen.</l>
             
               <l n="4.314.3">Estis clarae ambae; sed tu, ceu luna, tuorum</l>
             
               <l n="4.314.4"> Luce nites, ceu sol fulgurat illa sua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>315. [313.] Laudat Phyllidis pulchritudinem.</head>
               <l n="4.315.1">Vidit Amor Phyllin, forma et deceptus eadem,</l>
             
               <l n="4.315.2"> Cernere se Paphyae credidit ora deae.</l>
             
               <l n="4.315.3">Nec mora, formosae penna plaudente puellae</l>
             
               <l n="4.315.4">Optatum laetus devolat in gremium.</l>
             
               <l n="4.315.5">Hic se deceptum sentit, sed Phyllidis esse</l>
             
               <l n="4.315.6"> Ille tamen mavult, quam, Cytherea, tuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>316. [314.] Aliud.</head>
               <l n="4.316.1">Phyllida vidit Amor, matrem et vidisse putavit</l>
             
               <l n="4.316.2">Ille deam; in teneros involat ergo sinus.</l>
             
               <l n="4.316.3">Sensit ibi errorem, sed enim nec Phyllida linquit,</l>
             
               <l n="4.316.4">Nec dubitat matri praeposuisse deae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>317. [315.] Monet Lycorim, ne se Neapolim Romae praeferre aperte dicat.</head>
               <l n="4.317.1">Sebetum Tyberi praefers, formosa Lycori,</l>
             
               <l n="4.317.2"> Grataque prae Roma est Parthenope usque adeo,</l>
             
               <l n="4.317.3">Expers ut vitae prius omnis, vivere tandem</l>
             
               <l n="4.317.4"> Vecta istuc niveis coeperis alitibus?</l>
             
               <l n="4.317.5">Quidquid id est, decuit celari; Martia Roma</l>
             
               <l n="4.317.6"> (Cum se posthabitam turpiter audierit,</l>
             
               <l n="4.317.7">Teque mori sciet hic, istic et vivere tantum)</l>
             
               <l n="4.317.8"> Huc reduci tristes ne paret exequias;</l>
             
               <l n="4.317.9">Quamque sibi claram praeclara in luce locarat,</l>
             
               <l n="4.317.10"> Invisam in coecas abjiciat tenebras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>318. [316.] In idem argumentum.</head>
               <l n="4.318.1">Parthenopen Romae praeponis, flava Lycori:</l>
             
               <l n="4.318.2"> Quo tibi judicium, quo tibi mens abiit?</l>
             
               <l n="4.318.3">Judicio, magnis praefers quod parva; quod istud</l>
             
               <l n="4.318.4"> Non celas tacito in pectore, mente cares.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>319. [317.] De Mareotidis pulchritudine.</head>
               <l n="4.319.1">Et Juno et Pallas, visa Mareotide, nobis,</l>
             
               <l n="4.319.2"> Dixere, hanc poteras praeposuisse, Pari.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>320. [318.] Aliud.</head>
               <l n="4.320.1">Pulchra Venus, visa Mareotide, non ego, dixit.</l>
             
               <l n="4.320.2"> Hanc si vidisses, o Pari, prima forem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>321. [319.] Carlillae forma, vel in tenerrima aetate, amore adurit omnes, quicumque
            eam spectant.
              <note place="foot" n="100">De excellenti Carlillae forma. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.321.1">Expletis nondum lustris Carlilla duobus</l>
             
               <l n="4.321.2"> Spectantum attonitos urit amore sinus.</l>
             
               <l n="4.321.3">Ah miseri queiscumque olim florente juventa</l>
             
               <l n="4.321.4"> Mirandam occurrens objiciet speciem!</l>
             
               <l n="4.321.5">Exoriens quae forma urit, cum ceperit auctus,</l>
             
               <l n="4.321.6"> Quem non in flammas verterit et cinerem?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>322. [320.] Pholoës pulchra, docta et gravis.
              <note place="foot" n="101">Pholoës laudes. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.322.1">Spectasti Pholoen, visa est Venus aurea: docta,</l>
             
               <l n="4.322.2"> Si fantem audieris, Postume, Pallas erit;</l>
             
               <l n="4.322.3">Sed male si prodes, quo jam es correptus, Amore,</l>
             
               <l n="4.322.4"> Fiet Juno gravi torva supercilio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>323. [321.] Inscia Delia, se pulchram et sapientem esse, miranda erit cunctis, si
            sibi miranda non erit.
              <note place="foot" n="102">Deliae laudes. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.323.1">Et pulchra est, pulchram nec se scit Delia; mire</l>
             
               <l n="4.323.2"> Et sapiens, nec se Delia scit sapere.</l>
             
               <l n="4.323.3">Sic, oro, maneat semper: mirandaque cunctis</l>
             
               <l n="4.323.4"> Mirari nunquam se tamen incipiat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>324. [322.] Ad Barbaram, Barbara nomine, placida tamen et bona moribus.
              <note place="foot" n="103">Ad Barbaram, de ejus comi mitique ingenio.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.324.1">Qui te tam duro, tam saevo nomine dixit,</l>
             
               <l n="4.324.2">Barbara, tam mitem, tam placidam, atque bonam,</l>
             
               <l n="4.324.3">Is liquidos, credo, lapides, atque aera durum,</l>
             
               <l n="4.324.4"> Corvum album, nigram duxerit esse nivem,</l>
             
               <l n="4.324.5">Falsaque perversis cum dixerit omnia verbis,</l>
             
               <l n="4.324.6"> Hoc mage perversum dixerit ille nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>325. [323.] In laudem Alexandri Georgii.
              <note place="foot" n="104">(vide inter Encom. epigr. sub n.o 190.)
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.325.1">Festina lente, doctrinae pulchra cupido</l>
             
               <l n="4.325.2"> Acrem animum flammis cum ciet indomitis,</l>
             
               <l n="4.325.3">Dum nimium properat, primaevo in flore Georgi</l>
             
               <l n="4.325.4">Illaec, heu, virtus incluta procubuit!</l>
             
               <l n="4.325.5">Quantas spes secum abstulit, heu, qua patet, omnis</l>
             
               <l n="4.325.6">Heu raptum ob juvenem quam dolet Ausonia!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>326. [324.] Ad Lycinium. In laudem ejus
              <note place="foot" n="105">ejus] <emph>Krša </emph>: suae <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             uxoris.</head>
               <l n="4.326.1">Uxori servire tuae te scilicet olim</l>
             
               <l n="4.326.2"> Audieram et mirum mi fuerat, Lycini,</l>
             
               <l n="4.326.3">Ut qui te nossem, qui scirem excellere in omni</l>
             
               <l n="4.326.4"> Doctrina, in paucis et sapere eximie.</l>
             
               <l n="4.326.5">Sed tua visa mihi postquam est, auditaque conjux,</l>
             
               <l n="4.326.6"> Perculsum et raris dotibus attonuit,</l>
             
               <l n="4.326.7">Non mirum est, dixi: Digna est, cui quilibet uni</l>
             
               <l n="4.326.8"> Vir quamvis doctus serviat ac sapiens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>327. [325.] Laudat Lagoidem, quae, ubi Pallas, nil choreis intenta, eximias artes
              exercet.
              <note place="foot" n="106">Laudat Lagoidem, se a choreis abstinentem.
                  <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.327.1">Quod molles ductare choros te, dia Lagoi,</l>
             
               <l n="4.327.2"> Non decet, id laudis nil tibi demeruit.</l>
             
               <l n="4.327.3">Illa etiam, in coetu fulget quae prima dearum,</l>
             
               <l n="4.327.4"> Pallas lascivis nil valet in choreis,</l>
             
               <l n="4.327.5">Atque leves aliis lusus concedere gaudet:</l>
             
               <l n="4.327.6"> Artes ipsa sibi vindicat eximias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>328. [326.] Vestis refert dominae candorem.
              <note place="foot" n="107">Laudes modestae puellae.
                  <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.328.1">Candida cur nigro praetexta est palla? Referret</l>
             
               <l n="4.328.2"> Candorem dominae candida tota suae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>329. [327.]
              <note place="foot" n="108">(ponendum inter satyrica) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Quintum eximie laudat, eumque, ut se Romam redeat,
              hortatur.
              <note place="foot" n="109">In Quintum, hominem ineptum Roma discedentem.
                  <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.329.1">Quinte, abis hinc patrias longe digressus in oras,</l>
             
               <l n="4.329.2"> Nos desiderium triste tui macerat.</l>
             
               <l n="4.329.3">Me primum ante alios, cui pol tua factaque semper,</l>
             
               <l n="4.329.4"> Quod scribam, large dictaque suppeditant.</l>
             
               <l n="4.329.5">Te dempto, pereunt mihi centum epigrammata; dempto</l>
             
               <l n="4.329.6"> Nam te, nulla joci materies superest.</l>
             
               <l n="4.329.7">Nemo est, qui faciat quidquam, vel dicat inepte,</l>
             
               <l n="4.329.8"> Nulla seges lepidi carminis exoritur.</l>
             
               <l n="4.329.9">Quinte, redi: praesens tu me facis usque poetam;</l>
             
               <l n="4.329.10"> Te sine Musa mihi desit et ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>330. [328.] Ad Lycoridem prae ejus decora facie miratur mores et ingenium.
              <note place="foot" n="110">Ad Lycoridem se prae ejus decora facie mirari mores et
                ingenium. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.330.1">Foemineo in coetu praecellere, dia Lycori,</l>
             
               <l n="4.330.2"> Te cunctas oculis credideram ipse meis.</l>
             
               <l n="4.330.3">Audivi ut fantem, credo auribus, atque decora</l>
             
               <l n="4.330.4"> Prae facie mores miror et ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>331. [329.] Boni civis officium <gap/> Camillo Romano expressum.
              <note place="foot" n="111">De Camillo Romano <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.331.1">Disce boni officium civis. Viden', alta Camilli</l>
             
               <l n="4.331.2"> Ingratam ut virtus restituit patriam?</l>
             
               <l n="4.331.3">Laus haec digna viro est, hostes ultricibus armis,</l>
             
               <l n="4.331.4"> Ingenti cives vincere promerito.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>332. [330.] Ad Burghesium, qui pingi jussit Camillum, ut ejus exemplo quisque
            flagret amore suae patriae.
              <note place="foot" n="112">De Paulo Burghesio, qui pingi jussit Camillum eo animo ut
                ejus exemplo quisque amet suam patriam <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.332.1">Exemplum hoc mirae cernis pietatis, ut exul</l>
             
               <l n="4.332.2">Ingratam servet magnanimus patriam.</l>
             
               <l n="4.332.3">Quod pingi jussit Borghesius, ardet ut ipse,</l>
             
               <l n="4.332.4"> Nemo ut non patriae flagret amore suae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>333. [331.] Ad comitem Victorium Alferium. In suarum tragoediarum lividulos.
              <note place="foot" n="113">Ad Comitem Victorium Alferium. De ejus tragoediarum
                obtrectatoribus. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.333.1">Lividuli carpunt tua carmina: nunc mihi demum,</l>
             
               <l n="4.333.2"> Victori, vates diceris eximius.</l>
             
               <l n="4.333.3">Multa etenim dicunt, possunt nec dicere quidquam,</l>
             
               <l n="4.333.4">Approbet auditum candida quod ratio;</l>
             
               <l n="4.333.5">Quod non contemnat, non prorsum despuat, ortum</l>
             
               <l n="4.333.6"> Nec sciat ex animo futile lividulo.</l>
             
               <l n="4.333.7">Sic utinam semper carpant tua carmina, teque</l>
             
               <l n="4.333.8"> Ornent, dum cupiunt laedere, lividuli!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>334. [332.] De effigie Octaviae Odescalchiae exhibente Musam.</head>
               <l n="4.334.1">Musa tuo vultu picta est, Octavia; quam mi</l>
             
               <l n="4.334.2"> Post illa caepit Musa placere magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>335. [333.] Aliud.</head>
               <l n="4.335.1">Musa tuos simulat vultus, Octavia: posthac</l>
             
               <l n="4.335.2"> Certatim fieri quisque poeta volet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>336. [334.] De Lagoide Iliadem legente.</head>
               <l n="4.336.1">Moeonidae magni carmen formosa Lagois</l>
             
               <l n="4.336.2"> Dum legit et muris bella sub Iliacis,</l>
             
               <l n="4.336.3">Quam mirum est, Helenae pulchro, inquit, concita vultu</l>
             
               <l n="4.336.4"> Millia tot saevas conseruisse manus!</l>
             
               <l n="4.336.5">Cui Leucon: Tam pulchra Helene, quam pulchra Lagoi es,</l>
             
               <l n="4.336.6"> Si fuit, id mirum non reor, inquit, ego.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>337. [335.] Ad Alexandrum cognomento Re.</head>
               <l n="4.337.1">Dictus Alexander se digno est nomine: pastor</l>
             
               <l n="4.337.2">Inclytus haud pecudes, at regis ille viros;</l>
             
               <l n="4.337.3">Nec patriis tantum regnat mirandus in oris,</l>
             
               <l n="4.337.4"> Quo se cumque ferat sed sibi regna parat.</l>
             
               <l n="4.337.5">Regna virum fundata alto sub pectore, solus</l>
             
               <l n="4.337.6">Quae condit, solus condita servat amor.</l>
             
               <l n="4.337.7">Arcades haec etiam largimur regna merenti:</l>
             
               <l n="4.337.8">
                  <emph>Rex</emph> erit heic, ut rex dicitur, ille virum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>338. [336.] In laudem Cardinalis Zeladae.</head>
               <l n="4.338.1">Quid valeat qui vir tempus non prodigit unquam
              <note place="foot" n="114">unquam] ullum<emph> Radelja</emph>
                  </note>
            ,</l>
             
               <l n="4.338.2"> Discimus exemplo, magne vir, usque tuo.</l>
             
               <l n="4.338.3">Publica nam fungens privataque munia centum</l>
             
               <l n="4.338.4"> Nullum non munus fungeris egregie.</l>
             
               <l n="4.338.5">Una dies vincit mensis longi acta, labori</l>
             
               <l n="4.338.6"> Magno ubi se magnum junxerit ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>339. [337.] In laudem Gasparis (forsan Gozzi), de ejus Leandro.</head>
               <l n="4.339.1">Saeva canis miseri, Gaspar, dum fata Leandri,</l>
             
               <l n="4.339.2"> Atque pari extinctam funere Sextiada,</l>
             
               <l n="4.339.3">Audivi attonitus; nec vana est fabula, dixi,</l>
             
               <l n="4.339.4"> Posse feras duci saxaque carminibus.</l>
             
               <l n="4.339.5">Credo equidem id factum, credo, si Thracius Orpheus,</l>
             
               <l n="4.339.6">Grajus et Amphion his cecinere modis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>340. [338.] In nuptiis Octaviae Odescalchiae.</head>
               <l n="4.340.1">Uraniae genus en summis delabitur astris,</l>
             
               <l n="4.340.2">Et gerit in gemina vincla, facemque manu.</l>
             
               <l n="4.340.3">Felices ambo, sacro quos foedere junget,</l>
             
               <l n="4.340.4">Quos nectet stabili tempus in omne fide.</l>
             
               <l n="4.340.5">Felicem, veri si quid canit augur Apollo,</l>
             
               <l n="4.340.6">Vestro quae surget sanguine progenies,</l>
             
               <l n="4.340.7">Atque aliam atque aliam laudes et facta parentum</l>
             
               <l n="4.340.8">Diffundet nunquam degener in sobolem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>341. [339.] In imaginem Honorati, canonici Vaticani</head>
               <l n="4.341.1">Cernis Honorati vultum. Vis cernere mentem</l>
             
               <l n="4.341.2"> Ipsam etiam? Vatis carmina pauca lege.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>342. [340.] Laudat Catullum.</head>
               <l n="4.342.1">Servatus passer tibi, Lesbia, voce Catulli est,</l>
             
               <l n="4.342.2"> Cui vitam aeternis versibus ille dedit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>343. [341.] Ad Rosam, de libro ad se misso.</head>
               <l n="4.343.1">Aureolum legique avidus, tua dona, libellum,</l>
             
               <l n="4.343.2"> Magni quo ploras funera Borbonidae</l>
             
               <l n="4.343.3">Orator gravis et sapiens, rerumque peritus,</l>
             
               <l n="4.343.4"> Et lectum admirans talia verba dedi:</l>
             
               <l n="4.343.5">Orsis macte tuis, sapiens Rosa, numen amicum</l>
             
               <l n="4.343.6"> Cui dedit haec puero scribere digna sene.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>344. [342.] [  101] Ad Clementem XIII. recuperandae salutis causa rusticantem.</head>
               <l n="4.344.1">Dum te rura tenent, contractae seria frontis,</l>
             
               <l n="4.344.2"> Regnorum et curas, magnaque consilia,</l>
             
               <l n="4.344.3">O pater et Thracum turbas et si qua timentur,</l>
             
               <l n="4.344.4"> Cuncta sub Albano tristia merge lacu.</l>
             
               <l n="4.344.5">Quidquid ages, quoquo flectes vestigia, circum</l>
             
               <l n="4.344.6"> Te spes, te circum Gaudia laeta volent,</l>
             
               <l n="4.344.7">Ingenui et Lusus et suavis turba Leporum,</l>
             
               <l n="4.344.8"> Et Jocus et vultu Risus hians hilari.</l>
             
               <l n="4.344.9">Queis sine nil gelidi fontes, nil florea rura,</l>
             
               <l n="4.344.10"> Umbraeque et lenes profuerint Zephyri,</l>
             
               <l n="4.344.11">Nec tibi decedet fesso de corpore languor,</l>
             
               <l n="4.344.12"> Nec bene erit nobis, queis pote nil melius,</l>
             
               <l n="4.344.13">Nil quidquam in vita jucundius esse, valentem,</l>
             
               <l n="4.344.14"> Imperii quam te froena tenere diu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>345. [342.]
              <note place="foot" n="115">(ponendum inter votiva) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Pio VI. monumentum.</head>
               <l n="4.345.1">Colle super sedem queis hanc largitus amoeno est</l>
             
               <l n="4.345.2"> Notam plumosi laudibus aucupii</l>
             
               <l n="4.345.3">Hoc, quod nulla utinam, monumentum, obliteret aetas</l>
             
               <l n="4.345.4">Coligulae Sexto constituere Pio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>346. [343.]
              <note place="foot" n="116">De sene patriae suae res perpetuo curante.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.346.1">Sis licet annosus, toto et sis vertice canus,</l>
             
               <l n="4.346.2"> Non tamen idcirco te reor, Aule, senem.</l>
             
               <l n="4.346.3">Ille senex dici est dignus qui cessat: agendo</l>
             
               <l n="4.346.4"> Magnum aliquid patriam qui juvat, est iuvenis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>347. [344.] Gratulatur Pontico honorem suae virtutis proemium.
              <note place="foot" n="117">Gratulatur Pontico honorem virtute partum.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.347.1">Gratulor eximium tibi, Pontice, laetus honorem,</l>
             
               <l n="4.347.2">Quem fers, virtutis proemia digna tuae;</l>
             
               <l n="4.347.3">Virtutis, quae te primis nutrivit ab annis,</l>
             
               <l n="4.347.4"> Ipsa suo quae te fovit amica sinu,</l>
             
               <l n="4.347.5">Ipsa manu quae te rupes evexit in altas,</l>
             
               <l n="4.347.6"> Fixit ubi aeternam gloria clara domum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>348. [345.] Ad cardinalem Ignatium Buscam.</head>
               <l n="4.348.1">Magne vir, imperii, Roma plaudente, ministrum</l>
             
               <l n="4.348.2"> Jure sibi magnus quem jubet esse Pius,</l>
             
               <l n="4.348.3">Lora cape ac miseros horrenda a caede Quirites</l>
             
               <l n="4.348.4"> Eripe, Latronum quos premit improbitas.</l>
             
               <l n="4.348.5">Rem serva, vitamque prius: dein aurea saecla</l>
             
               <l n="4.348.6"> Augusti saeclis condito laeta magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>349. [346.] Gratulatur Aegle natam suo merito amandam.
              <note place="foot" n="118">Ad Aeglen de ejus nata. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.349.1">Moribus, ingenio et praestans quod contigit, Aegle,</l>
             
               <l n="4.349.2"> Nata tibi, toto gratulor ex animo:</l>
             
               <l n="4.349.3">Quod, tibi quae fuerat, qualiscumque esset, amanda,</l>
             
               <l n="4.349.4">Est talis, merito quod sit amanda suo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>350. [347.] Ad Aeneam.</head>
               <l n="4.350.1">Quid furis invisam contra, dux magne, Lacenam</l>
             
               <l n="4.350.2"> Certus foeminea spargere caede manus?</l>
             
               <l n="4.350.3">Non Paris, Iliacos mulier non hospita muros</l>
             
               <l n="4.350.4"> Vertit et antiquas proruit igne domos,</l>
             
               <l n="4.350.5">Sed Juno et magno saevus pater ille tridenti,</l>
             
               <l n="4.350.6"> Diva sed e summi vertice nata Jovis.</l>
             
               <l n="4.350.7">At regit invicto qui Juppiter omnia nutu,</l>
             
               <l n="4.350.8"> Et gentem in summo nunc locat Argolicam,</l>
             
               <l n="4.350.9">Fors idem, versa fatorum lege, vocabit</l>
             
               <l n="4.350.10"> Amissi Teucros culmen ad imperii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>351. [348.] Anchises Troja excedens.</head>
               <l n="4.351.1">Dii patrii, densos vestra en simulacra per hostes</l>
             
               <l n="4.351.2"> Haec ego et e mediis ignibus eripio,</l>
             
               <l n="4.351.3">Vos natumque, nurumque meam, parvumque nepotem</l>
             
               <l n="4.351.4"> Eripite e duris casibus incolumes,</l>
             
               <l n="4.351.5">Et date mansurasque domos, vastandaque nunquam</l>
             
               <l n="4.351.6"> Saevorum bello moenia Grajugenum.</l>
             
               <l n="4.351.7">Haec mihi sollicitat mentem unica cura meorum;</l>
             
               <l n="4.351.8"> Ipse mihi nam, dii, quid metuam aut cupiam,</l>
             
               <l n="4.351.9">Qui jam postremo languens in fine senectae</l>
             
               <l n="4.351.10"> Nec felix possum, nec miser esse diu?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>352. [349.]
              <note place="foot" n="119">De se qui ingeniose quae in quadam pictura continebantur
                versibus descripserat. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.352.1">Non dixi pulchram, retuli tibi carmine at ipsam</l>
             
               <l n="4.352.2"> Sic tabulam, ut jures pulchrius esse nihil.</l>
             
               <l n="4.352.3">Hoc ego opus magnumque reor, dignumque poeta;</l>
             
               <l n="4.352.4"> Pulchram, si libeat, dicere et ipse potes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>353. [350.]
              <note place="foot" n="120">Hortatur B. Odescalchium ut Romam redeat, grassante
                Neapolitanos inter epidemia. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.353.1">Carpe fugam, princeps, morbo gliscente, relinque,</l>
             
               <l n="4.353.2">Dum licet, infestae moenia Parthenopes,</l>
             
               <l n="4.353.3">Atque redi flavum ad Tiberim, patriosque penates.</l>
             
               <l n="4.353.4">Tu, forti ut praestas pectore, nil metuis</l>
             
               <l n="4.353.5">Scilicet ipse tibi: metuit tibi sed tua mater</l>
             
               <l n="4.353.6">Incluta, sed genitor, sed soror unanimis, </l>
             
               <l n="4.353.7">Sed fratres cari metuunt. Quid dia puella,</l>
             
               <l n="4.353.8"> Desponsam fidus quam tibi servat hymen?</l>
             
               <l n="4.353.9">Ut dolet! Ut totam assiduis mentem anxia curis</l>
             
               <l n="4.353.10"> Ingemit! Ut largis uda sinum lacrymis</l>
             
               <l n="4.353.11">Ploratu longo indulget, caroque severas</l>
             
               <l n="4.353.12"> Parcarum leges permetuit capiti!</l>
             
               <l n="4.353.13">His, bone, te serva; serva ocyus, atque periclum</l>
             
               <l n="4.353.14"> Dum licet ac praeceps, dum sinit hora, fuge.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>354. [351.] Mulier virtutibus praestans satis dotata.
              <note place="foot" n="121">Mulierem virtute praestantem abunde dotatam esse.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.354.1">Indotata Macro fertur nupsisse Lycoris;</l>
             
               <l n="4.354.2"> Falsum id: quae mores namque habet egregios,</l>
             
               <l n="4.354.3">Ingeniumque, manus et doctas et bona quotquot</l>
             
               <l n="4.354.4"> Vel natura indit, cura vel assiduo</l>
             
               <l n="4.354.5">Adjungit cultu, nummum licet haud ferat unum,</l>
             
               <l n="4.354.6"> Dote virum ditatque et beat eximia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>355. [352.]
              <note place="foot" n="122">Vide quae dicta sunt sub epigram. n.o
                Encomiast. <bibl>Krša</bibl>; & 408. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Amaryllidem eximiam poetriam.</head>
               <l n="4.355.1">Te sibi praesentem gavisa est Moenalis ora,</l>
             
               <l n="4.355.2">Et vatum tota est quidquid in Arcadia.</l>
             
               <l n="4.355.3">Absentem sibi te ploravit Moenalis ora,</l>
             
               <l n="4.355.4"> Et vatum est tota quidquid in Arcadia.</l>
             
               <l n="4.355.5">Nil mortale etenim cecinisti, dia Amarylli,</l>
             
               <l n="4.355.6"> Sed canit in Pindo qualia Calliope.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>356. [353.] Unum pulchrum: virtus.
              <note place="foot" n="123">Nil, praeter virtutem, esse pulcrum et amabile.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.356.1">Virtutem quod habet, quodque indicat, hoc ego pulchrum</l>
             
               <l n="4.356.2">Esse reor: virtus scilicet una placet.</l>
             
               <l n="4.356.3">Una subit, mulcens mira dulcedine pectus,</l>
             
               <l n="4.356.4"> Una oculos, mentes et capit implicitas.</l>
             
               <l n="4.356.5">Nec pulchrum est quidquam, quidquam nec amabile, virtus</l>
             
               <l n="4.356.6"> Non aliquo se se prodat ubi indicio.</l>
             
               <l n="4.356.7">Atque utinam ipsa queat manifesto in lumine cerni!</l>
             
               <l n="4.356.8"> Terras late omnes ureret et maria.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>357. [354.]
              <note place="foot" n="124">vide aliud epigr. n.o 407.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De effigie Clementinae Rossiae.</head>
               <l n="4.357.1">Clementina, ipsam qui te non vidit, imago</l>
             
               <l n="4.357.2"> Huic uni potis est haec placuisse tua.</l>
             
               <l n="4.357.3">Qui semel at vidit, mortali sentit ab arte</l>
             
               <l n="4.357.4"> Coelestem pingi non potuisse deam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>358. [355.] Ad Nicolaum Tiberium, de ejus carmine.
              <note place="foot" n="125">Ad Nicolaum Tiberium, de carmine quo poetam de quoddam ejus
                somni certiorem fecerat. <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.358.1">In me quod versus, Tiberi, es tu nocte sub alta,</l>
             
               <l n="4.358.2"> Gratum est: ista tibi somnia fingit amor.</l>
             
               <l n="4.358.3">In te ego sed verti malim, vernare juventa</l>
             
               <l n="4.358.4">Et viridi et laetis fervere pectoribus,</l>
             
               <l n="4.358.5">Quae nequeo senio fractus; tum denique possem</l>
             
               <l n="4.358.6"> Carmina carminibus digna referre tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>359. [356.] Ad amicum ex paupere divitem.
              <note place="foot" n="126">Ad amicum ex paupere divitem factum.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.359.1">Me visum in turba vitas, cupis atque latere,</l>
             
               <l n="4.359.2"> Tingis et ingenuas, Quinte, rubore genas.</l>
             
               <l n="4.359.3">An parva juvi quod te stipe saepe rogantem,</l>
             
               <l n="4.359.4"> Quo frigus posses et tolerare famem?</l>
             
               <l n="4.359.5">Idne pudet nunc te jam ditem? Nec subit esse</l>
             
               <l n="4.359.6"> Eximiae id laudi, dulcis amice, tibi;</l>
             
               <l n="4.359.7">Quod tua te virtus fortunae obnixa prementi</l>
             
               <l n="4.359.8"> Illis ex vitae sordibus eripuit?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>360. [357.] Laudo, quod dives frugi es.</head>
               <l n="4.360.1">Laudo, quod dives frugi es, quod ponere gaudes,</l>
             
               <l n="4.360.2"> Quem res non ponit, tu tibi, Cinna, modum.</l>
             
               <l n="4.360.3">Pulchrum est, fortunae virtus quum praevalet, inter</l>
             
               <l n="4.360.4"> Divae blanditias et sua jura tenet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>361. [358.] De Theonis laudibus. </head>
               <l n="4.361.1">Ignarum dicis morum, vitaeque Theona,</l>
             
               <l n="4.361.2"> Quod nec amat coetus visere foemineos</l>
             
               <l n="4.361.3">Nec fatuos audit scurras, nec perdit ineptis</l>
             
               <l n="4.361.4"> Majorum oblitus tempora longa jocis.</l>
             
               <l n="4.361.5">Quid vitam et mores mulier docet, aut nebulonum</l>
             
               <l n="4.361.6"> Turba levis nullo praedita
              <note place="foot" n="127">praedita]<emph> Krša</emph> : perdita
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             consilio?</l>
             
               <l n="4.361.7">Nil doctae prosunt voces, madidaeque lepore</l>
             
               <l n="4.361.8"> Socratico? Ad vitam nil facit historia?</l>
             
               <l n="4.361.9">Omnis et ingenii cultus, causasque latentes</l>
             
               <l n="4.361.10"> Scrutantem assiduus nil juvat ille labor?</l>
             
               <l n="4.361.11">Crede mihi, ignarum quem dicis, Quinte, magistrum</l>
             
               <l n="4.361.12"> Dic vitae et morum verius eximium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>362. [359.] Laudatur, qui non Venerem, sed Palladem sequitur.
              <note place="foot" n="128">Laudat juvenem, qui posthabitis voluptatibus, optimis
                disciplinis et literis operam navaverat. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.362.1">Florea serta dabat ridens Venus, altera lauro</l>
             
               <l n="4.362.2"> E viridi contra docta Minerva dabat.</l>
             
               <l n="4.362.3">Macte tuis generose animis: Amathusia spernis,</l>
             
               <l n="4.362.4">Gestas Cecropiae dona superba deae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>363. [360.] Omnia in Theone, nil sine Theone videt.
              <note place="foot" n="129">Se omnia in Theone, nil sine Theone videre. Credo poetam in
                hoc epigrammate puellam Theonis amore captam inducere voluisse.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.363.1">Quum video te, pulchre Theon, video omnia: si te</l>
             
               <l n="4.363.2"> Ipsum non videam, ast omnia, nil video.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>364. [361.] Ad Ciceronem de ejus scriptis.</head>
               <l n="4.364.1">Magne places, Tulli, seorsum; componere sed te</l>
             
               <l n="4.364.2"> Coepi ubi scriptorum cuilibet, usque adeo</l>
             
               <l n="4.364.3">Percellis mentem attonito, garrire putentur</l>
             
               <l n="4.364.4"> Ut mi alii, solus verba diserta loqui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>365. [362.] "Ille se multum profecisse sciat, cui Cicero valde placuerit". Quintilianus.</head>
               <l n="4.365.1">Profecisse putas te multum, quod tibi Tulli</l>
             
               <l n="4.365.2"> Aurea prae cunctis scripta, Sabine, placent.</l>
             
               <l n="4.365.3">Atqui ni placeant prae cunctis, non ego paullum</l>
             
               <l n="4.365.4"> Profecisse putem, sed magis hercle nihil.</l>
             
               <l n="4.365.5">Non bonus est oculis, non prorsum caecus at ille,</l>
             
               <l n="4.365.6"> Cui sol est cunctis fulgidior facibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>366. [363.] Ad Angliam, Garrichium extinctum flentem.</head>
               <l n="4.366.1">Garrichium fato raptum fles, Anglia, quaerens</l>
             
               <l n="4.366.2">Frustra alium, arte sua callidus omnigenum</l>
             
               <l n="4.366.3">Actor mutatis vincat qui Protea formis,</l>
             
               <l n="4.366.4"> Se se mille unus vertat et in facies,</l>
             
               <l n="4.366.5">Idem vir, mulier, caupo, rex, davus et heros,</l>
             
               <l n="4.366.6"> Et quidquid fieri denique collibuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>367. [364.] Ad comitem Victorium Alferium.</head>
               <l n="4.367.1">Cecropiam ad legem tibi scripta tragoedia quid si</l>
             
               <l n="4.367.2">Non habeat similem Cecropio populum?</l>
             
               <l n="4.367.3">Nempe cadet; nec te, vates cordate, sed ipsum,</l>
             
               <l n="4.367.4"> Crede mihi, arguerit stultitiae populum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>368. [365.] Ad Hyppolitum Pindemontium, de ejus tragoedia, quae inscribitur
            "Ulysses".</head>
               <l n="4.368.1">Culparis, quod te culpasti censor iniquus.</l>
             
               <l n="4.368.2"> Innocuum nec se laedere, amice, licet.</l>
             
               <l n="4.368.3">Nec tibi quam scriptus famam quaesivit Ulysses,</l>
             
               <l n="4.368.4"> Tota tua est: partem sed domus et patria,</l>
             
               <l n="4.368.5">Causonia et partem sibi magnam vindicat, olim</l>
             
               <l n="4.368.6"> Ingenio felix illa vocanda tuo;</l>
             
               <l n="4.368.7">Omnes per gentes praestanti laude feretur</l>
             
               <l n="4.368.8"> Quod te Maffaeo progenuisse parem.
              <note place="foot" n="130">Leggesi nell' Efem. Lett. di Roma dell' anno 1779 pag. 189.
                cio che segue: "Ulisse, Tragedia del Cav. Ippolito Pindemonte con alcune
                osservazioni dello stesso autore contro la medesima. Firenze 1778 in 8.vo Questa Tragedia di merito singolare fu pubblicata dall' autore
                nella età appena di quattro lustri". E raccogliesi dalle stesse Efemeridi (di ciò in
                fuori che è detto nel titolo della stessa tragedia) averne lo stesso autore fatto
                una lunga critica. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>369. [366.]
              <note place="foot" n="131">vide alia epigram. de Minzonio n.o 128,
                & 123. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De Onuphrio Minzono clarissimo concionatore.</head>
               <l n="4.369.1">Minzonum dicis tantum, Corvine, docere.</l>
             
               <l n="4.369.2"> Id fieri quanam possit, ego haud video.</l>
             
               <l n="4.369.3">Non etenim ludicra docet, nec inania rerum,</l>
             
               <l n="4.369.4"> Verum aeterna homini pendeat unde salus:</l>
             
               <l n="4.369.5">Quidnam servatum coelo queat addere, quidnam</l>
             
               <l n="4.369.6">Neglectum horrendis mergere suppliciis.</l>
             
               <l n="4.369.7">Haec quicumque docet, non menti lumina tantum</l>
             
               <l n="4.369.8">Praefert, cor penitum spe ciet, atque metu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>370. [367.]
              <note place="foot" n="132">(ponendum inter satyrica) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             De Virgilio et Homero.
              <note place="foot" n="133">In Postumum male et inepte de Virgilio et Homero
                judicantem. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.370.1">Quanti Virgilius, quanti sit magnus Homerus,</l>
             
               <l n="4.370.2"> Nescis pol, quamquam, Postume, scire putas.</l>
             
               <l n="4.370.3">Amborum ignoras pretium: componere utrumque</l>
             
               <l n="4.370.4"> Vis tamen et palmam das, rapis alterutri.</l>
             
               <l n="4.370.5">Nec minus interea rideris, quam si puer astra</l>
             
               <l n="4.370.6"> Si terra ignarus comparet ex humili,</l>
             
               <l n="4.370.7">Dicat et hoc illo majusve, aut altius esse,</l>
             
               <l n="4.370.8">Nec dicti caussam noverit ipse sui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>371. [368.]
              <note place="foot" n="134">(ponendum inter satyrica) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             In idem argumentum.</head>
               <l n="4.371.1">Virgilio magnum magno componis Homerum,</l>
             
               <l n="4.371.2"> Quisnam sit major, Postume, uti statuas.</l>
             
               <l n="4.371.3">Id video et ridens miror, mi Postume, tantos</l>
             
               <l n="4.371.4"> Tantilla poni tam fatue in trutina.</l>
             
               <l n="4.371.5">Ut velit in gemina si quis suspendere lance</l>
             
               <l n="4.371.6">Hinc Haemum, hinc celsis culminibus Rhodopem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>372. [369.]
              <note place="foot" n="135">(ponendum inter satyrica) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             In idem argumentum.</head>
               <l n="4.372.1">Magnum Virgilium, majorem dicis Homerum,</l>
             
               <l n="4.372.2">Nec falso dicis forsitan id, Licini.</l>
             
               <l n="4.372.3">Sed certe dicis temere; metitus utrumque</l>
             
               <l n="4.372.4"> Vatem namque tuis exiguus modulis,</l>
             
               <l n="4.372.5">Non potis es, quam sit magnus, deprendere, uterque,</l>
             
               <l n="4.372.6">Ignoto ignotum turpiter anteferens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>373. [370.] Laudat Homerum praeferens illum Newtono.
              <note place="foot" n="136">Credo, hoc epigramma eo scriptam fuisse, quod aliquis
                dixisset, Newtonum Homero, quoad ingenium, praestitisse. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.373.1">Newtonum Grajo si quis praeponit Homero,</l>
             
               <l n="4.373.2"> Divinum humano posthabet ingenium.</l>
             
               <l n="4.373.3">Hic facit, hic rerum prodit quae facta, sonoro</l>
             
               <l n="4.373.4"> Hic tonat, hic surdo mussitat eloquio,</l>
             
               <l n="4.373.5">Hic luce in media est ac rebus magnus apertis,</l>
             
               <l n="4.373.6">Hic magnus coecis creditur in tenebris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>374. [371.] De Serassi effigie, perfecte in tabula expressa.</head>
               <l n="4.374.1">Vivum te in tabula, vivum, Serasse, videmus:</l>
             
               <l n="4.374.2"> Haec non forma tui est, ipse tui at geminus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>375. [372.]
              <note place="foot" n="137">(ponendum inter varia); De equis in colle Quirinali, cujus
                positum mutari jusserat Pius VI. Pontifex.
                <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.375.1">Horum, Sexte, faber positum qui mutat equorum,</l>
             
               <l n="4.375.2"> Hoc tandem impensis grandibus efficiet,</l>
             
               <l n="4.375.3">Adversi mire qui cunctis ante placebant,</l>
             
               <l n="4.375.4"> Adversi cunctis ut male displiceant.</l>
             
               <l n="4.375.5">Serva opus eximium, vesana et coepta coerce:</l>
             
               <l n="4.375.6"> Adscribet meritis hoc quoque Roma tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>376. [373.]
              <note place="foot" n="138">(ponendum inter varia); De eisdem equis in pila lapidea
                constitutis. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.376.1">Stat gravis ac tentos non audit pila rudentes,</l>
             
               <l n="4.376.2"> Atque suum servat firma tenaxque locum.</l>
             
               <l n="4.376.3">Illa quidem verti docilis non cuilibet, at qui</l>
             
               <l n="4.376.4"> Rite sciat numeros, pondera, lineolas,</l>
             
               <l n="4.376.5">Venerit hic; duci partem patietur in omnem,</l>
             
               <l n="4.376.6"> Et veniet nulla jussa venire mora.
              <note place="foot" n="139">(V. n.o 375) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>377. [374.]
              <note place="foot" n="140">(ponendum inter varia); In idem argumentum.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             [  71]</head>
               <l n="4.377.1">Vincere Alexandrum, qui vicerit omnia, durum est;</l>
             
               <l n="4.377.2">Durum est indomitum vincere Bucephalum.</l>
             
               <l n="4.377.3">Stant obnixi ambo non cedere. Roma, timori</l>
             
               <l n="4.377.4">Parce tamen: magno cedet uterque Pio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>378. [375.]
              <note place="foot" n="141">(Ponendum post epigr. sub n.o 373); In
                idem argumentum. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="4.378.1">Serva haec, clamavi, serva haec tu signa, Quirine,</l>
             
               <l n="4.378.2"> Signa haec, unde tuus nomina collis
              <note place="foot" n="142">Et re vera Collis Quirinalis dicitur hodie Monte Cavallo.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             habet.</l>
             
               <l n="4.378.3">Impingent motu in medio si tracta, fragore</l>
             
               <l n="4.378.4"> Ingenti ad terram pondera vasta ruent.</l>
             
               <l n="4.378.5">Haec ego: discissos gavisa est Roma rudentes,</l>
             
               <l n="4.378.6"> Sensit opem et plaudens, magne Quirine, tuam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>379. [376.] [  189] Ad eximios iuvenes Roma Neapolim proficiscentes.</head>
               <l n="4.379.1">Vos procul hinc patrias revocat Sebethus ad oras,</l>
             
               <l n="4.379.2"> Floriduli, nomen queis rosa dat, juvenes.</l>
             
               <l n="4.379.3">Nos flavum ad Tiberim vestrum meminisse juvabit,</l>
             
               <l n="4.379.4">Amborum et mores dicere et ingenium.</l>
             
               <l n="4.379.5">Atque optare, redux rursum ut nos visat uterque,</l>
             
               <l n="4.379.6"> Et coelum hunc iterum dein iterum exhilaret.</l>
             
               <l n="4.379.7">Haec optare juvat: spe ne ludamur inani,</l>
             
               <l n="4.379.8"> Vos facite, o nostri frater
              <note place="foot" n="143">frater] <emph>corr. ex </emph>fater</note>
             uterque memor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>380. [377.]
              <note place="foot" n="144">De effigie Principis Kaunitzii. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.380.1">Caunius hic. Caesar donum immortale, parabat</l>
             
               <l n="4.380.2">Quod mater, meritis hoc dedit eximiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>381. [378.] De Gelliae laudibus.</head>
               <l n="4.381.1">Non movet os pulchrum, movet at me vultus, in ore</l>
             
               <l n="4.381.2">Qui pulchro mores indicat ingenuos.</l>
             
               <l n="4.381.3">Sic fit, quae vulgo formae laudantur ab omni,</l>
             
               <l n="4.381.4"> Uni ut saepe mihi, Gellia, displiceant.</l>
             
               <l n="4.381.5">Ore places toto sic tu, cui candida virtus</l>
             
               <l n="4.381.6"> Ipsa sua, vultum fingere visa manu est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>382. [379.] Ad Gelliam de Quinto.</head>
               <l n="4.382.1">Quintus amat senior vetulam te, Gellia; quid ni?</l>
             
               <l n="4.382.2"> In qua multa videt digna placere seni.</l>
             
               <l n="4.382.3">Multa, gravi quae nec senio tentata fatiscunt,</l>
             
               <l n="4.382.4"> Atque ipsa florent aucta vigentque die.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>383. [380.] Ad eamdem de se.</head>
               <l n="4.383.1">Vera ne sint, de te quae scribo, Gellia, amore</l>
             
               <l n="4.383.2"> Anne tui ludar, dicere pol nequeo.</l>
             
               <l n="4.383.3">Hoc possum: de te quae scribo, cuncta videri,</l>
             
               <l n="4.383.4"> Visa velut claro in lumine, vera mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>384. [381.] [  167] Ad Torquatum rusticantem.
              <note place="foot" n="145">Torquati absentis desiderium</note>
               </head>
               <l n="4.384.1">Nondum uno es, Torquate, die procul urbe moratus,</l>
             
               <l n="4.384.2"> Jam desiderium posse tui videor</l>
             
               <l n="4.384.3">Vix ferre, absentem suspiro, in collibus Albae</l>
             
               <l n="4.384.4">Quam trahis, immodicam conqueror esse moram,</l>
             
               <l n="4.384.5">Et tardo facio soli convicia, longo,</l>
             
               <l n="4.384.6"> Et clamo, haec anno est longior una dies.</l>
             
               <l n="4.384.7">Haec qui miratur, tua vel benefacta, necesse est,</l>
             
               <l n="4.384.8"> Vel certe ingenium nesciat ille meum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>385. [382.] De Lesbia bene morata, non vana.</head>
               <l n="4.385.1">Moribus ornari quam gemmis Lesbia mavult;</l>
             
               <l n="4.385.2"> Jure aliena suis posthabet illa bonis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>386. [383.] Laudat pennam, quam Cinnae suo discipulo vates donat.</head>
               <l n="4.386.1">Hanc anceps pennam, cycni quam dempsit ab ala,</l>
             
               <l n="4.386.2"> Aptam olim campos nare per aerios,</l>
             
               <l n="4.386.3">Nunc atro niveam ductu signare
              <note place="foot" n="146">signare] sive: sulcare <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             papyrum,</l>
             
               <l n="4.386.4"> Doctaque Palladiis condere verba notis,</l>
             
               <l n="4.386.5">Accipe, Cinna, tui munus nec sperne magistri,</l>
             
               <l n="4.386.6"> Uti quo bene si munere non pigeat;</l>
             
               <l n="4.386.7">Fundet opes, auri quae vincant pondera, vincant</l>
             
               <l n="4.386.8"> Omnes carorum divitias lapidum.</l>
             
               <l n="4.386.9">Nam caros lapides, atque aurum conficit aetas:</l>
             
               <l n="4.386.10"> Quod fluit hinc, aetas perdere nulla potest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>387. [384.] De virtutis laudibus.</head>
               <l n="4.387.1">Virtutem tibi, Quinte, para: pulchra omnia virtus</l>
             
               <l n="4.387.2"> Anteit, hanc puro in pectore quisquis habet.</l>
             
               <l n="4.387.3">Laetus, honoratus, dives ludibria sortis</l>
             
               <l n="4.387.4"> Ridet et obscuro in carcere liber agit.</l>
             
               <l n="4.387.5">Hac quicumque caret, nescit, quid vera voluptas,</l>
             
               <l n="4.387.6"> Quid sit honos, quid sint denique divitae,</l>
             
               <l n="4.387.7">Incertamque pavet sortem, celsoque triumphans</l>
             
               <l n="4.387.8"> In curru servo est vilior indecori.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>388. [385.] Vates, quae de suis carminibus eventura, praedicit.
              <note place="foot" n="147">Non defuturos suis carminibus lectores, praedicit.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.388.1">Saeclum triste iret quum vatibus, haec ego scripsi,</l>
             
               <l n="4.388.2"> Atque, ut sunt, luci credere non timui.</l>
             
               <l n="4.388.3">Quae niger averso livor male spernet ocello,</l>
             
               <l n="4.388.4"> Vivere sed pergent non minus illa tamen;</l>
             
               <l n="4.388.5">Atque aliquem invenient, qui se legat ac probet aequus,</l>
             
               <l n="4.388.6">Audax et media laudet in invidia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>389. [386.] Ad puerum. Quos discendi ardor et labor fructus ferat.
              <note place="foot" n="148">Ad puerum. Laborem gignere vitae commoda et ornamenta.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="4.389.1">Disce, puer, moneo; duro nec parce labori:</l>
             
               <l n="4.389.2"> Gignit opes, famam, gaudia vera labor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>390. [387.] De viro sapiente.</head>
               <l n="4.390.1">Quam praestat stulto sapiens! Rebusque secundis,</l>
             
               <l n="4.390.2"> Rebus et adversis laeditur insipiens:</l>
             
               <l n="4.390.3">Qui sapit usque, sibi fortunam dexter utramque</l>
             
               <l n="4.390.4"> Cogit ferre aliquid, gaudeat unde, boni.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>391. [388.] Ad Fabronium optimum praesulem auctoris carmina laudantem.</head>
               <l n="4.391.1">Quod mea dilaudas, Fabroni, carmina, gratum est,</l>
             
               <l n="4.391.2"> Quamvis laudari me rear immerito.</l>
             
               <l n="4.391.3">Ista etenim est quo vera minus laus, optime praesul,</l>
             
               <l n="4.391.4"> Hoc magis est verae pignus amicitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>392. [389.] Ad Ignatium Boncompagnium.</head>
               <l n="4.392.1">Pauperies acuit mentes, aptatque labori;</l>
             
               <l n="4.392.2"> Dives alit rerum copia desidiam.</l>
             
               <l n="4.392.3">Hoc ego te, Ignati, facio pluris, labor iste</l>
             
               <l n="4.392.4"> Assiduus magnas quem juvat inter opes,</l>
             
               <l n="4.392.5">Cui non tam quidquam cordi est, quam nulla diei</l>
             
               <l n="4.392.6">Doctrinae addicto segnis ut hora fluat.</l>
             
               <l n="4.392.7">Macte tua virtute: labor veram tibi laudem,</l>
             
               <l n="4.392.8">Et parat ingentes divitias animi,</l>
             
               <l n="4.392.9">Queis sine quid magni sensus, quid regia prosint</l>
             
               <l n="4.392.10"> Tecta, quid heroum sanguine ducta domus?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>393. [390.]
              <note place="foot" n="149">(ponendum inter satyrica) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Quanti faciat amicitiam Auli.</head>
               <l n="4.393.1">Non flocci facio, quod me vocat Aulus amicum;</l>
             
               <l n="4.393.2"> Unum ex sexcentis millibus esse piget.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>394. [391.]
              <note place="foot" n="150">(Ponendum post epigr. sub n.o 272 Enc.)
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             De aqua Romae dicta Virgine.</head>
               <l n="4.394.1">Heic, ubi aqua e scabro Virgo exit murice, Roma</l>
             
               <l n="4.394.2"> Neptunum pulchro dedicat in scopulo.</l>
             
               <l n="4.394.3">Ille datam ob rupem gaudet; nec jam tibi rupem</l>
             
               <l n="4.394.4"> Tarpejam, dicit, Jupiter, invideo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>395. [392.] Ad Fernandum, qui munus miserat.</head>
               <l n="4.395.1">Quae, Fernande, mihi misisti munera nuper,</l>
             
               <l n="4.395.2"> Sunt vel Mopsopio dulcia melle magis;</l>
             
               <l n="4.395.3">Muneribus sed quem missis testaris amorem,</l>
             
               <l n="4.395.4"> Is vero est ipsa dulcior ambrosia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>396. [393.]
              <note place="foot" n="151">(ponendum inter Moralia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             De viro sapiente.</head>
               <l n="4.396.1">Qui sapit, is late regnat; qui desipit, inter</l>
             
               <l n="4.396.2"> Aurum et gemmarum lumina mancipium est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>397. [394.]
              <note place="foot" n="152">(ponendum inter Moralia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             In idem argumentum.</head>
               <l n="4.397.1">Qui sapit, is rerum nil non habet et sibi, quoquo</l>
             
               <l n="4.397.2"> Venerit, imperium, lataque regna parat.</l>
             
               <l n="4.397.3">Nec se fortunae dat coeca mente regendum,</l>
             
               <l n="4.397.4">Fortunam arbitrio sed reget ille suo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>398. [395.] De Flacci in amicitiis jungendis prudentia.</head>
               <l n="4.398.1">Semper amat, semel occepit quem Flaccus amare.</l>
             
               <l n="4.398.2"> Hoc fit, quod cautus jungit amicitias;</l>
             
               <l n="4.398.3">Nec blanda facie, dulci et sermone movetur,</l>
             
               <l n="4.398.4"> Sed lente quaerit, sub cute quid lateat;</l>
             
               <l n="4.398.5">Et postquam ingenium, mores, vitamque probavit,</l>
             
               <l n="4.398.6"> Tum demum placido pectore dicit: Amo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>399. [396.] De Coelio se aegrotum invisente, sive "De laudibus amicitiae".</head>
               <l n="4.399.1">Languebam fractus vires et pallidus ora:</l>
             
               <l n="4.399.2"> Languentem ut visit Coelius, en valeo.</l>
             
               <l n="4.399.3">Quod succis medici haud poterant, hoc dulcis amicus,</l>
             
               <l n="4.399.4"> Ut venit, dulci praestitit alloquio.</l>
             
               <l n="4.399.5">O melior succis, meliorque potentibus herbis,</l>
             
               <l n="4.399.6"> O, vitale mihi nectar, amicitia!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>400. [397.]
              <note place="foot" n="153">(ponendum inter Moral. seu potius Varia)
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Ad Aulum. De amicitia.</head>
               <l n="4.400.1">Dulcis amicitiae qui nescit foedera, amari</l>
             
               <l n="4.400.2"> Nec se vult alii, non amet ipse alium;</l>
             
               <l n="4.400.3">Antra colat, sylvasque, hominum commercia laevus</l>
             
               <l n="4.400.4"> Vitet, montivagis tristior ille feris.</l>
             
               <l n="4.400.5">At me sanctus amor sic fido jungat amico,</l>
             
               <l n="4.400.6"> Spiret ut in gemino corpore mens eadem,</l>
             
               <l n="4.400.7">Illi ut ego, ut contra mihi vivere gaudeat ille,</l>
             
               <l n="4.400.8"> Una sit ambobus res ut et una salus.</l>
             
               <l n="4.400.9">Hoc opto; hoc prope jam quia contigit, Aule, beatus</l>
             
               <l n="4.400.10"> Ipsam vix divis ambrosiam invideo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>401. [398.] [  144] Ad Hieronymum Pompejum.</head>
               <l n="4.401.1">Carmina, Pompei, mea quum tot laudibus effers,</l>
             
               <l n="4.401.2"> Ipse mihi videor scilicet esse aliquid;</l>
             
               <l n="4.401.3">Sed conferre tuis coepi ut mea carmina, rursum</l>
             
               <l n="4.401.4"> Non mi aliquid videor, prorsus at esse nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>402. [399.] De libro cuidam e proceribus oblato.</head>
               <l n="4.402.1">Do parvum hunc librum magno tibi. Thure pusillo</l>
             
               <l n="4.402.2"> Placari magnus Juppiter ille solet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>403. [400.] [  175] De Henrica canente.</head>
               <l n="4.403.1">Henricam audivi pangentem ut carmina, mirans,</l>
             
               <l n="4.403.2"> Atque manus tollens, talia dicta dedi:</l>
             
               <l n="4.403.3">"Ars nihil est: natura potens facit omnia: testor</l>
             
               <l n="4.403.4"> Sponte sua tibi quae carmina prima fluunt."</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>404. [401.] Clarissimo viro Philippo Honorato. Maria Pizzellia de Burrone.</head>
               <l n="4.404.1">Macte, Honorate, tua virtute et fortibus ausis.</l>
             
               <l n="4.404.2"> Burronum debet maxima Roma tibi.</l>
             
               <l n="4.404.3">Tu facis, Orphea patriam doctissimus arte</l>
             
               <l n="4.404.4"> Possit ut ille suis usque beare modis.</l>
             
               <l n="4.404.5">Jure igitur laudesque tuas celebramus ovantes,</l>
             
               <l n="4.404.6"> Tollimus et cuncti nomen in astra tuum.</l>
             
               <l n="4.404.7">Prima et ego cupiens, quas possum, reddere grates,</l>
             
               <l n="4.404.8"> Pauca tibi haec grata carmina mente cano.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>405. [402.] Ad Daphnin de Amaryllide.</head>
               <l n="4.405.1">Disfer, Daphni, tuos tu cantus
              <note place="foot" n="154">tu cantus] cantus<add resp="ed">2</add> tu<add resp="ed">1</add>
                  </note>
            : nunc Amaryllis</l>
             
               <l n="4.405.2"> Una sibi totam vindicat Arcadiam.</l>
             
               <l n="4.405.3">Ceperit illa suae postquam sibi praemia laudis,</l>
             
               <l n="4.405.4"> Et tu, quae capias, praemia laudis erunt;</l>
             
               <l n="4.405.5">Et tu magnus eris, fies et proximus illi,</l>
             
               <l n="4.405.6"> Cui se nec Pindi numina praetulerint.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>406. [403.] Laudat quemdam vatem, sed docet: debere carmen rebus consonare.</head>
               <l n="4.406.1">Magna studes rerum versu cantare pusillo:</l>
             
               <l n="4.406.2"> Ingens materia est, carmen at exiguum.</l>
             
               <l n="4.406.3">Dissonat hoc illi, male dissonat, atque poetam</l>
             
               <l n="4.406.4"> Vix decet, omnigenam qui canit harmoniam,</l>
             
               <l n="4.406.5">Harmoniam late caelo miratur in amplo,</l>
             
               <l n="4.406.6"> Laudat in humanis moribus harmoniam.</l>
             
               <l n="4.406.7">Fac, numerus rebus jam consonet: optime vates,</l>
             
               <l n="4.406.8"> Clamabo, eximiae nil tibi laudis abert.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>407. [404.] Ad Gelliam, quo animo sit erga eam, docet.</head>
               <l n="4.407.1">Ullum non renuo tibi quod sumpsisse laborem,</l>
             
               <l n="4.407.2"> Acceptum debes, Gellia, ferre tibi.</l>
             
               <l n="4.407.3">Quippe etenim es tanti, te propter sumptus ut omni</l>
             
               <l n="4.407.4">Mi soleat requie dulcior esse labor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>408. [405.] [  Var. 194] Ad Gerardum de fabula scenis commissa.</head>
               <l n="4.408.1">Gerarde, Actaeo tua fabula plena lepore</l>
             
               <l n="4.408.2"> Quod cecidit, fatuo nec placuit populo,</l>
             
               <l n="4.408.3">Non tibi tu doleas, populus sibi sed magis ipse,</l>
             
               <l n="4.408.4"> Stultitiae testis quod fuit ipse suae:</l>
             
               <l n="4.408.5">Cujus ego sensu pulchrique bonique carentis</l>
             
               <l n="4.408.6"> Laudibus et plausu sibila praetulerim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>409. [406.] Ad Quintum. De Pompejo Batonio.</head>
               <l n="4.409.1">Quae pinxit Raphael, mire scis omnia, Quinte,</l>
             
               <l n="4.409.2"> Nescit, quem spernis, maximus ille Bato.</l>
             
               <l n="4.409.3">Quae pinxit Raphael, potis es quam dicere sed tu,</l>
             
               <l n="4.409.4"> Tam potis efficere est maximus ille Bato.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>410. [407.] Ad Clementinam Rossiam.</head>
               <l n="4.410.1">Clementina, tuum tua nuper quod mihi nomen</l>
             
               <l n="4.410.2"> Scripsit tam lepidis dextera literulis,</l>
             
               <l n="4.410.3">Servo equidem ac laetus servabo tempus in omne,</l>
             
               <l n="4.410.4"> Parvum, at dulce tuae pignus amicitiae.</l>
             
               <l n="4.410.5">Hoc mi lectum animo sistet tot magna deorum</l>
             
               <l n="4.410.6">Dona, quibus mire, dia puella, nites.</l>
             
               <l n="4.410.7">Hoc mi virtutis, qua polles inclita, verae</l>
             
               <l n="4.410.8"> Conspectum assiduo proderit admonitu,</l>
             
               <l n="4.410.9">Et mentem incendet pulchre, tua nomina gustans</l>
             
               <l n="4.410.10"> Par tibi ut innocuis moribus esse velim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>411. [408.] Ad Amaryllim poetriam.</head>
               <l n="4.411.1">Ni tecum certent Musae, vel Delius ipse,</l>
             
               <l n="4.411.2">Praeripiet palmam nemo, Amarylli, tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>412. [409.] Ad Caphniam, de ejus historiis.</head>
               <l n="4.412.1">Ingenio praestans, nulli et non aequa virorum</l>
             
               <l n="4.412.2"> Antiquas pingis, Caphnias, historias.</l>
             
               <l n="4.412.3">Cuncta vigent, ridentque omni perfusa lepore,</l>
             
               <l n="4.412.4"> Cui prisci, credo, Cecropidae invideant.</l>
             
               <l n="4.412.5">Hoc mirum est certe, multo at mirum magis illud,</l>
             
               <l n="4.412.6"> In tanta quod non foemina laude tumes;</l>
             
               <l n="4.412.7">Quod laudata aliis ipsam te despicis una,</l>
             
               <l n="4.412.8"> Quantaque sis, nondum scilicet una vides.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>413. [410.] Ad Lebruniam, de sua imagine in tabula picta.</head>
               <l n="4.413.1">Qualis eras olim quinto, Lebrunia, lustro,</l>
             
               <l n="4.413.2"> Pulchra tua heic mire pingeris ipsa manu.</l>
             
               <l n="4.413.3">Reddidit ars, quod tempus edax tibi dempserat: haec et</l>
             
               <l n="4.413.4"> Constans una omni vindicat a senio.</l>
             
               <l n="4.413.5">Esse parem superis haec te facit una deabus</l>
             
               <l n="4.413.6"> Nullo non unquam tempore floridulam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>414. [411.] In idem argumentum.</head>
               <l n="4.414.1">Totam heic se pinxit Lebrunia. Quidquid habebat,</l>
             
               <l n="4.414.2"> Quidquid habet formae, cernimus in tabula.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>415. [412.] In idem argumentum.</head>
               <l n="4.415.1">Se, qualis nunc est, Lebrunia pingere non vult:</l>
             
               <l n="4.415.2"> Usque solet se se pingere qualis erat.</l>
             
               <l n="4.415.3">Laudo artem, cohibet quae pingens, cedere et annos</l>
             
               <l n="4.415.4"> Cogit et in formae posse decore nihil.</l>
             
            </div>
         </div>
         <div type="liber">
            <head>SATYRICA</head>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1. Quid sibi propositum habeat in satyra scribenda.</head>
               <l n="5.1.1">Humanas narro, vidi quascumque, libellis</l>
             
               <l n="5.1.2">Ipse meis, verso nomine, stultitias.</l>
             
               <l n="5.1.3">Sic famae parcens alienae, promere suevi</l>
             
               <l n="5.1.4">Quae nequeo tacito clausa tenere sinu.</l>
             
               <l n="5.1.5">Sic mihi ego prosum, saeclis prodesse futuris</l>
             
               <l n="5.1.6">Sic forsan possum, certe equidem studeo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>2. Genus vitii culpatur.</head>
               <l n="5.2.1">Agnoscet si forte meo se in carmine quisquam,</l>
             
               <l n="5.2.2"> Arguto parcat dicta dolore queri,</l>
             
               <l n="5.2.3">Ne, fuerit si forte loquax, se scilicet ipse</l>
             
               <l n="5.2.4"> Prodat et invito vulnus ab hoste ferat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>3. Ad Varum. De ejus libro.</head>
               <l n="5.3.1">Legi equidem tua scripta; rogas, quid sit mihi visum.</l>
             
               <l n="5.3.2"> Stat nil, Vare, boni dicere, nilque mali;</l>
             
               <l n="5.3.3">Ne tibi displiceam verax reprensor, amice,</l>
             
               <l n="5.3.4"> Laudator mendax ne mihi displiceam. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>4. Ad Marcum. De aeliae partu inexpectato.</head>
               <l n="5.4.1">Spondebat decimo, quarto edidit aelia prolem</l>
             
               <l n="5.4.2"> Mense tibi, postquam ducta marita domum est.</l>
             
               <l n="5.4.3">Esse tuum, clamas, quod natum est, Marce; sed hercle</l>
             
               <l n="5.4.4"> Id quorsum clames, haud equidem video.</l>
             
               <l n="5.4.5">Non etenim uxorem purgas; tute ipse fateris</l>
             
               <l n="5.4.6"> At probri tantum causa fuisse tui. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>5. Ad Corvinum, rogantem, quid scriberet.</head>
               <l n="5.5.1">Quaeris, quid scribam? Tibi nil, Corvine; venusti</l>
             
               <l n="5.5.2"> Cui nullus fatuo in corpore sensus inest,</l>
             
               <l n="5.5.3">Cui fragor et strepitus tantum, cui verba probantur</l>
             
               <l n="5.5.4"> Deducta in longum grandia sesquipedem;</l>
             
               <l n="5.5.5">Quasque malo ampullas ebullit comitus oestro</l>
             
               <l n="5.5.6"> Daphnis Romana magnus in Arcadia.</l>
             
               <l n="5.5.7">Is, Corvine, roga, quid scribat: parce rogare,</l>
             
               <l n="5.5.8"> Quid tenui dictet mi mea Musa sono;</l>
             
               <l n="5.5.9">Quid soli scribam Lydae, qua judice malo</l>
             
               <l n="5.5.10"> Esse aliquid, toto judice quam populo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>6. De tumulo Lucii Scipionis Barbati Cnaei filii censoris, detecto
              <note place="foot" n="1">detecto] <emph>corr. ex</emph> dectecto </note>
             ad Portam Capenam.</head>
               <l n="5.6.1">Scipiadae hic tumulus censoris priscus; et ipse</l>
             
               <l n="5.6.2"> Quid si alto censor prodeat e tumulo,</l>
             
               <l n="5.6.3">Nequitiam et videat foedam, luxumque nepotum?</l>
             
               <l n="5.6.4"> Se rursum exclamans abderet in tumulum;</l>
             
               <l n="5.6.5">Nec tam dissimiles vellet, possetque severus</l>
             
               <l n="5.6.6"> Illis, qui fuerant, cernere Romulidas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>7. Ad quamdam. De Varo custode.</head>
               <l n="5.7.1">Quae Varum ducis custodem, quis tibi custos,</l>
             
               <l n="5.7.2"> A Varo qui te protegat, est alius?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>8. Ad Quintillam. De Varo eam comitante.</head>
               <l n="5.8.1">Cui scis immodico succendi pectus amore,</l>
             
               <l n="5.8.2"> Atque cupidinea fervere corda face,</l>
             
               <l n="5.8.3">Custodem ducis Varum, Quintilla, pudoris;</l>
             
               <l n="5.8.4"> (Sensi equidem) credi casta, nec esse cupis.</l>
             
               <l n="5.8.5">Ni foret id, nolles uti custode, pudori</l>
             
               <l n="5.8.6"> Insidias primus qui struat ipse tuo.</l>
             
               <l n="5.8.7">Pelle istum; dein sola ito quocumque libido est:</l>
             
               <l n="5.8.8"> Crede mihi, longe tutior ire potes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>9. In poetam. Puerum recens natum celebrantem.</head>
               <l n="5.9.1">Infantem puerum tam longo carmine laudas,</l>
             
               <l n="5.9.2"> Quem laudas, puero stulte poeta magis.</l>
             
               <l n="5.9.3">Odi equidem nugas et inania verba crepantem,</l>
             
               <l n="5.9.4"> Quaerentem et laudes, nil ubi laudis inest.</l>
             
               <l n="5.9.5">Expromet cum se ratio, tum denique noscam,</l>
             
               <l n="5.9.6"> Qui sit, quam felix, regius iste puer.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>10. Ad indoctum doctorum contemptorem.</head>
               <l n="5.10.1">Prima virum magno contemnis, Glaucia, fastu,</l>
             
               <l n="5.10.2"> Quorum fama ingens docta per ora volat,</l>
             
               <l n="5.10.3">Non secus ac celsos vasta si mole Gigantas</l>
             
               <l n="5.10.4"> Contemnat parvo corpore pumilio.</l>
             
               <l n="5.10.5">Nosce ipsum te jam; cuivis dein confer, inepte,</l>
             
               <l n="5.10.6"> Quem possis merito spernere, nullus erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>11. Ad ineptum rempublicam administrantem.</head>
               <l n="5.11.1">Nempe tumes, rerum tractas quod multus habenas,</l>
             
               <l n="5.11.2"> Nullaque non per te publica res geritur.</l>
             
               <l n="5.11.3">Id levis ostentas; nec te pudet, improbe, pessum</l>
             
               <l n="5.11.4"> Quod male das, per te tam male quod geritur.</l>
             
               <l n="5.11.5">Quas geris, Aule, nequis rebus prodesse: gerendis</l>
             
               <l n="5.11.6"> Abstineas rebus denique, ne noceas.</l>
             
               <l n="5.11.7">Hoc tibi turpe putas, multo est at turpius istud,</l>
             
               <l n="5.11.8"> Perdi opera assidue teque tuosque tua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>12. [  896] Ad Attalum poetam extemporalem.</head>
               <l n="5.12.1">Ultro quae in buccam veniunt, canis, Attale, raptim;</l>
             
               <l n="5.12.2"> Inde tumes, vates mirus et esse putas.</l>
             
               <l n="5.12.3">Falleris: hoc nomen potis est vix ille mereri,</l>
             
               <l n="5.12.4"> Acri qui expendit singula judicio,</l>
             
               <l n="5.12.5">Quem limae exercet durus labor, usque retractat</l>
             
               <l n="5.12.6"> Carmina qui cura pervigil assidua.</l>
             
               <l n="5.12.7">Sic pauci: temere quo tu canis, Attale, pacto,</l>
             
               <l n="5.12.8"> Nemo fuit lauro dignus Apollinea.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>13. Ad Sextium. De Voltaero.</head>
               <l n="5.13.1">Esse levem dixi Voltaerum, qui ruit usque,</l>
             
               <l n="5.13.2"> Esse gravem, Sexti, dicere debueram.</l>
             
               <l n="5.13.3">Sic gravis est tantum: quo se cumque incitat, imum</l>
             
               <l n="5.13.4"> Decidit errorum plumbeus in barathrum:</l>
             
               <l n="5.13.5">Idem sed levior pluma est, fastigia rerum</l>
             
               <l n="5.13.6"> Cum libat, veri nec subit in latebram.</l>
             
               <l n="5.13.7">Qui facit hoc, patiere, virum sic et mihi dici,</l>
             
               <l n="5.13.8"> Ut passim doctis dicitur, esse levem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>14. Ad puellam nimis blandam.</head>
               <l n="5.14.1">Blanditiis nimium grassaris, Gellia; sordent,</l>
             
               <l n="5.14.2"> Quas vulgo impertis, Gellia, blanditiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>15. Aliud.</head>
               <l n="5.15.1">Omnibus acceptam fieri sese cupit Aegle,</l>
             
               <l n="5.15.2"> Et fieret, fieri ni cuperet nimium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>16. Aliud. In idem argumentum.</head>
               <l n="5.16.1">Cara cupis fieri, nec fis tamen, aelia; quaeris,</l>
             
               <l n="5.16.2"> Qui fieri possis? Si minus id cupias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>17. Aliud.</head>
               <l n="5.17.1">Aelia dum cunctis passim blanditur inepte,</l>
             
               <l n="5.17.2"> Hoc fit cara minus, quo studet esse magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>18. Ad Nisum. De Lycoride nec pulchra, nec ingeniosa.</head>
               <l n="5.18.1">Praestantem ingenio quam dicis, Nise, Lycorim,</l>
             
               <l n="5.18.2"> Praestantem et forma; si mihi sunt oculi,</l>
             
               <l n="5.18.3">Si mihi mens, neutro praestat; praestabit utroque,</l>
             
               <l n="5.18.4"> Mi quoque amor mentem si malus eripiat,</l>
             
               <l n="5.18.5">Atque suis oculos vertet, falletque venenis,</l>
             
               <l n="5.18.6"> Quod nigrum est nivea candeat ut specie,</l>
             
               <l n="5.18.7">Ut, quod reptat humi, jurem sublime volare</l>
             
               <l n="5.18.8"> Per liquidum pennis aera praepetibus.</l>
             
               <l n="5.18.9">Haec mihi si fiant, praestabit, Nise, Lycoris,</l>
             
               <l n="5.18.10"> Judice me, forma, forsan et ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>19.
              <note place="foot" n="2">(post hoc, scribendum epigramma sub n.o
                70 lib. 2.) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Ad Corvinum, profitentem se tradere "artem videndi".</head>
               <l n="5.19.1">Tanto quam tradis fastu, Corvine, videndi</l>
             
               <l n="5.19.2"> Artem, si quisquam gnaviter arripiat,</l>
             
               <l n="5.19.3">Et tua si facilis nusquam non dicta sequatur,</l>
             
               <l n="5.19.4"> Cuncta videns, quo tu more videnda doces;</l>
             
               <l n="5.19.5">Hoc spondere illi, vere hoc promittere possum,</l>
             
               <l n="5.19.6"> Artis ubi summum venerit ad columen,</l>
             
               <l n="5.19.7">Spectator mirus, verso rerum ordine, pulchrum</l>
             
               <l n="5.19.8"> Thersiten, foedam viderit esse Helenam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>20. Ad philosophum communis vitae ignarum.</head>
               <l n="5.20.1">Plurima scis, vulgus quae nescit; vulgus et omne</l>
             
               <l n="5.20.2"> Te passim stultum praedicat ac fatuum.</l>
             
               <l n="5.20.3">Miraturque rudem sensus communis, ineptum</l>
             
               <l n="5.20.4"> Omnibus et vitae ridet in officiis.</l>
             
               <l n="5.20.5">Ignosco vulgo; cernis qui Linceus astra,</l>
             
               <l n="5.20.6"> Ante pedes quae sunt, aspice, philosophe.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>21. Ad philosophos inani fastu elatos.</head>
               <l n="5.21.1">Ignorat qui se, frustra scit caetera; malim</l>
             
               <l n="5.21.2"> Vilis in agresti rusticus esse casa,</l>
             
               <l n="5.21.3">Ipse mihi vilis, me spernens ipse nec ullum</l>
             
               <l n="5.21.4"> Non hominum, quot sunt, ipse mihi anteferens,</l>
             
               <l n="5.21.5">Quam magnis turgere animis, vestroque, superbi</l>
             
               <l n="5.21.6"> Inflari fastu pectora, philosophi,</l>
             
               <l n="5.21.7">Et coelo et terris rerum quaecumque geruntur,</l>
             
               <l n="5.21.8"> Late mirantes pandere per populos;</l>
             
               <l n="5.21.9">Me nescire unum interea, nec posse videre,</l>
             
               <l n="5.21.10"> Ignorat qui se, quam nihili est sapiens. 10 </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>22. Ad Aulum suo marte omnia discere volentem.</head>
               <l n="5.22.1">Nullum audire unquam, nulli vis, Aule, doceri,</l>
             
               <l n="5.22.2"> Ipse tuo fretus scilicet ingenio;</l>
             
               <l n="5.22.3">Ingenio sed ni careas, non hercle putares,</l>
             
               <l n="5.22.4"> Omnia posse uno confieri ingenio,</l>
             
               <l n="5.22.5">Nec malles arcto conniti ac repere calle,</l>
             
               <l n="5.22.6"> Ampla gestari quo licet, Aule, vici.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>23. In dicacem.</head>
               <l n="5.23.1">Parva cutim invasit Getuli musca leonis,</l>
             
               <l n="5.23.2"> Ac laesum rostro credidit esse suo,</l>
             
               <l n="5.23.3">Et cum, quos suevit, rugitus ille cieret,</l>
             
               <l n="5.23.4"> Vulneribus, dixit, quam dolet ille meis?</l>
             
               <l n="5.23.5">Haec tibi scripta puta, morsu qui parvus inerti</l>
             
               <l n="5.23.6"> Perstringis magnos, Eune proterve, viros.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>24. Ad Varum, dicentem "anum pulchram".</head>
               <l n="5.24.1">Pulchram dicis anum: glaciem sic, Vare, tepentem,</l>
             
               <l n="5.24.2"> Sic potis es flammam dicere frigidulam. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>25. Ad Marcum, de Quinto ejus amico.</head>
               <l n="5.25.1">Quod nequam est Quintus, patior; quod censet honore</l>
             
               <l n="5.25.2"> Se dignum, nequam sit licet, haud patior.</l>
             
               <l n="5.25.3">Te quoque vix patior, talem quod, Marce, fovere</l>
             
               <l n="5.25.4"> Pergis, quod praefers omnibus unum aliis.</l>
             
               <l n="5.25.5">Quam te dedecoras? Quam tu tibi detrahis ipse,</l>
             
               <l n="5.25.6"> Illi quod tribuis largiter, omne decus! </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>26. De Aulo causidico et pictore.</head>
               <l n="5.26.1">Picturam et causas tractat simul Aulus, utroque</l>
             
               <l n="5.26.2"> Et dici mirus postulat in genere.</l>
             
               <l n="5.26.3">Nec fert desultor geminae sibi praemia laudis,</l>
             
               <l n="5.26.4"> Utroque at foede spernitur in genere.</l>
             
               <l n="5.26.5">Causidicos inter namque audit nil nisi pictor,</l>
             
               <l n="5.26.6"> Inter pictores nil nisi causidicus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>27. Ad Glauciam effraenata licentia exultantem.</head>
               <l n="5.27.1">Audax, incestus, nulla non lege solutus,</l>
             
               <l n="5.27.2"> Nullo non turpis, Glaucia, flagitio,</l>
             
               <l n="5.27.3">"Quod volo", ais, "facio". Vis felix, ut reor, esse,</l>
             
               <l n="5.27.4"> Inque diem felix es minus atque minus.</l>
             
               <l n="5.27.5">Ipsum te perdis misere miser; id facis ipse</l>
             
               <l n="5.27.6"> Dum tibi, quod non vis, "Quod volo", ais, "facio".</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>28. In Quintum astronomum.</head>
               <l n="5.28.1">Quae Caper atque Aries, quae Taurus cornua caelo</l>
             
               <l n="5.28.2"> Clara gerunt fulvis aurea syderibus,</l>
             
               <l n="5.28.3">Omnia, Quinte, vigil numeras, thalamumque, domumque.</l>
             
               <l n="5.28.4"> Oblitus cura dispicis assidua.</l>
             
               <l n="5.28.5">Quae geris interea neglecta uxoris ob iras,</l>
             
               <l n="5.28.6"> Infelix nondum cornua foeda vides.</l>
             
               <l n="5.28.7">Capro et stellanti mentem defixus, in urbe</l>
             
               <l n="5.28.8"> Maximus, heu, tota diceris esse Caper.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>29. Ad Quintum de Phyllide pulchra atque insulsa.</head>
               <l n="5.29.1">Visa procul diva est Phyllis tibi, Quinte; videri</l>
             
               <l n="5.29.2"> Incipiet, propius cum veniet, mulier.</l>
             
               <l n="5.29.3">Quos ignota tuo sub pectore suscitat ignes,</l>
             
               <l n="5.29.4"> Haud mora, cum fuerit cognita, discutiet.</l>
             
               <l n="5.29.5">Hoc habet eximium: flammam infert eminus, omnes</l>
             
               <l n="5.29.6"> Perfundit multa cominus at glacie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>30. Fastus inanis.</head>
               <l n="5.30.1">Curnam Galla tumet? Quod magnas incolit aedes,</l>
             
               <l n="5.30.2"> Quod curru egrediens fertur in aureolo?</l>
             
               <l n="5.30.3">Ardet quod multo clari fulgore pyropi,</l>
             
               <l n="5.30.4"> Quod regum nuptis tegmina digna gerit?</l>
             
               <l n="5.30.5">Haec inflant fatuam; nec dives, cogitat, ille</l>
             
               <l n="5.30.6"> Cultus quam vili discrepet a domina. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>31. Cur Gellia Postumum spernat.</head>
               <l n="5.31.1">Gellia te foede spernit. Ne spernere pergat,</l>
             
               <l n="5.31.2"> Quam pote tu fieri nempe studes melior.</l>
             
               <l n="5.31.3">Heu, tua te stultum spes fallit. Spernere perget</l>
             
               <l n="5.31.4"> Semper, ni fias, Postume, deterior.</l>
             
               <l n="5.31.5">Et certe mirer, tam nequam, tamque superba,</l>
             
               <l n="5.31.6"> Quemvis illa sibi si probat absimilem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>32. Contemptrix merito contempta.</head>
               <l n="5.32.1">Non curru invehitur, non pulchra veste renidet</l>
             
               <l n="5.32.2"> Quod Phyllis, diti spernitur a Beroe.</l>
             
               <l n="5.32.3">Illa tacet; secum tacito sub corde superbam</l>
             
               <l n="5.32.4"> Ridet, freta suis dotibus, at Beroen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>33. [  1176] Ad Silvanum amantem Phyllin.</head>
               <l n="5.33.1">Non miror, quod amas Phyllin, Silvane: venusta est</l>
             
               <l n="5.33.2"> Illa quidem et lepido non rudis ingenio.</l>
             
               <l n="5.33.3">Hoc miror, fieri quod credis posse, rudem te</l>
             
               <l n="5.33.4"> Informem illepidum Phyllis uti redamet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>34. In senem nunquam canescentem.</head>
               <l n="5.34.1">Et merito senior non cano es vertice, prudens</l>
             
               <l n="5.34.2"> Dissideat fatuo ne coma consilio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>35. Carpit Tuccam nimis in narrando prolixum.</head>
               <l n="5.35.1">Quae dicis, dic, Tucca, brevi. Cognoscere finem</l>
             
               <l n="5.35.2"> Haud possum, quoties principium haud memini.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>36. In concinnum malorum carminum recitatorem.</head>
               <l n="5.36.1">Sic recitas, nemo ut melius; nec me tamen, Aule,</l>
             
               <l n="5.36.2"> Fallis. Laudo unum hoc, tam bene quod recitas. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>37. In inopem divites spernentem.</head>
               <l n="5.37.1">Spernis inops magnos opibus. Vel res tibi major,</l>
             
               <l n="5.37.2"> Vel fastus, cupio, sit minor, Antigene.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>38. In Glauciam acceptis honoribus indignum.</head>
               <l n="5.38.1">Haud honor acceptus decorat te, Glaucia; honorem</l>
             
               <l n="5.38.2"> Tu magis acceptum, Glaucia, dedecoras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>39. In idem argumentum.</head>
               <l n="5.39.1">In summo non tu clares, ut credis, honore;</l>
             
               <l n="5.39.2"> In te sed summus, Glaucia, sordet honor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>40. In Barrum plurima se scire ostentantem.</head>
               <l n="5.40.1">Plurima scit Barrus. Potius dic, plurima nescit.</l>
             
               <l n="5.40.2"> Nescit, qui partem scit modo dimidiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>41. Ad Rullum, nulli se odio esse jactantem.</head>
               <l n="5.41.1">Esse odio nulli jactat se Rullus; opinor,</l>
             
               <l n="5.41.2"> Sic est; quem spernit, nemo habet hunc odio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>42. Ad Quintum in errore tuendo pertinacem.</head>
               <l n="5.42.1">Errorem agnoscis? Veniam do, Quinte. Tueris?</l>
             
               <l n="5.42.2"> Culpo cum parvo pravum etiam ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>43. [  996] Ad Quintum elinguem, assidente poeta.</head>
               <l n="5.43.1">Fis mecum elinguis; nec miror, Quinte. Molesto</l>
             
               <l n="5.43.2"> Si quando assedi, mi quoque lingua perit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>44. [  Lud. 99] Cur praesente Corvino taceat Polla.</head>
               <l n="5.44.1">Cur taceat, Pollam rogitas, Corvine. Recede</l>
             
               <l n="5.44.2"> Tu procul; id quisquam non erit ut rogitet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>45. [  Lud. 98] De Phyllidis felicitate in fatuis ac foedis amandis.</head>
               <l n="5.45.1">Phyllis amat mentem fatuos et corpora foedos.</l>
             
               <l n="5.45.2"> Felix! Nemo illi, quos amat, eripiet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>46. De Varo omnia fortunae tribuente.</head>
               <l n="5.46.1">Fortunae tribuis, quae jactas, omnia, Vare.</l>
             
               <l n="5.46.2"> Infelix! Tandem da, tibi quod tribuam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>47. [  Lud. 121] De pulchritudine.</head>
               <l n="5.47.1">Forma quid est? Fulsit quae mira tempore parvo</l>
             
               <l n="5.47.2"> Quum specie, in rugas desinit ac senium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>48. Ad Pollam, quaerentem, cur suo viro placeat extera tellus.</head>
               <l n="5.48.1">Polla, viro quaeris placeat curnam extera tellus.</l>
             
               <l n="5.48.2"> Quaere domus potius cur sua displiceat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>49. In aegre ferentem nocentis supplicium.</head>
               <l n="5.49.1">Comprendique doles Burrum, plectique nocentem.</l>
             
               <l n="5.49.2"> An tibi quod multum profuit ille nocens?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>50. De Rulli insipientia.</head>
               <l n="5.50.1">Rem male quod verbis corrumpit Rullus ineptis,</l>
             
               <l n="5.50.2"> Infans est, sed enim creditur insipiens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>51. Ad Postumum in coetu amico nihil dicentem.</head>
               <l n="5.51.1">Cuncta audire placet, nil dicere: Postume, turpe est</l>
             
               <l n="5.51.2"> Pasci velle aliis, pascere nolle alios.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>52. Ad Avitum moribus minime cultis.</head>
               <l n="5.52.1">Quid rudis ingenuo in coetu versaris, Avite?</l>
             
               <l n="5.52.2"> Ut tu aliis, alii displiceantque tibi?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>53. In Rullum loquacem et ad singula verba haerentem.</head>
               <l n="5.53.1">Saepe uno in verbo peccas duo, vel tria, Rulle.</l>
             
               <l n="5.53.2"> Nec verbis, jussus parcere, parcis adhuc!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>54. In ardelionem caetera omnia, praeter sua gerentem.</head>
               <l n="5.54.1">Ardelio, curas omnes atque omnia: solum</l>
             
               <l n="5.54.2"> Resque tuas et te negligis, ardelio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>55. In quo constans Afra.</head>
               <l n="5.55.1">Esse levem credis: nihil est constantius Afra.</l>
             
               <l n="5.55.2"> Quemquam alium nunquam, se modo semper amat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>56. In Glauciam inamabilem.</head>
               <l n="5.56.1">Te quod amas, nulli non, Glaucia, credis amari;</l>
             
               <l n="5.56.2"> Nulli et non odio es, Glaucia, te quod amas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>57. In Cinnamum fastu gravem.</head>
               <l n="5.57.1">Esse gravem sese vult Cinnamus; et reor, illo</l>
             
               <l n="5.57.2"> Qui vultu et fastu est, omnibus esse gravem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>58. Ad Postumum, beneficium, quod tribuit, praedicantem.</head>
               <l n="5.58.1">Quod tribuo, dicis, magnum est: mihi, Postume, sed fit</l>
             
               <l n="5.58.2"> Continuo parvum, quod mihi sic tribuis. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>59. Ad Varum venientem atque omnia se videre dicentem.</head>
               <l n="5.59.1">Adveniens video, dixti, Vare, omnia. Quid? Quam</l>
             
               <l n="5.59.2"> Non gratus venias, id quoque, Vare, vides?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>60. De Glycone secreto Tullam alloquente.</head>
               <l n="5.60.1">Multa, Glyco, Tullae secretam dicis in aurem,</l>
             
               <l n="5.60.2"> Cui non es, carus quo videare tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>61. In Gallam et Quintum aeque vecordes.</head>
               <l n="5.61.1">Cur vecors Gallae Quintus placet? Anne quod illi,</l>
             
               <l n="5.61.2"> Quo magis est vecors hoc magis est similis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>62. In Glauciam illepidum.</head>
               <l n="5.62.1">Esse aliquem cui non placeas, o Glaucia, crede:</l>
             
               <l n="5.62.2"> Non erit, ut toties tam male displiceas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>63. In Porcinam foeda dicentem.</head>
               <l n="5.63.1">Pace mea dicis te dicere foeda: pudere</l>
             
               <l n="5.63.2"> Me, Porcina, tui dicam ego pace tua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>64. Ad Marcum nil grate facientem.</head>
               <l n="5.64.1">Plurima grata facis, grate nil, Marce; refertur</l>
             
               <l n="5.64.2"> Hoc tibi pro meritis gratia nulla tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>65. De Antigene nimium coeli incommoda metuente.</head>
               <l n="5.65.1">Nunc Austros culpat, Boream nunc; laeditur aestu</l>
             
               <l n="5.65.2"> Nunc nimio, nimiis nunc male frigoribus,</l>
             
               <l n="5.65.3">Nec placido tam grata fluit lux ulla tenore,</l>
             
               <l n="5.65.4"> Quam non incuset scilicet Antigenes.</l>
             
               <l n="5.65.5">Haec solvit nervos, haec contrahit, haec caput urget</l>
             
               <l n="5.65.6"> Languidulum, infirmis haec gravis est genibus,</l>
             
               <l n="5.65.7">Haec somnos adimit, fert haec fastidia ventri,</l>
             
               <l n="5.65.8"> Haec angit tristi pectora moestitia.</l>
             
               <l n="5.65.9">Quid credam? Variis tot gigni incommoda ventis?</l>
             
               <l n="5.65.10"> Illius an solo nascier e cerebro?</l>
             
               <l n="5.65.11">Cui pulchrum quiddam, reor, ingenuumque videtur</l>
             
               <l n="5.65.12"> Languor et enervi in corpore mollities.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>66. De Tulla rubescente.</head>
               <l n="5.66.1">Arrisit si quis Tullae, dixitve salutem</l>
             
               <l n="5.66.2"> Blandius, aut oculos fixit in ore diu,</l>
             
               <l n="5.66.3">Continuo incensum lascivo credit amore,</l>
             
               <l n="5.66.4"> Vesanis uri corda cupidinibus,</l>
             
               <l n="5.66.5">Dejectoque rubet vultu, pudibundaque culpae</l>
             
               <l n="5.66.6"> Ac probri metuens, lumina figit humi.</l>
             
               <l n="5.66.7">Laudo: laudarim multo at mage, conscia lapsae</l>
             
               <l n="5.66.8"> Jam formae ac vero credula si speculo,</l>
             
               <l n="5.66.9">Nullum se norit jam posse incendere, inani</l>
             
               <l n="5.66.10"> Desinat et frustra falsa timere metu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>67. In Antigenem malum poetam.</head>
               <l n="5.67.1">Nescio quod pulchrum narras te scribere
              <note place="foot" n="3">scribere] <emph>corr. ex</emph> scriberere</note>
             carmen.</l>
             
               <l n="5.67.2"> Id re si vera scripseris, Antigene.</l>
             
               <l n="5.67.3">Mirabor, fieri quod scis vix posse, parente</l>
             
               <l n="5.67.4"> Formosam e foedo surgere progeniem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>68. De Aulo omnia ad numerum faciente.</head>
               <l n="5.68.1">Nil non ad numerum facit Aulus, nil sine lege.</l>
             
               <l n="5.68.2"> Ad normam incedit, stat, sedet, eloquitur.</l>
             
               <l n="5.68.3">Non sentit se, quod vult omni ex parte decere,</l>
             
               <l n="5.68.4"> Idcirco haud quidquam sic facere, ut deceat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>69. In Aulum minime quam multa peccet perspicientem.</head>
               <l n="5.69.1">Odi te, peccas quod plurima: sed magis odi,</l>
             
               <l n="5.69.2"> Quod peccare putas
              <note place="foot" n="4">putas] <emph>corr. ex</emph> putat</note>
             te tamen, Aule, nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>70. In malum Torquati interpretem.</head>
               <l n="5.70.1">Torquati interpres, quid de te sit mihi visum,</l>
             
               <l n="5.70.2"> Dicam equidem, mos est ut meus, ingenue.</l>
             
               <l n="5.70.3">Multum operae positum video tibi carmine in isto,</l>
             
               <l n="5.70.4"> Nullum operae factum sed video pretium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>71. Aliud. In eumdem.</head>
               <l n="5.71.1">Quam jaceat versis eadem sententia verbis,</l>
             
               <l n="5.71.2"> Torquati vertens verba, Menippe, doces.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>72. In eumdem.</head>
               <l n="5.72.1">Nec te, Torquatum nec nosti, crede, Menippe,</l>
             
               <l n="5.72.2"> Tantillus tantum reddere posse putans.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>73. Ad Ponticum laudando laudatores aucupantem.</head>
               <l n="5.73.1">Pontice, me laudas, contra ut lauderis, at ipse</l>
             
               <l n="5.73.2"> Mentiri ingratus ne puter, haud soleo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>74. In Gaurum poetarum contemptorem.</head>
               <l n="5.74.1">Contemnit vates Gaurus. Miremur an ullis</l>
             
               <l n="5.74.2"> Non tangi brutam carminibus pecudem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>75. Ad Cinnam nimis suo ingenio fidentem.</head>
               <l n="5.75.1">Ingenii, mihi crede, tui fac, Cinna, periclum.</l>
             
               <l n="5.75.2"> Ingenio incipies fidere, Cinna, minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>76. In magna minantem, nihil extricantem.</head>
               <l n="5.76.1">Plurima facturum se dicit Glaucia: mallem</l>
             
               <l n="5.76.2"> At fecisse aliquid diceret, aut facere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>77. In scriptorum omnium contemptorem.</head>
               <l n="5.77.1">Scriptores spernit cunctos: at scribere si quid</l>
             
               <l n="5.77.2"> Incipiet, spernet se magis ipse Conon.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>78. Cur Crassi mens nequeat ulla ratione pervinci.</head>
               <l n="5.78.1">Nulla potest ratio Crassi pervincere mentem:</l>
             
               <l n="5.78.2"> Crassi etenim mentem nulla subit ratio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>79. In Fortunam.</head>
               <l n="5.79.1">Fortunae irascor, quae te, Cinna improbe, jussit</l>
             
               <l n="5.79.2"> Postremum primo caeca sedere loco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>80. De Aulo cogitabundo et nihil cogitante.</head>
               <l n="5.80.1">Quid tacitus volvit secum, quid cogitat Aulus?</l>
             
               <l n="5.80.2"> Quaeris? Crede mihi, cogitat ille nihil.</l>
             
               <l n="5.80.3">Zenonem vultu vincit, magnumque Platona;</l>
             
               <l n="5.80.4"> Mente animi est bruta non melior pecude.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>81. In contemptorem suorum carminum.</head>
               <l n="5.81.1">Quae facio raptim, spernis mea carmina; verum</l>
             
               <l n="5.81.2"> Tu tua, Cinna, facis lentius, haud melius.</l>
             
               <l n="5.81.3">Frustra operam ingentem jactas mihi. Fac opera ingens</l>
             
               <l n="5.81.4"> Majus majori tempore ponat opus.</l>
             
               <l n="5.81.5">Nam si ponit idem, parvum aeque ac futile, stulte</l>
             
               <l n="5.81.6"> Narras, plus operae quam male perdideris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>82. Contemptorem contemnit.</head>
               <l n="5.82.1">Cinna, tibi patior sperni mea carmina, sperni</l>
             
               <l n="5.82.2"> Dum mihi judicium tu patiare tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>83. De Glaucia sene amari se a puellis judicante.</head>
               <l n="5.83.1">Ultra dena aevo progressus Glaucia lustra,</l>
             
               <l n="5.83.2"> Pulchrum et floridulum se putat esse tamen,</l>
             
               <l n="5.83.3">Illius et captas forma languere puellas,</l>
             
               <l n="5.83.4"> Certatimque illi dicere blanditias,</l>
             
               <l n="5.83.5">Et si qua ingemuit forte illi proxima, retur</l>
             
               <l n="5.83.6"> Fixam angi telo corda cupidineo.</l>
             
               <l n="5.83.7">Quid? Caret ergo oculis? Speculum non consulit unquam,</l>
             
               <l n="5.83.8"> Non rugas? Canum non videt ergo caput?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>84. In Postumum senem multorum flagitia sine indignatione narrantem.</head>
               <l n="5.84.1">Annosusque, gravis cano et jam vertice, multa</l>
             
               <l n="5.84.2"> Multorum narras, Postume, flagitia.</l>
             
               <l n="5.84.3">Quae cum depingis, nec damnas, tu (mihi crede)</l>
             
               <l n="5.84.4"> Ipse facis magnum, Postume, flagitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>85. [  742] In malum scriptorem, qui mirabatur a poeta decies Flaccum lectum
            fuisse. </head>
               <l n="5.85.1">Miraris decies Flacci quod scripta relegi?</l>
             
               <l n="5.85.2"> Miror ego legi quod tua scripta semel.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>86. Calamum aeneum carminibus scribendis accommodatum Menippo mittit.</head>
               <l n="5.86.1">In versu nil molle tuo est audire, Menippe,</l>
             
               <l n="5.86.2"> Murmur ego serrae, non tua dicta velim.</l>
             
               <l n="5.86.3">Quae calamo ut scribas quali decet, hunc tibi mitto</l>
             
               <l n="5.86.4"> aeratum, quo nil durius, est calamum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>87. De durissimis Quinti carminibus.</head>
               <l n="5.87.1">Aerato scribis calamo tua carmina, Quinte,</l>
             
               <l n="5.87.2"> Carmina sed calamo sunt mage dura tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>88. In idem argumentum. Ad Corvinum.</head>
               <l n="5.88.1">E duro tractas calamum, Corvine, metallo,</l>
             
               <l n="5.88.2"> Scriptor et es calamo durior hercle tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>89. Lucem a Phoebo petit ad obscura Tuccae carmina intelligeuda.</head>
               <l n="5.89.1">Lucis Phoebe pater, si lucida carmina panget,</l>
             
               <l n="5.89.2"> Scire queam ut tandem quid sibi Tucca velit,</l>
             
               <l n="5.89.3">Nec male verborum, male rerum nescius usque</l>
             
               <l n="5.89.4"> Errem, nilque altis dispiciam in tenebris;</l>
             
               <l n="5.89.5">Gratus ego non thura feram, non dulcia liba,</l>
             
               <l n="5.89.6"> Multave purpureo cymbia plena mero,</l>
             
               <l n="5.89.7">Sed, quae scripsit adhuc, ipsa magis omnia nocte</l>
             
               <l n="5.89.8"> Coeca, tuis uram carmina, Phoebe, focis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>90. Ineptus in senibus amor.</head>
               <l n="5.90.1">Tulla seni blanditur anus tibi, Postume; contra</l>
             
               <l n="5.90.2"> Tute illi haud cessas dicere delicias.</l>
             
               <l n="5.90.3">Quisquid adest, ridetque ambos et frigidus iste</l>
             
               <l n="5.90.4"> Extemplo discit quam sit ineptus amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>91. In malum poetam sua carmina jactitantem.</head>
               <l n="5.91.1">Scripta mihi semper jactas tua, Cinname; jacta</l>
             
               <l n="5.91.2"> Laudandum quod sit, si quid habes, melius.</l>
             
               <l n="5.91.3">Scripta quidem sperno, sint quamvis multa; disertos</l>
             
               <l n="5.91.4"> Inter postremo te reor esse loco,</l>
             
               <l n="5.91.5">Ipsum hoc et video nimium tribuisse benigne,</l>
             
               <l n="5.91.6"> Nullum postremo quod reor esse loco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>92. In Glauciam se unum agendo consulentem.</head>
               <l n="5.92.1">Unum quidquid agit, se consulit: omnia rerum</l>
             
               <l n="5.92.2"> Inde facit nullo Glaucia consilio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>93. Cur non flendus ab Acca uxore vir mortuus.</head>
               <l n="5.93.1">Morte viri ne fle, miserum nec dicito. Non est,</l>
             
               <l n="5.93.2"> Crede mihi, qui te fugerit, Acca, miser.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>94. Damna conjugii.</head>
               <l n="5.94.1">Uxorem ducis, dotem et superadjicis, Aule.</l>
             
               <l n="5.94.2"> Ingens aere tuo quaeris, amice, malum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>95. De simulato Gelliae luctu in obitu viri.</head>
               <l n="5.95.1">Foedum, difficilem, male parcum Gellia dixit</l>
             
               <l n="5.95.2"> Usque suum jurgans nocte dieque virum.</l>
             
               <l n="5.95.3">Illius extincti plorat nunc tristia multo</l>
             
               <l n="5.95.4"> Cum gemitu et multis funera cum lacrymis.</l>
             
               <l n="5.95.5">Plorat; sed rerum fallunt ni me omnia, plorat</l>
             
               <l n="5.95.6"> Extra aliis, intus ridet at ipsa sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>96. Valedicit importuno interpellatori.</head>
               <l n="5.96.1">Non satis est praesens quod me vexare, Nearche,</l>
             
               <l n="5.96.2"> Usque soles, omnique excruciare modo,</l>
             
               <l n="5.96.3">Usque mihi mandans aliquid, mittensque, vocansque,</l>
             
               <l n="5.96.4"> Atque jubens fieri quae tibi semper opus?</l>
             
               <l n="5.96.5">Non satis haec; absens absentem ni male plectas</l>
             
               <l n="5.96.6"> Compellans multo creber epistolio,</l>
             
               <l n="5.96.7">Atque alia atque alia obtrudens mandata molestus?</l>
             
               <l n="5.96.8"> Quae posthac mens est omnia negligere,</l>
             
               <l n="5.96.9">Atque odium vitare istud; nec velle tuis jam</l>
             
               <l n="5.96.10"> Rebus, sed capiti consuluisse meo,</l>
             
               <l n="5.96.11">Quem miserum misere quondam tua dicta necabant,</l>
             
               <l n="5.96.12"> Et miserum misere nunc tua dicta necant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>97. Ad Corvinum profitentem, se tradere "artem videndi".</head>
               <l n="5.97.1">Tu doceas artem, tu nos, Corvine, videndi?</l>
             
               <l n="5.97.2"> Qui tibi nil sani scilicet ipse vides?</l>
             
               <l n="5.97.3">Cui foedum est, aliis quod pulchrum est cunque magistris,</l>
             
               <l n="5.97.4"> Cui pulchrum est, foedum quidquid et est aliis.</l>
             
               <l n="5.97.5">Malim equidem caecus fieri, nec cernere quidquam,</l>
             
               <l n="5.97.6"> Isto quam tecum falsa videre modo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>98. De Leonilla, anu se pulchram putante.</head>
               <l n="5.98.1">Quae senuit Leonilla, tamen sibi pulchra videtur:</l>
             
               <l n="5.98.2"> Credo, aetas oculos perdidit, ut faciem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>99. Ad eamdem.</head>
               <l n="5.99.1">Jam vetula es, tibi pulchra tamen, Leonilla, videris.</l>
             
               <l n="5.99.2"> Credebas; speculo nunc quoque crede tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>100. Ad Aulum insulse jocantem.</head>
               <l n="5.100.1">Parce joco, talem non te decet, Aule, jocari;</l>
             
               <l n="5.100.2"> Frigidus insulso prodit ab ore jocus.</l>
             
               <l n="5.100.3">Nemo tibi arridet, nemo non dicta moleste</l>
             
               <l n="5.100.4"> Fert tua et invitis excipit auriculis,</l>
             
               <l n="5.100.5">Nemo, unus fatuos tollis dum saepe cachinnos,</l>
             
               <l n="5.100.6"> Non altum irato pectore dat gemitum.</l>
             
               <l n="5.100.7">Parce joco, parce, o, tandem, tacitusque sedeto,</l>
             
               <l n="5.100.8"> Si potis es; moestum dic aliquid potius;</l>
             
               <l n="5.100.9">Hoc potius: gravis est mala naenia; sed tamen omnis</l>
             
               <l n="5.100.10"> Est magis, Aule, tuo naenia grata joco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>101. Ad Ponticum, valetudines suas narrantem.</head>
               <l n="5.101.1">Narra istaec medicis, tibi quae male sederit esca,</l>
             
               <l n="5.101.2"> Aura ubi te flatu laeserit immodico,</l>
             
               <l n="5.101.3">Quam tibi distenti crucient praecordia nervi,</l>
             
               <l n="5.101.4"> Quam male sit ventri, quam lateri, aut capiti.</l>
             
               <l n="5.101.5">Hoc toties audire nocet mihi, nec tibi prodest,</l>
             
               <l n="5.101.6"> Tristis enim postquam desiit historia,</l>
             
               <l n="5.101.7">Digredimur, nihilo corpus tu sanior, atra</l>
             
               <l n="5.101.8"> aeger ego mentem, Pontice, maestitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>102. Ad Antiphilam anum libidinosam.</head>
               <l n="5.102.1">Non ego te sperno, quod longa es fracta senecta,</l>
             
               <l n="5.102.2"> Sperno, quod frangi non potes, Antiphila,</l>
             
               <l n="5.102.3">Sperno, quod stulto finem non ponis amori,</l>
             
               <l n="5.102.4"> Cum tibi jam stulti praeteriere dies,</l>
             
               <l n="5.102.5">Quod tibi nec seris prudentia venit ab annis,</l>
             
               <l n="5.102.6"> Rugoso ut formae fugit ab ore lepor,</l>
             
               <l n="5.102.7">Quod vitia aetatum jungens, virtute remota.</l>
             
               <l n="5.102.8"> Fis magis atque magis foedaque et insipiens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>103. In Cinnam nequiter simplicem</head>
               <l n="5.103.1">Nil tegit atque suam quod cuivis Cinna profatur</l>
             
               <l n="5.103.2"> Nequitiam, simplex dicitur eximie;</l>
             
               <l n="5.103.3">Nam cur non audax potius, cassusque pudore,</l>
             
               <l n="5.103.4"> Atque gravis castis auribus atque animis?</l>
             
               <l n="5.103.5">Improbus et patrat quod turpia nequiter et quod</l>
             
               <l n="5.103.6"> Narrat, quae patrat nequiter, improbior.</l>
             
               <l n="5.103.7">Nequitiae finem quum vir pervenit ad ipsum,</l>
             
               <l n="5.103.8"> Tum amat ipse suam prodere nequitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>104. In Marcum hominem loquacissimum.</head>
               <l n="5.104.1">Multa quidem dixit Marcus: quae dixerit, horum</l>
             
               <l n="5.104.2"> Dicere partem ullam, si queo, dispeream.</l>
             
               <l n="5.104.3">Hoc tantum possum testari, multa per aures</l>
             
               <l n="5.104.4"> Isse
              <note place="foot" n="5">Isse] <bibl>Krša</bibl> : Ipse <emph>Radelja </emph>
                  </note>
             diu, mentem nil subiisse mihi.</l>
             
               <l n="5.104.5">Nec vigil attendi quidquam, mersusque sopore</l>
             
               <l n="5.104.6"> Denique sum, nil non futile dum loquitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>105. Ad Marcum intemperanter loquentem.</head>
               <l n="5.105.1">Non satis est bene posse loqui; bene, Marce, tacere</l>
             
               <l n="5.105.2"> Est opus, ingenuis coetibus ut placeas.</l>
             
               <l n="5.105.3">Hoc tu posterius quia nescis, Marce, molestus,</l>
             
               <l n="5.105.4"> Quo te cumque feras, omnibus esse soles,</l>
             
               <l n="5.105.5">Adventuque tuo multos discedere cogis,</l>
             
               <l n="5.105.6"> Atque sibi celeri consuluisse fuga,</l>
             
               <l n="5.105.7">Ast alios, quotquot non aequa mente manemus,</l>
             
               <l n="5.105.8"> Excipere aeternas auribus Iliadas,</l>
             
               <l n="5.105.9">Atque tibi interea tacitos mala multa precari,</l>
             
               <l n="5.105.10"> Perpetuo male dum plectimur eloquio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>106. In Licinium de generis nobilitate gloriantem.</head>
               <l n="5.106.1">Clarum saepe genus jactas male degener. Unde</l>
             
               <l n="5.106.2"> Sis, quid opus sciri,
              <note place="foot" n="6">Sis, quid opus sciri] <bibl>Krša</bibl> : Scis quod opus
                  fieri<emph> Radelja</emph>
                  </note>
             qui nihili es, Licini?</l>
             
               <l n="5.106.3">Quem nihili esse omnes scimus, quid scire necesse est,</l>
             
               <l n="5.106.4"> Queis ortum, infelix, duxeris a proavis?</l>
             
               <l n="5.106.5">Inachidam vel te quantumvis, vel, magis istud</l>
             
               <l n="5.106.6"> Si forte arrisit, dicito Cecropidam:</l>
             
               <l n="5.106.7">Inachus et Cecrops insigni laude feruntur,</l>
             
               <l n="5.106.8"> Tu tamen, his ortus, non minus es nihili.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>107. De Cinnae severitate simulata.</head>
               <l n="5.107.1">Cinna senes inter mire sapit hercule; at idem</l>
             
               <l n="5.107.2"> Floridulos inter desipit, heu, juvenes.</l>
             
               <l n="5.107.3">Nec meminit, nec dat vitae praecepta severae,</l>
             
               <l n="5.107.4"> Et dicta Idaliae dicit amica deae.</l>
             
               <l n="5.107.5">Odi qui vertit faciem; male displicet omni</l>
             
               <l n="5.107.6"> Ille vafer scopulo polypus assimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>108. Ad Pollam de Cinnae loquacitate.</head>
               <l n="5.108.1">Quam mihi Cinna placet, vellem tibi, Polla, placeret.</l>
             
               <l n="5.108.2"> Insulsum totis aedibus ejiceres,</l>
             
               <l n="5.108.3">Insulsum, narrat sua qui tibi facta, molestus</l>
             
               <l n="5.108.4"> Longas de nihilo texit et historias. </l>
             
               <l n="5.108.5">Garrulus et semper, vitaque locutus in omni,</l>
             
               <l n="5.108.6"> Auditu dignum dicere nil potuit;</l>
             
               <l n="5.108.7">Nec poterit: semper narrabit sed sua facta,</l>
             
               <l n="5.108.8"> Longas de nihilo texet et historias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>109. In Tullum maledicum.</head>
               <l n="5.109.1">Dente malo absentes gaudes quod rodere, Tulle,</l>
             
               <l n="5.109.2"> Nempe audis magno praeditus ingenio,</l>
             
               <l n="5.109.3">Salsusque et lepidus; quae dicis non sine risu</l>
             
               <l n="5.109.4"> Laudantur multis omnia laetifico.</l>
             
               <l n="5.109.5">Sed tibi ne nimium placeas tamen. Hos dare plausus</l>
             
               <l n="5.109.6"> Praesenti suerunt scilicet; abfueris</l>
             
               <l n="5.109.7">Ut paullum, nemo est, quin, quod facis, hoc tibi reddat,</l>
             
               <l n="5.109.8"> Nec magno, pravo sed vocet ingenio,</l>
             
               <l n="5.109.9">Nec salsum et lepidum, nigrum at plenumque veneni,</l>
             
               <l n="5.109.10"> Nec dignum laetis plausibus, ast odio.</l>
             
               <l n="5.109.11">Horum aliquam posses si partem audire, pigeret</l>
             
               <l n="5.109.12"> Posthac absentes rodere dente malo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>110. In Quintum fatue loquacem.</head>
               <l n="5.110.1">Novi equidem innumeros, qui multis dicere pauca,</l>
             
               <l n="5.110.2"> Novi et qui paucis dicere multa queant.</l>
             
               <l n="5.110.3">Hunc prius audirem, quam te; non hercule noram,</l>
             
               <l n="5.110.4"> Qui posset multis dicere, Quinte nihil,</l>
             
               <l n="5.110.5">Auribus obstreperet qui tota luce, videndum</l>
             
               <l n="5.110.6"> Tam longo menti nil daret eloquio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>111. Ad amatorem sibi de se plus aequo credentem.</head>
               <l n="5.111.1">Dicis amicitiam, quae foeda est nempe libido,</l>
             
               <l n="5.111.2"> Ipsum et te fallis scilicet, Antigene,</l>
             
               <l n="5.111.3">Incestusque Paris, caeca tibi mente videris</l>
             
               <l n="5.111.4"> Esse tamen casto castior Hyppolito.</l>
             
               <l n="5.111.5">At quicumque videt, qui te audit cumque loquentem,</l>
             
               <l n="5.111.6"> Hic miser Idalio, dicit, ab igne calet.</l>
             
               <l n="5.111.7">Quid? Tibi tu, Antigene, soli ... de te tibi soli,</l>
             
               <l n="5.111.8"> Quam toti mavis credere tu populo?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>112. De Polla parum castigata jocante.</head>
               <l n="5.112.1">Esse probam dicunt Pollam, castisque pudicam</l>
             
               <l n="5.112.2"> Moribus, at verbis ludere turpiculis.</l>
             
               <l n="5.112.3">Id miror; pandunt nam mores verba, vetusque,</l>
             
               <l n="5.112.4"> Si memini, dictum est "Te, ut videam, loquere".</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>113. De Polla et medico.</head>
               <l n="5.113.1">Vulgo audit gracilisque infirmo et corpore Polla,</l>
             
               <l n="5.113.2"> Judice me, duro durior est silice.</l>
             
               <l n="5.113.3">Quid mi? quae a medico multos vexata per annos.</l>
             
               <l n="5.113.4"> Tot mala postquam hausit pharmaca, vivit adhuc.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>114. In Lupum, loquentem fatue atque invenuste.</head>
               <l n="5.114.1">Nil dignum audiri loqueris, Lupe, verbaque ducis</l>
             
               <l n="5.114.2"> Tractim singultu frigida languidulo.</l>
             
               <l n="5.114.3">Praestat pauca loqui, sermoni et parcere inepto,</l>
             
               <l n="5.114.4"> Quam potis es... Unum res habet hoc remedi.</l>
             
               <l n="5.114.5">Atque utinam fieri mutus jam denique possis!</l>
             
               <l n="5.114.6"> Sic erit, ut nulli jam, Lupe, displiceas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>115. Ad Lycotam senem spurcidicum.</head>
               <l n="5.115.1">Spurcidicos odi juvenes, damnoque, Lycota,</l>
             
               <l n="5.115.2"> Anne senem possim ferre ego spurcidicum?</l>
             
               <l n="5.115.3">Quem jam non calidus vernanti corpore sanguis,</l>
             
               <l n="5.115.4"> Sed mera frigidulum nequitia extimulat,</l>
             
               <l n="5.115.5">Ut malus ingenuas pergat corrumpere nuptas,</l>
             
               <l n="5.115.6"> Et saltem verbis patret adulteria.</l>
             
               <l n="5.115.7">Haec tu posse pati quemquam rere, improbe: justum</l>
             
               <l n="5.115.8"> Nec metuis cano convicium capiti?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>116. Ad Gelliam aequo blandiorem.</head>
               <l n="5.116.1">Tot juvenes, qui te visunt, cum blandior aequo</l>
             
               <l n="5.116.2"> Verborum multis excipis illecebris,</l>
             
               <l n="5.116.3">Dic mihi, fallacem dici te, Gellia, mavis</l>
             
               <l n="5.116.4"> Ardentem an foedis corda libidinibus?</l>
             
               <l n="5.116.5">Fallis enim, si, quae non sentis, voce profaris;</l>
             
               <l n="5.116.6"> Ardes, quae sentis, candida si loqueris.</l>
             
               <l n="5.116.7">Officium noli culpae praetendere: certos</l>
             
               <l n="5.116.8"> Se se intra fines continet officium.</l>
             
               <l n="5.116.9">Hos ultra quidquid processit, sive libido</l>
             
               <l n="5.116.10"> Est mala (crede mihi), Gellia, sive dolus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>117. De Tucca male officioso.</head>
               <l n="5.117.1">Multus in officio Tucca est: visitque, colitque</l>
             
               <l n="5.117.2"> Cursans huc illuc impiger innumeros.</l>
             
               <l n="5.117.3">Ipse suum interea munus male negligit, et, quod</l>
             
               <l n="5.117.4"> Urget praecipue, rarus in officio est.</l>
             
               <l n="5.117.5">Falsi ergo officii dum laudem quaerit inanem,</l>
             
               <l n="5.117.6"> Veri desertor dicitur officii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>118. In Lycinium male officiosum.</head>
               <l n="5.118.1">Is ultro citroque alacer, visisque, colisque,</l>
             
               <l n="5.118.2"> Quantam vix possim dicere, turbam hominum;</l>
             
               <l n="5.118.3">Ipse tuum quod sit, nil curas, res tibi pessum,</l>
             
               <l n="5.118.4"> Pessum uxor, pessum filius it, Lycini.</l>
             
               <l n="5.118.5">Tu studio interea totum te impendis inani</l>
             
               <l n="5.118.6"> Urbani cultor sedulus officii.</l>
             
               <l n="5.118.7">Officium at primum est, quo debes, munere fungi:</l>
             
               <l n="5.118.8"> Omnibus hoc praefert vir bonus officiis. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>119. Ad Quintum inverecunda jacientem.</head>
               <l n="5.119.1">Improbus incestos foede testantia mores,</l>
             
               <l n="5.119.2"> Quinte, domo in casta turpia verba jacis;</l>
             
               <l n="5.119.3">Nonne vides circum tacitos mussare sodales,</l>
             
               <l n="5.119.4"> Atque tuos tristi spernere fronte jocos?</l>
             
               <l n="5.119.5">Nec praebere aurem fanti, vultuque severo</l>
             
               <l n="5.119.6"> Sermonem quovis vertere velle alio?</l>
             
               <l n="5.119.7">Quaere domos nequam, tua sit quibus apta libido:</l>
             
               <l n="5.119.8"> Haec colit innocuus candida tecta pudor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>120. Ad Flaccum puellae corruptorem.</head>
               <l n="5.120.1">Ducere corruptam te cogunt jura puellam,</l>
             
               <l n="5.120.2"> Eluere infectam turpiter et maculam.</l>
             
               <l n="5.120.3">Ne facias, pugnat mater, totamque querelis</l>
             
               <l n="5.120.4"> Urbem implens vanos aegra ciet strepitus,</l>
             
               <l n="5.120.5">Illa tuo metuens foedatam crimine gentem,</l>
             
               <l n="5.120.6"> Impar ne foedet nobilitate nurus.</l>
             
               <l n="5.120.7">Mater digna coli nato est; sed digna bono sunt</l>
             
               <l n="5.120.8"> Jura magis civi fasque piumque coli:</l>
             
               <l n="5.120.9">Nec pietas ulla est sanctas contemnere leges,</l>
             
               <l n="5.120.10"> Nec pietas ulla est fallere, Flacce, fidem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>121. Ad Levinum intemperantem de se loquentem.</head>
               <l n="5.121.1">Nunquam non loqueris de te, Levine; loquentis</l>
             
               <l n="5.121.2"> "Dixi ego", "ego feci", semper in ore sonat.</l>
             
               <l n="5.121.3">Quid factum dictumque tibi, nil scire laboro,</l>
             
               <l n="5.121.4"> Tam parva et tenui laedor ab historia.</l>
             
               <l n="5.121.5">Parce, precor, nugis aures obtundere ineptis,</l>
             
               <l n="5.121.6"> Tamque tuum crebro dicere stultus "ego"</l>
             
               <l n="5.121.7">Parce, precor; de se toties tam multa loquentem</l>
             
               <l n="5.121.8"> Vel magnum patiar vix ego Scipiadam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>122. Ad Quintum valetudines suas narrantem.</head>
               <l n="5.122.1">Quinte, meus satis est venter mihi; quid tuus iste</l>
             
               <l n="5.122.2"> aegrotet, nolo discere et edidici</l>
             
               <l n="5.122.3">Jam satis et multo plusquam satis, omnia possum</l>
             
               <l n="5.122.4"> Dicta mihi decies, Quinte, referre memor.</l>
             
               <l n="5.122.5">Laetum si quid habes, narra, hospes; postmodo dices</l>
             
               <l n="5.122.6"> Ista, ubi jam fueris carior usque mihi.</l>
             
               <l n="5.122.7">Incipiens laetis pasci vult, tristia perfert,</l>
             
               <l n="5.122.8"> Magnus ubi est longo tempore factus, amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>123. Ad Gelliam, de ejus cultu inverecundo.</head>
               <l n="5.123.1">Nudasti scapulas, nudasti Gellia pectus,</l>
             
               <l n="5.123.2"> Pulchra omnes dici dum cupis ante alias.</l>
             
               <l n="5.123.3">Diceris et forsan: spreto sed pulchra pudore</l>
             
               <l n="5.123.4"> Foemina nil magnae, Gellia, laudis habet,</l>
             
               <l n="5.123.5">Ac viget in media quam vult floretque Suburra;</l>
             
               <l n="5.123.6"> Ingenuo in coetu putida despuitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>124. In Varum indecore sedentem.</head>
               <l n="5.124.1">Ingenuo in caetu quantumvis, Vare, sedeto;</l>
             
               <l n="5.124.2"> Quod facis at foede, Vare, cubare veto.</l>
             
               <l n="5.124.3">Offendis mentem atque oculos, pronusque, supinusque,</l>
             
               <l n="5.124.4"> Et latus acclinis cum placet in geminum.</l>
             
               <l n="5.124.5">Ista domi coram servis fac; inter amicos</l>
             
               <l n="5.124.6"> Hic aliquis dignus, quem vereare, sedet. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>125. Ad Quintum nihil cuiquam donantem.</head>
               <l n="5.125.1">Scis, quae donantur, non perdi, Quinte; pusillis</l>
             
               <l n="5.125.2"> Magna trahi haud raro munera muneribus.</l>
             
               <l n="5.125.3">Id tibi ubi fiat, si quid des, pol reor esse</l>
             
               <l n="5.125.4"> Turpe, animo dignum nec satis ingenuo.</l>
             
               <l n="5.125.5">Turpius at, vel cum spe lucri, nil dare cuiquam</l>
             
               <l n="5.125.6"> Velle tamen foedam propter avaritiem
              <note place="foot" n="7">avaritiem] avaritiam
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            .</l>
             
               <l n="5.125.7">Jacturam ut metuens parvae si frugis arator</l>
             
               <l n="5.125.8"> Foecunda nolit ponere semen humo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>126. De ingenio Rulli.</head>
               <l n="5.126.1">Ingenio celer ante omnes vult Rullus haberi,</l>
             
               <l n="5.126.2"> Ille statim quidquid quaeritur expediens.</l>
             
               <l n="5.126.3">At, celer immodice, libat rerum extima tantum,</l>
             
               <l n="5.126.4"> Ingenio et passim dicitur esse levis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>127. Ad Quintum de suis amoribus loquentem.</head>
               <l n="5.127.1">Quam tibi conspecta flagret cor, Quinte, puella,</l>
             
               <l n="5.127.2"> Nil opus est coetu dicere te in medio.</l>
             
               <l n="5.127.3">Ista pati, miserum est, aliis narrare protervum;</l>
             
               <l n="5.127.4"> Parce tuae testes quaerere nequitiae.</l>
             
               <l n="5.127.5">Vulnus habe tacitum; pandis cum vulnera, Quinte,</l>
             
               <l n="5.127.6"> Pars vocat enervem, pars vocat improbulum:</l>
             
               <l n="5.127.7">Enervem, Idaliis quod figeris usque sagittis,</l>
             
               <l n="5.127.8"> Ultro id quod narras omnibus, improbulum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>128.
              <note place="foot" n="8">(post hoc, scribendum epigr. sub. n.o
                169, lib. 4.) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Ad Aulum. De ejus garrulitate.</head>
               <l n="5.128.1">Si quam multa loqui, tam multa audire soleres,</l>
             
               <l n="5.128.2"> Nulli non hominum carior, Aule, fores.</l>
             
               <l n="5.128.3">A te nunc omnes laedi sua jura queruntur,</l>
             
               <l n="5.128.4"> Sermonis quod pars non satis una tibi;</l>
             
               <l n="5.128.5">Nec duo, nec plures, totum at tibi sumis, amice,</l>
             
               <l n="5.128.6"> Sermonem immodico garrulus eloquio.</l>
             
               <l n="5.128.7">Partem sume tuam; nobis, quae nostra, relinque.</l>
             
               <l n="5.128.8"> Quid? Conviva unus fercula cuncta vores?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>129. Ad Postumum futilia narrantem.</head>
               <l n="5.129.1">Multa mihi narras multo quaesita labore,</l>
             
               <l n="5.129.2"> Quae mihi cum narras, Postume, scire piget:</l>
             
               <l n="5.129.3">Gellia cui nubat, pereat quo Varus amore,</l>
             
               <l n="5.129.4"> Quid Cinna, agrorum quid sibi Flaccus emat;</l>
             
               <l n="5.129.5">Et genus hoc sciri quae nil mea, nil tua refert,</l>
             
               <l n="5.129.6"> Nil audita bonae, dictave frugis habent.</l>
             
               <l n="5.129.7">Postume, dic aliquid tandem, quod profit utrivis,</l>
             
               <l n="5.129.8"> Dic, mea quod poscat, vel tua res, aliquid.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>130. De Gellia, se vel citra, vel ultra modum vestiente.</head>
               <l n="5.130.1">Ne multa pinguis videatur Gellia veste,</l>
             
               <l n="5.130.2"> Veste carens glacie contremit in media.</l>
             
               <l n="5.130.3">Aestu eadem contra metuit quod macra videri,</l>
             
               <l n="5.130.4"> Vestem non sumit, quanta opus, at nimiam.</l>
             
               <l n="5.130.5">Sic miseram nunquam non torquet cura placendi;</l>
             
               <l n="5.130.6"> Sic vestit se se non sibi, sed populo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>131. In Lycurgum, hominem arrogantem.</head>
               <l n="5.131.1">Nusquam non odio es, quo te fers cumque, Lycurge,</l>
             
               <l n="5.131.2"> Isto cum vultu, fronte, supercilio,</l>
             
               <l n="5.131.3">Quoquo etenim venias, confestim regna capessis,</l>
             
               <l n="5.131.4"> Quaeque dedit nemo, tradita spectra putas,</l>
             
               <l n="5.131.5">Imperium exerces in cunctos, cunctaque dici,</l>
             
               <l n="5.131.6"> Cuncta tuum fieri poscis ad arbitrium.</l>
             
               <l n="5.131.7">I, servis da jura tuis: quae libera turba est,</l>
             
               <l n="5.131.8"> In caetum socios excipit, haud dominos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>132. In inficetum narratorem.</head>
               <l n="5.132.1">Esto, Quinte, brevis, cum narras quidlibet: unum</l>
             
               <l n="5.132.2"> Tam male narranti hoc video remedi.</l>
             
               <l n="5.132.3">Ut placeas unquam, spes nulla est; hoc age saltem:</l>
             
               <l n="5.132.4"> Si sapis, ut parvo tempore displiceas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>133. In idem argumentum.</head>
               <l n="5.133.1">Tormentum est ingens, cum narras: non caput, Aule,</l>
             
               <l n="5.133.2"> Aule, pedes tua quod non habet historia.</l>
             
               <l n="5.133.3">Invertis, turbas, misces foede omnia; non res,</l>
             
               <l n="5.133.4"> Apta suo veniunt non tibi verba loco.</l>
             
               <l n="5.133.5">Tormentum est ingens, quo cur torquere sodalem</l>
             
               <l n="5.133.6"> Vis carum et longo perdere supplicio?</l>
             
               <l n="5.133.7">Serva istam, si forte aliquis tibi venerit hostis,</l>
             
               <l n="5.133.8"> Hinc procul ingratam quod fuget historiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>134. In idem argumentum.</head>
               <l n="5.134.1">Nec mihi, nec natura tibi dedit, Aule, faceti</l>
             
               <l n="5.134.2"> Narranda quidquam dicere in historia.</l>
             
               <l n="5.134.3">Verum ego mi caveo parcus narrator, at ipse</l>
             
               <l n="5.134.4"> Narrandum quidvis qualibet aggrederis.</l>
             
               <l n="5.134.5">Crede mihi, pars est non ultima laudis, inepte</l>
             
               <l n="5.134.6"> Cum facias aliquid, parciter id facere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>135. In inficetum narratorem.</head>
               <l n="5.135.1">Tam male quod narres, non miror; miror at, ultro</l>
             
               <l n="5.135.2"> Quod narras, narres tam male cum, Lycini.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>136. In Aulum intempestive blandum.</head>
               <l n="5.136.1">Si tria lustra aevi numeret, salsus puer Aulus</l>
             
               <l n="5.136.2"> Nempe foret, multa plenus et illecebra,</l>
             
               <l n="5.136.3">Lustra aevi numeret sed cum jam sena, vir Aulus,</l>
             
               <l n="5.136.4"> Insulsusque, omni est cassus et illecebra.</l>
             
               <l n="5.136.5">Vir pueri in morem nam cum blanditur inepte,</l>
             
               <l n="5.136.6"> Quod decuit puerum, dedecet hercle virum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>137. De Aulo festivo intempestive.</head>
               <l n="5.137.1">Festivus puer est Aulus, jam sena peregit</l>
             
               <l n="5.137.2"> Qui lustra in ludo futilis atque joco.</l>
             
               <l n="5.137.3">Festivus puer est: garrit, blanditur, ineptit,</l>
             
               <l n="5.137.4"> Atque viro dignum nil agit, aut loquitur.</l>
             
               <l n="5.137.5">Festivus puer est, centum et si vixerit annos,</l>
             
               <l n="5.137.6"> Nunquam festivus desinet esse puer.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>138. Ad Meniscum de carmine longo et brevi.</head>
               <l n="5.138.1">Longum ais esse, alii quidquid cecinere, Menisce;</l>
             
               <l n="5.138.2"> Esse putas tantum, quod canis ipse, breve.</l>
             
               <l n="5.138.3">Est breve mi, canitur quidquid bene, quod male, longum:</l>
             
               <l n="5.138.4"> Ilias ipsa brevis, longum epigramma tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>139. Ad Cinnam, de divitiis gloriantem.</head>
               <l n="5.139.1">Divitias jactas; vitae istaec dira venena,</l>
             
               <l n="5.139.2"> Usus contigerit ni bonus, esse reor.</l>
             
               <l n="5.139.3">Et malus est usus certe jactantis inepte</l>
             
               <l n="5.139.4"> Verbis mi sua tot commoda stultiloquis.</l>
             
               <l n="5.139.5">Irus malim equidem fieri, quam turpiter isto</l>
             
               <l n="5.139.6"> Propter divitias, Cinna, tumere modo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>140. Ad Glauciam loquacem.</head>
               <l n="5.140.1">Usque loqui gaudes, nil rerum et dicere: non es</l>
             
               <l n="5.140.2"> Facundus, tantum es, Glaucia, multiloquus.</l>
             
               <l n="5.140.3">Hoc tacitus fanti non ullam advertere curam,</l>
             
               <l n="5.140.4"> Nec soleo cassis mentem adhibere sonis.</l>
             
               <l n="5.140.5">Ire piget, sermone tuo quo ducis, eodem</l>
             
               <l n="5.140.6"> Atque diu frustra circumagi in spatio,</l>
             
               <l n="5.140.7">Auditu et longo fessum, nil discere tandem</l>
             
               <l n="5.140.8"> Non leve, non alga vilius aequorea.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>141. Ad Glauciam loquacem, de Cinna taciturno.</head>
               <l n="5.141.1">Multiloquus Cinnam contemnis pauca loquentem;</l>
             
               <l n="5.141.2"> Ille tamen, quam tu, dicere plura solet.</l>
             
               <l n="5.141.3">Multiloquus promis tu nil, quod tollere possim,</l>
             
               <l n="5.141.4"> Promit at ille aliquid, Glaucia, pauciloquus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>142. Ad Nearcum de se inepte loquentem.</head>
               <l n="5.142.1">Facta tibi narras, narras tibi dicta, Nearce,</l>
             
               <l n="5.142.2"> Longam de nihilo condis et historiam.</l>
             
               <l n="5.142.3">Quae facis et dicis, nihili sunt omnia et ipse</l>
             
               <l n="5.142.4"> (Pace tua hoc liceat dicere) tu nihili es.</l>
             
               <l n="5.142.5">Quare aliam posthac, ne sis narrator ineptus,</l>
             
               <l n="5.142.6"> Praestat sermonum quaerere materiem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>143. De Glaucia protervas laudante.</head>
               <l n="5.143.1">Glaucia praeponit pudibundis usque protervas;</l>
             
               <l n="5.143.2"> Haud miror, mores sic
              <note place="foot" n="9">sic] <emph>Krša </emph>: quod <emph>Radelja </emph>
                  </note>
             probat ille suos.</l>
             
               <l n="5.143.3">Miror, praeponens pudibundis usque protervas,</l>
             
               <l n="5.143.4"> Quod stulte mores indicat ille suos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>144. Ad Ponticum fatue multiloquum ac suavidicum.</head>
               <l n="5.144.1">Multa loqui fateor te, Pontice; multa loquenti</l>
             
               <l n="5.144.2"> Nil pretio dignum prodit ab ore tamen.</l>
             
               <l n="5.144.3">Suave loqui fateor te, Pontice; suave loquenti</l>
             
               <l n="5.144.4"> Nil pretio dignum prodit ab ore tamen.</l>
             
               <l n="5.144.5">Dic breve, dic non suave aliquid, quod tollere possim,</l>
             
               <l n="5.144.6"> Dum quid ab agresti prodeat ore tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>145. De Cinna frustra memoria valente.</head>
               <l n="5.145.1">Cinna memor rerum thesauros possidet in se,</l>
             
               <l n="5.145.2"> Thesauris uti nescit at ipse suis.</l>
             
               <l n="5.145.3">Ligna velut si quis, lapides, coementaque cogat,</l>
             
               <l n="5.145.4"> Efficere exiguam nec sciat inde domum.</l>
             
               <l n="5.145.5">Materies nihil est, quantumvis multa, peritus</l>
             
               <l n="5.145.6"> Materiem certa ni struat arte faber.</l>
             
               <l n="5.145.7">Quo mihi tota Paros nil gnaro sculpere? Sculptor</l>
             
               <l n="5.145.8"> Vel parvo faciet mirum opus in lapide.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>146. De Varrone homine ignoto ac foedo, efferente se ob generis nobilitatem.</head>
               <l n="5.146.1">Obscurus fama Varro est, obscurus et ore,</l>
             
               <l n="5.146.2"> Qui claris natum se crepat a proavis.</l>
             
               <l n="5.146.3">Narret se natum vel claro a sole; tenebras</l>
             
               <l n="5.146.4"> Externa haud poterit vincere luce suas,</l>
             
               <l n="5.146.5">Esse nec obscurus fama, nec desinet ore,</l>
             
               <l n="5.146.6"> Quantumvis claris editus a proavis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>147. In Ponticum de alienis flagitiis loquentem.</head>
               <l n="5.147.1">Nequitiam culpas alienam censor, eadem</l>
             
               <l n="5.147.2"> Qui scis te perdi, Pontice, nequitia,</l>
             
               <l n="5.147.3">Hospitibus coram nec culpas, sed quibus omni</l>
             
               <l n="5.147.4"> Vita tua est prorsum cognita flagitio.</l>
             
               <l n="5.147.5">Mutua qui taciti se adspectant, dicere visi:</l>
             
               <l n="5.147.6"> Nescius hic nostri est? An magis ipse sui?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>148. De Batto notescere cupiente.</head>
               <l n="5.148.1">Notus adhuc paucis, nosci vult pluribus; omnem</l>
             
               <l n="5.148.2"> Se vulgo in coetum Battus et insinuat.</l>
             
               <l n="5.148.3">Sperni vult, credo, multis: paullum modo norit,</l>
             
               <l n="5.148.4"> Tam laevum quis non spreverit ac fatuum?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>149. Ad Gelliam anum fucatam.</head>
               <l n="5.149.1">Cum tacita es, juvenem simulas te, Gellia, fuco;</l>
             
               <l n="5.149.2"> Cum loqueris, tremula voce fateris anum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>150. [  Var. 19] Ad Leonillam formosam et fatuam.</head>
               <l n="5.150.1">Ut potis es (mihi crede) tace, Leonilla; tacentis</l>
             
               <l n="5.150.2"> Nemo non corpus suspicit egregium.</l>
             
               <l n="5.150.3">Cum loqueris, nemo non voces odit ineptas,</l>
             
               <l n="5.150.4"> Et miram egregio in corpore stultitiam.</l>
             
               <l n="5.150.5">Da te oculis, quam vis, aures fuge; digna videri es,</l>
             
               <l n="5.150.6"> Audiri non es digna. Tace, ut potis es.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>151. In foedam mulierem gemmis ornatam.</head>
               <l n="5.151.1">Foeda istaec facies gemmis ornatur Eois?</l>
             
               <l n="5.151.2"> Anne, sit ut multo in lumine nota magis?</l>
             
               <l n="5.151.3">An, tota in claris defixa ut mente lapillis,</l>
             
               <l n="5.151.4"> De foeda quaerat nil populus facie?</l>
             
               <l n="5.151.5">An facies oculos quam laedit foeda tuentes</l>
             
               <l n="5.151.6"> Pulcher ut assidue tam juvet ille nitor?</l>
             
               <l n="5.151.7">Quidquid id est, luce in media nox displicet ista,</l>
             
               <l n="5.151.8"> Mire ubi rixantur lumina cum tenebris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>152. Ad Aulum, nosci cupientem.</head>
               <l n="5.152.1">Aule, hominum nullis non vis notescere; quanto</l>
             
               <l n="5.152.2"> Sed notus magis es, sperneris, Aule, magis.</l>
             
               <l n="5.152.3">Id nihil est; cursas, teque offers omnibus ultro,</l>
             
               <l n="5.152.4"> Fama placet, veniat seu bona, sive mala.</l>
             
               <l n="5.152.5">Et mala pol veniet: digito monstrabere vecors</l>
             
               <l n="5.152.6"> Captator, fingis quam tibi, gloriolae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>153. Ad Varronem de ejus judicio.</head>
               <l n="5.153.1">Quod tibi displicuit carmen, mihi perplacet, ipsum</l>
             
               <l n="5.153.2"> Hoc propter, Varro, quod tibi displicuit,</l>
             
               <l n="5.153.3">Cujus ego soleo, nusquam non futile, nusquam</l>
             
               <l n="5.153.4"> Non vero abludens temnere judicium.</l>
             
               <l n="5.153.5">Atque, inter doctos promo cum scripta sodales,</l>
             
               <l n="5.153.6"> Quae dictat vati Calliopea suo,</l>
             
               <l n="5.153.7">Saepe, bonum ut carmen me dicam promere, dico:</l>
             
               <l n="5.153.8"> Hoc Varro carmen judicat esse malum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>154. Ad Quintum de ejus sodali garrulo.</head>
               <l n="5.154.1">Quidquid id est, ludens quod scribo, Quinte, sodalis</l>
             
               <l n="5.154.2"> Nec legat id, scriptum nec sciat iste tuus.</l>
             
               <l n="5.154.3">Rimarum est plenus; quidquid deponis in aure,</l>
             
               <l n="5.154.4"> Effundit turbam garrulus in mediam.</l>
             
               <l n="5.154.5">Hoc quoque, rimosum quod dico, si sciat, ultro</l>
             
               <l n="5.154.6"> Effundet turbam, credo equidem, in mediam.</l>
             
               <l n="5.154.7">Ipse suum et malet probrum vulgare, sub alto</l>
             
               <l n="5.154.8"> Quam tacitum quidquam velle tenere sinu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>155. Ad Aulum hominem levissimum.</head>
               <l n="5.155.1">Quaere alium, quem vis, qui te ferat, Aule, natantem</l>
             
               <l n="5.155.2"> Instabili hac illac turpiter ingenio.</l>
             
               <l n="5.155.3">Certa placent: odi mutantem Protea formas,</l>
             
               <l n="5.155.4"> Mollem, hirtum, alternis difficilem, facilem.</l>
             
               <l n="5.155.5">Qui vis cunque, esto; liceat modo dicere de te:</l>
             
               <l n="5.155.6"> Qualis hic est hodie, cras mihi talis erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>156. In Hermogenem inficetum narratorem.</head>
               <l n="5.156.1">Narras, quae spernam, narret si Tullius ipse,</l>
             
               <l n="5.156.2"> Romani princeps et pater eloquii:</l>
             
               <l n="5.156.3">Quos equidem haud norim
              <note place="foot" n="10">norim] <emph>Krša </emph>: norit <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            , quo morbo quisque laborent,</l>
             
               <l n="5.156.4"> Opponas morbi quid remedi, Hermogene,</l>
             
               <l n="5.156.5">Sanguine quis misso, quis ducta leniter alvo
              <note place="foot" n="11">alvo] <emph>Krša </emph>: aulo <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             5</l>
             
               <l n="5.156.6"> aeger Apollineae senserit artis opem.</l>
             
               <l n="5.156.7">Haec somnos faciant, quamvis narrata diserte;</l>
             
               <l n="5.156.8"> Quid, cum narrantur more tuo, Hermogene?</l>
             
               <l n="5.156.9">Quid cum haeres? Cum te revocas? Cum fine sine ullo</l>
             
               <l n="5.156.10"> Auribus inculcas, quod satis audierim?</l>
             
               <l n="5.156.11">Turbas, confundis, permisces? Clara fuere</l>
             
               <l n="5.156.12"> Quae prius, obscuras dejicis in tenebras?</l>
             
               <l n="5.156.13">Nempe fit, historia valde ut qui laedor amara,</l>
             
               <l n="5.156.14"> Valdius indocto laedar ab historico.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>157. In Eunum malum re et specie.</head>
               <l n="5.157.1">Re nulli, nulli verbis es commodus, Eune;</l>
             
               <l n="5.157.2"> Mirer, si gratus cuilibet esse queas.</l>
             
               <l n="5.157.3">Mirer, ni specie, ni re quicumque movetur,</l>
             
               <l n="5.157.4"> Te coetu ex omni praecipitem ejiciat,</l>
             
               <l n="5.157.5">Ni pomum in flumen jaciat, foedamve cloacam,</l>
             
               <l n="5.157.6"> Cujus nec succo, nec capitur facie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>158. Ad Postumum verbosum.</head>
               <l n="5.158.1">Multis pauca soles effari et dicere semper,</l>
             
               <l n="5.158.2"> Quidquid ais, longo, Postume, circuitu.</l>
             
               <l n="5.158.3">Quaere alium, tibi qui faciles jam praebeat aures,</l>
             
               <l n="5.158.4"> Atque istas lentus perferat usque moras,</l>
             
               <l n="5.158.5">Nolo ego vexari, curvisque amfractibus illuc</l>
             
               <l n="5.158.6"> Semper agi, recta quo licet ire via.</l>
             
               <l n="5.158.7">Nolo animi pendere miser, sententia dum tot</l>
             
               <l n="5.158.8"> E verbis tandem futilis extiterit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>159. De inani Vari loquacitate.</head>
               <l n="5.159.1">Quae Varus loquitur, sperno simul omnia; nil est</l>
             
               <l n="5.159.2"> Non cassum, nil non futile et exiguum.</l>
             
               <l n="5.159.3">Sensus abest prorsum; large funduntur inani,</l>
             
               <l n="5.159.4"> Unde nihil possim dicere, verba sono.</l>
             
               <l n="5.159.5">Aures ergo illi do solas, corpore solo</l>
             
               <l n="5.159.6"> Et praesens, alio mente, animoque feror,</l>
             
               <l n="5.159.7">Et me dum fatuo male pulsat murmure, in illum</l>
             
               <l n="5.159.8"> Interea soleo pangere carmen ego.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>160. In Varum incontinentem.</head>
               <l n="5.160.1">Quae deceant, quae non deceant, videt omnia Varus,</l>
             
               <l n="5.160.2"> Sed frustra, fervent dum male corda, videt.</l>
             
               <l n="5.160.3">Mens probat officium, quae gliscit foeda libido</l>
             
               <l n="5.160.4"> Nullum non ultro deserit officium.</l>
             
               <l n="5.160.5">Infelix, ratio cui tantum hoc praestat, ut, omni</l>
             
               <l n="5.160.6"> Dum malus est culpa, se sciat esse malum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>161. Ad Ponticum, narrantem, se dicto laesisse virum optimum; neque id aegre
            tulisse.</head>
               <l n="5.161.1">De te quod narras, turpe est tibi, Pontice. Quid nam</l>
             
               <l n="5.161.2"> Vis faciam, cupio qui tibi consulere?</l>
             
               <l n="5.161.3">Credam? Non credam? Mendacem praestat haberi,</l>
             
               <l n="5.161.4"> Anne ferum atque hirtis moribus horridulum?</l>
             
               <l n="5.161.5">Nam ferus est, laesisse virum nil tale merentem</l>
             
               <l n="5.161.6"> Qui dicto potuit; nec doluisse tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>162. Ad nebulonem, effutientem, quae in buccam venerint.</head>
               <l n="5.162.1">Dic quaecumque placet, lauda, culpave; movemur</l>
             
               <l n="5.162.2"> Nil, damus aeriis et tua dicta Notis.</l>
             
               <l n="5.162.3">Fulsa etenim veris misces, utcumque tulit fors,</l>
             
               <l n="5.162.4"> Atque vigil narras somnia, Quinte, mera.</l>
             
               <l n="5.162.5">Perge; carent quae verba fide, non verba putamus,</l>
             
               <l n="5.162.6"> At strepitum, vanos et sine mente sonos,</l>
             
               <l n="5.162.7">Nec longo et vario quidquam sermone docemur,</l>
             
               <l n="5.162.8"> Hoc praeter solum: quam levis es nebulo!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>163. Ad Quintum in sermone odiosum.</head>
               <l n="5.163.1">Insulsus, semperque omni sermone molestus,</l>
             
               <l n="5.163.2"> Et multo Alpina frigidior glacie,</l>
             
               <l n="5.163.3">Ingenuo in coetu qua possis arte placere,</l>
             
               <l n="5.163.4"> Quinte, rogas; dicam, quod breve, quod facile est.</l>
             
               <l n="5.163.5">Queis natura salem dedit, hos sino dicere quidvis;</l>
             
               <l n="5.163.6"> Tu reside in mediis, mutus ut Harpocrates.</l>
             
               <l n="5.163.7">Nimirum hoc superest unum, postquam omnia frustra es</l>
             
               <l n="5.163.8"> Expertus, fari nescius ut taceas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>164. In molestum, id minime suspicantem.</head>
               <l n="5.164.1">Esse ulli dicis nunquam te, Cinna, molestum;</l>
             
               <l n="5.164.2"> Vera loqui si vis, dic magis id te agere.</l>
             
               <l n="5.164.3">Hoc scis tute: tua pulsati voce sodales,</l>
             
               <l n="5.164.4"> Nimirum quod agis, scimus an efficias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>165. [  804] Ad Gelliam de homine pulchro et insulso.</head>
               <l n="5.165.1">Quam placeat mihi, Cinna, rogas me, Gellia; dicam:</l>
             
               <l n="5.165.2"> Multum oculis, auri nil placet ille meae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>166. Ad Antigenem clamosum in sermone.</head>
               <l n="5.166.1">Clamas, qui loqueris toties tam digna taceri,</l>
             
               <l n="5.166.2"> Clamas Stentoreis vocibus, Antigene.</l>
             
               <l n="5.166.3">Vis, credo, nosci a cunctis, quam stulta loquare,</l>
             
               <l n="5.166.4"> Quam pravo pecces plurima judicio.</l>
             
               <l n="5.166.5">Quisque hoc (clamori jam parce ac supprime vocem)</l>
             
               <l n="5.166.6"> Te pluris faciet, quo minus audierit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>167. Ad eumdem.</head>
               <l n="5.167.1">Cur coetu in socio vocem sic tollis, amice,</l>
             
               <l n="5.167.2"> Pulsatas nobis rumpat ut auriculas?</l>
             
               <l n="5.167.3">Non heic oramus causas; de more vicissim,</l>
             
               <l n="5.167.4"> Sed, quod res tulerit, mutua colloquimur.</l>
             
               <l n="5.167.5">Omnibus audiri, non est opus, omnia; quae
              <note place="foot" n="12">quae] <bibl>Krša</bibl> : quod <emph>Radelja </emph>
                  </note>
             tu 5</l>
             
               <l n="5.167.6"> Praesertim effutis tam male, tam leviter.</l>
             
               <l n="5.167.7">Voci parce, oro; nulla est jactura, loquentem</l>
             
               <l n="5.167.8"> Si te nec sessor proximus audierit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>168. Ad Cinnam de Hermogene medico.</head>
               <l n="5.168.1">Morbum, Cinna, tibi metuis; levis est tibi morbus,</l>
             
               <l n="5.168.2"> Morbum ni veniens ingravet Hermogenes.</l>
             
               <l n="5.168.3">Hunc tibi ego metuo: nil non lethale pusilli</l>
             
               <l n="5.168.4"> Fit morbi, admota quod juvat ille manu.</l>
             
               <l n="5.168.5">Pestem, credo, aliquam saevus, quacumque tulit se,</l>
             
               <l n="5.168.6"> Extremis mortem fert, reor, in digitis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>169.
              <note place="foot" n="13">ponendum sub n.o 128.
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             In garrulum.</head>
               <l n="5.169.1">Illato vesci cupiunt sermone sodales,</l>
             
               <l n="5.169.2"> Atque suam partem sumere quisque sibi.</l>
             
               <l n="5.169.3">Non licet id per te; sermonem conficis omnem,</l>
             
               <l n="5.169.4"> Nullam alii linquis, Postume, particulam.</l>
             
               <l n="5.169.5">Hinc odio es coetu in quovis: laedi sua jura</l>
             
               <l n="5.169.6"> A te, qui tacitus cogitur esse, dolet.</l>
             
               <l n="5.169.7">Nec dolet immerito, convivam nactus uniquum,</l>
             
               <l n="5.169.8"> Communem solus qui vorat usque dapem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>170. Ad Postumum, hominem morosum.</head>
               <l n="5.170.1">Nemo non gravis est tibi, Postume; crede, vicissim</l>
             
               <l n="5.170.2"> Tute itidem nulli, Postume, non gravis es.</l>
             
               <l n="5.170.3">Ferto alios, ferri ut possis; qui despuit omnes,</l>
             
               <l n="5.170.4"> Nulli non passim, Postume, despuitur</l>
             
               <l n="5.170.5">Urbe procul dignus montes errare per altos,</l>
             
               <l n="5.170.6"> Vitam et solivagae degere more ferae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>171. In Aeglen superbam.</head>
               <l n="5.171.1">It subnixa Aegle, vesano et turgida fastu,</l>
             
               <l n="5.171.2"> Delapsam et coelo se putat esse deam.</l>
             
               <l n="5.171.3">Ante omnes formosa alias, mira, indita, saecli</l>
             
               <l n="5.171.4"> Fama sui et sexus gloria foeminei;</l>
             
               <l n="5.171.5">Haec auditque avide, ventoque inflatur inani</l>
             
               <l n="5.171.6"> Semper adulantum credula blanditiis.</l>
             
               <l n="5.171.7">Eximias sic dum sibi laudes arrogat, ipsum</l>
             
               <l n="5.171.8"> Si quid erat laudis perdidit exiguae.</l>
             
               <l n="5.171.9">Et cunctis potuit modice quae visa placere,</l>
             
               <l n="5.171.10"> Qua se cumque tulit, displicet immodice.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>172. Ad Cinnamum inverecunde loquentem.</head>
               <l n="5.172.1">Spurciloquus laedis Pollam, Pollaeque sodales,</l>
             
               <l n="5.172.2"> Sive ingrata audes dicere, sive (pudor</l>
             
               <l n="5.172.3">Quae vetat ingenuus fari, vel dicta probare)</l>
             
               <l n="5.172.4"> Auditu haec nobis, Cinname, grata putas.</l>
             
               <l n="5.172.5">Linguam inhibe posthac infraenem; desine tandem</l>
             
               <l n="5.172.6"> Laedere, quos non vis laedere, spurciloquus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>173. Ad Praxitelem inani doctrina praeditum.</head>
               <l n="5.173.1">Si quot res nosti, curas nugator, ineptas,</l>
             
               <l n="5.173.2"> Aptas tot noris res tibi, Praxitele,</l>
             
               <l n="5.173.3">Posthabeo quam te doctis nunc omnibus, omnes</l>
             
               <l n="5.173.4"> Quotquot sunt, doctos tam tibi posthabeam</l>
             
               <l n="5.173.5">Possim et ferre, unus tibi quod, vesane, videris</l>
             
               <l n="5.173.6"> Alter Aristoteles, alter et esse Plato.</l>
             
               <l n="5.173.7">Quas noris, quaero, non quot res noris: inanes</l>
             
               <l n="5.173.8"> Odi nugacis divitias sophiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>174. Ad Aulum. De Erote incredulo, qui suis cupiditatibus indulgentem "beatum"
              dixerat.
              <note place="foot" n="14">Ad Aulum. De Erote incredulo, quem suis cupiditatibus
                indulgentem "beatum" dixerat.<bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.174.1">Si nihil est ultra mortem, bene vivit Erotes,</l>
             
               <l n="5.174.2"> Usque suis laxans fraena cupidinibus;</l>
             
               <l n="5.174.3">Sin ultra est aliquid, vivit male, perditus, eheu,</l>
             
               <l n="5.174.4"> Atque miser, fletu dignus et assiduo.</l>
             
               <l n="5.174.5">Ille metu, dum se fallit, caret, Aule: sed, eheu,</l>
             
               <l n="5.174.6"> Multo est perditior, quod caret, Aule, metu.</l>
             
               <l n="5.174.7">Certius hoc flammis, nigro mergendus et Orco,</l>
             
               <l n="5.174.8"> Quo flammas, Orcum quo minus ille timet.</l>
             
               <l n="5.174.9">Aule, cave, hunc posthac dicas, credasve beatum:</l>
             
               <l n="5.174.10"> Non expers, magni at nescius ille mali est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>175. Ad Aulum, scabentem se inverecunde.</head>
               <l n="5.175.1">Vel pectus, vel crura tibi scabis, Aule, vel alas,</l>
             
               <l n="5.175.2"> Aut ventrem, aut quidquid denique collibuit.</l>
             
               <l n="5.175.3">Nec mora, nec requies; ultro citroque sonanti</l>
             
               <l n="5.175.4"> Abradens squamas it redit unque manus.</l>
             
               <l n="5.175.5">Non pudet id toties medio in sermone? Vereris</l>
             
               <l n="5.175.6"> Nil coetum, circa qui sedet, ingenuum?</l>
             
               <l n="5.175.7">Nil Lydam, offendi quam tanta sorde necesse est,</l>
             
               <l n="5.175.8"> Qua nulla est unquam lauta puella magis?</l>
             
               <l n="5.175.9">Diram, ais, haud possum scabiem perferre; fatemur:</l>
             
               <l n="5.175.10"> At potes hinc, scabies cum furit, aufugere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>176. In amici peccatis conniventem.</head>
               <l n="5.176.1">Postume, connives quidquid peccavit amicus,</l>
             
               <l n="5.176.2"> Errantem veris nec revocas monitis.</l>
             
               <l n="5.176.3">Nempe times, odio ne sis. Quid? Perfide, amicum,</l>
             
               <l n="5.176.4"> Dum ne displiceas, perdere non dubitas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>177. Ad Cinnam se amare non officiosos homines, sed praestantes viros.</head>
               <l n="5.177.1">Omnibus officiis tibi me vincire laboras,</l>
             
               <l n="5.177.2"> Cinna, ego sed nimiis laedor ab officiis;</l>
             
               <l n="5.177.3">Nec quam sit blandus, sed, quam sit dignus amari</l>
             
               <l n="5.177.4"> Ob dotes, quaero, quilibet eximias.</l>
             
               <l n="5.177.5">His quicumque caret, ceu tu, mihi spernitur; hercle</l>
             
               <l n="5.177.6"> Quod careo his, primus spernor ut ipse mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>178. Ad Postumum: de amico destituto.</head>
               <l n="5.178.1">Fortunae infelix culpam cur pendit amicus,</l>
             
               <l n="5.178.2"> Re fracta et subito, Postume, deseritur?</l>
             
               <l n="5.178.3">Quem decuit quavis facto, dictove juvari,</l>
             
               <l n="5.178.4"> Esset pars animi si qua tibi ingenui?</l>
             
               <l n="5.178.5">Nempe malae metuis contagia sortis; amicum</l>
             
               <l n="5.178.6"> Nempe doces uni te, miser, esse tibi.</l>
             
               <l n="5.178.7">Heu miser atque odio nulli non dignus haberi,</l>
             
               <l n="5.178.8"> Cui nullum est sanctae foedus amicitiae,</l>
             
               <l n="5.178.9">Cui jurata fides levis est, cui dulcis amicus,</l>
             
               <l n="5.178.10"> Res fracta ut subito est, improbe, deseritur!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>179. Ad Amyntam, putantem omnes esse malos.</head>
               <l n="5.179.1">Improbus esse tibi quod quisque videtur, Amynta,</l>
             
               <l n="5.179.2"> Moribus id debes improbus ipse tuis.</l>
             
               <l n="5.179.3">Mores in melius, moneo, converte; bonorum</l>
             
               <l n="5.179.4"> Tam passim occurrent millia multa tibi.</l>
             
               <l n="5.179.5">Ut sumus, esse omnes nimirum credimus; unum</l>
             
               <l n="5.179.6"> In multis vulgo se sibi quisque videt.</l>
             
               <l n="5.179.7">Sic oculo arquati flavescunt omnia circum,</l>
             
               <l n="5.179.8"> Et vitium in rebus cernitur usque suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>180. In hominem inter virtutem ac vitium fluctuantem.</head>
               <l n="5.180.1">Vis, non vis; nutas partes male claudus in ambas,</l>
             
               <l n="5.180.2"> Perque vices crebras fis bonus atque malus.</l>
             
               <l n="5.180.3">In laevam tales demum procumbere suerunt;</l>
             
               <l n="5.180.4"> Alternis
              <note place="foot" n="15">subintelligitur: vicibus<emph> Radelja</emph>
                  </note>
             nec jam, semper at esse mali.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>181. Ad Varum, consilio suo praefidentem.</head>
               <l n="5.181.1">Consilii satis est in te tibi, Vare, sagacis,</l>
             
               <l n="5.181.2"> Judice te; qui sis, Vare, satis video.</l>
             
               <l n="5.181.3">Consilio prorsum caret omni, qui satis uno</l>
             
               <l n="5.181.4"> In se consilii vir putat esse sibi.</l>
             
               <l n="5.181.5">In rebus credit quod veri est cunque videre</l>
             
               <l n="5.181.6"> Unus, qui veri nil videt, insipiens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>182. De Aegla nequiter frugi facta.</head>
               <l n="5.182.1">Spernebat nuper, virtutem nunc amat Aegle,</l>
             
               <l n="5.182.2"> Virtutem caro quod videt in juvene;</l>
             
               <l n="5.182.3">Qui si nequitiam versa jam mente sequatur,</l>
             
               <l n="5.182.4"> Aegle virtuti nequitiam anteferet.</l>
             
               <l n="5.182.5">Fungi gaudet enim speculi vice, carus in illa</l>
             
               <l n="5.182.6"> Se moresque suos ut videat juvenis.</l>
             
               <l n="5.182.7">Quem, siquidem bonus est, vere nunquam exprimet in se,</l>
             
               <l n="5.182.8"> Falsa fors captum decipiet specie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>183. In divitem avarum.</head>
               <l n="5.183.1">Quo magis es dives, hoc fis tibi parcior, Aule,</l>
             
               <l n="5.183.2"> Te crucias, lucro sordidus immoreris.</l>
             
               <l n="5.183.3">Quid tibi pro tali jam comprecer, improbe, noxa?</l>
             
               <l n="5.183.4"> Hoc unum: fias dives ut usque magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>184. In amatorem stultum.</head>
               <l n="5.184.1">Stultus amor tuus est: credit se, Quinte, latere,</l>
             
               <l n="5.184.2"> Nusquam at non claris proditur indiciis,</l>
             
               <l n="5.184.3">Non tegitur, varias furtim at molitus inepte</l>
             
               <l n="5.184.4"> Artes, ostendit se modo velle tegi.</l>
             
               <l n="5.184.5">Ergo, fugis cupidi fatue dum nomen amantis,</l>
             
               <l n="5.184.6"> Nulli non et amans diceris et fatuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>185. Ad Gelliam de Pholoe.</head>
               <l n="5.185.1">Miraris Pholoen, vesana mente furentem,</l>
             
               <l n="5.185.2"> Gellia, jam nulli parcere nequitiae.</l>
             
               <l n="5.185.3">Miror ego, sancti rupit cum froena pudoris,</l>
             
               <l n="5.185.4"> Flagitii potuit si qua tenere modum.</l>
             
               <l n="5.185.5">Principiis obsta: semel ut prolapsa libido est,</l>
             
               <l n="5.185.6"> Per praeceps altum desinit in barathrum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>186. Ad Pollam. De amore.</head>
               <l n="5.186.1">Quod tibi Amor saevis tentat praecordia flammis,</l>
             
               <l n="5.186.2"> Et malus Idalio calfacit igne sinus,</l>
             
               <l n="5.186.3">Id doleo, vitio nec do tamen; improbus ille,</l>
             
               <l n="5.186.4"> Quo vult, incestas conjicit usque faces.</l>
             
               <l n="5.186.5">Ipsa malo at facilem quod te permitis amori,</l>
             
               <l n="5.186.6"> Polla, mihi hoc nequam diceris et nihili.</l>
             
               <l n="5.186.7">Consentire malum est, miserum sentire; repugna</l>
             
               <l n="5.186.8"> Quod potes: opprobrio non erit ullus amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>187. Ad Ponticum in parvis libidini obsequentem.</head>
               <l n="5.187.1">In parvis vincit rebus te foeda libido;</l>
             
               <l n="5.187.2"> Nimirum tanto es, Pontice, deterior.</l>
             
               <l n="5.187.3">Qui parva mercede potes succumbere culpae;</l>
             
               <l n="5.187.4"> Magna ubi sit merces, Pontice, quid facies?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>188. Ad Marcum religionis contemptorem.</head>
               <l n="5.188.1">Quod te religio tremefactum corda premebat,</l>
             
               <l n="5.188.2"> Coepisti excusso vivere, Marce, jugo,</l>
             
               <l n="5.188.3">Asper et indomiti lascivi more juvenci,</l>
             
               <l n="5.188.4"> Et procul a domini voce manuque fugis,</l>
             
               <l n="5.188.5">Pubentesque oleas et vites proteris almas,</l>
             
               <l n="5.188.6"> Et premis audaci quae vetat arva pede.</l>
             
               <l n="5.188.7">Illa ictum indocili differt, sed lenta protervum</l>
             
               <l n="5.188.8"> Exitio sternet, cum volet, ira caput.</l>
             
               <l n="5.188.9">Servus Herum quam vis fugito, sperne omnia jura</l>
             
               <l n="5.188.10"> Servus Heri quam vis; non tamen effugies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>189.
              <note place="foot" n="16">(post hoc, scribendum epigr. sub n.o 196
                hujus lib.) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Ad Rullum, de more et lege.</head>
               <l n="5.189.1">Esse putas legem, quod mos tulit omne; quid omne</l>
             
               <l n="5.189.2"> Si mos jam se se proruat in facinus?</l>
             
               <l n="5.189.3">Jura tori violet? Spreta pietate parentes</l>
             
               <l n="5.189.4"> Extinguat? Vertat templa Dei in cineres?</l>
             
               <l n="5.189.5">Haec etiam, tulerit si mos, jam posse licere,</l>
             
               <l n="5.189.6"> Posse tegi legis nomine, Rulle, putas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>190. Ad Rullum horribilem Joannis Hispani exitum in theatro spectantem. (Don
            Giovanni Tenorio)</head>
               <l n="5.190.1">Rulle, vides nigri demergi in faucibus Orci,</l>
             
               <l n="5.190.2"> Amburi et piceis Eumenidum facibus,</l>
             
               <l n="5.190.3">Quem tibi vidisti similem ruere in scelus omne,</l>
             
               <l n="5.190.4"> Laxa dare et foedis froena cupidinibus.</l>
             
               <l n="5.190.5">Hunc tu, Rulle, vides, spectaclo captus inani,</l>
             
               <l n="5.190.6"> Elatis cessas plaudere nec manibus?</l>
             
               <l n="5.190.7">Nec metus interdum subit hic, vesane, parem ne</l>
             
               <l n="5.190.8"> Flagitiis te par exitus excipiat?</l>
             
               <l n="5.190.9">Nec tremis, horrescisque artus? Nec tu tibi dicis;</l>
             
               <l n="5.190.10"> Quam specto, mea mi pingitur historia?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>191. Ad Gelliam de filiarum institutione.</head>
               <l n="5.191.1">Nempe tuae discunt bene psallere, Gellia, natae,</l>
             
               <l n="5.191.2"> Compositos choreis et bene ferre pedes,</l>
             
               <l n="5.191.3">Et mulcere aures cantu bene, pingere formas</l>
             
               <l n="5.191.4"> Tot bene, tot linguis et bene posse loqui.</l>
             
               <l n="5.191.5">Vivere qui miseras doceat bene, dic mihi, num quis</l>
             
               <l n="5.191.6"> Officii doctus jura magister adest?</l>
             
               <l n="5.191.7">Curantur nugaeque leves et inania rerum;</l>
             
               <l n="5.191.8"> Quod caput, in quo sunt omnia; negligitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>192. Ad Varum amore correptum.</head>
               <l n="5.192.1">Igne ardes gemino infelix: hinc fervida flammam</l>
             
               <l n="5.192.2"> aetas, hinc flammam subjicit acer amor.</l>
             
               <l n="5.192.3">Nec metuis? Nec, Vare, fugis? Caraeque puellae</l>
             
               <l n="5.192.4"> In vultu figis lumina floridulo?</l>
             
               <l n="5.192.5">Vare, fuge, heu, totos pestis descendit in artus,</l>
             
               <l n="5.192.6"> Et furit et vires jam capit indomitas.</l>
             
               <l n="5.192.7">Vare, fuge, incassum moneo, jam incendia gliscunt</l>
             
               <l n="5.192.8"> Saeva magis; de te vix cinis, heu, superest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>193. De Vari amoribus.</head>
               <l n="5.193.1">Exercet Varus, Plato quos laudabat, amores,</l>
             
               <l n="5.193.2"> In pulchro pulchrum corpore amans animum.</l>
             
               <l n="5.193.3">Credam equidem id fieri, ni foedo in corpore nactus</l>
             
               <l n="5.193.4"> Quantumvis pulchrum dispuat usque animum.</l>
             
               <l n="5.193.5">Pol magni quae fit, medio cum fulget in auro,</l>
             
               <l n="5.193.6"> Gemma, nec in medio spernitur illa luto.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>194. Ad Petillum. De verecundia.</head>
               <l n="5.194.1">Nempe times, facias ne quid servile, Petille,</l>
             
               <l n="5.194.2"> Hinc te fastu infers coetibus immodico.</l>
             
               <l n="5.194.3">Hinc nulli procerum suesti submittere fasces,</l>
             
               <l n="5.194.4"> Quemlibet appellans frater ut unigena,</l>
             
               <l n="5.194.5">Hinc tacitus raro es, plenis hinc plurima buccis,</l>
             
               <l n="5.194.6"> Primus ut in cunctis, verba crepare soles.</l>
             
               <l n="5.194.7">Perge isto servis pacto differre
              <note place="foot" n="17">differre] <emph>corr. ex </emph>diferre</note>
            , monendus</l>
             
               <l n="5.194.8"> Hoc tamen es, quamvis indocilis monito:</l>
             
               <l n="5.194.9">Non est majores, non est servile, vereri,</l>
             
               <l n="5.194.10"> Nec pudor ingenuus dedecet ingenuos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>195. Ad Festum genio foede indulgentem.</head>
               <l n="5.195.1">Ludum, potum, epulas, quaeque hinc lasciva sequuntur,</l>
             
               <l n="5.195.2"> Mente avida quaeris gaudia, Feste, tibi.</l>
             
               <l n="5.195.3">Vita placet pecudum: defigis lumina terae,</l>
             
               <l n="5.195.4"> Atque domos nunquam suspicis astriferas.</l>
             
               <l n="5.195.5">Infelix, hominem nasci quid profuit? Anne</l>
             
               <l n="5.195.6"> Talem, ut post vitam des modo supplicium?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>196. Ad Rufam mori novo plus aequo tribuentem.</head>
               <l n="5.196.1">Mos novus instituit si quidquam, Rufa, licere</l>
             
               <l n="5.196.2"> Id clamas; quod fit, nec dubitas facere.</l>
             
               <l n="5.196.3">Quid? Novus instituat si mos contemnere leges?</l>
             
               <l n="5.196.4"> Quid, si fraena omni solvere nequitiae?</l>
             
               <l n="5.196.5">Idne etiam fieri contendas, Rufa, licere?</l>
             
               <l n="5.196.6"> Id patrare etiam, Rufa, nihil dubites?</l>
             
               <l n="5.196.7">Nec dubites (mos iste novus si duxerit illuc)</l>
             
               <l n="5.196.8"> More novo et Stygias laeta subire domos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>197. Ad Glauciam de amore Platonico.</head>
               <l n="5.197.1">Quid sit amor, quaeris, Plato quem dilaudat? Amare</l>
             
               <l n="5.197.2"> Quo tu non potis es, Glaucia, sed sapiens.</l>
             
               <l n="5.197.3">Possit amor corpus qui spernere, mente morari</l>
             
               <l n="5.197.4"> In sola atque alii, non sibi, velle bonum,</l>
             
               <l n="5.197.5">Cui vigilet, quem sollicitet noctesque diesque,</l>
             
               <l n="5.197.6"> Cui bene vult, fiat perpetuo ut melior,</l>
             
               <l n="5.197.7">Nil extra ut numerum faciat, virtutis honore</l>
             
               <l n="5.197.8"> Ut magis atque magis clareat omnigeno.</l>
             
               <l n="5.197.9">Hunc Plato nimirum, sed non tibi, laudat amorem:</l>
             
               <l n="5.197.10"> Non cuivis quidvis, Glaucia, posse datum est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>198. De Lycoride pulchra et injucunda.</head>
               <l n="5.198.1">Cur nulli placeat nulli non pulchra Lycoris,</l>
             
               <l n="5.198.2"> Quaesitum id frustra dicere nemo potest.</l>
             
               <l n="5.198.3">Possumus hoc, omnes hoc uno dicimus ore:</l>
             
               <l n="5.198.4"> Pulchra est, pol, nulli sed tamen illa placet.</l>
             
               <l n="5.198.5">Foeda etiam, quaevis, vel paucis, vel placet uni,</l>
             
               <l n="5.198.6"> Non paucis, uni pulchra nec illa placet.</l>
             
               <l n="5.198.7">Id quinam fiat, quas vita laedit in omni,</l>
             
               <l n="5.198.8"> Iratae norunt, credo equidem, Charites.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>199. Ad quemdam de Hermogenis medicina stulta et improba.</head>
               <l n="5.199.1">Corpus uti serves, animam te perdere jussit</l>
             
               <l n="5.199.2"> Arte sua fretus scilicet Hermogenes.</l>
             
               <l n="5.199.3">Istam dî perdant artem, depellere damno</l>
             
               <l n="5.199.4"> Majori damnum quae minus edocuit.</l>
             
               <l n="5.199.5">Istam di perdant medicum, servare laborat</l>
             
               <l n="5.199.6"> Qui servum Domini perfidus exitio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>200. In puellam male festivam.</head>
               <l n="5.200.1">Quemcumque alloqueris, multo fit laetior, Aegle;</l>
             
               <l n="5.200.2"> Laudarem, fieret si pariter melior,</l>
             
               <l n="5.200.3">Si, quam blanda places, tam prosis nempe severa,</l>
             
               <l n="5.200.4"> Jungaturque levi mos gravis ingenio,</l>
             
               <l n="5.200.5">Nunc quam fers laudem (tumeas ne sorte relata)</l>
             
               <l n="5.200.6"> Vel Phryne in foedo fornice ferre queat. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>201. Ad formosam. De inepto laudatore.</head>
               <l n="5.201.1">Quam sis pulchra, vides, speculo quae affixa nitenti</l>
             
               <l n="5.201.2"> Nugatrix totos perdis inepta dies.</l>
             
               <l n="5.201.3">Nil opus id dici semper tibi; dicit amator</l>
             
               <l n="5.201.4"> Ut
              <note place="foot" n="18">Ut] Id <emph>Krša </emph>
                  </note>
             tuus, et, dempto fine, iterat Chariton;</l>
             
               <l n="5.201.5">Dempto fine, queat nemo ut jam ferre nec illum,</l>
             
               <l n="5.201.6"> Nec te, nec formam, quae tibi cunque, tuam. </l>
             
               <l n="5.201.7">Pulchra Helene, mage pulchra Venus; laudarit utramque</l>
             
               <l n="5.201.8"> At si quis toties, utraque displiceat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>202. Ad Lesbiam nimis blandam.</head>
               <l n="5.202.1">Lesbia digna peti foret omnibus, at petit ultro</l>
             
               <l n="5.202.2"> Ipsa omnes multis putida blanditiis.</l>
             
               <l n="5.202.3">Hae miseram perdunt, has propter futilis audit,</l>
             
               <l n="5.202.4"> Penditur et parvi, penditur et nihili.</l>
             
               <l n="5.202.5">Jure quidem id: nulli quae se non venditat ultro,</l>
             
               <l n="5.202.6"> Nulli non merito foemina despicitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>203. De Tullae amoribus.</head>
               <l n="5.203.1">Tulla amat ingenium, moresque et verba diserta,</l>
             
               <l n="5.203.2"> His tantum rebus sese ait illa capi.</l>
             
               <l n="5.203.3">Qualiscumque tamen, nemo illi posse placere</l>
             
               <l n="5.203.4"> Speret, ni fuerit praeterea juvenis.</l>
             
               <l n="5.203.5">Id verbo licet usque neget pudibunda, fateri</l>
             
               <l n="5.203.6"> Ore, oculo, signis cogitur omnigenis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>204. Ad Quintum causidicum, inanibus officiis distentum.</head>
               <l n="5.204.1">Nusquam non cursas, nullum non, Quinte, salutas,</l>
             
               <l n="5.204.2"> Et teris assiduo limina magna pede.</l>
             
               <l n="5.204.3">Officium id dicis; falso: nam munus omittis</l>
             
               <l n="5.204.4"> Ipse tuum tali multus in officio.</l>
             
               <l n="5.204.5">Officium est, quidquid fueris, prorsum esse: diserte</l>
             
               <l n="5.204.6"> Officium est causas dicere causidicum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>205. Ad Tullam senex opinione deceptus.</head>
               <l n="5.205.1">Addixi tibi me, mentem cui, Tulla, putabam</l>
             
               <l n="5.205.2"> Vel sine floridula posse placere gena;</l>
             
               <l n="5.205.3">Visa etenim es sapiens, quae, spreto cortice, posses</l>
             
               <l n="5.205.4"> Intus quod lateat sub cute perspicere.</l>
             
               <l n="5.205.5">Poenitet; optavi frustra vesanus et amens,</l>
             
               <l n="5.205.6"> Foemina foemineo ne foret ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>206. De puella, cujus amores multi, conjugium nemo expetat.</head>
               <l n="5.206.1">Ostentat, natam passim Leonilla: juventam</l>
             
               <l n="5.206.2"> Idalia incendit pulchra puella face.</l>
             
               <l n="5.206.3">Cuncti addent roseasque genas, flavumque capillum,</l>
             
               <l n="5.206.4"> Atque hilares blanda luce oculos inhiant.</l>
             
               <l n="5.206.5">Qui velit interea nuptam sibi ducere, nemo est:</l>
             
               <l n="5.206.6"> Inter amatores tot caret illa proco.</l>
             
               <l n="5.206.7">Nec miror: quae tam multis amat una placere,</l>
             
               <l n="5.206.8"> Nemo unum huic se se posse placere putat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>207. Ad Cinnam
              <note place="foot" n="19">Cinnam] <emph>Radelja </emph>: Corvinum </note>
             multiloquum et clamosum.</head>
               <l n="5.207.1">Jussus pauca loqui submisse, Cinna, recedis,</l>
             
               <l n="5.207.2"> Nempe times rumpi, plurima ni blateres.</l>
             
               <l n="5.207.3">Istam ni effundas vocem, quae grandinis atrae</l>
             
               <l n="5.207.4"> More furens magno densa ruit strepitu,</l>
             
               <l n="5.207.5">Diffinditque aures, sonituque abnormis acuto</l>
             
               <l n="5.207.6"> Post horam in medio tinnit adhuc cerebro.</l>
             
               <l n="5.207.7">Quare, Cinna, fugam laudo; quae scilicet una</l>
             
               <l n="5.207.8"> Et nobis potis est et tibi consulere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>208. De Varo plusquam blando.</head>
               <l n="5.208.1">Omnibus occursat blande, blande accipit omnes</l>
             
               <l n="5.208.2"> Varus, ceu multa junctus amicitia.</l>
             
               <l n="5.208.3">Nullum amat interea mortalem: gestit amari,</l>
             
               <l n="5.208.4"> Atque suis fieri carus ab illecebris.</l>
             
               <l n="5.208.5">Frustra; tam large quas vulgo effundit ineptus,</l>
             
               <l n="5.208.6"> Nemo jam quisquam tangitur illecebris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>209. In aedificatorem.</head>
               <l n="5.209.1">Aedes regali pergis dum condere sumptu,</l>
             
               <l n="5.209.2"> Effundis patrias, Cinname, divitias.</l>
             
               <l n="5.209.3">Prodigus hoc uno, vita hinc at parcus in omni,</l>
             
               <l n="5.209.4"> Atque tibi foede sordidus atque tuis.</l>
             
               <l n="5.209.5">Istas in cinerem di vertant, inque favillam</l>
             
               <l n="5.209.6"> aedes, pestem omnem tabificam officii;</l>
             
               <l n="5.209.7">Istius et fontem, nimiis a sumptibus orta</l>
             
               <l n="5.209.8"> Quae te, quaeque tuos perdit, avaritiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>210. In Ponticum vulgari notitia contentum.</head>
               <l n="5.210.1">Pontice, Romulea jamdudum es notus in urbe,</l>
             
               <l n="5.210.2"> Notus adhuc nullo at nobilis in genere.</l>
             
               <l n="5.210.3">In vulge ut cerni, fecisti plurima; vulgo</l>
             
               <l n="5.210.4"> Secerni ut possis, denique fac aliquid.</l>
             
               <l n="5.210.5">Hoc ut contingat, nec multos visere, crebro</l>
             
               <l n="5.210.6"> Nec satis in celebri est currere Flaminia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>211. Ad Fabullum, beneficia exprobrantem.</head>
               <l n="5.211.1">Nil bene de me unquam, studeo, mereare, Fabulle
              <note place="foot" n="20">Fabulle] <emph>corr. ex </emph>Fabelle </note>
            ,</l>
             
               <l n="5.211.2"> Es nimium meriti nam memor usque tui.</l>
             
               <l n="5.211.3">Et quidquid cuivis fecisti forte benigne,</l>
             
               <l n="5.211.4"> Id tibi magniloquo semper in ore sonat.</l>
             
               <l n="5.211.5">Hoc mihi ego metuens caveo, semperque cavebo,</l>
             
               <l n="5.211.6"> Dent tua mi magnum ne benefacta malum.</l>
             
               <l n="5.211.7">Magniloquus mihi ne fias, quem, non sine risu,</l>
             
               <l n="5.211.8"> Et stomacho, multis magniloquum video.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>212. Ad Accam, affirmantem, omnes juvenes libidini deditos esse.</head>
               <l n="5.212.1">Indice te, juvenum nemo est non perditus, Acca;</l>
             
               <l n="5.212.2"> Omnis enim te non perditus, Acca, fugit.</l>
             
               <l n="5.212.3">Moribus ipsa tuis debes, quod quidquid in urbe est,</l>
             
               <l n="5.212.4"> Te circum sueris cernere, nequitiae,</l>
             
               <l n="5.212.5">Nemo ad te veniat, cui sancti cura pudoris,</l>
             
               <l n="5.212.6"> Nemo, cui famae cura sit ulla suae.</l>
             
               <l n="5.212.7">Mores ipsa tuos muta; pars altera, quam tu</l>
             
               <l n="5.212.8"> Nescis, certatim se feret hic juvenum.</l>
             
               <l n="5.212.9">Nemo et non castus, nemo et non, Acca, pudicus,</l>
             
               <l n="5.212.10"> Judice te, dici protinus incipiet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>213. De Phyllide et Rullo.</head>
               <l n="5.213.1">Phyllis amat Rullum, non formae incensa lepore,</l>
             
               <l n="5.213.2"> Verborum dulci capta nec illecebra,</l>
             
               <l n="5.213.3">Nec dotes mirata ullas, laudare pudica</l>
             
               <l n="5.213.4"> Unde queat juvenes ingenuos mulier.</l>
             
               <l n="5.213.5">Quid placet ergo? Mali mores, praecepsque libido,</l>
             
               <l n="5.213.6"> Aptum et nequitiae quod videt esse suae.</l>
             
               <l n="5.213.7">Haec propter tantum potis est pol Rullus amari:</l>
             
               <l n="5.213.8"> Haec propter tantum Phyllis amare potest!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>214. Ad Varum de puero doctori astronomo tradito.</head>
               <l n="5.214.1">Quae magis attingunt vitam, odit Cinnamus artes,</l>
             
               <l n="5.214.2"> Orbem scrutatur
              <note place="foot" n="21">scrutatur] <bibl>Krša</bibl> : scrutator
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             multus et astriferum
              <note place="foot" n="22">astriferum] <emph>Krša </emph>: astronomum <emph>Radelja
                </emph>
                  </note>
            .</l>
             
               <l n="5.214.3">Huic puerum tradis? Quid, Vare, ut discat, an hospes</l>
             
               <l n="5.214.4"> Turpiter ipse sua degat ut in patria?</l>
             
               <l n="5.214.5">Atque domum atque suos oblitus, seque, peritus</l>
             
               <l n="5.214.6"> Orbis amet dici mensor ut astriferi?</l>
             
               <l n="5.214.7">Et sciat immani quae sunt distantia tractu,</l>
             
               <l n="5.214.8"> Ante pedes quae sunt proxima non videat?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>215. De Varo filium erudiente.</head>
               <l n="5.215.1">Quem genuit puerum Varus, pater en docet ipse,</l>
             
               <l n="5.215.2"> Nempe timet, ne sit doctior ille patre.</l>
             
               <l n="5.215.3">Esset enim certe, inciperet si traditus ulli,</l>
             
               <l n="5.215.4"> Quas pater ignorat, discere litterulas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>216. Ad Aulum. De ejus domina.</head>
               <l n="5.216.1">Saeva tibi mulier collum gravat, Aule; furorem</l>
             
               <l n="5.216.2"> Expertus toties fers tamen indomitum,</l>
             
               <l n="5.216.3">Et pulsus, tamen usque redis, metuisque, subisque</l>
             
               <l n="5.216.4"> Rursum impacatae saevitium dominae.</l>
             
               <l n="5.216.5">Forma placet misero nimium: posses tua colla,</l>
             
               <l n="5.216.6"> Ni sit foeda, ipsi subdere Tisiphonae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>217. De turbis Genevensibus.</head>
               <l n="5.217.1">Foeda ruit studiis in partes scissa Geneva,</l>
             
               <l n="5.217.2"> Atque malo praeceps mergitur exitio:</l>
             
               <l n="5.217.3">Sic vita gaudent felici scilicet urbes,</l>
             
               <l n="5.217.4"> Obteritur pedibus vera ubi relligio,</l>
             
               <l n="5.217.5">Falsa ubi se tantum ratio miratur, amatque,</l>
             
               <l n="5.217.6"> Et negat auctori credere velle Deo.</l>
             
               <l n="5.217.7">Dant coelo invisae, dant seras denique poenas,</l>
             
               <l n="5.217.8"> Exemplo et terrent postera saecla gravi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>218. [  Lud. 5] In odiosos tragoediarum recitatores.</head>
               <l n="5.218.1">O tragici vates, dirum genus atque cruentum,</l>
             
               <l n="5.218.2"> Pergite me vestris perdere carminibus,</l>
             
               <l n="5.218.3">Quae toties jam lecta, iterumque, iterumque necesse est</l>
             
               <l n="5.218.4"> Mi tamen invitis auribus excipere.</l>
             
               <l n="5.218.5">Scribetur, credo, de me quoque fabula: dicar</l>
             
               <l n="5.218.6"> Vatibus et vates perditus a tragicis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>219. In poetas obscoenos.</head>
               <l n="5.219.1">O vates, vates! Vestra ut di carmina perdant,</l>
             
               <l n="5.219.2"> Queis hominum foede perdita vita perit;</l>
             
               <l n="5.219.3">Suaves, blandiloquae Syrenes, capta juventus</l>
             
               <l n="5.219.4"> Quarum vi caecos ducitur in scopulos.</l>
             
               <l n="5.219.5">Illa utinam sapiat, cera et sibi praestruat aures,</l>
             
               <l n="5.219.6"> Ut vestra in ventos irrita verba volent.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>220.
              <note place="foot" n="23">(post hoc epigr. scribendum illud sub n. 235 hujus lib. nec
                non sub n.o 236) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Ad Cinnam Aristothelis et Platonis contemptorem.</head>
               <l n="5.220.1">Temnis Aristothelem, divinum, Cinna, Platonem</l>
             
               <l n="5.220.2"> Temnis et id passim dicere non dubitas?</l>
             
               <l n="5.220.3">Nil opus est ultra: satis hoc audire, superque est,</l>
             
               <l n="5.220.4"> Noscare ut, sanae mentis habere nihil.</l>
             
               <l n="5.220.5">Legistine ambos? Non lectos temnere magna est,</l>
             
               <l n="5.220.6"> Est major lectos temnere stultitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>221. Ad Quintum, qui loquens de tabula picta, eam dixerat "calidam" et "succi
            plenam".</head>
               <l n="5.221.1">Dispeream, si scis, quid dicas, Quinte, calore</l>
             
               <l n="5.221.2"> Cum pictam, succis plenam ais et tabulam.</l>
             
               <l n="5.221.3">Novi, quid succus, quid sit calor, hercule; neutrum</l>
             
               <l n="5.221.4"> At video picta quid velit in tabula.</l>
             
               <l n="5.221.5">Nec tu, Quinte, vides; sed verba ignota profaris,</l>
             
               <l n="5.221.6"> Ignaris fucum scilicet ut facias,</l>
             
               <l n="5.221.7">Et quae nobiscum nescis, videaris ut unus</l>
             
               <l n="5.221.8"> Scire tamen, rerum nomina monstrifice</l>
             
               <l n="5.221.9">Vertis et hinc illinc aliena vocabula transfers,</l>
             
               <l n="5.221.10"> Remque fugis verbo quamque vocare suo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>222. Ad Graecinum cantorem procerum delicias.</head>
               <l n="5.222.1">Exsectis quod te nervis, Graecine, canentem</l>
             
               <l n="5.222.2"> Usque adeo magni suspiciunt proceres,</l>
             
               <l n="5.222.3">Non ego te pluris facio; verum hercle minoris,</l>
             
               <l n="5.222.4"> Magnos, qui te adeo suspiciunt, proceres,</l>
             
               <l n="5.222.5">Quos Musae expertes majoris parva voluptas</l>
             
               <l n="5.222.6"> Ista capit, brutas quae ciet auriculas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>223. Ad Levinum poeseos contemptorem.</head>
               <l n="5.223.1">Spernere te sacram dicis, Levine, poesim;</l>
             
               <l n="5.223.2"> Te ut spernam, dici nil opus est aliud.</l>
             
               <l n="5.223.3">Id satis est unum, noscare ut durus et asper,</l>
             
               <l n="5.223.4"> Hirsuto et foede barbarus ingenio,</l>
             
               <l n="5.223.5">Et fatuus, qui non dubitas tua probra fateri,</l>
             
               <l n="5.223.6"> Sponte tua et narras dedecus ipse tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>224. Ad Tuccam, cur ejus de suis carminibus judicium contemnat.</head>
               <l n="5.224.1">Esse aliquid videor quod carmine, Tucca, Latino,</l>
             
               <l n="5.224.2"> Non mihi tu id, saeclo sed magis huic tribuis,</l>
             
               <l n="5.224.3">Quo Latias pauci tractant, noruntque Camoenas,</l>
             
               <l n="5.224.4"> Inter quos fieri sit facile eximium.</l>
             
               <l n="5.224.5">Id quidem ego credo; credo at mihi, non tibi, Tucca,</l>
             
               <l n="5.224.6"> Cujus nempe reor futile judicium,</l>
             
               <l n="5.224.7">Qui mea, dispeream, tanto quae carmine fastu</l>
             
               <l n="5.224.8"> Spernis, metiri si potis es digitis,</l>
             
               <l n="5.224.9">Qui quae lecta parum, nec pulchra et grandia dicis,</l>
             
               <l n="5.224.10"> Dispeream, si scis, quid sibi verba velint.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>225. Ad Battum. De malo carmine.</head>
               <l n="5.225.1">Batte, Lupum scripto laceras: nihil ille reponit,</l>
             
               <l n="5.225.2"> Nempe timet, dicis; spernere dic potius.</l>
             
               <l n="5.225.3">Quid metuat fatui scriptoris carmen ineptum?</l>
             
               <l n="5.225.4"> Quid metuat nulli scripta probanda bono?</l>
             
               <l n="5.225.5">Immundas quorum pars multo maxima sellas</l>
             
               <l n="5.225.6"> Jam tenet ac merdis innatat in mediis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>226. De pictoribus, qui ab Italis dicuntur "Manierati".</head>
               <l n="5.226.1">Veram hic naturae formam videt; hic sibi falsam</l>
             
               <l n="5.226.2"> Ipse suum temere fingit ad ingenium.</l>
             
               <l n="5.226.3">Pingit uterque: alter nativo quaeque lepore,</l>
             
               <l n="5.226.4"> Alter quaeque suo corpora compta modo.</l>
             
               <l n="5.226.5">Hunc quando haud patitur me haec dicere lingua "modosum",</l>
             
               <l n="5.226.6"> Monstrosum soleo dicere, quod patitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>227.
              <note place="foot" n="24">(post hoc epigr. scribendum illud sub n.o 259 lib. 6.) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             De vitio picturae, quod ab Italis vocatur "Maniera".</head>
               <l n="5.227.1">Quis modus est Italis, quo pictam saepe tabellam</l>
             
               <l n="5.227.2"> Damnantes "plenam" dicimus esse "modo"?</l>
             
               <l n="5.227.3">Ille modum oblitus, quem dat natura creatrix,</l>
             
               <l n="5.227.4"> Nempe, sibi pictor quem facit ipse, modus.</l>
             
               <l n="5.227.5">Hic turpis modus est; hoc foede si quis abundat,</l>
             
               <l n="5.227.6"> Haud modicum possis dicere, at immodicum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>228. Ad Postumum. De ejus carmine.</head>
               <l n="5.228.1">Gibbum equidem, nuper quod scripsti, Postume, carmen,</l>
             
               <l n="5.228.2"> Et foedum adnatis dico ego tuberibus.</l>
             
               <l n="5.228.3">"aedepol" hinc, "sane" hinc, "revera" hinc prominet, esset</l>
             
               <l n="5.228.4"> Queis carmen demptis pulchrius et levius.</l>
             
               <l n="5.228.5">Hoc tibi de verbis: de sensu hoc, Postume, dico,</l>
             
               <l n="5.228.6"> Non gibbum est, fateor, carmen, at aridulum.</l>
             
               <l n="5.228.7">Aridulum sane, revera (valdius ut rem</l>
             
               <l n="5.228.8"> Adfirmem jurans) aedepol aridulum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>229. Ad Aulum scriptorem obscurum.</head>
               <l n="5.229.1">Nescio, quid scribas; nescis (an fallor?) et ipse,</l>
             
               <l n="5.229.2"> Atque ruis caecis andabata in tenebris.</l>
             
               <l n="5.229.3">Nosce viam primum; certum quemvis pete finem,</l>
             
               <l n="5.229.4"> Fac videas, quae te semita, quoque ferat.</l>
             
               <l n="5.229.5">Quid faciant comites obscura in nocte miselli,</l>
             
               <l n="5.229.6"> Queis malus extincta dux praeit, Aule, face?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>230. In Varum obscuritatem affectantem.</head>
               <l n="5.230.1">Vare, crucem gaudes lectori figere, longum</l>
             
               <l n="5.230.2"> Quaerat ut incertus quid tua verba velint.</l>
             
               <l n="5.230.3">At, quod opus fieri, faciant si, Vare, Quirites,</l>
             
               <l n="5.230.4"> Jam nemo quaerat, quid tua verba velint,</l>
             
               <l n="5.230.5">Et quae sponte tua tu coeca in nocte locasti,</l>
             
               <l n="5.230.6"> Curet nemo suis eruere e tenebris.</l>
             
               <l n="5.230.7">Obscuro haec poena est scriptori; expertia lucis</l>
             
               <l n="5.230.8"> Lector, uti sapiens, omnia praetereat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>231. De Virgiliana lectione a Lucio interpellata.</head>
               <l n="5.231.1">Carmina divini mecum mea Lyda Maronis</l>
             
               <l n="5.231.2"> Dum legit, Hyblaeo dulcia melle magis,</l>
             
               <l n="5.231.3">Lucius, heu, venit subito, nugasque, loquaxque</l>
             
               <l n="5.231.4"> Ambos garritu perdidit illepido,</l>
             
               <l n="5.231.5">Ipse suas laudes, sua factaque, dictaque narrans,</l>
             
               <l n="5.231.6"> Insulsum ostentans multus et eloquium.</l>
             
               <l n="5.231.7">Et potui hunc geminas tam lentus ferre per horas!</l>
             
               <l n="5.231.8"> Et potui bili ponere jura meae!</l>
             
               <l n="5.231.9">Profuit exemplum Lydae; quemque illa ferebat,</l>
             
               <l n="5.231.10"> Me puduit dici, non potuisse pati.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>232. Ad Aulum, scriptum quoddam scurrile ac maledicum dilaudantem.</head>
               <l n="5.232.1">Salsa putas atro plena istaec scripta veneno!</l>
             
               <l n="5.232.2"> Miraris fatuos et levis, Aule, jocos!</l>
             
               <l n="5.232.3">Malo quippe levem, quam nigrum dicere, legem</l>
             
               <l n="5.232.4"> Ridentis scurrae cui placet improbitas,</l>
             
               <l n="5.232.5">Illum qui laudas: nec, stulte, verere, maligna</l>
             
               <l n="5.232.6"> Mente illi ne quis te putet assimilem?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>233. De scripto, a Lupo calumniose reprehenso, stulte edito.</head>
               <l n="5.233.1">Quod satyra invasit scriptum, Lupus edidit ipse,</l>
             
               <l n="5.233.2"> Ipse suam stultus perdidit et satyram.</l>
             
               <l n="5.233.3">Nil opus est scribi contra; lector videt ultro,</l>
             
               <l n="5.233.4"> Quam scriptum est sapiens, quam satyra insipiens;</l>
             
               <l n="5.233.5">Quam scriptum est dignum laudari, quam male flammis</l>
             
               <l n="5.233.6"> Tradi carnificis digna manu est satyra.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>234. Videndum, ut scribamus potius apte, quam nove.</head>
               <l n="5.234.1">Esse putas magnum, quod nemo dixerit unquam,</l>
             
               <l n="5.234.2"> Id tibi si soli dicere contigerit;</l>
             
               <l n="5.234.3">Continget, credo, si, quae res postulat ipsa,</l>
             
               <l n="5.234.4"> Haec tibi tu statuas dicere cuncta nefas,</l>
             
               <l n="5.234.5">Sic ulli non picta, volet qui pingere pictor,</l>
             
               <l n="5.234.6"> Hunc jubeo formas pingere monstrificas.</l>
             
               <l n="5.234.7">Ah, mihi ne veniat tantus furor; usque, Camoenae,</l>
             
               <l n="5.234.8"> Non nova ego vestro munere, at apta canam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>235. In Tuccam Platonis contemptorem.</head>
               <l n="5.235.1">Tantillus tantum contemnis, Tucca, Platonem?</l>
             
               <l n="5.235.2"> Legistine unquam scripta diserta viri?</l>
             
               <l n="5.235.3">Turpe est, ignotum si spernis; turpius hercle</l>
             
               <l n="5.235.4"> Si notum stulta spernere mente potes.</l>
             
               <l n="5.235.5">Dic quod vis, quam vis tibi partem delige: magnum est,</l>
             
               <l n="5.235.6"> Crede mihi, utrumvis dixeris opprobrium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>236. In idem argumentum.</head>
               <l n="5.236.1">Ignoras totum, credo, mi Tucca, Platonem,</l>
             
               <l n="5.236.2"> Quando illum frugis dicis habere nihil.</l>
             
               <l n="5.236.3">Ignoras totum, credo, te, Tucca, Platonem,</l>
             
               <l n="5.236.4"> Quando judicio pendis inepte tuo.</l>
             
               <l n="5.236.5">Nec sentis tu stratus humi, super alta volantem</l>
             
               <l n="5.236.6"> Astra illum nequeas prorsus ut adspicere?</l>
             
               <l n="5.236.7">Ut prorsus nequeas voces tam docta sonantis</l>
             
               <l n="5.236.8"> Tam rudis indoctis
              <note place="foot" n="25">indoctis] <bibl>Krša</bibl> : indoctibus
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             auribus excipere?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>237. Ad Corvinum unum e gloriosis hujus aevi philosophis.</head>
               <l n="5.237.1">Naturam e caecis protractam denique lustris,</l>
             
               <l n="5.237.2"> Clamas, quod latuit, fulgere perspicue;</l>
             
               <l n="5.237.3">Fulgere jam clara manifestum in luce, beatum</l>
             
               <l n="5.237.4"> Saeclum hoc, cui licuit singula dispicere;</l>
             
               <l n="5.237.5">Felices nasci hoc saeclo queis fata dedere,</l>
             
               <l n="5.237.6"> Tot rerum vera qui fruimur specie.</l>
             
               <l n="5.237.7">Haec clamas, risuque mihi es, Corvine, recordor</l>
             
               <l n="5.237.8"> Istaec nam proavum verba fuisse eadem.</l>
             
               <l n="5.237.9">Et priscum agnosco morem, se ut stulta priori</l>
             
               <l n="5.237.10"> aetas posterior quaelibet anteferat.</l>
             
               <l n="5.237.11">Crede: istac homines jam saepe in luce fuere,</l>
             
               <l n="5.237.12"> Cimmerias at lux desiit in tenebras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>238. Ad Levinum, omnia recentiorum inventa veteribus tribuentem.</head>
               <l n="5.238.1">Detrahis inventis hominum, Levine, recentum,</l>
             
               <l n="5.238.2"> Cuncta et ais priscis nota fuisse viris.</l>
             
               <l n="5.238.3">Quae nunc est aetas tua, cur tibi displicet; illa,</l>
             
               <l n="5.238.4"> Quae fuerint olim, saecla aliena placent?</l>
             
               <l n="5.238.5">Invidia an rebus quod parcit saeva remotis,</l>
             
               <l n="5.238.6"> Quae prope sunt nigro rodere dente solet?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>239. De carmine nequaquam simplici et uno.</head>
               <l n="5.239.1">Carminis haud geminas partes, at carmen in uno</l>
             
               <l n="5.239.2"> Fudisti geminum carmine monstrifice.</l>
             
               <l n="5.239.3">Scis Phoebo, scis haec doctis invisa Camoenis</l>
             
               <l n="5.239.4"> Concreta e duplici corpore prodigia.</l>
             
               <l n="5.239.5">Scis Flacci
              <note place="foot" n="26">"Sit, quodcumque voles, simplex dumtaxat et unum." Horat.
                  <emph>Radelja </emph>
                  </note>
             legem, scis Pindo nil super alto, 5</l>
             
               <l n="5.239.6"> Simplex atque unum ni fuerit, recipi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>240. Ad Maevium non bonum virum, malum poetam.</head>
               <l n="5.240.1">Quam malus es vates, licuit hinc noscere, Maevi,</l>
             
               <l n="5.240.2"> Quod, te dum vatem dicimus esse malum,</l>
             
               <l n="5.240.3">Iste tuus, qui, te laedi, nolebat, amicus,</l>
             
               <l n="5.240.4"> Esse bonum haud vatem, dixit, at hercle virum;</l>
             
               <l n="5.240.5">Vir bonus ille quidem, puro qui pectore stultum,</l>
             
               <l n="5.240.6"> Quam mendax dictum dicere maluerit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>241. Ad Cinnamum de inani doctrina.</head>
               <l n="5.241.1">Scire nihil malo, quam tot, quas, Cinname, scis tu</l>
             
               <l n="5.241.2"> Res nihili; nullus mi labor, assiduus</l>
             
               <l n="5.241.3">Est labor iste tibi, verum irritus; hercule praestat</l>
             
               <l n="5.241.4"> Nil facere, in studiis quam nihil efficere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>242. Ad Quintum, exprobrantem obvia esse quae scribat.</head>
               <l n="5.242.1">Quae scribo, dicis, Quinte, obvia; forsitan et sunt</l>
             
               <l n="5.242.2"> Obvia, sed visus, Quinte, tuos fugiunt,</l>
             
               <l n="5.242.3">Illaque tum demum nulli non obvia sentis,</l>
             
               <l n="5.242.4"> Uni cum cernis, Quinte, reperta mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>243. Ad Varum, scribentem de pulchro.</head>
               <l n="5.243.1">Plurima de pulchro quae scribis carmina, Vare,</l>
             
               <l n="5.243.2"> Magna reor, magno nempe ruunt sonitu.</l>
             
               <l n="5.243.3">Verane sint etiam, rebusque accommoda, dicam,</l>
             
               <l n="5.243.4"> Quidnam sit pulchrum scire ubi contigerit.</l>
             
               <l n="5.243.5">Tu quoque de pulchro scribis qui plurima, quid sit</l>
             
               <l n="5.243.6"> Pulchrum, si possis dicere, dispeream.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>244. Ad Quintum pictorum censorem pingendi ignarum.</head>
               <l n="5.244.1">Multa loquax censor tabula tu carpis in omni,</l>
             
               <l n="5.244.2"> Censura at moveor nil ego, Quinte, tua;</l>
             
               <l n="5.244.3">Picturae voces, non artes, nam bene calles,</l>
             
               <l n="5.244.4"> Et doctus lingua, sed rudis hercle manu es,</l>
             
               <l n="5.244.5">Omnia pictorum et turbae dum praecipis omni,</l>
             
               <l n="5.244.6"> Tute aptus nullam es pingere lineolam.</l>
             
               <l n="5.244.7">Deterior tanto quovis pictore pusillo,</l>
             
               <l n="5.244.8"> Quanto res minor est dicere, quam facere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>245. De aedibus magno sumptu, nulla arte constructis.</head>
               <l n="5.245.1">Sumptibus immensis, immenso extructa labore</l>
             
               <l n="5.245.2"> Est domus haec: molem, saxaque suspicite;</l>
             
               <l n="5.245.3">Artem opere in tanto, quae nulla est, quaerere frustra</l>
             
               <l n="5.245.4"> Spe vana elusi, parcite, Romulidae.</l>
             
               <l n="5.245.5">Nimirum haec, artes dum parvas excolit, aetas,</l>
             
               <l n="5.245.6"> Magnas, quod pudeat dicere, dedidicit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>246. Ad Postumum. De scientia.</head>
               <l n="5.246.1">"Multa scio", dicis. Dic "nescio", Postume; nescis</l>
             
               <l n="5.246.2"> Nam, quorum parvam scis modo particulam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>247. In poetam obscaenum et maledicum.</head>
               <l n="5.247.1">Impune hic domina vates grassatur in urbe,</l>
             
               <l n="5.247.2"> Spargit et impuro quoslibet ore jocos?</l>
             
               <l n="5.247.3">Quos vult, infesto male plectit carmine; qua vult</l>
             
               <l n="5.247.4"> Tincta Lycambaeo tela cruore jacit?</l>
             
               <l n="5.247.5">Hoc tu, lex, facinus potis es perferre, patique,</l>
             
               <l n="5.247.6"> Nec caput insanum ferrea vincla tenent?</l>
             
               <l n="5.247.7">Tractat adhuc calamum manus haec tam saeva, triremi,</l>
             
               <l n="5.247.8"> Quo digna est, remum nec gerit in media?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>248. Ad Quintum de novitate in scribendo.</head>
               <l n="5.248.1">Posse novum scribi nil dicis, Quinte, priorum</l>
             
               <l n="5.248.2"> Acre virum quod non scripserit ingenium.</l>
             
               <l n="5.248.3">Difficile id prorsum est, multo mage sed tamen illud</l>
             
               <l n="5.248.4"> Est, ni me fallunt omnia, difficile;</l>
             
               <l n="5.248.5">Lectorum in stulta nancisci denique turba,</l>
             
               <l n="5.248.6"> Quae nova scribuntur, qui sciat esse nova,</l>
             
               <l n="5.248.7">Nec veterum ignoras, quod promas cunque diserti,</l>
             
               <l n="5.248.8"> Thesauro id promi censeat e veterum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>249. Ad Quintum epigrammatum scriptorem.</head>
               <l n="5.249.1">Laudo, quod condis carmen breve; pol mage, Quinte,</l>
             
               <l n="5.249.2"> Laudarim, si jam nec breve condideris.</l>
             
               <l n="5.249.3">Laetor, quod minuis pestem, vitaeque venenum;</l>
             
               <l n="5.249.4"> Quid, si jam prorsus (di facite) abstuleris?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>250. Ad Ponticum, bene, sed immoderate loquentem.</head>
               <l n="5.250.1">Eloquio, fateor, praestas, mi Pontice: quisque</l>
             
               <l n="5.250.2"> Hoc tamen a coetu te procul esse cupit.</l>
             
               <l n="5.250.3">Huc quoties infers te, magno moesta sodales</l>
             
               <l n="5.250.4"> Cum gemitu ad terram lumina dejicimus.</l>
             
               <l n="5.250.5">Deprensi et veluti verso pallescimus ore,</l>
             
               <l n="5.250.6"> Torpent frigidulo praescia corda metu.</l>
             
               <l n="5.250.7">Quippe ingens instat clades, audire loquentem</l>
             
               <l n="5.250.8"> Perpetuo, contra posse referre nihil.</l>
             
               <l n="5.250.9">Hac Cicero in coetum veniat si lege, facesse,</l>
             
               <l n="5.250.10"> Clamarem: Nulli non gravis es, Cicero.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>251. De inscriptionibus.</head>
               <l n="5.251.1">Cascam odi linguam: nostro quae cognita saeclo</l>
             
               <l n="5.251.2"> Esse volo, nostro scribere more juvat.</l>
             
               <l n="5.251.3">Non placet inscribi saxo, quae verba, Latine</l>
             
               <l n="5.251.4"> Qui sciat, haud primo noverit intuitu.</l>
             
               <l n="5.251.5">Quaero ego, quae populus; tu, sis, tibi quaere, pusilli</l>
             
               <l n="5.251.6"> Dicant nota uni
              <note place="foot" n="27">uni] <emph>corr. ex </emph>unis</note>
             quae tibi grammatici.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>252. Ad Marcum bonum recitatorem, malum scriptorem.</head>
               <l n="5.252.1">Carmina, quae recitas, commendas voce liquenti,</l>
             
               <l n="5.252.2"> Ore, oculis, gestu corporis eximio,</l>
             
               <l n="5.252.3">Ergo audita placent; oculo sed lecta fideli,</l>
             
               <l n="5.252.4"> Non erit, ut cuiquam, Marce, placere queant.</l>
             
               <l n="5.252.5">Languida, barbarico passim fucata colore,</l>
             
               <l n="5.252.6"> More nec Ausonio culta, nec Argolico.</l>
             
               <l n="5.252.7">Scribe, legi dignum quod sit, quod muta papyrus</l>
             
               <l n="5.252.8"> Ostensum sensus inferat in penitos.</l>
             
               <l n="5.252.9">Marce, bonus qui nunc tantum mi diceris actor,</l>
             
               <l n="5.252.10"> Mi dici scriptor tunc bonus incipies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>253. Ad Quintum, exprobrantem, obvia esse, quae scribat.</head>
               <l n="5.253.1">Obvia sunt, fateor, quae scribo; devia contra</l>
             
               <l n="5.253.2"> Esse reor, quae tu scribere, Quinte, soles.</l>
             
               <l n="5.253.3">Hinc fit, uti dicam interdum, quod dixit Homerus,</l>
             
               <l n="5.253.4"> Aut alius vatum tot veterum e numero.</l>
             
               <l n="5.253.5">Tu melior, quidquid scribis, ne scripserit ullus</l>
             
               <l n="5.253.6"> Aut vetus, aut novus id jure tibi haud metuis.</l>
             
               <l n="5.253.7">Sic graditur quicumque via, vestigia eodem</l>
             
               <l n="5.253.8"> Ponit saepe, alii quo posuere, loco:</l>
             
               <l n="5.253.9">At spreta quicumque via, per confraga fertur,</l>
             
               <l n="5.253.10"> Calcat nulla alio signa relicta pede.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>254. Ad Tuccam in tragoedia nunquam non grandiloquum.</head>
               <l n="5.254.1">Esse nefas, quoties tragica desaevis in arte,</l>
             
               <l n="5.254.2"> Humano quidquam dicere more putas.</l>
             
               <l n="5.254.3">Et semel ut celso vinxisti crura cothurno,</l>
             
               <l n="5.254.4"> Dignum aliquid succo promere, Tucca, pudet.</l>
             
               <l n="5.254.5">Id forsan laudare queam: verum occinit unus,</l>
             
               <l n="5.254.6"> Unum quem multis millibus antefero:</l>
             
               <l n="5.254.7">"Et tragicus plerumque dolet sermone pedestri":</l>
             
               <l n="5.254.8"> Scis qui vir quondam id scripserit; esse viri</l>
             
               <l n="5.254.9">Scis et dicta magis vera illius omnia, quam quae</l>
             
               <l n="5.254.10"> Respondit sacro Pythia de tripode.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>255. Ad Varum. De Joanne Casa.</head>
               <l n="5.255.1">Vare, Casam dicis verbosum; quod reor esse</l>
             
               <l n="5.255.2"> Hercle tibi, cui res praetereunt animum,</l>
             
               <l n="5.255.3">Aures verba unas cassa dulcedine mulcent.</l>
             
               <l n="5.255.4"> Mentem adhibe, scriptor singula quae sapiens</l>
             
               <l n="5.255.5">Expromit, pensa lentus; dicetur, amice,</l>
             
               <l n="5.255.6"> Qui nunc verbosus, dic<gap/>
                  <note place="foot" n="28">dic...] <bibl>Krša</bibl> : dicitur
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            , esse brevis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>256. Ad Varum de Petri Bembi carminibus.</head>
               <l n="5.256.1">Petrarcae similem Bembum ne despue, Vare,</l>
             
               <l n="5.256.2"> Laudem ne vitio da, precor, eximiam.</l>
             
               <l n="5.256.3">Sic osor Bembi, quoties tua carmina scribes,</l>
             
               <l n="5.256.4"> Bembum aliqua inferior parte tamen referas.</l>
             
               <l n="5.256.5">Nec magno pergas, similis quam dicitur ille,</l>
             
               <l n="5.256.6"> Tam tu Petrarcae dicier absimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>257. In quemdam Horatiani carminis reprehensorem.</head>
               <l n="5.257.1">Tantillus tantum haud dubitas reprendere vatem,</l>
             
               <l n="5.257.2"> Et Flacci carmen dicere frigidulum?</l>
             
               <l n="5.257.3">Nec metus est, Pindi sacro de vertice Musae</l>
             
               <l n="5.257.4"> Ne te furcillis praecipitem ejiciant?</l>
             
               <l n="5.257.5">Nec metus est, odio dignus, dignusque cachinnis</l>
             
               <l n="5.257.6"> Alter ne dici Zoilus incipias?</l>
             
               <l n="5.257.7">Crede mihi, magnum tacitus mirare poetam,</l>
             
               <l n="5.257.8"> Neu cycni cantu gracculus obstrepito.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>258. Ad Quintum, de ejus scriptis ac praepostera gloriae cupiditate.</head>
               <l n="5.258.1">Componis, scribis, recitas, magnoque videri,</l>
             
               <l n="5.258.2"> Quod natura negat, vis tamen ingenio.</l>
             
               <l n="5.258.3">Ridemus fatuos nisus, orsa irrita, parvo</l>
             
               <l n="5.258.4"> Et magis atque magis nosceris ingenio.</l>
             
               <l n="5.258.5">Quinte, sat est, moneo (votum in contraria cedit):</l>
             
               <l n="5.258.6"> Esse tuae praeco desine stultitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>259. Ad Antigenem, pictorem ejus generis, quod ab Italis dicitur "Manierato".</head>
               <l n="5.259.1">Pingis more tuo; naturae pingere posses</l>
             
               <l n="5.259.2"> More velim, veras ponere et effigies,</l>
             
               <l n="5.259.3">Apte omnes omni et formas variare lepore,</l>
             
               <l n="5.259.4"> Non quo tu, sed quo res amat ipsa modo.</l>
             
               <l n="5.259.5">Pictores hoc stant magni, rem scilicet illi;</l>
             
               <l n="5.259.6"> Ipsum te pingis tu magis Antigene.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>260. Ad Levinum de pictura judicantem.</head>
               <l n="5.260.1">Pictorum tabulas contemplans (res mihi risum</l>
             
               <l n="5.260.2"> Saepe movet, bilem saepius haud modicam)</l>
             
               <l n="5.260.3">Nil dubitas, tibi nil dicis, Levine, <emph>videri</emph>,</l>
             
               <l n="5.260.4"> Decidis certis omnia judiciis:</l>
             
               <l n="5.260.5">Hoc rectum, hoc pravum est, hic peccat forma, venustus</l>
             
               <l n="5.260.6"> Ille nimis color est, floridus ille parum.</l>
             
               <l n="5.260.7">Istud non patiar, faciat si doctus Apelles;</l>
             
               <l n="5.260.8"> Quid tu expers artis cum facis omnigenae?</l>
             
               <l n="5.260.9">Quem scimus, non posse unam carbone decenter</l>
             
               <l n="5.260.10"> Picturae ad leges ducere lineolam?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>261. Ad Aulum, poetam extemporalem.</head>
               <l n="5.261.1">Mirantur multi, subito quod carmina fundis;</l>
             
               <l n="5.261.2"> Mirer ego, fundas tam male ni subito.</l>
             
               <l n="5.261.3">Nil magis est pronum, quam quod bene; plurima frustra</l>
             
               <l n="5.261.4"> Expertus, nequeas id facere, Aule, cito.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>262. De inani grandiloquentia.</head>
               <l n="5.262.1">Nostri magna sonant vates, at magna sonantum</l>
             
               <l n="5.262.2"> Dicta bonae video frugis habere nihil,</l>
             
               <l n="5.262.3">Nec mulcere animos apte, pertingere in imum</l>
             
               <l n="5.262.4"> Musaea pectus posse nec illecebra.</l>
             
               <l n="5.262.5">Tantum magna sonant, ceu quae vesica repente</l>
             
               <l n="5.262.6"> Rumpitur et vanos vana ciet strepitus,</l>
             
               <l n="5.262.7">Quos puerorum aetas cupide sectatur, amatque,</l>
             
               <l n="5.262.8"> aetas aversa respuit aure virum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>263. Ad Varum. De lingua Latina.</head>
               <l n="5.263.1">Vare, ais et pugnas, linguam perisse Latinam;</l>
             
               <l n="5.263.2"> Haud periit, doctis vivit at usque viris.</l>
             
               <l n="5.263.3">Doctorum, ut vixit, sic vivit in ore virorum,</l>
             
               <l n="5.263.4"> Et vivet saeclis innumerabilibus.</l>
             
               <l n="5.263.5">Nolo illam prorsum dicas periisse: popello</l>
             
               <l n="5.263.6"> Dic vili, si vis; dic, periisse tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>264. Ad Levinum Raphaelis Sanctii tabulam declarantem.</head>
               <l n="5.264.1">Artem pingendi nescis, Levine; docere</l>
             
               <l n="5.264.2"> Nos tamen has crebro garrulus aggrederis.</l>
             
               <l n="5.264.3">Cernere te solum credis, quae cernimus omnes,</l>
             
               <l n="5.264.4"> Uni acres ceu si contigerint oculi;</l>
             
               <l n="5.264.5">Unus ceu noris, populo quae Sanctius omni 5 </l>
             
               <l n="5.264.6"> Noscenda in claris proposuit tabulis.</l>
             
               <l n="5.264.7">Non placet interpres. Raphael divinus abunde</l>
             
               <l n="5.264.8"> Usque sua, quod vult, indicat usque manu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>265. Ad Tuccam poesi ineptum.</head>
               <l n="5.265.1">Scribere conaris carmen; nec fundere carmen,</l>
             
               <l n="5.265.2"> Expertus frustra plurima, Tucca, potes.</l>
             
               <l n="5.265.3">Quid super est? Nempe ut dicas, te odisse poesim,</l>
             
               <l n="5.265.4"> Quod nostri suerunt dicere causidici;</l>
             
               <l n="5.265.5">Magnum ut te credas, Musis quod natus iniquis,</l>
             
               <l n="5.265.6"> Nil nisi barbarico scribere more soles.</l>
             
               <l n="5.265.7">Sic fieri fucum patitur sibi Roma, pusillum,</l>
             
               <l n="5.265.8"> Sic opus est, se se venditet ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>266. De Italico epigrammate, quo laudatur puella Juliae partes agens.</head>
               <l n="5.266.1">Quam laudat Petrus, si digna est laude puella,</l>
             
               <l n="5.266.2"> Laudarine illo se ferat ipsa modo?</l>
             
               <l n="5.266.3">Gaudeat illa sibi dici hoc? "Jura omnia prae te</l>
             
               <l n="5.266.4"> Sprevissem indomito caecus amore tui:</l>
             
               <l n="5.266.5">Non me Vesta parens, non Juppiter ipse teneret,</l>
             
               <l n="5.266.6"> Sacris te victor ne raperem ex adytis."</l>
             
               <l n="5.266.7">Id brevius potuit dici, nec apertius: in te</l>
             
               <l n="5.266.8"> Uror, io, foedis, pulchra, cupidinibus:</l>
             
               <l n="5.266.9">In media possit quod vix audire Suburra,</l>
             
               <l n="5.266.10"> Si qua sibi mulier corpore quaerit opes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>267. Ad Aulum poetam extemporalem.</head>
               <l n="5.267.1">Si pulchrum est carmen, subito quod concinis, istud;</l>
             
               <l n="5.267.2"> Cur non id fidis subjicis, Aule, oculis?</l>
             
               <l n="5.267.3">Si pulchrum non est, quid mirum res habet ista;</l>
             
               <l n="5.267.4"> Carmen vel subito fundere posse malum?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>268. De Cinnamo poeta malo ac superbo.</head>
               <l n="5.268.1">Eximium jactat se vatem Cinnamus, urbem</l>
             
               <l n="5.268.2"> Per mediam fastu plenus et ingreditur,</l>
             
               <l n="5.268.3">Nec digne credit laudari scilicet, ipsi</l>
             
               <l n="5.268.4"> Laude illum ni quis Moeonidae anteferat.</l>
             
               <l n="5.268.5">Hujus ut audivi carmen: proh, Juppiter, inquam,</l>
             
               <l n="5.268.6"> Quam caret ingenio! Quam prope mente caret!</l>
             
               <l n="5.268.7">Quam malus est vates! Quam nullo dignus haberi,</l>
             
               <l n="5.268.8"> Primo qui dignum se putat esse, loco!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>269. De Varo, malo scriptore, famae cupido.</head>
               <l n="5.269.1">Quidquid id est, Varus caepit quod scribere, dixit</l>
             
               <l n="5.269.2"> Victurum saeclis innumerabilibus.</l>
             
               <l n="5.269.3">Quid? toties quae jam scripsit, non omnia vidit</l>
             
               <l n="5.269.4"> Uno, quo fuerunt nata, perire die?</l>
             
               <l n="5.269.5">Spe falsus toties, voto delusus inani,</l>
             
               <l n="5.269.6"> Famae impar, famae praemia spectat adhuc?</l>
             
               <l n="5.269.7">Scribit adhuc, multo annorum quae nata labore,</l>
             
               <l n="5.269.8"> Uno itidem foede sunt peritura die?</l>
             
               <l n="5.269.9">Supplicium hoc pendit laudum ventosa cupido:</l>
             
               <l n="5.269.10"> Caeptet ut et caeptis excidat usque suis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>270. Ad Varum orationem legentem minime Tullianam.</head>
               <l n="5.270.1">Vare, meas aures, si quid sapis, effuge; suerunt</l>
             
               <l n="5.270.2"> Divino Tulli vescier eloquio.</l>
             
               <l n="5.270.3">Quaere alium, ambrosiam qui non gustaverit, isto</l>
             
               <l n="5.270.4"> Contentus vili possit ut esse cibo.</l>
             
               <l n="5.270.5">Hoc moneo: tua scripta legis tu, Vare, monenti</l>
             
               <l n="5.270.6"> Ergo nil prorsus non mihi despuitur,</l>
             
               <l n="5.270.7">Nil non insulsum prorsus fatuumque videtur,</l>
             
               <l n="5.270.8"> Et dignum caeco sub lare nocte tegi,</l>
             
               <l n="5.270.9">Nocte alta, nemo ut videat, nemo audiat unquam,</l>
             
               <l n="5.270.10"> Tulli qui suerit vescier eloquio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>271. In poetam extemporalem.</head>
               <l n="5.271.1">Carmina consulto fac scribas, carmina qui nunc</l>
             
               <l n="5.271.2"> Praecipiti, casus ut tulit, ore canis.</l>
             
               <l n="5.271.3">Os praeit ingenium, sequitur manus; haud sine mente,</l>
             
               <l n="5.271.4"> Spero equidem, scribes, qui sine mente canis.</l>
             
               <l n="5.271.5">Heu! Frustra moneo; mavis citus esse poeta,</l>
             
               <l n="5.271.6"> Quam bonus et vulgo, quam placuisse mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>272. Ad tragoedum nimis vocalem.</head>
               <l n="5.272.1">Nec quisquam hic surdus, longo nec, Postume, tractu</l>
             
               <l n="5.272.2"> Distamus, vocem comprime Stentoream,</l>
             
               <l n="5.272.3">Quae nobis miserasque aures obtundit et ipsum</l>
             
               <l n="5.272.4"> Diffindet medio jam cerebrum in capite.</l>
             
               <l n="5.272.5">Isti parce etiam vetulae, collata videtur</l>
             
               <l n="5.272.6"> Quae tecum vocis prorsus habere nihil.</l>
             
               <l n="5.272.7">Optimus in re omni modus est, scis et caput isti</l>
             
               <l n="5.272.8"> Esse arti, <emph>ne quid</emph>, Postume, <emph>dedeceat</emph>.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>273. Ad Corvinum. Vaticinium de lingua Latina.</head>
               <l n="5.273.1">Scita vides Pario sapientum in marmore scripta,</l>
             
               <l n="5.273.2"> Posset ne quidquam longa abolere dies.</l>
             
               <l n="5.273.3">Frustra: signa manent non intellecta, tuemur</l>
             
               <l n="5.273.4"> Et cassas rerum (res latet ipsa) notas.</l>
             
               <l n="5.273.5">Fata prement nostros eadem, Corvine, libellos,</l>
             
               <l n="5.273.6"> Hasque videns aetas postera litterulas:</l>
             
               <l n="5.273.7">Haec, dicet, verbis olim sunt scripta Latinis,</l>
             
               <l n="5.273.8"> Non noscet, sibi quid verba Latina velint.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>274. In negantem, quaedam verba esse usquam in Tullio.</head>
               <l n="5.274.1">"Tullius hoc nusquam scripsit?" bona verba
              <note place="foot" n="29">bona verba] <emph>seu </emph>meliora loquere
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            ; vereris, </l>
             
               <l n="5.274.2"> Non tibi ne id memori fugerit ex animo?</l>
             
               <l n="5.274.3">Multa cadunt oblita, olim quae legeris: aevum</l>
             
               <l n="5.274.4"> Delet praeduro sculpta vel in lapide.</l>
             
               <l n="5.274.5">Quid, cerebro in molli quae sunt vix pressa fugaci,</l>
             
               <l n="5.274.6"> Umbra velut, vana et somnia, nempe nota?</l>
             
               <l n="5.274.7">Haec tu firma putas? Audes et dicere "nusquam est"</l>
             
               <l n="5.274.8"> Quod sibi mens lectum fors tamen haud meminit?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>275. Ad Ponticum molestum recitatorem.</head>
               <l n="5.275.1">Voce ista recites magni si carmen Homeri,</l>
             
               <l n="5.275.2"> Ille pater vatum, Pontice, displiceat.</l>
             
               <l n="5.275.3">Quid tua cum recitas? Quid cum sine fine, modoque?</l>
             
               <l n="5.275.4"> Quot simul a rebus laedimur, heu miseri!</l>
             
               <l n="5.275.5">Odimus et quidquid Musarum est: jamque timemus</l>
             
               <l n="5.275.6"> Perdi tormento, quot sumus, horribili,</l>
             
               <l n="5.275.7">Cui par non Siculi quondam invenere tyranni,</l>
             
               <l n="5.275.8"> Dum vivos lentis ignibus excruciant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>276. In grammaticum suae artis ignarum.</head>
               <l n="5.276.1">Quae vis cumque roga, dicet mire omnia Quintus,</l>
             
               <l n="5.276.2"> Dummodo, quam tractat, ne quid in arte roges.</l>
             
               <l n="5.276.3">Philosophus, rhetor, vates et quidlibet; unus</l>
             
               <l n="5.276.4"> Nescit, ait quas se tradere, litterulas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>277. Ad Postumum iis, quae scripserit, auditores colligentem.</head>
               <l n="5.277.1">Quae scripsti, audiri vis atque audita placere;</l>
             
               <l n="5.277.2"> Quid, si audita magis, Postume, displiceant?</l>
             
               <l n="5.277.3">Et coetu dicare virum ad tua verba vocato,</l>
             
               <l n="5.277.4"> Stultitiae testes ipse vocasse tuae?</l>
             
               <l n="5.277.5">Id mihi ego metuo, vix soli et solus amico</l>
             
               <l n="5.277.6"> Interdum, timide pol, mea scripta lego.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>278. In malum scriptorem.</head>
               <l n="5.278.1">Cur tua non placeant, quaeris, mihi scripta, Menisce?</l>
             
               <l n="5.278.2"> Nimirum hoc, veterum quod mihi scripta placent.</l>
             
               <l n="5.278.3">Adsuetus frugi Grajae, frugique Latinae</l>
             
               <l n="5.278.4"> Haud possum pappos ferre, Menisce, tuos.</l>
             
               <l n="5.278.5">Mirari et strepitus fatuos et inania verba,</l>
             
               <l n="5.278.6"> Et perterricrepos, at sine mente sonos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>279. Ad Levinum de illius carmine.</head>
               <l n="5.279.1">Egregium promis carmen, Levine, tuisque,</l>
             
               <l n="5.279.2"> Legi quae toties, omnibus absimile.</l>
             
               <l n="5.279.3">Gracculus et Phoenix nido non prodit eodem,</l>
             
               <l n="5.279.4"> Tam dispar foetus dispari ab ingenio est.</l>
             
               <l n="5.279.5">Quid vis? Mendacem dicam te nunc semel esse,</l>
             
               <l n="5.279.6"> Mendacem toties anne fuisse prius?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>280. Ad Rufum. De ejus carmine.</head>
               <l n="5.280.1">Non res, verba mihi placuere in carmine tantum,</l>
             
               <l n="5.280.2"> Rufe, tuo, cultus ceu mihi saepe placet.</l>
             
               <l n="5.280.3">Quae culta est mulier, morbosa et foeda putatur,</l>
             
               <l n="5.280.4"> Inque auro et gemmis displicet omnigenis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>281. Ad geometram versus ineleganter scribentem.</head>
               <l n="5.281.1">Mensuras, numeros tractas, geometra, perite,</l>
             
               <l n="5.281.2"> Non has mensuras, non tamen hos numeros,</l>
             
               <l n="5.281.3">Quos Pindo super aërio docet altus Apollo,</l>
             
               <l n="5.281.4"> Celsa ubi sanctarum sunt loca Pieridum,</l>
             
               <l n="5.281.5">Quo niti frustra noli: magnus geometra</l>
             
               <l n="5.281.6"> Ne dici vates futilis incipias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>282. Ad Antonium, qui in sacris fastis pro Raymundo Nonnato scripsit Raymundum
            Coesonem.</head>
               <l n="5.282.1">Casca male, Antoni, revocas cur verba? Suo cur</l>
             
               <l n="5.282.2"> Non quo nunc pollet, nomine quidque vocas?</l>
             
               <l n="5.282.3">Nonnato est nomen Raymundo. Dic mihi, Coeso</l>
             
               <l n="5.282.4"> Unde iste in fastis tam vetus exoritur?</l>
             
               <l n="5.282.5">Cognomen mutas; cur non et nomen? Id usquam</l>
             
               <l n="5.282.6"> Non vidi antiquo nomen ego in lapide.</l>
             
               <l n="5.282.7">Expecto, nequid non prisco more loquaris,</l>
             
               <l n="5.282.8"> Christi etiam e fastis nomen ut ejicias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>283. Varus aeliae conjugi de funebri Indorum ritu picto.</head>
               <l n="5.283.1">Vir jacet ecce rogo impositus; festinat eodem</l>
             
               <l n="5.283.2"> Una viro dulci nupta futura comes.</l>
             
               <l n="5.283.3">Nec pallet, verso absistit nec territa vultu,</l>
             
               <l n="5.283.4"> Et flammam gaudens irruit in mediam.</l>
             
               <l n="5.283.5">Stant aliae circum flentes, pudibundaque celant</l>
             
               <l n="5.283.6"> Ora, dolent, pariter non licuisse mori.</l>
             
               <l n="5.283.7">Haec ubi tanta fides? Procul hinc, procul, aelia, longe</l>
             
               <l n="5.283.8"> Litus ubi Eoo tunditur Oceano.</l>
             
               <l n="5.283.9">Sic ait ac gemitum Varus dedit: aelia ocellos</l>
             
               <l n="5.283.10"> Dejecit tacitae conscia nequitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>284. Ad Varum de ejus carmine amatorio.</head>
               <l n="5.284.1">Hirtus amor tuus est, trux, efferus, horret amantis</l>
             
               <l n="5.284.2"> Triste, Vari, tetris carmen imaginibus.</l>
             
               <l n="5.284.3">Talis Trinacria quondam Poliphemus ab aetna</l>
             
               <l n="5.284.4"> Cantabat fluctus versus ad aequoreos,</l>
             
               <l n="5.284.5">Et saeva indomitos jactabat voce furores,</l>
             
               <l n="5.284.6"> (Non Venus in verbis, non lepor ullus erat).</l>
             
               <l n="5.284.7">Risit Acis, risit claro Galatea cachinno</l>
             
               <l n="5.284.8"> Tam duri foedam carminis illecebram.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>285. In Fusium saltatorem.</head>
               <l n="5.285.1">Fusius in scena foedos modo saltat amores,</l>
             
               <l n="5.285.2"> Hoc uno est actor mirus et in genere,</l>
             
               <l n="5.285.3">Quem possit, fateor, meretrix laudare proterva,</l>
             
               <l n="5.285.4"> Moechus et obscoenis notus adulteriis.</l>
             
               <l n="5.285.5">Romae pars melior spernitque, oditque, pudorem</l>
             
               <l n="5.285.6"> Turpi etiam a mimo poscit et ingenuum,</l>
             
               <l n="5.285.7">Nec quaerit, deceat quas illum ostendere, sed quas</l>
             
               <l n="5.285.8"> Res deceat sanctos cernere Romulidas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>286. Qualis orator esse velit.</head>
               <l n="5.286.1">Fit res parva ingens, ingens fit parva loquenti,</l>
             
               <l n="5.286.2"> Rhetor qui mirus dicitur, Hermogene;</l>
             
               <l n="5.286.3">aequa mihi rebus contingat dicere, malim,</l>
             
               <l n="5.286.4"> Quaeque suum et teneat res mihi dicta modum.</l>
             
               <l n="5.286.5">Esse cavo nolim, nec curvo, quod male fallat,</l>
             
               <l n="5.286.6"> Esse velim plano sed similis speculo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>287. Ad Musas.</head>
               <l n="5.287.1">Hic nubes captat, tellure hic reptat in ima,</l>
             
               <l n="5.287.2"> Rarus et est medias qui sciat ire vias.</l>
             
               <l n="5.287.3">Has mi, oro, Musae faciles monstrate: poetas</l>
             
               <l n="5.287.4"> Odi ego praevalidos, odi ego languidulos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>288. Ad convivatorem mala carmina recitantem.</head>
               <l n="5.288.1">Das coenam, simul et recitas tua carmina: coenam</l>
             
               <l n="5.288.2"> Corrumpis foede praebitor ipse tuam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>289. In idem argumentum.</head>
               <l n="5.289.1">Et coenam praebes, recitas et carmina; suavis</l>
             
               <l n="5.289.2"> Coena mihi est, laedor, Postume, carminibus.</l>
             
               <l n="5.289.3">Quid remedi est? Aures obturem ut scilicet ante,</l>
             
               <l n="5.289.4"> Dein conviva tibi surdus ut adveniam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>290. Aliud.</head>
               <l n="5.290.1">Tolle dapes, carmen potius vel tolle molestum,</l>
             
               <l n="5.290.2"> Appositis odi mixta venena cibis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>291. Poetae unici imagini subscriptum.</head>
               <l n="5.291.1">"Magnum" monstrifice scripsi "Mare". Cedite, Graji</l>
             
               <l n="5.291.2"> Scriptores, uni cedite, Romulei.</l>
             
               <l n="5.291.3">Nulli ego sum similis vatum, quotcumque fuerunt,</l>
             
               <l n="5.291.4"> Quotquot erunt, similis nemo erit hercle mihi.</l>
             
               <l n="5.291.5">Omnes deme alias mihi laudes, invida turba</l>
             
               <l n="5.291.6"> Haec satis est, cunctis quod feror absimilis;</l>
             
               <l n="5.291.7">Dicar et ingenii parva rate per "Mare magnum"</l>
             
               <l n="5.291.8"> Errasse haud ullo vel duce, vel comite.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>292. De mercede cantoribus ac poetis constituta.</head>
               <l n="5.292.1">Cur magna est merces cantori, parva poetae?</l>
             
               <l n="5.292.2"> Ingenio hic, brutis auribus ille placet.</l>
             
               <l n="5.292.3">Brutas ille aures nusquam non invenit: usquam</l>
             
               <l n="5.292.4"> Hic raro sapiens invenit ingenium.</l>
             
               <l n="5.292.5">Judice digna suo est merces, quam solvat asellus,</l>
             
               <l n="5.292.6"> Ut bonus auriculis, sic malus ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>293. Ad Corvinum, poesim prae historia contemnentem.</head>
               <l n="5.293.1">Esse meras dicis nugas, Corvine, poesim,</l>
             
               <l n="5.293.2"> Nil ubi sit, possis dicere quod solidum.</l>
             
               <l n="5.293.3">Esse meras, fateor, nugas tibi, quem latet, intus</l>
             
               <l n="5.293.4"> Quidnam sub primo cortice deliteat.</l>
             
               <l n="5.293.5">Fabula, quae veri
              <note place="foot" n="30">veri] <bibl>Krša</bibl> : viri <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             est similis, morataque recte, 5</l>
             
               <l n="5.293.6"> Omnem fruge bona vincit at historiam.</l>
             
               <l n="5.293.7">Nec, quae facta semel sunt rerum, singula narrat,</l>
             
               <l n="5.293.8">
                  <emph>Morem</emph> aperit vitae sed mage perpetuum.</l>
             
               <l n="5.293.9">Hoc solidum est, dignum hoc, sapiens quod scire laboret,</l>
             
               <l n="5.293.10"> Securus, cursu quin fluat instabili.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>294. Ad Gallam de ejus laudatore.</head>
               <l n="5.294.1">Hunc tu, Galla, potes, potes hunc tu ferre sodalem,</l>
             
               <l n="5.294.2"> Usque onerat qui te laudibus innumeris?</l>
             
               <l n="5.294.3">De te qui toties tibi narrat mira, puellas</l>
             
               <l n="5.294.4"> Quam vincas omnes moribus et facie.</l>
             
               <l n="5.294.5">Et sibi quam placeas et quam sis digna placere,</l>
             
               <l n="5.294.6"> Nugarum et quidquid garrit ineptus amor.</l>
             
               <l n="5.294.7">Hunc tu ferre potes, quem sana mente sodales,</l>
             
               <l n="5.294.8"> Istas dum pergit dicere delicias,</l>
             
               <l n="5.294.9">Et tibi dum fatuis mulcet praecordia dictis,</l>
             
               <l n="5.294.10"> Saepe ira, risu saepius excipiunt?</l>
             
               <l n="5.294.11">Stultum, oro, cohibe tandem, ne te quoque, Galla,</l>
             
               <l n="5.294.12"> Aut ira, aut risu, qui sapit, excipiat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>295. Ad Leonillam de Hyla ejus proco.</head>
               <l n="5.295.1">Ambit Hylas ditem ac vetulam, gestitque venire</l>
             
               <l n="5.295.2"> Non thalamum, extremas at vafer in tabulas,</l>
             
               <l n="5.295.3">Utque diu sine te vivat, Leonilla, beatus,</l>
             
               <l n="5.295.4"> Paullisper tecum sustinet esse miser.</l>
             
               <l n="5.295.5">Insidias necdum sentis male cauta? Nec arces</l>
             
               <l n="5.295.6"> Instantem cano Vulturium capiti?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>296. Ad Corvinum flagitiosum remedii genus monstrantem.</head>
               <l n="5.296.1">Istam qui monstras aegro, Corvine, medelam,</l>
             
               <l n="5.296.2"> Uti qua nequeat ni malus et fatuus,</l>
             
               <l n="5.296.3">Dic brevius, morbo sic illum posse levari,</l>
             
               <l n="5.296.4"> Tecto ni renuat se dare praecipitem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>297. Ad Gallum improbum adolescentem, equos mirifice agitantem.</head>
               <l n="5.297.1">Ducis equos pulchre; mallem te ducere pulchre,</l>
             
               <l n="5.297.2"> Galle, queas, quavis nec ferus ire via.</l>
             
               <l n="5.297.3">Paret equus, spretis tibi mens at fertur habenis,</l>
             
               <l n="5.297.4"> Mirus equum domitor, te quoque, Galle, doma.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>298. Ad Pollam. De Lycota.</head>
               <l n="5.298.1">Pergis, Polla, tuum mihi tu laudare Lycotam;</l>
             
               <l n="5.298.2"> Pergo ego laudanti credere, Polla, nihil.</l>
             
               <l n="5.298.3">Somnus amor, somni est vel frater, somnia cernit</l>
             
               <l n="5.298.4"> Falsa sibi, narrat somnia falsa aliis.</l>
             
               <l n="5.298.5">Id bene qui norim, somno dum stertis in alto,</l>
             
               <l n="5.298.6"> Nil possum verbis credere, Polla, tuis.</l>
             
               <l n="5.298.7">Credam, ubi discusso fugient tua visa sopore,</l>
             
               <l n="5.298.8"> Si qua voles vigili dicere forte vigil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>299. Ad Pollam optimam foeminam, patientem, se ductari ab homine flagitioso.</head>
               <l n="5.299.1">Eximie caram qui te nunc ductat amator,</l>
             
               <l n="5.299.2"> Ductavit multas pol tibi dissimiles.</l>
             
               <l n="5.299.3">Queis, metuo, incipias similis ne forte putari,</l>
             
               <l n="5.299.4"> Atque levi fias fabula ne populo,</l>
             
               <l n="5.299.5">Et, quod habes famae nulli non culta bonorum,</l>
             
               <l n="5.299.6"> Iste malus cultor ne tibi surripiat.</l>
             
               <l n="5.299.7">Nec tu luce tua fidum ornes, Polla, sodalem,</l>
             
               <l n="5.299.8"> Ille tuis sed te dedecoret tenebris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>300. Ad Gelliam, dicentem, se nescire, quid sit amor.</head>
               <l n="5.300.1">Quid sit amor, nescis? Nemo id, pol, Gellia, nescit,</l>
             
               <l n="5.300.2"> Te coram flavus cum stetit Antigenes.</l>
             
               <l n="5.300.3">Flagrant ora, oculi ignescunt, se dextera dextrae</l>
             
               <l n="5.300.4"> Implicat, omnigena vox scatet illecebra;</l>
             
               <l n="5.300.5">His faede indomitum signis testaris amorem,</l>
             
               <l n="5.300.6"> Et nescis (proh di), Gellia, quid sit amor?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>301. In Gelliam, juvenum tantummodo virtutes laudantem.</head>
               <l n="5.301.1">Solam nimirum virtutem, Gellia, laudas,</l>
             
               <l n="5.301.2"> At solo est virtus pulchra tibi in juvene.</l>
             
               <l n="5.301.3">Externo formae ni se induat illa lepore,</l>
             
               <l n="5.301.4"> In se nil pretii, quo capiaris, habet.</l>
             
               <l n="5.301.5">Infelix! cupidis tantum ductaris ocellis,</l>
             
               <l n="5.301.6"> Et nequam es, virtus cum placet ipsa sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>302. Ad Phyllin, amores suos oculis prodentem.</head>
               <l n="5.302.1">Disce oculos nimium, disce, o, cohibere loquaces,</l>
             
               <l n="5.302.2"> Isthinc, Phylli, tuus et male prodit amor;</l>
             
               <l n="5.302.3">In caro vultum defigis Daphnide et haeres</l>
             
               <l n="5.302.4"> Uni sollicitis anxia luminibus.</l>
             
               <l n="5.302.5">Quid prodest blandis nequidquam parcere verbis?</l>
             
               <l n="5.302.6"> Nil opus est verbis, vultus ubi eloquitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>303. Ad Accam, Lycidae virtutes praedicantem.</head>
               <l n="5.303.1">Virtutem Lycidae miraris multa; Lycotae</l>
             
               <l n="5.303.2"> Virtutem, major sit licet, usque taces.</l>
             
               <l n="5.303.3">Virtute haud ulla nimirum duceris una</l>
             
               <l n="5.303.4"> Tantum, crede mihi, duceris a facie.</l>
             
               <l n="5.303.5">Cui pulchra est facies, nemo non magnus habetur,</l>
             
               <l n="5.303.6"> Qui caret hac, alga est vilior aequorea.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>304. Ad Phyllin, Vari lasciviam aequo animo ferentem.</head>
               <l n="5.304.1">Quam te dedecorant, quos tecum exercet, amores,</l>
             
               <l n="5.304.2"> Conventu Varus turpiter in medio!</l>
             
               <l n="5.304.3">Quam te dedecorant, spreto quae multa pudore</l>
             
               <l n="5.304.4"> Conventu in medio turpia verba jacit!</l>
             
               <l n="5.304.5">Ah! Pudeat probri, pudeat; longeque protervum</l>
             
               <l n="5.304.6"> Longe hinc, Phylli, caput, quam potes, ejicito.</l>
             
               <l n="5.304.7">Grande tibi est probrum, laedunt quae dicta pudicas,</l>
             
               <l n="5.304.8"> Quod sibi te tuto dicere posse putat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>305. Ad Corvinum bibliothecarium de ejus cultu.</head>
               <l n="5.305.1">Munditiem in cultu laudo, Corvine; decori</l>
             
               <l n="5.305.2"> Finem ultra, nolo, prodeat illa tamen.</l>
             
               <l n="5.305.3">Istaec mundities teneram, Corvine, puellam</l>
             
               <l n="5.305.4"> Quae deceat mire, dedecet hercle virum,</l>
             
               <l n="5.305.5">Praesertim cui sit deformis, foeda, vel ipsa</l>
             
               <l n="5.305.6"> Thersitae Graji deterior facies;</l>
             
               <l n="5.305.7">Praesertim docto, librorum in pulvere qui se</l>
             
               <l n="5.305.8"> Versari assidue nocte dieque crepet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>306. In hominem, leviora studia gravioribus anteponentem.</head>
               <l n="5.306.1">Hos tu, qui docte pingunt, sculpuntve, domosve</l>
             
               <l n="5.306.2"> aedificant, doctis omnibus anteferas?</l>
             
               <l n="5.306.3">His cedat vitae doctor, legumque peritus,</l>
             
               <l n="5.306.4"> Divinaeque adytum qui subit in sophiae?</l>
             
               <l n="5.306.5">Scite qui tractant lapides, formam atque colores,</l>
             
               <l n="5.306.6"> Magni; qui mores, jura, Deum, exigui?</l>
             
               <l n="5.306.7">Nugari hos, nebulas sectari et dicis inanes,</l>
             
               <l n="5.306.8"> Unus nugator maximus et nebulo?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>307. De Polla, profitente, se viris omnibus infensam esse.</head>
               <l n="5.307.1">Polla viris ait infensam se se omnibus aeque;</l>
             
               <l n="5.307.2"> Quid ni prorsum omnes oderit illa viros,</l>
             
               <l n="5.307.3">Tam laevos propter mores prorsum omnibus aeque</l>
             
               <l n="5.307.4"> Invisam se se quae videt esse viris?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>308. Ad Aulum deformem, delicias dicentem.</head>
               <l n="5.308.1">Tam foedus, tam deformis blandire puellis,</l>
             
               <l n="5.308.2"> Nec dubitas multas dicere delicias.</l>
             
               <l n="5.308.3">Ipse Paris nimium blandus male displicet; aequo</l>
             
               <l n="5.308.4"> Thersiten blandum quis feret, Aule, animo?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>309. De Polla, profitente, se viros odisse.</head>
               <l n="5.309.1">Polla viros odit; mirer, si diligat, omnes</l>
             
               <l n="5.309.2"> Infensos postquam redidit ipsa sibi;</l>
             
               <l n="5.309.3">Mirer, si mulier sapienti pectore dicat:</l>
             
               <l n="5.309.4"> Cunctis displiceo quod male, culpa mea est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>310. Ad Gallam, praeter modum blandam.</head>
               <l n="5.310.1">Quod multi dicunt de te, quod dicere nemo</l>
             
               <l n="5.310.2"> Audet, Galla, tibi, dicam equidem ingenue:</l>
             
               <l n="5.310.3">Cuique studes cupide nimium dum blanda placere,</l>
             
               <l n="5.310.4"> Haud ulli, sapiat qui modo, Galla, places.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>311. Ad Quintum de amici rebus minime sollicitum.</head>
               <l n="5.311.1">Seu bene contingat quidquam mihi, seu male, Quinte,</l>
             
               <l n="5.311.2"> Neutra tibi risum res ciet, aut lacrymas.</l>
             
               <l n="5.311.3">Quidquid id est, animo sortem audis aequus utramque,</l>
             
               <l n="5.311.4"> Nilque meum quod sit, credis, amice, tuum.</l>
             
               <l n="5.311.5">Hoc merui, de te cui semper plurima cura est?</l>
             
               <l n="5.311.6"> Hoc merui, mihi te qui miser antefero? </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>312. Ad Gelliam amantem inconsulto.</head>
               <l n="5.312.1">Judicio praecurrit amor tibi Gellia: peccat</l>
             
               <l n="5.312.2"> Hoc tuus et parvo in tempore desit amor.</l>
             
               <l n="5.312.3">Nempe ignara malum stulta arripis; inde repente</l>
             
               <l n="5.312.4"> Cogeris arreptum ponere gnara malum. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>313. Ad Quintum de ejus coma.</head>
               <l n="5.313.1">Ne nimium placeas longo tibi, Quinte, capillo;</l>
             
               <l n="5.313.2"> Longa magis nitido se juba fundit equo.</l>
             
               <l n="5.313.3">Exiguum decus est, nec vera in laude putandum,</l>
             
               <l n="5.313.4"> Quo collata hominem vincere bruta queunt. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>314. Ad Tullam viris imperantem.</head>
               <l n="5.314.1">Posse putat cuivis se quidvis Tulla jubere;</l>
             
               <l n="5.314.2"> Quod pulchrae faciunt, quod faciunt juvenes.</l>
             
               <l n="5.314.3">Pulchra fuit nunquam, juvenis jam desiit esse;</l>
             
               <l n="5.314.4"> Quid tum? Pulchra sibi est, Tulla sibi est juvenis.</l>
             
               <l n="5.314.5">Et jubet, at risu excipitur, quoties sua venti,</l>
             
               <l n="5.314.6"> Aeriae et nubes irrita jussa ferunt;</l>
             
               <l n="5.314.7">Mire animo quoties fidit, regnumque, potita</l>
             
               <l n="5.314.8"> Quo numquam est, stulte fingit inepta sibi. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>315. Ad Gallum. De ejus sodalibus.</head>
               <l n="5.315.1">Improbior quanto quisque est ac nequior, ille,</l>
             
               <l n="5.315.2"> Galle, tibi tanto carior esse solet.</l>
             
               <l n="5.315.3">Hoc satis est; qui sis, novi. Sibi quisque sodales</l>
             
               <l n="5.315.4"> Moribus et vita deligit assimiles. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>316.
              <note place="foot" n="31">(vide et hic pone epigr. sub n.o 329,
                lib. 7.) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Ad Ceselliam cultam inverecunde.</head>
               <l n="5.316.1">Ostendis populo nudas, Cesellia, mammas,</l>
             
               <l n="5.316.2"> Is totum et laxo pectus aperta sinu.</l>
             
               <l n="5.316.3">Imam et cervicem, strophio vittisque remotis,</l>
             
               <l n="5.316.4"> Et scapulas, dorsum detegis et medium.</l>
             
               <l n="5.316.5">Tamne juvat dici formosam, quolibet istam</l>
             
               <l n="5.316.6"> Mercari ut laudem non renuas pretio?</l>
             
               <l n="5.316.7">Nec renuas dici foedo vel fornice digna,</l>
             
               <l n="5.316.8"> Dum, quocumque venis, pulchra vocere tamen.</l>
             
               <l n="5.316.9">Hoc studium est solum; furor, Evias, hic tibi solus</l>
             
               <l n="5.316.10"> Commotam stimulis mentem agit assiduis.</l>
             
               <l n="5.316.11">Hoc modo contingat, mulier queis fertur honesta,</l>
             
               <l n="5.316.12"> Fama, decus, verax gloria negligitur. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>317. Ad Marcum. De Herophila.</head>
               <l n="5.317.1">Herophilen fac, Marce, colas, mireris, amesque,</l>
             
               <l n="5.317.2"> Esse alga ut vili vilior incipias.</l>
             
               <l n="5.317.3">Hoc habet Herophile: spernit, vel spernitur, ardet</l>
             
               <l n="5.317.4"> Qui fugiunt, odit quos semel arripuit.</l>
             
               <l n="5.317.5">Sic petit ac petitur frustra, sic torquet amicos,</l>
             
               <l n="5.317.6"> Ipsam se misere sic misera excruciat. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>318. Ad Postumum Corvini laudatorem</head>
               <l n="5.318.1">Corvinum immodice tollis coelum super altum,</l>
             
               <l n="5.318.2"> Et falsas veris laudibus accumulas.</l>
             
               <l n="5.318.3">Quarum nullam equidem credo, discernere quando
              <note place="foot" n="32">quando] <bibl>Krša</bibl> : quarum
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="5.318.4"> Haud possum quid tu scilicet addideris.</l>
             
               <l n="5.318.5">Istam aufer pompam verborum: dic, habet in se</l>
             
               <l n="5.318.6"> Ille quid egregium, Postume, simpliciter.</l>
             
               <l n="5.318.7">Qui narrat majora fide laudator ineptus,</l>
             
               <l n="5.318.8"> Quemque ornat nil non dicit habere boni,</l>
             
               <l n="5.318.9">Non decus illi hominum, quem dis coelestibus aequat,</l>
             
               <l n="5.318.10"> Sed risum, infestam quaerit et invidiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>319. Ad Aulum de Aegles rusticitate.</head>
               <l n="5.319.1">Culta aliis, uni tibi rustica dicitur Aegle,</l>
             
               <l n="5.319.2"> Aspera congressus quod fugit, Aule, tuos.</l>
             
               <l n="5.319.3">Nempe istos metuit mores et dicta proterva,</l>
             
               <l n="5.319.4"> Quae bonus aversa respuit aure pudor.</l>
             
               <l n="5.319.5">Hanc tu carpe, licet, quam vis: ea sidera in alta</l>
             
               <l n="5.319.6"> Digna meo est ferri carmine rusticitas. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>320. Ad Ponticum.</head>
               <l n="5.320.1">Anglum nempe doces Romae loca; te simul Anglus</l>
             
               <l n="5.320.2"> Romanam interea dedecet iste fidem.</l>
             
               <l n="5.320.3">Dat nummos, demitque bonos tibi, Pontice, mores,</l>
             
               <l n="5.320.4"> Nequitiae in partem cogit et ire suae.</l>
             
               <l n="5.320.5">Vel Cresi tibi donet opes; mercaris, amice,</l>
             
               <l n="5.320.6"> Crede mihi, magnis turpiter exigua. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>321. Ad Gallum de Eugenide, mortua in ipso flore aetatis.</head>
               <l n="5.321.1">Parce insperato praereptam dicere letho,</l>
             
               <l n="5.321.2"> Parce malum fatis crimen et objicere.</l>
             
               <l n="5.321.3">Quae tecum vixit lustro pulchra Eugenis uno,</l>
             
               <l n="5.321.4"> Mire vivacem, Galle, fuisse reor.</l>
             
               <l n="5.321.5">Credideram tot laeva etenim tua dicta ferentem,</l>
             
               <l n="5.321.6"> Factaque, vix unum vivere posse diem. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>322. De Gellio, ducta uxore, cum foeminis liberius agente.</head>
               <l n="5.322.1">Uxorem duxit quod Gellius, omnia credit</l>
             
               <l n="5.322.2"> Tuta sibi, taedas nec timet Idalias.</l>
             
               <l n="5.322.3">Nec studet externi stimulos avertere amoris,</l>
             
               <l n="5.322.4"> Icta malum ne mens proruat ad facinus.</l>
             
               <l n="5.322.5">Blandior appellat, pulchras spectatque puellas,</l>
             
               <l n="5.322.6"> Et dextram dextrae conserit assiduus.</l>
             
               <l n="5.322.7">Vidi haec et mecum: Non uni, ast omnibus iste</l>
             
               <l n="5.322.8"> Se credit junctum foedere conjugii. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>323. Joannes Philippo eum laudare nolenti.</head>
               <l n="5.323.1">Qui laudas alios, cur me laudare merentem</l>
             
               <l n="5.323.2"> Abnuis, ingenio victe Philippe meo?</l>
             
               <l n="5.323.3">Magnus ego ni sim, parvus dicare, necesse est,</l>
             
               <l n="5.323.4"> Tu, quem cantando vici ego magnifice.</l>
             
               <l n="5.323.5">Crede, tuae si vis laudi servire, locato</l>
             
               <l n="5.323.6"> Carminibus coeli me super astra tuis.</l>
             
               <l n="5.323.7">Victori victus quantum largitur honoris,</l>
             
               <l n="5.323.8"> Opprobrii tantum detrahet ipse sibi. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>324. Ad Gelliam faciem pileolo celantem.</head>
               <l n="5.324.1">Quam decet iste tuus te cultus, Gellia, celat</l>
             
               <l n="5.324.2">Pulcher ubi mediam pileolus faciem.</l>
             
               <l n="5.324.3">Fac totam prorsus celet; magis hercle decebit,</l>
             
               <l n="5.324.4"> Et magis aetatis tristia damna teget. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>325.
              <note place="foot" n="33">(v. ep. sub n.o 316.)
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Ad Leonillam. De cultu inverecundo.</head>
               <l n="5.325.1">Ostendis populo totas, Leonilla, mamillas,</l>
             
               <l n="5.325.2"> Isque velut scisso Moenas aperta sinu.</l>
             
               <l n="5.325.3">Tamne juvat dici formosam, nulla pudoris</l>
             
               <l n="5.325.4"> Ut jam (proh Divum numina!) sit ratio?</l>
             
               <l n="5.325.5">Cur non plura etiam, cur non prorsum omnia nudas,</l>
             
               <l n="5.325.6"> Quidquam ne pulchro in corpore deliteat?</l>
             
               <l n="5.325.7">Quid deceat, quid non, quaerunt, curantque pudicae;</l>
             
               <l n="5.325.8"> Cura tibi est una atque unica, quid placeat. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>326. Ad Leonillam flagitiosi juvenis laudatricem.</head>
               <l n="5.326.1">Egregium dicis juvenem, Leonilla, puellas</l>
             
               <l n="5.326.2"> Usque malis blandus qui petit illecebris,</l>
             
               <l n="5.326.3">Cui Venus imperitat, quem frangit foeda libido,</l>
             
               <l n="5.326.4"> Mollem animi, enervi corpore languidulum.</l>
             
               <l n="5.326.5">Tam nequam juvenem, egregium quaecumque vocavit,</l>
             
               <l n="5.326.6"> Crede mihi, mulier nil habet egregium. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>327. Ad Gelliam, nimis fastidiose de hominibus judicantem.</head>
               <l n="5.327.1">Hic tibi verbosus, verborum hic pauper et infans,</l>
             
               <l n="5.327.2"> Hic macer, hic pinguis dicitur esse nimis,</l>
             
               <l n="5.327.3">Nemo non animi, nemo non turpis abundat,</l>
             
               <l n="5.327.4"> Corporis, aut parti deficit ex aliqua.</l>
             
               <l n="5.327.5">Hinc odio est quivis; jam vir, jam foemina prorsum,</l>
             
               <l n="5.327.6"> Judice te, ferri, Gellia, nulla potest.</l>
             
               <l n="5.327.7">Ipsam te miror, quod fers, cui demere certe</l>
             
               <l n="5.327.8"> Multa bonus judex, addere multa velit. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>328. De Varo, amicum curru tollere nolente.</head>
               <l n="5.328.1">Varus parcit equis, tolli si est usus amico;</l>
             
               <l n="5.328.2"> Nil parcit, quoties utitur ipse sibi.</l>
             
               <l n="5.328.3">Solum nimirum sibi se se ducit amicum,</l>
             
               <l n="5.328.4"> Nullam aliam, hanc praeter, novit amicitiam.</l>
             
               <l n="5.328.5">Nescit et infelix, quam sit jucunda voluptas,</l>
             
               <l n="5.328.6"> Mutuus, officio qui bene certat, amor. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>329. De Acca virum fugiente juste, sed indecore.</head>
               <l n="5.329.1">Acca virum fugit; possim ignovisse, relicto,</l>
             
               <l n="5.329.2"> Si Varum hic etiam linqueret illa, viro.</l>
             
               <l n="5.329.3">Ipsa suos secum sed quando avexit amores,</l>
             
               <l n="5.329.4"> Irascor, quod sic fugerit Acca virum.</l>
             
               <l n="5.329.5">Nempe ferum fugiat, sed famae opprobria vitet.</l>
             
               <l n="5.329.6"> Non fuga, sed socius displicet ille fugae. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>330. De vidua pallente.</head>
               <l n="5.330.1">Credo equidem, rapto maeret Leonilla marito,</l>
             
               <l n="5.330.2"> Cor penitum ingenti saucia tristitia,</l>
             
               <l n="5.330.3">Multus at exangui est viduae quod pallor in ore,</l>
             
               <l n="5.330.4"> Fit (laudem id quisnam dixerit eximiam?).</l>
             
               <l n="5.330.5">Haud luctu, sed quod metuens convicia vulgi,</l>
             
               <l n="5.330.6"> Non audet minio pingere, ut ante, genas. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>331. De laude ingenii homini nefario attributa.</head>
               <l n="5.331.1">Ingenio dicis praestantem, seque, sodalem</l>
             
               <l n="5.331.2"> Atque suum certo qui dedit exitio,</l>
             
               <l n="5.331.3">Atque humana furens pedibus, divinaque jura</l>
             
               <l n="5.331.4"> Obtrivit, sceleris dux malus atque comes.</l>
             
               <l n="5.331.5">Ingenium possem saltem damnare pusillum,</l>
             
               <l n="5.331.6"> Partem aliquam et culpae dicere stultitiam!</l>
             
               <l n="5.331.7">Id fieri haud pateris, cum coeli ad sidera tollis</l>
             
               <l n="5.331.8"> Mirandum immodicis laudibus ingenium. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>332. Ad Aulum de Phyllidis levitate.</head>
               <l n="5.332.1">Regnabas, nunc regna alius tenet, inde tenebit</l>
             
               <l n="5.332.2"> Tertius et quartus, qui novus adveniet:</l>
             
               <l n="5.332.3">Usque recens placet, Aule: recens qui desiit esse,</l>
             
               <l n="5.332.4"> Hinc, ni vult sperni, protinus aufugiat.</l>
             
               <l n="5.332.5">Vana leves tantum Phyllis meditatur amores;</l>
             
               <l n="5.332.6"> Odit constantis pondus amicitiae. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>333. Ad Aulum, de re ignota contendentem.</head>
               <l n="5.333.1">Ignotum ambobus, de quo contendimus, Aule, est,</l>
             
               <l n="5.333.2"> Pauca loqui praestat, vel magis, Aule, nihil.</l>
             
               <l n="5.333.3">Rideri possit nostrum quod dicet utervis;</l>
             
               <l n="5.333.4"> Si taceat, nulla est causa futura joci.</l>
             
               <l n="5.333.5">Hoc mihi ego malo: ni vis parere sodali,</l>
             
               <l n="5.333.6"> Dicta crepa famae tu nocitura tuae. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>334. Ad Aulum, cur eum fugiat.</head>
               <l n="5.334.1">Cur male te fugiam, quaeris? Quia displicet, Aule,</l>
             
               <l n="5.334.2"> Quidquid agis rerum, quidquid et eloqueris.</l>
             
               <l n="5.334.3">Id cur displiceat, quaeris? Pol dicere causam</l>
             
               <l n="5.334.4"> Haud possum, possum at dicere, sic fieri;</l>
             
               <l n="5.334.5">Et nolim et doleo fieri, sed plurima conans,</l>
             
               <l n="5.334.6"> Ne fiat, possum non tamen efficere.</l>
             
               <l n="5.334.7">Quod superest, fugio, miserum ne laedere pergat</l>
             
               <l n="5.334.8"> Quidquid agis rerum, quidquid et eloqueris. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>335. Ad Aulum, de se se usurpantem Virgilianum illud "Parcere subjectis et debellare
            superbos".</head>
               <l n="5.335.1">Parcere subjectis et debellare superbos,</l>
             
               <l n="5.335.2"> Dicis, te genti Romuleae similem,</l>
             
               <l n="5.335.3">Quanto at Romulea minor es tu gente, proterva</l>
             
               <l n="5.335.4"> Istaec vox tanto te decet, Aule, minus.</l>
             
               <l n="5.335.5">Subjiciat quisquam vir se tibi, qui modo se se</l>
             
               <l n="5.335.6"> Cogitat, inque animo noverit esse virum?</l>
             
               <l n="5.335.7">Nonne pati quidvis praestat, quam cedere inerti</l>
             
               <l n="5.335.8"> Sponte sua et flexo procubuisse genu?</l>
             
               <l n="5.335.9">Bella para; malo vinci, veniaque carere,</l>
             
               <l n="5.335.10"> Ultro quam tali me tibi subjicere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>336. De Gellia, querenti sibi virum zelotypum contigisse.</head>
               <l n="5.336.1">Zelotypum esse virum queritur sibi Gellia; caram</l>
             
               <l n="5.336.2"> Gellia nimirum se dolet esse viro.</l>
             
               <l n="5.336.3">Uxor cara sua est cui namque hoc tempore, spretam</l>
             
               <l n="5.336.4"> Quisquis non animo deferit immemori,</l>
             
               <l n="5.336.5">Neglectam et patitur cui vult se tradere amanti,</l>
             
               <l n="5.336.6"> Is solet hoc dici tempore zelotypus. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>337. Ad Gallam de ejus simulatione.</head>
               <l n="5.337.1">Nunc lacrymas, verso risum nunc incipis ore,</l>
             
               <l n="5.337.2"> Et mutas vultum quo placet usque modo.</l>
             
               <l n="5.337.3">Non aeque Proteus se se vafer ille solebat.</l>
             
               <l n="5.337.4"> Formarum omnigena condere sub specie.</l>
             
               <l n="5.337.5">Quae sis, Galla, tibi tu scis: ego dicere tantum,</l>
             
               <l n="5.337.6"> Galla, queo, cui tu te facias similem. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>338. Ad Quintum de saltatione impudica in theatro exhibita.</head>
               <l n="5.338.1">Qui deceant motus vix foedum, Quinte, lupanar,</l>
             
               <l n="5.338.2"> Ostendi hos denso nempe vides populo,</l>
             
               <l n="5.338.3">Atque rapi sacram forma praestante puellam,</l>
             
               <l n="5.338.4"> Et longis victam cedere blanditiis.</l>
             
               <l n="5.338.5">Lege nihil fieri; raptorem haud pendere poenas,</l>
             
               <l n="5.338.6"> Ille homines quamvis laeserit atque deos.</l>
             
               <l n="5.338.7">Haec tu, Quinte, vides? Haec fers? Haec, improbe, laudas?
              <note place="foot" n="34">Lege nihil fieri; raptorem haud pendere poenas, / Ille
                homines quamvis laeserit atque deos / Haec tu, Quinte, vides? Haec fers? Haec,
                improbe, laudas?] <bibl>Krša</bibl> : Lege nihil fieri; raptorem haud pendere
                poenas, / Haec tu, Quinte, vides? Haec fers? Haec, improbe, laudas?
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="5.338.8"> Ambabus parcis plaudere nec manibus?</l>
             
               <l n="5.338.9">Sibila nunc cessant: promentur scilicet olim,</l>
             
               <l n="5.338.10"> Si quis erit, virtus quem regat una, chorus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>339. Ad Quintum, majora viribus aggredientem.</head>
               <l n="5.339.1">Nil non perpetuo moliris, Quinte, labore,</l>
             
               <l n="5.339.2"> Ut venias clarum nomen in ore virum.</l>
             
               <l n="5.339.3">Parvum, operi magno nec par sed, Quinte, labascit,</l>
             
               <l n="5.339.4"> Ingenium et nisu deficit in medio,</l>
             
               <l n="5.339.5">Saxum urges tamen usque adverso, Sisyphe, monte,</l>
             
               <l n="5.339.6"> Praeceps quod prono volvitur inde jugo.</l>
             
               <l n="5.339.7">Menti pone modum cupidae, compesce furentem</l>
             
               <l n="5.339.8"> Sanus ventoso in pectore gloriolam.</l>
             
               <l n="5.339.9">Quandoquidem, quae vis, non es potis, incipe tandem</l>
             
               <l n="5.339.10"> Velle tibi haec tantum, quae potes efficere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>340. Ad Gelliam eximiae tantum pulchritudinis amatricem.</head>
               <l n="5.340.1">Est aliquid, praeter faciem
              <note place="foot" n="35">praeter faciem] faciem<add resp="ed">2</add> praeter<add resp="ed">1</add>
                     <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             quod possit amari,</l>
             
               <l n="5.340.2"> aetatem et praeter, Gellia, floridulam;</l>
             
               <l n="5.340.3">Sed nihil est faciem praeter quod possit amari,</l>
             
               <l n="5.340.4"> aetatem et praeter, Gellia, stulta, tibi;</l>
             
               <l n="5.340.5">Cui natura oculos large dedit; haud dedit, uno</l>
             
               <l n="5.340.6"> Quo dotes animi cernimus, ingenium. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>341. Ad Glyconem, obtrectantem cuidam post ejus digressum.</head>
               <l n="5.341.1">Praesentem laudas, digressum, perdite, culpas,</l>
             
               <l n="5.341.2"> Averso tantum fortis in hoste, Glycon.</l>
             
               <l n="5.341.3">Magnanimus conferre manum solet obvius ultro,</l>
             
               <l n="5.341.4"> Atque palam pulchro proelia Marte gerit,</l>
             
               <l n="5.341.5">Devitat pugnam timidus, vulnusque dolosa</l>
             
               <l n="5.341.6"> Furtivum tergo devius arte parat. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>342. Ad Gelliam, post longum tempus sciscitantem, quid soror peperisset?</head>
               <l n="5.342.1">Quid soror ediderit, nescis, tua? Stulta rogare id</l>
             
               <l n="5.342.2"> Tempore post multo, Gellia, nec dubitas?</l>
             
               <l n="5.342.3">Edidit illa marem se dignum; quam tua vincit</l>
             
               <l n="5.342.4"> Te soror et natos vincat ut ille
              <note place="foot" n="36">ille] illa <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             tuos. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>343. Ad Postumum. De Phyllide.</head>
               <l n="5.343.1">Hirtum animi nulli non praefert Phyllis Amyntam;</l>
             
               <l n="5.343.2"> Quam magis est asper, tam magis ille placet.</l>
             
               <l n="5.343.3">Melle aliae, capitur tetro tamen illa veneno,</l>
             
               <l n="5.343.4"> Et rerum inversis legibus odit, amat.</l>
             
               <l n="5.343.5">At bene habet: talem qui spernit, dignus amari
              <note place="foot" n="37">amari] <bibl>Krša</bibl> : amore <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             est; 5</l>
             
               <l n="5.343.6"> Esse odio, talem, Postume, quisquis amat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>344. In semidoctum.</head>
               <l n="5.344.1">Curas multa nimis, nil non vis scire: Quid ergo?</l>
             
               <l n="5.344.2"> Attingis rerum plurima, pauca tenes.</l>
             
               <l n="5.344.3">Indoctum nec te possum, nec dicere doctum,</l>
             
               <l n="5.344.4"> Horum sed quiddam, quidquid id est, medium.</l>
             
               <l n="5.344.5">Quidquid id est, certe perparvum, perque pusillum,</l>
             
               <l n="5.344.6"> Quod de te nolis dicere sponte tua,</l>
             
               <l n="5.344.7">Quodque alii de te cum dicunt, cogeris, Aule,</l>
             
               <l n="5.344.8"> Irasci ac totis erubuisse genis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>345. De Cimarosa exploso.</head>
               <l n="5.345.1">Cimarosa dici placuit, nunc displicet urbi:</l>
             
               <l n="5.345.2"> Urbs levis est? Artem nescit an ille suam?</l>
             
               <l n="5.345.3">Nescit, qui scibat nuper tam multa, doceri</l>
             
               <l n="5.345.4"> Ipsa mirifice visus ab Harmonia?</l>
             
               <l n="5.345.5">Urbs levis est; omni magis est urbs mobilis aura;</l>
             
               <l n="5.345.6"> Nec stat, judicio sed natat usque suo.</l>
             
               <l n="5.345.7">Priscaque si dentur, quaerit nova; si nova dentur,</l>
             
               <l n="5.345.8"> Nauseat atque iterum vult sibi prisca dari.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>346. Ad Postumum in ludo et joco philosophantem.</head>
               <l n="5.346.1">Laetifico in coetu venaris, Postume, verba,</l>
             
               <l n="5.346.2"> Dicta Stagiraeam pendis et ad trutinam.</l>
             
               <l n="5.346.3">Et carpis, temere fusum quod mente soluta est,</l>
             
               <l n="5.346.4"> Non omnes veri si quid habet numeros.</l>
             
               <l n="5.346.5">Nempe locus nescis et res quod postulat, ista et
              <note place="foot" n="38">et] <bibl>Krša</bibl> : est <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             5</l>
             
               <l n="5.346.6"> In ludo atque joco quam gravis est sophia
              <note place="foot" n="39">sophia] <bibl>Krša</bibl> : trutina <emph>Radelja
              </emph>
                  </note>
            ,</l>
             
               <l n="5.346.7">Nescis; quique putas in multis te sapere unum,</l>
             
               <l n="5.346.8"> In multis unus desipis eximie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>347. Ad Postumum, a quo indocilis dictus est.</head>
               <l n="5.347.1">Indocilis dicor, quem sentis, Postume, nunquam</l>
             
               <l n="5.347.2"> Velle tuo quidquam credere judicio.</l>
             
               <l n="5.347.3">Forsitan indocilis tute es, qui credere nunquam</l>
             
               <l n="5.347.4"> Mi vis, esse tuum futile judicium.</l>
             
               <l n="5.347.5">Hoc mihi si docilis credas, qui dicor, amice,</l>
             
               <l n="5.347.6"> Indocilis, dicar jam catus ac sapiens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>348. Ad Postumum acrem eorum, quae a quoque aguntur, investigatorem.</head>
               <l n="5.348.1">Quid quis agat passim vestigas nare sagaci,</l>
             
               <l n="5.348.2"> Inventum et lucem protrahis in mediam.</l>
             
               <l n="5.348.3">Res parit ista odium, speculator displicet, acres</l>
             
               <l n="5.348.4"> Atque oculos nemo non sibi permetuit,</l>
             
               <l n="5.348.5">Utque malum furem, curacem vitat amicum,</l>
             
               <l n="5.348.6"> Qui studeat, quae sunt condita, surripere.</l>
             
               <l n="5.348.7">Hoc nisi si fieri sentis, pol naris obesae es,</l>
             
               <l n="5.348.8"> Nec, quod opus, sentis, Postume, tu quid agas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>349. Ad Pollam de munere seni apto, juveni oblato.</head>
               <l n="5.349.1">Antiquum
              <note place="foot" n="40">vel: Priscum mnemosynon, juvenem quod dedecet
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             munus, juvenem quod dedecet hercle,</l>
             
               <l n="5.349.2"> Per te, Polla, vides posse decere senem,</l>
             
               <l n="5.349.3">Et tamen id juveni defers; non te subit ulla</l>
             
               <l n="5.349.4"> Cura, decor quidnam postulet et quid amor.</l>
             
               <l n="5.349.5">Cui munus placeat, non deligis: ipsa placere</l>
             
               <l n="5.349.6"> Cui malis, vero deligis ex animo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>350. In Tullum muliercularum convictu effoeminatum.</head>
               <l n="5.350.1">Dum teneras inter versaris, Tulle, puellas,</l>
             
               <l n="5.350.2"> Et coetu in molli tempora longa teris,</l>
             
               <l n="5.350.3">Una mihi e teneris jam facta videre puellis,</l>
             
               <l n="5.350.4"> Nil est molle magis, nil magis est fatuum.</l>
             
               <l n="5.350.5">Digna viro nec agis, nec scis, enervis, ineptas</l>
             
               <l n="5.350.6"> Et tantum doctus dicere delicias.</l>
             
               <l n="5.350.7">Tulle, vale, fueras vir quondam; facta puella es.</l>
             
               <l n="5.350.8"> Salve, Tulla, viri foemina sub specie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>351. Ad Aulum, omnibus merito invisum.</head>
               <l n="5.351.1">Nec facto es cuiquam, nec dicto commodus usquam,</l>
             
               <l n="5.351.2"> Ergo odio es vulgo civibus, Aule, tuis.</l>
             
               <l n="5.351.3">Cui soli servis, soli es tibi carus et ipsi,</l>
             
               <l n="5.351.4"> Tam ferus, heu, carus si potes esse tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>352. De medicis ac medicina.</head>
               <l n="5.352.1">Non culpo medicum, culpo artem, nil ubi firmum est,</l>
             
               <l n="5.352.2"> Docti perpetuo quod teneant medici.</l>
             
               <l n="5.352.3">Artem illi haud produnt, ars foede prodit at illos,</l>
             
               <l n="5.352.4"> Non secus ac fracto qui cecidit baculo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>353. Ad Hermogenem de medicae artis inconstantia.</head>
               <l n="5.353.1">Quae scimus vere, stant omnia; quod male nutat</l>
             
               <l n="5.353.2"> Id sciri haud quaquam dixeris, Hermogene;</l>
             
               <l n="5.353.3">Hinc medica sciri nil prorsum apparet in arte,</l>
             
               <l n="5.353.4"> Quae mire formas vertitur in varias,</l>
             
               <l n="5.353.5">Et laudata olim damnat, damnataque laudat,</l>
             
               <l n="5.353.6"> Quod vitam tulerat, ferre ait exitium,</l>
             
               <l n="5.353.7">Exitium contra tulerant quae dira venena,</l>
             
               <l n="5.353.8"> Mira haec morborum nunc vocat antidota.</l>
             
               <l n="5.353.9">Artem odi, sibi quae non constat: discere nolo</l>
             
               <l n="5.353.10"> Quidquam hodie, quod cras dedidicisse velim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>354. Ad Cinnam hominem severum amore captum.</head>
               <l n="5.354.1">Usque gravis, sapiens usque es, ni flava Lycoris</l>
             
               <l n="5.354.2"> Adsit; ubi haec est, fis, Cinna, statim insipiens,</l>
             
               <l n="5.354.3">Cinna levi levior fis pluma, nulla decori</l>
             
               <l n="5.354.4"> Est ratio, quidquam nec pudet improbulum.</l>
             
               <l n="5.354.5">Blandiris, garris, rides, expromis amores</l>
             
               <l n="5.354.6"> Ore, oculis, illam quae petit usque, manu.</l>
             
               <l n="5.354.7">Macte: laudis eras populo jam, Cinna, Quiritum,</l>
             
               <l n="5.354.8"> Materies multi magna futura joci es.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>355. Ad Ponticum incaute mores suos aperientem.</head>
               <l n="5.355.1">Quos habeas mores, non quaero: noscere sat mi est,</l>
             
               <l n="5.355.2"> Quos spernas homines, Pontice, quosque probes.</l>
             
               <l n="5.355.3">Improbulos laudas, rides persaepe modestos.</l>
             
               <l n="5.355.4"> Hoc satis est; qui sis, Pontice, jam video.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>356. Ad Glauciam, monenti amico irascentem.</head>
               <l n="5.356.1">In te quod culpo, dicam tibi, Glaucia, non vis.</l>
             
               <l n="5.356.2"> Quid? Scripto id dicam carmine vis aliis?</l>
             
               <l n="5.356.3">Ni damnare licet, te judice, quod male factum</l>
             
               <l n="5.356.4"> Est tibi, damnabo judice jam populo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>357. Ad Quintum minus vocalem.</head>
               <l n="5.357.1">Quae dicis clamas, Quinte, omnia; supprime vocem.</l>
             
               <l n="5.357.2"> Nil damni est, si nec proximus audierit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>358. Ad Quintum nimis clamantem.</head>
               <l n="5.358.1">Clamas, nec surdo loqueris; nae prodige vocis,</l>
             
               <l n="5.358.2"> Quantum vel toti sat fuerit populo;</l>
             
               <l n="5.358.3">Nil opus est, quidquid garris, turba audiat. Unum</l>
             
               <l n="5.358.4"> Testem stultitiae praestat habere tuae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>359. Ad Ponticum Aviti patroni sui divitias ostentantem.</head>
               <l n="5.359.1">Divitias mihi si tam saepe ostentet Avitus</l>
             
               <l n="5.359.2"> Ipse suas, moveat, Pontice, mi stomachum.</l>
             
               <l n="5.359.3">Quid tu, divitias quum ostentas illius omnes</l>
             
               <l n="5.359.4"> Ac rerum narras tot numerum et pretia?</l>
             
               <l n="5.359.5">Gloriolam haud possim patroni ferre: clientis</l>
             
               <l n="5.359.6"> Parvi gloriolam ferre queam immodicam?</l>
             
               <l n="5.359.7">Quam levis est, risu quam dignus, non sua cui sors</l>
             
               <l n="5.359.8"> Inflat turgidulum pectus, at alterius?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>360. Ad Quintum. De patrono.</head>
               <l n="5.360.1">Patronum es nactus quod magnum, Quinte, superbis;</l>
             
               <l n="5.360.2"> Nempe tumes, quod te magna catena tenet.</l>
             
               <l n="5.360.3">Esse patrocinium quod dicunt, major ubi aequo est</l>
             
               <l n="5.360.4"> Patronus, regnum verius esse puto.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>361. Ad Rullum indocilem monenti.</head>
               <l n="5.361.1">Quid moneam frustra? Pejor fis, Rulle, monendo;</l>
             
               <l n="5.361.2"> Is praeceps, froenum ne videare pati.</l>
             
               <l n="5.361.3">Indocilis, tumidusque viam per lubrica tende,</l>
             
               <l n="5.361.4"> Ipsum dum venias fortis ad exitium;</l>
             
               <l n="5.361.5">Quando, consiliis quam vivere dulcis amici,</l>
             
               <l n="5.361.6"> Stat magis arbitrio velle perire tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>362. Ad Varum. De ejus indolentia.</head>
               <l n="5.362.1">Atrox, heu, facinus; ferro vesanus acuto</l>
             
               <l n="5.362.2"> Ut sibi Corvinus guttura dissecuit</l>
             
               <l n="5.362.3">(Custos, Vare, tuus, doctor tuus ille, parentis</l>
             
               <l n="5.362.4"> Ille tibi cari qui fuit usque loco.)</l>
             
               <l n="5.362.5">Sic narras modo rem post gestam? Nec tibi sermo</l>
             
               <l n="5.362.6"> Singultuque, alto rumpitur et gemitu?</l>
             
               <l n="5.362.7">Nec pavor, informis nec verso est pallor in ore?</l>
             
               <l n="5.362.8"> Udis nec lacrymae prosiliunt oculis?</l>
             
               <l n="5.362.9">Non saevos culpo mores: male displicet istud</l>
             
               <l n="5.362.10"> Ingenium Alpino frigore frigidius.</l>
             
               <l n="5.362.11">Culpo istaec ullo tangi quae corda dolore</l>
             
               <l n="5.362.12"> Haud possunt, brutis aemula stipitibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>363. Ad Ponticum flagitiosos acriter defendentem.</head>
               <l n="5.363.1">Pugnas pro foedis non belle, Pontice, moechis,</l>
             
               <l n="5.363.2"> Esse quibus credi vis tamen haud similis.</l>
             
               <l n="5.363.3">Credo equidem, at pugnas tam saevo Marte, videri</l>
             
               <l n="5.363.4"> Ut possis pro re bella ciere tua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>364. Ad Gallam Varum Rufo inepte anteferentem.</head>
               <l n="5.364.1">Quod Rufo Varum pudibundo, Galla, protervum</l>
             
               <l n="5.364.2"> Praefers, ingenium prodis inepta tuum.</l>
             
               <l n="5.364.3">Nec mihi fit pluris Varus, Rufusve minoris;</l>
             
               <l n="5.364.4"> Tu fis dumtaxat, Galla, mihi nihili.</l>
             
               <l n="5.364.5">Nam nihili est certe mulier, qua judice dignus</l>
             
               <l n="5.364.6"> Est pudor heu turpi cedere nequitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>365. De Euno, tormenta perferente.</head>
               <l n="5.365.1">Supplicium vitans, torqueri pertulit Euni,</l>
             
               <l n="5.365.2"> Hoc pejor, pol quo firmior, improbitas;</l>
             
               <l n="5.365.3">Supplicio tam digna magis, quam victa domari</l>
             
               <l n="5.365.4"> Non ulla potis est re, nisi supplicio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>366. Ad Pollam pulchram, sed fatuam.</head>
               <l n="5.366.1">Forma mihi tua, Polla, placet; sed displicet istud</l>
             
               <l n="5.366.2"> Formae, quam laudo, non simile ingenium.</l>
             
               <l n="5.366.3">Quaere alium, qui te captus visatque colatque,</l>
             
               <l n="5.366.4"> Sola ego tam demens non capior facie;</l>
             
               <l n="5.366.5">aequa mente dici nec possum ferre puellam,</l>
             
               <l n="5.366.6"> Apta oculis, animo quae sit inepta meo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>367. Ad Gelliam. De Thyrside, una illa judice, nequaquam verboso.</head>
               <l n="5.367.1">Verbosus qui aliis, brevis est tibi, Gellia, Thyrsis;</l>
             
               <l n="5.367.2"> Illum numquam aliis, tu cito desinere</l>
             
               <l n="5.367.3">Semper ais, blando questu nec parcis inepta,</l>
             
               <l n="5.367.4"> Visque, satis dictum quod semel est, iteret.</l>
             
               <l n="5.367.5">Usque adeo variat curnam sententia? Num quod</l>
             
               <l n="5.367.6"> In re, quam loquitur, mens solet esse aliis?</l>
             
               <l n="5.367.7">At tibi (pace tua liceat mi hoc dicere) tota</l>
             
               <l n="5.367.8"> Mens est in solo, Gellia, qui loquitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>368. De Glaucia, comi omnibus, nemini commodo.</head>
               <l n="5.368.1">Congressu in primo nullum non torret amore</l>
             
               <l n="5.368.2"> Glaucia; tam comis creditur et facilis.</l>
             
               <l n="5.368.3">Inde placet minus atque minus, dum denique, cunctos</l>
             
               <l n="5.368.4"> Miro perfundens frigore, displiceat.</l>
             
               <l n="5.368.5">Comis enim curat se tantum; blandus amicis,</l>
             
               <l n="5.368.6"> Interea soli commodus ipse sibi est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>369. Ad Glyconem, servientem divitiis.</head>
               <l n="5.369.1">Nempe tumes, quod multa, Glycon, te credis habere,</l>
             
               <l n="5.369.2"> Aurum ingens, culti jugera multa soli,</l>
             
               <l n="5.369.3">Et quidquid rerum per noctem cernit avarus,</l>
             
               <l n="5.369.4"> Cassas cum praebent somnia divitias.</l>
             
               <l n="5.369.5">
                  <emph>Credis</emph>; habet nec enim rem, qui se non habet ipsum;</l>
             
               <l n="5.369.6"> Census vile sui mancipium, haud dominus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>370. Ad Pollam, utentem pincerna formoso.</head>
               <l n="5.370.1">Usque tibi gelidam Thyrsis fert, Polla; calescis,</l>
             
               <l n="5.370.2"> Atque rubes faciem tu magis atque magis.</l>
             
               <l n="5.370.3">Nimirum, ut perhibent, glaciem, gelidasque pruinas,</l>
             
               <l n="5.370.4"> Atque nivis Scythicae frigora vincit amor.</l>
             
               <l n="5.370.5">Pincernam remove flavum: calor iste residet</l>
             
               <l n="5.370.6"> Quavis et gelida jam tibi pulsus amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>371. Ad Aulum medicum terriloquum.</head>
               <l n="5.371.1">Morbi quid metuas, aegris tu dicere noli,</l>
             
               <l n="5.371.2"> Tantum adhibe tacitus, quod potis es, remedi.</l>
             
               <l n="5.371.3">Sic erit, ut prosisque aliis, improvidus obsis</l>
             
               <l n="5.371.4"> Nec famae interea, quod facis, ipse tuae.</l>
             
               <l n="5.371.5">Nam te ajunt, magnum quiddam ut fecisse puteris,</l>
             
               <l n="5.371.6"> Magnos terriloquum, fingere saepe metus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>372. De Aulo medico, instantes tantummodo morbos curante.</head>
               <l n="5.372.1">Si rubet, aut livet sincero in corpore quidquam,</l>
             
               <l n="5.372.2"> Pestem instare malam protinus, Aulus ait,</l>
             
               <l n="5.372.3">Et melle, aut oleo, lymphisve a fonte petitis</l>
             
               <l n="5.372.4"> Tristes Poeonia discutit arte minas.</l>
             
               <l n="5.372.5">Malim, discutiat morbos, si magnus haberi</l>
             
               <l n="5.372.6"> Vult, quos jam quivis sentiat ac videat.</l>
             
               <l n="5.372.7">Nil magis est pronum, quam quovis demere pacto</l>
             
               <l n="5.372.8"> Quos quis morborum fecerit ipse metus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>373. Ad patrem intempestive severum.</head>
               <l n="5.373.1">Saeve pater, natum increpitas, quem laudibus omnis</l>
             
               <l n="5.373.2"> Roma deum sedes tollimus ad superas;</l>
             
               <l n="5.373.3">Praestantem ingenio, praestantem moribus aureis,</l>
             
               <l n="5.373.4"> Cultorem sancti mirificum officii.</l>
             
               <l n="5.373.5">Saeve pater, non prole ista, sed jure, severis</l>
             
               <l n="5.373.6"> Quam posses dictis figere, dignus eras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>374. Ad patrem intempestive indulgentem.</head>
               <l n="5.374.1">Stulte pater, nato indulges, qui perditus omni</l>
             
               <l n="5.374.2"> Dedecorat probro seque, suamque domum.</l>
             
               <l n="5.374.3">Nec mites audit monitus et fine sine ullo</l>
             
               <l n="5.374.4"> Pergit flagitiis addere flagitia;</l>
             
               <l n="5.374.5">Stulte pater, pugna indocili, quem flectere non est</l>
             
               <l n="5.374.6"> Blanditiis, dura denique vi cohibe.</l>
             
               <l n="5.374.7">Degener illecebram patrii non sentit amoris,</l>
             
               <l n="5.374.8"> Frangetur patriis forsitan ille minis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>375. De Quinto se aliis anteferente.</head>
               <l n="5.375.1">Quinte, aliis etiam posses fortasse placere,</l>
             
               <l n="5.375.2"> Ipsi ni placeas, Quinte, tibi nimium.</l>
             
               <l n="5.375.3">Hoc peccas, in te laudis quodcumque pusillae est,</l>
             
               <l n="5.375.4"> Aut modicae, hoc magnum reris et eximium.</l>
             
               <l n="5.375.5">Et male te jactas et prae te despicis omnes</l>
             
               <l n="5.375.6"> Unus virtutis prodigium omnigenae.</l>
             
               <l n="5.375.7">Quare odio es cunctis, nec, quod vis, mirus, inanis</l>
             
               <l n="5.375.8"> Gloriolae at plenus diceris et fatuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>376. De Cinna lapso ex equo.</head>
               <l n="5.376.1">Cur sit lapsus equo, causatur plurima Cinna</l>
             
               <l n="5.376.2"> Verborum longo non sine circuitu.</l>
             
               <l n="5.376.3">Sed frustra causis causas contexit inanes,</l>
             
               <l n="5.376.4"> Ullam non faciunt plurima verba fidem.</l>
             
               <l n="5.376.5">Simplex causa placet cunctis, quam praeterit unam:</l>
             
               <l n="5.376.6"> Indoctus rexit quod male sessor equum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>377. In idem argumentum</head>
               <l n="5.377.1">Lapsus equo es tantum conspecta, Cinna, puella,</l>
             
               <l n="5.377.2"> Quae tibi te apparens obvia surripuit?</l>
             
               <l n="5.377.3">Nimirum id stulte causaris: non tibi lapsu est</l>
             
               <l n="5.377.4"> Quam profers, lapsus causa pudenda magis.</l>
             
               <l n="5.377.5">Foedum, equus excussit quod corpus; bruta libido,</l>
             
               <l n="5.377.6"> Quod mentem excussit, foedius esse puto.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>378. De Leonilla virum regente.</head>
               <l n="5.378.1">Cinna suae imperitat domui ferus et jubet omnes</l>
             
               <l n="5.378.2"> Esse sibi soli morigeros domino.</l>
             
               <l n="5.378.3">Id ridet Leonilla, viro nec saeva repugnat,</l>
             
               <l n="5.378.4"> Effraenem blandis at capit illecebris,</l>
             
               <l n="5.378.5">Et captum ducit quo vult et cassa jubentis</l>
             
               <l n="5.378.6"> Numquam non tandem fit domini domina.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>379. In Cinnamum patrem familias imperiosum.</head>
               <l n="5.379.1">Trux, ferus impersitas uxori, Cinname, natis</l>
             
               <l n="5.379.2"> Atque tuis, ulli nec locus est veniae.</l>
             
               <l n="5.379.3">Clamas, objurgas, contra hiscere non licet ulli,</l>
             
               <l n="5.379.4"> Cuncta tuo fiunt (jus tacet) arbitrio.</l>
             
               <l n="5.379.5">Fortunam laudo, pauper quod natus, inopsque,</l>
             
               <l n="5.379.6"> Exerces parvum scilicet imperium;</l>
             
               <l n="5.379.7">Regnandos tibi si populos daret illa, tyrannos</l>
             
               <l n="5.379.8"> Istaec barbaries vinceret Odrysios.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>380. [  819] Ad Postumum de Venere infracta conquerentem.</head>
               <l n="5.380.1">Marmoream infregit Venerem quod castus Amyntas,</l>
             
               <l n="5.380.2"> Culpatur, vestris questubus aura sonat.</l>
             
               <l n="5.380.3">Nec laudo factum; tot questus, Postume, nolo</l>
             
               <l n="5.380.4"> Effundi at parva re super atque levi.</l>
             
               <l n="5.380.5">Questu parce omni, quum millia multa virorum,</l>
             
               <l n="5.380.6"> Thure dato, vivas tot colitis Veneres.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>381. Ad Tullam
              <note place="foot" n="41">Tullam] Gallam </note>
             sua culpa male audientem.</head>
               <l n="5.381.1">Tulla, malam populus vulgo te dicit: id audis,</l>
             
               <l n="5.381.2"> Sed tibi te dicis credere, non populo.</l>
             
               <l n="5.381.3">Atqui, si nescis, populus tibi credidit ipsi,</l>
             
               <l n="5.381.4"> Quodque illi ostensum est, scilicet id loquitur.</l>
             
               <l n="5.381.5">Stultitia est de te famae nil credere, quum tu,</l>
             
               <l n="5.381.6"> Quidquid ait, famae dixeris ipsa tuae.</l>
             
               <l n="5.381.7">Peccet idem, speculum si quis culpaverit et se</l>
             
               <l n="5.381.8"> Velle sibi dicat credere, non speculo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>382. Ad Leonillam de amoribus Lycidae.</head>
               <l n="5.382.1">Quod te incestus amat Lycidas, Leonilla, pudori,</l>
             
               <l n="5.382.2"> Id nullum dicis dedecus esse tuo.</l>
             
               <l n="5.382.3">Hoc fateor, sed quod vesanos narrat amores</l>
             
               <l n="5.382.4"> Ille tibi multis non sine deliciis,</l>
             
               <l n="5.382.5">Tuque audis toties tam lenta fronte, pudori,</l>
             
               <l n="5.382.6"> Dedecus id magnum pol reor esse tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>383. Ad Pollam, divitias ostentantem.</head>
               <l n="5.383.1">Divitiis ne, Polla, tume: despectior urbi es,</l>
             
               <l n="5.383.2"> Quanto es divitiis praedita, Polla, magis.</l>
             
               <l n="5.383.3">Divitiae, quae sis, clamant et probra loquuntur,</l>
             
               <l n="5.383.4"> Queis male dedecoras teque, tuamque domum.</l>
             
               <l n="5.383.5">Tales divitias, si quis pudor, occule: praestat,</l>
             
               <l n="5.383.6"> Si jam ferre nequis, fingere pauperiem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>384. Ad Postumum adolescentem, otio indulgentem.</head>
               <l n="5.384.1">Noctes atque dies cursas, quo vana voluptas</l>
             
               <l n="5.384.2"> Te vocat ac ludo tempus inane teris.</l>
             
               <l n="5.384.3">Sic menses abeunt, sic anni, Postume; ineptus</l>
             
               <l n="5.384.4"> Sic tibi, sic patriae fis magis atque magis,</l>
             
               <l n="5.384.5">Sic, de te fuerat quae spes, fugit omnis in auras</l>
             
               <l n="5.384.6"> Irrita, magnum illud sic perit ingenium;</l>
             
               <l n="5.384.7">Teque aliquis digito monstrans ait: Improbus ille</l>
             
               <l n="5.384.8"> Esse aliquid poterat, maluit esse nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>385. Ad Gallum praeproperum amatorem.</head>
               <l n="5.385.1">Tulla coli se vult primo, dein forsan amari</l>
             
               <l n="5.385.2"> Maturo demum tempore, Galle, volet.</l>
             
               <l n="5.385.3">Tu stulte properas nimium festinus et audes</l>
             
               <l n="5.385.4"> Occursu in primo dicere delicias,</l>
             
               <l n="5.385.5">Et comes affigis lateri te proximus arcte,</l>
             
               <l n="5.385.6"> Secretam et garris multus in auriculam.</l>
             
               <l n="5.385.7">Quare odio es; tam, Galle, citos pol mirer amores,</l>
             
               <l n="5.385.8"> Si qua vel e vulgi foece puella ferat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>386. Ad Aconem de Phyllide expergefacta.</head>
               <l n="5.386.1">Phyllis, Acon, de te dulci quae capta sopore</l>
             
               <l n="5.386.2"> Somnia tot vidit, fallor, an evigilat?</l>
             
               <l n="5.386.3">Nec videt omnigenas virtutes, nec videt acre</l>
             
               <l n="5.386.4"> Ingenium, mores nec videt aureolos,</l>
             
               <l n="5.386.5">Et quaecumque tuens mirata est scilicet, unum</l>
             
               <l n="5.386.6"> Quum te sexcentis millibus antetulit,</l>
             
               <l n="5.386.7">Quum caetu in juvenum sibi te nil dulcius omni,</l>
             
               <l n="5.386.8"> Nil te uno quidquam dixit amabilius.</l>
             
               <l n="5.386.9">Omnia jam pulso perierunt cassa veterno,</l>
             
               <l n="5.386.10"> Errorem agnoscit jam vigil illa suum,</l>
             
               <l n="5.386.11">Ut nocte arrepto per somnum dives in auro,</l>
             
               <l n="5.386.12"> Mane novo vacuis nil habet in manibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>387. De Glaucia ob Pholoen atque a Pholoe irriso.</head>
               <l n="5.387.1">Glaucia ridetur, quod multo pallet amore,</l>
             
               <l n="5.387.2"> Totus formosa quod stupet in Pholoe.</l>
             
               <l n="5.387.3">Rideri at caros inter se se ille sodales</l>
             
               <l n="5.387.4"> Mavult, formosam linquere quam Pholoen.</l>
             
               <l n="5.387.5">Nec miror: praefert aliis unam omnibus; illud</l>
             
               <l n="5.387.6">Pol mirans tollo, Quinte, supercilia;</l>
             
               <l n="5.387.7">Rideri a Pholoe quod mavult turpiter ipsa,</l>
             
               <l n="5.387.8"> Formosam sanus linquere quam Pholoen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>388. Ad Fabianum ex amore desipientem.</head>
               <l n="5.388.1">Nusquam non sapiens, nusquam, Fabiane, decori</l>
             
               <l n="5.388.2"> Non memor, in sola desipis Herophila.</l>
             
               <l n="5.388.3">Atque, tegi quem vis, tam stulte prodis amorem,</l>
             
               <l n="5.388.4"> Nemo ut non prorsum sentiat et videat,</l>
             
               <l n="5.388.5">Nemo ut non clamet, victum nil posse pudorem,</l>
             
               <l n="5.388.6"> Et famam effraeni cedere nequitiae.</l>
             
               <l n="5.388.7">Hoc miror, moneoque iterum, si profit, in una</l>
             
               <l n="5.388.8"> Hac perdis palmas tot, Fabiane, tuas!</l>
             
               <l n="5.388.9">Nusquam non sapiens, nusquam, Fabiane, decori</l>
             
               <l n="5.388.10"> Non memor, in sola desipis Herophila.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>389. Ad Phyllin de Lycida ejus opera stolido.</head>
               <l n="5.389.1">In lapidem Gorgo fertur mutasse tuentes,</l>
             
               <l n="5.389.2"> Id pulchra in docto, Phylli, facis Lycida;</l>
             
               <l n="5.389.3">Te visa, ipse sui stupet immemor et sine sensu</l>
             
               <l n="5.389.4"> Torpet, nec bruto discrepat a lapide.</l>
             
               <l n="5.389.5">I nunc, tolle animos: laus est praeclara, videntem</l>
             
               <l n="5.389.6"> Quod laedis vultu noxia monstrifico.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>390. Ad Cynnam, populari gaudentem aura.</head>
               <l n="5.390.1">Cinna, places populo; mallem uni, Cinna, placeres,</l>
             
               <l n="5.390.2"> Mens bona quem fatuo segregat a populo.</l>
             
               <l n="5.390.3">Scurra etiam populo placet improbus et placet omni</l>
             
               <l n="5.390.4"> Improba quae populo morigera est mulier.</l>
             
               <l n="5.390.5">Haec etiam placeant hominum cui probra, tumere</l>
             
               <l n="5.390.6"> Noli, Cinna, oro, quod placeas populo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>391. De Leonilla sapienti, Barbulae amore capta.</head>
               <l n="5.391.1">Ingenuo in coetu Pallas Leonilla videtur,</l>
             
               <l n="5.391.2"> Omnes virtutis tam sapit ad numeros.</l>
             
               <l n="5.391.3">Fac illi assideat modo flavus Barbula; dices</l>
             
               <l n="5.391.4"> Aut Venerem, aut si quid nequius est Venere.</l>
             
               <l n="5.391.5">Figit blande oculos, juncta prope fronte coniscat,</l>
             
               <l n="5.391.6"> Tam sapiens multis non fit inepta modis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>392. Ad Cynnamum oratorem male popularem.</head>
               <l n="5.392.1">Turpis adulator vera es re, nomine tantum</l>
             
               <l n="5.392.2"> Orator, solum factus ad obsequium.</l>
             
               <l n="5.392.3">Quod gratum semper dicis, non utile quod sit,</l>
             
               <l n="5.392.4"> Atque comes vulgi es, quem decet esse ducem.</l>
             
               <l n="5.392.5">Blande, sile: mulcere aures, turbamque morari</l>
             
               <l n="5.392.6"> Blandius, incassum, Cynname, scurra potest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>393. Ad Leonillam. Ne quid nimis.</head>
               <l n="5.393.1">Quod satis est, nusquam sentis, Leonilla; placere</l>
             
               <l n="5.393.2"> Nil posse immodicum nec, Leonilla, vides.</l>
             
               <l n="5.393.3">Hoc perdit miseram, fines transvecta, decorum </l>
             
               <l n="5.393.4"> Praeteris, indulges officio nimium.</l>
             
               <l n="5.393.5">Ornaris nimium, quidquid placitura loquare,</l>
             
               <l n="5.393.6"> Vel facias, nimium est quod facis et loqueris,</l>
             
               <l n="5.393.7">Ergo, quibus sapiens laudem et sibi quaerit amorem,</l>
             
               <l n="5.393.8"> His risum atque odium tu tibi, stulta, paras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>394. Ad Pallam, cur eam nequaquam invisat.</head>
               <l n="5.394.1">Tu mihi, Palla, places mire, sed displicet istaec</l>
             
               <l n="5.394.2"> Scurrarum stipat quae tibi turba latus.</l>
             
               <l n="5.394.3">Quorum sermones, lususque aversor ineptos,</l>
             
               <l n="5.394.4"> Odi et quae dicunt omnia, vel faciunt.</l>
             
               <l n="5.394.5">Quin tu dissimilem tibi coetum limine toto</l>
             
               <l n="5.394.6"> Furcillis properas praecipitem ejicere?</l>
             
               <l n="5.394.7">Se circum tales habeat si Pallas amicos,</l>
             
               <l n="5.394.8"> Palladius renuam scilicet esse comes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>395. Ad Quintum. De ejus libro, in quo scripsit, rem quaeri oportere, non verba.</head>
               <l n="5.395.1">In libro non verba tuo me quaerere, sed rem,</l>
             
               <l n="5.395.2"> Quinte, jubes: quaero, nec tamen invenio.</l>
             
               <l n="5.395.3">Ingerit innumeras mihi res liber; ast ego quaero,</l>
             
               <l n="5.395.4"> Qua de agitur, mihi rem, nec tamen invenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>396. In Tiberium Capreis luxuriantem.</head>
               <l n="5.396.1">Dire senex, quo te dejecit foeda libido,</l>
             
               <l n="5.396.2"> Nec morum humani nec memorem ingenii?</l>
             
               <l n="5.396.3">Haec Urbem Capreis, Tiberi, mutare, beatum</l>
             
               <l n="5.396.4"> Nec regem, ut reris, jussit at esse caprum;</l>
             
               <l n="5.396.5">Cui densas inter pecudes marcet graveolenti</l>
             
               <l n="5.396.6"> Segnis in assiduis vita libidinibus.</l>
             
               <l n="5.396.7">Huic monstro humanum servit genus? Inclyta sacro</l>
             
               <l n="5.396.8"> Hoc monstrum Augusti nomine Roma vocat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>397. Inscriptum imagini Cai Marii.</head>
               <l n="5.397.1">Saeve Mari, Musis utinam florente litasses,</l>
             
               <l n="5.397.2"> Olim aevo; melior nunc tua fama foret!</l>
             
               <l n="5.397.3">Nec quicumque tuo defigit lumina vultu</l>
             
               <l n="5.397.4"> Horrendis Romae cladibus ingemeret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>398. Cur secundus ordo foeminarum a primo segregetur.</head>
               <l n="5.398.1">Ultro dum cives ad gaudia laeta vocantur,</l>
             
               <l n="5.398.2"> Et juvat aestiva ducere nocte choros,</l>
             
               <l n="5.398.3">Ordo cur medius summo secluditur? Ordo</l>
             
               <l n="5.398.4"> Summus an incipiat ne fieri medius?</l>
             
               <l n="5.398.5">Urbis enim florem cultas, lepidasque puellas</l>
             
               <l n="5.398.6"> Ordo habet innumeras, ut perhibent, medius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>399. In hominem ingenio difficili ac malevolo.</head>
               <l n="5.399.1">Cui nemo est carus, quos nosti cunque, virorum,</l>
             
               <l n="5.399.2"> Miror, si carus, Cinna, vel ipse tibi es.</l>
             
               <l n="5.399.3">Non aliis odio tantum est, sibi displicet ipsi,</l>
             
               <l n="5.399.4"> Cui, quod bile tumet cor male, nemo placet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>400. Conjugium turpe ac miserum.
              <note place="foot" n="42">De conjugio turpi ac misero. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.400.1">Tulla virum spernens alios sibi quaerit amores,</l>
             
               <l n="5.400.2"> Vir Tullam spernens fervet amore alio.</l>
             
               <l n="5.400.3">Nec lites ullae interea, nec jurgia gliscunt,</l>
             
               <l n="5.400.4"> Dicitur et multa pace beata domus.</l>
             
               <l n="5.400.5">Bella utinam surgant! Tali mercede redempta</l>
             
               <l n="5.400.6"> Pace quit ambobus turpius esse nihil.</l>
             
               <l n="5.400.7">
                  <emph>Turpius</emph> ante, dehinc postremo <emph>tristius</emph> aevo</l>
             
               <l n="5.400.8"> Externus quando nempe residet amor,</l>
             
               <l n="5.400.9">Vinclaque conjugii restabunt sola, nec ullus,</l>
             
               <l n="5.400.10"> Mentes qui possit jungere, nexus erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>401. De Polla ob amoris impotentiam a se ipsa desciscente.</head>
               <l n="5.401.1">In coetu est quoties matura aetate virorum,</l>
             
               <l n="5.401.2"> Polla sapit, mores Polla habet eximios.</l>
             
               <l n="5.401.3">Et prope jam magnis par dicitur heroinis,</l>
             
               <l n="5.401.4"> Quarum virtutes fama vetus celebrat:</l>
             
               <l n="5.401.5">Sed veniat si quis florenti aetate, repente</l>
             
               <l n="5.401.6"> Cor sapiens, mores mutat et eximios.</l>
             
               <l n="5.401.7">Non est, quae fuerat, saecli decus, heroina,</l>
             
               <l n="5.401.8"> Fit de foece levis foemina Romulea.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>402. De reprehensio supervacanea.</head>
               <l n="5.402.1">Quam se dedeceant, quos vulgo exercet, amores,</l>
             
               <l n="5.402.2"> (Non adeo est caeco pectore) Tulla videt,</l>
             
               <l n="5.402.3">Sed tamen exercet: famae dispendia ferre</l>
             
               <l n="5.402.4"> Mavult, quam menti ponere fraena suae.</l>
             
               <l n="5.402.5">Quid moneam? Coner frustra cur dicere, frustra</l>
             
               <l n="5.402.6"> Dicit jamdudum quae, reor, ipsa sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>403. Ad Cinnam de Tucca temere laudato, ob aliquam cum bonis consuetudinem.
              <note place="foot" n="43">Ad Cinnam de Tucca temere laudato</note>
               </head>
               <l n="5.403.1">Laudatur, viles juvenis quod Tucca puellas</l>
             
               <l n="5.403.2"> Saepe fugit, coetus et petit ingenuos.</l>
             
               <l n="5.403.3">Hoc mire ille tibi, Cinna, est probus atque pudico</l>
             
               <l n="5.403.4"> aequatur castis moribus Hippolyto.</l>
             
               <l n="5.403.5">Quid? non et caeno versari suetus in alto,</l>
             
               <l n="5.403.6"> Saepe volutabro sus tamen egreditur?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>404. In malum scriptorem patroni potentia subnixum.
              <note place="foot" n="44">In malum scriptorem patroni ope subnixum.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.404.1">Patroni auxilio nixus tua scripta, Meneni,</l>
             
               <l n="5.404.2"> Tuta vides, nemo despuit illa palam,</l>
             
               <l n="5.404.3">Sed cum eadem spernunt taciti, ridentque legentes,</l>
             
               <l n="5.404.4"> Jam nil patroni te juvat auxilium.</l>
             
               <l n="5.404.5">Dicere quae vulgo metuit, dicit sibi quisque;</l>
             
               <l n="5.404.6"> Nulli non scriptor diceris esse malus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>405. Ad Levinum astronomum Gallam Veneri comparantem.</head>
               <l n="5.405.1">Gallam quo Venerem dicis, Levine (monenti,</l>
             
               <l n="5.405.2"> Crede mihi hoc) nullam carmen habet venerem.</l>
             
               <l n="5.405.3">Non illam decorat, quam vis attollere coelo,</l>
             
               <l n="5.405.4"> Sed rude et illepidum te male dedecorat.</l>
             
               <l n="5.405.5">Haec tibi me cultrix Parnassi dicere jussit,</l>
             
               <l n="5.405.6"> Quae numquam astronomis cernitur, illa Venus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>406. Ad Postumum, cur ejus judicio nihil tribuat.</head>
               <l n="5.406.1">Nempe tuum (causam tu noris) dissidet usque</l>
             
               <l n="5.406.2"> Doctorum a sensu, Postume, judicium.</l>
             
               <l n="5.406.3">Hinc soleo, quidquid damnesve, probesve, putare</l>
             
               <l n="5.406.4"> Esse tuum prorsus futile judicium.</l>
             
               <l n="5.406.5">Et miror, quinam, quod doctis dissidet usque,</l>
             
               <l n="5.406.6"> Ipsi non tibi sit futile judicium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>407. Ad Cynnamum de Hermagora stulte laudato.</head>
               <l n="5.407.1">Praestantem sophia quem dicis, morte sub ipsa</l>
             
               <l n="5.407.2"> Libros usque suos perlegit Hermagoras.</l>
             
               <l n="5.407.3">Haec illi est requies curarum, gaudet ineptus</l>
             
               <l n="5.407.4"> Venturae cernens praemia gloriolae.</l>
             
               <l n="5.407.5">Praestantem sophia noli jam dicere; vulgi,</l>
             
               <l n="5.407.6"> Judice me, turba ponitur in fatua.</l>
             
               <l n="5.407.7">Qui sophiae addictus vita non vidit in omni</l>
             
               <l n="5.407.8"> Quam nihil est nostra haec, Cynname, gloriola.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>408. Ad Tullam de Lycidae pulchritudine.</head>
               <l n="5.408.1">Pallidulum, exilem, succo, nervisque carentem</l>
             
               <l n="5.408.2"> Ante alios pulchrum, Tulla, vocas Lycidam.</l>
             
               <l n="5.408.3">Prava itidem incipies (credo) jam recta vocare;</l>
             
               <l n="5.408.4"> Dicetur carbo jam nive candidior.</l>
             
               <l n="5.408.5">Ipse quidem posthac si quid male comprecer hosti,</l>
             
               <l n="5.408.6"> Optabo, fiat pulcher ut ille tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>409. Ad Gelliam de ejus rectore.</head>
               <l n="5.409.1">Rectorem vitae legisti, Gellia, nulla</l>
             
               <l n="5.409.2"> Qui potis est ulli devius arte regi;</l>
             
               <l n="5.409.3">Ille tibi sapiat, sibi qui male desipit ipsi,</l>
             
               <l n="5.409.4"> Te servet, se se qui dedit exitio?</l>
             
               <l n="5.409.5">Gellia, malim, omni careas rectore, tuumque</l>
             
               <l n="5.409.6"> Unum te laedat futile consilium,</l>
             
               <l n="5.409.7">Quam geminam incurras cladem, pereasque, tuaque</l>
             
               <l n="5.409.8"> Rectorisque tui perdita stultitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>410. Ad Levinum, navim aeriam construentem, eaque re gloriantem.</head>
               <l n="5.410.1">Aeriam ob puppim, Gallorum exempla secutus,</l>
             
               <l n="5.410.2"> Romanum exiguam quam struis ad Tiberim,</l>
             
               <l n="5.410.3">Sic, Levine, tumes, sic turges, hercule possis</l>
             
               <l n="5.410.4"> Puppe sine ut nubes ire per aerias.</l>
             
               <l n="5.410.5">Nil tibi opus fumo; fumo levis est magis omni,</l>
             
               <l n="5.410.6"> Quae gliscit vacuo in pectore, gloriola.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>411. Ad Flaccum puellae corruptorem.</head>
               <l n="5.411.1">Quam stupro opplesti, tibi ducere, Flacce, puellam</l>
             
               <l n="5.411.2"> Cogeris; haud alia conjuge dignus eras.</l>
             
               <l n="5.411.3">Digna alio fuit illa viro; te denique dignam</l>
             
               <l n="5.411.4"> Se facit foedo perdita flagitio.</l>
             
               <l n="5.411.5">Ita pares, ita indecores, o tempus in omne</l>
             
               <l n="5.411.6"> Probro vir nuptae, nupta futura viro.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>412. Ad Postumum de Rufae simplicitate.</head>
               <l n="5.412.1">Postume, quod multas tibi laudat Rufa puellas,</l>
             
               <l n="5.412.2"> Judice te, simplex audit et ingenua;</l>
             
               <l n="5.412.3">Si nescis, duplex et vafra est, laudibus istis</l>
             
               <l n="5.412.4"> (Mule, nec id sentis?) rem gerit illa suam.</l>
             
               <l n="5.412.5">Quod male fert, alio quovis transferre laborat,</l>
             
               <l n="5.412.6"> Nempe tuae ingratum pondus amicitiae.</l>
             
               <l n="5.412.7">Arte abigit, dura quem vi depellere non vult.</l>
             
               <l n="5.412.8"> Haec est, quam laudas, Postume, simplicitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>413. [  Enc. 269] Ad Phyllin cum sene jucunde colloquentem.</head>
               <l n="5.413.1">Phylli, senem alloqueris gaudens, audisque loquentem</l>
             
               <l n="5.413.2"> Vultu, quo juvenem blanda puella solet.</l>
             
               <l n="5.413.3">Nempe alias corpus, te mens capit, optima Phylli,</l>
             
               <l n="5.413.4"> Saepe sub incana pulchrior illa coma.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>414. Ad Ponticum frustra prudenter admonitum.</head>
               <l n="5.414.1">Dico aliis, quae dicta volo tibi, Pontice; verso</l>
             
               <l n="5.414.2"> Multa loquor de te nomine saepe tibi,</l>
             
               <l n="5.414.3">Si qua forte queam pravam convertere mentem,</l>
             
               <l n="5.414.4"> Atque tuae finem ponere stultitiae.</l>
             
               <l n="5.414.5">Nil at ago; sentis prorsum nihil; irrita longe</l>
             
               <l n="5.414.6"> Verba volant levibus ludibrium Zephyris.</l>
             
               <l n="5.414.7">Vis, te compellem? Vis clamem? Pontice, ineptis,</l>
             
               <l n="5.414.8"> Et furis in foeda turpiter Antiphila.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>415. Ad Cinnam dominum servis suis deteriorem.</head>
               <l n="5.415.1">Nempe opibus vincis, nulla non vinceris at re</l>
             
               <l n="5.415.2"> A servis alia, Cinna beate, tuis.</l>
             
               <l n="5.415.3">Vincunt ingenio, te vincunt moribus, ipsa</l>
             
               <l n="5.415.4"> Te longe vincunt, si quid id est, facie;</l>
             
               <l n="5.415.5">Quos ego cum video, Fortunae irascor iniquae,</l>
             
               <l n="5.415.6"> Servo uni quae tot subdidit heu dominos!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>416. Ad Cynnamum, suos metus indecore narrantem.</head>
               <l n="5.416.1">Umbras vir metuis cassas? Formidine vana,</l>
             
               <l n="5.416.2"> Si quidquam increpuit, corda viro trepidant?</l>
             
               <l n="5.416.3">Digne o cum pavidis lanam tractare puellis,</l>
             
               <l n="5.416.4"> Et trahere imbelli mollia pensa manu.</l>
             
               <l n="5.416.5">Degener, enervi recipis quod pectore; stulte,</l>
             
               <l n="5.416.6"> Quod narras turpes, Cynname, sponte metus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>417. Ad Aulum, scurrae partes agentem.</head>
               <l n="5.417.1">Scurram agis ad populum; nec te pudet, Aule, tuorum,</l>
             
               <l n="5.417.2"> Quos dolet id fieri, nec pudet, Aule, tui.</l>
             
               <l n="5.417.3">Rideri gaudes, clamas, rixaris, ineptis</l>
             
               <l n="5.417.4"> Ore, habitu, dictis, quam pote, stultiloquis.</l>
             
               <l n="5.417.5">Istaec caesaries, quam dedecet, istaque vestis</l>
             
               <l n="5.417.6"> Magnum opibus, clarum sanguine Romulidam.</l>
             
               <l n="5.417.7">Verba miser perdo, plausus juvat: omne decorum</l>
             
               <l n="5.417.8"> Oblitus foede scurram agis ad populum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>418. De Phyllide, ejus amicitias difficile, amores facile nasci.
              <note place="foot" n="45">De Phyllidis in amoribus exercundis inverecundia.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.418.1">Phyllis amicitias, exercet Phyllis amores;</l>
             
               <l n="5.418.2"> Illas Alpina frigidior glacie,</l>
             
               <l n="5.418.3">Hos contra aetnaeo longe ferventior igne,</l>
             
               <l n="5.418.4"> Flammas eruptis cum vomit aggeribus.</l>
             
               <l n="5.418.5">Cui sit amica viro, non pronum est noscere; amatrix</l>
             
               <l n="5.418.6"> Cui sit, non dubiis noscitur indiciis.</l>
             
               <l n="5.418.7">Quippe oculis, vultu, factis, dictisque, pudore</l>
             
               <l n="5.418.8"> Posthabito, pectus saucia clamat: amo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>419. Ad Lycum de bellis externis assidue loquentem.</head>
               <l n="5.419.1">Hic pax alma viget, longe Galli atque Britanni</l>
             
               <l n="5.419.2"> Bella gerunt; licet hac, mi Lyce, pace frui?</l>
             
               <l n="5.419.3">Non licet; heu, narras classes et praelia semper,</l>
             
               <l n="5.419.4"> Ingrata miserum perdis et historia,</l>
             
               <l n="5.419.5">Usque adeo perdis, quam bella audire, molestum</l>
             
               <l n="5.419.6"> Ut rear esse minus, jam prope bella pati.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>420. Ad Cinnam, cur ab eo secedat.</head>
               <l n="5.420.1">Quod comitem assiduum fers me, Cinna optime, grande</l>
             
               <l n="5.420.2"> Id fateor grato pectore promeritum.</l>
             
               <l n="5.420.3">At durum est, tantum tam longo tempore ferri,</l>
             
               <l n="5.420.4"> Seque gravem multis noscere ab indiciis.</l>
             
               <l n="5.420.5">Ergo vale: hoc demo pondus tibi denique; talis</l>
             
               <l n="5.420.6"> Debetur tali gratia promerito.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>421. Ad Quintum de ejus in comptu ac vestitu elegantia.</head>
               <l n="5.421.1">Quam coma te deceat, quam vestis, Quinte, rogasti,</l>
             
               <l n="5.421.2"> Id tua Polla tibi dixerit, aut Lalage.</l>
             
               <l n="5.421.3">Dicam ego pol, curare virum quod praestat, omisso,</l>
             
               <l n="5.421.4"> Ista sequi te quam ludicra dedeceat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>422. Ad Gelliam de Cinna, se inverecunde scabente.</head>
               <l n="5.422.1">Laedit Cinna oculos atque aures, Gellia, ventrem,</l>
             
               <l n="5.422.2"> Et faedum irato dum scabet unque femur.</l>
             
               <l n="5.422.3">Quando cuncta decent Cinnam, te judice, coram</l>
             
               <l n="5.422.4"> Te, coram nobis, dic: Decet hoc etiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>423. De Gellia nihil non probante in Varo.</head>
               <l n="5.423.1">Quidquid agit Varus, miratur Gellia; nil est,</l>
             
               <l n="5.423.2"> Illa, quod Varum, judice, dedeceat.</l>
             
               <l n="5.423.3">Nil prorsum est. Ipsam id quam dedecet, ipsius acre</l>
             
               <l n="5.423.4"> Cogar ut in Varo quaerere judicium?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>424. Ad Fabullum de novo sodali veteribus antelato.</head>
               <l n="5.424.1">Iste potest veteres poni longe ante sodales,</l>
             
               <l n="5.424.2"> Qui tibi succendit pectus amore novo:</l>
             
               <l n="5.424.3">Attamen (hoc dictum fige alta in mente), Fabulle,</l>
             
               <l n="5.424.4"> Non erit, ut fieri possit et ipse vetus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>425. Ad Ponticum de cujusdam severitate ac silentio.</head>
               <l n="5.425.1">Quae sedet elinguis vultu matrona severo,</l>
             
               <l n="5.425.2"> Nosque gravi spectat moesta supercilio,</l>
             
               <l n="5.425.3">Ne talem credas, qualem nunc conspicis esse,</l>
             
               <l n="5.425.4"> Ostendi nobis, Pontice, perpetuo.</l>
             
               <l n="5.425.5">Garrula jam fiet, jam fiet blandior aequo,</l>
             
               <l n="5.425.6"> Cum primum flavus venerit huc Lycidas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>426. In molestum suarum valetudinum narratorem.</head>
               <l n="5.426.1">Nunc algere, inguis, nunc te sudare, laborem</l>
             
               <l n="5.426.2"> Nunc tibi ob immodicum languida membra trahi.</l>
             
               <l n="5.426.3">Aut longas duci somni sine munere noctes,</l>
             
               <l n="5.426.4"> Aut caput, aut aegros condoluisse pedes.</l>
             
               <l n="5.426.5">Ista tuae narra matri; quid perdis inepta</l>
             
               <l n="5.426.6"> Nos, qui tale nihil quaerimus, historia?</l>
             
               <l n="5.426.7">Nostrum scire, tibi quid fiat, nemo laborat;</l>
             
               <l n="5.426.8"> Qui sis, sisque usquam, noscere nemo cupit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>427. De Varo gloriante, se, quidquid adamarit, constanter amare.</head>
               <l n="5.427.1">Quidquid amat, dicit, semper se Varus amare;</l>
             
               <l n="5.427.2"> Laudo, quidquid amat, si bene semper amat.</l>
             
               <l n="5.427.3">Sin male, cur laudem, puteum delapsus in altum,</l>
             
               <l n="5.427.4"> Imo defigi quod solet in puteo?</l>
             
               <l n="5.427.5">Fortunae tribuo, quod decidit; usque manere</l>
             
               <l n="5.427.6"> Quod gaudet foedo in gurgite, nequitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>428. De Phyllide prave simplici ac veridica.</head>
               <l n="5.428.1">Quae sentit Phyllis, fuco procul ablegato,</l>
             
               <l n="5.428.2"> Promit veraci quaelibet ex animo,</l>
             
               <l n="5.428.3">Nec metuit, multos vero ne laedat inepta,</l>
             
               <l n="5.428.4"> Quidquid at in buccam venerit, eloquitur.</l>
             
               <l n="5.428.5">Esse sibi hunc morem fert prae se ac jactat, amore et</l>
             
               <l n="5.428.6"> Dignam hunc ob morem se putat eximio.</l>
             
               <l n="5.428.7">Qui mos quando illi mire placet, utar eodem,</l>
             
               <l n="5.428.8"> Et sine fuco itidem dicam ego simpliciter:</l>
             
               <l n="5.428.9">Phylli, odio est nimium simplex, male displicet urbi</l>
             
               <l n="5.428.10"> Ista rudis, pugnax, barbara simplicitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>429. Ad Ponticum de Tulla populo invisa.</head>
               <l n="5.429.1">Tullam odit populus, tu, Pontice, diligis, ornas,</l>
             
               <l n="5.429.2"> Falli omnem, dubitas dicere nec, populum.</l>
             
               <l n="5.429.3">Tamne tibi, quaeso, fidis; te posse videre</l>
             
               <l n="5.429.4"> Ut credas unum, quod latet innumeros?</l>
             
               <l n="5.429.5">Uni se, quaeso, virtus dedit illa tuendam,</l>
             
               <l n="5.429.6"> Sexcentis quae se millibus occuluit?</l>
             
               <l n="5.429.7">Crede, sapis nimium: populum Plato corrigat, haud nos,</l>
             
               <l n="5.429.8"> Qui sumus, heu, stulti parvula pars populi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>430. De Gellia immodice laudante sodales suos.</head>
               <l n="5.430.1">Audit adulatrix falso: dicatur amatrix</l>
             
               <l n="5.430.2"> Gellia, cum laudes laudibus accumulat.</l>
             
               <l n="5.430.3">Fallere non alium vult quemquam, fallitur ipsa,</l>
             
               <l n="5.430.4"> Intus dum nimio pectus amore calet.</l>
             
               <l n="5.430.5">Quos amat eximie, eximios creditque, vocatque,</l>
             
               <l n="5.430.6"> Et laudat, parce dum putat, immodice.</l>
             
               <l n="5.430.7">Nil fingit, simulat prorsum nihil: intima prodit</l>
             
               <l n="5.430.8"> Sensa animi simplex, judice me, nimium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>431. Ad philosophum, inverecunda scribentem.</head>
               <l n="5.431.1">Naturam rerum pandens, foeda omnia pandis,</l>
             
               <l n="5.431.2"> Quae condi coecis par fuit in tenebris,</l>
             
               <l n="5.431.3">Ingenuus possit quae nemo audire, nec idem</l>
             
               <l n="5.431.4"> Continuo totis erubuisse genis,</l>
             
               <l n="5.431.5">Quae si forte legat, noceant ne lecta, repente</l>
             
               <l n="5.431.6"> Ejicere averso cura sit ex animo,</l>
             
               <l n="5.431.7">Ne maneant defixa alte, ne bruta libido</l>
             
               <l n="5.431.8"> Succensa obscaenis flagret imaginibus.</l>
             
               <l n="5.431.9">Haec sophia est morum cultrix illa incluta? Magne,</l>
             
               <l n="5.431.10"> Sic purgas hominum pectora, philosophe?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>432. De Phyllide anu, illecebrose loquente de alienis amoribus.
              <note place="foot" n="46">De Phyllide anu, loquente de alienis amoribus</note>
               </head>
               <l n="5.432.1">Cuique suos loquitur, queis servit, captus, amores,</l>
             
               <l n="5.432.2"> Hac Phyllis juvenes vindicat arte sibi.</l>
             
               <l n="5.432.3">Dicere de se aliquid mallet; verum impedit aetas,</l>
             
               <l n="5.432.4"> Et rugae et tremulae in vertice canities.</l>
             
               <l n="5.432.5">Illecebra, ut placeat, foeda haec modo linquitur uni,</l>
             
               <l n="5.432.6"> Cuique suam ut laudet, lena velut, dominam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>433. De Auli ingenio.</head>
               <l n="5.433.1">Eloquio celer est Aulus: laudatur ob hanc rem,</l>
             
               <l n="5.433.2"> Praeditus et celeri dicitur ingenio.</l>
             
               <l n="5.433.3">Tale mihi ingenium nolim; non ille volare,</l>
             
               <l n="5.433.4"> Dum celer eloquitur, nam solet, at ruere.</l>
             
               <l n="5.433.5">Ocyus et
              <note place="foot" n="47">et] est <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             dicto, non veri evadit in arcem, 5</l>
             
               <l n="5.433.6"> Sed salsi caecum decidit in barathrum.</l>
             
               <l n="5.433.7">Ingenio hunc (dicenda suo si nomine res est)</l>
             
               <l n="5.433.8"> Non celeri, at possim dicere praecipiti.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>434. Ad Aulum acerbum officiorum omnium exactorem.</head>
               <l n="5.434.1">Officii trux ad rigidas expendere leges,</l>
             
               <l n="5.434.2"> Aule, soles, quidquid dicimus, aut facimus.</l>
             
               <l n="5.434.3">Reprendis, paullum si quid peccavit amicus,</l>
             
               <l n="5.434.4"> Nec potes id miti dissimulare animo.</l>
             
               <l n="5.434.5">Tam ferus officii exactor, tam ferreus, Aule,</l>
             
               <l n="5.434.6"> Praecipuo es vitae mutus in officio;</l>
             
               <l n="5.434.7">Nemo etenim officium laedit magis, omnia quam qui</l>
             
               <l n="5.434.8"> Ad summi leges exigit officii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>435. Ad Phaonem, somnia narrantem.</head>
               <l n="5.435.1">Somnia mi narras tua plurima; somnia dicis</l>
             
               <l n="5.435.2"> Tota te assidue cernere nocte, Phaon.</l>
             
               <l n="5.435.3">Id quidem ego haud miror, cernis quod somnia nocte;</l>
             
               <l n="5.435.4"> Miror, quod cernis somnia vana die.</l>
             
               <l n="5.435.5">Spesque, metusque tui quid sunt, nisi somnia vana?</l>
             
               <l n="5.435.6"> Quid vigili dignum mente agis, aut loqueris?</l>
             
               <l n="5.435.7">Hoc monstrum est ingens, hoc tu mihi dicito, si quid</l>
             
               <l n="5.435.8"> Vis magni atque novi dicere prodigii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>436. De Cinnae ingenio celeri, at parvo.</head>
               <l n="5.436.1">Ingenio celeri est, sed parvo, Cinna; labore</l>
             
               <l n="5.436.2"> Exiguo quod res conficit exiguas,</l>
             
               <l n="5.436.3">Ut levis, haud ullo quae pressa est pondere, cymba</l>
             
               <l n="5.436.4"> Citro, ultro flatu pellitur a tenui,</l>
             
               <l n="5.436.5">Nec tamen aerata Neptunia terga carina</l>
             
               <l n="5.436.6"> Fidens longinquo a littore lucra petit,</l>
             
               <l n="5.436.7">Nec vastos inter fluctus <sic>inerrita</sic> fertur</l>
             
               <l n="5.436.8"> In mediis nusquam devia turbinibus.</l>
             
               <l n="5.436.9">Sic ego sim, nisuque ferar vel tardus eodem;</l>
             
               <l n="5.436.10"> Cinna suas mutet, vertat et usque vias.</l>
             
               <l n="5.436.11">Et celer hac illac leviter quocumque ferat sors</l>
             
               <l n="5.436.12"> Usque vagus volitet per sata papilio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>437. Ad Gelliam. De Tulla, varia pro eorum, quibuscum versatur, varietate.</head>
               <l n="5.437.1">Tulla probos inter frugi est, moresque pudicae</l>
             
               <l n="5.437.2"> Innocuos praestat, verbaque Penelopes.</l>
             
               <l n="5.437.3">Improbula improbulos inter, dictisque procaci</l>
             
               <l n="5.437.4"> Omnibus et factis nequior est Helena.</l>
             
               <l n="5.437.5">Tam levis est, inquis? Sibi tam male dissidet ipsa?</l>
             
               <l n="5.437.6"> Quin constat prorsum, Gellia, mirifice.</l>
             
               <l n="5.437.7">Unum agit hoc semper: cunctis vult blanda placere,</l>
             
               <l n="5.437.8"> Huc dextro, huc laevo tramite pergit iter.</l>
             
               <l n="5.437.9">Penelope est, capiat sapientes ut sibi Ulyssas,</l>
             
               <l n="5.437.10"> Est Helene, fatuos ut capiat Paridas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>438.
              <note place="foot" n="48">Hoc epigramma inter Moralia potius ponendum; inter quae est
                aliud epigramma huic consimile sub n.o 166.
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             In Cynnamum, ab alterius vitae mentione abhorrentem.</head>
               <l n="5.438.1">Tecum de superis nil possum, Cynname, rebus</l>
             
               <l n="5.438.2"> Dicere, quin videam triste supercilium,</l>
             
               <l n="5.438.3">Demitti et nigram fronti se effundere nubem,</l>
             
               <l n="5.438.4"> Testantem in tacito vulnera facta sinu.</l>
             
               <l n="5.438.5">Hoc vitae praesentis amor facit, improbe; felli est</l>
             
               <l n="5.438.6"> Quidquid id est, vitam quod monet esse aliam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>439. Ad Postumum clamatorem odiosum.</head>
               <l n="5.439.1">Quid clamas? Validam praestat submittere vocem,</l>
             
               <l n="5.439.2"> Audiri dicis pleraque digna parum;</l>
             
               <l n="5.439.3">Fantibus ignosco stultis timide atque modeste,</l>
             
               <l n="5.439.4"> Odi clamosam, Postume, stultitiam,</l>
             
               <l n="5.439.5">Ipsa sibi fidens altum quae tinnit et effert</l>
             
               <l n="5.439.6"> Oracla, ut sacro Pythia de tripode.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>440. Ad Afram mulierem foedam, formae studentem.</head>
               <l n="5.440.1">Quid faciem pingis? Non te decet, Afra, venustam,</l>
             
               <l n="5.440.2"> Afra, minus foedam, non erit, ut facias.</l>
             
               <l n="5.440.3">Scin', quid te deceat? Decet unum: scire videri,</l>
             
               <l n="5.440.4"> Quam te, quidquid agas, omnia dedeceant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>441. De Varrone numquam irato.</head>
               <l n="5.441.1">Irasci numquam Varro solet ac sibi laudi</l>
             
               <l n="5.441.2"> Esse putat, multo quod riget usque gelu;</l>
             
               <l n="5.441.3">Hac illi stipes possit contendere laude,</l>
             
               <l n="5.441.4"> Et lapis et sensu quidquid ubique caret.</l>
             
               <l n="5.441.5">Omni odio atque omni prorsus nam cassus amore est,</l>
             
               <l n="5.441.6"> Haud unquam stimulis quem ciet ira suis.</l>
             
               <l n="5.441.7">Nescit quid vitium, quid virtus, aequus utrique</l>
             
               <l n="5.441.8"> Pacato quisquis pectore cuncta videt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>442. Ad Cinnam, ejus carmina contemnentem.
              <note place="foot" n="49">Ad Cinnam, poetae carmina contemnentem.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.442.1">Dicis, Cinna, meae quidquid cecinere Camoenae,</l>
             
               <l n="5.442.2"> Esse nihil, lusus et sine mente jocos.</l>
             
               <l n="5.442.3">Cerne: hic sunt, vitam quae possint lecta juvare,</l>
             
               <l n="5.442.4"> Resque bonae multum ludicra frugis habet.</l>
             
               <l n="5.442.5">Cerne. Quid at cernas nugator? Spernere vatum</l>
             
               <l n="5.442.6"> Scripta potes, non et noscere, Cinna, potes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>443. Ad Postumum de Varo inani amico.</head>
               <l n="5.443.1">Varus amat blando vultu, blandaque loquela,</l>
             
               <l n="5.443.2"> Et blandis tantum, Postume, te manibus.</l>
             
               <l n="5.443.3">Id satis esse putat, vere ut se Thesea possit,</l>
             
               <l n="5.443.4"> Teque suum ut vere dicere Pirithoum.</l>
             
               <l n="5.443.5">Quaere fidem, officium, quidquid re jungit amicos,</l>
             
               <l n="5.443.6"> Quidquid id est, nugas, verbaque vana putat.</l>
             
               <l n="5.443.7">Postume, tu tali socio laetaris? Imago</l>
             
               <l n="5.443.8"> Dulcis amicitiae te levis ista capit?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>444. Ad Cinnam, bonis ac malis placentem.</head>
               <l n="5.444.1">Cinna, places aeque cunctis; hoc displicet in te, </l>
             
               <l n="5.444.2"> Passim te laudat quod bonus atque malus.</l>
             
               <l n="5.444.3">Id fit enim, similem sibi te quod credit uterque,</l>
             
               <l n="5.444.4"> Inque tuis cernit moribus ipse suos.</l>
             
               <l n="5.444.5">Audit fari eadem atque eadem sentire putat te,</l>
             
               <l n="5.444.6"> Verum unus falsa luditur a specie.</l>
             
               <l n="5.444.7">Virtus pol numquam vitii sub imagine fallit,</l>
             
               <l n="5.444.8"> Virtutis vitium sumere tegmen amat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>445. Ad Gelliam de ejus nequitia.</head>
               <l n="5.445.1">Semper ab Idalio falli te dicis amore,</l>
             
               <l n="5.445.2"> Posse nec aligeri vincere tela dei,</l>
             
               <l n="5.445.3">Igne tibi hunc multo medias torrere medullas,</l>
             
               <l n="5.445.4"> Urere et assidua mollia corda face.</l>
             
               <l n="5.445.5">Flagitium pulchris praetexis, Gellia, verbis,</l>
             
               <l n="5.445.6"> Atque mero phaleras addis adulterio.</l>
             
               <l n="5.445.7">Nil opus est ambage ista. Dic, Gellia, vere:</l>
             
               <l n="5.445.8"> Me vincit, perdit me mea nequitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>446. Ad Tullum de sodali uno omnibus antelato.</head>
               <l n="5.446.1">Nulli postponi satis est: cur, Tulle, sodales</l>
             
               <l n="5.446.2"> Omnes iste unus ponitur ante alios?</l>
             
               <l n="5.446.3">Quem nihil est quisquam sibi cur praeponere possit</l>
             
               <l n="5.446.4"> Nullis praestantem dotibus eximiis.</l>
             
               <l n="5.446.5">Perge unum curare, uni te impendere: credo,</l>
             
               <l n="5.446.6"> Qui nunc est primus, jam tibi solus erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>447. De Phyllide, amante Eunum, a quo contemnitur.</head>
               <l n="5.447.1">Phyllis amat solum, soli cui spernitur, Eunum,</l>
             
               <l n="5.447.2"> Et merito, solum si videt hunc sapere.</l>
             
               <l n="5.447.3">Nam sapit hercle, videt quos temni, solus amantum</l>
             
               <l n="5.447.4"> Censeri innumero quod fugit in numero.</l>
             
               <l n="5.447.5">Sic utinam sapiant, Phylli, omnes; quaerat amores</l>
             
               <l n="5.447.6"> Contemptu posthac et sibi quisque tuos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>448. Ad Varum ab Aegle omnibus antelatum.</head>
               <l n="5.448.1">Parce tumere, unum quod te miratur et uni,</l>
             
               <l n="5.448.2"> Vare, tibi cunctos posthabet Aegle alios.</l>
             
               <l n="5.448.3">Nimirum haud raro mulier regalia calci,</l>
             
               <l n="5.448.4"> Carboni aut nigro fercula posthabuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>449. De Phyllidis querela.</head>
               <l n="5.449.1">Sponte viros nimio succendit Phyllis amore,</l>
             
               <l n="5.449.2"> Deinde sibi nimium quos dolet esse graves.</l>
             
               <l n="5.449.3">Si tamen illa dolet, non falsa vera querela</l>
             
               <l n="5.449.4"> Ostentat vires scilicet ipsa suas.</l>
             
               <l n="5.449.5">Et putat hoc magnum, frustra contemptus amator</l>
             
               <l n="5.449.6"> Quamlibet invitam quod tamen usque fovet.</l>
             
               <l n="5.449.7">Quidquid id est, fugio Phyllin: pol non erit unquam,</l>
             
               <l n="5.449.8"> Me vere, aut falso dicat ut illa gravem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>450. Ad Quintum. De catella, ut putabat, amicorum fraude perempta.</head>
               <l n="5.450.1">Quinte, tuam quereris mactatam fraude catellam;</l>
             
               <l n="5.450.2"> Parce queri, morbo est illa perempta suo.</l>
             
               <l n="5.450.3">Quod tibi tam caram si mactavere sodales,</l>
             
               <l n="5.450.4"> Quorum te fido pectore quisque colit,</l>
             
               <l n="5.450.5">Quorum nemo tuo non mire flagrat amore,</l>
             
               <l n="5.450.6"> Parce queri; merito est illa perempta suo.</l>
             
               <l n="5.450.7">Hoc pudeat: mordax periit quod fraude tuorum,</l>
             
               <l n="5.450.8"> Quam decuit jussu, Quinte, perire tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>451. Ad Quintum senem, catellam plorantem.</head>
               <l n="5.451.1">Jam canus lacrymas raptae das, Quinte, catellae;</l>
             
               <l n="5.451.2"> (Crede mihi) lacrymis dignior ipse tuis.</l>
             
               <l n="5.451.3">Non quod rapta catella tibi est, sed quod dolor esse</l>
             
               <l n="5.451.4"> Jam cano tantus rapta catella potest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>452. Ad Aulum Phyllidis laudes praedicantem.</head>
               <l n="5.452.1">Te pulchrae laudes narrantem Phyllidis, Aule,</l>
             
               <l n="5.452.2"> Audivi longo tempore, mirificas.</l>
             
               <l n="5.452.3">Audivi ac didici, nimio cui pectus amore</l>
             
               <l n="5.452.4"> Flammatum est, veri cernere posse nihil.</l>
             
               <l n="5.452.5">Ac, sibi, quae fingit, sua somnia dicere tantum,</l>
             
               <l n="5.452.6"> Quae vigiles risu scilicet excipimus,</l>
             
               <l n="5.452.7">Qui vero abludens quoties nugatur, amantem</l>
             
               <l n="5.452.8"> Mendacem haud suemus dicere, sed fatuum.</l>
             
               <l n="5.452.9">Mollius aut placuit si quando imponere nomen,</l>
             
               <l n="5.452.10"> Nec fatuum, ereptis sensibus at miserum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>453. Ad Phyllin Lycidae amore captam.</head>
               <l n="5.453.1">Defixti semel ut flagrantia lumina, Phylli,</l>
             
               <l n="5.453.2"> Haud unquam pulchro dejicis a Lycida.</l>
             
               <l n="5.453.3">Vulnus habes, necdum sentis: mens tota, decori</l>
             
               <l n="5.453.4"> Immemor ipsa sui, mergitur in Lycida.</l>
             
               <l n="5.453.5">Ridet Amor, saevosque parat tibi, Phylli, dolores,</l>
             
               <l n="5.453.6"> Absentem quaeres perdita cum Lycidam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>454. Ad Postumum frugi fieri cunctantem.</head>
               <l n="5.454.1">Cras sapere incipiam, dicis; mox crastina venit</l>
             
               <l n="5.454.2"> Lux ubi, cras iterum dicis et inde iterum.</l>
             
               <l n="5.454.3">Interea magis usque dies tibi nigra propinquat,</l>
             
               <l n="5.454.4"> Crastina sit postquam nulla futura dies.</l>
             
               <l n="5.454.5">Crede mihi, propera, sapiam cras dicere serum est;</l>
             
               <l n="5.454.6"> Dic hodie, dic nunc, Postume, jam sapio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>455.
              <note place="foot" n="50">Vide aliud sub num.o 926. <emph>Radelja
                </emph>
                  </note>
             Ad Postumum, profitentem, se de rebus, non de verbis
            sollicitum esse.</head>
               <l n="5.455.1">De re sollicitum dicit se Postumus esse,</l>
             
               <l n="5.455.2"> Verba, quibus niteat res bene, negligere.</l>
             
               <l n="5.455.3">Neglectum possim verborum forsitan aequo</l>
             
               <l n="5.455.4"> Ferre animo, ut squallet corpus ubi egregium.</l>
             
               <l n="5.455.5">Hoc ferre haud possum, de re se scilicet esse,</l>
             
               <l n="5.455.6"> Audet qui toties dicere, sollicitum,</l>
             
               <l n="5.455.7">Congeret innumeras quod res; rem (proh pudor!) unam,</l>
             
               <l n="5.455.8"> Unam, qua de agitur, negligit interea.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>456. In Quintum in familiae peccatis conniventem.</head>
               <l n="5.456.1">Nil pecco, dicis; peccas, Quinte, omnia: peccant</l>
             
               <l n="5.456.2"> Omnia nam famuli, te patiente, tui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>457. In Ocnum honore affectum.</head>
               <l n="5.457.1">Non virtus, fortuna isthuc te sustulit, Ocne,</l>
             
               <l n="5.457.2"> Immeritum, dici dum cupit omnipotens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>458. In Quintum, quem malus poeta vocarat Catullianum.</head>
               <l n="5.458.1">Qui docto similem dixit te, Quinte, Catullo,</l>
             
               <l n="5.458.2"> Fallitur; haud quidquam est nam mage dissimile.</l>
             
               <l n="5.458.3">Ipsa lucidior splendet prope luce Catullus,</l>
             
               <l n="5.458.4"> Obscuris at tu obscurior es tenebris.</l>
             
               <l n="5.458.5">Ille sua ingenuo contingit scripta lepore,</l>
             
               <l n="5.458.6"> Tu rude nescio quid scribis et illepidum.</l>
             
               <l n="5.458.7">Illum docti omnes mirantur, te probat unus,</l>
             
               <l n="5.458.8"> Quem, sua quum recitat carmina, nemo probat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>459. In Battum res mathematicorum proprias versibus pertractantem.</head>
               <l n="5.459.1">Grata mathematicis non sunt, non grata poetis</l>
             
               <l n="5.459.2"> Carmina, quae scribis, Batte; mathematicus</l>
             
               <l n="5.459.3">Nosse negat linguam se Phoebi; scita mathesis,</l>
             
               <l n="5.459.4"> Ponderaque et numeros nosse poeta negat.</l>
             
               <l n="5.459.5">Ergo aliud scribe, aut aliter; qui ingratus ubique es,</l>
             
               <l n="5.459.6"> Incipias fieri gratus at alterutris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>460. [  1354] In Glauciam propriis laudibus carentem.</head>
               <l n="5.460.1">Vis te laudari? Quid laudem, Glaucia? Mores?</l>
             
               <l n="5.460.2"> Ingenium? Formam? Vae misero! Proprium</l>
             
               <l n="5.460.3">Nil est; namque genus, quod jactas, non tua laus est,</l>
             
               <l n="5.460.4"> Sed veterum, a queis tu degeneras, proavum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>461. In Coecilianum hominem molestum et illiberalem.</head>
               <l n="5.461.1">Dives ego verbis, tu nummis: verba rogantem</l>
             
               <l n="5.461.2"> Quid, si te nummos, Coeciliane, rogem?</l>
             
               <l n="5.461.3">Turpe ais, id, fateor; multo at mage turpe, rogando</l>
             
               <l n="5.461.4"> Quem vexas, illi reddere nolle vicem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>462. [  895]</head>
               <l n="5.462.1">De Tucca homine indocto, libros coemente.</l>
             
               <l n="5.462.2">Emit librorum tria millia Tucca; rogas, quid</l>
             
               <l n="5.462.3"> Legerit inde? Omnes, quotquot erant, titulos.</l>
             
               <l n="5.462.4">Hoc tantum e libris discit sibi; caetera discet,</l>
             
               <l n="5.462.5"> Si quis erit limo de meliore nepos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>463. De homine ex vulgi opinione cordato.</head>
               <l n="5.463.1">Nil audere, loqui vel nil vel paucula, vulgo</l>
             
               <l n="5.463.2"> Cordati egregie dicitur esse viri.</l>
             
               <l n="5.463.3">O nimium excordes! Isto non stipes, eodem</l>
             
               <l n="5.463.4"> Cordatus possit vel lapis esse modo?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>464. De Cinna homine levissimo.</head>
               <l n="5.464.1">Quid nunc Cinna velit, vis, longo doctus ab usu</l>
             
               <l n="5.464.2"> Dicam? Vult, quod heri noluit, ingenium</l>
             
               <l n="5.464.3">Tale habet; assidue natat huc male firmus et illuc,</l>
             
               <l n="5.464.4"> Alternatque levi pectore propositum,</l>
             
               <l n="5.464.5">Possis ut erroris nullo dixisse periclo:</l>
             
               <l n="5.464.6"> Sprevit Cinna heri hoc? Ergo amet hoc hodie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>465. Ad Lycum. De invidia.</head>
               <l n="5.465.1">Spernere te invidiam dicis, Lyce; dico ego contra,</l>
             
               <l n="5.465.2"> Te potius sperni tantulum ab invidia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>466. De Batto in invidiam declamante.</head>
               <l n="5.466.1">Battus in invidiam declamat; pagina nulla est,</l>
             
               <l n="5.466.2"> In qua non aliquid scribit in invidiam,</l>
             
               <l n="5.466.3">Quam male vexari patior; namque est mala pestis</l>
             
               <l n="5.466.4"> Digna peti, quot sunt, omnibus opprobriis;</l>
             
               <l n="5.466.5">Attamen hanc pestem qui contra exarserit ille,</l>
             
               <l n="5.466.6"> Non video; nigro quem petere invidia</l>
             
               <l n="5.466.7">Curnam dente velit tam parvum, tam que pusillum</l>
             
               <l n="5.466.8"> Scriptorem nugarum et carminis illepidi?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>467. [466b] [  847] In Aulum. De invidia.</head>
               <l n="5.467.1">Nec tibi, nec Varo quisquam invidet, Aule: facis te</l>
             
               <l n="5.467.2"> Hoc magni, Varo dicis et esse parem.</l>
             
               <l n="5.467.3">Falleris: invidiam supra volat ille; tuo tu</l>
             
               <l n="5.467.4"> In coeno infra omnem volveris invidiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>468. [467.] In Cinnam bonum oratorem, malum poetam.</head>
               <l n="5.468.1">Orator cunctis placuisti, Cinna; poeta</l>
             
               <l n="5.468.2"> Factus ut es, soli jam tibi, Cinna, places.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>469. [468.] Ad Phylliden magis de corpore, quam de animo sollicitam.</head>
               <l n="5.469.1">Corpus, Phylli, ornas. Quid mentem? Servus ubi auro</l>
             
               <l n="5.469.2"> Fulget, cur pannis obsita squallet hera?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>470. [469.] Ad Ponticum de suis atque illius carminibus.</head>
               <l n="5.470.1">Tenuia, sunt, fateor, quae scribo, si mea vatum</l>
             
               <l n="5.470.2"> Carminibus veterum carmina contuleris;</l>
             
               <l n="5.470.3">Verum eadem conferre tuis quum, Pontice, nugis</l>
             
               <l n="5.470.4"> Incipio, haud fateor tenuia, magna voco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>471. [470.] Ad Quintum. De Varrone, scripta ejus probare dicente.</head>
               <l n="5.471.1">Scripta probat, dicis, Varro mea; dic mage, Quinte,</l>
             
               <l n="5.471.2"> Dicit se Varro scripta probare mea.</l>
             
               <l n="5.471.3">Adde: mihi dicit; multos nam saepe videmus</l>
             
               <l n="5.471.4"> Scriptori haud eadem dicere quae populo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>472. [471.] Ad Rullum nimium sibi confidentem.</head>
               <l n="5.472.1">Fidis, Rulle, tibi, nec quare fidere possis</l>
             
               <l n="5.472.2"> Quidquam est; sed fidis tu tibi, Rulle, tamen</l>
             
               <l n="5.472.3">Et quocumque venis, vir magnus credis haberi,</l>
             
               <l n="5.472.4"> Nulli non ipsis carior esse oculis.</l>
             
               <l n="5.472.5">Omnes te laudant, omnes mirantur et optant,</l>
             
               <l n="5.472.6"> Ingenio capti, moribus atque tuis.</l>
             
               <l n="5.472.7">Felix! Vecordi, si possim, cur ego demam,</l>
             
               <l n="5.472.8"> Tanta tibi quae fert gaudia, stultitiam?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>473. [472.] [  795] Ad Quintum male celantem animi sensus.
              <note place="foot" n="51">(Questo epigramma si trova stampato a carte 105. fra i
                Satirici sotto il n.o CLXXVI; ma non è stampato l'ultimo
                distico.) <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.473.1">Qui celare animi sensus nequit, abdita rerum</l>
             
               <l n="5.473.2"> Et prodens, aliis et sibi saepe nocet,</l>
             
               <l n="5.473.3">Non simplex, qualem te dicis, Postume; verum</l>
             
               <l n="5.473.4"> Est imposve animi scilicet, aut fatuus.</l>
             
               <l n="5.473.5">Ut qui vel rerum nescit discrimina, nullis</l>
             
               <l n="5.473.6"> Praecipitem aut froenis mentem inhibire potest.</l>
             
               <l n="5.473.7">Haec tibi, simplicitas quando est nil posse tacere, </l>
             
               <l n="5.473.8"> Insano fieri quid pote simplicius?
              <note place="foot" n="52">vide de hoc dist. in edit. Bodon. epigr. Moralium sub
                  num.o 238. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>474. [473.] Ad Fernandum, in coetu amico mente suspensa versantem.</head>
               <l n="5.474.1">Immotoque haeres vultu, Fernande, nec audis</l>
             
               <l n="5.474.2"> Si quis compellans excitat attonitum,</l>
             
               <l n="5.474.3">Nempe tuas versas res tecum et mente sub alta</l>
             
               <l n="5.474.4"> Nescio quid curae concoquis assiduae.</l>
             
               <l n="5.474.5">Verum hoc ut faceres, quam coetus visere amicos,</l>
             
               <l n="5.474.6"> Te fuerat satius, crede, manere domi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>475. [474.] In Gelliam.</head>
               <l n="5.475.1">Quanti te faciam, si nondum, Gellia, nosti,</l>
             
               <l n="5.475.2"> Quid dicam? Nihili, Gellia, te facio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>476. [475.] In Nearchum sibi uni commodum.</head>
               <l n="5.476.1">Nil obstare tibi pateris; nec scire videris,</l>
             
               <l n="5.476.2"> Esse aliis etiam jura, Nearche, sua,</l>
             
               <l n="5.476.3">Nec fas esse tibi quasvis imponere leges,</l>
             
               <l n="5.476.4"> Atque tuum quemvis flectere ad arbitrium.</l>
             
               <l n="5.476.5">aere para, servosque tuos rege: libera turba</l>
             
               <l n="5.476.6"> Non damus indecori colla premenda jugo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>477. [476.] De arrogantia Hermogenis.</head>
               <l n="5.477.1">Naturae leges tu te deprendere, frustra</l>
             
               <l n="5.477.2"> Quaesitas aliis, posse ais, Hermogene,</l>
             
               <l n="5.477.3">Protrahere et verum claras in luminis oras,</l>
             
               <l n="5.477.4"> In coecis quod adhuc delituit tenebris?</l>
             
               <l n="5.477.5">Tamne alios, tam te ignoras? Tam magna pusillus</l>
             
               <l n="5.477.6"> Audes tam stulte promere pollicita?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>478. [477.] In Sabidium verbis tantum se gratum profitentem.</head>
               <l n="5.478.1">Saepe mihi debere uni te cuncta fateris,</l>
             
               <l n="5.478.2"> Idque facis vero, ceu reor, ex animo,</l>
             
               <l n="5.478.3">Quod gratum est, Sabidi; mihi sed qui cuncta fateris,</l>
             
               <l n="5.478.4"> Me debere tibi, fac, aliquid fatear.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>479. [478.] Fronti nulla fides. In Origenem.</head>
               <l n="5.479.1">Fronti nulla fides: figit qui lumine terram</l>
             
               <l n="5.479.2"> Interdum et coelum suspicit Origenes,</l>
             
               <l n="5.479.3">Ingemit et lapsos nullo jam vindice mores,</l>
             
               <l n="5.479.4"> Prisca patrum et nobis tempora commemorat,</l>
             
               <l n="5.479.5">Lascivos inter laetus conviva sodales</l>
             
               <l n="5.479.6"> Jecit spurcidicis libera verba jocis,</l>
             
               <l n="5.479.7">Atque cibi ingessit ventri, quod sat foret urso,</l>
             
               <l n="5.479.8"> Certavit largis strenuus et cyathis;</l>
             
               <l n="5.479.9">Inde gravis multisque epulis, multoque Lyaeo</l>
             
               <l n="5.479.10"> Vix potuit sera nocte redire domum.</l>
             
               <l n="5.479.11">Scilicet haec illa quondam sub fronte latebat,</l>
             
               <l n="5.479.12"> Seque dato effudit tempore nequitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>480. [479.] In medicum.</head>
               <l n="5.480.1">Quod se non patitur curari more bubulci,</l>
             
               <l n="5.480.2"> Naturam ac morbi dispicit ac remedi;</l>
             
               <l n="5.480.3">Fallor, an hoc Varro fatuus stultusque videtur,</l>
             
               <l n="5.480.4"> Atque tibi mire displicet, Hermogene?</l>
             
               <l n="5.480.5">Tunc fiet, credo, sapiens, se se tibi mutus</l>
             
               <l n="5.480.6"> Mactandum brutam quum dabit ut pecudem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>481. [480.] In Ligurinum scurrantem.</head>
               <l n="5.481.1">Miror, amo, cuicumque dedit natura leporem,</l>
             
               <l n="5.481.2"> Ingenuo ut posset spargere dicta sale.</l>
             
               <l n="5.481.3">At foedos odi scurras, fugioque, popina</l>
             
               <l n="5.481.4"> Audiri dignos et reor in media.</l>
             
               <l n="5.481.5">Quaere illic, Ligurine, tibi qui plaudere possint,</l>
             
               <l n="5.481.6"> Ingenuis tantum plauditur hic salibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>482. [481.] Aliud.</head>
               <l n="5.482.1">Non soleo, quod tu rides, Ligurine, procacis</l>
             
               <l n="5.482.2"> In morem scurrae dicere ridiculum.</l>
             
               <l n="5.482.3">Te soleo, spernenda jacis cum dicta procacis</l>
             
               <l n="5.482.4"> In morem scurrae, dicere ridiculum.</l>
             
               <l n="5.482.5">Crede mihi, quotquot sapiunt, non quae male rides,</l>
             
               <l n="5.482.6"> Sed risum rident, o Ligurine, tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>483. [482.] In medicos.</head>
               <l n="5.483.1">Quot medici pestes numerant, proh Juppiter, usque</l>
             
               <l n="5.483.2"> Humanum passim queis perit omne genus!</l>
             
               <l n="5.483.3">Et pulchre numerant, si tot modo pestibus unam,</l>
             
               <l n="5.483.4"> Ante alias ipsos adjiciant medicos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>484. [483.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.484.1">O miseri, vestras flete artes, pharmacopolae,</l>
             
               <l n="5.484.2"> Nil herbis, succis nil opus est variis:</l>
             
               <l n="5.484.3">Ut fullo maculas, sic omnem smegmate morbum</l>
             
               <l n="5.484.4"> More novo sapiens eluit Hermogenes.</l>
             
               <l n="5.484.5">Scilicet id solum restabat, dira venena</l>
             
               <l n="5.484.6"> Postquam verti usus vidimus in medicos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>485. [484.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.485.1">Arte nova purgas omnes qui smegmate morbos,</l>
             
               <l n="5.485.2"> Vis fullo dici, Lygdame, non medicus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>486. [485.] In Quintum a nemine se carpi patientem.</head>
               <l n="5.486.1">Aures obtundi clamat sibi Quintus, amice,</l>
             
               <l n="5.486.2"> Quod merito dictis carpitur ille tuis.</l>
             
               <l n="5.486.3">At si laudari se se audiat, auribus aequis,</l>
             
               <l n="5.486.4"> Crede mihi, longas audiat Iliadas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>487. [486.] Ad Calinum de rebus ad Societatem Jesu pertinentibus inter Sarmatas.</head>
               <l n="5.487.1">Sarmatiae antistes quanam fideique, bonisque</l>
             
               <l n="5.487.2"> Moribus hoc duro in tempore prospiciat,</l>
             
               <l n="5.487.3">Communi magis an prosit, noceatne saluti,</l>
             
               <l n="5.487.4"> Audiri si vis, parce, Caline, loqui.</l>
             
               <l n="5.487.5">Publica negligitur, cordi res est sua cuique,</l>
             
               <l n="5.487.6"> Nec quaerit, quo sit fasque, piumque loco,</l>
             
               <l n="5.487.7">Sed quam cara domi, vilisque annona, parari</l>
             
               <l n="5.487.8"> Quo possint pretio pabula, vel segetes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>488. [487.] De Postumo, plura scire cupiente.</head>
               <l n="5.488.1">Nil non scire avidus; nunc hoc, nunc arripis illud,</l>
             
               <l n="5.488.2"> Et nulla certum figis in arte pedem.</l>
             
               <l n="5.488.3">Hinc libasse quidem praeclaraque, multaque rerum</l>
             
               <l n="5.488.4"> Diceris et rerum, Postume, scire nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>489. [488.] De homine male rudi et indocto.</head>
               <l n="5.489.1">Cum vidi, possum bipedem te dicere; cum te</l>
             
               <l n="5.489.2"> Audivi, possum dicere quadrupedem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>490. [489.] De homine parvo ingenio.</head>
               <l n="5.490.1">Frons refugit; cerebri est sedes angusta, sed arcto</l>
             
               <l n="5.490.2"> Exiguum in spatio laxe habitat cerebrum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>491. [490.] In senem lasciva loquentem.</head>
               <l n="5.491.1">Jam tua canities decet ipsum Nestora: sermo</l>
             
               <l n="5.491.2"> Cur tuus, Aule, ipsum dedecet archemorum?</l>
             
               <l n="5.491.3">Effoetae vires frigent in corpore; curnam</l>
             
               <l n="5.491.4"> Sola calet foedis lingua cupidinibus?</l>
             
               <l n="5.491.5">Qui tua desuevit jamdudum facta timere,</l>
             
               <l n="5.491.6"> Foemineus metuit cur tua dicta pudor?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>492. [491.] In Cinnamum sybillarum, furentium more sua carmina recitantem.</head>
               <l n="5.492.1">Te vidi in medio coetu jacuisse supinum,</l>
             
               <l n="5.492.2"> Distorquere oculos, triste supercilio</l>
             
               <l n="5.492.3">Nescio quid torvo minitari, adducere frontem,</l>
             
               <l n="5.492.4"> Et mentem apposita saepe fricare manu,</l>
             
               <l n="5.492.5">Nil fari, vultu defixo ardere; furore</l>
             
               <l n="5.492.6"> Esse malo captum, Cinname, credideram.</l>
             
               <l n="5.492.7">Nunc coepi ut nugas recitantem audire, furentem</l>
             
               <l n="5.492.8"> Haud ego te credo, Cinname, sed fatuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>493. [492.] Ad Aulum olim comitem suum.</head>
               <l n="5.493.1">Quid me, cui comes assiduus dudum ire solebas,</l>
             
               <l n="5.493.2"> Nunc fugis, Aule? Mei te piget, an miseret?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>494. [493.] Cur laudatus ab Aulo Aulum minime laudet.</head>
               <l n="5.494.1">Quod te non laudo laudatus carmine, acerbe</l>
             
               <l n="5.494.2"> Iratus passim diceris, Aule, queri.</l>
             
               <l n="5.494.3">Huic finem ut statuam questu jam denique, totam</l>
             
               <l n="5.494.4"> Verax rem paucis vocibus expediam.</l>
             
               <l n="5.494.5">Immeritus nec amo laudari versibus, ullum</l>
             
               <l n="5.494.6"> Nec laudo ipse meis versibus immeritum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>495. [494.] In avarum.</head>
               <l n="5.495.1">Mutua qui nummum te millia quinque poposcit</l>
             
               <l n="5.495.2"> Postumus, hunc vitas, hunc, Mariane, fugis.</l>
             
               <l n="5.495.3">Jure pudet, credo, socio quod, dure, negasti</l>
             
               <l n="5.495.4"> Speratam extremo in tempore dives opem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>496. [495.] Cur vitat Cinnam.</head>
               <l n="5.496.1">Disco aliquid mecum, nil tecum, Cinna; rogas et,</l>
             
               <l n="5.496.2"> Cur solus malim, quam comes ire tuus?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>497. [496.] In fastu tumentem.</head>
               <l n="5.497.1">Fastum pone, aliquid fortasse videbere; totum,</l>
             
               <l n="5.497.2"> Si quod habes, fastu perdis, Avite, decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>498. [497.] In garrulum.</head>
               <l n="5.498.1">Eloquio, Bolane, putas, te posse placere,</l>
             
               <l n="5.498.2"> Ullo nec parcis tempore multa loqui.</l>
             
               <l n="5.498.3">Interea coetu e socio pars oscitat, ora</l>
             
               <l n="5.498.4"> Pars alio vertit, pars etiam obloquitur.</l>
             
               <l n="5.498.5">Nec sentis, nec te sentis, insulse, loquentem,</l>
             
               <l n="5.498.6"> Quidquid agas, nullo posse placere modo?</l>
             
               <l n="5.498.7">Quid mi igitur suades, inquis? Quod scilicet unum</l>
             
               <l n="5.498.8"> Est remedi, posset si modo confieri;</l>
             
               <l n="5.498.9">Sed flammam frigere prius, glaciemque calere,</l>
             
               <l n="5.498.10"> Quam te mutatum posse tacere puto.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>499. [498.] In hominem nimis apertum.</head>
               <l n="5.499.1">A te jure cavet sibi Lesbia: quae tibi dixit,</l>
             
               <l n="5.499.2"> Dicere tu toti, Marce, soles populo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>500. [499.] In Aeglen pravis moribus foeminam.</head>
               <l n="5.500.1">Pulchram Aeglen renuit pulchrarum Flaccus amator</l>
             
               <l n="5.500.2"> Ducere. Quid? Formam non videt eximiam?</l>
             
               <l n="5.500.3">Pol videt, at mores formae concedere sensit,</l>
             
               <l n="5.500.4"> Ipse suo et quiddam pertimuit capiti.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>501. [500.] In medicos.</head>
               <l n="5.501.1">Cur valeat Quintus, vacuos ut venit in agros,</l>
             
               <l n="5.501.2"> Quaeritis? Id lenes non faciunt Zephyri,</l>
             
               <l n="5.501.3">Non dulces avium cantus, umbrosaque Tempe,</l>
             
               <l n="5.501.4"> Puraque de gelido lympha voluta jugo.</l>
             
               <l n="5.501.5">Nempe valet, quod, quos hic semper consulit, illic</l>
             
               <l n="5.501.6"> Ad latus haud ullos Quintus habet medicos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>502. [501.] In phylosophum ineptientem.</head>
               <l n="5.502.1">Istas venari nugas et inania, magne,</l>
             
               <l n="5.502.2"> Non pudet atque jocis ludere frigidulis?</l>
             
               <l n="5.502.3">Sectari adsuetam rerum sublimia mentem,</l>
             
               <l n="5.502.4"> Omnigenamque omnis cernere vim sophiae,</l>
             
               <l n="5.502.5">Verborum levis ad lusus demittis ineptos,</l>
             
               <l n="5.502.6"> Vecordes fatuo quae sale detineant,</l>
             
               <l n="5.502.7">At sanos certe laedant, cogantque dolere,</l>
             
               <l n="5.502.8"> Tantam esse in tanto stultitiam ingenio?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>503. [502.] In Eunum medicum.</head>
               <l n="5.503.1">An ducenda uxor tibi sit, me consulis, Eune?</l>
             
               <l n="5.503.2"> Duc age quam primum, quandoquidem es medicus.</l>
             
               <l n="5.503.3">Duc, ex parte aliqua, sarci tot damna Quiritum,</l>
             
               <l n="5.503.4"> Pro multis aliquod redde caput patriae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>504. [503.] In medicos.</head>
               <l n="5.504.1">Sperne, licet, medicos. Quid? quam facis ipse medellam</l>
             
               <l n="5.504.2"> Non medicus, sperni non magis, Aule, decet?</l>
             
               <l n="5.504.3">Errore in tanto, tanta in caligine rerum</l>
             
               <l n="5.504.4"> Indoctum doctis scilicet anteferam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>505. [504.] Ad Cinnam foedam uxorem ducentem.</head>
               <l n="5.505.1">Uxorem ducis tam foedam? Quis tibi, stulte,</l>
             
               <l n="5.505.2"> Ambos exemit, ne videas, oculos?</l>
             
               <l n="5.505.3">Horrendam hanc faciem, terret quae visa tuentes,</l>
             
               <l n="5.505.4"> Tu vitae sociam vis tibi perpetuam?</l>
             
               <l n="5.505.5">Vis modo, Cinna, brevi at nolis, longoque peribis,</l>
             
               <l n="5.505.6"> Frustra vincla querens tristia, supplicio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>506. [505.] De cantoribus et poetis.</head>
               <l n="5.506.1">Cur vocem pluris cantor, quam carmina vates</l>
             
               <l n="5.506.2"> Vendit? Res dictu est et brevis et facilis.</l>
             
               <l n="5.506.3">Vox multis, paucis carmen sapit, Ortale; pollet</l>
             
               <l n="5.506.4"> Auriculis hominum pars bona, mente caret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>507. [506.] In Bassum lentum et frigidum in dicendo.</head>
               <l n="5.507.1">Nil moveor dictis, dicens quod, Basse, moveris</l>
             
               <l n="5.507.2"> Tu nihil, Arctoa frigidior glacie.</l>
             
               <l n="5.507.3">Frigora frigoribus gignuntur, gignitur igni</l>
             
               <l n="5.507.4"> Ignis; corda cale, corda ut ego caleam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>508. [507.] De Gellia et Varo.</head>
               <l n="5.508.1">Perditus indomito Varus tabescit amore,</l>
             
               <l n="5.508.2"> Et gemit et moesto perluit imbre sinum,</l>
             
               <l n="5.508.3">Languidulosque artus aeger trahit et sibi fatum</l>
             
               <l n="5.508.4"> Haud procul extremi funeris esse videt.</l>
             
               <l n="5.508.5">Gellia quid, tantos quae incendit blanda furores,</l>
             
               <l n="5.508.6"> Atque suis miserum perdidit illecebris?</l>
             
               <l n="5.508.7">Aequa mente sedens pereuntem spectat, opinor,</l>
             
               <l n="5.508.8"> Vim tantam et formae gaudet inesse suae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>509. [508.] In stultiloquum Vari sapientis contemptorem.</head>
               <l n="5.509.1">Multiloquum dicis Varum, rerum optima sacro</l>
             
               <l n="5.509.2"> Cum promit docti pectoris ex adito.</l>
             
               <l n="5.509.3">Quid cum tu effutis rerum tot inania? cum nil</l>
             
               <l n="5.509.4"> Profers, quod prosit cuilibet, aut placeat?</l>
             
               <l n="5.509.5">Multiloquum dici te vis, an verius hercle</l>
             
               <l n="5.509.6"> Multave si dicas, paucave, stultiloquum?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>510. [509.] In invidum.</head>
               <l n="5.510.1">Audes, quod scribo, carmen ridere, Philippe,</l>
             
               <l n="5.510.2"> Ac prae te spernis me, facis et nihili.</l>
             
               <l n="5.510.3">Nil ego sum, nil sunt mea carmina; pars tamen illa</l>
             
               <l n="5.510.4"> aequa tuis multo pol meliora putat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>511. [510.] In fatuum.</head>
               <l n="5.511.1">Cinna domum liquit, patriam, carosque penates,</l>
             
               <l n="5.511.2"> Externis longum vixit et in populis.</l>
             
               <l n="5.511.3">Inde redux quidnam retulit? Nil praeter eamdem,</l>
             
               <l n="5.511.4"> Quam patrio extulerat limine, stultitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>512. [511.] In Aulum insulsis jocis gaudentem.</head>
               <l n="5.512.1">Frigidulis gaudere jocis te suspicor, Aule,</l>
             
               <l n="5.512.2"> Quos audis fundi cum numero innumero,</l>
             
               <l n="5.512.3">Sic blande quereris, possis ut jure videri,</l>
             
               <l n="5.512.4"> Sistere non illos velle, sed elicere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>513. [512.] In amicum insulse jocantem.</head>
               <l n="5.513.1">Desine jam miseros tandem vexare sodales</l>
             
               <l n="5.513.2"> Tot jam frigidulis, dulcis amice, jocis.</l>
             
               <l n="5.513.3">Sit modus, ah, tandem, nostris parce auribus; ipsi</l>
             
               <l n="5.513.4"> Si non vis nobis parcere, parce tibi.</l>
             
               <l n="5.513.5">Ne, quamvis celer, ingenio dicare pusillo</l>
             
               <l n="5.513.6"> Verborum parvum natus ad aucupium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>514. [513.] In nebulonem, sibi honores poscentem.</head>
               <l n="5.514.1">Stultus, iners primos tibi, Glaucia, poscis honores,</l>
             
               <l n="5.514.2"> Omnia credis avos quod meruisse tuos.</l>
             
               <l n="5.514.3">Hoc quoque avi meruere; illis servata, nepotum</l>
             
               <l n="5.514.4"> Publica uti vitio res male dispereat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>515. [514.] In medicos.</head>
               <l n="5.515.1">Corpore quam valido, quam firmo robore, Phylli, es</l>
             
               <l n="5.515.2"> (Mitto alia) hoc certe noscimus indicio.</l>
             
               <l n="5.515.3">Consulis assidue medicum, paresque jubenti,</l>
             
               <l n="5.515.4"> Et tamen (id fieri qui pote?) vivis adhuc.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>516. [515.] De Phyllide.</head>
               <l n="5.516.1">Omnes dum spernit, dum vitat Phyllis ineptos,</l>
             
               <l n="5.516.2"> Nullo non facta est Phyllis inepta magis;</l>
             
               <l n="5.516.3">Nulli non odio est, quos et sibi cunque dolebat</l>
             
               <l n="5.516.4"> Esse graves, cunctis se dolet esse gravem.</l>
             
               <l n="5.516.5">Has pendit poenas et vita pendet in omni</l>
             
               <l n="5.516.6"> Aspera difficilis scilicet ingenii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>517. [516.] Quod rudis est, ultro docet omnes Cinna.</head>
               <l n="5.517.1">Quod rudis est, ultro docet omnes Cinna, docere</l>
             
               <l n="5.517.2"> Desinet, incipiet cum minus esse rudis.</l>
             
               <l n="5.517.3">Errorem expertus metuet, verique timebit</l>
             
               <l n="5.517.4"> Pro vero falsam ne arripiat speciem,</l>
             
               <l n="5.517.5">Ne certa incertis mutet, ne cernere credat,</l>
             
               <l n="5.517.6"> Quae nondum caecis dispicit in tenebris.</l>
             
               <l n="5.517.7">Forsitan et quorum se nunc vult esse magistrum,</l>
             
               <l n="5.517.8"> Se se horum subdet sponte magisterio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>518. [517.] De Rullo.</head>
               <l n="5.518.1">Rullum, quosnam habeat caros, carasque, rogasti.</l>
             
               <l n="5.518.2"> Quin tu Rullum, habeat quae modo cara, rogas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>519. [518.] In hominem asperi ingenii.</head>
               <l n="5.519.1">Quod te omnes fugiunt, stulte miraris, Ofelle,</l>
             
               <l n="5.519.2"> Sentibus a rigidis quisque manum retrahit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>520. [519.] De Phyllidis instabilitate.</head>
               <l n="5.520.1">Nempe die decies ploratque et ridet in uno,</l>
             
               <l n="5.520.2"> Alternatque omnes Phyllis inepta vices.</l>
             
               <l n="5.520.3">Odit, amat, vitat, sequitur, probat, improbat; horam</l>
             
               <l n="5.520.4"> Non unam potis est esse sibi similis.</l>
             
               <l n="5.520.5">Cui quanam placeas? Nulla est via, Postume, prorsum;</l>
             
               <l n="5.520.6"> Ni simul incipias albus et esse niger.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>521. [520.] In hominem nullius pretii.</head>
               <l n="5.521.1">Si tibi non placeo, placeo mihi, Postume; et ipsum</l>
             
               <l n="5.521.2"> Pol mihi ob hoc placeo, quod tibi non placeo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>522. [521.] In medicos.</head>
               <l n="5.522.1">Languidulo, enervi, quamvis florente juventa,</l>
             
               <l n="5.522.2"> Quaeque dies morbi fert aliquid, Lycini,</l>
             
               <l n="5.522.3">Et feret usque, istum jubeas dum abscedere, te te</l>
             
               <l n="5.522.4"> Usque suo medicus qui regit arbitrio.</l>
             
               <l n="5.522.5">Ille senes; corpus curet juvenile palestra,</l>
             
               <l n="5.522.6"> Venatus, cursus, longum iter, acer equus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>523. [522.] In Glauciam jactatorem.</head>
               <l n="5.523.1">Teque, tuas et res loqueris mihi, Glaucia, nec scis,</l>
             
               <l n="5.523.2"> Teque, tuas et res quam nihili faciam,</l>
             
               <l n="5.523.3">Quam ferri haud possit quisquis sermone molesto</l>
             
               <l n="5.523.4"> Assidue inculcat quae facimus nihili.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>524. [523.] In medicos.</head>
               <l n="5.524.1">Saxeus est certe Varro, vel ferreus: omnes</l>
             
               <l n="5.524.2"> Usque audit medicos et tamen usque valet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>525. [524.] Quem putat medicorum esse optimum.</head>
               <l n="5.525.1">Quinte, rogas, quem nam primum reor esse medentum?</l>
             
               <l n="5.525.2"> aegris, Quinte, sua qui minus arte nocet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>526. [525.] De Gracchi instabili ingenio.</head>
               <l n="5.526.1">Omnem, pluma velut, Gracchus mutatur ad auram;</l>
             
               <l n="5.526.2"> Vult, non vult, mutat, diruit, aedificat,</l>
             
               <l n="5.526.3">Quod petiit, fugit, repetit quod fugerat ante,</l>
             
               <l n="5.526.4"> Nutat et aeterna mobilis usque vice.</l>
             
               <l n="5.526.5">Qui foede ludi, falli qui protinus optat,</l>
             
               <l n="5.526.6"> Instabili fidat credulus ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>527. [526.] In nugatorem.</head>
               <l n="5.527.1">Magna voce crepas nugas et inania rerum,</l>
             
               <l n="5.527.2"> Quae nollet parvus dicere, Quinte, puer.</l>
             
               <l n="5.527.3">Unde, rogo, tanta est stultae fiducia linguae?</l>
             
               <l n="5.527.4"> Istos, dic, tantos quinam animos faciat?</l>
             
               <l n="5.527.5">Culpa tua est, faris quod talia? Nostrane fantem</l>
             
               <l n="5.527.6"> Talia quod lento pectore perpetimur?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>528. [527.] In hominem parvi ingenii.</head>
               <l n="5.528.1">Impendis curam parvis, mi Postume, rebus</l>
             
               <l n="5.528.2"> Ingentem, versas quodque dici tacitus,</l>
             
               <l n="5.528.3">Consulis et nugas magno molimine, ceu si</l>
             
               <l n="5.528.4"> Vel tua, vel patriae pendeat inde salus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>529. [528.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.529.1">Desine sollicitas curis super addere curas,</l>
             
               <l n="5.529.2"> Et te consultis et cruciare tuos.</l>
             
               <l n="5.529.3">Consilium sit, res ut poscit quaeque; capesse,</l>
             
               <l n="5.529.4"> Quod nihili est, nullo, Postume, consilio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>530. [529.] De se et Postumo.</head>
               <l n="5.530.1">Obscurus tibi sum, nec possum clarior esse,</l>
             
               <l n="5.530.2"> Primas ni discas, Postume, litterulas,</l>
             
               <l n="5.530.3">Et linguae noris leges et verba Latinae.</l>
             
               <l n="5.530.4"> Haec si perdisces, Postume, clarus ero.</l>
             
               <l n="5.530.5">Sin perges foede nescire, haud lux mihi deerit,</l>
             
               <l n="5.530.6"> Sed tibi, queis lucem pervideas, oculi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>531. [530.] "Stultum ajo, nullum quod tu non despicis, Aule."</head>
               <l n="5.531.1">Nullum non rides, nullum non despicis, Aule,</l>
             
               <l n="5.531.2"> Turgidus hoc fastu diceris immodico;</l>
             
               <l n="5.531.3">Ast ego non fastum soleo, quod despicis omnes,</l>
             
               <l n="5.531.4"> Sed puram putam dicere stultitiam.</l>
             
               <l n="5.531.5">Nam civesque suos, seque ipse ignorat, opinor,</l>
             
               <l n="5.531.6"> Omnes qui fastu despicit immodico.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>532. [531.] De Cinnae fatuitate.</head>
               <l n="5.532.1">Nil, nisi mens deerat, patriam tibi, Cinna, colenti,</l>
             
               <l n="5.532.2"> Haec, credo, externis quaeritur in populis,</l>
             
               <l n="5.532.3">Sed qui mente caret, mentem non invenit usquam,</l>
             
               <l n="5.532.4"> Extremum et fatuus permanet ad tumulum.</l>
             
               <l n="5.532.5">Hoc unum assequitur visens regna extera, se se,</l>
             
               <l n="5.532.6"> Quamvis insipiens, ut sapere ipse putet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>533. [532.] De anu.</head>
               <l n="5.533.1">Ultro dicit anum se Gellia, quod videt esse,</l>
             
               <l n="5.533.2"> Qui dicat contra floridulam et viridem;</l>
             
               <l n="5.533.3">Sit qui dicat anum, rugosaque, canaque, dicet</l>
             
               <l n="5.533.4"> Ipsa, reor, se se floridulam et viridem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>534. [533.] Quare Postumus uxorem non ducat.</head>
               <l n="5.534.1">Omnes vestigas, sectaris et usque puellas,</l>
             
               <l n="5.534.2"> Ullam conjugio nec tibi jungis adhuc.</l>
             
               <l n="5.534.3">Si quia nulla placet, mirum est pol; si quia nulli</l>
             
               <l n="5.534.4"> Tu potius, miri, Postume, nil video.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>535. [534.] De Cinna clamante: "O tempora! O mores!"</head>
               <l n="5.535.1">Clamas "O mores!", clamas "O tempora!", ferri,</l>
             
               <l n="5.535.2"> Cinna et tu clamans forsitan ista potes;</l>
             
               <l n="5.535.3">Verum eadem clamant (id quis ferat aequus?) et illi</l>
             
               <l n="5.535.4"> Moribus haec si qui tempora dedecorant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>536. [535.] In hominem loquacissimum.</head>
               <l n="5.536.1">Permagnum hoc peccas; ne disrumpare, vereris,</l>
             
               <l n="5.536.2"> In buccam, si, quod venerit, id taceas.</l>
             
               <l n="5.536.3">Interdum et, dictum ne perdas, perdis amicum,</l>
             
               <l n="5.536.4"> Et mordax famam prodigis ipse tuam.</l>
             
               <l n="5.536.5">Foedius hoc multo est, quam si quis fine sine ullo</l>
             
               <l n="5.536.6"> Id
              <note place="foot" n="53">Is enim, ut sibi quemdam amicum, hominem crebra ejusdem
                carminis recitatione perquam molestum esse declararet, dixit, Italico ac vulgari
                modo locutus, eum sibi culum rumpere. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            , quod ais, pergat rumpere, amice, tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>537. [536.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.537.1">Laudaris, tacito quod nil sub pectore celans</l>
             
               <l n="5.537.2"> Cuique soles mentem, Quinte, aperire tuam;</l>
             
               <l n="5.537.3">Verum istam possit laudem fatuusque mereri,</l>
             
               <l n="5.537.4"> Quisquis et epotis incaluit cyathis.</l>
             
               <l n="5.537.5">Ergo alium pro me, quem vis, tibi quaere sodalem,</l>
             
               <l n="5.537.6"> Istaec delectet quem tua simplicitas.</l>
             
               <l n="5.537.7">At mihi di faciant sapiens contingat amicus</l>
             
               <l n="5.537.8"> Nil unquam simulans, multaque dissimulans.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>538. [537.] Si sapis, ingenium ne jacta.</head>
               <l n="5.538.1">Ingenio pollet Varus, magnoque feretur</l>
             
               <l n="5.538.2"> Ingenio, jactet si minus ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>539. [538.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.539.1">Ingenio praestare putat se Varus, acutis</l>
             
               <l n="5.539.2"> Ergo suis dictis venditat ingenium.</l>
             
               <l n="5.539.3">Omnia vult scite, salse vult omnia; quidquam</l>
             
               <l n="5.539.4"> Dicere vulgari more modoque fugit.</l>
             
               <l n="5.539.5">Nec, reor, ingenio prorsum caret, omnia nec quae</l>
             
               <l n="5.539.6"> Dicit, stulta reor, nec reor illepida:</l>
             
               <l n="5.539.7">Ingenio sed si praestaret, nosset, ineptus</l>
             
               <l n="5.539.8"> Quam sit, qui cupide venditat ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>540. [539.] In loquacem.</head>
               <l n="5.540.1">Quod celer eloquio es, magno tibi, Quinte, videris</l>
             
               <l n="5.540.2"> Ingenio; verum falleris egregie.</l>
             
               <l n="5.540.3">Nam celer eloquio es, quod nunquam plurima rerum,</l>
             
               <l n="5.540.4"> Quae fantem possunt sistere, Quinte, vides.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>541. [540.] In Postumum, culum sibi rumpi perpetuo dicentem.</head>
               <l n="5.541.1">Nescio quid rumpi dicis tibi, Postume, dictum</l>
             
               <l n="5.541.2"> Et semel inde iteras atque iteras toties.</l>
             
               <l n="5.541.3">Urbe at jam tota sit nemo, cui tua dicta</l>
             
               <l n="5.541.4"> Non rumpant caput et non cerebrum excutiant.</l>
             
               <l n="5.541.5">Parce, precor, tandem, tandem et miserere Quiritum,</l>
             
               <l n="5.541.6"> Crambe eadem toties quos repetita necat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>542. [541.] In Cinnam scurrantem.</head>
               <l n="5.542.1">Multo rideri mavult, quam Cinna taceri;</l>
             
               <l n="5.542.2"> Hinc placido sannas pectore perpetitur,</l>
             
               <l n="5.542.3">Ludibrium et fieri gaudet, quin se solet ipse,</l>
             
               <l n="5.542.4"> Ni faciant alii, ludibrium facere.</l>
             
               <l n="5.542.5">Felix, quem voto spes non frustratur inani,</l>
             
               <l n="5.542.6"> Tam facilem quaerit dum sibi gloriolam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>543. [542.] In Philippum de se perpetuo loquente.</head>
               <l n="5.543.1">Nusquam non de se gaudet garrire Philippus,</l>
             
               <l n="5.543.2"> Hinc laudesque suas et sua probra refert,</l>
             
               <l n="5.543.3">Rideri et se se patitur, fatuumque putari,</l>
             
               <l n="5.543.4"> Dum ne sit quo non tempore dicat: EGO.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>544. [543.] De Quinti arrogantia.</head>
               <l n="5.544.1">"In puteo verum", dixit Democritus; id tu,</l>
             
               <l n="5.544.2"> Ceu pateat claro in lumine, Quinte, vides.</l>
             
               <l n="5.544.3">Nec metus, incautum ne quis malus auferat error,</l>
             
               <l n="5.544.4"> Ne quid te falsis ludat imaginibus,</l>
             
               <l n="5.544.5">Nil usquam dubitas, aperis rerum omnia, qualis</l>
             
               <l n="5.544.6"> Arcano Phoebi Pythia de tripode.</l>
             
               <l n="5.544.7">Hinc sapiens stultis fortasse videre, sed illis,</l>
             
               <l n="5.544.8"> Qui sapiunt, stultus ne videare, cave.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>545. [544.] De amico suo insulsa loquente.</head>
               <l n="5.545.1">Frigida curantur calidis, reor, omnia, praeter</l>
             
               <l n="5.545.2"> Frigora, tot gelidis quae facis ipse jocis,</l>
             
               <l n="5.545.3">Queis neque Caucaseae possunt certare pruinae,</l>
             
               <l n="5.545.4"> Victa nec adstricto Strymonis unda gelu.</l>
             
               <l n="5.545.5">Hoc si quem frigus glaciat, tua munera, frustra</l>
             
               <l n="5.545.6"> Potat, Nicaeum, dulcis amice, merum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>546. [545.] De Aulo.</head>
               <l n="5.546.1">Quod facis, Aule, tuum jacta genus: id nisi jactes,</l>
             
               <l n="5.546.2"> Crede mihi, nullo proditur indicio
              <note place="foot" n="54">indicio] <bibl>Krša</bibl> : ingenio
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            .</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>547. [546.] In hominem nequam.</head>
               <l n="5.547.1">Tempus habes vacuum numquam; nec miror. Habere,</l>
             
               <l n="5.547.2"> Postume, quis possit, quod male perdiderit?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>548. [547.] In Aulum genere superbientem.</head>
               <l n="5.548.1">Se se Aulus perhibet claris majoribus ortum,</l>
             
               <l n="5.548.2"> Garrulus et magnos saepe recenset avos.</l>
             
               <l n="5.548.3">Laudo; namque genus si quis non audiat, hirtam</l>
             
               <l n="5.548.4"> At faciem et mores viderit horridulos,</l>
             
               <l n="5.548.5">Illum nobilium non clara e gente Quiritum,</l>
             
               <l n="5.548.6"> Sed natum e vili dixerit agricola.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>549. [548.] De laevo Hipponoes ingenio.</head>
               <l n="5.549.1">Miraris, tam pulchra, domo tam clara, sodales</l>
             
               <l n="5.549.2"> Circa se paucos quod videt Hipponoe.</l>
             
               <l n="5.549.3">Miror ego, se circa ullum tam laeva sodalem,</l>
             
               <l n="5.549.4"> Tam facilis laedit quod videt Hipponoe.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>550. [549.] In senem coram puero turpia narrantem.</head>
               <l n="5.550.1">Foede senex, puero coram qui turpia narras,</l>
             
               <l n="5.550.2"> Ut video, rursum es factus et ipse puer.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>551. [550.] In Varronem, pubblica munera sibi deposcentem.</head>
               <l n="5.551.1">Pubblica deposcis, Varro, tibi munera, magnis</l>
             
               <l n="5.551.2"> Cui parvo nasci contigit e proavis,</l>
             
               <l n="5.551.3">Romanam ut, proavi quam servavere tui, rem,</l>
             
               <l n="5.551.4"> Incipias stulta perdere mente nepos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>552. [551.] Ad Cinnam honoribus sibi immerito delatis intumescentem.</head>
               <l n="5.552.1">Cinna, tumes aliis magno praelatus honore,</l>
             
               <l n="5.552.2"> Quem paucis, abeat quo tumor, hoc doceo.</l>
             
               <l n="5.552.3">Nondum etiam inveni quemquam in tot millibus unum,</l>
             
               <l n="5.552.4"> Ceu credi tanto dignus honore queas:</l>
             
               <l n="5.552.5">Ipsi qui lucem, quondam qua fulsit, honori</l>
             
               <l n="5.552.6"> Non demptam credat sordibus esse tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>553. [552.] In Orestem medicum. "Plectit me visens, non, qui non visit, Orestes."</head>
               <l n="5.553.1">Aegrum non visit me, credo, ut plectat Orestes,</l>
             
               <l n="5.553.2"> At pol, si visat, plecteret ille magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>554. [553.] In medicum obtrectatorem medicorum.</head>
               <l n="5.554.1">Eximii peccant, te judice, Vare, medentes,</l>
             
               <l n="5.554.2"> Ipse docens peccat multa etiam Hippocrates.</l>
             
               <l n="5.554.3">Te quoque credo equidem tanto peccare minorem,</l>
             
               <l n="5.554.4"> Cumque sciant illi paucula, scire nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>555. [554.] In Glauciam subducto vultu incedentem.</head>
               <l n="5.555.1">Subducto incedis vultu gravis atque beatum</l>
             
               <l n="5.555.2"> Esse putas, si quem comior alloqueris.</l>
             
               <l n="5.555.3">Hoc ego te aversor male spretum, Glaucia, tantae</l>
             
               <l n="5.555.4"> Si quid forte queam demere stultitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>556. [555.] In Varum, omnia se scire profitentem.</head>
               <l n="5.556.1">Omnia scit Varus, nulla versatus in arte,</l>
             
               <l n="5.556.2"> Nullum doctrina non praeit artificem.</l>
             
               <l n="5.556.3">Ut modo quod factum: medicus febrim autumat aegro</l>
             
               <l n="5.556.4"> Haud esse; ille refert, esse; latere tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>557. [556.] In fatuum se omnia scire putantem
              <note place="foot" n="55">In fatuum se omnia scire putantem] De Antigenis arrogantia
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.557.1">Quaere tibi quidvis: respondet stans pede in uno,</l>
             
               <l n="5.557.2"> Nec solvit nodos, at secat Antigenes.</l>
             
               <l n="5.557.3">Tamne audax, inquis? Tam stultus? Dicito: rerum</l>
             
               <l n="5.557.4"> Quod, quas respondet, perspicit ille nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>558. [557.] In Licinium, nimium suae scientiae tribuentem.</head>
               <l n="5.558.1">Omnia qui rerum respondes, hoc mihi, quaeso,</l>
             
               <l n="5.558.2"> Responde: fidens, quem geris, iste animus,</l>
             
               <l n="5.558.3">Unde tibi est? Rerum quod scis mire omnia, mire</l>
             
               <l n="5.558.4"> An rerum ignoras omnia quod, Licini?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>559. [558.] Renuit credere Postumo, sive affirmanti, sive neganti.</head>
               <l n="5.559.1">De multis, toties quae facta, infectaque narras,</l>
             
               <l n="5.559.2"> Callidus et multa pingere ab arte soles,</l>
             
               <l n="5.559.3">Scitaris, quidnam renuam tibi credere? Tantum</l>
             
               <l n="5.559.4"> Haec duo: quodque negas, Postume, quod et ais.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>560. [559.] Ad Glauciam importunum, sero se venisse excusantem.</head>
               <l n="5.560.1">Quod sero venias, purgas te, Glaucia: purga,</l>
             
               <l n="5.560.2"> Crede mihi potius, Glaucia, quod venias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>561. [560.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.561.1">Numquam, importunus venias ne forte, vereris;</l>
             
               <l n="5.561.2"> Hoc importunus, Glaucia, saepe venis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>562. [561.] Ad Gelliam viris nobilibus quibusque delicias facientem.</head>
               <l n="5.562.1">Magna domus si quem commendat, dignus habetur,</l>
             
               <l n="5.562.2"> Omnes cui facias, Gellia, delicias;</l>
             
               <l n="5.562.3">Sit licet abnormis, nec sensu praeditus ullo,</l>
             
               <l n="5.562.4"> Ullis nec cultus pectora litterulis.</l>
             
               <l n="5.562.5">Quid dicam? Ignosco tibi Gellia; quod facit omne</l>
             
               <l n="5.562.6"> Vulgus, cum vulgo, stulta puella, facis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>563. [562.] Ad Aulum. De Gellia, eum semper sibi comitem quaerente.</head>
               <l n="5.563.1">Omnes stultitia qui vincis scilicet, unum</l>
             
               <l n="5.563.2"> Vult sibi te comitem, Gellia, perpetuum.</l>
             
               <l n="5.563.3">Unum impune potest quodquam vult spernere et unum</l>
             
               <l n="5.563.4"> Testem stultitiae non timet, Aule, suae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>564. [563.] In Aeglen, nimis sedulam et officiosam.</head>
               <l n="5.564.1">Nullum non curat, nulli non consulit Aegle,</l>
             
               <l n="5.564.2"> Sedula nullum omni non juvat officio.</l>
             
               <l n="5.564.3">Ergo placet cunctis? Cunctis quin displicet: omnes</l>
             
               <l n="5.564.4"> Urget enim nimia sedulitate gravis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>565. [564.] Cur certi honores Lollium maneant.</head>
               <l n="5.565.1">Pulchellus, dives, claro de sanguine cretus,</l>
             
               <l n="5.565.2"> Quinte, rogas, quo sit Lollius ingenio.</l>
             
               <l n="5.565.3">Nil opus id quaeri: culmen pertinget honorum</l>
             
               <l n="5.565.4"> Ille tamen quoquo praeditus ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>566. [565.] In Corvinum mortalium omnium contemptorem.</head>
               <l n="5.566.1">Quod spernis cunctos, aliis, Corvine, superbus,</l>
             
               <l n="5.566.2"> Irae mi potius diceris impatiens.</l>
             
               <l n="5.566.3">Spretus enim nullum contra non spernis, inultus</l>
             
               <l n="5.566.4"> Ut ne sit, qui te conficit, iste dolor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>567. [568.] In superbum Tullae fastidium.</head>
               <l n="5.567.1">Dum tibi quisque gravis, Tulla, est, hoc denique nacta es,</l>
             
               <l n="5.567.2"> Ut nulli non sis tu quoque, Tulla, gravis.</l>
             
               <l n="5.567.3">Et merito; tam tristis enim, tam turgida fastu,</l>
             
               <l n="5.567.4"> Credo equidem, ferri vix queat ipsa Venus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>568. [567.] In arrogantis ingenii jactatorem.</head>
               <l n="5.568.1">Quae tu mira vides, alios haud posse videre,</l>
             
               <l n="5.568.2"> Celse, putas acri quamlibet ingenio.</l>
             
               <l n="5.568.3">Est tamen, est, aliis quod visum, tu tamen unus</l>
             
               <l n="5.568.4"> Nescio qui nunquam, Celse, videre potes;</l>
             
               <l n="5.568.5">Istud nempe ipsum: quam stultus, quam sit ineptus,</l>
             
               <l n="5.568.6"> Qui se acri praefert omnibus ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>569. [568.] In stultum sibi invideri judicantem.</head>
               <l n="5.569.1">Invidere tibi dicis me, Rulle, nec hercle</l>
             
               <l n="5.569.2"> Diffiteor; sed scin, quid tibi, ego invideam?</l>
             
               <l n="5.569.3">Invideo, talem quod te non spernis et esse</l>
             
               <l n="5.569.4"> Non risu dignum credis, at invidia.</l>
             
               <l n="5.569.5">Hanc tibi pol, laetum quae te, facit atque beatum,</l>
             
               <l n="5.569.6"> Hanc tibi, ego fateor, stultitiam invideo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>570. [569.] Ad Postumum, rarius et serius se venisse excusantem.</head>
               <l n="5.570.1">Quod rarus venias, venias quod serus, id aequa</l>
             
               <l n="5.570.2"> Phyllis ut ignoscat, Postume, saepe rogas.</l>
             
               <l n="5.570.3">Illa quidem ignoscit, sed multo ignoscat, opinor,</l>
             
               <l n="5.570.4"> aequa magis, nullus, Postume, si venias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>571. [570.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.571.1">Te serum venisse inquis: mi Postume, serum</l>
             
               <l n="5.571.2"> Quandocumque venit, nil reor esse mali.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>572. [571.] Ad Laberium. Nugarum propugnatorem.</head>
               <l n="5.572.1">Propugnas nugis: crebrae quae denique litis</l>
             
               <l n="5.572.2"> Digna refers, quaeso, praemia, dic, Laberi?</l>
             
               <l n="5.572.3">Nunc alios falli pandis, nunc falleris ipse:</l>
             
               <l n="5.572.4"> Contemptum haec, odium res parat illa tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>573. [572.] In Levinum quaedam signa male collocantem
              <note place="foot" n="56">quaedam signa male collocantem] nimium audacem <emph>Radelja
                </emph>: quamdam statuam male collocantem <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.573.1">Istud ne signum ruat, omnis Roma timemus,</l>
             
               <l n="5.573.2"> Hoc, Levine, magis, quo minus ipse times.</l>
             
               <l n="5.573.3">Corda metu quatit hoc: nil magnum posse, putamus,</l>
             
               <l n="5.573.4"> Qui se mire audax omnia posse putat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>574. [573.] Quaenam bona sint vere judicanda.</head>
               <l n="5.574.1">Magna, Flacce, domo; magno te dicere censu,</l>
             
               <l n="5.574.2"> Flacce, queo, magnum dicere pol nequeo.</l>
             
               <l n="5.574.3">Vulgus enim supra nil surgis vile, vel ista</l>
             
               <l n="5.574.4"> Quod bona, quae tribuit fors tibi, magna putas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>575. [574.] In Quintum, summa tantummodo probantem.</head>
               <l n="5.575.1">Summa probo tantum, quaeris mediocria sperno,</l>
             
               <l n="5.575.2"> Quintus ait; credo, nos ubi quid facimus.</l>
             
               <l n="5.575.3">Ipse ubi quid fecit, quale est id cunque, remotum</l>
             
               <l n="5.575.4"> A summo certe, quam probat immodice!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>576. [575.] In Quintum, dicentem: Nil sibi placere, nisi perfectum.</head>
               <l n="5.576.1">Nil sibi non omni perfectum e parte placere</l>
             
               <l n="5.576.2"> Quintus ait. Quinto nil placet ergo suum?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>577. [576.] In Aulum, honores nequaquam sibi debitos poscentem.</head>
               <l n="5.577.1">Egregie fungi quo dicis munere Cinnam,</l>
             
               <l n="5.577.2"> Deterior cupide cur petis, Aule, tibi?</l>
             
               <l n="5.577.3">Idne putas verum? Potes id deposcere? Cedant</l>
             
               <l n="5.577.4"> Pubblica privatae ut commoda gloriolae,</l>
             
               <l n="5.577.5">Nec, quod opus, fiat, dum tu dicare sodales</l>
             
               <l n="5.577.6"> Inter delectus qui facias aliquid?</l>
             
               <l n="5.577.7">Rem potes hoc uno communem, crede, juvare,</l>
             
               <l n="5.577.8"> Communis rei si nihil attigeris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>578. [577.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.578.1">Pubblica tu poscis tibi munera, pubblica sed te</l>
             
               <l n="5.578.2"> Munera non poscunt, Glaucia stulte, sibi,</l>
             
               <l n="5.578.3">Gloria nec cuiquam tua tanti est, illius ergo</l>
             
               <l n="5.578.4"> Sperni ut communis debeat utilitas,</l>
             
               <l n="5.578.5">Cui male consultum fore, quis non pervidet, excors</l>
             
               <l n="5.578.6"> Communem si rem qualibet attigeris?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>579. [578.] In hominem molestum.</head>
               <l n="5.579.1">Adventum accedens tardum celeremque recedens,</l>
             
               <l n="5.579.2"> Dein abitum excusas; id quid
              <note place="foot" n="57">quid] <bibl>Krša</bibl> : quod <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             opus, Licini,</l>
             
               <l n="5.579.3">Quem nemo est, quacumque hora veniasve, abeasve,</l>
             
               <l n="5.579.4"> Quin venisse cito, sero abiisse putet?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>580. [579.] De se et medico.</head>
               <l n="5.580.1">Nescio quid morbi furit intus, quod, mihi ne jam</l>
             
               <l n="5.580.2"> Sponte ferat misero perniciem, metuo:</l>
             
               <l n="5.580.3">Perniciem sed enim certam reor esse futuram,</l>
             
               <l n="5.580.4"> Adjutor morbo si veniat medicus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>581. [580.] Ad Cinnam, de Vario.
              <note place="foot" n="58">Ad Cinnam fatuum ac clamosum de Vario.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.581.1">Aes aurum sprevit prae se, quod nempe cieret</l>
             
               <l n="5.581.2"> Aures percussum deteriore sono.</l>
             
               <l n="5.581.3">Huic aurum; tam vana istaec ne quaere; sonore</l>
             
               <l n="5.581.4"> Haud pulchrum est quemquam vincere, sed pretio.</l>
             
               <l n="5.581.5">Hoc tibi habe dictum, vocalis Cinna; pusilla</l>
             
               <l n="5.581.6"> Voce catum fari despice nec Varium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>582. [581.] "Et victor Quintus ridetur, victus et idem."</head>
               <l n="5.582.1">Laetari nimium victor, victusque dolere,</l>
             
               <l n="5.582.2"> Quinte, soles: hoc sors neutra secunda tibi est.</l>
             
               <l n="5.582.3">Nam ludus quocumque cadat, vanusque, levisque,</l>
             
               <l n="5.582.4"> Et purus putus diceris esse puer.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>583. [582.] [  Var. 113] De Glaucone et Nigello.
              <note place="foot" n="59">De Nigello et Glaucone, altero clamoso, altero exili voce
                loquente <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.583.1">Tu parva, Glaucon, ingenti voce Nigellus</l>
             
               <l n="5.583.2"> In coetu loquitur: mi male utrumque dolet.</l>
             
               <l n="5.583.3">Aurea tu sapiens obscuras dicta; molesta</l>
             
               <l n="5.583.4"> Ille aures pergit laedere stultitia.</l>
             
               <l n="5.583.5">Di faciant, versa tandem vice, vox tua grandis</l>
             
               <l n="5.583.6"> Illius exiguo prodeat usque sono.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>584. [583.] De Postumo, lingua parum sibi nota loquente.</head>
               <l n="5.584.1">Ignarus linguae garris sine more, modoque,</l>
             
               <l n="5.584.2"> Pergis et invitis auribus obstrepere;</l>
             
               <l n="5.584.3">Verbaque moliri magno prope singula nisu,</l>
             
               <l n="5.584.4"> Multa nec expertus dicere posse tamen.</l>
             
               <l n="5.584.5">Ohe, jam satis est; aerumnae denique finem</l>
             
               <l n="5.584.6"> Pone tuae tacitus, Postume, pone meae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>585. [584.] De Pontico male de rebus judicante.</head>
               <l n="5.585.1">Juras vera, tibi quae soli vera videntur,</l>
             
               <l n="5.585.2"> Usque tuo suetus fidere judicio,</l>
             
               <l n="5.585.3">Nec metuis, tibi te ratio qua ducere visa est,</l>
             
               <l n="5.585.4"> Error ne illusum devius abstulerit.</l>
             
               <l n="5.585.5">Verum id non metuis quod tu tibi, saepe videmus</l>
             
               <l n="5.585.6"> Multo cum risu, Pontice, nos fieri,</l>
             
               <l n="5.585.7">Quosque tuo credis mirari mentis acumen,</l>
             
               <l n="5.585.8"> Miramur solam, Pontice, stultitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>586. [585.] In Quintum, ne perpetuo ineptiat.
              <note place="foot" n="60">ne perpetuo ineptiat] inter seria jocantem
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.586.1">Frigida ridentes
              <note place="foot" n="61">ridentes] Ramnenses <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             exceptant dicta, ubi rebus </l>
             
               <l n="5.586.2"> Apta putant; abs re sunt ubi, despiciunt.</l>
             
               <l n="5.586.3">Hoc tibi tu cave sis, in re qui saepe severa</l>
             
               <l n="5.586.4"> Imples frigidulis omnia, Quinte, jocis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>587. [586.] In Cinnam, qui tertia die, postquam venerat, discesserat Roma.
              <note place="foot" n="62">In Cinnam, qui quidquid erat Romae videndum se tribus diebus
                vidisse profitebatur.<emph> Krša</emph>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="5.587.1">Cinna tribus Romam se se vidisse diebus</l>
             
               <l n="5.587.2"> Credidit, inque oras hinc alias abiit.</l>
             
               <l n="5.587.3">Nil addo: satis est, noris ni caetera, solum</l>
             
               <l n="5.587.4"> Hoc specimen mirae noscere stultitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>588. [587.] De perversa Cynnami sapientia.</head>
               <l n="5.588.1">Quonam isthaec hauris tua scita e fonte, refutat</l>
             
               <l n="5.588.2"> Quae mos et sensus, vitaque tota hominum?</l>
             
               <l n="5.588.3">Haec tria quod falsum clamant, id, Cynname, pura </l>
             
               <l n="5.588.4"> Haud usquam veri profluit: e scatebra.</l>
             
               <l n="5.588.5">Nec rectum est, resti specie sed fallit inani,</l>
             
               <l n="5.588.6"> Error quos pessum devius abstulerit.</l>
             
               <l n="5.588.7">Parce igitur longis rationibus; haud mihi sensum</l>
             
               <l n="5.588.8"> Communem ulla queat pol ratio eripere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>589. [588.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.589.1">Nempe uni effulget veri lux: caetera turba</l>
             
               <l n="5.589.2"> Omnis Cimmeriis volvimur in tenebris:</l>
             
               <l n="5.589.3">Nos prima in rerum facie consistimus; unus</l>
             
               <l n="5.589.4"> Ima subis rerum viscera tu penitus.</l>
             
               <l n="5.589.5">Inque ipsas acri sublapsus mente medullas</l>
             
               <l n="5.589.6"> In sua dissolvis omnia principia,</l>
             
               <l n="5.589.7">Atque istud mirum ingenii scrutantis acumen</l>
             
               <l n="5.589.8"> Ullam non pateris particulam effugere.</l>
             
               <l n="5.589.9">His tibi tu gaude sapientum octavus; ineptum,</l>
             
               <l n="5.589.10"> Et fatuum quod te dicimus eximie,</l>
             
               <l n="5.589.11">Et Veri expertem ante alios, cassumque vocamus,</l>
             
               <l n="5.589.12"> Turba levis, nihil id scilicet esse puta.</l>
             
               <l n="5.589.13">Sperne, decet, solus tam clara in luce locatus,</l>
             
               <l n="5.589.14"> Nostrum, nox caecat quos nigra, judicium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>590. [589.] De Antigene, se rerum omnia scire putante.</head>
               <l n="5.590.1">Scire putas, rerum, quae ignoras, omnia, credo.</l>
             
               <l n="5.590.2"> Haud minus ac nostrum quilibet, Antigene;</l>
             
               <l n="5.590.3">Hoc tu deterior, caecos quod scilicet inter</l>
             
               <l n="5.590.4"> Caecus te liquido cuncta videre putas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>591. [590.] In helluonem.</head>
               <l n="5.591.1">Barrus adest; nobis primo et sermone popinam</l>
             
               <l n="5.591.2"> Et medio extremoque ingeret omnigenam,</l>
             
               <l n="5.591.3">Quo se curarit potuque esuque beatus,</l>
             
               <l n="5.591.4"> Queis ventrem implerit strenuus altilibus,</l>
             
               <l n="5.591.5">Addet fors etiam, quam pulchre egesserit inde</l>
             
               <l n="5.591.6"> Tot rerum pleno e corpore congeriem.</l>
             
               <l n="5.591.7">Haec narrans cuiquam salsus, lepidusque videtur!</l>
             
               <l n="5.591.8"> Haec narrans coetu fertur in ingenuo!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>592. [591.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.592.1">Nullo non tractat Barrus sermone popinas,</l>
             
               <l n="5.592.2"> Et placet ac risus excitat assiduos.</l>
             
               <l n="5.592.3">Tam salsus lepidusque est Barrus? Quin mage Barro</l>
             
               <l n="5.592.4"> Qui arrident, fatuo pectore tam stolidi?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>593. [592.] In Cynnamum, se suaque narrantem.</head>
               <l n="5.593.1">Factaque mi semper tua, dictaque, Cynname, narras,</l>
             
               <l n="5.593.2"> Quem nec amo, curo discere nec, quid agas.</l>
             
               <l n="5.593.3">Parce istis miserum, nugator, perdere nugis,</l>
             
               <l n="5.593.4"> Nec placet historicus, nec placet historia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>594. [593.] In Tuccam medicum.</head>
               <l n="5.594.1">Nescio quae narras fibrarum fila cieri;</l>
             
               <l n="5.594.2"> Hinc sensus hominum gliscere multigenos,</l>
             
               <l n="5.594.3">Hinc torpere alios, alios fervescere, flumen</l>
             
               <l n="5.594.4"> Torrentis rapidum fundere et eloquii.</l>
             
               <l n="5.594.5">Haec dum Poeonia doctor mirandus in arte</l>
             
               <l n="5.594.6"> Saepe crepas, fibras sic mihi, Tucca, cies,</l>
             
               <l n="5.594.7">Ut verear, digiti calamum ne sponte capessant,</l>
             
               <l n="5.594.8"> In te, nugator, scribere et incipiant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>595. [594.] In arrogantem summorum virorum censorem.</head>
               <l n="5.595.1">Nil dubitas, tibi nil dicis, Corvine, videri,</l>
             
               <l n="5.595.2"> Decidis certis omnia judiciis:</l>
             
               <l n="5.595.3">Quidnam Virgilius, quid vatum culmen Homerus,</l>
             
               <l n="5.595.4"> Quid Plato, quid magnus peccet Aristhoteles,</l>
             
               <l n="5.595.5">Quid scribant dignum tolli, dignumque relinqui</l>
             
               <l n="5.595.6"> Pandis, ceu sacro Pythia de Tripode?</l>
             
               <l n="5.595.7">Quid mirus censor coeptas cum scribere? Nil ne</l>
             
               <l n="5.595.8"> Peccas? Ni peccas pleraque, dispeream.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>596. [595.] In medicos.</head>
               <l n="5.596.1">Rura salus, urbes morbi tenuere: sequuntur</l>
             
               <l n="5.596.2"> Poeoniam hi turbam scilicet, illa fugit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>597. [596.] Ad Aulum, semper docere cupientem.</head>
               <l n="5.597.1">Usque doces tu me; fer te hoc semel, Aule, doceri.</l>
             
               <l n="5.597.2"> Odi ego me invitum qui tamen usque docet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>598. [597.] In multiloquum, eumdemque fatuum.</head>
               <l n="5.598.1">Multa loqui, rerumque soles nil dicere, Tucca;</l>
             
               <l n="5.598.2"> Quin et verborum dicere Tucca parum.</l>
             
               <l n="5.598.3">Quidquid ais, prorsus nihil est; nec vel nihil istud</l>
             
               <l n="5.598.4"> Verborum multo conficitur numero.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>599. [598.] In hominem, perpetuo eadem repetentem.</head>
               <l n="5.599.1">Dicta semel verbis iterum proponis iisdem,</l>
             
               <l n="5.599.2"> Mox iterum atque iterum, dein iterum atque iterum,</l>
             
               <l n="5.599.3">Obtundensque aures, multam praecordia circum</l>
             
               <l n="5.599.4"> Et bilem incendens et cerebrum excutiens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>600. [599.] In molestum.</head>
               <l n="5.600.1">Parce queri, celant homines quod sensa, loquuntur</l>
             
               <l n="5.600.2"> Nec, quidquid volvunt mentibus in tacitis.</l>
             
               <l n="5.600.3">Id multis prodest; prodest tibi, Postume, certe,</l>
             
               <l n="5.600.4"> Laeva queat pessum quem dare simplicitas.</l>
             
               <l n="5.600.5">Quae tibi vita foret misero, si dicere quisque,</l>
             
               <l n="5.600.6"> Quanto sis odio, candidus incipiat?</l>
             
               <l n="5.600.7">Si te, quem credis nulli non vivere carum,</l>
             
               <l n="5.600.8"> Quisque sibi ingenue dixerit esse gravem?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>601. [600.] In senem turpia loquentem.</head>
               <l n="5.601.1">Foede senex, quis te possit perferre, patique</l>
             
               <l n="5.601.2"> Quae dicis, coetu dicere in ingenuo?</l>
             
               <l n="5.601.3">Cui caput incanum est, cui languent scilicet artus,</l>
             
               <l n="5.601.4"> Lingua sed effoeto in corpore prurit adhuc.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>602. [601.] In stultum, sibi invideri judicantem.</head>
               <l n="5.602.1">Invidisse tibi me dicis; quid tibi praeter</l>
             
               <l n="5.602.2"> Vecordem invideam, Pontice, stultitiam?</l>
             
               <l n="5.602.3">Quam propter nulli non spretus, tu tamen esse</l>
             
               <l n="5.602.4"> Te tibi persuades omnibus invidiae?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>603. [602.] De Quinti natura.</head>
               <l n="5.603.1">Magnus, Quinte, foris; perparvus, perque pusillus,</l>
             
               <l n="5.603.2"> Nullius et pretii diceris esse domi.</l>
             
               <l n="5.603.3">Id quanam dicam causa contingere? Num quod</l>
             
               <l n="5.603.4"> Persona eripitur, res manet ipsa domi?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>604. [603.] In contemptorem styli cultioris.</head>
               <l n="5.604.1">Obscurum dicis, quod non intelligis, Aule;</l>
             
               <l n="5.604.2"> Sic caecos media nox premit alta die.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>605. [604.] Ad Glauciam, nihil ineptiarum in amicis ferentem.</head>
               <l n="5.605.1">Quod nil ferre potes, quidquid peccamus inepti;</l>
             
               <l n="5.605.2"> Hoc te jam nemo, Glaucia, ferre potest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>606. [605.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.606.1">Nullum ferre potes, ferri vis, Quinte. Quid isto</l>
             
               <l n="5.606.2"> Fingi more potest intolerabilius?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>607. [606.] [  713] Ad Quintum omnes fastidientem.</head>
               <l n="5.607.1">Nemo placet tibi, Quinte, vicem sic reddis, opinor,</l>
             
               <l n="5.607.2"> Quinte, parem cunctis, queis nihil ipse places.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>608. [607.] In inconsultum Fabullum.</head>
               <l n="5.608.1">Quae magni reges, regum et gessere ministri,</l>
             
               <l n="5.608.2"> Consilio narras plurima gesta tuo.</l>
             
               <l n="5.608.3">Cujus consilio fiunt tam multa, Fabulle,</l>
             
               <l n="5.608.4"> Fac aliquid jam aliquo tu tibi consilio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>609. [608.] In Rufilli insipientis arrogantiam.</head>
               <l n="5.609.1">Nobilis ac dives coetu Rufillus in omni</l>
             
               <l n="5.609.2"> Audiri dignum se putat ante alios.</l>
             
               <l n="5.609.3">Ergo meras loquitur nugas, narratque molestus</l>
             
               <l n="5.609.4"> Saepe eadem et fatuos ingerit usque sales.</l>
             
               <l n="5.609.5">Nil et habet pensi quam stulte, quam sine sensu,</l>
             
               <l n="5.609.6"> Primas dum partes actitet assidue,</l>
             
               <l n="5.609.7">Quas pol agit mire, nec quemquam ex omnibus illi</l>
             
               <l n="5.609.8"> Esse parem possis dicere vel similem.</l>
             
               <l n="5.609.9">Hoc si certamus: coetu quis possit in omni</l>
             
               <l n="5.609.10"> Omnes multiloqua vincere stultitia?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>610. [609.] Ad Rullum, sibi uni placere dicentem.</head>
               <l n="5.610.1">Uni, Rulle, tibi dicis te velle placere;</l>
             
               <l n="5.610.2"> Istud, mirabor, si tibi contigerit.</l>
             
               <l n="5.610.3">Mirabor; nulli qui se scit namque placere,</l>
             
               <l n="5.610.4"> Ipsi non potis est, Rulle, placere sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>611. [610.] In Coecilianum frustra amicitias parare conantem.</head>
               <l n="5.611.1">Jungis amicitias frustra, tam stultus amari,</l>
             
               <l n="5.611.2"> Tamque malus cuinam, Coeciliane, potes?</l>
             
               <l n="5.611.3">Jungit amicitiam virtus, sapientia jungit;</l>
             
               <l n="5.611.4"> Addita stultitiae discutit improbitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>612. [611.] Ad Glauciam, cur suam villulam amet.</head>
               <l n="5.612.1">Quaeris, quidnam habeat pulchri mea villula? Mitto</l>
             
               <l n="5.612.2"> Caetera, queis capior, Glaucia, mirifice.</l>
             
               <l n="5.612.3">Hoc certe (quod quis non magni facerit?) ut te,</l>
             
               <l n="5.612.4"> Atque tui similes devia submoveat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>613. [612.] Ad Licinium in idem argumentum.</head>
               <l n="5.613.1">Devia quod longe mea villula distet ab Urbe,</l>
             
               <l n="5.613.2"> Displicet illa tibi, perplacet illa mihi.</l>
             
               <l n="5.613.3">Ni distet, fugiens qui te Urbem linguere cogor,</l>
             
               <l n="5.613.4"> Cogerer et villam linquere dein, Licini.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>614. [613.] In Glauciam. De se.</head>
               <l n="5.614.1">Non ego me sprevi usque adeo jam, Glaucia, sperni</l>
             
               <l n="5.614.2"> Jure etiam ut credam, Glaucia, posse tibi.</l>
             
               <l n="5.614.3">Qui, nihil ut magnum tribuas mihi, multa, necesse est,</l>
             
               <l n="5.614.4"> Ut tribuas certe, queis tamen ipse cares.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>615. [614.] In Rullum, poetae scripta improbantem.
              <note place="foot" n="63">In Rullum, primum poetae scripta probantem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.615.1">Quod numquam fecit, Rullus mea scripta probavit,</l>
             
               <l n="5.615.2"> Communi sensu nunc mea scripta carent?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>616. [615.] Aliud.</head>
               <l n="5.616.1">Nil doleo, spernis mea tu quod scripta; dolerem,</l>
             
               <l n="5.616.2"> aeque ego ni possem spernere scripta tua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>617. [616.] Tempus cum Corvino amissum reparat.</head>
               <l n="5.617.1">Quidnam solus agam, quaeris, Corvine? Profudi</l>
             
               <l n="5.617.2"> Quod, te dum foveo, temporis id reparo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>618. [617.] In Eunum, aliena, non sua, curantem.</head>
               <l n="5.618.1">Tamne domi nihil est, quod cures, Eune, mearum</l>
             
               <l n="5.618.2"> Inspector rerum sis mihi ut assiduus?</l>
             
               <l n="5.618.3">Omnia sic primus mea factaque dictaque noris,</l>
             
               <l n="5.618.4"> Ut magnum, ut parvum te nihil effugiat?</l>
             
               <l n="5.618.5">Felix, quantam aliis gaudes impendere curam,</l>
             
               <l n="5.618.6"> Si tantam impendes sedulus ipse tibi!</l>
             
               <l n="5.618.7">Nemo erit, in foribus scriptum quod jussit Apollo,</l>
             
               <l n="5.618.8"> Ipsum qui se se noverit, Eune, magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>619. [618.] In medicos.</head>
               <l n="5.619.1">Adduxti quatuor medicos: jam non ego morbum,</l>
             
               <l n="5.619.2"> Quisquis is est, quatuor sed medicos timeo,</l>
             
               <l n="5.619.3">Quorum quisque unus vel multos perdere possit,</l>
             
               <l n="5.619.4"> Uni, opibus junctis, quid facient quatuor?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>620. [619.] In Herophilum puellas nimis laudantem.</head>
               <l n="5.620.1">Non ornas, oneras multa sed laude puellas;</l>
             
               <l n="5.620.2"> Ergo tuas laudes jam sibi permetuunt.</l>
             
               <l n="5.620.3">Inter se iratae si quando et dira precantur,</l>
             
               <l n="5.620.4"> Di faciant, te, ajunt, laudet ut Herophilus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>621. [620.] In Cinnamum, multo plausu ab amicis exceptum.</head>
               <l n="5.621.1">In coetum exciperis multo quod, Cinname, plausu,</l>
             
               <l n="5.621.2"> Quae causa est? Unam scilicet hanc video:</l>
             
               <l n="5.621.3">Quisque sibi salsus fieri lepidusque videtur,</l>
             
               <l n="5.621.4"> Factaque dum carpit, dictaque, inepte, tua.</l>
             
               <l n="5.621.5">Haec nisi spes animos lactaret sola, nequiret</l>
             
               <l n="5.621.6"> Quisquam ferre tuam, Cinname, stultitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>622. [621.] In Quintum multiloquum.</head>
               <l n="5.622.1">Quinte, rogas, quidnam tacito sub pectore volvam,</l>
             
               <l n="5.622.2"> Hoc semel, hoc iterum, dein iterum rogitas.</l>
             
               <l n="5.622.3">Dicam equidem: volvo tacito sub pectore, quinam</l>
             
               <l n="5.622.4"> Possis multa loqui; dicere, Quinte, nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>623. [622.] In Pupum, parvo vocis murmure loquentem.</head>
               <l n="5.623.1">Apta loqui perhibent, Pupi, te; credo ego vere</l>
             
               <l n="5.623.2"> Id dici atque istis scilicet invideo,</l>
             
               <l n="5.623.3">Queis natura aures adeo concessit acutas,</l>
             
               <l n="5.623.4"> Tam parvum vocis murmur ut excipiant.</l>
             
               <l n="5.623.5">Ipse quidem culicem soleo exaudire volantem,</l>
             
               <l n="5.623.6"> Ad vocem videor surdus at esse tuam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>624. [623.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.624.1">Quae loqueris, Pupi, malo nescire, labore</l>
             
               <l n="5.624.2"> Quam nimio intentis auribus excipere.</l>
             
               <l n="5.624.3">Apta loqui, perhibent, nec sperni digna; necesse est,</l>
             
               <l n="5.624.4"> Credam aliis verum id, qui nihil audierim,</l>
             
               <l n="5.624.5">Cujus, crebra tibi video dum labra moveri,</l>
             
               <l n="5.624.6"> Verborum haud quidquam venit ad auriculas.</l>
             
               <l n="5.624.7">Nec tam longe absum, paucis disjungimur ulnis,</l>
             
               <l n="5.624.8"> Sed tua vix paucos vox meat ad digitos,</l>
             
               <l n="5.624.9">Interdumque ipsis, nondum propulsa per auras,</l>
             
               <l n="5.624.10"> In labris haerens languidula emoritur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>625. [624.] In Pollam morbos suos continuo narrantem.</head>
               <l n="5.625.1">Aut caput, aut pectus, aut quidvis denique, Polla,</l>
             
               <l n="5.625.2"> Assidue narras condoluisse tibi.</l>
             
               <l n="5.625.3">Id pulchrae interdum faciunt, nec dedecet illas;</l>
             
               <l n="5.625.4"> Est quiddam in questu languidulo illecebrae.</l>
             
               <l n="5.625.5">Sed te non pulchram (crede hoc mihi) dedecet: iste</l>
             
               <l n="5.625.6"> (crede mihi) questus nil, quod ametur, habet.</l>
             
               <l n="5.625.7">Nec quisquam est nostrum, possit qui ferre gementem,</l>
             
               <l n="5.625.8"> Cujus vel risu laedimur atque joco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>626. [625.] Se, plus quam morbum, medicos timere.</head>
               <l n="5.626.1">Morbo equidem afflictor, morbum hunc sed vincere spes est,</l>
             
               <l n="5.626.2"> Morbus ni major venerit huc medicus.</l>
             
               <l n="5.626.3">Illam ego mi pestem timeo; correptus ab illo</l>
             
               <l n="5.626.4"> Ne peream infelix, nil video remedi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>627. [626.] In Hermogenem medicum de morbis disserentem.</head>
               <l n="5.627.1">Quot morbi corpus vexent, sermone diserto</l>
             
               <l n="5.627.2"> Egregie medicus disserit Hermogenes.</l>
             
               <l n="5.627.3">Sed multos tamen interea (nec miror) omittit,</l>
             
               <l n="5.627.4"> Nempe illos, ipsi quos faciunt medici.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>628. [627.] [  Var. 122] In Corvinum, omnia secreto narrantem.</head>
               <l n="5.628.1">Omnia secretam Corvinus dicit in aurem,</l>
             
               <l n="5.628.2"> Vel toti dicat nota licet populo.</l>
             
               <l n="5.628.3">Nempe sapit; mavult unum, quam laedere multos,</l>
             
               <l n="5.628.4"> Dum tricas narrat frigidus atque apinas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>629. [628.]
              <note place="foot" n="64">Vide Ludr. n.o 106.
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             [  Lud. 106] Ad Tullam, omnia festinantem.</head>
               <l n="5.629.1">Omnia festinas; maturo tempore, Tulla,</l>
             
               <l n="5.629.2"> Nil peragis; studio parce, quieta, tuo.</l>
             
               <l n="5.629.3">Ut tibi praescriptam nil denique fiat ad horam,</l>
             
               <l n="5.629.4"> Quamvis desideas, non minus efficies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>630. [629.] In Afrae impudentis libidinem.</head>
               <l n="5.630.1">Qua se cunque tulit, foedum fert Afra lupanar,</l>
             
               <l n="5.630.2"> Prodens nequitiae signa pudenda suae:</l>
             
               <l n="5.630.3">Turba procax, teneri circum densantur amantes,</l>
             
               <l n="5.630.4"> Occursant cupidis lumina luminibus,</l>
             
               <l n="5.630.5">Effroenis tumido gliscit sub corde libido,</l>
             
               <l n="5.630.6"> Extremum quae mox proruat in facinus.</l>
             
               <l n="5.630.7">Sic olim Actaea, credo, se Thais in Urbe</l>
             
               <l n="5.630.8"> Spectandam populi densa per ora dabat.</l>
             
               <l n="5.630.9">Proh, pudor! Inversi nullo, proh, vindice mores!</l>
             
               <l n="5.630.10"> Haec cernes? Haec tu, Martia Roma, feres?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>631. [630.] In Cinnam in minimis maximum.</head>
               <l n="5.631.1">Maximus in minimis, credo, vult Cinna videri,</l>
             
               <l n="5.631.2"> Incidit et si quid forte negotioli,</l>
             
               <l n="5.631.3">Omnia disquirit, partes rem versat in omnes,</l>
             
               <l n="5.631.4"> Et se consultis enecat atque alios.</l>
             
               <l n="5.631.5">Sed magna quisquis tractat res mole pusillas,</l>
             
               <l n="5.631.6"> Pol minimus rebus noscitur in minimis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>632. [631.] In Marianum, morbos suos continuo narrantem.</head>
               <l n="5.632.1">Si quando tibi condoluit venterve, caputve,</l>
             
               <l n="5.632.2"> Aut aliud, matri dic, Mariane, tuae,</l>
             
               <l n="5.632.3">Vel medico, miserum parce at vexare sodalem,</l>
             
               <l n="5.632.4"> Ingratam inculcans auribus historiam.</l>
             
               <l n="5.632.5">Ipsi condoluit si quid mihi, vix, prope curo;</l>
             
               <l n="5.632.6"> Vis curem toties quid tibi condoluit?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>633. [632.] In Marcum voce nimis sonora multiloquum.
              <note place="foot" n="65">In Marcum nil nisi nugas magna voce garrientem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.633.1">Unde tibi tanta est fiducia, Marce, loquenti?</l>
             
               <l n="5.633.2"> Nil unquam dicis non leve, non fatuum.</l>
             
               <l n="5.633.3">Nil unquam dicis non tanto, Marce, sonore,</l>
             
               <l n="5.633.4"> Audiri, credo, possit ad Antipodas.</l>
             
               <l n="5.633.5">Perge tamen, solitum est, quod stulte miror: asello</l>
             
               <l n="5.633.6"> Quid vocale magis? Quid magis est fatuum?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>634. [633.] De Furio illoto cive et lauto agricola.</head>
               <l n="5.634.1">Rurales odi sordes urbanus et idem</l>
             
               <l n="5.634.2"> Rusticus urbanas odi ego munditias.</l>
             
               <l n="5.634.3">Dulce reor mutare vices, variumque locorum</l>
             
               <l n="5.634.4"> Mores et cultus vertere ad ingenium.</l>
             
               <l n="5.634.5">Furius at contra risum dat, semper ineptus,</l>
             
               <l n="5.634.6"> Illotus civis, lautus et agricola.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>635. [634.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.635.1">Furius extruxit sibi villam; lautius illa</l>
             
               <l n="5.635.2"> Nil est, urbanam dixeris esse domum.</l>
             
               <l n="5.635.3">Ergo placet multis, mihi displicet; odi ego lautas,</l>
             
               <l n="5.635.4"> Quum me rura tenent sordida, delicias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>636. [635.]
              <note place="foot" n="66">Vide in idem argumentum aliud epigr. sub n.o 942. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             De Cinna et Tucca diversa via pessum ruentibus.</head>
               <l n="5.636.1">Vix quidquam in vita est, quod credat Cinna licere,</l>
             
               <l n="5.636.2"> Vix quidquam est, quod non Tucca licere putet.</l>
             
               <l n="5.636.3">Quemnam horum laudem, quaeris? Detestor utrumque,</l>
             
               <l n="5.636.4"> Humani geminam perniciem generis.</l>
             
               <l n="5.636.5">Alter enim laeva miseros, dextra abripit alter</l>
             
               <l n="5.636.6"> Infernum donec merserit in barathrum.</l>
             
               <l n="5.636.7">Felix, qui Scyllam vitat, vitatque Charybdim,</l>
             
               <l n="5.636.8"> Ac tutum medio tramite findit iter!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>637. [636.] De Orphyto senescente, nec ideo minus libidinoso.</head>
               <l n="5.637.1">Aevo jam languet, vitiis viget Orphytus; illi</l>
             
               <l n="5.637.2"> Mens animi et gelido in corpore fervet adhuc.</l>
             
               <l n="5.637.3">Nec saevi patitur volitantia spicula Amoris,</l>
             
               <l n="5.637.4"> Se miser at telis conficit ipse suis,</l>
             
               <l n="5.637.5">Incestosque ignes, juvenis quibus arserat olim,</l>
             
               <l n="5.637.6"> Sponte rogi extremum protrahit ad cinerem.</l>
             
               <l n="5.637.7">Infelix! Necdum sentit, labente senecta,</l>
             
               <l n="5.637.8"> Extremo quam sit non procul a cinere?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>638. [637.] De saltatore impudico.</head>
               <l n="5.638.1">Roma, tibi molles Triviae qui saltat amores,</l>
             
               <l n="5.638.2"> Quaesitum et solis Endimiona jugis,</l>
             
               <l n="5.638.3">Nempe chori bonus est, morum at malus ille magister,</l>
             
               <l n="5.638.4"> Quamque placet multis, tam nocet arte sua.</l>
             
               <l n="5.638.5">Nil opus in vitium spectaclo impellere vulgus;</l>
             
               <l n="5.638.6"> Sponte sua in culpam perditus ipse ruit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>639. [638.] In Quintum scurrae more scribentem.</head>
               <l n="5.639.1">Ridiculum fateor, quod scribis, Quinte; facetum</l>
             
               <l n="5.639.2"> Esse nego et doctis appositum auriculis.</l>
             
               <l n="5.639.3">Scurrari multum distant ac dicere salse,</l>
             
               <l n="5.639.4"> Scriptori et mimus dissidet ingenuo.</l>
             
               <l n="5.639.5">Hunc fugio indignans, hic me tenet ac sibi dulci</l>
             
               <l n="5.639.6"> Captum Cecropiis vindicat ore jocis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>640. [639.] De homine ingenioso, eodemque scurrante.</head>
               <l n="5.640.1">Ingenium video scurrae ingens ac dolet in re</l>
             
               <l n="5.640.2"> Tam parva effundi scilicet atque levi.</l>
             
               <l n="5.640.3">Effusas perhibent versando ut stercore magni</l>
             
               <l n="5.640.4"> Augaei vires Herculis in stabulis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>641. [640.] In Gelliam male amore captam.</head>
               <l n="5.641.1">Iste tibi mirus, nulli cur, Gellia, mirus</l>
             
               <l n="5.641.2"> Est alii? Quid? Tu, Gellia, sola vides?</l>
             
               <l n="5.641.3">Nempe vides, reor, ostendit quae plurima, formas</l>
             
               <l n="5.641.4"> Qui rerum didicit vertere, pravus Amor.</l>
             
               <l n="5.641.5">Quo simul incaluit mens ebria, nil videt hercle,</l>
             
               <l n="5.641.6"> Spectra modo, vanas et sequitur facies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>642. [641.] Ad Gallam, nimium admirantem Varum.</head>
               <l n="5.642.1">Quidquid agit Varus, magnum tibi, Galla, videtur,</l>
             
               <l n="5.642.2"> Nec miror, forma qui nitet eximia.</l>
             
               <l n="5.642.3">Mirer, quidquid agunt, deformi corpore qui sunt,</l>
             
               <l n="5.642.4"> Esset ni prorsum futile et exiguum.</l>
             
               <l n="5.642.5">Exigis ad veri normam nihil: omnia quanti</l>
             
               <l n="5.642.6"> Sint pretii, sola quaeris et in facie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>643. [642.] De Tulla monitus contemnente.</head>
               <l n="5.643.1">"Tulla, manum vita suspectam": saepe monebam,</l>
             
               <l n="5.643.2"> Contempsit monitus illa sed usque meos,</l>
             
               <l n="5.643.3">Et juvenis dextram stulte perpessa protervi est,</l>
             
               <l n="5.643.4"> Dici dum metuit nempe severa nimis.</l>
             
               <l n="5.643.5">Ergo quid factum? Juvenis jam Tulla protervi</l>
             
               <l n="5.643.6"> Suspectam haud patitur, sed petit ipsa manum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>644. [643.] Ad Phyllida amoris furores minime cohibentem.</head>
               <l n="5.644.1">Percita vesano quod mens tibi fervet amore,</l>
             
               <l n="5.644.2"> Non turpe id Phylli est, sed magis est miserum</l>
             
               <l n="5.644.3">Insanum quod non cohibes at, Phylli, furorem,</l>
             
               <l n="5.644.4"> Atque ruis, mentem quo malus urget amor.</l>
             
               <l n="5.644.5">Id non tam miserum, quam turpe est; unde mereri</l>
             
               <l n="5.644.6"> Non veniam possis, at magis opprobria.</l>
             
               <l n="5.644.7">Illud naturae vitium est; hoc (desine Amoris</l>
             
               <l n="5.644.8"> Caussari stulte spicula), Phylli, tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>645. [644.] In recitatorem incompositum.</head>
               <l n="5.645.1">Vocem infla magnam quantum vis, brachia jacta,</l>
             
               <l n="5.645.2"> Frontem, oculos, ambo tende supercilia;</l>
             
               <l n="5.645.3">Non tamen efficies pulchrum ut sit carmen, amice,</l>
             
               <l n="5.645.4"> Quod recitas; carmen se nisi sustineat,</l>
             
               <l n="5.645.5">Ipsum commendet ni se se, crede, popellum</l>
             
               <l n="5.645.6"> Istae vix fatuum decipient phalerae.</l>
             
               <l n="5.645.7">Carmen ego pendo, non aure, oculisve, sed una</l>
             
               <l n="5.645.8"> Mente; hanc da pondus quod facit ad trutinam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>646. [645.] De Antigene proceres assidue invisente.</head>
               <l n="5.646.1">Nullum non procerum assiduus visitque colitque,</l>
             
               <l n="5.646.2"> Nulli non carum se putat Antigenes,</l>
             
               <l n="5.646.3">Et magnos inter jam credit se quoque magnum,</l>
             
               <l n="5.646.4"> Et proceres inter, se quoque jam procerem.</l>
             
               <l n="5.646.5">Se tamen agnoscet, spero, ponetque tumorem,</l>
             
               <l n="5.646.6"> Cum patriam repetet, sordida rura, suam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>647. [646.] In censorem se vatibus exaequantem.</head>
               <l n="5.647.1">Exaequas censor te vatibus! An labor idem</l>
             
               <l n="5.647.2"> Est opus effectum cernere et efficere?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>648. [647.] De Tullae trutina in pensandis amicorum scriptis.</head>
               <l n="5.648.1">Quod scribo, Tullae nil non vulgare videtur.</l>
             
               <l n="5.648.2"> Scribat si Lycidas, jam foret eximium,</l>
             
               <l n="5.648.3">Mirum si Damon, divinum si Polybotes.</l>
             
               <l n="5.648.4"> Sic, ut amat, vatum suspicit ingenia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>649. [648.] Ad Bolanum nimis negligentem in uxore custodienda.</head>
               <l n="5.649.1">Uxori mire fidis, Bolane; puellam</l>
             
               <l n="5.649.2"> Atque suo facilis vivere more sinis,</l>
             
               <l n="5.649.3">Quo vult ire, domi quicum vult esse, venusto</l>
             
               <l n="5.649.4"> Saepe diem totum ducere cum Marato.</l>
             
               <l n="5.649.5">Felix! Sorte datum cui nil metuisse, virorum</l>
             
               <l n="5.649.6"> Cetera turba suo quod metuit capiti.</l>
             
               <l n="5.649.7">Felix, pol, saltem donec nescire licebit,</l>
             
               <l n="5.649.8"> Non servata suam servet an illa fidem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>650. [649.] Ad Gallam, ut abstineat a prensandis manu viris.</head>
               <l n="5.650.1">Galla, manum cohibe, nimium quae blanda virorum</l>
             
               <l n="5.650.2"> Praefert, vitandas et petit ipsa manus,</l>
             
               <l n="5.650.3">Conscia nec metuit mirantis lumina turbae,</l>
             
               <l n="5.650.4"> Atque senum spernit triste supercilium.</l>
             
               <l n="5.650.5">Famae parce tuae. Quid clam factura putetur,</l>
             
               <l n="5.650.6"> Si liceat, mulier, quae facit ista palam?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>651. [650.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.651.1">Vidisti; visam alloqueris; jam tangere Gallam</l>
             
               <l n="5.651.2"> Coepisti. Extremum scis, puto, quid metuam.</l>
             
               <l n="5.651.3">Saepe manum quisquis tangit, vix evenit unquam</l>
             
               <l n="5.651.4"> Gestiat ut solam tangere, Quinte, manum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>652. [651.] Ad Lycorim fictis comis onustam.</head>
               <l n="5.652.1">Quae Venus es, fieri gaudes turrita Cybele,</l>
             
               <l n="5.652.2"> Dum struis aggestas, pulchra Lycori, comas,</l>
             
               <l n="5.652.3">Et molem imponis flavum super caput altam,</l>
             
               <l n="5.652.4"> Quantam non Atlas coelifer ille ferat.</l>
             
               <l n="5.652.5">Quam metuo, sic te cultam parvusque Cupido,</l>
             
               <l n="5.652.6"> Atque tuae subito ne fugiant Charites!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>653. [652.] In Aulum res alienas tantummodo curantem.</head>
               <l n="5.653.1">Livia quid quondam, quid Julia fecerit, Aule,</l>
             
               <l n="5.653.2"> Scis; nescis conjux quid tua nunc faciat.</l>
             
               <l n="5.653.3">Antiquam nosti pulchre curasque, recentem</l>
             
               <l n="5.653.4"> Atque tuam foede negligis historiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>654. [653.] In Quintillam nunquam ultro officiis provocantem.</head>
               <l n="5.654.1">Officiis Quintilla meis respondet, at ullis</l>
             
               <l n="5.654.2"> Me prior haud unquam provocat officiis.</l>
             
               <l n="5.654.3">Sic scopuli et cautes interdum blanda loquuntur.</l>
             
               <l n="5.654.4"> Dicis: "Amo", rupes aspera dicit: "Amo".</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>655. [654.] De Quinto nil amicitiae, omnia utilitati tribuente.</head>
               <l n="5.655.1">Nil dat amicitiae Quintus. Quem praebeat usum</l>
             
               <l n="5.655.2"> Quisque, rogat. Patrem nolit amare suum</l>
             
               <l n="5.655.3">Aut matrem, si nil prosint. Se negligit ipsum,</l>
             
               <l n="5.655.4"> Ne, se si curet, sit minor utilitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>656. [655.] De suo in Arcadibus Romanis probandis judicio.</head>
               <l n="5.656.1">Carmina quum magno recitari non sine fastu</l>
             
               <l n="5.656.2"> Romana audivi sessor in Arcadia,</l>
             
               <l n="5.656.3">Si qua placent, dico timide, mihi recta videri,</l>
             
               <l n="5.656.4"> Recta levem patior dicere Gargilium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>657. [656.] Cui nomen poetae tribuendum sit.</head>
               <l n="5.657.1">Scribe aliquid proprium; dic, quod non dixerit alter,</l>
             
               <l n="5.657.2"> Fac jam, quod possim dicere, Quinte, tuum.</l>
             
               <l n="5.657.3">Qui <emph>facit</emph>, hunc tantum Graji dixere <emph>poetam</emph>,</l>
             
               <l n="5.657.4"> Non qui facta aliis verbaque, resque refert.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>658. [657.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.658.1">Vel nova, si potis es, jubeo te scribere, vel, si</l>
             
               <l n="5.658.2"> Non potis es, saltem scribere, Quinte, nove.</l>
             
               <l n="5.658.3">Horum qui neutrum vates facit, haud <emph>facit</emph> hercle;</l>
             
               <l n="5.658.4"> Nil est cur dici jure poeta velit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>659. [658.] In hominem abutentem divino testimonio.</head>
               <l n="5.659.1">Plurima qui dicis, tibi nec sat cognita, saltem,</l>
             
               <l n="5.659.2"> Quinte oro, testem parce vocare Deum.</l>
             
               <l n="5.659.3">Impia ne cogar posthac tua dicere dicta,</l>
             
               <l n="5.659.4"> Quae modo nunc soleo dicere futilia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>660. [659.] Cujusmodi senes honore digni sint.</head>
               <l n="5.660.1">Assurgam vis, Quinte, seni: doctumve, bonumve</l>
             
               <l n="5.660.2"> Si dicis, quid ni protinus exsiliam?</l>
             
               <l n="5.660.3">At piger exsurgo, quum se se huc intulit iste,</l>
             
               <l n="5.660.4"> Quem possis tantum dicere, Marce, senem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>661. [660.] Ad Varum mente vagantem.</head>
               <l n="5.661.1">Mens ubi, Vare, tua est? Quanam regione vagatur?</l>
             
               <l n="5.661.2"> Illa tuo certe non manet in capite.</l>
             
               <l n="5.661.3">Nil audis rerum quas dicimus, omnia contra</l>
             
               <l n="5.661.4"> Respondes, sensu dicta carent. Revoca,</l>
             
               <l n="5.661.5">Clamo iterum, revoca sua rursum ad munia mentem,</l>
             
               <l n="5.661.6"> Unde abiit, vacuum coge redire caput.</l>
             
               <l n="5.661.7">Vana loquor. Possit quae pars audire monentem,</l>
             
               <l n="5.661.8"> Errat nubiferis hinc procul in spatiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>662. [661.] De Licinii avaritia in Quintum familiarem suum.</head>
               <l n="5.662.1">Mutua pauca rogat sextertia Quintus: amicum</l>
             
               <l n="5.662.2"> Mavis, quam nummos perdere tu, Licini?</l>
             
               <l n="5.662.3">Cui vix ignosco, quod mutua poscere cogis,</l>
             
               <l n="5.662.4"> Et maestum ingenuis erubuisse genis.</l>
             
               <l n="5.662.5">Sumere quem quod opus, tamquam commune, jubebat</l>
             
               <l n="5.662.6"> Sanctum illud verae foedus amicitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>663. [662.] In Cinnam domum paternam et propinquos negligentem.</head>
               <l n="5.663.1">Cinna domum haud curat patriam, carosque propinquos:</l>
             
               <l n="5.663.2"> Vel major Cinna est, vel minor est homine.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>664. [663.] Non sapientem, sed stultum esse Ponticum.</head>
               <l n="5.664.1">Communem tibi quae sensum sapientia demit,</l>
             
               <l n="5.664.2"> Est mera, crede mihi, Pontice, stultitia.</l>
             
               <l n="5.664.3">Nempe oculis peccat, soli cui prava videntur,</l>
             
               <l n="5.664.4"> Quae cuncti claro in lumine recta vident.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>665. [664.] De Lyco, sub virtutis specie vitia occultante.</head>
               <l n="5.665.1">Hirsutam induitur vestem Lycus, Orphyte; molle</l>
             
               <l n="5.665.2"> Veste sub hirsuta sed gerit ingenium.</l>
             
               <l n="5.665.3">Mentitur specie quod non est: qualis Iole</l>
             
               <l n="5.665.4"> Delituit spoliis tecta sub Herculeis.</l>
             
               <l n="5.665.5">Tu caveris fraudem juvenis: me longior aetas</l>
             
               <l n="5.665.6"> Quaerere jam docuit, sub cute quid lateat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>666. [665.] In Eunum, perpetuo proceres crepantem.</head>
               <l n="5.666.1">Nil nisi purpureos proceres semper crepat Eunus,</l>
             
               <l n="5.666.2"> Credi et vult magnis magnus amicitiis.</l>
             
               <l n="5.666.3">Nec sentit, quam se parvum putet ipse, videri</l>
             
               <l n="5.666.4"> Qui magnus magnis gestit amicitiis.</l>
             
               <l n="5.666.5">Cur aliena etenim
              <note place="foot" n="67">etenim] <bibl>Krša</bibl> : etiam <emph>Radelja </emph>U
                autografu AMB 1002: etenim</note>
             cupiat se involvere luce, 5</l>
             
               <l n="5.666.6"> Ni videat se se luce carere sua?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>667. [666.] In Atin procerum amicitias quaerentem.</head>
               <l n="5.667.1">Nempe suam supra sortem se tollere dum vult,</l>
             
               <l n="5.667.2"> Parvus Atis magnas quaerit amicitias.</l>
             
               <l n="5.667.3">Nec sentit, quo, se demittat sponte, necesse est,</l>
             
               <l n="5.667.4"> Qui magnas parvus quaerit amicitias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>668. [667.] In jactatorem.</head>
               <l n="5.668.1">Si qua mihi desunt, superant tibi; sumito, dicis,</l>
             
               <l n="5.668.2"> Lex vetus ut verae poscit amicitiae.</l>
             
               <l n="5.668.3">Jactator, quidnam sumam? Non, si mihi deesse</l>
             
               <l n="5.668.4"> Dicam aliquid, dices, nil superare tibi?</l>
             
               <l n="5.668.5">Lex vetus est, quoties poscit res, dulcis amicus</l>
             
               <l n="5.668.6"> Ut, quae sunt, non ut, quae superant, tribuat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>669. [668.] In libidinosum modulis suis omnes mortales metientem.</head>
               <l n="5.669.1">Lascivire omnes dicis, nec velle pudori</l>
             
               <l n="5.669.2"> Alterius quemquam parcere, neve suo.</l>
             
               <l n="5.669.3">Istud idem perhibent olim dixisse Neronem</l>
             
               <l n="5.669.4"> Laxantem foedis fraena libidinibus.</l>
             
               <l n="5.669.5">Antiquus stulto mos est hic, Cynname, ut omnes</l>
             
               <l n="5.669.6"> Metiri modulis gaudeat ipse suis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>670. [669.] De pravo Cinnae ingenio.</head>
               <l n="5.670.1">Cinna bonos inter bonus est; virtutis amore</l>
             
               <l n="5.670.2"> Nec tamen, ut video, ducitur ast hominum.</l>
             
               <l n="5.670.3">Namque malos inter cum caepit vivere, versis</l>
             
               <l n="5.670.4"> Continuo studiis incipit esse malus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>671. [670.] In Cynnamum nihil rerum amantem.</head>
               <l n="5.671.1">Nil quod amas, ducis tibi pulchrum, Cynname, quercum</l>
             
               <l n="5.671.2"> Nempe hirtam et duros aequiparans lapides;</l>
             
               <l n="5.671.3">Nusquam non manus tot vitae ad munia, inertim</l>
             
               <l n="5.671.4"> Nusquam non torpens frigidior glacie.</l>
             
               <l n="5.671.5">Qui bene amat, laudo: prorsum qui cassus amore est,</l>
             
               <l n="5.671.6"> Sperno equidem, nugas et reor esse meras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>672. [671.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.672.1">Omni cum dicis te cassum, Cynname, amore,</l>
             
               <l n="5.672.2"> Hoc dicis, bruto te lapidi assimilem.</l>
             
               <l n="5.672.3">Solus amor mentem quoquo movet: omnia cessant</l>
             
               <l n="5.672.4"> Munia confestim vitae, ubi cessat amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>673. [672.] In Cinnam nihil timentem.</head>
               <l n="5.673.1">Terra tremit; perculsa horrent mortalia corda,</l>
             
               <l n="5.673.2"> Atque pavor mentes dejicit attonitas.</l>
             
               <l n="5.673.3">Unus nec metuis quidquam, vulgique timorem</l>
             
               <l n="5.673.4"> Rides, ut reris, pectore magnanimo.</l>
             
               <l n="5.673.5">Sed qui, Cinna, Deo pugnat (nutu is quatit orbem),</l>
             
               <l n="5.673.6"> Non est magnanimus, crede mihi, at fatuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>674. [673.] De Tityro et Corydone.</head>
               <l n="5.674.1">Tityrus et Corydon, flammato pectore uterque,</l>
             
               <l n="5.674.2"> Deperit hic Phyllim, deperit hic Pholoen.</l>
             
               <l n="5.674.3">Alter et alterius miratur saepe furorem,</l>
             
               <l n="5.674.4"> Stultitiam interea nescit at ipse suam.</l>
             
               <l n="5.674.5">aeque ambo mire sapiuntque, furuntque; videntque</l>
             
               <l n="5.674.6"> Vera alii alterno lumine, falsa sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>675. [674.] De poetis aliena carmina recitantibus.
              <note place="foot" n="68">Ex apologo Aesopi <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="5.675.1">Furtiva ornavit se se cornicula pluma,</l>
             
               <l n="5.675.2"> Inter aves miram praebuit et speciem.</l>
             
               <l n="5.675.3">Fraus deprensa mala est; proprios sibi quaeque colores</l>
             
               <l n="5.675.4"> Iratae magno cum strepitu repetunt.</l>
             
               <l n="5.675.5">Illa suas flevit spes ac vota irrita, risum</l>
             
               <l n="5.675.6"> Et dedit aligero nuda relicta gregi.</l>
             
               <l n="5.675.7">Haec tibi dicta puta, furtivo carmine laudem</l>
             
               <l n="5.675.8"> Venaris docta quisquis in Arcadia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>676. [675.] De Tulla et Aulo.</head>
               <l n="5.676.1">Irrides miserum quod se putat Aulus amari;</l>
             
               <l n="5.676.2"> Jure quidem, id nullo si putat indicio.</l>
             
               <l n="5.676.3">At si multa tibi sunt dictaque, factaque, amorem</l>
             
               <l n="5.676.4"> Quae vulgo haud parvum prodere, Tulla, solent,</l>
             
               <l n="5.676.5">Haud aequum est illum videri, sed mage dici</l>
             
               <l n="5.676.6"> Affinem culpae te, male quae simulas.</l>
             
               <l n="5.676.7">Indicia et vertis rerum atque affigis inani</l>
             
               <l n="5.676.8"> Officio, quotquot sunt in amore, notas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>677. [676.] De pravo Gargilii ingenio
              <note place="foot" n="69">De pravo Gargilii ingenio] Cur non omnes de omnibus aeque
                judicent <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.677.1">Serpens prudentem dixit se forte, columba</l>
             
               <l n="5.677.2"> Cui simplex, tanto es perdite, deterior,</l>
             
               <l n="5.677.3">Stultitia qui nil peccas, verum omnia, pravum,</l>
             
               <l n="5.677.4"> Quae laedis, tantum laedis ob ingenium.</l>
             
               <l n="5.677.5">Tolle tibi hoc dictum, Gargili, dicere suevi</l>
             
               <l n="5.677.6"> Quem fatuum, fiat quo tua culpa minor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>678. [677.] In Rullum, se propter honores, non virtute partos, magni facientem.</head>
               <l n="5.678.1">Navus et experiens quaesitum Rullus honorem</l>
             
               <l n="5.678.2"> Quod tulerit, parta ceu sibi laude, tumet,</l>
             
               <l n="5.678.3">Ignosco; multo facio sed pluris, honorem</l>
             
               <l n="5.678.4"> Qui sibi non quaerit navus et experiens,</l>
             
               <l n="5.678.5">Seque sua involvens virtute, haud curat haberi</l>
             
               <l n="5.678.6"> Insignis pulchras scilicet ob phaleras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>679. [678.] Ad Quintum, spernentem veteres et quaerentem novos amicos.</head>
               <l n="5.679.1">Usque novos quaeris, veteres et spernis amicos</l>
             
               <l n="5.679.2"> Et nebula et levibus mobilior Zephyris.</l>
             
               <l n="5.679.3">Mirabor sed, tu veteres dum spernis amicos,</l>
             
               <l n="5.679.4"> Incipiant ne te spernere, Quinte, novi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>680. [679.] De saeculi sui insipientia et arrogantia.</head>
               <l n="5.680.1">
                  <emph>Credo</emph>, <emph>reor</emph>, <emph>forsan</emph> priscum
            <emph>fecisse</emph>, <emph>videri</emph>,</l>
             
               <l n="5.680.2"> Quonam abiit? Nil non quisque videt liquido.</l>
             
               <l n="5.680.3">Nil incompertum cuiquam est. Oracula fundunt</l>
             
               <l n="5.680.4"> Vel pueri, ut sacro Pythia de Tripode.</l>
             
               <l n="5.680.5">Hoc sapere est unum, quae nescis scire putari,</l>
             
               <l n="5.680.6"> O morem, o saeclum, Juppiter, insipiens!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>681. [680.] In Glauciam naturae dona vitiis omnibus corrumpentem.</head>
               <l n="5.681.1">Improbus et vitio foede corruptus ab omni,</l>
             
               <l n="5.681.2"> Diceris ingenio scilicet esse bono.</l>
             
               <l n="5.681.3">Naturam laudo, culpo te, Glaucia: debes</l>
             
               <l n="5.681.4"> In te, quod probri est, perditus omne tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>682. [681.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.682.1">Formosus, celer ingenio, cunctisque placere</l>
             
               <l n="5.682.2"> Aptus festivo diceris ingenio.</l>
             
               <l n="5.682.3">Naturam patior lauderi: te magis odi,</l>
             
               <l n="5.682.4"> Improbe, naturae tot bona qui vitias.</l>
             
               <l n="5.682.5">Natus et ad laudem, perversa mente, nefandis</l>
             
               <l n="5.682.6"> Dedecoras probris te, genus et patriam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>683. [682.] Id placet, est proprium quod cuivis.</head>
               <l n="5.683.1">Nec duram soleo stulte laudare puellam,</l>
             
               <l n="5.683.2"> Nec mollem possum ferre patique virum.</l>
             
               <l n="5.683.3">Id placet, est proprium quod cuivis: hoc tibi in aurem</l>
             
               <l n="5.683.4"> Pace tua dictum, Glaucia inepte, volo,</l>
             
               <l n="5.683.5">Quem nil non laedit, cujus audire molestas</l>
             
               <l n="5.683.6"> Nullo non cogor tempore delicias,</l>
             
               <l n="5.683.7">Quod male firma labent ceu nervis membra solutis,</l>
             
               <l n="5.683.8"> Languiduli et nequeant longius ire pedes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>684. [683.] In quemdam, qui dixerat nil detrimenti rebus pubblicis avarum afferre.</head>
               <l n="5.684.1">Nil rem communem, te judice, laedit avarus;</l>
             
               <l n="5.684.2"> Communem largus rem juvat ergo nihil?</l>
             
               <l n="5.684.3">Publica res eadem est, utcumque pecunia stagnet,</l>
             
               <l n="5.684.4"> Didita seu liquidi fluminis instar eat?</l>
             
               <l n="5.684.5">Perque domos nunquam non labens perpete rivo</l>
             
               <l n="5.684.6"> Nunc his, nunc illis commoda multa ferat?</l>
             
               <l n="5.684.7">Haec tibi vis credi? Vulgo haec quod falsa videntur,</l>
             
               <l n="5.684.8"> Miraris vulgi, Pontice, stultitiam?</l>
             
               <l n="5.684.9">Istud nec vulgus, quod spernis, Pontice, nosti,</l>
             
               <l n="5.684.10"> Docta virum quotnam millia contineat?</l>
             
               <l n="5.684.11">Qui risu ista novi excipiunt oracla Solonis,</l>
             
               <l n="5.684.12"> Errantique senes dant veniam juveni.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>685. [684.] In Cinnam magnificum quidem, non autem magnanimum.</head>
               <l n="5.685.1">Quamvis magnificum te possum dicere, Cinna,</l>
             
               <l n="5.685.2"> Haud possum, quod vis, dicere magnanimum.</l>
             
               <l n="5.685.3">Magna facit non magno animo, verum hercle pusillo,</l>
             
               <l n="5.685.4"> Qui famae attonitus <sic>murmuse</sic> magna facit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>686. [685.] In hominem, se vitiis magis magisque polluentem.</head>
               <l n="5.686.1">Quod semel abripuit male cautem caeca libido,</l>
             
               <l n="5.686.2"> Ignosco; humanum est scilicet id facinus.</l>
             
               <l n="5.686.3">Quod semel abreptus luto magis et magis alto</l>
             
               <l n="5.686.4"> Te mergis, nullam, Pontice, do veniam.</l>
             
               <l n="5.686.5">Qui cecidit, fleri est dignus; non dignus at, ultro</l>
             
               <l n="5.686.6"> Post casum horrendo qui manet in barathro.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>687. [686.] De Tulla.</head>
               <l n="5.687.1">Umbrae persimilis Tulla est. Fugit umbra sequentem,</l>
             
               <l n="5.687.2"> Contra, si fugias, incipit umbra sequi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>688. [687.] De Galla.</head>
               <l n="5.688.1">Quae te Galla fugit pol non irata sequentem,</l>
             
               <l n="5.688.2"> Plectere vis pulchre, Cynname? Parce sequi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>689. [688.] In Quintum, dicentem, carmina auctoris nil sapere.</head>
               <l n="5.689.1">Quod mea nil sapiunt tibi carmina, Quinte, dolerem,</l>
             
               <l n="5.689.2"> Nescirem si te, Quinte, nihil sapere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>690. [689.] De obscuritate scriptorum Hermogenis.</head>
               <l n="5.690.1">Legi equidem Hermogenem. Quae scripsit, Lyda, requiris</l>
             
               <l n="5.690.2"> Vera putem, an contra falsa. Puto attonitus</l>
             
               <l n="5.690.3">Nil prorsum; ac miror tantum sic scribere quemquam</l>
             
               <l n="5.690.4"> Posse nihil rerum dispicere ut valeam,</l>
             
               <l n="5.690.5">Nec veri videar nec falsi cernere quidquam,</l>
             
               <l n="5.690.6"> Versari et mediis caecus ut in tenebris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>691. [690.] De Hermogenis scriptis.</head>
               <l n="5.691.1">Apte qui volet, hunc fugiat, qui scribere inepte</l>
             
               <l n="5.691.2"> At volet, hunc librum nocte dieque legat;</l>
             
               <l n="5.691.3">Par sit ut auctori tandem, ridendus et aeque</l>
             
               <l n="5.691.4"> Non intellectos fundat et ipse sonos,</l>
             
               <l n="5.691.5">Lectorem et miserum, quidquam nec tale merentem,</l>
             
               <l n="5.691.6"> Suffixum in dura torqueat usque cruce.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>692. [691.] De pessima Hermogenis scribendi ratione.</head>
               <l n="5.692.1">Scribendi ratio quae sit longe optima, scripsit</l>
             
               <l n="5.692.2"> Sic, scribi ut pejus nil queat, Hermogenes.</l>
             
               <l n="5.692.3">Cujus scita potest nemo reprendere, nemo</l>
             
               <l n="5.692.4"> Quid rerum doceat namque videre potest.</l>
             
               <l n="5.692.5">Felix, scribenti cui stulta haec obtigit aetas,</l>
             
               <l n="5.692.6"> Heracliteis quae capitur tenebris,</l>
             
               <l n="5.692.7">Quidquid et obscurum est, plenum et caligine multa,</l>
             
               <l n="5.692.8"> Doctum, alto scriptum credit et ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>693. [692.]
              <note place="foot" n="70">(pon. inter varia) Ad Aulum Lagoidis forma perculsum.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.693.1">Aule, tibi ante oculos praevecta est pulchra Lagois,</l>
             
               <l n="5.693.2"> Teque sua facie coepit et attonuit</l>
             
               <l n="5.693.3">Usque adeo, ut, cultum propior cum videris omnem,</l>
             
               <l n="5.693.4"> Nil possis visum dicere, ni faciem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>694. [693.] Eo magis pulchra Phyllis erit quo minus sibi pulchra vellet videri.
              <note place="foot" n="71">Nocere Phyllidi velle pulchram videri.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.694.1">Pulchra foret Phyllis, cupiat ni pulchra videri,</l>
             
               <l n="5.694.2"> Et formam intendens perdat inepta suam.</l>
             
               <l n="5.694.3">Quippe etenim, ut toti pateant, duo sidera, ocelli,</l>
             
               <l n="5.694.4"> Et frontem et niveas distrahit usque genas,</l>
             
               <l n="5.694.5">Attonitae similis: deme hoc, jam nil erit omni</l>
             
               <l n="5.694.6"> In facie, nolit quod Venus ipsa sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>695. [694.] Ad Ponticum sui miratorem.</head>
               <l n="5.695.1">Vis dicam, parvi cur fias, Pontice? Magni</l>
             
               <l n="5.695.2"> Quod te (nec scabies haec latet) ipse facis.</l>
             
               <l n="5.695.3">Major eris nobis (conde hoc sub pectore dictum),</l>
             
               <l n="5.695.4"> Incipies tandem si minor esse tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>696. [695.] In quemdam patrem, filio literas discente.</head>
               <l n="5.696.1">Grammaticae ut studio captum vidit pater Aulum,</l>
             
               <l n="5.696.2"> Nec tantum "musam" discere vel "dominum",</l>
             
               <l n="5.696.3">Verum et "amo" atque "lego", "doceoque" et caetera verba,</l>
             
               <l n="5.696.4"> Multa reluctantem continuo puerum</l>
             
               <l n="5.696.5">Abstraxit ludo: metuens quid? Credo, parente</l>
             
               <l n="5.696.6"> Ne fieret, cunctis doctior et proavis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>697. [696.] [  1454] In Avitum.</head>
               <l n="5.697.1">Et faciem et vocem, mores et foedus, Avite,</l>
             
               <l n="5.697.2"> Idem aures, oculos atque animos crucias:</l>
             
               <l n="5.697.3">Nec te aliquo in tenebras condis mala pestis? Et urbes</l>
             
               <l n="5.697.4"> Incolis? Et coetus non fugis innocuos?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>698. [697.] In Postumum sibi nimis indulgentem.</head>
               <l n="5.698.1">Narcissus placuit nimium sibi, se videt amne</l>
             
               <l n="5.698.2"> Dum pulchrum in liquido; perdidit hoc miserum.</l>
             
               <l n="5.698.3">Hoc miserum perdit te, Postume (crede monenti),</l>
             
               <l n="5.698.4"> Quod tibi, quidquid agas, ipse places nimium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>699. [698.] In mulierem deformem.</head>
               <l n="5.699.1">Frustra auro, frustra est gemmis ornata Lycoris.</l>
             
               <l n="5.699.2"> Aurumque et gemmas dedecorat facies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>700. [699.] In Quintum.</head>
               <l n="5.700.1">Obtutuque haeres uno, magnumque videris</l>
             
               <l n="5.700.2"> Nescio quid toto volvere, Quinte, animo,</l>
             
               <l n="5.700.3">Et versare hominum generi quod prosit et ipsam.</l>
             
               <l n="5.700.4"> Avertat carae perniciem patriae.</l>
             
               <l n="5.700.5">Hoc vultu facilem ducis, fallisque popellum,</l>
             
               <l n="5.700.6"> Tertius et multis crederis esse Cato.</l>
             
               <l n="5.700.7">Sed qui te norunt, nil, curas praeter inanes,</l>
             
               <l n="5.700.8"> Vecordem fatua mente agitare, ferunt.</l>
             
               <l n="5.700.9">Sic miri vultus in marmore: praeter inertem</l>
             
               <l n="5.700.10"> Miro at sub vultu nil tamen est lapidem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>701. [700.] In Levinum de bono religionis minime sollicitum.</head>
               <l n="5.701.1">Vincuntur Galli, vincunt, Levine, Britanni;</l>
             
               <l n="5.701.2"> Gaudes, dum plorat saucia relligio.</l>
             
               <l n="5.701.3">Roma gemit, fidae dum gentis damna, suorum</l>
             
               <l n="5.701.4"> Et cladem cladem dum putat esse suam!</l>
             
               <l n="5.701.5">Nec te relligio, nec te Romana movet res,</l>
             
               <l n="5.701.6"> Immemor heu patrii nominis et fidei!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>702. [701.] In rudem Musarum contemptorem.</head>
               <l n="5.702.1">Ignotum patior tibi quidvis, Cinname, nec te</l>
             
               <l n="5.702.2"> Musarum insector cultus in arte rudem.</l>
             
               <l n="5.702.3">Hoc dolet, hoc tacitus non possum ferre, pudore</l>
             
               <l n="5.702.4"> Quod posito, Musas tam rudis exagitas.</l>
             
               <l n="5.702.5">Nec sola es venia, quam do, contentus, inerti</l>
             
               <l n="5.702.6"> Improbus at laudem quaeris ab ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>703. [702.] De Phyllide se a pluribus amari jactitante.</head>
               <l n="5.703.1">Quinte, rogas habeas quosnam sibi Phyllis amicos.</l>
             
               <l n="5.703.2"> Quinte, magis quosnam dicat habere roga.</l>
             
               <l n="5.703.3">Dicit enim innumeros: verum at si quaerimus, ullum</l>
             
               <l n="5.703.4"> Non habet, una uni Phyllis amica sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>704. [703.] In quemdam ineptum obtrectatorem Scipionis Maffei.</head>
               <l n="5.704.1">Aurea Maffei quae captus miror amoque</l>
             
               <l n="5.704.2"> Spernis quod tanto scripta supercilio,</l>
             
               <l n="5.704.3">Quid culpa dignum tibi quid male comprecer? Unum hoc,</l>
             
               <l n="5.704.4"> Maffeo scriptor sis, Lupe, dissimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>705. [704.] De Galliae turbis.</head>
               <l n="5.705.1">Galle, quid insanis? Coeco jam parce furori,</l>
             
               <l n="5.705.2"> Atque sapi, versa dum tibi mente licet.</l>
             
               <l n="5.705.3">Arma fremunt late gentes, nectuntque catenas,</l>
             
               <l n="5.705.4"> Et collo et manibus, debita vincla tuis.</l>
             
               <l n="5.705.5">Nulla potest ratio quam flectere, denique, clamo,</l>
             
               <l n="5.705.6"> Vis franget, clamo, denique stultitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>706. [705.] De Galliae turbis.</head>
               <l n="5.706.1">Humano generi quod Gallia stulta parabat,</l>
             
               <l n="5.706.2"> In se re vera nunc videt exitium;</l>
             
               <l n="5.706.3">Illa ferae in morem tandem conclusa furentis,</l>
             
               <l n="5.706.4"> Illa Dei atque hominum ferre coacta minas,</l>
             
               <l n="5.706.5">Illa suas in se jam vertens coeca furores,</l>
             
               <l n="5.706.6"> Seque suis misere dentibus ipsa petens.</l>
             
               <l n="5.706.7">Haec sceleri est merces nimirum debita: vecors</l>
             
               <l n="5.706.8"> Denique libertas hoc dabit imperium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>707. [706.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.707.1">Abjecit clypeum coeso jam Gallia rege,</l>
             
               <l n="5.707.2"> Uno et quo fuerat pignore freta caret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>708. [707.] De pileolo Italice "berretta", quo tunc temporis Galli utebantur.</head>
               <l n="5.708.1">Glaucia, pileolo stulte laetaris inani;</l>
             
               <l n="5.708.2"> Non tibi pileolo est nunc opus, at capite.</l>
             
               <l n="5.708.3">Nulla est libertas deliro. Insignibus orna,</l>
             
               <l n="5.708.4"> Queis libet, hunc, foede serviet
              <note place="foot" n="72">hunc, foede serviet] <bibl>Krša</bibl> : hunc, serviet
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             ille tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>709. [708.] [  1472] In hominem nequam.</head>
               <l n="5.709.1">Nobilis haud usquam notescis, Glaucia, condit</l>
             
               <l n="5.709.2"> Obscurum multo in lumine clara domus.</l>
             
               <l n="5.709.3">Quam nihil es proavum similis! Quos fama peremptos</l>
             
               <l n="5.709.4"> Laudat adhuc passim, te silet incolumem.</l>
             
               <l n="5.709.5">Et precor, ut sileat, tua factaque dictaque narrans,</l>
             
               <l n="5.709.6"> Ne male dedecoret teque tuumque genus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>710. [709.] De Phaedone medico.</head>
               <l n="5.710.1">Non tetigit, non me Phaedon invisit; at aeger</l>
             
               <l n="5.710.2"> Illius audivi nomen et interii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>711. [709.*] Aliter.</head>
               <l n="5.711.1">Me Phaedon medicus non attigit: illius aeger</l>
             
               <l n="5.711.2"> Audivi tantum nomen et interii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>712. [710.] In criticum imperitum.</head>
               <l n="5.712.1">Affectas, credo, qui linguae regna Latinae,</l>
             
               <l n="5.712.2"> Haec tibi jam quisnam deferat immerito,</l>
             
               <l n="5.712.3">Cum dicis "servare pedes" minus esse Latinum,</l>
             
               <l n="5.712.4"> Quam "servare caput", remve, domumve, aliud</l>
             
               <l n="5.712.5">Vel quidvis, pesti ereptum quod nempe solebant</l>
             
               <l n="5.712.6"> Prisci servatum dicere Romulidae?</l>
             
               <l n="5.712.7">Horum scripta vigil si evolves rite, placebunt</l>
             
               <l n="5.712.8"> Qui tibi "servati" displicuere "pedes".</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>713. [711.] [  607] Ad Quintum omnes fastidientem.</head>
               <l n="5.713.1">Nemo placet tibi, Quinte; vicem sic reddis, opinor,</l>
             
               <l n="5.713.2"> Quinte, parem cunctis, queis nihil ipse places.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>714. [711.] De fatua Leonillae pulchritudine.</head>
               <l n="5.714.1">Formosam dicunt, formoso in corpore praefert</l>
             
               <l n="5.714.2"> Ingenii nullam sed Leonilla notam.</l>
             
               <l n="5.714.3">Hoc miranda aliis, mihi sperni digna, placere</l>
             
               <l n="5.714.4"> Cui fatuus pulchro vultus in ore nequit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>715. [712.] In Quintum animo semper amoris causa suspenso.</head>
               <l n="5.715.1">Quintus abest longe, nec possum dicere quonam</l>
             
               <l n="5.715.2"> Fugerit; hoc possum dicere: Quintus abest.</l>
             
               <l n="5.715.3">Membra quidem hic video; qua mens in parte vagetur</l>
             
               <l n="5.715.4"> Scit saevus, miserum qui male vexat amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>716. [713.] In aemulatorem ineptum.</head>
               <l n="5.716.1">Quod lusi carmen spernebam; spernere sed jam</l>
             
               <l n="5.716.2"> Ne possim, fecit carmen, amice, tuum.</l>
             
               <l n="5.716.3">Omnia qui melius conatus dicere, nil non</l>
             
               <l n="5.716.4"> Dixisti, Roma judice, deterius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>717. [714.] In ineptum carminis emendatorem.</head>
               <l n="5.717.1">Illepidus lepidum carmen tibi, Roma, poeta</l>
             
               <l n="5.717.2"> Perdidit, unde "caput" sustulit atque "pedes".</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>718. [715.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.718.1">Aedilem appellas nulli qui praesidet aedi,</l>
             
               <l n="5.718.2"> Sed curat solus pretus in urbe vias?</l>
             
               <l n="5.718.3">Verborum vim disce prius, dein corrige carmen,</l>
             
               <l n="5.718.4"> Quod probat et lepidum Roma diserta putat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>719. [716.] In Glauciam invidum.</head>
               <l n="5.719.1">Laudari sese vult Glaucia; laudis avarus</l>
             
               <l n="5.719.2"> Ullam vix aliis vult dare particulam.</l>
             
               <l n="5.719.3">Invidus ergo audit passim, laudemque, videtur</l>
             
               <l n="5.719.4"> Qua fraudare alios, detrahit ipse sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>720. [717.] In contemptorem styli cultioris.</head>
               <l n="5.720.1">Qui puro scriptor cultu nitet, Aule, popello</l>
             
               <l n="5.720.2"> Vilia cum vili verba nec eloquitur,</l>
             
               <l n="5.720.3">Obscurum veluti damnas ac dicis ineptum,</l>
             
               <l n="5.720.4"> aequa nec possit qui tibi mente legi.</l>
             
               <l n="5.720.5">Quippe, reor, multo laedit te lumine; multo</l>
             
               <l n="5.720.6"> Ut sol nocturnas lumine laedit aves.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>721. [718.] Ad Orphytum in amanda Lycoride errore deceptum.</head>
               <l n="5.721.1">Ipse sibi finxit, quam deperit Orphytus, Aeglem,</l>
             
               <l n="5.721.2"> Nec rem, crede mihi, sed sua visa cupit.</l>
             
               <l n="5.721.3">Dii faciant, sibi nupta domum cum venerit illa,</l>
             
               <l n="5.721.4"> Errorem agnoscens ne subito evigilet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>722. [719.] De futili Vari judicio in recentibus cum veteribus poetis comparandis.</head>
               <l n="5.722.1">Vare, novos vates priscis quod vatibus aequas,</l>
             
               <l n="5.722.2"> Prodis nempe tuum futile judicium,</l>
             
               <l n="5.722.3">Nec quos collaudas fatuis scriptoribus addis,</l>
             
               <l n="5.722.4"> Sed tibi laudator detrahis omne decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>723. [720.] In Antigenem nimium hyemis atque aestatis remedia defugientem.</head>
               <l n="5.723.1">Aestu auras, ignem qui frigore defugit, omnes</l>
             
               <l n="5.723.2"> Ni male desipiunt, desipit Antigenes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>724. [721.] De Lyci consilio in Phyllide colenda.</head>
               <l n="5.724.1">Gloriolam de te quaerit Lycus, optima Phylli;</l>
             
               <l n="5.724.2"> Teque cupit dici, non cupit esse suam.</l>
             
               <l n="5.724.3">Crede hoc: quidquid agit blandus, vel dicit, amator,</l>
             
               <l n="5.724.4"> Non est, Phylli, tuus, sed magis ipse suus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>725. [722.] Si uxor domina, ergo mancipium vir.</head>
               <l n="5.725.1">Nempe tuam uxorem dominam tu, Postume, dicis.</l>
             
               <l n="5.725.2"> Quid ni uxor dicat te tua mancipium?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>726. [723.] In Glauciam interpellatorem.</head>
               <l n="5.726.1">Cum Lyda veterum nactus me scripta legentem</l>
             
               <l n="5.726.2"> Non sentis, quam sis, Glaucia, utrique gravis?</l>
             
               <l n="5.726.3">Esse gravem sentis vel si te, Glaucia, utrique,</l>
             
               <l n="5.726.4"> Hic potes ingratas ducere, lente, moras?</l>
             
               <l n="5.726.5">Et longum torquere ambos? Tua plumbea dicta</l>
             
               <l n="5.726.6"> Pro veterum et dictis oggerere aureolis?</l>
             
               <l n="5.726.7">Cede, malum, procul hinc, cede ocyus! Hosne silere,</l>
             
               <l n="5.726.8"> Hosne viros patiar, Glaucia, teque loqui?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>727. [724.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.727.1">Dum mecum mea Lyda legit scripta aurea vatum,</l>
             
               <l n="5.727.2"> Huc importunus Glaucia ne veniat,</l>
             
               <l n="5.727.3">Si lectove domi affixum sellaeve tenebis,</l>
             
               <l n="5.727.4"> Implicitum et vinclis, lenta Podagra, tuis,</l>
             
               <l n="5.727.5">Carminibus celebrata meis, illataque coelo</l>
             
               <l n="5.727.6"> Inter munificas prima ferere deas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>728. [725.] In Cinnamum simulatam Tullae amicitiam pretio aucupantem.</head>
               <l n="5.728.1">Ignoscam facile, vafrae si, Cinname, Tullae</l>
             
               <l n="5.728.2"> Quamvis multa dares ut sit amica tibi.</l>
             
               <l n="5.728.3">Hoc quis at ignoscat, quod das large omnia, amicam</l>
             
               <l n="5.728.4"> (Quod solum potis est) se tibi ut assimulet?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>729. [726.] In Gallam nimis in Varum officiosam.</head>
               <l n="5.729.1">Cogeris officio venienti occurrere Varo,</l>
             
               <l n="5.729.2"> Arreptum et dextra comiter excipere,</l>
             
               <l n="5.729.3">Cogeris officio laeta illi assidere, Galla,</l>
             
               <l n="5.729.4"> Illi multa loqui cogeris officio.</l>
             
               <l n="5.729.5">At vultu interea succendi flammea toto,</l>
             
               <l n="5.729.6"> Dic quonam tandem cogeris officio?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>730. [727.] In Glauciam, secreto assidue in Tullae aurem garrientem.</head>
               <l n="5.730.1">Quod Tullae assiduo secretam garrit in aurem,</l>
             
               <l n="5.730.2"> Audiri et nulli Glaucia vult alii,</l>
             
               <l n="5.730.3">Laudo. Praestat enim tantum uni scilicet, omni</l>
             
               <l n="5.730.4"> Quam coetu nugis displicuisse tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>731. [728.] De conviciatoris fatui contemptu.</head>
               <l n="5.731.1">Laesisti Crassum: nil rettulit ille. Veretur</l>
             
               <l n="5.731.2"> Num te? Quin fatui verba facit nihili.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>732. [729.] De Phyllidis et Opimii levitate</head>
               <l n="5.732.1">Quod levis est Phyllis, doleo, nec miror, Opimi,</l>
             
               <l n="5.732.2"> Te magis et doleo, miror et esse levem.</l>
             
               <l n="5.732.3">Naturae vitio levis est mea Phyllis; amice,</l>
             
               <l n="5.732.4"> Tu levis es vitio (nec pudet?) ipse tuo.</l>
             
               <l n="5.732.5">Illa mihi est, qualem non dedecet esse puellam;</l>
             
               <l n="5.732.6"> Tu talis, qualem dedecet esse virum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>733. [730.] De mutabili Phyllidis ingenio.</head>
               <l n="5.733.1">Quinte, doles quod te spernit, quae nuper amabat</l>
             
               <l n="5.733.2"> Phyllis. Quid? Mulier quod sit, amice, doles?</l>
             
               <l n="5.733.3">Cui mage natura, quam plumae ac nubibus, aurae</l>
             
               <l n="5.733.4"> Ventorum et tenui, contigit esse levem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>734. [731.] De impunitate Quinti inepti conviciatoris.</head>
               <l n="5.734.1">Quinte, impune potes cui vis male dicere. Verbis</l>
             
               <l n="5.734.2"> Ullum nemo putat pondus inesse tuis.</l>
             
               <l n="5.734.3">Sic, pulset si quem pusus nutricis ab ulna,</l>
             
               <l n="5.734.4"> Ridetur nulli noxia simplicitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>735. [732.]</head>
               <l n="5.735.1">Nec mihi Cinna comes placeat, nec Furius: acer</l>
             
               <l n="5.735.2"> Hic nimis est, contra dulcis at ille nimis.</l>
             
               <l n="5.735.3">Ut stomachum cibus et mentem sic laedit, utramvis</l>
             
               <l n="5.735.4"> In partem immodice quod sapit, ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>736. [733.] In Cinnamum Ciceronis scripta minus probantem.</head>
               <l n="5.736.1">Cinname, nil Tulli sapiunt
              <note place="foot" n="73">Tulli sapiunt] sapiunt<add resp="ed">2</add> Tulli<add resp="ed">1</add>
                  </note>
             tibi scripta: requiro</l>
             
               <l n="5.736.2"> Nil ultra. Novi, quam tibi cor sapiat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>737. [734.] In nocentium patronum.</head>
               <l n="5.737.1">Innocuos spernis, tutaris, Cinna, nocentes,</l>
             
               <l n="5.737.2"> Tutando et nimium, fis puto et ipse nocens!</l>
             
               <l n="5.737.3">Nec multum refert, alienas an tibi vere</l>
             
               <l n="5.737.4"> Publica res noxus imputet anne tuas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>738. [735.] De Cinnamo mutuum dare recusante</head>
               <l n="5.738.1">Mutua Corvinus sextertia pauca rogavit.</l>
             
               <l n="5.738.2"> Tu tibi ais quod des, Cinname, at esse nihil.</l>
             
               <l n="5.738.3">Dii faciant quod nunc foede mentiris, id olim</l>
             
               <l n="5.738.4"> Incipias vere dicere et ex animo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>739. [736.] De Phyllide amatores nullos respuente.</head>
               <l n="5.739.1">Ut laeva est, nullum non spernit Phyllis amantem.</l>
             
               <l n="5.739.2"> Dignus et est sperni Phyllida quisquis amat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>740. [737.]In scriptorum Graecorum ac Latinorum contemptorem.</head>
               <l n="5.740.1">Qui Grajos spernis scriptores atque Latinos,</l>
             
               <l n="5.740.2"> Quid rerum scribas quaerere, Cinna, piget.</l>
             
               <l n="5.740.3">Scire sat est, quaequae scribas gravitate Latina</l>
             
               <l n="5.740.4"> Scilicet ac Grajo cuncta carere sale.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>741. [738.] Ad Gellium in amicitia solum vinci gaudentem.</head>
               <l n="5.741.1">Sese ut amat, nulla vinci vult Gellius in re;</l>
             
               <l n="5.741.2"> In sola vinci gaudet amicitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>742. [739.] [  85]</head>
               <l n="5.742.1">In malum scriptorem, qui mirabatur a poeta decies Flaccum lectum fuisse. </l>
             
               <l n="5.742.2">Miraris decies Flacci quod scripta relegi?</l>
             
               <l n="5.742.3"> Miror ego legi quod tua scripta semel.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>743. [740.] De Pontici carminibus immerito laudatis.</head>
               <l n="5.743.1">Qui tua laudarint, mihi narras, carmina, magnis,</l>
             
               <l n="5.743.2"> Credo, ut percellar, Pontice, nominibus.</l>
             
               <l n="5.743.3">Verum ego, sponte sua placeant ni cognita, spernam</l>
             
               <l n="5.743.4"> Una cum magnis carmina nominibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>744. [741.] Cononem merum Cecropidem contemnit.</head>
               <l n="5.744.1">Sperno clarum ab avis, atavisque Conona, merumque</l>
             
               <l n="5.744.2"> Cecropidem; sed enim nil nisi Cecropidem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>745. [742.] In jactatorem.</head>
               <l n="5.745.1">Multus saepe suos Varro mihi narrat honores,</l>
             
               <l n="5.745.2"> Et regum claras jactat amicitias.</l>
             
               <l n="5.745.3">Omnia nec forsan mentitur; verum ego de se</l>
             
               <l n="5.745.4"> Narrantum ampullis credere nil soleo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>746. [743.] In praedicantem omnia se mire facturum, si velit.</head>
               <l n="5.746.1">Nil se non mire facturum jactitat Aulus,</l>
             
               <l n="5.746.2"> Si faceret: verum nil facit interea.</l>
             
               <l n="5.746.3">Quid possit, nescit; credit posse omnia, quorum,</l>
             
               <l n="5.746.4"> Expertus, credo, crederet ille nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>747. [744.] In stultum Phyllidis amatorem.</head>
               <l n="5.747.1">Ne quem Phyllis amet, stulte facis omnia: te te</l>
             
               <l n="5.747.2"> Ipsum ut amet, num quid, vir male sane, facis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>748. [745.] Ad Lesbiam amoris causa perperam de Varo judicante.</head>
               <l n="5.748.1">Peccat ubi Varus, nil cernis, Lesbia; recte</l>
             
               <l n="5.748.2"> Si quid agit, veris, Lesbia, plura vides.</l>
             
               <l n="5.748.3">Deceptam assidue ludit, nimiumque videntem,</l>
             
               <l n="5.748.4"> Et nimium caecam, Lesbia, ridet Amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>749. [746.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.749.1">In flavo nullas non dotes cernis Amyntha:</l>
             
               <l n="5.749.2"> Sed quae sunt nusquam, Lesbia, cernit Amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>750. [747.] In laudatorem amicitiae primam amicitiae legem non servantem.</head>
               <l n="5.750.1">Laudat amicitiam, primam sed dicere legem</l>
             
               <l n="5.750.2"> Horret amicitiae Glaucia: πάντα φίλων.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>751. [748.] In importunum petitorem.</head>
               <l n="5.751.1">Non semel, at decies quae dixti, Pamphile, per te</l>
             
               <l n="5.751.2"> Ipse mihi, dici cur mihi vis eadem,</l>
             
               <l n="5.751.3">Meque alia atque alia nequidquam voce moneri,</l>
             
               <l n="5.751.4"> Quae memini, quae sum jam tibi pollicitus?</l>
             
               <l n="5.751.5">Non satis est miserum quod vexas tute? Gravis quo</l>
             
               <l n="5.751.6"> Sis magis, adsciscis nempe tibi socios,</l>
             
               <l n="5.751.7">Ipsam et mi Lydam, quamvis ex omnibus una</l>
             
               <l n="5.751.8"> Mi gravis esse nequit, vis tamen esse gravem!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>752. [749.] Malis carminibus ulcisci malum poetam vult.</head>
               <l n="5.752.1">Nescio quid fatui scripsi modo carminis, Aule,</l>
             
               <l n="5.752.2"> Nec volui flammis tradere, uti soleo,</l>
             
               <l n="5.752.3">Intactum at potius servo tibi, plena veneni</l>
             
               <l n="5.752.4"> Ut mihi cum misero tu tua scripta leges.</l>
             
               <l n="5.752.5">Sit quo te ulcisci possim, contraque referre</l>
             
               <l n="5.752.6"> Supplicio ingenti non leve supplicium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>753. [750.] In Glauciam opinionis suae in omnibus tenacissimum.</head>
               <l n="5.753.1">Propugnas nugis, quidquam concedere cuique</l>
             
               <l n="5.753.2"> Dicenti verum, Glaucia, turpe putas.</l>
             
               <l n="5.753.3">Turpe est, crede, magis, nunquam non vincere, nunquam</l>
             
               <l n="5.753.4"> Non primum quavis velle tenere locum,</l>
             
               <l n="5.753.5">De lana et stulte rixari saepe caprina,</l>
             
               <l n="5.753.6"> Atque brevem in gerris quaerere laureolam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>754. [751.] De Quinti stultitia in amanda Tulla.</head>
               <l n="5.754.1">Tullam Quintus amat: sese quo sentit amari</l>
             
               <l n="5.754.2"> Illa magis, Quintum spernit acerba magis.</l>
             
               <l n="5.754.3">Dignus et est sperni, vel quod fert, stultus acerbum</l>
             
               <l n="5.754.4"> Vel nondum Tullae quod videt ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>755. [752.] De carminibus mali poetae concinne descriptis.</head>
               <l n="5.755.1">Regali descripta manu, miroque lepore</l>
             
               <l n="5.755.2"> Ducta videns pulchris carmina literulis,</l>
             
               <l n="5.755.3">Dixi, utinam possint sic menti lecta placere,</l>
             
               <l n="5.755.4"> Conspecta illectis ut placuere oculis!</l>
             
               <l n="5.755.5">At menti placuere minus; parvamque poetae,</l>
             
               <l n="5.755.6"> Scriptori laudem largior eximiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>756. [753.] De Lesbia non virtutibus, sed ornatibus clara.</head>
               <l n="5.756.1">Flaminiam aurato curru terit, aurea tota,</l>
             
               <l n="5.756.2"> Tota nitens gemmis Lesbia fulgidulis.</l>
             
               <l n="5.756.3">Laudatur currus, vestis, carique lapilli;</l>
             
               <l n="5.756.4"> Ipsa nihil propriae Lesbia laudis habet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>757. [754.] De Leonilla rubescente.</head>
               <l n="5.757.1">Multa timet, quae nil, credo, Leonilla, timeret,</l>
             
               <l n="5.757.2"> Ni se formosam crederet esse nimis.</l>
             
               <l n="5.757.3">Quo juvenes inter toties pudibunda rubescit,</l>
             
               <l n="5.757.4"> Virgineus fastu non caret ille pudor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>758. [755.] Ad poetam versibus foeda tractantem.</head>
               <l n="5.758.1">Dulcis amice, istaec odi tua carmina, foedam</l>
             
               <l n="5.758.2"> Queis tractas ventris proluviem et crepitus.</l>
             
               <l n="5.758.3">Non pudet in turpi mentem versare latrina?</l>
             
               <l n="5.758.4"> In merdis famam quaerere et ingenii?</l>
             
               <l n="5.758.5">Crede mihi, tandem scurrari desine, tandem</l>
             
               <l n="5.758.6"> Quae deceant vatem verbaque, resque vide.</l>
             
               <l n="5.758.7">Ne tantum vili placeant tua scripta popello,</l>
             
               <l n="5.758.8"> Coetibus ingenuis at male displiceant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>759. [756.] In Aulum atheum.</head>
               <l n="5.759.1">Nullum nosse deum dixit te Cinnamus, Aule;</l>
             
               <l n="5.759.2"> Id nigram dictum dicis ob invidiam.</l>
             
               <l n="5.759.3">Dicis, sed cuivis possit quis fidere dicto</l>
             
               <l n="5.759.4"> Illius, haud ullum qui putet esse deum?</l>
             
               <l n="5.759.5">Vita face id clamet simul omnis, detque videndam</l>
             
               <l n="5.759.6"> Quidquid ages vulgo se tua relligio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>760. [757.]</head>
               <l n="5.760.1">Abs te nescio quid nuper mihi, Marce, poposci,</l>
             
               <l n="5.760.2"> Nec magnum ut rebar, nec tibi difficile.</l>
             
               <l n="5.760.3">Id mihi tam laeve tribuisti, Marce, negatum</l>
             
               <l n="5.760.4"> Ut posset credo displicuisse minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>761. [758.] In Nearchum beneficia sua commemorantem.</head>
               <l n="5.761.1">Cum tua tot memoras toties benefacta, referri</l>
             
               <l n="5.761.2"> Nec tibi pro meritis aequa, Nearche, doles;</l>
             
               <l n="5.761.3">Crede mihi, perdis quidquid benefeceris et jam</l>
             
               <l n="5.761.4"> Debetur meritis gratia nulla tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>762. [759.] Cur Orphitus, qui Tullae placet, sibi displiceat.</head>
               <l n="5.762.1">Qui tibi mirifice placet Orphitus, o mea Tulla,</l>
             
               <l n="5.762.2"> Quaeris, mirifice cur mihi displiceat?</l>
             
               <l n="5.762.3">Ille solet mecum nil unquam fingere, tecum</l>
             
               <l n="5.762.4"> Usque tuum sese fingit ad ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>763. [760.] In Postumum officiosum, non autem amicum.</head>
               <l n="5.763.1">Officii plenum video te, Postume, inanem</l>
             
               <l n="5.763.2"> Sed verae novi prorsus amicitiae.</l>
             
               <l n="5.763.3">Multa facis possis ne me sprevisse videri,</l>
             
               <l n="5.763.4"> Nil facis at carus noscar ut esse tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>764. [761.] Cujusmodi carmine delectetur.</head>
               <l n="5.764.1">Dulce mihi carmen contingat, Vare, leporis</l>
             
               <l n="5.764.2"> Et plenum et multo lumine fulgidulum,</l>
             
               <l n="5.764.3">Nec careat nervis, mentem at percellat et imos</l>
             
               <l n="5.764.4"> Lectori sensus incitet attonito,</l>
             
               <l n="5.764.5">Et rerum omnigenas varia sub imagine formas</l>
             
               <l n="5.764.6"> Ipsis admoveat subjiciatque oculis.</l>
             
               <l n="5.764.7">Hoc ego mi carmen cupio: nova carmina condat</l>
             
               <l n="5.764.8"> Mirator Musae Glaucia barbaricae,</l>
             
               <l n="5.764.9">Et maestas jungi tacita sub nocte querelas</l>
             
               <l n="5.764.10"> Divinae anteferat, si volet, Iliadi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>765. [762.] Ad Albium immerito ab Aegle laudatum.</head>
               <l n="5.765.1">Unum te in cunctis mire tua quod probat Aegle,</l>
             
               <l n="5.765.2"> Gaude, Albi, quidquam si probat illa boni.</l>
             
               <l n="5.765.3">Sin contra nil non pravi, tete ipse probandum</l>
             
               <l n="5.765.4"> Hoc minus esse puta, quo magis illa
              <note place="foot" n="74">illa] <emph>corr. ex </emph>ille</note>
             probat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>766. [763.] Ad Ursum foeda versibus canentem.</head>
               <l n="5.766.1">Grandia qui magni vates cecinere, solemus</l>
             
               <l n="5.766.2"> Nimirum vates dicere grandiloquos.</l>
             
               <l n="5.766.3">Dulcia qui modici vates cecinere, solemus</l>
             
               <l n="5.766.4"> Nimirum vates dicere dulciloquos.</l>
             
               <l n="5.766.5">Quid si quis merdas humilis canit, ut facis, Urse?</l>
             
               <l n="5.766.6"> Nonne decet vatem dicere merdiloquum?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>767. [764.] Ad Varronem, cuncta in auriculas secreto insusurrantem.</head>
               <l n="5.767.1">Cuncta mihi, Varro, secretam dicis in aurem:</l>
             
               <l n="5.767.2"> Hora quota est? Quinam nubila ventus agit?</l>
             
               <l n="5.767.3">Et genus hoc nugas, quae malim arcana recondas.</l>
             
               <l n="5.767.4"> Et serves tacito in pectore cuncta tibi,</l>
             
               <l n="5.767.5">Atque meas posthac nolis deponere quidquid</l>
             
               <l n="5.767.6"> Occurrit menti futile in auriculas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>768. [765.] In hominem immerito ceteris honore praelatum.</head>
               <l n="5.768.1">Quod se praelatum longe videt omnibus Aulus,</l>
             
               <l n="5.768.2"> Praeferri dignum scilicet esse putat,</l>
             
               <l n="5.768.3">Nec meminit, quo sit praelatus judice, vincat</l>
             
               <l n="5.768.4"> Omnes quam sola Glaucia stultitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>769. [766.] In Avitum Ciceronis scripta minime admirantem.</head>
               <l n="5.769.1">Magnum te credis, quod non miraris, Avite,</l>
             
               <l n="5.769.2"> Romani scripsit quae pater eloquii.</l>
             
               <l n="5.769.3">Ast ego te, contra perparvum, perque pusillum</l>
             
               <l n="5.769.4"> Vel solum (mitto caetera) ob hoc habeo:</l>
             
               <l n="5.769.5">Vecordi, sensu casso quod nil sapit illud,</l>
             
               <l n="5.769.6"> Nulli non mirum, qui sapit, ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>770. [767.] De Tullae simulantis natura.</head>
               <l n="5.770.1">Qui Tullam alloquitur nemo non credit amari;</l>
             
               <l n="5.770.2"> Tam blanda est verbis dulcibus, ore, oculo.</l>
             
               <l n="5.770.3">Verum usu Tullam si quis perspexit, amoris</l>
             
               <l n="5.770.4"> Signa illaec prorsus vana fuisse dolet,</l>
             
               <l n="5.770.5">Cogitur erroris discussa et nocte fateri</l>
             
               <l n="5.770.6"> Quantum res prima discrepet a facie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>771. [768.] De incertis Gelliae blanditiis.</head>
               <l n="5.771.1">Eximie carum ante alios te Gellia dicit,</l>
             
               <l n="5.771.2"> Dignum et prae cunctis quem colat eximie.</l>
             
               <l n="5.771.3">Dicit: verum istud tam blande quod tibi dicit,</l>
             
               <l n="5.771.4"> Multis saepe aliis, Postume, dicit idem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>772. [769.] De Phyllide cum juvenibus comsuescente.</head>
               <l n="5.772.1">Aevo maturos odit, juvenumque catervam</l>
             
               <l n="5.772.2"> Se circa semper, Postume, Phyllis habet.</l>
             
               <l n="5.772.3">Si quaerit moechos, video; sin quaerit amicos,</l>
             
               <l n="5.772.4"> Cur matura aetas sordeat, haud video.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>773. [770.] In Postumum futilia sua iterum atque iterum auribus inculcantem.</head>
               <l n="5.773.1">Sperno dicta semel, quae dicis, Postume; nulla est</l>
             
               <l n="5.773.2"> Queis venus, ingenui mica nec ulla salis.</l>
             
               <l n="5.773.3">Quid cum eadem toties memoras, lassisque molestus</l>
             
               <l n="5.773.4"> Auribus inculcas atque iterum atque iterum;</l>
             
               <l n="5.773.5">Dein iterum atque iterum rursus: nec pausa, nec ullus</l>
             
               <l n="5.773.6"> Est finis dictis re sine futilibus.</l>
             
               <l n="5.773.7">O, Lydam cerebri felicem, quae tamen usque</l>
             
               <l n="5.773.8"> Istam fert tantam tam bona stultitiam!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>774. [771.]  1151. In Eunum ingratum.</head>
               <l n="5.774.1">Jam bene promeritum de se fugit Eunus, ob ipsum</l>
             
               <l n="5.774.2"> Id, credo, quod sum tam bene promeritus.</l>
             
               <l n="5.774.3">Nempe pudet, cunctos gestit qui vincere, tantis</l>
             
               <l n="5.774.4"> Se toties victum quod videt officiis.</l>
             
               <l n="5.774.5">Atqui, turpe putat si vinci, turpe minorem</l>
             
               <l n="5.774.6"> Esse, vir, eximiis conspicuus titulis,</l>
             
               <l n="5.774.7">Vincere victorem cur non studet ac facit unde</l>
             
               <l n="5.774.8"> Major ego incipiam scilicet esse minor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>775. [772.] De Varo et Gellia aeque fatuis.</head>
               <l n="5.775.1">Mire cum Varo tibi, Gellia, convenit: aeque</l>
             
               <l n="5.775.2"> Ambo estis bardi scilicet ac fatui,</l>
             
               <l n="5.775.3">Atque ambo sueti multas garrire per horas,</l>
             
               <l n="5.775.4"> Dicere nec quidquam pol melius nihilo,</l>
             
               <l n="5.775.5">aeque ambo risu solvi, salsumque putare</l>
             
               <l n="5.775.6"> Illepidum quidvis, nulla ubi mica salis.</l>
             
               <l n="5.775.7">Felices! Longum consuescite: tam bene junctam,</l>
             
               <l n="5.775.8"> Tamque parem nemo solvat amicitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>776. [773.] [  1150] Ad Postumum de Gellia eum vitante.</head>
               <l n="5.776.1">Quod sapis, hac una, si nescis, Postume, causa</l>
             
               <l n="5.776.2"> Gellia te vitat, nec sibi vult comitem.</l>
             
               <l n="5.776.3">Nempe amat hos, quos ipsa queat male spernere: contra</l>
             
               <l n="5.776.4"> Odit, queis sperni se male posse videt.</l>
             
               <l n="5.776.5">Quid tu? Credo illa mavis, quam mente, carere.</l>
             
               <l n="5.776.6"> Nil tanti est, cupias ut fieri fatuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>777. [774.] De Antigene nihil agente.</head>
               <l n="5.777.1">Quidnam agit Antigenes rerum? Nihil. Aut nihil, ipso</l>
             
               <l n="5.777.2"> Aut aliquid certe non melius nihilo.</l>
             
               <l n="5.777.3">Sic alius ac deinde alius frustra effluit annus,</l>
             
               <l n="5.777.4"> Sic omnis misero vita pudenda perit.</l>
             
               <l n="5.777.5">Vita? Quid? An vitam fas dicere, nil ubi inerti</l>
             
               <l n="5.777.6"> Quod leto possis praeposuisse vides?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>778. [775.] [  Lyd. 409] In Turpilium foedum poetam.</head>
               <l n="5.778.1">Odi Castalidas, Phoebum odi, odique poetas</l>
             
               <l n="5.778.2"> Lassatus fatui carmine Turpilii.</l>
             
               <l n="5.778.3">Quo lecto, mihi mens, hausto ceu plena veneno,</l>
             
               <l n="5.778.4"> Torpet, Pierios nec meminit numeros,</l>
             
               <l n="5.778.5">Nec tibi, quod solita est, persolvere, Lyda, diurnum</l>
             
               <l n="5.778.6"> Qualiscumque potest carminis officium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>779. [775.] [  1152] Ad Postumum promissis non stantem.</head>
               <l n="5.779.1">Quae dixi cuicumque semel, stant firma; labascit</l>
             
               <l n="5.779.2"> Nec mihi captum unquam, Postume, consilium.</l>
             
               <l n="5.779.3">Te quoque firmum animi constanti mente putabam</l>
             
               <l n="5.779.4"> Propositum atque datam posse tenere fidem.</l>
             
               <l n="5.779.5">Non potes, ut video, dicta et promissa retractas,</l>
             
               <l n="5.779.6"> Heu, stipula, heu, siccis mobilior foliis!</l>
             
               <l n="5.779.7">I, quemvis alium posthac tibi quaere sodalem:</l>
             
               <l n="5.779.8"> Odi ego, qui probrum non putat esse levem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>780. [776.] Ad puellam in coetu virorum nimis loquacem.</head>
               <l n="5.780.1">O virgo in coetu nimium verbosa virorum,</l>
             
               <l n="5.780.2"> Verborum parcus quo pudor ille abiit?</l>
             
               <l n="5.780.3">Ille, verecundis qui praepedit ora puellis?</l>
             
               <l n="5.780.4"> Ille, probat se se quo bona virgo, pudor?</l>
             
               <l n="5.780.5">Crede mihi, hunc colito, foede sine garriat illa,</l>
             
               <l n="5.780.6"> Si qua tibi est, Aegle, moribus absimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>781. [777.] Animi dotes, sed tantummodo juvenum, Phyllis amat.</head>
               <l n="5.781.1">Doctrinam, ingenium, cultumque ac verba diserta,</l>
             
               <l n="5.781.2"> Atque bonos mores denique Phyllis amat.</l>
             
               <l n="5.781.3">Hoc mihi sed dici cupio tamen: Omnia Phyllis</l>
             
               <l n="5.781.4"> Haec tantum pulchro cur amat in juvene?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>782. [778.] In Glauciam minime aptum omnia sibi munera deposcentem.</head>
               <l n="5.782.1">Nulli aptus nullum non poscis, Glaucia, munus,</l>
             
               <l n="5.782.2"> Non rem, non vires consulis ipse tuas,</l>
             
               <l n="5.782.3">Succedisque oneri laetus, quod te gravet hercle,</l>
             
               <l n="5.782.4"> Cogat et inflexo succubuisse genu.</l>
             
               <l n="5.782.5">Parvum parva decent. Probrum sibi comparat ipse,</l>
             
               <l n="5.782.6"> Qui magnum exiguis viribus audet opus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>783. [779.] Postumi senis amores irridet.</head>
               <l n="5.783.1">Phyllis anus vetulo tibi, Postume, coepit ineptas</l>
             
               <l n="5.783.2"> Blanda nec invito, dicere delicias.</l>
             
               <l n="5.783.3">Risit parvus Amor, gaudens canasque pruinas</l>
             
               <l n="5.783.4"> Atque sua glaciem posse calere face.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>784. [780.] De Ovidii Nasonis versibus judicium.</head>
               <l n="5.784.1">Ingenium admiror; sed enim, si dicere fas est,</l>
             
               <l n="5.784.2"> Naso, tuo interdum laedor ab ingenio,</l>
             
               <l n="5.784.3">Nec video arguto in versu priscum esse leporem,</l>
             
               <l n="5.784.4"> Nec, sine quo virtus displicet ipsa, modum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>785. [781.] Ad virgunculam minus pudibundam.</head>
               <l n="5.785.1">Ingenium placet hercle tuum, virguncula; mores</l>
             
               <l n="5.785.2"> Ut placeant etiam fac pudibunda tui.</l>
             
               <l n="5.785.3">Virgineus quidnam poscat pudor, ista docere</l>
             
               <l n="5.785.4"> Muta viros inter te Violanta potest.</l>
             
               <l n="5.785.5">Ingenio esse parem tibi quam cogere fateri,</l>
             
               <l n="5.785.6"> Foemineo in coetu cum volet illa loqui.
              <note place="foot" n="75">In lode di Violanta. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>786. [782.] Ad Postumum de mulierum mutabilitate.</head>
               <l n="5.786.1">Postume, quae toties te vultu excepit amico,</l>
             
               <l n="5.786.2"> Affata et blando est comiter alloquio,</l>
             
               <l n="5.786.3">In te mutatum, quaeris, quid viderit Aegle,</l>
             
               <l n="5.786.4"> Quae te nunc tristi dura supercilio,</l>
             
               <l n="5.786.5">Vix una interdum venientem voce salutat.</l>
             
               <l n="5.786.6"> In te mutatum vidit, amice, nihil,</l>
             
               <l n="5.786.7">Sponte sed ipsa sua mulier mutatur in horas,</l>
             
               <l n="5.786.8"> Alternatque omnes fluxa levisque vices.</l>
             
               <l n="5.786.9">Fluxa hercle atque levis; folio plumaque volante,</l>
             
               <l n="5.786.10"> Et nebula et vernis mobilior Zephyris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>787. [783.] Vesanus Alconis amor.</head>
               <l n="5.787.1">Asper et hirsutus cultuque et moribus Alcon</l>
             
               <l n="5.787.2"> Idalia fixus cuspide corda gemit,</l>
             
               <l n="5.787.3">Incertusque animi pendet, nec pandere vulnus</l>
             
               <l n="5.787.4"> Insuetum potis est, nec potis occulere,</l>
             
               <l n="5.787.5">Ipse suum et primus damnatque oditque furorem,</l>
             
               <l n="5.787.6"> Indomitus gliscit sed magis usque furor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>788. [784.] Ad Varum recitare in coetu carmina cupientem.</head>
               <l n="5.788.1">Nescio quid magnum premit alto in pectore Varus;</l>
             
               <l n="5.788.2"> Quod ni jam coetu proferat in socio.</l>
             
               <l n="5.788.3">Disrumpi metuit. Profer jam denique, Vare,</l>
             
               <l n="5.788.4"> Quidquid id est, misere te miser haud crucia.</l>
             
               <l n="5.788.5">Naturae frustra pugnas. Da protinus istud,</l>
             
               <l n="5.788.6"> Garrule, postremo quod tamen evoluas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>789. [785.] Ad Cinnamum sibi soli servire praedicantem.</head>
               <l n="5.789.1">Officio dicis nunquam te, Cinname, duci;</l>
             
               <l n="5.789.2"> Id sectari uni quod libitum est animo,</l>
             
               <l n="5.789.3">Non aliis, tibi sed soli servire, parantem</l>
             
               <l n="5.789.4"> Assidue vitae commoda grata tuae.</l>
             
               <l n="5.789.5">Haec facere, haec audes tam prava et foeda fateri?</l>
             
               <l n="5.789.6"> Ipse ultro haec de te dicere non dubitas?</l>
             
               <l n="5.789.7">Digne, o nullum hominum quod curas, quem procul omnes</l>
             
               <l n="5.789.8"> Ab sese aspellant qui sapiunt homines.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>790. [786.] De Gellia male ignoscente pulchris flagitiosa patrantibus.</head>
               <l n="5.790.1">Ignoscit pulchris: miratur Gellia foedi</l>
             
               <l n="5.790.2"> Si quid forte viri flagitii faciunt.</l>
             
               <l n="5.790.3">Humanum patitur. Quis non minus improbet illud,</l>
             
               <l n="5.790.4"> Esse videt multo quod sibi commodius?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>791. [787.] In Pippum pluries victum victori cedere nolentem.</head>
               <l n="5.791.1">Prostratus decies, repetis certamina, Pippe,</l>
             
               <l n="5.791.2"> Rursus et imprudens in tua probra ruis.</l>
             
               <l n="5.791.3">Nec sentis? Necdum sentis, quam viribus impar</l>
             
               <l n="5.791.4"> Tristia non aequo praelia Marte geras?</l>
             
               <l n="5.791.5">Stultum est jam toties victori cedere nolle,</l>
             
               <l n="5.791.6"> Jam toties victas nec dare velle manus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>792. [788.] In Ponticum futilis judicii censorem.</head>
               <l n="5.792.1">Sperne, licet, quam vis me, Pontice. Non minor esse</l>
             
               <l n="5.792.2"> Mi videor, quod tu non mea scripta probas.</l>
             
               <l n="5.792.3">Nec, quod tu judex damnaris, futile carmen,</l>
             
               <l n="5.792.4"> Esse tuum at credo futile judicium.</l>
             
               <l n="5.792.5">Laetor et interdum, quod, magno ut priscus Homero,</l>
             
               <l n="5.792.6"> Sic mihi nempe recens Zoilus obtigeris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>793. [789.] Ad Postumum nimis loquacem, ut taceat.</head>
               <l n="5.793.1">Et voce et verbis nimius jam desine tandem,</l>
             
               <l n="5.793.2"> Desine jam nostri, Postume, si miseret.</l>
             
               <l n="5.793.3">Pulsatae cunctis mentesque, auresque fatiscunt:</l>
             
               <l n="5.793.4"> Desine, si potis est, Postume, desipere.</l>
             
               <l n="5.793.5">Haec iterum atque iterum clamavi: dum tonat altis</l>
             
               <l n="5.793.6"> Multiloquus verbis audiit ille nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>794. [790.] [  1163] In Varum lasciva loquentem.</head>
               <l n="5.794.1">Unde istaec promis tam foeda et turpia, mire</l>
             
               <l n="5.794.2"> Doctus, Vare, omnem Cypridis historiam?</l>
             
               <l n="5.794.3">Grata scit et loquitur, quisque ultro: praelia miles,</l>
             
               <l n="5.794.4"> aequoreos cursus navita, pastor oves.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>795. [791.] [  473] Ad quintum male celantem animi sensus.</head>
               <l n="5.795.1">Qui celare animi sensus nequit, abdita rerum</l>
             
               <l n="5.795.2"> Et prodens, aliis et sibi saepe nocet,</l>
             
               <l n="5.795.3">Non simplex, qualem te dicis, Postume, verum</l>
             
               <l n="5.795.4"> Est imposve animi scilicet, aut fatuus.</l>
             
               <l n="5.795.5">Ut qui vel rerum nescit discrimina, nullis</l>
             
               <l n="5.795.6"> Praecipitem aut fraenis mentem inhibire potest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>796. [791.] Ad Quintum se eloquio ostentantem.</head>
               <l n="5.796.1">Eloquium ostentas et perdis, Quinte, disertus</l>
             
               <l n="5.796.2"> Nec jam (crede mihi) diceris, at tumidus.</l>
             
               <l n="5.796.3">Laudis amor minuit laudem tibi. Non bene dicit</l>
             
               <l n="5.796.4"> Curat qui nimium dicere, Quinte, bene.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>797. [792.] Cur facilis in Flaccum, difficilis in Rullum sit.</head>
               <l n="5.797.1">Cur Flacco quaecumque rogat do, nil tibi, Rulle?</l>
             
               <l n="5.797.2"> Dicam pol, mos est ut meus, ingenue.</l>
             
               <l n="5.797.3">Ille mihi acceptum fert quod do; tu magis ipsi</l>
             
               <l n="5.797.4"> Acceptum vereor ne tibi, Rulle, feras:</l>
             
               <l n="5.797.5">Ille sibi quoniam nil prorsus, tu tibi contra</l>
             
               <l n="5.797.6"> Et generi credis debita cuncta tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>798. [793.] Ad Gelliam nimium viris blandientem.</head>
               <l n="5.798.1">Blanda viris nimium crebro es. Dic, Gellia, fingis;</l>
             
               <l n="5.798.2"> Anne facis vero, quae facis, ex animo?</l>
             
               <l n="5.798.3">Pol medium haec inter nihil est. Dic, qualis haberi,</l>
             
               <l n="5.798.4"> Gellia, vis? Mendax, anne pudica parum?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>799. [794.] Ad poetam inopem, mira a se inventa ob divitias parandas narrantem.</head>
               <l n="5.799.1">Nescio quae jactas memoranda inventa, juvari</l>
             
               <l n="5.799.2"> Unde queant reges, unde queant populi,</l>
             
               <l n="5.799.3">Divitias spondes, aliquo si forte lucello</l>
             
               <l n="5.799.4"> Pauperiem valeas, Batte, levare tuam.</l>
             
               <l n="5.799.5">Sed quis posse putat montes largirier aureos,</l>
             
               <l n="5.799.6"> Qui nec pauca queas aera parare tibi?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>800. [795.] De Phyllidis probitate ad Gelliam.</head>
               <l n="5.800.1">Non ductare choros Phyllis, non psallere, dulci</l>
             
               <l n="5.800.2"> Non cantu attonitis corda subire viris,</l>
             
               <l n="5.800.3">Non coetu in juvenum vafro sermone jocari,</l>
             
               <l n="5.800.4"> Blanda nec Idalio spargere dicta sale.</l>
             
               <l n="5.800.5">Gellia, nil horum, quae scis tu, scit mea Phyllis,</l>
             
               <l n="5.800.6"> Sed, quod tu nescis, scit tamen esse proba.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>801. [796.] In censorem indoctum.</head>
               <l n="5.801.1">Carpe (impune licet) quae scribo, Cinname. Scripti</l>
             
               <l n="5.801.2"> Nil est, quod possim carpere et ipse, tui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>802. [797.] Vir sapiens placere nequit foeminae insipienti.</head>
               <l n="5.802.1">Optavit sapiens Varro tibi, Tulla, placere,</l>
             
               <l n="5.802.2"> Et quod erat sapiens, hoc tibi displicuit.</l>
             
               <l n="5.802.3">Usque amat ille tamen. Quid ni jam, Tulla, placere</l>
             
               <l n="5.802.4"> Possit, quem videas tam male desipere?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>803. [798.] Ad Gelliam immodice a poetis laudatam.</head>
               <l n="5.803.1">Te vates decorant certatim: laudibus impar</l>
             
               <l n="5.803.2"> Tantis tu vates, Gellia, dedecoras.</l>
             
               <l n="5.803.3">Parva etenim de re scribunt quod magna, vocari</l>
             
               <l n="5.803.4"> Jam derisores turpiter incipiunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>804. [799.] [  165] Ad Gelliam. De homine pulchro et insulso.</head>
               <l n="5.804.1">Quam placeat mihi Cinna rogas me, Gellia. Dicam:</l>
             
               <l n="5.804.2"> Multum oculis, auri nil placet ille meae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>805. [799.] Consuetudines jungendas esse cum aequalibus.</head>
               <l n="5.805.1">Polla senes, juvenes Pollam sprevere. Quid ergo?</l>
             
               <l n="5.805.2"> In vacua moeret sola relicta domo,</l>
             
               <l n="5.805.3">Nec se disparibus sperat jam posse placere,</l>
             
               <l n="5.805.4"> Optat frustra ipsos et revocare pares.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>806. [800.] In Lycum patriam divitiis corrumpentem.</head>
               <l n="5.806.1">Hoc tibi divitiae praestant, Lyce; perdere luxu</l>
             
               <l n="5.806.2"> Non modo te ut possis, verum etiam patriam,</l>
             
               <l n="5.806.3">Impensis quae saepe tuis grata orgia ducit,</l>
             
               <l n="5.806.4"> Dementi fervens ebria laetitia.</l>
             
               <l n="5.806.5">Scilicet ut, moris si pars super ulla severi est,</l>
             
               <l n="5.806.6"> Pessum pulsa novis moribus omnis eat.</l>
             
               <l n="5.806.7">Hic tibi opum quando est usus, quid comprecer, istas</l>
             
               <l n="5.806.8"> Ni tibi ut in cinerem fors mala vertat opes?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>807. [801.] Pauca loqui in juvene non parva laus.</head>
               <l n="5.807.1">Pauca loqui praestat: non omnes, Marce, doceto,</l>
             
               <l n="5.807.2"> Interdumque aliquid discere ama juvenis.</l>
             
               <l n="5.807.3">Ut nihil addiscas, merces non parva tacendi</l>
             
               <l n="5.807.4"> Is tibi erit, qui nunc fertur abesse, pudor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>808. [802.] In Postumum suas laudes recitantem.</head>
               <l n="5.808.1">Ipse tuas recitas laudes: possentque probari,</l>
             
               <l n="5.808.2"> (Credo equidem) ipse illas, Postume, ni recites.</l>
             
               <l n="5.808.3">Praeco istaec perdis praeconia. Deperit omne</l>
             
               <l n="5.808.4"> Laudis, ubi proprio prodit ab ore, decus.</l>
             
               <l n="5.808.5">Nequam est ac turpis, de se praeclara sonantem</l>
             
               <l n="5.808.6"> Ingenuus quem non praepedit ille pudor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>809. [803.] De Cinna sapienti inter puellas desipiente.</head>
               <l n="5.809.1">Cinna viros inter sapiens, cuicumque puellae</l>
             
               <l n="5.809.2"> Assedit, subito fit sibi dissimilis;</l>
             
               <l n="5.809.3">Et fatuos promit lusus et quidquid inepti est</l>
             
               <l n="5.809.4"> Haud dubitat primus dicere, vel facere.</l>
             
               <l n="5.809.5">Quem malus abrumpat ni ludum, fallor? An ipsos</l>
             
               <l n="5.809.6"> Inter jam sapiens desinet esse viros?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>810. [804.] Desidiam Quinti in opibus carpit.</head>
               <l n="5.810.1">Quid tua magna domus tibi magnum, quid tibi pulchrum</l>
             
               <l n="5.810.2"> Quinte, affert? Nempe hoc denique, nil ut agas,</l>
             
               <l n="5.810.3">Ut ludo noctem, lucem ut consumere somno,</l>
             
               <l n="5.810.4"> Teque velis omni perdere desidia.</l>
             
               <l n="5.810.5">Isto at si proavis placuisset vivere pacto,</l>
             
               <l n="5.810.6"> Quae magna est, esset quam tua parva domus!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>811. [805.] Carmina Pontici grata auditu, ingrata lectu.</head>
               <l n="5.811.1">Quae recitas, audita placent. Si lecta placerent,</l>
             
               <l n="5.811.2"> Esses pol vates, Pontice, mirificus.</l>
             
               <l n="5.811.3">Verum aures vincunt oculi. Tibi credere nec vult</l>
             
               <l n="5.811.4"> Lector, sed credit callidus ipse sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>812. [806.] Ad Quintum vitia sua minime videntem.</head>
               <l n="5.812.1">Qui sic est nequam, nequam ut sese putet ipse,</l>
             
               <l n="5.812.2"> Non longo is nequam tempore, Quinte, manet.</l>
             
               <l n="5.812.3">Nequitiam qui nec sentit, quis tempore in ullo</l>
             
               <l n="5.812.4"> Nequitiae hunc credat ponere posse modum?</l>
             
               <l n="5.812.5">Quare non vitio tam laedor, Quinte, tuo, quam</l>
             
               <l n="5.812.6"> Expers quod vitii, Quinte, videre tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>813. [807.] In adolescentem aptum philosophiae, minus aptum poesi.</head>
               <l n="5.813.1">Aptum te sophiae fecit natura, negavit</l>
             
               <l n="5.813.2"> Ipsa tibi carmen condere suavidicum.</l>
             
               <l n="5.813.3">Tu tamen, a studiis procul et clamore Lycaei,</l>
             
               <l n="5.813.4"> Assidue Pindo vivis in aërio;</l>
             
               <l n="5.813.5">Et nec philosophus vis, nec potes esse poeta.</l>
             
               <l n="5.813.6"> Ingenium hoc, illud tu tibi, stulte, negas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>814. [808.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.814.1">Ingenium huc, illuc tua fert te, Crasse, voluntas;</l>
             
               <l n="5.814.2"> Nec quam vis, nec quam rem potes, assequeris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>815. [809.] In Aulum mendacem.</head>
               <l n="5.815.1">Dicta indicta tibi sunt, Aule, indictaque dicta,</l>
             
               <l n="5.815.2"> Quae lubet ut tecum nil sine teste loqui,</l>
             
               <l n="5.815.3">Vel sit opus quaecumque loquor mandare tabellis.</l>
             
               <l n="5.815.4"> Primum ergo hoc, dictum ne tibi forte neges,</l>
             
               <l n="5.815.5">En scribo "Fallax et mendax diceris, Aule,</l>
             
               <l n="5.815.6"> Dicta quod, ut libitum est, dicta fuisse negas".</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>816. [810.] In malum oratorem.</head>
               <l n="5.816.1">Miratur populus te fantem, Graccule; miror</l>
             
               <l n="5.816.2"> Ipse etiam non te, sed populum attonitus,</l>
             
               <l n="5.816.3">Constringi dignum, vesana et mente furentem,</l>
             
               <l n="5.816.4"> Qui sapere et rerum dicere mira putat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>817. [811.] In hominem foedum.</head>
               <l n="5.817.1">Vis pingi, sculpi vis, Glaucia, non satis uni</l>
             
               <l n="5.817.2"> Est saeclo faciem displicuisse tuam;</l>
             
               <l n="5.817.3">aevum eadem ni jam longe transmissa per omnem</l>
             
               <l n="5.817.4"> Displiceat saeclis innumerabilibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>818. [812.] In ineptum suorum carminum contemptorem.</head>
               <l n="5.818.1">Pro re quae subito fundo, mea carmina spernis.</l>
             
               <l n="5.818.2"> Nec, sperni quum sint, Postume, digna, vides.</l>
             
               <l n="5.818.3">Dii faciant, nemo ut videat, nec scriptor ab ullo</l>
             
               <l n="5.818.4"> Esse malus, tantum sed citus esse ferar!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>819. [813.] [  380] Ad Postumum de Venere infracta conquerentem.</head>
               <l n="5.819.1">Marmoream infregit Venerem quod castus Amyntas,</l>
             
               <l n="5.819.2">Culpatur, vestris questubus aura sonat.</l>
             
               <l n="5.819.3">Nec laudo factum; tot questus, Postume, nolo</l>
             
               <l n="5.819.4"> Effundi at parva re super atque levi.</l>
             
               <l n="5.819.5">Questu parce omni, quum millia multa virorum,</l>
             
               <l n="5.819.6">Thure dato, vivas tot colitis Veneres.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>820. [814.] In Ponticum hominem odiosissimum.</head>
               <l n="5.820.1">A te digressus multa jam nocte, per urbem</l>
             
               <l n="5.820.2"> Erravi coecis abditus in tenebris.</l>
             
               <l n="5.820.3">Horrebat nimbis coelum, supra caput imbri.</l>
             
               <l n="5.820.4"> Effuso assidue multa cadebat aqua,</l>
             
               <l n="5.820.5">Nec poteram, nota egressus regione viarum,</l>
             
               <l n="5.820.6"> Ipse meae inventum limen adire domus.</l>
             
               <l n="5.820.7">Aerumna in tanta misero fortasse requiris,</l>
             
               <l n="5.820.8"> Inque malis tantis quid mihi mentis erat?</l>
             
               <l n="5.820.9">Dicam equidem ingenue: verbis lassatus ineptis,</l>
             
               <l n="5.820.10"> Queis me, nugator garrule, perdideras,</l>
             
               <l n="5.820.11">Ista lassatus, frustra discedere quaerens</l>
             
               <l n="5.820.12"> Quam tuleram longo tempore, stultitia,</l>
             
               <l n="5.820.13">Est male, dicebam, mihi, Pontice; sed tamen hercle</l>
             
               <l n="5.820.14"> Multo est nunc melius, quam fuit ante mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>821. [815.] In latronem tristi morbo servatum.</head>
               <l n="5.821.1">Ereptus tristi laetatur bestia morbo,</l>
             
               <l n="5.821.2"> Seque putat carum vivere coelitibus;</l>
             
               <l n="5.821.3">Verum irata malum latronem numina servant,</l>
             
               <l n="5.821.4"> Quo meruit, vitam finiat ut laqueo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>822. [816.] Multa loquenti nullum responsum.
              <note place="foot" n="76">De se, qui multa loquenti, nullum responsum dederat.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.822.1">Nil mihi respondes, inquis, tam multa loquenti?</l>
             
               <l n="5.822.2"> Nil, Quinte, ut pigeat, si pote, multa loqui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>823. [817.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.823.1">Nil te, Quinte, rogo; paucis nam, Quinte, rogatus</l>
             
               <l n="5.823.2"> Multa refers, miserum quae misere excruciant.</l>
             
               <l n="5.823.3">Quare ut crabrones caveo ne forte lacessam,</l>
             
               <l n="5.823.4"> Sic tua verba meis nunquam equidem elicio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>824. [818.]
              <note place="foot" n="77">De se et Galba.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.824.1">In te quod paucos dixi quiddam inter amicos,</l>
             
               <l n="5.824.2"> Idcirco iratum te mihi, Galba, ferunt.</l>
             
               <l n="5.824.3">Cur non me laudas potius, tua quod malefacta</l>
             
               <l n="5.824.4"> Maluerim paucis dicere, quam populo?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>825. [819.]
              <note place="foot" n="78">In Eunum sibi uni servientem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.825.1">Non quod publica res agitur nunc, Eune, laboras,</l>
             
               <l n="5.825.2"> Verum res agitur quod simul, Eune, tua,</l>
             
               <l n="5.825.3">Nec patriae servis, tibi sed male commodus uni,</l>
             
               <l n="5.825.4"> Usque memor lucri, non memor officii. </l>
             
               <l n="5.825.5">Quippe suos cives isto patriamque juvare</l>
             
               <l n="5.825.6"> Haud renuat, credo, vel Catilina modo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>826. [820.]
              <note place="foot" n="79">Esse sapientis posse videre id quid pulcri in foedo
                  lateat.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.826.1">In pulcro foedi si quid se se obtulit, ipsum</l>
             
               <l n="5.826.2"> Id lippis vulgus perspicit omne oculis.</l>
             
               <l n="5.826.3">In foedo pulchri si quid latet, id mihi cernas,</l>
             
               <l n="5.826.4"> Aule, volo, dici si mihi vis sapiens.</l>
             
               <l n="5.826.5">Zoilus in magno sic nevos vidit Homero,</l>
             
               <l n="5.826.6"> Sic gemmas Enni in stercore Virgilius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>827. [821.]
              <note place="foot" n="80">In Fabianum de fama, non de re sollicitum.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.827.1">Multa doles, quod te culpant, Fabiane, Quirites,</l>
             
               <l n="5.827.2"> Quod vere culpant, nil, Fabiane, doles.</l>
             
               <l n="5.827.3">Fama movet, non res, scelerate, pudetque videri,</l>
             
               <l n="5.827.4"> Atque pudet dici, non pudet esse malum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>828. [822.]
              <note place="foot" n="81">(pon. inter ludicra) Ad Fernandum de crumena sibi empta.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.828.1">Aureolo emisti nummo, Fernande, crumenam,</l>
             
               <l n="5.828.2"> In qua quod condas jam, puto, nil superest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>829. [823.]
              <note place="foot" n="82">(ut supra) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Aliud.</head>
               <l n="5.829.1">Pulchra tibi, at nummis vacua est, Fernande, crumena;</l>
             
               <l n="5.829.2"> Ut caput est pulchrum, sed vacuum cerebro.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>830. [824.]
              <note place="foot" n="83">In Marcum sua in ludo praestantia superbientem<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.830.1">Eximie in cunctis quod ludis, Marce, videris</l>
             
               <l n="5.830.2"> Hoc tibi prae cunctis esse vir eximius.</l>
             
               <l n="5.830.3">Crede mihi, nugis qui praestat inanibus, haud vir,</l>
             
               <l n="5.830.4"> Sed mage nugator dicitur eximius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>831. [825.]
              <note place="foot" n="84">Monet Cinnam, ne amicum se mole habentem invisat.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.831.1">Aegrotum visis miserans tu, Cinna, levare</l>
             
               <l n="5.831.2"> Et cupiens dulci commodus alloquio,</l>
             
               <l n="5.831.3">Sed perdis miserum potius male salsus, ineptus,</l>
             
               <l n="5.831.4"> Dicens multa, aegro quae male displiceant?</l>
             
               <l n="5.831.5">Quare alii, sinito, visant; tu visere parce,</l>
             
               <l n="5.831.6"> Si miseret, si quid commodus esse cupis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>832. [826.]
              <note place="foot" n="85">De cantoribus et poetis.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.832.1">Cantibus eximiam tribuunt haec tempora laudem,</l>
             
               <l n="5.832.2"> At contra vatum carmina spreta jacent.</l>
             
               <l n="5.832.3">Nec miror: bardi vocum dulcedine possunt,</l>
             
               <l n="5.832.4"> Non possunt acri tangier ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>833. [827.]
              <note place="foot" n="86">In Glauciam familiarissime poetam compellantem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.833.1">Usque <emph>tuum</emph> dicis me, Glaucia, nec tibi longo</l>
             
               <l n="5.833.2"> Usu, nec magnis qui teneor meritis,</l>
             
               <l n="5.833.3">Et miserum misere vexas, mandasque, jubesque</l>
             
               <l n="5.833.4"> Plurima, nec placidos mi sinis ire dies.</l>
             
               <l n="5.833.5">Desine jam, quaeso, noscas ne, Glaucia, qui sim,</l>
             
               <l n="5.833.6"> Quamque ferus, fieri quum <emph>meus</emph> incipio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>834. [828.]
              <note place="foot" n="87">In malum poetam, eumdemque arrogantem.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.834.1">Voce tua pugnae finem statuisse cruentae,</l>
             
               <l n="5.834.2"> Servasse et geminum diceris, Eune, caput.</l>
             
               <l n="5.834.3">Miror ego, quemquam servatum voce poetae,</l>
             
               <l n="5.834.4"> Qui nos saepe sua perdere voce solet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>835. [829.]
              <note place="foot" n="88">In invidum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.835.1">Invidet Alfanus niger omnibus omnia; formam</l>
             
               <l n="5.835.2"> Uxori, natis invidet ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>836. [830.]
              <note place="foot" n="89">In Rullum lucri avidum, <sic>ideoqua</sic> divitum amicitias unice
                  curantem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.836.1">Nulla sequi jactat se se compendia Rullus,</l>
             
               <l n="5.836.2"> Quidquid agat, lucri nil sibi velle crepat.</l>
             
               <l n="5.836.3">Haec jactatque, crepatque: inopes at spernit amicos,</l>
             
               <l n="5.836.4"> Et solas ditum quaerit amicitias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>837. [831.]
              <note place="foot" n="90">Ad Gallum de Corano ejus consiliis utente.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.837.1">Nil sine consilio fert se gessisse Coranus;</l>
             
               <l n="5.837.2"> Ad te cuncta etenim, Galle, referre solet.</l>
             
               <l n="5.837.3">Sed tu consilii quidnam des, quem video ipsum</l>
             
               <l n="5.837.4"> Usque adeo expertem vivere consilii?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>838. [832.]
              <note place="foot" n="91">In Rufillum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.838.1">Consilio, Rufille, tuo te vivere dicis.</l>
             
               <l n="5.838.2"> Dic potius nullo vivere consilio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>839. [833.]
              <note place="foot" n="92">Quare Galbam raro invisat.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.839.1">Cur raro invisam quaeris te, Galba; sodalem</l>
             
               <l n="5.839.2"> In te quod quaerens, invenio dominum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>840. [834.]
              <note place="foot" n="93">In senem ineptissimum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.840.1">Jam sexagenum Varro qui venit ad annum,</l>
             
               <l n="5.840.2"> Progressusque ultra est, se negat esse senem.</l>
             
               <l n="5.840.3">Et merito; nam quae loquitur, quae scribit ineptus</l>
             
               <l n="5.840.4"> Omnia quinquennem vix deceant puerum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>841. [835.]
              <note place="foot" n="94">Quare Aristogenes velit, ut Gellia sibi nubat.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.841.1">Nunc demum ut crebra vexari Gellia tussi</l>
             
               <l n="5.841.2"> Coepit, eam poscit pauper Aristogenes.</l>
             
               <l n="5.841.3">Si sapitis, doti, doti superimpendentem,</l>
             
               <l n="5.841.4"> Cognati, longe pellite vulturium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>842. [836.]
              <note place="foot" n="95">In molestum rerum suarum narratorem.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.842.1">Cinna ubinam fueris, quicum sis quidve locutus,</l>
             
               <l n="5.842.2"> Quae tibi amicitiae, quaeve inimicitiae,</l>
             
               <l n="5.842.3">Quid speres, metuas, doleas, laetere, secundis</l>
             
               <l n="5.842.4"> Quid tibi et adversis quid tibi contigerit,</l>
             
               <l n="5.842.5">Narras, obtundisque aures mihi semper inepte,</l>
             
               <l n="5.842.6"> Istarum re ulla qui nihil afficior,</l>
             
               <l n="5.842.7">Quem mea sollicitant, tua nil qui scire laboro,</l>
             
               <l n="5.842.8"> Qui nescire ipsum te quoque discupiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>843. [837.]
              <note place="foot" n="96">Quare Licinius poetas odio habeat.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.843.1">Despuis, irrides, damnas mendacia vatum,</l>
             
               <l n="5.843.2"> Mentiri quod tu nil potis es, Licini,</l>
             
               <l n="5.843.3">Illa nec in Pindo tibi somnia fingere, fingit</l>
             
               <l n="5.843.4"> Quae nemo pingui frigidus ingenio.</l>
             
               <l n="5.843.5">Hoc dolet, hinc vatum sordent mendacia; veri</l>
             
               <l n="5.843.6"> Hinc ortum est istud triste patrocinium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>844. [838.]
              <note place="foot" n="97">Non esse secreta Glauciae comumunicanda.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.844.1">Crede aurum, gemmas, si quid pretiosius usquam est,</l>
             
               <l n="5.844.2"> Servabit mira Glaucia cuncta fide.</l>
             
               <l n="5.844.3">Crede aliquid contra verborum, protinus idem</l>
             
               <l n="5.844.4"> Festinat cuivis prodere depositum.</l>
             
               <l n="5.844.5">Arcani, moneo, quidquam ne credite: clausam</l>
             
               <l n="5.844.6"> Nempe arcam, patulas ille habet auriculas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>845. [839.]
              <note place="foot" n="98">De Aegle compta et incompta.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.845.1">Compta, Venus visa est; incomptam videris Aeglen,</l>
             
               <l n="5.845.2"> Horrendam possis dicere Tisiphonen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>846. [840.]
              <note place="foot" n="99">De naufragio Corani, improbissimi hominis.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.846.1">Non miror, tua quod ratis est confracta, Corane,</l>
             
               <l n="5.846.2"> Per facinus partas illa vehebat opes.</l>
             
               <l n="5.846.3">Nec miror, tumidi quod te maris exspuit unda,</l>
             
               <l n="5.846.4"> Condere tam dirum noluit illa caput.</l>
             
               <l n="5.846.5">Hoc miror, littus monstrum quod tale recepit,</l>
             
               <l n="5.846.6"> Nec foedi a tactu corporis abstinuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>847. [841.]
              <note place="foot" n="100">De Varo et Aulo.<emph> Krša</emph>
                  </note>
             [  467]</head>
               <l n="5.847.1">Nec tibi, nec Varo quisquam invidet, Aule: facis te</l>
             
               <l n="5.847.2"> Hoc magni, Varo dicis et
              <note place="foot" n="101">et] <emph>corr. ex</emph> est </note>
             esse parem.</l>
             
               <l n="5.847.3">Falleris: invidiam supra volat ille, tuo tu</l>
             
               <l n="5.847.4"> In coeno infra omnem volveris invidiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>848. [842.]
              <note place="foot" n="102">(pon. inter ludicra) De Albino se officii erga Aeglen
                colere dicente.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.848.1">Non amat Albinus, mittit cui saepe salutem,</l>
             
               <l n="5.848.2"> Quam toties Aeglen visit et alloquitur?</l>
             
               <l n="5.848.3">Id vocat officium. Toties ut nominet Aeglen,</l>
             
               <l n="5.848.4"> Dicite, quo tandem cogitur officio?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>849. [843.]
              <note place="foot" n="103">(vid. epigr. sub n.o 852) In Verum
                inepte Lycoridis laudes canentem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.849.1">Quam tu, Vare, canis, cantari est digna Lycoris:</l>
             
               <l n="5.849.2"> A te cantari non tamen illa velit.</l>
             
               <l n="5.849.3">Deteris ingenii culpa, quibus inclyta fulget,</l>
             
               <l n="5.849.4"> Tot laudes animi et corporis eximias;</l>
             
               <l n="5.849.5">Affundis luci tenebras: fit turpis, inepte</l>
             
               <l n="5.849.6"> Dum canitur, cunctis digna puella cani.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>850. [844.]
              <note place="foot" n="104">De Lidia, mortuo ejus viro.<emph> Krša </emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.850.1">Odisti vivum, nunc rapto conjuge ploras,</l>
             
               <l n="5.850.2"> Lidia; habent lacrymas gaudia nonne suas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>851. [845.]
              <note place="foot" n="105">Cur nemo sine dote uxorem velit ducere.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.851.1">Uxorem ducit nemo sine dote. Requiris</l>
             
               <l n="5.851.2"> Caussam? Quod gratis vult sibi nemo malum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>852. [846.]
              <note place="foot" n="106">Ad Gelliam de Varo.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.852.1">Hoc agis, immodice laudas cum, Gellia, Varum,</l>
             
               <l n="5.852.2"> Damnari possit ne tuus iste furor;</l>
             
               <l n="5.852.3">Nequitia ne victa tua, sed dotibus esse</l>
             
               <l n="5.852.4"> Dicare ut juvenis scilicet eximii,</l>
             
               <l n="5.852.5">Quem putat eximium nemo unus, te modo dempta,</l>
             
               <l n="5.852.6"> Quam furor iste tuus decipit eximie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>853. [847.]
              <note place="foot" n="107">De jactatore nihil amicis largiente.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.853.1">Saepe suas ostentat opes mihi Marcus et amplos,</l>
             
               <l n="5.853.2"> Queis pollet, census turgidus enumerat.</l>
             
               <l n="5.853.3">Hoc, puto, vult sciri, nil quod largitur amicis,</l>
             
               <l n="5.853.4"> Fortunae haudquaquam, sed vitium esse suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>854. [848.]
              <note place="foot" n="108">Cavet amico, ne perpetuo poscens carmina in funere Sacchini
                fiat molestus et esse odio incipiat.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.854.1">Sacchinum laudare tuum dum pergis, amice,</l>
             
               <l n="5.854.2"> Carmina et invitis poscere ab Arcadibus,</l>
             
               <l n="5.854.3">Nec modus est ullus poscendi, nec pudor; et tu,</l>
             
               <l n="5.854.4"> Tecum et Sacchinus jam, puto, displicuit.</l>
             
               <l n="5.854.5">Sacro parce, precor, cineri; ne tam bonus ille</l>
             
               <l n="5.854.6"> Esse odio per te mortuus incipiat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>855. [849.]
              <note place="foot" n="109">(pon. hoc epigr. sub n.o 857.) De
                Polemonis instabili ingenio.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.855.1">Ut vultum Proteus, Polemo, sic vertere mentem</l>
             
               <l n="5.855.2"> Usque soles omni mobilior Zephyro.</l>
             
               <l n="5.855.3">Nec possum quidquam de te promittere, ni te</l>
             
               <l n="5.855.4"> Non fore mox, nuper qui fueras, Polemo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>856. [850.]
              <note place="foot" n="110">Ad Quintum de ejus carminibus. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.856.1">Pura fluunt leni lapsu tua carmina, nil non</l>
             
               <l n="5.856.2"> Excultum, nil non est nitidum eximie;</l>
             
               <l n="5.856.3">Ergo placent, inquis; quin mire ingrata legenti</l>
             
               <l n="5.856.4"> Aut somnum, aut iram, Quinte, ciere solent.</l>
             
               <l n="5.856.5">Qui fieri id possit, quaeris. Dic: fercula qui fit,</l>
             
               <l n="5.856.6"> Ut, sale ni spargas, omnia displiceant?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>857. [851.]
              <note place="foot" n="111">De Polla nil nisi proceres amante.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.857.1">Polla meros loquitur proceres, gaudetque frequenti</l>
             
               <l n="5.857.2"> In coetu, sedit proxima quum proceri.</l>
             
               <l n="5.857.3">Huic blanda est uni, facta hujus, dictaque laudat,</l>
             
               <l n="5.857.4"> Hunc omni arreptum detinet illecebra.</l>
             
               <l n="5.857.5">Ferrem, aliquem dignum pretio si deligat et qui</l>
             
               <l n="5.857.6"> Praestet laude aliqua corporis, aut animi.</l>
             
               <l n="5.857.7">Irascor, foedum ac fatuum quae deligit, in quo</l>
             
               <l n="5.857.8"> Nil praeter cassum nomen amat proceris;</l>
             
               <l n="5.857.9">Irascor, cupioque, habeat sibi semper amantes,</l>
             
               <l n="5.857.10"> Quos nihil esse queat dicere ni proceres.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>858. [852.]
              <note place="foot" n="112">(pon. post epigr. 843) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.858.1">Pulchra tuas renuit laudes, spernitque Lycoris,</l>
             
               <l n="5.858.2"> Carminibus <emph>nec vult</emph> nobilis esse tuis:</l>
             
               <l n="5.858.3">Moribus illa suis claret, formaeque lepore,</l>
             
               <l n="5.858.4"> Romulea et magnum nomen in urbe sonat.</l>
             
               <l n="5.858.5">Quod sibi jam debet, <emph>non vult</emph> debere poetae</l>
             
               <l n="5.858.6"> Ingenio et cassis, Postume, versiculis.</l>
             
               <l n="5.858.7">Parce queri, Musamque alio converte: puella</l>
             
               <l n="5.858.8"> Hanc sibi quod <emph>non vult</emph>, pol sapit eximie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>859. [853.]
              <note place="foot" n="113">In hominem effoeminatum, muliebriter corpus curantem.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.859.1">Cerussaque genas linit Orphytus et bene comptam</l>
             
               <l n="5.859.2"> Spargit odorato pulvere caesariem.</l>
             
               <l n="5.859.3">Interea enervisque audit mollisque: movetur</l>
             
               <l n="5.859.4"> Ille nihil fama, dum niteat facie;</l>
             
               <l n="5.859.5">Pone licet pueri clament "Salve, Orphyta", probrum</l>
             
               <l n="5.859.6"> Tale nihil curat dum niteat facie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>860. [854.]
              <note place="foot" n="114">In nobilem avarum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.860.1">Rem facis, argento postponens omnia, Servi,</l>
             
               <l n="5.860.2"> Teque, tuosque simul dedecorans proavos,</l>
             
               <l n="5.860.3">Risus et es vili tuque et tua facta popello,</l>
             
               <l n="5.860.4"> Queis isto indignum nil magis est genere.</l>
             
               <l n="5.860.5">Nil magis indignum, quas incolis, aedibus, ista</l>
             
               <l n="5.860.6"> Dignum et, qua sordes luridus, endromide. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>861. [855.]
              <note place="foot" n="115">In avarum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.861.1">Tam bene nummatus dicis te semper egere:</l>
             
               <l n="5.861.2"> Credo, semper eget qui sibi multa cupit.</l>
             
               <l n="5.861.3">Vis fieri dives? Non res augenda, cupido</l>
             
               <l n="5.861.4"> Istaec semper hians sed minuenda tibi est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>862. [856.]
              <note place="foot" n="116">In Varronem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.862.1">Omnia deposcit Varro sibi munia. Quid tum?</l>
             
               <l n="5.862.2"> Non magnus labor est omnia negligere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>863. [857.]
              <note place="foot" n="117">(vid. epigr. sub n.o 849)
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.863.1">Nunc me Cinna petit, fugiet mox, dein petet idem:</l>
             
               <l n="5.863.2"> Tam levis alterna fluctuat usque vice.</l>
             
               <l n="5.863.3">Qualis erat, talem nunquam lux altera vidit,</l>
             
               <l n="5.863.4"> Quin videt hora eadem saepe alium atque alium;</l>
             
               <l n="5.863.5">De quo nil certi possis praedicere praeter</l>
             
               <l n="5.863.6"> Hoc unum: quod vult, nolle cito incipiet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>864. [858.]
              <note place="foot" n="118">Cinnam non alio modo posse placere, nisi tacendo.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.864.1">Orator malus, indocto, doctoque placere,</l>
             
               <l n="5.864.2"> Cinna, rogas, possis qua ratione? Tace.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>865. [859.]
              <note place="foot" n="119">Quid sibi placuerit in scriptis Corvini.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.865.1">O mera barbaries, mera nox, Corvine, probarim</l>
             
               <l n="5.865.2"> Quam tua dicentis verbaque, resque, rogas.</l>
             
               <l n="5.865.3">Rem vidi nullam; verbis ex omnibus illud</l>
             
               <l n="5.865.4"> Postremum "Dixi" mirifice placuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>866. [860.]
              <note place="foot" n="120">In Varum Latinae linguae expertem et imperitum.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.866.1">Obscurum dicit me Varus, Tuscula rura</l>
             
               <l n="5.866.2"> Dicturus, dixi quod "Juga Telegoni",</l>
             
               <l n="5.866.3">Dicturus Tibur, "Catilli moenia" dixi;</l>
             
               <l n="5.866.4"> Obscurum at pueri, turba pusilla, negant,</l>
             
               <l n="5.866.5">Atque docent, Flacci recitato carmine, quae sint</l>
             
               <l n="5.866.6"> Moenia Catilli, quae juga Telegoni.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>867. [861.]
              <note place="foot" n="121">De Mancia foris ebrio, domi sobrio.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.867.1">Vinosusque idem et praeparcus Mancia gaudet</l>
             
               <l n="5.867.2"> Ebrius esse foris, sobrius esse domi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>868. [862.]
              <note place="foot" n="122">(pon. inter varia) De Gellia. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             [  1375]</head>
               <l n="5.868.1">Docta placet nimium sibi Gellia, digna placere</l>
             
               <l n="5.868.2"> Omnibus, ipsa sibi ni placeat nimium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>869. [863.]
              <note place="foot" n="123">In ineptum poetam in Arcadia carmen recitantem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.869.1">In patria, cujus non audes dicere nomen</l>
             
               <l n="5.869.2"> (Tam parva est, nulli et cognita Romulidum),</l>
             
               <l n="5.869.3">Qui fueras magnus vates, Rufine, pusillus</l>
             
               <l n="5.869.4"> Romana es vates factus in Arcadia;</l>
             
               <l n="5.869.5">Nam tibi Romani tam praestant arte poetae,</l>
             
               <l n="5.869.6"> Quam praestat patriae maxima Roma tuae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>870. [864.]
              <note place="foot" n="124">De carminibus Ventidii.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.870.1">Ingenium torpet, subeunt nec verba Latina,</l>
             
               <l n="5.870.2"> Nec mihi legitimos versus habet numeros.</l>
             
               <l n="5.870.3">Unde malum, stupor hic? Diro num plena veneno,</l>
             
               <l n="5.870.4"> Quod fatui legi carmina Ventidii?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>871. [865.]
              <note place="foot" n="125">De libro insulsi scriptoris.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.871.1">Iste oculos pulchre mulcet liber; omnia belle</l>
             
               <l n="5.871.2"> Pinguntur variis, aspice, imaginibus.</l>
             
               <l n="5.871.3">Iste aures pulchre mulcet liber; omnia belle,</l>
             
               <l n="5.871.4"> Audi, jucundo verba cadunt sonitu.</l>
             
               <l n="5.871.5">Sed qui oculos, aures qui mulcet, nil tamen in se,</l>
             
               <l n="5.871.6"> Quod mulcere queat corda legentis, habet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>872. [866.]
              <note place="foot" n="126">In idem argumentum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.872.1">Ingenio praestat cum primis, non caret arte,</l>
             
               <l n="5.872.2"> Non oleo parcit Postumus atque operae.</l>
             
               <l n="5.872.3">Ergo quae scribit, sperat pulchra omnia: sed, ni</l>
             
               <l n="5.872.4"> Omnia me fallunt, fallitur egregie;</l>
             
               <l n="5.872.5">Nam plena ingenii, plena artis, plena laboris,</l>
             
               <l n="5.872.6"> Atque sale atque omni scripta carent venere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>873. [867.]
              <note place="foot" n="127">In senem omnia rerum versa in praedicantem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.873.1">Omnia versa putas rerum: non frigora brumae</l>
             
               <l n="5.873.2"> Non ver, non messes legibus ire suis,</l>
             
               <l n="5.873.3">Non animos, quales fuerant, non corpora ut olim</l>
             
               <l n="5.873.4"> Firma hominum, nil non deterius fieri,</l>
             
               <l n="5.873.5">Inque dies labi ad casum, certamque ruinam,</l>
             
               <l n="5.873.6"> Esse nec a tristi jam procul exitio.</l>
             
               <l n="5.873.7">Haec sentis? Necdum sentis, non caetera rerum,</l>
             
               <l n="5.873.8"> Sed te mutatum te esse gravi a senio?</l>
             
               <l n="5.873.9">Nec tam, quae ploras, collapsa et perdita, quam te</l>
             
               <l n="5.873.10"> Jam ruere enervi et corpore et ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>874. [868.]
              <note place="foot" n="128">(pon. inter varia) Quid sit iis faciendum qui nesciant
                loqui et tacere quod res et usus postulet.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.874.1">Posse loqui prima est, quod res, quod postulat usus,</l>
             
               <l n="5.874.2"> Quod mentes hominum, quod juvet auriculas.</l>
             
               <l n="5.874.3">Proxima laus huic
              <note place="foot" n="129">huic] <emph>Krša </emph>: hic<emph> Radelja</emph>
                  </note>
             est id saltem posse tacere,</l>
             
               <l n="5.874.4"> Quod mentes hominum laedat et auriculas.</l>
             
               <l n="5.874.5">Qui neutrum praestare potest, secedat ab omni,</l>
             
               <l n="5.874.6"> Expelli coetu ni cupit ingenuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>875. [869.]
              <note place="foot" n="130">In Quintum se gratum esse omnibus causidentem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.875.1">Mira sui est Quinto fiducia. Nil putat esse</l>
             
               <l n="5.875.2"> Non gratum rerum, quas facit, aut loquitur.</l>
             
               <l n="5.875.3">Felix! Ingratus vivat licet omnibus, hercle</l>
             
               <l n="5.875.4"> Id nescit, vivit gratus et ipse sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>876. [870.]
              <note place="foot" n="131">De Pyrrha et Lyco.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.876.1">Pyrrha Lyco est uni pulcherrima. Caetera pulchram</l>
             
               <l n="5.876.2"> Turba negat. Lycus an lumina solus habet?</l>
             
               <l n="5.876.3">Luminibus caret an solus, nec vera, sed ipse,</l>
             
               <l n="5.876.4"> Quae sibi mente solet fingere, falsa videt?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>877. [871.]
              <note place="foot" n="132">De Varrone et ejus carminibus.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.877.1">Magnum scribit epos Varro, quum scribere parvos</l>
             
               <l n="5.877.2"> Vult elegos; tanto verba ruunt fremitu:</l>
             
               <l n="5.877.3">Idem epos incipiet si magnum scribere, parvos</l>
             
               <l n="5.877.4"> Tum demum scribet, Postume, credo, elegos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>878. [872.]
              <note place="foot" n="133">In Galliam.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.878.1">Quae libertatem nulli non, Gallia, spondes,</l>
             
               <l n="5.878.2"> Nil praestas cuiquam ni grave servitium.</l>
             
               <l n="5.878.3">Quin tua, quae ostentas aliis, tibi dona reservas,</l>
             
               <l n="5.878.4"> Stultitiae exemplum sola futura tuae?</l>
             
               <l n="5.878.5">Haec Romae insonuit Capitoli e vertice, late</l>
             
               <l n="5.878.6"> Haec vox in terris omnibus una sonet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>879. [873.]
              <note place="foot" n="134">De Euphronis ingenio.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.879.1">Tam blanda est Euphro, ut possit Charis ipsa videri,</l>
             
               <l n="5.879.2"> Vel si quid miti mitius est Charite.</l>
             
               <l n="5.879.3">Hanc laudem affectat, nec quidquam laetior audit,</l>
             
               <l n="5.879.4"> Quam si quis mitem dixerit et placidam;</l>
             
               <l n="5.879.5">Sed mitem hanc verbo si quisquam laeserit uno</l>
             
               <l n="5.879.6"> Illa Charis subito fit mala Tisiphone,</l>
             
               <l n="5.879.7">Et rabie furit immani saeva, effera, blandi</l>
             
               <l n="5.879.8"> Nec vultus, mitis nec memor ingenii.</l>
             
               <l n="5.879.9">Nempe levis vultum paullisper fingit, at acre</l>
             
               <l n="5.879.10"> Naturae virus non domat ambitio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>880. [874.]
              <note place="foot" n="135">Cur Rufillus officiosus sit.<emph> Krša </emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.880.1">Omnes impertit multo Rufillus honore,</l>
             
               <l n="5.880.2"> Idcirco et comis dicitur et facilis.</l>
             
               <l n="5.880.3">Nil minus est. Alios nam multo impertit honore,</l>
             
               <l n="5.880.4"> Ipse coli multo se quod honore cupit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>881. [875.]
              <note place="foot" n="136">In foeminae deformis imaginem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.881.1">Nulli non oculos, Aegle, tua laedit imago,</l>
             
               <l n="5.881.2"> Non quia dissimilis, sed quia persimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>882. [876.]
              <note place="foot" n="137">(pon. inter varia) Flaccum altius, Tuccam submissius loqui
                  jubet.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.882.1">Flacce, verecundus nimium ne deprime vocem,</l>
             
               <l n="5.882.2"> Dicis enim audiri digna vel a populo.</l>
             
               <l n="5.882.3">Tucca procax, vocem, quaeso, submitte: propinquo</l>
             
               <l n="5.882.4"> Dicis enim audiri digna nec a socio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>883. [877.]
              <note place="foot" n="138">In Rullum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.883.1">Aspicias Rullum, magnum quiddam esse putaris,</l>
             
               <l n="5.883.2"> Audieris fantem, noveris esse nihil;</l>
             
               <l n="5.883.3">Quod si forte legas etiam quae scribit ineptus,</l>
             
               <l n="5.883.4"> Dices quiddam ipso deterius nihilo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>884. [878.]
              <note place="foot" n="139">In Sabidium.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.884.1">Fortunam accusas tu, quod te liquerit istic;</l>
             
               <l n="5.884.2"> Omnes, quod te istuc extulerit, Sabidi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>885. [879.]
              <note place="foot" n="140">De Philo ejusque effigie.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.885.1">Cerne Phili effigiem: sic recto est corpore; torva</l>
             
               <l n="5.885.2"> Sic facie, sic est acribus ille oculis,</l>
             
               <l n="5.885.3">Volvere sic magnum quiddam sub corde videtur,</l>
             
               <l n="5.885.4"> Corde tamen penitus, bruta ut imago, caret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
          
               <head>886. [880.]
                <note place="foot" n="141">(pon. inter Encomiastica ad Ignat. Veninum) Ad Ignatium
                  Veninum praeclare de matrimonio disserentem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
              </head>
               <l n="5.886.1">Connubii leges Veninum et jura docentem</l>
             
               <l n="5.886.2"> Miransque, horrescensque, attonito et similis</l>
             
               <l n="5.886.3">Audivi et mecum: Salve, o, salve, unice, dixi,</l>
             
               <l n="5.886.4"> Orator, cui vel Tullius invideat.</l>
             
          
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>887. [881.]
              <note place="foot" n="142">(pon. inter ludicra) De Nearcho sibi junctas sanguine
                dicente tantum pulcras puellas.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.887.1">Foemineo e coetu visis quamcumque, Nearche,</l>
             
               <l n="5.887.2"> Dicis "Cognato sanguine juncta mihi est".</l>
             
               <l n="5.887.3">Credo quidem; id miror solum, has tibi sanguine junctas</l>
             
               <l n="5.887.4"> Esse, quibus forma contigit esse bona.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>888. [882.]
              <note place="foot" n="143">Tuccam satyra scripta sibi soli nocuisse.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.888.1">Et satyram scripsit, voluitque nocere, nec ulli</l>
             
               <l n="5.888.2"> Omnia conatus Tucca tamen nocuit;</l>
             
               <l n="5.888.3">Nulli, se praeter solum, qui scriptor ineptus,</l>
             
               <l n="5.888.4"> Tam male quam scripsit dicitur ob satyram.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>889. [883.]
              <note place="foot" n="144">In Curtillum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.889.1">Curtillus scit pauca, loqui vult plurima; eo fit,</l>
             
               <l n="5.889.2"> Quae decies dixit, dicat ut undecimo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>890. [884.]
              <note place="foot" n="145">Se Auli de suis carminibus judicium aspernari.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.890.1">Carmina saepe soles mea spernere; saepius, Aule,</l>
             
               <l n="5.890.2"> At soleo ipse tuum spernere judicium,</l>
             
               <l n="5.890.3">Atque probare magis quae-scripsi-cumque, probari</l>
             
               <l n="5.890.4"> Quum video illorum non potuisse tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>891. [885.]
              <note place="foot" n="146">(pon. inter ludicra) De Aulo nuptias meditante.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.891.1">Uxorem poscis grandi cum dote, domoque</l>
             
               <l n="5.891.2"> Clara et praestanti corpore conspicuam,</l>
             
               <l n="5.891.3">Doctam etiam, ut perhibent, qui norunt: rem teneo, Aule,</l>
             
               <l n="5.891.4"> Non vis uxorem ducere, sed dominam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>892. [886.]
              <note place="foot" n="147">De Serrani erga amicos avaritia.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.892.1">Cur mi durus opem nullam, Serrane, tulisti</l>
             
               <l n="5.892.2"> Oblitus dulcis nomen amicitiae,</l>
             
               <l n="5.892.3">Illaque tot misero quondam promissa, protervi</l>
             
               <l n="5.892.4"> Per mare Carpathium quae tulerunt Zephyri?</l>
             
               <l n="5.892.5">Dicebas toties, memini, praesto esse futurum,</l>
             
               <l n="5.892.6"> Quandocumque tua mi foret usus ope.</l>
             
               <l n="5.892.7">Usus erat, nec mi praesto, Serrane, fuisti,</l>
             
               <l n="5.892.8"> Quid tum si tacui, poscere opem et puduit?</l>
             
               <l n="5.892.9">Ipse quidem tacui; verum res te ipsa vocabat,</l>
             
               <l n="5.892.10"> Stentoreis clamans vocibus, auxilio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>893. [887.]
              <note place="foot" n="148">Neminem Varo placere posse.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.893.1">Nemo potest Varo, qualis sit cumque, placere:</l>
             
               <l n="5.893.2"> Despicit ille malos, invidet ille bonis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>894. [888.]
              <note place="foot" n="149">(pon. inter varia) De Varrone et Moevio.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.894.1">Cur se non laudat Varro? Sibi scilicet esse</l>
             
               <l n="5.894.2"> Quod laudatorum millia multa videt.</l>
             
               <l n="5.894.3">Cur laudat contra large se Moevius? Unum</l>
             
               <l n="5.894.4"> Quod laudatorem se videt esse sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>895. [889.]
              <note place="foot" n="150">De Tucca libros coemente.<emph> Krša</emph>
                  </note>
             [  462]</head>
               <l n="5.895.1">Emit librorum tria millia Tucca. Rogas, quid</l>
             
               <l n="5.895.2"> Legerit inde? Omnes, quotquot erant, titulos.</l>
             
               <l n="5.895.3">Hoc tantum e libris discit sibi: caetera discet,</l>
             
               <l n="5.895.4"> Si quis erit limo de meliore, nepos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>896. [890.]
              <note place="foot" n="151">In malum poetam.<emph> Krša</emph>
                  </note>
             [  12]</head>
               <l n="5.896.1">Quae primum in buccam veniunt, canis, Attale, raptim,</l>
             
               <l n="5.896.2">Inde tumes, vates mirus et esse putas.</l>
             
               <l n="5.896.3">Falleris: id nomen potis est vix ille mereri,</l>
             
               <l n="5.896.4"> Acri qui expendit singula judicio;</l>
             
               <l n="5.896.5">Quem limae exercet durus labor, usque retractat</l>
             
               <l n="5.896.6"> Carmina qui cura pervigil assidua.</l>
             
               <l n="5.896.7">Sic pauci: temere quo tu canis, Attale, pacto,</l>
             
               <l n="5.896.8">Nemo fuit lauro dignus Apollinea.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>897. [891.]
              <note place="foot" n="152">(pon. inter varia) Qua via eundum sit ad Musas.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.897.1">Carpe viam ad Musas, qua semita trita priorum est.</l>
             
               <l n="5.897.2"> Desipit, Aule, novum qui sibi quaerit iter.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>898. [892.]
              <note place="foot" n="153">In Antigenem minime reprehendi patientem.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.898.1">Qui te non culpet, nemo est; qui dicere coram</l>
             
               <l n="5.898.2"> Audent id, frustra quaeritur, Antigene.</l>
             
               <l n="5.898.3">Hoc tibi ego munus nullo non carius auro;</l>
             
               <l n="5.898.4"> Nullis non gemmis, carius en tribuo.</l>
             
               <l n="5.898.5">Primus et ingenue, fuco procul ablegato,</l>
             
               <l n="5.898.6"> Dicam quid pecces, quam male displiceas.</l>
             
               <l n="5.898.7">Quid? Vultum vertis, palles, torvumque tueris?</l>
             
               <l n="5.898.8"> Parce irae: taceo, promere quae volui.</l>
             
               <l n="5.898.9">De te quod dici non vis tibi, dicere in omni</l>
             
               <l n="5.898.10"> Unus multorum pergam equidem populo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>899. [893.]
              <note place="foot" n="154">In malum tragoediae scriptorem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.899.1">Quem veterum e scriptis totum corrasit Ulyssem,</l>
             
               <l n="5.899.2"> Jurabat nuper Quintius esse suum.</l>
             
               <l n="5.899.3">Commissum at scenae, densa inter sibila postquam</l>
             
               <l n="5.899.4"> Explodi vidit, jam negat esse suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>900. [894.]
              <note place="foot" n="155">In ingratum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.900.1">Quid mea me benefacta juvant? Quid plurima, Thyrsi,</l>
             
               <l n="5.900.2"> Quae tibi nequidquam dona tuli atque fero?</l>
             
               <l n="5.900.3">Irritus in ventos sudor fugit atque labores</l>
             
               <l n="5.900.4"> Aura meos nubes spargit in aerias:</l>
             
               <l n="5.900.5">Non secus ac sterili, mandat qui semina terrae,</l>
             
               <l n="5.900.6"> Nec profecturis littera bobus arat.</l>
             
               <l n="5.900.7">Ergo vale: tibi quaere alium, quem fallere possis,</l>
             
               <l n="5.900.8"> Nullam et pro meritis, Thyrsi, referre vicem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>901. [895.]
              <note place="foot" n="156">In insulsum praestantissimae puellae cultorem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.901.1">Quam colis assidue, non est tibi nota, Lycoris:</l>
             
               <l n="5.901.2"> Nescis, quam celeri polleat ingenio,</l>
             
               <l n="5.901.3">Imos quam cernat sensus et quidquid inepte</l>
             
               <l n="5.901.4"> Aut facis, aut dicis, callida pervideat.</l>
             
               <l n="5.901.5">Si scires, nolles, credo, tam futilis esse,</l>
             
               <l n="5.901.6"> Atque jocos toties promere frigidulos;</l>
             
               <l n="5.901.7">Nolles, dum properas salsus, lepidusque videri,</l>
             
               <l n="5.901.8"> Insulsus nosci, Postume, et illepidus.</l>
             
               <l n="5.901.9">Crede mihi, sapit haec nimium tibi. Quaere puellam,</l>
             
               <l n="5.901.10"> Stultitiae tibi sit quae magis apta tuae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>902. [896.]
              <note place="foot" n="157">In hominem nequam, eundemque bonum poetam.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.902.1">Turpe tibi, tua quod laudantur carmina, non tu;</l>
             
               <l n="5.902.2"> Virque malus, vates diceris esse bonus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>903. [897.]
              <note place="foot" n="158">Cur Lycoris Galbam digressum ploret.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.903.1">Digressum longe Galbam flet soeva Lycoris;</l>
             
               <l n="5.903.2"> Tamne, inquis, Galbam soeva Lycoris amat?</l>
             
               <l n="5.903.3">Nullum amat; at, veluti Circe olim, carcere in arcto</l>
             
               <l n="5.903.4"> Inclusos tantum gaudet habere viros;</l>
             
               <l n="5.903.5">Unde sibi, credo, subito nil tale verenti</l>
             
               <l n="5.903.6"> Elapsum moeret nobile mancipium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>904. [898.]
              <note place="foot" n="159">In senem libidinosum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.904.1">Nec juvenem posset quae ferre obscaena loquentem</l>
             
               <l n="5.904.2"> Lesbia, te ne ferat turpia verba loqui?</l>
             
               <l n="5.904.3">Rugosa et facie, tam cano et vertice foedum</l>
             
               <l n="5.904.4"> Delicias cuiquam dicere, vel facere?</l>
             
               <l n="5.904.5">Nec sentis spernique tuos jam, Cinname, amores,</l>
             
               <l n="5.904.6"> aetatem et nulli posse placere tuam,</l>
             
               <l n="5.904.7">Praesertim senio et rugis quum tristibus addit</l>
             
               <l n="5.904.8"> Istam, qua sordes, improbe, nequitiam?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>905. [899.]
              <note place="foot" n="160">Se carmen obscurum spernere.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.905.1">Obscurum sperno carmen, nec lentus, amice,</l>
             
               <l n="5.905.2"> Scrutor, sed lectum vix semel abjicio.</l>
             
               <l n="5.905.3">Hoc tibi tolle memor dictum, multusque rogare</l>
             
               <l n="5.905.4"> Parce, tuis quidnam versibus acciderit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>906. [900.]
              <note place="foot" n="161">In Postumum equorum suorum morbos narrantem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.906.1">Quod tibi equos macies absumit lurida, questus</l>
             
               <l n="5.906.2"> Jam decies tandem, Postume, parce queri.</l>
             
               <l n="5.906.3">Nos quoque jam macies absumet, Postume, ni jam</l>
             
               <l n="5.906.4"> Istaec tandem habeat stulta querela modum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>907. [901.]
              <note place="foot" n="162">(pon. inter varia, nisi malis inter Encomiastica ad
                Minzonum) De Minzono ejusque obtrectatoribus.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.907.1">Lividuli carpunt Minzonum, quod nihil illo</l>
             
               <l n="5.907.2"> Romulidum toti carius est populo.</l>
             
               <l n="5.907.3">Lividulos spernit Minzonus, quod nihil illi</l>
             
               <l n="5.907.4"> Romulidum toti vilius est populo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>908. [902.]
              <note place="foot" n="163">In heluonem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.908.1">Si quid habes melius, quod possis dicere, Quinte,</l>
             
               <l n="5.908.2"> Dic; facili mutus, quod juvet, aure bibam.</l>
             
               <l n="5.908.3">Ista piget toties audire ac discere, multam</l>
             
               <l n="5.908.4"> Pastus ubi expleris largiter ingluviem.</l>
             
               <l n="5.908.5">Parce, oro; fuit esca tuo quae grata palato,</l>
             
               <l n="5.908.6"> Auri eadem toties ne sit amara meae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>909. [903.]
              <note place="foot" n="164">Qua re Varro in orandis causis minime placeat.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.909.1">Pulcher homo est Varro, magnus, vocalior ipso</l>
             
               <l n="5.909.2"> Stentore, praeque acri praeditus ingenio,</l>
             
               <l n="5.909.3">Doctrinaque omni: cur non est optimus ergo</l>
             
               <l n="5.909.4"> Orator? Fantem cur populus fugitat?</l>
             
               <l n="5.909.5">Quod pulcher, magnus, vocalis et ingeniosus,</l>
             
               <l n="5.909.6"> Et doctus, nihil, heu, sic agit, ut deceat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>910. [904.]
              <note place="foot" n="165">In Puccinum Canovae detrahentem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.910.1">Canovam, Puccine, doces, quid peccet in arte;</l>
             
               <l n="5.910.2"> Quid sit opus, miro praecipis artifici!</l>
             
               <l n="5.910.3">Nec metuis, ne jure tibi quis dicat in aurem:</l>
             
               <l n="5.910.4">Sus artes doctam Pallada Palladias! </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>911. [905.]
              <note place="foot" n="166">In poetam non apta rebus, quas tractaret, scribentem.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.911.1">Nil unquam eximia dignum facis, Orphyte, laude,</l>
             
               <l n="5.911.2"> Quod pleno possit vatibus ore cani,</l>
             
               <l n="5.911.3">Parvus es in magnis, in magnis parvus es idem,</l>
             
               <l n="5.911.4"> Vel geris exigue, vel geris exigua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>912. [906.]
              <note place="foot" n="167">In Antigenem turpia quaeque nominibus propriis
                  dicentem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.912.1">Nomine quidque suo dicit, nec turpia pulchris</l>
             
               <l n="5.912.2"> Obvolvens verbis contegit Antigenes.</l>
             
               <l n="5.912.3">Id putat ingenuum. Ingenuum sed nil reor esse,</l>
             
               <l n="5.912.4"> Unde pudor foede laeditur ingenuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>913. [907.]
              <note place="foot" n="168">Quare Lycoris Postumo blanda sit.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.913.1">Quas tibi delicias dicit formosa Lycoris,</l>
             
               <l n="5.913.2"> Nempe tuae debes, Postume, stultitiae.</l>
             
               <l n="5.913.3">Et puero interdum, teneris quem gestat in ulnis,</l>
             
               <l n="5.913.4"> Illa solet pariles dicere delicias,</l>
             
               <l n="5.913.5">Et stultum sapiens dictis permulcet, inepte</l>
             
               <l n="5.913.6"> Ne perdat fletu lumina, stultidicis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>914. [908.]
              <note place="foot" n="169">Esse in cultu quiddam medium, quod placet.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.914.1">Nec sordes laudo, nec multum in veste nitorem;</l>
             
               <l n="5.914.2">Est quiddam medium, quod placet, Aule, mihi.</l>
             
               <l n="5.914.3">Optimus est, oculos qui fallit, cultus, utramvis</l>
             
               <l n="5.914.4"> In partem et quidquam non habet eximium.</l>
             
               <l n="5.914.5">Haec tu dicta tibi memori si mente tenebis,</l>
             
               <l n="5.914.6"> Materies crebri, non eris, Aule, joci.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>915. [909.]
              <note place="foot" n="170">In quemdam, qui in scena filiam lenae partes agere
                  patiebatur.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.915.1">Moribus innocuam pateris, malecaute, puellam</l>
             
               <l n="5.915.2"> In scena lenae fungier officiis,</l>
             
               <l n="5.915.3">Et dominae fatuos ductare ac ludere amantes,</l>
             
               <l n="5.915.4"> Arte sua vafrae ferre et opem dominae?</l>
             
               <l n="5.915.5">Nec metuis, ne quid discat, quod possit obesse</l>
             
               <l n="5.915.6"> Insonti, mores perdere et innocuos?</l>
             
               <l n="5.915.7">Jamque aliquid credo didicit, non visa placeret</l>
             
               <l n="5.915.8"> Usque adeo, partes ni sciat ipsa suas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>916. [910.]
              <note place="foot" n="171">Cur Galla doleat, quod sibi vir zelotypus contigerit.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.916.1">Gallae zelotypus vir contigit. Hoc dolet illa,</l>
             
               <l n="5.916.2"> Quod minus est pronum fallere zelotypum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>917. [911.]
              <note place="foot" n="172">De effigie Rufi rhetoris.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.917.1">Rhetoris haec Rufi statua est; par scilicet illi,</l>
             
               <l n="5.917.2"> Ut facie atque habitu, sic etiam eloquio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>918. [912.] Aliud.</head>
               <l n="5.918.1">Rhetoris haec Rufi statua est. Infantior illa</l>
             
               <l n="5.918.2"> Forsitan est Rufus; caetera conveniunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>919. [913.]
              <note place="foot" n="173">Quibus faveat, quosve laudet Lesbia.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.919.1">Nil dicit contra quam sentit Lesbia, sentit</l>
             
               <l n="5.919.2"> Sed falsum indomitis icta cupidinibus.</l>
             
               <l n="5.919.3">Nil unquam simulat, sed quae sibi fingit amorem</l>
             
               <l n="5.919.4"> Ob nimium, tantum non bene dissimulat.</l>
             
               <l n="5.919.5">Cujus ab ingenuo formae est correpta lepore,</l>
             
               <l n="5.919.6"> Huic prorsum quidvis credit inesse boni;</l>
             
               <l n="5.919.7">Hinc Thyrsin, Lycidam, flavum miratur Alexin,</l>
             
               <l n="5.919.8"> Et coelo attollit laudibus immodicis.</l>
             
               <l n="5.919.9">Audit adulatrix. Non est. Dicatur amatrix;</l>
             
               <l n="5.919.10"> Quo digna est, nomen dicere si libeat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>920. [914.]
              <note place="foot" n="174">Nil esse in carminibus Quinti, quod prosit.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.920.1">Quinte, tuum carmen ni laudem, res facit una,</l>
             
               <l n="5.920.2"> Una, mihi at longe maxima: fruge caret.</l>
             
               <l n="5.920.3">Delectat, sed non et prodest; hoc ubi desit,</l>
             
               <l n="5.920.4"> Vati laudem adimam non ego dimidiam,</l>
             
               <l n="5.920.5">Totam, sed totam prorsus, vatis nec nomine dignum,</l>
             
               <l n="5.920.6"> Nugarum lepidum, sed reor artificem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>921. [915.]
              <note place="foot" n="175">In Aulum, qui, lege metri neglecta, elegiam scripserat
                  informem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.921.1">Clauda est alterno quaevis elegeïa gressu,</l>
             
               <l n="5.921.2"> Ista sed incertis legibus, Aule, meat.</l>
             
               <l n="5.921.3">Nec pede inaequali de more incedit, abundat</l>
             
               <l n="5.921.4"> Saepe sed, (heu monstrum!) saepe caret pedibus,</l>
             
               <l n="5.921.5">Cui quicumque Arcas plausum dedit, aut caret aure,</l>
             
               <l n="5.921.6"> Aut longa Arcadicum praeminet aure pecus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>922. [916.]
              <note place="foot" n="176">(pon. inter varia) Monet Aulum, quid sentire debeat de
                Quinto cito carmina scribente.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.922.1">Nempe citus nimium sua scribere carmina Quintus</l>
             
               <l n="5.922.2"> Fertur et idcirco spernitur, Aule, tibi.</l>
             
               <l n="5.922.3">Non est, Aule, citus nimium, labor attulit ingens</l>
             
               <l n="5.922.4"> Cui, citus ut tardis cultior esse queat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>923. [917.]
              <note place="foot" n="177">In Bolanum hominem iracundum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.923.1">Nemo, ais, haud aliquid peccat, Bolane; fatemur</l>
             
               <l n="5.923.2"> Id verum, at peccant qui modice, his <emph>aliquid</emph>
               </l>
             
               <l n="5.923.3">Hocce tuum quadrat. Te nil juvat hercle, decorum</l>
             
               <l n="5.923.4"> Qui contra peccas usque adeo immodice;</l>
             
               <l n="5.923.5">Quum laesus nulli, te fers truculentus, amici</l>
             
               <l n="5.923.6"> Affari ut pronum ad jurgia permetuant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>924. [918.]
              <note place="foot" n="178">In Virronem omnibus infensum eundemque invisum.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.924.1">Tam magno in populo nulla est vel foemina, vel vir,</l>
             
               <l n="5.924.2"> Qui tibi, mi Virro, non male displiceat.</l>
             
               <l n="5.924.3">Tam magno in populo nulla est vel foemina, vel vir,</l>
             
               <l n="5.924.4"> Cui tu, mi Virro, non male displiceas.</l>
             
               <l n="5.924.5">Haec fieri video; nec possum dicere, tu ne</l>
             
               <l n="5.924.6"> Par populo referas, anne tibi populus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>925. [919.]
              <note place="foot" n="179">In Aulum qui poetam intempestive ad se venisse
                  dixerat.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.925.1">Intempestivus venio tibi saepe; nec aequa</l>
             
               <l n="5.925.2"> Mente (quod e vultu proditur) excipior.</l>
             
               <l n="5.925.3">Me captare horas, venari et commoda fandi</l>
             
               <l n="5.925.4"> Tempora, displiceam quo minus, Aule, piget;</l>
             
               <l n="5.925.5">Omnes praecipue quum non mihi desit in horas,</l>
             
               <l n="5.925.6"> Cui tempestivus scilicet adveniam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>926. [920.]
              <note place="foot" n="180">De Laelio ejusque laudatoribus.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.926.1">Orator clamat bene Laelius et bene cantat,</l>
             
               <l n="5.926.2"> Sed male pol dicit. Quid populus? Pecudes</l>
             
               <l n="5.926.3">Ut brutae, mentem sonitu perculsus inani,</l>
             
               <l n="5.926.4"> Et blanda vocis captus ab illecebra;</l>
             
               <l n="5.926.5">Miratur, stupet attonitus, nec plaudere cessat,</l>
             
               <l n="5.926.6"> Plaudere, pol, nugis, stultitiaeque merae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>927. [921.]
              <note place="foot" n="181">Quantumvis pulcra, contemni Romae rerum omnia quae non
                miserit Gallia aut Anglia.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.927.1">Hoc natum ad Tiberim est, contemnitur. At nihil unquam</l>
             
               <l n="5.927.2"> Pulchrius huc misit Sequana, vel Tamesis.</l>
             
               <l n="5.927.3">Quid tum? Quantumvis pulchrum, contemnitur, illud</l>
             
               <l n="5.927.4"> Quod non huc misit Sequana, vel Tamesis.</l>
             
               <l n="5.927.5">O patriae obliti! Digni trans et mare et Alpes</l>
             
               <l n="5.927.6"> A Tiberi pelli ad Sequanam et ad Tamesim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>928. [922.]
              <note place="foot" n="182">Non sentire Aufidium, se indignum esse fungi munere
                praetoris sibi dato.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.928.1">Indignis, fremit Aufidius, quod dantur honores.</l>
             
               <l n="5.928.2"> Num sibi praeturam vult adimi Aufidius?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>929. [923.]
              <note place="foot" n="183">In quemdam poetae amicitia abutentem.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.929.1">Qui tam multa mihi toties mandasque, jubesque,</l>
             
               <l n="5.929.2"> Dictum hoc veraci pectore tolle memor:</l>
             
               <l n="5.929.3">Sponte mea soleo multis me addicere amicis,</l>
             
               <l n="5.929.4"> Addici nulli me patior domino.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>930. [924.]
              <note place="foot" n="184">In jactatorem eumdemque avarum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.930.1">Usque mihi longo nimium sermone molestus</l>
             
               <l n="5.930.2"> Pergis, Vare, tuas dicere divitias,</l>
             
               <l n="5.930.3">Quos habeas grandi positos in foenore nummos</l>
             
               <l n="5.930.4"> Consitus egregie quid tibi reddat ager,</l>
             
               <l n="5.930.5">Scripserit haeredem quis te, quisve auxerit amplo</l>
             
               <l n="5.930.6"> Munere, quid pernox alea profuerit.</l>
             
               <l n="5.930.7">Haec me saepe doces, simul at res me docet ipsa,</l>
             
               <l n="5.930.8"> Te tibi cuncta, aliis prorsus habere nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>931. [925.] In Balbinum spurcidicum.</head>
               <l n="5.931.1">Quam colimus, quae digna coli, Balbine, puella est,</l>
             
               <l n="5.931.2"> Dedecoras dictis cur male spurcidicis?</l>
             
               <l n="5.931.3">Cur toties monitus pergis tamen usque protervus</l>
             
               <l n="5.931.4"> Obscoeno risum quaerere velle joco?</l>
             
               <l n="5.931.5">Nec dubitas castos intra jactare penates</l>
             
               <l n="5.931.6"> Turpia quae foedo in fornice verba sonant?</l>
             
               <l n="5.931.7">Scilicet expectas, justo ut flammata furore</l>
             
               <l n="5.931.8"> Illa sua jubeat te procul ire domo?</l>
             
               <l n="5.931.9">Crede mihi, faciet; tibi non pacata pudorem,</l>
             
               <l n="5.931.10"> Et famam stulte prodiget usque suam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>932. [926.]
              <note place="foot" n="185">vide aliud sub num.o 455.
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Postumum, profitentem, se de rebus, non de verbis
            sollicitum esse.</head>
               <l n="5.932.1">De re sollicitum, dicis te spernere verba,</l>
             
               <l n="5.932.2"> Postume, verba equidem spernere te video.</l>
             
               <l n="5.932.3">De re sollicitus quinam tamen avius erres</l>
             
               <l n="5.932.4"> Extra rem semper, Postume, non video,</l>
             
               <l n="5.932.5">Miror et omnigenas dum pergis dicere tot res,</l>
             
               <l n="5.932.6"> Ad rem quod faciat, dicere posse nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>933. [927.] In Quintum libidinem suam minime celantem</head>
               <l n="5.933.1">Quod te, Quinte, urit vesanum foeda libido</l>
             
               <l n="5.933.2"> Naturae id possim fors tribuisse tuae;</l>
             
               <l n="5.933.3">Sed quod non celas, quae te urat foeda libido,</l>
             
               <l n="5.933.4"> Haud possum vitio non tribuisse tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>934. [928.] In Galliae regicidium.</head>
               <l n="5.934.1">Impia mactato laetaris, Gallia, rege,</l>
             
               <l n="5.934.2"> Nec piget horrendi nec pudet, heu, sceleris?</l>
             
               <l n="5.934.3">Ast erit, ut pigeat jam jam, pudeatque, cruoris</l>
             
               <l n="5.934.4"> Innocui pendes dura ubi supplicia,</l>
             
               <l n="5.934.5">Pergat ubi humani generis contundere pestem</l>
             
               <l n="5.934.6"> Humanum, late quam patet, omne genus.</l>
             
               <l n="5.934.7">Haec tibi vaticinor: magnum simul intonat omen</l>
             
               <l n="5.934.8"> Summo, quem vides, ultor ab axe Deus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>935. [929.] Lucilla negligens materfamilias.</head>
               <l n="5.935.1">Vel comit se se ad speculum Lucilla, frequentes</l>
             
               <l n="5.935.2"> Metitur curru vel bene compta vias.</l>
             
               <l n="5.935.3">Hoc studet, hoc agit assidue, natosque, domumque,</l>
             
               <l n="5.935.4"> Negligit. Indignum, Juppiter, heu, facinus!</l>
             
               <l n="5.935.5">Indignum, at nostris haud rarum in matribus, ex quo</l>
             
               <l n="5.935.6"> Externis vivit moribus Italia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>936. [930.]
              <note place="foot" n="186">In hominem voluptatibus perpetuo studentem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.936.1">Insomnem ludo, quam longa est, ducere noctem,</l>
             
               <l n="5.936.2"> Ad lucem foede stertere dein mediam,</l>
             
               <l n="5.936.3">Inde dapes celebrare, domo dein sole cadente</l>
             
               <l n="5.936.4"> Evectum Portam visere Flaminiam;</l>
             
               <l n="5.936.5">Inde iterum totam garrire ac ludere noctem:</l>
             
               <l n="5.936.6"> Hoc est in vita, Postume, nil agere,</l>
             
               <l n="5.936.7">Nec prodesse hominum generi, multoque minoris</l>
             
               <l n="5.936.8"> Vel fabro apud sanos esse, vel agricola.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>937. [931.] In puerum omnia discentem.</head>
               <l n="5.937.1">Iste tuus nil non discens puer, omnia nescit:</l>
             
               <l n="5.937.2"> Nil capit ut, geminos qui sequitur lepores,</l>
             
               <l n="5.937.3">Nil videt ut, partem qui lumina versat in omnem,</l>
             
               <l n="5.937.4"> Nil agit, ut, mixtim plurima quisquis agit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>938. [932.]
              <note place="foot" n="187">(pon. inter varia) De effigie Diogenis.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
             Huc ego magnificis migravi ex aedibus atque</head>
               <l n="5.938.1"> Laetus ago gelido sub Jove Diogenes.</l>
             
               <l n="5.938.2">Divitias odi stultas; pluviasque, geluque</l>
             
               <l n="5.938.3"> Malo, quam ditum ferre supercilium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>939. [933.] De Varrone procerum amicitiis superbiente.</head>
               <l n="5.939.1">Purpureos Varro pauper crepat usque dynastas,</l>
             
               <l n="5.939.2"> Et magnas parvus jactat amicitias.</l>
             
               <l n="5.939.3">Nec miserum misere se falli sentit, amicos</l>
             
               <l n="5.939.4"> Qui credat sibi quos imposuit dominos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>940. [934.] Imparis conjugii finis infelix.
              <note place="foot" n="188">Imparis conjugii finem infelicem esse.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="5.940.1">Quo, Phylli, heu recidit spes ingens illa? Petitam</l>
             
               <l n="5.940.2"> Tot votis, nunc te respuit Antigenes;</l>
             
               <l n="5.940.3">Testantem et divos frustra, frustraque furentem</l>
             
               <l n="5.940.4"> Toti destituit ludibrium populo.</l>
             
               <l n="5.940.5">Istum habeat coepti finem, quaecumque puella</l>
             
               <l n="5.940.6"> Audet stulte impar quaerere conjugium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>941. [935.]
              <note place="foot" n="189">In foeminam iracundam ideoque omnibus invisam.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.941.1">Clara genus, dives censum, formamque venusta,</l>
             
               <l n="5.941.2"> Tarda nec ingenio, parca nec eloquio,</l>
             
               <l n="5.941.3">Sola domo in vacua moeres; te visere nemo</l>
             
               <l n="5.941.4"> Gaudet, nemo tuam curat amicitiam.</l>
             
               <l n="5.941.5">Id curnam fiat, taceo: pacata monenti</l>
             
               <l n="5.941.6"> Aurem si posses nam dare, non fieret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>942. [936.] Insanus amore somnia sibi condit.
              <note place="foot" n="190">Amorem somnia sibi condire.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.942.1">In Gallae facie quid vidit Postumus? Unde</l>
             
               <l n="5.942.2"> Captus inexpleto flagrat amore sinum?</l>
             
               <l n="5.942.3">Quod nusquam est, pulchri quiddam vidisse putavit,</l>
             
               <l n="5.942.4"> Quamque animo finxit stultus amat faciem.</l>
             
               <l n="5.942.5">Nempe insanus amor condit sibi somnia: nec rem</l>
             
               <l n="5.942.6"> Deceptus veram, sed sua visa cupit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>943. [937.] [  Mor. 9] In Varum risorem.</head>
               <l n="5.943.1">Vare, levis dicti levis est et gloria; risu</l>
             
               <l n="5.943.2"> Ullus non minor est fructus et ingenii.</l>
             
               <l n="5.943.3">Futile fit quidquid ridetur? Fit (mihi crede)</l>
             
               <l n="5.943.4"> Qui risum captat futilis ipse magis.</l>
             
               <l n="5.943.5">Audit scurra etenim, vitae non ille severae</l>
             
               <l n="5.943.6"> Utilis, in solo mirus et ille joco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>944. [938.] Ad Cinnam senem puellas sectantem.</head>
               <l n="5.944.1">Annosus teneras sectaris, Cinna, puellas;</l>
             
               <l n="5.944.2"> Quaeris nimirum queis male displiceas.</l>
             
               <l n="5.944.3">Quaeris quas inter sedens risusque jocusque,</l>
             
               <l n="5.944.4"> Quaeris quae faciant te sibi ludibrium.</l>
             
               <l n="5.944.5">Hoc juvat! Hac mercede placet pulchrosque tueri</l>
             
               <l n="5.944.6"> Vultus et fatuas dicere delicias!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>945. [939.] [  Lud. 53] Ad Flaccum. De Aulo Phyllidem invisente.</head>
               <l n="5.945.1">Sola domi ne sit Phyllis, huc ventitat Aulus,</l>
             
               <l n="5.945.2"> Auli si dicto credere, Flacce, juvat.</l>
             
               <l n="5.945.3">Sin mage rem veram, quam dictum quaeris inane,</l>
             
               <l n="5.945.4"> Huc, ne sit solus, ventitat assidue.</l>
             
               <l n="5.945.5">Illi nam procul est cum Phyllis pulchra, videtur</l>
             
               <l n="5.945.6"> Esse sibi solus millibus in mediis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>946. [940.]
              <note place="foot" n="191">Cur Philippus laudet Puccinum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.946.1">Puccinum laudat, laudetur ut ipse, Philippus:</l>
             
               <l n="5.946.2"> Laudes non donat, foenerat ille suas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>947. [941.] Aliud.</head>
               <l n="5.947.1">Laudasti dignum; laudari possis ut ipse.</l>
             
               <l n="5.947.2"> Quid, si te indignum laudibus ille putet?</l>
             
               <l n="5.947.3">Vis pro carminibus regerat tibi carmina? Vis te</l>
             
               <l n="5.947.4"> Quantum ornet, tantum detrahat ipse sibi?</l>
             
               <l n="5.947.5">Vis, dum tu verax nulli non diceris, ille</l>
             
               <l n="5.947.6"> Nulli non mendax dicier incipiat?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>948. [942.]
              <note place="foot" n="192">(pon. inter moralia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Odit tam molles, quam duros magistros viae, quae ducit ad
              coelum.
              <note place="foot" n="193">Ad morum magistros. Ne quid nimis.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.948.1">Arcta via est, coeli superas quae ducit ad arces,</l>
             
               <l n="5.948.2">Arctam, nolo, arctes tu magis atque magis,</l>
             
               <l n="5.948.3">Usque adeo angustus fiet nam denique Callis,</l>
             
               <l n="5.948.4"> Ut jam nemo illo, Quinte, meare queat.</l>
             
               <l n="5.948.5">Odi aeque molles morum, durosque magistros,</l>
             
               <l n="5.948.6"> In vita quidquam non placet immodicum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>949. [943.] [  Mor. 234] In Varronem, bona fortunae summa bona esse praedicantem.</head>
               <l n="5.949.1">Quae tu summa vocas, Varro, bona, nec bona dico,</l>
             
               <l n="5.949.2"> Sed leve fortunae ludibrium instabilis.</l>
             
               <l n="5.949.3">Nil census et opes, nil tecta ingentia miror,</l>
             
               <l n="5.949.4"> Quaero aliquid, fiat quo melior dominus;</l>
             
               <l n="5.949.5">Quaero aliquid, possim quo viso dicere tandem:</l>
             
               <l n="5.949.6"> Hoc Varro haud alii debet, at ipse sibi. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>950. [944.] In quemdam male de rebus judicantem.</head>
               <l n="5.950.1">Quo magis humano virtus in pectore crevit,</l>
             
               <l n="5.950.2"> Hoc virtutis opus pol magis est facile.</l>
             
               <l n="5.950.3">Tu quid ais? Semper sibi praemia plura mereri,</l>
             
               <l n="5.950.4"> Cui, quod agit recti, sit mage difficile.</l>
             
               <l n="5.950.5">Nimirum hoc dicis, tam praemia crescere semper</l>
             
               <l n="5.950.6"> Virtutis, virtus quam fuat ipsa minor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>951. [945.] Ad Gelliam, non esse Accam, qualem illa putet.</head>
               <l n="5.951.1">Fabula, quae toties totam fuit Acca per urbem,</l>
             
               <l n="5.951.2"> Judice te, nullum, Gellia, crimen habet.</l>
             
               <l n="5.951.3">Ipsa nihil peccat, peccat lasciva juventus,</l>
             
               <l n="5.951.4"> Illam quae sequitur, nec sinit esse probam.</l>
             
               <l n="5.951.5">Crede mihi, solas sequitur lasciva juventus,</l>
             
               <l n="5.951.6"> Posse sua tandem quas putat arte capi:</l>
             
               <l n="5.951.7">Quasvis posse capi nec sperat, sed modo quas jam</l>
             
               <l n="5.951.8"> Haudquaquam vere senserit esse probas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>952. [946.] Ne quid nimis.</head>
               <l n="5.952.1">Ingentes narras sumptus; mira omnia, nil non</l>
             
               <l n="5.952.2"> Eximium. Id fateor, nec tamen, Aule, probo.</l>
             
               <l n="5.952.3">Adde: "nihil nimium", quod ni potes addere, quem tu</l>
             
               <l n="5.952.4"> Dicis magnificum, dico ego monstrificum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>953. [947.] De Tulla, quae, pulso conjuge, peregre iverat.</head>
               <l n="5.953.1">Tulla jugum fregit, depulso et conjuge, solam</l>
             
               <l n="5.953.2"> Se tulit externos libera per populos:</l>
             
               <l n="5.953.3">Pulchra genas, nullas mulier non culta per artes,</l>
             
               <l n="5.953.4"> Mente sagax, multis praedita literulis.</l>
             
               <l n="5.953.5">Haec
              <note place="foot" n="194">Haec] <bibl>Krša</bibl>; Hic <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             ego sic patior laudari cuncta, Lycori, 5</l>
             
               <l n="5.953.6"> Tot laudes inter dum tamen excipias,</l>
             
               <l n="5.953.7">Quod fregitque jugum, depulso et conjuge solam</l>
             
               <l n="5.953.8"> Se tulit externos libera per populos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>954. [948.] In Gelliam nec pulchram, nec lepidam.</head>
               <l n="5.954.1">Audis illecebras, audis quum, Gellia, flammas,</l>
             
               <l n="5.954.2"> Quas ciet humano in pectore saevus Amor,</l>
             
               <l n="5.954.3">Corda et fixa virum jaculanti – spicula – ocello,</l>
             
               <l n="5.954.4"> Et quidquid pulchris dicitur et lepidis,</l>
             
               <l n="5.954.5">Horum nil dici tibi tu, scribive putato,</l>
             
               <l n="5.954.6"> Cui nihil est pulchri, cui nihil est lepidi:</l>
             
               <l n="5.954.7">Omnes quae potis es conspecta extinguere flammas:</l>
             
               <l n="5.954.8"> Indis quae miram pectoribus glaciem;</l>
             
               <l n="5.954.9">Nulla foret cui non similis nunc si, hercule! Phaedra,</l>
             
               <l n="5.954.10"> Nemo virum similis non foret Hippolyto.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>955. [949.] De invido.</head>
               <l n="5.955.1">Usque meis quod Tucca bonis tabescit, acerbas</l>
             
               <l n="5.955.2"> Dat poenas, sibi nam duplicat ipse malum.</l>
             
               <l n="5.955.3">Infelix, adversa illi quod fata, reor, sunt,</l>
             
               <l n="5.955.4"> Infelix, quod sunt fata secunda mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>956. [950.] In ineptos recentioris moris laudatores.</head>
               <l n="5.956.1">Pellit odor nares, aurem sonus. Ut sonus aurem</l>
             
               <l n="5.956.2"> Aptus, cur nares non juvet aptus odor?</l>
             
               <l n="5.956.3">Quae ratio est, bene quidquid olet, ceu triste venenum,</l>
             
               <l n="5.956.4"> Vitae ceu pertem tabificam fugere?</l>
             
               <l n="5.956.5">Nulla quidem ratio est: naturam invertimus ipsam</l>
             
               <l n="5.956.6"> Sed laevi, dum mos regnat ubique novus.</l>
             
               <l n="5.956.7">Jam, reor et gratae voces, gratique colores</l>
             
               <l n="5.956.8"> Auribus atque oculis more novo officient.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>957. [951.] Cur Cervius ineptiat.</head>
               <l n="5.957.1">Cur amat, Aule, rogas, nec pulchram
              <note place="foot" n="195">pulchram] <emph>corr. ex</emph> pluchram </note>
             Cervius Aeglam,</l>
             
               <l n="5.957.2"> Nec lepidam? Pulchram quod putat ac lepidam.</l>
             
               <l n="5.957.3">Et cur falsa putat? Scit perditus ille cupido,</l>
             
               <l n="5.957.4"> Qui vanis mentes ludit imaginibus;</l>
             
               <l n="5.957.5">Sic et agit, quo vult, versatque urgetque, petant ut</l>
             
               <l n="5.957.6"> Digna fugi ut stulte, digne peti ut fugiant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>958. [952.] In Lupum majora viribus suis molientem.</head>
               <l n="5.958.1">Exiguae vires, ingens tibi spiritus; aut plus</l>
             
               <l n="5.958.2"> Posse, opus est, opus est aut, Lupe, velle minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>959. [953.] In Maximum male opinionis suae tenacem.</head>
               <l n="5.959.1">Cum vulgo pugnas, id pulchrum est, si modo tecum</l>
             
               <l n="5.959.2"> Illa hostis vulgi, Maxime, stat ratio.</l>
             
               <l n="5.959.3">Hoc dolet, hoc foedum est, mutatis partibus, in te</l>
             
               <l n="5.959.4"> Facta comes vulgi stat simul et ratio,</l>
             
               <l n="5.959.5">Quae tibi vesanos contundet saeve furores,</l>
             
               <l n="5.959.6"> Quae subdet magnum turpiter exiguis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>960. [954.] Olim sapiens, modo, Cinname, ineptis.</head>
               <l n="5.960.1">Nempe levem dicis me, Cinname, quod tibi amicus</l>
             
               <l n="5.960.2"> Esse, ut eram, verso pectore desierim.</l>
             
               <l n="5.960.3">Id fateor, verti si me ventosus et idem</l>
             
               <l n="5.960.4"> Nunc odio es, nuper qui mihi carus eras.</l>
             
               <l n="5.960.5">Sin male vertisti tu te, nec jam tibi quidquam</l>
             
               <l n="5.960.6"> Illius, placuit qui mihi, moris inest,</l>
             
               <l n="5.960.7">Ipse levem dic te, quod tam mutatus ab illo es,</l>
             
               <l n="5.960.8"> Quem memini et nusquam, proh dolor, invenio;</l>
             
               <l n="5.960.9">Quem mihi si reddes, aeque sic rursus amabo:</l>
             
               <l n="5.960.10"> Dicar ut eximia solus amare fide.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>961. [955.] Seni omnia frigent.
              <note place="foot" n="196">Seni omnia frigere.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.961.1">Quinte, ais, in laeto nil non frigere theatro.</l>
             
               <l n="5.961.2"> Credo equidem; frigent omnia, Quinte, seni.</l>
             
               <l n="5.961.3">Nec vitium est rerum, sed mentis, languida quae jam</l>
             
               <l n="5.961.4"> Incassum blandis pellitur illecebris.</l>
             
               <l n="5.961.5">Sic mutam chordis citharam si forte remissis</l>
             
               <l n="5.961.6"> Pulset, quantavis nil agat arte manus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>962. [956.] Quod nihili es, non tu naturae, sed tibi debes.</head>
               <l n="5.962.1">Ingenio praestas; nempe hoc es nequior, usu</l>
             
               <l n="5.962.2"> Cui nullo est, praestans quamlibet, ingenium.</l>
             
               <l n="5.962.3">Naturae, mallem, deberes, Cinna, sed heu, heu,</l>
             
               <l n="5.962.4"> Quod nihili es, debes moribus omne tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>963. [957.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.963.1">Ingenium culpas; culpa te, Quinte, pusillo</l>
             
               <l n="5.963.2"> Nullum adhibes cultum quod piger ingenio.</l>
             
               <l n="5.963.3">Parvus ager fructus interdum reddit opimos,</l>
             
               <l n="5.963.4"> Multa quem solers rusticus arte colit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>964. [958.] In Cinnam, laetos ire dies amatoribus jactitantem.</head>
               <l n="5.964.1">Ebria vesano cui mens fervescit amore,</l>
             
               <l n="5.964.2"> Huic dicis laetos currere, Cinna, dies.</l>
             
               <l n="5.964.3">Usque utinam dicas, nec possis noscere, quid sit</l>
             
               <l n="5.964.4"> Discerpi assiduis corda cupidinibus,</l>
             
               <l n="5.964.5">Quid miserum indomitis angi ac tabescere curis,</l>
             
               <l n="5.964.6"> Quid nec ferre jugum posse, nec excutere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>965. [959.] Futilia esse amatorum judicia.</head>
               <l n="5.965.1">Nulli non dicis Tullam praestare puellae;</l>
             
               <l n="5.965.2"> Id vero dici pol reor ex animo,</l>
             
               <l n="5.965.3">Nec tamen et vere dici reor, Eucrite, amantum</l>
             
               <l n="5.965.4"> Scis etenim, quam sit futile judicium.</l>
             
               <l n="5.965.5">Scis aliis, nescis uni tibi: cuncta, putato</l>
             
               <l n="5.965.6"> Sed, tu aliis quae scis, haec tibi scire alios.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>966. [960.]
              <note place="foot" n="197">(pon. inter moralia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             "Nil nisi vulgus erit, qui vulgi oracula curat."</head>
               <l n="5.966.1">Carpe viam, virtus quo te rapit ardua: sperne</l>
             
               <l n="5.966.2"> Quidquid vulgus iners garrit et obloquitur.</l>
             
               <l n="5.966.3">Qui stulte curat fatui dicta omnia vulgi,</l>
             
               <l n="5.966.4"> Ipse etiam semper nil nisi vulgus erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>967. [961.] "Quem bene non noris, tibi ne dicatur amicus." </head>
               <l n="5.967.1">Quinte, citus nimium tuus est amor. Ocyus, ut quem </l>
             
               <l n="5.967.2"> Vidisti, fratris dicitur esse loco.</l>
             
               <l n="5.967.3">Atque manu arripitur, longo ceu cognitus usu,</l>
             
               <l n="5.967.4"> Jampridem et multa junctus amicitia.</l>
             
               <l n="5.967.5">Id scitum ac lepidum reris. Non est, mihi crede,</l>
             
               <l n="5.967.6"> Sed magis inscitum, sed magis illepidum.</l>
             
               <l n="5.967.7">Ante opus est nosci, fieri dein, Quinte, sodalem:</l>
             
               <l n="5.967.8"> Luxurians foetu praecoce sordet Amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>968. [962.] Aliud.</head>
               <l n="5.968.1">Congressu in primo nullum non Quintus amice</l>
             
               <l n="5.968.2"> Excipit atque sibi carum ait eximie.</l>
             
               <l n="5.968.3">Quid tum? Quae totam se primo effudit in ortu,</l>
             
               <l n="5.968.4"> Confestim languens marcet amicitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>969. [963.] In Varum multiloquum.</head>
               <l n="5.969.1">Ut verum ostendas, brevis est via, rectaque, Vare.</l>
             
               <l n="5.969.2">
                  <emph>Est</emph>, <emph>non est</emph>, totam rem tibi conficiet.</l>
             
               <l n="5.969.3">Ut falsum obtrudas, flexu est opus, omnia multo</l>
             
               <l n="5.969.4"> Verborum et longo dicere circuitu.</l>
             
               <l n="5.969.5">Hic tibi, quod doleo, placuit mos, Vare, juvat me,</l>
             
               <l n="5.969.6"> Atque erit, ut semper vox juvet illa brevis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>970. [964.]
              <note place="foot" n="198">(pon. inter moralia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             In ultores.</head>
               <l n="5.970.1">Haud magnum ulcisci, magnum est ignoscere. Qua vis</l>
             
               <l n="5.970.2"> Urget, prona via est; ardua, qua ratio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>971. [965.]
              <note place="foot" n="199">In homines recentiores veterum disciplinas
                  negligentes.<emph> Krša</emph>
                  </note>
             Scit non nota atavis, nescit sed nota minorum</head>
               <l n="5.971.1"> aetas, nec didicit plura, puto, ast alia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>972. [966.] Ad Tullam cum divite quodam amicitiam exercentem.</head>
               <l n="5.972.1">Ductandam diti quae te das pauper amico,</l>
             
               <l n="5.972.2"> Tulla, reor, sancti foedera conjugii,</l>
             
               <l n="5.972.3">Ingenuum et servas constanti mente pudorem,</l>
             
               <l n="5.972.4"> Sed famam certe negligis ipsa tuam.</l>
             
               <l n="5.972.5">Quippe etenim pauper, quam dives ductat amicus,</l>
             
               <l n="5.972.6"> Haud credi, vulgo judice, casta solet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>973. [967.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.973.1">Quae famam haud curat mulier, vel fervet amore,</l>
             
               <l n="5.973.2"> Vel foeda in praeceps fertur avaritia.</l>
             
               <l n="5.973.3">Quam Varus ductat, quo vult, dic, pulchra Lycori,</l>
             
               <l n="5.973.4"> Utram ob rem famam prodigis ipsa tuam?</l>
             
               <l n="5.973.5">Non sic de nihilo praebes risumque, jocumque,</l>
             
               <l n="5.973.6"> Nec gratis omni fabula fis populo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>974. [968.]
              <note place="foot" n="200">(vide n. 970) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Ad Postumum de mutabili ejus ingenio.
              <note place="foot" n="201">Ad Postumum de mutabili ejus ingenio et iracundia.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.974.1">Quod semel abruptum furiis agitatus iniquis</l>
             
               <l n="5.974.2"> Liquisti fugiens, Postume, conjugium,</l>
             
               <l n="5.974.3">Rursus adis. Cessit saevus furor et tibi nupta,</l>
             
               <l n="5.974.4"> Quae male displicuit, rursus, ut ante, placet.</l>
             
               <l n="5.974.5">Heu miseram! Rursus quae flebit nempe relicta,</l>
             
               <l n="5.974.6"> Ibit et in patriam spreta puella domum.</l>
             
               <l n="5.974.7">Non es, qui possis longo illam tempore ferre,</l>
             
               <l n="5.974.8"> Ipsum qui nec te, Postume, ferre potes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>975. [969.] In Quintum hominem maledicum.</head>
               <l n="5.975.1">Dic quae vis, modo vera tamen. Ne dicere veri</l>
             
               <l n="5.975.2"> Quidquam in me possis, Quinte, cavere licet.</l>
             
               <l n="5.975.3">Ne, tibi quae fingis, dicas, ne somnia narres,</l>
             
               <l n="5.975.4"> Quidquid agam, misero non licet effugere.</l>
             
               <l n="5.975.5">Hoc tamen est unum, quod laetor, somnia narras</l>
             
               <l n="5.975.6"> Dum tua, dum fingis quae tibi collibuit;</l>
             
               <l n="5.975.7">Si quid peccaro, narranti jam tibi tandem,</l>
             
               <l n="5.975.8"> Vera licet narres, non erit ulla fides.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>976. [970.] Monet Postumum, ne uxorem ducat.</head>
               <l n="5.976.1">Saevus et indomitus, rapidoque ardentior igne,</l>
             
               <l n="5.976.2"> Parce, precor, miti, Postume, conjugio.</l>
             
               <l n="5.976.3">Stulte, jugo tauri supponis colla furentis,</l>
             
               <l n="5.976.4"> Continuo abruptum quod ferus excutiat;</l>
             
               <l n="5.976.5">Mugitu horrendo et fugiens per confraga se se</l>
             
               <l n="5.976.6"> In nemus et montes abdat in aerios.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>977. [971.] Ad Gelliam. De Gargilio.</head>
               <l n="5.977.1">Dives Gargilius, sibi quam delegit, amicam</l>
             
               <l n="5.977.2"> Addici penitus sub sua jura petit.</l>
             
               <l n="5.977.3">Quamque vocat dominam, sibi vult servire timentem</l>
             
               <l n="5.977.4"> Uni, multo emptum munere mancipium.</l>
             
               <l n="5.977.5">Talem docta potes tu, Gellia, ferre, patique?</l>
             
               <l n="5.977.6"> Libertas auro est nec tibi cara magis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>978. [972.] In rigidum, morosumque officiorum exactorem.</head>
               <l n="5.978.1">Expendis nimia mea factaque, dictaque cura,</l>
             
               <l n="5.978.2"> Morosusque omnes exigis ad numeros.</l>
             
               <l n="5.978.3">Et carum culpas irata mente sodalem,</l>
             
               <l n="5.978.4"> Tantillum si quid negligit officii.</l>
             
               <l n="5.978.5">"Hoc male", ais, "factum"; "non belle hoc"; "non decet hoc te";</l>
             
               <l n="5.978.6"> "Hoc potuit melius confieri", "hoc citius".</l>
             
               <l n="5.978.7">Heu! Quis culpari toties, totiesque doceri</l>
             
               <l n="5.978.8"> Tam lento patiens jam ferat ingenio?</l>
             
               <l n="5.978.9">Sed ferat ut quivis; me pol gravat ac necat istud</l>
             
               <l n="5.978.10"> Suavis amicitiae triste magisterium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>979. [973.] In Albinum libidinosum fratremque <gap/> fratricidam.
              <note place="foot" n="202">De fratricida.<emph> Krša </emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.979.1">Quam ruat horrendum furiis agitata libido,</l>
             
               <l n="5.979.2"> Albine infelix, morte tua didici;</l>
             
               <l n="5.979.3">Quem, flamma gliscente, ausum te opponere, frater</l>
             
               <l n="5.979.4"> Fraternum et nomen (proh scelus!) et patrios</l>
             
               <l n="5.979.5">Oblitus manes, maternam et barbarus umbram,</l>
             
               <l n="5.979.6"> Confoditque, manu dissecuitque sua.</l>
             
               <l n="5.979.7">Triste leo, tygrisque, ursusque, at tristius, egit</l>
             
               <l n="5.979.8"> Quum coecum in rabiem saevus amor, juvenis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>980. [974.] Senex, puerilia loquens puer est.
              <note place="foot" n="203">Senem puerilia loquentem puerum jure vocari.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.980.1">Quod dixi puerum, miraris, Lyda, senectae</l>
             
               <l n="5.980.2"> Maturus finem qui prope contigerit.</l>
             
               <l n="5.980.3">Non oculis, auri credo: puerilia fantem,</l>
             
               <l n="5.980.4"> Quamvis rugosa fronte, voco puerum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>981. [975.] Pauperi fortunam vendenti responsum.</head>
               <l n="5.981.1">Vendere fortunam se se clamabat Agyrtes,</l>
             
               <l n="5.981.2"> Vendebat sortes dum fatuas populo.</l>
             
               <l n="5.981.3">Cui puer e trivio: fortunam, dixit, inepte,</l>
             
               <l n="5.981.4"> Audes tam lacero vendere palliolo?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>982. [976.] De Quinto anum colente.</head>
               <l n="5.982.1">Quinte, colis vetulam; non miror, quin prope laudo:</l>
             
               <l n="5.982.2"> Ut sit anus, Phyllis nam, quod ametur, habet.</l>
             
               <l n="5.982.3">Omnia si desint, forma fugiente, recessit,</l>
             
               <l n="5.982.4"> Inflabat pulchram qui prius, ille tumor.</l>
             
               <l n="5.982.5">Commodus et si quid facias, dicasve benigne.</l>
             
               <l n="5.982.6"> Id tibi, non meritis imputat omne suis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>983. [977.]</head>
               <l n="5.983.1">Foemineum spernuntque genus, spretumque sequuntur</l>
             
               <l n="5.983.2"> (Spernunt mendaci nam tenus ore) viri.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>984. [978.] "Non illam, culpet sed se, quem foemina perdit".</head>
               <l n="5.984.1">Et bonus est cuivis, uti bene si sciat, ignis,</l>
             
               <l n="5.984.2"> Et malus est, uti ni sciat ipse bene.</l>
             
               <l n="5.984.3">Sic mulier magnoque eadem sapientibus usu,</l>
             
               <l n="5.984.4"> Esse gravi fatuis et solet exitio.</l>
             
               <l n="5.984.5">Foemina culpetur frustra: quem foemina perdit,</l>
             
               <l n="5.984.6"> Stultitiae id vecors imputet ipse suae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>985. [979.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.985.1">Si nihili est mulier, qui se vir subjicit illi</l>
             
               <l n="5.985.2"> Sponte sua, quinam est? Nonne magis nihili?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>986. [980.] "Uxorem immodicus ne serva, ne mala fiat".</head>
               <l n="5.986.1">Uxorem immodica serva ne, Postume, cura,</l>
             
               <l n="5.986.2"> Iratam perdat ne tua cura tibi.</l>
             
               <l n="5.986.3">Crede, virum fallet, praecludi sentiat omnem</l>
             
               <l n="5.986.4"> Quae sibi, qua possit fallere vafra, viam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>987. [981.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.987.1">Uxorem immodicus ne serva, ne mala fiat</l>
             
               <l n="5.987.2"> Quae bona; ne fiat, quae mala, deterior.</l>
             
               <l n="5.987.3">Laesa dolet; laudique putat, sese usque tuentem</l>
             
               <l n="5.987.4"> Centum oculis Argum fallere si qua potest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>988. [982.] "Meroen non immerito a viro suo servari".</head>
               <l n="5.988.1">Servari Meroe magis est pol digna marito,</l>
             
               <l n="5.988.2"> Servari sese quo dolet illa magis.</l>
             
               <l n="5.988.3">Teste pudicitia gaudet quaecumque pudica est,</l>
             
               <l n="5.988.4"> Et servata suum servat et ipsa virum...</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>989. [983.] De Lyco zelotypo, ideoque misero.</head>
               <l n="5.989.1">Zelotypus nimio miserum se perdit amore;</l>
             
               <l n="5.989.2"> Nullus et est, solus quod studet esse, Lycus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>990. [984.] In Ponticum amicitias utilitate metientem.</head>
               <l n="5.990.1">Quo tibi quisque usu sit, quaeris, Pontice; amicum</l>
             
               <l n="5.990.2"> Atque vocas, quisquis commoda multa tulit.</l>
             
               <l n="5.990.3">Sic et equum dices, qui te bene portat, amicum,</l>
             
               <l n="5.990.4"> Et validum, vertit qui tibi rura, bovem.</l>
             
               <l n="5.990.5">Servitio nil et vili distabit honestum.</l>
             
               <l n="5.990.6"> (Proh, divi!) sanctae foedus amicitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>991. [985.] In remedia medicinae et medicos.</head>
               <l n="5.991.1">Nil non expertus remedi languescis, amice,</l>
             
               <l n="5.991.2"> Totque inter medicos scilicet aeger agis.</l>
             
               <l n="5.991.3">Crede mihi, hoc solum superest; contemne quod usquam</l>
             
               <l n="5.991.4"> Est remedi atque omnes pelle procul medicos.</l>
             
               <l n="5.991.5">Vis nulla est morbi, medicis tot, totque medelis,</l>
             
               <l n="5.991.6"> Quae neglecta homini plus nocuisse queat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>992. [986.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.992.1">Ignotus medicis novi me, Pontice; saepe</l>
             
               <l n="5.992.2"> Hoc mihi ego medeor, quod nequeant medici.</l>
             
               <l n="5.992.3">Id male si cedet, tulero mihi scilicet ipse,</l>
             
               <l n="5.992.4"> Innumeri innumeris quod tulerunt medici.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>993. [987.] Si fucum arceas, saepe servi dominis suis meliores.
              <note place="foot" n="204">Servos quandoque esse dominis meliores.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.993.1">Fucum arce ac phaleras circum omnes detrahe: multos</l>
             
               <l n="5.993.2"> Saepe suis servos anteferes dominis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>994. [988.] In fortunam.</head>
               <l n="5.994.1">Tu mollis rebus laetare, o Phylli, secundis;</l>
             
               <l n="5.994.2"> Adversis aegro pectore versa geme.</l>
             
               <l n="5.994.3">Durus perpetuum vitae servare tenorem</l>
             
               <l n="5.994.4"> Fortunae medio in turbine cogor ego.</l>
             
               <l n="5.994.5">Instabili servire Deae pudet hercle, pigetque:</l>
             
               <l n="5.994.6"> Foemina
              <note place="foot" n="205">Foemina pro foeminea. "Inter quos Danai foemina turba
                senis." Propert. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             turba illi serviat, illa viris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>995. [989.] In medicum sine fine consultis Aulum vexantem.</head>
               <l n="5.995.1">Huic calor, huic nimium frigus nocet, Aule. Requiris</l>
             
               <l n="5.995.2"> Et tibi quid nimium, judice me, noceat?</l>
             
               <l n="5.995.3">Dicam equidem. Iste tuus, qui te sine fine modoque</l>
             
               <l n="5.995.4"> Consultis vexat perpetuis, medicus;</l>
             
               <l n="5.995.5">Quo nolo prorsus careas (vis parva veneni</l>
             
               <l n="5.995.6"> Haud nocet); utaris, nolo sed, immodice.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>996. [990.] [  43] In molestum elinguem.</head>
               <l n="5.996.1">Fis mecum elinguis; nec miror, Quinte. Molesto</l>
             
               <l n="5.996.2"> Si quando assedi, mi quoque lingua perit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>997. [991.] In Ponticum immani corde cognatos suos spernentem.</head>
               <l n="5.997.1">Quae te istaec vecors duxit sapientia, fratres</l>
             
               <l n="5.997.2"> Et docet immani spernere corde tuos?</l>
             
               <l n="5.997.3">Nempe Deo ut totum se det, quicumque propinquos</l>
             
               <l n="5.997.4"> Deserit, admiror, Pontice, magnanimum.</l>
             
               <l n="5.997.5">At quicumque uni servit sibi, qui sua tantum,</l>
             
               <l n="5.997.6"> Cognatos temnens, commoda persequitur,</l>
             
               <l n="5.997.7">Odi ac detestor saevum, dignumque, relictis</l>
             
               <l n="5.997.8"> Inter solivagas urbibus ire feras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>998. [992.] Equus in dominum suum.</head>
               <l n="5.998.1">Fortis equus jaceo viridi sub cespite, dives</l>
             
               <l n="5.998.2"> Cujus in interitu multa gemit
              <note place="foot" n="206">gemit] <bibl>Krša</bibl> : gemens
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             dominus.</l>
             
               <l n="5.998.3">Ille meas sed enim ob dotes haud plorat, at unum,</l>
             
               <l n="5.998.4"> Quo mihi successor quaeritur, ob pretium.</l>
             
               <l n="5.998.5">Quod ne iterum perdat, metuat ni opprobria famae,</l>
             
               <l n="5.998.6"> Currum execratus jam velit ire pedes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>999. [993.] Qui picem tractat, manus inquinat.
              <note place="foot" n="207">Qui picem tractat, manus inquinare debere.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.999.1">Semper habet multos circum se Gellia moechos,</l>
             
               <l n="5.999.2"> Cuilibet et credi posse pudica putat?</l>
             
               <l n="5.999.3">Usque picem si quis tractat (verbum est vetus), illi</l>
             
               <l n="5.999.4"> Pix tandem puras inquinat atra manus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1000. [994.] In Galliam. Populus lege solutus belluae <gap/>
                  <note place="foot" n="208">Populum lege solutum belluae similem esse.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1000.1">Philosophi regnant, nec fis, o Gallia, felix,</l>
             
               <l n="5.1000.2"> Regnant nam solo nomine philosophi,</l>
             
               <l n="5.1000.3">Quos fugit expertes veri omnis, lege solutus</l>
             
               <l n="5.1000.4"> Quam mala, quamque nocens bellua sit populus!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1001 [995.] In ingratum.</head>
               <l n="5.1001.1">Quod mihi pro meritis nil reddis, Quinte, molestum est,</l>
             
               <l n="5.1001.2"> Sed mage quod nec scis, quae bene promerui.</l>
             
               <l n="5.1001.3">Ingrato fecisse piget, quae plurima feci,</l>
             
               <l n="5.1001.4"> Non homini, ast orbo sensibus, heu, lapidi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1002. [996.] In quemdam Romam spernentem.</head>
               <l n="5.1002.1">Lustratam spernis Romam. Nil miror, at opto,</l>
             
               <l n="5.1002.2"> Dii tibi judicium, Dii tibi dent oculos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1003. [997.] In Phyllidem, quae nil prior eloquitur et omnia respondet.</head>
               <l n="5.1003.1">Nil prior eloqueris, respondes omnia, Phylli.</l>
             
               <l n="5.1003.2"> Nil opus est aliud. Phylli, tacere jubes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1004. [998.] In Aulum genas minio pingentem.</head>
               <l n="5.1004.1">Virne genas minio pingis, fucatus et ore</l>
             
               <l n="5.1004.2"> Purpureo in sacris cerneris, Aule, choris?</l>
             
               <l n="5.1004.3">Nec te rideri sentis? Nec multa, popellus,</l>
             
               <l n="5.1004.4"> Audis, quae denso murmure dicta jacit?</l>
             
               <l n="5.1004.5">Crede, oculos nimium laedis, mentesque tuentum,</l>
             
               <l n="5.1004.6"> Crede, levis merito diceris et fatuus.</l>
             
               <l n="5.1004.7">Crede, nigra inficias tibi si fuligine vultum,</l>
             
               <l n="5.1004.8"> Omnibus haud possis displicuisse magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1005. [999.] In Lycorim ornatibus immodicis se deturpantem.</head>
               <l n="5.1005.1">Ornatusque tuos laudo, comptusque, Lycori,</l>
             
               <l n="5.1005.2"> Ista, quibus minui forma leposque solet.</l>
             
               <l n="5.1005.3">Has inter phaleras uris minus hercule, quam si</l>
             
               <l n="5.1005.4"> Nativam objicias luminibus faciem.</l>
             
               <l n="5.1005.5">Perge agedum: fors efficies cura atque labore,</l>
             
               <l n="5.1005.6"> Jam pulchra ut facies denique displiceat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1006. [1000.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1006.1">Pulchrior ante alias omnes vult esse Lycoris.</l>
             
               <l n="5.1006.2"> Hoc aliis, hoc fit se quoque pulchra minus.</l>
             
               <l n="5.1006.3">Cultibus et modicis olim formosa, videtur</l>
             
               <l n="5.1006.4"> Jam prope deformis cultibus immodicis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1007. [1001.] In ingratum.</head>
               <l n="5.1007.1">Cur tibi displiceam, quaesivi, Cinna; repertum</l>
             
               <l n="5.1007.2"> Hoc tandem est, nimium quod bene promerui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1008. [1002.] Aliud.</head>
               <l n="5.1008.1">Tentavi saepe huc veniens tibi, Cinna, placere,</l>
             
               <l n="5.1008.2"> Si possem, placui nec tibi, Cinna, tamen.</l>
             
               <l n="5.1008.3">Restat, ut hinc abiens placeam. Mihi culte labore</l>
             
               <l n="5.1008.4"> Nequidquam longo, Cinna superbe, vale.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1009. [1003.] In Gelliam comitum turba stipatam.</head>
               <l n="5.1009.1">Seminecem, tabo enectam, non corpore pulchro,</l>
             
               <l n="5.1009.2"> Non raris animi dotibus eximiam</l>
             
               <l n="5.1009.3">Turba frequens comitum te stipat, Gellia, servit</l>
             
               <l n="5.1009.4"> Nec tamen illa tibi, sed magis ipsa sibi.</l>
             
               <l n="5.1009.5">Deme, abs te sperant quae commoda quisque, relictae,</l>
             
               <l n="5.1009.6"> Mirabor, de tot si comes unus erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1010. [1004.] In Galliam.</head>
               <l n="5.1010.1">Gallia, dic, quae mens tam coeca ac devia pessum</l>
             
               <l n="5.1010.2"> Dat miseram, omni omnem perdit et exitio?</l>
             
               <l n="5.1010.3">Templa jacent, versae leges, moresque soluti,</l>
             
               <l n="5.1010.4"> Libertas nomen, res grave servitium:</l>
             
               <l n="5.1010.5">Nusquam rex, uno multi pro rege tyranni,</l>
             
               <l n="5.1010.6"> Quorum certa infert jam tibi fata furor.</l>
             
               <l n="5.1010.7">Tu plaudis tamen ipsa tibi et confossa cruentum</l>
             
               <l n="5.1010.8"> Lethali pectus vulnere vulnus amas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1011. [1005.] Aliud.</head>
               <l n="5.1011.1">Gallia, quis miseram nunc te regit? Effera turba,</l>
             
               <l n="5.1011.2"> Ipsa suo arcessit quae capiti exitium,</l>
             
               <l n="5.1011.3">Quae furiis incensa ruit, seque ipsa barathrum</l>
             
               <l n="5.1011.4"> Demens atque ignes injicit in medios,</l>
             
               <l n="5.1011.5">Caedibus et caedes addit, gaudetque cruento,</l>
             
               <l n="5.1011.6"> Versa omni foede lege, latrocinio.</l>
             
               <l n="5.1011.7">Non satius regesque pati, regumque ministros,</l>
             
               <l n="5.1011.8"> Arbitrio quam sic velle perire suo?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1012. [1006.] Aliud.</head>
               <l n="5.1012.1">Infelix quo mersa malo es nunc Gallia! Servit</l>
             
               <l n="5.1012.2"> Rex tuus et servit pars populi melior,</l>
             
               <l n="5.1012.3">Vulgus ovat, saevitque animis atque omnia miscet</l>
             
               <l n="5.1012.4"> Nactum vesanos ad scelus omne duces.</l>
             
               <l n="5.1012.5">Cuncta jacent late ingenti prostrata ruina,</l>
             
               <l n="5.1012.6"> Ullus nec finis, nec modus exitio est.</l>
             
               <l n="5.1012.7">Haec sperata olim libertas? Haeccine pejor</l>
             
               <l n="5.1012.8"> Omni, o libertas pessima, servitio?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1013. [1007.] Aliud.</head>
               <l n="5.1013.1">Quid lapsi faciant mores, quid froena recusans</l>
             
               <l n="5.1013.2"> Coelestis sophiae libera mens hominum,</l>
             
               <l n="5.1013.3">Triste tua exemplum praebes, o Gallia, clade,</l>
             
               <l n="5.1013.4"> Dira furens saevis saevior Odrysiis.</l>
             
               <l n="5.1013.5">Necdum etiam sentis, heu, necdum sentis, origo,</l>
             
               <l n="5.1013.6"> Unde tui exorsum coeperit exitii?</l>
             
               <l n="5.1013.7">Sancta Dei lex una potis, potis una mederi est</l>
             
               <l n="5.1013.8"> Sancta tuae cladi, Gallia, relligio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1014. [1008.] In Antigenem dementi amore Gallam prosequentem.</head>
               <l n="5.1014.1">Quod Gallam colis et multa virtute puellam</l>
             
               <l n="5.1014.2"> Captus amas, mirum nil facis, Antigene.</l>
             
               <l n="5.1014.3">Hoc mirum est, veniaque caret, quod totus in una</l>
             
               <l n="5.1014.4"> Galla nec nostri nec memor ipse tui es.</l>
             
               <l n="5.1014.5">Negligis officium, nec vitae munia obire</l>
             
               <l n="5.1014.6"> Sueta potes, demens et sine more furis.</l>
             
               <l n="5.1014.7">Crede mihi, tanti non ulla est foemina, sanae</l>
             
               <l n="5.1014.8"> Jactura mentis quae bene possit emi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1015. [1009.] In Lucillam se monstruose exornantem.</head>
               <l n="5.1015.1">Sic te more novo exornas, Lucilla, placebas</l>
             
               <l n="5.1015.2"> Quae prius, ut nulli jam placeas hominum.</l>
             
               <l n="5.1015.3">Ante Venus visa es, nunc torva videre Megaera,</l>
             
               <l n="5.1015.4"> Cui caput est densis anguibus implicitum.</l>
             
               <l n="5.1015.5">Structa ingens faciem turris coma surgit in altae,</l>
             
               <l n="5.1015.6"> Et pluma et velo multiplici obtegitur.</l>
             
               <l n="5.1015.7">Mole sub ingenti est perparvum os perque pusillum,</l>
             
               <l n="5.1015.8"> Idque suo jam non dixeris esse loco,</l>
             
               <l n="5.1015.9">Quippe etenim in medio est ac tantum a vertice summo,</l>
             
               <l n="5.1015.10"> Quantum imis distat monstrifice a pedibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1016. [1010.] In Quintum dicentem: nil moveri dictis popelli, dum ipse sibi placeat.</head>
               <l n="5.1016.1">Nil moveor, dicis, mea facta aut dicta popellus</l>
             
               <l n="5.1016.2"> Carpit ubi, soli dum placeam ipse mihi
              <note place="foot" n="209">mihi] <bibl>Krša</bibl> : sibi <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            .</l>
             
               <l n="5.1016.3">Quid? qui te carpit, quem dicis, Quinte, popellum,</l>
             
               <l n="5.1016.4"> Nescis, esse omnem Romulidum populum?</l>
             
               <l n="5.1016.5">Millia multa cata praestantum mente virorum,</l>
             
               <l n="5.1016.6"> Suetaque res acri expendere judicio?</l>
             
               <l n="5.1016.7">Huic qui displiceas populo tam sordidus, ipsi,</l>
             
               <l n="5.1016.8"> Non prorsum insanis, quum tibi, Quinte, places?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1017. [1011.] Nobilitas sine cultu ingenuo nomen inane.
              <note place="foot" n="210">Nobilitatem sine cultu ingenuo nomen inane esse.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="5.1017.1">Servilem in morem nil non facit Eucritus, orta </l>
             
               <l n="5.1017.2"> Heroum claro a sanguine progenies,</l>
             
               <l n="5.1017.3">Et docet, ingenuo sine cultu quam sit inanis,</l>
             
               <l n="5.1017.4"> Quam solum nomen re sine nobilitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1018. [1012.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1018.1">Nil habet ingenuum, nil non servile, superba</l>
             
               <l n="5.1018.2"> Priscorum soboles, Glaucia, Romulidum,</l>
             
               <l n="5.1018.3">Tanto deterior, culpam quod sustinet omnem</l>
             
               <l n="5.1018.4"> Ipse, suis mire degener a proavis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1019. [1013.] In Lycorim vetulam literulas discentem.</head>
               <l n="5.1019.1">Coepit ubi sperni provecta aetate Lycoris,</l>
             
               <l n="5.1019.2"> Aggressa est varias discere literulas.</l>
             
               <l n="5.1019.3">Nec quidquam didicit, senio ni urgente, puellas</l>
             
               <l n="5.1019.4"> Necquicquam senii quaerere praesidia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1020. [1014.] In Gelliam nimis foedam.</head>
               <l n="5.1020.1">Te quoties vidi, videor mihi cernere cultu</l>
             
               <l n="5.1020.2"> Silenum toties, Gellia, foemineo.</l>
             
               <l n="5.1020.3">Audivi quoties, Polyphenum audire sub aethna</l>
             
               <l n="5.1020.4"> Mi videor bombos edere terrificos.</l>
             
               <l n="5.1020.5">Vis et adhuc cerni? Audiri vis, Gellia? Nec te</l>
             
               <l n="5.1020.6"> Auribus hinc nostris subtrahis atque oculis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1021. [1015.] <gap/> Hermogenem.
              <note place="foot" n="211">Ad Tullam de Hermogene.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1021.1">Quanti ego te faciam, quam te delecter, ab uno</l>
             
               <l n="5.1021.2"> (Mitto alia) hoc certe noscere, Tulla, potes.</l>
             
               <l n="5.1021.3">Ante alios omnes, quotquot Sol vidit, ineptum,</l>
             
               <l n="5.1021.4"> A te ne abscedam, Tulla, fero, Hermogenem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1022. [1016.] In importunum quemdam, qui in via se vati vult addi comitem.
              <note place="foot" n="212">In importunum quemdam</note>
               </head>
               <l n="5.1022.1">Quanam iter? Occurrens rogitas me, Glaucia, semper.</l>
             
               <l n="5.1022.2"> Quavis, te pigeat qua simul ire, via.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1023. [1017.] Aliud.</head>
               <l n="5.1023.1">Quonam iter est, rogitas. Mecum, dic, ipse venire</l>
             
               <l n="5.1023.2"> Quo non vis; illuc est iter, Antigene.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1024. [1018.] In Aulum, qui nullo labore vellet habere divitias, quas parvo sibi
              congerit.
              <note place="foot" n="213">In Aulum, querentem, quod sibi sine labore non obveniant
                  divitiae.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1024.1">Fungitur exiguum munus, parvoque labore</l>
             
               <l n="5.1024.2"> Felix non parvas congerit Aulus opes.</l>
             
               <l n="5.1024.3">Attamen et parvus laedit labor et sibi nullo</l>
             
               <l n="5.1024.4"> Stultus opes tantas stare velit pretio.</l>
             
               <l n="5.1024.5">Ergo perpetuas iterat sine fine querelas,</l>
             
               <l n="5.1024.6"> Atque dolet vitae tristia fata suae.</l>
             
               <l n="5.1024.7">Non secus ac doleat si rusticus hoc, sibi fructus</l>
             
               <l n="5.1024.8"> Quod ferat eximios non, nisi cultus ager,</l>
             
               <l n="5.1024.9">Et fatuo revocet questu saecla aurea, foetus</l>
             
               <l n="5.1024.10"> Sponte sua tellus quum dabat omnigenos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1025. [1019.] "Nil tibi metuis? Multa tibi metuo."</head>
               <l n="5.1025.1">Postume, nil metuis: metuo tibi multa vel ipsum</l>
             
               <l n="5.1025.2"> Hoc propter, tibi quod, Postume, nil metuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1026. [1020.] In Cinnam, ob res pusillas a Romanis plausum quaerentem.</head>
               <l n="5.1026.1">Foedas magnanimi sordes odere Quirites;</l>
             
               <l n="5.1026.2"> Parvaque res urbem nulla juvat dominam:</l>
             
               <l n="5.1026.3">Quare dum plausum rebus tibi, Cinna, pusillis</l>
             
               <l n="5.1026.4"> Quaeris, pro plausu sibila multa feres;</l>
             
               <l n="5.1026.5">Sibila, mutari nullo quae non velit auro</l>
             
               <l n="5.1026.6"> Quidquam Romani quisquis habet decoris, </l>
             
               <l n="5.1026.7">Nec veterum tantum seriem percenset avorum,</l>
             
               <l n="5.1026.8"> Sed veteres animo reddere curat avos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1027. [1021.] In malum patrocinatorem.</head>
               <l n="5.1027.1">Purgasti nuper quemdam, Fabiane: nocentem</l>
             
               <l n="5.1027.2"> Rebar, te audito, nunc reor esse magis.</l>
             
               <l n="5.1027.3">Credideram venia dignum, nunc, si modo vera</l>
             
               <l n="5.1027.4"> Narras, nec veniae jam video esse locum.</l>
             
               <l n="5.1027.5">Crede mihi, posthac ne quem defende; reserva</l>
             
               <l n="5.1027.6"> Hostibus aut solis tale patrocinium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1028. [1022.] In Cinnamum, nil vulgi sibila curare dicentem.</head>
               <l n="5.1028.1">Sibila nil vulgi curo, inquis; dic mage vere,</l>
             
               <l n="5.1028.2"> Romulei curo sibila nil populi;</l>
             
               <l n="5.1028.3">Namque tuas sordes qui non exsibilet, omni,</l>
             
               <l n="5.1028.4"> Si nescis, nemo est, Romuleo in populo.</l>
             
               <l n="5.1028.5">Quem si quis populum contemnit, non ego fastum</l>
             
               <l n="5.1028.6"> Miror, sed fatuam, Cinname, stultitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1029. [1023.] In Quintum, nimium stulte sibi ipsi placentem.</head>
               <l n="5.1029.1">Visere quod vetulam juvenis, foedamque venustus</l>
             
               <l n="5.1029.2"> Gaudes, Quinte, equidem cur id agas video.</l>
             
               <l n="5.1029.3">Nempe times, melior si qua est, tibi scilicet illa</l>
             
               <l n="5.1029.4"> Multo, quam tu illi, ne sit amabilior.</l>
             
               <l n="5.1029.5">Mirari nec enim vis quemquam, mirus at ipse</l>
             
               <l n="5.1029.6"> Esse aliis. Tuus hoc fonte amor exoritur.</l>
             
               <l n="5.1029.7">Nec placet ista tibi, quam juras hercle placere,</l>
             
               <l n="5.1029.8"> Sed stulte nimium tu tibi, Quinte, places.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1030. [1024.] In Glauciam sibi omnia deberi credentem.</head>
               <l n="5.1030.1">Nil non deberi credit sibi Glaucia; quidquid</l>
             
               <l n="5.1030.2"> Et bene fit, meritis arrogat omne suis.</l>
             
               <l n="5.1030.3">Ergo illi stultus faciat bene, qui bene facta</l>
             
               <l n="5.1030.4"> In ventum et rapidam spargere gaudet aquam.</l>
             
               <l n="5.1030.5">Quaero alium ipse mihi, qui, si quid largiar, ultro,</l>
             
               <l n="5.1030.6"> Partem aliquam meritis imputet inde meis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1031. [1025.] Cur Gellia superba potius, quam simplex sit.
              <note place="foot" n="214">Cur Gellia superba potius, quam simplex dici debeat.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1031.1">Quo cultu, quo vult comptu fert Gellia se se,</l>
             
               <l n="5.1031.2"> Quaeque domi, plateis haec facit in mediis.</l>
             
               <l n="5.1031.3">Ergo audit simplex: malim dixisse superbam,</l>
             
               <l n="5.1031.4"> Quae se urbis civem non putet, at dominam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1032. [1026.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1032.1">It quo vult medias incompta illota per urbes,</l>
             
               <l n="5.1032.2"> Ancillam cultu qui deceat, Beroe.</l>
             
               <l n="5.1032.3">Foemina nec dubitat princeps intrare popinas,</l>
             
               <l n="5.1032.4"> Et solet in celebri mejere saepe via.</l>
             
               <l n="5.1032.5">Simpliciter vivit, dicis; dic verius, Aule:</l>
             
               <l n="5.1032.6"> Nullum non spernit simpliciter Beroe.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1033. [1027.] Ad Gelliam. "Artes dum versas, detegis ipsa tuas".</head>
               <l n="5.1033.1">Fallere vis, quemquam nec fallis, Gellia et artes</l>
             
               <l n="5.1033.2"> Dum versas mire, detegis ipsa tuas.</l>
             
               <l n="5.1033.3">Hinc odio simul et contemptu es; prava voluntas</l>
             
               <l n="5.1033.4"> Cui praesto est, solers defit at ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1034. [1028.] Aliud.</head>
               <l n="5.1034.1">Contemptu atque odio digna est, quod nectere fraudes</l>
             
               <l n="5.1034.2"> Nec potis est Phyllis, nectit et usque tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1035. [1029.] "Non dicam ingenue quod tibi displiceat".</head>
               <l n="5.1035.1">Dic, ais, ingenue quae pecco: dicere possum,</l>
             
               <l n="5.1035.2"> Quando, Cinna, rogas, id tibi ego ingenue.</l>
             
               <l n="5.1035.3">Sed ferus atque irae impatiens et laudis amator</l>
             
               <l n="5.1035.4"> Tu me audire, scio, non potes ingenue.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1036. [1030.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1036.1">Ingenue de me quod sentis, dic, ais, Aule;</l>
             
               <l n="5.1036.2"> Aule, ego non dicam, quod tibi displiceat.</l>
             
               <l n="5.1036.3">Fallor, an hoc ipsum, videor quod dicere probri</l>
             
               <l n="5.1036.4"> Posse aliquid, mire jam tibi displicuit?</l>
             
               <l n="5.1036.5">Jam rudis ac saevus videor tibi; laedere amicum</l>
             
               <l n="5.1036.6"> Jam credor dicto non satis ingenuo.</l>
             
               <l n="5.1036.7">Ingenue quid si promam sensa intima? Rerum</l>
             
               <l n="5.1036.8"> Quid si, quae peccas, plurima protulero?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1037. [1031.] In Gelliam fatuam et loquacem.</head>
               <l n="5.1037.1">Obriguit cervix: mallem tibi lingua rigeret,</l>
             
               <l n="5.1037.2"> Guttur et ingratae, Gellia, vocis iter.</l>
             
               <l n="5.1037.3">Hanc certe partem plecti decet, hanc gravis Eurus,</l>
             
               <l n="5.1037.4"> Hanc saevus pessum si dederit Boreas,</l>
             
               <l n="5.1037.5">Vix erit, ut prorsus corrupta et perdita, dignum</l>
             
               <l n="5.1037.6"> Persolvat nostris supplicium auriculis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1038. [1032.] In Cinnam hominem malum.</head>
               <l n="5.1038.1">Canitiem nigro mutavit Cinna capillo,</l>
             
               <l n="5.1038.2"> Nempe foret vitae ne coma dissimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1039. [1033.] Cur Varus, etsi merito magni non habeat.
              <note place="foot" n="215">Cur Varus magni non habeatur.</note>
               </head>
               <l n="5.1039.1">Jure suo possit permagni Varus haberi;</l>
             
               <l n="5.1039.2"> Ipse suum ni jus exigat immodice.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1040. [1034.] In Albinum plurima extra rem scribentem.</head>
               <l n="5.1040.1">De Calvo in titulo scripturum, Albine, professus,</l>
             
               <l n="5.1040.2"> Plurima cur de te garrulus eloqueris?</l>
             
               <l n="5.1040.3">Curnam alios addis tam multos? Parvula, quaeso,</l>
             
               <l n="5.1040.4"> Res agitur tanto cur tibi circuitu?</l>
             
               <l n="5.1040.5">De re quod proteras pagellam implere pusillam</l>
             
               <l n="5.1040.6"> Extra rem librum quod potes efficere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1041. [1035.] De Deliae et Gelliae frustra <gap/>
                  <note place="foot" n="216">De Deliae et Gelliae frustraneo comptu.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1041.1">Usque comunt sese: fit nullo at Delia cultu</l>
             
               <l n="5.1041.2"> Pulchra magis, nullo Gellia foeda minus.</l>
             
               <l n="5.1041.3">Nec pote nativam nempe illa intendere lucem,</l>
             
               <l n="5.1041.4"> Nec pote nativas disjicere haec tenebras.</l>
             
               <l n="5.1041.5">Frustra sunt ambae: studet altera, quod jam habet ultro,</l>
             
               <l n="5.1041.6"> Altera quod nec habet, quod nec habere potest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1042. [1036.] In jactantem magnorum amicitias.</head>
               <l n="5.1042.1">Jactat amicitias magnorum Cinna; pusillus</l>
             
               <l n="5.1042.2"> Nec sentit, quam sit laudis et ipse suae</l>
             
               <l n="5.1042.3">Indigus, involvens alieno lumine sese,</l>
             
               <l n="5.1042.4"> Magnorum quisquis jactat amicitias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1043. [1037.] In jactantem suos amores.</head>
               <l n="5.1043.1">Iste, tibi miros narrat qui semper amores,</l>
             
               <l n="5.1043.2"> Se se unum, non te, Gellia, semper amat.</l>
             
               <l n="5.1043.3">Te, quod ait, virtute tua si captus amaret,</l>
             
               <l n="5.1043.4"> Non sibi morigeram vellet, at esse probam:</l>
             
               <l n="5.1043.5">Nec demi cuperet, quo dempto, jure vel illi</l>
             
               <l n="5.1043.6"> Incipias ipsi vilior esse, decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1044. [1038.] Cur aelia frustra comet et se et filiam.</head>
               <l n="5.1044.1">Nec te, nec gnatam comi est opus, aelia; comptu</l>
             
               <l n="5.1044.2"> Nil quod eget juvenis, nilque juvatur anus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1045. [1039.] In Postumum inepta narrantem.</head>
               <l n="5.1045.1">Perdit equos macies tibi. Postume, nos quoque perdet,</l>
             
               <l n="5.1045.2"> Istam dum narras jam decies maciem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1046. [1040.] In Thyrsidem domum suam nuptam ducentem.</head>
               <l n="5.1046.1">Thyrsis "Quam cupii, sum Phyllida", clamat, "adeptus,</l>
             
               <l n="5.1046.2"> Illa meam venit jam mihi nupta domum".</l>
             
               <l n="5.1046.3">Torvum subridet Nemesis, dea saeva; refuto</l>
             
               <l n="5.1046.4"> Has et ait, seris laetitias lacrymis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1047. [1041.] In Quintum continuo inepta dicentem.</head>
               <l n="5.1047.1">Toedet equis audire tuis an pabula desint,</l>
             
               <l n="5.1047.2"> An superent. Dic jam, Quinte, aliquid melius.</l>
             
               <l n="5.1047.3">Dic aliquid, pasci quo mens queat... Occinit, eheu,</l>
             
               <l n="5.1047.4"> Defessis rursus pabula, rursus equos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1048. [1042.] De Cinna, multa de se lepide narrante.</head>
               <l n="5.1048.1">A te quid factum quid dictum, Cinna, lepore</l>
             
               <l n="5.1048.2"> Quippe soles narrans dicere mirifico,</l>
             
               <l n="5.1048.3">Nil narrare alios de se vel paucula, de te</l>
             
               <l n="5.1048.4"> Nil ego te contra, Cinna, tacere velim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1049. [1043.] Cur Lycidas placet omnibus.
              <note place="foot" n="217">Cur Lycidas placeat omnibus.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1049.1">Aeque cur Lycidas placet omnibus? Hanc reor unam</l>
             
               <l n="5.1049.2"> Ob rem, quod dignum nil habet invidia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1050. [1044.] Ad Gelliam, "Compta nimis damno vult tamen illa suo".
              <note place="foot" n="218">In Gelliam, "Compta nimis damno quod velit esse suo".<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1050.1">Compta parum foeda est, nulli sed foeda videtur,</l>
             
               <l n="5.1050.2"> Gellia, multarum quod latet in numero.</l>
             
               <l n="5.1050.3">Coepit ubi comptus nimios, tum visa tuentes</l>
             
               <l n="5.1050.4"> Omni percellit foedior e numero.</l>
             
               <l n="5.1050.5">Compta parum tamen illa sibi male displicet; esse</l>
             
               <l n="5.1050.6"> Compta nimis damno vult tamen illa suo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1051. [1045.] In Quintillam numquam ridentem.</head>
               <l n="5.1051.1">Nil ridet Quintilla. Aliquod si corde sub alto</l>
             
               <l n="5.1051.2"> Vulnus habet, doleo, moesta quod est nimium:</l>
             
               <l n="5.1051.3">Sin cura intactum pectus gerit et tamen usquam</l>
             
               <l n="5.1051.4"> Haud ridet, doleo, stulta quod est nimium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1052. [1046.] Ad Quintum vati maledicentem.</head>
               <l n="5.1052.1">Te mihi seape, ajunt, maledicere. Parce, vereri,</l>
             
               <l n="5.1052.2"> Laesus ego referam ne tibi, Quinte, vicem.</l>
             
               <l n="5.1052.3">Nil opus ulcisci, quod nil nocet, at mihi laudem,</l>
             
               <l n="5.1052.4"> Ni mea me fallunt somnia, ferre solet;</l>
             
               <l n="5.1052.5">Cui pulchrum placuisse bonis, pulchrumque putatur,</l>
             
               <l n="5.1052.6"> Quos odi et fugio, displicuisse malis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1053. [1047.] Ad quemdam servantem Pholoen immeritam.</head>
               <l n="5.1053.1">Immeritam pergis Pholoen servare. Caveto,</l>
             
               <l n="5.1053.2"> Servari se se ne velit ex merito.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1054. [1048.]
              <note place="foot" n="219">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             In Gelliam. Non defit tempus, sed amor, visendi causa Quintum
              aegrotum.
              <note place="foot" n="220">Quare Gellia Quintum aegrotum minus invisat.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="5.1054.1">Aegrotat Quintus: defit tibi, Gellia, tempus,</l>
             
               <l n="5.1054.2"> Visum ut eas; rerum plurima praepediunt.</l>
             
               <l n="5.1054.3">Crede mihi, potius qui nil non expedit et quem</l>
             
               <l n="5.1054.4"> Deficiunt nunquam tempora, defit amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1055. [1049.] Unum senectutis bonum, inter alia, est vati noscere Gallam.
              <note place="foot" n="221">In Gallam.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1055.1">Objice mi longam, quantumvis, Galla, senectam.</l>
             
               <l n="5.1055.2"> Hoc mihi fert certe longa senecta boni,</l>
             
               <l n="5.1055.3">Quod nequeunt juvenes, videam ut, formosaque, flore et</l>
             
               <l n="5.1055.4"> In primo vernans, quam fatua et nihili es.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1056. [1050.] In Gelliam, credentem sibi laudi esse solam.
              <note place="foot" n="222">In Gelliam, credentem sibi laudi esse quod sola sit.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1056.1">Quod sola es, laudi credis tibi. Nempe severos</l>
             
               <l n="5.1056.2"> Ob mores linqui, Gellia, sola putas.</l>
             
               <l n="5.1056.3">Quid qui te laesi fugitant, cautique, lacessis</l>
             
               <l n="5.1056.4"> Queis male nil meritos, aspera dicta timent?</l>
             
               <l n="5.1056.5">Hi quoque num, quaeso, mores odere severos?</l>
             
               <l n="5.1056.6"> Hos quod longe abigis, quid, rogo, laudis habet?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1057. [1051.] In Glauciam, dicentem, de more saeculi mulieris manum deosculari.
              <note place="foot" n="223">In Glauciam, dicentem, se more saeculi mulierum manum
                deosculari. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1057.1">Oscula quod figis muliebri plurima dextrae,</l>
             
               <l n="5.1057.2"> Scilicet id saecli, Glaucia, more facis.</l>
             
               <l n="5.1057.3">Oscula qui sequitur, quum faedo insanis amore,</l>
             
               <l n="5.1057.4"> Idne etiam saecli, Glaucia, more facis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1058. [1052.] Ad Leonillam. Cela amorem, si potes et nunquam detecto irasceris.
              <note place="foot" n="224">Ad Leonillam nequaquam amores suos celare scientem.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1058.1">Fronte, oculis, vultu, Leonilla, fateris amorem;</l>
             
               <l n="5.1058.2"> Et tua, "Amas", tibi quod dicimus, ira furit?</l>
             
               <l n="5.1058.3">Vis alios, urat quae te mala flamma, tacere?</l>
             
               <l n="5.1058.4"> Si potis es, moneo, tu prior ipsa tace.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1059. [1053.] In Ponticum in vitae ratione omnibus aliis dissimilem.</head>
               <l n="5.1059.1">Indueris duplici qui nunc panno, quum furit aestas,</l>
             
               <l n="5.1059.2"> Quid facies mediis, Pontice, frigoribus?</l>
             
               <l n="5.1059.3">Per glaciem, credo et rigidas, vesane, pruinas</l>
             
               <l n="5.1059.4"> Ibis carbasea frigidus in tunica.</l>
             
               <l n="5.1059.5">Hoc volupe est, quando vita hoc laetaris in omni</l>
             
               <l n="5.1059.6"> Omnibus esse aliis, quam pote, dissimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1060. [1054.] Ad Postumum, semper magis magisque inepta dicentem.</head>
               <l n="5.1060.1">Multa Lupus dicit, multa et tu dicis inepte,</l>
             
               <l n="5.1060.2"> Postume, tu gravis es mi tamen, ille levis:</l>
             
               <l n="5.1060.3">Spes etenim est, doctus post res ut dicat ineptas</l>
             
               <l n="5.1060.4"> Ille aliquid, nosci quod queat utiliter.</l>
             
               <l n="5.1060.5">A te quod sperem, nihil est; effatus inepta,</l>
             
               <l n="5.1060.6"> Expecto, dicas semper inepta magis.</l>
             
               <l n="5.1060.7">Disce aliquid, facies spem tu quoque, te quoque fantem</l>
             
               <l n="5.1060.8"> Qualiacumque aequis auribus excipiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1061. [1055.] De Aegle, frustra eodem cultu, quo Phyllis, se ornante.</head>
               <l n="5.1061.1">Ornatu frustra incedis, quo Phyllis, eodem,</l>
             
               <l n="5.1061.2"> Non potis es cultu stulta, placere pari.</l>
             
               <l n="5.1061.3">Illam cuncta decent; nil te non dedecet, Aegle,</l>
             
               <l n="5.1061.4"> Illa addit vesti, detrahis ipsa decus.</l>
             
               <l n="5.1061.5">Suppara mutantur, vittae, redimicula, mitrae,</l>
             
               <l n="5.1061.6"> Aegle tu semper, Phyllis at illa manet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1062. [1056.] Ad Petrum, petentem, ut Arcadia fleat phonascum mortuum. In
              phonascos.
              <note place="foot" n="225">Ad Petrum, carmina ab Arcadia poscentem in funere phonasci.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1062.1">Extincto fletus fundi vis, Petre, phonasco,</l>
             
               <l n="5.1062.2"> Et luctum tota gliscere in Arcadia.</l>
             
               <l n="5.1062.3">Tu tibi fle solus: certatim flebimus omnes,</l>
             
               <l n="5.1062.4"> Arcadiae quando triste quid acciderit,</l>
             
               <l n="5.1062.5">Cui satis est, valeant si vates: ire phonascos</l>
             
               <l n="5.1062.6"> Pessum omnes placido pectore perpetitur.</l>
             
               <l n="5.1062.7">Pieriis adsueta modis nam despicit istos</l>
             
               <l n="5.1062.8"> Parva alios faciunt qui sibi ab arte modos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1063. [1057.] In Marcum, quem monet ut timeat, ne ille Leonillae potius quam ei
            Leonilla propior displiceat.
              <note place="foot" n="226">Marcum monet, ut caveat, ne Leonillae propior
                  displiceat.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1063.1">Ne tibi displiceat propior Leonilla, vereris.</l>
             
               <l n="5.1063.2"> Id quoque, ut es laevus, Marce, potest fieri.</l>
             
               <l n="5.1063.3">Sed certe fiet, quod tu nil, Marce, vereris,</l>
             
               <l n="5.1063.4"> Illi displiceas ut male tu propior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1064. [1058.] In machinam volantem, ejusque opificem.</head>
               <l n="5.1064.1">Fumea quod cassa nubes inclusa papyro</l>
             
               <l n="5.1064.2"> It campos alte missa per aerios,</l>
             
               <l n="5.1064.3">Attonita id spectant stupefacti mente Quirites,</l>
             
               <l n="5.1064.4"> Magnum et se credunt cernere prodigium.</l>
             
               <l n="5.1064.5">Quid mirum est, fumus tenues quod surgit in auras?</l>
             
               <l n="5.1064.6"> Quid mirum est, secum quod leve portat onus?</l>
             
               <l n="5.1064.7">O fumoque opifex levior, cassaque papyro,</l>
             
               <l n="5.1064.8"> Hinc speras aliquam si tibi gloriolam!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1065. [1059.] In navem aeriam.</head>
               <l n="5.1065.1">Dii bene quod, ponti quae tranant caerula, puppes</l>
             
               <l n="5.1065.2"> Non nisi vesanus ducit in alta labor.</l>
             
               <l n="5.1065.3">Ni foret id, miseram quae nunc male terret, in ipsum</l>
             
               <l n="5.1065.4"> Ausoniae pestis glisceret acta sinum.</l>
             
               <l n="5.1065.5">Quam nunc vix sistit, possit quae sistere cura,</l>
             
               <l n="5.1065.6"> Aera si ansu praepete transiliat?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1066. [1060.] Fabiano, longo tempore frustra culto, valedicit.
              <note place="foot" n="227">Fabiano, diu sibi culto, valedicit.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1066.1">Non ego me primum volui, non esse secundum:</l>
             
               <l n="5.1066.2"> Esse aliquem volui me, Fabiane, tibi.</l>
             
               <l n="5.1066.3">Id quando haud licuit, mihi longum culte, valeto:</l>
             
               <l n="5.1066.4"> Spe ludi falsa tempus in omne piget,</l>
             
               <l n="5.1066.5">Conari et frustra, nec posse placere, superbus</l>
             
               <l n="5.1066.6"> Cui Labeo, fatuus cui
              <note place="foot" n="228">cui] <bibl>Krša</bibl> : mi<emph> Radelja</emph>
                  </note>
             placet Hermogenes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1067. [1061.] In Cinnam. Poeta vult ab eo amari, non tantum ferri.
              <note place="foot" n="229">In Cinnam.Se velle ab eo amari, non tantum tolerari.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1067.1">Cinna diu me fers: ferri mihi, Cinna, molestum est,</l>
             
               <l n="5.1067.2"> Suntque graves, video me quibus esse gravem.</l>
             
               <l n="5.1067.3">Jam vel ama, vel ferre itidem si pergis, abibo,</l>
             
               <l n="5.1067.4"> Talem et te posthac non ego, Cinna, feram.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1068. [1062.] Aliud.</head>
               <l n="5.1068.1">Senti equidem: tu me fers tantum, Cinna; valeto.</l>
             
               <l n="5.1068.2"> Me ferri tantum non ego, Cinna, fero.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1069. [1063.] In Gallam, credentem, eo quod a marito non servata, se magnam sibi
            fidem habere.
              <note place="foot" n="230">Ad Gallam, cur vir ejus eam minime servet.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1069.1">Quod te, quidquid agas, conjux non servat, haberi</l>
             
               <l n="5.1069.2"> Hoc magnam credis tu tibi, Galla, fidem.</l>
             
               <l n="5.1069.3">Quid si non servet, servari haud digna videtur</l>
             
               <l n="5.1069.4"> Quod, quam non ullam sensit habere fidem?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1070. [1064.]
              <note place="foot" n="231">(Versus leonini) <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Pium Sextum. Romae querimonia in sodales Quirinales.
              <note place="foot" n="232">Ad Pium Sextum. Romae querela.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1070.1">Sexte, Quirinales queritur tua Roma sodales,</l>
             
               <l n="5.1070.2"> Non jam Romulidas esse, sed Italidas,</l>
             
               <l n="5.1070.3">Linguam et divini patriam sprevisse Quirini,</l>
             
               <l n="5.1070.4"> Dignos pol ratio quos fuget e Latio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1071. [1065.] In Postumum Accam laudantem, ut ab ea laudetur.</head>
               <l n="5.1071.1">Laudes saepe tuas dicit tibi Postumus, Acca,</l>
             
               <l n="5.1071.2"> Dicere quod laudes te cupit, Acca, suas.</l>
             
               <l n="5.1071.3">Hoc te praesentem laudat male garrulus; abstas</l>
             
               <l n="5.1071.4"> Ut paullum, tacitus fit subito Harpocrates.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1072. [1066.] In Aulum continuo computantem inutiliter.</head>
               <l n="5.1072.1">Noctes atque dies longis rationibus Aulus</l>
             
               <l n="5.1072.2"> Et sumptum et census computat assidue.</l>
             
               <l n="5.1072.3">Nil sumptu interea demit, nil censibus addit,</l>
             
               <l n="5.1072.4"> Remque suam perdit prodigus assidue.</l>
             
               <l n="5.1072.5">Ergo nil longis rationibus expedit unquam,</l>
             
               <l n="5.1072.6"> Ni
              <note place="foot" n="233">Ni] <bibl>Krša</bibl> : Nil <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             sua uti possit damna videre magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1073. [1067.] In Ornitum semivirum.</head>
               <l n="5.1073.1">Permagno liquidam pretio vocem, Ornite, vendis,</l>
             
               <l n="5.1073.2"> Majori at pretio vox tamen empta tibi est.</l>
             
               <l n="5.1073.3">Semivir argenti vel montes congere: pensas</l>
             
               <l n="5.1073.4"> Jacturam nullis, Ornite, divitiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1074. [1068.]
              <note place="foot" n="234">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Ad Gelliam, quae primum viso Lyco, dixit "Mi Lyce".
              <note place="foot" n="235">De Gellia Lycum salutante.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1074.1">"Mi Lyce", ait primum mi viso Gellia. Miror</l>
             
               <l n="5.1074.2"> Ingenium, quod me perspicit esse suum.</l>
             
               <l n="5.1074.3">Fallor, an eximiae tanta est fiducia formae,</l>
             
               <l n="5.1074.4"> Ut quemcumque velit noverit esse suum?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1075. [1069.] In malum Torquati Tassi interpretem.</head>
               <l n="5.1075.1">Carmina Torquati non vertis, sed male perdis,</l>
             
               <l n="5.1075.2"> Aurum ut si plumbo verteris, aut chalybe.</l>
             
               <l n="5.1075.3">Torquati nervis quid factum? Dicimus. Illo</l>
             
               <l n="5.1075.4"> Quid factum, attoniti dicimus, ingenio?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1076. [1070.] In Aulum malum poetam.</head>
               <l n="5.1076.1">Laudari a populo tua carmina gratulor, Aule,</l>
             
               <l n="5.1076.2"> Sed mihi judicium dissidet a populo:</l>
             
               <l n="5.1076.3">Sicque malos soleo vates damnare, probantem</l>
             
               <l n="5.1076.4"> Ut damnem pariter non minus et populum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1077. [1071.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1077.1">Laudibus attolli dicis tua carmina coelo;</l>
             
               <l n="5.1077.2"> Credo equidem, id fieri sed reor immerito.</l>
             
               <l n="5.1077.3">Et soleo non te solum persaepe, sed una</l>
             
               <l n="5.1077.4"> Et laudatores temnere, Quinte, tuos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1078. [1072.] In Lupum, se ob pauca et fatua carmina vatem credentem.</head>
               <l n="5.1078.1">Carmina quod scripsit nec multa et stulta, videtur</l>
             
               <l n="5.1078.2"> Esse sibi vatum jam Lupus in numero.</l>
             
               <l n="5.1078.3">Est certe in numero, numerus modo, nomen inane,</l>
             
               <l n="5.1078.4"> Forma levis, volitans et sine re species,</l>
             
               <l n="5.1078.5">Tam verus vates, quam, pingui corpore dempto,</l>
             
               <l n="5.1078.6"> Quae cassa est, veram dicimus esse nucem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1079. [1073.] In Levinum, arte carentem et artificum historiam narrantem.</head>
               <l n="5.1079.1">Artificum, Levine, tenes et nomina et aevum,</l>
             
               <l n="5.1079.2"> Atque omnem narras garrulus historiam.</l>
             
               <l n="5.1079.3">Arte cares; nosti, quanti quis polleat arte,</l>
             
               <l n="5.1079.4"> Norit ut omnigenas si quis egenus opes,</l>
             
               <l n="5.1079.5">Et regum cultus, laeta et convivia narret</l>
             
               <l n="5.1079.6"> Et lacer et longa perditus ipse fame.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1080. [1074.] In quemdam, de eximiis Theonis scriptis insulse judicantem.</head>
               <l n="5.1080.1">Eximii, quae tu dixisti insulsa, Theonis</l>
             
               <l n="5.1080.2"> Scripta lego atque mihi mirifice sapiunt.</l>
             
               <l n="5.1080.3">Et mire insulso te te reor esse palato,</l>
             
               <l n="5.1080.4"> Cui sale tam multo sparsa nihil sapiunt.</l>
             
               <l n="5.1080.5">Mi risum haec moveant: risu tibi scurra, popellum</l>
             
               <l n="5.1080.6"> Qui tenet in triviis, ilia concutiat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1081. [1075.] In quamdam, quae publico theatro cantavit.
              <note place="foot" n="236">In quamdam, quae publico in theatro cantaverat.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1081.1">Istam laudato, quantum vis, Cinna, theatro</l>
             
               <l n="5.1081.2"> Quae quondam vocem vendidit in medio.</l>
             
               <l n="5.1081.3">Simplex, salsa, proba est, quantum vis, Cinna; theatro</l>
             
               <l n="5.1081.4"> Sed vocem quondam vendidit in medio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1082. [1076.] In malum poetam.</head>
               <l n="5.1082.1">Difficiles optas numeros, ultroque molestas</l>
             
               <l n="5.1082.2"> Ipsum te vates induis in pedicas.</l>
             
               <l n="5.1082.3">Id magnum reris. Fatear, vestigia ferres</l>
             
               <l n="5.1082.4"> Libera, si duris implicitus pedicis.</l>
             
               <l n="5.1082.5">Nunc video crebro lapsantem ac tarda meantem</l>
             
               <l n="5.1082.6"> Sic ire, ut quivis sentiat implicitum,</l>
             
               <l n="5.1082.7">Rideat et frustra caussantem, quas tibi nunquam</l>
             
               <l n="5.1082.8"> Sumpsisses ultro, si saperes, pedicas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1083. [1077.] In Tullum parvi poetas, magni pictores facientem.</head>
               <l n="5.1083.1">Pictores magni pendis, parvique poetas,</l>
             
               <l n="5.1083.2"> Acer, Tulle, oculis, coecus at ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1084. [1078.] In Philippum, ridentem phrasim Latinam, tamquam non perfecte Latinam.</head>
               <l n="5.1084.1">"Gliscere" quod "plausus" dixi, ridere, Philippe,</l>
             
               <l n="5.1084.2"> Incipis: O, risu digna, Philippe, tuo!</l>
             
               <l n="5.1084.3">Pol si ridebis, quae nescis omnia, nusquam</l>
             
               <l n="5.1084.4"> Non risus fatuo gliscet in ore tibi.
              <note place="foot" n="237">Pacuv. apud Nonium "Horrescit et gliscit gaudium". Virgil.
                Lib ... "Gliscit violentia Turno". Tacitus passim: Gliscit certamen, periculum,
                adulatio <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1085. [1079.] In Aulum, dicentem, poetam invidere ejus versibus.</head>
               <l n="5.1085.1">Invidere tuis me dicis versibus, Aule,</l>
             
               <l n="5.1085.2"> Dic potius, versus nolle videre tuos;</l>
             
               <l n="5.1085.3">Quod spes nulla mihi est, scruter licet omnia, quidquam</l>
             
               <l n="5.1085.4"> Nancisci, dignum quod rear invidia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1086. [1080.] In Aulum dicentem, poetam scribere "communia".</head>
               <l n="5.1086.1">Quae scribo dicis communia; forsitan et sunt;</l>
             
               <l n="5.1086.2"> Communis, credo, quod mihi sensus inest.</l>
             
               <l n="5.1086.3">Tu, quem communi sensu ajunt, Aule, carere,</l>
             
               <l n="5.1086.4"> Scribe; id erit, quidquid scripseris, omne, tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1087. [1081.] Ad virum, cum quo continuas uxor rixas habebat.
              <note place="foot" n="238">Ad quemdam, cum quo continuas uxor rixas habebat.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1087.1">Hectoris haud vere quo dicta est nomine conjux,</l>
             
               <l n="5.1087.2"> Digna tua est dici verius Andromache.</l>
             
               <l n="5.1087.3">Illa nil fieri possit pugnacius, illa</l>
             
               <l n="5.1087.4"> Assidue tecum praelia saeva gerit.</l>
             
               <l n="5.1087.5">Quae tu cumque probas, cuncta improbat: ipse videri</l>
             
               <l n="5.1087.6"> Si tibi quid verum dixeris, illa negat.</l>
             
               <l n="5.1087.7">Nec cessat clamor, convicia, rixa, querelae,</l>
             
               <l n="5.1087.8"> Dum trahat addictum sub sua jura virum.</l>
             
               <l n="5.1087.9">Heu bellum miseris deplorandum lamentis,</l>
             
               <l n="5.1087.10"> Durius, heu, bello et longius Iliaco!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1088. [1082.] In quemdam, Bembum et Casam parvos fuisse vates, dicentem.</head>
               <l n="5.1088.1">Qui "parvos" dicis "vates" Bembumque, Casamque,</l>
             
               <l n="5.1088.2"> Te dici "nullum", Cinname, posse puta.</l>
             
               <l n="5.1088.3">Nam procul a "parvo" tam "nullus" distat, opinor,</l>
             
               <l n="5.1088.4"> Distas a Bembo quam procul atque Casa.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1089. [1083.] In Varum grandiloquos vates laudantem.</head>
               <l n="5.1089.1">"Grandiloquos" laudas vates: ego (condere verbum</l>
             
               <l n="5.1089.2"> Hoc mihi, Vare, novum si licet) "aptiloquos".</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1090. [1084.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1090.1">Scribis magna: velim, scribas magis apta. Pusillum</l>
             
               <l n="5.1090.2"> Ingens subvertit calceus, Aule, pedem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1091. [1085.] In dominum, multos libros habentem et nunquam eos legentem.
              <note place="foot" n="239">In quemdam, multos libros habentem et nunquam eos
                  legentem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1091.1">Hospes, librorum miraris tanta supellex</l>
             
               <l n="5.1091.2"> Tam neglecta suo quod jaceat domino.</l>
             
               <l n="5.1091.3">Extra qua niteat, rem curat; stulta juvari</l>
             
               <l n="5.1091.4"> Queis intra possint pectora, spernit opes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1092. [1086.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1092.1">Tot tam pulchra tuis congesta volumina, Tulle,</l>
             
               <l n="5.1092.2"> Omnia cur multo in pulvere spreta jacent?</l>
             
               <l n="5.1092.3">Hospes an ut proavos laudet, spernatque nepotem</l>
             
               <l n="5.1092.4"> Indoctum doctis degenerem a proavis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1093. [1087.] In Orcam nil pulchri a quoquam scribi putantem.</head>
               <l n="5.1093.1">Nil pulchri a quoquam scribi putat Orca, putabit</l>
             
               <l n="5.1093.2"> Et semper, donec scripserit ipse aliquid.</l>
             
               <l n="5.1093.3">Expertus discet, quam sit contemnere pronum</l>
             
               <l n="5.1093.4"> Quidvis, quidquam apte at scribere, difficile,</l>
             
               <l n="5.1093.5">Et collata suis censebit pulchra, videntur</l>
             
               <l n="5.1093.6"> Quae fatuo pulchri prorsus habere nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1094. [1088.] In Ponticum, magnum, sed non amabile carmen facientem.</head>
               <l n="5.1094.1">Nempe facis magnum, sed non et amabile carmen,</l>
             
               <l n="5.1094.2"> Quod blande captas mulceat auriculas,</l>
             
               <l n="5.1094.3">Quod subeat pectus, circum et praecordia ludat,</l>
             
               <l n="5.1094.4"> Seque imis alte sensibus insinuet.</l>
             
               <l n="5.1094.5">Hinc doleo interdum, nec miror, Pontice, multi</l>
             
               <l n="5.1094.6"> Quod laudant, pauci sed tua scripta legunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1095. [1089.] In Cinnam epigrammata scribentem.</head>
               <l n="5.1095.1">Tempora ne deses perdas, epigrammata scribis.</l>
             
               <l n="5.1095.2"> Nempe alio perdis tempora, Cinna, modo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1096. [1090.] In Quintum, vera omnia scribere dicentem.</head>
               <l n="5.1096.1">Quae scribit, Quintus dicit, vera omnia; verum</l>
             
               <l n="5.1096.2"> Nec metuit, falsi ne simulet species.</l>
             
               <l n="5.1096.3">Ignosco juveni. Quae nunc scit, pleraque, spero,</l>
             
               <l n="5.1096.4"> Maturo tandem nesciet ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1097. [1091.] In carmina fugientem.</head>
               <l n="5.1097.1">Carminibus blandis quercus et saxa trahuntur:</l>
             
               <l n="5.1097.2"> Carmina te solum, Cinname, blanda fugant.</l>
             
               <l n="5.1097.3">I procul, i, vitaque hominum consortia, duris</l>
             
               <l n="5.1097.4"> Quercubus et duro marmore dure magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1098. [1092.] In Ponticum, fatuum scriptorem laudantem.</head>
               <l n="5.1098.1">Quod tribuis fatuo scriptori, Pontice, laudem,</l>
             
               <l n="5.1098.2"> Nec sentis? Laudem detrahis ipse tibi.</l>
             
               <l n="5.1098.3">Nec mihi fit major, tibi qui placet ille, sed hercle</l>
             
               <l n="5.1098.4"> Tu mihi fis, mire cui placet ille, minor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1099. [1093.] In advenam, suum de vatibus Ausoniis judicium dantem.</head>
               <l n="5.1099.1">Ausoniae pulchras qui nuper venit ad oras</l>
             
               <l n="5.1099.2"> Hospes longinquo vectus ab Oceano,</l>
             
               <l n="5.1099.3">Nec sibi adhuc fecit Thuscae commercia linguae,</l>
             
               <l n="5.1099.4"> Nec Thuscas certe sentit adhuc Veneres,</l>
             
               <l n="5.1099.5">Pensitat Ausonios non aequo examine vates,</l>
             
               <l n="5.1099.6"> Nec dubitat pretium ponere cuique suum.</l>
             
               <l n="5.1099.7">Quidnam Itali? Rident ignarum ignota loquentem,</l>
             
               <l n="5.1099.8"> Jure suo et spernunt futile judicium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1100. [1094.] In Ponticum, gelidum carmen recitantem.</head>
               <l n="5.1100.1">Audivi gelidum recitas dum, Pontice, carmen,</l>
             
               <l n="5.1100.2"> Totus et injecta ceu glacie obrigui,</l>
             
               <l n="5.1100.3">Nec mihi jam numeri fervent, nec verba; resedit</l>
             
               <l n="5.1100.4"> Musaeus, mentem qui ciet, ille calor.</l>
             
               <l n="5.1100.5">Haec semel auditus. Nocuisti: pangere versus</l>
             
               <l n="5.1100.6"> Dediscam, haud renuo, si te iterum audiero.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1101. [1095.] In Furium, dicentem se aeternum carmen scribere.</head>
               <l n="5.1101.1">Furius aeternum dicit se scribere carmen,</l>
             
               <l n="5.1101.2"> Et scribit. Vatum carmina quis veterum,</l>
             
               <l n="5.1101.3">Queis ornat se se, ut falsis cornicula pennis,</l>
             
               <l n="5.1101.4"> Credat, longa unquam posse perire die?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1102. [1096.] "Pangis magniloquum, sed non et amabile carmen".</head>
               <l n="5.1102.1">Pangis grandiloquum, sed non et amabile carmen,</l>
             
               <l n="5.1102.2"> Quod mantem aggestis pulsat imaginibus,</l>
             
               <l n="5.1102.3">Percellitque aures ingenti, Cinna, fragore,</l>
             
               <l n="5.1102.4"> Non quod sese imis sensibus insinuet,</l>
             
               <l n="5.1102.5">Infusumque alte perfundat corda lepore,</l>
             
               <l n="5.1102.6"> Atque suis animum vindicet illecebris.</l>
             
               <l n="5.1102.7">Hinc audita ferunt vanos tua carmina plausus;</l>
             
               <l n="5.1102.8"> Lecta dein foedo in pulvere spreta jacent.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1103. [1097.] Cur carmen, quamvis dulce, non placeat.</head>
               <l n="5.1103.1">Dulce tuum est carmen, sed, quamvis dulce, placere</l>
             
               <l n="5.1103.2"> Cui nam posse putes, ni fuerit modicum?</l>
             
               <l n="5.1103.3">Ambrosiam apponas saturo si fine sine ullo,</l>
             
               <l n="5.1103.4"> Ipsam pertaesus respuet ambrosiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1104. [1098.] In ineptum cantorem.</head>
               <l n="5.1104.1">Quinte, meros cantas numeros, non verba. Facesse</l>
             
               <l n="5.1104.2"> Hinc procul in solum, cantor inepte, nemus.</l>
             
               <l n="5.1104.3">I; fatuas illic voces, sensuque carentes</l>
             
               <l n="5.1104.4"> Saepe itera brutas, ut lubet, inter oves,</l>
             
               <l n="5.1104.5">Queis aures dedit, at mentem natura negavit:</l>
             
               <l n="5.1104.6"> His placeant dulces, at sine mente, soni.</l>
             
               <l n="5.1104.7">Mi cantu placeat concors sententia; me, rem</l>
             
               <l n="5.1104.8"> Qui deceant, soli detineant numeri.</l>
             
               <l n="5.1104.9">Sed deceant, an non, qui possim noscere, Quinte,</l>
             
               <l n="5.1104.10"> Si non rem, solos audiero at numeros?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1105. [1099.] In advenam poesim Thuscam spernentem.</head>
               <l n="5.1105.1">Hospes, disce prius Thuscam, dein sperne, poesim.</l>
             
               <l n="5.1105.2"> Crede sed, haud spernes, discere ut incipies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1106. [1100.] In quemdam, Ludovicum Ariostum spernentem.</head>
               <l n="5.1106.1">Divinum, quo se jactat Ferraria, vatem</l>
             
               <l n="5.1106.2"> Spernere tu tanto nempe supercilio?</l>
             
               <l n="5.1106.3">Illi quod placuit, pravum tu dicere quidquam,</l>
             
               <l n="5.1106.4"> Carpere tu quidquam, quod probat ille, potes?</l>
             
               <l n="5.1106.5">Nec metuis, male caute, virum quae suspicit, omni</l>
             
               <l n="5.1106.6"> Magnus ne fias risus in Ausonia?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1107. [1101.] "Ipsum pone opus in trutina".</head>
               <l n="5.1107.1">Nec cito, nec lente, quae scribo, scripta putato.</l>
             
               <l n="5.1107.2"> Id nihil est. Ipsum pone opus in trutina.</l>
             
               <l n="5.1107.3">Hoc, si pondus habet, vel tu me dicito lentum,</l>
             
               <l n="5.1107.4"> Vel celerem, pretii defluet inde nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1108. [1102.] In Quintum, ob reprehensionem carminis peccantis furore agitatum.
              <note place="foot" n="240">In Quintum, eo quod in ejus carmine aliquid reprehensum
                fuerit, ira aestuantem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1108.1">Quinte, tuo quiddam est reprensum in carmine: ineptum</l>
             
               <l n="5.1108.2"> Censorem, dicis, mentis habere nihil.</l>
             
               <l n="5.1108.3">Scintillae absistunt oculis, frons ignea flagrat,</l>
             
               <l n="5.1108.4"> Membra tremunt, vocis praepedit ira viam.</l>
             
               <l n="5.1108.5">Jam tua, non quaero, quid peccent carmina: peccat</l>
             
               <l n="5.1108.6"> Vita tibi, fatuus quem furor exagitat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1109. [1103.] Esset bonus poeta Cinna, ni crederet se esse talem.
              <note place="foot" n="241">Fore bonum poetam Cinnam ni crederet se esse talem.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1109.1">Cinna bonus fieri posset fortasse, poetam</l>
             
               <l n="5.1109.2"> Ni se jam factum crederet esse bonum.</l>
             
               <l n="5.1109.3">Hoc perdit miserum, dum summo in fine putat se,</l>
             
               <l n="5.1109.4"> Quod piger in media desidet usque via.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1110. [1104.] [  Var. 159] Quid pulchrum? 
              <note place="foot" n="242">(ponendum inter varia) <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1110.1">Quae sint pulchra, rogas? Quae, quamquam, Tulle, videnti,</l>
             
               <l n="5.1110.2"> Cur placeant, nequeas dicere, visa placent.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1111. [1105.] In Gallos. Ad Glyconem narrantem, Gallis non placuisse carmina, quae
            Grajis placuerent.</head>
               <l n="5.1111.1">Quae Grajis placuere, Glycon, insulsa putari</l>
             
               <l n="5.1111.2"> Gallorum narras carmina per populos.</l>
             
               <l n="5.1111.3">Id fateor; remque hanc, si desint omnia, ob unam</l>
             
               <l n="5.1111.4"> Gallorum insulsos esse reor populos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1112. [1106.] In ineptum de Ulysse scribentem.</head>
               <l n="5.1112.1">Tot vada qui ponti felix evasit Ulysses,</l>
             
               <l n="5.1112.2"> Nunc miser in libro mergitur ille tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1113. [1107.] Aliud.</head>
               <l n="5.1113.1">Erravit ponto, terraque erravit Ulysses:</l>
             
               <l n="5.1113.2"> In scriptis errat nunc magis ille tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1114. [1108.] "In Varum, quod nil scripserit ille suum".</head>
               <l n="5.1114.1">Nulla est in scriptis Vari sententia, quam si</l>
             
               <l n="5.1114.2"> Carpas, scriptorem non vocet auxilio</l>
             
               <l n="5.1114.3">Ille aliquem prima de classe. Hoc dicere magnum</l>
             
               <l n="5.1114.4"> Virgilium, hoc magnum dicere Moeoniden;</l>
             
               <l n="5.1114.5">Haec Tulli doceat, divini haec dicta Platonis</l>
             
               <l n="5.1114.6"> Esse eadem iisdem perlita luminibus.</l>
             
               <l n="5.1114.7">Vari ergo in scriptis nil carpam scilicet, unum</l>
             
               <l n="5.1114.8"> Hoc praeter, quod nil scripserit ille suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1115. [1109.] In fatuum Petrarchae carminum contemptorem.</head>
               <l n="5.1115.1">Petrarcham torpere gelu; te ardere, Lycota,</l>
             
               <l n="5.1115.2"> Quo Phoebus vates concitat, igne putas?</l>
             
               <l n="5.1115.3">Cujus ego soleo fatuos ridere furores,</l>
             
               <l n="5.1115.4"> Verborum et vanam spernere luxuriem,</l>
             
               <l n="5.1115.5">Quem, mage quo passim succendere cuncta putas tu,</l>
             
               <l n="5.1115.6"> Hoc mage consuevi dicere frigudulum,</l>
             
               <l n="5.1115.7">Et pictae similem flammae, quae gliscere visa</l>
             
               <l n="5.1115.8"> Nec quemquam incendit, nec calet ipsa tamen.</l>
             
               <l n="5.1115.9">Talis Petrarcham spernas? Cui dulce canenti</l>
             
               <l n="5.1115.10"> Assurgunt Pindi e vertice Castalides,</l>
             
               <l n="5.1115.11">Ardua quem celeri superantem nubila penna</l>
             
               <l n="5.1115.12"> Ipso stratus humi vix tu oculo sequeris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1116. [1110.] [  1474] In Tuccam, factum criticum, quando non potuit esse poeta.
              <note place="foot" n="243">In Tuccam, factum criticum, postquam non potuerit esse
                  poeta.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1116.1">Tu tibi, ais, sperni Musas majora sequenti;</l>
             
               <l n="5.1116.2"> Spretum ego te Musis, Tucca, minora sequi.</l>
             
               <l n="5.1116.3">Factus enim es criticus tandem postquam esse poetae</l>
             
               <l n="5.1116.4"> Conanti languens obstitit ingenium.</l>
             
               <l n="5.1116.5">Nam quis Aristarcho mavult, modo sanus, Homero</l>
             
               <l n="5.1116.6"> Quam fieri, utrumvis si licet, assimilis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1117. [1111.] In vates Arcadiae.</head>
               <l n="5.1117.1">Vatum quisque furit vesano concitus oestro,</l>
             
               <l n="5.1117.2"> Mira videt totam quisque per Arcadiam,</l>
             
               <l n="5.1117.3">Et fugit in nubes longe per inania, lapsu</l>
             
               <l n="5.1117.4"> Ad terram et praeceps decidit Icario.</l>
             
               <l n="5.1117.5">Mens bona, si qua dea es, tantos compesce tumultus,</l>
             
               <l n="5.1117.6"> Fac, regat hos coetus non furor, at ratio,</l>
             
               <l n="5.1117.7">Fac, pastor se se pastorem sentiat esse,</l>
             
               <l n="5.1117.8"> Carmen lanigeras et canat inter oves,</l>
             
               <l n="5.1117.9">Dulce sonans tenui deductum carmen avena,</l>
             
               <l n="5.1117.10"> Vicino plaudat cui Dryas e nemore.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1118. [1112.] In Arcadum plausus.</head>
               <l n="5.1118.1">Carminibus plausere tuis, Quinte, Arcades: ipsis,</l>
             
               <l n="5.1118.2"> Quinte, sed haud multum plauditur Arcadibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1119. [1113.] In theatrorum cantores.
              <note place="foot" n="244">In scenicos cantores. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1119.1">Insulsi nil me cantus juvere, theatro</l>
             
               <l n="5.1119.2"> Longum desedi moestus et in medio.</l>
             
               <l n="5.1119.3">Dictum aliquod sapiens optabam; verba poetae</l>
             
               <l n="5.1119.4"> Venabar patulis omnia et auriculis,</l>
             
               <l n="5.1119.5">Ullum nec potui (cantores dii male perdant)</l>
             
               <l n="5.1119.6"> Nequidquam intentus perpetuo excipere,</l>
             
               <l n="5.1119.7">Humanasque inter voces nil denique dignum</l>
             
               <l n="5.1119.8"> Audivi humano quod foret ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1120. [1114.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1120.1">Obscurant merito cantores verba poetae,</l>
             
               <l n="5.1120.2"> Ne pateat, quam res discrepet atque modi,</l>
             
               <l n="5.1120.3">Quam sapiens dictum numeros condemnet ineptos,</l>
             
               <l n="5.1120.4"> Quam, quod amat sensus, respuat ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1121. [1115.] In Levinum veteres tantum commendantem.</head>
               <l n="5.1121.1">Scriptores laudas priscos, Levine: recentum</l>
             
               <l n="5.1121.2"> Ne laudes quemquam, praepedit invidia.</l>
             
               <l n="5.1121.3">Quod vivis tribuis, demptum tibi rere: sepultis,</l>
             
               <l n="5.1121.4"> Laude tua incolumi, plauditur ingeniis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1122. [1116.] In sacrum oratorem, non apte declamantem.
              <note place="foot" n="245">In sacrum oratorem, auditoribus suis neglectis, contra
                absentes declamantem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1122.1">Absentes contra declamas; negligis, Aule,</l>
             
               <l n="5.1122.2"> Oranti praesens qui tibi adest, populum.</l>
             
               <l n="5.1122.3">Longe hinc sunt, fidei oppugnant qui dogmata; vita</l>
             
               <l n="5.1122.4"> Quos cernis, fidei dogmata dedecorant.</l>
             
               <l n="5.1122.5">Nil opus est, illos adigas ut vera fateri;</l>
             
               <l n="5.1122.6"> Hoc opus est, adigas, si pote, vera sequi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1123. [1117.] In futiles nostrae aetatis sophos.</head>
               <l n="5.1123.1">Ridemus veteres; miramur nostraque, nosque,</l>
             
               <l n="5.1123.2">Ipsum jam culmen venimus ad sophiae;</l>
             
               <l n="5.1123.3">Clamamus: jam vera patent, fulgentque, libellis</l>
             
               <l n="5.1123.4"> Dum fatuis aetas futilis obruimur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1124. [1118.] In ineptum carminum contemptorem.</head>
               <l n="5.1124.1">Non unquam laudas bona carmina, Quinte; videre</l>
             
               <l n="5.1124.2"> Quod, credo, numnam sint bona, Quinte, nequis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1125. [1119.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1125.1">Pol malus es vates. Qui norim id, Cinname, quaeris?</l>
             
               <l n="5.1125.2"> Hoc uno: versus despuis usque bonos.</l>
             
               <l n="5.1125.3">Scire piget, quidnam scribas. Quod scribis, opinor,</l>
             
               <l n="5.1125.4"> Est his, quae toties despuis, absimile.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1126. [1120.] In malum poetam.</head>
               <l n="5.1126.1">Tu tua contemni miraris carmina; contra</l>
             
               <l n="5.1126.2"> Id te mirari, Glaucia, miror ego.</l>
             
               <l n="5.1126.3">Tam mala sunt etenim, magnum rear ut prope monstrum,</l>
             
               <l n="5.1126.4"> Illa vel authori posse placere suo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1127. [1121.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1127.1">Conatus toties tam longis, Glaucia, curis</l>
             
               <l n="5.1127.2"> Nil non insulsum scripsit et illepidum.</l>
             
               <l n="5.1127.3">Conari tamen invita juvat usque Minerva,</l>
             
               <l n="5.1127.4"> Invitis carmen scribere Pierisin.</l>
             
               <l n="5.1127.5">Stultum ajunt qui bis, qualem hunc par dici, ad eumdem</l>
             
               <l n="5.1127.6"> Offendit stulte qui toties lapidem?</l>
             
               <l n="5.1127.7">Carmine qui scripto toties derisus inepto</l>
             
               <l n="5.1127.8"> Rursus ridendum scribere carmen amat!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1128. [1122.] In Postumum, qui indoctus doctum carpit.</head>
               <l n="5.1128.1">Qui discum nunquam vidisti, Postume, disco</l>
             
               <l n="5.1128.2"> Ludentem, dicis, quae deceat facies,</l>
             
               <l n="5.1128.3">Artificem et Grajum culpas, quod scilicet illum</l>
             
               <l n="5.1128.4"> Sic sculpsit, facies non satis ut deceat.</l>
             
               <l n="5.1128.5">Nec sentis, doctum indoctus quod carpere pergis,</l>
             
               <l n="5.1128.6"> Id te quam certo, Postume, dedeceat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1129. [1123.] Cur vati displiceant carmina Antigenis.</head>
               <l n="5.1129.1">Antigene, quiddam fecisti carminis, idque</l>
             
               <l n="5.1129.2"> Dixi ego simpliciter displicuisse mihi.</l>
             
               <l n="5.1129.3">Tu nullum, clamas, verbum non esse Latinum,</l>
             
               <l n="5.1129.4"> Nullum legitimos non cadere ad numeros.</l>
             
               <l n="5.1129.5">Ne clama; id fateor, sed carmen displicet istud,</l>
             
               <l n="5.1129.6"> Communi sensu quod caret, Antigene.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1130. [1124.] In Phidippum divitem superbum, ingeniique pauperem.
              <note place="foot" n="246">divitem superbum, ingeniique pauperem]
                <emph>expunctum</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1130.1">Mendicare tuam decuit ne, Phidippe, Camoenam?</l>
             
               <l n="5.1130.2"> Quo tibi divitiae? Quo tibi nobilitas?</l>
             
               <l n="5.1130.3">Incessusque audax et sesquipedalia verba?</l>
             
               <l n="5.1130.4"> Et magnum celsa fronte supercilium?</l>
             
               <l n="5.1130.5">Tu vatum e trivio similis (proh dedecus ingens!)</l>
             
               <l n="5.1130.6"> Porrecta, clamas, da, pater, aera, manu?</l>
             
               <l n="5.1130.7">Det quidquid poscis, nunquam: dederit tibi tantum,</l>
             
               <l n="5.1130.8"> Quantum poscendo detrahis ipse tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1131. [1125.] Lycotae de suis carminibus judicium spernit.</head>
               <l n="5.1131.1">Tu laudave meum carmen, vel sperne, Lycota,</l>
             
               <l n="5.1131.2"> (Pace tua hoc liceat dicere) nil moveor.</l>
             
               <l n="5.1131.3">Quidquid enim dicas de carmine, mi vetus, "ultra</l>
             
               <l n="5.1131.4"> Ne crepidam sutor", dictum animo
              <note place="foot" n="247">dictum animo] <emph>Krša </emph>:vetus<emph>
                  Radelja </emph>
                  </note>
             objicitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1132. [1126.] In ineptum carminum suorum censorem.</head>
               <l n="5.1132.1">Dormito interdum, fateor, ceu magnus Homerus,</l>
             
               <l n="5.1132.2"> Sed vel dormitans te meliora cano;</l>
             
               <l n="5.1132.3">Nec mea, sint quamvis incondita, somnia sanus</l>
             
               <l n="5.1132.4"> Mutarim curis, censor inepte, tuis,</l>
             
               <l n="5.1132.5">aeternoque velim potius decumbere somno,</l>
             
               <l n="5.1132.6"> Quam quo me velles, pervigilare modo,</l>
             
               <l n="5.1132.7">Et furere insanos lymphata mente furores,</l>
             
               <l n="5.1132.8"> Pulmonem et nugis rumpere grandiloquis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1133. [1127.] Quis dormitans, quis vigilans inter Musas.
              <note place="foot" n="248">In idem argumentum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1133.1">Non ego dormitans de te, pater optime, scripsi,</l>
             
               <l n="5.1133.2"> Nec somno est quidquam, cura ubi multa, loci:</l>
             
               <l n="5.1133.3">Dormitans audire solet sed carmina qui me</l>
             
               <l n="5.1133.4"> Arguit ac stertit, suave ubi quid canitur,</l>
             
               <l n="5.1133.5">Et dulcisve Albi, vel blandi more Catulli</l>
             
               <l n="5.1133.6"> Carmen sedatis lene fluit numeris.</l>
             
               <l n="5.1133.7">Tum solum evigilat, nubes quum turgida pulsat,</l>
             
               <l n="5.1133.8"> Et furit et fatuos Musa ciet strepitus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1134. [1128.] In carmina Bavii nive frigidiora.
              <note place="foot" n="249">In carmina Bavii</note>
               </head>
               <l n="5.1134.1">Quis novus obrepsit mihi torpor? Cur mea Musa</l>
             
               <l n="5.1134.2"> Languet iners, dulces nec meminit numeros?</l>
             
               <l n="5.1134.3">Quis terrae affigit mentem stupor? Heu, tua legi</l>
             
               <l n="5.1134.4"> Scripta, Bavi, Alpina frigidiora nive.</l>
             
               <l n="5.1134.5">Hinc mihi ceu diro vinctum cor nempe veneno est,</l>
             
               <l n="5.1134.6"> Hinc algu hoc subito perditus obrigui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1135. [1129.] In judicium Auli probantis carmina.
              <note place="foot" n="250">probantis carmina] carminibus probandis
                <bibl>Radelja</bibl>; De Aulo ejusque judicio in <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1135.1">Magni Aulo fieri dicis tua carmina. Credo:</l>
             
               <l n="5.1135.2"> Magni Aulum nulli sed fieri video.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1136. [1130.] In carmina Quinti parum Romae placentia.</head>
               <l n="5.1136.1">Dicis ob invidiam sperni tua carmina Romae;</l>
             
               <l n="5.1136.2"> Ignoro idne malam fiat ob invidiam.</l>
             
               <l n="5.1136.3">Hoc unum didici pol te ipso teste, placere,</l>
             
               <l n="5.1136.4"> Quae scribis, Romae carmina, Quinte, parum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1137. [1131.] In poetas verborum tumidos et cassos rerum.</head>
               <l n="5.1137.1">Vos pulsate auras et nubila vana poetae,</l>
             
               <l n="5.1137.2"> aetas haec effert quos veterum haud similes,</l>
             
               <l n="5.1137.3">Verborum tumidos, cassos rerum, enthea miris</l>
             
               <l n="5.1137.4"> Pascentes fatue pectora imaginibus.</l>
             
               <l n="5.1137.5">Ite, licet, falsis longe per inania pennis,</l>
             
               <l n="5.1137.6"> Ite, malus quo vos abripit iste furor.</l>
             
               <l n="5.1137.7">Tutus ego terra ex humili spectoque volantes,</l>
             
               <l n="5.1137.8"> Quoque ferant nisus Icarii video.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1138. [1132.] Stultorum satis esse.</head>
               <l n="5.1138.1">Parce istis, demunt communem quae tibi sensum,</l>
             
               <l n="5.1138.2"> Parce istis, moneo, Cinname, literulis;</l>
             
               <l n="5.1138.3">Istaec vel tibi habe mysteria, provenit unde</l>
             
               <l n="5.1138.4"> Falsi perpetuis auctibus ampla seges.</l>
             
               <l n="5.1138.5">Stultorum satis est. Si quis non desipit, illum</l>
             
               <l n="5.1138.6"> Stultitia noli perdere, stulte, tua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1139. [1133.] In Lycidam instante senecta floridulum carmen scribentem.</head>
               <l n="5.1139.1">Coeperat exacto malus florere Novembri,</l>
             
               <l n="5.1139.2"> Sperabat foetus et sibi mirificos,</l>
             
               <l n="5.1139.3">Irrita sed primo spes frigore concidit omnis;</l>
             
               <l n="5.1139.4"> Strata omnis florum pompa jacebat humi.</l>
             
               <l n="5.1139.5">Haec sibi scripta putet Lycidas, instante senecta</l>
             
               <l n="5.1139.6"> Caepit qui carmen scribere floridulum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1140. [1134.] In nostrum aevum.
              <note place="foot" n="251">In sua tempora parum Musis accomodata.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1140.1">Quis leget hoc nostri quodcumque est carminis aevo,</l>
             
               <l n="5.1140.2"> Quo bona tot veterum carmina spreta jacent?</l>
             
               <l n="5.1140.3">Quo, Maro si redeat, redeat si magnus Homerus,</l>
             
               <l n="5.1140.4"> Cassa dabunt rapidis verba ferenda Notis.</l>
             
               <l n="5.1140.5">Quippe ubi doctae aures desunt, quid docta facit vox,</l>
             
               <l n="5.1140.6"> Quid faciunt Musae, quid faciunt Charites?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1141. [1135.]
              <note place="foot" n="252">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Aulus vates eximius, quia credit nihil eximii se habere.
              <note place="foot" n="253">Laudat Aulum eo quod nihil eximii se habere credat.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1141.1">Hoc habet eximium cunctis in vatibus Aulus,</l>
             
               <l n="5.1141.2"> Eximium quod se credit habere nihil,</l>
             
               <l n="5.1141.3">Non, ut vulgo omnes, Musis et Apolline fervet,</l>
             
               <l n="5.1141.4"> Semper vesanus nec furit, at loquitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1142. [1136.]
              <note place="foot" n="254">(ponendum inter Epigr. ad domum Pizzelliam)
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             [  Lyd. 631] In choragum populum nihili facientem.
              <note place="foot" n="255">Ad Petrum Pizzellium. De chorago minime Romae
                  accepto.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1142.1">Displicuit populo, placuit tibi, Petre, choragus,</l>
             
               <l n="5.1142.2"> Atque aliis, veros qui didicere modos.</l>
             
               <l n="5.1142.3">Ergo facit nihili populum, nec sibila curat,</l>
             
               <l n="5.1142.4"> Et celsum explosus tollit ad astra caput.</l>
             
               <l n="5.1142.5">Laudo equidem; tantum nec praestans ille choragus,</l>
             
               <l n="5.1142.6"> aeque sed praestans est mihi philosophus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1143. [1137.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1143.1">Displicuit populo; mirus tamen esse choragus</l>
             
               <l n="5.1143.2"> Dicitur et veros Cinna tenere modos.</l>
             
               <l n="5.1143.3">Dicatur: veros, populo at qui vendit opellam</l>
             
               <l n="5.1143.4"> Non tenet ille modos, ni placeat populo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1144. [1138.]
              <note place="foot" n="256">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             In frigidum Sophoclis interpretem.
              <note place="foot" n="257">Ad Lambertum Sophoclis interpretem.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1144.1">Interpres Sophoclis, posce hoc, Lamberte, Camoenas,</l>
             
               <l n="5.1144.2"> Ut tibi Pierio ferveat igne sinus.</l>
             
               <l n="5.1144.3">Ni caleas, tragicum ni spires, plena leporum</l>
             
               <l n="5.1144.4"> Carmina et omnis erit cultus, amice, nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1145. [1139.] In Varronem
              <note place="foot" n="258">Varronem] <emph>corr. ex </emph>Varrum</note>
            , sua carmina spernentem.</head>
               <l n="5.1145.1">Si mala sunt, scribo indoctus quae carmina, sperni</l>
             
               <l n="5.1145.2"> Illa tibi, Varro, digna ego confiteor,</l>
             
               <l n="5.1145.3">Aut aliis potius (nam tu qui spernere possis</l>
             
               <l n="5.1145.4"> Jure mala, haud possis vel mala qui facere?)</l>
             
               <l n="5.1145.5">Sin bona sunt, Varro, pecudem brutam reor esse,</l>
             
               <l n="5.1145.6"> Audet qui diae spernere mentis opus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1146. [1140.] In procerem ob dona fortunae vanum et superbum.</head>
               <l n="5.1146.1">Te domus alta, nitens ostroque auroque, paratu</l>
             
               <l n="5.1146.2"> Regifico et structis mensa gravis dapibus,</l>
             
               <l n="5.1146.3">Aurati et currus, famulantum et turba; superbum</l>
             
               <l n="5.1146.4"> Me facit hoc, istic quod nihil afficior.</l>
             
               <l n="5.1146.5">Vanaque tot propter fortunae munera vano</l>
             
               <l n="5.1146.6"> Turgentem fastu despicio procerem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1147. [1141.] In Aulum foemineas manus deosculantem.</head>
               <l n="5.1147.1">Foemineas petis, Aule, manus: incesta libido</l>
             
               <l n="5.1147.2"> Si jubet, esse vides id, puto, flagitium.</l>
             
               <l n="5.1147.3">Sin amor innocuus, fatuum puto, quisquis amorem</l>
             
               <l n="5.1147.4"> Testari solis scit fatue manibus;</l>
             
               <l n="5.1147.5">Bruta velut puerorum aetas, cui
              <note place="foot" n="259">cui] <emph>Krša </emph>: mi <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            , promere sensa 5</l>
             
               <l n="5.1147.6"> Ut possit, nondum suppetit eloquium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1148. [1142.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1148.1">Foemineas petis usque manus; tua membra juventa</l>
             
               <l n="5.1148.2"> Si fervent, foedum, Quinte, facis facinus.</l>
             
               <l n="5.1148.3">Sin frigent senio, quae tam vesana puella est,</l>
             
               <l n="5.1148.4"> Se tangi ut dextra jam moriente ferat?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1149. [1143.] "Tangere enim ac tangi gaudet vitiosa libido".
              <note place="foot" n="260">Ad Postumum dextram Pollae dextrae perpetuo
                  jungentem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1149.1">Foedus amicitiae simul ictum est, Postume, Pollam</l>
             
               <l n="5.1149.2"> Teque inter, dextrae dextraque juncta fuit.</l>
             
               <l n="5.1149.3">Nil opus est istud nulla non luce novari,</l>
             
               <l n="5.1149.4"> Et vestras cupide jungier usque manus.</l>
             
               <l n="5.1149.5">Quod semel est factum non turpiter, hoc, mihi crede,</l>
             
               <l n="5.1149.6"> Ambo jam facitis turpiter assidue.</l>
             
               <l n="5.1149.7">Tangere enim ac tangi gaudet vitiosa libido:</l>
             
               <l n="5.1149.8"> Purus amor dulci pascitur alloquio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1150. [1144.] [  776] Ad Postumum, cur Gellia eum vitat.</head>
               <l n="5.1150.1">Quod sapis, hac una, si nescis, Postume, causa</l>
             
               <l n="5.1150.2"> Gellia te vitat, nec sibi vult comitem.</l>
             
               <l n="5.1150.3">Nempe amat hos, quos ipsa queat male spernere; contra</l>
             
               <l n="5.1150.4"> Odit queis sperni se male posse videt.</l>
             
               <l n="5.1150.5">Quid tu? Credo, illa mavis, quam mente, carere.</l>
             
               <l n="5.1150.6"> Nil tanti est, cupias ut fieri fatuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1151. [1145.]  774. In Eunum, de se bene promeritum fugientem.
              <note place="foot" n="261">In Eunum poetam, de se bene promeritum fugientem.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1151.1">Tam bene promeritum de se fugit Eunus, ob ipsum</l>
             
               <l n="5.1151.2"> Id, credo, quod sum tam bene promeritus.</l>
             
               <l n="5.1151.3">Nempe pudet, cunctos gestit qui vincere, tantis</l>
             
               <l n="5.1151.4"> Se toties victum, quod videt officiis.</l>
             
               <l n="5.1151.5">Atqui turpe putat si vinci, turpe minorem</l>
             
               <l n="5.1151.6"> Esse, vir eximiis conspicuus titulis</l>
             
               <l n="5.1151.7">Vincere victorem cur non studet ac facit, unde</l>
             
               <l n="5.1151.8"> Major ego incipiam scilicet esse minor?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1152. [1146.] [  779] In Postumum datam fidem non tenentem.</head>
               <l n="5.1152.1">Quae dixi cuicumque semel, stant firma, labascit</l>
             
               <l n="5.1152.2"> Nec mihi coeptum unquam, Postume, consilium.</l>
             
               <l n="5.1152.3">Te quoque firmum animi constanti mente putabam</l>
             
               <l n="5.1152.4"> Propositum atque datam posse tenere fidem.</l>
             
               <l n="5.1152.5">Non potes, ut video: dicta et promissa retractas.</l>
             
               <l n="5.1152.6"> Heu stipula, heu siccis mobilior foliis!</l>
             
               <l n="5.1152.7">I, quemvis alium posthac tibi quaere sodalem;</l>
             
               <l n="5.1152.8"> Odi ego, qui probrum non putat esse levem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1153. [1147.] Vita ducta in rupibus et antris praestat servitio muliebri.
              <note place="foot" n="262">Praestare solam desertis in locis vitam agere quam mulieri
                  servire.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1153.1">Heic gelidae rupes, heic saxa horrenda, Lycori,</l>
             
               <l n="5.1153.2"> Antraque montanis vix adeunda feris.</l>
             
               <l n="5.1153.3">Heic quid agam, quaeris? Mecum tua facta recorder,</l>
             
               <l n="5.1153.4"> Et fastus, misero qui doluere mihi,</l>
             
               <l n="5.1153.5">Et dico: Infelix haec praestat vita, Lycoris</l>
             
               <l n="5.1153.6"> Duro quo prestit me mea, servitio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1154. [1148.] In Italiam, toties referentem machinam volantem, aliena inventam.
              <note place="foot" n="263">In Italiam, perpetuo crepantem machinam volantem, ab aliis
                  inventam.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1154.1">Quod coelum incluso follis petit actus ab igne,</l>
             
               <l n="5.1154.2"> Inventum jactat Gallia docta suum.</l>
             
               <l n="5.1154.3">Quidquid id est laudis, totum sibi vindicat illa;</l>
             
               <l n="5.1154.4"> Vidit, inexpertum primaque fecit opus.</l>
             
               <l n="5.1154.5">Nil tibi jam superest. Aliena inventa referre,</l>
             
               <l n="5.1154.6"> Ut magnum, toties non pudet, Ausonia?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1155. [1149.] In quamdam, senem stulta loqui ferentem.</head>
               <l n="5.1155.1">Istum, Phylli, senem toties tam stulta loquentem</l>
             
               <l n="5.1155.2"> Tam patiens placido pectore ferre potes?</l>
             
               <l n="5.1155.3">Phylli, potes nugas et inania dicta probare?</l>
             
               <l n="5.1155.4"> Phylli, potes tantae plaudere stultitiae?</l>
             
               <l n="5.1155.5">Tam ne placet pulcher violae color et placet ille</l>
             
               <l n="5.1155.6"> Currus, Flaminiam, quo terit, aureolus?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1156. [1150.] Quo Phillis se magis ad speculum fingit, eo minus pulchra.
              <note place="foot" n="264">Quo se magis ad speculum fingit, eo minus pulchram esse
                  Phyllidem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1156.1">Pulchra foret Phyllis, vellet ni pulchra videri,</l>
             
               <l n="5.1156.2"> Ni faciem ad speculum fingeret usque suum,</l>
             
               <l n="5.1156.3">Ni male nativos corrumperet arte lepores</l>
             
               <l n="5.1156.4"> Ipsa sibi, versis vultibus, absimilis.</l>
             
               <l n="5.1156.5">Nunc pulchram haud possum vere illam dicere; possum</l>
             
               <l n="5.1156.6"> Pulchrarum tantum dicere simiolum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1157. [1151.] Ad Lesbiam potius pronam in illecebras.
              <note place="foot" n="265">Ad Lesbiam pronam in illecebras</note>
               </head>
               <l n="5.1157.1">Multis tentari dicis te, Lesbia; quid ni</l>
             
               <l n="5.1157.2"> Tentetur multis quam capere est facile?</l>
             
               <l n="5.1157.3">Mirer, si multis tentetur Delia, clamat</l>
             
               <l n="5.1157.4"> Vita omnis captu quam fore difficilem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1158. [1152.] In divitem avarum.</head>
               <l n="5.1158.1">In partes centum vilem qui disecat assem,</l>
             
               <l n="5.1158.2"> Et lucro et damno est multus in exiguo,</l>
             
               <l n="5.1158.3">Attentum dicis servanda scilicet in re,</l>
             
               <l n="5.1158.4"> Ullis ridendum sordibus esse negas.</l>
             
               <l n="5.1158.5">Quid? Sordis ne parum est, quod re tam dives in ampla</l>
             
               <l n="5.1158.6"> Et lucro et damno est multus in exiguo?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1159. [1153.] De senis et vetulae conjugio.</head>
               <l n="5.1159.1">Cinna senex, vetula et Pholoe junguntur: uterque</l>
             
               <l n="5.1159.2"> Conjugio peccat, plectitur atque suo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1160. [1154.] "Cui nocet id soli, sola videre nequis".
              <note place="foot" n="266">In Gelliam seni blandientem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1160.1">Isti quam vetulo blandiris, Gellia, inepte,</l>
             
               <l n="5.1160.2"> Si videas, fias jam, puto, blanda minus.</l>
             
               <l n="5.1160.3">Quorum nil refert, sed enim quod cernimus omnes,</l>
             
               <l n="5.1160.4"> Cui nocet id soli, sola videre nequis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1161. [1155.] In praeceptorem potius ineptum.
              <note place="foot" n="267">In praeceptorem potius ineptum</note>
               </head>
               <l n="5.1161.1">Forsan vera doces, possim quae audita probare,</l>
             
               <l n="5.1161.2"> Ni non vera modo, ast certa etiam, Aule, voces.</l>
             
               <l n="5.1161.3">Plurima communi sensu contraria saepe</l>
             
               <l n="5.1161.4"> Certa fuisse uni nam tibi commemini.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1162. [1156.] In nil scribentem et suo judicio se omnibus scriptoribus praeferentem.</head>
               <l n="5.1162.1">Cunctis judicio tu praefers, Cinna, tuo te;</l>
             
               <l n="5.1162.2"> Nec miror, qui nil scribere, Cinna soles,</l>
             
               <l n="5.1162.3">Quae scripsere alii sed tantum spernere, multo</l>
             
               <l n="5.1162.4"> Et risu et sannis omnibus excipere,</l>
             
               <l n="5.1162.5">Scribe aliquid: disces, pronum ridere, sed hercle</l>
             
               <l n="5.1162.6"> Nil risu dignum scribere difficile.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1163. [1157.] [  794] In Varum foeda loquentem.</head>
               <l n="5.1163.1">Unde istaec promis tam foeda et turpia mire</l>
             
               <l n="5.1163.2"> Doctus, Vare, omnem Cypridis historiam?</l>
             
               <l n="5.1163.3">Grata scit et loquitur quisque ultro proelia miles,</l>
             
               <l n="5.1163.4"> aequoreos cursus navita, pastor oves.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1164. [1158.] In Varum, Lycorim aliis non pulchram, sibi pulchram credentem
              <note place="foot" n="268">In Varum, Lycorim pulchram credentem</note>
               </head>
               <l n="5.1164.1">Vare, tibi pulchra est, aliis non pulchra Lycoris.</l>
             
               <l n="5.1164.2"> Solus habes oculos? Anne cares oculis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1165. [1159.] In quemdam affirmantem "Foeminam cuilibet viro gratam esse".</head>
               <l n="5.1165.1">Juppiter egregium doctorem, arcana latentis</l>
             
               <l n="5.1165.2"> Omnia naturae qui penitus reserat</l>
             
               <l n="5.1165.3">In lucem expromens ignota atque abdita rerum</l>
             
               <l n="5.1165.4"> Quas miro primus viderit ingenio!</l>
             
               <l n="5.1165.5">Nuper ut oraclum ceu fundens pectore ab alto,</l>
             
               <l n="5.1165.6"> "Nulli non", inquit, "foemina grata viro est".</l>
             
               <l n="5.1165.7">Obstupui occulti nil non cernentis acumen,</l>
             
               <l n="5.1165.8"> Cui Plato, cui magnus cedat Aristoteles.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1166. [1160.] In Orphytum, qui nihil veniae cuiquam largit.
              <note place="foot" n="269">In Orphytum, nihil veniae cuiquam largientem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1166.1">Tune gravis censor, subtilem expendere summi</l>
             
               <l n="5.1166.2"> Adsuetus juris quidlibet ad trutinam,</l>
             
               <l n="5.1166.3">Tu castigator juvenum visisque theatrum,</l>
             
               <l n="5.1166.4"> Et vocum blandis duceris illecebris?</l>
             
               <l n="5.1166.5">Saltantum et pubem potis et laudare jocosam,</l>
             
               <l n="5.1166.6"> Dum laetos molli ducit ab arte choros?</l>
             
               <l n="5.1166.7">Ignoscam id: veniae sed qui nihil, Orphyte, cuiquam</l>
             
               <l n="5.1166.8"> Largiris, veniam praestruis ipse tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1167. [1161.] "Quod mihi non tribuo, tribuam tibi?"</head>
               <l n="5.1167.1">Scripti ubi quid, sperno, abjectum; nec reddere suevi</l>
             
               <l n="5.1167.2"> Incudi quod non est bene compositum.</l>
             
               <l n="5.1167.3">Tu quae scripsisti, vis lecta ut saepe refingam,</l>
             
               <l n="5.1167.4"> Elimem exactos lentus et ad numeros.</l>
             
               <l n="5.1167.5">Quod mihi non tribuo, tribuam tibi? Non satis est, si,</l>
             
               <l n="5.1167.6"> Quo mea sunt, fuerint mi tua scripta loco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1168. [1162.] In Quinti scripta prorsus improbanda.</head>
               <l n="5.1168.1">Quidquid mendosum est deme inquis
              <note place="foot" n="270">est deme inquis] <bibl>Krša</bibl> : est inquis
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            , quum tua, Quinte,</l>
             
               <l n="5.1168.2"> Mittis judicio scripta probanda meo;</l>
             
               <l n="5.1168.3">Demam equidem, vereor sed, demptis omnibus, hercle</l>
             
               <l n="5.1168.4"> Ne scripti redeat nil tibi, Quinte, domum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1169. [1163.] In spretum Lycidam, unam omnibus Gelliam praeferentem.
              <note place="foot" n="271">In Lycidam, puellis omnibus Gelliam praeferentem.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1169.1">Nulli non praefert Lycidas te, Gellia; nullum</l>
             
               <l n="5.1169.2"> Contra non praefers, Gellia, tu Lycidae.</l>
             
               <l n="5.1169.3">Quis peccat magis, incertum. Te, Gellia, saevum</l>
             
               <l n="5.1169.4"> Nil magis est, stultum nil magis est Lycida.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1170. [1164.] Aliud.</head>
               <l n="5.1170.1">Magni te, Lycidas facit unam, Gellia; jure</l>
             
               <l n="5.1170.2"> Tam stultum spernis, Gellia, tu Lycidam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1171. [1165.] In Aulum, insulsa et auribus atque animo ingrata loquentem.</head>
               <l n="5.1171.1">Aure mea si te posses audire loquentem,</l>
             
               <l n="5.1171.2"> Eune, semel, nolles jam, reor, Eune, loqui.</l>
             
               <l n="5.1171.3">Nil magis insulsum est, vacuum nil est magis omni</l>
             
               <l n="5.1171.4"> Fruge bona, ingratumque auribus atque animo,</l>
             
               <l n="5.1171.5">Nec remedi quidquam est, ni prorsus parcere verbis:</l>
             
               <l n="5.1171.6"> Hoc uno potis es consuluisse tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1172. [1166.] Munus aptum Pholoe
              <note place="foot" n="272">Pholoe] vetulae <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             nuptae.
              <note place="foot" n="273">De anu nubente.<emph> Krša </emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1172.1">Nubit anus Pholoe. Quid nuptae muneris aptum</l>
             
               <l n="5.1172.2"> Esse reor? Nihil est aptius helleboro,</l>
             
               <l n="5.1172.3">Ni vincit male commotae vesania mentis</l>
             
               <l n="5.1172.4"> Hellebori tota est quidquid in Antycira.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1173. [1167.] De Cinna Gelliae ingrato.
              <note place="foot" n="274">De Cinna Gelliae viso.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1173.1">Cinna, fugam subito, Gallo veniente, capessis,</l>
             
               <l n="5.1173.2"> Gaudet discessu Gellia pulchra tuo,</l>
             
               <l n="5.1173.3">Gallum et amat, vel quod gratus venit ipse; fugare</l>
             
               <l n="5.1173.4"> Ingratum vel te quod solet adveniens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1174. [1168.] In horribilem sonitum vocis Auli.</head>
               <l n="5.1174.1">Dicturo adstiteram, sed verbo exterritus, Aule,</l>
             
               <l n="5.1174.2"> Quod primum sonitu prodiit horribili,</l>
             
               <l n="5.1174.3">Fugi equidem diro perculsus corda pavore</l>
             
               <l n="5.1174.4"> Discissis metuens auribus et cerebro,</l>
             
               <l n="5.1174.5">Quae mihi adhuc misero penitus tinnire videntur,</l>
             
               <l n="5.1174.6"> Pulsari et vocis verbere Stentoreae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1175. [1169.] Ad Postumum nimis insulse sua gesta narrantem.</head>
               <l n="5.1175.1">Usque adeo insulse narras tua, Postume, gesta,</l>
             
               <l n="5.1175.2"> Vel matri ut possis displicuisse tuae.</l>
             
               <l n="5.1175.3">Quid nobis, quorum nemo est, qui scire laboret,</l>
             
               <l n="5.1175.4"> Quid tibi vel laetum, triste vel acciderit?</l>
             
               <l n="5.1175.5">Dic, oro, melius, dic et meliora; silere</l>
             
               <l n="5.1175.6"> Nam praestat, neutrum si potes efficere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1176. [1170.] [  33] In Sylvanum informem Phyllidis amorem sperantem.
              <note place="foot" n="275">In Sylvanum se Phyllidi placere posse sperantem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1176.1">Non miror, quod amas Phyllin, Sylvane; venusta est</l>
             
               <l n="5.1176.2"> Illa quidem et lepido non rudis ingenio.</l>
             
               <l n="5.1176.3">Hoc miror, fieri quod credis posse, rudem te,</l>
             
               <l n="5.1176.4"> Informem, illepidum Phyllis uti redamet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1177. [1171.] In Aulum, proavos suos saepe memorantem.</head>
               <l n="5.1177.1">Qui proavos memoras nobis tam saepe; nepotes</l>
             
               <l n="5.1177.2"> Te ne, erit, ut memorent, Aule, tui proavum?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1178. [1172.] In Eunum Lycorim petentem
              <note place="foot" n="276">petentem] senem <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            .</head>
               <l n="5.1178.1">Et tussi et senio fractam potis, Eune, Lycorim.</l>
             
               <l n="5.1178.2"> Cur? Ipsam ob tussim, credo equidem et senium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1179. [1173.] In Sabellium.
              <note place="foot" n="277">In Sabelli imaginem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1179.1">Haec ut imago, caput sic, unde est ducta, Sabelli;</l>
             
               <l n="5.1179.2"> Non caput est, quiddam sed capiti assimile.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1180. [1174.] In Cinnam senem connubium celebrantem.</head>
               <l n="5.1180.1">Connubium celebras tam canus, Cinna; puella</l>
             
               <l n="5.1180.2"> Fiat ut infelix uxor, an ut vidua?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1181. [1175.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1181.1">Noluit uxorem juvenis; nunc ducere gestit</l>
             
               <l n="5.1181.2"> Cinna senex. Sapiens, heu, male desipuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1182. [1176.] In senem ducentem anum.</head>
               <l n="5.1182.1">Ducis anum vetulus: non vitae (restat utrique</l>
             
               <l n="5.1182.2"> Pars brevis) at sociam mortis habere cupis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1183. [1177.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1183.1">Haec anus, ille senex celebrat connubia. Laudo:</l>
             
               <l n="5.1183.2"> Poenam stultitiae pendet uterque suae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1184. [1178.] Aliud in idem argumentum.
              <note place="foot" n="278">In impar conjugium</note>
             In impar conjugium.</head>
               <l n="5.1184.1">Impar conjugium qui jungit, comprecer illi</l>
             
               <l n="5.1184.2"> Quae mala? Fert impar quae mala conjugium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1185. [1179.] In Tullam ob Vari amorem superbientem.</head>
               <l n="5.1185.1">Quod te Varus amat, nimium ne, Tulla, superbi;</l>
             
               <l n="5.1185.2"> Ardebat stulta non minus in Pholoe;</l>
             
               <l n="5.1185.3">Continuo longi finem dein fecit amoris,</l>
             
               <l n="5.1185.4"> Stultitiae finem fecit ut illa suae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1186. [1180.] In Gallam ob oscula a Varo accepta superbientem.</head>
               <l n="5.1186.1">Oscula quod Varus dederit tibi, Galla, superbis?</l>
             
               <l n="5.1186.2"> Nempe dedit, metuit quod nihil inde sibi.</l>
             
               <l n="5.1186.3">Crede, tuis fidens rugis, canaeque senectae</l>
             
               <l n="5.1186.4"> Te colit isto, aviam quo puer, officio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1187. [1181.] In Quintum. Quare Leonilla secum nimis officiosa.
              <note place="foot" n="279">In Quintum. Quare Leonilla secum officiosa sit.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="5.1187.1">Quod coetu in magno venienti occurrit amice,</l>
             
               <l n="5.1187.2"> Quod solita est omnes dicere delicias,</l>
             
               <l n="5.1187.3">Quod dextram dextrae jungit, quod blanda tuetur,</l>
             
               <l n="5.1187.4"> Quod prope complexu te, Leonilla, fovet;</l>
             
               <l n="5.1187.5">Haec debes foedae, si nescis, Quinte, senectae.</l>
             
               <l n="5.1187.6"> Non faceret juveni quae facit illa seni.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1188. [1182.] Cur Quintus amat Gelliam vetulam.
              <note place="foot" n="280">Cur Quintus colit Gelliam vetulam. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1188.1">Non quod amat, sed quod devitat Quintus amores,</l>
             
               <l n="5.1188.2"> Te senio enectam, Gellia foeda, colit.</l>
             
               <l n="5.1188.3">Nec vetulam pulchris te praefert ille puellis,</l>
             
               <l n="5.1188.4"> Quotquot sunt, foedis posthabet at vetulis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1189. [1183.] In Phyllidem prodigam suarum dotum.
              <note place="foot" n="281">In Phyllidem nimis blandam.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1189.1">Dotibus eximiis Phyllis praestare putatur,</l>
             
               <l n="5.1189.2"> Et praestat (nempe id, Postume, confiteor).</l>
             
               <l n="5.1189.3">Sed juvenes non tot se circa Phyllis haberet,</l>
             
               <l n="5.1189.4"> Donaret dotes ni facile eximias.</l>
             
               <l n="5.1189.5">Largus opum colitur vulgo; raroque petuntur:</l>
             
               <l n="5.1189.6"> Qui servant clausas, Postume, divitias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1190. [1184.] In Lycorin nimis rigidam senibus.</head>
               <l n="5.1190.1">Quidquid agas, dicasve senex, Corvine, Lycorin,</l>
             
               <l n="5.1190.2"> Haud potis es flavam conciliare tibi.</l>
             
               <l n="5.1190.3">Illa solet facilis cuivis ignoscere culpae,</l>
             
               <l n="5.1190.4"> Uni ullam nunquam dat veniam senio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1191. [1185.] In Phyllidem, quo magis occultat senium, eo magis patet.
              <note place="foot" n="282">In Phyllidem, turpior est aevo quae male pugnat,
                  anno.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1191.1">Annorum celas nequidquam, Phylli, ruinas;</l>
             
               <l n="5.1191.2"> Deficiunt artes, deficiuntque doli.</l>
             
               <l n="5.1191.3">Aetas longa urget miseram, seniumque patescit</l>
             
               <l n="5.1191.4"> Hoc magis atque magis, quo magis occulitur.</l>
             
               <l n="5.1191.5">Da jam victa manus; quaeque es, tandem esse fatere.</l>
             
               <l n="5.1191.6"> Turpior est, aevo quae male pugnat, anus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1192. [1186.] In Tuccam veniam poscentem, eo quod Aeglen ducat.</head>
               <l n="5.1192.1">Non laudem, insano veniam sed poscit amori,</l>
             
               <l n="5.1192.2"> Aeglen quod properat ducere Tucca domum.</l>
             
               <l n="5.1192.3">Do veniam; et miror, tanto correptus amore</l>
             
               <l n="5.1192.4"> Quod poscit solam Tucca sibi veniam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1193. [1187.] In Ponticum nimis pugnantem Cinnae conjugio.
              <note place="foot" n="283">Sed potius titulus "Charitas Pelosa" <bibl>Radelja</bibl> :
                In Ponticum de Cinnae conjugio.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1193.1">Clarus non claram sibi ne duxisse puellam</l>
             
               <l n="5.1193.2"> Cinna velit, pugnas, Pontice, multimodis,</l>
             
               <l n="5.1193.3">Tamque adeo pugnas, omni et ratione laboras,</l>
             
               <l n="5.1193.4"> Solam ut posse istuc mirer amicitiam.</l>
             
               <l n="5.1193.5">Et prope jam credam, quod passim dicere vulgus</l>
             
               <l n="5.1193.6"> Coepit, quiddam istis fervere zelotypi,</l>
             
               <l n="5.1193.7">Nec te angi, sibi quod caram vult ille puellam,</l>
             
               <l n="5.1193.8"> Sed tibi quod caram, Pontice, praeripuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1194. [1188.] In Leonillam propriae laudis causa nimis blandam, etiam senibus.
              <note place="foot" n="284">Quare Leonilla etiam senibus blandiatur.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1194.1">Blanda nimis Leonilla seni est: fuge, Postume; laudem,</l>
             
               <l n="5.1194.2"> Si nescis, de se quaeritat illa sibi.</l>
             
               <l n="5.1194.3">Non sat habet, juvenes, quod pronum est, urere posse;</l>
             
               <l n="5.1194.4"> Vult dici annosos urere posse senes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1195. [1189.] In Tullam foedam, se pulchram sibi credentem.</head>
               <l n="5.1195.1">Foeda rogas, pulchras inter, me, Tulla, puellas,</l>
             
               <l n="5.1195.2"> Quaenam aliis oculo sit mage pulchra meo,</l>
             
               <l n="5.1195.3">Nec metuis, dicam instanti ne denique: pulchra est</l>
             
               <l n="5.1195.4"> Quaeque magis, magis est quo tibi dissimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1196. [1190.] "Pulchra decet longe quaeri".
              <note place="foot" n="285">In Cinnamum de ejus conjugio.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1196.1">Tam foedam ut posses nancisci, Cinname, sponsam,</l>
             
               <l n="5.1196.2"> Quidnam opus externos currere per populos?</l>
             
               <l n="5.1196.3">Nulla erat ad Tiberim, quae turpi corpore posset,</l>
             
               <l n="5.1196.4"> Foeda aliis, uni visa placere tibi?</l>
             
               <l n="5.1196.5">Pulchra decet longe quaeri; deformia nusquam.</l>
             
               <l n="5.1196.6"> Non passim innumero proveniunt numero.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1197. [1191.]Lusus. In Cinnam senem et frigidum.
              <note place="foot" n="286">Lusus. In Cinnam senem, amore captum.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1197.1">Ne mirare, fugit quod te istaec, Cinna, puella:</l>
             
               <l n="5.1197.2"> Illa timet, pulchro quas jacis ore, faces,</l>
             
               <l n="5.1197.3">Atque tuos metuit, fulgentia sydera, ocellos,</l>
             
               <l n="5.1197.4"> Unde sua intorquet spicula saevus amor,</l>
             
               <l n="5.1197.5">"Haec Cinnae Flaccus derisor". Vera putavit,</l>
             
               <l n="5.1197.6"> Et laeto excepit pectore dicta senex.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1198. [1192.]"Et par redde pari: questus non erit ullus".
              <note place="foot" n="287">In Cinnam stulte Aeglen amantem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1198.1">Non toties fugeret, toties ni, Cinna, sequare</l>
             
               <l n="5.1198.2"> Aeglen. Despectus tu quoque despicito.</l>
             
               <l n="5.1198.3">Et par redde pari: questus jam non erit ullus;</l>
             
               <l n="5.1198.4"> Sera quies nostris venerit auriculis,</l>
             
               <l n="5.1198.5">Queis iterum atque iterum narras tua fata, nec unquam</l>
             
               <l n="5.1198.6"> Perdere nos fatua desinis historia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1199. [1193.] "Cur Aulum fugiat formosa puella".</head>
               <l n="5.1199.1">Cur te conspectum fugiat formosa puella,</l>
             
               <l n="5.1199.2"> Aule, rogas. Speculum, si sapis, Aule, roga.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1200. [1194.] [  1462] Cur Cinnae seni quaerenti filiam, occurrat mater.</head>
               <l n="5.1200.1">Quod tibi floridulam quaerenti, Cinna, puellam</l>
             
               <l n="5.1200.2"> Mater, quam nolles, obvia prodit anus,</l>
             
               <l n="5.1200.3">Hoc tacite dicit: Vetulo tibi non mea nata,</l>
             
               <l n="5.1200.4"> Verum ego, jam senio perdita convenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1201. [1195.] Ne quid nimis.</head>
               <l n="5.1201.1">Esse bonus cantor potis est Lycus; optimus esse</l>
             
               <l n="5.1201.2"> At nimium quod vult, desinit esse bonus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1202. [1196.] Cur Tulla non fatua spernet amores Postumi potius fatui
              <note place="foot" n="288">Cur Tulla spernet amores Postumi </note>
               </head>
               <l n="5.1202.1">Tulla tuos fugiens quod, Postume, spernit amores</l>
             
               <l n="5.1202.2"> Cur tibi tam cupido displiceat, video,</l>
             
               <l n="5.1202.3">Sed Tullam idcirco fatuam stultamque vocare</l>
             
               <l n="5.1202.4"> Quod pergis (fateor), Postume, non video:</l>
             
               <l n="5.1202.5">Interdum et vereor, ne sit sapientia, quam tu</l>
             
               <l n="5.1202.6"> Desinis haud unquam dicere stultitiam.</l>
             
               <l n="5.1202.7">Id quoque tu possis, mi Postume, crede vereri,</l>
             
               <l n="5.1202.8"> Te vetulum si jam videris in speculo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1203. [1197.] Ad Aulum. Tullae non vox, sed Lycidam placet.
              <note place="foot" n="289">Ad Aulum. Tullae non Lycidae vocem, sed Lycidam
                  placere.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1203.1">Tulla tibi in vita jurat nihil esse relictum,</l>
             
               <l n="5.1203.2"> Quod placeat, vocem ni liquidam Lycidae.</l>
             
               <l n="5.1203.3">Tamne placet, dicis, Lycidae vox? Dic magis, Aule,</l>
             
               <l n="5.1203.4"> Tullae formosus tamne placet Lycidas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1204. [1198.] Ad Quintum. Ignem ne tangas, Quinte.</head>
               <l n="5.1204.1">Tange ignem: visum nimio plus, Quinte, calesces,</l>
             
               <l n="5.1204.2"> Ibit et in penitos flamma recepta sinus.</l>
             
               <l n="5.1204.3">Ibit? Iit, credo potius: nec tangere Pollam</l>
             
               <l n="5.1204.4"> Velles, quae blandis, quum lubet, illecebris</l>
             
               <l n="5.1204.5">Te miserum quam vult incendit, ni tibi rursum</l>
             
               <l n="5.1204.6"> Illa tuo jam nunc torreat igne jecur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1205. [1199.] Ad Varronem. Cinnamus in te plena veneno scribens nocuit sibi uni.
              <note place="foot" n="290">Ad Varronem, de ejus critico <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1205.1">In te congessit nigro quod plena veneno,</l>
             
               <l n="5.1205.2"> Cassa sed ingenuo turpia dicta sale,</l>
             
               <l n="5.1205.3">Varro, parce queri: nocuit sibi Cinnamus uni,</l>
             
               <l n="5.1205.4"> Et niger et passim dicitur illepidus.</l>
             
               <l n="5.1205.5">Tu cave, scribenti ne quidquam forte reponas,</l>
             
               <l n="5.1205.6"> Neve modum studeas ponere stultitiae.</l>
             
               <l n="5.1205.7">Poena sit haec illi: non quemquam obsistere, se se</l>
             
               <l n="5.1205.8"> Scriptis ipse suis ne male dedecoret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1206. [1200.] In Glauciam, illepida sua carmina mirantem.
              <note place="foot" n="291">In Glauciam, sua carmina mirantem</note>
               </head>
               <l n="5.1206.1">Miraris, quae tu scripsisti, carmina, scribi</l>
             
               <l n="5.1206.2"> Nec melius quidquam, Glaucia, posse putas,</l>
             
               <l n="5.1206.3">Non, Maro si redeat, non, si divinus Homerus,</l>
             
               <l n="5.1206.4"> Magnum iterum ad pugnam suscitet aeaciden.</l>
             
               <l n="5.1206.5">Miror ego, scin' quid? Solum hoc, tam cassa lepore</l>
             
               <l n="5.1206.6"> Esse vel auctori carmina mira suo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1207. [1201.]
              <note place="foot" n="292">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Culpam citus elue.
              <note place="foot" n="293">Amicum invitat ad carmen scribendum.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1207.1">Res tibi displicuit potius, quam carmen, amice,</l>
             
               <l n="5.1207.2"> Objeci lentam quod tibi desidiam,</l>
             
               <l n="5.1207.3">Atque tuam dixi foede cessare Camoenam,</l>
             
               <l n="5.1207.4"> Nolle pio et fungi, quo decet, officio.</l>
             
               <l n="5.1207.5">Scribe: potes, culpam citus elue, protinus auri</l>
             
               <l n="5.1207.6"> Incipiet carmen dulce sonare meum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1208. [1202.]
              <note place="foot" n="294">"Sumite materiem vestris, qui scribitis, aequam viribus",
                  Hor.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1208.1">Cinname, scripsisti magno non magna labore:</l>
             
               <l n="5.1208.2"> Sumpta opera est ingens; parvum operae est pretium.</l>
             
               <l n="5.1208.3">Anne haud apta tuis quod moribus omnia scribis,</l>
             
               <l n="5.1208.4"> Naturam et raptus, Cinname, non se queris?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1209. [1203.] In vatum nugas ineptas.</head>
               <l n="5.1209.1">Usque adeo vatum nugis offendor ineptis</l>
             
               <l n="5.1209.2"> Malim ut, quam vates, dicier agricola.</l>
             
               <l n="5.1209.3">Non artis pudet hercle meae, sed moribus artem</l>
             
               <l n="5.1209.4"> Qui turpant laevis, dispudet artificum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1210. [1204.]
              <note place="foot" n="295">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             In Aeglem nimis feram.</head>
               <l n="5.1210.1">Ne spernere, Aegle, nullum non spernis amantem:</l>
             
               <l n="5.1210.2"> Mavis, quam vilis, scilicet esse fera.</l>
             
               <l n="5.1210.3">Consilium laudo: multorum audire querelas</l>
             
               <l n="5.1210.4"> Fac magis usque velis, quam semel ipsa queri.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1211. [1205.] In foemineam vafrae
              <note place="foot" n="296">In foemineam Aeglae artem</note>
             Aeglae artem.</head>
               <l n="5.1211.1">Ut teneat miseros Aegle male torquet amantes</l>
             
               <l n="5.1211.2"> (Foemineae id credit scilicet artis opus)</l>
             
               <l n="5.1211.3">Nec tenet, abscedunt multi; saevumque superbae</l>
             
               <l n="5.1211.4"> Irati fugiunt servitium dominae.</l>
             
               <l n="5.1211.5">Ire modo quo res coepit si pergat, ineptam</l>
             
               <l n="5.1211.6"> Artem in quo promat, jam puto, nullus erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1212. [1206.]
              <note place="foot" n="297">In fatuum Aegles amatorem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1212.1">Miraris, quod te non praefert omnibus Aegle.</l>
             
               <l n="5.1212.2"> Non omnes praefert quod tibi, miror ego.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1213. [1207.]
              <note place="foot" n="298">In Phyllidem coli volentem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1213.1">Ut te, Phylli, colam, spretum me, Phylli, superbo</l>
             
               <l n="5.1213.2"> Ut gravis excipias usque supercilio,</l>
             
               <l n="5.1213.3">Ut verbosa aliis, mecum vix ipsa loquare,</l>
             
               <l n="5.1213.4"> Blanda aliis, uni vis modo saeva mihi,</l>
             
               <l n="5.1213.5">Nemo ut tam foedus, tam vecors, tam sit ineptus,</l>
             
               <l n="5.1213.6"> Quem mihi non multis partibus anteferas:</l>
             
               <l n="5.1213.7">Haec si ferre queam, pol dignum ferre putabo,</l>
             
               <l n="5.1213.8"> Quodque tuli, dignum ferre fuisse puto.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1214. [1208.] In cantore non ratio, sed judicat auris.
              <note place="foot" n="299">In fatuum cujusdam cantoris laudatorem.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1214.1">Cantori plaudis; nec scis, quae verba loquatur,</l>
             
               <l n="5.1214.2"> Sensa suis substent an satis apta modis.</l>
             
               <l n="5.1214.3">Quid si discordet cantu sententia? Quid si</l>
             
               <l n="5.1214.4"> Res dura et molles dissideant numeri?</l>
             
               <l n="5.1214.5">Scilicet id nihil est: captus dulcedine vocis</l>
             
               <l n="5.1214.6"> Non quaeris, quidnam vox sibi, Quinte, velit.</l>
             
               <l n="5.1214.7">Nec ratio quidquam, verum omnia judicat auris,</l>
             
               <l n="5.1214.8"> Cassus mente omni cui placet ille sonus.</l>
             
               <l n="5.1214.9">Sic brutas olim pecudes Rhodopeïus Orpheus</l>
             
               <l n="5.1214.10"> Non intellecto carmine detinuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1215. [1209.] In Battum, summum picturae culmen se attingere credentem.
              <note place="foot" n="300">In Battum, summum picturae culmen se attigisse credentem.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1215.1">Credis picturae summum te attingere culmen,</l>
             
               <l n="5.1215.2"> Summum quod culmen, Batte, videre nequis,</l>
             
               <l n="5.1215.3">Scire nec, immani tractu disjunctus ab illo,</l>
             
               <l n="5.1215.4"> Artis adhuc medio curris ut in spatio,</l>
             
               <l n="5.1215.5">Nec tanto prior es nostri pictoribus aevi,</l>
             
               <l n="5.1215.6"> Quanto es tot priscis, hercule, posterior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1216. [1210.]
              <note place="foot" n="301">(vide n.o 1260)
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             In columnam inflexibilem.</head>
               <l n="5.1216.1">Frangi, ais, at flecti non unquam posse columnam;</l>
             
               <l n="5.1216.2"> Haud miror, duro constat enim lapide.</l>
             
               <l n="5.1216.3">Miror at, humano constas qui corde, columna,</l>
             
               <l n="5.1216.4"> Nulla si flecti, ceu lapis, arte queas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1217. [1211.] In Postumum machinae volantis spectacula sermone nimis longo
            narrantem.</head>
               <l n="5.1217.1">Saepe ego jactati fugi spectacula follis,</l>
             
               <l n="5.1217.2"> Longa nimis quod sunt, Postume, visa mihi.</l>
             
               <l n="5.1217.3">Longior at multo sermo est tuus iste, modumque</l>
             
               <l n="5.1217.4"> Spectacli et leges dum varias numeras.</l>
             
               <l n="5.1217.5">Quare nil mirum est, nondum sermone peracto,</l>
             
               <l n="5.1217.6"> Lassatus procul hinc, Postume, si fugio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1218. [1212.] In Irin varios colores mutantem.
              <note place="foot" n="302">De Iride varios colores mutante.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1218.1">Irin quod varios dicis mutare colores,</l>
             
               <l n="5.1218.2"> Moribus et dignum nomen habere suis,</l>
             
               <l n="5.1218.3">Falleris: illa eadem est semper, tibi gaudet inanem</l>
             
               <l n="5.1218.4"> Sed rerum faciem pingere stultus Amor.</l>
             
               <l n="5.1218.5">Ille tibi flammas ostendit in Iride, canam</l>
             
               <l n="5.1218.6"> Ille tibi ostendit dein glaciem atque nivem.</l>
             
               <l n="5.1218.7">De te Iris nullas mutavit, Postume, curas,</l>
             
               <l n="5.1218.8"> Cui nunquam de te, Postume, cura fuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1219. [1213.] In Cinnam Gallae iratum, nullisque precibus placabilem.</head>
               <l n="5.1219.1">Quae te Scylla ferax genuit, quae saeva Charybdis,</l>
             
               <l n="5.1219.2"> Quae te flammivomis exspuit aetna, jugis?</l>
             
               <l n="5.1219.3">Quem Gallae iratum (nec tantos causa furores</l>
             
               <l n="5.1219.4"> Quae digna excierit, dicere, Cinna, potes).</l>
             
               <l n="5.1219.5">Iratum Gallae frustra placare laborat,</l>
             
               <l n="5.1219.6"> Effundit cassas et mea Lyda preces,</l>
             
               <l n="5.1219.7">Armenias, credo, queis posset flectere tygres,</l>
             
               <l n="5.1219.8"> Et saxa et duri frangere vim chalybis.</l>
             
               <l n="5.1219.9">I, Siculos inter Cyclopas vivere digne,</l>
             
               <l n="5.1219.10"> Trux, ferus, immani praeditus ingenio.</l>
             
               <l n="5.1219.11">I procul hinc: nimium Romanam dedecet urbem</l>
             
               <l n="5.1219.12"> Isthaec, heu, flecti nescia barbaries.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1220. [1214.]
              <note place="foot" n="303">(pon. inter ludicra) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             In Pollam, quod toties visit Thyrsin.</head>
               <l n="5.1220.1">Polla, tuum toties visis quod sedula Thyrsin,</l>
             
               <l n="5.1220.2"> Credo equidem, justo fungeris officio,</l>
             
               <l n="5.1220.3">Sed, ni me vultus, ni me signa omnia fallunt,</l>
             
               <l n="5.1220.4"> Justo laeta nimis fungeris officio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1221. [1215.] In Gelliam; facile amatorem, difficile amicum quaerentem.
              <note place="foot" n="304">In Gelliam; amatorem, non amicum quaerentem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1221.1">Quaerere amatorem pronum est tibi; quaerere amicum,</l>
             
               <l n="5.1221.2"> Si bene te novi, Gellia, difficile.</l>
             
               <l n="5.1221.3">Tu nec enim quemquam potis es sapienter amare,</l>
             
               <l n="5.1221.4"> Te nec amare ullus, qui sapienter amet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1222. [1216.]
              <note place="foot" n="305">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Lycoris pulchra, sed languida et frigida.
              <note place="foot" n="306">Lycorim pulchram, sed languidam et frigidam esse.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1222.1">Pulchra genas, oculo torpet languente Lycoris,</l>
             
               <l n="5.1222.2"> Atque solet quiddam cernere frigidulum.</l>
             
               <l n="5.1222.3">Ergo placet multis, nullum at succendit amore</l>
             
               <l n="5.1222.4"> Assimilis pulchrae, quae caret igne, faci.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1223. [1217.]
              <note place="foot" n="307">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             In quemdam, amorem suum inter rupes et nemora celantem.
              <note place="foot" n="308">De quodam propter amorem in agris vitam agente.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1223.1">Moestus, cura imum cor saucius, avius erras,</l>
             
               <l n="5.1223.2"> Quae trita humano est semita nulla pede,</l>
             
               <l n="5.1223.3">Nempe istum celent ut rupes et nemora alta,</l>
             
               <l n="5.1223.4"> Qui tibi flammato in pectore sedit Amor,</l>
             
               <l n="5.1223.5">Et signis verso haud dubiis apparet in ore,</l>
             
               <l n="5.1223.6"> Et longum invito saepe ciet gemitum.</l>
             
               <l n="5.1223.7">Celari sed quid prodest? Loca sola colenti</l>
             
               <l n="5.1223.8"> Parcius an saevas urget in ossa faces?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1224. [1218.] "Amor pulcherrima fingit".</head>
               <l n="5.1224.1">Pulchra parum vesanus amor pulcherrima fingit,</l>
             
               <l n="5.1224.2">Hinc tu te pulchram, Gellia foeda, putas.</l>
             
               <l n="5.1224.3">Qualis es, in speculo cernes te denique; amare</l>
             
               <l n="5.1224.4"> Incipies quum te, Gellia foeda, minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1225. [1219.] Amor ludit amantes et mutat res, ut vult.
              <note place="foot" n="309">Amorem ludere amantes et res ad suum arbitrium
                  mutare.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1225.1">Phyllida, quam miro Lycidas flammatus amore</l>
             
               <l n="5.1225.2"> Formosae laudans praetulerat Veneri,</l>
             
               <l n="5.1225.3">Ut flammae posuere, tuens clamavit, inanes</l>
             
               <l n="5.1225.4"> Quonam illa in ventos tam bona forma abiit?</l>
             
               <l n="5.1225.5">Haec ne alia est, alius coepi an magis esse repente</l>
             
               <l n="5.1225.6"> Versus ego? Hisce oculis visa mihi haec facies?</l>
             
               <l n="5.1225.7">Certe eadem est iisdem: fuit at modo plena leporum,</l>
             
               <l n="5.1225.8"> Nunc omni prorsus foeda lepore caret.</l>
             
               <l n="5.1225.9">Scilicet, haec faciens praestigia, ludit amantes,</l>
             
               <l n="5.1225.10"> Resque, ut vult, verso lumine, mutat amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1226. [1220.] Ad Tullam, petentem a Iola, ut ipse illi pingat suam effigiem.</head>
               <l n="5.1226.1">Ipse suam pingat formam tibi, poscis, Iolas;</l>
             
               <l n="5.1226.2"> Nil opus est: pictum in pectore, Tulla, geris.</l>
             
               <l n="5.1226.3">Pinxit amor; mentique objectat nocte dieque,</l>
             
               <l n="5.1226.4"> Cogit et, ut nolis, perpetuo adspicere.</l>
             
               <l n="5.1226.5">Posce tamen: ventosus amor quam pingit, imago</l>
             
               <l n="5.1226.6"> Nam cita foemineo diffugit ex animo.</l>
             
               <l n="5.1226.7">Id tibi quum fiet, saltem spectabis Iolam</l>
             
               <l n="5.1226.8"> Neglecta interdum forsitan in tabula.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1227. [1221.]
              <note place="foot" n="310">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Innoxia Leonilla sua forma innumeris nocet.
              <note place="foot" n="311">Leonillam sua forma innumeris nocere.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1227.1">Quam nec pulchra Venus formoso vicerit ore,</l>
             
               <l n="5.1227.2"> Formosam nescit se Leonilla tamen,</l>
             
               <l n="5.1227.3">Et passim blandis juvenes accendit ocellis,</l>
             
               <l n="5.1227.4"> Atque ima ignotas condit in ossa faces.</l>
             
               <l n="5.1227.5">Sic nocet innumeris innoxia: dicite forma</l>
             
               <l n="5.1227.6"> Ignarae forma dicite quam valeat.</l>
             
               <l n="5.1227.7">Queis miseri nullo possunt obsistere pacto,</l>
             
               <l n="5.1227.8"> Fors erit, ut vires temperet illa suas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1228. [1222.] In Meroen foedam, juvenumque insidias semper metuentem.</head>
               <l n="5.1228.1">Usque peti, Meroe, tibi nempe videris, amantum</l>
             
               <l n="5.1228.2"> Semper et insidias permetuis juvenum;</l>
             
               <l n="5.1228.3">Quidquid et officium est, manifestum credis amorem,</l>
             
               <l n="5.1228.4"> Admotaque rubes, ceu prope rapta, manu.</l>
             
               <l n="5.1228.5">Quid? Meroe, in speculo nunquam te te inspicis ipsa?</l>
             
               <l n="5.1228.6"> Omnes non facies discutit ista metus?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1229. [1223.] In Gelliam dicentem, multos efflictim amare.
              <note place="foot" n="312">In Gelliam dicentem, se multos efflictim amari.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1229.1">Multos efflictim tibi, Gellia, dicis, amari;</l>
             
               <l n="5.1229.2"> Dicis, at id fieri vera negat ratio.</l>
             
               <l n="5.1229.3">Nam quae amat efflictim, curas consumit in uno</l>
             
               <l n="5.1229.4"> Omnes; nil, aliis quod tribuit, superest.</l>
             
               <l n="5.1229.5">Quare, ni dici vis mendax, dicito amare</l>
             
               <l n="5.1229.6"> Unum aliquem efflictim, vix bene velle aliis.</l>
             
               <l n="5.1229.7">Id tibi ego credam: fortasse negabit, amari</l>
             
               <l n="5.1229.8"> Te te unam efflictim qui tibi Tucca putat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1230. [1224.] In Flaccum vitio vitium vincentem.</head>
               <l n="5.1230.1">Flaccus foemineum vitat genus omne; crumenae</l>
             
               <l n="5.1230.2"> Quod metuit, non quod moribus ille suis.</l>
             
               <l n="5.1230.3">Multa viro molli fervet sub corde libido,</l>
             
               <l n="5.1230.4"> Multa magis contra fervet avaritia.</l>
             
               <l n="5.1230.5">Sic vitium vincit vitio, fraenumque furori</l>
             
               <l n="5.1230.6"> Est alius, miserum qui premit usque, furor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1231. [1225.] In Quintum foemineo generi male dicentem.</head>
               <l n="5.1231.1">Foemineo generi Quintus male dicere suevit,</l>
             
               <l n="5.1231.2"> Foemineum interea deperit ille genus.</l>
             
               <l n="5.1231.3">Qui norim, quaeris? Quod queis male dicere suevit,</l>
             
               <l n="5.1231.4"> Harum se nunquam segregat a latere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1232. [1226.] Cur Hermogenes omnes amicitias negligit.
              <note place="foot" n="313">Cur Hermogenes omnes amicitias negligat.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1232.1">Mirus amicitiae cultor quos ante fovebat,</l>
             
               <l n="5.1232.2"> Cur omnes aeque negligit Hermogenes?</l>
             
               <l n="5.1232.3">Tullam, Quinte, roga. Totum sibi vindicat illa,</l>
             
               <l n="5.1232.4"> Pars, aliis possit quam dare, nulla super.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1233. [1227.] In Quintum, amorem suum ante ipsam conjugem non dissimulantem.
              <note place="foot" n="314">In Quintum, amorem suum coram uxore ipsa non dissimulantem.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1233.1">Quinte, quod incautum te coepit blanda Lycoris,</l>
             
               <l n="5.1233.2"> Ignosco: illa omnes nempe habet illecebras.</l>
             
               <l n="5.1233.3">Quod non dissimulas te captum, conjugis ante</l>
             
               <l n="5.1233.4"> Ora tuae, nimium quod tuus ardet amor,</l>
             
               <l n="5.1233.5">Illi etiam ignoscam, si moesto pallida vultu</l>
             
               <l n="5.1233.6"> Incipiat largas fundere lacrymulas,</l>
             
               <l n="5.1233.7">Et, quos jamdudum premit anxia corde sub alto,</l>
             
               <l n="5.1233.8"> Victa animi ex imo pectore det gemitus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1234. [1228.] In Aulum. "Haudquaquam sperneris immerito".
              <note place="foot" n="315">In Aulum a Phyllide spretum non immerito.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1234.1">Quod tua te Phyllis spernitque et negligit, Aule,</l>
             
               <l n="5.1234.2"> Parce queri; haudquaquam sperneris immerito;</l>
             
               <l n="5.1234.3">Qui spretus, male qui neglectus scilicet usque</l>
             
               <l n="5.1234.4"> Tam vecors Phyllin tu tamen usque foves.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1235. [1229.] Forma vincit eloquium.
              <note place="foot" n="316">Formam in Phyllide eloquio praestare.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1235.1">Pulchra sibi eloquio Phyllis praestare videtur,</l>
             
               <l n="5.1235.2"> Quod mentes flectit, quo lubet, unde lubet.</l>
             
               <l n="5.1235.3">Eloquio prorsum caret omni, at forma, nitentes</l>
             
               <l n="5.1235.4"> Atque oculi vincunt quod libet eloquium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1236. [1230.] Cur Lycoris dicat rudem Eunum.
              <note place="foot" n="317">In Eunum. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1236.1">Esse rudem dicis, te quod fugit, Eune, Lycorin;</l>
             
               <l n="5.1236.2"> Id pol ni faciat, tunc reor esse rudem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1237. [1231.] In Glauciam senem blandiloquum
              <note place="foot" n="318">senem blandiloquum] blandiloquum<add resp="ed">2</add>
                  senem<add resp="ed">1</add>
                  </note>
            .</head>
               <l n="5.1237.1">Ohe, parce jocis levibus, jam desine; quisnam</l>
             
               <l n="5.1237.2"> Possit blandiloquum, Glaucia, ferre senem,</l>
             
               <l n="5.1237.3">Dum tremula fatuos lingua meditatur amores,</l>
             
               <l n="5.1237.4"> Atque suae dicit delicias Veneri?</l>
             
               <l n="5.1237.5">Auribus o utinam possis audire, meis te</l>
             
               <l n="5.1237.6"> O utinam possis, foede, videre oculis!</l>
             
               <l n="5.1237.7">Quam tibi displiceas! Quam damnes quidquid inepte</l>
             
               <l n="5.1237.8"> Dicis et incano quidquid agis capite!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1238. [1232.] In Acim vile Nisae mancipium gementem.
              <note place="foot" n="319">In Acim Nisae servientem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1238.1">Nisae servit Acis, saevaeque in jure puellae</l>
             
               <l n="5.1238.2"> Vile gemit longo tempore mancipium.</l>
             
               <l n="5.1238.3">Vincula quae teneant constrictum, saepe rogavi:</l>
             
               <l n="5.1238.4"> Nil mihi respondit, moestus at ingemuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1239. [1233.]
              <note place="foot" n="320">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             In Orphytum dicentem, nullam spem esse sibi misero.
              <note place="foot" n="321">In Orphytum ingratam puellam amantem.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1239.1">Nulla, ut ais, misero est spes, Orphyte, jam super ut te</l>
             
               <l n="5.1239.2"> Incipiat tandem Phyllis amare magis.</l>
             
               <l n="5.1239.3">Quid? Superest an nulla etiam spes sanior, ut tu</l>
             
               <l n="5.1239.4"> Incipias tandem Phyllin amare minus?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1240. [1234.]
              <note place="foot" n="322">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Thyrsis Gallam nimis duram crepat.
              <note place="foot" n="323">Ad Gallam de Thyrside.<emph> Krša </emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1240.1">Thyrsis, Galla, tuus secretis degit in agris,</l>
             
               <l n="5.1240.2"> Et prae te sylvas cernere solus amat,</l>
             
               <l n="5.1240.3">Dumque videt rigidas quercus, montanaque saxa,</l>
             
               <l n="5.1240.4"> Interdum exclamat: durior illa fuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1241. [1235.] In Cinnami querelas, quod suo amori sapiens Phyllis non respondet.
              <note place="foot" n="324">Ad Cinnamum de Phyllide.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1241.1">Pulchra tuo Phyllis quod non respondet amori,</l>
             
               <l n="5.1241.2"> Parce queri: sapiens consulit illa tibi.</l>
             
               <l n="5.1241.3">Quippe tuos aleret pariter si coeca furores</l>
             
               <l n="5.1241.4"> Fabula jam tota, Cinname, in urbe fores.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1242. [1236.] Ad Varum in amore miseratione dignum.
              <note place="foot" n="325">Ad Varum de Gellia.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1242.1">Vare, tuum nondum si Gellia sensit amorem,</l>
             
               <l n="5.1242.2"> Illa nil unquam stultius esse reor.</l>
             
               <l n="5.1242.3">Sin contra sensit, tam fidum et spernit amorem.</l>
             
               <l n="5.1242.4"> Illa nil usquam durius esse reor.</l>
             
               <l n="5.1242.5">Vare, tui certe miseret, seu stulta puella,</l>
             
               <l n="5.1242.6"> Dura tibi misero seu mage contigerit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1243. [1237.] Quo magis Gellia cara, eo magis amator vilis.
              <note place="foot" n="326">In Gelliam amanti iniquam.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1243.1">Ante alios tibi sum cur, Gellia, vilis? An omnes</l>
             
               <l n="5.1243.2"> Ante alios quod tu, Gellia, cara mihi es?</l>
             
               <l n="5.1243.3">Hoc male si miserum perdit, jam moribus istis</l>
             
               <l n="5.1243.4"> Efficies, possim vilis ut esse minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1244. [1238.] Nulli ignotum scit sola Gellia.
              <note place="foot" n="327">In idem argumentum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1244.1">Soli quam peream dixi tibi, Gellia: nulli</l>
             
               <l n="5.1244.2"> Ignotum id nescis, Gellia, sola tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1245. [1239.] In Gelliam facilem et difficilem.
              <note place="foot" n="328">In Gelliam facilem, eamdemque difficilem.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1245.1">Qualis visa mihi sit Gellia, quaeris, amice,</l>
             
               <l n="5.1245.2"> Visa eadem est facilis, difficilisque mihi.</l>
             
               <l n="5.1245.3">Thyrsin ut loquitur, facilis; secedere paullum</l>
             
               <l n="5.1245.4"> Cogitur a caro ut Thyrside, difficilis.</l>
             
               <l n="5.1245.5">Ergo malam ambobus cur non vitamus uterque,</l>
             
               <l n="5.1245.6"> Et sinimus, soli est cui
              <note place="foot" n="329">cui] <bibl>Krša</bibl> : ceu <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             bona, Thyrsis amet?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1246. [1240.]
              <note place="foot" n="330">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Lesbia muta, absente Quinto, eo praesente facunda.
              <note place="foot" n="331">Lesbiam mutam, absente Quinto, eo praesente facundam
                  esse.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1246.1">Mercurium eloquii vates dixere parentem,</l>
             
               <l n="5.1246.2"> Pinniger eloquium sed, puto, gignit Amor.</l>
             
               <l n="5.1246.3">Id tua, Quinte, docet me Lesbia, te sine torpet</l>
             
               <l n="5.1246.4"> Cui semper multo frigida lingua gelu;</l>
             
               <l n="5.1246.5">Dein tibi ut assedit, facundo e pectore verbis</l>
             
               <l n="5.1246.6"> Volvit Nestoreis verba diserta magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1247. [1241.] In Tullam vafram.</head>
               <l n="5.1247.1">Solum saepe negas tibi Cinnam, Tulla, placere,</l>
             
               <l n="5.1247.2"> Solus; credo equidem, quod tibi Cinna placet.</l>
             
               <l n="5.1247.3">Vafra tegi quod vis, prodis male garrula. Cinnam</l>
             
               <l n="5.1247.4"> Quum toties loqueris, "Cinnam ego", dicis, "amo".</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1248. [1242.] In Lycorim vafram.</head>
               <l n="5.1248.1">Officio fucatur amor, fucatur amore</l>
             
               <l n="5.1248.2"> Officium, at certas servat utrumque notas.</l>
             
               <l n="5.1248.3">Has mihi ego tacitus novi et praestigia multo</l>
             
               <l n="5.1248.4"> Cum risu specto, vafra Lycori, tua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1249. [1243.] In Postumum, qui solus dicebat, Phyllin esse rudem.</head>
               <l n="5.1249.1">Esse rudem solus dicis tu, Postume, Phyllin,</l>
             
               <l n="5.1249.2"> Qua perhibent alii, cultius esse nihil.</l>
             
               <l n="5.1249.3">An rudis est uni tibi, Postume? Scilicet esse</l>
             
               <l n="5.1249.4"> Id reor; id circo nec reor esse rudem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1250. [1244.]
              <note place="foot" n="332">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Querimonia in Tullam.</head>
               <l n="5.1250.1">Cur tam blanda aliis, uni mihi, Tulla, severa es?</l>
             
               <l n="5.1250.2"> Cur moestam solus cernere cogor ego?</l>
             
               <l n="5.1250.3">Cur miserum toties angis; dubiumque relinquis</l>
             
               <l n="5.1250.4"> An tibi jam toto pectore deciderim?</l>
             
               <l n="5.1250.5">Prome odium, si quod celas: fac denique aperte</l>
             
               <l n="5.1250.6"> Norim, quo tandem sim tibi, Tulla, loco.</l>
             
               <l n="5.1250.7">Malim hercle (id certis liceat mihi noscere signis)</l>
             
               <l n="5.1250.8"> Ferre odium, assidue quam timuisse, tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1251. [1245.] In Lesbiam amantem formam Flacci.
              <note place="foot" n="333">De Lesbia Flaccum propter ejus pulcritudinem amante.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1251.1">Ingenium et mores Flacci dicebat amare</l>
             
               <l n="5.1251.2"> Lesbia, sed morbo facta ubi deterior</l>
             
               <l n="5.1251.3">Forma viro est, jam nec mores, nec Lesbia, amabat</l>
             
               <l n="5.1251.4"> Quod mire quondam, nunc amat ingenium.</l>
             
               <l n="5.1251.5">Fac reparet formae rursus dispendia, amabit</l>
             
               <l n="5.1251.6"> Et mores rursus Lesbia et ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1252. [1246.] In Lycorim, ob mores Cinnae ignotos ab eodem laudatam.
              <note place="foot" n="334">De Cinna et Lycoride.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1252.1">Conspectam casu miratus Cinna Lycorin,</l>
             
               <l n="5.1252.2"> Confertim penitus arsit amore sinus,</l>
             
               <l n="5.1252.3">Nec solum laudat faciem, cultumque puellae,</l>
             
               <l n="5.1252.4"> Sed mores etiam suspicit aureolos:</l>
             
               <l n="5.1252.5">Aureolos mores, quos nullo scilicet usu</l>
             
               <l n="5.1252.6"> Novit adhuc, pulchra vidit at in facie,</l>
             
               <l n="5.1252.7">Ignotos aliis certe, queis Baccha videtur,</l>
             
               <l n="5.1252.8"> In patria quoties perfurit illa domo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1253. [1247.] In Pollam amantium proelia narrantem.</head>
               <l n="5.1253.1">Narras, Polla, gerunt quae de te proelia amantes,</l>
             
               <l n="5.1253.2"> Ut pugnent primum quisque tenere locum,</l>
             
               <l n="5.1253.3">Ut sibi te rapiant rixantum more luporum</l>
             
               <l n="5.1253.4"> Icti vesanis corda cupidinibus.</l>
             
               <l n="5.1253.5">Gaude, cui mentes juvenum furiare decora</l>
             
               <l n="5.1253.6"> Et facie, vafro et contigit ingenio;</l>
             
               <l n="5.1253.7">Gaude: Romulea talis fortasse ferere</l>
             
               <l n="5.1253.8"> Actaea Phryne qualis in historia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1254. [1248.]
              <note place="foot" n="335">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Cur minus Tulla placet.
              <note place="foot" n="336">Cur minus Tulla placeat.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1254.1">Quae visa est multo formae mihi plena lepore,</l>
             
               <l n="5.1254.2"> Cur minus atque minus jam mihi Tulla placet?</l>
             
               <l n="5.1254.3">Vertor ego sensim? Sensim an mage vertitur illa?</l>
             
               <l n="5.1254.4"> An se se nostrum vertit uterque simul?</l>
             
               <l n="5.1254.5">Hoc reor: usque illi decedit forma; relictum</l>
             
               <l n="5.1254.6"> Si quid et est formae me movet usque minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1255. [1249.]
              <note place="foot" n="337">Ob Vari amicitiam neminem posse clarere.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1255.1">Clarus amicitiis multorum es, Vare; tua sed</l>
             
               <l n="5.1255.2"> Multorum nemo est clarus amicitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1256. [1250.] De tabula Raphaelis Sanctii, regiam familiam desidia torpentem
            exhibente.</head>
               <l n="5.1256.1">Vir, conjux, nati, domus omnis regia cessant,</l>
             
               <l n="5.1256.2"> Regale in pulchra nil et agunt tabula.</l>
             
               <l n="5.1256.3">Quales sunt, illos, non quales convenit esse,</l>
             
               <l n="5.1256.4"> Pinxit Apellea Sanctius ille manu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1257. [1251.] In Leonillam propter nobilitatem generis laudatam.</head>
               <l n="5.1257.1">Praestans ingenio fertur Leonilla; venusta</l>
             
               <l n="5.1257.2"> Una omnes eadem dicitur ante alias.</l>
             
               <l n="5.1257.3">Quas fortuna domus laudes creat, has Leonillae</l>
             
               <l n="5.1257.4"> Detrahe; multarum protinus una fuat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1258. [1252.]
              <note place="foot" n="338">In Tullam non amantem sed amare simulantem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1258.1">Esse tibi nunquam correptum pectus amore</l>
             
               <l n="5.1258.2"> Dicis et id laudi tu tibi, Tulla, putas?</l>
             
               <l n="5.1258.3">Quid? Tibi quum simulas correptum pectus amore,</l>
             
               <l n="5.1258.4"> Id quoque num laudi tu tibi, Tulla, putas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1259. [1253.] "Quae jactas, nescis, Gellia, quid sit amor".
              <note place="foot" n="339">Ad Gelliam profitentem se nunquam amasse.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1259.1">Esse tibi nunquam succensum pectus amore,</l>
             
               <l n="5.1259.2"> Quae jactas, nescis, Gellia, quid sit amor.</l>
             
               <l n="5.1259.3">Est bonus et malus est pro reque, locoque; probari est</l>
             
               <l n="5.1259.4"> Dignus non qui nil, sed bene si quis amat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1260. [1254.] In Quintum, qui iterum fit amator formosae puellae.
              <note place="foot" n="340">In Quintum, iterum formosae puellae amore captum.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1260.1">Quinte, venis iterum formosae in jura puellae;</l>
             
               <l n="5.1260.2"> Tam cito libertas viluit illa tibi?</l>
             
               <l n="5.1260.3">Tam cito, quos passus, fugerunt mente labores,</l>
             
               <l n="5.1260.4"> Et dolor et lacrymis omnia plena tuis?</l>
             
               <l n="5.1260.5">Do veniam, blandi si quem pellacia ponti</l>
             
               <l n="5.1260.6"> Ducit inexperto pandere vela mari,</l>
             
               <l n="5.1260.7">Illi sed veniam quis det, qui naufragus audet</l>
             
               <l n="5.1260.8"> Rursus vesano credere se pelago?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1261. [1255.]
              <note place="foot" n="341">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             "Pulchrum est indecori solvere colla jugo".</head>
               <l n="5.1261.1">Nempe doles, Phyllis quod te tua deserit, Aule,</l>
             
               <l n="5.1261.2"> Atque suo pulsum limine abesse jubet.</l>
             
               <l n="5.1261.3">Crede mihi, vanam sapiens compesce querelam:</l>
             
               <l n="5.1261.4"> Pulchrum est indecori solvere colla jugo,</l>
             
               <l n="5.1261.5">Nec miser est, arcere sibi quod noluit ipse,</l>
             
               <l n="5.1261.6"> Qui procul invitus cogitur esse malo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1262. [1256.] Nil mirum peccare, sed inter innumeros peccare, mirum.
              <note place="foot" n="342">In Lycidam praecipue foeminarum amore insanientem.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1262.1">Foemineo, ut perhibent, Lycidas insanit amore.</l>
             
               <l n="5.1262.2"> Factum uni haud miror, quod fit idem innumeris,</l>
             
               <l n="5.1262.3">Miror at innumeros eadem quum insania veret,</l>
             
               <l n="5.1262.4"> Insanire unum quod perhibent Lycidam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1263. [1257.] In foede fortem ob foedam invidiam.
              <note place="foot" n="343">In Appium fortem factum propter invidiam.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1263.1">Pugnas, collegam ne quis tibi praeferat, Appi;</l>
             
               <l n="5.1263.2"> Nec victor patriae vincis, at ipse tibi:</l>
             
               <l n="5.1263.3">Nuper iners animi, imbellis, timidusque pericli,</l>
             
               <l n="5.1263.4"> Nunc foedam foede fortis ob invidiam.
              <note place="foot" n="344">Vide Livium Lib.ro 10.mo <abbr>Cap</abbr>.e 12.mo<emph>
              Radelja</emph>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1264. [1258.]
              <note place="foot" n="345">In Cinnamum mulierem quem contemptu dignam dixerat,
                  sequentem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1264.1">Contemni mulier si digna est, Cinname, quid tu,</l>
             
               <l n="5.1264.2"> Contemni dignam qui cupide sequeris?</l>
             
               <l n="5.1264.3">Illam qui carpis, non tu te carpis? In illam,</l>
             
               <l n="5.1264.4"> Non, quaecumque jacis, te male dicta petunt?</l>
             
               <l n="5.1264.5">Probra inhibe, mihi crede et parce utcumque merenti.</l>
             
               <l n="5.1264.6"> Illi si non vis parcere, parce tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1265. [1259.]
              <note place="foot" n="346">In Marcum tristia tantum sibi referentem.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1265.1">Usque meam tristes curas deponis in aurem,</l>
             
               <l n="5.1265.2"> Meque angi assiduo, Marce, dolore jubes?</l>
             
               <l n="5.1265.3">Hoc uno eximium socio testaris amorem.</l>
             
               <l n="5.1265.4"> O, sanctae horrendem pignus amicitiae!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1266. [1260.]
              <note place="foot" n="347">(sub 1210) <bibl>Krša</bibl>; & 1261. &
                1262. <bibl>Radelja</bibl>;In idem argumentum. <emph>Krša
              </emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1266.1">Saxea diffringi, fulvo conflata metallo</l>
             
               <l n="5.1266.2"> Inflecti potius, Quinte, columna solet.</l>
             
               <l n="5.1266.3">Huic te (clara domus te quando insignia tangunt)</l>
             
               <l n="5.1266.4"> Assimilem, haud illi, moribus esse velim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1267. [1261.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1267.1">Quintum jam toties ne perge ambine precando:</l>
             
               <l n="5.1267.2"> Pone modum precibus, pone modum lacrymis.</l>
             
               <l n="5.1267.3">Flectere marmoream frustra vis, Aule, columnam,</l>
             
               <l n="5.1267.4"> Irritus in ventos et labor omnis abit.</l>
             
               <l n="5.1267.5">Cornua flectuntur, flectuntur ferrea quaevis;</l>
             
               <l n="5.1267.6"> Haud ulla durus flectitur arte lapis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1268. [1262.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1268.1">Scilicet egregie constans tibi, Quinte, videris,</l>
             
               <l n="5.1268.2"> Nulla quod flecti saxeus arte potes,</l>
             
               <l n="5.1268.3">Et quodcumque semel dixti, vel si ruat orbis,</l>
             
               <l n="5.1268.4"> Coelum et se terris misceat, usque tenes,</l>
             
               <l n="5.1268.5">Nec locus est blandis precibus, justaeve querelae:</l>
             
               <l n="5.1268.6"> Indomitus nunquam vincitur iste rigor.</l>
             
               <l n="5.1268.7">Atqui sancta etiam scis divum numina flecti,</l>
             
               <l n="5.1268.8"> Quotquot coelestes incoluere domos;</l>
             
               <l n="5.1268.9">Unum exorari nunquam atrox, triste, severum</l>
             
               <l n="5.1268.10"> Numen, qui Stygiis praesidet Orcus aquis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1269. [1263.] Ad Quintum, judicantem, non esse foeminam in Occultorum Accademiam
            cooptandam.</head>
               <l n="5.1269.1">"Occultos" inter censeri, Quinte, sodales</l>
             
               <l n="5.1269.2"> Judicio digna est foemina nulla tuo.</l>
             
               <l n="5.1269.3">Et merito; namque hos celebret si foemina coetus,</l>
             
               <l n="5.1269.4"> Heic, reor, occulti jam queat esse nihil.
              <note place="foot" n="348">Ponendum et hoc et hoc aliud epigr. inter Ludicra.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1270. [1264.] Ad Aulum. In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1270.1">Foemina cur coetu secluditur, Aule, virorum,</l>
             
               <l n="5.1270.2"> Ingenio quae par noscitur esse viris?</l>
             
               <l n="5.1270.3">Virtutem, quod inest formoso in corpore, quanta est</l>
             
               <l n="5.1270.4"> (Pace tua dicam) spernere barbaries!</l>
             
               <l n="5.1270.5">"Occultos" tanto dignos, o, crimine se se</l>
             
               <l n="5.1270.6"> Prorsum Cimmerias occulere in tenebras!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1271. [1265.] In Corvinum mores spectaculis corrumpentem.</head>
               <l n="5.1271.1">Gaudia vana paras populo, Corvine; venena,</l>
             
               <l n="5.1271.2"> Grata parans, praebes at nocitura tamen.</l>
             
               <l n="5.1271.3">Non moeror tantum nimio risuque jocoque,</l>
             
               <l n="5.1271.4"> Omne sed et vitae solvitur officium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1272. [1266.] Ad Leonillam, se anum dicentem, ut impune possit confiteri, se juvenem
            pudicum amare.</head>
               <l n="5.1272.1">Ultro dixit anum se se Leonilla, pudico</l>
             
               <l n="5.1272.2"> Impune ut juveni dicere posset: "Amo".</l>
             
               <l n="5.1272.3">Et pol amat, cui sic blanditur, pectore ut aequo</l>
             
               <l n="5.1272.4"> Se, quod dictum horret foemina, dicat anum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1273. [1267.] I. In Gallam. De ejus comae fictore.</head>
               <l n="5.1273.1">Candidus ornator comit te, candida Galla.</l>
             
               <l n="5.1273.2"> An tantum comat, quaerere vulgus amat.</l>
             
               <l n="5.1273.3">Quaero ego nil: miror cultum tanti esse capillum,</l>
             
               <l n="5.1273.4"> Ut nolis famae parcere, Galla, tuae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1274. [1268.] II.</head>
               <l n="5.1274.1">Pulchra virum manibus comi vult Galla capillo</l>
             
               <l n="5.1274.2"> Et famam et mores posthabet illa suo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1275. [1269.] <num value="3">III</num>.</head>
               <l n="5.1275.1">Galla caput nolles juveni committere, major</l>
             
               <l n="5.1275.2"> Esset, quam famae, ni tibi cura comae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1276. [1270.] IV.</head>
               <l n="5.1276.1">Formoso a puero comi vult Galla. Venusta,</l>
             
               <l n="5.1276.2"> Incertum, an docta gaudeat illa manu. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1277. [1271.] "Coecus Amor fingit sibi somnia vana".</head>
               <l n="5.1277.1">Publi, parce istam toties laudare puellam,</l>
             
               <l n="5.1277.2"> Quas et habet dotes dicere mirificas.</l>
             
               <l n="5.1277.3">Irrita das vento necquicquam verba ferenti,</l>
             
               <l n="5.1277.4"> Nil soleo tali fidere judicio.</l>
             
               <l n="5.1277.5">Coecus Amor fingit sibi somnia vana, nec usquam est,</l>
             
               <l n="5.1277.6"> Quod prorsum certo certius ille videt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1278. [1272.] In Cinnam male spernentem quemvis censorem.</head>
               <l n="5.1278.1">Spernit censorem quemvis, male Cinna. Quid ergo</l>
             
               <l n="5.1278.2"> Fit? Scribens mendis pol scatet innumeris;</l>
             
               <l n="5.1278.3">Quantum et censorem quemvis fatuus male spernit,</l>
             
               <l n="5.1278.4"> Tantum lectori spernitur ille suo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1279. [1273.] De Galla Varum laudante.</head>
               <l n="5.1279.1">Galla, tuum nuper coelo dum scilicet aequas</l>
             
               <l n="5.1279.2"> Eximiis Varum laudibus, ingemui,</l>
             
               <l n="5.1279.3">Invidique illi, non quod est, esse videtur</l>
             
               <l n="5.1279.4"> Sed quod prae magno magnus amore tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1280. [1274.] De Orpheo et Lyco.</head>
               <l n="5.1280.1">Trax ubi pulsabat citharam, sylvasque virentes</l>
             
               <l n="5.1280.2"> Convenisse illuc, saxaque dura ferunt.</l>
             
               <l n="5.1280.3">Contra pulsat ubi citharam Lycus, ocyus illinc</l>
             
               <l n="5.1280.4"> Sylvae etiam, credo, saxaque diffugiunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1281. [1275.] De conjugio male auspicato.</head>
               <l n="5.1281.1">Quam dixti nuper divam, nunc dicis Erynnim,</l>
             
               <l n="5.1281.2"> Postume, ubi conjux Gellia facta tua est.</l>
             
               <l n="5.1281.3">Quae lepidas inter visa est lepidissima formas,</l>
             
               <l n="5.1281.4"> Jam nihil, heu, formae, nilque leporis habet.</l>
             
               <l n="5.1281.5">Qua nisi cum socia te vivere posse negabas,</l>
             
               <l n="5.1281.6"> Hac jam cum socia vivere posse negas.</l>
             
               <l n="5.1281.7">Sic pereunt, quos non ratio, sed captus utroque</l>
             
               <l n="5.1281.8"> Ille oculo ad thalami foedera duxit amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1282. [1276.] In quemdam, qui Cynthiam pravi ingenii laudabat.
              <note place="foot" n="349">In quemdam, qui Cynthiam pravi ingenii foeminam
                  laudabat.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1282.1">Quae tibi ob aureolos laudatur Cynthia mores,</l>
             
               <l n="5.1282.2"> Hanc soror, hanc dulcis non probat ipsa parens,</l>
             
               <l n="5.1282.3">Oderunt fratres, odit pater ipse, domusque</l>
             
               <l n="5.1282.4"> Tota, gravem cunctis, difficilem, indocilem.</l>
             
               <l n="5.1282.5">Nec sentis, necdum sentis tua somnia et umbram</l>
             
               <l n="5.1282.6"> Esse meram mores, queis peris, aureolos?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1283. [1277.] De Aegle foeda.</head>
               <l n="5.1283.1">Conspectam longe Flaccus male deperit Aeglen.</l>
             
               <l n="5.1283.2"> Qui pote sanari? Si prope conspiciat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1284. [1278.] In Gallam fastu tumidam.</head>
               <l n="5.1284.1">Fastu, Galla, tumes; flatus jam comprimet istos</l>
             
               <l n="5.1284.2"> Adveniens tremulo curva senecta pede;</l>
             
               <l n="5.1284.3">Quae bona (vae miserae!) tibi detrahet omnia, quando</l>
             
               <l n="5.1284.4"> Praeter formosam nil boni habes faciem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1285. [1279.] De Galla pulchra, ejusque sorore docta.</head>
               <l n="5.1285.1">Pulchra olim doctam spernebat Galla sororem</l>
             
               <l n="5.1285.2"> Illius irridens carmen et ingenium.</l>
             
               <l n="5.1285.3">Nunc ambae senuere. Soror viget; illa venusta</l>
             
               <l n="5.1285.4"> Illa prior forma Galla flet in tenebris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1286. [1280.] In Gallam nimis corpus, minime mores curantem.</head>
               <l n="5.1286.1">Galla, peregrinas pergis conquirere vestes,</l>
             
               <l n="5.1286.2"> Et minio exsangues pingis inepta genas.</l>
             
               <l n="5.1286.3">Haec facis, ut placeas cultuque et corpore: tandem</l>
             
               <l n="5.1286.4"> Fac aliquid, sanctis moribus ut placeas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1287. [1281.] In Battum Lydae arridentem.</head>
               <l n="5.1287.1">Arrides Lydae, vafrum nec sentis amorem,</l>
             
               <l n="5.1287.2"> Qui tibi nescio quas instruit insidias?</l>
             
               <l n="5.1287.3">Arrides; necdum vidisti retia, nec quos</l>
             
               <l n="5.1287.4"> Paullatim incautus duceris in laqueos?</l>
             
               <l n="5.1287.5">Batte, cave, brevis iste tuus nam denique risus,</l>
             
               <l n="5.1287.6"> Ut video, longas desinet in lacrymas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1288. [1282.]
              <note place="foot" n="350">(pon. inter moralia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             In Cupidinem.</head>
               <l n="5.1288.1">Quod puer est, blandum quod ridet, Batte, Cupido,</l>
             
               <l n="5.1288.2"> Ne credas: puer est blandus, at arma gerit,</l>
             
               <l n="5.1288.3">Contenditque arcus et spargit tela cruentus,</l>
             
               <l n="5.1288.4"> Et fert saepe viris vulnera, saepe necem.</l>
             
               <l n="5.1288.5">Dulcia sic haustu primo sunt tetra venena,</l>
             
               <l n="5.1288.6"> Sic primo adspectu flamma timenda placet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1289. [1283.]
              <note place="foot" n="351">(ut supra) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             De imagine Amoris.</head>
               <l n="5.1289.1">Hic quod ridet Amor, vafro ne credite; multos</l>
             
               <l n="5.1289.2"> Extremum risu duxit in exitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1290. [1284.]
              <note place="foot" n="352">(ut supra) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1290.1">Quis Puer hic pennatus? Amor. Quid fundit ab urna?</l>
             
               <l n="5.1290.2"> Quas ciet humanis ex oculis lacrymas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1291. [1285.]
              <note place="foot" n="353">(ut supra) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             De duobus Amoribus, altero ex ebore, altero ex ebeno.</head>
               <l n="5.1291.1">Cur tam dissimiles conjunxit sculptor Amores,</l>
             
               <l n="5.1291.2"> Hunc ebore, hunc nigro scilicet ex ebeno?</l>
             
               <l n="5.1291.3">An quod Amor primo solet ortu candidus esse,</l>
             
               <l n="5.1291.4"> Dein verso fieri saepe colore niger?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1292. [1286.]
              <note place="foot" n="354">(inter moralia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Ad Battum, ne fidat Amori.</head>
               <l n="5.1292.1">Qui blandum risit veniens, nunc efferus in te,</l>
             
               <l n="5.1292.2"> Batte, venenata cuspide saevit Amor.</l>
             
               <l n="5.1292.3">Tu placare paras puerum. Fuge, Batte, dolosum.</l>
             
               <l n="5.1292.4"> Ah, satis est, laesam vel semel esse fidem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1293. [1287.] In senem male sibi cohaerentem.</head>
               <l n="5.1293.1">Sextus amat gelida fessus fractusque senecta,</l>
             
               <l n="5.1293.2"> Et facit incano delicias capite.</l>
             
               <l n="5.1293.3">Interea censor, castigatorque minorum</l>
             
               <l n="5.1293.4"> Foeda haec insectans tempora laudat avos.</l>
             
               <l n="5.1293.5">Quis non mirari, quis possit ferre, patique,</l>
             
               <l n="5.1293.6"> Idem ut homo faciat se Paridem et Priamum?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1294. [1288.] In Aulum non mentem, sed corpus curantem.</head>
               <l n="5.1294.1">Qui faciem curas, mentem sed negligis, Aule,</l>
             
               <l n="5.1294.2"> Ancillae multum, nil tribuis dominae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1295. [1289.] Ad Levinum. In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1295.1">Disce aliquid, Levine: animum cole, tempore parvo,</l>
             
               <l n="5.1295.2"> Cui fidis, formae flos tuus iste perit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1296. [1290.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1296.1">Mentem, Quinte, orna; mores compone, tuosque</l>
             
               <l n="5.1296.2"> Cives usque omni junge tibi officio,</l>
             
               <l n="5.1296.3">Esse aliquid si vis: pulchrae nitor iste juventae</l>
             
               <l n="5.1296.4"> In ventos, moneo, non rediturus, abit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1297. [1291.] In Antigenem non satis a flagitiis caventem.</head>
               <l n="5.1297.1">Nil timet Antigenes, vitae commissa prioris</l>
             
               <l n="5.1297.2"> Eluit ut paucis plurima lacrymulis.</l>
             
               <l n="5.1297.3">Antigeni sed qui cupio, commissa prioris</l>
             
               <l n="5.1297.4"> Ne vitae instauret omnia, permetuo.</l>
             
               <l n="5.1297.5">Permetuo hanc ipsam nempe ob rem, perditus olim</l>
             
               <l n="5.1297.6"> Qui fuerit, sibi quod nil timet Antigenes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1298. [1292.] In Levinum malis moribus, frustra bonis magistris traditum.</head>
               <l n="5.1298.1">Levinum vigiles pergunt servare magistri.</l>
             
               <l n="5.1298.2"> Quid tum? Servatus non minus ille perit.</l>
             
               <l n="5.1298.3">Quippe malos arcet rectorum cura sodales,</l>
             
               <l n="5.1298.4"> Cura malos mores nulla inhibere potest,</l>
             
               <l n="5.1298.5">Quos ni sponte abigat, solus sibi scilicet ipse</l>
             
               <l n="5.1298.6"> Nil non flagitii suaserit ac sceleris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1299. [1293.] In patrem, magistrorum disciplinam erga filium malis exemplis
            corrumpentem.</head>
               <l n="5.1299.1">Traditus egregiis morum tuus iste magistris</l>
             
               <l n="5.1299.2"> Officium foede negligit omne puer.</l>
             
               <l n="5.1299.3">Miraris? Quaecumque boni docuere magistri</l>
             
               <l n="5.1299.4"> Quum pater exemplis omnia dedoceas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1300. [1294.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1300.1">Miraris, qui non melior sit Cinna, magistri</l>
             
               <l n="5.1300.2"> Dum praecepta audit tam bona quotidie?</l>
             
               <l n="5.1300.3">Miror ego, qui non sit pejor, facta parentis</l>
             
               <l n="5.1300.4"> Dum videt infelix tam mala quotidie.</l>
             
               <l n="5.1300.5">Sic puer est: auri diffidit, credit ocellis;</l>
             
               <l n="5.1300.6"> Quidquid et audierit, quae videt, illa facit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1301. [1295.] In Aulum, bonos sodales fastidientem.</head>
               <l n="5.1301.1">Incipis, Aule, bonos jam fastidire sodales,</l>
             
               <l n="5.1301.2"> Restat, ut incipias, Aule, probare malos.</l>
             
               <l n="5.1301.3">Factus ad exitium gradus est jam primus; opinor,</l>
             
               <l n="5.1301.4"> Fiet continuo, qui superest, alius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1302. [1296.] In Artemidorum pulchra facie, eumdemque malis moribus.</head>
               <l n="5.1302.1">Quod te conspectum primo deceptus amavi,</l>
             
               <l n="5.1302.2"> Id fronti debes, Artemidore, tuae.</l>
             
               <l n="5.1302.3">Quod bene prospectum fugio cane pejus et angue,</l>
             
               <l n="5.1302.4"> Moribus id debes, Artemidore, tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1303. [1297.] Lusus.</head>
               <l n="5.1303.1">Qui canis albent, solet his prudentia inesse;</l>
             
               <l n="5.1303.2"> Albent qui Cyprio pulvere, stultitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1304. [1298.] In impium.
              <note place="foot" n="355">In hominem perditissimis moribus.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1304.1">Non pudet insano ferri per compita cursu,</l>
             
               <l n="5.1304.2"> Et dare nequitiae turpia signa tuae?</l>
             
               <l n="5.1304.3">Non pudet obscoeni jactantem jurgia scurrae</l>
             
               <l n="5.1304.4"> Improba per medias verba crepare vias?</l>
             
               <l n="5.1304.5">Ore miser ficto nimium ne crede: popellum</l>
             
               <l n="5.1304.6"> Ut fallis, divos fallere posse putas,</l>
             
               <l n="5.1304.7">Atque Themin, stricto cujus jam fulgurat ense</l>
             
               <l n="5.1304.8"> Atque tuum forsan destinat ira caput?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1305. [1299.] [  Lud. 19] In Rullum. De ejus jejunio.</head>
               <l n="5.1305.1">Rullus conquirit peregrinos undique pisces,</l>
             
               <l n="5.1305.2"> Et quaecumque mari
              <note place="foot" n="356">mari] <emph>corr. ex </emph>maris</note>
             squallida concha latet,</l>
             
               <l n="5.1305.3">Et sibi boletos, sibi vult fragrantia poni</l>
             
               <l n="5.1305.4"> Advecta externis tubera littoribus.</l>
             
               <l n="5.1305.5">Vina dein poscit Mareotica, Chia, Falerna,</l>
             
               <l n="5.1305.6"> Atque alia atque alia de meliore nota.</l>
             
               <l n="5.1305.7">Ebrius atque satur laudat jejunia, seque</l>
             
               <l n="5.1305.8"> Jactat, quod vetitis abstinet altilibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1306. [1300.] De Quintilla juvenes inter ludente.</head>
               <l n="5.1306.1">Cur juvenes inter ludit Quintilla? Reponis:</l>
             
               <l n="5.1306.2"> "Dote carens quaerit blanda puella virum."</l>
             
               <l n="5.1306.3">Stulte pater, metuo, sibi ne, dum quaeritat unum,</l>
             
               <l n="5.1306.4"> Inveniat plures blanda puella viros.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1307. [1301.] De Tullae judicio in Varo probando.</head>
               <l n="5.1307.1">Quidquid agat Varus, mire facit omnia, Tulla</l>
             
               <l n="5.1307.2"> Judice. Nil rerum nescit et antevolat</l>
             
               <l n="5.1307.3">Ingenio cunctos, cunctos sermone diserto:</l>
             
               <l n="5.1307.4"> Nullum habet aequalem, nullum et habet similem.</l>
             
               <l n="5.1307.5">Judice sed Tulla est levius nihil, abstulit omnem,</l>
             
               <l n="5.1307.6"> Si qua fuit, mentem cui male sanus amor,</l>
             
               <l n="5.1307.7">Quam si forte olim reddat, prior omnibus ipsa</l>
             
               <l n="5.1307.8"> Judicium dicet somnia vana suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1308. [1302.] De Gallae querelis.</head>
               <l n="5.1308.1">Zelotypum, queritur, quod nacta est Galla maritum,</l>
             
               <l n="5.1308.2"> Quem scit zelotypum non satis esse tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1309. [1303.] De Phyllidis amoribus.</head>
               <l n="5.1309.1">Phyllis amatores quaerit, non quaerit amicos.</l>
             
               <l n="5.1309.2"> Cara cupit dici, carum habet ipsa nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1310. [1304.] De Gallae ingenio.</head>
               <l n="5.1310.1">Quae sit Galla, rogas? Nulli non apta sodali,</l>
             
               <l n="5.1310.2"> Sive bonis, sive est moribus ille malis.</l>
             
               <l n="5.1310.3">Hic labor, hoc studium est, cuicumque assederit, usque</l>
             
               <l n="5.1310.4"> Ut faciat se se, quam pote, persimilem,</l>
             
               <l n="5.1310.5">Nec factis unquam, nec dictis discrepet hilum,</l>
             
               <l n="5.1310.6"> Cuncta eadem at semper, quae probat ille, probat.</l>
             
               <l n="5.1310.7">Huic vitium, huic virtus nihil est, nisi nomen inane:</l>
             
               <l n="5.1310.8"> Non, quae sit, curat, sed modo quam placeat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1311. [1305.] De malo poeta sibi indulgente.</head>
               <l n="5.1311.1">Quae scribit Rullus miratur, laudat, amatque.</l>
             
               <l n="5.1311.2"> Felix! Rivalem, nunquam erit, ut metuat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1312. [1306.]
              <note place="foot" n="357">In pauperem se divitem videri cupientem.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1312.1">Iro pauperior, dives vult Cinna videri.</l>
             
               <l n="5.1312.2"> An ope uti careat? Quin mage ne careat?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1313. [1307.]
              <note place="foot" n="358">(pon. inter Moralia) Non perire virtutem, sed qui velit eam
                  pessumdare.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1313.1">Attulit exitium cui virtus, non perit, Eune:</l>
             
               <l n="5.1313.2"> Ille perit, talem qui dedit exitio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1314. [1308.] In Nearcum ingratum.</head>
               <l n="5.1314.1">Corrigere ad frugem volui te saepe, Nearce;</l>
             
               <l n="5.1314.2"> Verum opera in ventos, ut video, omnis abit:</l>
             
               <l n="5.1314.3">Nec quidquam assiduus monitor fecisse potis sum,</l>
             
               <l n="5.1314.4"> Ni male me ut vites, oderis et fugias.</l>
             
               <l n="5.1314.5">Mercedem hanc reddis curae, longique laboris;</l>
             
               <l n="5.1314.6"> Hostis habes, quem par patris habere loco est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1315. [1309.] In Glauciam, de quo multi mala dicebant.
              <note place="foot" n="359">In Glauciam, malae famae hominem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1315.1">Glaucia, scis, de te multos mala dicere. Multa</l>
             
               <l n="5.1315.2"> Quid tum, ais, ora hominum an mi licet obstruere?</l>
             
               <l n="5.1315.3">Non licet id, verum licet hercule, quae mala dicunt,</l>
             
               <l n="5.1315.4"> Omnia ne dicant ex merito, efficere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1316. [1310.] In Licinium, nescientem parta tueri.</head>
               <l n="5.1316.1">Lucra facis, Licini, frustra; consistere nam res</l>
             
               <l n="5.1316.2"> Haud potis est, lucrum sumptus ubi exsuperat.</l>
             
               <l n="5.1316.3">Quaerere qui didicit, sed nescit parta tueri,</l>
             
               <l n="5.1316.4"> Fracta perituris dolia complet aquis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1317. [1311.]
              <note place="foot" n="360">In Paullum corporis labes, non animi curantem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1317.1">Ostendis medicis vitiant quae vulnera corpus;</l>
             
               <l n="5.1317.2"> Quae vitiant animum vulnera, Paulle, tegis,</l>
             
               <l n="5.1317.3">Vel fatuo tantum retegis malesanus amico,</l>
             
               <l n="5.1317.4"> Qui, ferro atque igni quae perimenda, fovet,</l>
             
               <l n="5.1317.5">Permulcetque manu blanda, carumque sodalem,</l>
             
               <l n="5.1317.6"> Dummodo ne offendat, perdere non dubitat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1318. [1311b.] In mulierem male moratam et bene cultam.</head>
               <l n="5.1318.1">Veste bene ornaris, male moribus. Aufer, inepta,</l>
             
               <l n="5.1318.2"> Cultum, vel cultu sis mage digna tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1319. [1312.] In invidum.</head>
               <l n="5.1319.1">Invidere meae, fama est, te, Pontice, Musae.</l>
             
               <l n="5.1319.2"> Dii faciant, Musae nemo tuae invideat!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1320. [1313.] In Quintum prava consuetudine, aleaque se perdentem.</head>
               <l n="5.1320.1">Quinte, fidemque tuam, remque et te perdere totum</l>
             
               <l n="5.1320.2"> Festinas: multos perdidit ista domus,</l>
             
               <l n="5.1320.3">Fervet ubi tota multiplex alea nocte,</l>
             
               <l n="5.1320.4"> Alea, quae soli lucra ferat dominae.</l>
             
               <l n="5.1320.5">Nam si quid perdit, solvendi tempus in annum</l>
             
               <l n="5.1320.6"> Differt, nec quidquam, ni dare verba solet.</l>
             
               <l n="5.1320.7">At si quem victrix pervertit, protinus omnes</l>
             
               <l n="5.1320.8"> Nil parens victo detrahit exuvias.</l>
             
               <l n="5.1320.9">Has posuit leges, vultu confisa venusto,</l>
             
               <l n="5.1320.10"> Haec miseros cogit non patienda pati.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1321. [1314.] Ad Aulum. In ejus servum.
              <note place="foot" n="361">Ad Aulum de ejus servo.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1321.1">Cui nimium indulges, te servus decipit, Aule,</l>
             
               <l n="5.1321.2"> Atque suis quo vult ductitat usque dolis.</l>
             
               <l n="5.1321.3">Ille audit domini dominus, tu fabula vulgo es,</l>
             
               <l n="5.1321.4"> Mancipiumque tui dicere mancipii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1322. [1315.] In Cinnam, ob amorem valde mutatum ab illo, qui fuerat.</head>
               <l n="5.1322.1">Ex quo captus amas, proh quam mutatus ab illo,</l>
             
               <l n="5.1322.2"> Qui fueras, Cinna, es! Te puerum, memini,</l>
             
               <l n="5.1322.3">Mirarique viri passim et laudare solebant;</l>
             
               <l n="5.1322.4"> Ecce virum nunc te despiciunt pueri,</l>
             
               <l n="5.1322.5">Irridentque levem, fatuum, fatuasque loquentem</l>
             
               <l n="5.1322.6"> Nugas, oblitis artibus ingenuis.</l>
             
               <l n="5.1322.7">Sic homines, animal sanctum illud mente vigenti,</l>
             
               <l n="5.1322.8"> Improbus in brutas vertit Amor pecudes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1323. [1316.] De viro insipiente.</head>
               <l n="5.1323.1">Fles, te desertum quod dicis ab omnibus esse;</l>
             
               <l n="5.1323.2"> Ast ego, tu quod te deseris, Eune, fleo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1324. [1317.] In Glauciam dicentem, auctorem esse sibi addictum.</head>
               <l n="5.1324.1">Atque Deo possum quidvis parere jubenti,</l>
             
               <l n="5.1324.2"> Atque homini, quem mi praeficit ipse Deus.</l>
             
               <l n="5.1324.3">His possum, ast aliis nequeo servire, sed audax</l>
             
               <l n="5.1324.4"> Pugno, gravi avertens libera colla jugo.</l>
             
               <l n="5.1324.5">Hoc notum volui tibi, putide Glaucia, qui me</l>
             
               <l n="5.1324.6"> Addictum nuper dixeris esse tibi,</l>
             
               <l n="5.1324.7">Atque tuo generi fidens opibusque, rogari</l>
             
               <l n="5.1324.8"> Quae timide ac modice me decet, imperitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1325. [1318.] In spernentem suos monitus.</head>
               <l n="5.1325.1">Sperne meos monitus: quod peccas expetet in te,</l>
             
               <l n="5.1325.2"> Damna ferent paucas mi tua lacrymulas,</l>
             
               <l n="5.1325.3">Quas dextra tergens dicam: sibi quae tulit ipse,</l>
             
               <l n="5.1325.4"> Me spreto, se se dum regit, ipse ferat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1326. [1319.] In ineptum scriptorem.</head>
               <l n="5.1326.1">Nil legis, aut audis; scribis modo, verbaque fundis</l>
             
               <l n="5.1326.2"> Multa hercle ingenti, Postume, cum sonitu,</l>
             
               <l n="5.1326.3">In multis at nulla subest sententia verbis,</l>
             
               <l n="5.1326.4"> A trimo afferri quae nequeat puero.</l>
             
               <l n="5.1326.5">Nec miror: cassa quid scribas mente? Necesse est,</l>
             
               <l n="5.1326.6"> Nil ubi condideris, prodeat inde nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1327. [1320.]
              <note place="foot" n="362">In proceres inopum preces spernentes
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1327.1">Non bene pauperiem jungis, Rufine, pudori,</l>
             
               <l n="5.1327.2"> Qui misero vocem comprimit usque tibi,</l>
             
               <l n="5.1327.3">Nec sinit, auxilium inclames. Procul ergo molestum</l>
             
               <l n="5.1327.4"> Abs te abige et claros, dic, eat ad proceres,</l>
             
               <l n="5.1327.5">Clamantum si forte inopum, auxiliumque rogantum</l>
             
               <l n="5.1327.6"> Dicant assiduas erubuisse preces.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1328. [1321.] In Stilponum ineptum poeseos magistrum.</head>
               <l n="5.1328.1">Castaliae sacrum laticem si quaeritis undae,</l>
             
               <l n="5.1328.2"> Stilponi, moneo, credite ne pueri.</l>
             
               <l n="5.1328.3">Nescit iter: spondere aliis quas pergit ineptus,</l>
             
               <l n="5.1328.4"> Nunquam Castalio in vertice vidit aquas,</l>
             
               <l n="5.1328.5">Et sua quaesitis pro fontibus Hippocrenes</l>
             
               <l n="5.1328.6"> Errans Letheo proluit ora lacu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1329. [1322.] Valedicit sodali Cinnamo, sibi soli amico.
              <note place="foot" n="363">Valedicit sodali Cinnamo, sibi tantummodo consulenti.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1329.1">Esse decet fido nil non commune sodali,</l>
             
               <l n="5.1329.2"> Quodque boni acciderit, Cinname, quodque mali.</l>
             
               <l n="5.1329.3">Tu mala mi large impertis, sed quae bona cunque</l>
             
               <l n="5.1329.4"> Sunt tibi, me spreto, Cinname, solus habes.</l>
             
               <l n="5.1329.5">Ergo vale: damni, curae, moeroris abunde,</l>
             
               <l n="5.1329.6"> Ut nihil ipse addas, mi reor esse domi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1330. [1323.] Cui carmina foeda, huic et vita impudica.
              <note place="foot" n="364">Lasciva carmina indicere, poetae vitam esse
                  impudicam.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1330.1">"Musa", inquis, "male foeda mea est, sed vita pudica":</l>
             
               <l n="5.1330.2"> Id tibi si credam, Postume, desipiam;</l>
             
               <l n="5.1330.3">Fumus ut ex igni, sic foedo carmine gaudens</l>
             
               <l n="5.1330.4"> Musa etenim e foedis moribus exoritur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1331. [1324.] Se ipsum regat, qui alios vult regere.
              <note place="foot" n="365">Non esse aptum aliis regendis, qui se ipsum regere
                  nesciat.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1331.1">Te ne parem quisquam bello pacique regendae,</l>
             
               <l n="5.1331.2"> Infelix, qui te non regis ipse, putet?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1332. [1325.] Qualis sua elegia, qualia Volusii disticha.
              <note place="foot" n="366">De sua elegia et Volusii epigrammate.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1332.1">Non mea centeno constans elegeia versu</l>
             
               <l n="5.1332.2"> Longa est, ut questus nuper es, o Volusi.</l>
             
               <l n="5.1332.3">Omnia nam scripsi, multo expendique labore,</l>
             
               <l n="5.1332.4"> Ut nil non gratum mentibus accideret,</l>
             
               <l n="5.1332.5">Nil non blande aures mulceret. Longa fuerunt</l>
             
               <l n="5.1332.6"> Quae duo scripsisti disticha tu, Volusi,</l>
             
               <l n="5.1332.7">Nil ubi non fatuum, nil non stridore molestum,</l>
             
               <l n="5.1332.8"> Et mentem et miseras verberat auriculas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1333. [1326.] In ineptos vates, a Cinna laudatos.</head>
               <l n="5.1333.1">Vestros, Cinna, effers nequidquam ad sydera vates,</l>
             
               <l n="5.1333.2"> Atque facis Flacco, Virgilioque pares.</l>
             
               <l n="5.1333.3">Vestri etenim se se mergunt sub Tartara vates,</l>
             
               <l n="5.1333.4"> Et te, quae dicis, dicere vera negant.</l>
             
               <l n="5.1333.5">Hercle negant; quaeris, quo pacto denique? Ineptis,</l>
             
               <l n="5.1333.6"> Quae prostant luci jam data, carminibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1334. [1327.] In Grajos. De Hectore mortuo.</head>
               <l n="5.1334.1">Laeditis Hectoreum corpus, non Hectora, Graji:</l>
             
               <l n="5.1334.2"> Hoc torpet, frigetque, Hector at indomitis</l>
             
               <l n="5.1334.3">Castrorum vallos manibus portasque refregit,</l>
             
               <l n="5.1334.4"> Atque ussit vestras fervidus igne rates.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1335. [1328.] In Rufum ob levissimam causam flentem.</head>
               <l n="5.1335.1">Cur fles? Cur tantus ploras, ceu parva puella,</l>
             
               <l n="5.1335.2"> Quae se se matris rejicit in gremium</l>
             
               <l n="5.1335.3">Singultans? Dic, Rufe. Taces, nam causa dolendi</l>
             
               <l n="5.1335.4"> Tam gravis est, quam qua parva puella dolet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1336. [1329.] In Varronem taciturnum.</head>
               <l n="5.1336.1">Usque tacet Varro: sapiens hinc dicitur esse.</l>
             
               <l n="5.1336.2"> Et, reor, est, celat quod bene stultitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1337. [1330.] In Quintum, auctoris carmina carpentem.</head>
               <l n="5.1337.1">Quinte, impune licet nostras tibi carpere Musas.</l>
             
               <l n="5.1337.2"> Musa, ego quam possim carpere, nulla tua est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1338. [1331.] In Gaurum se patria sua jactantem.</head>
               <l n="5.1338.1">Saepe tua jactas patria te, Gaure, sed eheu</l>
             
               <l n="5.1338.2"> Jactabit nunquam se tua te patria.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1339. [1331.*] Aliter.</head>
               <l n="5.1339.1">Saepe tua jactas patria te, Gaure, sed unquam</l>
             
               <l n="5.1339.2"> Non erit, ut jactet se tua te patria.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1340. [1332.] In poetam ineptum sibi iratum, eo quod illum ineptum auctor dixerit.</head>
               <l n="5.1340.1">Quod dixi nugas tua carmina, cur furis, Eune?</l>
             
               <l n="5.1340.2"> Non tua tu nugas carmina saepe vocas?</l>
             
               <l n="5.1340.3">Cur mihi non liceat de te tibi credere? Cur id,</l>
             
               <l n="5.1340.4"> Quod credo, tecum dicere non liceat?</l>
             
               <l n="5.1340.5">Sed quoniam haud pateris, restat, tua carmina nugas</l>
             
               <l n="5.1340.6"> Tu sine me dicas, te sine at ipse putem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1341. [1333.] In ingratum et crudelem.</head>
               <l n="5.1341.1">Stat fugere hinc, stat lustra hirtis horrentia dumi</l>
             
               <l n="5.1341.2"> Quaerere, me rupes abdere et in medias.</l>
             
               <l n="5.1341.3">Certe illic odiis nemo benefacta rependet,</l>
             
               <l n="5.1341.4"> Durus et in nostrum saeviet usque caput;</l>
             
               <l n="5.1341.5">Officiis et victa meis mansuescere si qua</l>
             
               <l n="5.1341.6"> Bellua mutato coeperit ingenio,</l>
             
               <l n="5.1341.7">Non erit, ut fallatque fidem, notumque repente</l>
             
               <l n="5.1341.8"> Linquat, vel saevo dente cruenta petat</l>
             
               <l n="5.1341.9">Tam facile, quam me liquisti, perfide Cinna,</l>
             
               <l n="5.1341.10"> Et laceras laesa saevus amicitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1342. [1334.] In haec nostra tempora, quibus et primi vates mediocres sunt et parvi.</head>
               <l n="5.1342.1">Credo equidem et fateor, mediocribus esse poetis</l>
             
               <l n="5.1342.2"> Augusto quondam principe non licuit;</l>
             
               <l n="5.1342.3">Esse loci quid enim potuisset talibus inter</l>
             
               <l n="5.1342.4"> Illa tot Aonii lumina prima chori,</l>
             
               <l n="5.1342.5">Virgilios, Flaccos, teque Albi, teque Properti?</l>
             
               <l n="5.1342.6"> Verum hodie res ut perdita Apollinea est,</l>
             
               <l n="5.1342.7">Et primi vatum sunt tam parvi atque pusilli,</l>
             
               <l n="5.1342.8"> Quod tum non licuit, jam reor, esse licet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1343. [1335.] In Cinnam nimiam dotem petentem.</head>
               <l n="5.1343.1">Cur nimiam poscis dotem tibi, Cinna? Tuae vis</l>
             
               <l n="5.1343.2"> Stultus an uxoris mancipium fieri?</l>
             
               <l n="5.1343.3">Quae dotem mulier nimiam tulit, haud putat ipsa</l>
             
               <l n="5.1343.4"> Duci, verum emptum ducere jure virum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1344. [1336.] In Cinnam, solam mathesin et mathematicos laudantem.</head>
               <l n="5.1344.1">Solam miratur, solam crepat usque mathesin,</l>
             
               <l n="5.1344.2"> Et solos laudat Cinna mathematicos.</l>
             
               <l n="5.1344.3">Nil miror: solam cognovit Cinna mathesin,</l>
             
               <l n="5.1344.4"> Vivit cum solis Cinna mathematicis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1345. [1337.] In Cinnam, artem tantum suam laudantem.</head>
               <l n="5.1345.1">Artem Cinna suam tantum probat, Orphyte, quod scit</l>
             
               <l n="5.1345.2"> Tantum artem, ignorans caetera, Cinna suam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1346. [1338.] In Gaurum Romam contemnentem.</head>
               <l n="5.1346.1">Contemnis Romam. Magni hoc tibi, Gaure, videtur</l>
             
               <l n="5.1346.2"> Esse animi; verum falleris egregie.</l>
             
               <l n="5.1346.3">Non magni est animi, rerum pulcherrima dum se</l>
             
               <l n="5.1346.4"> Ostendunt, pulchri, Gaure, videre nihil;</l>
             
               <l n="5.1346.5">Nocturnae assimilem volucri, quae lumina Solis</l>
             
               <l n="5.1346.6"> Non fert atque die nil videt in media?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1347. [1339.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1347.1">Nil te Romulea mirari dicis in urbe,</l>
             
               <l n="5.1347.2"> Et mire, ut perhibent, hoc tibi, Gaure, places.</l>
             
               <l n="5.1347.3">Magni namque putas animi comtemnere, quae nos</l>
             
               <l n="5.1347.4"> Perculsi attonito lumine suspicimus.</l>
             
               <l n="5.1347.5">Nec sentis, tam mira videns qui praeterit, esse</l>
             
               <l n="5.1347.6"> Non multum huic animi, sed nihil ingenii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1348. [1340.] In Quintum omnibus maledicum, seque laedi vehementer impatientem.</head>
               <l n="5.1348.1">Quintus amat cuivis passim maledicere, at illi</l>
             
               <l n="5.1348.2"> Si male quisquam unquam dixerit, horribiles</l>
             
               <l n="5.1348.3">Impatiens laedi, subito exardescit in iras,</l>
             
               <l n="5.1348.4"> Et furit et legum postulat auxilium.</l>
             
               <l n="5.1348.5">Sed fatuos nemo non ridet jure furores,</l>
             
               <l n="5.1348.6"> Quasque solet, leges, laedere quotidie,</l>
             
               <l n="5.1348.7">Iratae auxiliumque negant, ultroque minantur,</l>
             
               <l n="5.1348.8"> Ipse prior meruit quod dare, supplicium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1349. [1341.] In Ventidium annosa senectute carmina scribere incipientem.
              <note place="foot" n="367">In Ventidium extrema aetate carmina scribere incipientem.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1349.1">Languidus annosa mentemque et verba senecta</l>
             
               <l n="5.1349.2"> Carminibus coepit ludere Ventidius;</l>
             
               <l n="5.1349.3">Ludere, nil quoniam scribit grave, sed mera verba,</l>
             
               <l n="5.1349.4"> Et nugas, fatuos et sine mente jocos.</l>
             
               <l n="5.1349.5">Cunctaque ne quaeras, nulla est sententia, quae non</l>
             
               <l n="5.1349.6"> Imberbi expromi quiverit a puero;</l>
             
               <l n="5.1349.7">Quin levior multo, multoque insulsior et quae</l>
             
               <l n="5.1349.8"> Clamet saepe, senes bis pueros fieri.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1350. [1342.] In Cinnam, fortunas augentem, filiumque unigenam negligentem.</head>
               <l n="5.1350.1">Rem facis, assiduo et procuras, Cinna, labore,</l>
             
               <l n="5.1350.2"> At Gnatum, cui res quaeritur, unigenam</l>
             
               <l n="5.1350.3">Negligis ac miserum perdi sinis ac dare in omne</l>
             
               <l n="5.1350.4"> Se se praecipitem, flagitium ac facinus.</l>
             
               <l n="5.1350.5">Perge. Malo rem quaere bonam: se nunc malus ille</l>
             
               <l n="5.1350.6"> Perdit, rem perdet post tua fata tuam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1351. [1343.] In jactatorem.</head>
               <l n="5.1351.1">Laudabat nuper se se; res quod male cessit,</l>
             
               <l n="5.1351.2"> Nunc ultro ipse sibi detrahit Aufidius.</l>
             
               <l n="5.1351.3">Jactator modo qui dictus, sic forte modestus</l>
             
               <l n="5.1351.4"> Incipiet stulto dicier a populo;</l>
             
               <l n="5.1351.5">Stulto, namque sapit cui cor, non hercle modestum,</l>
             
               <l n="5.1351.6"> Jactatorem alio dicet at esse modo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1352. [1344.] In Glauciam. De falsa amicitia.</head>
               <l n="5.1352.1">Sors adversa nocetque, sua et fert commoda, quorum est</l>
             
               <l n="5.1352.2"> Hoc primum, sanctae nomen amicitiae</l>
             
               <l n="5.1352.3">Mentitos longe quod submovet, ignis ab auro</l>
             
               <l n="5.1352.4"> Ceu difflat, si quid vilius indiderat</l>
             
               <l n="5.1352.5">Fraude mala conflans faber improbus, ut male cautos</l>
             
               <l n="5.1352.6"> Falso et fulgore et pondere deciperet.</l>
             
               <l n="5.1352.7">Tolle memor dictum hoc tibi, Glaucia, quem mihi amicum</l>
             
               <l n="5.1352.8"> Adversi casus tam subito abstulerunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1353. [1345.] In Laurentem beneficiorum prorsus immemorem, sed valde memorem, si sui
            ille bene fecerit.
              <note place="foot" n="368">In Laurentem beneficiorum acceptorum immemorem, eumdemque
                memorem, datorum.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1353.1">Nil meminit Laurens auditaque lectaque et illi</l>
             
               <l n="5.1353.2"> Si bene quid facias, id quoque nil meminit.</l>
             
               <l n="5.1353.3">At bene si quidquam contra tibi fecerit ille,</l>
             
               <l n="5.1353.4"> Id nunquam oblito defluit ex animo;</l>
             
               <l n="5.1353.5">Sed meminit, memoratque, iterumque iterumque molestus,</l>
             
               <l n="5.1353.6"> Et monitum assidue te meminisse jubet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1354. [1346.] [  460] In Glauciam, prorsus immeritum laudis, quam quaerit.
              <note place="foot" n="369">In Glauciam, nihil propriae laudis habentem.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1354.1">Vis te laudari. Quid laudem, Glaucia? Mores?</l>
             
               <l n="5.1354.2"> Ingenium? Formam? Vae misero, proprium</l>
             
               <l n="5.1354.3">Nil est; namque genus, quod jactas, non tua laus est,</l>
             
               <l n="5.1354.4"> Sed veterum, a queis tu degeneras proavum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1355. [1347.] In Lelium idem argumentum. 
              <note place="foot" n="370">In idem argumentum</note>
               </head>
               <l n="5.1355.1">Nil valet ingenio, nil scit, nil Lelius unquam</l>
             
               <l n="5.1355.2"> Fecit, vel dixit, quod memorare queas,</l>
             
               <l n="5.1355.3">Nil, quod non merito spernas, tamen usque suorum</l>
             
               <l n="5.1355.4"> (Ride, o sanorum est quidquid ubique hominum;</l>
             
               <l n="5.1355.5">Res digna est certe risu), tamen usque suorum</l>
             
               <l n="5.1355.6"> Se proavum truncis jactat imaginibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1356. [1348.] De Gallo et Mancia.</head>
               <l n="5.1356.1">Non tulit a populo, petiit quem Gallus, honorem,</l>
             
               <l n="5.1356.2"> At qui non petiit, Mancia nempe tulit.</l>
             
               <l n="5.1356.3">O factum prave ac stulte! Sibi debita Gallus</l>
             
               <l n="5.1356.4"> Nam petiit: contra Mancia pertimuit,</l>
             
               <l n="5.1356.5">Ne, sibi quae norat non debita, forte petisset,</l>
             
               <l n="5.1356.6"> Fabulaque in tota risus et urbe foret.</l>
             
               <l n="5.1356.7">Nec sensit, tali in populo se vivere, spretae</l>
             
               <l n="5.1356.8"> Foeda ubi virtuti praevalet improbitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1357. [1349.] Ad Lucium patrocinatorem, mirantem, cur rari clientes ad se
              veniant.
              <note place="foot" n="371">Ad Lucium patrocinatorem, mirantem, raros clientes ad se
                  venire.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1357.1">Quod te mirari perhibent, Luci optime, dicam,</l>
             
               <l n="5.1357.2"> Ad tua cur rarus tecta cliens veniat.</l>
             
               <l n="5.1357.3">Promittis parce ac gelide; persolvere nunquam</l>
             
               <l n="5.1357.4"> Promissum, decies ni moneare, soles.</l>
             
               <l n="5.1357.5">Herculeus labor est cunctantem adducere, dicas</l>
             
               <l n="5.1357.6"> Ut, "Faciam", herculeo major, uti facias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1358. [1350.] In quemdam avarum.</head>
               <l n="5.1358.1">Num quid, Cinna, velim mitti mihi muneris a te,</l>
             
               <l n="5.1358.2"> Saepe rogas. Mitti nil volo; quandoquidem.</l>
             
               <l n="5.1358.3">Munera me non tam delectant ista, pudore</l>
             
               <l n="5.1358.4"> Quam grave deposito est dicere: mitte aliquid.</l>
             
               <l n="5.1358.5">Sed dicam tandem, quo dicto, Cinna, rogare,</l>
             
               <l n="5.1358.6"> Num tua dona velim, nunquam iterum incipies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1359. [1351.] In Rufillum, qui obscurus, omnibusque ignotus peregrinabatur.</head>
               <l n="5.1359.1">Quid didicit lustrans orbem Rufillus? Opinor</l>
             
               <l n="5.1359.2"> Hoc unum: se se, solis utramque domum</l>
             
               <l n="5.1359.3">Quum clara late fama complesse putabat,</l>
             
               <l n="5.1359.4"> Obscurum, ignotumque omnibus esse locis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1360. [1352.] Lusus quidam est damni communis et Cinnae et auctori.
              <note place="foot" n="372">Damnum esse commune et sibi et Cinnae, quodve
                  irriserit.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1360.1">Quod me sic ludis, damnum est commune: perire</l>
             
               <l n="5.1360.2"> Spemque mihi video, Cinna, fidemque tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1361. [1353.] Ad Battum. De nimia sui ipsius jactantia et magnificentia.
              <note place="foot" n="373">Ad Battum. De inepta ejus jactantia.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1361.1">Posse tuis te, Batte, putas obducere nubem</l>
             
               <l n="5.1361.2"> Sordibus et coeno, quo pater et genitrix,</l>
             
               <l n="5.1361.3">Et patrii turpant te foeda mapalia ruris,</l>
             
               <l n="5.1361.4"> Serica quod vestis, quod tibi culta coma est,</l>
             
               <l n="5.1361.5">Quod veheris curru, quod magno non sine fastu</l>
             
               <l n="5.1361.6"> Tetrarcas, reges, omnia magna crepas.</l>
             
               <l n="5.1361.7">Fallit te ratio, fallit, mi Batte. Latentis</l>
             
               <l n="5.1361.8"> Nemo genus vellet quaerere vel patriam:</l>
             
               <l n="5.1361.9">Ex quo te jactas, magnosque imitaris, ad unum,</l>
             
               <l n="5.1361.10"> Quaesivere omnes; quis genus, unde domo?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1362. [1354.] In Postumum stultum et tumidum.</head>
               <l n="5.1362.1">Postume, dic, oro: cur mi pedes omnia praestas,</l>
             
               <l n="5.1362.2"> Quae caris cives civibus, officia?</l>
             
               <l n="5.1362.3">Consistisque, caputque aperis, dextramque prehendis</l>
             
               <l n="5.1362.4"> Dextra et compellas comiter, at bijugo</l>
             
               <l n="5.1362.5">Idem quum veheris curru, proh Juppiter! Ut me</l>
             
               <l n="5.1362.6"> Ignoras! Ut me despicis! Hoc sapiens</l>
             
               <l n="5.1362.7">Scilicet ac stultus distant: sapientibus idem, </l>
             
               <l n="5.1362.8"> Externae varient res licet, est animus,</l>
             
               <l n="5.1362.9">Externae stultos mutant res, quale caballus</l>
             
               <l n="5.1362.10"> Cum tumet auratis arduus in phaleris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1363. [1355.] Cur auctor cum Glaucia elinguis.
              <note place="foot" n="374">Cur auctor cum Glaucia elinguis sit.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1363.1">Quaeris, cur nec inops verborum, Glaucia, tecum</l>
             
               <l n="5.1363.2"> Versor ubi, elinguem me facio Harpocratem?</l>
             
               <l n="5.1363.3">Dicere quod nolo quae vis, dicere nolo</l>
             
               <l n="5.1363.4"> Quae non vis, tibi ne, ne mihi <corr resp="#NJ">displiceam</corr>.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1364. [1356.] In Battum insipientem, cupidumque melioris sortis.</head>
               <l n="5.1364.1">Num tibi sit levior posthac fortuna futura,</l>
             
               <l n="5.1364.2"> An gravior, vates dicere fors aliquis,</l>
             
               <l n="5.1364.3">Batte, queat; si quis venturae nuncia sortis</l>
             
               <l n="5.1364.4"> Fatidicus dio in lumine signa videt.</l>
             
               <l n="5.1364.5">Hoc tibi non vates possum praedicere, Batte;</l>
             
               <l n="5.1364.6"> Quidquid erit, quo res cumque, cadet, miserum</l>
             
               <l n="5.1364.7">Te fore, ni sapere incipias et inania vota,</l>
             
               <l n="5.1364.8"> Spesque, metusque, istam et ponere stultitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1365. [1357.] In Ponticum, in rebus nimium festinum.
              <note place="foot" n="375">In Ponticum, in rebus agendis inconsultum.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1365.1">Pontice, quidquid agis, festinas, nec tamen unquam</l>
             
               <l n="5.1365.2"> Non sero peragis, Pontice, quidquid agis.</l>
             
               <l n="5.1365.3">Nec miror; quid enim expedias, verso ordine rerum,</l>
             
               <l n="5.1365.4"> Cum pes atque manus consilium antevolat?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1366. [1358.] In Glyconem, se suaque laudantem, aliosque carpentem.</head>
               <l n="5.1366.1">Saepe, Glycon, laudas teque et tua, sed tua teque</l>
             
               <l n="5.1366.2"> Laudanti nemo credere vult hominum.</l>
             
               <l n="5.1366.3">Carpis saepe alios obliquo dente, sed illos</l>
             
               <l n="5.1366.4"> Carpenti nemo credere vult hominum.</l>
             
               <l n="5.1366.5">Desine jam: voces in ventum fundit inanes</l>
             
               <l n="5.1366.6"> Frustra, cui nemo credere vult hominum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1367. [1359.] In Ponticum, quadragesimae tempore nunquam verbum Domini audientem.</head>
               <l n="5.1367.1">Pontice, dic, oro, dum totam rite per urbem</l>
             
               <l n="5.1367.2"> Rostra sacris passim vocibus alta sonant,</l>
             
               <l n="5.1367.3">Auditumque omnis certatim confluit aetas,</l>
             
               <l n="5.1367.4"> Atque pio gaudens pascitur eloquio,</l>
             
               <l n="5.1367.5">Ipse operum vacuus, nec re districtus ab ulla</l>
             
               <l n="5.1367.6"> Cur nusquam in denso conspiceris populo?</l>
             
               <l n="5.1367.7">Nemo oratorum placet, inquis. Pontice, credo,</l>
             
               <l n="5.1367.8"> Nam solet in mores dicere quisque tuos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1368. [1360.] Ad Antimachum minimarum injuriarum ultorem.</head>
               <l n="5.1368.1">Odisti et premis et stricto vis perdere ferro,</l>
             
               <l n="5.1368.2"> Tantillum qui te laeserit, Antimache,</l>
             
               <l n="5.1368.3">Nec sentis, nec dum sentis, male sane, ruinam</l>
             
               <l n="5.1368.4"> Ipse tuo temere quam struis, heu, capiti!</l>
             
               <l n="5.1368.5">Qualis enim fueris vivus, quem fingis, in hostem,</l>
             
               <l n="5.1368.6"> Tale tibi tua post funera numen erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1369. [1361.] In Quintum, cur auctor illi irascatur.</head>
               <l n="5.1369.1">Irasci facilem dicis me, Quinte, nec ipse</l>
             
               <l n="5.1369.2"> Diffiteor, nostrum saepe calere jecur.</l>
             
               <l n="5.1369.3">Sed qui, ubi te video, poscit quum seria tempus,</l>
             
               <l n="5.1369.4"> Nil praeter nugas velle agitare leves,</l>
             
               <l n="5.1369.5">Garrituque ullum longo non ponere finem,</l>
             
               <l n="5.1369.6"> Sed mihi, sed sociis obstrepere usque tuis,</l>
             
               <l n="5.1369.7">Si possem nihil irasci, dic: mitis, an expers</l>
             
               <l n="5.1369.8"> Sensu omni atque merus dicerer esse stupor?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1370. [1362.] In Gallum munerantem ut multo magis remuneretur.
              <note place="foot" n="376">In Gallum nil sine malitia aliis dantem.<emph>
              Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1370.1">Accipere Aufidius renuit tua munera, Galle.</l>
             
               <l n="5.1370.2"> Cur? Hamum, credo, vidit et extimuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1371. [1363.] In Aulum invidum.</head>
               <l n="5.1371.1">Alfenus cunctis placet: uni non placet Aulo.</l>
             
               <l n="5.1371.2"> An peccata unus quod videt Aulus, ais?</l>
             
               <l n="5.1371.3">Immo virtutes quod non videt unus et acrem</l>
             
               <l n="5.1371.4"> Caligat misere lippus ob invidiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1372. [1364.] In Postumum omnium contemptorem.</head>
               <l n="5.1372.1">Te tumidum esse, ajunt, vulgo et contemnere cunctos,</l>
             
               <l n="5.1372.2"> Atque hominum prae te despuere omne genus.</l>
             
               <l n="5.1372.3">Hoc passim dicit quisquis te, Postume, novit,</l>
             
               <l n="5.1372.4"> Sed vere id dici ne rear id, faciunt</l>
             
               <l n="5.1372.5">Multa quidem, in primis illud, quod nempe, tumere</l>
             
               <l n="5.1372.6"> Unde queas, in te, Postume, nil video.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1373. [1365.] In Flacci inertiam.</head>
               <l n="5.1373.1">Quaecumque eveniunt, Flaccus fert omnia, quidquam</l>
             
               <l n="5.1373.2"> Nec facit; an sit iners, an patiens, dubito.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1374. [1366.] In Quintum officiorum immeritum.</head>
               <l n="5.1374.1">Cur tibi, quae Cinnae tribuo, tribuisse recusem,</l>
             
               <l n="5.1374.2"> Cur te non isdem prosequar officiis,</l>
             
               <l n="5.1374.3">Quinte, rogas. Dicam, prius hoc sed dicito: cur tu,</l>
             
               <l n="5.1374.4"> Quam mihi Cinna placet, tam mihi displiceas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1375. [1367.] [  868] In Gelliam, sibi ob doctrinam nimis placentem.</head>
               <l n="5.1375.1">Docta placet nimium sibi Gellia, digna placere</l>
             
               <l n="5.1375.2"> Omnibus, ipsa sibi ni placeat nimium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1376. [1368.] Non canities, sed sapientia facit Nestora.
              <note place="foot" n="377">Non canitiem, sed sapientiam facere Nestorem.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1376.1">Canitiem propter vis, Cinname, Nestor haberi.</l>
             
               <l n="5.1376.2"> Cinname, sola facit Nestora canities?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1377. [1369.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1377.1">Cinname, canitie fretus te Nestora dicis.</l>
             
               <l n="5.1377.2"> Non coma, stulte, facit Nestora, sed sapiens</l>
             
               <l n="5.1377.3">Consilium, rerumque usus, tum lingua diserta,</l>
             
               <l n="5.1377.4"> Tum mores istis moribus assimiles.</l>
             
               <l n="5.1377.5">His quicumque caret, cycno si pulchrius ipso</l>
             
               <l n="5.1377.6"> Caneat, haud fuerit Nestor, at Archemorus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1378. [1370.] In Nevium nulli culpae veniam dantem.</head>
               <l n="5.1378.1">Nulli vult culpae concedi Nevius et me</l>
             
               <l n="5.1378.2"> Culpat, quod veniam perfacilis tribuo.</l>
             
               <l n="5.1378.3">Tamne ipsum sese ignorat? Quo nullus opinor</l>
             
               <l n="5.1378.4"> Est hominum, venia qui magis indigeat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1379. [1371.] In Cinnam luxuriosum et prodigum.</head>
               <l n="5.1379.1">Post mediam accepsti lucem tria millia nummum;</l>
             
               <l n="5.1379.2"> Horum acta nondum luce, nihil reliquum est,</l>
             
               <l n="5.1379.3">Cinna, tibi. O gurges! O nullo praedita fundo,</l>
             
               <l n="5.1379.4"> Cuncta vorans rapido vortice luxuries!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1380. [1372.] In Orphytum Mamurrae maledicentiam narrantem.</head>
               <l n="5.1380.1">Quid Mamurra tibi male dixerit, Orphyte, narras,</l>
             
               <l n="5.1380.2"> Quid tu Mamurram laeseris ante, taces.</l>
             
               <l n="5.1380.3">Id postquam audiero, dicam, mordaxque, feroxque,</l>
             
               <l n="5.1380.4"> An contra justo mitior ille fuit.</l>
             
               <l n="5.1380.5">Quis magnam possit messem, vel dicere parvam,</l>
             
               <l n="5.1380.6"> Ni, quid sit jactum seminis ante, sciat?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1381. [1373.] In linguam.</head>
               <l n="5.1381.1">O lingua! O quantas fers clades, lingua! Loquentem</l>
             
               <l n="5.1381.2"> Heu timeo, tacitam non minus heu timeo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1382. [1374.] In quemdam, tempus otiose consumentem.
              <note place="foot" n="378">In quemdam, tempus male consumentem.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1382.1">Quod te cumque rogem, deest, inquis, tempus. Opinor,</l>
             
               <l n="5.1382.2"> Hoc fit, ut haud raro prodigus indigeat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1383. [1375.] In quemdam, tempus in nugis prodigentem.</head>
               <l n="5.1383.1">In nugis tempus dum prodigis omne, Fabulle,</l>
             
               <l n="5.1383.2"> Volvitur et tacitis lapsibus annus abit.</l>
             
               <l n="5.1383.3">Sic alius dein atque alius tibi transiet annus,</l>
             
               <l n="5.1383.4"> Sic omnis quanta est, irrita vita fluet.</l>
             
               <l n="5.1383.5">Irrita? Quin turpis, quin foeda atque improba. Magnum est</l>
             
               <l n="5.1383.6"> Nam vitam in nugis perdere flagitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1384. [1376.] In divitias.</head>
               <l n="5.1384.1">Jam satis est, quod habes: noli tibi quaerere, Calve,</l>
             
               <l n="5.1384.2"> Divitias, pestem, perniciemque animi,</l>
             
               <l n="5.1384.3">Queis comes it luxus, epulaeque et foeda voluptas,</l>
             
               <l n="5.1384.4"> Vanaque cum turpi gaudia desidia,</l>
             
               <l n="5.1384.5">Fastusque et celsa tumefacta superbia fronte,</l>
             
               <l n="5.1384.6"> Coecaque vesano pectore stultitia.</l>
             
               <l n="5.1384.7">Haec si quis dives vitarit, possit in igne</l>
             
               <l n="5.1384.8"> Algere, in media, Calve, calere nive.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1385. [1377.] In Quintum, justitiae divinae rigorem caveat.
              <note place="foot" n="379">In Quintum, ut sibi a divina justitia caveat.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1385.1">Quae bene quis fecit, memini; male facta per auras</l>
             
               <l n="5.1385.2"> Omnia do rapidis, Quinte, ferenda Notis.</l>
             
               <l n="5.1385.3">Est tamen, est oblita memor quae crimina servat,</l>
             
               <l n="5.1385.4"> Et nihil humanum negligit aequa Themis.</l>
             
               <l n="5.1385.5">De me securus, ne quid succenseat illa;</l>
             
               <l n="5.1385.6"> Ne tibi pro merito saeviat illa, cave.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1386. [1378.] In Aufidium honoribus elatum, vatis immemorem.</head>
               <l n="5.1386.1">Ille meus quondam fidus comes, auctus honore,</l>
             
               <l n="5.1386.2"> Me, velut ignotum, praeterit Aufidius.</l>
             
               <l n="5.1386.3">Proh, superi! Ut nimium crescens, eductaque in altum</l>
             
               <l n="5.1386.4"> Obstruxit mentis gloria luminibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1387. [1379.] In Virronem ambitiosum et ineptum.</head>
               <l n="5.1387.1">Cuncta sibi Virro deposcit munia. Fungi</l>
             
               <l n="5.1387.2"> Qui potis est, inquis? Sic, nihil ut faciat.
              <note place="foot" n="380">Vid. epigr., quod incipit "Omnia deposcit Virro".
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1388. [1380.] In Virronem arrogantem et ineptum.</head>
               <l n="5.1388.1">Omnia scit Virro; docet omnes omnia; nil est,</l>
             
               <l n="5.1388.2"> De quo non passim disserat egregie.</l>
             
               <l n="5.1388.3">Fallimur: est quiddam, quod nescit. Nescit ineptus</l>
             
               <l n="5.1388.4"> Quos deceat quae scit, quove docere loco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1389. [1381.] In Tullum, nimis laudantem suum magistrum
              <note place="foot" n="381">In Tullum, nimis laudantem magistrum</note>
               </head>
               <l n="5.1389.1">Usque tuum quod tam dilaudas, Tulle, magistrum,</l>
             
               <l n="5.1389.2"> Id ne agis, ut vulgus te putet esse aliquid?</l>
             
               <l n="5.1389.3">An magis, ut noscant omnes, nihil esse, magister</l>
             
               <l n="5.1389.4"> Omnem in quo mirus perdidit ipse operam?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1390. [1382.] In Cinnamum immodicum lusorem.</head>
               <l n="5.1390.1">Mirum te perhibent lusorem, Cinname. Quid tu?</l>
             
               <l n="5.1390.2"> Gaudes, idque tuis laudibus adnumeras.</l>
             
               <l n="5.1390.3">Atqui, si nescis, probrum est; nam ludere mire</l>
             
               <l n="5.1390.4"> Nemo queat, qui non luserit immodice.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1391. [1383.] In Fabullum in tabula depictum, pulchrum, sed stolidum et elinguem.
              <note place="foot" n="382">In Fabullum in tabula depictum, pulchrum quidem sed stolidum et elinguem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1391.1">Quem cernis pictum in tabula, Graecine, Fabullum,</l>
             
               <l n="5.1391.2"> Nil causae est, ipsum cernere quod cupias.</l>
             
               <l n="5.1391.3">Sic stupet, attonitoque haeret suspensus ocello,</l>
             
               <l n="5.1391.4"> Nec sentit quidquam, nec loquitur stolidus,</l>
             
               <l n="5.1391.5">Excors, elinquis. Formam si dempseris unam,</l>
             
               <l n="5.1391.6"> (Pulchrior in tabula est) caetera conveniunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1392. [1384.] In Rulli effigiem foede depictam.
              <note place="foot" n="383">In foedi hominis effigiem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1392.1">Quis pinxit Rullum? "Frater". Fraterne? Putavi</l>
             
               <l n="5.1392.2"> Hostem, foeda foret notior ut facies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1393. [1385.] In Cinnam, regem se domi jactitantem.</head>
               <l n="5.1393.1">Regem Cinna domi se jactitat esse: fatemur,</l>
             
               <l n="5.1393.2"> Regnum etiam immundo in stercore Gallus habet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1394. [1386.] Uti res, sic desiderium sit et eris dives.
              <note place="foot" n="384">Quo modo pauper possit dives esse.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1394.1">Si res parva tibi est, fac sit minor, Aule, cupido.</l>
             
               <l n="5.1394.2"> Sic, censu quamvis paupere, dives eris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1395. [1387.] In quosdam ineptos poetas, scribentes de recuperata valetudine
            Clementis XIII.</head>
               <l n="5.1395.1">Ohe, jam satis est, ohe, vexare, poetae,</l>
             
               <l n="5.1395.2"> Clementem vestris parcite carminibus,</l>
             
               <l n="5.1395.3">Parcite jam: nuper cui tristem evadere morbum</l>
             
               <l n="5.1395.4"> Contigit, huic metuo, carmina vestra iterum</l>
             
               <l n="5.1395.5">Ne frigusque ferant, languoremque, ut quibus esse</l>
             
               <l n="5.1395.6"> Nil pote frigidius, nil pote languidius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1396. [1388.] Multa et magna loqui non es bene dicere.
              <note place="foot" n="385">Multa et magna loqui non esse bene dicere.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1396.1">Multa loqui non est bene dicere: multa loquentem,</l>
             
               <l n="5.1396.2"> Est nemo, qui te, Cinname, non fugiat.</l>
             
               <l n="5.1396.3">Magna loqui non est bene dicere: magna loquentem,</l>
             
               <l n="5.1396.4"> Est nemo, qui te, Cinname, non fugiat.</l>
             
               <l n="5.1396.5">Quidnam ergo est, inquis, bene dicere? Cinname, dicam,</l>
             
               <l n="5.1396.6"> Si potero. Est quiddam, quod placet auriculis,</l>
             
               <l n="5.1396.7">Quod subit et vario miscet praecordia motu,</l>
             
               <l n="5.1396.8"> Est quiddam, paucis quod licet efficere,</l>
             
               <l n="5.1396.9">Est quiddam, quod tu mente ista, corpore et isto,</l>
             
               <l n="5.1396.10"> Omnia si facias, non tamen efficies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1397. [1389.] In malum oratorem.</head>
               <l n="5.1397.1">Orator malus obtundis me saepe rogando,</l>
             
               <l n="5.1397.2"> Qua multum cunctis arte placere queas.</l>
             
               <l n="5.1397.3">Id facile ac pronum est: multum, Corvine, placebis,</l>
             
               <l n="5.1397.4"> Paucula si dicas, plus quoque, si taceas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1398. [1390.] In Rullum cuidam oratori infensum.</head>
               <l n="5.1398.1">Qui placet orator cunctis, cur displicet uni,</l>
             
               <l n="5.1398.2"> Rulle, tibi? Solus quod sapis in populo?</l>
             
               <l n="5.1398.3">An magis, est medium quando nihil, an magis, omni</l>
             
               <l n="5.1398.4"> Quod solus mire desipis in populo?</l>
             
               <l n="5.1398.5">Lippus ut est oculis ambobus, quin prope coecus,</l>
             
               <l n="5.1398.6"> Qui, quae sunt aliis candida, nigra videt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1399. [1391.] Haud vina ingenium queunt ciere.
              <note place="foot" n="386">Vina ingenium non posse ciere.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1399.1">Carmina scripturus Virro bibit: arte cieri</l>
             
               <l n="5.1399.2"> Hac putat ad carmen credulus ingenium.</l>
             
               <l n="5.1399.3">Quid tum? Crura caputque cientur; nulla ciere</l>
             
               <l n="5.1399.4"> Vina queunt prorsus, quo caret, ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1400. [1392.] In malum scriptorem.</head>
               <l n="5.1400.1">Scripta Bavi doctus nemo probat unus; id ergo</l>
             
               <l n="5.1400.2"> Ulturus doctos despuit ille viros,</l>
             
               <l n="5.1400.3">Et quidquid scriptum est cuivis, quamvis bene, pulchre,</l>
             
               <l n="5.1400.4"> Suaviter, argute, nil tamen ille probat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1401. [1393.] In Lycum se invidiam spernere dicentem.</head>
               <l n="5.1401.1">Sperni a te invidiam dicis, Lyce; dico ego contra</l>
             
               <l n="5.1401.2"> Te potius sperni tantulum ab invidia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1402. [1394.] De Tucca et Afro.</head>
               <l n="5.1402.1">Laesus ab invidia nunquam est nec Tucca, nec Afer.</l>
             
               <l n="5.1402.2"> Namque est invidia major hic, ille minor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1403. [1395.] In malum Homeri interpretem.</head>
               <l n="5.1403.1">Hoc amat, hoc laudat, sese hoc amplectitur uno</l>
             
               <l n="5.1403.2"> Quintus "Grandiloquum verto ego Moeonidem".</l>
             
               <l n="5.1403.3">Vertit: at est nemo, Quinti qui agnoscere possit</l>
             
               <l n="5.1403.4"> Grandiloquum in tenui carmine Moeonidem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1404. [1396.] In ineptum carminum judicem.</head>
               <l n="5.1404.1">Posse capi negat illecebra se carminis Aulus.</l>
             
               <l n="5.1404.2"> Quid mirum? Haud sentit carminis illecebram.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1405. [1397.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1405.1">Optima damnavit modo carmina, pessima coelo</l>
             
               <l n="5.1405.2"> Extulit immodicis laudibus Orbilius.</l>
             
               <l n="5.1405.3">Idem saepe meri gustans genus omne Lyaei,</l>
             
               <l n="5.1405.4"> Quodnam aliis praestet, judicat egregie.</l>
             
               <l n="5.1405.5">Nempe viro, ut video, res ut docet ipsa, palatus</l>
             
               <l n="5.1405.6"> Ceu brutae pecudi plus sapit ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1406. [1398.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1406.1">Nunc mihi, Cinna, placent demum tua carmina. Scin? Cur?</l>
             
               <l n="5.1406.2"> Illa quod audivi non placuisse tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1407. [1399.] De malo oratore, eodemque malo poeta.</head>
               <l n="5.1407.1">Cuncta scit iste, Bavi, rhetor tuus atque poeta</l>
             
               <l n="5.1407.2"> Exceptis modo, quae sunt rhetoris atque poetae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1408. [1400.] In criticum imperitum.</head>
               <l n="5.1408.1">Glaucia, qui damnat mea carmina, dicere causam</l>
             
               <l n="5.1408.2"> Nec potis est ullam, cur male displiceant,</l>
             
               <l n="5.1408.3">Hoc mihi concedet, credo, mea carmina ut ipse</l>
             
               <l n="5.1408.4"> Laudem, nec cogar dicere, cur placeant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1409. [1401.] In malum poetam.</head>
               <l n="5.1409.1">Consenuit Musas inter Curtillus et esse</l>
             
               <l n="5.1409.2"> Vult aliquo vatum qualibet in numero,</l>
             
               <l n="5.1409.3">Sed data post Musis, miser, omnia tempora, vatum</l>
             
               <l n="5.1409.4"> E numero ipse suis versibus ejicitur,</l>
             
               <l n="5.1409.5">Quos quiscumque leget, scriptorem scilicet esse,</l>
             
               <l n="5.1409.6"> Quam vatem, citius dixerit astrologum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1410. [1402.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1410.1">Odit Pieridas Rullus male. Num quod amantem</l>
             
               <l n="5.1410.2"> Spreverunt longo tempore Pierides,</l>
             
               <l n="5.1410.3">Et quoties Pindum est ausus tentare, fugarunt</l>
             
               <l n="5.1410.4"> Sacro furcillis praecipitem e nemore?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1411. [1403.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1411.1">Rullus grammaticos damnat. Quid ni? Omnia Rulli</l>
             
               <l n="5.1411.2"> Omnes quum damnent carmina grammatici.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1412. [1405.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1412.1">Grammaticos odit Rullus, mala carmina Rulli</l>
             
               <l n="5.1412.2"> Quod solos nequeunt fallere grammaticos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1413. [1406.] In molestum interpellatorem.</head>
               <l n="5.1413.1">Quaeris, num valeam? Si quid me scribere, versus</l>
             
               <l n="5.1413.2"> Aut audire tuos est opus, heu, graviter</l>
             
               <l n="5.1413.3">aegroto et mortis versor prope limine in ipso,</l>
             
               <l n="5.1413.4"> Si neutrum est horum, Postume, jam valeo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1414. [1407.] Quid sibi praecipue in carmine displiceat.</head>
               <l n="5.1414.1">Odi ego delicias verborum, cassaque rebus</l>
             
               <l n="5.1414.2"> Carmina, tetram odi, Pontice, barbariem</l>
             
               <l n="5.1414.3">Turpantem foedis rerum pulcherrima verbis.</l>
             
               <l n="5.1414.4"> Horum sed quaeris quid mage displiceat?</l>
             
               <l n="5.1414.5">Primum, primum illud mage displicet, esse quod hercle</l>
             
               <l n="5.1414.6"> Elinguis potius, quam sine mente, velim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1415. [1408.] In Volumnium et Glauciam.</head>
               <l n="5.1415.1">Carmina cur scribis nulli placitura, Volumni?</l>
             
               <l n="5.1415.2"> Namque, probat qui te, Glaucia nullus homo est.</l>
             
               <l n="5.1415.3">Quamquam opibus pollet, quamquam nummatus abunde est</l>
             
               <l n="5.1415.4"> Clarus et antiquo sanguine, nullus homo est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1416. [1409.] Cur Tuccae carmen suum nequaquam crediderit.</head>
               <l n="5.1416.1">Quod tibi, Tucca, meum haud volui committere carmen,</l>
             
               <l n="5.1416.2"> Judicium, credis, me timuisse tuum.</l>
             
               <l n="5.1416.3">Non ego judicium timui, sed furta; legenti</l>
             
               <l n="5.1416.4"> Quod placuit, recitas, Tucca, tuumque vocas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1417. [1410.] De libro mali poetae.</head>
               <l n="5.1417.1">Quem nosti, librum legi, Publi optime, dignum</l>
             
               <l n="5.1417.2"> Et reor aut flammis scilicet, aut tenebris;</l>
             
               <l n="5.1417.3">Ingenuos non quod possit corrumpere mores,</l>
             
               <l n="5.1417.4"> Aut verae norma discrepet a fidei,</l>
             
               <l n="5.1417.5">Sed quod nugarum plenus, vacuusque leporis,</l>
             
               <l n="5.1417.6"> Nec prodesse aliis quit, dabit et miserum</l>
             
               <l n="5.1417.7">Scriptorem vulgo ridendum carmine inepto.</l>
             
               <l n="5.1417.8"> Quare, sanari si potis est, homini</l>
             
               <l n="5.1417.9">Deme istum errorem; dic, Phoebo indigna marito</l>
             
               <l n="5.1417.10"> Det Veneris; scripti, dic, quod habet Tiberim</l>
             
               <l n="5.1417.11">Ipse manu in rapidum, foedam jaciatve cloacam;</l>
             
               <l n="5.1417.12">Dic, chartas posthac ne miseras misere</l>
             
               <l n="5.1417.13">Vexet; dic, rastrum fossor durumque ligonem</l>
             
               <l n="5.1417.14"> Verset, vel faciat quidlibet, at calamum,</l>
             
               <l n="5.1417.15">Ah, calamum infelix ne tangat, gignere nugas</l>
             
               <l n="5.1417.16"> Natum et scriptoris prodere stultitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1418. [1411.] In hominem sedulo occultantem ea, quae scriberet.</head>
               <l n="5.1418.1">Quis furor est dulces chartis committere foetus</l>
             
               <l n="5.1418.2"> Ingenii, caecis abdere dein tenebris</l>
             
               <l n="5.1418.3">Servantem caute? Coecis cur digna tenebris</l>
             
               <l n="5.1418.4"> Servas? Servari digna, legi a populo</l>
             
               <l n="5.1418.5">Cur non vis? Abdis quod nosti digna latere</l>
             
               <l n="5.1418.6"> Scilicet, a servas, quod tua stultus amas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1419. [1412.]
              <note place="foot" n="387">In hominem ineptum aliena carmina tantummodo
                  repetentem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1419.1">Nil prior ipse canis, respondes omnia; rupes</l>
             
               <l n="5.1419.2"> Adversae missos ut referunt sonitus.</l>
             
               <l n="5.1419.3">Me contraque loqui fatuam pueriliter Echo,</l>
             
               <l n="5.1419.4"> Audire et toties verba iterata piget.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1420. [1413.] Quo pacto Gellia placere possit.</head>
               <l n="5.1420.1">Gellia, saepe rogas, qua possis cuique placere.</l>
             
               <l n="5.1420.2"> Si tibi sis prorsus, Gellia, dissimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1421. [1414.] In Varronem, amicorum commodo negligentem.</head>
               <l n="5.1421.1">Jungit amicitias Varro, securus, amicum</l>
             
               <l n="5.1421.2"> Queis sibi, ne abscedat, vinciat officiis.</l>
             
               <l n="5.1421.3">Ergo novas tantum potis est numerare, vetustas,</l>
             
               <l n="5.1421.4"> Quas numeret, frustra quaerit amicitias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1422. [1415.] In Orphytum.</head>
               <l n="5.1422.1">Intentas mortem, vel dedecus, Orphyte: mortem</l>
             
               <l n="5.1422.2"> Non timeo, invitum nil, scio, dedecorat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1423. [1416.] In simulatorem et dissimulatorem.
              <note place="foot" n="388">Se aeque odisse simulatorem et nihil dissimulare
                  scientem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="5.1423.1">Odi, qui simulat rerum quidquam improbus, odi,</l>
             
               <l n="5.1423.2"> Qui rerum haud quidquam, Pontice, dissimulat.</l>
             
               <l n="5.1423.3">Hic verum tectus corrumpit: prodit apertus,</l>
             
               <l n="5.1423.4"> Celari quum res postulat, ille nimis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1424. [1417.] Cur Marco, si quid secreti est, credere nolit.</head>
               <l n="5.1424.1">Nil tibi ego renuam secreti credere, sed, quae</l>
             
               <l n="5.1424.2"> Credo, tu credis, Marce, alii atque alii.</l>
             
               <l n="5.1424.3">Hos mihi ego metuo: tibi quae committere vellem,</l>
             
               <l n="5.1424.4"> His ne committam scilicet, abstineo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1425. [1418.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1425.1">Quod te scire unum volui, tecum domus omnis</l>
             
               <l n="5.1425.2"> Scit tua, scire domus proxima et incipiet,</l>
             
               <l n="5.1425.3">Et populus jam jamque omnis sciet. Hos fuit, unum</l>
             
               <l n="5.1425.4"> Scire? Datam servas sic mihi, amice, fidem?</l>
             
               <l n="5.1425.5">Nempe hos fert fructus, qua te praecellere gaudes,</l>
             
               <l n="5.1425.6"> Istaec nil celans, Postume, simplicitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1426. [1419.]
              <note place="foot" n="389">ponendum inter Varia. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Ad Varum, ne celet, si quid mali acciderit.</head>
               <l n="5.1426.1">Si gravius quid forte tibi, Vare, incidit, omne</l>
             
               <l n="5.1426.2"> Id mihi ego notum scilicet esse volo.</l>
             
               <l n="5.1426.3">Nil opus est angique meis te luctibus, inquis,</l>
             
               <l n="5.1426.4"> Atque meis frustra fletibus adgemere.</l>
             
               <l n="5.1426.5">Porro opus est: mihi cum dulci communia amico</l>
             
               <l n="5.1426.6"> Cuncta volo, spem, rem, gaudia, moestitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1427. [1420.] In viatorem. Senis cujusdam simulacrum.</head>
               <l n="5.1427.1">Siste gradum, fractumque annis, lacerumque, viator</l>
             
               <l n="5.1427.2"> Aspice me, rarae suspice et artis opus.</l>
             
               <l n="5.1427.3">Nondum etiam id sentis? I porro: sensi ego, sensi,</l>
             
               <l n="5.1427.4"> Te prorsum in Grajis artibus arte rudem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1428. [1421.] In Varronem pluries eadem dicentem.</head>
               <l n="5.1428.1">Tulla levis quam sit, non possum dicere; possum</l>
             
               <l n="5.1428.2"> Hoc, Varro: Tullam dum toties iteras,</l>
             
               <l n="5.1428.3">Esse levem, jam te non Tullae scilicet uni,</l>
             
               <l n="5.1428.4"> Quot sumus, at nobis omnibus esse gravem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1429. [1422.] Uxorem ducturus quid velit Fabullus.</head>
               <l n="5.1429.1">Uxorem quaerit grandi cum dote Fabullus;</l>
             
               <l n="5.1429.2"> Id satis: haud illum caetera sollicitant,</l>
             
               <l n="5.1429.3">Quali sit forma, queisnam sit moribus, ipsam</l>
             
               <l n="5.1429.4"> Dos modo sit, possit ducere Tisiphonem.</l>
             
               <l n="5.1429.5">Et ducet, credo, tandem, quae laeva, superba,</l>
             
               <l n="5.1429.6"> Foeda viri cupidam plectat avaritiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1430. [1423.] In Aulum poetis infensum.</head>
               <l n="5.1430.1">Contemnis vates; juris, legumque peritos</l>
             
               <l n="5.1430.2"> Ad coelum tollis laudibus immodicis,</l>
             
               <l n="5.1430.3">Quod versus, credo, nullum, quod plurima contra</l>
             
               <l n="5.1430.4"> Lucra ferunt rauci jurgia saeva fori.</l>
             
               <l n="5.1430.5">Verum artes lucro si pendimus, Aule, sophorum</l>
             
               <l n="5.1430.6"> Cui non se dives praeferat agricola?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1431. [1424.] In Lycotam procerum amicitiis intumescentem.</head>
               <l n="5.1431.1">Matronas crepat usque meus procerosque Lycotas,</l>
             
               <l n="5.1431.2"> Atque tumet magnis laetus amicitiis.</l>
             
               <l n="5.1431.3">Jamque, cliens quorum meruit vix esse, sodalem</l>
             
               <l n="5.1431.4"> His factum se se scilicet esse putat.</l>
             
               <l n="5.1431.5">Jam, fratres veluti, nullo compellat honore</l>
             
               <l n="5.1431.6"> Esse sibi merito quos cuperet dominos.</l>
             
               <l n="5.1431.7">Cui, vellem, haec demi possit vesania: verum</l>
             
               <l n="5.1431.8"> Non opus est verbis, ast opus helleboro.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1432. [1425.] In Quintum, ingenium negligentem.</head>
               <l n="5.1432.1">Arma dedit sua cuique Deus: leporem pede jussit,</l>
             
               <l n="5.1432.2"> Dente lupum, taurum cornibus eximie,</l>
             
               <l n="5.1432.3">Unguibus et rictu fulvum praestare leonem,</l>
             
               <l n="5.1432.4"> Acri hominem nil ut non queat ingenio.</l>
             
               <l n="5.1432.5">Hoc dum, Quinte, sinis neglectum hebescere, stultus</l>
             
               <l n="5.1432.6"> Praesidium, heu, vitae projicis omne tuae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1433. [1426.] In improbum honorum petitorem.</head>
               <l n="5.1433.1">Attolli ad magnos se postulat Aulus honores,</l>
             
               <l n="5.1433.2"> Credo, ut, quae coecis abdita erat tenebris.</l>
             
               <l n="5.1433.3">Incipiat claro manifesta in lumine cerni,</l>
             
               <l n="5.1433.4"> Omnibus et vulgo nota sit improbitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1434. [1427.] De Phyllide anu.</head>
               <l n="5.1434.1">Se pulchram Phyllis credit, plenamque leporum,</l>
             
               <l n="5.1434.2"> Florentemque genas, fulgidulamque oculos,</l>
             
               <l n="5.1434.3">Et quaecumque illi multus laudabat amator,</l>
             
               <l n="5.1434.4"> Quum patriam coleret rara puella domum</l>
             
               <l n="5.1434.5">In se quae, fateor, laudari audivit; at olim</l>
             
               <l n="5.1434.6"> Audivit nostris, credo equidem, a proavis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1435. [1428.] In improbum jactatorem.</head>
               <l n="5.1435.1">Galle, tumes proavum narrans decora ampla tuorum,</l>
             
               <l n="5.1435.2"> Et magnae memorans tot monumenta domus,</l>
             
               <l n="5.1435.3">Scilicet ut patrum tam clara in luce videndam</l>
             
               <l n="5.1435.4"> Se tua det nobis foedior improbitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1436. [1429.] In hominem ineptum.</head>
               <l n="5.1436.1">Multa Cleon dicit; sed si, quae digna taceri</l>
             
               <l n="5.1436.2"> Sunt, taceat, credo, diceret ille nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1437. [1430.] In Glauciam ineptum et obscurum narratorem.</head>
               <l n="5.1437.1">Haud novi, fateor, quae dicis, Glaucia, verum</l>
             
               <l n="5.1437.2"> Nec te, quae dicis, Glaucia, nosse puto.</l>
             
               <l n="5.1437.3">Nota tibi, facito, sit res, quamcumque loquere.</l>
             
               <l n="5.1437.4"> Spes erit, ut pariter nota sit illa mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1438. [1431.] In eumdem malum scriptorem.</head>
               <l n="5.1438.1">Qui fit, uti norim quae scribit Tullius; horum</l>
             
               <l n="5.1438.2"> Possim, quae scribis, Glaucia, nosse nihil?</l>
             
               <l n="5.1438.3">An sua, quod fulgent manifesto in lumine sensa?</l>
             
               <l n="5.1438.4"> An tua, quod coeca condita nocte latent?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1439. [1432.] In hominem inertem.</head>
               <l n="5.1439.1">Nil te posse, inquis: ego te nil, Quinte, decori</l>
             
               <l n="5.1439.2"> Velle puto, molli pectore languidulum,</l>
             
               <l n="5.1439.3">Insuetum validos animi contendere nervos,</l>
             
               <l n="5.1439.4"> Atque gravi oblati ferre laboris onus.</l>
             
               <l n="5.1439.5">Surge age, tolle moras, vires exprome: volenti</l>
             
               <l n="5.1439.6"> Et praeit et praesens promovet orsa Deus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1440. [1433.] In senem apprime garrulum.</head>
               <l n="5.1440.1">Lenta senex magno evolvis qui verba labore,</l>
             
               <l n="5.1440.2"> Ultro te miror, Glaucia, multa loqui,</l>
             
               <l n="5.1440.3">Auribus et quando nostris, heu, parcere non vis,</l>
             
               <l n="5.1440.4"> Ipsi non saltem parcere velle tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1441. [1434.] In superbum jactatorem.</head>
               <l n="5.1441.1">Majorem quanto jactas te, Glaucia, tanto</l>
             
               <l n="5.1441.2"> Es minor atque omni sperneris a populo.</l>
             
               <l n="5.1441.3">Vis magnus tandem fieri, magnusque videri?</l>
             
               <l n="5.1441.4"> Si potis es, parvum te, facito, esse putes.</l>
             
               <l n="5.1441.5">Sed miser haud potis es, mentem cui fastus ademit,</l>
             
               <l n="5.1441.6"> Et veros rerum surripuit modulos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1442. [1435.] In Postumum, de injuriis sibi illatis quaerentem.</head>
               <l n="5.1442.1">Te laedi a multis contra fas, Postume, narras,</l>
             
               <l n="5.1442.2"> Multos saepe tuis auctibus officere.</l>
             
               <l n="5.1442.3">Crede mihi, laedis multo te valdius ipse,</l>
             
               <l n="5.1442.4"> Auctibus et demens officis ipse tuis;</l>
             
               <l n="5.1442.5">Nam, te quantumvis premat invida turba, sinistri</l>
             
               <l n="5.1442.6"> Pol gravius mores et tua vita premit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1443. [1436.] In Tullum, se omnibus praeponentem.</head>
               <l n="5.1443.1">Vincere vis omnes, nusquam non primus haberi,</l>
             
               <l n="5.1443.2"> Doctior esse aliis, pulchrior esse aliis,</l>
             
               <l n="5.1443.3">Esse aliis quavis multo laudatior in re.</l>
             
               <l n="5.1443.4"> Verum ut contingant caetera, Tulle, tibi,</l>
             
               <l n="5.1443.5">Hoc non continget certe, dum vincere, primus</l>
             
               <l n="5.1443.6"> Dum vis esse, ullo sis ut amabilior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1444. [1437.] In improbum de malevolentia querentem.</head>
               <l n="5.1444.1">Usque odia incurrens multorum tristia, fato</l>
             
               <l n="5.1444.2"> Id quodam fieri dicere, Cinna, soles.</l>
             
               <l n="5.1444.3">Quidni etiam fato dicas patrata, mereris,</l>
             
               <l n="5.1444.4"> Improbe, queis odium, tot mala flagitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1445. [1438.] In Quintum rerum omnia contemnentem.</head>
               <l n="5.1445.1">Quod tibi nil usquam rerum placet, esse videris</l>
             
               <l n="5.1445.2"> Hoc tibi, Quinte, acri, praeditus ingenio,</l>
             
               <l n="5.1445.3">Intima quo penitus scrutari et noscere possis,</l>
             
               <l n="5.1445.4"> Perque videre intus quidquid inest vitii.</l>
             
               <l n="5.1445.5">Erras, Quinte, tamen: tardi est, bardique videre</l>
             
               <l n="5.1445.6"> Prava modo, recti cernere posse nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1446. [1439.] In Glauciam, de Flacci mutabilitate querentem.</head>
               <l n="5.1446.1">Quod coluit mire te longo tempore Flaccus,</l>
             
               <l n="5.1446.2"> Dein subito spretum, Glaucia, deseruit,</l>
             
               <l n="5.1446.3">Infidumque, levemque vocas, at falleris: ille,</l>
             
               <l n="5.1446.4"> Ut nemo, stabili est suetus amare fide,</l>
             
               <l n="5.1446.5">Cuncta sed expertus, sibi quem desperat amicum,</l>
             
               <l n="5.1446.6"> Posse capi nullis et videt officiis,</l>
             
               <l n="5.1446.7">Non frustra sequitur voto male sanus, inani,</l>
             
               <l n="5.1446.8"> Sed toto sapiens expuit ex animo.</l>
             
               <l n="5.1446.9">Ipse nec infidus peccat, sed ferre sodalem,</l>
             
               <l n="5.1446.10"> Quem sibi non fidum comperit esse, negat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1447. [1440.] De ludo latrunculorum, caeterisque similibus.</head>
               <l n="5.1447.1">Quem fors coeca regit, ludum spernoque, putoque</l>
             
               <l n="5.1447.2"> Victori laudis, Cinname, ferre nihil.</l>
             
               <l n="5.1447.3">Sed quis ne fatuus ludum contemnat acuto</l>
             
               <l n="5.1447.4"> Vincit ubi multum qui videt ingenio?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1448. [1441.] In idem argumentum.</head>
               <l n="5.1448.1">Ludum hunc sperne. Potes num, Cinname, spernere acutum,</l>
             
               <l n="5.1448.2"> Hic bene quo ludus luditur, ingenium?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1449. [1442.] De iis, qui lucri causa aliis bene faciunt.</head>
               <l n="5.1449.1">Mercari officium turpe est. Fecisse benigne</l>
             
               <l n="5.1449.2"> Sic juvat, ut facti proemia nulla sequar.</l>
             
               <l n="5.1449.3">Qui, merces veluti, mutat bene facta, videri</l>
             
               <l n="5.1449.4"> Vult servire alii, servit at ipse sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1450. [1443.] In Postumum, suam, non paternam rem curantem.</head>
               <l n="5.1450.1">Negligis, heu, patriam tibi, Postume, commodus uni,</l>
             
               <l n="5.1450.2"> Sed rem cum patria negligis hercle tuam.</l>
             
               <l n="5.1450.3">Non secus ac stulte corpus qui negligit omne,</l>
             
               <l n="5.1450.4"> Ille manus etiam negligit atque pedes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1451. [1444.] In Quintum hominum congressus vitantem.</head>
               <l n="5.1451.1">Solus agis, vitans hominum vestigia, ne quis</l>
             
               <l n="5.1451.2"> Occurrat moesto qui male displiceat.</l>
             
               <l n="5.1451.3">Ipsum at, Quinte, potes, venias quocumque locorum,</l>
             
               <l n="5.1451.4"> Te fugere, ipse tibi ne male displiceas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1452. [1445.] De Flacco, Tullae amore insaniente.</head>
               <l n="5.1452.1">Flaccus remque suam, dum Tullae insanit amore,</l>
             
               <l n="5.1452.2"> Atque ipsum infelix se dedit exitio.</l>
             
               <l n="5.1452.3">Tulla quid? Indoluit? Pol non mage, Tyndaris olim</l>
             
               <l n="5.1452.4"> Quam, Troja extremos dum ruit in cineres,</l>
             
               <l n="5.1452.5">Haec, inconsultus pulchro quod credidit ori,</l>
             
               <l n="5.1452.6"> Stultitiae retulit proemia justa suae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1453. [1446.] In Aulum populi judicia contemnentem.</head>
               <l n="5.1453.1">Qui placuit populo, Burro, qui non placet Aulo,</l>
             
               <l n="5.1453.2"> Vis, illum hic tollat laudibus astra super?</l>
             
               <l n="5.1453.3">Fac (uni at tanti non est laudarier Aulo)</l>
             
               <l n="5.1453.4"> Mutato explosus displiceat populo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1454. [1447.] [  697] In Avitum.</head>
               <l n="5.1454.1">Et faciem et vocem, mores et foedus, Avite,</l>
             
               <l n="5.1454.2"> Idem aures, oculos atque animos crucias.</l>
             
               <l n="5.1454.3">Nec te aliquo in tenebras condis, mala pestis et urbes</l>
             
               <l n="5.1454.4"> Incolis? Et coetus non fugis ingenuos?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1455. [1448.] In Dutenum plus aequo veteres admirantem.</head>
               <l n="5.1455.1">Laudo equidem, Dutene, recens quod displicet aetas,</l>
             
               <l n="5.1455.2"> Cuncta sibi tribuens quae tumet immodice.</l>
             
               <l n="5.1455.3">Omnia sed priscis quod das inventa recentum,</l>
             
               <l n="5.1455.4"> Pol nequeo, ut cupiam, tollere laude pari.</l>
             
               <l n="5.1455.5">Inventum nec enim dico, in caligine caeca</l>
             
               <l n="5.1455.6"> Si quid vix tenui prodiit indicio,</l>
             
               <l n="5.1455.7">Sed, licuit pulsis quod pura in luce tenebris</l>
             
               <l n="5.1455.8"> Perque videre oculis atque tenere manu.</l>
             
               <l n="5.1455.9">Quid? Modo pressa ferae si quis vestigia vidit</l>
             
               <l n="5.1455.10"> Venator, primae praemia laudis habet?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1456. [1449.] "Aude aliquid, dignum quod sit laudarier, aude".</head>
               <l n="5.1456.1">Jam satis indecori latuisti mollis in umbra,</l>
             
               <l n="5.1456.2"> Fama nec ingenio, nec tibi parta manu est?</l>
             
               <l n="5.1456.3">Non pecudum ritu ventri servire; libido,</l>
             
               <l n="5.1456.4"> Non, quo degenerem compulit, ire piget?</l>
             
               <l n="5.1456.5">Non terram spectare pudet, nec figere velle</l>
             
               <l n="5.1456.6"> Coelo et cognatis lumina syderibus?</l>
             
               <l n="5.1456.7">Surge agedum, molire aliquid jam laudis; origo</l>
             
               <l n="5.1456.8"> Unde tibi est, magnos perge reffere deos.</l>
             
               <l n="5.1456.9">Ille deos, Levine, refert, qui negligit umbras
              <note place="foot" n="390">umbras] corpus <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            
               </l>
             
               <l n="5.1456.10"> Mente viget, soli nec sibi vivit iners,</l>
             
               <l n="5.1456.11">Sed benefacta viros late diffundit in omnes,</l>
             
               <l n="5.1456.12"> Humanumque juvat, qua potis, arte genus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1457. [1450.] Ad Battum. De Amore.</head>
               <l n="5.1457.1">Batte, vafer fraudis quiddam parat ecce Cupido:</l>
             
               <l n="5.1457.2"> Batte, fuge instructis cautus ab insidiis.</l>
             
               <l n="5.1457.3">Ah fuge praecipiti procul hinc pernicius Euro,</l>
             
               <l n="5.1457.4"> Cujus hinc rapidi fulminis igne fuge.</l>
             
               <l n="5.1457.5">Sic monui lentum frustra, voluique monere</l>
             
               <l n="5.1457.6"> Rursus, at in mediis haeserat ille dolis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1458. [1451.] Quid sibi velit a Postumo.</head>
               <l n="5.1458.1">Quaeris, quid sit opus mihi, Postume? Scilicet unum</l>
             
               <l n="5.1458.2"> Hoc opus est; quod scis esse opus, ut facias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1459. [1452.] In hominem inertem libros coementem.</head>
               <l n="5.1459.1">Nam quo librorum tibi copia quaeritur, una</l>
             
               <l n="5.1459.2"> Cui nondum est annis pagina lecta tribus?</l>
             
               <l n="5.1459.3">Nempe placet libri frons aurea, quidquid at intus</l>
             
               <l n="5.1459.4"> Condit, emis, credo, non tibi, sed tineis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1460. [1453.] In ineptum Pholoes amatorem.</head>
               <l n="5.1460.1">Odisti Pholoen, quod te fastidit, amari</l>
             
               <l n="5.1460.2"> Digna sed idcirco est forsitan illa magis;</l>
             
               <l n="5.1460.3">Nam formae ac raris, queis pollet, dotibus addit</l>
             
               <l n="5.1460.4"> Acre etiam, ut video, callida judicium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1461. [1454.] In senem formosae puellae amatorem.</head>
               <l n="5.1461.1">Stulta fugit; stulte fugientem, Cinna, puellam</l>
             
               <l n="5.1461.2"> Quid sequeris? Spretus tu male sperne malam.</l>
             
               <l n="5.1461.3">Illam ni potis es, tu te ipsum sperne. Dolebis,</l>
             
               <l n="5.1461.4"> Cinna, minus, spretum noris ubi ex merito,</l>
             
               <l n="5.1461.5">Nil et erit mirum, quod primo in flore juventae</l>
             
               <l n="5.1461.6"> Horret amatorem pulchra puella senem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1462. [1455.] [  1200] Aliud.</head>
               <l n="5.1462.1">Quod tibi floridulam quaerenti, Cinna, puellam</l>
             
               <l n="5.1462.2"> Mater, quam nolles, obvia prodit anus,</l>
             
               <l n="5.1462.3">Hoc tacite dicit: Vetulo tibi non mea gnata,</l>
             
               <l n="5.1462.4"> Verum ego jam senio perdita convenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1463. [1456.] Aliud.</head>
               <l n="5.1463.1">Quam stulte, dicis, conspectum me fugit Aegles?</l>
             
               <l n="5.1463.2"> Istud quam stulte dicere non dubitas,</l>
             
               <l n="5.1463.3">Ipse tuam et, multo melius quae, Cinna, lateret</l>
             
               <l n="5.1463.4"> Sponte tuam passim prodere stultitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1464. [1457.] Monet Quintum, ut animum curet.</head>
               <l n="5.1464.1">Non magnos opta census tibi, Quinte, minorem</l>
             
               <l n="5.1464.2"> Exiguo in censu parcus at opta animum.</l>
             
               <l n="5.1464.3">Qui dum tantus erit, quantus nunc dicitur esse,</l>
             
               <l n="5.1464.4"> Ut fueris Creso ditior, Irus eris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1465. [1458.] Seu</head>
               <l n="5.1465.1">Non magnos opta census tibi, Quinte. Minores</l>
             
               <l n="5.1465.2"> Opta animos censu at sanus in exiguo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1466. [1459.] De Cinnae amicis.</head>
               <l n="5.1466.1">Magnos Cinna fovet proceres: se Cinna beatum</l>
             
               <l n="5.1466.2"> Ob magnas procerum credit amicitias.</l>
             
               <l n="5.1466.3">Infelix! aequa potis est qui vivere lege,</l>
             
               <l n="5.1466.4"> Mavult injusto subdere colla jugo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1467. [1460.] In juvenem otiose agentem.</head>
               <l n="5.1467.1">Membra tibi solido stant robore; mens vigil intus.</l>
             
               <l n="5.1467.2"> Cur mollem durus terret, amice, labor?</l>
             
               <l n="5.1467.3">Haec iterum atque iterum monui, rursusque monebo:</l>
             
               <l n="5.1467.4"> In ventum at frustra dicta monentis eunt.</l>
             
               <l n="5.1467.5">Otia sola juvant segnem, juvat usque jocari,</l>
             
               <l n="5.1467.6"> Res praeter ludum non placet ulla tibi.</l>
             
               <l n="5.1467.7">Sic mea jam multi spreverunt dicta; miselli</l>
             
               <l n="5.1467.8"> Nunc referunt multo dicta dolore mea,</l>
             
               <l n="5.1467.9">Pauperies quod saeva premit, quos ......</l>
             
               <l n="5.1467.10"> ........................................................</l>
             
               <l n="5.1467.11">His, cave, ne similis ..............................</l>
             
               <l n="5.1467.12"> ..........................................................
              <note place="foot" n="391">Sic autographum, quod extat, MMSS.<emph>
              Radelja</emph>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1468. [1461.] In quemdam stultum, Romanis infensum.</head>
               <l n="5.1468.1">Romae quondam hospes Romani nominis hostis</l>
             
               <l n="5.1468.2"> Factus es. In Roma quid male displicuit?</l>
             
               <l n="5.1468.3">Scilicet hoc, quod te vesana mente furentem.</l>
             
               <l n="5.1468.4"> Horruit illa suo blanda fovere sinu,</l>
             
               <l n="5.1468.5">Nec passa est regnum, sanctosque invadere leges,</l>
             
               <l n="5.1468.6"> Laxa dare et vulgi froena cupidinibus,</l>
             
               <l n="5.1468.7">Molirique ignes, furialem et spargere flammam,</l>
             
               <l n="5.1468.8"> Quae multis, ipsi quae tibi fata ferat.</l>
             
               <l n="5.1468.9">Stulte, sapi, nec erit jam, cur tu tam male Romae,</l>
             
               <l n="5.1468.10"> Nec cur Roma tibi tam male displiceat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1469. [1462.] Ad Phyllin de ejus monitis.</head>
               <l n="5.1469.1">Noli blanda istum quae peccat, Phylli, monere,</l>
             
               <l n="5.1469.2"> Si cordi est, culpam norit ut ille suam.</l>
             
               <l n="5.1469.3">Non se reprendi, laudari sed putat, istaec</l>
             
               <l n="5.1469.4"> Fundis ubi ambrosia dulcia verba magis.</l>
             
               <l n="5.1469.5">Phylli, noces, misero dum vis prodesse: lepore</l>
             
               <l n="5.1469.6"> Illi grata nimis fit medicina tuo,</l>
             
               <l n="5.1469.7">Forsque iterat culpas, te blande audire monentem,</l>
             
               <l n="5.1469.8"> Isto et reprendi possit ut usque modo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1470. [1463.] In insulsum Francisci Mariae Zanotti obtrectatorem.</head>
               <l n="5.1470.1">Quem cuncti laudant, spernis, carpisque Zanottum</l>
             
               <l n="5.1470.2"> Non tu illi, at famae noxius ipse tuae.</l>
             
               <l n="5.1470.3">Quidquid enim effutis (crede hoc mihi) tu nihil illi</l>
             
               <l n="5.1470.4"> Detrahis, at multum detrahis ipse tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1471. [1464.] In Levinum.</head>
               <l n="5.1471.1">Multa doces: unum fer te hoc, Levine, doceri.</l>
             
               <l n="5.1471.2"> Odi ego, qui, nullo, multa, rogante, docet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1472. [1465.] [  709] In hominem nequam.</head>
               <l n="5.1472.1">Nobilis haud usquam notescis, Glaucia; condit</l>
             
               <l n="5.1472.2"> Obscurum multo in lumine clara domus.</l>
             
               <l n="5.1472.3">Quam nihil es proavum similis! Quos fama peremptos</l>
             
               <l n="5.1472.4"> Laudat adhuc passim; te silet incolumem.</l>
             
               <l n="5.1472.5">Et precor, ut sileat, tua factaque dictaque narrans</l>
             
               <l n="5.1472.6"> Ne male dedecoret teque tuumque genus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1473. [1466.] In anum libidinosam.</head>
               <l n="5.1473.1">Quid juveni faceres, vetulo quae, Phyllis, amari</l>
             
               <l n="5.1473.2"> Gaudes? Inque vicem dicere delicias</l>
             
               <l n="5.1473.3">Atque audire leves et dextrae jungere dextram,</l>
             
               <l n="5.1473.4"> Figere et adversis lumina luminibus?</l>
             
               <l n="5.1473.5">Quam te ille in medio succenderet igne juventae,</l>
             
               <l n="5.1473.6"> Ipsa qui senii calfacit in glacie!</l>
             
               <l n="5.1473.7">Quod mirans fieri, vereor, ne jam ista libido</l>
             
               <l n="5.1473.8"> In truncos etiam proruat ac lapides.
              <note place="foot" n="392">proruat ac lapides] seu ut alibi: flagret et in
                  lapides<emph> Radelja</emph>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1474. [1467.] [  1116] In Quintum, qui se poesi infensum dixerat.</head>
               <l n="5.1474.1">Spernere te dicis Musam majora sequentem;</l>
             
               <l n="5.1474.2"> Spretum ego te Musis, Quinte, minora sequi.</l>
             
               <l n="5.1474.3">Factus enim es criticus tandem postquam esse poetae</l>
             
               <l n="5.1474.4"> Conanti languens obfuit ingenium.</l>
             
               <l n="5.1474.5">Nam quis Aristarcho malit (modo sanus) Homero</l>
             
               <l n="5.1474.6"> Quam fieri, utrumvis quum licet, assimilis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1475. [1468.] In Fortunam.</head>
               <l n="5.1475.1">Fortunam incusas, quod nil non turbida miscet,</l>
             
               <l n="5.1475.2"> Ac vitam arbitrio torquet agitque suo.</l>
             
               <l n="5.1475.3">Falleris: illa etenim nihil est, nisi nomen inane,</l>
             
               <l n="5.1475.4"> Quam falso vulgus credidit esse deam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1476. [1469.] Cur nequeat laudare Varronem.</head>
               <l n="5.1476.1">Nulli ego sum vates obnoxius. Ipse placere</l>
             
               <l n="5.1476.2"> Mi studeo, si quem carmine concelebro.</l>
             
               <l n="5.1476.3">Blandior haud ulli, quod multo insignis honore est,</l>
             
               <l n="5.1476.4"> Aut proavum priscis clarus imaginibus.</l>
             
               <l n="5.1476.5">Sponte mea, Varro, laudo quos miror, amoque;</l>
             
               <l n="5.1476.6"> Cur te non laudem (parce rogare) vides.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1477. [1470.] In hominem ineptum se magni facientem.</head>
               <l n="5.1477.1">Nullum hominum nuper laudabat Flaccus, haberi</l>
             
               <l n="5.1477.2"> Quod solus vellet mirus et eximius.</l>
             
               <l n="5.1477.3">Id postquam vidit male cedere spretus, inepte</l>
             
               <l n="5.1477.4"> Nullum non cumulat laudibus omnigenis.</l>
             
               <l n="5.1477.5">Nil tamen assequitur laudis, nec solus habetur</l>
             
               <l n="5.1477.6"> Quod, nec cum multis, mirus et eximius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1478. [1471.] In desidem.</head>
               <l n="5.1478.1">Quas mihi tu nugas, quae vana crepundia, Publi,</l>
             
               <l n="5.1478.2"> Sectaris, parvus ceu sine mente puer?</l>
             
               <l n="5.1478.3">Nil agis in vita deses, male garrulus, omni</l>
             
               <l n="5.1478.4"> Nube ac ventorum flamine mobilior.</l>
             
               <l n="5.1478.5">Quos, vesane, paras tibi stulta mente dolores,</l>
             
               <l n="5.1478.6"> Ostendet ratio quum tibi, qui fueris.</l>
             
               <l n="5.1478.7">Tunc frustra revocans vita male perdita inerti</l>
             
               <l n="5.1478.8"> Tempora, cum gemitu talia dicta dabis:</l>
             
               <l n="5.1478.9">Me miserum! ..............................................</l>
             
               <l n="5.1478.10"> .........................................................</l>
             
               <l n="5.1478.11">Haec flebis; nullo sed enim revocabile fletu,</l>
             
               <l n="5.1478.12"> Quod fugit cursu praepete, tempus erit.
              <note place="foot" n="393">Sic in autographo MMSS.<emph> Radelja</emph>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1479. [1472.] In eumdem.</head>
               <l n="5.1479.1">Irascor, longo quod perdis tempora somno,</l>
             
               <l n="5.1479.2"> Irascor, ludus quod tibi, Quinte, placet.</l>
             
               <l n="5.1479.3">Vita fugit; vitae multo pars optima sensim</l>
             
               <l n="5.1479.4"> Sic misero nunquam non reditura perit.</l>
             
               <l n="5.1479.5">Hoc tibi me jussit Phoebus, Quinte, hoc tibi jussit</l>
             
               <l n="5.1479.6"> Dicere ab Aonio Calliopea jugo.</l>
             
               <l n="5.1479.7">Tu tamen haud cessas longo torpere veterno</l>
             
               <l n="5.1479.8"> Atque dies multa perdere desidia? &</l>
             
            </div>
         </div>
         <div type="liber">
            <head>SEPULCRALIA ET LUGUBRIA</head>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1.
              <note place="foot" n="1">vide aliud epigr. sub n.o 16.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Voltaeri tumulus.</head>
               <l n="6.1.1">Voltaerus jacet heic, qui millia multa virorum,</l>
             
               <l n="6.1.2"> Seque suo infelix perdidit ingenio.</l>
             
               <l n="6.1.3">Nunc risor Superum, quae risit, vera fatetur,</l>
             
               <l n="6.1.4"> Et videt offensi quam gravis ira Dei est.</l>
             
               <l n="6.1.5">Qui legis haec, gemitum da moesto corde; brevisque</l>
             
               <l n="6.1.6"> Dic, jocus, heu, longas desinit in lacrymas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>2. Blancae Ingamiae tumulus.</head>
               <l n="6.2.1">Insolabiliter raptam luget domus omnis,</l>
             
               <l n="6.2.2"> Et quaestu, assiduis et revocat lacrymis.</l>
             
               <l n="6.2.3">Inscribi hoc tumulo satis est ''Ingamia Blanca'':</l>
             
               <l n="6.2.4"> aetas hinc noscat postera, quae fuerim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>3. Aliud.</head>
               <l n="6.3.1">Caro nota viro, caris et nota propinquis,</l>
             
               <l n="6.3.2"> Externis nosci Blanca viris renui.</l>
             
               <l n="6.3.3">Usque domum et dulces curavi sedula natos,</l>
             
               <l n="6.3.4"> Luxum urbis, vanos et fugiens strepitus.</l>
             
               <l n="6.3.5">Ante omnes formosa alias, formam esse putavi</l>
             
               <l n="6.3.6"> Hanc unam, innocuis moribus esse probam.</l>
             
               <l n="6.3.7">Haec vivae meruit mihi veram semita laudem,</l>
             
               <l n="6.3.8"> Extinctam haec sedes duxit ad aetherias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>4. Ad Joannem Baptistam Rezzonicum Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalem morte
            immatura et subita extinctum.</head>
               <l n="6.4.1">Vixisti nulli non carus, Batte, juventa</l>
             
               <l n="6.4.2"> Quem mors florentem sustulit in media.</l>
             
               <l n="6.4.3">Insolabiliter flet raptum Roma, Quiritum</l>
             
               <l n="6.4.4"> Extincti passim nomen in ore sonat.</l>
             
               <l n="6.4.5">Quisque tuas memorat laudes: quam comis in omnes,</l>
             
               <l n="6.4.6"> Batte, homines fueris, quam pius in Superos,</l>
             
               <l n="6.4.7">Quam celer ingenio, quam rebus dexter agendis,</l>
             
               <l n="6.4.8">Quam suadae plenus nectare suaviloquae.</l>
             
               <l n="6.4.9">Ultima purpureum laus est gestasse galerum,</l>
             
               <l n="6.4.10">Esse ortum et claro sanguine Rezzonidum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>5. I. Metastasii tumulus.</head>
               <l n="6.5.1">Ossa Metastasii lapis hic tegit: ulla poetae</l>
             
               <l n="6.5.2"> Res nunquam eximii carmina dia teget.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>6. II.
              <note place="foot" n="2">vide <num value="3">III</num>. sub n.o 68.
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Aliud.</head>
               <l n="6.6.1">Urna Metastasium brevis haec tegit: assidet urnae,</l>
             
               <l n="6.6.2"> Atque decus raptum flet sibi Melpomene.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>7. Tumulus uxoris viro nequaquam fletae.</head>
               <l n="6.7.1">Hunc mihi vir posuit tumulum, tumuloque locavit</l>
             
               <l n="6.7.2"> Moesta haec de Pario marmore signa super;</l>
             
               <l n="6.7.3">Quam dedit haud ullam nostro ipse in funere, duri</l>
             
               <l n="6.7.4"> Si possint lapides mi dare lacrymulam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>8. Tumulus uxoris fletae.</head>
               <l n="6.8.1">Mi tumulum, lacrymas mi vir dedit. Obtigit illud</l>
             
               <l n="6.8.2"> Multis, hoc paucis, pol, meruisse decus.</l>
             
               <l n="6.8.3">Fortunae funus, fusos in funere fletus</l>
             
               <l n="6.8.4"> aequus persolvit moribus ille meis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>9. Tumulus naufragi.</head>
               <l n="6.9.1">Sterne salum, Neptune, maris compesce furores;</l>
             
               <l n="6.9.2"> Magna tibi Taurus victima caesa cadet.</l>
             
               <l n="6.9.3">Clamabam haec: hausit clamantem dira procella,</l>
             
               <l n="6.9.4"> Auxilio faciles non habet unda deos.</l>
             
               <l n="6.9.5">Siste gradum, littus qui linquis, dum licet; imo</l>
             
               <l n="6.9.6">Conditus hic moneo naufragus e tumulo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>10. Titiani tumulus.</head>
               <l n="6.10.1">Hoc tibi amatores artis, Titiane, sepulchrum,</l>
             
               <l n="6.10.2"> Ne jaceas parvo maximus in tumulo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>11. Tumulus conjugum.</head>
               <l n="6.11.1">Heic Lupus et pariter conjux Leonilla quiescunt,</l>
             
               <l n="6.11.2"> Ipso ni mulier litigat in tumulo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>12. Tumulus viri optimi, qui mentis minime compos se ipsum interemit.</head>
               <l n="6.12.1">Expers curarum jaceo, qui me ipse peremi</l>
             
               <l n="6.12.2"> Curis in furias actus ab indomitis;</l>
             
               <l n="6.12.3">Nec miserum est, insons, dempta sine crimine mente,</l>
             
               <l n="6.12.4"> Vita infelici denique si carui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>13. Tumulus Clytemnestrae.</head>
               <l n="6.13.1">Terra Clytemnestram tegit haec. Agamemnona, Oresten</l>
             
               <l n="6.13.2"> Alto quae horrende sub tumulo exululat;</l>
             
               <l n="6.13.3">Incestatque locum; crudelis adultera, nati</l>
             
               <l n="6.13.4"> Mactari dextra vindice digna parens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>14. Tumulus Agamemnonis.</head>
               <l n="6.14.1">Atrides jacet hic major, quem saevior hoste</l>
             
               <l n="6.14.2"> Mactavit patrios ante marita Lares.</l>
             
               <l n="6.14.3">Exemplum infelix, contempti fraena pudoris</l>
             
               <l n="6.14.4"> Rupit ubi, possit foemina quid sceleris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>15. Aliud.</head>
               <l n="6.15.1">Foemina flagitio scelus adjicit: hoc monet alto</l>
             
               <l n="6.15.2"> Uxori Atrides proditus e tumulo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>16. Voltaeri tumulus.</head>
               <l n="6.16.1">Conditus heic Superum est risor Voltaerus: eodem</l>
             
               <l n="6.16.2"> Condi scripta viri digna fuere loco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>17. Phaetontis tumulus.</head>
               <l n="6.17.1">Hic situs est Phaëton, pravo qui laudis amore</l>
             
               <l n="6.17.2"> Coelo stultus equos impulit ignipedes;</l>
             
               <l n="6.17.3">Nec tenuit cursum, sed curru effusus ab alto</l>
             
               <l n="6.17.4"> Decidit in magnum torvidus Eridanum.</l>
             
               <l n="6.17.5">Hoc fratrem in ripae tumularunt aggere, flentque</l>
             
               <l n="6.17.6"> Mutatae assiduis Heliades lacrymis.</l>
             
               <l n="6.17.7">O juvenes, cohibete animos; audacia praeceps</l>
             
               <l n="6.17.8"> Ipsa suo arcessit nam capiti exitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>18.
              <note place="foot" n="3">Vide de Mengsio reliqua sub num.o 63.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             In obitu Raphaelis Mengsii pictoris egregii.</head>
               <l n="6.18.1">Mengsius occubuit: multos numerare licebit</l>
             
               <l n="6.18.2"> Pictores tota rursus in Ausonia.</l>
             
               <l n="6.18.3">Sic ubi se occidua clarus Sol mersit in unda,</l>
             
               <l n="6.18.4"> Astra polo passim multa videre licet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>19.
              <note place="foot" n="4">Vide aliud sub n.o 48. et 57.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             [ = Enc. 176] In obitu Rufinae Battoniae, Pompei Battoni pictoris celeberrimi
            filiae.</head>
               <l n="6.19.1">
                  <note place="foot" n="5">seu, ut alibi: Ad poetam longo epigrammate Rufinam laudantem.
                Longum epigramma facis; rem, quaeso, contrahe; lauda / Rufinam versu non male sic
                gemino: /Quam pater est forma <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            Scribere longa piget. Batoni nata, sodales,</l>
             
               <l n="6.19.2"> Laudetur versu mi satis hoc gemino.</l>
             
               <l n="6.19.3">Quam pater est forma picturae magnus
              <note place="foot" n="6">magnus] mirus <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             in omni,</l>
             
               <l n="6.19.4"> Tam cantu in dulci filia magna
              <note place="foot" n="7">magna] mira <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             fuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>20. In funere Caroli Noceti Societatis Jesu.</head>
               <l n="6.20.1">Carole, nec Pharias possum tibi ponere moles, </l>
             
               <l n="6.20.2">Viva nec artifici marmora sculpta manu.</l>
             
               <l n="6.20.3">Quod possum ac tenuis patitur fortuna poëtae,</l>
             
               <l n="6.20.4"> Versibus haec pono condita busta meis,</l>
             
               <l n="6.20.5">Busta, quibus moestae sedeant hinc Iris et illinc</l>
             
               <l n="6.20.6"> Aurora algentis visa sub axe poli.</l>
             
               <l n="6.20.7">In medio, coelum ac terras quae dispicit, auri</l>
             
               <l n="6.20.8"> Ingenio et memori mente valens Sophia.</l>
             
               <l n="6.20.9">Virtutes almae circumstent: prima sepulcri</l>
             
               <l n="6.20.10"> Frons gerat haec udis verba legenda genis:</l>
             
               <l n="6.20.11">''Carolus ingenio, doctrina, moribus aureis,</l>
             
               <l n="6.20.12"> Par, quos prisca olim saecla tulere, viris''.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>21. [ = Var. 93] De tabula exhibente mortem Priami.</head>
               <l n="6.21.1">Heic versam Argolico Trojam cum cerneret igni,</l>
             
               <l n="6.21.2"> Collapsumque altos Ilion in cineres,</l>
             
               <l n="6.21.3">Infelix Priamus (misero nec sacra Penatum</l>
             
               <l n="6.21.4"> Umbra, nec Hercei profuit ara Jovis)</l>
             
               <l n="6.21.5">Juxta Hecubam, gnatam juxta, supraque Politen</l>
             
               <l n="6.21.6"> aeacidae telo concidit exanimis.</l>
             
               <l n="6.21.7">Quaere nec, heu, tumulum: sine nomine corpus in ipso</l>
             
               <l n="6.21.8"> Praeda jacet diris littore vulturiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>22. Avari tumulus.</head>
               <l n="6.22.1">Divitias liqui miser omnes: foeda sepulcro est</l>
             
               <l n="6.22.2"> Fama comes clausas ob male divitias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>23. Tumulus Eleonorae filiae ducis Arcis.</head>
               <l n="6.23.1">Arcis prima ducem patrio quae nomine dixi</l>
             
               <l n="6.23.2"> Eleonora tegor trima sub hoc tumulo.</l>
             
               <l n="6.23.3">Laeta mihi nolim luctu affecisse parentes,</l>
             
               <l n="6.23.4">Quorum risus, amor, deliciaeque fui.</l>
             
               <l n="6.23.5">Sed bene, quod frater superest. Rex aetheris alti,</l>
             
               <l n="6.23.6"> Oro, serva illum sospitem et incolumem.</l>
             
               <l n="6.23.7">Redde illi quae dempta mihi sunt tempora, cumque</l>
             
               <l n="6.23.8"> Rite suos annos vixerit, adde meos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>24. Tucca uxori suae tumulum.</head>
               <l n="6.24.1">Servitio exemptus longo, curisque solutus</l>
             
               <l n="6.24.2">Hunc tumulum uxori Tucca lubens statuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>25. [25.*] Seu</head>
               <l n="6.25.1">Servitio exemptus, magna et cum dote relictus</l>
             
               <l n="6.25.2">Hunc tumulum uxori Tucca libens merito.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>26. [25.] Tumulus Jacobi <num value="3">III</num>. Anglorum regis.</head>
               <l n="6.26.1">Heic jaceo Anglorum regno qui laetus adempto</l>
             
               <l n="6.26.2">Romae privato sub Lare consenui,</l>
             
               <l n="6.26.3">Romanamque fidem longe insignique coronae,</l>
             
               <l n="6.26.4"> Ex proavum sceptris omnibus antetuli.</l>
             
               <l n="6.26.5">Nunc mi eadem coelumque aperit, regnoque rependit</l>
             
               <l n="6.26.6">Exiguum ingenti, perbreve perpetuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>27. [26.] Tumulus Polidori Trojani
              <note place="foot" n="8">Tumulus Polidori Trojani] Trojani<add resp="ed">3</add>
                  Polidori<add resp="ed">2</add> tumulus<add resp="ed">1</add>
                  </note>
            , de quo multa Virgilius.</head>
               <l n="6.27.1">Hic jaceo Iliades Polidorus, quem impius hospes</l>
             
               <l n="6.27.2"> Confixum hic telis obruit innumeris.</l>
             
               <l n="6.27.3">Scilicet ut, mecum genitor quas miserat olli,</l>
             
               <l n="6.27.4"> Me rapto Iliacas solus haberet opes;</l>
             
               <l n="6.27.5">Oblitus pactamque fidem, sociosque Penates</l>
             
               <l n="6.27.6">Caede mea infidum polluit hospitium.</l>
             
               <l n="6.27.7">Da lacrymas misero; quidque auri, disce, viator,</l>
             
               <l n="6.27.8"> Possit in humano pectore sacra fames.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>28. [27.] [ = Enc. 105]</head>
               <l n="6.28.1">
                  <note place="foot" n="9">Hoc epigramma invenitur inter Encomiastica sub num.o 103; ideoque nullum numerum huic
                superimponendum duxi. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            In obitu Flaminiae Chisiae.</l>
             
               <l n="6.28.2">Optatam ut prolem vitales fudit in auras</l>
             
               <l n="6.28.3"> Chisiadum et claro consuluit generi,</l>
             
               <l n="6.28.4">Aurea mortales coetus, terrasque reliquit,</l>
             
               <l n="6.28.5">Atque domos abiit Flaminia in superas.</l>
             
               <l n="6.28.6">Illa quidem felix, nec fleri digna; sed, eheu,</l>
             
               <l n="6.28.7">Conjux, heu, genitrix et pater unanimis,</l>
             
               <l n="6.28.8">Et soror et fratres, altum queis vulnus adegit,</l>
             
               <l n="6.28.9">Roma, tibi tristes eliciunt lacrymas!</l>
             
               <l n="6.28.10">Hos ploras? Ipsam te plora; nam tibi, Roma,</l>
             
               <l n="6.28.11"> Eximium hinc abiens abstulit illa decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>29. [27.] Tumulus hominis minime ambitiosi.</head>
               <l n="6.29.1">Quo mihi regalis moles operosa sepulcri,</l>
             
               <l n="6.29.2">Claraque de Pariis marmora caesa jugis?</l>
             
               <l n="6.29.3">Quo mihi Pyramidum sumptus? Quo stantia signa,</l>
             
               <l n="6.29.4"> Et mea inauratis nomina scripta notis?</l>
             
               <l n="6.29.5">Et vivus sprevi quondam, nec mortuus istas</l>
             
               <l n="6.29.6"> Coepi auri et lapidum quaerere delicias.</l>
             
               <l n="6.29.7">Rite sat est, si condar humo: putrescere corpus</l>
             
               <l n="6.29.8"> Ut queat, est sedes quaelibet apta satis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>30. [28.]
              <note place="foot" n="10">ponendum inter Encom. <bibl>Krša</bibl>; Ad Vincentium
                Karaphaeum. De Liviae conjugis imagine ad auctorem missa. Vide n.a 44. 45. 46. 47. 49. &. 245. Encom. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="6.30.1">In imaginem extinctae Liviae Principis Caraffa.</l>
             
               <l n="6.30.2">Nota suis fuerat virtutibus: en mihi vultu</l>
             
               <l n="6.30.3"> Nunc etiam tandem Livia nota suo est;</l>
             
               <l n="6.30.4">Quam simul ac vidi, fletu, pol, conjugis, inquam,</l>
             
               <l n="6.30.5"> Pol, vatum sacro carmine digna fuit;</l>
             
               <l n="6.30.6">Digna sua aeternum servari in imagine, digna</l>
             
               <l n="6.30.7"> Nulli non omni semper honore coli;</l>
             
               <l n="6.30.8">Praecipue nobis, munus memorabile, amoris</l>
             
               <l n="6.30.9">Haec quibus est, princeps, pignus imago tui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>31. [29.] Russii tumulus.</head>
               <l n="6.31.1">Russius heic homines inter jacet. Hercle jacere</l>
             
               <l n="6.31.2">Inter solivagas dignior ille feras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>32. [30.] In obitu Christophori Stay.
              <note place="foot" n="11">Christophorus Stay, frater clar. viri Benedicti Stay, obiit
                Romae anno MDCCLXXVII. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="6.32.1">Qui mihi sint modice chari, queis carus et ipse</l>
             
               <l n="6.32.2">Sim modice, multos forsitan inveniam.</l>
             
               <l n="6.32.3">Quando alium posthac miser at nanciscar amicum,</l>
             
               <l n="6.32.4">Qui sibi me anteferat, quem mihi ego anteferam!</l>
             
               <l n="6.32.5">Haec mihi, te rapto, spes occidit, optime Staye,</l>
             
               <l n="6.32.6">Insolabiliter morte tua hoc doleo.</l>
             
               <l n="6.32.7">Epitaphia in mortem Lucillae lectissimae foeminae
              <note place="foot" n="12">Epitaphia Lucillae lectissimae foeminae</note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>33. [31.] Epitaphium I.</head>
               <l n="6.33.1">Haud ulli forma, ingenio, virtute minorem</l>
             
               <l n="6.33.2">Lucillam brevis haec (proh, dolor!) urna tegit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>34. [32.] Epitaphium II.</head>
               <l n="6.34.1">Hic Lucilla jacet: vivam est mirata puellam,</l>
             
               <l n="6.34.2"> Extinctae justas Roma dedit lacrymas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>35. [33.] Epitaphium <num value="3">III</num>.</head>
               <l n="6.35.1">Conditur hic Lucilla; urna conduntur eadem</l>
             
               <l n="6.35.2"> Ornant foemineum quae bona cuncta genus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>36. [34.] Epitaphium IV.</head>
               <l n="6.36.1">Hic jacet, heu, Lucilla: bonae, plorate, puellae;</l>
             
               <l n="6.36.2"> Decessit vestro gloria prima choro.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>37. [35.] Epitaphium V.</head>
               <l n="6.37.1">Lucillae ad cineres flores jactate, puellae</l>
             
               <l n="6.37.2"> Romulides; vestri flos fuit illa choris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>38. [36.] Epitaphium VI.</head>
               <l n="6.38.1">Astra super fugiens patriam Lucilla petivit;</l>
             
               <l n="6.38.2"> Laeta suo hic cineres liquit in exilio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>39. [37.] Epitaphium VII.</head>
               <l n="6.39.1">Quod mortale fuit Lucillae, hac conditur urna:</l>
             
               <l n="6.39.2">Pars melior templis regnat in aethereis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>40. [38.] Epitaphium VIII.</head>
               <l n="6.40.1">Lucillam sacer heic somnus fovet: illius ergo</l>
             
               <l n="6.40.2">Moesta domus, natae, vir, patruus vigilant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>41. [39.] Ad Benedictum Stay, graviter aegrotante Rogerio Boscovichio.</head>
               <l n="6.41.1">Rotgerum lethi versari limine in ipso,</l>
             
               <l n="6.41.2">Dixisti lacrymans tu mihi, Stayade.</l>
             
               <l n="6.41.3">At mi cor geminus fodit dolor; illius ergo,</l>
             
               <l n="6.41.4"> Atque tui: dulcem ne mala fors raperet</l>
             
               <l n="6.41.5">Vitam illi, dulci ne tu viduatus amico</l>
             
               <l n="6.41.6"> Vitam odisse tuam perditus inciperes.</l>
             
               <l n="6.41.7">Perditus, heu, luctu, fraterno in funere qualis</l>
             
               <l n="6.41.8"> Insolabiliter te miserum obruerat!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>42. [40.] Orphyti avari epitaphium.</head>
               <l n="6.42.1">Heic indefletus jacet Orphytus; ille, mereri</l>
             
               <l n="6.42.2"> Multorum dives qui potuit lacrymas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>43. [41.] Aliud.</head>
               <l n="6.43.1">Me lapis hic (vixi mihi tantum commodus uni)</l>
             
               <l n="6.43.2"> Contegit haud ullis humidus a lacrymis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>44. [42.] Cardinalis Alexandri Albani epitaphium.</head>
               <l n="6.44.1">Condit Alexandrum lapis hic, quem Roma senectae</l>
             
               <l n="6.44.2">Extremo raptum in limite moesta gemit,</l>
             
               <l n="6.44.3">Dignum omnes longe vitam producere in annos,</l>
             
               <l n="6.44.4"> Ut foret usque bonis artibus auxilio,</l>
             
               <l n="6.44.5">Ornaretque urbem monumentis, mira videri</l>
             
               <l n="6.44.6"> Vel priscis possint qualia caesaribus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>45. [43.] Tumulus Lycophontis Trezenii. </head>
               <l n="6.45.1">(Nomen Arcadicum Antonii de Gennaro ducis Belfortis Neapolitani)</l>
             
               <l n="6.45.2">Heic situs est Lycophon, vates longe optimus, at vir</l>
             
               <l n="6.45.3"> Multo, quam vates, ille tamen melior,</l>
             
               <l n="6.45.4">Quem sibi Parthenope raptum flet, moestaque flebit</l>
             
               <l n="6.45.5">Dum Musas, mores dum colet illa bonos,</l>
             
               <l n="6.45.6">Dum spernet procerum vulgus, laudabit, avitam</l>
             
               <l n="6.45.7"> Qui lucem, at clarus luce sua, decorat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>46. [44.] Ad Vincentium Karaphaeum in obitu Liviae optimae suae conjugis.</head>
               <l n="6.46.1">Fle, decet, extincta, Vincenti, conjuge; fleri</l>
             
               <l n="6.46.2"> Quidquid agas, unquam non satis illa queat.</l>
             
               <l n="6.46.3">Jacturam aequari luctu vix posse putarit,</l>
             
               <l n="6.46.4"> Cui vel parte aliqua Livia nota fuit.</l>
             
               <l n="6.46.5">Quid tu, cui penitus animi pernoscere sensus,</l>
             
               <l n="6.46.6">Virtutum et laudes contigit innumeras?</l>
             
               <l n="6.46.7">Non, desiderio miserum cor fixus acerbo,</l>
             
               <l n="6.46.8"> Totque tibi plores, tantaque rapta bona?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>47. [45.] In idem argumentum.</head>
               <l n="6.47.1">Non sibi, sed conjux tibi vixit Livia: vivit</l>
             
               <l n="6.47.2"> Nunc sibi coelesti diva potita domo.</l>
             
               <l n="6.47.3">Nec tristes agitat moesto sub pectore curas,</l>
             
               <l n="6.47.4"> Vel tibi, vel proli dum timet assidue.</l>
             
               <l n="6.47.5">Curae omnes, abiit timor omnis: castus at ille,</l>
             
               <l n="6.47.6">Qui vos mire ussit, nunc quoque perstat amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>48. [46.] In idem argumentum.</head>
               <l n="6.48.1">Exemplar morum periit bona Livia; plorat</l>
             
               <l n="6.48.2"> Jacturam largis Parthenope lacrymis;</l>
             
               <l n="6.48.3">Nec vitae digito monstratur forma pudicae</l>
             
               <l n="6.48.4"> Quae sit; narratur sed modo quae fuerit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>49. [47.] In idem argumentum.</head>
               <l n="6.49.1">Pone modum lacrymis: vivit tua nunc tibi conjux,</l>
             
               <l n="6.49.2">Sedibus et gaudens degit in aetheriis.</l>
             
               <l n="6.49.3">Nec metuit, nec jam sperat, sed functa periclis,</l>
             
               <l n="6.49.4">Omnibus et dempto fine potita bonis,</l>
             
               <l n="6.49.5">Securos inter ducit convivia divos,</l>
             
               <l n="6.49.6"> aeterna et felix vescitur ambrosia.</l>
             
               <l n="6.49.7">Pone modum lacrimis: quam ploras, condita portu est,</l>
             
               <l n="6.49.8"> Nos fluctu miseri volvimur in medio.
              <note place="foot" n="13">Vide in hoc argumentum aliud quoque sub n.o 49. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>50. [48.] In parentalibus Rufinae Batoniae.</head>
               <l n="6.50.1">Justa Metastasio nuper, nunc justa poetae</l>
             
               <l n="6.50.2"> Rufinae Arcadio solvimus in nemore.</l>
             
               <l n="6.50.3">Musa dolet geminam cladem. Quis carmina digne</l>
             
               <l n="6.50.4">Scribet? Quis digne carmina scripta canet?
              <note place="foot" n="14">Vide Rufinae tumulum sub num.o 57.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>51. [49.] In obitu supradictae Liviae Karaphaeae.</head>
               <l n="6.51.1">Felices quando norunt mortalia divi,</l>
             
               <l n="6.51.2"> Resque hominum spectant sedibus e placidis.</l>
             
               <l n="6.51.3">Istis, Vincenti, laetatur Livia curis</l>
             
               <l n="6.51.4"> (Credo equidem) atque tuis gaudet ab officiis.</l>
             
               <l n="6.51.5">Forsque suum narrat Superis a conjuge caro</l>
             
               <l n="6.51.6"> Inferri aeternam nomen in historiam,</l>
             
               <l n="6.51.7">Atque suas prodi vatum quoque carmine laudes,</l>
             
               <l n="6.51.8"> Omnivori ut vitent tristia damna senis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>52. [50.]
              <note place="foot" n="15">(pon. post <num value="3">III</num> sub n.o 68.)
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="6.52.1">Ad Metastasium de justis ei solutis in nemore Parrhasio.</l>
             
               <l n="6.52.2">Jure, Metastasi, funus tibi triste Camoenae</l>
             
               <l n="6.52.3"> Ducunt Parrhasium per nemus Ausonides.</l>
             
               <l n="6.52.4">Restabat verae nam si pars ulla poesis,</l>
             
               <l n="6.52.5"> Si quidquam in dulci carmine flexanimum,</l>
             
               <l n="6.52.6">Si quidquam sapiens, quod menti affundere lucem</l>
             
               <l n="6.52.7"> Possit museis implicitae illecebris,</l>
             
               <l n="6.52.8">Heu, totum id periit tecum: vesana furentum</l>
             
               <l n="6.52.9"> Nil restat praeter somnia, stultiloquos</l>
             
               <l n="6.52.10">Nil praeter sonitus et cassos mente fragores,</l>
             
               <l n="6.52.11"> Et fucum et gerris omnia plena meris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>53. [51.] Ad Benedictum Stay in obitu suae sororis.</head>
               <l n="6.53.1">Functa soror letho est tibi; parce dolere:</l>
             
               <l n="6.53.2">aetherias felix jam colit illa domos.</l>
             
               <l n="6.53.3">Flere nefas puppim, portu quae condita in alto est,</l>
             
               <l n="6.53.4"> In tutum aequoreas nec timet acta minas.</l>
             
               <l n="6.53.5">Heu, moneo frustra: pectus dolor effodit imum,</l>
             
               <l n="6.53.6">Atque ora invitae moesta rigant lacrimae.</l>
             
               <l n="6.53.7">Hoc vulgo distas sapiens: tu froena retentas,</l>
             
               <l n="6.53.8">Indocilis luctu froena dat ille suo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>54. [52.] In mortem Sacchini.</head>
               <l n="6.54.1">Magne, jaces, Sacchine; modi siluere, morari</l>
             
               <l n="6.54.2"> Concita qui possent flumina, Trejicii,
              <note place="foot" n="16">Trejicii] Threicii <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="6.54.3">Vincere qui cantus Orphei, raptamque vocare</l>
             
               <l n="6.54.4"> Euridicen auras non semel ad superas.</l>
             
               <l n="6.54.5">Nec prorsus periere tamen, quos candida servat</l>
             
               <l n="6.54.6"> Usque sibi aeternis harmonia in tabulis,</l>
             
               <l n="6.54.7">Unde sibi exemplum saeclis petet omnibus omnis,</l>
             
               <l n="6.54.8">Qui cantu scenam, templa vel exhilarat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>55. [53.] In Montium quemdam morte praereptum</head>
               <l n="6.55.1">Nusquam ergo, Monti, nusquam, Monti optime, jam te</l>
             
               <l n="6.55.2"> Ereptum nostris cernimus ex oculis?</l>
             
               <l n="6.55.3">Quaerimus at luctu perfixi pectus acerbo,</l>
             
               <l n="6.55.4"> Nulli et non largis ora madent lacrimis;</l>
             
               <l n="6.55.5">Quaerimus et moesta praereptum voce vocamus,</l>
             
               <l n="6.55.6"> Et sumus, atque tui dein erimus memores;</l>
             
               <l n="6.55.7">Nec mite ingenium, multo nec plena lepore</l>
             
               <l n="6.55.8">Verba, nec illa doli nescia simplicitas,</l>
             
               <l n="6.55.9">Utilis et multis et nulli noxia vita</l>
             
               <l n="6.55.10"> Oblitis nunquam mentibus exciderit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>56. [54.] Cinnami amantis tumulus.</head>
               <l n="6.56.1">Cinnamus heic situs est. Mentem prius abstulit illi,</l>
             
               <l n="6.56.2">Mox etiam vitae stamina rupit amor.</l>
             
               <l n="6.56.3">Infelix bustum fatuos hortatur amantes</l>
             
               <l n="6.56.4"> Ducere vesanis froena cupidinibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>57. [55.] Tumulus passeris Lesbiae.</head>
               <l n="6.57.1">Heic jacet herboso passer sub cespite, bustum</l>
             
               <l n="6.57.2">Cui struxit nivea Lesbia pulchra manu,</l>
             
               <l n="6.57.3">Cui dedit extincto lacrymas, nec fundere fletus</l>
             
               <l n="6.57.4">Cessat adhuc moesto e pectore luctificos,</l>
             
               <l n="6.57.5">Atque suos querula testatur voce dolores,</l>
             
               <l n="6.57.6"> Nec parcit teneras ungue secare genas.</l>
             
               <l n="6.57.7">Invideo lacrymas. Vitae sic tempus in omne</l>
             
               <l n="6.57.8">Nil habeas majus quod tibi flere queas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>58. [56.] Cujusdam garrulae tumulus.</head>
               <l n="6.58.1">Hoc jacet in tumulo Pyrgo illaec garrula et ipso</l>
             
               <l n="6.58.2"> Mortua (credo equidem) vix tacet in tumulo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>59. [57.] Rufinae Batoniae tumulus.</head>
               <l n="6.59.1">Hic Rufina jacet, cantu quae mira puella,</l>
             
               <l n="6.59.2"> Mira magis vita sed fuit innocua,</l>
             
               <l n="6.59.3">Digna choros inter mortales magna putari,</l>
             
               <l n="6.59.4">Transferri ad superos dignior illa choros.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>60. [58.] Epitaphium Glauciae ignavi.</head>
               <l n="6.60.1">Heic jaceo proavum clarus virtute meorum,</l>
             
               <l n="6.60.2">Atque mea obscurus Glaucia desidia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>61. [59.] Epitaphium II.</head>
               <l n="6.61.1">Hoc facio in tumulo, vita quod semper in omni</l>
             
               <l n="6.61.2"> Feci: tabesco Glaucia desidia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>62. [60.] Epitaphium <num value="3">III</num>.</head>
               <l n="6.62.1">Heic jaceo magnum nomen, sed dicere nomen,</l>
             
               <l n="6.62.2">Acta ubi res nulla est nomine digna, pudet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>63. [61.] Epitaphium IV.</head>
               <l n="6.63.1">Quis jacet heic? Quem si dicam, nil noscere possis,</l>
             
               <l n="6.63.2"> Ortum ni magna scilicet esse domo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>64. [62.] Epitaphium V.</head>
               <l n="6.64.1">Heic situs est quidam, nomen quid scribere prosit?</l>
             
               <l n="6.64.2"> Res ubi sub magno nomine nulla subest?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>65. [63. II.]
              <note place="foot" n="17">Vide num. 18., ubi invenitur I. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            
          De Raphaele Mengsio ad Raphaelem Sanctium Urbinatem.</head>
               <l n="6.65.1">Mengsius heic laudum, Raphael divine, tuarum</l>
             
               <l n="6.65.2"> aemulus exiguo conditur in tumulo:</l>
             
               <l n="6.65.3">Pingere quo vivo didicit, quo maxima Roma</l>
             
               <l n="6.65.4"> Extincto rursum pingere dedidicit.
              <note place="foot" n="18">Vide de Raphaele Mengsio inter Encomiastica sub num.is 224. 225. 226. 227. 228. 229. 230. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>66. [64. <num value="3">III</num>.]</head>
               <l n="6.66.1">Mengsius heic jacet, heu! Plorat Pictura, nec ullum</l>
             
               <l n="6.66.2"> Esse unquam, reparet qui sua damna, videt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>67. [65. IV.]</head>
               <l n="6.67.1">Mengsius heic situs est, quo vivo vivere rursum</l>
             
               <l n="6.67.2"> Et visus Raphael, quo moriente, mori.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>68. [66. V.]
              <note place="foot" n="19">Inter Encom. positum <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             [  Enc. 230]</head>
               <l n="6.68.1">Cessantem in thalamo quo turbidus increpat Hector</l>
             
               <l n="6.68.2"> Ore Parin! Quae vis fulgurat ex oculis!</l>
             
               <l n="6.68.3">Hectoris haud forma haec, sed vitae redditus Hector</l>
             
               <l n="6.68.4"> Jam vox, jam mi aures exsiliens feriet.</l>
             
               <l n="6.68.5">Hoc opus extremum Mengsi est; miransque dolensque</l>
             
               <l n="6.68.6"> Roma viro plausum dat simul et lacrymas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>69. [67. VI.] [ = Enc. 232]</head>
               <l n="6.69.1">Mirum opus hoc Mengsi, coeptum quod morte sub ipsa,</l>
             
               <l n="6.69.2"> Optavitque omnes exigere ad numeros,</l>
             
               <l n="6.69.3">Exegitque aliis; at non sibi; tangere metam</l>
             
               <l n="6.69.4"> Nec pulchri, quam mens viderat, evaluit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>70. [68. <num value="3">III</num>.]
              <note place="foot" n="20">Vide I. & II. sub n.is 5
                & 6. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            
          Metastasii tumulus.</head>
               <l n="6.70.1">Ossa Metastasii lapis hic tegit: inclyta vatis</l>
             
               <l n="6.70.2"> Musa viget, mortem nec timet, aut senium.
              <note place="foot" n="21">(Vide de Metastasio & num. 50.)
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>71. [69.]
              <note place="foot" n="22">(pon. inter Satyrica) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          Ciceronis tumulus.
              <note place="foot" n="23">De Ciceronis effigie apud indoctum
                  <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="6.71.1">Tullius hoc vivit sub marmore; sed tacet, ipse</l>
             
               <l n="6.71.2">Quod Tusce nescit, quod nescit Tucca Latine.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>72. [70.]
              <note place="foot" n="24">(pon. ut supra) <bibl>Krša</bibl>; scriptum sub n.o 102. inter Encomiastica. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             [ = Enc. 116] In idem argumentum.</head>
               <l n="6.72.1">Tullius hoc vivit sub marmore; sed tacet, hujus</l>
             
               <l n="6.72.2"> Quod domini stolidas despicit auriculas.</l>
             
               <l n="6.72.3">Veneris huc, Stay, vel tu, Bonamice, loquetur</l>
             
               <l n="6.72.4">Ore merum promens nectar et ambrosiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>73. [71.] Tumulus Lausi.</head>
               <l n="6.73.1">Heic situs est Lausus: patrem ne quaere; parenti,</l>
             
               <l n="6.73.2"> Scire sat est, longe quod fuit absimilis.</l>
             
            </div>
         </div>
         <div type="liber">
            <head>LUDICRA</head>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1. [  222] Ad Bernardum Zamagnam, de poeta inepto.</head>
               <l n="7.1.1">Carpe fugam, teque abde aliquo, Bernarde; propinquat</l>
             
               <l n="7.1.2"> Ille malus vates, carminis illepidi</l>
             
               <l n="7.1.3">Conditor ille et habet versus tria millia secum,</l>
             
               <l n="7.1.4"> Vel plures, nobis omnia quae recitet,</l>
             
               <l n="7.1.5">Ac male nos plectat crudelis hirudo, cruoris</l>
             
               <l n="7.1.6"> Nullam non sorbens addita particulam.</l>
             
               <l n="7.1.7">Tu tibi carpe fugam, solus maneo ipse; molesto</l>
             
               <l n="7.1.8"> Defungi praestat munere, ne me iterum,</l>
             
               <l n="7.1.9">Atque iterum usque domi quaerat, tandemque repertum</l>
             
               <l n="7.1.10"> Anno post nugis enecet illepidis;</l>
             
               <l n="7.1.11">Namque mihi hoc fatum est, quod scripsit cumque meas ut</l>
             
               <l n="7.1.12"> Serius, aut citius vulneret auriculas.
              <note place="foot" n="1">Vide in idem argumentum aliud epigramma inter Ludicra sub
                  num.o 221. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>2. Ad Quintum, cur sua carmina non edat poeta.</head>
               <l n="7.2.1">Quinte, rogas, mea cur non edam carmina? Dicam,</l>
             
               <l n="7.2.2"> Edendis quia non sufficit ingenium.</l>
             
               <l n="7.2.3">Verum opus est aliud quiddam, tua, Quinte, crumena</l>
             
               <l n="7.2.4">Quo gravis est semper, quo mea saepe vacat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>3. In idem argumentum.</head>
               <l n="7.3.1">Quae scripsi, rogitas, cur non edam? Edere solus</l>
             
               <l n="7.3.2"> Non possum, solus scribere quae potui:</l>
             
               <l n="7.3.3">Nempe liber (dictum tolle hoc tibi, dives amice)</l>
             
               <l n="7.3.4"> Editur argento, scribitur ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>4. Ad Battum, qui ad poetam ita scripserat: Quaedam nuptiae propediem apud nos
            fient; amabo te, scribe aliquid, mihique mitte.</head>
               <l n="7.4.1">Nescio quae cuidam nubit: me carmina Battus</l>
             
               <l n="7.4.2"> Poscit. Batte, audi, vera ne vaticiner:</l>
             
               <l n="7.4.3">Ista viro foecunda uxor, sterilisve futura est;</l>
             
               <l n="7.4.4"> Si quid nascetur, foemina, masve fuat,</l>
             
               <l n="7.4.5">Moribus et vita, aut morte utrique parenti</l>
             
               <l n="7.4.6"> Afferet aut risum et laetitiam, aut lacrymas.</l>
             
               <l n="7.4.7">Nunc satis haec: sponsos fac norim; forsitan addi</l>
             
               <l n="7.4.8"> Huc aliquid poterit, forsitan haud poterit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>5.
              <note place="foot" n="2">Vide Satyr. N.o 218.
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             [ = Sat. 218] In odiosos tragoediarum recitatores.</head>
               <l n="7.5.1">O tragici vates, dirum genus atque cruentum,</l>
             
               <l n="7.5.2"> Pergite me vestris perdere carminibus,</l>
             
               <l n="7.5.3">Quae toties jam lecta, iterumque iterumque necesse est</l>
             
               <l n="7.5.4"> Mi tamen invitis auribus excipere.</l>
             
               <l n="7.5.5">Scribetur, credo, de me quoque, fabula: dicar</l>
             
               <l n="7.5.6"> Vatibus et vates perditus a tragicis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>6. Ad Aulum, de ejus famulo vate.</head>
               <l n="7.6.1">Qui vatem retines famulum, famaeque, reique,</l>
             
               <l n="7.6.2"> Crede mihi, egregie consulis, Aule, tuae.</l>
             
               <l n="7.6.3">Famae, quod meritas dicet tibi carmine laudes;</l>
             
               <l n="7.6.4"> Parva petet de te quod sibi lucra, rei.</l>
             
               <l n="7.6.5">Scis etenim vates alienae quam nihil obsit,</l>
             
               <l n="7.6.6"> Tam facile qui rem prodigit ipse suam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>7. De Rullo malo scriptore.</head>
               <l n="7.7.1">Saeva tua est, Progne, saeva est tua coena, Thyesta,</l>
             
               <l n="7.7.2"> Saevior ast Rulli est coena, ubi quid recitat.</l>
             
               <l n="7.7.3">Vos una perhibent contentos caede fuisse;</l>
             
               <l n="7.7.4">Convivas, quotquot sunt, ferus ille necat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>8. In Lycum malum poetam.</head>
               <l n="7.8.1">Qui tua mutari, Lyce, possint carmina, quaeris.</l>
             
               <l n="7.8.2"> Istaec si laceres, scripseris inde alia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>9. De Corvino, inficete pictorum historias narrante.</head>
               <l n="7.9.1">Sospes Romuleas redit en Corvinus ad arces</l>
             
               <l n="7.9.2"> Ille pererratam laetus ob Ausoniam.</l>
             
               <l n="7.9.3">Ne mihi sit primo venienti ocurrere, perdar</l>
             
               <l n="7.9.4"> Artificum ingrata ne miser historia,</l>
             
               <l n="7.9.5">Cogar pictorum ne discere nomina, nec quid</l>
             
               <l n="7.9.6"> Quisque suis mire pinxerit in tabulis.</l>
             
               <l n="7.9.7">Haec aliis narret longo sermone; loquendo</l>
             
               <l n="7.9.8"> Tam fessum laetis vultibus excipiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>10. De Rullo inepte genus suum ad reges Longobardorum referente.</head>
               <l n="7.10.1">Longobardorum se natum regibus esse</l>
             
               <l n="7.10.2">Rullus ait. Credo; vox, oculi, facies,</l>
             
               <l n="7.10.3">Quidquid agit, quidquid loquitur bene convenit hirto</l>
             
               <l n="7.10.4"> Longobardorum scilicet ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>11. In Dutenum inutilium sectatorem.</head>
               <l n="7.11.1">Cultellos et acus, terebras et scalpra, Dutene,</l>
             
               <l n="7.11.2">Fers tecum, normas, forficulas, calamos.</l>
             
               <l n="7.11.3">Anglus Daedaleo duxit tersitque lepore</l>
             
               <l n="7.11.4">Cuncta faber; fieri nil pote simplicius.</l>
             
               <l n="7.11.5">Ipse tamen (fas est si dicere vera) carere</l>
             
               <l n="7.11.6">Tot rerum nugis mi puto simplicius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>12. Ad Quintum, aliena carmina recitantem.</head>
               <l n="7.12.1">Saepe rogas, placeant mihi num <emph>tua carmina</emph>? Dicam:</l>
             
               <l n="7.12.2">
                  <emph>Carmina</emph>, quae recitas, pol mihi, Quinte, placent.</l>
             
               <l n="7.12.3">Sed qui te novi (sit fas hoc dicere soli)</l>
             
               <l n="7.12.4"> Carmina, quae recitas, non reor esse tua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>13. In Varum nimium in scribendis epistolis.</head>
               <l n="7.13.1">Adventu mihi, Vare, tuo nil longius unquam</l>
             
               <l n="7.13.2"> Visum est, nulla abs te littera jam veniet.</l>
             
               <l n="7.13.3">Praesentem fortasse aliqua vitabimus arte,</l>
             
               <l n="7.13.4"> Absentem prorsus non licet effugere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>14. De Glaucia et Flacco.</head>
               <l n="7.14.1">Glaucia multa typis edit, nil Flaccus. Opinor,</l>
             
               <l n="7.14.2"> Quod Flaccus nummis, Glaucia mente caret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>15. De Quintilli desidia.</head>
               <l n="7.15.1">Quintillum jubeas Musis impendere curam,</l>
             
               <l n="7.15.2"> aegrotat: jubeas ludere, convaluit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>16. In Postumum exprobrantem beneficia.</head>
               <l n="7.16.1">Si quidquam cuiquam fecit bene Postumus unquam,</l>
             
               <l n="7.16.2"> Exprobrat; et quidquid promeruit, decies,</l>
             
               <l n="7.16.3">Atque iterum decies narrat; nec plurima contra</l>
             
               <l n="7.16.4"> Si facias, credit te retulisse vicem.</l>
             
               <l n="7.16.5">Haec causa est, cur mi potius contingere febrim</l>
             
               <l n="7.16.6"> Quartanam, illius quam bene facta velim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>17. Ad Cinnam, de populo ei plaudente.</head>
               <l n="7.17.1">Turba tibi toto plausit modo, Cinna, theatro.</l>
             
               <l n="7.17.2"> Tu quidnam stulti dixeris, haud video.</l>
             
               <l n="7.17.3">Verum aliquid certe incauto stultum excidit ore:</l>
             
               <l n="7.17.4">Uni turba solet plaudere stultitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>18. De aeliae repentinis divitiis.</head>
               <l n="7.18.1">Parce vivebas ac duriter, aelia, lana,</l>
             
               <l n="7.18.2">Ac tela victum quaerere sueta tibi.</l>
             
               <l n="7.18.3">Nunc et iners cessas, nec sumptu parcis; opinor,</l>
             
               <l n="7.18.4"> Thesaurum nacta es, nec, populus blaterat</l>
             
               <l n="7.18.5">Quod passim, credo. Moneo tantum, aelia: famam</l>
             
               <l n="7.18.6"> Saepe solent subitae laedere divitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>19. [ = Sat. 1305]</head>
               <l n="7.19.1">Ebrius, atque satur laudat jejunia.</l>
             
               <l n="7.19.2">Rullus conquirit peregrinos undique pisces,</l>
             
               <l n="7.19.3"> Et quaecumque mari squallida concha latet,</l>
             
               <l n="7.19.4">Et sibi boletos, sibi vult fragrantia poni</l>
             
               <l n="7.19.5"> Advecta externis tubera litoribus,</l>
             
               <l n="7.19.6">Vina dein poscit Mareotica, Chia, Falerna,</l>
             
               <l n="7.19.7"> Atque alia, atqua alia de meliore nota.</l>
             
               <l n="7.19.8">Ebrius, atque satur laudat jejunia, seque</l>
             
               <l n="7.19.9"> Jactat, quod vetitis abstinet altilibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>20. Ad Postumum coenam sibi datam narrantem.</head>
               <l n="7.20.1">Iste tuus, quam rex dederit tibi, Postume, coenam,</l>
             
               <l n="7.20.2"> Narras, ingratam texis et historiam.</l>
             
               <l n="7.20.3">Parce istis Lydae in coetu; nidore culinae</l>
             
               <l n="7.20.4"> Hic nemo, aut vino ducimur, aut epulis.</l>
             
               <l n="7.20.5">Mentem aliquid nobis quod pascat, dicere praestat,</l>
             
               <l n="7.20.6">Explerit ventrem quid tibi, scire piget.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>21. Ad Philippum de Polla frustra laudata.</head>
               <l n="7.21.1">Et faciem et claros Pollae, duo sidera, ocellos</l>
             
               <l n="7.21.2"> Laudasti multis non sine deliciis.</l>
             
               <l n="7.21.3">Laude tua sed quam tua non sit facta, Philippe,</l>
             
               <l n="7.21.4"> Res docuit certo protinus indicio.</l>
             
               <l n="7.21.5">Quippe domum reducem velles quum tollere curru,</l>
             
               <l n="7.21.6"> Te comitem ut fugeret, maluit ire pedes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>22. Ad quemdam, laudantem suam ipsius imaginem vero absimilem.</head>
               <l n="7.22.1">Jure istam laudas, tibi quam natura negavit,</l>
             
               <l n="7.22.2"> Formam quam pictor largiter adtribuit,</l>
             
               <l n="7.22.3">Et tibi, sulcabant quae frontem, demere rugas,</l>
             
               <l n="7.22.4"> Et florem aetatis reddere qui potuit.</l>
             
               <l n="7.22.5">Magnum est artifici verum exaequare: quid arte</l>
             
               <l n="7.22.6">Verum tam longe vincere mirifica?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>23. De Lyco sene curioso.</head>
               <l n="7.23.1">Per fora, perque vias fessus, fractusque senecta</l>
             
               <l n="7.23.2"> It Lycus et quaerit, quid sit in urbe novi.</l>
             
               <l n="7.23.3">Hoc reor esse novum: fessum, fractumque senecta</l>
             
               <l n="7.23.4"> Quaerere tam cupide, quid sit in urbe novi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>24. Ad Cinnam inaniter gloriantem.</head>
               <l n="7.24.1">Mirificam dicis te palmam, Cinna, tulisse,</l>
             
               <l n="7.24.2"> Lignea dum ludo praelia conserimus,</l>
             
               <l n="7.24.3">Quam cur mirificam pergas tam saepe vocare</l>
             
               <l n="7.24.4"> Tanto et cum fastu, nil equidem video.</l>
             
               <l n="7.24.5">Mirificum ni forte putas, quod vel semel hostem</l>
             
               <l n="7.24.6">Vicisti, victus tam male jam decies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>25. Ad Aulum omnia inaniter pollicentem.</head>
               <l n="7.25.1">Verborum largus, mihi re nil conficis, Aule;</l>
             
               <l n="7.25.2"> At re, non verbis est opus, Aule, mihi.</l>
             
               <l n="7.25.3">Re mihi opus, clamo, rem parvam, perque pusillam</l>
             
               <l n="7.25.4">Multis verborum millibus antefero.</l>
             
               <l n="7.25.5">Haec summa est, fugiunt quae dicis vana per auras,</l>
             
               <l n="7.25.6"> Quod possim solidum prendere, fac aliquid.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>26. De vetula, in hominum frequentiam veniente.</head>
               <l n="7.26.1">Miraris coetu vetulam se inferre frequenti,</l>
             
               <l n="7.26.2"> Non infert se se commoda, Quinte, aliis.</l>
             
               <l n="7.26.3">Infert se soli sibi commoda. Non placet ipsa;</l>
             
               <l n="7.26.4">Invenit ast ipsi quod tamen heic placeat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>27. Ad Aulum senem Aegles adolescentulae amicitiam expetentem.</head>
               <l n="7.27.1">Formosa est Aegle, vernatque in flore juventae,</l>
             
               <l n="7.27.2"> In foedo torpes horridus, heu, senio.</l>
             
               <l n="7.27.3">Quod placet illa tibi, non miror; miror at, Aule, </l>
             
               <l n="7.27.4">Quod te contra illi posse placere putas.</l>
             
               <l n="7.27.5">Miror, ubi pugnant duo tam contraria, stulte</l>
             
               <l n="7.27.6">Posse quod heic jungi credis amicitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>28. De Cinna doctorum amicitiis gloriante.</head>
               <l n="7.28.1">Jactat amicitias doctorum Cinna virorum;</l>
             
               <l n="7.28.2"> Laudo, si fieri doctus et ipse potest.</l>
             
               <l n="7.28.3">Sin minus, abnormis, doctrina cassus et omni,</l>
             
               <l n="7.28.4"> Haud video, quorsum has jactet amicitias.</l>
             
               <l n="7.28.5">Se ne putet magnum, quod magnos vixerit inter,</l>
             
               <l n="7.28.6"> Parvus monstroso corpore pumilio?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>29. Ad Postumum, supra modum laudari volentem.</head>
               <l n="7.29.1">Carmina laudavi tua, Postume, largius aequo,</l>
             
               <l n="7.29.2"> Et mihi derisor jam prope, displicui.</l>
             
               <l n="7.29.3">Nec tamen explevi, quo pruris, laudis amorem</l>
             
               <l n="7.29.4"> Atque malam videor parcus ob invidiam?</l>
             
               <l n="7.29.5">Quid de te dicam vis tandem, Postume? Sat ne</l>
             
               <l n="7.29.6"> Esse putas, si te Moeonidae anteferam?</l>
             
               <l n="7.29.7">Si dicam Phoebumque patrem, doctasque Camaenas</l>
             
               <l n="7.29.8"> Esse tuis victas, Postume, carminibus?</l>
             
               <l n="7.29.9">Atque tibi toto Pindi decedere regno,</l>
             
               <l n="7.29.10"> Unus ut Aonio sis decus in nemore?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>30. Ad Hermogenem medicum.</head>
               <l n="7.30.1">Quid tibi condoluit, narras; medicina levavit</l>
             
               <l n="7.30.2">Quo tua te, narras omnibus, auxilio.</l>
             
               <l n="7.30.3">Quaere alios, quaeso, testes; tibi credere soli</l>
             
               <l n="7.30.4">De te narranti nolumus, Hermogene.</l>
             
               <l n="7.30.5">Isto etenim pacto nemo non dicere possit,</l>
             
               <l n="7.30.6">Se sibi vel raptum restituisse caput.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>31. In Cinnam scabiosum, dexteram porrigentem.</head>
               <l n="7.31.1">Abradis qua pus, dextram ne porrige, amico,</l>
             
               <l n="7.31.2"> Serva hosti, si quem perdere, Cinna, voles.</l>
             
               <l n="7.31.3">Dulcis amicitiae fructum proponis acerbum,</l>
             
               <l n="7.31.4"> Communem tecum si mihi vis scabiem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>32. Ad Gelliam, immani pinguedine sibi placentem.</head>
               <l n="7.32.1">Multo quae pingui distenta es, Gellia, sic ut</l>
             
               <l n="7.32.2"> Nulli non vasto corpore displiceas,</l>
             
               <l n="7.32.3">Una places tamen
              <note place="foot" n="3">places tamen] tamen<add resp="ed">2</add> places<add resp="ed">1</add>
                     <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             ipsa tibi, succique videris</l>
             
               <l n="7.32.4"> Plena Ceres, thalamum scandere digna Jovis.</l>
             
               <l n="7.32.5">Gaude Romuleas inter pinguissima nuptas,</l>
             
               <l n="7.32.6"> Quo mage foeda aliis, hoc mage pulchra tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>33. In Mantinium praepostere curiosum.</head>
               <l n="7.33.1">Nullam non aliam curat Mantinius artem;</l>
             
               <l n="7.33.2"> Artem dumtaxat negligit ille suam.</l>
             
               <l n="7.33.3">Omni ergo sapiens alia perhibetur in arte,</l>
             
               <l n="7.33.4">Artis at ignarus dicitur esse suae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>34. Ad Rufinum de decreto, quo ornatus est a sodalibus.</head>
               <l n="7.34.1">Grandia Romulei stulte consulta senatus</l>
             
               <l n="7.34.2"> Cum referunt sutor, fartor et ac lanius,</l>
             
               <l n="7.34.3">Perquam amplis cum te verbis, Rufine, pusilli</l>
             
               <l n="7.34.4"> Ornat rectorem nempe sodalitii;</l>
             
               <l n="7.34.5">aesopi ridens videor mi audire libellum,</l>
             
               <l n="7.34.6"> Humano fecit bruta ubi more loqui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>35. In maledicum.</head>
               <l n="7.35.1">Bos foenum in cornu, dicunt, fugiuntque. Menippus</l>
             
               <l n="7.35.2"> Foenum habet in lingua, dicimus et fugimus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>36. Ulmus vitem sustinens.</head>
               <l n="7.36.1">Nec trunco enodi, ramo nec pulchra comante</l>
             
               <l n="7.36.2"> Ulmus ego vitem sustineo eximiam.</l>
             
               <l n="7.36.3">Ergo ultro studium impendit mihi sedulus omne,</l>
             
               <l n="7.36.4">Meque aliis praefert villicus arboribus.</l>
             
               <l n="7.36.5">Me videat rarae conjux quicumque puellae</l>
             
               <l n="7.36.6"> Civibus eximio cultus honore tumet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>37. Ad Quintum a nuptiis abhorrentem.</head>
               <l n="7.37.1">Uxorem hoc foedo quod non vis ducere saeclo,</l>
             
               <l n="7.37.2"> Laudo: malum est dici, Quinte, nec esse patrem.</l>
             
               <l n="7.37.3">Esse suam quis enim prolem sibi norit, amantum</l>
             
               <l n="7.37.4"> Quam genuit denso foemina septa choro,</l>
             
               <l n="7.37.5">Foemina, quae nullo, qua vult, custode vagatur,</l>
             
               <l n="7.37.6"> Ipsa sui custos una relicta sibi?</l>
             
               <l n="7.37.7">Scilicet in mediis longum et versata periclis</l>
             
               <l n="7.37.8"> Evadat sanctae forma pudicitiae!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>38. De Gellio, vetulam et foedam ducente.</head>
               <l n="7.38.1">Nec juvenem et foedam sibi duxit Gellius; uni</l>
             
               <l n="7.38.2"> Credidit haud aliter ducere posse sibi.</l>
             
               <l n="7.38.3">Moribus his, juvenemque et pulchram ducere qui vult,</l>
             
               <l n="7.38.4"> Ducit amatorum millia multa domum,</l>
             
               <l n="7.38.5">Et videt incertam prolem, natisque veretur</l>
             
               <l n="7.38.6"> Sitne sibi
              <note place="foot" n="4">nempe: natis sibi <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            , qualis dicitur esse pater.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>39. Ad Quintum ducentem anum divitem.</head>
               <l n="7.39.1">Qui vocat ad thalamos te vafrum, Quinte, Cupido,</l>
             
               <l n="7.39.2"> Non Veneris, Pluti fertur at esse puer.</l>
             
               <l n="7.39.3">Non quatit ille faces, multo fulgore coruscos</l>
             
               <l n="7.39.4"> Praeportat dextra blandus at aureolos.</l>
             
               <l n="7.39.5">Ergo ducis anum juvenis, nec displicet aetas,</l>
             
               <l n="7.39.6"> Quin, reor, in diti conjuge sola placet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>40. In Lupum. De ejus nuptiis.</head>
               <l n="7.40.1">Et ditem et vetulam ducis, Lupe, laetus utroque</l>
             
               <l n="7.40.2"> Quod tibi praeda ingens, quod cito praeda venit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>41. Ad Gelliam anum juveni nubentem.</head>
               <l n="7.41.1">Ducit anum juvenis te, Gellia, dignus amari;</l>
             
               <l n="7.41.2"> Illo tu, censu captus at ille tuo est.</l>
             
               <l n="7.41.3">Hymen ades Hymenaee, probo connubia: punctum,</l>
             
               <l n="7.41.4">Utile qui dulci miscuit, omne tulit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>42. De Corvino homine ingeniosissimo et loquacissimo.</head>
               <l n="7.42.1">Ultimus et primus coetu est Corvinus in omni,</l>
             
               <l n="7.42.2"> Ultimus a sensu, primus ab ingenio.</l>
             
               <l n="7.42.3">Mente acri cernit quae promi plurima possunt,</l>
             
               <l n="7.42.4"> Corde hebeti haud sentit promere quid deceat.</l>
             
               <l n="7.42.5">Effutit quidvis, garrit, nugatur, ineptit,</l>
             
               <l n="7.42.6"> Multus et invitis ingruit auriculis.</l>
             
               <l n="7.42.7">Ergo virum pariter mirari et spernere eumdem,</l>
             
               <l n="7.42.8"> Et magnum cogor dicere et exiguum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>43. Ad Gelliam amatori obnoxiam.</head>
               <l n="7.43.1">Tu domina es Quinti, quam te solet ille vocare?</l>
             
               <l n="7.43.2"> An magis es Quinti, Gellia, mancipium?</l>
             
               <l n="7.43.3">Injecta certe dextra quum te modo traxit,</l>
             
               <l n="7.43.4"> Atque meo abduxit scilicet a latere,</l>
             
               <l n="7.43.5">Ad latus atque sui jussit considere amici,</l>
             
               <l n="7.43.6"> Haec est mancipium, diximus, hic dominus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>44. De Antigene Pollae assidente.</head>
               <l n="7.44.1">Anterior sedit, dein dexter, deinde sinister,</l>
             
               <l n="7.44.2"> Usque foret Pollae ut proximus, Antigenes.</l>
             
               <l n="7.44.3">Illa importuno tandem est irata: sedenti</l>
             
               <l n="7.44.4">Ad latus et, verso corpore, terga dedit.</l>
             
               <l n="7.44.5">Sic, quod restabat solum post cetera, sedit</l>
             
               <l n="7.44.6">Antigenes Pollae denique posterior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>45. Ad Gelliam anum, querentem de amatoris levitate.</head>
               <l n="7.45.1">Odit anum, juvenem coluit quam Cinna, nec ille,</l>
             
               <l n="7.45.2"> Gellia, foeminea est, sed mage forma levis.</l>
             
               <l n="7.45.3">Forma tibi mutata, idem manet ille; decoram</l>
             
               <l n="7.45.4"> Prosequitur, foeda laeditur a facie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>46. Ad comitem Augustinum
              <note place="foot" n="5">Augustinum] <emph>corr. ex </emph>Cajetanum</note>
             Tanam, de victoria in latrunculorum ludo relata.</head>
               <l n="7.46.1">Me victo, mire gaudes, ipsique videris,</l>
             
               <l n="7.46.2"> Tana, tibi lusor magnus et eximius,</l>
             
               <l n="7.46.3">Rem gestam et narras, justo et prope digna triumpho,</l>
             
               <l n="7.46.4"> Me semel everso, praelia facta putas.</l>
             
               <l n="7.46.5">Pulchrum est sic vinci, victor miretur ut hostis,</l>
             
               <l n="7.46.6"> Vix se victorem credat ut ipse sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>47. Ad Corvinum, in ludo latrunculorum victorem suum contemnentem.</head>
               <l n="7.47.1">Te semel atque iterum vici (quo denique pacto,</l>
             
               <l n="7.47.2"> Tute vide), vici te semel atque iterum;</l>
             
               <l n="7.47.3">Te, Corvine, mihi, quam vis praeponito; multo</l>
             
               <l n="7.47.4"> Deterior, vici te semel atque iterum.</l>
             
               <l n="7.47.5">Nullus ego lusor, tu primus: vici ego lusor</l>
             
               <l n="7.47.6">Sed nullus primum te semel atque iterum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>48. Ad Corvinum ludo victum de ejus responso parum officioso.</head>
               <l n="7.48.1">Vici deterior meliorem; fassus id ipse</l>
             
               <l n="7.48.2"> Sum, Corvine, animo, pol, nimis ingenuo.</l>
             
               <l n="7.48.3">Fassus ego quod sum, te dixti haud posse negare,</l>
             
               <l n="7.48.4"> Me spernens animo non satis ingenuo.</l>
             
               <l n="7.48.5">Quare nil tribuam tibi posthac, nil mihi demam;</l>
             
               <l n="7.48.6"> Dicam, quod res est: vici ego bis, socii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>49. Ad Quintum de Herophila, ut vocat, sua.</head>
               <l n="7.49.1">Nullius est, quam, Quinte, "tuam" tu dicis. Amatur</l>
             
               <l n="7.49.2"> Innumeris, ullum non amat Herophile.</l>
             
               <l n="7.49.3">Innumeros inter nam, qui certatis, amantes</l>
             
               <l n="7.49.4"> Nil non insulsum salsa puella videt.</l>
             
               <l n="7.49.5">Despuit ergo omnes, te primum; nec sine risu</l>
             
               <l n="7.49.6"> Audit, cum toties dicitur esse "tua". </l>
             
               <l n="7.49.7">Perge "tuam" sed tu quantum vis dicere, Quintum,</l>
             
               <l n="7.49.8"> Non erit, Herophile dicat ut esse "suum".</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>50. Ad Gelliam pulchram, sed insulsam.</head>
               <l n="7.50.1">Marmoream dico Venerem te, Gellia; pulchra es,</l>
             
               <l n="7.50.2"> Pulchra, sed insulso pectore frigidula.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>51. Aliud.</head>
               <l n="7.51.1">Marmoream dico Venerem te, Gellia; pulchra es,</l>
             
               <l n="7.51.2">Pulchra, lapis pulchro quo solet esse modo:</l>
             
               <l n="7.51.3">Excors, elinguis, mentem nil mi afficis ipsam,</l>
             
               <l n="7.51.4"> Spectaclum solis frigida stas oculis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>52. Ad Aulum, cur Pollae dicta parum animadvertat.</head>
               <l n="7.52.1">Aule, parum sentis, loquitur quae Polla, loquentem</l>
             
               <l n="7.52.2"> Quod Pollam sentis, ceu reor, Aule nimis.</l>
             
               <l n="7.52.3">Illa tuos sensus prorsum tibi vindicat uni,</l>
             
               <l n="7.52.4"> Et dicens dictis officit ipsa suis.</l>
             
               <l n="7.52.5">Forma, lepos, blandi vultus et quidquid amatur</l>
             
               <l n="7.52.6"> Mentem opplent, tenues dictum abit in Zephyros.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>53. [ = Sat. 945]</head>
               <l n="7.53.1">Ad Flaccum de Aulo Phyllidem invisente.</l>
             
               <l n="7.53.2">Sola domi ne sit Phyllis, huc ventitat Aulus,</l>
             
               <l n="7.53.3"> Auli si dicto credere, Flacce, juvat.</l>
             
               <l n="7.53.4">Sin mage rem veram, quam dictum quaeris inane,</l>
             
               <l n="7.53.5"> Huc, ne sit solus, ventitat assidue.</l>
             
               <l n="7.53.6">Illi nam, procul est cum Phyllis pulchra, videtur</l>
             
               <l n="7.53.7"> Esse sibi solus millibus in mediis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>54. Ad Antigenem de multiplici doctrina.</head>
               <l n="7.54.1">Philosophus, rhetor, vates, terraeque, polique</l>
             
               <l n="7.54.2"> Mensor, cuncta simul scilicet, esse cupis.</l>
             
               <l n="7.54.3">Esto unum, si vere aliquid vis esse. Videri</l>
             
               <l n="7.54.4"> Multa potes, fieri non potes, Antigene.</l>
             
               <l n="7.54.5">Conflatam tribus e formis scis nempe Chimaeram</l>
             
               <l n="7.54.6"> In solis vatum vivere carminibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>55. Ad Graecinum, artium peritum sermone tenus.</head>
               <l n="7.55.1">Artificum te more loqui, Graecine, fatemur;</l>
             
               <l n="7.55.2"> More aliquid malim te facere artificum.</l>
             
               <l n="7.55.3">Parvum aliquid, quidvis, pronum est, utcumque crepare</l>
             
               <l n="7.55.4">Docti quae faciunt, omnia, nec facere.</l>
             
               <l n="7.55.5">Stratus humi ut si quis, coeno et demersus in alto</l>
             
               <l n="7.55.6"> Narret de nisu plurima Daedaleo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>56. Ad Quintum, de ejus carmine a Gellia contempto.</head>
               <l n="7.56.1">Quod scripsti, carmen spernit male Gellia, Quinte,</l>
             
               <l n="7.56.2"> Prorsus et insulsum dictitat ac fatuum.</l>
             
               <l n="7.56.3">Vis multa incipiat jam coelo attollere laude,</l>
             
               <l n="7.56.4">Atque ipso dignum dicere Moeonida?</l>
             
               <l n="7.56.5">Cujus amat faciem, Musam et se credit amare,</l>
             
               <l n="7.56.6">Dic pulchro id scriptum carmen ab Antigene.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>57. Ad Corvinum, de malo carmine ab eo scripto.</head>
               <l n="7.57.1">Scribere te ut velles carmen, Corvine,
              <note place="foot" n="6">Corvine] <emph>corr</emph>
                     <emph>. </emph>
                     <emph>ex</emph>
                     <emph> </emph>Cervine</note>
             rogavi,</l>
             
               <l n="7.57.2"> Id tu es, facturum te, mihi pollicitus;</l>
             
               <l n="7.57.3">Nec fecisse reor. Quod mittis carmen, amice,</l>
             
               <l n="7.57.4">Non carmen, nugas at video esse meras.</l>
             
               <l n="7.57.5">Quod potes ergo, velis modo si contendere curam,</l>
             
               <l n="7.57.6"> Quoque vales, uti largiter ingenio,</l>
             
               <l n="7.57.7">Fac aliud mittas dignum te; ni facis, usque</l>
             
               <l n="7.57.8"> Clamabo: Sanctam prodis, amice, fidem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>58. In librum praeclarum, auctoris inepti nomine inscriptum.</head>
               <l n="7.58.1">Dic, liber, auctorem verum; cur, caetera verax,</l>
             
               <l n="7.58.2"> Lectorem solo decipis in titulo?</l>
             
               <l n="7.58.3">Cur parvum stulte mentiris, magne, parentem,</l>
             
               <l n="7.58.4"> Pygmaeo natum dicis et Enceladum?</l>
             
               <l n="7.58.5">Quod si qua fieri potuit tamen, hercule posse</l>
             
               <l n="7.58.6"> Nil quidquam fieri non puto prodigii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>59. De Varo erga vetulam officioso.</head>
               <l n="7.59.1">Assidue vetulam Varus visitque colitque,</l>
             
               <l n="7.59.2"> Illa viro lautas instruit usque dapes,</l>
             
               <l n="7.59.3">Et, si quando egeat, nummos praebere parata est;</l>
             
               <l n="7.59.4">Haud miror vetulam quod colit assidue.</l>
             
               <l n="7.59.5">Mirer, qui tantum se se ac sua commoda curet,</l>
             
               <l n="7.59.6"> Haec quae non faciat, si coleret juvenem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>60. Ad Tullam. Lusus.</head>
               <l n="7.60.1">Tulla, ego prae flavo quam spernar Thyrside, flos me</l>
             
               <l n="7.60.2">Illius et flores me docuere mei.</l>
             
               <l n="7.60.3">Ipse tibi multos, unum dedit ille; locatus</l>
             
               <l n="7.60.4"> In medio est pulchre, quem dedit ille, sinu.</l>
             
               <l n="7.60.5">Quos dedi ego, positi foede sine honore jacebant,</l>
             
               <l n="7.60.6"> Contempto pudor et ludibrium domino,</l>
             
               <l n="7.60.7">Qui miser indoluit, nec se se flore decoro,</l>
             
               <l n="7.60.8">Victum floridula sensit at esse gena.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>61. Ad Hortalum.</head>
               <l n="7.61.1">Stultus eras juvenis, senior sapis, Hortale; miror:</l>
             
               <l n="7.61.2">Fructum, quae florem non tulit, arbor habet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>62. Ad Varum hominem foedissimum a gravi morbo convalescentem.</head>
               <l n="7.62.1">Pulchra vorat, foedis mors abstinet. Haud ego miror,</l>
             
               <l n="7.62.2"> Te, Vare, a morbo convaluisse gravi.</l>
             
               <l n="7.62.3">Ista sibi faciet species vel Nestoris annos,</l>
             
               <l n="7.62.4"> Vel multa incanae saecula Deiphobes.</l>
             
               <l n="7.62.5">Si quisque est vivax, quam foedus, non erit hercle</l>
             
               <l n="7.62.6"> Quisquam aequet vitae ut tempora longa tuae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>63. Aliud.</head>
               <l n="7.63.1">Mors foeda est, multo es tu morte at foedior ipsa;</l>
             
               <l n="7.63.2"> Te viso extimuit, cepit et illa fugam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>64. De Polla et Varo, illa virili, hoc muliebri forma praedito.</head>
               <l n="7.64.1">Polla vir est, faciem si spectes, foemina Varus;</l>
             
               <l n="7.64.2"> Hic Venus, Alcides dicitur illa mihi.</l>
             
               <l n="7.64.3">Pulchri ambo, faciem si possint vertere, Varus </l>
             
               <l n="7.64.4"> Si Pollae, Varo Polla foret similis.</l>
             
               <l n="7.64.5">Num quando id fieri nequit, ambo turpibus aeque</l>
             
               <l n="7.64.6"> Censendi in monstris: haec vir et hic mulier.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>65. Ad Antigenem. De ejus carmine.</head>
               <l n="7.65.1">Antigenes, me, flave, tuo de carmine cogis</l>
             
               <l n="7.65.2"> Nempe meum quod sit dicere judicium.</l>
             
               <l n="7.65.3">Dicam equidem: Es visus caelum ferri super altum,</l>
             
               <l n="7.65.4"> Et miser insanis ausibus excidere:</l>
             
               <l n="7.65.5">Ut curru excussus Phaeton, pennisque solutis</l>
             
               <l n="7.65.6"> Icarus, ille Pado est obrutus, hic pelago.</l>
             
               <l n="7.65.7">Tres eritis posthac testes, quam stulta juventa est: </l>
             
               <l n="7.65.8"> Icarus et Phaeton, flavus et Antigenes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>66. Ad Pollam de Thyrside</head>
               <l n="7.66.1">Plurima de flavo narras mihi, Thyrside, Polla,</l>
             
               <l n="7.66.2"> Meque doces, quanto polleat ingenio,</l>
             
               <l n="7.66.3">Quam salsus, quam sit lepidus, quam suavis in aures</l>
             
               <l n="7.66.4"> Flexanimo et mentes influat eloquio.</l>
             
               <l n="7.66.5">Haec me saepe doces, inculcas haec mihi saepe,</l>
             
               <l n="7.66.6">Quorum nil soleo credere, Polla, tibi.</l>
             
               <l n="7.66.7">Nil, toties doctus, didici tamen, hoc nisi solum,</l>
             
               <l n="7.66.8"> Uri te flavo in Thyrside non modice.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>67. Ad Varum ducta uxore maerentem. Lusus.</head>
               <l n="7.67.1">Ante alias odio est uxor sua cuique, quod uxor</l>
             
               <l n="7.67.2"> Cuique sua est omnes notior ante alias.</l>
             
               <l n="7.67.3">Sic natura mali est: potis est ignota placere,</l>
             
               <l n="7.67.4"> Nota eadem fuerit quo mage, respuitur.</l>
             
               <l n="7.67.5">Haec, tantum visae dum captus amore puellae</l>
             
               <l n="7.67.6"> Flagrabas cupido, Vare, tibi occinui.</l>
             
               <l n="7.67.7">Risisti: deducta domum tua Gellia, nunc te</l>
             
               <l n="7.67.8"> Quae tu risisti, vera fuisse docet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>68. Ad Pantagatum lusorem imperitum.</head>
               <l n="7.68.1">Longo abeas mire victus cur denique ludo,</l>
             
               <l n="7.68.2">Saepe soles causas dicere, Pantagate,</l>
             
               <l n="7.68.3">Quas quoties numeras tam multas ore diserto,</l>
             
               <l n="7.68.4"> Vere aliquid dici non ego diffiteor.</l>
             
               <l n="7.68.5">Una sed est etiam causa hercle, haud digna taceri,</l>
             
               <l n="7.68.6">Ludum quod nescis ludere, Pantagate.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>69. </head>
               <l n="7.69.1">Ad Postumum, hominem ingenio nec satis parvo, nec satis magno.</l>
             
               <l n="7.69.2">Vel minus ingenii, vel plus tibi, Postume, inesse</l>
             
               <l n="7.69.3"> Optarim, turbes omnia ne toties;</l>
             
               <l n="7.69.4">Dum tibi praefidens conaris grandia, dum, quae</l>
             
               <l n="7.69.5">Conaris, nescis, quae decet, efficere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>70. Ad Gallam.</head>
               <l n="7.70.1">Foemineo in cultu Venerem, in cultuque virili,</l>
             
               <l n="7.70.2">Te vates puerum, Galla, vocat Veneris;</l>
             
               <l n="7.70.3">Quae pol tam facie Venerem, quam corporis ista</l>
             
               <l n="7.70.4"> Immani Veneris mole refers puerum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>71. Ad Aulum, convivio, quod numquam praebeat, leges scribentem.</head>
               <l n="7.71.1">Scribis conviviis leges, conviva nec ullus,</l>
             
               <l n="7.71.2"> Aule, tibi est unquam, nec reor ullus erit.</l>
             
               <l n="7.71.3">Sic olim leges non ulla aetate futuris</l>
             
               <l n="7.71.4"> Divinus scripsit civibus ille Plato.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>72. Ad Marcum. De carmine ab eo scripto: In auriculam puellae.</head>
               <l n="7.72.1">Foedi aliquid monstri, credo, est tua, Marce, puella,</l>
             
               <l n="7.72.2"> Cujus tu carmen scribis in auriculum.</l>
             
               <l n="7.72.3">Foeda oculis, foeda illa genis et foeda labello est,</l>
             
               <l n="7.72.4"> Una cui laudem quaeris ab auricula.</l>
             
               <l n="7.72.5">Formosum id solum dicens, lepidumque, ubi nullus</l>
             
               <l n="7.72.6"> Aut minimus formae possit inesse lepos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>73. Ad Quintum.</head>
               <l n="7.73.1">Foemineae cur, Quinte, manu das oscula? Si sunt</l>
             
               <l n="7.73.2"> Frigida, nil sapiunt; si caluere, nocent.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>74. Aliud. Ad eumdem.</head>
               <l n="7.74.1">Foemineae quod saepe manu das oscula, dicis,</l>
             
               <l n="7.74.2">Uno te duci scilicet officio.</l>
             
               <l n="7.74.3">Credo equidem; at video, quo quaeque est pulchrior, huc te,</l>
             
               <l n="7.74.4"> Quinte, isto duci valdius officio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>75. Ad Phyllin, auream invisat iniquo animo.</head>
               <l n="7.75.1">Visere te, ut placeam, non est grave; pol grave, Phylli, est</l>
             
               <l n="7.75.2"> Visere te toties ut tibi displiceam.</l>
             
               <l n="7.75.3">Ut metuam (vultu excipior tam, Phylli, severo)</l>
             
               <l n="7.75.4"> Ut metuam saltem ne tibi displiceam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>76. De Gellia canente vultu semper ad risum composito.</head>
               <l n="7.76.1">Risu diducit rictum, cum Gellia cantat,</l>
             
               <l n="7.76.2"> Interdum id fieri confiteor lepide.</l>
             
               <l n="7.76.3">Sed lepide interdum quod fit, semper facit illa,</l>
             
               <l n="7.76.4"> Semper et idcirco nil magis illepidum est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>77. Ad Gelliam, cur ad ea, quae Varus dicat, animum advertere nequeat.</head>
               <l n="7.77.1">Quid Varus dicat, cur mentem advertere non quis,</l>
             
               <l n="7.77.2">Saepe rogas, dicam more meo ingenue.</l>
             
               <l n="7.77.3">Quod nimium advertis mentem ipsi tute loquenti,</l>
             
               <l n="7.77.4"> His non advertis, Gellia, quae loquitur.</l>
             
               <l n="7.77.5">Dicta animum praeter nequaquam admissa feruntur;</l>
             
               <l n="7.77.6"> Omnem, qui dicit, quod tenet ipsum animum.</l>
             
               <l n="7.77.7">Advertes curam verbis, avertere ab ipso</l>
             
               <l n="7.77.8"> Tantisper curam si potes incipere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>78. Ad Quintum, in aurem loquentem.</head>
               <l n="7.78.1">Quinte, soles Pollae secretam dicere in aurem</l>
             
               <l n="7.78.2">Plurima, quae turba dicere teste licet.</l>
             
               <l n="7.78.3">Optas eximius nam credo, Quinte, videri,</l>
             
               <l n="7.78.4"> Arcta illi ante omnes junctus amicitia.</l>
             
               <l n="7.78.5">Laudo, quod clara respondet voce puella;</l>
             
               <l n="7.78.6"> Omnis, Quinte, perit sic tibi gloriola.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>79. [  Var. 198]</head>
               <l n="7.79.1">Ad Lycotam clamosum in disputando.</l>
             
               <l n="7.79.2">Quae statui, vasta propugnas voce, Lycota,</l>
             
               <l n="7.79.3">Sic, nihil ut contra dicere mi liceat.</l>
             
               <l n="7.79.4">Hiscere nam quidquid coepi, miser opprimor ista</l>
             
               <l n="7.79.5">Clamoris subito vi prope Stentorei;</l>
             
               <l n="7.79.6">Qui simul ac demum sicca jam fame residet,</l>
             
               <l n="7.79.7"> Quae mihi opus, dicam leniter ac leviter.</l>
             
               <l n="7.79.8">Fors erit, haud paullo qui me potiora loquentem</l>
             
               <l n="7.79.9"> Audiat arrectis auribus, atque probet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>80. Ad Pollam. De Euno.</head>
               <l n="7.80.1">Miraris tu, Polla, mihi quod non placet Eunus;</l>
             
               <l n="7.80.2"> Miror ego contra, quod placet ille tibi.</l>
             
               <l n="7.80.3">Stulte ambo: queis vir non possit, foemina possit</l>
             
               <l n="7.80.4"> Nempe capi, parvas ille habet illecebras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>81. Ad Pholoen. De Lycida.</head>
               <l n="7.81.1">Pallidus est Lycidas, macer est heu corpore nullo.</l>
             
               <l n="7.81.2"> Squallidus aridula vix tegit ossa cute,</l>
             
               <l n="7.81.3">Crura queam graciles vere dixisse bacillos;</l>
             
               <l n="7.81.4">Judicio est, Pholoe, pulcher at ille tuo.</l>
             
               <l n="7.81.5">Felix! Rivalem haud metues: pulcher tibi soli,</l>
             
               <l n="7.81.6">Nunquam erit, ut Lycidas desinat esse tuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>82. Ad Quintum, sua carmina ostendere nolentem.</head>
               <l n="7.82.1">Carmina, quae scripsti, gestisque ostendere multis,</l>
             
               <l n="7.82.2"> Oratus precibus promere, Quinte, negas.</l>
             
               <l n="7.82.3">Plectam ego te ut meritus, poenam dabis et mihi pendes,</l>
             
               <l n="7.82.4"> Esse nihil gravius quo pote, supplicium.</l>
             
               <l n="7.82.5">Quid facies, inquis? Quae nunc tu promere non vis,</l>
             
               <l n="7.82.6"> Cum promes, aures claudam ego carminibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>83. Ad Cinnam, mirantem hominem senem venire in theatrum.</head>
               <l n="7.83.1">Miraris, mi Cinna, senem se inferre theatro,</l>
             
               <l n="7.83.2"> Cur non miraris, vivere, Cinna, senem?</l>
             
               <l n="7.83.3">Cur non, consenuit quisquis, vivum atque videntem</l>
             
               <l n="7.83.4">Ipsum se tumulo condere, Cinna, jubes?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>84. In hospitae discessu.</head>
               <l n="7.84.1">Phyllis abit longe: sensi nunc scilicet esse</l>
             
               <l n="7.84.2">Hoc mea quod visum est mi domus, hospitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>85. Ad Celiam.</head>
               <l n="7.85.1">Deduci a claudo fultam ut te, Celia, vidi;</l>
             
               <l n="7.85.2"> Mulciber ille mihi, tu mihi visa Venus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>86. Ad Quintum.</head>
               <l n="7.86.1">Armiger abduxit claudo tibi, Quinte, Lycorin;</l>
             
               <l n="7.86.2">Mavors Vulcano surripuit Venerem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>87. In Alfanum, Asdenti carmen recitantem in laudem Pii VI. Pontificis Maximi.</head>
               <l n="7.87.1">Alfanus magnum dum coelo attolere Sextum</l>
             
               <l n="7.87.2"> Optat, carminibus nec valet ipse suis,</l>
             
               <l n="7.87.3">Asdenti carmen sublegit, nec tamen ullo</l>
             
               <l n="7.87.4"> Se adstrinxit furto, quod miser arguitur;</l>
             
               <l n="7.87.5">Invito nec enim domino id fecisse videtur,</l>
             
               <l n="7.87.6"> Ipsis qui, credo, gaudet in Elysiis,</l>
             
               <l n="7.87.7">Sextum, quem vivus mirari nempe solebat,</l>
             
               <l n="7.87.8"> Ornari extincti qualibet ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>88. De Marcella viro imperante.</head>
               <l n="7.88.1">Marcellam Crassi vocitant de more; vocare</l>
             
               <l n="7.88.2">Crassum Marcellae contra ego sed soleo.</l>
             
               <l n="7.88.3">Uxorem nec enim sibi Crassus vindicat, omni</l>
             
               <l n="7.88.4"> Usque sibi imperio vindicat illa virum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>89. Qua re Caecilianus se ipse laudet.</head>
               <l n="7.89.1">Laudes ipse tuas nobis quod saepe recenses,</l>
             
               <l n="7.89.2"> Posse quidem ignosci, Caeciliane, puto.</l>
             
               <l n="7.89.3">Officium cupido quod vult praestare virorum</l>
             
               <l n="7.89.4">Nemo alius, praestas scilicet ipse sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>90. In mathematicum, qui Fabullum deformem dixerat.
              <note place="foot" n="7">In mathematicum, qui Fabullum deformem dixerat] Cur Gallus
                Fabullum deformem dicat <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.90.1">Deformem dicis, geometres Galle, Fabullum,</l>
             
               <l n="7.90.2"> Cui mirus formae ridet in ore lepos.</l>
             
               <l n="7.90.3">Ultra ne crepidam sutor; scit dicere <emph>quantum</emph>
               </l>
             
               <l n="7.90.4"> Sit corpus, nescit <emph>quale</emph> mathematicus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>91. In eumdem non nomine, sed natione Gallum.
              <note place="foot" n="8">In eumdem non nomine, sed natione Gallum] In idem
                  argumentum.<emph>Radelja </emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.91.1">Gratia quem formae commendat rara, Fabullum</l>
             
               <l n="7.91.2"> Deformem ac foedum dicere, Galle, soles.</l>
             
               <l n="7.91.3">Credo, Alpes citra quod natus: Gallus at idem</l>
             
               <l n="7.91.4">Si foret, aequaret Nirea, vel Paridem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>92. In Cinnam, se sibi uni inservire velle dicentem.</head>
               <l n="7.92.1">Tandem more tuo dicis te vivere velle,</l>
             
               <l n="7.92.2"> Quidquid agas, uni commodus ipse tibi.</l>
             
               <l n="7.92.3">Cinna, vale; fugio: nam qui sibi commodus uni</l>
             
               <l n="7.92.4"> Esse parat, nulli non parat esse gravis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>93. Ad Aulum, viros ingenio praestantes vitantem.</head>
               <l n="7.93.1">Ingenio si quis pollet, vitasque, fugisque,</l>
             
               <l n="7.93.2"> Aule, virum. Quid? Num despicis ingenium?</l>
             
               <l n="7.93.3">Ingenium, quod quid melius natura creavit?</l>
             
               <l n="7.93.4"> Quid sibi mens possit fingere amabilius?</l>
             
               <l n="7.93.5">Nil minus, at magnos prope ne videare pusillus,</l>
             
               <l n="7.93.6">Id metuis: miror jam nihil, Aule; sapis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>94. </head>
               <l n="7.94.1">De Aegles mutabilitate in exercendis amoribus.</l>
             
               <l n="7.94.2">Mopse, doles Lycidam tua quod tibi praetulit Aegle,</l>
             
               <l n="7.94.3"> Praeque illo jam te deputat esse nihil.</l>
             
               <l n="7.94.4">Parce queri. Praefert illum nunc omnibus, illi</l>
             
               <l n="7.94.5"> Ipsum te rursus praeferet, aut alium.</l>
             
               <l n="7.94.6">Ut levis est, longos haud unquam exercet amores.</l>
             
               <l n="7.94.7">It, redit, incaeptum saepe recurrit iter.</l>
             
               <l n="7.94.8">Ipsam se, credo (tanta inconstantia menti est!),</l>
             
               <l n="7.94.9"> Mobilis alterna spernit, amatque vice.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>95. Ad Gelliam immanes mitras gerentem.</head>
               <l n="7.95.1">Immanes inter mitras
              <note place="foot" n="9">inter mitras] mitras<add resp="ed">2</add> inter<add resp="ed">1</add>
                     <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            , redimicula, vittas</l>
             
               <l n="7.95.2"> Parva tuam video, Gellia, vix faciem.</l>
             
               <l n="7.95.3">Et soleo velis tot plexo conque voluto</l>
             
               <l n="7.95.4"> Ornatu in capitis quaerere saepe caput.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>96. </head>
               <l n="7.96.1">De foeminea forma Cinnae.</l>
             
               <l n="7.96.2">Pulcher erat juvenis muliebri corpore Cinna,</l>
             
               <l n="7.96.3">Esse et adhuc pulchrum se putat ille senex.</l>
             
               <l n="7.96.4">Fallitur: est visus quondam formosa puella,</l>
             
               <l n="7.96.5"> Corpore nunc gracili foeda videtur anus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>97. </head>
               <l n="7.97.1">Ad Postumum, ut ne nimis loquatur.</l>
             
               <l n="7.97.2">Quaeris pauca loqui possis quanam arte. Taceri</l>
             
               <l n="7.97.3"> Quidquid erit dignum, Postume, si taceas.</l>
             
               <l n="7.97.4">At metuo, es nimium ne qui nunc garrulus, ipso</l>
             
               <l n="7.97.5"> Fias verborum parcior Harpocrate.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>98. [ = Sat. 45]</head>
               <l n="7.98.1">De Phyllidis felicitate in fatuis ac foedis amandis.</l>
             
               <l n="7.98.2">Phyllis amat mentem fatuos et corpora foedos.</l>
             
               <l n="7.98.3"> Felix! Nemo illi, quos amat, eripiet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>99. [ = Sat. 44]</head>
               <l n="7.99.1">Cur praesente Corvino taceat Polla.</l>
             
               <l n="7.99.2">Cur taceat, Pollam rogitas, Corvine. Recede</l>
             
               <l n="7.99.3"> Tu procul; id quisquam non erit ut rogitet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>100. De Phyllidis in amantes mutabilitate.</head>
               <l n="7.100.1">Fallere quae fertur, Phyllis non fallit amantes;</l>
             
               <l n="7.100.2"> Nullum ficte, omnes diligit ast breviter.</l>
             
               <l n="7.100.3">Nec tantum apparet, parvo post tempore sed fit,</l>
             
               <l n="7.100.4"> Mire mutato pectore, prorsum alia.</l>
             
               <l n="7.100.5">Nescit quid fraudes, nescit constantia quid sit.</l>
             
               <l n="7.100.6"> Nulla usquam est mulier verior et levior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>101. De Phyllide, neminem nisi cultores suos probante.</head>
               <l n="7.101.1">Qui te, Phylli, colit, re mirus praestat in omni;</l>
             
               <l n="7.101.2"> At qui te contra non colit, est nihili.</l>
             
               <l n="7.101.3">Dic, ipsam num te virtutem reris? Ut ille</l>
             
               <l n="7.101.4"> Sit major quisquis te mage, Phylli, colit?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>102. In Cinnamum insipientiam
              <note place="foot" n="10">insipientiam] <emph>corr. ex </emph>inspientiam</note>
             suam loquendo prodentem.</head>
               <l n="7.102.1">Scire aliquid tacitum credo: nil scire loquentem</l>
             
               <l n="7.102.2"> Ut credam interdum, Cinname, sollicitor.</l>
             
               <l n="7.102.3">Omnia, quae dicis, tam sordent, illa videri</l>
             
               <l n="7.102.4"> Ut possit fossor dicere, non medicus.</l>
             
               <l n="7.102.5">Quam ni vis ob rem contemni, Cinname, disce</l>
             
               <l n="7.102.6"> Jam non Hippocratis scita, sed Harpocratis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>103. </head>
               <l n="7.103.1">Ad Quintum, aleae damna Lydae narrantem.</l>
             
               <l n="7.103.2">Quantum nummorum tibi dempserit alea pernox,</l>
             
               <l n="7.103.3"> Quod Lydae narras, non erit ut noceat.</l>
             
               <l n="7.103.4">Verum id, Quinte, aliis noli narrare puellis,</l>
             
               <l n="7.103.5">Excussum nummis ne male despiciant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>104. Ad Varum, ob honores Romanae togae intumescentem.</head>
               <l n="7.104.1">Qui nihili est, quamvis nullo non auctus honore</l>
             
               <l n="7.104.2"> Clareat, ille tamen non minus est nihili.</l>
             
               <l n="7.104.3">Hoc moneo te, Vare, tibi si forte videris</l>
             
               <l n="7.104.4"> Magnus Romuleae factus honore togae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>105. </head>
               <l n="7.105.1">In malum poetam, quem maeroris levandi causa scribere jussit.</l>
             
               <l n="7.105.2">Maeroris magna pressus ne mole fatiscas,</l>
             
               <l n="7.105.3"> Jussi te carmen scribere laetificum.</l>
             
               <l n="7.105.4">Jussi et prospexi pulchre tibi; nam tuus ille</l>
             
               <l n="7.105.5">Maeror jam nubes fugit in aerias.</l>
             
               <l n="7.105.6">At male consului nobis; queis carmen ineptum</l>
             
               <l n="7.105.7">Immanem adduxit, Pontice, maestitiam. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>106. [ = Sat. 629]</head>
               <l n="7.106.1">Ad Tullam omnia festinantem.
              <note place="foot" n="11">Vide Satyr. 628. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="7.106.2">Omnia festinas, maturo tempore, Tulla,</l>
             
               <l n="7.106.3">Nil peragis, studio parce quieta tuo.</l>
             
               <l n="7.106.4">Ut tibi praescriptam nil denique fiat ad horam,</l>
             
               <l n="7.106.5"> Quamvis desideas, non minus efficias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>107. Ad Gelliam de Cinna semper ei ad aurem secreto insussurante.</head>
               <l n="7.107.1">Gellia, praecipuum tibi se vult Cinna putari;</l>
             
               <l n="7.107.2"> Ergo secretam garrit in auriculam,</l>
             
               <l n="7.107.3">Seu pluvio dicat densari nubila caelo,</l>
             
               <l n="7.107.4"> Seu Boreae culpet flamina, sive Noti,</l>
             
               <l n="7.107.5">Sive aliquid narret factum, dictumve, quod omni</l>
             
               <l n="7.107.6"> Jam nemo quisquam nesciat e populo.</l>
             
               <l n="7.107.7">Ulcisci pulchre vis tandem, Gellia, ineptum,</l>
             
               <l n="7.107.8"> Frigidulam et vanae affundere gloriolae?</l>
             
               <l n="7.107.9">Dic clare quidquid respondes. Proditus hercle</l>
             
               <l n="7.107.10"> Obgannire auri desinet ille tuae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>108. Cur medicos fugiat.</head>
               <l n="7.108.1">Quam possum fugio medicos: audire cruore</l>
             
               <l n="7.108.2">Et pure et merdis omnia plane piget.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>109. In medicum tristitiam morbis narrandis cientem.</head>
               <l n="7.109.1">Laetus eram; venio tibi nunc heu maestus, amice.</l>
             
               <l n="7.109.2">Nescio quae medicum fors mala in Hermogenem</l>
             
               <l n="7.109.3">Egit me incautum, mihi nil et tale verentem.</l>
             
               <l n="7.109.4"> Is me conspectum protinus arripuit,</l>
             
               <l n="7.109.5">Is morbos centum centenaque funera narrans,</l>
             
               <l n="7.109.6"> Omnes mi ex omni pectore laetitias</l>
             
               <l n="7.109.7">Expulit et misero frontem contraxit et atra</l>
             
               <l n="7.109.8">Complevit maestum nube supercilium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>110. Cur melius Postumo valeat.</head>
               <l n="7.110.1">Quaeris, cur valeam melius te, Postume? Dicam:</l>
             
               <l n="7.110.2"> Una mihi morbi est causa; tibi geminae.</l>
             
               <l n="7.110.3">Mi natura modo fert morbos: at tibi, praeter</l>
             
               <l n="7.110.4"> Naturam, morbos fert etiam medicus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>111. De senectutis immunitatibus.</head>
               <l n="7.111.1">Quid mihi contulerit, quam laudo, saepe, senectus,</l>
             
               <l n="7.111.2"> Tulla, rogas? Forma ut laeter et ipse tua,</l>
             
               <l n="7.111.3">Et tecum ut crebro verser, possimque videri</l>
             
               <l n="7.111.4">Ut tuus, interea sim tamen usque meus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>112. </head>
               <l n="7.112.1">In narratorem tristem morborum.</l>
             
               <l n="7.112.2">Si quis forte levi risu quassator ineptus,</l>
             
               <l n="7.112.3"> Laetitiae si quis ponere fraena cupit,</l>
             
               <l n="7.112.4">Is medicum, morbos narrantem scilicet omnes,</l>
             
               <l n="7.112.5"> Morborum et causas, audiat Hermocratem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>113. De malefactis ad pacandam Lesbiam adhibendis.</head>
               <l n="7.113.1">Quo cupio magis usque, magis quo conor, amicam</l>
             
               <l n="7.113.2"> Esse mihi hoc video te minus atque minus.</l>
             
               <l n="7.113.3">Frustra est alternum quidquid progignit amorem,</l>
             
               <l n="7.113.4"> Quidquid amicitiam jungere suevit obest.</l>
             
               <l n="7.113.5">Officiis parcam posthac; maledictaque, Phylli,</l>
             
               <l n="7.113.6"> Te mea jam, mea te jam malefacta petent.</l>
             
               <l n="7.113.7">Experiar, possitne odio mollescere tandem</l>
             
               <l n="7.113.8"> Effera, quae durat, pectora mitis amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>114. Ad Varum, male odium in Tullam cientem.</head>
               <l n="7.114.1">Dignam odio Tullam, sic, Vare, ostendis, in illam,</l>
             
               <l n="7.114.2"> Arserit ut miro pectore amore mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>115. </head>
               <l n="7.115.1">De mutuis commodis in ingenio dissimili.</l>
             
               <l n="7.115.2">Pulchre cum Quinto mihi convenit. Ille docere</l>
             
               <l n="7.115.3"> Semper amat, semper discere at ipse aliquid.</l>
             
               <l n="7.115.4">Illum multa loqui, garritu et parcere nunquam,</l>
             
               <l n="7.115.5"> Me, cum res poscit, dicere pauca juvat.</l>
             
               <l n="7.115.6">Sic est ille mihi, sum sic ego commodus illi,</l>
             
               <l n="7.115.7"> Dissimili et mire jungimur ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>116. </head>
               <l n="7.116.1">Conjugii bona ex adversis conjugum studiis.</l>
             
               <l n="7.116.2">Afra Lino gravis est, Afrae Linus. Hoc fit ut ambo</l>
             
               <l n="7.116.3"> Longe semoti vivere discupiant,</l>
             
               <l n="7.116.4">Et, sibi secedens ipsi dum consulit, aeque</l>
             
               <l n="7.116.5"> Optatis alter serviat alterius.</l>
             
               <l n="7.116.6">Hic amor est, credo, quem dixti, Lesbia: Conjux</l>
             
               <l n="7.116.7">Alter enim alterius vultque paratque bonum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>117. In Menippum senem inter foeminas ineptientem.</head>
               <l n="7.117.1">Aequalem Priamo rugis, multaque Menippum</l>
             
               <l n="7.117.2"> Quem possis merito dicere canitie.</l>
             
               <l n="7.117.3">Foemineo in coetu stulte cum blandus ineptit</l>
             
               <l n="7.117.4"> Omnimodis flavum dixeris esse Parin:</l>
             
               <l n="7.117.5">Nec tamen idcirco metuas ne corda calescat</l>
             
               <l n="7.117.6"> Ulla Helene, blandum ne velit ulla sequi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>118. In militis gloriosi socordiam.</head>
               <l n="7.118.1">Egregius miles magna hostem voce lacessit</l>
             
               <l n="7.118.2">Lolius et saevas intonat ore minas.</l>
             
               <l n="7.118.3">Quid contra inclamet, si forte haud territus ille?</l>
             
               <l n="7.118.4"> Corripit indecorem territus ipse fugam?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>119. </head>
               <l n="7.119.1">De mitella minus Tullam decente.</l>
             
               <l n="7.119.2">Optavit mirata tuam sibi Tulla mitellam,</l>
             
               <l n="7.119.3"> Illam aeque se se posse decere putans.</l>
             
               <l n="7.119.4">Illa sed haud decuit: deerat namque ista venustas,</l>
             
               <l n="7.119.5"> Qua tu, quidquid habes, Lyda, decenter habes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>120. In Coranum medicum medicos culpantem.</head>
               <l n="7.120.1">Quotquot sunt medicos carpit, culpatque Coranus;</l>
             
               <l n="7.120.2"> Omnibus ignotam solus it ille viam.</l>
             
               <l n="7.120.3">Rectum et forsan iter solus tenet, ipse periclo</l>
             
               <l n="7.120.4"> Sanus at id metuam discere velle meo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>121. [ = Sat. 47]</head>
               <l n="7.121.1">De pulchritudine.</l>
             
               <l n="7.121.2">Forma quid est? Fulsit quae mira tempore parvo</l>
             
               <l n="7.121.3"> Quum specie, in rugas desinit ac senium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>122. De terrifica Pholoes deformitate.</head>
               <l n="7.122.1">Immodicus formae si quis mirator honestae</l>
             
               <l n="7.122.2"> aegrum foemineo pectus ab igne calet,</l>
             
               <l n="7.122.3">Annosam videat Pholoen, foeda ora, fluentes</l>
             
               <l n="7.122.4"> Usque oculos, raro jam sine crine caput,</l>
             
               <l n="7.122.5">Dispeream veluti visa ni Gorgone, versos</l>
             
               <l n="7.122.6"> Frigeat extincto saxeus igne sinus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>123. </head>
               <l n="7.123.1">De Aegle Antigeni semper annuente.</l>
             
               <l n="7.123.2">Aegle oculis audit, non auribus: omnia pulchra</l>
             
               <l n="7.123.3"> Jurat, quae pulcher dixerit Antigenes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>124. Ad Postumum uxori servientem.</head>
               <l n="7.124.1">Uxori servire tuae te, Postume, dicunt.</l>
             
               <l n="7.124.2"> Ultro si servis gratulor: illa sibi</l>
             
               <l n="7.124.3">Invitum dura sin vi servire coegit,</l>
             
               <l n="7.124.4">Miror stultitiam, dulcis amice, tuam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>125. </head>
               <l n="7.125.1">Ad hominem importunum.</l>
             
               <l n="7.125.2">Num quid forte vacem, rogitas. Mihi Cinna (molestus</l>
             
               <l n="7.125.3"> Quin misero tandem desinis esse?) vaco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>126. De amore Celsi et de Phyllidis fastidio.</head>
               <l n="7.126.1">Phyllida Celsus amat, Celsum fastidit et odit</l>
             
               <l n="7.126.2"> Phyllis, laude, reor, dignus uterque pari.</l>
             
               <l n="7.126.3">Aequus et ille suum tribuit jus Phyllidis; et illi</l>
             
               <l n="7.126.4"> Jus tribuit Phyllis non minus aequa suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>127. De Quintilla uxore Crassum illustrante.</head>
               <l n="7.127.1">Quintillam Crassi dicunt: ego discere semper</l>
             
               <l n="7.127.2"> Crassum Quintillae verius at soleo.</l>
             
               <l n="7.127.3">Major laude virum longe praeit illa minorem,</l>
             
               <l n="7.127.4"> Ac tota late claret in urbe magis;</l>
             
               <l n="7.127.5">Crassus et ipse, reor, cum vult praeclarus haberi,</l>
             
               <l n="7.127.6">Quintillae sese praedicat esse virum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>128. In Ponticum Iliadem dono postulantem.</head>
               <l n="7.128.1">Mi versam Iliadem, poscis tibi, Pontice, dono;</l>
             
               <l n="7.128.2"> Credo lecta tibi quod placet eximie.</l>
             
               <l n="7.128.3">Verum id quod credo, certo ut pernoscere possim,</l>
             
               <l n="7.128.4">Blanditim dono quam tibi poscis, eme.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>129. In hominem imperiosum.</head>
               <l n="7.129.1">Nullo non isti parebis tempore? Sic te</l>
             
               <l n="7.129.2"> Arbitrio saevus verset agatque suo?</l>
             
               <l n="7.129.3">Sic, quam tute aliis coleris, tam postulet a te,</l>
             
               <l n="7.129.4">Mutatis foede partibus, ipse coli?</l>
             
               <l n="7.129.5">Qui modo cum venit caeptum te abrumpere torvus</l>
             
               <l n="7.129.6"> Jussit opus, tota et mente vacare sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>130. Ad Marcum de sua cum eo amicitia.</head>
               <l n="7.130.1">Ne quid, Marce, nimis: primus quod dicor, amicos</l>
             
               <l n="7.130.2"> Inter postremus suspicor esse tuos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>131. Certamen inter Tullum et Pollam.</head>
               <l n="7.131.1">Tulle, doces Pollam; te dedocet illa. Quid? Istud</l>
             
               <l n="7.131.2"> Certamen quorsum denique, Tulle, cadet?</l>
             
               <l n="7.131.3">Illa, erit ut sapiat, quod non pote; quod pote contra,</l>
             
               <l n="7.131.4"> An magis, ut pariter tu quoque desipias?</l>
             
               <l n="7.131.5">Vita istud (crebro vincunt pejora) periclum.</l>
             
               <l n="7.131.6"> Te tua jam perdent stulta magisteria.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>132. Ad Avitum interpellatorem quaerentem quam valeat et quam sit districtus.</head>
               <l n="7.132.1">Quaeris, quam valeam, quam sim districtus, Avite.</l>
             
               <l n="7.132.2"> Nec valeo et rebus distrahor innumeris,</l>
             
               <l n="7.132.3">Quandocumque aliquis, notus mihi nomine tantum,</l>
             
               <l n="7.132.4"> Me vexare aliquo forte labore parat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>133. Cui deo pro medicis litandum sit.</head>
               <l n="7.133.1">Almae cum medicis male convenit, Aule, saluti.</l>
             
               <l n="7.133.2"> Alma fame affligit namque salus medicos.</l>
             
               <l n="7.133.3">Et medici invisam tristes odere salutem,</l>
             
               <l n="7.133.4"> Atque homines divam perdere saepe solent.</l>
             
               <l n="7.133.5">Quare pro medico facies cum sacra, saluti</l>
             
               <l n="7.133.6">Non te, sed morbis, Aule, litare decet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>134. Ad Gelliam amorem pro genere atque opibus perperam partientem.</head>
               <l n="7.134.1">Ut genus est, ut opes, cuivis partiris amorem.</l>
             
               <l n="7.134.2"> Si scis, quid sit amor, Gellia, dispeream.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>135. Ad Gelliam de Thyrsidis nomine commutato.</head>
               <l n="7.135.1">Quam sensum haud subeat praesens tibi, Gellia, Thyrsis,</l>
             
               <l n="7.135.2"> Ex re parva equidem, sed liquido edidici.</l>
             
               <l n="7.135.3">Quum discedentem visa es nec nosse, vocasti</l>
             
               <l n="7.135.4"> Nec Thyrsin, verso nomine sed Lycidam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>136. De se a Tulla spreto.</head>
               <l n="7.136.1">Tullae spretus ego dolui. Quid Tulla? Dolorem</l>
             
               <l n="7.136.2"> Saeva meum sensit, nec tamen indoluit.</l>
             
               <l n="7.136.3">Posthac, quandoquidem satis est mi cognita, spernet</l>
             
               <l n="7.136.4">Me quam vult, spretus non erit ut doleam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>137. Ad Glauciam non re, sed verbis tantummodo officiosum.</head>
               <l n="7.137.1">Num quid opus, rogitavis. Nil, Glaucia, praeter amicum,</l>
             
               <l n="7.137.2"> Sponte sua videat qui mihi quid sit opus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>138. Non.</head>
               <l n="7.138.1">Quas Lacedaemonii poscenti haud aequa Philippo,</l>
             
               <l n="7.138.2">Has tibi ego mitto tres modo literulas;</l>
             
               <l n="7.138.3">Quas nisi vis mitti tam duras, tamque molestas,</l>
             
               <l n="7.138.4">Quod superest unum, fac magis aequa roges.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>139. Ad Accam retia assiduo labore texentem.</head>
               <l n="7.139.1">Noctes, atque dies quid retia texere gaudes?</l>
             
               <l n="7.139.2"> Anne opus ut mores indicet, Acca, tuos?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>140. De Nice uni Varo pulchra.</head>
               <l n="7.140.1">Nice uni Varo est pulcherrima: cetera pulchram</l>
             
               <l n="7.140.2"> Turba negat. Varus lumina solus habet?</l>
             
               <l n="7.140.3">Luminibus caret an solus; nec vera, sed, ipse</l>
             
               <l n="7.140.4"> Quae sibi mente solet fingere, falsa videt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>141. De falso Tullae judicio.</head>
               <l n="7.141.1">Qui ferus est aliis, comis tibi Flaccus; habeto</l>
             
               <l n="7.141.2"> Comem, Tulla; ferum dici aliis sinito.</l>
             
               <l n="7.141.3">Id si ferre nequis: dic illi, praebeat ut se</l>
             
               <l n="7.141.4"> Talem aliis, qualem praebuit usque tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>142. De insulsis salibus Plauti.</head>
               <l n="7.142.1">Sal nunquam Actaeum credo gustasse, tuos qui</l>
             
               <l n="7.142.2"> Insulsos possunt, Plaute, probare sales,</l>
             
               <l n="7.142.3">Queis cum Romulidum plaudebat vulgus, agresti</l>
             
               <l n="7.142.4"> Graecia nondum artes intulerat Latio.</l>
             
               <l n="7.142.5">Sic homines foeda vixerunt glande beati,</l>
             
               <l n="7.142.6"> Cum fruges nondum severat alma Ceres.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>143. Ad amicum vulgo male audientem.</head>
               <l n="7.143.1">Nolo ego pol vulgus de te quae narrat, amice,</l>
             
               <l n="7.143.2"> Credere. Si vulgus vera tamen loquitur,</l>
             
               <l n="7.143.3">Te tibi dissimilem miror doleoque, tuique</l>
             
               <l n="7.143.4"> Exopto fias rursus ut assimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>144. Peccasse aliquid in carmine timet quod laudetur a Cinna.</head>
               <l n="7.144.1">Cinna, meum carmen laudasti denique. Ne quid</l>
             
               <l n="7.144.2"> Magnum peccassem in carmine, pertimui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>145. De Gellia, se non mutabilem profitente.</head>
               <l n="7.145.1">Dicit mutari nunquam se Gellia. Quidni,</l>
             
               <l n="7.145.2"> Quod dicit, vere dici ego confiteor?</l>
             
               <l n="7.145.3">Omni se in vita nunquam ipsam desiit, omni</l>
             
               <l n="7.145.4">In vita nunquam coepit amare alios.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>146. De Aegle neminem inveniente quem redamet.</head>
               <l n="7.146.1">Quaerit amicitias et multos invenit Aegle,</l>
             
               <l n="7.146.2"> Quos amet, haud ullum putida, quem redamet.</l>
             
               <l n="7.146.3">Nam petit ignotum, notum fugit: optat amari,</l>
             
               <l n="7.146.4"> Odit amatorem semper acerba suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>147. Ad Gelliam nimis genio indulgentem.</head>
               <l n="7.147.1">Quid deceat quid non, scis pulchre, Gellia, cunctas</l>
             
               <l n="7.147.2"> Officii et leges una docere potes.</l>
             
               <l n="7.147.3">Varum animo indulges nimium: jucunda voluptas</l>
             
               <l n="7.147.4"> Captam saepe suis abripit illecebris.</l>
             
               <l n="7.147.5">Hinc et blanda novos juvenes curasque, fovesque,</l>
             
               <l n="7.147.6"> Et longum notos negligit hirta senes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>148. Ad Marcum jactantem senectutem.</head>
               <l n="7.148.1">Annosam toties qui jactas, Marce, senectam,</l>
             
               <l n="7.148.2"> Decoxisse, aliquod num decus esse putas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>149. Quid in Rullo ob stultitiam beato censeat invidendum.</head>
               <l n="7.149.1">Esse mihi invidiae dicis te, Rulle; nec hercle</l>
             
               <l n="7.149.2">Diffiteor: sed scin' quid tibi ego invideam?</l>
             
               <l n="7.149.3">Invideo talis quod te non spernis et esse</l>
             
               <l n="7.149.4">Non risu dignum credis, at invidia.</l>
             
               <l n="7.149.5">Hanc tibi pol, laetum quae te facit, atque beatum,</l>
             
               <l n="7.149.6"> Hanc tibi ego, fateor, stultitiam invideo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>150. De viro uxoris taedio saepius ab urbe discedente.</head>
               <l n="7.150.1">Cur procul externas toties se ferret in oras,</l>
             
               <l n="7.150.2"> Perstabat miserum Polla rogare virum.</l>
             
               <l n="7.150.3">Ingemuit tandem ille: "Invisam iratus" et "urbem"</l>
             
               <l n="7.150.4"> Dixit, non ausus dicere, "Te fugio".</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>151. Ad Phyllida, frustra amorem celare conantem.</head>
               <l n="7.151.1">Frustra, Phylli, tegis, frustra mentiris amorem:</l>
             
               <l n="7.151.2"> Crede mihi, haud dubiis proderis indiciis.</l>
             
               <l n="7.151.3">Nec fictam potis es pro vera obtrudere flammam,</l>
             
               <l n="7.151.4">Nec veram potis es, gliscit ubi, occulere.</l>
             
               <l n="7.151.5">Vafras ergo aliis linque artes: tu sine fuco</l>
             
               <l n="7.151.6"> Mentem aperi, missis fraudibus, ingenuam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>152.
              <note place="foot" n="12">De Varrone et Aulo, altero docto, indocto altero.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.152.1">Doctior ante omnes Varo tacet: omnis at expers</l>
             
               <l n="7.152.2"> Doctrinae haud unquam desinis, Aule, loqui.</l>
             
               <l n="7.152.3">Quam bene res habeat, si, versis partibus, ultro</l>
             
               <l n="7.152.4"> Tuque tacere velis et velit ille loqui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>153.
              <note place="foot" n="13">De scriptore inepto. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.153.1">Nil prior eloquitur, respondet pauca Menecles,</l>
             
               <l n="7.153.2"> Dein subito elinguem se facit Harpocratem.</l>
             
               <l n="7.153.3">Fallimur, an spernit nos, nostraque scriptor ineptus,</l>
             
               <l n="7.153.4"> Cum sola et mavult posteritate loqui?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>154.
              <note place="foot" n="14">Ad Quintum, ut aliquid novi in scribendo moliatur.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.154.1">Jam vires animus sumpsit cum corpore, jam te</l>
             
               <l n="7.154.2">Ingenio par est fidere, Quinte, tuo.</l>
             
               <l n="7.154.3">Jam par est veterum vestigia linquere vatum,</l>
             
               <l n="7.154.4"> Et ferri audaci, qua via nulla, pede;</l>
             
               <l n="7.154.5">Nec timide Flacci venari, aut verba Catulli,</l>
             
               <l n="7.154.6"> Fortiter at, quidquid res jubet ipsa, loqui.</l>
             
               <l n="7.154.7">Haec facit eximios fiducia certa poetas,</l>
             
               <l n="7.154.8">Haec celeri claros tollit in astra rota.</l>
             
               <l n="7.154.9">Sic dux, sic princeps laudabere: pone sequetur</l>
             
               <l n="7.154.10"> Caetera Apollinei turba minuta gregis. 10</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
          
               <head>155.
              <note place="foot" n="15">Quare Gellia Cinnamum spernat. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.155.1">Gellia formosum te spernit, Cinname. Quid ni</l>
             
               <l n="7.155.2"> Spernat, nummorum cui sciat esse nihil?</l>
             
               <l n="7.155.3">Tu faciem interea curas: rem, Cinname, cura.</l>
             
               <l n="7.155.4"> Odit vel pulchram Gellia pauperiem,</l>
             
               <l n="7.155.5">Et stultam vocat eximie, quae foemina nuptum</l>
             
               <l n="7.155.6"> It cum formoso conjuge, ut esuriat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>156.
              <note place="foot" n="16">De Stilpone qui avem in coena conspectam nequaquam
                gustaverat. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.156.1">Conspectam in coena, quam spe jam jamque vorabat,</l>
             
               <l n="7.156.2"> Vidit ubi Stilpo ferri alio volucrem,</l>
             
               <l n="7.156.3">Flevit, ut Atrides fertur flevisse, Lacaenam</l>
             
               <l n="7.156.4"> Quum Phrygius raperet per freta vasta Paris.</l>
             
               <l n="7.156.5">Et nunc raptorem contra furit ac prope bellum</l>
             
               <l n="7.156.6"> Orditur bello tristius Iliaco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>157.
              <note place="foot" n="17">De coena a Mancia parata. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.157.1">Si placet, esurias mecum, inquit Mancia, dici</l>
             
               <l n="7.157.2">Ut solet, hocce joco dictum ego credideram.</l>
             
               <l n="7.157.3">Mox vere dictum sensi: tam pauca paravit,</l>
             
               <l n="7.157.4"> Illa ut non fuerit coena, sed esuries.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>158.
              <note place="foot" n="18">In Rufinum domi, non foris stomacho parcentem.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.158.1">Parcere te stomacho dicis, Rufine; crumenae</l>
             
               <l n="7.158.2"> Te potius dico parcere at ipse tuae,</l>
             
               <l n="7.158.3">Nam quoties coenare foris tibi contigit usquam,</l>
             
               <l n="7.158.4"> Pol nunquam vidi parcere te stomacho.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>159.
              <note place="foot" n="19">De Lycabante sternuente. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.159.1">Credideram ad terram subito ruere omnia casu.</l>
             
               <l n="7.159.2">Respexi: horrendum sternuerat Lycabas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>160.
              <note place="foot" n="20">Quare Marsia Gallo mille nummos dono dederit.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.160.1">Mutua poscebas quem tu duo millia nummum,</l>
             
               <l n="7.160.2"> Mille tibi dono Marsia, Galle, dedit.</l>
             
               <l n="7.160.3">Laudo equidem, sed enim nil miror: maluit ille,</l>
             
               <l n="7.160.4"> Quam totum, partem perdere dimidiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>161.
              <note place="foot" n="21">In bonum oratorem, eumdemque malum poetam.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.161.1">Abde citus, citus abde aliquo tua carmina, Tucca,</l>
             
               <l n="7.161.2"> Cunctaque da flammis, dum licet, aut Tiberi;</l>
             
               <l n="7.161.3">Diceris orator ne qui bonus hercle, poeta</l>
             
               <l n="7.161.4"> Jam dici multo pessimus incipias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>162.
              <note place="foot" n="22">Inutilem esse Quinto curatorem. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.162.1">Additus est Quinto curator: Quintus egere</l>
             
               <l n="7.162.2"> Curatore negat se, queriturque datum.</l>
             
               <l n="7.162.3">Et merito: accisa re curatoris egebat;</l>
             
               <l n="7.162.4"> Hausta, curator, jam nihil est, quod agat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>163. De munere poetae misso.</head>
               <l n="7.163.1">Aeolus, ut perhibent, mirandum munus Ulyssi</l>
             
               <l n="7.163.2"> Utrem ventorum praebuit Hippotades.</l>
             
               <l n="7.163.3">Et meus hic multo ventosior Aeolus hanc mi</l>
             
               <l n="7.163.4">Inflato parvam corpore misit avem.</l>
             
               <l n="7.163.5">Aligeros habeas tibi ventos flabraque, amice;</l>
             
               <l n="7.163.6"> Auris non vescor, quae stomachum excrucient.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>164. De Tulla pulchra, at pingui ingenio.</head>
               <l n="7.164.1">Qui Tullam vidit, nec laudat captus amore,</l>
             
               <l n="7.164.2"> Huic pectus duro, durius est lapide.</l>
             
               <l n="7.164.3">Qui Tullam audivit, posito nec spernit amore,</l>
             
               <l n="7.164.4"> Ingenium huic pingui pinguius est larido.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>165.
              <note place="foot" n="23">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.165.1">Irae renovant amores.</l>
             
               <l n="7.165.2">Nec te Flaccus amat, nec tu illum, Lydia, vere;</l>
             
               <l n="7.165.3"> Irasci nunquam nam video alterutrum.</l>
             
               <l n="7.165.4">Ira ubi succensos crebro non ventilat ignes,</l>
             
               <l n="7.165.5"> Languescit parvo tempore lentus amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>166. Ad Gelliam.</head>
               <l n="7.166.1">I. Non unum, omnes, cara omnibus, alloquatur.
              <note place="foot" n="24">Ne unum, sed omnes, cara omnibus, alloquatur.
                  <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="7.166.2">Cunctis cara, uni cur te das, Gellia, et omni</l>
             
               <l n="7.166.3"> Unum de coetu perpetuo alloqueris?</l>
             
               <l n="7.166.4">Circum alii mussant taciti, spernique dolent se,</l>
             
               <l n="7.166.5"> Ullo tam multos esse nec in numero,</l>
             
               <l n="7.166.6">Nullo hercle in numero, cum solo sola videris</l>
             
               <l n="7.166.7"> Quod tibi, longe alios esse, nec esse putas.</l>
             
               <l n="7.166.8">Iste, quidem fateor, nulli non dignus amari est,</l>
             
               <l n="7.166.9"> Nullum non praestat dotibus eximiis.</l>
             
               <l n="7.166.10">Desine, sed dulces tu desine laedere amicos;</l>
             
               <l n="7.166.11"> Cunctis cara, omnes jam precor, alloquere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>167. II. In idem argumentum.</head>
               <l n="7.167.1">Gaude, laeta cohors, en comis Gellia nullum</l>
             
               <l n="7.167.2"> Negligit, aeque omnes curat et alloquitur.</l>
             
               <l n="7.167.3">Paullisper num gaude, aderit jam Celsus, in auras</l>
             
               <l n="7.167.4"> At tenues venti gaudia nostra ferent. </l>
             
               <l n="7.167.5">Unus erit, solum quem curet, cuique loquatur:</l>
             
               <l n="7.167.6"> Nos erimus nullo, quot sumus, in numero.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>168. (Rem narrat Plutarchus.)</head>
               <l n="7.168.1">Demonidi claudo, pedibusque immane tumenti</l>
             
               <l n="7.168.2"> Fur malus exutas sustulerat crepidas.</l>
             
               <l n="7.168.3">Ille videns fugientem exclamat: Juppiter istae</l>
             
               <l n="7.168.4"> Faxit ut usque tibi conveniant crepidae!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>169.
              <note place="foot" n="25">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="7.169.1">In Cinnam amoenae villulae contemptorem.</l>
             
               <l n="7.169.2">Villula, quam blandi mulcet levis aura Favoni,</l>
             
               <l n="7.169.3"> Atque hilarat rivus lene fluentis aquae,</l>
             
               <l n="7.169.4">Et nemus et laetis vernantia floribus arva,</l>
             
               <l n="7.169.5"> Roscidus et varia fertilis hortus ope,</l>
             
               <l n="7.169.6">Et volucrum argutae per frondea tecta querelae,</l>
             
               <l n="7.169.7"> Quaeque thymum circa dulce susurrat apis,</l>
             
               <l n="7.169.8">Te ne meus potuit contemptam linquere Cinna?</l>
             
               <l n="7.169.9"> Tene meus talem spernere Cinna potest?</l>
             
               <l n="7.169.10">Non impune tamen; gaudentes rure Camoenae</l>
             
               <l n="7.169.11"> Namque viro irasci protinus incipient,</l>
             
               <l n="7.169.12">Nec male contempto dictabunt talia posthac,</l>
             
               <l n="7.169.13"> Qualia in his lusit carmina saepe locis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>170. Amici commoda mutui facere debent.
              <note place="foot" n="26">Amicis inter se mutuo bene facere debere.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.170.1">Fert claudum caecus, caecum regit ille: sodales</l>
             
               <l n="7.170.2">Mutua sic faciunt commoda perpetuos.</l>
             
               <l n="7.170.3">Ingenio tu, Quinte, meo saepe uteris, uti</l>
             
               <l n="7.170.4"> Nunquam vis manibus me pedibusve tuis,</l>
             
               <l n="7.170.5">Vel curru, vel equo. Valeas, mi Quinte, sodalem</l>
             
               <l n="7.170.6">Quaere alium, aut leges disce sodalitii. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>171.
              <note place="foot" n="27">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="7.171.1">Gallo dulce vel uno oculo videre fugam hostis.
              <note place="foot" n="28">Gallo dulce esse vel uno oculo videre fugam hostis.
                  <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="7.171.2">Gallo, dum sequitur fugientem fervidus hostem,</l>
             
               <l n="7.171.3">Allubens oculo est fixa sagitta, manu</l>
             
               <l n="7.171.4">Ille premens vulnus; tamen, inquit, dulce vel uno</l>
             
               <l n="7.171.5"> Est oculo vestram posse videre fugam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>172.
              <note place="foot" n="29">(ut supra) Quare timeat Postumo, ne uxor ejus malefida fiat.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.172.1">Uxorem dicis malefida, Postume; ob ipsum</l>
             
               <l n="7.172.2"> Id tibi nec, fiat ne malefida, times?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>173.
              <note place="foot" n="30">(inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="7.173.1">Nec fidendum, nec ultra diffidendum uxori.
              <note place="foot" n="31">Nec fidendum, nec ultra modum diffidendum uxori.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="7.173.2">Uxori nec fide tuae, diffide nec ultra,</l>
             
               <l n="7.173.3"> Quinte, modum: fert res utraque perniciem.</l>
             
               <l n="7.173.4">Altera nam fraenum demit res, altera suevit</l>
             
               <l n="7.173.5"> Praecipiti ad casum subdere calcar equo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>174.
              <note place="foot" n="32">(ut supra) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="7.174.1">Veras esse amicitias, quas virtus formarit.</l>
             
               <l n="7.174.2">Gignit amicitiam virtus, virtusque tuetur.</l>
             
               <l n="7.174.3"> Qui caret hac, falso jactat amicitias;</l>
             
               <l n="7.174.4">Turpibus et studiis nomen praetendit honestum,</l>
             
               <l n="7.174.5"> Et fucum aut aliis, aut facit ipse sibi.</l>
             
               <l n="7.174.6">Haec tibi dicta volo, mores, heu, perditus, esse</l>
             
               <l n="7.174.7"> Qui tibi amicorum millia multa refers.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>175.
              <note place="foot" n="33">(ut supra) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          In idem argumentum.</head>
               <l n="7.175.1">Usque manet, longoque vigens firmatur ab aevo,</l>
             
               <l n="7.175.2"> Mutua quam virtus junxit, amicitia.</l>
             
               <l n="7.175.3">At si quam junxit gliscens vitiosa libido,</l>
             
               <l n="7.175.4"> Exigua per se deficit ipsa die.</l>
             
               <l n="7.175.5">Nil habet illa etenim; contra haec habet omnia, quorum</l>
             
               <l n="7.175.6"> Post modo, ubi rediit mens bona, poeniteat. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>176. De Glaucia turpia loquente.</head>
               <l n="7.176.1">Turpia qui loquitur te coram, Glaucia, vel te</l>
             
               <l n="7.176.2"> Galla, bonam spernit, vel putat esse malam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>177.
              <note place="foot" n="34">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          Non immerito Aeliam in virum suum saevire.</head>
               <l n="7.177.1">Tam parva in culpa tam saevit, aelia, dicis,</l>
             
               <l n="7.177.2"> Jecit et in miserum tot maledicta virum.</l>
             
               <l n="7.177.3">Dic: magnis consumpta omnis patientia culpis</l>
             
               <l n="7.177.4">Vel parva in culpa
              <note place="foot" n="35">parva in culpa] culpa<add resp="ed">2</add> in parva<add resp="ed">1</add>
                     <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             non fuit ulla super.</l>
             
               <l n="7.177.5">Lassa onerum mole immani, quid denique mirum est,</l>
             
               <l n="7.177.6"> Si jam non ullum tollere possit onus?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>178.
              <note place="foot" n="36">(ut supra) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          Res sperata placet, reperta sordet.</head>
               <l n="7.178.1">Qui sibi desponsam te miro ardebat amore,</l>
             
               <l n="7.178.2"> Fastidit junctum te sibi conjugio.</l>
             
               <l n="7.178.3">Parce queri: humani commune id, Gellia, rebus,</l>
             
               <l n="7.178.4"> Sperata ut placeant, partaque displiceant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>179.
              <note place="foot" n="37">(ut supra) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          Fervens amor amoris causam non dispicit.
              <note place="foot" n="38">Nimio amore captos nescire cur ament.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.179.1">Cara tibi est Phyllis, potis es nec dicere, quare,</l>
             
               <l n="7.179.2"> Posses, ni Phyllis tam tibi cara foret.</l>
             
               <l n="7.179.3">Causa subest; sed enim causam non dispicit; unum,</l>
             
               <l n="7.179.4"> Fervet ubi valide, se modo sentit amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>180.
              <note place="foot" n="39">(ut supra) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            Tulla amatur ob virtutem; ob vitium odio est Flaccus.
              <note place="foot" n="40">Tullam amari ob virtutem; ob vitium odio esse Flaccum.
                  <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.180.1">Tullam Flaccus amat, Flaccum Tulla odit; uterque</l>
             
               <l n="7.180.2"> Jure suo. Huic amor est debitus, huic odium.</l>
             
               <l n="7.180.3">Aequa nec est ulli justae causa hercle querelae,</l>
             
               <l n="7.180.4"> Quum fert quisque sibi, quod sibi promeruit.</l>
             
               <l n="7.180.5">Haec ob virtutem, bona quae praecellit, amatur;</l>
             
               <l n="7.180.6">Ille odio est, sordet quo malus, ob vitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>181. Flaccus ob solum amorem poscit amari a Tulla.
              <note place="foot" n="41">Cur Flaccus nequeat amari a Tulla. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.181.1">Tullam Flaccus amat, Tullae hoc sibi poscit amorem:</l>
             
               <l n="7.181.2"> Sed quod amet, contra Tulla requirit adhuc.</l>
             
               <l n="7.181.3">Haud etenim didicit, laude est secretus ab omni</l>
             
               <l n="7.181.4">Quum prorsus, quinam solus ametur amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>182.
              <note place="foot" n="42">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          Ad Aulum, qui amando Lycorim, quam sibi finxit, non amat rem, sed sua visa.
              <note place="foot" n="43">Ad Aulum, amore insanientem. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.182.1">Tu tibi finxisti, quam deperis, Aule, Lycorin:</l>
             
               <l n="7.182.2"> Nec rem, crede mihi, sed tua visa cupis.</l>
             
               <l n="7.182.3">Dii faciant, tibi nupta domum quum venerit illa,</l>
             
               <l n="7.182.4">Errorem agnoscens ne subito evigiles!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>183.
              <note place="foot" n="44">(inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          Ad Antigenem. Aegle, non vera, sed quam tibi fingis, te excruciat.
              <note place="foot" n="45">Ad Antigenem in idem argumentum. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.183.1">Non veram, sed quam fingis tibi, suspicis Aeglen,</l>
             
               <l n="7.183.2"> Cui quod abest pulchri, largiter, Antigene,</l>
             
               <l n="7.183.3">Adjicis et contra quod foedi est detrahis omne,</l>
             
               <l n="7.183.4"> Laudis mire omnes expleat ut numeros.</l>
             
               <l n="7.183.5">Fallunt te ignavum tua somnia, stulte; puella,</l>
             
               <l n="7.183.6"> Tu tibi quam condis, te misere excruciat.</l>
             
               <l n="7.183.7">Falsa tibi pingis per visum: vera videre</l>
             
               <l n="7.183.8"> Ut tandem incipias, Antigene, evigila.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>184.
              <note place="foot" n="46">(ut supra) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          Nuptae facta et mores quaere prius, quam eam in patrium larem duxeris.
              <note place="foot" n="47">In idem argumentum. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.184.1">Nupta larem in patrium tandem tibi ducitur Aegle</l>
             
               <l n="7.184.2">Illa, putas qua
              <note place="foot" n="48">qua] <emph>corr. ex </emph>qual</note>
             nil mitius, Antigene.</l>
             
               <l n="7.184.3">Quae tibi jam nixae, quae praelia saeva parantur,</l>
             
               <l n="7.184.4"> Quantus erit tota clamor et ira domo!</l>
             
               <l n="7.184.5">Quam, dices, perii malesanus, quod mihi junxi</l>
             
               <l n="7.184.6">Hanc, miserum cruciet quae male, Tisiphonen!</l>
             
               <l n="7.184.7">Quam te damnabis, mansueto credulus ori</l>
             
               <l n="7.184.8"> Quod facta et mores quaerere distuleris!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>185. <q>Qui novus est, Tulla hunc unum miratur amatque</q>.</head>
               <l n="7.185.1">Felix postremus qui venit, submovet omnes</l>
             
               <l n="7.185.2"> Inque domo Tullae regna superba tenet.</l>
             
               <l n="7.185.3">Qui novus est, hunc illa unum miratur, amatque;</l>
             
               <l n="7.185.4"> Vilescit quisquis desiit esse novus.</l>
             
               <l n="7.185.5">Tulla vale: procul hinc fugio. Fortasse revertar,</l>
             
               <l n="7.185.6"> Ut fieri possim rursus et ipse novus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>186. Hortatur amicum, ut Lycoridem deserat.</head>
               <l n="7.186.1">Surpsti colla jugo tandem, nec publica te res</l>
             
               <l n="7.186.2"> Mole sua, nec te munia magna premunt.</l>
             
               <l n="7.186.3">Jam tuus es, dixi. Risit formosa Lycoris,</l>
             
               <l n="7.186.4"> Et dixit: totus nunc erit ille meus.</l>
             
               <l n="7.186.5">Dii melius: pulchro subtraxti victor, amice,</l>
             
               <l n="7.186.6">Victor et indecori subtrahe colla jugo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>187. Parvae victoriae parva gaudia.
              <note place="foot" n="49">Parvae victoriae parva gaudia esse debere.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.187.1">Vicisti ludo, parva est res, Quinte. Pusillo</l>
             
               <l n="7.187.2"> Ni vis dici animo, gaudia parva decent.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>188. Ad Antigenem volentem et nolentem ab urbe decedere.</head>
               <l n="7.188.1">Tam grave Romulea quoquam est si cedere ab urbe,</l>
             
               <l n="7.188.2"> Cur cedis? Nusquam pelleris, Antigene.</l>
             
               <l n="7.188.3">Tam grave si non est, si vis hinc cedere tute</l>
             
               <l n="7.188.4"> Sponte tua, moesti quid faciunt gemitus?</l>
             
               <l n="7.188.5">Quid miseri questus, nec jam ista aetate decorae</l>
             
               <l n="7.188.6"> Perque genas fusae, perque sinum lacrymae?</l>
             
               <l n="7.188.7">Vis, non vis, eadem sequeris, fugis et tibi pugnas,</l>
             
               <l n="7.188.8">Quidnam animo sedeat nescius ipse tuo.</l>
             
               <l n="7.188.9">Quid dicam? Vel abi, versa vel mente maneto.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>Quidquid ages, erit, ut jam male displiceat. 10</head>
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>189. In quemdam, qui triginta annos numerans bonus puer dicebatur.
              <note place="foot" n="50">In quemdam, qui triginta annorum bonus puer dicebatur.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.190.1">Terdenas, ratio ni fallit
              <note place="foot" n="51">ni fallit] fallit<add resp="ed">2</add> ni<add resp="ed">1</add>
                  </note>
            , Pontice, messes</l>
             
               <l n="7.190.2"> Jam numeras, bonus et diceris esse puer.</l>
             
               <l n="7.190.3">Id tibi habe laudis; messes mihi displicet ante</l>
             
               <l n="7.190.4"> Bisdenas qui non desiit esse puer.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>190. In hominem nasi immanis.</head>
               <l n="7.191.1">Immanis nasus procedit: parvula nasi</l>
             
               <l n="7.191.2"> Appendix, facies caetera jam veniet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>191. Aliud.</head>
               <l n="7.192.1">Cui, nasum praeter, vix quidquam est corporis; haud te</l>
             
               <l n="7.192.2">Nasutum, nasum dicere sed soleo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>192.
              <note place="foot" n="52">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          Ad Quintum, qui multis precibus victus, tandem roganti morem gerit.
              <note place="foot" n="53">Ad Quintum, qui multis precibus victus, tandem roganti morem
                gessit. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.193.1">Das operam tandem; sed non nisi saepe rogatus.</l>
             
               <l n="7.193.2"> Tanti operam facio non ego, Quinte, tuam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>193.
              <note place="foot" n="54">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          In idem argumentum.</head>
               <l n="7.194.1">Varro sponte sua, tu plurima saepe rogatus</l>
             
               <l n="7.194.2"> Mi tribuis: dispar non ne vides meritum?</l>
             
               <l n="7.194.3">Donatur, tribuit quod Varro; quod mihi contra</l>
             
               <l n="7.194.4"> Tu tribuis, multa venditur, Aule, prece.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>194.
              <note place="foot" n="55">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          In idem argumentum.</head>
               <l n="7.195.1">Do gratis, inquis; vendis quin omnia magni,</l>
             
               <l n="7.195.2">Victus enim longis omnia das precibus.</l>
             
               <l n="7.195.3">Ipse quidem pretium semel impendisse, pudorem</l>
             
               <l n="7.195.4"> Ingenuum toties quam posuisse velim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>195.
              <note place="foot" n="56">(inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          In idem argumentum.</head>
               <l n="7.196.1">Oratus decies fecisti denique serus</l>
             
               <l n="7.196.2">Nescio quid parvi scilicet officii.</l>
             
               <l n="7.196.3">Constitit id magni: pluris nihil arbitror emptum,</l>
             
               <l n="7.196.4"> Quam quod tam longa venditur, Aule, prece.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>196. Ad Ornitum et Accam.</head>
               <l n="7.197.1">Acca, sapit, quod te petit Ornitus: haud minus et tu,</l>
             
               <l n="7.197.2"> Illum quod spernis, quod fugis, Acca, sapis.</l>
             
               <l n="7.197.3">Aequa laude utinam semper celebretur uterque,</l>
             
               <l n="7.197.4"> Inque diem sapiens sit magis atque magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>197. Cur semper valeat.</head>
               <l n="7.198.1">Quaeris, cur valeam semper? Quia pectore nunquam</l>
             
               <l n="7.198.2"> Sollicito quaero, Postume, num valeam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>198. In juvenem anum ducentem.</head>
               <l n="7.199.1">Ducis anum juvenis? Fatuo quid comprecor? Istud</l>
             
               <l n="7.199.2"> Sit tibi perpetuum, Cinname, conjugium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>199.
              <note place="foot" n="57">(inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          In Alexim, fingentem sibi factum, quod fieri vellet.</head>
               <l n="7.200.1">Quod fieri vellet, factum sibi fingit Alexis,</l>
             
               <l n="7.200.2">In falso et perdit tempora somniolo.</l>
             
               <l n="7.200.3">Usque sibi et sperans fortunae dona faventis</l>
             
               <l n="7.200.4"> Mentem animi blandis lactat imaginibus.</l>
             
               <l n="7.200.5">Condere fabellas sic de se gaudet inanes,</l>
             
               <l n="7.200.6"> Et veram vitae negligit historiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>200. Cur Coelius non redametur.</head>
               <l n="7.201.1">Immodicus placito quod Coelius instat amori</l>
             
               <l n="7.201.2">Pro meritis nullo fert in amore vicem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>201. Cur Eucritus intolerabilis Varo <gap/>
                  <note place="foot" n="58">Eucritum intolerabilem Varo esse. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.202.1">Insatiabiliter Varum colit Eucrytus: ille</l>
             
               <l n="7.202.2"> Plectitur infelix intolerabiliter.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>202. Ad Tullam, quam Amor facit disertam.
              <note place="foot" n="59">De Tulla, cum Varo solo loquente. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.203.1">Muta aliis, uni Varo est quod Tulla diserta,</l>
             
               <l n="7.203.2"> Sperno alios, Varum perdita, dicit, amo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>203.
              <note place="foot" n="60">(inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          Insano amore captum ruris deliciae non recreant.
              <note place="foot" n="61">Insano amore captum ruris delicias non recreare.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.204.1">Varro Urbem fugiens, vacuos ut venit in agros,</l>
             
               <l n="7.204.2"> Et latus in viridi gramine deposuit,</l>
             
               <l n="7.204.3">Quercus ubi et dulces Zephyris motantibus umbrae,</l>
             
               <l n="7.204.4"> Et fugiens tremulo garrula lympha pede;</l>
             
               <l n="7.204.5">Salve, o curarum requies: tu me, mea, dixit,</l>
             
               <l n="7.204.6"> Eximis inviso villula servitio.</l>
             
               <l n="7.204.7">Sic ait; ingemuit mox alto e corde, parari</l>
             
               <l n="7.204.8"> Heu reduci parvo in tempore triste jugum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>204.
              <note place="foot" n="62">(inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            In Fabium. De Lycoridis forma.</head>
               <l n="7.205.1">Tam formosa aliis, tibi non formosa Lycoris</l>
             
               <l n="7.205.2"> Visa, Fabi, est? Unus tu tibi vera vides?</l>
             
               <l n="7.205.3">An male caecutis, formas nec dispicis? Omne</l>
             
               <l n="7.205.4"> Et pulchri misero judicium periit?</l>
             
               <l n="7.205.5">Hoc reor et rebor, donec mihi scilicet, omni</l>
             
               <l n="7.205.6"> Et mecum populo credidero esse oculos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>205. Gelliam monet, ut sine verborum circuitu dicat, se Thyrsim amare.</head>
               <l n="7.206.1">Dicis: "Amabilius nil flavo est Thyrside". Praestat,</l>
             
               <l n="7.206.2"> Gellia, ''Amo Thyrsin'' dicere simpliciter.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>206.
              <note place="foot" n="63">(inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          Inane rerum veram formam vertit Amor.
              <note place="foot" n="64">Amorem rerum veras formas immutare. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.207.1">Solane habes oculos tu, Gellia, pulcher ut uni</l>
             
               <l n="7.207.2"> Sit Rullus, forma qui malus est aliis?</l>
             
               <l n="7.207.3">Solane habes aures, tibi dulci ut voce loquatur,</l>
             
               <l n="7.207.4"> Quiddam aliis fremitu qui strepit horrifico?</l>
             
               <l n="7.207.5">Solane quis sentire salem, tibi salsus ut ille</l>
             
               <l n="7.207.6"> Sitque aliis expers ut salis et fatuus?</l>
             
               <l n="7.207.7">Proh! Formam rerum veram quam vertit inani</l>
             
               <l n="7.207.8"> Tangit ubi admota pectus Amor facula.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>207. Nec nimie rigidus nec laxus viri modus uxoris froenum est.
              <note place="foot" n="65">Qualem debeat esse maritum uxorem erga.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.208.1">Nec laxa nimium, nec contrahe froena, marite;</l>
             
               <l n="7.208.2"> Uxor ne possit, ne velit esse nocens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>208. Ad Lycorim marmoreae Veneri assimilem.</head>
               <l n="7.209.1">Marmoreae Veneri dixi te saepe, Lycori,</l>
             
               <l n="7.209.2">Assimilem: pulchra es, candida, frigidula.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>209. Ad Lesbiam. Solus ago.
              <note place="foot" n="66">Ad Lesbiam. Cur solus vivat. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.210.1">Ne mi alii, ipse tibi ne sim gravis atque molestus</l>
             
               <l n="7.210.2"> (Tertia res nulla est), Lesbia, solus ago.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>210.
              <note place="foot" n="67">(inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          Amicitia parva auctus.
              <note place="foot" n="68">In Lupum de amicitiae parum sollicitum.
                  <emph>Kr</emph>
                     <emph>š</emph>
                     <emph>a</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.211.1">Tam parva auctus tam longo tempore coepit,</l>
             
               <l n="7.211.2"> Antiquam jactas quam, Lupe, amicitia,</l>
             
               <l n="7.211.3">Nestoreis ut opus sit saeclis, tangere finem</l>
             
               <l n="7.211.4"> Vel primum ut verae possit amicitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>211.
              <note place="foot" n="69">(inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            Ad Postumum, poetae carmina non valde probantem.</head>
               <l n="7.212.1">Nec mea scripta legis tu, Postume, nec tibi quidquam</l>
             
               <l n="7.212.2">Scribo ego. Cui scribo, me mea Lyda legit.</l>
             
            </div>
            <!-- dovde naslovi provjereni -->
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>212. In Quintum, dicentem suum carmen parvo tempore fuisse effusum.
              <note place="foot" n="70">In Quintum, dicentem se carmen, quod legerat parvo tempore
                scripsisse. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.213.1">Quinte, tuum, dulces inter dum ludis amicos,</l>
             
               <l n="7.213.2"> Effusum parvo tempore carmen ais.</l>
             
               <l n="7.213.3">Id quod opus dici? Nihil ut tu dixeris, ipsum</l>
             
               <l n="7.213.4"> Se parvo effusum tempore carmen ait.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>213. Cur Postumus puer optima scripsit et senex deteriora carmina scribit.
              <note place="foot" n="71">Cur Postumus puer optima et senex deteriora carmina scribat.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.214.1">Carmina scripsisti puer optima; carmina scribis</l>
             
               <l n="7.214.2"> Annosus multo deteriora senex.</l>
             
               <l n="7.214.3">Castalides, credo, florenti aetate puellae</l>
             
               <l n="7.214.4"> Oderunt foedam, Postume, canitiem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>214. In Barbulam, levi morbo lecto decumbentem.
              <note place="foot" n="72">In Barbulam, ob levem morbum lecto decumbentem.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.215.1">Decubuit lecto velut aeger Barbula. Quemnam</l>
             
               <l n="7.215.2"> Ob morbum? Ob tussim scilicet exiguam.</l>
             
               <l n="7.215.3">Quid si forte virum quatiat seu frigore febris,</l>
             
               <l n="7.215.4">Sive igni miserum torreat indomito?</l>
             
               <l n="7.215.5">Continuo indicet, credo, sibi funera; nec se</l>
             
               <l n="7.215.6">In lecto, poni sed volet in faretro.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>215. [214b] Ad Guidum palum colentem.</head>
               <l n="7.216.1">Palum, Guide, colis: praedo errat littora circum;</l>
             
               <l n="7.216.2"> Nec tremis, heu, longe nec, male caute, fugis?</l>
             
               <l n="7.216.3">Nominis horrendum est omen. Fuge, Guide: manenti</l>
             
               <l n="7.216.4"> (Scis morem gentis, scis grave supplicium,</l>
             
               <l n="7.216.5">In Lybicis quo nil spectatur crebrius oris)</l>
             
               <l n="7.216.6"> In palum ne res desinat, heu, metuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>216. [215.]
              <note place="foot" n="73">(inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          Ad Tullam aliis blandam, sibi acerbam.</head>
               <l n="7.217.1">Tulla, rogor, quae sis; ajo: mihi tristis, acerba est,</l>
             
               <l n="7.217.2"> Ast aliis (doleam quo magis ipse) bona.</l>
             
               <l n="7.217.3">Tu de me contra (mage quo laeteris) acerbus.</l>
             
               <l n="7.217.4"> Dic, aliis, uni est sed bonus ille mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>217. [216.] De amica formosiora inter pastores certamen.
              <note place="foot" n="74">De tribus amatoribus inter se contendentibus.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.218.1">Nil Daphnis Lysa, Galla nil Thyrsis, Alexis</l>
             
               <l n="7.218.2"> Nil usquam Nisa est, dicit, amabilius.</l>
             
               <l n="7.218.3">''Quisque, mea est multo, dicit, formosior omnes</l>
             
               <l n="7.218.4"> Ante alias, omnes dulcior ante alias.''</l>
             
               <l n="7.218.5">Quid frustra gliscunt certamina? Vera fatebor</l>
             
               <l n="7.218.6"> Dicere quemque, addat si modo quisque ''mihi''.</l>
             
               <l n="7.218.7">Id magnam verbum componet denique litem:</l>
             
               <l n="7.218.8"> Tres vincent Veneres, quaeque suo Paridi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>218. [217.]
              <note place="foot" n="75">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          Consulit Gallam, quid facere debeat de suo Antigene sibi fido et molesto.
              <note place="foot" n="76">Monet Gallam, ut ferat Antigenem. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="7.219.1">Ante alios fido, ante alios tibi, Galla, molesto</l>
             
               <l n="7.219.2"> Quid tandem facies Antigene, haud video.</l>
             
               <l n="7.219.3">Durum ferre ultra, dirum sed pellere: magnum</l>
             
               <l n="7.219.4">Altera supplicium est, altera res facinus.</l>
             
               <l n="7.219.5">Supplicium, credo, praestat perferre. Molestus</l>
             
               <l n="7.219.6">Adsuetae incipiet forsitan esse minus.</l>
             
               <l n="7.219.7"> 219. [218.]
              <note place="foot" n="77">(inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
               </l>
             
               <l n="7.219.8">Quid prius mirer, mihi sum incertus.
              <note place="foot" n="78">De Pholoe et Lycota. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="7.219.9">Usque male acceptus Pholoen colit usque Lycotas;</l>
             
               <l n="7.219.10"> Incertum mirer quid prius, hercle mihi est.</l>
             
               <l n="7.219.11">An Pholoen, tam culta manet quod saeva; Lycotan</l>
             
               <l n="7.219.12">An mage, tam saevam quod tamen usque colit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>220. [219.] Ad Gelliam, dicentem, se nullo unquam amore captam fuisse.</head>
               <l n="7.220.1">Gellia, nullo unquam te captam dicis amore.</l>
             
               <l n="7.220.2"> Hanc nolim laudem vir tuus audierit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>221. [220.] Ad Aulum, ducentem uxorem, quae fuit bis viduam
              <note place="foot" n="79">Ad Aulum, ducentem uxorem, bis viduam</note>
               </head>
               <l n="7.221.1">Bis viduata viro conjux tibi ducitur, Aule:</l>
             
               <l n="7.221.2"> Nec metuis fatum quod subiere duo?</l>
             
               <l n="7.221.3">Ah cave sis cladem: bis victrix tertia de te</l>
             
               <l n="7.221.4"> Orco, si nescis, illa trophea parat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>222. [221.]
              <note place="foot" n="80">Hoc epigramma comprehensum est in 1.o
                Epigramma hoc ponendum est post epigramma 1.m, cujus
                titulus Ad Bernardum Zamagnam. De poeta inepto.<bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             [  1] In idem argumentum.</head>
               <l n="7.222.1">Tu tibi carpe fugam, solus maneo ipse; molesto</l>
             
               <l n="7.222.2">Defungi praestat munere, ne me iterum,</l>
             
               <l n="7.222.3">Atque iterum usque domi quaerat, tandemque repertum</l>
             
               <l n="7.222.4"> Anno post nugis enecet illepidis; </l>
             
               <l n="7.222.5">Namque mihi hoc fatum est, quod scripsit cumque meas ut</l>
             
               <l n="7.222.6"> Serius, aut citius vulneret auriculas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>223. [222.] De Mnesarci tarda voce.</head>
               <l n="7.223.1">Alatas dixit voces divinus Homerus,</l>
             
               <l n="7.223.2"> Vox etenim lapsu praepete missa volat.</l>
             
               <l n="7.223.3">Quid tua vox, Mnesarce? Alis non praedita certe est,</l>
             
               <l n="7.223.4">Sed testudineis tarda meat pedibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>224. [223.] In gibbum Hermocratis.</head>
               <l n="7.224.1">Pars toto major comperta est denique: toto est</l>
             
               <l n="7.224.2"> Hermocratis gibbus grandior Hermocrate.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>225. [224.] Ad Mantinium de ejus praediis et de se, suisque libris auctor.</head>
               <l n="7.225.1">Te tua delectant, Mantini, praedia; libris</l>
             
               <l n="7.225.2">Laetor ego. His animum pascere quum licuit,</l>
             
               <l n="7.225.3">Divitiis Cresum supero, in parvoque cubili,</l>
             
               <l n="7.225.4">Esse mihi villas, praedia, regna puto.</l>
             
               <l n="7.225.5">Aut igitur libros me poscere desine, poscam</l>
             
               <l n="7.225.6"> Aut ego te contra rura, domosque tuas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>226. [225.] In Battum, qui auctoris moecenas dicebatur.</head>
               <l n="7.226.1">Diceris esse meus moecenas, Batte: negare</l>
             
               <l n="7.226.2"> Ipse quidem id soleo, nec, reor, immerito.</l>
             
               <l n="7.226.3">Scis Moecenatem nam, credo, Batte, fuisse</l>
             
               <l n="7.226.4">Dulce decus vati praesidiumque suo.</l>
             
               <l n="7.226.5">Te decori esse mihi fateor; sed res ubi poscit,</l>
             
               <l n="7.226.6"> In te nil quidquam praesidii invenio.</l>
             
               <l n="7.226.7">De geminis pars haec cui desit, vix licet hercle</l>
             
               <l n="7.226.8">Hunc moecenatem dicere dimidium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>227. [226.] Ad Corvinum, furem pulcherrime simulantem.</head>
               <l n="7.227.1">Tam belle furem simulas, Corvine, sodales</l>
             
               <l n="7.227.2"> Inter et huic thecam surripis, huic loculos,</l>
             
               <l n="7.227.3">Tam foeda ut possis contritus in arte videri,</l>
             
               <l n="7.227.4"> Nec lusor, sed fur scilicet esse merus.</l>
             
               <l n="7.227.5">Crede mihi, tanto famae ne lude periclo,</l>
             
               <l n="7.227.6"> Tandem et qui non es, ne videare, cave.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>228. [227.] De Glaucia, se fusci coloris esse dicentem.</head>
               <l n="7.228.1">Credo ego, qui fuscum dixit se Glaucia, fuscum</l>
             
               <l n="7.228.2"> Carbonem, fuscam dixerit esse picem.</l>
             
               <l n="7.228.3">Credo ego, qui fuscam dixit te, Nevia, fuscum</l>
             
               <l n="7.228.4"> Stultus ebur, fuscam dixerit esse nivem.</l>
             
               <l n="7.228.5">Ergo doce, quid sit fuscum, atque irata moneto,</l>
             
               <l n="7.228.6"> Candida ne posthac, nigraque fusca vocet.
              <note place="foot" n="81">Not.: scripserat is: "Fuscus ego, fuscum tu quiddam, Nevia,
                praefers". <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>229. [228.] Ad quemdam familiae suae morbos continuo narrantem.</head>
               <l n="7.229.1">Saepe mihi narras, quid tu, quid filia et infans</l>
             
               <l n="7.229.2"> Filius et conjux quid tua condoluit.</l>
             
               <l n="7.229.3">Quorum nil quaero quidquam, nec scire laboro;</l>
             
               <l n="7.229.4"> Hoc scio, dum narras talia, dumque iterum,</l>
             
               <l n="7.229.5">Atque iterum inculcas, ego nil quae scire laboro,</l>
             
               <l n="7.229.6">Jam caput, atque aures condoluisse mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>230. [229.] Monet Franciscum, ne e rure pinguior tantum corpore, sed et animo melior
            redeat.</head>
               <l n="7.230.1">Fac, dum rure manes, corpusque, animusque vigescat,</l>
             
               <l n="7.230.2">Inque urbem redeas pinguior et melior.</l>
             
               <l n="7.230.3">Qui pinguis tantum curat, Francisce, reverti,</l>
             
               <l n="7.230.4">Rem parvam curat, negligit eximiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>231. [230.]
              <note place="foot" n="82">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          Ad Cinnam, sua carmina edere nolentem.</head>
               <l n="7.231.1">Carmina, quae scribis, ni sint mendosa, lepore</l>
             
               <l n="7.231.2"> Prorsum omni et careant, atque sale ac venere,</l>
             
               <l n="7.231.3">Velles, Cinna, legi tandem et notescere vulgo,</l>
             
               <l n="7.231.4">Nec semper posses clausa fovere domi.</l>
             
               <l n="7.231.5">Nam quod te dicis nil tangi laudis amore,</l>
             
               <l n="7.231.6"> Jurato nequeam credere. Laudis amor</l>
             
               <l n="7.231.7">Cui nullus prurit sub pectore, scribere versus</l>
             
               <l n="7.231.8"> Parcit, non scriptos gaudet habere domi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>232. [231.] Ad Mnesarcum de paupertate querentem.</head>
               <l n="7.232.1">Pauperiem cur mi narras, Mnesarce? Dolere</l>
             
               <l n="7.232.2"> Possum equidem, atque tuis questibus adgemere.</l>
             
               <l n="7.232.3">Possum et flere; dolor sed quid meus, aut tibi prosunt</l>
             
               <l n="7.232.4"> Vel gemitus, vel fusae ex oculis lacrymae?</l>
             
               <l n="7.232.5">Num minus in vacua ludet levis aura crumena?</l>
             
               <l n="7.232.6"> Num tibi curta minus, tritaque vestis erit?</l>
             
               <l n="7.232.7">Quin tu alium quaeris, qui non fleat ipse, tuas at</l>
             
               <l n="7.232.8"> Auro detergat divite lacrymulas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>233. [232.]
              <note place="foot" n="83">(pon. inter Encomiastica) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            De quodam opere politico.</head>
               <l n="7.233.1">Quisnam te canat egregium regemque patremque!</l>
             
               <l n="7.233.2"> Digna tua promat carmina quis sophia!</l>
             
               <l n="7.233.3">Cui neque Spartani contendant jura Lycurgi,</l>
             
               <l n="7.233.4"> Cecropius nec se comparet ille Solon.</l>
             
               <l n="7.233.5">Ipse quidem taceo attonitus. Bone legifer, una</l>
             
               <l n="7.233.6">Haec est laus meritis forsitan apta tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>234. [233.]
              <note place="foot" n="84">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          De amore sub specie amicitiae.</head>
               <l n="7.234.1">Foedus amor casto se pelli ab limine Pollae</l>
             
               <l n="7.234.2"> Vidit ubi, faciem fraude mala occuluit,</l>
             
               <l n="7.234.3">Et sanctae speciem mentiri et verba pudicae,</l>
             
               <l n="7.234.4"> Et morem ingenuae coepit amicitiae.</l>
             
               <l n="7.234.5">Frustra: quidquid agit, quaecumque est verba locutus,</l>
             
               <l n="7.234.6"> Quisnam sit, certis noscitur indiciis,</l>
             
               <l n="7.234.7">Et nulli obscura sperantis vincere fraude</l>
             
               <l n="7.234.8"> Ridemus fatui stultitiam pueri.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>235. [234.] Extemporale.</head>
               <l n="7.235.1">Immani oppressit juvenem quae sarcina mole,</l>
             
               <l n="7.235.2"> Huic audes fessus subdere colla, senex?</l>
             
               <l n="7.235.3">Audaci quidnam coepto dignum imprecer? Ut te</l>
             
               <l n="7.235.4"> Ista diu fessum sarcina tanta premat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>236. [235.]
              <note place="foot" n="85">(pon. inter varia) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
          De Lycida pastore.</head>
               <l n="7.236.1">Servat oves Lycidas; Lycidam quis servet at ipsum?</l>
             
               <l n="7.236.2"> Prospectat denso quem Dryas e nemore,</l>
             
               <l n="7.236.3">Et pueri admirans formam ''Celerate, sorores,</l>
             
               <l n="7.236.4"> Hic prisco est longe pulchrior", inquit, "Hyla''.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>237. [236.] Cur nunquam Tulla visat Postumum.</head>
               <l n="7.237.1">Cur non, quae toties visebat sedula Celsum,</l>
             
               <l n="7.237.2"> Te nunquam visat, Postume, Tulla, rogas?</l>
             
               <l n="7.237.3">Quin tu, cur fugiat sibi quisque ingrata, sequatur</l>
             
               <l n="7.237.4"> Et sibi quisque hominum, Postume, grata, rogas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>238. [237.] Ad Aulum senem, Pollae adolescentulae amicitiam expetentem.</head>
               <l n="7.238.1">Non illi ut placeas, Pollam colis, Aule; colendi</l>
             
               <l n="7.238.2"> Una, reor, causa est, quod placet illa tibi.</l>
             
               <l n="7.238.3">Hoc satis est, credo, si, dum tu deperis illam, </l>
             
               <l n="7.238.4"> Illa modo aequanima te bona mente ferat.</l>
             
               <l n="7.238.5">Floridulam effoetus sequitur quicumque puellam,</l>
             
               <l n="7.238.6"> Votorum haec misero est ultima meta senis.</l>
             
               <l n="7.238.7">Extremae se prima aetas ut jungat amice,</l>
             
               <l n="7.238.8"> Quidlibet expertus non tamen efficiet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>239. [238.] De Quinto.</head>
               <l n="7.239.1">Se, quod amat, solam virtutem propter amare,</l>
             
               <l n="7.239.2"> Quintus ait. Clorin sic amat ac Pholoen,</l>
             
               <l n="7.239.3">Et Lydam et pulchram pulchra cum matre Lycorin,</l>
             
               <l n="7.239.4">Aeglam et formoso corpore floridulam.</l>
             
               <l n="7.239.5">Cernit in his almam virtutem fulgere, in ulla</l>
             
               <l n="7.239.6"> Quam (mirum!) nunquam fulgere vidit anu.</l>
             
            </div>
         </div>
         <div type="liber">
            <head>
          LIBER CARMINUM AD LYDAM
          
            <note place="foot" n="1">Clar. Vir Vincentius Fuga Societatis Jesu, Ragusinis civibus
              etiam notus, eo quod in hoc Ragusino Collegio olim praeceptor fuit, pagina 187.
              carminum suorum, quae una cum carminibus Josephi Petrucci Romae typis edita fuerunt
              1822., in adnotatione 10.ma Sermonis I., sic de Lyda: "Hoc (Lydae)
              nomine nobilissimus poeta Raymundus Cunichius appellare consueverat Mariam Cuccuvillam
              Pizzelliam in suis carminibus: foeminam eruditissimam, quae non solum Graecas,
              Latinas, Hetruscasque Litteras, sed et philosophiam, mathesim, aliasque sublimiores
              disciplinas noverat." <bibl>Radelja</bibl>
               </note>
          
            </head>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1. De domo Pizzellia</head>
               <l n="8.1.1">Una mihi requies longae Pizzellia curae</l>
             
               <l n="8.1.2"> Est domus, una meis portus et ara malis.</l>
             
               <l n="8.1.3">Exul Romulea videar mihi degere in urbe,</l>
             
               <l n="8.1.4"> Hanc mihi praecludant si mea fata domum.</l>
             
               <l n="8.1.5">Haec modo si pateat semper, quocumque cadat sors,</l>
             
               <l n="8.1.6"> Nullo non aeque tempore laetus agam.</l>
             
               <l n="8.1.7">Hic Helicon, Pindusque mihi est, hic est bona, carmen</l>
             
               <l n="8.1.8"> Assidue dictat, quae, mea Lyda, mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>2. Ad Lydam optimam optimi viri uxorem</head>
               <l n="8.2.1">Lyda, viro es felix, felix te conjuge, Lyda,</l>
             
               <l n="8.2.2"> Vir tuus est, ambo quos mea Musa colit,</l>
             
               <l n="8.2.3">Quos mihi si liceat saeclis monstrare futuris,</l>
             
               <l n="8.2.4"> Atque modis pulchre pingere Pieriis;</l>
             
               <l n="8.2.5">Non erit, ut desit, donec mea carmina vivent,</l>
             
               <l n="8.2.6"> Exemplum fidi, normaque conjugii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>3. Ad Lydam de duplici amicitia, altera in corporis, altera in animis bonis fundata</head>
               <l n="8.3.1">Et forma praestas et moribus, optima Lyda,</l>
             
               <l n="8.3.2"> Dente malo at formam deterit usque dies.</l>
             
               <l n="8.3.3">Mores nulla aetas potis est corrumpere, cedit</l>
             
               <l n="8.3.4"> Non morbo virtus inclyta, non senio.</l>
             
               <l n="8.3.5">Hinc tibi de multis possum hoc praedicere amicis.</l>
             
               <l n="8.3.6"> Quorum te assidue plurima turba colit:</l>
             
               <l n="8.3.7">Istam si quis amat formam, cito desinet; istos</l>
             
               <l n="8.3.8"> Si quis amat mores, semper amicus erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>4. Ad Lydam</head>
               <l n="8.4.1">Non ego te stulte modo visam captus amavi,</l>
             
               <l n="8.4.2"> Propter te mores nec placuere tui.</l>
             
               <l n="8.4.3">Tu propter mores coepisti, Lyda, placere,</l>
             
               <l n="8.4.4"> Queis nihil est unquam suavius et melius.</l>
             
               <l n="8.4.5">Hi tibi fac maneant semper; meus usque manebit</l>
             
               <l n="8.4.6"> Idem amor extremos integer ad cineres.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>5. Ad Postumum, de se ac Lyda</head>
               <l n="8.5.1">Quod saepe affari soleo, quod visere Lydam,</l>
             
               <l n="8.5.2"> Postume, foemineo captus amore feror.</l>
             
               <l n="8.5.3">Jure sed, in raris quamquam audit prima puellis,</l>
             
               <l n="8.5.4"> Lyda virum est scribi dignior in numero,</l>
             
               <l n="8.5.5">Quam variae exornat doctrinae mira supellex,</l>
             
               <l n="8.5.6"> Quae nil non acri pervidet ingenio,</l>
             
               <l n="8.5.7">Cujus mi placet eloquium, nec displicet ipso</l>
             
               <l n="8.5.8"> Actoeae similis forma severa deae.</l>
             
               <l n="8.5.9">Has propter dotes cui Lyda est cara viriles,</l>
             
               <l n="8.5.10"> Falso ego foemineo captus amore feror.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>6. Ad Lydam, quo loco apud eam esse velit</head>
               <l n="8.6.1">Primo, Lyda, loco mi tu es; non dempserit ulla</l>
             
               <l n="8.6.2"> Hunc tibi, ego veris dum capiar meritis.</l>
             
               <l n="8.6.3">Nec doleo, meritis tanto impar, dignus haberi</l>
             
               <l n="8.6.4"> Possim vel decimo, si tibi, Lyda, loco.</l>
             
               <l n="8.6.5">Extremus nolo fieri, vel scilicet unum hoc</l>
             
               <l n="8.6.6"> Ob meritum, primo es quod mihi, Lyda, loco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>7. Lusus.</head>
               <l n="8.7.1">Assedi Lydae, pauxillum forte vacabat</l>
             
               <l n="8.7.2"> Nos inter spatii; hoc arripuit Fabius,</l>
             
               <l n="8.7.3">Et se continuo, Galataei scilicet omnes</l>
             
               <l n="8.7.4"> Oblitus leges, inseruit medium.</l>
             
               <l n="8.7.5">Sic mihi qui obtigerat cupido longe optimus hercle,</l>
             
               <l n="8.7.6"> Continuo coepit pessimus esse locus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>8. Ad Lydam assidue doctrinae operam dantem</head>
               <l n="8.8.1">Foemineas perdit laudes brevis hora, colorque</l>
             
               <l n="8.8.2"> Et forma in nubes diffugit aerias.</l>
             
               <l n="8.8.3">Cum senuit, contempta jacet, florente juventa</l>
             
               <l n="8.8.4"> Praelata Idaliae quae fuerat Veneri.</l>
             
               <l n="8.8.5">Hoc ne, Lyda, tibi contingat, perge viriles</l>
             
               <l n="8.8.6"> Foemineis laudes laudibus adjicere.</l>
             
               <l n="8.8.7">Disce avide quidquid restat, veniente senecta</l>
             
               <l n="8.8.8"> Pulchra futura minus, docta futura magis.</l>
             
               <l n="8.8.9">Nil tibi decedet pretii; sub vertice cano</l>
             
               <l n="8.8.10"> Stabit at usque tuum, crescet et usque decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>9. De Lyda, ejus carmen probante
              <note place="foot" n="2">De Lyda, poetae carmen probante. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.9.1">Lyda meum carmen facilis probat
              <note place="foot" n="3">facilis probat] probat<add resp="ed">2</add> facilis<add resp="ed">1</add>
                  </note>
             et legit usque;</l>
             
               <l n="8.9.2"> Nil curo, populus num legat, atque probet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>10. Ad Lydam, aliis ab ea digressis in theatrum</head>
               <l n="8.10.1">Nemo hinc non abiit comitum te, Lyda, relicta.</l>
             
               <l n="8.10.2"> Prae te aliis, credo, laeta theatra placent.</l>
             
               <l n="8.10.3">Uni, Lyda, mihi es quovis mage grata theatro,</l>
             
               <l n="8.10.4"> Vox tua mi cantus vincit et omnigenos.</l>
             
               <l n="8.10.5">Ergo unus mansi; non tu ne sola maneres,</l>
             
               <l n="8.10.6"> Te sine sed videar ne mihi solus ego.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>11. De Lyda.</head>
               <l n="8.11.1">Est ultra roseasque genas, floremque juventae,</l>
             
               <l n="8.11.2"> Est aliquid cur sit foemina digna coli.</l>
             
               <l n="8.11.3">Ingenui mores, mens acri praedita sensu,</l>
             
               <l n="8.11.4"> Excultum Actaeis artibus ingenium;</l>
             
               <l n="8.11.5">Quidquid et in Lyda est, quo nuptas anteit omnes,</l>
             
               <l n="8.11.6"> Foemineique audit gloria prima chori;</l>
             
               <l n="8.11.7">Quamvis aetatis jam ver transgressa, juventae</l>
             
               <l n="8.11.8"> Non florem, roseas non habet illa genas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>12. Ad Lydam, de Varo, qui eam salutavit Juliam</head>
               <l n="8.12.1">Te, Lyda, invisens "Salve", inquit, "Julia", Varus;</l>
             
               <l n="8.12.2"> Nempe (vides) illi est Julia cara magis.</l>
             
               <l n="8.12.3">Praesenti praesens tibi solo est corpore; in illa</l>
             
               <l n="8.12.4"> Mens animi, quamquam sit procul, usque manet.</l>
             
               <l n="8.12.5">Hoc verum est: ardet seu quis, seu friget amator,</l>
             
               <l n="8.12.6"> Nimirum indicio proditur ipse suo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>13. Ad Lydam, eloquentia praestantem</head>
               <l n="8.13.1">Eloquio polles miro, Lyda optima; quidquam</l>
             
               <l n="8.13.2"> Nusquam vidi unquam pol mage flexanimum.</l>
             
               <l n="8.13.3">Isto si cerni possit, credo, ipsa loquatur,</l>
             
               <l n="8.13.4"> Atque hominum subeat pectora suada modo:</l>
             
               <l n="8.13.5">Nec velit illa alios sibi vultus sumere, verbis</l>
             
               <l n="8.13.6"> Uti, credo equidem, nec velit illa aliis.</l>
             
               <l n="8.13.7">Fandi jam video normam. Te, Lyda, loquente</l>
             
               <l n="8.13.8"> Scire piget, quidnam scripserit Hermogenes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>14. Ad Lydam. De futura ejus senecta.</head>
               <l n="8.14.1">Foemina, cum primae passa est dispendia formae,</l>
             
               <l n="8.14.2"> Purpureus roseo fugit et ore
              <note place="foot" n="4">ore] <emph>Krša </emph>: ille<emph> Radelja </emph>
                  </note>
             color;</l>
             
               <l n="8.14.3">Ille nec argutis jam fulgor prodit ocellis,</l>
             
               <l n="8.14.4"> Ille nec e membris, qui fuit ante, lepos,</l>
             
               <l n="8.14.5">Spreta jacet; nam quis possit perferre, patique</l>
             
               <l n="8.14.6"> In foedo foedam corpore stultitiam?</l>
             
               <l n="8.14.7">Id, mea Lyda, tibi ne jam contingere possit,</l>
             
               <l n="8.14.8"> Priscae si vivas saecula Deiphobes,</l>
             
               <l n="8.14.9">Dia rapi nequeunt ulla quae oblata senecta,</l>
             
               <l n="8.14.10"> Cecropiae curant munera multa deae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>15. Ad Lydam. De ejus absentia.</head>
               <l n="8.15.1">Huic, bona Lyda, feras praesens quae gaudia coetu,</l>
             
               <l n="8.15.2"> Sentimus, quoties cedis ab urbe procul.</l>
             
               <l n="8.15.3">Nam sine te maesti non aequa hic mente sedemus,</l>
             
               <l n="8.15.4"> Quisque gravis sociis et gravis ipse sibi.</l>
             
               <l n="8.15.5">Nil audire aliud, nil gratum est dicere: sermo</l>
             
               <l n="8.15.6"> Unus hic est: quo sis tu creditura die.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>16. Ad Dianam, de Lyda Ariciam petente.</head>
               <l n="8.16.1">Laetor, Aricinos quod Lyda excurrit in agros,</l>
             
               <l n="8.16.2"> Atque tuum visit, casta Diana, nemus.</l>
             
               <l n="8.16.3">Adsis, diva, precor, venientem et mollibus ulnis</l>
             
               <l n="8.16.4"> Laeta fove, auxilio fac valeatque tuo,</l>
             
               <l n="8.16.5">Florentemque genas, hilaremque et membra vigentem</l>
             
               <l n="8.16.6"> Ocyus ad cupidae tecta remitte domus,</l>
             
               <l n="8.16.7">Coetus ubi comitum quaerit, revocatque profectam,</l>
             
               <l n="8.16.8"> Et modo jam nimium dicit abesse diu.</l>
             
               <l n="8.16.9">Si facias, Lydae vates teque et tua dona</l>
             
               <l n="8.16.10"> Tollam carminibus sidera ad alta meis.</l>
             
               <l n="8.16.11">Rursus Aricinos et Lydam excurrere in agros,</l>
             
               <l n="8.16.12"> Atque tuum hortabor visere, diva, nemus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>17. Ad quemdam, de mirifica Lydae patientia.</head>
               <l n="8.17.1">Si natus matri narret, quot tu mala Lydae,</l>
             
               <l n="8.17.2"> Mater jam natum non ferat ipsa suum;</l>
             
               <l n="8.17.3">Te fert illa tamen, morbosque, insomnia, tractus</l>
             
               <l n="8.17.4"> Nervorum, quidquid denique condoluit</l>
             
               <l n="8.17.5">Narrantem totis longo sermone diebus</l>
             
               <l n="8.17.6"> Auditque et placido pectore perpetitur.</l>
             
               <l n="8.17.7">Dumque istis perdi te dicis, nec semel unquam</l>
             
               <l n="8.17.8"> Se perdi tali dixit ab historia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>18. Ad Lydam, foeminam viris sapientiorem.</head>
               <l n="8.18.1">Inter, Lyda, viros miror te saepe loquentem</l>
             
               <l n="8.18.2"> Sic, sola ut prorsum vir videare mihi;</l>
             
               <l n="8.18.3">Caetera, versatur quae circum, turba virorum</l>
             
               <l n="8.18.4"> Foeminea lanam ducere digna colo.</l>
             
               <l n="8.18.5">Macte, tui decus o generis, macte, inclyta Lyda,</l>
             
               <l n="8.18.6"> Naturam virtus quam super alma locat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>19. Ad Lydam, de puellis blandius exceptis a senibus, quam a juvenibus.</head>
               <l n="8.19.1">Hic geminae dum, Lyda, sedent cum matre sorores,</l>
             
               <l n="8.19.2"> Et coetum hunc, geminus flos velut, exhilarant,</l>
             
               <l n="8.19.3">Blandirique senes, non miror, velle puellis,</l>
             
               <l n="8.19.4"> Ardorem et juvenes prodere nolle suum</l>
             
               <l n="8.19.5">Ambos officium ducit, ratioque decori,</l>
             
               <l n="8.19.6"> Illos impellens scilicet, hos retinens.</l>
             
               <l n="8.19.7">Illi nempe modum metuunt consistere citra,</l>
             
               <l n="8.19.8"> Hi metuunt ultra, qui decet, ire modum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>20. Ad Guascum. Lusus.</head>
               <l n="8.20.1">Crustum, instar cordis, mellitum, Guasce, tulisti</l>
             
               <l n="8.20.2"> Lydam apto, donans
              <note place="foot" n="5">apto, donans] apto, ut donans</note>
            , munere ut afficerem.</l>
             
               <l n="8.20.3">Clementina pari donari at munere poscit,</l>
             
               <l n="8.20.4"> Blanca pari, inde aliae tot numero, atque aliae,</l>
             
               <l n="8.20.5">A te quas dicor, vix notas, perdite amare,</l>
             
               <l n="8.20.6"> Et colere immodice, visere et assidue.</l>
             
               <l n="8.20.7">Harum quaeque suum poscit sibi munus, amice:</l>
             
               <l n="8.20.8"> Non unum satis est, crusta fer innumera.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>21. Ad Lydam. Lusus.</head>
               <l n="8.21.1">Reginae cultor pulcherrimus ille Britannae</l>
             
               <l n="8.21.2"> Mavult servitium, Lyda, subire tuum.</l>
             
               <l n="8.21.3">Lyda, cave, dominam qui te sibi deligit ultro,</l>
             
               <l n="8.21.4"> Ipse tui fiat ne subito dominus,</l>
             
               <l n="8.21.5">Et quae nunc victrix parto laetare triumpho,</l>
             
               <l n="8.21.6"> Cincta dein dura compede victa gemas.</l>
             
               <l n="8.21.7">Reginas didicit qui vincere, non feret ille</l>
             
               <l n="8.21.8"> Vinci perpetuo se, mea Lyda, tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>22. Ad Philippum, de Lyda neglecta.</head>
               <l n="8.22.1">Dic, rogo, qua laesit te re bona Lyda, Philippe,</l>
             
               <l n="8.22.2"> Ullum quae nunquam laedere Lyda solet,</l>
             
               <l n="8.22.3">Qua jucunda magis non ulla est moribus aureis,</l>
             
               <l n="8.22.4"> Omni nulla magis sedula in officio?</l>
             
               <l n="8.22.5">Cur spretam subito linquis? Non te pudet, idem</l>
             
               <l n="8.22.6"> Quod non sis, eadem cum tamen illa tibi est?</l>
             
               <l n="8.22.7">Non pudet, ingenio constet cum foemina, quod vir</l>
             
               <l n="8.22.8"> Ventus ut et nubes verteris aeria?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>23. Ad Janum (virum Lydae) saepe victum in ludo latrunculorum, Lyda aegre ferente.
              <note place="foot" n="6">Ad Tanam (Augustinum) saepe victum in ludo latrunculorum,
                Lyda aegre ferente<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.23.1">Vincere te facile est: vinci (quod, Jane
              <note place="foot" n="7">Jane] <emph>Radelja </emph>: Tana <emph>Krša </emph>
                  </note>
            , laboro)</l>
             
               <l n="8.23.2"> Sic, ut te credas vincere, difficile.</l>
             
               <l n="8.23.3">Id tamen efficiam; dulci laetabere palma,</l>
             
               <l n="8.23.4"> Desinet atque tuam Lyda dolere vicem.</l>
             
               <l n="8.23.5">Marte tuo invictus, mea jam victoria laedat</l>
             
               <l n="8.23.6"> Ne Lydam, vincar denique Marte meo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>24. Ad Gelliam, cur eam nequaquam invisat.</head>
               <l n="8.24.1">Visenti Lydam nihil obstat, commoda quaevis</l>
             
               <l n="8.24.2"> Tempora sunt, ullis nil opus est monitis:</l>
             
               <l n="8.24.3">Te contra possim ne, Gellia, visere, credi</l>
             
               <l n="8.24.4"> Vix possit, quot res me male distineant;</l>
             
               <l n="8.24.5">Quot sit opus monitis, subeant ne oblivia mentem,</l>
             
               <l n="8.24.6"> Immemori officium ne fluat ex animo.</l>
             
               <l n="8.24.7">Id certe sic fit: qua fiat denique causa,</l>
             
               <l n="8.24.8"> (Confer te Lydae) forsitan invenies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>25. Ad Lydam. De garrulo.</head>
               <l n="8.25.1">Sermonem quatuor qui, Lyda, extendit in horas,</l>
             
               <l n="8.25.2"> Quaeris, de Marci quid rear eloquio.</l>
             
               <l n="8.25.3">Dicam equidem, verbisque diu lassatus ineptis,</l>
             
               <l n="8.25.4"> Rem breviter paucis versibus expediam.</l>
             
               <l n="8.25.5">Omnia si taceat Marcus, quae digna taceri,</l>
             
               <l n="8.25.6"> Nulla super largi pars erit eloquii,</l>
             
               <l n="8.25.7">Et mutire alios qui nil sinit improbus, ipse</l>
             
               <l n="8.25.8"> In coetu jam nil mutiet ingenuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>26. Ad Quintum, dicentem Lydae "Omnes homines ingenio aeque valere".</head>
               <l n="8.26.1">Omnes posse eadem, narras, nec vincere quemquam,</l>
             
               <l n="8.26.2"> Quemquam nec vinci scilicet ingenio.</l>
             
               <l n="8.26.3">Idque adeo narras Lydae, quae mente sagaci,</l>
             
               <l n="8.26.4"> Et miro nil non efficit ingenio,</l>
             
               <l n="8.26.5">Quodque alii frustra multa mercede docentur,</l>
             
               <l n="8.26.6"> Ipse sua nullo sponte labore videt.</l>
             
               <l n="8.26.7">Quinte, aliam tibi quaere, istud quae credere possit:</l>
             
               <l n="8.26.8"> Cogitur exemplo credere Lyda suo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>27. De Lydae responso.</head>
               <l n="8.27.1">Forte meum carmen dum gestat Lyda, rogata</l>
             
               <l n="8.27.2"> Quid foret id, dixit scilicet, esse nihil.</l>
             
               <l n="8.27.3">Me
              <note place="foot" n="8">Me] <emph>corr. ex </emph>Mae </note>
             miserum! Quae scribo illi, donoque dicatus</l>
             
               <l n="8.27.4"> Illi uni vates, haec putat illa nihil?</l>
             
               <l n="8.27.5">Sed putet usque licet: vivet mea laude perenni</l>
             
               <l n="8.27.6"> In his Lyda tamen, quae putat esse nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>28. Ad Lydam, Neptunum euntem.</head>
               <l n="8.28.1">Littoream quando Neptuni tendis ad urbem,</l>
             
               <l n="8.28.2"> Et procul hinc paullum cedere, Lyda, juvat,</l>
             
               <l n="8.28.3">Digressu maesti, dicemus laeta sodales</l>
             
               <l n="8.28.4"> Verba tamen, faustum quisque precatus iter.</l>
             
               <l n="8.28.5">I felix, suaves Zephyri comitentur euntem,</l>
             
               <l n="8.28.6"> Et niteat pura luce serena dies,</l>
             
               <l n="8.28.7">Et quacumque ibis, nusquam non rideat, almum</l>
             
               <l n="8.28.8"> Nusquam non varias ver tibi fundat opes.</l>
             
               <l n="8.28.9">Occursent faciles Nymphae, multoque rosarum</l>
             
               <l n="8.28.10"> Certatim properent spargere flore viam.</l>
             
               <l n="8.28.11">Haec tibi contingant: constanti mente feremus</l>
             
               <l n="8.28.12"> Heic desiderium nos, bona Lyda, tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>29. In Aulum, affirmantem, Lydam laudes prodigere.</head>
               <l n="8.29.1">Prodiga, ais, laudum Lyda est; id credere possim,</l>
             
               <l n="8.29.2"> In te si laudes prodigat, Aule, suas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>30. In Cervinum, affirmantem, Lydam laudes prodigere.</head>
               <l n="8.30.1">Inveheris Lydam contra, quod prodiga multis</l>
             
               <l n="8.30.2"> Laudibus impertit quamlibet immeritos.</l>
             
               <l n="8.30.3">Id dolet an, nullis, quantumvis prodiga, quod te</l>
             
               <l n="8.30.4"> Laudibus impertit quamlibet immeritum?</l>
             
               <l n="8.30.5">Hoc miserum, hoc urit, Corvine, haud prodiga laudum</l>
             
               <l n="8.30.6"> In te si laudes prodigat, illa foret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>31. Ad Lydam, de ejus comptu.</head>
               <l n="8.31.1">Iste novus deceat te comptus, Lyda, requiris.</l>
             
               <l n="8.31.2"> Nulli non comptus te, mea Lyda, decent.</l>
             
               <l n="8.31.3">Ut vis, finge comam: solve, arcta, deprime, tolle;</l>
             
               <l n="8.31.4"> Cuncta decent; deceat quid magis, ambigitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>32. Ad Lydam, cur Metastasium laudare nolit.</head>
               <l n="8.32.1">Lyda, Metastasium vis laudem: nil opus illi est</l>
             
               <l n="8.32.2"> Laude mea, scriptis noscitur ipse suis,</l>
             
               <l n="8.32.3">Eximio et late mirus fulgore coruscat</l>
             
               <l n="8.32.4"> Inter et Eoos, inter et Hesperios.</l>
             
               <l n="8.32.5">Quis demens adeo se posse intendere speret</l>
             
               <l n="8.32.6"> Exigua solis lumina dia face?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>33. Ad Lydam rusticantem, de se Romae relicto.</head>
               <l n="8.33.1">Roma mihi semper placuit, nunc displicet, eheu,</l>
             
               <l n="8.33.2"> Convictu careo dum, mea Lyda, tuo,</l>
             
               <l n="8.33.3">Dum juga Telegoni lustras tu, solus in urbe</l>
             
               <l n="8.33.4"> (Turbam inter solus) te sine linquor ego.</l>
             
               <l n="8.33.5">Sole velut dempto nigrescunt omnia, sic te</l>
             
               <l n="8.33.6"> Dempta hic, nil laetum, nil mihi nunc lepidum est.</l>
             
               <l n="8.33.7">Nil et erit, donec redeas; quae te mihi reddet,</l>
             
               <l n="8.33.8"> His me una e tenebris eximet orta dies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>34. Ad Clementinam Rossiam Lyda reversa.</head>
               <l n="8.34.1">Clementina, vale, rediit mea Lyda, reverti</l>
             
               <l n="8.34.2"> Illa suum vatem sub sua jura jubet.</l>
             
               <l n="8.34.3">Te colui Lydae cultor, nec gloria parva est,</l>
             
               <l n="8.34.4"> Quod potui Lydae te statuisse loco.</l>
             
               <l n="8.34.5">Illi posthabeo quod te uni, qua mihi dempta</l>
             
               <l n="8.34.6"> Unam te, quot erunt, omnibus antetuli.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>35. Ad Lydam, cur eam rusticantem crebro non visat.</head>
               <l n="8.35.1">Erras Telegoni tu, Lyda, in collibus, urbem</l>
             
               <l n="8.35.2"> Te frustra exoptans lustro ego Romuleam.</l>
             
               <l n="8.35.3">Mens avet arreptis crebro ad te currere mannis,</l>
             
               <l n="8.35.4"> Non longam et bijugis ire redire viam.</l>
             
               <l n="8.35.5">Res at dura vetat. Quae res, ne quaere doceri:</l>
             
               <l n="8.35.6"> Scis, credo, census esse mihi tenues,</l>
             
               <l n="8.35.7">Scis, quod adest, victu impendi, cultuque; redundans,</l>
             
               <l n="8.35.8"> Impendi officiis quod queat, esse nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>36. Ad Lydam, de ejus querela.</head>
               <l n="8.36.1">Non memor esse tui dicor? (Tantum excidit ore,</l>
             
               <l n="8.36.2"> Lyda, nefas?) Dicor non memor esse tui?</l>
             
               <l n="8.36.3">De qua saepe audit me passim Roma loquentem,</l>
             
               <l n="8.36.4"> De qua tantisper denique cum taceo,</l>
             
               <l n="8.36.5">Sermoni ut videar sociorum impendere curam,</l>
             
               <l n="8.36.6"> In te cura omnis dum tamen usque manet?</l>
             
               <l n="8.36.7">Frons, oculi, vultus clamant: Huic corpus in urbe est;</l>
             
               <l n="8.36.8"> Post Lydam longe mens iit hinc peregre.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>37. De se visente Lydam, valetudinis causa rusticantem.</head>
               <l n="8.37.1">Viso iterum Lydam, mens intus fluctuat omnis,</l>
             
               <l n="8.37.2"> Corda micant, hinc spes, hinc metus exoritur.</l>
             
               <l n="8.37.3">Convaluit? Placido fruitur tandem illa sopore?</l>
             
               <l n="8.37.4"> aegrotat? Noctes transigit illa vigil?</l>
             
               <l n="8.37.5">aestuat his animus curis, haec candida num sit,</l>
             
               <l n="8.37.6"> Incertum, an misero nigra futura dies.</l>
             
               <l n="8.37.7">Qualiscumque tamen fuerit, quodcumque paratum est,</l>
             
               <l n="8.37.8"> Illic, seu risus, seu dolor et lacrymae,</l>
             
               <l n="8.37.9">Illuc mente feror cupida, vel flere magis me</l>
             
               <l n="8.37.10"> Cum Lyda, ab Lyda quam procul esse juvat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>38. De Lydae epistola.</head>
               <l n="8.38.1">Lyda suo aureolum, longe omni carius auro,</l>
             
               <l n="8.38.2"> Lyda suo vati misit epistolium.</l>
             
               <l n="8.38.3">Pace tua hoc liceat mihi, Tulli, dicere: nunquam</l>
             
               <l n="8.38.4"> A te scriptum aliquid tam mihi dulce fuit,</l>
             
               <l n="8.38.5">Tam jucunde animi sensus descendit in imos,</l>
             
               <l n="8.38.6"> Ac tetigit mira cor penitum illecebra!</l>
             
               <l n="8.38.7">Mella tibi e calamo prodibant dulcia: Lydae</l>
             
               <l n="8.38.8"> E calamo prodit nectar et ambrosia,</l>
             
               <l n="8.38.9">Queis alor, atque mihi felix conviva deorum</l>
             
               <l n="8.38.10"> Aureolo videor factus epistolio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>39. Ad Lydam Tusculo reversam.</head>
               <l n="8.39.1">Lyda redis, reducem dulces laetamur amici;</l>
             
               <l n="8.39.2"> Ante omnes fido pectore laetor ego.</l>
             
               <l n="8.39.3">Tecum Roma placet, nam te dum Roma carebit</l>
             
               <l n="8.39.4"> Nil gratum, in tota dulce nec urbe fuit.</l>
             
               <l n="8.39.5">Testor, quos fudi, questus, mea carmina testor,</l>
             
               <l n="8.39.6"> Telegoni lustras dum juga, missa tibi.</l>
             
               <l n="8.39.7">Testor vultum, oculos, hanc
              <note place="foot" n="9">nempe: mentem <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            , quae, te, Lyda, recepta</l>
             
               <l n="8.39.8"> Non cohibet tacito gaudia clausa sinu,</l>
             
               <l n="8.39.9">Sed curas oblita omnes, moremque severum</l>
             
               <l n="8.39.10"> Mens furit insanis ebria laetitiis,</l>
             
               <l n="8.39.11">Atque altas jactat voces, clamatque: Sodales</l>
             
               <l n="8.39.12"> Venit, io, reduci plaudite, venit, io!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>40.
              <note place="foot" n="10">(vid. epigr. sub n.o 74.)
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            Ad Lydam, de aqua soporifera ei missa.</head>
               <l n="8.40.1">Lactucae a foliis lentum hic stillavit ad ignem</l>
             
               <l n="8.40.2"> Humor Lethaeas vincere natus aquas;</l>
             
               <l n="8.40.3">Dimidium hinc cyathi fac potes nocte sub alta,</l>
             
               <l n="8.40.4"> Molli cum sternes languida membra toro.</l>
             
               <l n="8.40.5">Ille tibi dulci componet lumina somno,</l>
             
               <l n="8.40.6"> Et vati curas eximet ille tuo,</l>
             
               <l n="8.40.7">Cui te, Lyda, aegra misero noctesque diesque</l>
             
               <l n="8.40.8"> Exedit assiduus pectora moesta dolor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>41. Ad Lydam. De Tulla virum lugente.</head>
               <l n="8.41.1">Tulla viro quas dat lacrymas! Tot commoda rapta</l>
             
               <l n="8.41.2"> Plorans; dic potius, quas sibi dat lacrymas!</l>
             
               <l n="8.41.3">Foemina flere aliis interdum, Lyda, videtur;</l>
             
               <l n="8.41.4"> Uni sed potis est foemina flere sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>42. Ad Lydam, in Tusculano rusticantem.</head>
               <l n="8.42.1">Haec te, Lyda, velim quam primum ad tecta reverti,</l>
             
               <l n="8.42.2"> Istaec rura velim longius et colere.</l>
             
               <l n="8.42.3">Esse statim tecum cupio, cupioque vigentem,</l>
             
               <l n="8.42.4"> Laetam, floridulam tardius adspicere.</l>
             
               <l n="8.42.5">Posterius tamen hoc malim; dum frigora cessant,</l>
             
               <l n="8.42.6"> Dum tepidi fulgent ac sine nube, dies,</l>
             
               <l n="8.42.7">Tuscula dum rident late juga, quod facis, urbe</l>
             
               <l n="8.42.8"> Sis procul, atque hilaris rura beata cole.</l>
             
               <l n="8.42.9">Tarda, precor, venias: satis huc festina redibis,</l>
             
               <l n="8.42.10"> Si redeas valido corpore firma satis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>43. Ad asellam Lydae salutarem.</head>
               <l n="8.43.1">Lacte tuo mea Lyda viget; deponit, asella,</l>
             
               <l n="8.43.2"> Lacte tuo fessum Lyda sopore caput.</l>
             
               <l n="8.43.3">Perge et opem bona fer languenti; suavis in artus</l>
             
               <l n="8.43.4"> Se se omnes fundat, te tribuente, liquor.</l>
             
               <l n="8.43.5">Perge, bonas inter pecudes jam prima ferere,</l>
             
               <l n="8.43.6"> Ibis carminibus jam super astra meis.</l>
             
               <l n="8.43.7">Bellerophontaeus nec te jam nobilis ille</l>
             
               <l n="8.43.8"> Ardens astrifero corpore vincet equus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>44. Ad Lydam suis metuentem.</head>
               <l n="8.44.1">Lyda, tuis quod tam metuis, ignoscere possum,</l>
             
               <l n="8.44.2"> Foemineum trepido cor pavet usque metu;</l>
             
               <l n="8.44.3">Illi si metuant eadem sibi, turpe virorum</l>
             
               <l n="8.44.4"> Indignum intrepidis et rear ingeniis.</l>
             
               <l n="8.44.5">Increpet Andromache fortem Hectora, non minus Hector,</l>
             
               <l n="8.44.6"> Quae solet, interea fortis in arma ruat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>45. Ad Lydam jocus de apro sodalibus apposito.</head>
               <l n="8.45.1">Apris Circe olim socios mutavit Ulyssis,</l>
             
               <l n="8.45.2"> Lyda, tuos posito tu bene pascis apro.</l>
             
               <l n="8.45.3">Ergo illam, ut licuit, cuncti fugere, solutus</l>
             
               <l n="8.45.4"> At tua qui fugiat fercula, nullus erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>46. Ad Lydam, se cum illa esse in urbe, quam sine illa rusticari malle.</head>
               <l n="8.46.1">Hic mihi ager laetus, hic florea prata, susurro</l>
             
               <l n="8.46.2"> Hic dulci arboreas quae ciet aura comas,</l>
             
               <l n="8.46.3">Et volucrum cantus, pastorum et carmina, si quid</l>
             
               <l n="8.46.4"> Et mage jucundum rura beata ferunt.</l>
             
               <l n="8.46.5">A te ne cogar quoquam secedere, Lyda,</l>
             
               <l n="8.46.6"> Neve tuis caream dulcibus alloquiis,</l>
             
               <l n="8.46.7">Urbs mihi habet quidvis, Tiburque et Tuscula tempe,</l>
             
               <l n="8.46.8"> Hesperidumque hortos et nemora Alcinoi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>47. De Lyda, aliis omnibus praelata.</head>
               <l n="8.47.1">Quaeris, cur placeat mihi Lyda ex omnibus una?</l>
             
               <l n="8.47.2"> Uni quod video posse placere senem,</l>
             
               <l n="8.47.3">Unam posse capi dicti, scriptive lepore,</l>
             
               <l n="8.47.4"> Nec vatem incano vertice despuere.</l>
             
               <l n="8.47.5">Hoc aliae haud possunt, queis, dempto flore juventae,</l>
             
               <l n="8.47.6"> Nemo est non alga vilior aequorea.</l>
             
               <l n="8.47.7">Quippe dedit natura oculos, ut corpora cernant;</l>
             
               <l n="8.47.8"> Ut mentes cernant, non dedit ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>48. Ad Lydam ex faucium morbo valentem.</head>
               <l n="8.48.1">Lyda, vales; valeo vates tuus, atque solutis</l>
             
               <l n="8.48.2"> Ambo jam pariter faucibus eloquimur.</l>
             
               <l n="8.48.3">Coetum hilaras dulci sospes tu voce frequentem,</l>
             
               <l n="8.48.4"> Verba mihi Aoniis laeta fluunt numeris.</l>
             
               <l n="8.48.5">Exulto, tolloque manus, clamoque: Camoenae,</l>
             
               <l n="8.48.6"> Tempus, io, poscit carmina, Lyda valet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>49. Ad Lydam, quod eam tardius inviserit.</head>
               <l n="8.49.1">Ad te venturum fugiens quod me hora fefellit,</l>
             
               <l n="8.49.2"> Miror id ut magnum, Lyda, ego prodigium.</l>
             
               <l n="8.49.3">Quippe mihi, visam de more ut limen amicum,</l>
             
               <l n="8.49.4"> Nunquam non tardis gressibus illa meat,</l>
             
               <l n="8.49.5">Et solet ignavo tam lenta incedere motu,</l>
             
               <l n="8.49.6"> Cessantem iratus semper ut increpitem.</l>
             
               <l n="8.49.7">Quidquid id est, ignosce morae: te, Lyda, parumper</l>
             
               <l n="8.49.8"> Quod carui, solvi sat grave supplicium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>50. Ad Lydam, de se, suisque carminibus.</head>
               <l n="8.50.1">Mentis opus laetae carmen me fundere, Lyda,</l>
             
               <l n="8.50.2"> Posse putas, maeror dum tibi corda premit?</l>
             
               <l n="8.50.3">Dum tibi pallidulos languor malus obtinet artus,</l>
             
               <l n="8.50.4"> Et nequeunt corpus jam prope ferre pedes?</l>
             
               <l n="8.50.5">Haec mihi Castalios praecludunt tristia cantus,</l>
             
               <l n="8.50.6"> Haec tacitum complent pectus amaritie.</l>
             
               <l n="8.50.7">Di faciant, pulchre valeas; jam divite vena</l>
             
               <l n="8.50.8"> Hoc quodcumque mei profluet eloquii,</l>
             
               <l n="8.50.9">Et qui nunc mutus videor sine voce poeta,</l>
             
               <l n="8.50.10"> Jam dicar nimium forsitan esse loquax.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>51. Ad Lydam in levi morbo plus aequo sollicitam.</head>
               <l n="8.51.1">Condoluit guttur tentatum frigore, Lyda,</l>
             
               <l n="8.51.2"> Ima tibi subitus concutit ossa timor.</l>
             
               <l n="8.51.3">Quid si magnum aliquid forte ingruat? Ante medendum</l>
             
               <l n="8.51.4"> Divus vitam adimat jam, reor, iste pavor.</l>
             
               <l n="8.51.5">Ipse quidem et casus morborum, sed magis, eheu,</l>
             
               <l n="8.51.6"> Hercle tuos metuo jam tibi, Lyda, metus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>52. Ad Lydam. Sodalium nomine.</head>
               <l n="8.52.1">Nempe tuae satis est consultum, Lyda, saluti,</l>
             
               <l n="8.52.2"> Cura sit et nostrae denique consulere,</l>
             
               <l n="8.52.3">Qui desiderio miseri tabescimus acri,</l>
             
               <l n="8.52.4"> Qui sine te curis angimur assiduis.</l>
             
               <l n="8.52.5">Hoc me jusserunt tibi dicere, Lyda, sodales:</l>
             
               <l n="8.52.6"> Quotquot sunt, cunctis vox sonat una: Redi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>53. Ad Levinum, gloriantem, se sale suo ac facetiis Lydae mederi posse.</head>
               <l n="8.53.1">Tam, Levine, tibi lepidus, salsusque videris,</l>
             
               <l n="8.53.2"> Affatu queat ut Lyda valere tuo,</l>
             
               <l n="8.53.3">Expuere et maestas, vivit quibus anxia, curas,</l>
             
               <l n="8.53.4"> Atque hilari laetos ducere mente dies.</l>
             
               <l n="8.53.5">Non levibus nugis, risu non gaudet inepto,</l>
             
               <l n="8.53.6"> (Crede mihi) fatuos non amat illa jocos.</l>
             
               <l n="8.53.7">Ergo tuosque sales aliis, aliisque leporum</l>
             
               <l n="8.53.8"> Serva quidquid habes, qui male desipiant.</l>
             
               <l n="8.53.9">Lyda sapit nimium; Lydam, si pauca loquare,</l>
             
               <l n="8.53.10"> Lydam, si taceas, forte juvare potes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>54. Ad Lydam.</head>
               <l n="8.54.1">Ista aequat coelo nunc te victoria, Lyda,</l>
             
               <l n="8.54.2"> Non tua quod mansit res tibi salva domi;</l>
             
               <l n="8.54.3">Uni salva tibi sed quod res, omnibus aeque</l>
             
               <l n="8.54.4"> Complevit mira pectora laetitia.</l>
             
               <l n="8.54.5">Utile quam fuerit, non quaero: nil mage pulchrum</l>
             
               <l n="8.54.6"> Esse tibi, quam sic vincere, Lyda, potest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>55. Ad Lydam. De carmine illius rogatu scripto.</head>
               <l n="8.55.1">Durum est, quod poscis, carmen mi condere, Lyda,</l>
             
               <l n="8.55.2"> Durius at carmen, Lyda, negare tibi.</l>
             
               <l n="8.55.3">Turpe est conatu in magno succumbere, nolle</l>
             
               <l n="8.55.4"> Conari at, placeam quo tibi, turpe magis.</l>
             
               <l n="8.55.5">Hoc juvat hoc vitare: meam tibi non ego laudem,</l>
             
               <l n="8.55.6"> Te laudi at dicar praeposuisse meae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>56. De Lyda inornata.</head>
               <l n="8.56.1">Culta placet gemmis ac diti Gellia veste,</l>
             
               <l n="8.56.2"> Indiget his contra Lyda nihil phaleris.</l>
             
               <l n="8.56.3">Dotibus illa suis nulli non magna putatur,</l>
             
               <l n="8.56.4"> Atque urbis rarum dicitur esse decus.</l>
             
               <l n="8.56.5">Hoc pulchrum est, niti semet, debere nec ullam</l>
             
               <l n="8.56.6"> Externo laudis particulam auxilio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>57. Ad Lydam. Lusus de chirurgo.</head>
               <l n="8.57.1">Omnes di ut saevum male plectant, Lyda, chirurgum</l>
             
               <l n="8.57.2"> Istud qui miserae praebuerit remedi,</l>
             
               <l n="8.57.3">Quod tota insomnem cruciaret nocte, dolore</l>
             
               <l n="8.57.4"> Quod malam flenti perderet indomito.</l>
             
               <l n="8.57.5">Huncine ego (infelix!) duxi tibi? Fidere jussi</l>
             
               <l n="8.57.6"> Huic te, tam diras atque subire manus?</l>
             
               <l n="8.57.7">Parce; dedi poenas large jam, Lyda; dolorem</l>
             
               <l n="8.57.8"> Quam tu, nam dolui pol magis ipse tuum.</l>
             
               <l n="8.57.9">Ipse mihi iratus, credens duxisse chirurgum,</l>
             
               <l n="8.57.10"> Horrendum duxi quod tibi carnificem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>58. Ad Lydam, de se domo emigrante.</head>
               <l n="8.58.1">Quam natura urbem
              <note place="foot" n="11">scilicet: mundum <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             statuit mortalibus unam,</l>
             
               <l n="8.58.2"> Lyda, colo, mundi civis et indigena.</l>
             
               <l n="8.58.3">Pone, ubi vis; calida positus, gelidave sub ora,</l>
             
               <l n="8.58.4"> Vivam alibi atque alibi, semper at in patria
              <note place="foot" n="12">ut civis mundi <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            .</l>
             
               <l n="8.58.5">Sic ego sum; migrare domo ne forte molestum,</l>
             
               <l n="8.58.6"> Queis soleo, incluso moenibus
              <note place="foot" n="13">mundi <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            , esse putes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>59. Ad Postumum. De sua erga Lydam et Rossiam benevolentia.</head>
               <l n="8.59.1">Lyda mihi cara est, cara est mihi Russa; puderet,</l>
             
               <l n="8.59.2"> Utraque ni cunctis, Postume, cara foret.</l>
             
               <l n="8.59.3">Non pudet esse unum multis de millibus, ambae</l>
             
               <l n="8.59.4"> Quos mire miris dotibus afficiunt.</l>
             
               <l n="8.59.5">Non pudet eximias laudes nosse, atque videre,</l>
             
               <l n="8.59.6"> Nec caecum dici, Postume, nec fatuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>60. Ad Levinum, hortantem, ut "Lydam pangeret", idest carminibus celebraret.</head>
               <l n="8.60.1">Pangere quid clavum sit, novi; pangere vitem</l>
             
               <l n="8.60.2"> Quid sit, quid carmen pangere, novi etiam.</l>
             
               <l n="8.60.3">"Pangere" quid "Lydam", cupio, Levine, doceri;</l>
             
               <l n="8.60.4"> Dic, quonam pangi debeat illa modo,</l>
             
               <l n="8.60.5">Quove loco? Ipse quidem sublatam praepes in axem</l>
             
               <l n="8.60.6"> Astris pangam illam, si potero, in mediis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>61. Lusus ad Lydam, utentem Pincerna sene.</head>
               <l n="8.61.1">Jure placet Pincerna senex, ne, vere juventae</l>
             
               <l n="8.61.2"> Si quis floridulus pocula praebuerit,</l>
             
               <l n="8.61.3">Dum gelidam fundit quaerenti frigora in aestu,</l>
             
               <l n="8.61.4"> Incensum Idalio torreat igne jecur.</l>
             
               <l n="8.61.5">Nunc frigus lymphaeque ferunt, Pincernaque: fervor,</l>
             
               <l n="8.61.6"> Lyda, tuus gemino vincitur iste gelu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>62. Ad Lydam biduo abfuturam.</head>
               <l n="8.62.1">Hinc aberis geminis tantum digressa diebus,</l>
             
               <l n="8.62.2"> Tertia lux nobis te feret huc reducem.</l>
             
               <l n="8.62.3">Parva mora est; verum nulli non longa videri,</l>
             
               <l n="8.62.4"> Te rapta ex oculis, protinus incipiet.</l>
             
               <l n="8.62.5">Nemo erit heic medium, quo sueta es Lyda, sedere,</l>
             
               <l n="8.62.6"> Quin videat tristi mente vacare locum.</l>
             
               <l n="8.62.7">Nemo, tuum secum memorans, quaerensque leporem,</l>
             
               <l n="8.62.8"> Quin dicat: nihil heic te sine, Lyda, sapit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>63. De se cum paucis statim certiore facto de Lydae reditu.</head>
               <l n="8.63.1">Uni cum paucis rediit mihi Lyda; redibit,</l>
             
               <l n="8.63.2"> Vesper cum veniet crastinus, illa aliis.</l>
             
               <l n="8.63.3">Gratum est, quod rediit; multo est sed gratius, uni</l>
             
               <l n="8.63.4"> Cum paucis rediit quod mea Lyda mihi.</l>
             
               <l n="8.63.5">Quaque omnes large perfundet visa sodales,</l>
             
               <l n="8.63.6"> Laetitiae voluit mi dare primitias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>64. De imagine oratoris Veneti Hieronymi Juliani in domo Pizzelliana relicta.</head>
               <l n="8.64.1">Orator Venetus Romana clarus in aula,</l>
             
               <l n="8.64.2"> Carus et eximie dotibus eximiis,</l>
             
               <l n="8.64.3">Hoc desiderii lenimen dulce reliquit</l>
             
               <l n="8.64.4"> Huic, vocat absentem quae memor usque domus.</l>
             
               <l n="8.64.5">Heu faciem cur muta unam sic reddit imago?</l>
             
               <l n="8.64.6"> Suave illud cur non reddit et eloquium?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>65. Ad Lydam rusticantem.</head>
               <l n="8.65.1">Quam fuerat, melius multo est tibi, Lyda, salubre,</l>
             
               <l n="8.65.2"> Nec facere id coelum, rura nec alma reor.</l>
             
               <l n="8.65.3">Causa patet. Medico nullis non sueta diebus,</l>
             
               <l n="8.65.4"> Mense uno vixti jam procul a medico.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>66. Ad Lydam aegrotantem.</head>
               <l n="8.66.1">Quaeris, quo aegrotas morbo, mea Lyda? Frequenter</l>
             
               <l n="8.66.2"> Non febri, aut tusse, aut rheumate, sed medico.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>67. Ad Ponticum medicum, de Lyda.</head>
               <l n="8.67.1">Perdis, quod nimium curas, mi Pontice, Lydam;</l>
             
               <l n="8.67.2"> Servabis, cures si nihil, aut minimum.</l>
             
               <l n="8.67.3">Una salus illi est, una haec, atque unica, postquam</l>
             
               <l n="8.67.4"> More tuo vixit, vivat ut ipsa suo.</l>
             
               <l n="8.67.5">Ut tibi quam tota nunc mente obnoxia paret,</l>
             
               <l n="8.67.6"> Libera tam posthac pareat ipsa sibi,</l>
             
               <l n="8.67.7">Se regat ipsa, artem ridens et jussa medentum,</l>
             
               <l n="8.67.8"> Ipsum et, si veniat, despuat Hippocratem.</l>
             
               <l n="8.67.9">Aegrescit medico nimium quae addicta; valebit,</l>
             
               <l n="8.67.10"> Abjunget se se prorsus ubi a medico.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>68. Ad Lydam aegrotantem.</head>
               <l n="8.68.1">Qui nunc est morbus, levis est, mea Lyda, sed, alter</l>
             
               <l n="8.68.2"> Te invadat morbus ne gravior, metuo.</l>
             
               <l n="8.68.3">Libera quo tandem secura mente carebas,</l>
             
               <l n="8.68.4"> Iste iterum huc rediens arripuit medicus.</l>
             
               <l n="8.68.5">Incipies iterum nusquam tibi fidere et angi</l>
             
               <l n="8.68.6"> Sollicito, venam tanget ut ille, metu;</l>
             
               <l n="8.68.7">Incipies nullis non sumere tetra diebus</l>
             
               <l n="8.68.8"> Pharmaca, Poeonia quae teret ille manu;</l>
             
               <l n="8.68.9">Incipies nullam prope jam sperare salutem,</l>
             
               <l n="8.68.10"> Ille suae dum te nil juvat artis ope.</l>
             
               <l n="8.68.11">Hunc vita morbum, quantum potes, optima Lyda,</l>
             
               <l n="8.68.12"> Nil morbi assiduo tristius est medico.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>69. Ad Lydam, de multiloquio.</head>
               <l n="8.69.1">Multiloquam jam parce, oro, te dicere, Lyda;</l>
             
               <l n="8.69.2"> Nescis, quam soleam dicere multiloquam?</l>
             
               <l n="8.69.3">Multiloqua est Phyllis, verbis quae fatur ineptis,</l>
             
               <l n="8.69.4"> Quidquid id est longum, vel breve, putidula,</l>
             
               <l n="8.69.5">Quam, simul ac caepit, nemo non protinus optat</l>
             
               <l n="8.69.6"> Exorsu in primo, si pote, desinere.</l>
             
               <l n="8.69.7">Te, nemo haud gaudet quam fantem audire, lepore</l>
             
               <l n="8.69.8"> Quod mentes, aures quod juvet omnigeno,</l>
             
               <l n="8.69.9">Iliadas vel si placeat tibi texere longas,</l>
             
               <l n="8.69.10"> Usque tamen soleo dicere pauciloquam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>70. Ad Lydam. Remedium adversus malos scriptores.</head>
               <l n="8.70.1">Ne mala scriptorum perdat me turba recentum,</l>
             
               <l n="8.70.2"> Prospexi pulchre jam, mea Lyda, mihi.</l>
             
               <l n="8.70.3">Quanam, inquis? Quidquid scripserunt, non mihi scriptum</l>
             
               <l n="8.70.4"> Esse reor, prorsum tangere ne soleo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>71. Ad Lydam, de sua spe in ea laudanda.</head>
               <l n="8.71.1">Laude tua commune magis nil est, mea Lyda,</l>
             
               <l n="8.71.2"> Te vates, omnis te celebrat populus.</l>
             
               <l n="8.71.3">Scis proprie sed enim communia dicere quam sit</l>
             
               <l n="8.71.4"> Conanti, Flacco judice, difficile.</l>
             
               <l n="8.71.5">Hoc studeo: faveatque mihi modo magnus Apollo,</l>
             
               <l n="8.71.6"> Spes est, posse olim forsitan efficere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>72. De Lyda inter viros praestanti.</head>
               <l n="8.72.1">Lyda viros inter vir facta est; demite formam,</l>
             
               <l n="8.72.2"> Foemina foemineum praeferet illa nihil.</l>
             
               <l n="8.72.3">Illa viris adeo similis, vir nullus ut esse</l>
             
               <l n="8.72.4"> Illi, si possit, non cupiat similis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>73. Ad Lydam, de Varo sollicitam.</head>
               <l n="8.73.1">Varo, Lyda, times, arreptum quem tenet usque</l>
             
               <l n="8.73.2"> Roscius, ingrato perdit et alloquio.</l>
             
               <l n="8.73.3">Visque feram longae aerumnae, duroque labori</l>
             
               <l n="8.73.4"> Auxilium, ante miser quam penitus pereat.</l>
             
               <l n="8.73.5">Ne vero, ne, Lyda, jube, patiamur uterque</l>
             
               <l n="8.73.6"> Illum, quod meruit, pendere supplicium.</l>
             
               <l n="8.73.7">Tali nam meruit sub cultro linquere vitam,</l>
             
               <l n="8.73.8"> Tam longis qui nos verberat historiis,</l>
             
               <l n="8.73.9">Et dicit, paucis quae possunt dicier, uno</l>
             
               <l n="8.73.10"> Aut verbo, verbis garrulas innumeris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>74. Ad Lydam, de aqua soporifera.</head>
               <l n="8.74.1">Hanc tibi mittit aquam tuus hospes, Lyda, sopore</l>
             
               <l n="8.74.2"> Haec tibi componet pectora si placido,</l>
             
               <l n="8.74.3">Illam saepe suo cantu super astra locabit,</l>
             
               <l n="8.74.4"> Illam Castaliis fontibus anteferet,</l>
             
               <l n="8.74.5">Ullam et Poeoniis dicet non surgere in hortis</l>
             
               <l n="8.74.6"> Herbam, lactucas quae pretio aequiparet.</l>
             
               <l n="8.74.7">Quippe etenim e foliis lactucae mirus ad ignem</l>
             
               <l n="8.74.8"> Fluxit Lethaeis aemulus humor aquis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>75. Ad Lydam. De carmine amisso.</head>
               <l n="8.75.1">Arma sibi miles, piscator retia servat,</l>
             
               <l n="8.75.2"> Pastor oves, vates, munere Pieridum</l>
             
               <l n="8.75.3">Suavidicum si quod contingit scribere carmen,</l>
             
               <l n="8.75.4"> Servamus cura scilicet eximia.</l>
             
               <l n="8.75.5">Ergo meo amissum tu ob carmen, Lyda, dolori</l>
             
               <l n="8.75.6"> Ignosce, ignosco non satis ipse mihi,</l>
             
               <l n="8.75.7">Jacturam haud potui tacitus quod ferre, fuique,</l>
             
               <l n="8.75.8"> Dum doleo, magnus quod tibi, Lyda, dolor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>76. Ad Lydam. De carmine invento.</head>
               <l n="8.76.1">Amissos dolui versus, sensique dolorem</l>
             
               <l n="8.76.2"> Te mecum haud modice, Lyda, dolere, meum.</l>
             
               <l n="8.76.3">Inventos nunc jam laetor, maloque dolori,</l>
             
               <l n="8.76.4"> Lyda, tuo finem, quam posuisse meo.</l>
             
               <l n="8.76.5">Rem prius at potui melius celare, fuisset</l>
             
               <l n="8.76.6"> Nullus, qui longus desiit esse, dolor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>77. De Lyda nulli se anteferente.</head>
               <l n="8.77.1">Dotibus eximiis praestas, Lyda optima; dixi,</l>
             
               <l n="8.77.2"> Laudari et plene te mihi credideram.</l>
             
               <l n="8.77.3">Nunc id cum solum dixi, mihi laudis omissam</l>
             
               <l n="8.77.4"> Esse tuae partem praecipuam video.</l>
             
               <l n="8.77.5">Nullam quod prae te contemnis, tu licet una</l>
             
               <l n="8.77.6"> Nulli non praestes dotibus eximiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>78. Ad Lydam, cur de ea silere statuerit.</head>
               <l n="8.78.1">Lyda, mihi de te certum est nil scribere posthac;</l>
             
               <l n="8.78.2"> Cur scribam, cunctis quod male displiceat?</l>
             
               <l n="8.78.3">Quidquid enim scripsi mirans formamque, leporem</l>
             
               <l n="8.78.4"> Atque tuum et mores, omnigenam et sophiam,</l>
             
               <l n="8.78.5">Magna nimis de te videor tibi, Lyda, poeta</l>
             
               <l n="8.78.6"> Veri expers, aliis dicere parva nimis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>79. Ad Postumum. De Polla et Lyda.</head>
               <l n="8.79.1">Et Pollae et Lydae me, Postume, dicis amicum;</l>
             
               <l n="8.79.2"> Dici equidem id facili pectore perpetior.</l>
             
               <l n="8.79.3">De Polla nemo credit, nemo improbat unus</l>
             
               <l n="8.79.4"> De Lyda, esse nihil qua scit amabilius,</l>
             
               <l n="8.79.5">Quam colat omnimodis devota mente, necesse est,</l>
             
               <l n="8.79.6"> Virtutem et mores qui colit ingenuos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>80. Ad Lydam. De papyro oblata.</head>
               <l n="8.80.1">Hanc tibi, ni spernis, niveam do, Lyda, papyrum.</l>
             
               <l n="8.80.2"> Gestit pol digitos illa subire tuos,</l>
             
               <l n="8.80.3">Quaeque mali vatis metuebat carmina, sperat</l>
             
               <l n="8.80.4"> Felix litterulis culta nitere tuis,</l>
             
               <l n="8.80.5">Atque tuos sensus venturis prodere saeclis,</l>
             
               <l n="8.80.6"> Et miram omnigenae pandere vim sophiae,</l>
             
               <l n="8.80.7">Quam licet occultes, nusquam non lumine claro</l>
             
               <l n="8.80.8"> Sponte sua scriptis fulget in aureolis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>81. Ad Levinum, quommodo Lydae placere possit.</head>
               <l n="8.81.1">Lydam posse capi speras, Levine, venusto</l>
             
               <l n="8.81.2"> Risu et verborum dulcibus illecebris,</l>
             
               <l n="8.81.3">Ingenio et vultu, atque aliis, quae multa puellas</l>
             
               <l n="8.81.4"> Interdum vana decipiunt specie;</l>
             
               <l n="8.81.5">Ignorans, credo, quam docta est Lyda, sub alta</l>
             
               <l n="8.81.6"> Mente virum penitos quam videt illa sinus.</l>
             
               <l n="8.81.7">Crede mihi, ut placeas, intus, Levine, necesse est,</l>
             
               <l n="8.81.8"> Ut tibi te facias, quam pote, dissimilem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>82. Ad Lydam. De viro absente sollicitam.</head>
               <l n="8.82.1">Lyda, viro misere metuis, tremefactaque palles,</l>
             
               <l n="8.82.2"> Quod nondum sera nocte domum rediit.</l>
             
               <l n="8.82.3">Quid factum absenti, quaeris? Nihil hercule, inani</l>
             
               <l n="8.82.4"> Jactatam
              <note place="foot" n="14">Jactatam] <emph>Krša </emph>: Intactam
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             ni te quod sciet esse metu.</l>
             
               <l n="8.82.5">Cogeturque metu te infecta saepe redire,</l>
             
               <l n="8.82.6"> Istos, Lyda, ferat ne tibi saepe metus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>83. Ad Lydam, post biduum reversam.</head>
               <l n="8.83.1">Lyda, redis; fidi mire gaudemus amici:</l>
             
               <l n="8.83.2"> Cuncta vides hilari fervere laetitia.</l>
             
               <l n="8.83.3">Qui meminit, fueris qua nuper luce profecta,</l>
             
               <l n="8.83.4"> Scit, te post luces huc rediisse duas;</l>
             
               <l n="8.83.5">Qui voces audit, laetantum qui videt ora,</l>
             
               <l n="8.83.6"> Credit, post annos te rediisse decem.</l>
             
               <l n="8.83.7">Id scit amor, breve dissidium qui, Lyda, videri</l>
             
               <l n="8.83.8"> Possit, vel saeclis longius innumeris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>84. Ad sodales, de Lydae celeri reditu.</head>
               <l n="8.84.1">Venit Aricinis de collibus et procul absens</l>
             
               <l n="8.84.2"> Lyda diu a coetu non tulit esse suo.</l>
             
               <l n="8.84.3">Quamvis laetus ager, spicisque undantia rura,</l>
             
               <l n="8.84.4"> Faecunda et varias quae dabat arbor opes,</l>
             
               <l n="8.84.5">Et dulces volucrum cantus, auraeque salubres</l>
             
               <l n="8.84.6"> Longa illic possent detinuisse mora.</l>
             
               <l n="8.84.7">Illa diu, tamen illa diu (gaudete sodales)</l>
             
               <l n="8.84.8"> Non tulit a coetu se procul esse suo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>85. Ad Lydam, Dantis carmina legentem.</head>
               <l n="8.85.1">Carmina cui Dantis tam sunt jucunda, virile</l>
             
               <l n="8.85.2"> Condis foemineae sub facie ingenium.</l>
             
               <l n="8.85.3">Non te deliciae verborum, sed capit alti</l>
             
               <l n="8.85.4"> Vis animi, rerum mirifica et series,</l>
             
               <l n="8.85.5">Pictaque tam vero quae scribit cunque colore,</l>
             
               <l n="8.85.6"> Ipsis te jures cuncta videre oculis.</l>
             
               <l n="8.85.7">Et visu horrescas, doleas, laetere, sub imam</l>
             
               <l n="8.85.8"> Aut terram, aut sedes rapta per aetherias;</l>
             
               <l n="8.85.9">Haec capiunt te, Lyda, viris, pol, digna placere.</l>
             
               <l n="8.85.10"> Blandum aliae cupidis auribus excipiunt,</l>
             
               <l n="8.85.11">Et solum clamant vatem, versantque, leguntque,</l>
             
               <l n="8.85.12"> Et memori condunt mente Metastasium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>86. Ad Lydam parvae puellae indolem admirantem.</head>
               <l n="8.86.1">Parvam contemplans mirata es, Lyda, puellam,</l>
             
               <l n="8.86.2"> Illa sui quod spem praebuit eximiam.</l>
             
               <l n="8.86.3">Lyda, ego te interea mirabar, suetus, inani</l>
             
               <l n="8.86.4"> Spe missa, impelli rebus ab eximiis,</l>
             
               <l n="8.86.5">Virtutis pulchrae duci nec flore caduco,</l>
             
               <l n="8.86.6"> Sed fructu, ventos qui tulit ac pluvias,</l>
             
               <l n="8.86.7">Quem non vere novo laudamus forte futurum,</l>
             
               <l n="8.86.8"> Praestantem autumno carpimus at medio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>87. Ad Postumum, de Lyda doctrinam dissimulante.</head>
               <l n="8.87.1">Quam sibi praestanti congessit Lyda labore</l>
             
               <l n="8.87.2"> Ingentem omnigenae, Postume, vim sophiae,</l>
             
               <l n="8.87.3">Miror ego, quoties promit, largeque fluentis</l>
             
               <l n="8.87.4"> Sermonis dulci nos beat ambrosia.</l>
             
               <l n="8.87.5">Sed magis hoc miror, nec raro, quod tacet ultro,</l>
             
               <l n="8.87.6"> Atque suas non vult promere divitias,</l>
             
               <l n="8.87.7">Quod doctos inter non curat docta videri,</l>
             
               <l n="8.87.8"> Quam lingua et mavult utier auriculis.</l>
             
               <l n="8.87.9">Magnum est, doctrina quod praestat foemina; majus</l>
             
               <l n="8.87.10"> Est, quod doctrinam
              <note place="foot" n="15">quod doctrinam] doctrinam<add resp="ed">2</add> quod<add resp="ed">1</add>
                     <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             foemina dissimulat. 10</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>88. Ad Lydam. Poetae carmina laudantem.</head>
               <l n="8.88.1">Quod tu, Lyda, probas, pulchrum reor; haud tamen idem,</l>
             
               <l n="8.88.2"> Quae tu collaudas, omnia pulchra reor.</l>
             
               <l n="8.88.3">Judicio nunquam peccas, mala carmina saepe</l>
             
               <l n="8.88.4"> Ut laudes, comi duceris ingenio.</l>
             
               <l n="8.88.5">Haec premit una meo res fastum in pectore, versus,</l>
             
               <l n="8.88.6"> Lyda, tibi dicis cum placuisse meos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>89. De Phyllide et Lyda, altera amatores, altera amicos sibi parante.</head>
               <l n="8.89.1">Quaerit amatores, contemnit Phyllis amicos,</l>
             
               <l n="8.89.2"> Mansurum fluxo posthabet illa bonum.</l>
             
               <l n="8.89.3">Sprevit amatores, sibi Lyda paravit amicos,</l>
             
               <l n="8.89.4"> Mansurum fluxo praetulit illa bonum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>90. Ad Lydam, immodico virtutis studio ignoscendum.</head>
               <l n="8.90.1">Lyda, modum laudo. Virtus mihi displicet ipsa,</l>
             
               <l n="8.90.2"> Quem posuit ratio, ni tenet usque modum.</l>
             
               <l n="8.90.3">Nec tamen insector, pulchrae virtutis ineptus</l>
             
               <l n="8.90.4"> Trans finem studio qui ruit immodico.</l>
             
               <l n="8.90.5">Non placet id: nostro sed ferri
              <note place="foot" n="16">sed ferri] ferri<add resp="ed">2</add> sed<add resp="ed">1</add>
                     <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             possit in aevo, 5</l>
             
               <l n="8.90.6"> Quo virtus alga est vilior aequorea.</l>
             
               <l n="8.90.7">Hanc tot qui spernunt, culpo; culpare nec unum</l>
             
               <l n="8.90.8"> Nunc vacat, effraeni pectore si quis amat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>91. De Lydae avaritia.</head>
               <l n="8.91.1">Lyda, domi quod opus cuivis, large erogat, uni</l>
             
               <l n="8.91.2"> Parca nimis semper, semper avara sibi est.</l>
             
               <l n="8.91.3">In Lyda quid laude caret? Laudare vel ipsam</l>
             
               <l n="8.91.4"> Cujus, ubi expendi, cogor avaritiam.</l>
             
               <l n="8.91.5">Quam non hercle sui, quanta est ea cunque, suorum</l>
             
               <l n="8.91.6"> Multus at ingenuo in pectore gignit amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>92. Ad Lydam nimis parcam sibi uni.</head>
               <l n="8.92.1">Uni, Lyda, tibi parca es, non respicis unam</l>
             
               <l n="8.92.2"> Te, dum large aliis commoda multa paras.</l>
             
               <l n="8.92.3">Laudo multum, alios quod curas; quod nihil ipsam</l>
             
               <l n="8.92.4"> Te curas, id, me judice, laude caret.</l>
             
               <l n="8.92.5">Nam quae multa paras aliorum commoda, frangis</l>
             
               <l n="8.92.6"> Omnia, dum te unam negligis interea.</l>
             
               <l n="8.92.7">Quam sibi nemo unam non praefert ac magis ipsi</l>
             
               <l n="8.92.8"> Quam sibi, cui nemo non cupit esse bene.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>93. Ad Lydam, de se ab ea tantisper digresso.</head>
               <l n="8.93.1">Tempus ad exiguum nuper te linquere, Lyda,</l>
             
               <l n="8.93.2"> Quod potui, mirum est, non tibi, verum aliis.</l>
             
               <l n="8.93.3">Nimirum sine te quam sit mihi vita molesta,</l>
             
               <l n="8.93.4"> Tu nescis, omnes, Lyda, sciunt alii;</l>
             
               <l n="8.93.5">De te aliis passim quae multaque, magnaque dico,</l>
             
               <l n="8.93.6"> Uni quod metuo dicere, Lyda, tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>94. Ad Lydam. De aliis poetis eam laudantibus.</head>
               <l n="8.94.1">Usque tibi vatum crescit chorus, optima Lyda,</l>
             
               <l n="8.94.2"> Certatim in laudes qui studet ire tuas.</l>
             
               <l n="8.94.3">Laetor ego mihi tot socios pulchri esse laboris,</l>
             
               <l n="8.94.4"> Tollare ut lepidis versibus astra super;</l>
             
               <l n="8.94.5">Ut sciat haec aetas, aetas et postera, virtus</l>
             
               <l n="8.94.6"> Quam te ornet miris dotibus omnigena.</l>
             
               <l n="8.94.7">Tentavi hoc solus frustra: fortasse (juvari</l>
             
               <l n="8.94.8"> Nec pudet) adjunctis pluribus efficiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>95. Ad Lydam, cur illam diligat, Lalagen aeque pulchram oderit.</head>
               <l n="8.95.1">Mens quoties pulchro se pulchra in corpore prodit</l>
             
               <l n="8.95.2"> Sic prorsum, ut mores formaque conveniant,</l>
             
               <l n="8.95.3">Mulceor hoc mire concentur, multa medullas</l>
             
               <l n="8.95.4"> Flamnia subit, toto pectore captus amo.</l>
             
               <l n="8.95.5">Dulci at sub forma cum se mens improba celat,</l>
             
               <l n="8.95.6"> Et foede a vultu dissonat ingenium,</l>
             
               <l n="8.95.7">Discordi veluti sonitu conturbor et odi</l>
             
               <l n="8.95.8"> Mendacem pulchri corticis illecebram.</l>
             
               <l n="8.95.9">Hoc, Lyda, est, quod te cupide visoque, coloque,</l>
             
               <l n="8.95.10"> aeque formosam quod fugio Lalagen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>96. Ad Quintum, Lydam, eo quod multos laudet, reprehendentem.</head>
               <l n="8.96.1">Quod multos laudat, quod nullum spernit et odit,</l>
             
               <l n="8.96.2"> Id Lydae vitio vertere, Quinte, soles?</l>
             
               <l n="8.96.3">Et potes hanc saevis culpam reprendere verbis?</l>
             
               <l n="8.96.4"> Et potes hanc toties tam ferus objicere?</l>
             
               <l n="8.96.5">Culpam ego mi talem cupio contingere: habeto</l>
             
               <l n="8.96.6"> Virtutes solus tu tibi, Quinte, tuas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>97. De Lyda, ad Nymphas Tusculanas.</head>
               <l n="8.97.1">Nymphae, piniferos saltus quaecumque tenetis,</l>
             
               <l n="8.97.2"> Et juga in aeriis Tuscula verticibus,</l>
             
               <l n="8.97.3">Vos Lydam, vestras quae gaudet visere sedes,</l>
             
               <l n="8.97.4"> Certatim blandis vultibus excipite;</l>
             
               <l n="8.97.5">Vos fulcite aegram, lucos et ducite in altos,</l>
             
               <l n="8.97.6"> Suavis ubi arboreas ventilat aura comas,</l>
             
               <l n="8.97.7">Grata ubi pictarum resonat vox multa volucrum,</l>
             
               <l n="8.97.8"> Et strepit arguro garrula lympha pede,</l>
             
               <l n="8.97.9">Et laetos ductate choros, risu, atque cachinnis</l>
             
               <l n="8.97.10"> Sint, facite ac lepidis omnia plena locis.</l>
             
               <l n="8.97.11">Disfugiant curae tristes, maerorque severus,</l>
             
               <l n="8.97.12"> Ludant passim alis gaudia purpureis.</l>
             
               <l n="8.97.13">Sic, Nymphae, vestro in coetu per florea rura</l>
             
               <l n="8.97.14"> Laeta animi celeres transigat illa dies.</l>
             
               <l n="8.97.15">Inde domum rediens alto det membra sopori,</l>
             
               <l n="8.97.16"> Et somnum luces protrahat ad medias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>98. Ad Lydam, de muliebri forma in viris.</head>
               <l n="8.98.1">Vir, facie est similis gracili qui, Lyda, puellae</l>
             
               <l n="8.98.2"> Judicio pulcher dicitur esse tuo?</l>
             
               <l n="8.98.3">Quid? Num pulchra itidem est, quaeso, te judice, Lyda,</l>
             
               <l n="8.98.4"> Et similis fuerit si qua puella viro?</l>
             
               <l n="8.98.5">Forma potest eadem pulchra et non apta putari?</l>
             
               <l n="8.98.6"> Esse potest pulchrum, quod male dedeceat?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>99. Ad Lydam.</head>
               <l n="8.99.1">Quam sis grata mihi, didici te, Lyda, carendo,</l>
             
               <l n="8.99.2"> Ipsi nam sine te sum mihi, Lyda, gravis,</l>
             
               <l n="8.99.3">Et caris, qui me visunt, stipatus amicis</l>
             
               <l n="8.99.4"> Desertus videor, solus et esse mihi,</l>
             
               <l n="8.99.5">Nec, mihi cum solus secreta in sede relinquor,</l>
             
               <l n="8.99.6"> Aoniis possum corda levare modis,</l>
             
               <l n="8.99.7">Non mi grandiloqui divinum carmen Homeri,</l>
             
               <l n="8.99.8"> Romanae scriptor non sapit Iliadis.</l>
             
               <l n="8.99.9">Una juvas praesens animum: te denique visa,</l>
             
               <l n="8.99.10"> Laeta oritur multa luce serena dies,</l>
             
               <l n="8.99.11">Mens viget, effundo carmen, de vertice Pindi</l>
             
               <l n="8.99.12"> Venerit ut subito si mea Calliope.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>100. Ad Lydam moestam.</head>
               <l n="8.100.1">Quid telo miserum pectus tibi figit acuto?</l>
             
               <l n="8.100.2"> Quid ciet invitas ex oculis lacrymas?</l>
             
               <l n="8.100.3">Quidquid id est, exprome, tuoque affare sodali,</l>
             
               <l n="8.100.4"> Cujus amor, cujus nota fides animi,</l>
             
               <l n="8.100.5">Ante omnes laeta qui te laetatur et ipse,</l>
             
               <l n="8.100.6"> Te moesta ante omnes moeret et ipse alios.</l>
             
               <l n="8.100.7">Prome tuis altam quae insedit cura medullis,</l>
             
               <l n="8.100.8"> Quae te dente malo conficit assidue.</l>
             
               <l n="8.100.9">Re, verbo, quavis, aegram fortasse juvabo,</l>
             
               <l n="8.100.10"> Atque feram parvi quidlibet auxillii.</l>
             
               <l n="8.100.11">Hoc certe, jungam lacrymas, partemque dolebo</l>
             
               <l n="8.100.12"> Ipse meam; partes diditus in geminas,</l>
             
               <l n="8.100.13">Qui te, Lyda, unam lacerat noctesque diesque,</l>
             
               <l n="8.100.14"> Jam, spero, fiet mitior iste dolor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>101. Ad Lydam, quantae curae sibi sit.</head>
               <l n="8.101.1">Lyda, doles, doleo; laetaris, Lyda, vicissim</l>
             
               <l n="8.101.2"> Laetor ego: variat sors mea sorte tua.</l>
             
               <l n="8.101.3">Esse mihi curae qui te mirabitur ergo,</l>
             
               <l n="8.101.4"> Miretur curae me simul esse mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>102. Ad Lydam; ejus fratrem convaluisse gaudet.</head>
               <l n="8.102.1">Quod tibi convaluit frater tuus, optima Lyda,</l>
             
               <l n="8.102.2"> Mi penitos hilarant gaudia laeta sinus.</l>
             
               <l n="8.102.3">Adversae quidquid sortis; sortisve secundae</l>
             
               <l n="8.102.4"> Tu fers, id pariter tecum ego nempe fero.</l>
             
               <l n="8.102.5">Nec mihi tam doleo (crede hoc) nec tam mihi laetor,</l>
             
               <l n="8.102.6"> Quam doleo, laetor quam, mea Lyda, tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>103. Ad Lydam, de Quinto, sua carmina ostendere nolente.</head>
               <l n="8.103.1">Lyda, rogas Quintum, quae scripsit carmina, promat;</l>
             
               <l n="8.103.2"> Durus adhuc blandas respuit ille preces.</l>
             
               <l n="8.103.3">Dispeream at (vates vatum praecordia novi,</l>
             
               <l n="8.103.4"> Quaeque solent tacito condere vota sinu),</l>
             
               <l n="8.103.5">Dispeream, si non metuit, ne fessa rogando</l>
             
               <l n="8.103.6"> Haud ultro, prae te quod cupit ipse, roges.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>104. Ad Lydam. Jocus de Aulo omnibus antelato.</head>
               <l n="8.104.1">Unum, Lyda, foves Aulum, nos despicis: eheu!</l>
             
               <l n="8.104.2"> Unus, neglectis omnibus, ille placet.</l>
             
               <l n="8.104.3">Id meruit, credo, quod multis abfuit annis,</l>
             
               <l n="8.104.4"> Quaque videt nos hic dum tua luce domus.</l>
             
               <l n="8.104.5">Anne jubes, quondam ut parili dignemur amore,</l>
             
               <l n="8.104.6"> Nos quoque ab his aliquo sedibus ire procul?</l>
             
               <l n="8.104.7">Te mihi ut acquiram, num te mihi, Lyda, carendum est?</l>
             
               <l n="8.104.8"> Triste bonae hoc pretium ponis amicitiae?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>105. De Lyda, ejusque sodalibus.</head>
               <l n="8.105.1">Tu, mea Lyda, tuos decoras, decorantque sodales</l>
             
               <l n="8.105.2"> (Cur taceam quod fit?) te, mea Lyda, tui.</l>
             
               <l n="8.105.3">Laudamur placuisse bonae, laudaris et ipsa,</l>
             
               <l n="8.105.4"> Diceris et passim digna placere bonis.</l>
             
               <l n="8.105.5">Perge decus nobis hoc addere, perge vicissim,</l>
             
               <l n="8.105.6"> Multis cara bonis, hoc decus accipere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>106. Ad Lydam.</head>
               <l n="8.106.1">Grata Metastasius Pollae, tibi carmina Dantes</l>
             
               <l n="8.106.2"> Grata canit, vates et placet ante alios.</l>
             
               <l n="8.106.3">Acri tu Pollam ingenio tam vincis, opinor,</l>
             
               <l n="8.106.4"> Quam Dantes vincit, Lyda, Metastasium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>107. Ad Lydam, res adversas aequo animo ferentem.</head>
               <l n="8.107.1">Res tibi ego cupio cursu, Lyda, ire secundo,</l>
             
               <l n="8.107.2"> Et laetos pura luce nitere dies.</l>
             
               <l n="8.107.3">Id mores meruere tui, candor tuus iste,</l>
             
               <l n="8.107.4"> Et forma et quo nil suavius, ingenium,</l>
             
               <l n="8.107.5">Adversas at res dura pulsata procella</l>
             
               <l n="8.107.6"> Usque adeo forti pectore cum pateris,</l>
             
               <l n="8.107.7">Res prope jam nolo cursu, Lyda, ire secundo,</l>
             
               <l n="8.107.8"> Laudis ne desit pars tibi magna tuae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>108. Ad Lydam.</head>
               <l n="8.108.1">Multum equidem fateor tibi me debere, sodalem</l>
             
               <l n="8.108.2"> Quod crebro gaudes visere, Lyda, tuum.</l>
             
               <l n="8.108.3">Multum itidem, quod me te propter saepe sodales</l>
             
               <l n="8.108.4"> Certatim gaudent visere, Lyda, tui.</l>
             
               <l n="8.108.5">Par tibi debetur prope gratia, sive ego tecum,</l>
             
               <l n="8.108.6"> Sive ego te propter tempora laetus ago.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>109. Ad Lydam.</head>
               <l n="8.109.1">Musam saepe meam soleo te dicere, Lyda;</l>
             
               <l n="8.109.2"> Unius ad nutus haec mea vena fluit.</l>
             
               <l n="8.109.3">Testes, qui cupiunt si quid sibi carminis a me,</l>
             
               <l n="8.109.4"> Non me, sed potius te, mea Lyda, rogant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>110. Ad Benedictum Stayum. Hortatur, ut Lydam cantet.</head>
               <l n="8.110.1">Lyda rogat carmen; causas tu nectis inanes,</l>
             
               <l n="8.110.2"> Et trahis ingratas, dulcis amice, moras?</l>
             
               <l n="8.110.3">Digna tuo Lyda est celebrari carmine, dignus</l>
             
               <l n="8.110.4"> Tu, Stay, es, Lydam carmine qui celebres.</l>
             
               <l n="8.110.5">Ambobus veniet par gloria, desinet ambo</l>
             
               <l n="8.110.6"> Nulla et felices dicere posteritas:</l>
             
               <l n="8.110.7">Illa, tuo ingenio dotes quod praebuit aequas,</l>
             
               <l n="8.110.8"> aequum tu illius dotibus ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>111. Ad Lydam.</head>
               <l n="8.111.1">In te foemineum laudo nihil, inclyta, magnos</l>
             
               <l n="8.111.2"> Inter censeri, foemina, digna viros.</l>
             
               <l n="8.111.3">Ingenii robur, doctrinae mira supellex,</l>
             
               <l n="8.111.4"> Pura luce nitens purius eloquium;</l>
             
               <l n="8.111.5">Usque sibi constans, nec vento elata secundo,</l>
             
               <l n="8.111.6"> Fracta nec adverso turbine mens animi.</l>
             
               <l n="8.111.7">Haec tibi me adjiciunt, haec cogunt magna lepores,</l>
             
               <l n="8.111.8"> Lyda, tuos, dulcem vocis et illecebram,</l>
             
               <l n="8.111.9">Gressumque, formamque oris, vultusque decoros,</l>
             
               <l n="8.111.10"> Quidquid et est laudis, spernere, foemineae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>112. De Lyda valente ob adventum filii.</head>
               <l n="8.112.1">Parcite jam docti succis herbisque medentes,</l>
             
               <l n="8.112.2"> Lyda valet, vestram nec sibi poscit opem.</l>
             
               <l n="8.112.3">Natus ubi rediit sospes, quicumque parenti</l>
             
               <l n="8.112.4"> Morbus erat, ventos fugit in aerios.</l>
             
               <l n="8.112.5">Nulla ego, quae Chiron monstravit, quaeque Machaon,</l>
             
               <l n="8.112.6"> Praetulerim dulci pharmaca laetitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>113. Ad Lydam matrem. De Petro filio.</head>
               <l n="8.113.1">Petrum, Lyda parens, quod mens tibi cogitat usque,</l>
             
               <l n="8.113.2"> Petrum quod prope jam singula verba sonant,</l>
             
               <l n="8.113.3">Quod Petrum totae referunt, credo, tibi noctes,</l>
             
               <l n="8.113.4"> Plurima et in faciem somnia visa suam,</l>
             
               <l n="8.113.5">Miratur quicumque tuum modo novit amorem,</l>
             
               <l n="8.113.6"> Egregii at dotes nescit adhuc juvenis.</l>
             
               <l n="8.113.7">Qui scit enim, non quod tanto dignetur amore,</l>
             
               <l n="8.113.8"> Sed quod sit tanto dignus amore, stupet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>114. Ad Lydam matrem Petro Neapolim eunte.</head>
               <l n="8.114.1">Petrus abit: quid tu, mater, cui novimus, illum</l>
             
               <l n="8.114.2"> Plusquam partem animae demere dimidiam?</l>
             
               <l n="8.114.3">Discidium fers triste, sinu latet abditus alto</l>
             
               <l n="8.114.4"> Maeror, naturae fraena regit ratio.</l>
             
               <l n="8.114.5">Macte: lecta diu sapientum scripta virorum</l>
             
               <l n="8.114.6"> Non mulier molli pectore dedecoras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>115. Ad Lydam, de itinere Petri filii.</head>
               <l n="8.115.1">Petrus abit longe, sed enim ducente Minerva,</l>
             
               <l n="8.115.2"> Quam teneris coluit parvus ab unguiculis.</l>
             
               <l n="8.115.3">Parce metu, bona Lyda, nefas timuisse periclum,</l>
             
               <l n="8.115.4"> Se se ubi dat sapiens diva potensque ducem,</l>
             
               <l n="8.115.5">Cultores vita quam pulchre servet in omni,</l>
             
               <l n="8.115.6"> Tu potes exemplo prima docere tuo.</l>
             
               <l n="8.115.7">Parce metu: tibi quae semper favet, haud tibi natum</l>
             
               <l n="8.115.8"> Quo se cumque ferat, deferet illa tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>116. Ad Lydam matrem, de itinere Petri suavissimi, atque optimi filii sollicitam.</head>
               <l n="8.116.1">Ceu bona Penelope doluit, quum Pallas amica</l>
             
               <l n="8.116.2"> Abduxit patrio limine Telemachum,</l>
             
               <l n="8.116.3">Sic tu, Lyda, doles, heu, nunc, dum lux tua, dulcis</l>
             
               <l n="8.116.4"> Natus abit pulchrae ad moenia Parthenopes.</l>
             
               <l n="8.116.5">Parce tamen curis: prolem quae duxit Ulyssis,</l>
             
               <l n="8.116.6"> Illum etiam ducet, quo parat ire, dea.</l>
             
               <l n="8.116.7">Illum etiam reducem, parta sibi laude, videbis,</l>
             
               <l n="8.116.8"> Telemachum vidit ceu bona Penelope.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>117. Ad Petrum filium Neapolim euntem patrui visendi causa.</head>
               <l n="8.117.1">Visere quod patruum tam gestis, Petre, paterni</l>
             
               <l n="8.117.2"> Cara tibi haud dubitans linquere tecta Laris,</l>
             
               <l n="8.117.3">Non miror: dignus visi est, gaudebis, ut illum</l>
             
               <l n="8.117.4"> Ornatum eximiis dotibus adspicies.</l>
             
               <l n="8.117.5">Te quoque gaudebit conspecto haud parcius ille,</l>
             
               <l n="8.117.6"> Atque suae agnoscet spem columenque domus.</l>
             
               <l n="8.117.7">Quid pater interea? Quid mater cara? Sodales</l>
             
               <l n="8.117.8"> Quid, te qui toto pectore diligimus?</l>
             
               <l n="8.117.9">Heu! Desiderium tamen aequa mente feremus,</l>
             
               <l n="8.117.10"> Noster ne minuat gaudia vestra dolor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>118. Ad Petrum iter parantem. De Lyda matre.</head>
               <l n="8.118.1">Comparat apta viae mater tibi, Petre, tuumque</l>
             
               <l n="8.118.2"> Multa gemens moesto corde volutat iter;</l>
             
               <l n="8.118.3">Parvum iter, at matri toto prope longius aevo,</l>
             
               <l n="8.118.4"> Cujus amor mensem saecula multa putat.</l>
             
               <l n="8.118.5">Nec metus est ullus, ne te tamen illa moretur,</l>
             
               <l n="8.118.6"> Mire amat illa quidem, sed sapienter amat.</l>
             
               <l n="8.118.7">Quid sibi jucundum non quaerit; quae tibi prosint,</l>
             
               <l n="8.118.8"> Qualiacumque, satis dulcia quaeque putat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>119. Ad Lydam matrem, de filio Petro Neapolim advecto.</head>
               <l n="8.119.1">Parthenopen tenuit Petrus tibi, Lyda (poetae</l>
             
               <l n="8.119.2"> Praesens haec vero Delius ore canit).</l>
             
               <l n="8.119.3">Parthenopen tenuit sospes, laetum obvius ulnis</l>
             
               <l n="8.119.4"> Excepit passis jam patruus juvenem.</l>
             
               <l n="8.119.5">Vis et, quae dicant, narrem tibi? Plurima de te</l>
             
               <l n="8.119.6"> Dicunt, et, quid agas, hic rogat, ille refert.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>120. Ad Varum. De Lyda curru vecta.</head>
               <l n="8.120.1">Non gratis curru vehitur bona Lyda, vehendi</l>
             
               <l n="8.120.2"> Sed magnum pendit, Vare, tibi pretium;</l>
             
               <l n="8.120.3">Cogitur insulse nam te perferre loquentem,</l>
             
               <l n="8.120.4"> Parva et amit longo commoda supplicio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>121. Ad eumdem. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.121.1">Immensus labor est te, Vare, audire loquentem</l>
             
               <l n="8.121.2"> Nil non insulsum, futile, frigidulum.</l>
             
               <l n="8.121.3">Immensus labor est eadem te audire loquentem,</l>
             
               <l n="8.121.4"> Dicta semel quae sunt cum decies iteras.</l>
             
               <l n="8.121.5">Hinc, tecum quoties curru vectatur eodem</l>
             
               <l n="8.121.6"> Lyda, istud quoties alloquium et patitur,</l>
             
               <l n="8.121.7">aerumna, haud miror, tali quod fracta, reverti</l>
             
               <l n="8.121.8"> Huc solet exangui corpore pallidula.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>122. De Lyda et Tulla aeque cultis non aequa laude.</head>
               <l n="8.122.1">Et Lydam et Tullam multi visuntque coluntque,</l>
             
               <l n="8.122.2"> Nec Lydae Tullam do tamen esse parem.</l>
             
               <l n="8.122.3">Cultores debet fortunae Tulla faventi,</l>
             
               <l n="8.122.4"> Cultores debet, pol, mea Lyda sibi.</l>
             
               <l n="8.122.5">Parta sibi haec virtute sua; virtute parentum</l>
             
               <l n="8.122.6"> Illa sibi, atque opibus tradita regna tenet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>123. Ad Lydam, de Tucca nequaquam ad loquendum excitando.</head>
               <l n="8.123.1">Tucca silet. Quid agis? Tacitum ne, Lyda, lacesse,</l>
             
               <l n="8.123.2"> Desinet haud unquam, si semel incipiet;</l>
             
               <l n="8.123.3">Omnigenas promet nugas, gerrasque, necesse</l>
             
               <l n="8.123.4"> Longam erit audiri de nihilo historiam;</l>
             
               <l n="8.123.5">Atque illi, cum nos plectet, mala multa precari,</l>
             
               <l n="8.123.6"> Nec modice irasci fors, mea Lyda, tibi.</l>
             
               <l n="8.123.7">Non modice irasci, quod, dum male consulis uni,</l>
             
               <l n="8.123.8"> Quot sumus hic, omnes perdere non dubitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>124. Ad Lydam. De Phyllide.</head>
               <l n="8.124.1">Lyda, rogas, quae visa mihi sit candida Phyllis,</l>
             
               <l n="8.124.2"> Phyllis Romulei rara puella soli.</l>
             
               <l n="8.124.3">Difficile est omnes laudare, aut dicere dotes,</l>
             
               <l n="8.124.4"> Singula quam deceant, quae facit et loquitur,</l>
             
               <l n="8.124.5">Quam proba sit, quam culta. Brevi tamen omnia dicam:</l>
             
               <l n="8.124.6"> Visa mihi Phyllis, Lyda, tui est similis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>125. Ad Lydam. De laude, quae aliis foeminis a poeta tribuitur.</head>
               <l n="8.125.1">Si qua mihi magna est, praeter te, foemina, Lyda,</l>
             
               <l n="8.125.2"> Magna est, quod similis creditur esse tui.</l>
             
               <l n="8.125.3">In te quae virtus placet integra, parte pusilla</l>
             
               <l n="8.125.4"> In multis aliis mi placet illa sui.</l>
             
               <l n="8.125.5">Quare illis tribuo quam laudem, Lyda, tuae tu</l>
             
               <l n="8.125.6"> Hanc etiam poteris laudis habere loco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>126. Ad Lydam, curnam exquirat, quam valeat?</head>
               <l n="8.126.1">Quod rogo, quam valeas, adiens tua limina mane,</l>
             
               <l n="8.126.2"> Id mihi ego ut prosim, non tibi, Lyda, rogo.</l>
             
               <l n="8.126.3">Nil fero opis; nam si valeas minus, aut bene si res</l>
             
               <l n="8.126.4"> Se se habeant, cura liberor ipse gravi;</l>
             
               <l n="8.126.5">Nec cogor pendere animi, nec distrahor inter</l>
             
               <l n="8.126.6"> Toto sollicitus spemque, metumque die.</l>
             
               <l n="8.126.7">Quare mi grates jam desine reddere: de te</l>
             
               <l n="8.126.8"> Quid bene promereor commodus ipse mihi?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>127. Ad Hermogenem, de Lyda muliebribus ineptiis experte.</head>
               <l n="8.127.1">Foeminei generis mores affingis ineptos</l>
             
               <l n="8.127.2"> Cum Lydae, pol, tam falleris, Hermogene,</l>
             
               <l n="8.127.3">Quam tibi si adscribas mores, laudare virorum,</l>
             
               <l n="8.127.4"> Si laudes optes, quas decet in genere.</l>
             
               <l n="8.127.5">Ipse marem ut repis sexum infra: sic (mihi crede)</l>
             
               <l n="8.127.6"> Longe foemineum Lyda supervehitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>128. Ad Postumum, de Lyda et Rufa.</head>
               <l n="8.128.1">Esse tibi mavult, aliis quam docta videri</l>
             
               <l n="8.128.2"> Lyda et quae nescit singula saepe rogat.</l>
             
               <l n="8.128.3">Rufa unquam nullam, nequid nescire putetur,</l>
             
               <l n="8.128.4"> Doctorum lucem quaerit ab ingenio.</l>
             
               <l n="8.128.5">Ergo illi crescit doctrinae mira supellex;</l>
             
               <l n="8.128.6"> Doctrina haec omni, Postume, cassa manet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>129. Ad Lydam, de historia
              <note place="foot" n="17">Credamne, heic agere poetam de opere equitis Alexandri
                Verri, quod inscribitur "Le Avventure di Saffo Poetessa di Mitilene"?
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Sapphonis.</head>
               <l n="8.129.1">Lesbidos historiam legi, mea Lyda, magistram</l>
             
               <l n="8.129.2"> Hanc certe vitae nec reor historiam.</l>
             
               <l n="8.129.3">Idalio nimium tribuit nam robur amori,</l>
             
               <l n="8.129.4"> Id nemo ut possit vincere terrigenum.</l>
             
               <l n="8.129.5">Haec pueri, haec teneri praetexent scripta puellae,</l>
             
               <l n="8.129.6"> Ne sit flagitii quis reus ipse sui.</l>
             
               <l n="8.129.7">Quidquid agent nequam, ne turpia facta pudori</l>
             
               <l n="8.129.8"> Sint cuiquam, Idalii crimen amoris erit.</l>
             
               <l n="8.129.9">Quare hanc, innocuos quae nata est laedere mores,</l>
             
               <l n="8.129.10"> Vitet, clamo equidem, qui sapit, historiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>130. Ad Lydam, ea quae legit, mira perspicuitate ac lepore enarrantem.</head>
               <l n="8.130.1">Quidquid, Lyda, legis, sic narras ore diserto,</l>
             
               <l n="8.130.2"> Ipse tuo scriptor cedat ut eloquio.</l>
             
               <l n="8.130.3">Omnia nam mira perfundis luce, lepore</l>
             
               <l n="8.130.4"> Et miro sensus inseris in penitos.</l>
             
               <l n="8.130.5">Felix, enarras quem tu, liber! Optimus ille</l>
             
               <l n="8.130.6"> Continuo et dulci est dulcior ambrosia.</l>
             
               <l n="8.130.7">Sic utinam enarres, quae de te carmina condo,</l>
             
               <l n="8.130.8"> Nomen ero in magnis vatibus eximium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>131. Ad Janum, dicentem, Lydam esse multiloquam.</head>
               <l n="8.131.1">Lydam, Jane, tuam verbosam dicere noli;</l>
             
               <l n="8.131.2"> Multa licet dicat, nil tamen est brevius.</l>
             
               <l n="8.131.3">Nil non cordate, sapienter, suaviter effert,</l>
             
               <l n="8.131.4"> Quidquid ait, prodest et juvat eximie.</l>
             
               <l n="8.131.5">Ergo alias fari parco sermone jubeto;</l>
             
               <l n="8.131.6"> Hanc fandi parcam, si sapies, esse veta.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>132. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.132.1">Multiloquam tu, Jane, unus; nos dicimus omnes</l>
             
               <l n="8.132.2"> Lydam, dixit ubi plurima, pauciloquam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>133. Aliud. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.133.1">Jane, modum fanti cur vis imponere Lydae?</l>
             
               <l n="8.133.2"> Digna est, quae fandi nesciat una modum.</l>
             
               <l n="8.133.3">Tam docte loquitur, tam belle ac suaviter, esse</l>
             
               <l n="8.133.4"> Prorsum ut, quod loquitur, non queat immodicum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>134. Ad Lydam. De Cinna.</head>
               <l n="8.134.1">Miraris lustris octo jam, Cinna, peractis,</l>
             
               <l n="8.134.2"> Quod Bacchi fatuis nolit adesse choris.</l>
             
               <l n="8.134.3">Miror ego, lustris octo jam, Lyda, peractis,</l>
             
               <l n="8.134.4"> Si Bacchi fatuis possit adesse choris,</l>
             
               <l n="8.134.5">Inter si pueros et prima aetate puellas</l>
             
               <l n="8.134.6"> Vir nondum firma ludere mente queat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>135. Ad Lydam, de Cinna choreas et Bacchanalia vitante.</head>
               <l n="8.135.1">Miraris, sanctis addictus Cinna Camoenis</l>
             
               <l n="8.135.2"> Quod fatuos gaudet spernere, Lyda, choros,</l>
             
               <l n="8.135.3">Orgia bacchantis quod vitat foeda popelli,</l>
             
               <l n="8.135.4"> In tacita mavult solus et esse domo.</l>
             
               <l n="8.135.5">Id te mirari, mirum est mihi, Lyda. Teneri</l>
             
               <l n="8.135.6"> Illa non stultus quis pote stultitia?</l>
             
               <l n="8.135.7">Quis pote (tantillum sapiat modo corde) videre</l>
             
               <l n="8.135.8"> aequa mente urbem tam male desipere?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>136. Ad Cinnam, de Lyda rogante, cur abstineat choreis?</head>
               <l n="8.136.1">Esse levem quod, Cinna, tuo te in carmine sensit</l>
             
               <l n="8.136.2"> Lyda, leves rogitat cur fugias choreas?</l>
             
               <l n="8.136.3">Istud, credo equidem, vatem non illa rogaret,</l>
             
               <l n="8.136.4"> Thebanam scripsit qui gravis Antigonam,</l>
             
               <l n="8.136.5">Acer qui tragicum spirat, qui mente severa est,</l>
             
               <l n="8.136.6"> Quid ni se nugis omnibus abstineat?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>137. Ad Lydam, cur pingi nolit.</head>
               <l n="8.137.1">Lyda, senex pingi nolo: quid displicet, uno,</l>
             
               <l n="8.137.2"> Quidquid id est, cerni sat reor esse modo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>138. Aliud.</head>
               <l n="8.138.1">Lyda, senex pingi nolo, doliturus, imago</l>
             
               <l n="8.138.2"> Seu mihi dissimilis, seu fuerit similis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>139. Aliud.</head>
               <l n="8.139.1">Lyda, senex facie nunc dicor foedus in una;</l>
             
               <l n="8.139.2"> Vis pingar, foedus dicar ut in gemina?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>140. Ad Lydam, quam ipse imaginem relinquere velit.</head>
               <l n="8.140.1">Hanc nolo pingi faciem, perit illa senescens,</l>
             
               <l n="8.140.2"> Quin periit: mentem pingere conor ego,</l>
             
               <l n="8.140.3">Ipse meam sic, ut possit conspecta placere,</l>
             
               <l n="8.140.4"> Inque meis longum vivere carminibus;</l>
             
               <l n="8.140.5">Carminibus, de te quae scribo et scribere pergam,</l>
             
               <l n="8.140.6"> Ingenio donec vis erit ulla meo;</l>
             
               <l n="8.140.7">Quae quum, Lyda, leges, vere, apte, rite, decenter</l>
             
               <l n="8.140.8"> Te pictam, pictum me simul invenies,</l>
             
               <l n="8.140.9">Forsitan et dices museo capta lepore:</l>
             
               <l n="8.140.10"> Huic mens non pulchro in corpore pulchra fuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>141. De Varo et Gellia, altero muliebri, altera virili forma.</head>
               <l n="8.141.1">Si quali Varus, quali sit Gellia forma,</l>
             
               <l n="8.141.2"> Lyda, roges, dicam: prorsus uterque mala;</l>
             
               <l n="8.141.3">Gellia namque viro est similis, Varusque puellae,</l>
             
               <l n="8.141.4"> Amborum sexus discrepat a facie.</l>
             
               <l n="8.141.5">Quos possim pulchros tum denique dicere, possit</l>
             
               <l n="8.141.6"> Si Varus mulier, Gellia vir fieri.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>142. Ad Postumum, de Lydae probitate in facie conspicua.</head>
               <l n="8.142.1">Lyda, rogas, quanam sit, Postume, praedita forma?</l>
             
               <l n="8.142.2"> Pulchra oculis, menti est pulchrior illa meae,</l>
             
               <l n="8.142.3">Qua visa, haud tantum possis dixisse venustam,</l>
             
               <l n="8.142.4"> Scire sed et sanctis moribus esse probam.</l>
             
               <l n="8.142.5">Credo, si faciem sibi virtus fingeret ipsa,</l>
             
               <l n="8.142.6"> Hanc faciem virtus fingeret ipsa sibi,</l>
             
               <l n="8.142.7">Qualis et est intra, cum se se ostenderet extra,</l>
             
               <l n="8.142.8"> Ad se omnes mira duceret illecebra.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>143. De Lyda, omnibus Romanis foeminis antelata.</head>
               <l n="8.143.1">"Nulla est Romulea par Lydae foemina in urbe",</l>
             
               <l n="8.143.2"> Non magnum est, suevit dicere quod Lycidas.</l>
             
               <l n="8.143.3">Hoc magnum est, quotquot Lydam novere, fatentur,</l>
             
               <l n="8.143.4"> Omnes id vere dicere quod Lycidam.</l>
             
               <l n="8.143.5">Magnum hoc, Lyda suam quod laudem respuit una,</l>
             
               <l n="8.143.6"> Jurat et id falso dicere, quod Lycidam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>144. De suo in Lydam, atque in Lagoidem officio.</head>
               <l n="8.144.1">Lyda, ut te visam, visamque Lagoida flavam,</l>
             
               <l n="8.144.2"> Nimirum justo ducor ab officio,</l>
             
               <l n="8.144.3">Officium at visens illam vix assequor ac te</l>
             
               <l n="8.144.4"> Visens officium saepe supergredior.</l>
             
               <l n="8.144.5">Sic utramque colens, metuo cessator et illi</l>
             
               <l n="8.144.6"> Et tibi ne videar strenuus esse nimis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>145. Ad Lydam laudatam ex animi sententia.</head>
               <l n="8.145.1">Quae mihi, Lyda, placent in te, sint digna placere,</l>
             
               <l n="8.145.2"> An contra et fallar judicio, dubito.</l>
             
               <l n="8.145.3">Sed mire tua facta mihi et tua dicta placere</l>
             
               <l n="8.145.4"> Id scio et ipse mihi conscius experior.</l>
             
               <l n="8.145.5">Quare ubi te laudo, non vere ut plurima, nil mi</l>
             
               <l n="8.145.6"> Non vero certe dicitur ex animo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>146. Ad Lydam, quod incompta esset refugientem.</head>
               <l n="8.146.1">Quid? Me incompta fugis? Scis miris dotibus aucta</l>
             
               <l n="8.146.2"> Te mihi, non comptus, Lyda, placere tuos.</l>
             
               <l n="8.146.3">Tam bona, tam sapiens, tam suavis, tamque venusta,</l>
             
               <l n="8.146.4"> Quamvis Gorgonea grata futura coma es.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>147. Ad Lydam. De Marci Tullii lectione.</head>
               <l n="8.147.1">Miraris, vitae requies, curaeque levamen</l>
             
               <l n="8.147.2"> Est mihi quod libris Tullius aureolis.</l>
             
               <l n="8.147.3">Miraris, totum quod me sibi vindicat, esse,</l>
             
               <l n="8.147.4"> Lyda, mei prorsum cogit et immemorem,</l>
             
               <l n="8.147.5">Et vultum incendit toties, mutatque legenti,</l>
             
               <l n="8.147.6"> Et velut injecta mi ciet ossa face.</l>
             
               <l n="8.147.7">Miror ego, si quis tam segni est pectore, Lyda,</l>
             
               <l n="8.147.8"> Gustata ut lentus torpeat ambrosia,</l>
             
               <l n="8.147.9">In medio si quis nunquam non frigidus igni,</l>
             
               <l n="8.147.10"> Si flammis glaciem servat in indomitis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>148. Ad Lydam, de muliebri litteratura.</head>
               <l n="8.148.1">Quae rudis, ingenuas nec mentem culta per artes</l>
             
               <l n="8.148.2"> Infroenat miseros et regit usque viros,</l>
             
               <l n="8.148.3">Quid faciat, rite incipiat si multa doceri</l>
             
               <l n="8.148.4"> Foemina et omnigenas discere litterulas?</l>
             
               <l n="8.148.5">Parce, precor, quod cum paucis tibi contigit, omni</l>
             
               <l n="8.148.6"> Velle tuo generi, Lyda, parare decus.</l>
             
               <l n="8.148.7">Servitii satis est, duras ne intende catenas,</l>
             
               <l n="8.148.8"> Parce, jugum grave fit si magis, occidimus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>149. Ad Lydam interdum moestam.</head>
               <l n="8.149.1">Nec coelum placeat semper mihi Lyda serenum,</l>
             
               <l n="8.149.2"> Ullo nec jugis risus in ore placet.</l>
             
               <l n="8.149.3">Tu grata es, moestae cui frons est saepe severa,</l>
             
               <l n="8.149.4"> Non, quae Polla ipsis ridet in exequiis.</l>
             
               <l n="8.149.5">Pro re cuncta probo: variet quum vita tenorem,</l>
             
               <l n="8.149.6"> Idem hominem in vultu displicet
              <note place="foot" n="18">displicet] nolo sit <emph>Radelja </emph>
                  </note>
             usque tenor. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>150. Ad Lydam, quaerentem ex garrulo, cur taceat.</head>
               <l n="8.150.1">Garrulus obticuit; tacitum ne, Lyda, lacessas,</l>
             
               <l n="8.150.2"> Neu requiem hanc nostris auribus invideas.</l>
             
               <l n="8.150.3">Argutae cantus pronum est movisse cicadae,</l>
             
               <l n="8.150.4"> At simul ut moris
              <note place="foot" n="19">moris pro moveris <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            , sistere difficile.</l>
             
               <l n="8.150.5">Lyda, mane (moneo): cladem cave, ni facis, eheu,</l>
             
               <l n="8.150.6"> Verborum torrens profluet indomitus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>151. Ad Lydam, rogantem, Tullamne, an Pollam visere mallet.</head>
               <l n="8.151.1">Pollam, Lyda, rogas, an Tullam visere malim;</l>
             
               <l n="8.151.2"> Duc, quo vis, quoquo duxeris, ire juvat.</l>
             
               <l n="8.151.3">Neutra placet sine te, tecum placet utraque: sola es,</l>
             
               <l n="8.151.4"> Cumque aliis, aliis et sine, grata mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>152. Ad Lydam, de ejus valetudine.</head>
               <l n="8.152.1">Dicto ignosce, tuos timeo tibi saepe timores;</l>
             
               <l n="8.152.2"> Deme hos, pars morbi maxima dempta tui est.</l>
             
               <l n="8.152.3">Qui demi possint, quaeris? Mea Lyda, timere</l>
             
               <l n="8.152.4"> Ipso illos morbo, si magis incipies.</l>
             
               <l n="8.152.5">Si qua potes, facito mens fidat laeta; valebis</l>
             
               <l n="8.152.6"> Affusa veluti protinus ambrosia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>153. Ad Lydam, de ingenio muliebri.</head>
               <l n="8.153.1">Quisquis foemineum spernit genus et putat esse,</l>
             
               <l n="8.153.2"> Corpore ut est, molli futile sic animo,</l>
             
               <l n="8.153.3">Vel semel audierit si te, mea Lyda, loquentem,</l>
             
               <l n="8.153.4"> Clamabit: Fallor, quam vivet ingenio!</l>
             
               <l n="8.153.5">Quam miranda viros haec vincit foemina! Quanto</l>
             
               <l n="8.153.6"> Expendit rerum singula judicio!</l>
             
               <l n="8.153.7">Quam cupide rerum vestigat mente sagaci,</l>
             
               <l n="8.153.8"> Inventum et caecis protrahit e latebris!</l>
             
               <l n="8.153.9">Quas sibi congessit, quas, cum res poscere visa est,</l>
             
               <l n="8.153.10"> Expromit docto e pectore divitias!</l>
             
               <l n="8.153.11">Digna coli, digna et quam propter dicere nemo</l>
             
               <l n="8.153.12"> Audeat, esse genus futile foemineum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>154. Ad Lydam insomnem.</head>
               <l n="8.154.1">Increpui Somnum iratus: Saeve, improbe Somne,</l>
             
               <l n="8.154.2"> Lydam angi tota nocte dieque sines?</l>
             
               <l n="8.154.3">Maerori finem pones nec perditus ullum?</l>
             
               <l n="8.154.4"> Nec terges tristes ex oculis lacrymas?</l>
             
               <l n="8.154.5">Haec ego; cui Somnus: Dic Lydae, qui mihi limen</l>
             
               <l n="8.154.6"> Praecludunt, trepidos ne vocet ipsa metus,</l>
             
               <l n="8.154.7">Laetitiam vocet auxilio; curas fuget omnes,</l>
             
               <l n="8.154.8"> Atque mihi laxas pandat ut illa fores.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>155. De Lyda. Ad Somnum.</head>
               <l n="8.155.1">Somne veni, ambrosia vigilem perfunde liquenti,</l>
             
               <l n="8.155.2"> Et caput et penitos sparge sopore sinus.</l>
             
               <l n="8.155.3">Somne veni, Lydam serva, servaque sodales,</l>
             
               <l n="8.155.4"> Illa quibus caris carior est oculis.</l>
             
               <l n="8.155.5">Thura tibi grati certatim et liba feremus,</l>
             
               <l n="8.155.6"> Sertaque purpureis nexa papaveribus.</l>
             
               <l n="8.155.7">Certatim laetas voces tollemus ad astra,</l>
             
               <l n="8.155.8"> Dicemusque: Tuo munere, Lyda, valet,</l>
             
               <l n="8.155.9">Munere, Somne, tuo, queis cara est Lyda, valemus;</l>
             
               <l n="8.155.10"> Parta uni haud unam sospitat alma quies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>156. Ad Lydam post longum iter vigentem.</head>
               <l n="8.156.1">Lyda, tuas noli vires contemnere: longam</l>
             
               <l n="8.156.2"> Passa viam, solis spicula et indomiti,</l>
             
               <l n="8.156.3">Ecce viges, durum nec sentis fessa laborem,</l>
             
               <l n="8.156.4"> Corpore sis quamvis pol tenui et gracili.</l>
             
               <l n="8.156.5">Non vigor et nervi nimirum, vasta sed istud</l>
             
               <l n="8.156.6"> Corpus membrorum pondera deficiunt.</l>
             
               <l n="8.156.7">Queis careas oro semper, Thaumantias Iris</l>
             
               <l n="8.156.8"> Ut caret, illa levi quae rapitur Zephyro,</l>
             
               <l n="8.156.9">Atque agiles artus coeli per inania librans</l>
             
               <l n="8.156.10"> Indefessa omnes itque reditque vias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>157. Ad Lydam, de ejus patrono mercedem recusante.</head>
               <l n="8.157.1">Qui te defendit, mercedem noluit ullam</l>
             
               <l n="8.157.2"> Accipere, id mirum tu, mea Lyda, putas.</l>
             
               <l n="8.157.3">Non ego: mi merces magna et praeclara videtur</l>
             
               <l n="8.157.4"> Te talem officio quod sibi demeruit.</l>
             
               <l n="8.157.5">Re tibi servata, quod tota est carus in urbe,</l>
             
               <l n="8.157.6"> Fertur et ingenio magnus et eloquio;</l>
             
               <l n="8.157.7">Tanta haec cui marces contingit, Lyda, laborum,</l>
             
               <l n="8.157.8"> Vel Cresi possit spernere divitias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>158. Ad Lydam, de se illius <emph>facta</emph> et <emph>dicta</emph> approbante.</head>
               <l n="8.158.1">Non tua te propter mihi factaque, dictaque, sed tu</l>
             
               <l n="8.158.2"> Factaque mi propter dictaque, Lyda, places.</l>
             
               <l n="8.158.3">Illud si fieret culpam meruisse faterer,</l>
             
               <l n="8.158.4"> Hoc ubi fit, laudem pol mihi promereor.</l>
             
               <l n="8.158.5">Nempe sapit, quid sit, non pomum ex arbore, at arbos</l>
             
               <l n="8.158.6"> E pomo, quoties judicat agricola.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>159. Ad Lydam. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.159.1">Quidquid agis, quidquid dicis, mea Lyda, probare</l>
             
               <l n="8.159.2"> Dicor, et, id vere dici, ego confiteor.</l>
             
               <l n="8.159.3">Nimirum cara es prae cunctis hanc pol ob ipsam
              <note place="foot" n="20">ob ipsam] <emph>corr. ex </emph>obipsam</note>
               </l>
             
               <l n="8.159.4"> Rem, quidquid dicis, quod probo, quidquid agis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>160. Ad Ponticum, qua arte Lydae placere possit.</head>
               <l n="8.160.1">Frustra Lydam ambis, frustra, mi Pontice, captas,</l>
             
               <l n="8.160.2"> Vulgaris mulier qua solet arte capi,</l>
             
               <l n="8.160.3">Dasque manum et poscis, blando illam et figis ocello,</l>
             
               <l n="8.160.4"> Imo et languidulos corde cies gemitus.</l>
             
               <l n="8.160.5">Nugas tolle istas. Lydae si carior esse</l>
             
               <l n="8.160.6"> Vis aliis; aliis, effice, sis melior?</l>
             
               <l n="8.160.7">Hoc habet illa: omnes contemnit et odit ineptos,</l>
             
               <l n="8.160.8"> Et sapit et solos vult sibi, qui sapiunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>161. Ad Quintum. De se ipso ac Lyda.</head>
               <l n="8.161.1">Quam do Lydae operam, tibi dem vis, Quinte, laborem,</l>
             
               <l n="8.161.2"> Vertere sic me alio posse labore putas.</l>
             
               <l n="8.161.3">Pace tua dixisse velim: tibi si quid opellae</l>
             
               <l n="8.161.4"> Do, parvus labor est, sed labor est aliquis;</l>
             
               <l n="8.161.5">Lydae operam impendo si parva aut magna jubenti,</l>
             
               <l n="8.161.6"> Non labor est ullus, sed mera mi requies.</l>
             
               <l n="8.161.7">Hoc ubi fit, requiem vis mutem, Quinte, labore,</l>
             
               <l n="8.161.8"> Quam do Lydae operam cum tibi, Quinte, rogas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>162. De se ipso et Lyda.</head>
               <l n="8.162.1">Jam senui, nec desit amor, sed crescit in horas,</l>
             
               <l n="8.162.2"> Et Lyda est animo gratior usque meo.</l>
             
               <l n="8.162.3">Mentis nempe oculos acuit mihi tarda senectus,</l>
             
               <l n="8.162.4"> Quo videam et juveni quae placuere, magis.</l>
             
               <l n="8.162.5">Doctrinam, ingenium, mores et quidquid amari</l>
             
               <l n="8.162.6"> Dignum homini ratio, fasque, piumque docet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>163. De Lydae laudibus.</head>
               <l n="8.163.1">Lyda est, quam curo, studeo cui, Guasce, probari;</l>
             
               <l n="8.163.2"> Deme hanc, nulla animo est foemina grata meo,</l>
             
               <l n="8.163.3">Haec nisi me teneat virtute ac moribus aureis,</l>
             
               <l n="8.163.4"> Et rari omnigenis dotibus ingenii.</l>
             
               <l n="8.163.5">Crede, alia quavis possim praesente, referre</l>
             
               <l n="8.163.6"> Degentem in solis Bellorophonta locis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>164. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.164.1">Cur Lydam toties celebro? Cur semper in ore,</l>
             
               <l n="8.164.2"> Inque meo semper carmine Lyda sonat?</l>
             
               <l n="8.164.3">Nempe alias video laudari posse puellas,</l>
             
               <l n="8.164.4"> Sic tamen hercle aliquid cogar ut excipere;</l>
             
               <l n="8.164.5">Una est Lyda omnes inter, quam sic licet omni</l>
             
               <l n="8.164.6"> Laude ornare, nihil prorsus ut excipiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>165. Cur praeter Lydam laudet alias.</head>
               <l n="8.165.1">Lyda, tuum est, nostri est hoc quidquid carminis, usque</l>
             
               <l n="8.165.2"> Arbitrio haec loquitur Musa siletque tuo.</l>
             
               <l n="8.165.3">Nec, si quam praeter te laudo, tam mihi laudes,</l>
             
               <l n="8.165.4"> Quam tibi, Lyda, volo debeat illa meas.</l>
             
               <l n="8.165.5">Unam te injussus (fateor, tu ignosce fatenti)</l>
             
               <l n="8.165.6"> Laudo alias tantum, quod tua jussa sequor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>166. Cur laudat Lagoin.</head>
               <l n="8.166.1">Lyda, tuus vates miror laudoque Lagoin,</l>
             
               <l n="8.166.2"> Nec metus est ullus, ne tibi displiceam,</l>
             
               <l n="8.166.3">Cui saepe eximiam longo in sermone puellam</l>
             
               <l n="8.166.4"> Extolli audivi laudibus astra super.</l>
             
               <l n="8.166.5">Laudo igitur, duce te, quando illam et cunque probavi</l>
             
               <l n="8.166.6"> Scis, me judicium, Lyda, probare tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>167. Quid debeat Lydae.</head>
               <l n="8.167.1">Si quid, Lyda, legis mecum, juvat hercule, mecum</l>
             
               <l n="8.167.2"> At juvat et si quid more tuo loqueris,</l>
             
               <l n="8.167.3">Cujus ego ingenio praestanti et moribus aureis,</l>
             
               <l n="8.167.4"> Eloquio et facili mirifice capior,</l>
             
               <l n="8.167.5">Qua didici auditor toties monstrante, vetustis</l>
             
               <l n="8.167.6"> Utilius multo quod foret historiis,</l>
             
               <l n="8.167.7">Quodque usu posset priscorum inventa sophorum, et</l>
             
               <l n="8.167.8"> Sermones longe vincere Socraticos.</l>
             
               <l n="8.167.9">Nec mihi tam prosit, possim ut mea scripta, decori</l>
             
               <l n="8.167.10"> Quam vitam ut veros exigere ad numeros.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>168. De se et Lyda a se laudata.</head>
               <l n="8.168.1">Vatem, Lyda, senem nacta es; jam carmina dictat</l>
             
               <l n="8.168.2"> Cui non stultus amor, callida sed ratio.</l>
             
               <l n="8.168.3">Hoc mea erunt pluris praeconia, tuque ferere,</l>
             
               <l n="8.168.4"> Credo equidem, major docta per ora virum.</l>
             
               <l n="8.168.5">Atque aliquis
              <note place="foot" n="21">subintelligitur: dicet <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            : Juveni potis est non rara puella, 5</l>
             
               <l n="8.168.6"> Cantari potis est non nisi rara seni.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>169. De vero conjugis erga Lydam amore.</head>
               <l n="8.169.1">Vix unquam dictis, factis testatur amorem</l>
             
               <l n="8.169.2"> Perpetuo at multis vir tibi, Lyda, tuus.</l>
             
               <l n="8.169.3">Res ubi tam crebra, tam clara voce loquuntur,</l>
             
               <l n="8.169.4"> Verborum cassis nil opus officii,</l>
             
               <l n="8.169.5">Queis, ut coeperunt se vafrae involvere fraudes,</l>
             
               <l n="8.169.6"> Uti verus amor jam prope dedidicit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>170. Quid amet praeter Lydam.</head>
               <l n="8.170.1">Vel te, vel soleo similem tibi, Lyda, probare,</l>
             
               <l n="8.170.2"> Si qua modo est usquam, Lyda, tibi similis.</l>
             
               <l n="8.170.3">Una tuae hanc pulsat mentem virtutis imago</l>
             
               <l n="8.170.4"> In te visa, tuo visa vel in speculo.</l>
             
               <l n="8.170.5">Quare quidquid amo, quid ni te dicar eamdem</l>
             
               <l n="8.170.6"> Unam non uno semper amare modo?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>171. De Flacco, qui dixerat, se Lydam amare.</head>
               <l n="8.171.1">Ingenue dixit Lydam se Flaccus amare.</l>
             
               <l n="8.171.2"> Admirans tollis, Quinte, supercilium:</l>
             
               <l n="8.171.3">Quid? Probrum est aliquod fassus, cum dixit "amare"</l>
             
               <l n="8.171.4"> Quid? Num vis, mores non amet egregios?</l>
             
               <l n="8.171.5">Doctrinam, ingenium spernat? Spernat bona quotquot</l>
             
               <l n="8.171.6"> In magnis ratio suevit amare viris?</l>
             
               <l n="8.171.7">Tamne odio est mulier, muliebri praedita forma,</l>
             
               <l n="8.171.8"> Ipsa etiam virtus ut male displiceat?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>172. Laudes Lydae.</head>
               <l n="8.172.1">Lyda, rogas, de te possim quid scribere? Possim</l>
             
               <l n="8.172.2"> Qui satius de te, Lyda, silere, roga.</l>
             
               <l n="8.172.3">Multa etenim admirans, laudans vix pauca; silere</l>
             
               <l n="8.172.4"> Mi videor de te, dia puella, magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>173. In Cinnam, objectantem nimias Lydae et Lagoi datas laudes.</head>
               <l n="8.173.1">Quae bona sunt, quae pulchra, feror quod, Cinna, probare,</l>
             
               <l n="8.173.2"> Non probro id, laudi sed reor esse mihi.</l>
             
               <l n="8.173.3">Quare non Lydam, non tu mihi jure Lagoin</l>
             
               <l n="8.173.4"> Objectas, pulchras eximie, atque bonas.</l>
             
               <l n="8.173.5">aequus in his quid ni lauder! Reprende, probaro</l>
             
               <l n="8.173.6"> Cinna unquam si te, vel tibi quem similem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>174. De Lyda optima conjuge et de Joanne Pizzellio optimo viro.</head>
               <l n="8.174.1">Lauda istum, patior, quamvis, Puccine, locari</l>
             
               <l n="8.174.2"> Astra super meruit laudibus eximiis.</l>
             
               <l n="8.174.3">Lauda, inquam, large quantum vis; conjuge nolo</l>
             
               <l n="8.174.4"> Dicatur melior vir tamen ille sua.</l>
             
               <l n="8.174.5">Esse parem satis est: Lydam praecellere laude</l>
             
               <l n="8.174.6"> Si possit, credo, non velit ipse suam.</l>
             
               <l n="8.174.7">Dic ergo: Ante omnes ceu Lyda est optima nuptas,</l>
             
               <l n="8.174.8"> Sic est ante omnes optimus ille viros.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>175. Ad Lydam suae maciei consulentem.</head>
               <l n="8.175.1">Praescribit potum, praescribit balnea Lydae,</l>
             
               <l n="8.175.2"> Arescat sicca ne macie, medicus.</l>
             
               <l n="8.175.3">Quod primum est, unum quod res sibi poscit, omittit,</l>
             
               <l n="8.175.4"> Nimirum ut vesci largius incipiat.</l>
             
               <l n="8.175.5">Non videt id, natura ultro quod monstrat et ipsae</l>
             
               <l n="8.175.6"> Sponte sua macrae quid faciunt pecudes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>176. Qua re nolit diutius laudare Lydam.</head>
               <l n="8.176.1">Multa equidem scripsi de te, Lyda optima; praestat,</l>
             
               <l n="8.176.2"> Nulla operae quando est gratia, desinere.</l>
             
               <l n="8.176.3">Omnia quae scripsi, veris majora putas tu,</l>
             
               <l n="8.176.4"> Ast alii veris, Lyda, minora putant.</l>
             
               <l n="8.176.5">Sic, videor laudum quod prodigus et quod avarus,</l>
             
               <l n="8.176.6"> Atque tibi, atque aliis, heu, male displiceo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>177. [ = 527]</head>
               <l n="8.177.1">De Lydae lepore in narrando.</l>
             
               <l n="8.177.2">Isto qui narrat, quo tu, mea Lyda, lepore,</l>
             
               <l n="8.177.3"> Est brevis, innumeras narret ut Iliadas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>178. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.178.1">Hoc nostro in coetu narrasti quam, mea Lyda,</l>
             
               <l n="8.178.2"> Nil potuit fieri pulchrius historia.</l>
             
               <l n="8.178.3">Et quod narrasti, mos ut tuus, omnia mire,</l>
             
               <l n="8.178.4"> Nil potuit fieri dulcius eloquio.</l>
             
               <l n="8.178.5">Ergo tot rerum series longissima nulli</l>
             
               <l n="8.178.6"> Non visa est, facto fine, fuisse brevis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>179. Quum ferat Glauciam, quid agat Lyda.</head>
               <l n="8.179.1">Abnormem, insulsum quod te fert, Lyda, probari</l>
             
               <l n="8.179.2"> Hoc te illi multum, Glaucia foede, putas.</l>
             
               <l n="8.179.3">Crede mihi, non te, verum in te mite ferendo</l>
             
               <l n="8.179.4"> Ingenium, mores et probat illa suos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>180. Ad Lydam, cur ei legat ultro sua carmina.</head>
               <l n="8.180.1">Quid deceat, quid non, sic cernis, Lyda, latere</l>
             
               <l n="8.180.2"> Ut te nil usquam posse rear vitii.</l>
             
               <l n="8.180.3">Curnam igitur, nulla fudi quae carmina cura,</l>
             
               <l n="8.180.4"> Haec tibi sponte mea qualiacumque lego?</l>
             
               <l n="8.180.5">Quod te ad censuram ingenio quam scilicet acri,</l>
             
               <l n="8.180.6"> Ingenio ad veniam tam facili experior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>181. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.181.1">Ingenio quam, Lyda, tuo percellis, amico</l>
             
               <l n="8.181.2"> Ni me perfacilis tam recrees animo,</l>
             
               <l n="8.181.3">Haec, tibi sponte lego quae incondita, scilicet a te</l>
             
               <l n="8.181.4"> Unquam non paterer pol mea scripta legi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>182. Gaudet, sua carmina Lydae placuisse</head>
               <l n="8.182.1">Est operae pretium: non frustra carmina fundo</l>
             
               <l n="8.182.2"> Irrita lascivis ludibrium Zephyris.</l>
             
               <l n="8.182.3">Lyda meas aliquid nugas putat esse; perire</l>
             
               <l n="8.182.4"> Non patitur nugas Lyda venusta meas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>183. De Lydae comitate.</head>
               <l n="8.183.1">Qui tibi cunque placet, sic excipis hunc, mea Lyda,</l>
             
               <l n="8.183.2"> Eximie ut carum se putet esse tibi.</l>
             
               <l n="8.183.3">Fallere nec quemquam vis, sed qui fallitur, hercle</l>
             
               <l n="8.183.4"> Errorem ipse suum quo tueatur habet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>184. De Lydae lepore in narrandis historiis.</head>
               <l n="8.184.1">Dum facta heroum narras, mea Lyda, tuos sic</l>
             
               <l n="8.184.2"> Interea mores prodis et ingenium;</l>
             
               <l n="8.184.3">Audire ut veterum videar decora alta virorum,</l>
             
               <l n="8.184.4"> Sed tua, ceu claro in lumine conspicere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>185. De se et Lyda.</head>
               <l n="8.185.1">Lyda, mihi longo semper fis notior usu,</l>
             
               <l n="8.185.2"> Longo usu fio notior ipse tibi.</l>
             
               <l n="8.185.3">Di faciant sed tu notescens ut mihi major,</l>
             
               <l n="8.185.4"> Sic tibi ego videar ne, mea Lyda, minor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>186. Cur Lyda nequeat laedi.</head>
               <l n="8.186.1">Lyda ait: Ut posui caliendri pondera, nullum</l>
             
               <l n="8.186.2"> Ipsa mihi videor prorsus habere caput.</l>
             
               <l n="8.186.3">Risit et inventum laetor qui foemina possit</l>
             
               <l n="8.186.4"> Ipsam se interdum noscere, Thyrsis ait.</l>
             
               <l n="8.186.5">Lyda joco arrisit: prorsum et sibi conscia virtus</l>
             
               <l n="8.186.6"> Nil metuit, ne se laederet ille jocus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>187. De ingenio Lydae.</head>
               <l n="8.187.1">Foemineo generi multi male dicimus, unam,</l>
             
               <l n="8.187.2"> Lyda, illo sed te demimus ex numero;</l>
             
               <l n="8.187.3">Foemina quae solum es formoso corpore (nostra</l>
             
               <l n="8.187.4"> Foemineum corpus nec maledicta petunt):</l>
             
               <l n="8.187.5">Parte tui meliore, animo (ni dicere divam</l>
             
               <l n="8.187.6"> Praestat) primores inter habenda viros.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>188. De Postumo et Lyda.</head>
               <l n="8.188.1">Audivi tacitus Lydam ac te, multa loquentes;</l>
             
               <l n="8.188.2"> Illa vir et visa es, Postume, tu mulier.</l>
             
               <l n="8.188.3">Quidquid enim quavis de re dixistis, inepte</l>
             
               <l n="8.188.4"> Omnia tu visus dicere, at illa
              <note place="foot" n="22">illa] <emph>corr. ex </emph>ille (AMB 244)</note>
             nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>189. Decere Lydam non esse nimis apertam.</head>
               <l n="8.189.1">Alto Lyda, ajunt, celat sub pectore sensus;</l>
             
               <l n="8.189.2"> Laudo, quod laudes occulit illa suas.</l>
             
               <l n="8.189.3">Namque ibi qui possint, sensus non laude scatere,</l>
             
               <l n="8.189.4"> Facta ubi, dicta, omnis vita ubi laude scatet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>190. Cur Lydam dicat puellam.</head>
               <l n="8.190.1">Miraris, quoties dixi te, Lyda, puellam.</l>
             
               <l n="8.190.2"> Quid? Vis te incipiam dicere stultus anum?</l>
             
               <l n="8.190.3">Nil medium est certe: prisci dixere puellas,</l>
             
               <l n="8.190.4"> Quas nondum incanas curva senecta domat,</l>
             
               <l n="8.190.5">Quare ego te, qualem vocito; vocitare necesse est</l>
             
               <l n="8.190.6"> Ad multas pergam, Lyda, ut Olympiadas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>191. Cur Lyda sibi dicatur Maria Pizzellia. Ad Julium Somaliam.</head>
               <l n="8.191.1">Cur Lydam vocitem, Somalia docte, rogasti,</l>
             
               <l n="8.191.2"> Istam, quae canitur rara puella mihi.</l>
             
               <l n="8.191.3">Omphale Alciden domuit, quod Lyda, vocavi</l>
             
               <l n="8.191.4"> Lydam ego, me captum quae melius domuit.</l>
             
               <l n="8.191.5">Illa deum a pulchro jussit cessare labore,</l>
             
               <l n="8.191.6"> Foedaque foeminea ducere pensa colu,</l>
             
               <l n="8.191.7">Haec me cessantem pulchro insudare labori,</l>
             
               <l n="8.191.8"> Atque sua carmen scribere lege jubet;</l>
             
               <l n="8.191.9">Illa decus misero partum abstulit, haec mihi cogit</l>
             
               <l n="8.191.10"> Me, sua dum perago jussa, parare decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>192. Ad Lydam, ne quemquam nimis miretur, aut spernat.</head>
               <l n="8.192.1">Nec mirare nimis quemquam, nec sperne, putato</l>
             
               <l n="8.192.2"> Et vitia et laudes, Lyda, hominum modicas,</l>
             
               <l n="8.192.3">Miscerique inter se se contraria in uno,</l>
             
               <l n="8.192.4"> Esse viro geminas cuilibet ac facies.</l>
             
               <l n="8.192.5">Harum tu sapiens, moneo, sic cernito utramque,</l>
             
               <l n="8.192.6"> Insipiens vulgus cernit ut alterutram.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>193. Se, nisi Lyda jusserit, non posse ex facili carmen scribere.</head>
               <l n="8.193.1">Ne vexa miserum, ne frustra obtunde rogando</l>
             
               <l n="8.193.2"> Istud nescio quid carminis, Hermogene.</l>
             
               <l n="8.193.3">Herculeus labor est quodvis mihi condere carmen;</l>
             
               <l n="8.193.4"> Quidnam, inquis, carmen cum tua Lyda rogat?</l>
             
               <l n="8.193.5">Tunc non Herculeus, non magnus, non mihi parvus</l>
             
               <l n="8.193.6"> Est labor, at prorsus desinit esse labor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>194. De Lyda Pholoen psallere docente.</head>
               <l n="8.194.1">Lyda, doces cantus Pholoen, servasque puellam;</l>
             
               <l n="8.194.2"> Non erit ut metuat nam bene docta famem.</l>
             
               <l n="8.194.3">Docta famem haud metuet; miseras male suada puellas</l>
             
               <l n="8.194.4"> Quae dedit innumeras et dabit exitio.</l>
             
               <l n="8.194.5">Nempe malus culpatur amor, sed dira sagittas,</l>
             
               <l n="8.194.6"> Monstrum horrendum atrox, certius illa jacit.</l>
             
               <l n="8.194.7">Qui procul aversa, debebit non modo cantus,</l>
             
               <l n="8.194.8"> Sed mores etiam, Lyda, tibi Pholoe.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>195. Brevem sibi videri viam ad Lydam; ad alios vel longam, vel longissimam.</head>
               <l n="8.195.1">Longa, brevisne mihi via sit, Corvine, requiris.</l>
             
               <l n="8.195.2"> Ad Lydam brevis est, longior ad Pholoen,</l>
             
               <l n="8.195.3">Ad te si veniam, multo longissima, vires</l>
             
               <l n="8.195.4"> Ut verear ne me denique deficiant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>196. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.196.1">Cum visis Lydam, tibi, Glaucia, longa videtur</l>
             
               <l n="8.196.2"> Ulla via! Hoc de me dicam equidem ingenue.</l>
             
               <l n="8.196.3">Longa brevis, viso cum Lydam; Glaucia cum te,</l>
             
               <l n="8.196.4"> Quae brevis est, subito fit mihi longa via.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>197. Cur semper Lydam laudat.</head>
               <l n="8.197.1">Saepe mihi praesens ornaris laude, sed absens</l>
             
               <l n="8.197.2"> Ornaris multo pol mihi laude magis.</l>
             
               <l n="8.197.3">Ipse quidem cupio tibi, Lyda, placere; placere</l>
             
               <l n="8.197.4"> Sed te aliis cupio pol, mea Lyda, magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>198. Se semper Lydam laudare.</head>
               <l n="8.198.1">Lyda, mihi semper praesens laudaris et absens.</l>
             
               <l n="8.198.2"> Has nescis laudes forsitan, has renuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>199. De Lupo Lydae veteri et se recenti amico.</head>
               <l n="8.199.1">Jactat amicitiam veterem Lupus et vetus esse</l>
             
               <l n="8.199.2"> Noscitur, enervis, languida, frigidula.</l>
             
               <l n="8.199.3">Quam qui, Lyda, meae praefert, praeferre puellae</l>
             
               <l n="8.199.4"> Floridulae effoetam, credo ego, possit anum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>200. Se eo loci esse, ut Lydae amore capiatur.</head>
               <l n="8.200.1">Spernitur, aut spernit mulier. Qui spernere Lydam</l>
             
               <l n="8.200.2"> Haud possum, restet quid misero, video.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>201. De Lyda, narrante, quae in tabula picta viderat.</head>
               <l n="8.201.1">Quid mihi opus tabulam, quam narras, Lyda, videre?</l>
             
               <l n="8.201.2"> Pulchram (sic narras) jam tabulam video.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>202. De Lyda tabulam pictam inspiciente et se Livii
              <note place="foot" n="23">Livii] <emph>corr. ex</emph> Liviis</note>
             Historias legente.</head>
               <l n="8.202.1">Nescio quid pictum spectabas, Lyda; legebam</l>
             
               <l n="8.202.2"> Romanam Livi solus ego historiam:</l>
             
               <l n="8.202.3">Annibal ante oculos, fugiens dum saeva retorquet</l>
             
               <l n="8.202.4"> Lumina desertae littus ad Italiae.</l>
             
               <l n="8.202.5">Hunc ego dum laetus tranantem caerula specto,</l>
             
               <l n="8.202.6"> Haec mecum haud tacito verba dolore dedi:</l>
             
               <l n="8.202.7">Quae quibus antetulit! Quo posset pascere mentem</l>
             
               <l n="8.202.8"> Spectaclo, mecum si mea Lyda foret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>203. De Lydae simplicitate.</head>
               <l n="8.203.1">Intempestivus veni. Simplex sine fuco</l>
             
               <l n="8.203.2"> Me procul actutum cedere Lyda jubet.</l>
             
               <l n="8.203.3">Sic, oro, jubeat crebro; nolitque, molestus</l>
             
               <l n="8.203.4"> Si fuero, id tacito pectore lente pati.</l>
             
               <l n="8.203.5">Non erit, ut metuam, ne sim gravis; haud erit ultro,</l>
             
               <l n="8.203.6"> Forsitan interdum non gravis, ut fugiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>204. Cur a laudibus Lydae et Phyllidis abstineat.</head>
               <l n="8.204.1">Nec Lydam laudo, nec Phyllida. Laudibus, Aule,</l>
             
               <l n="8.204.2"> Haec minor est multo, major et illa meis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>205. Cur nolit Lydam diutius laudare.</head>
               <l n="8.205.1">De te jam taceo, nolo quod, Lyda, minora</l>
             
               <l n="8.205.2"> aequa tuis meritis dicere quod nequeo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>206. Laudat Lydam.</head>
               <l n="8.206.1">Foemineo mori si demes quidquid inepti est,</l>
             
               <l n="8.206.2"> Quidquid abest solidae laudis et adjicies,</l>
             
               <l n="8.206.3">Quam tibi tu frustra finges, tua somnia, formam</l>
             
               <l n="8.206.4"> Hanc vere in Lyda, Quinte, ego mi video.</l>
             
               <l n="8.206.5">O aequare meis liceat si visa Camoenis</l>
             
               <l n="8.206.6"> Quantus ego, illa meo in carmine quanta foret!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>207. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.207.1">Nulli te, si quam sustollo ad sidera laudans,</l>
             
               <l n="8.207.2"> Esse tibi dico sed, mea Lyda, parem.</l>
             
               <l n="8.207.3">Prima etenim haud soleo laudans aequare secundis,</l>
             
               <l n="8.207.4"> Virgilioque parem dicere Moeoniden.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>208. Ad Lydam, de ejus forma et modestia.</head>
               <l n="8.208.1">Quas equidem sperno, spernas pol tu quoque formas,</l>
             
               <l n="8.208.2"> Si tibi sis formae conscia, Lyda, tuae.</l>
             
               <l n="8.208.3">Ignoras quod te, miraris saepe figuras,</l>
             
               <l n="8.208.4"> Queis tua collatis detrahit omne decus.</l>
             
               <l n="8.208.5">Hoc fuit, aut fallor, tibi quod pulcherrima visa est,</l>
             
               <l n="8.208.6"> Visa eadem et Phyllis quod mihi pulchra parum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>209. Sibi nihil Lyda pulchrius videri.</head>
               <l n="8.209.1">Sunt eadem nobis nigra, alba, ingentia, parva,</l>
             
               <l n="8.209.2"> In pulchro mire judicium vanat.</l>
             
               <l n="8.209.3">Nec formosa eadem mihi, quae tibi, Lyda, videntur;</l>
             
               <l n="8.209.4"> Id cur nam fiat, dicat Aristoteles.</l>
             
               <l n="8.209.5">Fit certe, atque tua, quam tu contemnere sueta es,</l>
             
               <l n="8.209.6"> Mi nihil hercle usquam pulchrius est facie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>210. De Lyda inter agendum librorum lectioni intenta.</head>
               <l n="8.210.1">Urget opus coeptum solerti Lyda labore,</l>
             
               <l n="8.210.2"> Quod dici haud renuat docta Minerva suum.</l>
             
               <l n="8.210.3">Interea quaecumque lego fida excipit aure</l>
             
               <l n="8.210.4"> Sic, nihil ut cupido difluat ex animo.</l>
             
               <l n="8.210.5">Alterutrum possit vix altera: praestat utrumque</l>
             
               <l n="8.210.6"> Felici pariter, Lyda, sed ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>211. Timet ne, se digresso, Lyda, quae siluerat, loqui incipiat.</head>
               <l n="8.211.1">Lyda silet, garrit sine fine Atlanta, Lycotas</l>
             
               <l n="8.211.2"> Aures frigidulis vulnerat usque jocis.</l>
             
               <l n="8.211.3">En quid ago tot res inter deprensus amaras?</l>
             
               <l n="8.211.4"> Una salus, credo, est hinc procul aufugere,</l>
             
               <l n="8.211.5">Haec mecum: et fugi moestus, quod nempe verebar,</l>
             
               <l n="8.211.6"> Ne, me digresso, Lyda loqui inciperet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>212. Cur Lydam dixerit multiloquam.</head>
               <l n="8.212.1">Multiloquam dixi nuper te, Lyda, noceres</l>
             
               <l n="8.212.2"> Quod metui, ne quid faucibus ipsa tuis,</l>
             
               <l n="8.212.3">Quas tibi frigidulas noram turgescere ab aura,</l>
             
               <l n="8.212.4"> Nec laxam liquidae vocis habere viam.</l>
             
               <l n="8.212.5">Namque animi, atque meae ratio mihi si foret auris,</l>
             
               <l n="8.212.6"> Dixissem contra pol mage pauciloquam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>213. In Zephyros, quorum opera Lyda tussi et febri laborabat.</head>
               <l n="8.213.1">Immites Zephyri, dum vos ferventibus horis</l>
             
               <l n="8.213.2"> Exciperet lasso candida Lyda sinu,</l>
             
               <l n="8.213.3">Laesistis miseram. Guttur gravis obsidet humor,</l>
             
               <l n="8.213.4"> Praeclusumque dolet raucida vocis iter.</l>
             
               <l n="8.213.5">Immites! Caurum vobis, Boreamque nivalem,</l>
             
               <l n="8.213.6"> Quidquid et est venti saevius anteferam.</l>
             
               <l n="8.213.7">Nempe aliis nil fraudis inest, franguntque feruntque</l>
             
               <l n="8.213.8"> Cuncta palam; vos clam fraude mala miseram</l>
             
               <l n="8.213.9">Laesistis, Zephyri, tussimque, febrimque tulistis</l>
             
               <l n="8.213.10"> Blanditim vafris certius insidiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>214. De Lydae erga Antigenem indulgentia.</head>
               <l n="8.214.1">Lyda, tibi, quod se mentiri multa fatetur,</l>
             
               <l n="8.214.2"> Egregie verax dicitur Antigenes.</l>
             
               <l n="8.214.3">Nimirum, tribuis quam laudem, aut vera fatendo,</l>
             
               <l n="8.214.4"> Aut falsa, ex aequo derogat ipse sibi.</l>
             
               <l n="8.214.5">Noscis, veracem dici, non qui semel, at qui</l>
             
               <l n="8.214.6"> Perpetuo, verum quod putat, eloquitur.</l>
             
               <l n="8.214.7">Scis aliis, pulchre scis, quot sunt, omnibus: uni</l>
             
               <l n="8.214.8"> Id soli nescis mirifice Antigeni.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>215. Se prae Lyda non posse colere Lagoidem.</head>
               <l n="8.215.1">Commodus esse tibi mallem si, Lyda, Lagoin,</l>
             
               <l n="8.215.2"> Te missa, assiduus mi colere inciperem.</l>
             
               <l n="8.215.3">Te tamen usque colam (pergas modo ferre molestum)</l>
             
               <l n="8.215.4"> Multo quod malo commodus esse mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>216. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.216.1">Lyda, putat fieri si quisquam posse, Lagoin</l>
             
               <l n="8.216.2"> Ut tibi ego quamvis floridulam anteferam;</l>
             
               <l n="8.216.3">Scilicet is nescit, longo perdoctus ab usu</l>
             
               <l n="8.216.4"> Quotnam in te dotes cernam ego mirificas,</l>
             
               <l n="8.216.5">Quam tua me totum virtus tibi vindicet, in me</l>
             
               <l n="8.216.6"> Cuiquam alii quidquam nec sinat esse loci.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>217. Se non Lagoidi, sed velle Lydae placere.</head>
               <l n="8.217.1">Nec mihi, Lyda, seni est nimium placitura Lagois,</l>
             
               <l n="8.217.2"> Illi nec certe sum placiturus ego;</l>
             
               <l n="8.217.3">Quem male cum spernet, pacato pectore dicam:</l>
             
               <l n="8.217.4"> Mi satis est Lydae posse placere meae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>218. Sibi Lagoidem placere, eo quod illa Lydae placeat.</head>
               <l n="8.218.1">Cur mihi praecipue placeat, scin', Lyda, Lagois?</l>
             
               <l n="8.218.2"> Illam quod video, Lyda, placere tibi;</l>
             
               <l n="8.218.3">Foemineae residens quae summo in vertice laudis</l>
             
               <l n="8.218.4"> Sub te foemineum dispicis omne decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>219. Se Lydam, cuilibet praestantissimae foeminae anteferre.</head>
               <l n="8.219.1">Multas, Lyda, tibi soleo laudare, sed unam</l>
             
               <l n="8.219.2"> Te mox laudatis omnibus antefero.</l>
             
               <l n="8.219.3">Una mihi es pulchras inter mage pulchra, disertas</l>
             
               <l n="8.219.4"> Inter et una mihi es, Lyda, diserta magis.</l>
             
               <l n="8.219.5">Praeferri magnis magnum reor ipse; pusillis</l>
             
               <l n="8.219.6"> Corillam et spretus anteferat Fabius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>220. Ad Petrum Pizzellium, de ejus villa et matre.</head>
               <l n="8.220.1">Quae nunquam placuit, socio te, visa placere,</l>
             
               <l n="8.220.2"> Petre, mihi coepit villula mirifice;</l>
             
               <l n="8.220.3">Qualemcumque voles crebro si visere mecum,</l>
             
               <l n="8.220.4"> Hortis mi fiet gratior Alcinois;</l>
             
               <l n="8.220.5">Quod si Lyda parens tua tecum venerit una,</l>
             
               <l n="8.220.6"> Ipsis dicetur laetior Elysiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>221. Guascum, quamquam longissime habitet, Lydam perpetuo invisurum.</head>
               <l n="8.221.1">Guascus habet longe; verum, hic dum Lyda manebit,</l>
             
               <l n="8.221.2"> Hac mage erit Guasco nulla propinqua domus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>222. Rebus adversis se non posse carmen scribere.</head>
               <l n="8.222.1">Horret ubi coelum nimbis, concentus in agris</l>
             
               <l n="8.222.2"> Ille avium tacito gutture, Lyda, silet,</l>
             
               <l n="8.222.3">Rursus at exoritur, cum risit luce serena,</l>
             
               <l n="8.222.4"> Acrus et innubi fulsit ab axe dies;</l>
             
               <l n="8.222.5">Sic ego sum: taceo adversis, rebusque secundis</l>
             
               <l n="8.222.6"> Suavidicum laetus fundere carmen amo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>223. Se, Lyda moerente, non posse carmen scribere.</head>
               <l n="8.223.1">Quid tacitum increpitas? Te moesta, Lyda, putas me</l>
             
               <l n="8.223.2"> Posse hilarem cantus fundere laetificos?</l>
             
               <l n="8.223.3">Non si me Ascraeo Phoebus pater incitet igni,</l>
             
               <l n="8.223.4"> Castalio et mergat Calliopea lacu.</l>
             
               <l n="8.223.5">Vati sola potes tu ad carmina subdere calcar;</l>
             
               <l n="8.223.6"> Lyda tibi canto, Lyda tibi sileo.</l>
             
               <l n="8.223.7">Riseris ut primum, discusso turbine, cantus</l>
             
               <l n="8.223.8"> Incipiet rursus haec mea Musa suos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>224. Ad Stayum, vatis carmina coram Lyda laudantem.</head>
               <l n="8.224.1">Staye, ornas coram Lyda mea carmina, laudis</l>
             
               <l n="8.224.2"> Auctorem ac testem nullum ego maluerim.</l>
             
               <l n="8.224.3">Non si Parnassi me, coram Calliopea,</l>
             
               <l n="8.224.4"> Laudarit Phoebus vertice in aerio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>225. Se suis carminibus non posse Lydae laudes aequare.</head>
               <l n="8.225.1">Lyda, tua dicis perdi mea carmina laude:</l>
             
               <l n="8.225.2"> Heu! Perdi laudem dic mage carminibus.</l>
             
               <l n="8.225.3">Magna etenim quae sunt mirandaque, parva videri</l>
             
               <l n="8.225.4"> Haec facit exili frigida Musa sono.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>226. Non esse, ut, si Lyda adsit, vel Lycoridis, vel ipsius Helenae Spartanae
            adventus desideretur.</head>
               <l n="8.226.1">Expectata diu est, nec venit pulchra Lycoris;</l>
             
               <l n="8.226.2"> Uni equidem id Lydae displicuisse puto.</l>
             
               <l n="8.226.3">Namque mihi, atque aliis, reor, omnibus, optima rerum</l>
             
               <l n="8.226.4"> Lyda ut adest, ipsa non opus est Helena.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>227. Ad Lydam, de suorum comitum grato et ingrato adventu.</head>
               <l n="8.227.1">Stayus en rediit, rediit Somalia; gaude,</l>
             
               <l n="8.227.2"> Lyda, tibi advenit flos comitum geminus.</l>
             
               <l n="8.227.3">Gaude, Lyda, licet donec gaudere: propinquat</l>
             
               <l n="8.227.4"> Ille etiam e patriis finibus Hermogenes,</l>
             
               <l n="8.227.5">Omnia qui luctu veniens complebit amaro,</l>
             
               <l n="8.227.6"> Narrans morborum, queis perit, historias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>228. Ad Lydam. Se ejus poetam profitetur.</head>
               <l n="8.228.1">Non ita me cepit, quamvis formosa, Lagois,</l>
             
               <l n="8.228.2"> Te missa, ut vates illius esse velim.</l>
             
               <l n="8.228.3">Vena tibi haec uni fervet prope largior aequo,</l>
             
               <l n="8.228.4"> Nulli non alii est tenuis et aridula.</l>
             
               <l n="8.228.5">Quare, aliquid si vis me scribere, poscere noli,</l>
             
               <l n="8.228.6"> Lyda, aliis: soli carmina posce tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>229. Sibi placere Lagoin, eo quod Lydae placeat.</head>
               <l n="8.229.1">Cur placeat mire, quaeris mihi, Lyda, Lagois?</l>
             
               <l n="8.229.2"> Scilicet hoc, mire quod tibi, Lyda, placet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>230. Se tantummodo Lydae jussu scribere.</head>
               <l n="8.230.1">Saxea uti moles cessat, nec volvitur usquam</l>
             
               <l n="8.230.2"> Externa impulsam vis nisi circumagat,</l>
             
               <l n="8.230.3">Sic ego sum: cesso, quidquam nec scribere suevi,</l>
             
               <l n="8.230.4"> Cessantem ni quid moverit exterius.</l>
             
               <l n="8.230.5">Sed neque propositae me spes, nec jussa potentum,</l>
             
               <l n="8.230.6"> Sola movet nutu me mea Lyda suo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>231. Decere, Lydam in coetu perpetuo loqui.</head>
               <l n="8.231.1">Esse gravis fando, metuis, Lyda optima! Crede,</l>
             
               <l n="8.231.2"> Una tibi est, possis qua gravis esse, via.</l>
             
               <l n="8.231.3">Si vites quemquam, si raro et pauca loquare,</l>
             
               <l n="8.231.4"> Sic tantum potis es cuilibet esse gravis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>232. De mira Lydae in dicendo sapientia.</head>
               <l n="8.232.1">Omnia quod dicor tua dicta probare, meum ne</l>
             
               <l n="8.232.2"> Id vitium est, laus est an mage, Lyda, tua?</l>
             
               <l n="8.232.3">Laus tua; tangis acu quae si rem quamque, probare</l>
             
               <l n="8.232.4"> Ut verum haud possim, ni tua dicta probem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>233. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.233.1">Dicor perpetuo, quae sentit Lyda, probare,</l>
             
               <l n="8.233.2"> Nec vero id dici, Postume, diffiteor.</l>
             
               <l n="8.233.3">At quid agam? Mire solerti est, crede, puella,</l>
             
               <l n="8.233.4"> Mire subtili est praedita judicio,</l>
             
               <l n="8.233.5">Nil usquam falsi praebet, quod carpere possim,</l>
             
               <l n="8.233.6"> Nil quod veri omnes non habeat numeros.</l>
             
               <l n="8.233.7">Vis pugnem veris, illi ne dicar amicus?</l>
             
               <l n="8.233.8"> Vis, quae mente probo, Postume, voce negem?</l>
             
               <l n="8.233.9">Quin tu illi potius dic; falsa et dicat inepta,</l>
             
               <l n="8.233.10"> Me ni vis dictis omnibus annuere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>234. Ad Hippolytum Pindemontium, qui, Lyda interprete, poetam salvere jusserat.</head>
               <l n="8.234.1">Qui memor usque tui sum, candide Pindemonti,</l>
             
               <l n="8.234.2"> Cunichides vidici te memorem esse mei,</l>
             
               <l n="8.234.3">Atque mihi missam post tempora longa salutem</l>
             
               <l n="8.234.4"> Accepi magna non sine laetitia.</l>
             
               <l n="8.234.5">Lyda tulit, nullis non caram laudibus ambo,</l>
             
               <l n="8.234.6"> Quam toto attoniti pectore suspicimus.</l>
             
               <l n="8.234.7">Haec salvere tuo jussit me nomine; carum</l>
             
               <l n="8.234.8"> Fors et habet, carum quod videt esse tibi.</l>
             
               <l n="8.234.9">Perge: mei memorem semper te, semper eadem,</l>
             
               <l n="8.234.10"> Et qua num didici, discere teste velim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>235. De Lyda, eximie suos amante.</head>
               <l n="8.235.1">Laudo, Lyda, tuis quod tantum impendis amorem,</l>
             
               <l n="8.235.2"> Externis parva ut pars superesse queat.</l>
             
               <l n="8.235.3">Id placet ac volupe est mihi: amarem, possis amare</l>
             
               <l n="8.235.4"> Si me, Lyda, magis, te, mea Lyda, minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>236. Ad Lydam, quid sibi in Albanos agros excurrenti praecipue placuerit.</head>
               <l n="8.236.1">Albanos licuit qua luce excurrere in agros,</l>
             
               <l n="8.236.2"> Lyda, brevi, quid me juverit, expediam.</l>
             
               <l n="8.236.3">Juvit pura dies, coelumque innube, virensque,</l>
             
               <l n="8.236.4"> Juvit ager, pulchro et caerula lympha lacu;</l>
             
               <l n="8.236.5">Juvit Stayadum, viso me, laetus uterque,</l>
             
               <l n="8.236.6"> Lautaque cum multo prandia ducta joco.</l>
             
               <l n="8.236.7">Haec juvere; tuus juvit super omnia gnatus,</l>
             
               <l n="8.236.8"> Lyda, mihi assiduus qui fuit usque comes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>237. Ad Lydam, quae Iolae cantoris effigiem sibi poposcerat.</head>
               <l n="8.237.1">Lyda, tibi faciem pictam cur poscis Iolae,</l>
             
               <l n="8.237.2"> Cantor mellita qui tibi voce placet?</l>
             
               <l n="8.237.3">Et faciem cantus commendat, crede; probari</l>
             
               <l n="8.237.4"> Nec pote, si vocis dempseris illecebram.</l>
             
               <l n="8.237.5">Ergo vel faciem noli tibi poscere pictam,</l>
             
               <l n="8.237.6"> Cum facie vocem vel tibi posce simul.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>238. De Lydae perpetua moderatione.</head>
               <l n="8.238.1">Frigidior Leonilla gelu est, ferventior igni</l>
             
               <l n="8.238.2"> Gellia et haec nescit, nescit et illa modum.</l>
             
               <l n="8.238.3">Quae peccet magis, incertum; certe utraque peccat,</l>
             
               <l n="8.238.4"> Diverso et verum tramite linquit iter.</l>
             
               <l n="8.238.5">Odi ambos: tu, Lyda, places, quae semper in omni</l>
             
               <l n="8.238.6"> Vita sola vides, sola tenes medium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>239. Cur poeta nolit rusticari.</head>
               <l n="8.239.1">Cur petere, ut quondam, nolim rus, urbe relicta,</l>
             
               <l n="8.239.2"> Hoc laeto autumni tempore, Lyda, rogas.</l>
             
               <l n="8.239.3">Quod tecum heic possum ruris prorsum immemor esse,</l>
             
               <l n="8.239.4"> Rure tui assidue cogerer esse memor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>240. Se, quidquid didicerit, Lydae debere profitetur.</head>
               <l n="8.240.1">Quodnam, Lyda, tibi possim solvisse minerval,</l>
             
               <l n="8.240.2"> Cujus ego in ludo plurima condidici?</l>
             
               <l n="8.240.3">Aurea nam veterum dum scripta evolvimus una,</l>
             
               <l n="8.240.4"> Tuque acri expendis omnia judicio,</l>
             
               <l n="8.240.5">Judicio, mire quo praestas omnibus, ullam</l>
             
               <l n="8.240.6"> Nec pateris pulchri particulam effugere;</l>
             
               <l n="8.240.7">Si quid et insulsum cuiquam forte excidit usquam,</l>
             
               <l n="8.240.8"> Deprendisque, meis subjicis atque oculis;</l>
             
               <l n="8.240.9">Nondum ego sum factus, qualem tu forsitan optas,</l>
             
               <l n="8.240.10"> Postremo fieri qualis et ipse velim;</l>
             
               <l n="8.240.11">Quam fueram, at melior sum certe, summaque, pulchri</l>
             
               <l n="8.240.12"> Olim ignota mihi, meta ubi sit, video.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>241. De Lydae cultu nunquam vario.</head>
               <l n="8.241.1">Foemina cur variat, cultu vir semper eodem est?</l>
             
               <l n="8.241.2"> Cultus an ut mores indicet oppositos?</l>
             
               <l n="8.241.3">Qui semel est, semper constanti hunc mente manere,</l>
             
               <l n="8.241.4"> Hanc fieri instabili mente aliam atque aliam?</l>
             
               <l n="8.241.5">Haec ego dicebam: processit Lydaque et Alcon,</l>
             
               <l n="8.241.6"> Cultu eadem haec semper, semper at ille alius.</l>
             
               <l n="8.241.7">Erubui et falsum ne me dixisse faterer:</l>
             
               <l n="8.241.8"> Haec vir, clamavi, mi fuat, hic mulier.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>242. De suo in Lydam judicio.</head>
               <l n="8.242.1">Sic ego quondam mirabar, Lyda, timerem</l>
             
               <l n="8.242.2"> Judicio ut falli praecipite, atque levi.</l>
             
               <l n="8.242.3">Multa forent de te ne fors mihi visa, verebar</l>
             
               <l n="8.242.4"> Quae mens praecupide fingeret ipsa sibi,</l>
             
               <l n="8.242.5">Et quae deinde nihil, ni somnia vana, fuisse,</l>
             
               <l n="8.242.6"> Proderet affulgens denique longa dies.</l>
             
               <l n="8.242.7">Tandem longa dies affulsit, veraque novi,</l>
             
               <l n="8.242.8"> Quae metui falso ne mihi visa forent;</l>
             
               <l n="8.242.9">Quodque leve incertumque sui nutabat, id alte</l>
             
               <l n="8.242.10"> Sedet pacato in pectore judicium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>243. Nil rus habere, unde possit se a Lyda avellere.</head>
               <l n="8.243.1">Tulle, jubes vacuos hinc me secedere in agros,
              <note place="foot" n="24">Cui melius multo vivere in urbe licet. Perge mihi dulces
                cantus memorare volucrum, / Et Zephyrum <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="8.243.2"> Et Zephyrum et murmur lene fluentis aquae;</l>
             
               <l n="8.243.3">Adde umbras nemorum virides, adde antra, lacusque,</l>
             
               <l n="8.243.4"> Pomaque curvatis pendula ab arboribus;</l>
             
               <l n="8.243.5">Errantesque greges balantum, armentaque laeta,</l>
             
               <l n="8.243.6"> Pastorum et junctis carmen arundinibus;</l>
             
               <l n="8.243.7">Adde alia et quaecumque voles: haec omnia Romae</l>
             
               <l n="8.243.8"> Pensabit longe mi mea Lyda comes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>244. De miris Lydae dotibus.</head>
               <l n="8.244.1">Nondum, Lyda, tibi viridis defloruit aetas;</l>
             
               <l n="8.244.2"> Multus adhuc pulchro ridet in ore decor;</l>
             
               <l n="8.244.3">Ne tamen instantis metuas tibi damna senectae,</l>
             
               <l n="8.244.4"> Provisum est omni Palladis auxilio.</l>
             
               <l n="8.244.5">Tabentesque genas etenim, rarumque capillum</l>
             
               <l n="8.244.6"> Pensabit mirum scilicet ingenium;</l>
             
               <l n="8.244.7">Doctrinaeque omnis large congesta supellex,</l>
             
               <l n="8.244.8"> Et quo nil usquam est dulcius, eloquium.</l>
             
               <l n="8.244.9">Foemineae ut pereant laudes tibi, quanta virorum</l>
             
               <l n="8.244.10"> Laudibus his olim es, Lyda, futura tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>245. Se ingenue Lydam laudare.</head>
               <l n="8.245.1">Dicis adulari tibi me, mea Lyda, quod usque</l>
             
               <l n="8.245.2"> Multus amo laudes tollere ad astra tuas.</l>
             
               <l n="8.245.3">Crede mihi falso accusas nil tale merentem:</l>
             
               <l n="8.245.4"> A me, quo arcessor crimine, crimen abest.</l>
             
               <l n="8.245.5">Fallit adulator nocuus, non fallitur ipse;</l>
             
               <l n="8.245.6"> Non fallo, fallor forsan ego innocuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>246. Nil esse, quod sibi placeat sine Lyda.</head>
               <l n="8.246.1">Esse putas quidquam mihi tecum, Lyda, molestum.</l>
             
               <l n="8.246.2"> Tamne ego sum, tamne es tu tibi nota parum?</l>
             
               <l n="8.246.3">Crede hoc, vel Bavii mihi tecum lecta placerent</l>
             
               <l n="8.246.4"> Carmina, vel magni carmina Virgilii</l>
             
               <l n="8.246.5">Te sine (pace tua dicam hoc, divine poeta)</l>
             
               <l n="8.246.6"> Salsa parum fierent, prorsus et illepida.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>247. Quam sibi jucundum sit Lydae servire.</head>
               <l n="8.247.1">Quem parvi sumpsisse aliquid tibi rere laboris,</l>
             
               <l n="8.247.2"> Interdum dicis me, mea Lyda, tuum.</l>
             
               <l n="8.247.3">Quam dicas
              <note place="foot" n="25">dicas] <bibl>Krša</bibl> : dicis <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             mage, si noris, quam sit, tua jussa</l>
             
               <l n="8.247.4"> Cum facio, nullus mi, mea Lyda, labor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>248. Ad Lydam. Qua possit se ab homine molesto extricare.</head>
               <l n="8.248.1">Ingratum possis qua pellere, Lyda, requiris?</l>
             
               <l n="8.248.2"> Ingratum se, fac, sentiat esse tibi.</l>
             
               <l n="8.248.3">Sentiet id certe, fuco procul ablegato,</l>
             
               <l n="8.248.4"> Non dispar menti si tibi vultus erit.</l>
             
               <l n="8.248.5">Non labor est ullus, non ars opus ulla videri</l>
             
               <l n="8.248.6"> Si modo, qualis eris, te patiare, sat est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>249. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.249.1">Cinnam Lyda abiget nunquam, ni denique fiat,</l>
             
               <l n="8.249.2"> Quod pol non potis est, officiosa parum.</l>
             
               <l n="8.249.3">Hoc perdit miseram: fert ac feret usque molestum,</l>
             
               <l n="8.249.4"> Ne laedat, mire quod colit, officium.</l>
             
               <l n="8.249.5">At partem Cinna officii si noverit ullam,</l>
             
               <l n="8.249.6"> Salvo jam se abigi pol sinat officio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>250. In Glauconem coram Lydam lasciva loquentem.</head>
               <l n="8.250.1">Turpe seni est, Glaucon, juvenari ac digna suburra</l>
             
               <l n="8.250.2"> Dicere lascivo verba pudenda joco.</l>
             
               <l n="8.250.3">Turpe, nec in coetu gratum hoc, ubi Lyda pudoris</l>
             
               <l n="8.250.4"> Foeminei exemplum, rara puella, sedet,</l>
             
               <l n="8.250.5">Cui formam quamvis dederit Venus, atque leporem,</l>
             
               <l n="8.250.6"> Ingenium et mores casta Minerva dedit.</l>
             
               <l n="8.250.7">Hanc laedis, non grata illi seu dicere te scis,</l>
             
               <l n="8.250.8"> Seu male deceptus dicere grata putas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>251. Se omnibus foeminis Lydam longe anteferre.</head>
               <l n="8.251.1">Me, spero, haud spernet, sed si vel spreverit, omnes</l>
             
               <l n="8.251.2"> Magna erit ante alias mi mea Lyda tamen.</l>
             
               <l n="8.251.3">Illam, quidquid agat, cuivis praeponere cogor,</l>
             
               <l n="8.251.4"> Non quod amat, multo est sed quod amabilior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>252. De comi Lydae ingenio et patientia.</head>
               <l n="8.252.1">Horas, Lyda, senes inter residere quaternas</l>
             
               <l n="8.252.2"> Qui potis es geminos tam bona, tam facilis?</l>
             
               <l n="8.252.3">Non audire piget tremula jam voce loquentes?</l>
             
               <l n="8.252.4"> Non piget alterna plurima voce loqui?</l>
             
               <l n="8.252.5">Atque tuo amborum mentes mulcere lepore</l>
             
               <l n="8.252.6"> Sic, tibi se neuter credat ut esse gravem?</l>
             
               <l n="8.252.7">Macte ista virtute; omnis te jure profecto</l>
             
               <l n="8.252.8"> aetas tam comem suspicit, atque colit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>253. Lydam mirifice et loqui et scribere.</head>
               <l n="8.253.1">Mirifice loqueris; scribis quoque pol, mea Lyda,</l>
             
               <l n="8.253.2"> (Veri sensus inest si mihi) mirifice.</l>
             
               <l n="8.253.3">Ergo ut praesentem nostra haec te suspicit aetas,</l>
             
               <l n="8.253.4"> aetas absentem postera suspiciet.</l>
             
               <l n="8.253.5">Carminibus fortasse meis et magna ferere,</l>
             
               <l n="8.253.6"> Major sed scriptis ipsa ferere tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>254. "Novi ego, quam recta est Lydae sententia".</head>
               <l n="8.254.1">A Lydae tua quam sententia discrepet, Aule,</l>
             
               <l n="8.254.2"> Dic aliis: laudem forsitan inde feres.</l>
             
               <l n="8.254.3">Novi ego, quam recta est Lydae sententia: pravum</l>
             
               <l n="8.254.4"> Quidquid et a recto discrepat, Aule, voco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>255. Lydam mire ipsam, mire sua dicta proboque.</head>
               <l n="8.255.1">An tua dicta probem, quod te probo; Lyda, probare</l>
             
               <l n="8.255.2"> Te magis an soleam, quod tua dicta probo;</l>
             
               <l n="8.255.3">Id quidem ego haud possim, possim hoc sed dicere tantum:</l>
             
               <l n="8.255.4"> Te mire, mire pol tua dicta probo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>256. Quid sit quo vere fieri pote foemina <emph>praestans</emph>.</head>
               <l n="8.256.1">Ingenio praestans et praestans Gellia, forma est,</l>
             
               <l n="8.256.2"> Et praestans, aures quo tenet, eloquio.</l>
             
               <l n="8.256.3">Haec ego sic dici patior, sed <emph>foemina praestans</emph>
               </l>
             
               <l n="8.256.4"> Cum fertur, nequeo, pol, mea Lyda, pati,</l>
             
               <l n="8.256.5">Atque tibi irascor, pleno quod scilicet illam</l>
             
               <l n="8.256.6"> Praestantem toties ore vocare soles.</l>
             
               <l n="8.256.7">Est quiddam, quod inest mire tibi, quo caret illa,</l>
             
               <l n="8.256.8"> Vere quo praestans foemina conficitur.</l>
             
               <l n="8.256.9">Ingenium est ultra formamque et verba diserta,</l>
             
               <l n="8.256.10"> Foeminei generis gloria prima, pudor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>257. Cur toties Lydam laudet.</head>
               <l n="8.257.1">Cur Lydam toties dicam, Corvine, requiris:</l>
             
               <l n="8.257.2"> Quod, qualem volui, dicere non valeo.</l>
             
               <l n="8.257.3">Nec menti carmen respondet; multa volutat</l>
             
               <l n="8.257.4"> Mens intus, carmen pauca sed evoluit.</l>
             
               <l n="8.257.5">Ergo instare operi cogor, si forte labore</l>
             
               <l n="8.257.6"> Assiduo possim, quod cupio, efficere,</l>
             
               <l n="8.257.7">Mirandam et seris Lydam proponere saeclis</l>
             
               <l n="8.257.8"> Talem, Lyda meo qualis inest animo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>258. Pollae Lydam, tamquam vitae et morum exemplar, imitandam proponit.</head>
               <l n="8.258.1">Polla, refer Lydam, sed qua potes; illa referri</l>
             
               <l n="8.258.2"> Ex aliqua tantum nam tibi parte potest.</l>
             
               <l n="8.258.3">Si queat ex omni, non una, atque unica, major</l>
             
               <l n="8.258.4"> Non aliis tanto jam mea Lyda foret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>259. De miro Lydae in dicendo lepore.</head>
               <l n="8.259.1">Dulcia Mexiaci non tam sunt munera potus,</l>
             
               <l n="8.259.2"> Quae larga praebes, care Philippe, manu,</l>
             
               <l n="8.259.3">Quam quae dum laeti potamus, Lyda, lepore</l>
             
               <l n="8.259.4"> Nos omni ac suavi detinet alloquio.</l>
             
               <l n="8.259.5">Nectar et ambrosiam tua munera scilicet aequant:</l>
             
               <l n="8.259.6"> Illa ipsum vincit nectar et ambrosiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>260. Fore ut sibi displiceat, nisi Lydae perpetuo adsit.</head>
               <l n="8.260.1">A te, Lyda, tuus cultor secedere nolo,</l>
             
               <l n="8.260.2"> Nec metus est, abiens ne tibi displiceam,</l>
             
               <l n="8.260.3">Cui me tam tristem ac tacitum, cassumque leporis</l>
             
               <l n="8.260.4"> Convictu assiduo jam reor esse gravem.</l>
             
               <l n="8.260.5">Hic metus est potius qui me tenet unicus, ipsi</l>
             
               <l n="8.260.6"> A te secedens ne mihi displiceam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>261. De Polla canente et Lyda.</head>
               <l n="8.261.1">Polla canit, perhibent quidquam nec dulcius esse;</l>
             
               <l n="8.261.2"> Dulcius at loqueris tu, mea Lyda, mihi.</l>
             
               <l n="8.261.3">Illius ergo alios patior sibi quaerere cantus;</l>
             
               <l n="8.261.4"> Hic moror eloquio laetus at ipse tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>262. Laudat Petrum Aloysium Pizzellium nocturnis choreis abstinentem.</head>
               <l n="8.262.1">Petrus abest festo a coetu, primaeva juventus</l>
             
               <l n="8.262.2"> Gaudet ubi laetos ducere nocte choros.</l>
             
               <l n="8.262.3">Laudo, sive, aliis quod dulce est, despuit unus,</l>
             
               <l n="8.262.4"> Unus sive, ipsi est quod sibi dulce, fugit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>263. De miti Lydae ingenio.</head>
               <l n="8.263.1">Irarum patiens mulier vesana furores</l>
             
               <l n="8.263.2"> Non cohibet, si quis laeserit, indomitos.</l>
             
               <l n="8.263.3">Hoc mihi fis pluris, Lyda optima, quod tua virtus</l>
             
               <l n="8.263.4"> Mire foemineum temperat ingenium.</l>
             
               <l n="8.263.5">Naturae nec enim debes, at moribus, agna</l>
             
               <l n="8.263.6"> Quod miti es vixa mitior in media,</l>
             
               <l n="8.263.7">Exercesque iras adeo sapienter, ut hercle</l>
             
               <l n="8.263.8"> Irasci melius non queat ipse Plato.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>264. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.264.1">Vidi equidem multas miti sermone placere,</l>
             
               <l n="8.264.2"> Iras dein propter displicuisse truces.</l>
             
               <l n="8.264.3">Lyda iram exercet tam belle, tamque venuste,</l>
             
               <l n="8.264.4"> Mitis ut irata non sit amabilior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>265. Ad Lydam. Ne quid nimis probet.</head>
               <l n="8.265.1">Lauda quidquid erit laudandum, Lyda; caveto</l>
             
               <l n="8.265.2"> Virtuti adjungas ne tamen et vitium.</l>
             
               <l n="8.265.3">Nec, quod erit dignum tantum una ex parte probari,</l>
             
               <l n="8.265.4"> Ex omni (non fas id tibi) parte proba.</l>
             
               <l n="8.265.5">Plurima sunt bona mixta malis quodcumque malorum est,</l>
             
               <l n="8.265.6"> Sperne, bonis positum sit licet in mediis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>266. In molestum interpellatorem.</head>
               <l n="8.266.1">Adveniens nactus Lydam et me, Cinna, legentes,</l>
             
               <l n="8.266.2"> Non sentit quam non commodus adveniat.</l>
             
               <l n="8.266.3">Scilicet aureolis pro scriptis tam leve nobis,</l>
             
               <l n="8.266.4"> Tam fatuum audiri possit ut alloquium?</l>
             
               <l n="8.266.5">Nec sentis? Necdum sentis utrique molestam,</l>
             
               <l n="8.266.6"> Quam trahis immodice garrulus, esse moram?</l>
             
               <l n="8.266.7">Haec mecum iratus. Nugis superaddere inanes</l>
             
               <l n="8.266.8"> Perstabat nugas; sensit et ille nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>267. Cur, praesente Aulo, ludo animum poeta intendisset.</head>
               <l n="8.267.1">Non ludus mihi, Lyda, placet, sed displicet, Auli</l>
             
               <l n="8.267.2"> Quo mage frigidulum nil queat esse, jocus</l>
             
               <l n="8.267.3">Hinc laudo invitus, miser et rem vertor ad illam,</l>
             
               <l n="8.267.4"> Quae non grata magis, sed sit acerba minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>268. Ad pictorem, de Lyda sibi aliquid pingi optante.</head>
               <l n="8.268.1">Pingere vis, Lydae quae possit forma placere?</l>
             
               <l n="8.268.2"> Quid sit opus fieri (mentem adhibe) doceo.</l>
             
               <l n="8.268.3">Turgescant oculi, mentum extet, nasus in unum</l>
             
               <l n="8.268.4"> Se flectat, se frons contrahat exigua,</l>
             
               <l n="8.268.5">Tabescantque genae liventes
              <note place="foot" n="26">liventes] livantes
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             lumina subter, 5</l>
             
               <l n="8.268.6"> Aridula et tenuis vix tegat ossa cutis.</l>
             
               <l n="8.268.7">Hanc probat, hac visa clamabit: Forma lepores</l>
             
               <l n="8.268.8"> Una omnes, omnes una habet haec veneres.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>269. Fore, ut sibi sua carmina placeant, si Lydae placuerint.</head>
               <l n="8.269.1">Quis novus hic languor subiit mihi pectus? Apollo</l>
             
               <l n="8.269.2"> Num me, Calliope num mea deseruit?</l>
             
               <l n="8.269.3">Ut sacer ille animi posuit calor! Ut mihi dudum</l>
             
               <l n="8.269.4"> Torpent insueto frigida corda gelu!</l>
             
               <l n="8.269.5">Quidquid id est, mea Lyda meum dum carmen amabit,</l>
             
               <l n="8.269.6"> Qualencumque, aliquod sed mihi carmen erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>270. Ad Lydam, ne nimis Phyllim laudet.</head>
               <l n="8.270.1">Dum tibi dissimilem laudas, Lyda optima, Phyllin,</l>
             
               <l n="8.270.2"> Illi ne similis tu videare, cave.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>271. Ad Lydam, de importuno interpellatore.</head>
               <l n="8.271.1">Insulsus, magni legimus dum scripta Platonis,</l>
             
               <l n="8.271.2"> Confestim incautis ingruit Orbilius,</l>
             
               <l n="8.271.3">Nectaris et fontem praeclusit, Lyda, rigavit</l>
             
               <l n="8.271.4"> Atqua sua nostrum pectus amaritie.</l>
             
               <l n="8.271.5">Di magni! Potuit demi quid suavius, aut quid</l>
             
               <l n="8.271.6"> Obtrudi contra tetrius, heu, potuit?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>272. Ad Lydam. Lusus de nomine mutato.</head>
               <l n="8.272.1">Nomine mutato, quod me, mea Lyda, salutas,</l>
             
               <l n="8.272.2"> Quam tibi sim, video, jam prope nullus ego.</l>
             
               <l n="8.272.3">Hoc potui sperare? Ipsum de pectore ut isto</l>
             
               <l n="8.272.4"> Ipsum, Lyda, meum nomen ut excideret?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>273. Ad Lydam.</head>
               <l n="8.273.1">Nil tibi, Lyda, queo magnum praestare. Quid ergo</l>
             
               <l n="8.273.2"> Restat, ni praestem laetus ut exigua,</l>
             
               <l n="8.273.3">Quodque jubes, pretio cum res caret ipsa, citatim</l>
             
               <l n="8.273.4"> Exequar, ut pretium possit habere modus?</l>
             
               <l n="8.273.5">Dis etiam pietas grata est pro munere: magnum</l>
             
               <l n="8.273.6"> Esse putant, magno quod dederis studio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>274. Ad Aulum, de domo Pizzellia.</head>
               <l n="8.274.1">Quod tam cara mihi domus est Pizzellia, mirum</l>
             
               <l n="8.274.2"> Is putet, hanc si quis nesciat, Aule, domum.</l>
             
               <l n="8.274.3">Qui norunt, possint, vita ut sit carior ipsa,</l>
             
               <l n="8.274.4"> Mirari caram
              <note place="foot" n="27">caram] coram <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             forsitan esse parum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>275. Ad Guascum, de sua in Pizzelliorum domo colenda assiduitate.</head>
               <l n="8.275.1">Usque domus colitur quod mi Pizzellia, multi</l>
             
               <l n="8.275.2"> Materies, video, sum tibi, Guasce, joci.</l>
             
               <l n="8.275.3">Sed domus usque coli dum mi Pizzellia possit,</l>
             
               <l n="8.275.4"> Materiem multi non piget esse joci.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>276. De Lyda et Lesbia.</head>
               <l n="8.276.1">Quantumvis forma praestet, praestetque sagaci.</l>
             
               <l n="8.276.2"> Lesbia mente, mihi non placet illa tamen.</l>
             
               <l n="8.276.3">Quaero ultra haec veram virtutem, noscere fertur</l>
             
               <l n="8.276.4"> Quam nondum prima Lesbia de facie.</l>
             
               <l n="8.276.5">Hanc addat, laude extollam super astra merentem,</l>
             
               <l n="8.276.6"> Lyda mihi solum nec mihi carmen erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>277. De Lydae erga inopes lenitate et misericordia.</head>
               <l n="8.277.1">Lyda premi quos forte videt, levat ipsa fovetque</l>
             
               <l n="8.277.2"> Exceptos omni comiter officio.</l>
             
               <l n="8.277.3">Aequa magis, quo quisque magis vexatur inique,</l>
             
               <l n="8.277.4"> Magnum una in duris casibus auxilium.</l>
             
               <l n="8.277.5">Hac mercede pati quidvis juvat; aspera me sors</l>
             
               <l n="8.277.6"> Usque premat, faveat dum mea Lyda mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>278. De Lyda, ab omnibus laudata.</head>
               <l n="8.278.1">Nil tibi non tribuo laudis, mea Lyda, vereri</l>
             
               <l n="8.278.2"> Ut soleam, illudat ne mihi caecus amor.</l>
             
               <l n="8.278.3">Sed metus hic prorsum vanescit, cum tibi tota,</l>
             
               <l n="8.278.4"> Quidquid ego tribuo, Roma simul tribuit.</l>
             
               <l n="8.278.5">Nec quisquam est, qui te norit modo, quin mihi certet</l>
             
               <l n="8.278.6"> Multus virtutes tollere ad astra tuas.</l>
             
               <l n="8.278.7">Quare nec metuo, caeco ne illudar amore,</l>
             
               <l n="8.278.8"> Et doleo, quod nil dicere praecipuum</l>
             
               <l n="8.278.9">De te laudator possim tuus, omnia cum mi,</l>
             
               <l n="8.278.10"> Dicere quae volui, praeripiat populus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>279. Nil esse, quod Lyda invidere, vel odisse possit.</head>
               <l n="8.279.1">Non te odio, invidia dicis non, Lyda, moveri.</l>
             
               <l n="8.279.2"> Credo equidem, mirum nec reor id fieri.</l>
             
               <l n="8.279.3">Quemnam odisse queas cara omnibus? Unaque praestans</l>
             
               <l n="8.279.4"> Laude omni, cuinam quod decus invideas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>280. Ad Colotum medicum, de Lyda minus valente.</head>
               <l n="8.280.1">Lyda mihi valeat per te si, docte Coloti,</l>
             
               <l n="8.280.2"> Tollam ego te ad magnos laudibus usque deos,</l>
             
               <l n="8.280.3">Et, mala Poeoniam quae scripsi carmina in artem,</l>
             
               <l n="8.280.4"> Imponam ardenti, dona cremanda, foco.</l>
             
               <l n="8.280.5">Id tibi erit sacrum, ceu divo. Epigrammata centum</l>
             
               <l n="8.280.6"> Centeno poteris praeposuisse bovi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>281. Ad Lydam, ut sibi caveat a medicis.</head>
               <l n="8.281.1">Horrendum est (audi, si vita est cara, monentem)</l>
             
               <l n="8.281.2"> Horrendum in medici est, Lyda, venire manus.</l>
             
               <l n="8.281.3">Ipse mihi hanc vito pestem, timidusque pericli</l>
             
               <l n="8.281.4"> Corripio celerem, cum venit ille, fugam.</l>
             
               <l n="8.281.5">Tu quoque (clamo iterum, atque iterum) tibi consule: saevas</l>
             
               <l n="8.281.6"> Horrendum est medici, Lyda, subire manus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>282. Ad Lydam, quocumque amictu induta ob formam placet.
              <note place="foot" n="28">Ad Lydam, quocumque amictu induta sit ob formam
                  placere.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.282.1">Seu pullo, niveo seu, Lyda, incedis amictu,</l>
             
               <l n="8.282.2"> Iste decet mire, nec minus ille color.</l>
             
               <l n="8.282.3">Tot natura uni veneres dedit atque lepores,</l>
             
               <l n="8.282.4"> Ut possis quovis culta placere modo,</l>
             
               <l n="8.282.5">Et placeas non culta aeque, nec veste probetur,</l>
             
               <l n="8.282.6"> Commendet vestem sed tua forma tuam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>283. Ad Lydam. Levius est vati cernere, quam meminisse Lydae moerorem.
              <note place="foot" n="29">Ad Lydam. Levius esse sibi cernere, quam meminisse Lydae
                  moerorem.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.283.1">Tristis ego tristem fugi tete, optima Lyda,</l>
             
               <l n="8.283.2"> Tristior ac multo te sine, Lyda, fui.</l>
             
               <l n="8.283.3">Nam mi cura memor tot gaudia laeta theatri</l>
             
               <l n="8.283.4"> Felle mero et multa sparsit amaritie.</l>
             
               <l n="8.283.5">Ergo iterum huc maestus redii, leviusque putavi</l>
             
               <l n="8.283.6"> Cernere, maerorem quam meminisse tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>284. Ad Lydam aegroto uno ex filiis moerentem.</head>
               <l n="8.284.1">Quam te maternus deceat dolor, optima Lyda,</l>
             
               <l n="8.284.2"> Olim vidi acta mirifice in Merope.</l>
             
               <l n="8.284.3">Nunc magis id video, vero cor fixa dolore</l>
             
               <l n="8.284.4"> Mater dum palles, dum gemis ipsa tibi.</l>
             
               <l n="8.284.5">O me, ceu praesens juvit dolor ille tuentem,</l>
             
               <l n="8.284.6"> Sic juvet hic memorem, cum procul actus erit!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>285. Ad Lydam. Quae sit in scribendo novitas.</head>
               <l n="8.285.1">Lyda, putas nihil esse novum quod scribimus. aedem</l>
             
               <l n="8.285.2"> Sic etiam nullam dixeris esse novam.</l>
             
               <l n="8.285.3">Quippe etenim ut struimus veterum nos dicta virorum,</l>
             
               <l n="8.285.4"> Sic fabri antiquos cura struit lapides.</l>
             
               <l n="8.285.5">Quo fit opus vetus est: operi nova forma, novumque</l>
             
               <l n="8.285.6"> Ipsum etiam, formam cui dedit auctor, opus.</l>
             
               <l n="8.285.7">Sic nova sunt, spero, mea carmina; sic novus iste</l>
             
               <l n="8.285.8"> Sermo est, suavidico qui fluit ore tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>286. De Lyda et Balthassare Odescalchio simul conventis.</head>
               <l n="8.286.1">Qua te, Lyda, frui, qua te mihi, Balthasar, una</l>
             
               <l n="8.286.2"> Laetanti faciles annuerunt superi,</l>
             
               <l n="8.286.3">Hanc ego candidulo signabo, ut digna, lapillo,</l>
             
               <l n="8.286.4"> Atque colam memori mente animoque diem.</l>
             
               <l n="8.286.5">Salve, o lux auro mihi carior, obtigit una</l>
             
               <l n="8.286.6"> Dulcis qua geminae fructus amicitiae;</l>
             
               <l n="8.286.7">Qua clarum audivi juvenem sua scripta legentem,</l>
             
               <l n="8.286.8"> Miranti assedit qua mihi Lyda comes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>287. Fore ut Lydae eo ingenio, quo praedita est, perpetuo et magis in dies placeat
            Cicero.</head>
               <l n="8.287.1">Tunc ego, Lyda, parum te credam posse probare</l>
             
               <l n="8.287.2"> Scripsit Romani quae pater eloquii,</l>
             
               <l n="8.287.3">Quum tibi judicium Veri, sensumque decori,</l>
             
               <l n="8.287.4"> Quoque vales, aetas ingenium abstulerit.</l>
             
               <l n="8.287.5">Donec eris, qualis nunc es, mirabere magni</l>
             
               <l n="8.287.6"> Omne viri semper, semper amabis opus.</l>
             
               <l n="8.287.7">Forsan et aureolos, studio crescente, libellos</l>
             
               <l n="8.287.8"> Assidua volves nocte dieque manu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>288. De laudibus Lydae Tullium legentis.</head>
               <l n="8.288.1">Sic placuit semper mihi Tullius, o mea Lyda,</l>
             
               <l n="8.288.2"> Jurarem ut, nil mi posse placere magis.</l>
             
               <l n="8.288.3">Nunc placet ipse magis pol se mihi Tullius ipse,</l>
             
               <l n="8.288.4"> Coepit ut ille tuo scilicet ore legi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>289. </head>
               <l n="8.289.1">De laudibus Lydae narrantis.</l>
             
               <l n="8.289.2">Malim ego narrantem te, Lyda, audire, sub ipsis</l>
             
               <l n="8.289.3"> Quam, mihi quae narras, cuncta videre oculis.</l>
             
               <l n="8.289.4">Non etenim verbis tantum aequas omnia rerum,</l>
             
               <l n="8.289.5"> Sed longe, ornatrix mirifica, exsuperas.</l>
             
               <l n="8.289.6">Et quae pulchra parum sunt in se, pulchra putare</l>
             
               <l n="8.289.7"> Ille tuo affusus cogit ab ore lepor.</l>
             
               <l n="8.289.8">Hoc fuit ante alios tibi quod fortasse molestus</l>
             
               <l n="8.289.9"> Poscere, Lyda, tuas institerim historias.</l>
             
               <l n="8.289.10">Hoc propter dolui frustratus, cum mea vota,</l>
             
               <l n="8.289.11"> Et spes in ventos irrita cessit heri.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>290. Lydam rogat, ut sua opera uti velit.</head>
               <l n="8.290.1">Nil mandas, mea Lyda, mihi, cupere omnia quem scis</l>
             
               <l n="8.290.2"> Nempe tibi, atque aliquo velle placere modo,</l>
             
               <l n="8.290.3">Ingenioque tuo, multa et virtute, tuisque</l>
             
               <l n="8.290.4"> Tot, quas admiror, dotibus attonitum.</l>
             
               <l n="8.290.5">Manda multa; mea nihil est tibi forsan opella,</l>
             
               <l n="8.290.6"> Est opus at jussis mi, mea Lyda, tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>291. Innumeras grates Lydae profitetur.
              <note place="foot" n="30">Innumeras grates se Lydae habere profitetur.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.291.1">Multas, Lyda, mihi te grates dicis habere;</l>
             
               <l n="8.291.2"> Vin' scire, ipse tibi quotnam habeo? Innumeras.</l>
             
               <l n="8.291.3">Quod me non dignum pateris tamen esse tuorum</l>
             
               <l n="8.291.4"> In numero, atque tuam concelebrare domum,</l>
             
               <l n="8.291.5">Quod mecum evolvis veterum tot scripta virorum</l>
             
               <l n="8.291.6"> Inclyta, quae Phoebus, quaeque Minerva probat,</l>
             
               <l n="8.291.7">Quod me pro cassis, doceo quae paucula, verbis,</l>
             
               <l n="8.291.8"> Tu rerum has melior cernere, multa doces.</l>
             
               <l n="8.291.9">Tu facis, ipse piger tot scribam carmina, dum te</l>
             
               <l n="8.291.10"> Dicere, Lyda, tuo dum juvat ore legi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>292. In commendatorem minime, commendatum.</head>
               <l n="8.292.1">Commendas alios Lydae: commendet at ipsum</l>
             
               <l n="8.292.2"> Qui te, nancisci quem, rogo, Tulle, queas?</l>
             
               <l n="8.292.3">Quis faciet, dictoque omni, factoque molestum</l>
             
               <l n="8.292.4"> Te tamen ut mitis longius illa ferat?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>293. De Lyda.</head>
               <l n="8.293.1">Vesper adest; jam tempus adest decedere pastu,</l>
             
               <l n="8.293.2"> Et saturas prima nocte redire domum.</l>
             
               <l n="8.293.3">I prae, Daphni; sequar. Lydam cantabimus una</l>
             
               <l n="8.293.4"> Interea; longam leniat illa viam.</l>
             
               <l n="8.293.5">Lyda nulla magis laudari est digna puella,</l>
             
               <l n="8.293.6"> Lyda nulla minus laude puella tumet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>294. In rus Lydam invitat.</head>
               <l n="8.294.1">Hic nemus, hic virides campi, fontesque, lacusque,</l>
             
               <l n="8.294.2"> Pomaque curvatis pendula in arboribus,</l>
             
               <l n="8.294.3">Hic quas fundit opes autumnus dives, Iacchus</l>
             
               <l n="8.294.4"> Et pater, omnigeno Faunus et aucupio.</l>
             
               <l n="8.294.5">Hic choreae, hic laeti sero sub vespere cantus,</l>
             
               <l n="8.294.6"> Hic quaecumque hilaris gaudia Pagus habet;</l>
             
               <l n="8.294.7">Hic erit, ut prorsus desit nihil, haec modo rura</l>
             
               <l n="8.294.8"> Visere paullisper si, mea Lyda, voles.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>295. Sibi satis fore, si Lyda partem aliquam suorum carminum vel legat vel non invita legi
              sinat
              <note place="foot" n="31">Sibi satis fore, si Lyda partem aliquam suorum carminum
                legat non invita </note>
               </head>
               <l n="8.295.1">Non, Lydae ut placeam, toties tot carmina condo,</l>
             
               <l n="8.295.2"> Sed potius mire quod mihi Lyda placet.</l>
             
               <l n="8.295.3">Ipse mihi haec scribo. Si quid leget illa, putabo</l>
             
               <l n="8.295.4"> Esse satis, facili si modo mente ferat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>296. De laudibus Lydae prae Pholoe ac Phyllide.</head>
               <l n="8.296.1">Cur missa Pholoe, missa cur Phyllide, solam</l>
             
               <l n="8.296.2"> Observem Lydam, Postume, saepe rogas.</l>
             
               <l n="8.296.3">Hoc placet in Pholoe, placet hoc in Phyllide: sola</l>
             
               <l n="8.296.4"> Quae video, in Lyda, Postume cuncta placent.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>297. De se, Lyda non visa.</head>
               <l n="8.297.1">Aeger nocturni dum frigida flamina venti,</l>
             
               <l n="8.297.2"> Et metuo tristem, Lyda, mihi pluviam,</l>
             
               <l n="8.297.3">Mansi nempe domi cautus, timidusque pericli,</l>
             
               <l n="8.297.4"> Nec te, quod soleo, visere sustinui.</l>
             
               <l n="8.297.5">Plus mihi sed pluvia, vento plus obfuit omni,</l>
             
               <l n="8.297.6"> Congressu carui quod mea Lyda tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>298. De se, mane Tullium Lydae legente et vespere illam adeunte.</head>
               <l n="8.298.1">Qui tibi mane lego Tulli scripta aurea et idem</l>
             
               <l n="8.298.2"> Coetum, Lyda, tuum vespere concelebro,</l>
             
               <l n="8.298.3">Mane, reor, placeo; quid vespere? (dicere possem</l>
             
               <l n="8.298.4"> O utinam hoc saltem!) Non tibi displiceo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>299. Se timere, ne minus placeat Lydae.</head>
               <l n="8.299.1">Quinte, rogas, serus Lydam cur visere coepi?</l>
             
               <l n="8.299.2"> Cur tam raro illi proximus assideo?</l>
             
               <l n="8.299.3">Lyda mihi quod jam placeat minus? Imo ego sensi</l>
             
               <l n="8.299.4"> Quod me jam Lydae, Quinte, placere minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>300. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.300.1">Illa mihi quo, Lyda, tui fiducia cessit?</l>
             
               <l n="8.300.2"> Cur metuo, ne sim jam tibi, Lyda, gravis?</l>
             
               <l n="8.300.3">Alteruter dignus culpari est, functus et hercle</l>
             
               <l n="8.300.4"> Non satis est certae munus amicitiae.</l>
             
               <l n="8.300.5">Aut tu, cur metuam, causam si forte dedisti,</l>
             
               <l n="8.300.6"> Aut ego, causa subest nulla ubi, si metuo.</l>
             
               <l n="8.300.7">Atque utinam, non jure mala formidine captus,</l>
             
               <l n="8.300.8"> Me sontem potius dicere cogar ego?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>301. Cur a Lyda spretus sibi doleat poeta.</head>
               <l n="8.301.1">Me sprevit nuper Ceselia, nec mihi spreto</l>
             
               <l n="8.301.2"> Id doluit; spernat si mea Lyda, dolet,</l>
             
               <l n="8.301.3">Quid causae est? Illam quod sperno scilicet; hujus</l>
             
               <l n="8.301.4"> Ipse meo longe judicium antefero.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>302. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.302.1">A te contemptus curnam crucier, mea Lyda,</l>
             
               <l n="8.302.2"> Dicam equidem ingenue, dicere si potero.</l>
             
               <l n="8.302.3">A te contemptus memet contemnere cogor,</l>
             
               <l n="8.302.4"> Quippe tuum ipse meo judicium antefero.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>303. Nil non esse in Lyda summa laude dignum.</head>
               <l n="8.303.1">Quaeris, quae decorant Lydam praeconia laudum.</l>
             
               <l n="8.303.2"> Quaere magis, quaenam, Postume, non decorent.</l>
             
               <l n="8.303.3">Hoc uno expediam verbo; nam nulla
              <note place="foot" n="32">subintelligitur "non"; unde "non nulla"; unde "omnia"
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             reponam:</l>
             
               <l n="8.303.4"> Illic mi verbis est opus innumeris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>304. Ad Salicetum archiatrum, de epigrammate ad eum a Maria Pizzelia misso.</head>
               <l n="8.304.1">Quod scripsi de te carmen, Salicete, pusillum,</l>
             
               <l n="8.304.2"> Donavi Mariae, misit at illa tibi.</l>
             
               <l n="8.304.3">Id placuit, nec pol miror. Si mitteret illa,</l>
             
               <l n="8.304.4"> Vel Bavii carmen posse placere puto.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>305. Quando sibi scribendi onus leviter, quando graviter feratur.</head>
               <l n="8.305.1">Num grave sit, jubeor cum scribere, Cinna, requiris.</l>
             
               <l n="8.305.2"> Nil levius, me cum scribere Lyda jubet.</l>
             
               <l n="8.305.3">Cum tu, cumque alius quivis (hoc vera loquenti</l>
             
               <l n="8.305.4"> Pace tua liceat dicere), nil gravius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>306. Lyda in urbe degente, sibi quovis rure urbem esse longe gratiorem.</head>
               <l n="8.306.1">Quos mihi tu narras agros, quae frigida tempe,</l>
             
               <l n="8.306.2"> Fluminaque et fontes et nemora et siluas?</l>
             
               <l n="8.306.3">Pictarum et cantus per frondea tecta volucrum,</l>
             
               <l n="8.306.4"> Et Zephyri umbrosis murmur in arboribus?</l>
             
               <l n="8.306.5">Mugitusque boum, dulcem et pastoris avenam,</l>
             
               <l n="8.306.6"> Nympharum et laetos per loca sola choros?</l>
             
               <l n="8.306.7">Ista placent, sed enim nullis non gratior agris</l>
             
               <l n="8.306.8"> Urbs erit hercle, urbem dum mea Lyda colit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>307. Se rus nunquam iturum, si sciret, se Lydae non esse molestum.</head>
               <l n="8.307.1">Ne caream te, Lyda, urbem non linquere mens est,</l>
             
               <l n="8.307.2"> Id tibi sed potius ne grave sit, metuo.</l>
             
               <l n="8.307.3">Forsan et invitus linquam, teque ipse carebo,</l>
             
               <l n="8.307.4"> Tu me tantisper scilicet ut careas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>308. Lydae jussu et numine se scribere profitetur.</head>
               <l n="8.308.1">Haec satis Aonides: vestra hic sub rupe resido;</l>
             
               <l n="8.308.2"> Surgam, si me iterum surgere Lyda jubet.</l>
             
               <l n="8.308.3">Lyda rapit vatem quo vult (ignoscite, divae):</l>
             
               <l n="8.308.4"> Haec mea nunc Erato est, haec mea Calliope.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>309. Ad Lydam, virum filiumque Ariciae commorantes, toto animo cogitantem.</head>
               <l n="8.309.1">Nempe ades hic solo nunc praesens corpore, Lyda,</l>
             
               <l n="8.309.2"> Mens, vultu ut video scilicet, omnis abest.</l>
             
               <l n="8.309.3">Fallor? Aricinos an longe hinc fugit in agros?</l>
             
               <l n="8.309.4"> Et gnatum, atque virum spectat et alloquitur?</l>
             
               <l n="8.309.5">Atque vagos sequitur per devia rura, nec usquam</l>
             
               <l n="8.309.6"> Quo se cumque ferant non amat ire comes?</l>
             
               <l n="8.309.7">Isto macte animo: sic te procul esse, dolendum.</l>
             
               <l n="8.309.8"> Quis sibi, quis pulchrum non putet esse tibi?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>310. De se et Lyda, ejusque miris dotibus.</head>
               <l n="8.310.1">Nullus, Lyda, dies mihi tecum cedit inanis,</l>
             
               <l n="8.310.2"> Nec perit ignavae tempus amicitiae.</l>
             
               <l n="8.310.3">Nunc legimus veterum simul aurea scripta virorum,</l>
             
               <l n="8.310.4"> Nunc me more meo scribere pauca jubes.</l>
             
               <l n="8.310.5">Nunc vario tractas verum sermone bonumque,</l>
             
               <l n="8.310.6"> Verba nec ipsa bona ludicra fruge carent.</l>
             
               <l n="8.310.7">Hoc est, hoc, alias quod sperno, Lyda, puellas,</l>
             
               <l n="8.310.8"> Quod
              <note place="foot" n="33">Quod] <bibl>Krša</bibl> : Quo <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             te unam tota mente, animoque colo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>311. De miro Lydae lepore in narrando.</head>
               <l n="8.311.1">Sic narras, quidquid narras, mea Lyda, lepore</l>
             
               <l n="8.311.2"> Sic rerum condis omnia mirifico,</l>
             
               <l n="8.311.3">Ista audire mihi malim ut, quam cernere, rebus</l>
             
               <l n="8.311.4"> Et tua verba ipsis mirifice anteferam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>312. Quaecumque de Lyda scribat, se putare ejus meritis minora.</head>
               <l n="8.312.1">Quae de te scribo vates tuus, optima Lyda,</l>
             
               <l n="8.312.2"> Esse puto meritis cuncta minora tuis;</l>
             
               <l n="8.312.3">Tu majora putas. Quis nostrum fallitur? Ipsa</l>
             
               <l n="8.312.4"> Me, contra falli te magis ipse puto.</l>
             
               <l n="8.312.5">Quidnam alii? Nemo; nemo est ex omnibus unus,</l>
             
               <l n="8.312.6"> Judicium de te quin probet hercle meum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>313. De se cum Lyda Tullium legente.</head>
               <l n="8.313.1">Cum mihi Lyda comes, Tulli, est tua scripta legenti,</l>
             
               <l n="8.313.2"> Dulce tuum mi fit dulcius eloquium.</l>
             
               <l n="8.313.3">Lyda ut abest, maeror mentem gravis occupat aegram,</l>
             
               <l n="8.313.4"> Horrent cuncta, minus cuncta leporis habent.</l>
             
               <l n="8.313.5">Id curnam fiat, nec possum dicere; aperte</l>
             
               <l n="8.313.6"> Si possim, dici nec sibi Lyda velit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>314. Se Lydae, nisi quid aliud illa jusserit, perpetuo adfuturum.</head>
               <l n="8.314.1">Quod viso cupide Lydam, mirorque, coloque,</l>
             
               <l n="8.314.2"> Illius ingenio captus et eloquio,</l>
             
               <l n="8.314.3">In me, Guasce, soles ullo sine fine jocari,</l>
             
               <l n="8.314.4"> Multaque cum multo dicere verba sale.</l>
             
               <l n="8.314.5">Sed tua dicta, joci et pereunt, salsusque, dicaxque</l>
             
               <l n="8.314.6"> Nusquam abigis Lydae me tamen a latere.</l>
             
               <l n="8.314.7">Nil moveor, quoties dicor "gravis omnibus horis</l>
             
               <l n="8.314.8"> Illi haerere comes scilicet assiduus".</l>
             
               <l n="8.314.9">Vis pellar? Toties iteras quod tu mihi carmen;</l>
             
               <l n="8.314.10"> Si potis est, facito, dicat ut illa semel.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>315. Ad Janum (credo Pizzellium, Lydae, sive Mariae Cucuvilliae Pizzelliae virum)
            absentem.</head>
               <l n="8.315.1">Jane, tuum nomen sonat hic: te Lyda, sodales,</l>
             
               <l n="8.315.2"> Te Lydae absentem quaerimus assidue,</l>
             
               <l n="8.315.3">Et desiderium lenimus triste, tuas dum</l>
             
               <l n="8.315.4"> Certatim dotes dicimus eximias,</l>
             
               <l n="8.315.5">Quisque aliquid memorans de te, quo carus amico</l>
             
               <l n="8.315.6"> Omnibus in coetu sis magis, atque magis.</l>
             
               <l n="8.315.7">Nimirum, incendit virtus quem vera, manetque,</l>
             
               <l n="8.315.8"> Major et usque novis auctibus ardet, amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>316. De Glaucia, qui poetam, qua hora Lydam visere solebat, retinere voluerat.</head>
               <l n="8.316.1">Visere qua soleo Lydam, sibi forte poposcit,</l>
             
               <l n="8.316.2"> Atque suis horam Glaucia carminibus.</l>
             
               <l n="8.316.3">Subrisi et mecum tacitus: Quam falleris! Ipse</l>
             
               <l n="8.316.4"> Quam tibi tu, Lyda est quam tibi nota parum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>317. De se et Lyda.</head>
               <l n="8.317.1">Cur me, Lyda, fugis? Cur si tibi proximus unquam</l>
             
               <l n="8.317.2"> Assedi, mutas, o mea Lyda, locum?</l>
             
               <l n="8.317.3">Cur non mutabas quondam? Heu heu nil mihi verbis</l>
             
               <l n="8.317.4"> Dici opus est, quod res clara satis loquitur.</l>
             
               <l n="8.317.5">Nec tibi ego irascor; doleo modo: quaerere mecum</l>
             
               <l n="8.317.6"> Nec tacitus cesso, cur male displiceam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>318. De se et Lyda.</head>
               <l n="8.318.1">Si qua me laesum facto, dictoque putavi,</l>
             
               <l n="8.318.2"> Arguto soleo nempe dolore queri,</l>
             
               <l n="8.318.3">Nec celare animi sensus; hoc nam reor esse</l>
             
               <l n="8.318.4"> Magnum equidem verae pignus amicitiae.</l>
             
               <l n="8.318.5">Tu quoque idem facias ni quando, Lyda, molestum</l>
             
               <l n="8.318.6"> Sed quod erit, tacito pectore dissimules,</l>
             
               <l n="8.318.7">Multa queror, questu nimium dum parcis amico,</l>
             
               <l n="8.318.8"> Te mihi, quam decuit, non retulisse vicem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>319. Lydam nihil unquam dicere, quod veritati non sit consentaneum.</head>
               <l n="8.319.1">Vera probo, Varro, dicit quae Lyda; probare</l>
             
               <l n="8.319.2"> Nec semper, semper sint modo vera, pudet.</l>
             
               <l n="8.319.3">Si tibi adulator videor, tu scilicet illam</l>
             
               <l n="8.319.4"> Dicere, quae possim vera negare, jube.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>320. Lydam praecipuis laudibus ornari debere.</head>
               <l n="8.320.1">Quod laudas Lydam, dehinc Nisam et Phyllida et Aeglen,</l>
             
               <l n="8.320.2"> Et Beroem et Meroem laude pari cumulas,</l>
             
               <l n="8.320.3">Quid ni pro tali facto irascar, amice,</l>
             
               <l n="8.320.4"> Atque tua Lydam laude carere velim?</l>
             
               <l n="8.320.5">Sordent, quae multis tribuis, praeconia Lyda</l>
             
               <l n="8.320.6"> Non Lyda est, si quam laudis habet sociam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>321. Cur Lydam colat, Gelliam fugiat.</head>
               <l n="8.321.1">Cur Lydam sector, fugio te, Gellia? Amores</l>
             
               <l n="8.321.2"> Quod modo tu sentis, quos ego praeterii.</l>
             
               <l n="8.321.3">Illa, senex in qua valeo, vigeoque, nec, ulli</l>
             
               <l n="8.321.4"> Ne vincar, metuo, sentit amicitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>322. Cur poeta Lydae placere studeat.</head>
               <l n="8.322.1">Jure tibi studeo, quam possum, Lyda, probari,</l>
             
               <l n="8.322.2"> Quae sapiens rerum non nisi digna probas,</l>
             
               <l n="8.322.3">Cujus prona bono cuivis est gratia, tanto</l>
             
               <l n="8.322.4"> Prona magis, quanto fit magis ille bonus.</l>
             
               <l n="8.322.5">Quis tali se se non expetat usque placere?</l>
             
               <l n="8.322.6"> Nec, testem laudis, quaerat amicitiam?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>323. Sibi pulchrum et decorum esse Lydam colere.</head>
               <l n="8.323.1">Abs te quod nusquam dicor secedere, Lyda,</l>
             
               <l n="8.323.2"> Non probrum id, laudem sed reor esse meam.</l>
             
               <l n="8.323.3">Pulchrum est, si placeo; pulchrum, gravis illa severae</l>
             
               <l n="8.323.4"> Virtutis cultrix si mihi, Lyda, places;</l>
             
               <l n="8.323.5">Pulchrum, fama vetus de me si dixerit olim:</l>
             
               <l n="8.323.6"> "Hunc Lyda in coetu est vivere passa suo".</l>
             
               <l n="8.323.7">Non omni credar cassus fortasse lepore</l>
             
               <l n="8.323.8"> Vates, cui fuerit te penes usque locus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>324. Ad Lydam. De adulatore.</head>
               <l n="8.324.1">Antistare aliis, quot sunt, te, Lyda, puellis,</l>
             
               <l n="8.324.2"> Iste ait in laudes prodigus usque tuas.</l>
             
               <l n="8.324.3">Hoc tibi ne placeas: de te quod dicit, inepta</l>
             
               <l n="8.324.4"> Id solet ille itidem dicere de Pholoe,</l>
             
               <l n="8.324.5">Et quamcumque probat, laudem fert foemina eamdem,</l>
             
               <l n="8.324.6"> Ac multo est aliis omnibus una prior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>325. Non nisi amore ejus ductum se Lydam laesisse.</head>
               <l n="8.325.1">Laesi ego te, mea Lyda, tuo sed ductus amore,</l>
             
               <l n="8.325.2"> Tu quoque sic me utinam laedere, Lyda, velis!</l>
             
               <l n="8.325.3">Tam pulchrae possim quidvis ignoscere causae,</l>
             
               <l n="8.325.4"> Atque pia factum vulnus amare manu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>326. Ad Janum se nulli cultorum Lydae cedere dicentem.</head>
               <l n="8.326.1">Cultorum Lydae nulli te cedere dicis:</l>
             
               <l n="8.326.2"> Hoc dicunt etiam, Jane, alii atque alii.</l>
             
               <l n="8.326.3">Nec miror: nullis non claram laudibus illam.</l>
             
               <l n="8.326.4"> Cuncti certatim, quam pote quisque, colunt.</l>
             
               <l n="8.326.5">Hoc similes, alio distant. Non omnibus aeque</l>
             
               <l n="8.326.6"> Gaudet Lyda coli, queis solet usque coli.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>327. Ad Lydam, de Philippo Bonamicio.</head>
               <l n="8.327.1">Advenit nobis gemino post mense Philippus,</l>
             
               <l n="8.327.2"> Queis menses visi saecula sunt gemini.</l>
             
               <l n="8.327.3">Gaude, Lyda, boni adventu gaudete, sodales,</l>
             
               <l n="8.327.4"> Noster amor nobis ecce Philippus adest,</l>
             
               <l n="8.327.5">Fertque suos secum lususque, salesque, leporesque,</l>
             
               <l n="8.327.6"> Et gratum est coetu quidquid in ingenuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>328. Monet Guascum, nullam viam illi longam futuram ad Lydam venienti.</head>
               <l n="8.328.1">Guasce, domus longe tua dicitur esse, venire</l>
             
               <l n="8.328.2"> Ad nos ne creber scilicet huc valeas.</l>
             
               <l n="8.328.3">Ipse quidem id fatear, nos inter ni sit et illa,</l>
             
               <l n="8.328.4"> Nusquam nancisci cui potes assimilem.</l>
             
               <l n="8.328.5">Ad quam cum venies quamvis de parte remota,</l>
             
               <l n="8.328.6"> Nulla tibi, credo, longa futura via est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>329. Timet, ne Guascus minus invisat sodales.</head>
               <l n="8.329.1">Quo tua, Guasce, domus pulchra est magis, hoc magis hercle</l>
             
               <l n="8.329.2"> (Pace tua dicam) displicet illa mihi.</l>
             
               <l n="8.329.3">Quippe suo illectum, metuo, ne forte lepore</l>
             
               <l n="8.329.4"> Te nostro a caetu
              <note place="foot" n="34">nimirum a sodalibus tuis, qui domum Pizzelliam celebrant.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             saepius abstineat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>330. Ad Guascum. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.330.1">Guasce, domum vidi, quae multo instructa lepore</l>
             
               <l n="8.330.2"> Est tibi, nil et non mirifice placuit;</l>
             
               <l n="8.330.3">Nil unum praeter, quod nostro nempe remota</l>
             
               <l n="8.330.4"> A coetu in summis dissidet Esquiliis:</l>
             
               <l n="8.330.5">Hoc tu aliqua vitium poteris si demere, tollam</l>
             
               <l n="8.330.6"> Istam laude mea jam super astra domum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>331. Se jussu Lydae carmen scribere.</head>
               <l n="8.331.1">Garrulus haud placui, tacitus fortasse placebo.</l>
             
               <l n="8.331.2"> Id tentare juvat; Musa molesta, sile.</l>
             
               <l n="8.331.3">Sic mecum et posui calamum, sed me mea Lyda</l>
             
               <l n="8.331.4"> Impulit ac coeptum pergere jussit iter,</l>
             
               <l n="8.331.5">Et nugas garrire omnes et ludere quae fors</l>
             
               <l n="8.331.6"> Obtulit incultis omnia carminibus.</l>
             
               <l n="8.331.7">Conde iterum, spernat populus quae, carmina: praestat</l>
             
               <l n="8.331.8"> Quam populo, Lydae, Musa, placere meae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>332. Cur Hirtio misso, Lydae legat Livii Historias.</head>
               <l n="8.332.1">Inscite si quid scriptum reor, o mea Lyda,</l>
             
               <l n="8.332.2"> Id tecum invitus perlegere aggredior.</l>
             
               <l n="8.332.3">Nam timeo, scriptor dum displicet, aeque alieno</l>
             
               <l n="8.332.4"> Ne tibi displiceam lector ego vitio.</l>
             
               <l n="8.332.5">Hoc causae est, Hirti jussus recitare libellos,</l>
             
               <l n="8.332.6"> Romanam Livi quod
              <note place="foot" n="35">quod] <bibl>Krša</bibl> : quo <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             recitem historiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>333. De se et Lyda.</head>
               <l n="8.333.1">Qua mecum es, mea Lyda, tibi cur tarda moratur,</l>
             
               <l n="8.333.2"> aequo cur citior volvitur hora mihi?</l>
             
               <l n="8.333.3">An bona quo lapsu praeceps fugit hora volucri,</l>
             
               <l n="8.333.4"> At mala vix lentum promovet hora pedem?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>334. Timet poeta, ne sit molestus Lydae.</head>
               <l n="8.334.1">Non ego te fugio, metuo sed, Lyda, molestus</l>
             
               <l n="8.334.2"> Ne tibi sim, si te persequar immodice.</l>
             
               <l n="8.334.3">Tu quereris, timido sed, credo, ignoscis amico,</l>
             
               <l n="8.334.4"> Te qui saepe caret, ne tibi displiceat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>335. Ad Lydam, de molesta Hirtii lectione.</head>
               <l n="8.335.1">Caesare jam lecto, subit Hirtius, ille molestus</l>
             
               <l n="8.335.2"> Scriptor, ni laetus, Lyda, ego, te comite,</l>
             
               <l n="8.335.3">Scripta legam quaevis, quamvis insulsa; molesti</l>
             
               <l n="8.335.4"> Quidquid inest, praesens tu, mea Lyda, levas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>336. Ad Lydam. De Carlilla.</head>
               <l n="8.336.1">Tam parva, haec tam mira eadem Carlilla, requiris,</l>
             
               <l n="8.336.2"> Olim maturo tempore qualis erit?</l>
             
               <l n="8.336.3">Dicam equidem sensu ex animi: res scilicet ipsa</l>
             
               <l n="8.336.4"> Non raro magna spe solet esse minor.</l>
             
               <l n="8.336.5">Si tamen aequarit, spem si res vicerit ipsam,</l>
             
               <l n="8.336.6"> Illa futura olim, Lyda, tibi est similis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>337. Quanti faciat Lydae judicium.</head>
               <l n="8.337.1">Judicium quandoque meum si forte requiris,</l>
             
               <l n="8.337.2"> Occule judicium mi, mea Lyda, tuum;</l>
             
               <l n="8.337.3">Namque id cum prodis (tanti es mihi) spernere cogor</l>
             
               <l n="8.337.4"> Ipse meum, atque tuo fidere judicio;</l>
             
               <l n="8.337.5">Nec secus ac speculum, resonae vel vocis imago,</l>
             
               <l n="8.337.6"> A te quae veniunt sola referre tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>338. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.338.1">Quod mihi laudasti carmen, mea Lyda, requiris,</l>
             
               <l n="8.338.2"> Quale putem. Quid ni mirificum esse putem?</l>
             
               <l n="8.338.3">Quod tibi mirifice vidi placuisse, tuisque</l>
             
               <l n="8.338.4"> Esse ultro elatum laudibus astra super.</l>
             
               <l n="8.338.5">Quae nil non pulchrum, non omni ex parte politum,</l>
             
               <l n="8.338.6"> Exactumque omnes suspicis ad numeros;</l>
             
               <l n="8.338.7">Judicio quae tam polles, ut non magis ipsa</l>
             
               <l n="8.338.8"> Sit verax sacro Pythia de tripode.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>339. Gaudet, se Lydae placuisse et sibi Lydam placere velle.</head>
               <l n="8.339.1">Si laudas, mea quod laudari carmina digna</l>
             
               <l n="8.339.2"> Esse putas, laetor me placuisse tibi.</l>
             
               <l n="8.339.3">Si non digna putas, laudas tamen, optima Lyda,</l>
             
               <l n="8.339.4"> Laetor, te saltem velle placere mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>340. Cur amat Lydam.</head>
               <l n="8.340.1">Me, quod amo Lydam, quae dicit cuncta probare,</l>
             
               <l n="8.340.2"> Quintus ait; vere id nec, puto, Quintus ait.</l>
             
               <l n="8.340.3">Non quod amo nam cuncta probo; quod cuncta probare</l>
             
               <l n="8.340.4"> Cogor, quae prudens doctaque dicit, amo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>341. De se Lydam quaerente et de Petro Aloysio Pizzellio.</head>
               <l n="8.341.1">Quaerebam te, Lyda; tuus mihi limen ad ipsum</l>
             
               <l n="8.341.2"> Filius occurrit, seque dedit comitem.</l>
             
               <l n="8.341.3">Laetus ego: inventam possum dixisse parentem;</l>
             
               <l n="8.341.4"> Vivit in hoc mire scilicet ipsa parens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>342. Ad amicum de Lyda ejus carmine mota.</head>
               <l n="8.342.1">Carmine quae nullo dixit se Lyda moveri,</l>
             
               <l n="8.342.2"> Esse tamen motam carmine, amice, tuo,</l>
             
               <l n="8.342.3">Id tibi cum dixit me coram, quid mihi eadem</l>
             
               <l n="8.342.4"> Illa opera misero dixit, amice, vides.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>343. Se officii causa molestum fuisse Lydae.</head>
               <l n="8.343.1">Peccavi officio immodicus, nimiumque molestus,</l>
             
               <l n="8.343.2"> Lyda, tibi, gratus dum studeo esse, fui.</l>
             
               <l n="8.343.3">Hanc fateor culpam, culpam hanc tu plecte; molestum</l>
             
               <l n="8.343.4"> Et, quo te laesi, laede molesta modo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>344. Ad Petrum Aloysium Pizzellium canentem.</head>
               <l n="8.344.1">Nec liquida est, nec magna tibi vox, Petre, canenti,</l>
             
               <l n="8.344.2"> Mirifice illa meas at beat auriculas,</l>
             
               <l n="8.344.3">Atque meos multa insinuans dulcedine sensus</l>
             
               <l n="8.344.4"> Permulcet suavi suavior ambrosia.</l>
             
               <l n="8.344.5">Nimirum capior numeris; nec, si canat Orpheus,</l>
             
               <l n="8.344.6"> Audiri possit vox numerosa magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>345. Ad Lydam. De ejus patrono.</head>
               <l n="8.345.1">Oblatam sprevit mercedem Quintus, at hercle</l>
             
               <l n="8.345.2"> Non parva est merces, Lyda, placere tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>346. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.346.1">Oblatam Quintus mercedem spernit: amicus,</l>
             
               <l n="8.346.2"> Lyda, tibi mavult quam fieri famulus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>347. In Quintum, de ejus importunitate et audacia.</head>
               <l n="8.347.1">Quinte, tuo da jura lari, servosque molestus</l>
             
               <l n="8.347.2"> Exerce inviso quam lubet imperio.</l>
             
               <l n="8.347.3">Parce importunus Lydae turbare penates,</l>
             
               <l n="8.347.4"> Ferque illam in propria regna tenere domo:</l>
             
               <l n="8.347.5">Fretus amicitia quae cum tibi poscis, amicum</l>
             
               <l n="8.347.6"> Nescis quantum inter discrepet ac dominum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>348. Quanti faciat Lydam.</head>
               <l n="8.348.1">Quam te, Lyda, probem, soleo hinc cognoscere, quod me</l>
             
               <l n="8.348.2"> Nunquam, ni placeo cum tibi, Lyda, probo,</l>
             
               <l n="8.348.3">Una quod es multis pro millibus; haec tibi malo,</l>
             
               <l n="8.348.4"> Uni quam toti scribere quod populo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>349. Se Lydae commoda suis longe anteferre.</head>
               <l n="8.349.1">Dum te, Lyda, mihi, mecum de more legentem</l>
             
               <l n="8.349.2"> Avehit hinc melior, dulcior atque comes,</l>
             
               <l n="8.349.3">Non tam angit, sine te lux haec quod moesta futura</l>
             
               <l n="8.349.4"> Est mihi, quam, sine me quod tibi laeta, juvat.</l>
             
               <l n="8.349.5">Cultor amicitiae verus tua commoda nusquam</l>
             
               <l n="8.349.6"> Non soleo longe praeposuisse meis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>350. Monet Lydam, quid sit factu, si quid triste acciderit.</head>
               <l n="8.350.1">Triste ubi quid metuis, vel fers, Lyda optima, coelum</l>
             
               <l n="8.350.2"> Suspice, et, heu, tacita paucula mente refer:</l>
             
               <l n="8.350.3">"Cuncta potes, scis cuncta, Deus; meme ipsa regendam,</l>
             
               <l n="8.350.4"> Atque meos nutu do, Pater, usque tuo.</l>
             
               <l n="8.350.5">Nil possum, contra nil pugno: quae facis, aequo</l>
             
               <l n="8.350.6"> Cuncta fero, laeto pectore cuncta probo."</l>
             
               <l n="8.350.7">Haec semel, haec iterum dic tecum, Lyda: reperta</l>
             
               <l n="8.350.8"> Omnis jam fuerit certa medela mali.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>351. In inurbanum, eumdemque importunum.</head>
               <l n="8.351.1">Nempe domum Lydae veritum te, Postume, dicis</l>
             
               <l n="8.351.2"> Jurgantem verbis abstinuisse malis.</l>
             
               <l n="8.351.3">Id semel auditum decies audire necesse est,</l>
             
               <l n="8.351.4"> Obtundi et nota semper ab historia.</l>
             
               <l n="8.351.5">Laudo, quod veritus tecta es: si fas tamen, oro,</l>
             
               <l n="8.351.6"> Si fas, tandem aures ut vereare meas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>352. Ad Aulum. De Lyda.</head>
               <l n="8.352.1">Lydam posse negas quidquam perferre molesti,</l>
             
               <l n="8.352.2"> Quid si non mores perferat, Aule, tuos?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>353. Se soli Lydae carmen scribere.</head>
               <l n="8.353.1">Haec tibi ego ludo soli mea carmina, Lyda;</l>
             
               <l n="8.353.2"> Soli si placeant haec tibi, Lyda, sat est.</l>
             
               <l n="8.353.3">Laude tua laetus spernam praeconia famae,</l>
             
               <l n="8.353.4"> Quidquid et in tota plauditur Arcadia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>354. Ad Petrum Aloysii Pizzelium, de Lyda matre.</head>
               <l n="8.354.1">Ut male di perdant cantores, queis mea Lyda</l>
             
               <l n="8.354.2"> Et caput auditis et dolet auriculas.</l>
             
               <l n="8.354.3">Prome tuos tu, Petre, modos, succurre parenti,</l>
             
               <l n="8.354.4"> Quamque potes, gratis cantibus affer opem.</l>
             
               <l n="8.354.5">Sic tibi, Romuleis fugit quae pulsa theatris,</l>
             
               <l n="8.354.6"> Usque ora et digitos temperet Harmonia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>355. Optat pluviam, ut Lyda secum domi maneat.</head>
               <l n="8.355.1">Et mansura domi Lyda est, lecturaque mecum,</l>
             
               <l n="8.355.2"> Ut solet, effusa si cadat imber aqua.</l>
             
               <l n="8.355.3">Id misso docuit famulo me; luce serena,</l>
             
               <l n="8.355.4"> Venturus frustra, ne sua tecta petam.</l>
             
               <l n="8.355.5">Di faciant, saevos Auster ferat horridus imbres,</l>
             
               <l n="8.355.6"> Sit mihi ut haec clara luce serena dies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>356. Votum pro Lyda, opem perpetuam miseris ferente.</head>
               <l n="8.356.1">Usque omnes mea Lyda juvat, facilisque, volensque,</l>
             
               <l n="8.356.2"> Quo potis est, miseros allevat auxilio.</l>
             
               <l n="8.356.3">Reddere felices tam multos quae studet, o di,</l>
             
               <l n="8.356.4"> Vos facite, ut felix sit magis atque magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>357. De laudibus Lydae.</head>
               <l n="8.357.1">Quae mihi de clara miranda Lycoride narras,</l>
             
               <l n="8.357.2"> Horum ego, Lyda, tibi credere nil renuo.</l>
             
               <l n="8.357.3">Olim foemineum sprevi genus, at, mihi postquam</l>
             
               <l n="8.357.4"> Nosse tuum attonito contigit ingenium,</l>
             
               <l n="8.357.5">Nil reor eximiae laudis jam scilicet esse,</l>
             
               <l n="8.357.6"> Foemineum quod non possit habere genus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>358. Ad Cardinalem Somaliam Lydam revisentem.</head>
               <l n="8.358.1">Quam te digresso doluit, Somalia, coetus</l>
             
               <l n="8.358.2"> Hic noster, tam te gaudet item reduce,</l>
             
               <l n="8.358.3">Aspectuque tuo fruitur, fruiturque beatis</l>
             
               <l n="8.358.4"> Et morum et rari dotibus ingenii.</l>
             
               <l n="8.358.5">Nec quisquam est (hoc Lyda ferat mi dicere, primam</l>
             
               <l n="8.358.6"> Quam tuus huc reditus mirifice exhilarat)</l>
             
               <l n="8.358.7">Nec quisquam est numero ex omni, qui non prope Lydae</l>
             
               <l n="8.358.8"> Magna suae exaequet gaudia laetitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>359. Se multa et magna debere Lydae profitetur.</head>
               <l n="8.359.1">Multa pudet, tam et magna tibi debere, nec unquam</l>
             
               <l n="8.359.2"> Quidquam pro meritis, Lyda, referre tuis.</l>
             
               <l n="8.359.3">Hunc mihi, quo crucior, tandem, oro; deme pudorem,</l>
             
               <l n="8.359.4"> Atque aliquid, possim gratus ut esse, jube.</l>
             
               <l n="8.359.5">Si facias, inscripta meo quae in pectore servo,</l>
             
               <l n="8.359.6"> Adscribam meritis id quoque, Lyda, tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>360. Cur Lyda saepius Nearcum visat, quam Quintum.</head>
               <l n="8.360.1">Saepius invisat, quam te, cur Lyda Nearcum,</l>
             
               <l n="8.360.2"> Quinte, rogas? Quam tu, quod magis ille placet.</l>
             
               <l n="8.360.3">Cur placeat magis ille, omnes, dempto, reor, uno</l>
             
               <l n="8.360.4"> Te, nimium tribuis qui tibi, Quinte, vident.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>361. In rudem et illepidum, sibi Lydam multum debere dicentem.</head>
               <l n="8.361.1">Multum Lyda tibi debet, te judice, quod tu</l>
             
               <l n="8.361.2"> Illam tam longo a tempore, Quinte, colis.</l>
             
               <l n="8.361.3">Sed tu plus illi debes, me judice, quod se</l>
             
               <l n="8.361.4"> Passa tibi est longo tempore, Quinte, coli;</l>
             
               <l n="8.361.5">Quae tibi dum miros impertit culta lepores,</l>
             
               <l n="8.361.6"> Nil audit contra ni rude et illepidum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>362. Ad Lydam. De se, suisque carminibus.</head>
               <l n="8.362.1">Non mihi vesano flagrat mens icta furore,</l>
             
               <l n="8.362.2"> Multus ab immodico nec tonat ore fragor.</l>
             
               <l n="8.362.3">Parrhasios inter vates hoc spernor et ipse,</l>
             
               <l n="8.362.4"> Et mecum laudes, o mea Lyda, tuae.</l>
             
               <l n="8.362.5">Sed tamen haec, Grajo non prorsum cassa lepore,</l>
             
               <l n="8.362.6"> Olim scripta leget si bona posteritas,</l>
             
               <l n="8.362.7">Dicar ego prisco ritu, Phoeboque favente,</l>
             
               <l n="8.362.8"> Et Musis, laudes concinuisse tuas.</l>
             
               <l n="8.362.9">Tu clara Ausonias inter dicere puellas,</l>
             
               <l n="8.362.10"> Digna mihi, saeclo sed meliore, cani.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>363. De eximia Lydae natura et moribus.</head>
               <l n="8.363.1">Irasci nunquam vidi te, Lyda, Quid? Ullo</l>
             
               <l n="8.363.2"> Non tibi succensum flagrat ab igne jecur?</l>
             
               <l n="8.363.3">An ratio edomitum sub pectore sic premit ignem,</l>
             
               <l n="8.363.4"> Agnosci nullo
              <note place="foot" n="36">nullo] <bibl>Krša</bibl> : multo <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             possit ut indicio?</l>
             
               <l n="8.363.5">Quidquid id est, equidem laudoque et miror utrumvis</l>
             
               <l n="8.363.6"> Naturam, mores vel, mea Lyda, tuos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>364. In Alexin Lydam in Tullam incitantem.</head>
               <l n="8.364.1">Ne tibi displiceat, Tullam vis laedat, Alexi,</l>
             
               <l n="8.364.2"> Aurea quae nullum laedere Lyda solet.</l>
             
               <l n="8.364.3">Tullam, qua (mitto genus et decora alta parentum)</l>
             
               <l n="8.364.4"> Certe nil fieri possit amabilius.</l>
             
               <l n="8.364.5">Non faciet; nec, si faceret, dici aurea posset,</l>
             
               <l n="8.364.6"> Ipsa sibi similis nec mea Lyda foret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>365. De Lydae modestia.</head>
               <l n="8.365.1">Vera loquor de te vates tuus, optima Lyda.</l>
             
               <l n="8.365.2"> Falsa putas: fiunt hoc mihi vera magis.</l>
             
               <l n="8.365.3">Digna nec est pleno laudari scilicet ore,</l>
             
               <l n="8.365.4"> Agnoscit laudes si qua puella suas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>366. Sibi nihil in scena placuisse, ex quo Lyda Meropen Maffeianam egerat.</head>
               <l n="8.366.1">Acta modo an placeat, quaeris, mihi fabula? Lyda,</l>
             
               <l n="8.366.2"> A te actam placeat quid mihi post Meropen?</l>
             
               <l n="8.366.3">In scenam redeat si Roscius ipse, videri</l>
             
               <l n="8.366.4"> Post te mi possit Roscius ipse rudis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>367. Laudes Lydae.</head>
               <l n="8.367.1">In Lyda, si quae miror, scribam omnia, cogar</l>
             
               <l n="8.367.2"> Non jam elegos, longas scribere at Iliadas.</l>
             
               <l n="8.367.3">Ingenium ut, sanctos mores et caetera mittam,</l>
             
               <l n="8.367.4"> Praecipuum laudis quae meruere decus,</l>
             
               <l n="8.367.5">Forma, lepos, sessus, statusque et gressus euntis,</l>
             
               <l n="8.367.6"> Quidquid agit rerum, quidquid et eloquitur,</l>
             
               <l n="8.367.7">Nil non laude scatet, nil non super aurea dignum est</l>
             
               <l n="8.367.8"> Moeoniis ferri sidera carminibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>368. De laudibus Lydae.</head>
               <l n="8.368.1">Cui videar nimium Lydae tribuisse, loquentem</l>
             
               <l n="8.368.2"> Huc veniens Lydam audiat ille semel.</l>
             
               <l n="8.368.3">Mendacem patiar, nulli et credenda locutum</l>
             
               <l n="8.368.4"> Me dicat, videar ni tribuisse parum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>369. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.369.1">De te jamdudum tacui, longumque tacebo,</l>
             
               <l n="8.369.2"> Olim perpetuum quae mihi carmen eras,</l>
             
               <l n="8.369.3">Nec tibi enim, quidquid scribo, mihi nec placet ipsi;</l>
             
               <l n="8.369.4"> Judice me, nisu quolibet ingenii.</l>
             
               <l n="8.369.5">Haud possum optatum veri contingere finem,</l>
             
               <l n="8.369.6"> Judice te, verum, Lyda, supergredior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>370. Cunichius et Pindemontius coram Lyda ante aram amicitiae perpetuum jurant
            amorem.</head>
               <l n="8.370.1">Pindemonti, aram sacro hanc Cunichius, ambo</l>
             
               <l n="8.370.2"> Quam colimus, magnum numen, amicitiae.</l>
             
               <l n="8.370.3">Hic Lyda coram alternum juremus amorem,</l>
             
               <l n="8.370.4"> Servandum stabili tempus in omne fide.</l>
             
               <l n="8.370.5">Qui fallet, divamque unam, similemque dearum.</l>
             
               <l n="8.370.6"> Irasci Lydam sentiat ille sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>371. De Lyda et importuno morborum narratore.</head>
               <l n="8.371.1">Lyda tacet, cupio quam solam audire loquentem;</l>
             
               <l n="8.371.2"> Tu loqueris, solum quem cupio tacitum.</l>
             
               <l n="8.371.3">Heu loqueris, narrasque tuae deliria mentis,</l>
             
               <l n="8.371.4"> Morborum longas scilicet Iliadas.</l>
             
               <l n="8.371.5">Et tamen ex alto curnam suspiria moestus</l>
             
               <l n="8.371.6"> aegra traham interdum pectore, Avite, rogas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>372. Ad Aulum de Lyda, quae illum de folle insulsa narrantem patienter
            auscultaverat.</head>
               <l n="8.372.1">Felix, ludicro de folle insulsa loquenti</l>
             
               <l n="8.372.2"> Aures cui Lydae tam patiere diu!</l>
             
               <l n="8.372.3">Non ludi studio, studio magis illa tenetur,</l>
             
               <l n="8.372.4"> Aule, tui: e caro quidlibet ore sapit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>373. Ad Postumum, cur ejus carmina, etiamsi obscura sint, Lydae sint clara.</head>
               <l n="8.373.1">Postume, quae scribis quod pervidet omnia Lyda,</l>
             
               <l n="8.373.2"> Tu credis nil non scribere perspicue.</l>
             
               <l n="8.373.3">Laus, tibi quam tribuis, non est tua, sed mage Lydae,</l>
             
               <l n="8.373.4"> Multa ipsis mire quae videt in tenebris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>374. Rogat Lydam, ut se moneat, si quid obscurum scripserit.</head>
               <l n="8.374.1">Obscurum si quid scripsi, mea Lyda, moneto;</l>
             
               <l n="8.374.2"> Quidquid luce caret, luce carere puto.</l>
             
               <l n="8.374.3">Nec quidquam non luce caret, quod tu modo cursim</l>
             
               <l n="8.374.4"> Lectum non primo dispicis intuitu.</l>
             
               <l n="8.374.5">Hic metus est potius, ne multo obscura, sagaci</l>
             
               <l n="8.374.6"> Ingenio ut polles, sint tibi clara satis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>375. Ad Petrum Aloysium Pizzellium, Lydae filium.</head>
               <l n="8.375.1">Petre, tibi mirum tribuit natura leporem:</l>
             
               <l n="8.375.2"> Est aliquid quod te Lyda parens genuit,</l>
             
               <l n="8.375.3">Cujus et arguto interdum pendemus ab ore,</l>
             
               <l n="8.375.4"> Sparsa jacit multo dum sale dicta pater.</l>
             
               <l n="8.375.5">Fide modo ipse tibi, tacitus nec pectore conde</l>
             
               <l n="8.375.6"> Sensa animi, haudquaquam digna latere, tui.</l>
             
               <l n="8.375.7">Laedimur, assidue insulsi quod multa loquuntur;</l>
             
               <l n="8.375.8"> Si taceant salsi, funditus occidimus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>376. Timet, ne Lyda secum legendi consuetudinem intermittat.</head>
               <l n="8.376.1">Prima dies mihi jam dempta est, mox deinde secunda</l>
             
               <l n="8.376.2"> Demetur, dein mox tertia, dein reliquae.</l>
             
               <l n="8.376.3">Hora etiam facta est contractior: ante placebam</l>
             
               <l n="8.376.4"> Festine, sero nunc veniens placeo.</l>
             
               <l n="8.376.5">Nec queror; esse meae nec vile hoc quidquid opellae,</l>
             
               <l n="8.376.6"> Esse gravem nec me jam tibi, Lyda, puto.</l>
             
               <l n="8.376.7">Sed tantum doleo, si res hoc ire tenore</l>
             
               <l n="8.376.8"> Pergat, quod mecum nil, mea Lyda, leges,</l>
             
               <l n="8.376.9">Qua mihi cum socia sapiunt mire omnia, Homeri</l>
             
               <l n="8.376.10"> Qua sine lecta mihi carmina desipiunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>377. De Lyda, nihil simulante, plurima dissimulante.</head>
               <l n="8.377.1">Alba tibi pullo vestis praetexta colore;</l>
             
               <l n="8.377.2"> Quam simplex eadem es, vafraque, Lyda, docet.</l>
             
               <l n="8.377.3">Simplex, quod simulas nihil unquam; vafra, quod ut res,</l>
             
               <l n="8.377.4"> Ut tempus poscit, plurima dissimulas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>378. Lydae laudes.</head>
               <l n="8.378.1">Aequari genus haud renuam muliebre virili,</l>
             
               <l n="8.378.2"> Lydae multa foret si mulier similis;</l>
             
               <l n="8.378.3">Solis ad occasum sed primo solis ab ortu</l>
             
               <l n="8.378.4"> Lydae aliam quis erit qui similem inveniat?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>379. De Lyda inter agendum lectioni intenta.</head>
               <l n="8.379.1">Pingit acu, discitque lego quaecumque, Minervae</l>
             
               <l n="8.379.2"> Et mente et docta Lyda operata manu.</l>
             
               <l n="8.379.3">Curam operi nec demit opus; tanta indita miro</l>
             
               <l n="8.379.4"> Vis est, multa gerit quo simul, ingenio!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>380. Lydae laudes.</head>
               <l n="8.380.1">Foemineum generi ne confer, Lyda, virili;</l>
             
               <l n="8.380.2"> Te cuivis praefer, si placet, ipsa viro,</l>
             
               <l n="8.380.3">Cui tribuit natura uni, quaecumque virile,</l>
             
               <l n="8.380.4"> Foemineum decorant quae bona cunque genus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>381. Ad Lydam, de Lagoide, Romanarum formosissima.</head>
               <l n="8.381.1">Romuleas inter celebrans laeta orgia nuptas,</l>
             
               <l n="8.381.2"> Atque terens curru Flaminiam aureolo,</l>
             
               <l n="8.381.3">Lyda, rogas, fuerit quo modo induta Lagois;</l>
             
               <l n="8.381.4"> Nec mentem adverti, visum ego nec memini,</l>
             
               <l n="8.381.5">Qua fuerit forma, quam vultu grata decoro,</l>
             
               <l n="8.381.6"> Quam pulchras inter pulchrior, id memini.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>382. De se carmina Terentii cum Lyda legente.</head>
               <l n="8.382.1">Sic mihi suavidici mulcent cor verba Terenti,</l>
             
               <l n="8.382.2"> Sirenum cantu dulcia verba magis,</l>
             
               <l n="8.382.3">Ut, si quid peccat, videam nihil; omnia mira</l>
             
               <l n="8.382.4"> aeque vesano caecus amore putem.</l>
             
               <l n="8.382.5">Id mihi ego ignotum nuper contingere sensi;</l>
             
               <l n="8.382.6"> Admonitu et duplici, Lyda, cavere tuo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>383. Laudes Lydae.</head>
               <l n="8.383.1">Ingenium Lydae laudabam et verba diserta,</l>
             
               <l n="8.383.2"> Et natura illi quae bona cuncta dedit.</l>
             
               <l n="8.383.3">Nunc, Lydam ut penitus pernovi, pol mage laudo</l>
             
               <l n="8.383.4"> Illaec ipsa sibi quae bona cuncta parat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>384. In die, quo cum Lyda Vaticanas aedes visum iverat.</head>
               <l n="8.384.1">Nulla fuit toto lux haec mihi laetior anno,</l>
             
               <l n="8.384.2"> Nulla magis memori pectore digna coli,</l>
             
               <l n="8.384.3">Dum Vaticani regales visimus aedes,</l>
             
               <l n="8.384.4"> Tecum perpetuo quo, mea Lyda, fui;</l>
             
               <l n="8.384.5">Tantaque tot rerum vidi miracula, nec, quam</l>
             
               <l n="8.384.6"> Mirarer, ni te, res tamen ulla fuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>385. In quemdam, qui dixerat, poetam intempestive Lydam laudasse.
              <note place="foot" n="37">Adhibita conjectura ducor ad suspicandum, hoc dictum fuisse
                de antecedenti epigrammate. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.385.1">Laudavi Lydam, re non patiente, locoque,</l>
             
               <l n="8.385.2"> Nempe ut laude mea gaudeat illa magis.</l>
             
               <l n="8.385.3">Pro re, proque loco mos est laudare vel hostem,</l>
             
               <l n="8.385.4"> Intempestiva laude patescit amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>386. Quo loco esse velit apud Lydam.</head>
               <l n="8.386.1">Hoc sat: amicitiae legem hanc dicamus uterque,</l>
             
               <l n="8.386.2"> Nulla non maneat quae, mea Lyda, die.</l>
             
               <l n="8.386.3">Ut tu prima mihi, tibi sim non ultimus ipse;</l>
             
               <l n="8.386.4"> Tu mi aliquem, ipse omnes ut tibi posthabeam.</l>
             
               <l n="8.386.5">Hoc mihi deberi tantum volo; quod fuat ultra,</l>
             
               <l n="8.386.6"> Eximii ducam muneris esse loco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>387. Laudat Lydam.</head>
               <l n="8.387.1">Ex quo, Lyda, semel te novi tempore, noram</l>
             
               <l n="8.387.2"> Quas prius, una omnes displicuere mihi.</l>
             
               <l n="8.387.3">Nulla placet prorsum; partim placet, esse videtur</l>
             
               <l n="8.387.4"> Si qua modo ex aliqua parte tui assimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>388. Ad Lydam de tonitru.</head>
               <l n="8.388.1">Optavi toties tibi quod, mea Lyda, virili</l>
             
               <l n="8.388.2"> Esse animo tandem fortis ut inciperes,</l>
             
               <l n="8.388.3">Id tibi perfectum laetor, quae, dum tonat axis,</l>
             
               <l n="8.388.4"> Non cessas doctae fila movere Lyrae;</l>
             
               <l n="8.388.5">Fortis, seu tanto nihil es tremefacta fragore,</l>
             
               <l n="8.388.6"> Tam bene dissimulas seu tremefacta metum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>389. Ad Pollam. De Lyda foeminarum praestantissima.</head>
               <l n="8.389.1">Ex quo Lyda mihi caepit notescere, cur tu,</l>
             
               <l n="8.389.2"> Cur aliae haud placeant jam mihi, Polla, rogas.</l>
             
               <l n="8.389.3">Dic tu; se claro simul ac sol extulit ortu,</l>
             
               <l n="8.389.4"> Cur toto apparent sidera nulla polo?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>390. Ad clarissimum
              <note place="foot" n="38">Credo, hunc esse Vincentium Corazzam Bononiensem, qui in
                nuptiis Odeschalchicis poema scripsit, quod "Orpheum" nuncupavit et apud
                Neapolitanos sibi domicilium comparaverat. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             poetam de Lyda.</head>
               <l n="8.390.1">Lyda mihi est unum carmen: Lydam mea certat</l>
             
               <l n="8.390.2"> Musa domos coeli tollere in astriferas;</l>
             
               <l n="8.390.3">Qualis et est, talem seris ostendere saeclis,</l>
             
               <l n="8.390.4"> Illius ignoret ne decus ulla dies.</l>
             
               <l n="8.390.5">Hoc mihi opus, haec cura, labat sub pondere sed mens,</l>
             
               <l n="8.390.6"> Nec par heu magnis ausibus ingenium.</l>
             
               <l n="8.390.7">Tu fer opem, tu junge meis tua carmina, vates</l>
             
               <l n="8.390.8"> Olim cantata clarus ab Euridice,</l>
             
               <l n="8.390.9">Te mihi, Sebethi linquentem flumina, quando</l>
             
               <l n="8.390.10"> Fors bona Romanum huc attulit ad Tiberim.</l>
             
               <l n="8.390.11">Crede, una haec omnes longe anteit heroinas;</l>
             
               <l n="8.390.12"> Orphaea haec longe dignior una Lyra est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>391. De Quinto et Lyda diversas vitae rationes officii causa laudantibus.</head>
               <l n="8.391.1">Dum tibi blanditur Quintus, tu reddere Quinto,</l>
             
               <l n="8.391.2"> Lyda, parem dum vis officiosa vicem,</l>
             
               <l n="8.391.3">Ille tibi mollis laudavit commoda vitae,</l>
             
               <l n="8.391.4"> Illi tu firmae robora divitiae.</l>
             
               <l n="8.391.5">Falsi ambo: nec tu mollis nam commoda vitae,</l>
             
               <l n="8.391.6"> Ille probare marem nec pote duritiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>392. Ad Lydam, longum iter suscepturam.</head>
               <l n="8.392.1">Lyda, tibi metuo, quod strenua suscipis, eheu,</l>
             
               <l n="8.392.2"> Longum iter, immodico dum calet igne via.</l>
             
               <l n="8.392.3">Tu ne adeo gracilis bis quinas, Lyda, per horas</l>
             
               <l n="8.392.4"> Solis torrentes excipies radios?</l>
             
               <l n="8.392.5">Parce tibi, parce, o, nobis, quicumque timemus,</l>
             
               <l n="8.392.6"> Quae tu non metuis, tristia damna tibi.</l>
             
               <l n="8.392.7">Te juvet in gelida spatiari molliter umbra:</l>
             
               <l n="8.392.8"> Solem, quae agresti est corpore, dura ferat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>393. Ad Lydam. De narratore eadem pluries repetente.</head>
               <l n="8.393.1">Iste placet suavis narrator, Lyda; placebit</l>
             
               <l n="8.393.2"> Atque diu, dicet si modo quidque semel;</l>
             
               <l n="8.393.3">Verum iterum atque iterum si dicet, Lyda, molestus</l>
             
               <l n="8.393.4"> Jam fiet nostris auribus, atque animis.</l>
             
               <l n="8.393.5">Cantari toties, nec mentes laedere et aures,</l>
             
               <l n="8.393.6"> Id vix divinae contigit Iliadi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>394. Ad Postumum, aegre ferentem, se a Lyda prae Celso contemni.</head>
               <l n="8.394.1">Quod te prae Celso contemnit Lyda, molestum est,</l>
             
               <l n="8.394.2"> Credo equidem, at fieri, Postume, jure vides;</l>
             
               <l n="8.394.3">Si modo quod cuncti, magni, parvique videmus,</l>
             
               <l n="8.394.4"> De te, deque illo, tu quoque, amice, vides.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>395. Ad Janum peregre euntem.</head>
               <l n="8.395.1">Ergo ibis, flavum et Tiberim, Romamque relinques,</l>
             
               <l n="8.395.2"> Et Lydam et Lydae hoc dulce sodalitium?</l>
             
               <l n="8.395.3">Ibis, Jane; utinam nostri memor, usque tui nos</l>
             
               <l n="8.395.4"> Ut, quamvis absis, hic erimus memores,</l>
             
               <l n="8.395.5">Robur et ingenii mirum, sensumque decori</l>
             
               <l n="8.395.6"> Dicemus, mores et simul aureolos</l>
             
               <l n="8.395.7">At desiderium spes leniet una, paternis</l>
             
               <l n="8.395.8"> Rursus ut egressus sedibus huc redeas.</l>
             
               <l n="8.395.9">Hunc (juvat augurio lacrymas detergere) nobis</l>
             
               <l n="8.395.10"> Fata ferent olim candida Luciferum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>396. Ad Lydam se aegrum visentem.</head>
               <l n="8.396.1">Fida tuum crebro quod visis Lyda sodalem,</l>
             
               <l n="8.396.2"> Solari dulci pergis et alloquio,</l>
             
               <l n="8.396.3">Mi demis morbi, quae multo est maxima, partem,</l>
             
               <l n="8.396.4"> Convicta cogar ne procul esse tuo,</l>
             
               <l n="8.396.5">Neve tuis caream, queis mulces pectora, dictis,</l>
             
               <l n="8.396.6"> Atque meram instillas auribus ambrosiam.</l>
             
               <l n="8.396.7">Hoc modo ne desit; videar mihi, Lyda, valere,</l>
             
               <l n="8.396.8"> Crura licet saevus mordeat usque dolor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>397. Dolet, si Lyda a se aliquando dissentiat.</head>
               <l n="8.397.1">Tulla ubi quid mecum pugnat, diversaque fertur,</l>
             
               <l n="8.397.2"> Id lenta facilis mente animoque feror</l>
             
               <l n="8.397.3">Irascor, mecum pugnas cum, Lyda, videntur</l>
             
               <l n="8.397.4"> Et vera interdum quae mihi, falsa putas.</l>
             
               <l n="8.397.5">Id quinam fiat, possum tibi dicere verum:</l>
             
               <l n="8.397.6"> Ut nemo dicat, sat, reor, ipsa vides.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>398. De se Lydae irato.</head>
               <l n="8.398.1">Asperius si quid dixi, nil, Lyda, reponis</l>
             
               <l n="8.398.2"> Iram nil contra mitis et indomitam.</l>
             
               <l n="8.398.3">Scilicet hoc frangitque animos et me mihi cogit</l>
             
               <l n="8.398.4"> Irasci ac totis erubuisse genis;</l>
             
               <l n="8.398.5">Tam leni ac placidae quidquam dixisse puellae</l>
             
               <l n="8.398.6"> Quod potui vecors et ferus asperius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>399. Sub fronte severa animam dulcem inesse Lydae viro.</head>
               <l n="8.399.1">Vidi equidem querno sub cortice condita mella,</l>
             
               <l n="8.399.2"> Atque videns, mecum haec pectore sub tacito:</l>
             
               <l n="8.399.3">Horridula haec facies quam dulcia condit? Ut intus</l>
             
               <l n="8.399.4"> Quod latet externa dissidet a specie?</l>
             
               <l n="8.399.5">Huic similis vir, Lyda, tuus. Sub fronte severa</l>
             
               <l n="8.399.6"> Corda gerit dulci dulcia melle magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>400. De interpellatis lectionibus ad Lydam.</head>
               <l n="8.400.1">Mille morae officiunt tecum, mea Lyda, legenti,</l>
             
               <l n="8.400.2"> Quaeque lego cogunt ponere de manibus.</l>
             
               <l n="8.400.3">Nec periisse tamen mihi tempus conqueror. Ulla,</l>
             
               <l n="8.400.4"> Qua tecum versor, non perit hora mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>401. De domo Pizzellia.</head>
               <l n="8.401.1">Cui conjux, nati, levir tuus, optima Lyda,</l>
             
               <l n="8.401.2"> Cui tu praesertim es cognita, Lyda, semel,</l>
             
               <l n="8.401.3">Mirer pol, quino mentem devinctus amore,</l>
             
               <l n="8.401.4"> Ille domum vestram ni propriae anteferat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>402. Ad Victoriam Odescalchiam. De Lyda.</head>
               <l n="8.402.1">Cunctas pol vincis longe, Victoria, matres,</l>
             
               <l n="8.402.2"> E cunctis Lydam sed tamen excipio:</l>
             
               <l n="8.402.3">Esse parem cui te soli reor et reor esse</l>
             
               <l n="8.402.4"> Id plus, quam cunctas vincere longe alias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>403. In Leonillam. Poeta spretus ob senectutem.</head>
               <l n="8.403.1">Est aliquid viridem praeter, Leonilla, juventam,</l>
             
               <l n="8.403.2"> Est, quod amet mulier, quae sapienter amat.</l>
             
               <l n="8.403.3">Quae sapienter amat, mulier sed mira, volucri</l>
             
               <l n="8.403.4"> Phoebaea et multo rarior exoritur.</l>
             
               <l n="8.403.5">Hinc tibi quam placeam, atque aliis, nil scire laboro;</l>
             
               <l n="8.403.6"> Quod me Lyda senem non fugit una, sat est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>404. Ad Lydam, de bellariis Neapoli allatis.</head>
               <l n="8.404.1">Salve, o Parthenope, divum domus, unde revertens</l>
             
               <l n="8.404.2"> Hanc praesul nobis attulit ambrosiam,</l>
             
               <l n="8.404.3">Munere, Lyda, tuo qua vesci ut contigit, arsi</l>
             
               <l n="8.404.4"> Continuo, ad carmen pectus et incaluit.</l>
             
               <l n="8.404.5">Incendi hac vatem posthac decet: unda, valeto,</l>
             
               <l n="8.404.6"> Quae fluis Aonio Castalis in nemore.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>405. Ad Lydam. Quid sibi propositum habeat in satyra scribenda.</head>
               <l n="8.405.1">Haud hominum insecter quemquam. Peccare videntur</l>
             
               <l n="8.405.2"> Quae mi homines tantum scribere, Lyda, juvat.</l>
             
               <l n="8.405.3">Probra loquor, tacito sed nomine; turpior unde</l>
             
               <l n="8.405.4"> Sit per me nemo, verum aliquis melior.</l>
             
               <l n="8.405.5">Scilicet agnorit qui se, maledictaque vitans</l>
             
               <l n="8.405.6"> Mores ad laudem verterit ipse suos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>406. Ad Lydam. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.406.1">Lyda, meo agnoscet qui se se in carmine laesum,</l>
             
               <l n="8.406.2"> Audebit nemo se tamen esse queri;</l>
             
               <l n="8.406.3">Nam laesum incipiet si quis se dicere, probrum</l>
             
               <l n="8.406.4"> Vesana incipiet prodere voce suum.</l>
             
               <l n="8.406.5">Quodque ibat vacua telum sine vulnere in aura,</l>
             
               <l n="8.406.6"> Obvius ipse ultro scilicet excipiet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>407. Ad Lydam, ut sibi minime sua videnti loco speculi sit.</head>
               <l n="8.407.1">Cuncta videt, se se ipse oculus non cernit imago</l>
             
               <l n="8.407.2"> Vera est humani scilicet haec animi.</l>
             
               <l n="8.407.3">Nempe videt, mea Lyda, alios, se non videt ipsum,</l>
             
               <l n="8.407.4"> Sit tamen et si acri praeditus ille acie.</l>
             
               <l n="8.407.5">Hoc ego me ostendi cupio mihi; teque rogare</l>
             
               <l n="8.407.6"> Haud cesso ut speculi sis mihi saepe loco,</l>
             
               <l n="8.407.7">Dicere nec parcas, quae pecco; quae tibi visa,</l>
             
               <l n="8.407.8"> Ipse, mihi nimium proximus, haud video.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>408. Ad Lydam. De se laeto animo vivere cupiente.</head>
               <l n="8.408.1">Lyda, velim nunquam non laetus vivere; at illa,</l>
             
               <l n="8.408.2"> Quam faciat veram laetitiam, ratio.</l>
             
               <l n="8.408.3">Ipsa etiam, abscissum gnati dum portat Agave</l>
             
               <l n="8.408.4"> Saeva caput laetis vocibus exululat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>409. [ = Sat. 778]</head>
               <l n="8.409.1">Ad Lydam. In Turpilium, foedum poetam.</l>
             
               <l n="8.409.2">Odi Castalidas, Phoebum odi, odique poetas</l>
             
               <l n="8.409.3"> Lassatus fatui carmine Turpilii.</l>
             
               <l n="8.409.4">Quo lecto, mihi mens, hausto ceu plena veneno</l>
             
               <l n="8.409.5"> Torpet, Pierios nec meminit numeros,</l>
             
               <l n="8.409.6">Nec tibi, quod solita est, persolvere, Lyda, diurnum</l>
             
               <l n="8.409.7"> Qualiscumque potest carminis officium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>410. De Lyda, Antigenem ac Postumum alium alio modo excipientem.</head>
               <l n="8.410.1">Coeptum opus, Antigenes cum venit, Lyda relinquit;</l>
             
               <l n="8.410.2"> Venisti cum tu, valdius urget opus.</l>
             
               <l n="8.410.3">Non mirum hoc: operi praestat sermo illius; istis</l>
             
               <l n="8.410.4"> Effutis quae tu, Postume, praestat opus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>411. De Lydae constantia in Tucca non audiendo.</head>
               <l n="8.411.1">Multum Lyda sapit, quod te tam saepe vocantem</l>
             
               <l n="8.411.2"> Non audit, coeptum fortis et urget opus.</l>
             
               <l n="8.411.3">Nil sapiat, cessans aequam si praebeat aurem,</l>
             
               <l n="8.411.4"> Sueto multa loqui, dicere, Tucca, nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>412. Ad Plancum terrifica Lydae narrantem.</head>
               <l n="8.412.1">Horrendos terrae motus, vastaque ruina</l>
             
               <l n="8.412.2"> Hausta simul miseris oppida cum populis,</l>
             
               <l n="8.412.3">Fulguraque et tonitrus narrasti et perdita letho</l>
             
               <l n="8.412.4"> Multa virum, multa et corpora quadrupedum.</l>
             
               <l n="8.412.5">Quae dum persequeris, nimio terrore molestum</l>
             
               <l n="8.412.6"> Lyda tamen placido pectore, Plance, tulit.</l>
             
               <l n="8.412.7">Ausa nec est maesto sermoni ponere finem,</l>
             
               <l n="8.412.8"> Laeta etenim fantem te magis illa timet;</l>
             
               <l n="8.412.9">Atque tuos horret lusus, fatuosque lepores,</l>
             
               <l n="8.412.10"> Atque senis blando verba proterva joco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>413. In amicum jurgiis sibi Lydam vindicare conantem.</head>
               <l n="8.413.1">Quod se Lyda tibi non tota impertit, amice,</l>
             
               <l n="8.413.2"> Arguto haud cessas multa dolore queri.</l>
             
               <l n="8.413.3">Est qui posse queri credit se justius, uni</l>
             
               <l n="8.413.4"> Impertit se se quod nimis illa tibi.</l>
             
               <l n="8.413.5">Nam tua dum metuit sibi jurgia, te prope solum</l>
             
               <l n="8.413.6"> Observat, curat, sevocat, alloquitur.</l>
             
               <l n="8.413.7">Felix! Cui saevis licet ista parare querelis,</l>
             
               <l n="8.413.8"> Ille sibi nullis quae parat obsequiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>414. Janetta Lydae catella loquitur.</head>
               <l n="8.414.1">Salve, Lyda, tibi quod vixi cara; poeta</l>
             
               <l n="8.414.2"> Mi tuus hunc moerens constituit tumulum:</l>
             
               <l n="8.414.3">Forsan et Elysios Janettam ducet in hortos,</l>
             
               <l n="8.414.4"> Inque altis faciet fulgere sideribus.</l>
             
               <l n="8.414.5">Queis non tam laetor rebus, quam me procul esse,</l>
             
               <l n="8.414.6"> A dulci esse procul discrucior domina.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>415. Ejusdem catellae tumulus.</head>
               <l n="8.415.1">Lydae parva comes tegor hoc Janetta sepulcro,</l>
             
               <l n="8.415.2"> Rara canis dominae digna placere meae.</l>
             
               <l n="8.415.3">Cui tam cordatae, tam salsae, tamque venustae,</l>
             
               <l n="8.415.4"> Clarent eximia quae modo laude, placent.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>416. Mariae Pizzelliae (Lydae) Meropen Scipionis Maffei mirifice agenti.</head>
               <l n="8.416.1">Maffeum attonitas mirabar, scribere talem</l>
             
               <l n="8.416.2"> Eximius vates qui potuit Meropen.</l>
             
               <l n="8.416.3">Nunc magis admiror te, praestans foemina, talem</l>
             
               <l n="8.416.4"> Quae voce, atque oculis, vultu et agis Meropen.</l>
             
               <l n="8.416.5">Illum certe aliquis carpsit: te carpere, ut ipsa</l>
             
               <l n="8.416.6"> Spectatrix adsit, non queat invidia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>417. Ad eamdem.</head>
               <l n="8.417.1">Quod caput esse artis dicebat Roscius, unum
              <note place="foot" n="39">Cic. de Orat. lib. 1. <abbr>cap</abbr>. 29. "Roscium saepe audio dicere,
                caput artis esse <emph>decere</emph>; quod tamen unum id esse, quod tradi arte non
                possit". <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="8.417.2"> Quod non posse ulla tradier arte tamen,</l>
             
               <l n="8.417.3">Id pol ego, quid sit, didici, Pizzellia, dum tu</l>
             
               <l n="8.417.4"> Sollicitam curis nuper agis Meropen.</l>
             
               <l n="8.417.5">Vultu etenim ex omni, motuque, statuque tuo se</l>
             
               <l n="8.417.6"> Prodebat, palmam cui dabat ille, <emph>decor</emph>.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>418. Ad eamdem.</head>
               <l n="8.418.1">Ah quid agis, mater? Natum vis perdere? Nati</l>
             
               <l n="8.418.2"> Ultrix tela manu projice, ne misero,</l>
             
               <l n="8.418.3">Heu misero, infelix, dulcem, tua munera, vitam</l>
             
               <l n="8.418.4"> Eripe. Spectaclo sic animum attonitus</l>
             
               <l n="8.418.5">Clamavi (horrebant artus et corda micabant,</l>
             
               <l n="8.418.6"> Perque genas ibant, perque sinum lacrymae)</l>
             
               <l n="8.418.7">Dum furiis agitur, stricto dum turbida ferro</l>
             
               <l n="8.418.8"> Sopitum, Merope, jam ruis in juvenem.</l>
             
               <l n="8.418.9">Nec sensi vana me ludi ab imagine: gnato</l>
             
               <l n="8.418.10"> Sed lethum, matri sed scelus extimui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>419. Ad eamdem.</head>
               <l n="8.419.1">Reginam egisti pulchre, pulchreque parentem;</l>
             
               <l n="8.419.2"> Olli majestas, huic erat aptus amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>420. Ad Violantam Pizzelliam Mariae filiam.</head>
               <l n="8.420.1">
                  <note place="foot" n="40">alibi hoc epigramma sic incipit: Ut te pro merito laudem,
                Violanta, tuas quod <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            Vis te collaudem plene, Violanta, tuas quod</l>
             
               <l n="8.420.2"> Egregie partes egeris in Merope?</l>
             
               <l n="8.420.3">Non opus est multis; uno dicam omnia dicto:</l>
             
               <l n="8.420.4"> Matre mihi visa es filia digna tua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>421. Ejusdem epigrammatis versio Italica ab eodem Cunichio facta.</head>
               <l n="8.421.1">Che dirò mai di te, Violante bella,</l>
             
               <l n="8.421.2">Che così al vivo rappresenti Ismene,</l>
             
               <l n="8.421.3">La di Merope fida Amica, e Ancella?</l>
             
               <l n="8.421.4">Dirò: a tal madre tal figlia conviene.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>422. [421.] De eadem Violanta.</head>
               <l n="8.422.1">Te laudo, Violanta, tuas virguncula partes</l>
             
               <l n="8.422.2"> Sic quod agis sciteque et timide et lepide;</l>
             
               <l n="8.422.3">Voxque tua et gestus mire placet, at placet aeque</l>
             
               <l n="8.422.4"> Virgineus qui te praepedit iste decor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>423. [422.] Ad Mariam Pizzelliam Medeam agentem.</head>
               <l n="8.423.1">Egisti pulchre Meropen, Pizzellia. Quid ni</l>
             
               <l n="8.423.2"> Matrem pulchre ageres tam tibi consimilem?</l>
             
               <l n="8.423.3">Hoc magnum, hoc mirum est, matrum longe optima, pulchre</l>
             
               <l n="8.423.4"> Medeam quod agis tam tibi dissimilem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>424. [423.] De eadem.</head>
               <l n="8.424.1">Nulli non magni fis, o Pizzellia, nulli</l>
             
               <l n="8.424.2"> Non laude omnigena tolleris astra super.</l>
             
               <l n="8.424.3">Id pulchrum est, fateor; multo sed pulchrius illud,</l>
             
               <l n="8.424.4"> Interea quod te despicis ipsa tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>425. [424.]</head>
               <l n="8.425.1">Egisti e Merope quiddam, Pizzellia; largo</l>
             
               <l n="8.425.2"> Mi fletu exangues immaduere genae,</l>
             
               <l n="8.425.3">Intremuere artus, vario turbata tumultu</l>
             
               <l n="8.425.4"> Continuo est imo in pectore mens animi.</l>
             
               <l n="8.425.5">Scilicet admonitu a parvo subiere, ciebas</l>
             
               <l n="8.425.6"> Quos tota motus mirifice in Merope,</l>
             
               <l n="8.425.7">Cum versare omnes mihi sensus, meque solebas</l>
             
               <l n="8.425.8"> Saepe mihi, attonito persimilem, eripere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>426. [425.] De eximio cantu Petri Pizzellii, Mariae filii.</head>
               <l n="8.426.1">Fecisti sic, Petre, modos nil dulcius esse</l>
             
               <l n="8.426.2"> Ut queat, ut mi, ullo tangier haud soleo</l>
             
               <l n="8.426.3">Qui cantu et varios vocum sentire lepores,</l>
             
               <l n="8.426.4"> Omnem sed videor surdus ad harmoniam;</l>
             
               <l n="8.426.5">Isti ubi concentus aures contingere primo</l>
             
               <l n="8.426.6"> Incipiunt, subito cor trepidum exsiliat,</l>
             
               <l n="8.426.7">Horrescantque artus, circum et praecordia serpat</l>
             
               <l n="8.426.8"> Nescio quid dulci dulcius ambrosia.</l>
             
               <l n="8.426.9">Noster salve, Orpheu; qui me sic moveris, hercle</l>
             
               <l n="8.426.10"> Ipsa tuis passis saxa movere modis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>427. [426.] De Mariae Pizzelliae dolore, aegrotante Petro suo filio.</head>
               <l n="8.427.1">Aegrotat leviter Petrus: quid mater? Acerbum</l>
             
               <l n="8.427.2"> Anxia sub molli pectore vulnus habet;</l>
             
               <l n="8.427.3">Nec queritur, moestos nec languidulo singultus</l>
             
               <l n="8.427.4"> Ore ciet, tristi nec rigat imbre genas,</l>
             
               <l n="8.427.5">Sed pallet suspensa animi, sed contremit artus,</l>
             
               <l n="8.427.6"> Sed trepido infelix aestuat usque sinu,</l>
             
               <l n="8.427.7">Itque, reditque, locum et mutat, mutatque colores,</l>
             
               <l n="8.427.8"> Alternatque omnes corde micante metus.
              <note place="foot" n="41">seu: Nunc spe, nunc dubio scilicet acta metu; seu: Nunc spe,
                sollicita, nunc magis acta metu. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="8.427.9">Parce, o plura parens, ipsam et te respice; morbus</l>
             
               <l n="8.427.10"> Qui levis est gnato, jam gravis iste tibi est.
              <note place="foot" n="42">seu: Parce o plura parens; morbus ne denique gnato / Qui
                levis est, fiat jam gravis iste tibi. <emph>Radelja </emph>
                  </note>
             10</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>428. [427.] In febrim, qua Petrus, Mariae Pizzelliae filius, laborabat.</head>
               <l n="8.428.1">I procul et Stygios, unde huc digressa, revise,</l>
             
               <l n="8.428.2"> Egregio juveni febris acuta lacus.</l>
             
               <l n="8.428.3">I procul hinc, si quis pudor est ac multa, paramus</l>
             
               <l n="8.428.4"> Quae tibi certatim dicere, probra fuge.</l>
             
               <l n="8.428.5">Hic perstare juvat vel si tamen; illius exi,</l>
             
               <l n="8.428.6"> Et nostro potius te, mala, conde sinu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>429. [428.] Ad eumdem Petrum.</head>
               <l n="8.429.1">Gaude, Petre, vales quod jam tu; sed mage gaude,</l>
             
               <l n="8.429.2"> Tota domus tecum quod tua convaluit.</l>
             
               <l n="8.429.3">Illud fortunae debes, artive medentum,</l>
             
               <l n="8.429.4"> Virtuti hoc debes, moribus atque tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>430. [429.] Ad consuetum Mariae Pizzelliae sodalium coetum, de Joanne ejus viro et
            filiis absentibus.</head>
               <l n="8.430.1">Quod procul est Violanta, procul quod Petrus, uterque</l>
             
               <l n="8.430.2"> Hoc coetu a nostro, credite, ocellus abest.</l>
             
               <l n="8.430.3">Quod procul est sapiens et acuta nare Joannes,</l>
             
               <l n="8.430.4"> Hoc coetu a nostro, credite, nasus abest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>431. [430.] De imagine Mariae Pizzelliae a Leucone picta.</head>
               <l n="8.431.1">Egregie Leucon te pinxit: pingere quiddam</l>
             
               <l n="8.431.2"> Pulchri, ego quod video, non tamen evaluit.</l>
             
               <l n="8.431.3">Id sentire magis quid sit, quam dicere possum.</l>
             
               <l n="8.431.4"> Suada? Venus? Multo gratia plena sale?</l>
             
               <l n="8.431.5">Anne decor miro componens cuncta lepore?</l>
             
               <l n="8.431.6"> Ipsa ne mens pulchra conspicua in facie?</l>
             
               <l n="8.431.7">Quidquid at est, rarae multo est pars maxima formae,</l>
             
               <l n="8.431.8"> Quidquid at est, nulla pingier arte potest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>432. [431.] De eadem. Ad Leuconem.</head>
               <l n="8.432.1">Tu Mariae speciem quisti mirandus et ora</l>
             
               <l n="8.432.2"> Solesti, Leucon, pingere pulcra manu.</l>
             
               <l n="8.432.3">Ars tua nil majus possit. Mihi pingere Phoebus</l>
             
               <l n="8.432.4"> Posse animum et mores annuit eximios,</l>
             
               <l n="8.432.5">Ingeniumque sagax et doctrinae genus omne,</l>
             
               <l n="8.432.6"> Consiliumque ingens, dives et eloquium,</l>
             
               <l n="8.432.7">Quae mihi venturis fuerint cum prodita saeclis,</l>
             
               <l n="8.432.8"> Tota ibit gentes nota per innumeras,</l>
             
               <l n="8.432.9">Atque inter primas nomen feret heroinas</l>
             
               <l n="8.432.10"> Major et Evadne, major et Ermione.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>433. [432.] De imagine Joannis Pizzellii, Mariae conjugis.</head>
               <l n="8.433.1">Leuco, tua sic est Pizzellius arte Joannes</l>
             
               <l n="8.433.2"> Pictus, ut esse queat nil magis assimile.</l>
             
               <l n="8.433.3">Os idem est, idem formoso vultus in ore,</l>
             
               <l n="8.433.4"> Toto eadem in vultu mens prope conspicua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>434. [433.] De imagine Violantae Pizzelliae, Mariae filiae.</head>
               <l n="8.434.1">Leuconis haec picta manu Violanta loquetur</l>
             
               <l n="8.434.2"> Jam, credo, egregium laudet ut artificem;</l>
             
               <l n="8.434.3">Ut sileat tamen ipsa, omnes formamque puellae,</l>
             
               <l n="8.434.4"> Egregium et tollent laude pari artificem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>435. [434.] In idem argumentum.</head>
               <l n="8.435.1">Haec Leuconis opus, Violanta, est; pulchra puellae</l>
             
               <l n="8.435.2"> Ora, manum docti mirer an artificis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>436. [435.] In idem argumentum.</head>
               <l n="8.436.1">Sic Violanta tibi picta est, doctissime Leucon,</l>
             
               <l n="8.436.2"> Leucon Felsinei gloria rara soli;</l>
             
               <l n="8.436.3">Ut mentem pulcra defixo in imagine sit mi</l>
             
               <l n="8.436.4"> Non verae similis visa, sed esse eadem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>437. [436.]
              <note place="foot" n="43">Vide Encom. n.o 292.
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             [ = Enc. 294] In idem argumentum.</head>
               <l n="8.437.1">Unde istaec pulchrae deprompta est forma Dianae,</l>
             
               <l n="8.437.2"> Optavit pingi quam Violanta sibi?</l>
             
               <l n="8.437.3">Fallor, an eximiae formoso ex ore puellae</l>
             
               <l n="8.437.4"> Quae deceant ipsas perspicis ora deas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>438. [437.] In idem argumentum. Extemporale. Ad pictorem et matrem.</head>
               <l n="8.438.1">Laudaris similem Violantam pingere, Leucon;</l>
             
               <l n="8.438.2"> Laudaris veram tu genuisse, parens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>439. [438.] De imagine Petri Aloysii Pizzellii.</head>
               <l n="8.439.1">Petrus hic est, Leuconis opus, quod magnus Apelles</l>
             
               <l n="8.439.2"> Mireturque tuens et velit esse suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>440. [439.] Aliud.</head>
               <l n="8.440.1">Sic Petrum, Leucon, pinxisti, ut verior ipso</l>
             
               <l n="8.440.2"> Effigies reddi non queat e speculo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>441. [440.] In idem argumentum.</head>
               <l n="8.441.1">Arte tua Petrum formosa in imagine vero</l>
             
               <l n="8.441.2"> Pinxisti, Leucon, usque adeo similem,</l>
             
               <l n="8.441.3">Attoniti aspectu Petrum ut juremus amici,</l>
             
               <l n="8.441.4"> Non unum nobis vivere, sed geminum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>442. [441.] Ad Leuconem.</head>
               <l n="8.442.1">Pingere vis pulchre Violantam? Pinge Dianam,</l>
             
               <l n="8.442.2"> Virgineo qualis sed praeit ore choros.</l>
             
               <l n="8.442.3">Pingere vis pulchre Petrum? Pingatur Apollo,</l>
             
               <l n="8.442.4"> Sed qualis tractat post fera bella lyram.</l>
             
               <l n="8.442.5">Pingere vis Mariam? Latonam pinge, sed almo</l>
             
               <l n="8.442.6"> Palladium in vultu fulguret ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>443. [442.] Laudat Lydam, quod communi sensu prae ceteris foeminis praedita sit.</head>
               <l n="8.443.1">Foemina communi quod sensu est praedita Lyda,</l>
             
               <l n="8.443.2"> Non parvam id laudem, sed reor eximiam.</l>
             
               <l n="8.443.3">Cetera si desint, quod pulchra est, quodque diserta,</l>
             
               <l n="8.443.4"> Dote omni et praestans corporis atque animi;</l>
             
               <l n="8.443.5">Cuncta haec si desint, magnum est quod contigit uni</l>
             
               <l n="8.443.6"> Certe id, foemineum quo caret omne genus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>444. [443.] Cur dijudicante de carminibus suis Lyda poeta semper gaudeat.</head>
               <l n="8.444.1">Lyda probat semper mea carmina. Quae bona si sunt,</l>
             
               <l n="8.444.2"> Laetor, quod sapiat; sin mala, me quod amet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>445. [444.] </head>
               <l n="8.445.1">Ad Lydam. De medicis contemnendis.</l>
             
               <l n="8.445.2">Quaeris, qui valeam tam firmo corpore? Dicam:</l>
             
               <l n="8.445.3"> A me omnes longe submoveo medicos.</l>
             
               <l n="8.445.4">Quod si quem patior mihi venam tangere, quidquid</l>
             
               <l n="8.445.5"> Praescripsit, monuit, credere nil soleo.</l>
             
               <l n="8.445.6">Tu fac idem, mea Lyda, viamque insiste valendi,</l>
             
               <l n="8.445.7"> Quam monstro, fortis pectore magnanimo.</l>
             
               <l n="8.445.8">Re jam docta scies, medicos qui despuit omnes,</l>
             
               <l n="8.445.9"> Ut validus nullis indigeat medicis.
              <note place="foot" n="44">Parendum tamen est divino oraculo "Honora medicum propter
                necessitatem" si quidem hoc loco medici nomine significentur etiam clinici, qui
                morbis, non soli chirurgi, qui vulneribus medentur. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>446. [445.] Ad Lydam. De chirurgo ei venam incidente.</head>
               <l n="8.446.1">Iste tuus vitae largitor, Lyda, peremptos</l>
             
               <l n="8.446.2"> Qui prope jam caecis excitat e tumulis,</l>
             
               <l n="8.446.3">Cum tibi contingit salientem sanguine venam,</l>
             
               <l n="8.446.4"> Ima mihi trepido corda pavore micant.</l>
             
               <l n="8.446.5">Arte valet, fateor, verum ars me territat ipsa.</l>
             
               <l n="8.446.6"> Lyda, manu horrendum est tangier a medica.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>447. [446.] </head>
               <l n="8.447.1">Ad Lydam. De pulchro.</l>
             
               <l n="8.447.2">Arida cui macies abductos contrahit artus,</l>
             
               <l n="8.447.3"> Ac tenui circum vix tegit ossa cute,</l>
             
               <l n="8.447.4">Cui longos nutant imitantia crura bacillos,</l>
             
               <l n="8.447.5"> Cui corpus graciles aequat araneolos,</l>
             
               <l n="8.447.6">Hic miram est formam nactus, te judice, Lyda,</l>
             
               <l n="8.447.7"> Huic pulchro fieri contigit eximie.</l>
             
               <l n="8.447.8">Quid dicam? Fuerit si quis mihi scilicet hortis,</l>
             
               <l n="8.447.9"> Optabo pulcher fiat ut ille tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>448. [447.] </head>
               <l n="8.448.1">De prole gemina Lydae et de multa Gelliae.</l>
             
               <l n="8.448.2">Lyda suam gemina dumtaxat prole, tuam tu</l>
             
               <l n="8.448.3"> Auxisti multa, Gellia, prole domum.</l>
             
               <l n="8.448.4">Sed quis non auri potius duo magna talenta,</l>
             
               <l n="8.448.5"> Quam sibi quadrantum millia multa velit?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>449. [448.] De Lydae eadem iterum narrantis lepore.</head>
               <l n="8.449.1">Fabula, cum primo narrasti, grata; secundo</l>
             
               <l n="8.449.2"> Cum narras, eadem est fabula grata tamen.</l>
             
               <l n="8.449.3">Non res delectat mentem nova, sed tuus iste,</l>
             
               <l n="8.449.4"> Iste tuus fantis, Lyda venusta, lepos.</l>
             
               <l n="8.449.5">Qui dum aderit, narra quidvis iterumque, iterumque:</l>
             
               <l n="8.449.6"> Dicta queo decies dicta putare semel.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>450. [449.] De Aegles ac Lydae forma.</head>
               <l n="8.450.1">Displicet Aegle aliis, Lydae placet. An sua forma</l>
             
               <l n="8.450.2"> Quod formae objectu crescit ab oppositae?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>451. [450.] Purgat se Lydae.</head>
               <l n="8.451.1">Quod similem dixi tibi prima aetate puellam,</l>
             
               <l n="8.451.2"> Non est cur possit pulchra puella queri.</l>
             
               <l n="8.451.3">Parce queri tu, Lyda; tuae, o pulcherrima, formae</l>
             
               <l n="8.451.4"> Non par illa mihi, dicta sed est similis,</l>
             
               <l n="8.451.5">Sic Helenae, credo, multo cum grandior esset,</l>
             
               <l n="8.451.6"> Tros aliquis juvenem contulit Andromacham.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>452. [451.] Poeta conatur Lydae quam minime displicere.</head>
               <l n="8.452.1">In te, Lyda, mihi quando nil displicet, in me</l>
             
               <l n="8.452.2"> Saltem pauca velim quae tibi displiceant.</l>
             
               <l n="8.452.3">Hoc certe conor quavis; longoque labore,</l>
             
               <l n="8.452.4"> Ingenti et studio forsitan efficiam.</l>
             
               <l n="8.452.5">Efficiam hoc certe, conor quas demere mendas</l>
             
               <l n="8.452.6"> Ipse mihi ut facilis tu patiare magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>453. [452.] Ad Lydam nihil nimium admirantem.</head>
               <l n="8.453.1">Quod tibi nil nimium video, mea Lyda, placere,</l>
             
               <l n="8.453.2"> Hoc in te nimium mi, mea Lyda, placet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>454. [453.] </head>
               <l n="8.454.1">Laudat Lydam.</l>
             
               <l n="8.454.2">Inter Romuleas quaenam sit prima puellas,</l>
             
               <l n="8.454.3"> Si roger, haud dubitem dicere, Lyda mea est.</l>
             
               <l n="8.454.4">Nec verear, ne quis credat me falsa locutum,</l>
             
               <l n="8.454.5"> Si de se vocem nesciat ipsa meam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>455. [454.] De carminibus suis a Lyda recitatis.</head>
               <l n="8.455.1">Cum mea mi recitas tu carmina, Lyda, videntur</l>
             
               <l n="8.455.2"> Carmina pol mire tum mea pulchra mihi.</l>
             
               <l n="8.455.3">Tum sensus, tum verba placent, tum nil hiat usquam,</l>
             
               <l n="8.455.4"> Nil durum est usquam, nil sonat asperius,</l>
             
               <l n="8.455.5">Nil est non salsum, nil se non sensibus imis</l>
             
               <l n="8.455.6"> Insinuat dulci dulcibus ambrosia.</l>
             
               <l n="8.455.7">Tunc ego me primo, veram dein altius ut rem</l>
             
               <l n="8.455.8"> Inspexi, tantum te, mea Lyda, probo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>456. [455.] Pizzelliam in Lydae nomine latere docet.</head>
               <l n="8.456.1">Qui Lydam legit heic, nec te Pizzellia novit,</l>
             
               <l n="8.456.2"> Quae lateat Lydae in nomine diva, rogat.</l>
             
               <l n="8.456.3">Sed qui te novit, Lydae sub nomine laudes,</l>
             
               <l n="8.456.4"> Me tacito, agnoscit protinus ipse tuas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>457. [456.] De Lydae judicio.</head>
               <l n="8.457.1">Lyda, probas mea si tot carmina, digna probari</l>
             
               <l n="8.457.2"> Quod sint, judicium mi placet hercle tuum.</l>
             
               <l n="8.457.3">Si non digna, probas tamen omnia, mi placet hercle</l>
             
               <l n="8.457.4"> Magnus judicium qui tibi perdit amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>458. [457.] Lecturus Homerum cum Lyda.</head>
               <l n="8.458.1">Altos, Lyda, boni sensus quaeramus Homeri:</l>
             
               <l n="8.458.2"> Ortum, obitum quaerant, factaque grammatici.</l>
             
               <l n="8.458.3">Scire sat est, Phoebi quam multo lumine plenus,</l>
             
               <l n="8.458.4"> Scire sat est, quanto scripserit ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>459. [458.] Ad Lydam, quae mulierem torvo vultu pulchram dicebat.</head>
               <l n="8.459.1">Nec mihi foeminea placeat vir, Lyda, virili</l>
             
               <l n="8.459.2"> Nec mulier forma: laus sua quemque decet.</l>
             
               <l n="8.459.3">Quare istam, torvo Mavor cui spirat in ore,</l>
             
               <l n="8.459.4"> Ut solita es, pulchram dicere parce, precor.</l>
             
               <l n="8.459.5">Te potius gaude non falsa laude probari,</l>
             
               <l n="8.459.6"> Cui placido mitis ridet in ore Venus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>460. [459.] De Lydae hortulo ac villula.</head>
               <l n="8.460.1">Hunc amat, hunc hortum visit mea Lyda, pusillam</l>
             
               <l n="8.460.2"> Hanc bona cum gnatis gaudet adire domum.</l>
             
               <l n="8.460.3">Gaude, parva domus, gaude hortule. Carmina si quid</l>
             
               <l n="8.460.4"> Nostra valent, vobis non leve nomen erit;</l>
             
               <l n="8.460.5">Vosque sibi ostendi, rarae monumenta puellae,</l>
             
               <l n="8.460.6"> Longinquo veniens hospes ab orbe volet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>461. [460.] In idem argumentum.</head>
               <l n="8.461.1">Parva domus, nec nota urbi, tuque hortule, qui nunc</l>
             
               <l n="8.461.2"> Spretus et haud ulla cultus ab arte jaces,</l>
             
               <l n="8.461.3">Pulchra suis huc cum gnatis, cumque bonorum</l>
             
               <l n="8.461.4"> Tot comitum coetu se mea Lyda ferat.</l>
             
               <l n="8.461.5">Incipies late multa clarescere laude,</l>
             
               <l n="8.461.6"> Et passim ferri multa per ora virum,</l>
             
               <l n="8.461.7">Atque mihi si Musae aderunt, si dexter Apollo,</l>
             
               <l n="8.461.8"> Ipsis dici hortis clarior Hesperidum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>462. [461.] Ad Lydam. Commoda senectutis.</head>
               <l n="8.462.1">Quid mihi longa ferat, quaeris, mea Lyda, senectus?</l>
             
               <l n="8.462.2"> Pernoscam laudes ut magis usque tuas;</l>
             
               <l n="8.462.3">Quoque minus fatuo mens haec turbatur amore,</l>
             
               <l n="8.462.4"> Hoc videam, quam sis digna ut amare, magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>463. [462.] Ad Lydam, unde "rivalis" nomen originem habeat.</head>
               <l n="8.463.1">Unde habeat nomen "rivalis", Lyda, requiris.</l>
             
               <l n="8.463.2"> Communi a "rivo" nomen habere patet;</l>
             
               <l n="8.463.3">Quem sibi ceu proprium si quis male vindicat uni</l>
             
               <l n="8.463.4"> Irae ac rixantum jurgia saeva calent.</l>
             
               <l n="8.463.5">Huic simile exercet si quos certamen amantes,</l>
             
               <l n="8.463.6"> "Rivales" vulgo dicere quisque solet.</l>
             
               <l n="8.463.7">Quod genus hercle tuos nemo est, Lyda, inter amicos,</l>
             
               <l n="8.463.8"> Qui te concordi pectore semper amant.</l>
             
               <l n="8.463.9">Nam rixas cohibet virtus tua, seque pudica</l>
             
               <l n="8.463.10"> Mente coli miti gaudet amicitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>464. [463.] Comitem Lydae si iturum quolibet dicit.</head>
               <l n="8.464.1">Dixti, cum Lyda visne ire? Locumque parabas</l>
             
               <l n="8.464.2"> Dicere; respondi sed prior ipse, volo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>465. [464.] In illud Terent. Andr. <num value="3">III</num>. 1., "Quoniam id fieri quod vis non potest,
            velis id, quod possit".</head>
               <l n="8.465.1">Quae tibi vis, quando non fiunt, quod potes unum,</l>
             
               <l n="8.465.2"> Tu fac quae fiunt ut tibi, Lyda, velis.</l>
             
               <l n="8.465.3">Seu tibi res, rebus seu te submiseris ipsa,</l>
             
               <l n="8.465.4"> Usque tibi prona vita feretur aqua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>466. [465.] Ad Lydam. De suis scriptis.</head>
               <l n="8.466.1">Quae populo placuere, tibi si, Lyda, placebunt,</l>
             
               <l n="8.466.2"> Incipient demum scripta placere mihi;</l>
             
               <l n="8.466.3">His mage sin videam te offendi, non mea scripta,</l>
             
               <l n="8.466.4"> Non erit ut facilis mi placeat populus,</l>
             
               <l n="8.466.5">Nec numerare etenim soleo, sed (vera quod hercle</l>
             
               <l n="8.466.6"> Praescribit ratio) pendere judicia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>467. [466.] De Lyda fabellas narrante.</head>
               <l n="8.467.1">Per ludum, atque jocum fabellas narrat aniles</l>
             
               <l n="8.467.2"> Sic, queat ut doctos Lyda tenere viros.</l>
             
               <l n="8.467.3">Sic, fieri quae non possunt, tamen omnia pingit,</l>
             
               <l n="8.467.4"> Nil ut non credas, dum loquitur, fieri.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>468. [467.] </head>
               <l n="8.468.1">De laudibus Lydae senescentis.</l>
             
               <l n="8.468.2">Nondum, Lyda, tibi venit rugosa senectus,</l>
             
               <l n="8.468.3"> Nec formae rarus fugit ab ore lepos.</l>
             
               <l n="8.468.4">Ut tamen id fiat, quis te contemnere possit?</l>
             
               <l n="8.468.5"> Quisnam te idcirco possit amare minus?</l>
             
               <l n="8.468.6">Quem tua non tentat facundia, quem, tibi mentem</l>
             
               <l n="8.468.7"> Qui ciet, ingenii vividus iste vigor?</l>
             
               <l n="8.468.8">Omnigenaeque ingens doctrinae aggesta supellex,</l>
             
               <l n="8.468.9"> Visque alti, rerum provida, consilii?</l>
             
               <l n="8.468.10">Totque aliae dotes, queis nil praestantius esse,</l>
             
               <l n="8.468.11"> Queis nil esse homini possit amabilius?</l>
             
               <l n="8.468.12">His tu semper eris nulli non cara, vel ipsam</l>
             
               <l n="8.468.13"> Annorum ut vincas Deiphoben numero.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>469. [468.] De laudibus Lydae.</head>
               <l n="8.469.1">Foemineo generi quidquid natura decori</l>
             
               <l n="8.469.2"> Indidit, omne id adest, o mea Lyda, tibi.</l>
             
               <l n="8.469.3">Foemineo generi, quidquid mos pravus inepti</l>
             
               <l n="8.469.4"> Addidit, omne id abest, o mea Lyda, tibi.</l>
             
               <l n="8.469.5">Ergo cuncta placent, ulli nil displicet in te;</l>
             
               <l n="8.469.6"> Nulla est grata magis, nulla molesta minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>470. [469.] De Lydae laudibus.</head>
               <l n="8.470.1">Quo se cumque tulit, quoquo vestigia flexit</l>
             
               <l n="8.470.2"> Lyda, simul fausto Pax venit alma pede,</l>
             
               <l n="8.470.3">Et placido mitis vultu Concordia, quique</l>
             
               <l n="8.470.4"> Fida virum jungit pectora sanctus Amor,</l>
             
               <l n="8.470.5">Atque bonae mentis cultrix jucunda Voluptas,</l>
             
               <l n="8.470.6"> Et juncta ingenuis Gaudia laeta jocis.</l>
             
               <l n="8.470.7">Jure igitur talem sequimur; debemus et uni</l>
             
               <l n="8.470.8"> Quod vitam heic hilares degimus, o socii.</l>
             
               <l n="8.470.9">Nosque inter varii natura et moribus, usque</l>
             
               <l n="8.470.10"> Fraternae colimus foedus amicitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>471. [470.] De Lydae in summis laudibus modestia.</head>
               <l n="8.471.1">Lyda potest omnes, quotquot sunt, ore puellas,</l>
             
               <l n="8.471.2"> Lyda potest omnes vincere mente viros.</l>
             
               <l n="8.471.3">Sponte sua gaudet sed cedere Lyda puellis,</l>
             
               <l n="8.471.4"> Sponte sua gaudet cedere Lyda viris.</l>
             
               <l n="8.471.5">Ergo illam, quoties vicit, victaeque puellae,</l>
             
               <l n="8.471.6"> Et victi certant semper amare viri.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>472. [471.] De Lydae lepore in narrando.</head>
               <l n="8.472.1">Quid vis eloquii possit, quid Suada, quid ille</l>
             
               <l n="8.472.2"> Ambrosius blando qui fluit ore lepos</l>
             
               <l n="8.472.3">Mulceat ut sensus mira dulcedine, captam</l>
             
               <l n="8.472.4"> Ut mentem arbitrio verset agatque suo;</l>
             
               <l n="8.472.5">Si quis adhuc nescit, pulchre sciat, o mea Lyda,</l>
             
               <l n="8.472.6"> Narrantem si te quidlibet audierit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>473. [472.] </head>
               <l n="8.473.1">In idem argumentum.</l>
             
               <l n="8.473.2">Segnius irritant animos demissa per aurem,</l>
             
               <l n="8.473.3"> Flaccus ait, quam quae subdita sunt oculis.</l>
             
               <l n="8.473.4">Id fateor, quoties alii, mea Lyda, loquuntur,</l>
             
               <l n="8.473.5"> Sed cum tu loqueris, tum prope diffiteor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>474. [473.] De Lydae in virtute constantia.</head>
               <l n="8.474.1">Qualis Lyda die primo est mihi cognita, multas</l>
             
               <l n="8.474.2"> Talem post messes, atque hyemes video.</l>
             
               <l n="8.474.3">Foemina, quod rebar fieri vix posse, virorum</l>
             
               <l n="8.474.4"> Nullum constanti non animo aequiparat.</l>
             
               <l n="8.474.5">Ingenio et stabili mire omnes una refutat,</l>
             
               <l n="8.474.6"> Queis leve foemineum dicitur esse genus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>475. [474.] </head>
               <l n="8.475.1">De Lydae laudibus.</l>
             
               <l n="8.475.2">Qui te, Lyda, videt, coelo istam laudibus effert,</l>
             
               <l n="8.475.3"> Quae possit magnas forma decere deus.</l>
             
               <l n="8.475.4">Qui te, Lyda, audit rerum tot mira loquentem,</l>
             
               <l n="8.475.5"> Ingens prae forma suspicit ingenium.</l>
             
               <l n="8.475.6">Qui sensus at, Lyda, tuos pernoverit, hercle</l>
             
               <l n="8.475.7"> Ingenio mores praeferet eximios.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>476. [475.] De laudibus Lydae prae Pholoe ac Phyllide.</head>
               <l n="8.476.1">Cur Pholoen raro, raro cur Phyllida visam,</l>
             
               <l n="8.476.2"> Assidue at Lydam, Postume, saepe rogas.</l>
             
               <l n="8.476.3">Quod miror Pholoen, miror quod Phyllida, verum</l>
             
               <l n="8.476.4"> Sic, aliquid laudis cogar ut excipere:</l>
             
               <l n="8.476.5">At contra miror sic Lydam ex omnibus unam,</l>
             
               <l n="8.476.6"> Haud quidquam, laudis cogar ut excipere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>477. [476.] De Lyda laudes suas minime agnoscente.</head>
               <l n="8.477.1">Illi quas tribuo laudes agnoscere nunquam</l>
             
               <l n="8.477.2"> Lyda solet; jungo hanc laudibus ergo aliis,</l>
             
               <l n="8.477.3">Et saeclis testor venientibus: optima Lyda</l>
             
               <l n="8.477.4"> Nil non laudis habet, nec scit habere tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>478. [477.] De Lyda rus petente.</head>
               <l n="8.478.1">Agros Lyda petit; faciles, occurrite, Nymphae,</l>
             
               <l n="8.478.2"> Una venit vestro digna puella choro,</l>
             
               <l n="8.478.3">Quae, dum rura colet, quantumvis sordida, rura.</l>
             
               <l n="8.478.4"> Non erit ut cultis urbibus invideant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>479. [478.] De amicorum maerore Lyda aegrotante.</head>
               <l n="8.479.1">Lyda ubi te morbus paullum tentavit, amicis</l>
             
               <l n="8.479.2"> Continuo verso pallor in ore sedet,</l>
             
               <l n="8.479.3">Maeror habet cunctos, torpent formidine mentes,</l>
             
               <l n="8.479.4"> Incipiunt trepido corda micare sinu.</l>
             
               <l n="8.479.5">Hoc mores meruere tui, Lyda aurea, vitam.</l>
             
               <l n="8.479.6"> Jure tuam ut vitae quisque suae anteferat.</l>
             
               <l n="8.479.7">Quidquid et est parvi quamvis tenuisque pericli,</l>
             
               <l n="8.479.8"> Parvum id tam caro non putet in capite.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>480. [479.] Ad Lydam. De se rusticante.</head>
               <l n="8.480.1">Rura colens, quid agam, quaeris mea Lyda. Revolvor</l>
             
               <l n="8.480.2"> Ad te absens memori pectore, quidquid agam.</l>
             
               <l n="8.480.3">Me liquidi fontes, me florea prata, virentes</l>
             
               <l n="8.480.4"> Me campos hilarans admonet aura tui.</l>
             
               <l n="8.480.5">Ut modo, procero nutantem vertice quercum</l>
             
               <l n="8.480.6"> Admirans, mecum talia dicta dabam.</l>
             
               <l n="8.480.7">Quantum humiles supra dumos tu celsa, puellas</l>
             
               <l n="8.480.8"> Tantum alias tollit se mea Lyda super.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>481. [480.] Ad Lydam senescentem.</head>
               <l n="8.481.1">Lyda, tibi metuas tardae ne damna senectae,</l>
             
               <l n="8.481.2"> Prospexit donis nempe Minerva suis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>482. [481.] Lydae imagini subscriptum.</head>
               <l n="8.482.1">Optima quae mater, quae conjux, quae sit amica,</l>
             
               <l n="8.482.2"> Quae domina, exemplis haec docet una suis.</l>
             
               <l n="8.482.3">Foemineum et quaecumque genus, quaecumque virile</l>
             
               <l n="8.482.4"> Commendant, mire vindicat una sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>483. [482.] Ad Postumum, de laudibus Lydae.</head>
               <l n="8.483.1">Quae sit Lyda, tibi dici vis, Postume; dictu</l>
             
               <l n="8.483.2"> Non facile est, dicam sed tamen, ut potero.</l>
             
               <l n="8.483.3">Foemineum quaecumque genus, quaecumque virile</l>
             
               <l n="8.483.4"> Condecorant laudes, Postume, junge simul.</l>
             
               <l n="8.483.5">Junxeris ut pulchre simul omnia, dicito: Lydam</l>
             
               <l n="8.483.6"> Haec, mihi quam finxit mens mea, forma refert.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>484. [483.] Lydam laudat.</head>
               <l n="8.484.1">Lyda, places vel sola; aliis at juncta puellis</l>
             
               <l n="8.484.2"> Difficile est dictu quam mage, Lyda, places.</l>
             
               <l n="8.484.3">Tanto etenim praestas, quanto praestare videtur</l>
             
               <l n="8.484.4"> Fulgida pallidulis Cynthia syderibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>485. [484.] De Lydae constantia in virtute.</head>
               <l n="8.485.1">Fluxa levis mulier; non tu. Virtus tulit alte</l>
             
               <l n="8.485.2"> Supra foemineum te, mea Lyda, genus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>486. [485.] De Lydae judicio in probandis carminibus.</head>
               <l n="8.486.1">Lydium ut ad lapidem spectato fidimus auro,</l>
             
               <l n="8.486.2"> Fido ego carminibus quae tibi, Lyda, placent:</l>
             
               <l n="8.486.3">Quid deceat, quid non, mire nam cernis, acutum,</l>
             
               <l n="8.486.4"> Quidquid inest vitii, nec latet ingenium.</l>
             
               <l n="8.486.5">Ut quaecumque probas queat ipsa probasse videtur,</l>
             
               <l n="8.486.6"> Verax Phoebaeo Pythia de tripode.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>487. [486.] De importuna hominis querimonia.</head>
               <l n="8.487.1">Esse gravem Lydae quum te indignaris, Alexi,</l>
             
               <l n="8.487.2"> Pergis et arguto multa dolore loqui,</l>
             
               <l n="8.487.3">Et miseram questu assiduo vexare puellam,</l>
             
               <l n="8.487.4"> Signaque mutati dicere cuncta animi;</l>
             
               <l n="8.487.5">Qui gravis es (nam cur dicam te falsa videre?)</l>
             
               <l n="8.487.6"> Sic tamen, ut facili te bona mente ferat;</l>
             
               <l n="8.487.7">Ipsa jam, credo, fies onerosior aetna,</l>
             
               <l n="8.487.8"> Ingens suppositum quae premit Enceladum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>488. [487.] Ad patrem, filiumque amicos (Janum et Petrum Pizzellium) redeuntes in
            Urbem.</head>
               <l n="8.488.1">Et pater et gnatus pariter salvete. Sodales</l>
             
               <l n="8.488.2"> Cari ambos laeti ut cernimus huc reduces!</l>
             
               <l n="8.488.3">Queis procul avectis maeror nos altus hebebat,</l>
             
               <l n="8.488.4"> Ac desiderii vix erat hercle modus.</l>
             
               <l n="8.488.5">Mensibus et multis sunt visi tardius ire</l>
             
               <l n="8.488.6"> Bis duo, qui ruri vos tenuere dies.</l>
             
               <l n="8.488.7">Hoc scit Amor quinam fiat, brevis hora videri</l>
             
               <l n="8.488.8"> Ut saeclo possit longior esse tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>489. [488.] De suis carminibus.</head>
               <l n="8.489.1">Auctor ego an placeam propter mea carmina, propter</l>
             
               <l n="8.489.2"> An mea me auctorem carmina displiceant,</l>
             
               <l n="8.489.3">Si quis forte roget, dicam: scit Lyda, sed hercle</l>
             
               <l n="8.489.4"> Ignotum prorsus vult tamen esse mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>490. [489.] Adveniente rus Lyda.</head>
               <l n="8.490.1">Ridet ager, subita capti dulcedine ludunt</l>
             
               <l n="8.490.2"> Passim lanigeri lata per arva greges,</l>
             
               <l n="8.490.3">Laeta magis viridi late se gramine vestit,</l>
             
               <l n="8.490.4"> Laeta magis vario flore renidet humus,</l>
             
               <l n="8.490.5">Laeta magis placidi circum fremit aura Favoni,</l>
             
               <l n="8.490.6"> Laeta magis puro fulget ab axe dies.</l>
             
               <l n="8.490.7">Fallor an huc venit? ... non fallor: rura beata</l>
             
               <l n="8.490.8"> Venit ad haec fausto jam mea Lyda pede.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>491. [490.] Ad Petrum Pizzellium, Lydae filium, ut secum Albanum excurrat.</head>
               <l n="8.491.1">Petre, veni, Albanos tecum hinc excurrere in agros</l>
             
               <l n="8.491.2"> Mens avet, atque meum visere Stayadem.</l>
             
               <l n="8.491.3">Nam si forte alio visam comitante, foret mi</l>
             
               <l n="8.491.4"> Pol bene tantum illic tempus ad exiguum.</l>
             
               <l n="8.491.5">At tecum laetusque ibo, laetusque redibo,</l>
             
               <l n="8.491.6"> Atque fruar solido gaudia plena die.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>492. [491.] Laus foeminarum a Lydae moribus.</head>
               <l n="8.492.1">Odit foemineum si quis genus asper, acerbus,</l>
             
               <l n="8.492.2"> Immanis, videat te, mea Lyda, volo,</l>
             
               <l n="8.492.3">Atque tuos noscat mores. Mutatus amare</l>
             
               <l n="8.492.4"> Foemineum incipiet protinus ille genus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>493. [492.] Ad Postumum. De diversis utriusque in Lydam studiis.</head>
               <l n="8.493.1">Ipse tibi Lydam nimium laudare, videris</l>
             
               <l n="8.493.2"> At mihi tu Lydam, Postume, nosse parum.</l>
             
               <l n="8.493.3">Quis nostrum peccet non nostrum est dicere, peccat</l>
             
               <l n="8.493.4"> Judicio absimili sed tamen alteruter.</l>
             
               <l n="8.493.5">Verum ego si pecco, tribuo non debita; si tu</l>
             
               <l n="8.493.6"> Peccas, quod pudeat, debita non tribuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>494. [493.] Ad Lydam de filio laudato.</head>
               <l n="8.494.1">Petri, Lyda tui multa de laude loquentem</l>
             
               <l n="8.494.2"> Si meque audires, Stayadumque meum;</l>
             
               <l n="8.494.3">Largo, credo equidem, fletu materna rigares</l>
             
               <l n="8.494.4"> Non sine jucunda lumina laetitia.</l>
             
               <l n="8.494.5">Tali et felicem posses te dicere nato</l>
             
               <l n="8.494.6"> Sic, matre ut felix dicitur ille sua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>495. [494.] Lydae a morbo recreatae gratulatur.</head>
               <l n="8.495.1">Qui tibi, Lyda, dolor nec opinus viscera torsit,</l>
             
               <l n="8.495.2"> Percussit subito pol mihi corda metu,</l>
             
               <l n="8.495.3">Ac totum moerore animum complevit amaro,</l>
             
               <l n="8.495.4"> Dum nil non tacito in pectore triste puto.</l>
             
               <l n="8.495.5">Quod nunc ergo vales, tibi laetus gratulor, ipse</l>
             
               <l n="8.495.6"> Et videor tecum convaluisse mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>496. [495.] Vota pro Lydae valetudine.</head>
               <l n="8.496.1">Alma Salus, habili comples quae membra vigore,</l>
             
               <l n="8.496.2"> Languoremque abigis, pallidulam et maciem,</l>
             
               <l n="8.496.3">Huc ades et lymphas, queis mersat se bona Lyda,</l>
             
               <l n="8.496.4"> Tange tua praesens tu, dea, tange manu.</l>
             
               <l n="8.496.5">Illa tuo valeat si munere, quas tibi laudes,</l>
             
               <l n="8.496.6"> Quae tibi ego laetus carmina grata canam!</l>
             
               <l n="8.496.7">Carmina quae veniens non ulla obliteret aetas,</l>
             
               <l n="8.496.8"> Fervet ubi, verus qualia dictat Amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>497. [496.] Cur Lydam tantummodo laudet.</head>
               <l n="8.497.1">Lydam cur laudo solam? Quod sola videtur</l>
             
               <l n="8.497.2"> Illa mihi haud impar laudibus esse meis.</l>
             
               <l n="8.497.3">Parcus in hac dicor: mirari et scribere si quam</l>
             
               <l n="8.497.4"> Vellem aliam, dici prodigus inciperem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>498. [497.] Ad Lydam.</head>
               <l n="8.498.1">Tam procul a populo quae vivis, Lyda, probari</l>
             
               <l n="8.498.2"> Omni mirifice qui potis es populo?</l>
             
               <l n="8.498.3">Nempe tegi virtus cum summa est nescit et ipsis</l>
             
               <l n="8.498.4"> Luce sua interdum fulgurat e tenebris.</l>
             
               <l n="8.498.5">Nube velut latitans multa sol, discutit umbras</l>
             
               <l n="8.498.6"> Saepe tamen, claris noscitur et radiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>499. [498.] Lyda rogante Leuconi discessuro fausta apprecatur.</head>
               <l n="8.499.1">Dum bonus externas hinc Leucon cedit in oras,</l>
             
               <l n="8.499.2"> Fausta precer vates me, mea Lyda, rogas.</l>
             
               <l n="8.499.3">Quid precer hoc melius, cum cesserit, illius et tu</l>
             
               <l n="8.499.4"> Sis longum et longum sit memor ille tui.</l>
             
               <l n="8.499.5">Temporis et spatium quodvis, spatiumque locorum</l>
             
               <l n="8.499.6"> Vestrae nil unquam demat amicitiae.</l>
             
               <l n="8.499.7">Auguror; eveniet: casus rerum haud timet ullos</l>
             
               <l n="8.499.8"> Sanctus, quem virtus mutua junxit, amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>500. [499.] Ad Janum Lydae conjugem Romam redeuntem poeta suo ac sodalium nomine.</head>
               <l n="8.500.1">Jane, tua huc prae te quae venit epistola, miro</l>
             
               <l n="8.500.2"> Incendit nostrum pectus amore tui,</l>
             
               <l n="8.500.3">Nec quisquam est, reducem Tiberina ad flumina toto</l>
             
               <l n="8.500.4"> Amplecti quin te gestiat ex animo.</l>
             
               <l n="8.500.5">Crede mihi, propera; nec differ gaudia nobis,</l>
             
               <l n="8.500.6"> Gaudia nec differ, dulcis amice, tibi:</l>
             
               <l n="8.500.7">Laetior haud ulla est, quam quae lux rursus amicos</l>
             
               <l n="8.500.8"> Post longum jungit candida discidium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>501. [500.] Ad Lydae conjugem. Torquati Tassi poema latine vertentem.</head>
               <l n="8.501.1">Miror ego et laudo pol te, Lydae bone conjux,</l>
             
               <l n="8.501.2"> Torquati Musam quod tua Musa refert.</l>
             
               <l n="8.501.3">Sed miror, laudoque magis, quod pangere tantus</l>
             
               <l n="8.501.4"> Vates tam raro carmina dia soles;</l>
             
               <l n="8.501.5">Magnus quod scribis, major quod scribere non vis,</l>
             
               <l n="8.501.6"> Et famam, vatum proemia sola, fugis.</l>
             
               <l n="8.501.7">Macte, o digne tua vir conjuge: fulgere nata</l>
             
               <l n="8.501.8"> Luce omni, lucem sic premit illa suam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>502. [501.] Certamen cum Corvino in Lyda laudanda.</head>
               <l n="8.502.1">Laudo ego te, laudat Corvinus, Lyda; nec alter</l>
             
               <l n="8.502.2"> Tantillum laudis cedimus alterius.</l>
             
               <l n="8.502.3">Diceris ambobus prae cunctis una puellis</l>
             
               <l n="8.502.4"> Doctrina, ingenio, moribus egregia.</l>
             
               <l n="8.502.5">Hoc tantum distat nos inter: quae tibi semper</l>
             
               <l n="8.502.6"> Soli ego, saepe aliis atque aliis tribuit</l>
             
               <l n="8.502.7">Largiter ille; solet nullam et laudare puellam,</l>
             
               <l n="8.502.8"> Quin dicat de te dicere quae solitus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>503. [502.] Ad Lydam. Hora nimis tarda in laetis, nimis festina in tristibus.
              <note place="foot" n="45">Ad Lydam. Venire horam nimis tardam si quid laetum ferat,
                nimis festinam, si quid triste.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.503.1">Hora tibi, haud miror, nimium quod tarda videtur,</l>
             
               <l n="8.503.2"> Qua Thyrsin gestis visere, Lyda, tuum.</l>
             
               <l n="8.503.3">Hora eadem, haud miror, nimium festina videtur,</l>
             
               <l n="8.503.4"> Quod nobis, quos hic linquere, Lyda, paras.</l>
             
               <l n="8.503.5">Tarda oritur, laetum si quid vehit, hora; propinquat</l>
             
               <l n="8.503.6"> Heu festina nimis, fert ubi triste aliquid.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>504. [503.] Lyda collata aliis puellis cultior et formosior.
              <note place="foot" n="46">Lydam collatam aliis puellis cultiorem et formosiorem
                  esse.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.504.1">Quos prope te vidi, mihi sic placuere puellae,</l>
             
               <l n="8.504.2"> Umbra horrens pictis ut placet in tabulis.</l>
             
               <l n="8.504.3">Nam collata illis visa es formosior esse,</l>
             
               <l n="8.504.4"> Cultior et solito tu, mea Lyda, mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>505. [504.] Quis vitabit senem vel insulsa loquentem si propior illi Lyda sedet.
              <note place="foot" n="47">Neminem vitaturum esse senem vel insulsa loquentem, cui
                propior Lyda sedet.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.505.1">Aerumna est ingens insulsa et multa loquentem,</l>
             
               <l n="8.505.2"> Et verba haerentem ad singula ferre senem,</l>
             
               <l n="8.505.3">Quem vitare tamen quisnam queat, aut velit, illi</l>
             
               <l n="8.505.4"> Quandoquidem propior tu, mea Lyda, sedes?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>506. [505.] Ob Lydae narrantis leporem amat heroinas, quas narrat et magis cogitur amare Lydam,
            quae narrat.
              <note place="foot" n="48">De Lydae in narrando lepore.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.506.1">Sic priscos narras casus, mea Lyda, loquentis</l>
             
               <l n="8.506.2"> Sensus ut penitos cernere mi liceat.</l>
             
               <l n="8.506.3">Et quo ardes pulchrae mirari laudis amorem,</l>
             
               <l n="8.506.4"> Inque alta omnigenum mente videre decus.</l>
             
               <l n="8.506.5">Ergo et quas narras amo scilicet heroinas,</l>
             
               <l n="8.506.6"> Et te, quae narras, cogor amare magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>507. [506.] Alter alterius vitium videt, suum ignorat.
              <note place="foot" n="49">Alterum alterius vitia videre propria ignorare.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.507.1">Lyda tibi, mentem quod celat, displicet; illi</l>
             
               <l n="8.507.2"> Tu, Varro, mentem quod male totam aperis.</l>
             
               <l n="8.507.3">Sic sumus: alterius vitium videt alter et odit,</l>
             
               <l n="8.507.4"> Ignorat vitium, vel fovet ipse suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>508. [507.] Ad Quintum, accusantem Lydam, quod nulli mentem aperit.
              <note place="foot" n="50">Ad Quintum, accusantem Lydam, quod nulli mentem
                  aperiat.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.508.1">Accusas Lydam, quae sentit corde sub alto</l>
             
               <l n="8.508.2"> Quod premit ac nulli mentem aperire solet.</l>
             
               <l n="8.508.3">Quinte, utinam id faceret! Non tam mea damna viderem,</l>
             
               <l n="8.508.4"> Angerer et maesto pectore, spretus ego.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>509. [508.] Ad Flaccum. Commendat Lydam vel facientem pluris viros, quam par est.
              <note place="foot" n="51">Ad Flaccum. De Lyda laudum potius prodiga quam parca.<emph>
                  Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.509.1">Lyda facit pluris, quam par; tu, Flacce, minoris,</l>
             
               <l n="8.509.2"> Queis praestare aliqua contigit arte, viros.</l>
             
               <l n="8.509.3">Illa ultra meritum laudat; laudator avarus</l>
             
               <l n="8.509.4"> Tu nunquam exaequas laude pari meritum.</l>
             
               <l n="8.509.5">Me Lydae certe non poenitet: ut mage nummi,</l>
             
               <l n="8.509.6"> Quam misere parcus, prodigus esse velim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>510. [509.] Ex oculis Lydae luentis vel non pulchrae accipiunt decus, quo carent.
              <note place="foot" n="52">In idem argumentum. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.510.1">Quae nec pulchra aliis, tibi cur pulcherrima visa est?</l>
             
               <l n="8.510.2"> Ten', mea Lyda, oculis falsa videre putem?</l>
             
               <l n="8.510.3">Ex oculis, o pulchra, tuis, quascumque tueris,</l>
             
               <l n="8.510.4"> Afflari an rebus, quo caruere, decus?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>511. [510.] Lydam monet, ne tonitrui fremitu foemineo sit animo.
              <note place="foot" n="53">Turpe esse Lydae tonitru timere. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.511.1">Turpe timore quati, vana et formidine, vasto</l>
             
               <l n="8.511.2"> Horrida cum nubes intonuit fremitu.</l>
             
               <l n="8.511.3">Tolle metum et quae consilio, mea Lyda, virili es,</l>
             
               <l n="8.511.4"> Fac, ne foemineo, si pote, sis animo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>512. [511.] De Lydae in narranda hystoria lepore et de Furii <gap/> ineptia.
              <note place="foot" n="54">De Lydae in narranda hystoria lepore et molesto
                interpellatore. <emph>Krša </emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.512.1">Qui te, docta, jubet praecidere, Lyda, lepore</l>
             
               <l n="8.512.2"> Quam narras miro (Juppiter!) historiam;</l>
             
               <l n="8.512.3">Hinc utinam, dum tu narras, abscedat et idem,</l>
             
               <l n="8.512.4"> Narrabit, si quid Furius, huc redeat!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>513. [512.] Cur, dum tonat, metuat sibi et Lydae.</head>
               <l n="8.513.1">Cum nigro intonuit dirus fragor aethere, primum</l>
             
               <l n="8.513.2"> Lyda tibi metuo, dein metuo ipse mihi.</l>
             
               <l n="8.513.3">Id fieri video, factum et jam saepe recordor:</l>
             
               <l n="8.513.4"> Cur fiat, dicat Laelius ac Cicero.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>514. [513.] Lydae fides placet auctori, etiamsi illi displiceant sua scripta.
              <note place="foot" n="55">Lydam monet poeta, ne, si quid in suis carminibus minus
                placuerit, sibi celet. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.514.1">Lyda, nega placuisse tibi mea scripta; placebit</l>
             
               <l n="8.514.2"> Tum quoque (vera loquor) mi tua, Lyda, fides.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>515. [514.] Ad Lydam.
              <note place="foot" n="56">De Lyda.<emph> Krša</emph>
                  </note>
             Lusus.</head>
               <l n="8.515.1">Illecebris, metuis, teneat ne Lyda suis me.</l>
             
               <l n="8.515.2"> Ne dubita; illecebris nunc tenet illa alios.</l>
             
               <l n="8.515.3">Me vix alloquio dignatur, me prope tristi</l>
             
               <l n="8.515.4"> Ab sese absterret torva supercilio.</l>
             
               <l n="8.515.5">Nec metus est, teneat, verum ne a limine pellat,</l>
             
               <l n="8.515.6"> Quem pepulit toto forsitan ex animo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>516. [515.] Laudat judicium Lydae, quando etiam parvi pendat poetam, dummodo ferat, se dici suum
              cultorem.
              <note place="foot" n="57">Docet, quid sibi velit a Lyda. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.516.1">Quod parvi pendas me, nil queror; o, mea Lyda,</l>
             
               <l n="8.516.2"> Laudo etiam, verum est quod tibi judicium.</l>
             
               <l n="8.516.3">Hoc sat erit; qualis, qualis sum cumque, feras me</l>
             
               <l n="8.516.4"> Cultorem dici si tamen aequa tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>517. [516.] Lusus. Quid Lydae displicuit, cum dixit, se ab ea contemni?
              <note place="foot" n="58">Lusus. Purgat se Lidae, quod dixerit, se ab illa
                  contemni.<emph> Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.517.1">A te contemni me dixi quod, mea Lyda,</l>
             
               <l n="8.517.2"> Id juras dictum displicuisse tibi.</l>
             
               <l n="8.517.3">Quidnam displicuit? Me falli? An denique verum,</l>
             
               <l n="8.517.4"> Celatum velles quod mihi, dispicere?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>518. [517.] De Lydae et Balthassaris Odescalchii laudibus.</head>
               <l n="8.518.1">Et Lydam feci magni et te, Balthasar, usque</l>
             
               <l n="8.518.2"> Praestantes aeque dotibus eximiis,</l>
             
               <l n="8.518.3">Ingenioque acres, faciles et moribus aureis,</l>
             
               <l n="8.518.4"> Instructosque omni ditem animum sophia.</l>
             
               <l n="8.518.5">Nunc quod tu Lydam, te Lyda observat, uterque</l>
             
               <l n="8.518.6"> (Quod rebar jam vix posse aliqua fieri)</l>
             
               <l n="8.518.7">Hercle mihi coepit multo laudatior esse,</l>
             
               <l n="8.518.8"> Esse mihi multo coepit amabilior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>519. [518.] Ad Balthassarem Odescalchium Mariam (Pizzelliam) versibus celebrantem.</head>
               <l n="8.519.1">Laudasti Mariam sic, Balthasar, ut prope, nullo</l>
             
               <l n="8.519.2"> aequandam, aequaris carmine materiem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>520. [519.] Petri (Pizzellii) versus laudat.</head>
               <l n="8.520.1">Petre, tuis capior numeris. Nec dicere pronum</l>
             
               <l n="8.520.2"> Est mihi, cur capiar, mirifice at capior;</l>
             
               <l n="8.520.3">Atque aures, totum et penitus complet mihi pectus</l>
             
               <l n="8.520.4"> Nescio quid dulci dulcius ambrosia.</l>
             
               <l n="8.520.5">Quid credam? Tua me tantum ars movet? An meus in te</l>
             
               <l n="8.520.6"> Arti aliquid, placeat quo magis, addit amor?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>521. [520.] Daphnida ad canendum invitat.</head>
               <l n="8.521.1">Aurora en roseo pulchrum caput extulit ortu,</l>
             
               <l n="8.521.2"> Atque deam lenes antevolant Zephyri.</l>
             
               <l n="8.521.3">Pelle, o Daphni, greges in pascua: surgere tempus</l>
             
               <l n="8.521.4"> Ocyus et mollem deseruisse torum.</l>
             
               <l n="8.521.5">Ibimus aerios in saltus, rura beata,</l>
             
               <l n="8.521.6"> Pinguis ubi multo gramine terra viret.</l>
             
               <l n="8.521.7">Illic lanigeras dulci mulcebis avena</l>
             
               <l n="8.521.8"> Tu pecudes, dicam carmina laetus ego.</l>
             
               <l n="8.521.9">Carmina, quae pulchrae de monte aut valle propinqua</l>
             
               <l n="8.521.10"> Auribus arrectis excipiant Dryades,</l>
             
               <l n="8.521.11">Et Lydae (eximias Lydae nam dicere laudes</l>
             
               <l n="8.521.12"> Mens est) eximiis laudibus invideant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>522. [521.] Ad Lydam. De Messala pessimos versus recitaturo.</head>
               <l n="8.522.1">Sexcentos, heu heu, versus Messala paravit,</l>
             
               <l n="8.522.2"> Horrendum nostris auribus exitium.</l>
             
               <l n="8.522.3">Quis tantam avertat cladem deus? Arte, sodales,</l>
             
               <l n="8.522.4"> Vitari hoc tantum qua pote supplicium?</l>
             
               <l n="8.522.5">Nil opus, heu, video. Promit jam dira venena,</l>
             
               <l n="8.522.6"> Jam misere miseros perditus excruciat.</l>
             
               <l n="8.522.7">Hoc tu, Lyda, feres? Sic nos, Lyda optima, plectat</l>
             
               <l n="8.522.8"> Ille tuae immeritos tu patiere domi?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>523. [522.] De se, si Lydae minus placeret.</head>
               <l n="8.523.1">Me ne putas, gravior si quis dolor attigit ossa,</l>
             
               <l n="8.523.2"> Pieriis animo posse vacare modis?</l>
             
               <l n="8.523.3">Mene tibi spretum si vere, Lyda, putarem,</l>
             
               <l n="8.523.4"> Suavidico id lentum carmine posse queri?</l>
             
               <l n="8.523.5">Crede mihi, jam nec numeri, nec verba subirent;</l>
             
               <l n="8.523.6"> Pol magis elingui mutus et Harpocrate</l>
             
               <l n="8.523.7">Haererem attonito similis, curamque faterer</l>
             
               <l n="8.523.8"> Non cantu, at gemitu forsitan et lacrymis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>524. [523.] Se unius Lydae jussu posse carmen scribere.</head>
               <l n="8.524.1">Quae me iterum atque iterum, mi Varro, pauca rogasti</l>
             
               <l n="8.524.2"> Carmina, si possum scribere, dispeream;</l>
             
               <l n="8.524.3">Dispeream, frustra tentantem scribere ni me</l>
             
               <l n="8.524.4"> Pierius, quem scis, deserit ille calor.</l>
             
               <l n="8.524.5">Quidnam, inquis, cum Lyda rogat? Contra omnia fiunt,</l>
             
               <l n="8.524.6"> Mens calet, omnigeni sponte fluunt numeri.</l>
             
               <l n="8.524.7">Id cur nam fiat, causam tu quaerito: quod fit,</l>
             
               <l n="8.524.8"> Id fieri verax tantum ego confiteor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>525. [524.] Laudat Lydam consilio mire praestantem.</head>
               <l n="8.525.1">Consilio mire praestas, mea Lyda; quod aetas</l>
             
               <l n="8.525.2"> Fert aliis, ingens scilicet ingenium,</l>
             
               <l n="8.525.3">Doctrinaeque omnis tibi vis, vitaeque magistra</l>
             
               <l n="8.525.4"> Ante diem soli contulit historia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>526. [525.] Lyda in quocumque foeminae munere unum exemplar.
              <note place="foot" n="59">Monet Pollam ut, qua possit, Lydam imitetur.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.526.1">Matris, Herae, uxoris, quodcumque et foemina munus</l>
             
               <l n="8.526.2"> Fungitur, id fungi si cupis egregie,</l>
             
               <l n="8.526.3">Non ego praeceptis te, Polla, onerabo; sit unum</l>
             
               <l n="8.526.4"> Pro cunctis: Lydam, qua potes, usque refer.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>527. [526.] [ = 177]</head>
               <l n="8.527.1">De Lydae lepore in narrando.</l>
             
               <l n="8.527.2">Isto qui narrat, quo tu, mea Lyda, lepore,</l>
             
               <l n="8.527.3"> Est brevis, innumeras narret ut Iliadas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>528. [527.]
              <note place="foot" n="60">Cur Lydam vocet puellam quam laudat.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.528.1">Reddidit
              <note place="foot" n="61">Reddidit] <emph>Krša </emph>: Addidit
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Alcides Lydae sua pensa puellae,</l>
             
               <l n="8.528.2"> Hoc Lydam, reddo cui mea pensa, voco.</l>
             
               <l n="8.528.3">Ille colu jussus lanam deducere, penna</l>
             
               <l n="8.528.4"> At volucri carmen scribere jussus ego.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>529. [528.] Ad Lydam, de Delia exiguas culpas metuente et incestos amores exercente.</head>
               <l n="8.529.1">Exiguas metuit culpas: patrare veretur</l>
             
               <l n="8.529.2"> Nil magni contra Delia flagitii:</l>
             
               <l n="8.529.3">An mendacioli quid dixerit, anxia quaerit,</l>
             
               <l n="8.529.4"> Ne jejuniolum fregerit aegra timet;</l>
             
               <l n="8.529.5">Interea incestos praeceps exercet amores,</l>
             
               <l n="8.529.6"> Nulla putat sanctae jura pudicitiae.</l>
             
               <l n="8.529.7">Quid monstri hoc? Eadem cur tam tibi dissidet? Id sic</l>
             
               <l n="8.529.8"> Lyda, mihi, mirum ne rear, expedio.</l>
             
               <l n="8.529.9">Quod nequam est, quae prima homini, quae maxima in omni</l>
             
               <l n="8.529.10"> Sunt vitae foede negligit officia.</l>
             
               <l n="8.529.11">Ipsa sibi nequam non omni ex parte videri</l>
             
               <l n="8.529.12"> Quod studet, in parvis angitur officiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>530. Jano inscriptum.</head>
               <l n="8.530.1">Janus hic est, idem juvenisque, senexque, severus</l>
             
               <l n="8.530.2"> Et facilis, vultu gratus et alterutro.</l>
             
               <l n="8.530.3">Huic similis vita sapiens laudatur in omni</l>
             
               <l n="8.530.4"> Ille aptus juvenum moribus, ille senum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>531. Ad Janum carmina carminibus remunerantem.</head>
               <l n="8.531.1">Aerea Tydides Glauco dedit, aurea Glaucus</l>
             
               <l n="8.531.2"> Rettulit Argivo prodigus arma duci.</l>
             
               <l n="8.531.3">Sic tibi ego misi carmen pol futile; reddis</l>
             
               <l n="8.531.4"> Tu contra carmen, Jane, mihi eximium.</l>
             
               <l n="8.531.5">Hoc pudet: at pretio dispar sit carmen utrumque,</l>
             
               <l n="8.531.6"> Opto par fidae pignus amicitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>532. Ad Mariam Pizzelliam. De Violanta et Petro Pizzelliis.</head>
               <l n="8.532.1">Natos, Lyda, tuos quum tollo ad sydera, dignos</l>
             
               <l n="8.532.2"> Dicere consuevi teque, tuoque viro.</l>
             
               <l n="8.532.3">Idem ut laude pari vos tollam, dicere natis</l>
             
               <l n="8.532.4"> Incipiam dignos teque, tuumque virum.</l>
             
               <l n="8.532.5">Natus enim vobis mirus jam floret uterque,</l>
             
               <l n="8.532.6"> Et generi acceptum reddit uterque decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>533. De laudibus Lydae et Violantae.</head>
               <l n="8.533.1">Sic matrem Violanta colit, subjectior esse</l>
             
               <l n="8.533.2"> Ut nequeat dominae fida ministra suae.</l>
             
               <l n="8.533.3">Sic illi mater se indulget tota, sorori</l>
             
               <l n="8.533.4"> Ut nequeat dulcis comior esse soror.</l>
             
               <l n="8.533.5">Hoc certamen habent, se se ut gerat illa minorem;</l>
             
               <l n="8.533.6"> Haec contra ut cupide se gerat usque parem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>534. De Violantae in narrando lepore.</head>
               <l n="8.534.1">Fabula, quam narras, nulli, Violanta, placeret</l>
             
               <l n="8.534.2"> Ore alio, nulli non placet ore tuo:</l>
             
               <l n="8.534.3">Voce, oculis, vultu commendas omnia; rerum</l>
             
               <l n="8.534.4"> Non est, quo capimur, sed tuus iste lepor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>535. In Philippum. De laudibus Violantae canentis.</head>
               <l n="8.535.1">Rauca silet Violanta. Doles? Gaudesne, Philippe,</l>
             
               <l n="8.535.2"> Quem torquet cantu, quem fugat illa suo?</l>
             
               <l n="8.535.3">Cantu, quo rigidas possit deducere quercus,</l>
             
               <l n="8.535.4"> Duraque ab Alpinis saxa vocare jugis?</l>
             
               <l n="8.535.5">Dii faciant, sint ista tibi ne gaudia longa,</l>
             
               <l n="8.535.6"> Ocyus et solito dulcior illa canat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>536. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.536.1">Assiduo a cantu rauca est Violanta. Philippe,</l>
             
               <l n="8.536.2"> Si cantus metuis, linque domum, atque veni.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>537. Aliud in idem argumentum.</head>
               <l n="8.537.1">Artis magna tuae laus est, praeclaraque, dulci</l>
             
               <l n="8.537.2"> Tam multos cantu, quod, Violanta, tenes.</l>
             
               <l n="8.537.3">Major at est, dulci (res mira, auditaque nunquam!)</l>
             
               <l n="8.537.4"> Longe unum cantu quod, Violanta, fugas.</l>
             
               <l n="8.537.5">Te cantus laedit; laedunt nos tot tua dicta,</l>
             
               <l n="8.537.6"> Quae jacis Alpina frigidiora nive.</l>
             
               <l n="8.537.7">Tam multi patimur, placet uni quod tibi: cur tu</l>
             
               <l n="8.537.8"> Unus, tam multis quod placet, haud pateris?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>538. Ad Violantam. De Aulo ejus cantum non probante.</head>
               <l n="8.538.1">Non placet Aulo uni cantus; placet omnibus: ergo</l>
             
               <l n="8.538.2"> Unum, si taceas, omnibus anteferes.</l>
             
               <l n="8.538.3">Quod pol si facies, non te, Violanta, puellis</l>
             
               <l n="8.538.4"> Unam, feci ut adhuc, omnibus anteferam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>539. Violanta canente, quid sibi praecipue placeat.</head>
               <l n="8.539.1">Judice me, vincis Rufam, Violanta; tuo sed</l>
             
               <l n="8.539.2"> In cantu placuit fors mihi Lyda parens,</l>
             
               <l n="8.539.3">Atque pater, patruusque tuus, fraterque, tuique</l>
             
               <l n="8.539.4"> Mores, queis fieri nil pote amabilius.</l>
             
               <l n="8.539.5">Judicium haec forsan depravant omnia, nec me</l>
             
               <l n="8.539.6"> Cantus, at in cantu tuque tuique movent.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>540. De Rufa et Violanta canentibus.</head>
               <l n="8.540.1">Audivi Rufam: multo est vocalior, at non</l>
             
               <l n="8.540.2"> Tam belle ac lepide, quam Violanta, canit.</l>
             
               <l n="8.540.3">Illa mihi summas percellit valdius aures;</l>
             
               <l n="8.540.4"> Imum permulcet blandius haec animum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>541. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.541.1">Audivi Rufam, vocem admiratus et artem</l>
             
               <l n="8.541.2"> Optavi cantus at, Violanta, tuos.</l>
             
               <l n="8.541.3">Flexanimos cantus: quiddam illud, corda subire</l>
             
               <l n="8.541.4"> Quod solitum est dulci dulcius ambrosia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>542. Cur Violanta canens mirus solito placuerit.</head>
               <l n="8.542.1">Peccasti cantu quiddam, Violanta: pusillum</l>
             
               <l n="8.542.2"> Continuo nostras laesit id auriculas.</l>
             
               <l n="8.542.3">Culpa tua est: suetae perfecta audire, recusant</l>
             
               <l n="8.542.4"> Si quid perfectum non satis exciderit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>543. De Violanta, quae canere nolens, aliam canere jusserit.</head>
               <l n="8.543.1">Pollicita es nobis cantus, Violanta; rogasti</l>
             
               <l n="8.543.2"> Dein aliam, partes egit et illa tuas.</l>
             
               <l n="8.543.3">Bis laesi querimur, nostris quod dempta voluptas,</l>
             
               <l n="8.543.4"> Illatus nostris quod dolor auriculis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>544. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.544.1">Cantandi partes dum tu, Violanta, recusas,</l>
             
               <l n="8.544.2"> Deterior partes dum subit ista tuas,</l>
             
               <l n="8.544.3">Laedimur, heu, miseri, vel quod vox ferrea torquet,</l>
             
               <l n="8.544.4"> Vel quod vox aures non beat aureola.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>545. De laudibus Violantae canentis.</head>
               <l n="8.545.1">Per nemus errabant Dryades: Violanta, canebas</l>
             
               <l n="8.545.2"> Dulcia forte tuis carmina structa modis.</l>
             
               <l n="8.545.3">Ars placuit, vocisque lepos, laetosque dedere</l>
             
               <l n="8.545.4"> Formosa plausies terque quaterque manu,</l>
             
               <l n="8.545.5">Quidquid et audibant mirantes scribere divae,</l>
             
               <l n="8.545.6"> Certarunt teneris omnia in arboribus;</l>
             
               <l n="8.545.7">Nunc eademque iterant et te, Violanta, magistra</l>
             
               <l n="8.545.8"> Doctae, quam suerant, dulcius ore canunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>546. Ad Philippum. De dono ad Violantam misso.</head>
               <l n="8.546.1">Candida quae mittis Violantae dona, Philippe,</l>
             
               <l n="8.546.2"> Apta illi, ut video, sunt simul atque tibi.</l>
             
               <l n="8.546.3">Illa candidius nihil: ornat te quoque fuco</l>
             
               <l n="8.546.4"> Ista carens omni candida simplicitas.</l>
             
               <l n="8.546.5">Cerea sunt eadem quod munera, mitis et agni</l>
             
               <l n="8.546.6"> Mystica inest sacris orbibus effigies,</l>
             
               <l n="8.546.7">Flecti apta ad laudem quovis et mitia et omnes</l>
             
               <l n="8.546.8"> Perfecta ad numeros indicat ingenia.</l>
             
               <l n="8.546.9">Felix, cui licuit pariter diamque puellam</l>
             
               <l n="8.546.10"> Teque tuis mire pingere muneribus!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>547. In discessu Violantae ad sanctas moniales.</head>
               <l n="8.547.1">"Quo fugis, ah, Violanta? Mane: cur saeva parentes,</l>
             
               <l n="8.547.2"> Heu heu, cur fratrem deseris unanimem?</l>
             
               <l n="8.547.3">Te laeto excipient vittatae corde sorores,</l>
             
               <l n="8.547.4"> Mulcebuntque omni scilicet officio.</l>
             
               <l n="8.547.5">Verum ille ut tantus primum desederit ardor,</l>
             
               <l n="8.547.6"> Nil erit, ut possis tam bona laesa queri,</l>
             
               <l n="8.547.7">Sed, credo, charos optabis moesta parentes,</l>
             
               <l n="8.547.8"> Optabis fratrem moesta sed unanimem."</l>
             
               <l n="8.547.9">Haec ego: freta deo constanti pectore gressum</l>
             
               <l n="8.547.10"> Extulit e patria dia puella domo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>548. Violantam inter moniales canentem laudat.</head>
               <l n="8.548.1">Terrigenum coetu placuit Violanta; placere</l>
             
               <l n="8.548.2"> Ipsis nunc possit vox tua coelicolis,</l>
             
               <l n="8.548.3">Coelicolum regem vesca sub fruge latentem</l>
             
               <l n="8.548.4"> Dum canit et dulci dulcior ambrosia.</l>
             
               <l n="8.548.5">Sacro templum hilarat cantu, mulcetque piorum</l>
             
               <l n="8.548.6"> Corda, pias oculis elicit et lacrymas.</l>
             
               <l n="8.548.7">Felix Lyda parens haec si audiat, audiat et se</l>
             
               <l n="8.548.8"> Matres felicem dicier ante alias!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>549. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.549.1">Ante quidem sueras carmen cantare profanum:</l>
             
               <l n="8.549.2"> Carmen, io, sacrum nunc, Violanta, canis.</l>
             
               <l n="8.549.3">Ipsam se vincit tua vox, quae vicerat omnes,</l>
             
               <l n="8.549.4"> Atque pio prodit dulcis ab ore magis;</l>
             
               <l n="8.549.5">Ante domo patria templo nunc digna, placere</l>
             
               <l n="8.549.6"> Ante homini, nunc jam digna placere Deo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>550. De Violantae mora apud sanctas moniales.</head>
               <l n="8.550.1">Tres aberis menses tecto, Violanta, paterno;</l>
             
               <l n="8.550.2"> Haec quis tam durus non tria saecla putet?</l>
             
               <l n="8.550.3">Ah utinam fugiant raptim, noctesque diesque</l>
             
               <l n="8.550.4"> Se cursu evolvant tempora praecipiti!</l>
             
               <l n="8.550.5">Queis desiderium cedens, curamque relinquis,</l>
             
               <l n="8.550.6"> Laetitiam ut rediens, dia puella, feras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>551. Ad Violantam, quum ad moniales transiret.</head>
               <l n="8.551.1">Digrederis, Violanta, domo; te flet domus omnis,</l>
             
               <l n="8.551.2"> Quaeque tuam celebrat candida turba domum.</l>
             
               <l n="8.551.3">Nec vocem, qua nil auri est jucundius, optant,</l>
             
               <l n="8.551.4"> Nec formam, qua nil pulchrius est oculis.</l>
             
               <l n="8.551.5">Optant, queis menti pote nil acceptius esse,</l>
             
               <l n="8.551.6"> Mores (heu durum discidium!) aureolos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>552. Post Violantae ad sanctas moniales discessum.</head>
               <l n="8.552.1">
                  <note place="foot" n="62">In editione Bodoniana hoc epigramma in duo epigrammata
                divisum reperitur. Primum sub num.o XLVII inter Encomiastica
                  pag.a 49 incipit a primo versu usque ad septimum; et secundum
                sub n.o LXXXIV inter Varia pag.a 175 incipit
                a versu septimo usque ad finem. In MM.SS. vero ambo haec epigrammata unum tantummodo
                (prout hic) efficiunt. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            Unde abes, o Violanta, domus te moesta requirit,</l>
             
               <l n="8.552.2"> Et qua turba tuam visit amica domum,</l>
             
               <l n="8.552.3">Nec desiderio quisquam non fixus acerbo,</l>
             
               <l n="8.552.4"> Digressu moeret, dia puella, tuo.</l>
             
               <l n="8.552.5">Haec contra, sacras inter quae septa puellas</l>
             
               <l n="8.552.6"> Incolis, ut rident laeta magis solito!</l>
             
               <l n="8.552.7">Te socia ut gaudent omnes, ut nulla sororum</l>
             
               <l n="8.552.8"> Non vultu praefert gaudia magna suo!</l>
             
               <l n="8.552.9">Nec facile est dictu, quinam locus, an domus, anne</l>
             
               <l n="8.552.10"> Hoc magis hospitium laude tua resonet.</l>
             
               <l n="8.552.11">O rara! O nullis non mire dotibus aucta!</l>
             
               <l n="8.552.12"> O prope jam matri par, Violanta, tuae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>553. Ad Lydam a librorum lectione abstinente post Violantae discessum.</head>
               <l n="8.553.1">Aureolos veterum nulla non luce libellos</l>
             
               <l n="8.553.2"> Quae sueras mecum sedula perlegere,</l>
             
               <l n="8.553.3">Ecce, mea, octonis cessas nunc, Lyda, diebus,</l>
             
               <l n="8.553.4"> Illa operum procul est dum tibi cara comes,</l>
             
               <l n="8.553.5">Multiplices inter curas, nec conqueror; unum</l>
             
               <l n="8.553.6"> Sed miror, dempsti quod mihi nempe diem</l>
             
               <l n="8.553.7">Hunc etiam, spero, reddes, demet tibi partem</l>
             
               <l n="8.553.8"> Curarum rediens quum Violanta domum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>554. De Violanta matrem videre cupiente.</head>
               <l n="8.554.1">Quae matri, Violanta, tuae te junget, Eoo</l>
             
               <l n="8.554.2"> Lux veniens clarum tollit ab amne caput.</l>
             
               <l n="8.554.3">Ut tibi laetitia trepidat mens; somnus ocellos</l>
             
               <l n="8.554.4"> Fugit et in cupido pectore corda micant!</l>
             
               <l n="8.554.5">Ut lentam increpitas votis properantibus horam,</l>
             
               <l n="8.554.6"> Hos subeat genitrix qua tua chara lares,</l>
             
               <l n="8.554.7">Aspectuque suo, longo et sermone fruare,</l>
             
               <l n="8.554.8"> Secum perpetuo nempe futura die!</l>
             
               <l n="8.554.9">Nulla mora est, jam jam veniet, sed lenta videtur</l>
             
               <l n="8.554.10"> Quae veniens, celeri mox ruet hora pede,</l>
             
               <l n="8.554.11">Elapsum et mirans magna inter gaudia tempus,</l>
             
               <l n="8.554.12"> Quonam abiit, dices, quo mihi laeta dies?</l>
             
               <l n="8.554.13">Humanis haec nempe bonis est sors: pede lento</l>
             
               <l n="8.554.14"> Adveniunt, lapsu praepete disfugiunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>555. De Violanta, visa matre.</head>
               <l n="8.555.1">Ut caram secum vidit Violanta parentem,</l>
             
               <l n="8.555.2"> Nunc demum haec, dixit, nunc mihi septa placent.</l>
             
               <l n="8.555.3">Virgineo res nulla choro me avelleret unquam,</l>
             
               <l n="8.555.4"> Haec quoque virginei si foret una chori.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>556. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.556.1">"Dejecto, Violanta, solum cur lumine figis?</l>
             
               <l n="8.556.2"> Nubes pallidulas cur tegit atra genas?"</l>
             
               <l n="8.556.3">Haec ego. Suspexit matrem illa et dicere visa est:</l>
             
               <l n="8.556.4"> Nescis, mi quantas haec habet illecebras!</l>
             
               <l n="8.556.5">Quam non ulla queat mihi, quamvis laeta, placere</l>
             
               <l n="8.556.6"> Ni, mecum pariter quam colat illa, domus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>557. De Violanta regredi domum cupiente.</head>
               <l n="8.557.1">Multas sum matres, multas et nacta sorores,</l>
             
               <l n="8.557.2"> Felix, felicem nomina si faciunt.</l>
             
               <l n="8.557.3">Sin res; prae matrum turba, turbaque sororum</l>
             
               <l n="8.557.4"> Una mihi mater, frater et unus erat.</l>
             
               <l n="8.557.5">Haec secum interdum, credo, Violanta, paternam,</l>
             
               <l n="8.557.6"> Et cupit in tacita mente redire domum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>558. De Violanta ob matris discessum aegrotante.</head>
               <l n="8.558.1">Digressu carae doluit Violanta parentis;</l>
             
               <l n="8.558.2"> Haec morbi causa est, hinc, reor, aegra jacet.</l>
             
               <l n="8.558.3">Lyda, veni: amissus, te discedente, redibit</l>
             
               <l n="8.558.4"> Artubus atque animo te veniente vigor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>559. De Violanta domum reversa.</head>
               <l n="8.559.1">Cara domo existi patria, Violanta; reversa</l>
             
               <l n="8.559.2"> Es tamen in patriam nunc mage cara domum,</l>
             
               <l n="8.559.3">Nec quisquam est nostrum, coetu qui nempe solebat</l>
             
               <l n="8.559.4"> Assiduo vestros concelebrare lares,</l>
             
               <l n="8.559.5">Cui, quamquam jucunda olim, jucundior esse</l>
             
               <l n="8.559.6"> Reddita nunc multo non videare tamen.</l>
             
               <l n="8.559.7">Nam procul hinc degis dum sacris abdita septis</l>
             
               <l n="8.559.8"> Inter virgineos, dia puella, choros,</l>
             
               <l n="8.559.9">Omnigena absentis crebro de laude loquentum</l>
             
               <l n="8.559.10"> E desiderio valdius arsit amor;</l>
             
               <l n="8.559.11">Sanctus amor (nomen dubium ne horresce), bonorum</l>
             
               <l n="8.559.12"> Candida quo virtus corda ciere solet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>560. De Lyda minus alia curante, aegrota filia.</head>
               <l n="8.560.1">Anxia dum natae morbo es, nil carmina, credo,</l>
             
               <l n="8.560.2"> Ulla queunt animum lecta movere tuum.</l>
             
               <l n="8.560.3">Nil opus est igitur multa me scribere cura,</l>
             
               <l n="8.560.4"> Nulla quae cura tu, mea Lyda, legas.</l>
             
               <l n="8.560.5">Quidquid enim scribo, scribo tibi: cedit inanes</l>
             
               <l n="8.560.6"> In ventos, quem tu negligis una, labor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>561. Ad medicum. De Lyda, cujus filium curaverat.</head>
               <l n="8.561.1">Lyda tibi nil non debet mea, docte Coloti,</l>
             
               <l n="8.561.2"> Cui per te natus jam valet, atque viget,</l>
             
               <l n="8.561.3">Cui natum pergis nunc tristi exsolvere morbo</l>
             
               <l n="8.561.4"> Arte tua et curis pervigil assiduis.</l>
             
               <l n="8.561.5">Felix, de tali cui tam bene posse mereri</l>
             
               <l n="8.561.6"> Contigit! Invideo, dulcis amice, tibi;</l>
             
               <l n="8.561.7">Meque suo vatem qui numine fecit Apollo,</l>
             
               <l n="8.561.8"> Pro vate ut faciat jam medicum cupio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>562. De Lyda, omnes partes egregie fungente.</head>
               <l n="8.562.1">Dum natae servit, caris dum servit amicis,</l>
             
               <l n="8.562.2"> Alternat crebras ut mea Lyda vices!</l>
             
               <l n="8.562.3">Nunc coetu in medio est, lecto nunc assidet, aegram</l>
             
               <l n="8.562.4"> Et fovet ac dulci detinet alloquio.</l>
             
               <l n="8.562.5">Partem nulla queat tam belle fungier unam,</l>
             
               <l n="8.562.6"> Quam belle partes fungitur illa duas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>563. Ad Violantam. Praesepe Christi nati contemplantem.</head>
               <l n="8.563.1">Fratris opus pulchrum, Bethlaea mapalia cernis,</l>
             
               <l n="8.563.2"> Vagit ubi aeterni Filius ille Patris;</l>
             
               <l n="8.563.3">Nempe ut, ceu glaciem fert ille ac frigora, morbum</l>
             
               <l n="8.563.4"> Sic, quo fessa jaces, tu, Violanta, feras;</l>
             
               <l n="8.563.5">Ille suos patitur ceu laeta mente dolores,</l>
             
               <l n="8.563.6"> Laeta ut mente itidem tu patiare tuos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>564. Ad Montium. De Lyda filiorum macie sollicita.</head>
               <l n="8.564.1">Monti crasse, omnes quae macros Lyda probare,</l>
             
               <l n="8.564.2"> Omnes quae pingues despicere est solita,</l>
             
               <l n="8.564.3">Postquam illi natus coepit pinguescere, amica</l>
             
               <l n="8.564.4"> Jam, credo, fieri pinguibus incipiet.</l>
             
               <l n="8.564.5">Quod si nata etiam macie pinguescet abacta,</l>
             
               <l n="8.564.6"> Illa sibi posthac nil nisi pingue volet.</l>
             
               <l n="8.564.7">Atque gravem multa Bacchum pinguedine Phoebo,</l>
             
               <l n="8.564.8"> Mammosam Veneri praeferet et Cererem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>565. Ad Lydam, de Violanta minus aegrotante.</head>
               <l n="8.565.1">Obscura sub nocte tibi quod lucis obortum</l>
             
               <l n="8.565.2"> Est quiddam, toto gratulor ex animo.</l>
             
               <l n="8.565.3">Sume animos, mea Lyda: procul vis effera morbi</l>
             
               <l n="8.565.4"> Cedit Poeoniis victa sub auxiliis.</l>
             
               <l n="8.565.5">Cui metuis jam jam dulcis Violanta valebit,</l>
             
               <l n="8.565.6"> Et matrem amplectens sospes et incolumis,</l>
             
               <l n="8.565.7">Bis debere tibi vitam se dicet, ab atra</l>
             
               <l n="8.565.8"> Praecipue curis morte recepta tuis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>566. De Violanta e morbo melius habente.</head>
               <l n="8.566.1">Tandem aliquid longam post noctem est lucis obortum,</l>
             
               <l n="8.566.2"> Febris ubi advenit serior et levior.</l>
             
               <l n="8.566.3">Spes matri, Violanta, tuae, spes omnibus alma</l>
             
               <l n="8.566.4"> Complevit dulci pectora laetitia.</l>
             
               <l n="8.566.5">Quid faciet post spem quum coeli e parte serena</l>
             
               <l n="8.566.6"> Pulchra salus niveis venerit alitibus?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>567. Vaticinium de Violanta aegrotante.</head>
               <l n="8.567.1">Vidi formosum prope sicco germine florem</l>
             
               <l n="8.567.2"> Languidulum in prato deposuisse caput;</l>
             
               <l n="8.567.3">Vidi sed rursum coelesti rore madentem</l>
             
               <l n="8.567.4"> Laetum purpureis, Lyda, vigere comis.</l>
             
               <l n="8.567.5">Vaticinor: tua sic rursum Violanta vigebit,</l>
             
               <l n="8.567.6"> Languida quae tristi nunc jacet aegra toro.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>568. De Violantae valetudine auguratio.</head>
               <l n="8.568.1">Qualem te in somnis vidi, Violanta, valere,</l>
             
               <l n="8.568.2"> En erit ut videam te, Violanta, vigil?</l>
             
               <l n="8.568.3">Augurium certe placuit: mea visa sequetur</l>
             
               <l n="8.568.4"> Cum res, somne, tibi qualia dona feram!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>569. Augurium ex somnio Violantae aegrotantis recuperandae.</head>
               <l n="8.569.1">Vidi ego te in somnis, laetam, Violanta, sedere</l>
             
               <l n="8.569.2"> Plena erat omnigena mensa ubi structa dape,</l>
             
               <l n="8.569.3">Florentemque, rosae ac similem, morboque levatam</l>
             
               <l n="8.569.4"> Prorsum omni vesci gnaviter appositis.</l>
             
               <l n="8.569.5">Vidi, credo equidem, non frustra. Ludere inani</l>
             
               <l n="8.569.6"> Me vatem Phoebus non solet augurio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>570. Ad Lydam. De Violanta minus febri laborante.</head>
               <l n="8.570.1">Gratia diis; tandem febris decessit abacta</l>
             
               <l n="8.570.2"> Longe sub Stygios, venerat unde, lacus.</l>
             
               <l n="8.570.3">Cara tibi Violanta, mihi et tu reddita, Lyda, es,</l>
             
               <l n="8.570.4"> Cui gnatae in morbo plurima pertimui;</l>
             
               <l n="8.570.5">Pertimui tanto hercle magis, quanto minus ipsa,</l>
             
               <l n="8.570.6"> Dum gnatae metuis, visa timere tibi es.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>571. In Quintum, Violantae morbum Lydae matri extollentem.</head>
               <l n="8.571.1">Quid metuas, quidnam speres, tu videris ipse,</l>
             
               <l n="8.571.2"> Quinte, tibi: ast aliis tristia quae metuis</l>
             
               <l n="8.571.3">Nil opus est claras proferre in luminis oras,</l>
             
               <l n="8.571.4"> De gnata et matri dicere quid metuas:</l>
             
               <l n="8.571.5">Praesertim fatuos metuis qui saepe timores,</l>
             
               <l n="8.571.6"> Errantesque umbras et tua visa paves.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>572. De Violanta graviter aegrotante.</head>
               <l n="8.572.1">Aegrotat Violanta, pavet cor fixa dolore</l>
             
               <l n="8.572.2"> Lyda parens; jubeor scribere carmen ego.</l>
             
               <l n="8.572.3">Possem utinam! Garrire levis solet; anxia corda</l>
             
               <l n="8.572.4"> Quae premit immani pondere, cura silet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>573. In Postumum, male ominantem de Violantae salute.</head>
               <l n="8.573.1">Egregius vere solator, Postume, Lydae</l>
             
               <l n="8.573.2"> Anxia sollicito corde timore levas.</l>
             
               <l n="8.573.3">Haec bene se dicit gnatae sperare; spei tu</l>
             
               <l n="8.573.4"> Respondes jam te prorsus habere nihil:</l>
             
               <l n="8.573.5">Haec morbi frungi vires; tu gliscere morbum</l>
             
               <l n="8.573.6"> Sic, ais, ut medicae vicerit artis opem.</l>
             
               <l n="8.573.7">Talia cum gemitu, magnum ut testeris amorem.</l>
             
               <l n="8.573.8"> O saevum horrendae pignus amicitiae!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>574. De Violanta, cum in eo esset, ut animam ageret.</head>
               <l n="8.574.1">Quod trahit, heu, duros Violanta in morte dolores,</l>
             
               <l n="8.574.2"> Necdum etiam sedes tollitur ad superas,</l>
             
               <l n="8.574.3">Parvae aliquid superest labis fortasse piandum,</l>
             
               <l n="8.574.4"> Nec satis ex omni candida parte nitet.</l>
             
               <l n="8.574.5">Sic opifex aurum purgat multo prius igne,</l>
             
               <l n="8.574.6"> Dein locat in regum vertice fulgidulum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>575. De Lydae in ipso dolore moderatione.</head>
               <l n="8.575.1">Quae tibi vis animi est! Quod robur, Lyda, trementem</l>
             
               <l n="8.575.2"> Quam gnatae in morbo lancinat usque dolor!</l>
             
               <l n="8.575.3">Nec tamen aut
              <note place="foot" n="63">aut] <emph>Krša </emph>: haud <emph>Radelja </emph>
                  </note>
             fundis lacrymas, aut anxia curis</l>
             
               <l n="8.575.4"> Moesto languidulos ore cies gemitus,</l>
             
               <l n="8.575.5">Ne tuus in vacuas moeror si prodeat auras</l>
             
               <l n="8.575.6"> Moestitia totam compleat iste domum.</l>
             
               <l n="8.575.7">Macte tua virtute, omni mihi laude locari</l>
             
               <l n="8.575.8"> Inter magnanimos digna puella viros.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>576. De die, quo obiit Violanta.</head>
               <l n="8.576.1">Quo se virgo die patrum de more piandam</l>
             
               <l n="8.576.2"> Templa olim gaudens intulit in Solymae,</l>
             
               <l n="8.576.3">Hoc te virgo, tibi nunquam non culta, supremas</l>
             
               <l n="8.576.4"> Ad superum sedes, templa beata, vocat.</l>
             
               <l n="8.576.5">O felix Violanta! Labor cui desinet omnis,</l>
             
               <l n="8.576.6"> aeternaeque ibunt gaudia laetitiae!</l>
             
               <l n="8.576.7">O felix! Primo hinc cedentem in flore juventae</l>
             
               <l n="8.576.8"> Non fletu dignam, sed reor invidia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>577. In funere Violantae.</head>
               <l n="8.577.1">Ante alias omnes praestans Violanta puellas</l>
             
               <l n="8.577.2"> Hinc levis in sedes avolat aetherias.</l>
             
               <l n="8.577.3">Primam quae meruit, metas praevecta, coronam</l>
             
               <l n="8.577.4"> Quid ni decurso cesserit e stadio?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>578. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.578.1">Quae virgo hinc abiit tibi gnata in flore juventae,</l>
             
               <l n="8.578.2"> Lyda, quot et quantis est caritura malis!</l>
             
               <l n="8.578.3">Hoc certe: haud unquam, ceu tu nunc, perdita luctu</l>
             
               <l n="8.578.4"> Plorabit gnatam, viscera cara, suam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>579. Ad Lydam. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.579.1">Vita mare est, saevi quam versant undique fluctus,</l>
             
               <l n="8.579.2"> Ventorum furor et concitat indomitus,</l>
             
               <l n="8.579.3">Nec quisquam est tanta in turba, tantoque labore</l>
             
               <l n="8.579.4"> Felix, quum dubio volvitur in pelago.</l>
             
               <l n="8.579.5">Ille modo est felix, qui cuncta exire pericla</l>
             
               <l n="8.579.6"> Magnorum potuit munere coelicolum,</l>
             
               <l n="8.579.7">Totque inter scopulos, tot naufraga corpora portu</l>
             
               <l n="8.579.8"> Se, vita functus, condidit in placido.</l>
             
               <l n="8.579.9">Haec tibi si natae dices in funere, Lyda,</l>
             
               <l n="8.579.10"> Maternus poterit mitior esse dolor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>580. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.580.1">Vidi ego te vita functam, Violanta, jacere;</l>
             
               <l n="8.580.2"> Mira inerat niveis forma, leposque genis.</l>
             
               <l n="8.580.3">Vultus erat talis, quali reor esse futuros</l>
             
               <l n="8.580.4"> Reddita post vitae corpora coelicolas.</l>
             
               <l n="8.580.5">Obstupui, flexique genu, veneranda puella,</l>
             
               <l n="8.580.6"> Nec pro te fudi, sed tibi rite preces.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>581. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.581.1">Extinctam vidi Violantam. Pulchrior esse,</l>
             
               <l n="8.581.2"> Quam quo vivebat tempore, visa mihi est.</l>
             
               <l n="8.581.3">Fallor? An hinc abiens aeternae ad gaudia vitae</l>
             
               <l n="8.581.4"> Mens formae partem liquit in ore suae?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>582. In idem argumentum.</head>
               <l n="8.582.1">Non tibi ego moestos tam pulchro in funere questus,</l>
             
               <l n="8.582.2"> Non tibi ego lacrymas, o Violanta, dabo.</l>
             
               <l n="8.582.3">Flere nefas raptam trans coeli culmen Olympi,</l>
             
               <l n="8.582.4"> Divum ad sidereas, fulgida templa, domos,</l>
             
               <l n="8.582.5">Cantus ubi et choreae, laeta et convivia, mentes</l>
             
               <l n="8.582.6"> Et quaecumque hominum gaudia grata juvant.</l>
             
               <l n="8.582.7">Nos fleri miseros decet, heu, quos, dia puella,</l>
             
               <l n="8.582.8"> Deseris in mediis, ipsa beata, malis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>583. In idem argumentum. Violantae loquitur.
              <note place="foot" n="64">In idem argumentum. Violantae verba novissima.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.583.1">Semita quae vitae heic melior foret, aptior et mi</l>
             
               <l n="8.583.2"> Ante alias omnes, noscere discupii,</l>
             
               <l n="8.583.3">Quaesivi et frustra; magna in caligine quidquam</l>
             
               <l n="8.583.4"> Nec potui curis anxia dispicere.</l>
             
               <l n="8.583.5">Sed bene habet: miserans longum Deus ipse laborem</l>
             
               <l n="8.583.6"> Me bonus ad sedes evehit aetherias,</l>
             
               <l n="8.583.7">Illius et transfert felicem ad gaudia vitae,</l>
             
               <l n="8.583.8"> Qua nulla est melior, nec magis apta mihi.</l>
             
               <l n="8.583.9">Sic ait, aeque humili fugiens tellure, beatas</l>
             
               <l n="8.583.10"> Intulit in superum se, Violanta, domos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>584. Aliud.
              <note place="foot" n="65">Poeta ad Lydam, Violantae nomine. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.584.1">Mater, triste mihi nil contigit. aegra dolori</l>
             
               <l n="8.584.2"> Pone modum: divam ne lacrymis viola,</l>
             
               <l n="8.584.3">Divam coelicolum tecta in stellata receptam,</l>
             
               <l n="8.584.4"> Plena ubi perpetuae saecla quietis eunt,</l>
             
               <l n="8.584.5">Nec curis locus est ullus, durove labori,</l>
             
               <l n="8.584.6"> Candida sed pennis Gaudia purpureis,</l>
             
               <l n="8.584.7">Laetitiaeque omnes volitant, largaque Juventa</l>
             
               <l n="8.584.8"> Usque manu praebat nectar et ambrosiam.</l>
             
               <l n="8.584.9">Haec fruor; haec carae tu, mater, tot bona gnatae</l>
             
               <l n="8.584.10"> Moestitia noli digna putare tua.</l>
             
               <l n="8.584.11">Lyda, tibi e summo Violantam haec dicere coelo,</l>
             
               <l n="8.584.12"> Atque tuos luctus jam sibi nolle, puta.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>585. Monet Lydam, matrem moestissimam, ut foras exeat, animum recreatura.</head>
               <l n="8.585.1">Linque domum, quamvis luctu cor saucia mater,</l>
             
               <l n="8.585.2"> Nondum et siccatis uda sinum lacrymis.</l>
             
               <l n="8.585.3">Erranti occurrent magnam tibi, Lyda, per urbem,</l>
             
               <l n="8.585.4"> Quae forsan paullum te tibi surripiant,</l>
             
               <l n="8.585.5">Vel certe impediant prorsum indulgere dolori,</l>
             
               <l n="8.585.6"> Et tota in curas mente vacare tuas.</l>
             
               <l n="8.585.7">Est aliquid, solidam nequeas quum ponere molem,</l>
             
               <l n="8.585.8"> Posse mali
              <note place="foot" n="66">mali] <bibl>Krša</bibl> : mihi <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             saltem demere particulam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>586. Ad Lydam, mortua filia, sanctas moniales, apud quas olim morabatur, invisentem.</head>
               <l n="8.586.1">Quo ruis in lacrymas? Saevi monumenta doloris</l>
             
               <l n="8.586.2"> (Parce viae) servat, quam petis, ista domus,</l>
             
               <l n="8.586.3">Nata ubi vae miserae morbo correpta supremo est.</l>
             
               <l n="8.586.4"> Siste gradum; infaustos aufuge, Lyda, lares.</l>
             
               <l n="8.586.5">Quid loquor? Officium quo te rapit, i, bona Lyda,</l>
             
               <l n="8.586.6"> Virgineos natae moesta revise choros:</l>
             
               <l n="8.586.7">Jungetis pariter fletus et multus utrinque</l>
             
               <l n="8.586.8"> Gliscet, sed multa non sine laude, dolor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>587. Ad Lydam matrem moestissimam.</head>
               <l n="8.587.1">Lyda, tuos possem solari voce dolores,</l>
             
               <l n="8.587.2"> Anxia ni premeret mi quoque corda dolor.</l>
             
               <l n="8.587.3">Nunc tecum tristes modo possum jungere curas,</l>
             
               <l n="8.587.4"> Atque tuis moestus fletibus adgemere.</l>
             
               <l n="8.587.5">Haec valeo: in luctu, si quis te non amat aeque,</l>
             
               <l n="8.587.6"> Solamen gelidum, verba diserta dabit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>588. In funere Violantae.</head>
               <l n="8.588.1">Chara satis, vixit donec, Violanta, supremum</l>
             
               <l n="8.588.2"> Post funus facta est nunc mihi chara magis.</l>
             
               <l n="8.588.3">Et merito: praestans virtus, qua viva placebat,</l>
             
               <l n="8.588.4"> Multo est in divum sedibus aucta magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>589. Tumulus Violantae.</head>
               <l n="8.589.1">Heic Violanta jacet, cujus vox, formaque cepit</l>
             
               <l n="8.589.2"> Terrigenas, virtus inclyta coelicolas.</l>
             
               <l n="8.589.3">Coelicolae ad sese placitam rapuere puellam:</l>
             
               <l n="8.589.4"> Flerunt rapta sibi gaudia terrigenae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>590. Ad Lydam, filiae desiderio perpetue anxiam.</head>
               <l n="8.590.1">Omnia jam natae solvisti, Lyda; tibi jam</l>
             
               <l n="8.590.2"> Ipsi, quae debes solvere, Lyda, para.</l>
             
               <l n="8.590.3">Sume animos, moestas, quantum potes, abjice curas,</l>
             
               <l n="8.590.4"> Laetitia et mentem, fessaque corda leva,</l>
             
               <l n="8.590.5">Luctus ad extinctos quando hic non transmeat, ullum</l>
             
               <l n="8.590.6"> Ad vitam tristes nec revocant lacrymae,</l>
             
               <l n="8.590.7">Moerorem at vivis tantum, seniumque, supremam</l>
             
               <l n="8.590.8"> Et maciem et morbos, fataque nigra ferunt.</l>
             
               <l n="8.590.9">Non furor est vanos in longum ducere fletus;</l>
             
               <l n="8.590.10"> Haud prodesse alii, velle noscere sibi?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>591. Ad Violantam. De bonis, quae illi Morandus testamento donaverat.</head>
               <l n="8.591.1">Morandus, patrio qui te dilexit amore,</l>
             
               <l n="8.591.2"> Donavit moriens quod, Violanta, tibi,</l>
             
               <l n="8.591.3">Id patri, matrique tuae, fratrique molesta</l>
             
               <l n="8.591.4"> Hoeres Morandi lite avet eripere.</l>
             
               <l n="8.591.5">In superum tu magna foro tua jura tuere,</l>
             
               <l n="8.591.6"> Tu serva, tibi quae sunt data, dona tuis.</l>
             
               <l n="8.591.7">Eduxit quae te vivam, quae plorat ademptam,</l>
             
               <l n="8.591.8"> Turpe tibi est, laedi si patiare domum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>592. De Lyda narrante.</head>
               <l n="8.592.1">Quid vox, quid vultus possint, oculique loquentis,</l>
             
               <l n="8.592.2"> Quid vis eloquii, Lyda, videre potest,</l>
             
               <l n="8.592.3">Audierit qui te fabellas ludere aniles,</l>
             
               <l n="8.592.4"> Atque viros circum viderit excipere</l>
             
               <l n="8.592.5">Auribus arrectis nugas et inania rerum,</l>
             
               <l n="8.592.6"> Nunc subitam et risu prodere laetitiam,</l>
             
               <l n="8.592.7">Nunc terrore quati, verso et pallescere vultu,
              <note place="foot" n="67">verso et pallescere vultu] vultu<add resp="ed">2</add> et
                pallescere verso<add resp="ed">1</add>
                     <emph>Radelja </emph>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="8.592.8"> Nunc moerore angi non sine lacrymulis;</l>
             
               <l n="8.592.9">Et quos nulla aetas tulerit, nec possit, opinor,</l>
             
               <l n="8.592.10"> Ferre unquam, fictis casibus annuere,</l>
             
               <l n="8.592.11">Qui, si alio casus quovis narrentur ab ore,</l>
             
               <l n="8.592.12"> Septennes, credo, vix teneant pueros.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>593. De eadem.</head>
               <l n="8.593.1">Artem impune potes, Pizzellia, spernere agendi,</l>
             
               <l n="8.593.2"> Quidquid agas, quovis doctior artifice.</l>
             
               <l n="8.593.3">Nam te intus natura docet; motusque, statusque,</l>
             
               <l n="8.593.4"> Et voces mire temperat ipsa tuas.</l>
             
               <l n="8.593.5">Cuncta decent: oculos, vultusque, manusque faventum</l>
             
               <l n="8.593.6"> Applausus, mentes testor et attonitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>594. </head>
               <l n="8.594.1">Ad Lydam. Cur non possit Gauri carmina probare.</l>
             
               <l n="8.594.2">Dicta probo Lydae semper; tua dicta probare</l>
             
               <l n="8.594.3"> Ut cupiam, ut coner, Gaure, tamen nequeo.</l>
             
               <l n="8.594.4">Obstat enim, quam Lyda colit, quam tu male spernis,</l>
             
               <l n="8.594.5"> Cui parere uni cogor ego, ratio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>595. In Varum Lydam sibi totam vindicare conantem.</head>
               <l n="8.595.1">Varus adest: cari longe migrate sodales.</l>
             
               <l n="8.595.2"> Solus vult pulsis omnibus ille coli.</l>
             
               <l n="8.595.3">Ille sibi Lydam solus deposcit: amicam</l>
             
               <l n="8.595.4"> Ulli praeterea non sinit esse viro.</l>
             
               <l n="8.595.5">Vos migrate alio, me nulla injuria vincet,</l>
             
               <l n="8.595.6"> Ne patiens quaevis non patienda feram.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>596. Ad Postumum maledictis fictis adulantem.</head>
               <l n="8.596.1">Ut placeas Lydae, fictis maledicere verbis</l>
             
               <l n="8.596.2"> Mirus adulator, Postume, saepe soles,</l>
             
               <l n="8.596.3">Nec magis ulla, reor, nostrae praeconia laudis,</l>
             
               <l n="8.596.4"> Istaec Lyda sibi quam maledicta velit.</l>
             
               <l n="8.596.5">Quae cur non malo possim conferre, proterva</l>
             
               <l n="8.596.6"> Damoetam e latebris quo Galatea petit?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>597. In ineptum assidue Lydam invisentem.
              <note place="foot" n="68">In quemdam ineptum assidue Lydam invisentem.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.597.1">Assiduus Lydan invisis, Pontice; num, te</l>
             
               <l n="8.597.2"> Quam spernat, noscas ut magis, atque magis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>598.
              <note place="foot" n="69">De homine fero, quam comem Lyda dixerat.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.598.1">Qui ferus est aliis, comis tibi, Lyda, vocatur;</l>
             
               <l n="8.598.2"> Comis sola ferum dici aliis sinito.</l>
             
               <l n="8.598.3">Id si ferre nequis, dic talem praebeat ille</l>
             
               <l n="8.598.4"> Se se aliis, qualem praebuit usque tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>599.
              <note place="foot" n="70">De Flacco sperante se posse a Lyda amari.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.599.1">Lydam Flaccus amat; nec miror, namque venusta est,</l>
             
               <l n="8.599.2"> Salque merum, raro praedita et ingenio.</l>
             
               <l n="8.599.3">Hoc miror, sese Lydae quod sperat amari</l>
             
               <l n="8.599.4"> Insulsum vasto corpore, mente rudem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>600. Ad Petrum Pizzellium, quod scribens poetam inter amicos primum salutarit.</head>
               <l n="8.600.1">Me primum salvere jubes: nec falleris hercle;</l>
             
               <l n="8.600.2"> Primus amicorum sum tibi de numero.</l>
             
               <l n="8.600.3">Sexcentos inter "Mihi palmam cedite" clamo </l>
             
               <l n="8.600.4"> "Non erit, ut Petrum me magis alter amet".</l>
             
               <l n="8.600.5">Hoc, ita quod sentis, gratum est: teneo, atque tenebo</l>
             
               <l n="8.600.6"> Semper, quem tribuis tu mihi jure, locum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>601. Ad Petrum Pizzellium, sine causa poetae gratias agentem.</head>
               <l n="8.601.1">Petre, mihi sine te nulla est jucunda voluptas;</l>
             
               <l n="8.601.2"> Tecum epulae, tecum florea rura placent.</l>
             
               <l n="8.601.3">Quare ubi te comitem duco mihi, nil mihi debes,</l>
             
               <l n="8.601.4"> Duco etenim, bene sit quo mihi, te comite.</l>
             
               <l n="8.601.5">Ipse magis fateor tibi me debere, quod ob te</l>
             
               <l n="8.601.6"> Gaudia mi sapiunt, quae male desiperent.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>602.
              <note place="foot" n="71">Ad Pizzelliam, quae poetae carmina Stayo legerat.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.602.1">Quae tibi festinus lusi, Pizzellia, tu ne</l>
             
               <l n="8.602.2"> Legisti magno carmina Stayadae,</l>
             
               <l n="8.602.3">Eloquio exaequat prisci qui scripta Lucreti,</l>
             
               <l n="8.602.4"> Doctrina longe vincit et ingenio?</l>
             
               <l n="8.602.5">Ille, reor, nugasque meas et sprevit inanes,</l>
             
               <l n="8.602.6"> Ipse ego quos soleo spernere, versiculos;</l>
             
               <l n="8.602.7">Communis patriae ni vinclum praepedit, acris</l>
             
               <l n="8.602.8"> Vim ni judicii forte retundit amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>603. Inscriptum imagini suae.</head>
               <l n="8.603.1">Cunichius tuus ille tibi, Pizzellia, donat</l>
             
               <l n="8.603.2"> Non parvae hoc parvum pignus amicitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>604.
              <note place="foot" n="72">Cur a Lyda discesserit. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.604.1">Lyda ego non odio te liqui, at ductus amore,</l>
             
               <l n="8.604.2"> Me sine quod melius visa futura domi es;</l>
             
               <l n="8.604.3">Nil poteram praesens, absens num forte juvare</l>
             
               <l n="8.604.4"> Possem, tentavi scilicet, atque abii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>605.
              <note place="foot" n="73">De Lyda et Tulla. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.605.1">Lyda, sibi, debes fortunae tu decus omne,</l>
             
               <l n="8.605.2"> Tulla, tumes magnos quae levis ob titulos,</l>
             
               <l n="8.605.3">Omnis cui gemmis, atque auro est clara supellex,</l>
             
               <l n="8.605.4"> Multus et in stabulis pinguibus hinnit equus.</l>
             
               <l n="8.605.5">Quae, fateor, nec habet mea Lyda, nec optat habere</l>
             
               <l n="8.605.6"> Freta sui raris dotibus ingenii,</l>
             
               <l n="8.605.7">Majorque et melior tanto, sapientia quanto</l>
             
               <l n="8.605.8"> Et virtus brutae praeminet alma deae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>606. Ad Petrum Pizzellium. Illum monet, ut valetudinis causa ruris deliciis fruatur.</head>
               <l n="8.606.1">Petre, vales: vacuos i tandem laetus in agros,</l>
             
               <l n="8.606.2"> Quo vocat ac vegetum te ciet alma salus.</l>
             
               <l n="8.606.3">Illic aerios colles, camposque virentes,</l>
             
               <l n="8.606.4"> Sylvarum dulces juverit et latebras</l>
             
               <l n="8.606.5">Lustrare, atque frui divini gaudia ruris</l>
             
               <l n="8.606.6"> Vere novo vernis floribus assimilem,</l>
             
               <l n="8.606.7">Vesci et more tuo, nosse et; sibi consulat ipsi,</l>
             
               <l n="8.606.8"> Natura ut docto doctius Hippocrate.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>607. Ad Lydam absentem.</head>
               <l n="8.607.1">Tecum, Lyda, loqui, lustras quae Tuscula tempe,</l>
             
               <l n="8.607.2"> Urbis Romuleae cultor ego cupio.</l>
             
               <l n="8.607.3">Id quando cupido nondum licet
              <note place="foot" n="74">cupido nondum licet] nondum liceat mihi <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            ; quod
              <note place="foot" n="75">quod] <bibl>Krša</bibl> : hoc <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             licet unum;</l>
             
               <l n="8.607.4"> Assidue de te nocte dieque loquor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>608. Ad Lydam de Merope ab illa acta et de Antigona acta a Donna Zagarolia.</head>
               <l n="8.608.1">Spectaram Meropen quondam, mea Lyda, lepore,</l>
             
               <l n="8.608.2"> Atque tuis captus mirifice illecebris,</l>
             
               <l n="8.608.3">Spectaram, scenae quidquam nec posse putaram</l>
             
               <l n="8.608.4"> Post illa inferri tam lepidum et sapidum.</l>
             
               <l n="8.608.5">Spectavi at postquam Antigonam, pol visa lepore</l>
             
               <l n="8.608.6"> Illabi est penitis sensibus illa pari.</l>
             
               <l n="8.608.7">Salvete insignes ambae, salvete, coronam</l>
             
               <l n="8.608.8"> Queis dedit ambabus candida Melpomene!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>609. Ad Lydam.</head>
               <l n="8.609.1">Maffei Meropen spernit Corvinus, eamdem,</l>
             
               <l n="8.609.2"> Lyda, unam attonito pectore miror ego.</l>
             
               <l n="8.609.3">Nempe illi haud unquam; crebro at mihi contigit olim</l>
             
               <l n="8.609.4"> Esse heic, mirifice quum tu ageres Meropem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>610. Lydae ubique comes.
              <note place="foot" n="76">Se Lydae comitem, ubicumque ire velit, futurum.<emph>
                Krša</emph>
                  </note>
               </head>
               <l n="8.610.1">Quaeris, an ire velim Lydae comes? Addere, amice,</l>
             
               <l n="8.610.2"> Nil opus est, quonam: quolibet ire volo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>611. [612.] Laudat Lydam.</head>
               <l n="8.611.1">Lyda suas nescit laudes, mirandaque cunctis</l>
             
               <l n="8.611.2"> Nec se miratur, nec placet ipsa sibi.</l>
             
               <l n="8.611.3">Hoc ego praecipue demiror: laudibus unam</l>
             
               <l n="8.611.4"> Unam hanc pol cunctis, qui sapit, anteferet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>612. [613.] Ad Lydam, rogantem quemdam
              <note place="foot" n="77">rogantem quemdam] quemdam<add resp="ed">2</add> rogantem<add resp="ed">1</add>
                  </note>
            , quam valeat.</head>
               <l n="8.612.1">Ah, quid agis, mea Lyda? Istum cur ausa rogare es</l>
             
               <l n="8.612.2"> Quam valeat? Miseris, heu, mala quanta moves</l>
             
               <l n="8.612.3">Quae subito nobis tempestas ingruet! Omnem</l>
             
               <l n="8.612.4"> Morborum incipiet promere jam numerum,</l>
             
               <l n="8.612.5">Et moesta aeternas ordiri voce querelas,</l>
             
               <l n="8.612.6"> Et dicet decies dicta iterum decies.</l>
             
               <l n="8.612.7">Tunc te sera nimis damnabis, tunc male nobis,</l>
             
               <l n="8.612.8"> Tunc male te dices consuluisse tibi.</l>
             
               <l n="8.612.9">Crabrones ceu quum stultus puer excitat, inde</l>
             
               <l n="8.612.10"> Sensit ubi figi spicula saeva, gemit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>613. [614.] Laudat Lydam, eo quod se ipsam non novit.</head>
               <l n="8.613.1">Nosse ipsum se, Lyda, ingens sapientia fertur,</l>
             
               <l n="8.613.2"> Pythius et gentes id docuisse deus.</l>
             
               <l n="8.613.3">Pace tamen Phoebi liceat mihi dicere verum:</l>
             
               <l n="8.613.4"> Quod te non nosti, tu mihi, Lyda, places.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>614. [615.] Laudes Mariae Pizzelliae.</head>
               <l n="8.614.1">Ipso tam sapiunt sensu tua verba, lepore</l>
             
               <l n="8.614.2"> Ut vel cassa omni, Lyda, placere queant.</l>
             
               <l n="8.614.3">Tantus et est verbis lepor omnibus, ut mihi possint,</l>
             
               <l n="8.614.4"> Omni vel sensu cassa, placere tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>615. [616.] In idem argumentum.</head>
               <l n="8.615.1">Istaec, Lyda, placent, quae narras, omnia: verum,</l>
             
               <l n="8.615.2"> Quo mire narras, perplacet iste lepos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>616. [617.] Laudat Lydam, eo quod matri suae similis est.
              <note place="foot" n="78">Laudat Lydam</note>
               </head>
               <l n="8.616.1">Quod proba, quod formosa, omnis quod docta Minervae es,</l>
             
               <l n="8.616.2"> Laudari longo carmine, Lyda, potes;</l>
             
               <l n="8.616.3">Cuncta sed expedio paucis praeconia, solum</l>
             
               <l n="8.616.4"> Hoc dicens: matri, Lyda, tuae es similis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>617. [618.] Laudat Mariam Pizzelliam sub nomine Lydae.
              <note place="foot" n="79">seu, ut melius: Ad Lydam, quid de illa sentiat.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="8.617.1">Quod, mihi displiceas ne quando, Lyda, laboras,</l>
             
               <l n="8.617.2"> Id gratum est; multo gratius at fuerit,</l>
             
               <l n="8.617.3">Si tibi, quidquid ages, haec sit fiducia semper,</l>
             
               <l n="8.617.4"> Posse nihil fieri, quo mihi displiceas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>618. [619.] Ad pictorem, quid sibi velit Maria Pizzellia.</head>
               <l n="8.618.1">Pingere vis Mariam sic, pulchra in imagine sese</l>
             
               <l n="8.618.2"> Gaudeat ut veram cernere? Pinge Petrum.</l>
             
               <l n="8.618.3">Ipsa suam faciem contemnit: laeta decori</l>
             
               <l n="8.618.4"> In gnati facie se videt usque parens.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>619. [620.] Ad Mariam Pizzelliam de ejus singulari in narrando lepore.</head>
               <l n="8.619.1">Quam narrans Glaucon a te, Pizzellia, distat!</l>
             
               <l n="8.619.2"> Hic memorat, pingis tu mihi facta virum;</l>
             
               <l n="8.619.3">Hic sua dicta meas tantum dimittit in aures,</l>
             
               <l n="8.619.4"> Tu, quae gesta, ipsis subjicit hercle oculis;</l>
             
               <l n="8.619.5">Hunc vix ferre queo, te miror; longus in omni est</l>
             
               <l n="8.619.6"> Mi nimis hic, brevis es tu nimis, historia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>620. [621.] Ad Violantam Pizzelliam.</head>
               <l n="8.620.1">Si tales pagus ferret, Violanta, puellas,</l>
             
               <l n="8.620.2"> Pagano in cultu qualem ego te video,</l>
             
               <l n="8.620.3">Nemo urbem nollet spernens et regia tecta,</l>
             
               <l n="8.620.4"> Rusticus agrestes incoluisse domos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>621. [622.] Mariae Pizzelliae, sub nomine Lydae, laudes.</head>
               <l n="8.621.1">Vidisti Lydam: vise omnia quidquid in urbe est</l>
             
               <l n="8.621.2"> Rari operis, dices, rarius esse nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>622. [623.] De eadem.</head>
               <l n="8.622.1">Est tibi visa Venus nuper, dum Lyda, tacebat;</l>
             
               <l n="8.622.2"> Audieris fantem, Postume, Pallas erit.</l>
             
               <l n="8.622.3">Forsitan et Juno fiet, vultuque, disertis</l>
             
               <l n="8.622.4"> Illectum et verbis quum premet imperio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>623. [624.] Ad eamdem.</head>
               <l n="8.623.1">Tollor humo, curae fugiunt, circum omnia rident,</l>
             
               <l n="8.623.2"> Corda micant hilari concita laetitia.</l>
             
               <l n="8.623.3">Unde animo hic subitus vigor incidit? O, bona Lyda,</l>
             
               <l n="8.623.4"> Hoc facit, e vultu quae venit aura tuo.</l>
             
               <l n="8.623.5">Haec moestum affigit terrae gravis; haec, ubi spirat,</l>
             
               <l n="8.623.6"> Lenis, me sedes evehit in superas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>624. [625.] Dicit se Lydae iratum, eo quod parce opera sua utatur.</head>
               <l n="8.624.1">Imperiis me, Lyda, tuis qui posse putavit</l>
             
               <l n="8.624.2"> Offensum irasci, fallitur egregie.</l>
             
               <l n="8.624.3">Irasci possem tibi rem si laevus ob ullam,</l>
             
               <l n="8.624.4"> Irascar, parcis quod nimium imperio.</l>
             
               <l n="8.624.5">Quemque jubere tuo fas est jure omnia, vix me,</l>
             
               <l n="8.624.6"> Ceu nihil addictus sim tibi, pauca rogas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>625. [626.] Ad Lydam.</head>
               <l n="8.625.1">Aedes, Lyda, tuas laeta dum mente petebam,</l>
             
               <l n="8.625.2"> Frigida non Cauri mi fuit aura gravis,</l>
             
               <l n="8.625.3">Nimbosumve atra septum caligine coelum,</l>
             
               <l n="8.625.4"> Atque ruens gelidae turbidus imber aquae.</l>
             
               <l n="8.625.5">Idem ego, te ut frustra quaesivi, limine amico</l>
             
               <l n="8.625.6"> Digrediens moestus, dum mea tecta peto,</l>
             
               <l n="8.625.7">Nimbosque et glaciem, vesanaque flamina sensi;</l>
             
               <l n="8.625.8"> Imber me saevus, me fera laesit hyems.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>626. [627.] Ad Postumum. De Phyllide et Lyda.</head>
               <l n="8.626.1">Cara mihi est Phyllis, cara est mihi Lyda. Quid ergo?</l>
             
               <l n="8.626.2"> Vecors ille meum pectus an urit amor?</l>
             
               <l n="8.626.3">Dii melius! Cara est, si nescis, utraque, utramque</l>
             
               <l n="8.626.4"> Alma suis virtus quod decorat radiis,</l>
             
               <l n="8.626.5">Gratior illa quidem formoso in corpore, sed quae,</l>
             
               <l n="8.626.6"> Forma etiam dempta, Postume, grata foret.</l>
             
               <l n="8.626.7">Hic meus est: quem tu falso tibi fingis, amice,</l>
             
               <l n="8.626.8"> Iste senem longo a tempore fugit amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>627. [628.] Ad Lydam.</head>
               <l n="8.627.1">Et cantus placuere mihi, placuere choreae</l>
             
               <l n="8.627.2"> Et celeres, placuit sed tamen egregie</l>
             
               <l n="8.627.3">Unum hoc, hesterna dum laetus nocte theatrum</l>
             
               <l n="8.627.4"> Concelebro, tecum quod, mea Lyda, fui;</l>
             
               <l n="8.627.5">Quod tibi me comitem voluisti, Lyda, carere</l>
             
               <l n="8.627.6"> Es nec passa tuis dulcibus alloquiis.
              <note place="foot" n="80">fact. die 19. Jan[uar]ii 1778. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>628. [629.] Ad Lydam.</head>
               <l n="8.628.1">Lyda tuo sic me devinctum credis amore,</l>
             
               <l n="8.628.2"> Libertas ut sit jam mihi nulla super.</l>
             
               <l n="8.628.3">Istud idem de me, si nescis Tulla putabat,</l>
             
               <l n="8.628.4"> Errorem at sensit Tulla relicta suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>629. [630.] Ad Lydam.</head>
               <l n="8.629.1">Me tibi opus comite est si quando, Lyda, rogare</l>
             
               <l n="8.629.2"> Parce "vacem, anne aliqua re male distinear?"</l>
             
               <l n="8.629.3">Nunquam distineor cura districtus ab ulla,</l>
             
               <l n="8.629.4"> Totus perpetuo quin tibi, Lyda, vacem;</l>
             
               <l n="8.629.5">Cujus me virtus cepit sic, ut mihi malim</l>
             
               <l n="8.629.6"> Nil prorsum in vita, quam tuus esse comes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>630. [631.] De Lyda et Lycoride.</head>
               <l n="8.630.1">Pulchra est, nec pulchram sentit se Lyda; Lycori,</l>
             
               <l n="8.630.2"> Foeda es, sed pulchram te tamen esse putas.</l>
             
               <l n="8.630.3">Hoc fit, ut e cunctis placeat mage Lyda; Lycori,</l>
             
               <l n="8.630.4"> Et cuivis contra tu mage displiceas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>631. [634.] [ = Sat. 1142]</head>
               <l n="8.631.1">Ad Petrum Pizzellium. De chorago minime Romae accepto.</l>
             
               <l n="8.631.2">Displicuit populo, placuit tibi, Petre, choragus,</l>
             
               <l n="8.631.3"> Atque aliis, veros qui didicere modos.</l>
             
               <l n="8.631.4">Ergo facit nihili populum, nec sibila curat,</l>
             
               <l n="8.631.5"> Et celsum explosus tollit ad astra caput.</l>
             
               <l n="8.631.6">Laudo equidem; tantum nec praestans ille choragus,</l>
             
               <l n="8.631.7"> aeque sed praestans est mihi philosophus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>632. [635.] Ad Lydam. De Lycida.</head>
               <l n="8.632.1">Nobilis ac pulcher, vernans et flore juventae,</l>
             
               <l n="8.632.2"> Non miror, Lycidas quod tibi, Lyda, placet.</l>
             
               <l n="8.632.3">Miror at has propter dotes quod corporis idem</l>
             
               <l n="8.632.4"> Miro etiam fertur praeditus ingenio;</l>
             
               <l n="8.632.5">Dixerit et quidquid chartisque illeverit, esse</l>
             
               <l n="8.632.6"> Dicitur id dulci dulcius ambrosia.</l>
             
               <l n="8.632.7">Deme genas, formamque olli, nitidamque juventan,</l>
             
               <l n="8.632.8"> Qui deus est, fiet scurra tibi ac nebulo.</l>
             
            </div>
         </div>
         <div type="liber">
            <head>VARIA</head>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>1. Villa Nigronia ad Pium VI. Pontificem Maximum.</head>
               <l n="9.1.1">Urbis deliciae quondam et jucunda voluptas</l>
             
               <l n="9.1.2"> Villa gemo ignotis vendita nunc dominis.</l>
             
               <l n="9.1.3">Romulidum populo semper celebrata, patebo</l>
             
               <l n="9.1.4"> Ignotis tantum (proh, superi!) dominis?</l>
             
               <l n="9.1.5">Pulchrior Alcinoi, Crassique et Coesaris hortis</l>
             
               <l n="9.1.6"> Squallebo ignotis squallidior dominis?</l>
             
               <l n="9.1.7">Urbem qui decoras tot rebus, Sexte, Quirini</l>
             
               <l n="9.1.8"> Urbis me perdi tu patiere decus?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>2. Ad Clementinam Rossiam.</head>
               <l n="9.2.1">Usque puer qui te, latuit dum conditus alvo,</l>
             
               <l n="9.2.2"> aerumna miseram perdidit assidua,</l>
             
               <l n="9.2.3">Effudit celeri se partu, vixque dolorem</l>
             
               <l n="9.2.4"> Nitenti egrediens attulit exiguum;</l>
             
               <l n="9.2.5">Omnibus et mire queis cara es Rossia, mira</l>
             
               <l n="9.2.6"> Complevit sospes pectora laetitia.</l>
             
               <l n="9.2.7">Hoc fatum
              <note place="foot" n="1">fatum] <bibl>Krša</bibl> : factum <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             est homini: succedunt grata molestis;</l>
             
               <l n="9.2.8"> Quos pressit, facili sors levat aequa manu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>3. De legendis poetis.</head>
               <l n="9.3.1">Carmina sunt vitaeque salus, vitaeque venenum,</l>
             
               <l n="9.3.2"> Carminibus virtus traditur et vitium;</l>
             
               <l n="9.3.3">Huic praebe, huic aurem Musae, puer, obstrue; non est</l>
             
               <l n="9.3.4"> Omnis Pierii casta puella chori.</l>
             
               <l n="9.3.5">Pars castae addixit sese pudibunda Minervae,</l>
             
               <l n="9.3.6"> Effrons lascivam pars sequitur Venerem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>4. Catullum vel peccantem amat.</head>
               <l n="9.4.1">Quaeris, cur blandi culpetur Musa Catulli,</l>
             
               <l n="9.4.2"> Non me verum alios id, mea Lyda, roga.</l>
             
               <l n="9.4.3">Nam me sic blandi coepit sibi Musa Catulli,</l>
             
               <l n="9.4.4"> Ut quae vel peccat cogor amare tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>5. De Thyrside, qui Tullam apellarat Juliam.</head>
               <l n="9.5.1">Invisens Tullam, "Salve", inquit, "Julia", Thyrsis;</l>
             
               <l n="9.5.2"> Nempe illi est quidvis Julia, Tulla nihil.</l>
             
               <l n="9.5.3">Cui solus miserae contra est tamen omnia Thyrsis,</l>
             
               <l n="9.5.4"> Nusqam non Thyrsin quae videt ac loquitur;</l>
             
               <l n="9.5.5">Saepe invita suos mihi quae testatur amores,</l>
             
               <l n="9.5.6"> Me Thyrsim falso cum vocat ore suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>6. De Dorylae forma.</head>
               <l n="9.6.1">Polla vocat pulchrum Dorylam, foedum Acca; sub alto</l>
             
               <l n="9.6.2"> Versat corde faces huic amor, huic odium.</l>
             
               <l n="9.6.3">Aequa animi rixamque audit, ridensque Lycoris;</l>
             
               <l n="9.6.4"> Non pulcher, foedus non, ait, est Dorylas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>7. Ex Graeco Anacreontis.</head>
               <l n="9.7.1">Atridas volui magnos et dicere Cadmum;</l>
             
               <l n="9.7.2"> Solus amor pulsa de cythara sonuit.</l>
             
               <l n="9.7.3">Mutavi nervos Alciden ipse; sonabat</l>
             
               <l n="9.7.4"> Sponte sua puerum sed Veneris cythara.</l>
             
               <l n="9.7.5">Ergo valete mihi heroes; mea cantat amores</l>
             
               <l n="9.7.6"> Mi solos etenim sponte sua cythara.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>8. De Gellia et Aulo altera sapienter, altero stulte amante.</head>
               <l n="9.8.1">Parce amat ac timide quod Gellia, non placet Aulo,</l>
             
               <l n="9.8.2"> Quippe parum est uni commodus ille pudor.</l>
             
               <l n="9.8.3">Verum aliis merito placet omnibus et memor esse</l>
             
               <l n="9.8.4"> Quum vel amat, sancti dicitur officii.</l>
             
               <l n="9.8.5">Atque utinam nec amet posthac jam prorsus, amari</l>
             
               <l n="9.8.6"> Cui tantum parce non placet ac timide.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>9. Ad Phyllin blandam de Gellia severa.</head>
               <l n="9.9.1">Phylli, tibi assidue culpatur, se quod amantum</l>
             
               <l n="9.9.2"> Nulli non praebet Gellia difficilem.</l>
             
               <l n="9.9.3">In quoque culparis crebro illi, te quod amantum</l>
             
               <l n="9.9.4"> Nulli non praebes morigeram et facilem.</l>
             
               <l n="9.9.5">Quae vestrum peccet, si jam roger, hoc sine fuco,</l>
             
               <l n="9.9.6"> Pace tua, liceat promere judicium:</l>
             
               <l n="9.9.7">Illa quidem levis est, si qua est modo, culpa; pudendum</l>
             
               <l n="9.9.8"> Hoc, ni fas mutant saecula, flagitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>10. Ad mystam. De tabula obscoena.</head>
               <l n="9.10.1">Haec tu oculis hauris spectacla obscoena pudicis?</l>
             
               <l n="9.10.2"> Nuda ornat mystae foemina picta domum?</l>
             
               <l n="9.10.3">Tolle hinc, quae castos potis est corrumpere mores,</l>
             
               <l n="9.10.4"> Tolle hinc, quae famam laedit imago tuam.</l>
             
               <l n="9.10.5">Qua visa, qui te non norunt, dicere possint:</l>
             
               <l n="9.10.6"> Quod videt iste oculis, id cupit iste animo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>11. De poesi extemporali.</head>
               <l n="9.11.1">Si temere fundi possunt bona carmina, vatem</l>
             
               <l n="9.11.2"> Esse bonum statuo laudis habere nihil.</l>
             
               <l n="9.11.3">Sed temere fundi
              <note place="foot" n="2">Sed temere fundi] <emph>Krša </emph>: Sed fundi
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             nequeunt bona carmina, testor</l>
             
               <l n="9.11.4"> Vates, qui scribunt carmina cumque bona.</l>
             
               <l n="9.11.5">Testor et hos, temere, vesano corde furentes,</l>
             
               <l n="9.11.6"> Carmina qui fundunt multa, sed usque mala.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>12. Lusus.</head>
               <l n="9.12.1">Nos inter sedit Varius, mihi nempe molestus, </l>
             
               <l n="9.12.2"> Carior ast oculis, o Leonilla, tibi.</l>
             
               <l n="9.12.3">Ipse meam doleo, quod te mihi sustulit audax</l>
             
               <l n="9.12.4"> Ille, tuam gaude tu tibi laeta vicem.</l>
             
               <l n="9.12.5">Fors et ego incipiam paccata mente molestum</l>
             
               <l n="9.12.6"> Ferre, tuo tecum laetus et esse bono.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>13. De Lacone dedititio.</head>
               <l n="9.13.1">Vendere captivum ne dic te, praeco, Laconem,</l>
             
               <l n="9.13.2"> Cum bello est captus desiit esse Lacon.</l>
             
               <l n="9.13.3">Magnanimi pulchra jacuerunt morte Lacones,</l>
             
               <l n="9.13.4"> Colla nec hostiles supposuere jugo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>14. De Aulo, viro optimo, eodemque asperrimo.</head>
               <l n="9.14.1">Tetrior, absinthi succo est et amarior Aulus,</l>
             
               <l n="9.14.2"> Et rusco et duris sentibus asperior.</l>
             
               <l n="9.14.3">Idem corde sapit multum, scit plurima, vitam</l>
             
               <l n="9.14.4"> Integer ante alios et colit innocuam.</l>
             
               <l n="9.14.5">Distrahor ergo virum semper fugiensque, petensque,</l>
             
               <l n="9.14.6"> Nec prope sustineo, nec procul esse queo.</l>
             
               <l n="9.14.7">Mellis ut ambrosio trahitur qui forte sapore</l>
             
               <l n="9.14.8"> Pastor, apum et pariter spicula saeva timet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>15. Ad Aulum, uxori non indecore servientem.</head>
               <l n="9.15.1">Uxorem dicis dominam; nil verius, Aule, est;</l>
             
               <l n="9.15.2"> Servitii valido te premit illa jugo.</l>
             
               <l n="9.15.3">Quidquid agas, illi semper parere, necesse est,</l>
             
               <l n="9.15.4"> Et victum, quoquo duxerit illa, sequi.</l>
             
               <l n="9.15.5">Servitii sed ne pudeat tamen, imperat illa</l>
             
               <l n="9.15.6"> Non vi, sed dulci scilicet illecebra.</l>
             
               <l n="9.15.7">Invitum non te raptat: blanda efficit ut quod</l>
             
               <l n="9.15.8"> Vult fieri, fieri semper et ipse velis;</l>
             
               <l n="9.15.9">Utque sapit mire, nil vult, nisi quod tibi prosit,</l>
             
               <l n="9.15.10"> Atque tuam in melius provehat usque domum.</l>
             
               <l n="9.15.11">Aule, tua es felix domina. Sic sic precor usque</l>
             
               <l n="9.15.12"> Servitii valido te premat illa jugo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>16. Ad Postumum, sibi ob fortunae bona nimis placentem.</head>
               <l n="9.16.1">Tu quod habes, magnum te reris; me reor esse</l>
             
               <l n="9.16.2"> Magnum, ego quod sperno, Postume, quidquid habes,</l>
             
               <l n="9.16.3">Atque ostro clarum, curru dum fulget in alto,</l>
             
               <l n="9.16.4"> Qui nihili est, nihili quod facio procerem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>17. Ad Aulum, cur ingeniosus parum proficiat.</head>
               <l n="9.17.1">Ingenio polles magno, nec proficis, Aule,</l>
             
               <l n="9.17.2"> Quod nusquam magno figeris ingenio.</l>
             
               <l n="9.17.3">Acrem oculum sic qui re non defigit in ulla,</l>
             
               <l n="9.17.4"> Acri rem nullam pervidet ille oculo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>18. Ad Aulum pluribus intentum.</head>
               <l n="9.18.1">Candida quae vitrum lux transit, nil agit, Aule,</l>
             
               <l n="9.18.2"> Vastum ubi se fundit didita per spatium;</l>
             
               <l n="9.18.3">Arctum ubi se in coni totam contraxit acumen</l>
             
               <l n="9.18.4"> Ignescit, flammas et ciet indomitas.</l>
             
               <l n="9.18.5">Sic tua mens omnes late nunc fusa per artes</l>
             
               <l n="9.18.6"> Magnum et mirandum nil potis efficere est.</l>
             
               <l n="9.18.7">Uni se totam si quando addixerit arti</l>
             
               <l n="9.18.8"> Unam urgens curis omnibus, efficiet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>19. [ = Sat. 150]</head>
               <l n="9.19.1">Ad Leonillam formosam et fatuam.</l>
             
               <l n="9.19.2">Ut potis es (mihi crede) tace, Leonilla; tacentis</l>
             
               <l n="9.19.3"> Nemo non corpus suspicit egregium.</l>
             
               <l n="9.19.4">Cum loqueris, nemo non voces odit ineptas</l>
             
               <l n="9.19.5"> Et miram egregio in corpore stultitiam.</l>
             
               <l n="9.19.6">Da te oculis, quam vis; aures fuge: digna videri es,</l>
             
               <l n="9.19.7"> Audiri non es digna. Tace, ut potis es.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>20. De Cinnamo, re, quam specie meliori.</head>
               <l n="9.20.1">Asper, difficilis, clamosus, res ubi poscit,</l>
             
               <l n="9.20.2"> Omnibus est omni Cinnamus auxilio:</l>
             
               <l n="9.20.3">Dum mihi tam suaves liceat modo carpere fructus,</l>
             
               <l n="9.20.4"> Nil movet hirsuto cortice laesa manus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>21. Ad Ponticum dicacem.</head>
               <l n="9.21.1">Pontice, quam dictum, cur mavis perdere amicum?</l>
             
               <l n="9.21.2"> Parvo rem mutas eximiam pretio.</l>
             
               <l n="9.21.3">Qui dicto iratus te fugit, praestat, acuti</l>
             
               <l n="9.21.4"> Gloriolae multum, vir bonus, ingenii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>22. De amore ac pudore.</head>
               <l n="9.22.1">Stultus amor cauto pugnat, Leonilla, pudori,</l>
             
               <l n="9.22.2"> Et stultus cautum vincere saepe solet.</l>
             
               <l n="9.22.3">Non tamen absistit victus pudor et redit usque,</l>
             
               <l n="9.22.4"> Et repetit, pulsus cesserat unde, locum;</l>
             
               <l n="9.22.5">Quem simul ac tenuit, decisis turpiter alis,</l>
             
               <l n="9.22.6"> Pellitur in praeceps non rediturus amor.</l>
             
               <l n="9.22.7">Quare nil miror, fatue quem nuper amabas,</l>
             
               <l n="9.22.8"> Nunc odio est Varus, quod, Leonilla, tibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>23. Ad Aulum, quali corpore vellet esse virum nobilitate generis praestantem.</head>
               <l n="9.23.1">Candidus et membris mollis languentibus, Aule, </l>
             
               <l n="9.23.2"> Id clari credis sanguinis esse notam?</l>
             
               <l n="9.23.3">At non tale fuit, pernici corpus
              <note place="foot" n="3">corpus] <bibl>Krša</bibl> : clarus
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Achilleo,</l>
             
               <l n="9.23.4"> Non magno Ajaci, non
              <note place="foot" n="4">non] <emph>Krša </emph>: aut <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             Amphytrioniadae,</l>
             
               <l n="9.23.5">Ora sed ardebant multo suffusa colore,</l>
             
               <l n="9.23.6"> Frangebat nullus fortia membra dolor.</l>
             
               <l n="9.23.7">His, volo, vir similis mihi sit, tibi foemina, solem</l>
             
               <l n="9.23.8"> Quae fugit, inque sua desidet usque domo.</l>
             
               <l n="9.23.9">Mollities decet hanc, robur decet, Aule, parentum</l>
             
               <l n="9.23.10"> Clarus virtutem qui referat, juvenem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>24. Ad Quintum, de domus administratione uxori committenda.</head>
               <l n="9.24.1">Ipse tuam curare domum jam desine, Quinte,</l>
             
               <l n="9.24.2"> Quo magis, heu, curas, hoc magis illa perit.</l>
             
               <l n="9.24.3">Uxori committe tuae rerum omnia, mente, </l>
             
               <l n="9.24.4"> Qua valet, ut sapiens, teque tuosque regat.</l>
             
               <l n="9.24.5">Consilio nuptae praestat parere maritum,</l>
             
               <l n="9.24.6"> Omnia quam nullo perdere consilio.</l>
             
               <l n="9.24.7">Vir caput uxori est, sed, multum cum sapit uxor,</l>
             
               <l n="9.24.8"> Virque nihil, par est, sit caput illa viro.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>25. Ad Quintum, satis laudabilem ob dotes, quas habet.</head>
               <l n="9.25.1">Si, quod abest, laedat, nemo laudabitur unquam,</l>
             
               <l n="9.25.2"> In te, Quinte, boni laudo ego quidquid adest.</l>
             
               <l n="9.25.3">Nec dives fertur si quis rerum omnia; rerum</l>
             
               <l n="9.25.4"> Sed si quis tantum plurima possideat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>26. Ad Quintum, meretricis amoribus implicatum.</head>
               <l n="9.26.1">Vidi ego te magni supremo in fine barathri</l>
             
               <l n="9.26.2"> Gaudentem Idalios ducere, Quinte, choros.</l>
             
               <l n="9.26.3">Clamavi et serva, serva, ingens, Quinte, periclum est,</l>
             
               <l n="9.26.4"> Lubricus innumeros perdidit ille locus.</l>
             
               <l n="9.26.5">Clamavi frustra, risisti vera monentem;</l>
             
               <l n="9.26.6"> Risus at, heu, seras desiit in lacrymas.</l>
             
               <l n="9.26.7">Quod circum fatue ludebas namque, barathro</l>
             
               <l n="9.26.8"> (Nec spes ulla fugae) volveris in medio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>27. Inscriptum sub imagine Lucretiae.</head>
               <l n="9.27.1">Innocua haec Sexti violata est crimine. Cur se </l>
             
               <l n="9.27.2"> Heu, perimens proprio est crimine facta nocens?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>28. Ad Quintum, de Batone summo pictore.</head>
               <l n="9.28.1">Dicere quae pinxit Raphael, scis omnia, Quinte;</l>
             
               <l n="9.28.2"> Nescit, quem spernis, maximus ille Bato.</l>
             
               <l n="9.28.3">Quae pinxit Raphael potis es quam dicere sed tu,</l>
             
               <l n="9.28.4"> Tam potis efficere est maximus ille Bato.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>29. Ad Lesbiam, de Gallo, ea praesente, verecundo.</head>
               <l n="9.29.1">Qui nequam est alibi, frugi fit, Lesbia, tecum</l>
             
               <l n="9.29.2"> Gallus et improbulum nil facit, aut loquitur.</l>
             
               <l n="9.29.3">Nec tandem tamen ille sibi simulatur, opimam, </l>
             
               <l n="9.29.4"> Lesbia, sed laudem comparat usque tibi,</l>
             
               <l n="9.29.5">Cui se nimirum desperat posse placere,</l>
             
               <l n="9.29.6"> Virtutis faciem ni gerat Improbitas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>30. Ad egregium publicae rei curatorem amore captum.</head>
               <l n="9.30.1">Aule, urbis nuper spes maxima, quid facis? Istos</l>
             
               <l n="9.30.2"> Cur te tam vecors induis in laqueos?</l>
             
               <l n="9.30.3">Cur lentus tenerae mavis servire puellae,</l>
             
               <l n="9.30.4"> Quam coeptum eximiae carpere laudis iter?</l>
             
               <l n="9.30.5">Ah furor est uni, quam cunctis, malle placere,</l>
             
               <l n="9.30.6"> Velle unam toto Phyllida prae populo.</l>
             
               <l n="9.30.7">Non tibi fas curas alio traducere; curas</l>
             
               <l n="9.30.8"> Publica res omnes postulat una sibi:</l>
             
               <l n="9.30.9">Illa vetat mentem placito submittere amori, </l>
             
               <l n="9.30.10"> Illa vetat dulci subdere colla jugo.</l>
             
               <l n="9.30.11">Et clamat: Meus es, quo nunc te proripis? Et te</l>
             
               <l n="9.30.12"> Una sibi injecta vindicat, Aule, manu?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>31. Ad Daphnin, Phyllidis laudatorem.</head>
               <l n="9.31.1">Sponte tumet Phyllis nullo laudante; quid utrem</l>
             
               <l n="9.31.2"> Inflas et tentum tendere pergis adhuc?</l>
             
               <l n="9.31.3">Daphni, sapi, caramque tibi ne perde puellam;</l>
             
               <l n="9.31.4"> Crede mihi, perdis laudibus immodicis.</l>
             
               <l n="9.31.5">Quam magis illa sibi per te laudata placebit,</l>
             
               <l n="9.31.6"> Tam fiet nobis digna placere minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>32. De Cinna et Tulla, sene et adolescentula.</head>
               <l n="9.32.1">Cinnam Tulla senem juvenis colit, ille vicissim</l>
             
               <l n="9.32.2"> Tullam. Quid mirum sit magis, addubito.</l>
             
               <l n="9.32.3">Effoetum hunc senio juvenari; vere juventae</l>
             
               <l n="9.32.4"> An magis in primo floridulam hanc sapere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>33. Ad Quintum, nihil in Varo non improbantem.</head>
               <l n="9.33.1">Quae dicit Varus, vel quae facit, omnia culpas,</l>
             
               <l n="9.33.2"> Nec tam, crede, illi, quam tibi, Quinte, noces.</l>
             
               <l n="9.33.3">Lividulus nam qui nil laudat, nil probat unquam,</l>
             
               <l n="9.33.4"> Dictis ille fidem derogat ipse suis.</l>
             
               <l n="9.33.5">Varo ergo ut noceas, prosis tibi; si pote, laudis</l>
             
               <l n="9.33.6"> Expressum invito e pectore dic aliquid.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>34. Ad Tullam, de Frontone et Corvino, altero arrogante, altero modesto.</head>
               <l n="9.34.1">Tulla, cave, ne sis Frontoni blandior aequo;</l>
             
               <l n="9.34.2"> Unum offers, audax arripit ille decem.</l>
             
               <l n="9.34.3">Blanda esto, quam vis, Corvino; mille modesto</l>
             
               <l n="9.34.4"> Si tribuas, unum vix tamen accipiat.</l>
             
               <l n="9.34.5">Hic sibi enim, quod das, donari cogitat; ille,</l>
             
               <l n="9.34.6"> Quidquid id est, meritis arrogat omne suis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>35. Ad Ponticum, de suis monitis.</head>
               <l n="9.35.1">Pontice, quae peccas, moneo; nec turbidus insto</l>
             
               <l n="9.35.2"> Forte meis si non parueris monitis.</l>
             
               <l n="9.35.3">Illas namque boni partes reor esse sodalis;</l>
             
               <l n="9.35.4"> Immitis partes hasce reor domini.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>36. Ad Cinnam, amatorem senem.</head>
               <l n="9.36.1">Cinna senex, teneras jam visere parce puellas;</l>
             
               <l n="9.36.2"> Necdum etiam sentis, quam grave supplicium est,</l>
             
               <l n="9.36.3">Quo te cumque feras, nusquam non perdite amare,</l>
             
               <l n="9.36.4"> Multas quas et amas, omnibus esse odio?</l>
             
               <l n="9.36.5">Quippe habet hoc; odio tanto est mage digna senectus,</l>
             
               <l n="9.36.6"> Ipsa cupidineo quam magis igne calet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>37. Ad Cinnam senem, juvenum coetibus se immiscentem.</head>
               <l n="9.37.1">Cinna, seni hoc superest, ne sit gravis omnibus, unum,</l>
             
               <l n="9.37.2"> Se juvenum ut laetis coetibus abstineat;</l>
             
               <l n="9.37.3">Ut potis est nulli qui fęda aetata placere,</l>
             
               <l n="9.37.4"> Id teneat saltem, ne male displiceat.</l>
             
               <l n="9.37.5">Haec mihi ego soleo jamdudum; non minus haec te,</l>
             
               <l n="9.37.6"> Cinna, decet tibi jam, si sapis, occinere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>38. In illud vetus <q>Amor docet musicam</q>.</head>
               <l n="9.38.1">Primus amor carmen docuit: cum pectus amore</l>
             
               <l n="9.38.2"> Incaluit, dulces ore <corr resp="NJ">fluunt</corr> numeri.</l>
             
               <l n="9.38.3">Nec sermone mero curas et gaudia profert</l>
             
               <l n="9.38.4"> Stratus humi sylva pastor in umbrifera,</l>
             
               <l n="9.38.5">Sed blandas flectit voces, carumque puellae</l>
             
               <l n="9.38.6"> Nomen amat variis saepe iterare modis.</l>
             
               <l n="9.38.7">Idalius cantum dictat puer ille, canoras</l>
             
               <l n="9.38.8"> Ut volucres, nostrum sic facit esse genus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>39. Ad Pollam, amatricem amatoris vilium puellarum.</head>
               <l n="9.39.1">Quem tu, Polla, colis, multas colit, est tibi turpe</l>
             
               <l n="9.39.2"> Queis male postponi, Polla, vel esse parem.</l>
             
               <l n="9.39.3">Quae sis, nosce; tibi rivales sumere noli,</l>
             
               <l n="9.39.4"> Quos nolis famulas forsitan esse tuas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>40. De amore Thyrsidis.</head>
               <l n="9.40.1">Dicitur Euryllae Thyrsis correptus amore,</l>
             
               <l n="9.40.2"> Nec tamen id certis noscier indiciis.</l>
             
               <l n="9.40.3">Non est Euryllae Thyrsis correptus amore;</l>
             
               <l n="9.40.4"> Verus amor certis noscitur indiciis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>41. De amore Aconis.</head>
               <l n="9.41.1">Ardet Acon meus, at flammam sub pectore celat.</l>
             
               <l n="9.41.2"> Res salva est; vere non meus ardet Acon.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>42. [41b] Ad Phyllim, de Lycoride eius congressum vitante.</head>
               <l n="9.42.1">Phylli, fugit pulchram quod te non pulchra Lycoris,</l>
             
               <l n="9.42.2"> Haud miror; mirer, ni male te fugiat.</l>
             
               <l n="9.42.3">Quae potis est aliquid, tibi non collata, videri,</l>
             
               <l n="9.42.4"> Incipiat, si se
              <note place="foot" n="5">se] <bibl>Krša</bibl> : te <emph>Radelja </emph>
                  </note>
             conferat esse nihil.</l>
             
               <l n="9.42.5">Crede, fugax cavet illa sibi; nec, candida Phylli,</l>
             
               <l n="9.42.6"> Te spernit, sperni sed magis illa timet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>43. [42.] Ad Ponticum, quae scribit nequaquam emendantem.</head>
               <l n="9.43.1">Scribis multa, linis nil, Pontice: foeda litura</l>
             
               <l n="9.43.2"> Partem operis pulchri sed facit haud minimam.</l>
             
               <l n="9.43.3">Verte stilum, prosit mire, si verteris; alter,</l>
             
               <l n="9.43.4"> Non potuit primus quod labor, efficiet.</l>
             
               <l n="9.43.5">Alter ni possit, res pol tibi non male cedet,</l>
             
               <l n="9.43.6"> Si possit tandem, Pontice, vel decimus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>44. [43.] Ad Aulum, tragoediarum scriptorem, frustra cum Victorio Alferio certantem.</head>
               <l n="9.44.1">Daedaleos nisus Victori vincere frustra,</l>
             
               <l n="9.44.2"> Aule, cupis molli praeditus ingenio.</l>
             
               <l n="9.44.3">Artem adhibe quantam vis denique; non erit unquam,</l>
             
               <l n="9.44.4"> Ut terra attollas te tamen ex humili.</l>
             
               <l n="9.44.5">Non erit, ut dici possis vel proximus illi,</l>
             
               <l n="9.44.6"> Non, si te studio ruperis immodico.</l>
             
               <l n="9.44.7">Jam sibi, jam tragici primas tenet ille cothurni;</l>
             
               <l n="9.44.8"> Mirabor, decimas tu tibi si teneas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>45. [44.] Ad Nearcum, de Pallade picta eodem ore, quo Daphnem pinxerat.</head>
               <l n="9.45.1">Quo picta est Daphne, quod Pallas pingitur ore,</l>
             
               <l n="9.45.2"> Non est ingenii culpa, Nearce, tui.</l>
             
               <l n="9.45.3">Qui tibi flammato pinxit sub corde Lycorin,</l>
             
               <l n="9.45.4"> Ni fallor, culpam sustinet unus amor.</l>
             
               <l n="9.45.5">Hanc nisi delebis, quaevis, quam pinxeris, illi</l>
             
               <l n="9.45.6"> Forma uni formae semper erit similis;</l>
             
               <l n="9.45.7">Quo Daphne ac Pallas, vultu pingetur eodem</l>
             
               <l n="9.45.8"> Fauna, Ceres, Juno, Vesta, Diana, Venus.</l>
             
               <l n="9.45.9">Seu dea, seu mulier mortalis, nulla Lycorin</l>
             
               <l n="9.45.10"> Non referet; quidvis una Lycoris erit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>46. [45.] Ad Varum, de ejus carmine, lepido quidem, sed infrugifero.</head>
               <l n="9.46.1">Vare, tuum laudem ne carmen, res facit una,</l>
             
               <l n="9.46.2"> Una, mihi at multo maxima, fruge caret.</l>
             
               <l n="9.46.3">Delectat, sed non et prodest; hoc ubi desit,</l>
             
               <l n="9.46.4"> Vati laudem adimo non ego dimidiam;</l>
             
               <l n="9.46.5">Sed totam prorsum, nec vatis nomine dignor</l>
             
               <l n="9.46.6"> Nugarum, lepidus sic licet, artificem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>47. [46.] Ad Antigenem, scribentem pulchre magis quam apte.</head>
               <l n="9.47.1">Quae scribis, scribis pulchre omnia; pleraque scribis,</l>
             
               <l n="9.47.2"> At quae res prorsum respuit, Antigene.</l>
             
               <l n="9.47.3">Delphinum sylvis appingis, fluctibus aprum,</l>
             
               <l n="9.47.4"> Terram astris, coelum conseris arboribus.</l>
             
               <l n="9.47.5">Pulchra placent, pulchrum sed quivis desinit esse,</l>
             
               <l n="9.47.6"> Apta suis ni sint omnia pulchra locis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>48. [47.] Ad Aulum, prae philosophis poetas contemnentem.</head>
               <l n="9.48.1">Quos sapere haec aetas putat unos, Aule, putabit</l>
             
               <l n="9.48.2"> Nempe illos aetas postera desipere.</l>
             
               <l n="9.48.3">Philosophi hoc fatum: primo scire omnia, dein mox</l>
             
               <l n="9.48.4"> Fertur post parvo tempore scire nihil.</l>
             
               <l n="9.48.5">Nil firmum hic, subito vertuntur scita, ruuntque,</l>
             
               <l n="9.48.6"> Magno quae fuerunt scilicet in pretio.</l>
             
               <l n="9.48.7">Fors melior vatum est, quos temnis: carmine clarus</l>
             
               <l n="9.48.8"> Qui semel est, clarus carmine semper erit.</l>
             
               <l n="9.48.9">Sub pedibus protrita jacet, quae se extulit alte</l>
             
               <l n="9.48.10"> Illa Stagiraei gloria magna senis;</l>
             
               <l n="9.48.11">At magis, atque magis semper florentis Homeri</l>
             
               <l n="9.48.12"> Fama recens coeli templa supervehitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>49. [48.] Ad Quintum, de Tucca bono viro, sed malo poeta.</head>
               <l n="9.49.1">Esse malum dixi cum Tuccam, Quinte, poetam,</l>
             
               <l n="9.49.2"> Nil facere hunc dixi flagitii, aut sceleris.</l>
             
               <l n="9.49.3">Ergo bonum tamen esse virum ne, Quinte, repone;</l>
             
               <l n="9.49.4"> Id nec opus quaeri est, primus ego et fateor.</l>
             
               <l n="9.49.5">Atque bonus quod vir, gaudet malus esse poeta;</l>
             
               <l n="9.49.6"> Non morum culpam, sed reor ingenii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>50. [49.] Ad Quintum. De arte poetica.</head>
               <l n="9.50.1">Naturae fontes priscis patuere; patent nunc</l>
             
               <l n="9.50.2"> Et nobis: veterum scripta quid assidue</l>
             
               <l n="9.50.3">Volvimus incassum, nec rerum exempla tuemur,</l>
             
               <l n="9.50.4"> Quae fidis passim subdita sunt oculis?</l>
             
               <l n="9.50.5">Ex vero ductum carmen placet: una poetas</l>
             
               <l n="9.50.6"> Haec fecit veteres ars, facietque novos.</l>
             
               <l n="9.50.7">Hanc tu, Quinte, artem penitus tibi disce, vel ipsum</l>
             
               <l n="9.50.8"> aequabis forsan carmine Moeonidem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>51. [50.] Ad Ponticum poetam, una grandiloquentia contentum.</head>
               <l n="9.51.1">Scripsti grandiloquum, sed non et amabile carmen,</l>
             
               <l n="9.51.2"> Carmen, quod mentes perculit attonitas,</l>
             
               <l n="9.51.3">Non tamen et vario confudit pectora motu,</l>
             
               <l n="9.51.4"> Atque imos blanda miscuit arte sinus,</l>
             
               <l n="9.51.5">Nec quiddam afflavit, penitus quo corda cientur,</l>
             
               <l n="9.51.6"> Et dulces oculis prosiliunt lacrymae.</l>
             
               <l n="9.51.7">Hoc stabant veteres; quaere hoc tibi, Pontice, grandem</l>
             
               <l n="9.51.8"> Esse parum fuerit; sis, volo, flexanimus;</l>
             
               <l n="9.51.9">Flexanimus fies, facies quemcumque loquentem,</l>
             
               <l n="9.51.10"> Sensa animi expromat si sua, nemo tua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>52. [51.] Ad Ponticum, poetam emmendatum, at mediocrem.</head>
               <l n="9.52.1">Nempe carent culpa tua, Pontice, nec tamen in se</l>
             
               <l n="9.52.2"> Eximiae quidquam carmina laudis habent.</l>
             
               <l n="9.52.3">Quid loquor? Haud levis est culpa haec in carmine, si quod</l>
             
               <l n="9.52.4"> Eximia carmen, Pontice, laude caret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>53. [52.] Ad Hermogenem geometram. De eius carminibus.</head>
               <l n="9.53.1">Hermogene, tua saepe legis mihi carmina, dici</l>
             
               <l n="9.53.2"> Et tibi vis, de te quid rear ingenue.</l>
             
               <l n="9.53.3">Ingenue dicam, docte o geometra, rogatu</l>
             
               <l n="9.53.4"> Dicere quod tandem cogor ab immodico.</l>
             
               <l n="9.53.5">Quam malus es vates, si tam bonus es geometres,</l>
             
               <l n="9.53.6"> Newtono longe maior es, Hermogene.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>54. [53.] Ad Hermogenem geometram, carmina scribentem.</head>
               <l n="9.54.1">Artem quisque suam tractet. Geometra poesi</l>
             
               <l n="9.54.2"> Abstineas (moneo) quam potes, Hermogene.</l>
             
               <l n="9.54.3">Lineolas ducens, vir magnus, carmina scribens,</l>
             
               <l n="9.54.4"> Exiguus contra crederis esse puer.</l>
             
               <l n="9.54.5">Metiri ut coelum possis dedit aequa; venustum</l>
             
               <l n="9.54.6"> Ut carmen pangas, non dedit Uranie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>55. [54.] Ad Janum, artem inscriptionum ingenti volumine complexum.</head>
               <l n="9.55.1">Inscribi deceat quo rerum singula pacto, </l>
             
               <l n="9.55.2"> Jane, doces artis conditor eximiae;</l>
             
               <l n="9.55.3">Quam tamen Herculeus labor est perdiscere totam,</l>
             
               <l n="9.55.4"> Et tua tot memori condere scita animo!</l>
             
               <l n="9.55.5">Aspice, num doceam brevius, num rectius ipse</l>
             
               <l n="9.55.6"> Complexus geminis omnia versiculis:</l>
             
               <l n="9.55.7">"Missa arte ac phaleris, in saxo quidquid et aere</l>
             
               <l n="9.55.8"> Scribes, id paucis scribito simpliciter."</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>56. [55.]
              <note place="foot" n="6">(v. epigr. sub n.o 76.)
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Ad Aulum, cur, eo relicto, Quintum invisat.</head>
               <l n="9.56.1">Aule, mihi non est Quintus te carior; illi</l>
             
               <l n="9.56.2"> Quam tibi sed multo sum mage carus ego.</l>
             
               <l n="9.56.3">Laetius excipior, dimittor lentius; ullum</l>
             
               <l n="9.56.4"> Non video, coram cui male posthabear.</l>
             
               <l n="9.56.5">Haec propter viso Quintum te saepe relicto,</l>
             
               <l n="9.56.6"> Carus et ille minus, me trahit, Aule, magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>57. [56.] Ad Galliam, de navi aeria.
              <note place="foot" n="7">De navi aeria I. Vide reliqua inter Encom. sub num.o 259. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.57.1">Tanta mole globus tam parvam in nubila puppim</l>
             
               <l n="9.57.2"> Tollit! Vectores vix habet illa duos,</l>
             
               <l n="9.57.3">Ingentem ut turbam sursum evehat et queat undis</l>
             
               <l n="9.57.4"> Versari quovis vectus in aeriis;</l>
             
               <l n="9.57.5">Ut multo possit propelli remige; quanta est</l>
             
               <l n="9.57.6"> Mole opus immensum crescat ut iste globus! </l>
             
               <l n="9.57.7">Id nisi fit, fieri quod res vetat, heu nihil actum,</l>
             
               <l n="9.57.8"> Magna tibi invento est, Gallia, Daedaleo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>58. [57.] Ad scholam rediens.</head>
               <l n="9.58.1">Romulei juvenes, mea quos praecepta sequentes</l>
             
               <l n="9.58.2"> Dulce mihi est rupes ducere in Aonias,</l>
             
               <l n="9.58.3">Quam dolui vobis distractus! Quam modo laetor,</l>
             
               <l n="9.58.4"> Me cupidum ut cupidis fors bona restituit!</l>
             
               <l n="9.58.5">Restituit cupidum cupidis: licet ardua rursum</l>
             
               <l n="9.58.6"> Nobis ire una per juga Pieridum.</l>
             
               <l n="9.58.7">Crura dolent aegro, mens at viget, atque vigebit</l>
             
               <l n="9.58.8"> (Spero equidem) et vobis serviet usque tamen.</l>
             
               <l n="9.58.9">Ite alacres, ite, o, mea post vestigia: laurum</l>
             
               <l n="9.58.10"> Carpemus pariter dux ego, vos comites.</l>
             
               <l n="9.58.11">Ite alacres, celerate viam, cunctosque docete:</l>
             
               <l n="9.58.12"> Fortibus exiguam nil nocuisse moram.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>59. [58.] Ad Aulum, optimum artificem a vulgo improbatum.</head>
               <l n="9.59.1">Insanum de te vulgus quid sentiat, Aule, </l>
             
               <l n="9.59.2"> Nil moror et sperno quamlibet innumeros.</l>
             
               <l n="9.59.3">Nil moveor, quidquid stulte damnatve, probatve,</l>
             
               <l n="9.59.4"> Altum vociferans turba hominum, haud ratio.</l>
             
               <l n="9.59.5">Una tibi ratio faveat modo; mente carenti</l>
             
               <l n="9.59.6"> Adversum ride judicium populi,</l>
             
               <l n="9.59.7">Ceu vocem surdus damnet, caecusque colorem,</l>
             
               <l n="9.59.8"> Ignari quid vox, quid sit, amice, color.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>60. [59.] Ad Gallam enixam filium matri similem, patri dissimilem.</head>
               <l n="9.60.1">Laetaris mater, dias in luminis oras</l>
             
               <l n="9.60.2"> Editus iste tibi quod puer est similis.</l>
             
               <l n="9.60.3">Patri pol mallem similis foret; omnibus esset</l>
             
               <l n="9.60.4"> Maternae ut testis, Galla, pudicitiae.</l>
             
               <l n="9.60.5">Esse tuum scimus nunc omnes; non tamen omnes</l>
             
               <l n="9.60.6"> Scimus, quod caput est, unde sit ille tuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>61. [60.] De rate aeria.
              <note place="foot" n="8">De navi aeria ep. VI. Vide inter Encom. n.o 260. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.61.1">Terra neci sat erat: terrae olim adiecimus undas,</l>
             
               <l n="9.61.2"> Undis nunc tractus addimus aërios.</l>
             
               <l n="9.61.3">Quae genus humanum regno perdebat in uno,</l>
             
               <l n="9.61.4"> Ocyus ut perdat, mors tria regna tenet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>62. [61.] Ad Gelliam, oculos turgentes laudantem.</head>
               <l n="9.62.1">Gellia, cur laudas, quae turgent, lumina? Cur non</l>
             
               <l n="9.62.2"> Abdita quae frontem sub penitam fugiunt?</l>
             
               <l n="9.62.3">Odi oculos, quicumque occursant longius aequo,</l>
             
               <l n="9.62.4"> Longius, odi, aequo se male qui retrahunt.</l>
             
               <l n="9.62.5">Displicet extremum quodvis Lepor et Venus omnis</l>
             
               <l n="9.62.6"> In medio sedem gaudet habere loco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>63. [62.] Ad Alexin, antequam cubet omnia circa se loca scrutantem.</head>
               <l n="9.63.1">Furem permetuens nil non scrutaris, Alexi,</l>
             
               <l n="9.63.2"> Ante loces molli quam tua membra toro.</l>
             
               <l n="9.63.3">Parce metu. Quid? Nulla animo est fiducia, quod se</l>
             
               <l n="9.63.4"> Vindicat aerata janua firma sera?</l>
             
               <l n="9.63.5">Quid? Nihil est, intra vicina cubilia quod sunt</l>
             
               <l n="9.63.6"> Qui veniant, si vox increpet, auxilio?</l>
             
               <l n="9.63.7">Esse loci haec inter furi quid possit? Inani</l>
             
               <l n="9.63.8"> Parce, ubi nulla vides esse pericla, metu.</l>
             
               <l n="9.63.9">Vana loquor: Quid tu videas, cui terror inani,</l>
             
               <l n="9.63.10"> Nulla ubi sunt, pingit mille pericla metu?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>64. [63.] Ad Tuccam, cur non eosdem, atque ille, miretur.</head>
               <l n="9.64.1">Qui tibi, Tucca, placet, recte facit omnia; recte</l>
             
               <l n="9.64.2"> Qui facit, is contra mi modo, Tucca, placet.</l>
             
               <l n="9.64.3">Convenit hinc nobis raro: terram abiicit infra</l>
             
               <l n="9.64.4"> Alter, coeli alter quem super astra locat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>65. [64.] De Corvino. Cum specie indocilem, re docilem esse.</head>
               <l n="9.65.1">Corvinum moneo; suevit pugnare monenti;</l>
             
               <l n="9.65.2"> Nec monitus prava spernere mente meos.</l>
             
               <l n="9.65.3">Agnoscit culpam tacitus, secumque, fateri, </l>
             
               <l n="9.65.4"> Quod non vult aliis, imputat ipse sibi.</l>
             
               <l n="9.65.5">In speciem indocilis, docilis re, quidquid amice</l>
             
               <l n="9.65.6"> Monstravi, pugnat quamlibet usque, facit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>66. [65.] In simulacrum Herculis ab amore victi.</head>
               <l n="9.66.1">Foemineam induitur pallam, lanamque, columque</l>
             
               <l n="9.66.2"> Tractat bellipotens Amphytrioniades.</l>
             
               <l n="9.66.3">Idalius clavamque puer, setasque leonis,</l>
             
               <l n="9.66.4"> Tinctaque Lernaeo spicula felle gerit.</l>
             
               <l n="9.66.5">Gaude, Juno; tui quem non fregere labores,</l>
             
               <l n="9.66.6"> Victus ab enervi turpiter hoste jacet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>67. [66.] Aliud.</head>
               <l n="9.67.1">Quid tibi nunc magni prosunt, Alcida, labores,</l>
             
               <l n="9.67.2"> Illaque tot forti monstra subacta manu?</l>
             
               <l n="9.67.3">Pensa trahis Lydae probrosa in veste puellae,</l>
             
               <l n="9.67.4"> Et tremis et saevae jussa times dominae.</l>
             
               <l n="9.67.5">Ridet amor, clavamque et terga hirsuta leonis,</l>
             
               <l n="9.67.6"> Horrendas tractat nec timet exuvias?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>68. [67.] In veterem inscriptionem </head>
               <l n="9.68.1">HERCULI INVICTO.</l>
             
               <l n="9.68.2">Invictum scribis, foedo qui victus amore est,</l>
             
               <l n="9.68.3"> Et molli potuit vivere sub domina?</l>
             
               <l n="9.68.4">Scribe, licet, nervis invictum et corpore; victum</l>
             
               <l n="9.68.5"> Sed, quae pars forti prima viro est, animo.</l>
             
               <l n="9.68.6">Invictum plane cum scribis, clamat Iole</l>
             
               <l n="9.68.7"> Mendacem, Idalius clamat et ille puer.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>69. [68.] Ad Gallam, sorori formosae similem, nec tamen formosam.</head>
               <l n="9.69.1">Galla, tibi similis soror est, formosaque, nec te</l>
             
               <l n="9.69.2"> Formosam quisquam dixerit esse tamen.</l>
             
               <l n="9.69.3">Forma eadem ambabus, fateor, sed non lepor idem, </l>
             
               <l n="9.69.4"> Quo sine formosum dicitur esse nihil.</l>
             
               <l n="9.69.5">Formae, Galla, tuae, quem non potes, adde leporem;</l>
             
               <l n="9.69.6"> Diceris, tua quod dicitur esse soror. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>70. [69.] Ad solem exorientem.</head>
               <l n="9.70.1">O sol, jucundo lustras qui lumine terram, </l>
             
               <l n="9.70.2"> Atque redis campos vecte per aerios,</l>
             
               <l n="9.70.3">Salve, operum hortator; salve, o; nox lurida longe</l>
             
               <l n="9.70.4"> Te fugit obscoenis cincta caput tenebris;</l>
             
               <l n="9.70.5">Te veniente, procul somnusque et somnia cedunt,</l>
             
               <l n="9.70.6"> Omnis et ignavo a corpore languor abest.</l>
             
               <l n="9.70.7">Pastor oves curat, ventis dat navita vela, </l>
             
               <l n="9.70.8"> Incipio laetum scribere carmen ego.</l>
             
               <l n="9.70.9">Teque cano, te, Sol, primum, pictasque volucres,</l>
             
               <l n="9.70.10"> Et vatem ad cantus qui revocas hilarem,</l>
             
               <l n="9.70.11">Nec pateris turpi mersum torpore veterno,</l>
             
               <l n="9.70.12"> Et vitam indecori perdere in otiolo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>71. [70.] De inani Vari amatoris querela.</head>
               <l n="9.71.1">Quae mala dissimilem tibi me fors junxit, ut esses,</l>
             
               <l n="9.71.2"> Tulla, mihi aeternus scilicet usque dolor?</l>
             
               <l n="9.71.3">Perpetuas iterem nulla ut non luce querelas,</l>
             
               <l n="9.71.4"> Quod facto, aut dicto laeseris immeritum,</l>
             
               <l n="9.71.5">Quod quaecumque tibi feci bene, vel bene dixi</l>
             
               <l n="9.71.6"> Ingrato spernens pectore despueris?</l>
             
               <l n="9.71.7">Et potui tam saeva pati? Nec rumpere vincla</l>
             
               <l n="9.71.8"> Mens fuit ac tristi solvere colla jugo?</l>
             
               <l n="9.71.9">At nunc est; jam, Tulla, meus jam denique fio;</l>
             
               <l n="9.71.10"> Haec lux infandi est ultima servitii.</l>
             
               <l n="9.71.11">Sic Varus: vanos ridet secum
              <note place="foot" n="9">ridet secum] secum<add resp="ed">2</add> ridet<add resp="ed">1</add>
                     <emph>Radelja </emph>
                  </note>
             illa furores,</l>
             
               <l n="9.71.12"> Et durum exercet saevior imperium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>72. [71.] Ad Aulum. De mysta nimis, ut ajebat, severo.</head>
               <l n="9.72.1">Phyllida non odi formosam; Phyllidis, Aule,</l>
             
               <l n="9.72.2"> Adspectum, dicis, non equidem fugio.</l>
             
               <l n="9.72.3">Dic: flagro incestis formosa in Phyllide flammis,</l>
             
               <l n="9.72.4"> Phyllidis adspectu, dic, miser immorior.</l>
             
               <l n="9.72.5">Non erit, ut culpes, qui te jam posse piari,</l>
             
               <l n="9.72.6"> Ni caram vites Phyllida, mysta negat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>73. [72.] Ad frustratorem.</head>
               <l n="9.73.1">Dic: tentasse diu promissum scribere carmen;</l>
             
               <l n="9.73.2"> Dic: saepe expertum non potuisse tamen.</l>
             
               <l n="9.73.3">Dic, quodcumque voles aliud: promissa fateri</l>
             
               <l n="9.73.4"> Immemori at pudeat vana abiisse animo;</l>
             
               <l n="9.73.5">Quae meminit, justae metuit qui probra querelae,</l>
             
               <l n="9.73.6"> Quique cupit verbis pondus inesse suis.</l>
             
               <l n="9.73.7">Haec satis oblito: monitus jam carmina scribe,</l>
             
               <l n="9.73.8"> Atque datam praesta, dulcis amice, fidem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>74. [73.] De se et Varo.</head>
               <l n="9.74.1">Dulcis amicitiae fungi omnia munia possum,</l>
             
               <l n="9.74.2"> Si, fungi contra qui velit, alter adest.</l>
             
               <l n="9.74.3">Is quoties desit, vivo mihi scilicet uni,</l>
             
               <l n="9.74.4"> Me curo, mihi sum solus amicus ego.</l>
             
               <l n="9.74.5">Haec modo jactabam: risit verba irrita Varus,</l>
             
               <l n="9.74.6"> Quem, quidquid faciat, cogor amare tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>75. [74.] Ad amicum, quo modo officio certare velit.</head>
               <l n="9.75.1">Officio certemus, ais: certamen, amice, </l>
             
               <l n="9.75.2"> Si rite hoc fiat, parte fit e gemina.</l>
             
               <l n="9.75.3">It, redit officium citroque ultroque, remitti</l>
             
               <l n="9.75.4"> Unde prius venit, ceu pila missa, solet.</l>
             
               <l n="9.75.5">Officio certare volo, non perdere, quod mi</l>
             
               <l n="9.75.6"> Aut raro, aut nunquam redditur, officium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>76. [75.] Ad Flaccum, simulatione utentem.</head>
               <l n="9.76.1">Mecum esto, moneo, quem te vis, Flacce, videri;</l>
             
               <l n="9.76.2"> Falli mendaci non soleo a specie.</l>
             
               <l n="9.76.3">Hoc usus rerum, tulit hoc mihi longa senectus,</l>
             
               <l n="9.76.4"> Intus uti videam, sub cute quid lateat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>77. [76.] Ad Quintum, cur eo relicto Scaurum visat.</head>
               <l n="9.77.1">Interdum viso Scaurum te, Quinte, relicto,</l>
             
               <l n="9.77.2"> Illi quod video me minus esse gravem;</l>
             
               <l n="9.77.3">Ille mihi arridet, tu vultu, Quinte, severo es,</l>
             
               <l n="9.77.4"> Ille mihi loquitur, tu mihi, Quinte, siles,</l>
             
               <l n="9.77.5">Ille mihi carum sese vult esse, piget te</l>
             
               <l n="9.77.6"> Prae multis carum millibus esse mihi.</l>
             
               <l n="9.77.7">Haec fieri tu scis; scis et mirare, relicto </l>
             
               <l n="9.77.8"> Te, interdum Scaurum visere quod soleo?</l>
             
               <l n="9.77.9">Hoc mirum est tantum, interdum quod viso; sodalis, </l>
             
               <l n="9.77.10"> Te spreto, Scauri nec fio perpetuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>78. [77.] [ = 352]</head>
               <l n="9.78.1">De salso, atque insulso.</l>
             
               <l n="9.78.2">Insulsum quod sit, si nescis, Polla docebit,</l>
             
               <l n="9.78.3"> Nulli quae pulchro corpore Polla placet.</l>
             
               <l n="9.78.4">Quid salsum contra, si nescis, Tulla docebit,</l>
             
               <l n="9.78.5"> Cuncti quae foedo corpore Tulla placet.</l>
             
               <l n="9.78.6">Deme salem, vilis forma est quaecumque; probari</l>
             
               <l n="9.78.7"> Vis mire formam quamlibet? Adde salem:</l>
             
               <l n="9.78.8">Quem sentire omnes quimus, quem dicere, quid sit,</l>
             
               <l n="9.78.9"> Incassum expertus plurima, nemo potest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>79. [78.] De Tulla, eiusque sodalibus.</head>
               <l n="9.79.1">Aulo Tulla uni dat sese: cum venit Aulus,</l>
             
               <l n="9.79.2"> Nemo non alga est vilior aequorea,</l>
             
               <l n="9.79.3">Solum audit, soli secretam garrit in aurem,</l>
             
               <l n="9.79.4"> Surda aliis, muta est omnibus illa aliis.</l>
             
               <l n="9.79.5">Ridet Amor, spretosque urit mulcetque sodales,</l>
             
               <l n="9.79.6"> Inque fugam vertit, nec sinit aufugere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>80. [79.] Ad Postumum, de suis cum eo litibus.</head>
               <l n="9.80.1">Lis mihi cum Varo nulla est; mihi, Postume, tecum,</l>
             
               <l n="9.80.2"> Quidquid agam, crebro lis tamen exoritur.</l>
             
               <l n="9.80.3">Id fieri doleo qui fiat, dixerit ille,</l>
             
               <l n="9.80.4"> Iras igne suo qui ciet, acer amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>81. [80.] Ad Tullum. De carmine oblato inique, atque acerbe.</head>
               <l n="9.81.1">Dulces Musarum foetus tam promis acerbo,</l>
             
               <l n="9.81.2"> Tulle, animo, tristi non sine maestitia?</l>
             
               <l n="9.81.3">Odi ego, qui plorat, pretium cum solvit avarus,</l>
             
               <l n="9.81.4"> Et, quos dat, nummis ingemit aureolis.</l>
             
               <l n="9.81.5">Da, quod das, laeto vultuque et corde: negare</l>
             
               <l n="9.81.6"> Praestat longe, isto quam dare, Tulle, modo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>82. [81.] Ad Tullam, de ejus querela, quod aequo tardior venerit.</head>
               <l n="9.82.1">Nec prope si fuerim, gaudes, nec, si procul, absim,</l>
             
               <l n="9.82.2"> Tulla, doles: multis id scio ab indiciis.</l>
             
               <l n="9.82.3">Nec miror; mihi nec placeo sic ipse, cuiquam</l>
             
               <l n="9.82.4"> Ut quidquam credam posse placere meum.</l>
             
               <l n="9.82.5">Ergo, quod dicor venisse huc tardior aequo,</l>
             
               <l n="9.82.6"> Verba puto, cassum prorsus et officium.</l>
             
               <l n="9.82.7">At placet hoc ipsum, verbis, ceu gratus, amicis</l>
             
               <l n="9.82.8"> Quod tamen, ingratus forsitan, excipior.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>83. [82.] Ad Gelliam. Querela.</head>
               <l n="9.83.1">A te displiceat fieri quid, Gellia, dixi</l>
             
               <l n="9.83.2"> Nunc hoc, nunc alio saepe modo ingenue.</l>
             
               <l n="9.83.3">Frustra: nil audis, nulli prorsum tibi curae</l>
             
               <l n="9.83.4"> Est, mihi quid placeat, quid mihi displiceat.</l>
             
               <l n="9.83.5">Hoc miror: mihi dum quod displicet, id facis usque,</l>
             
               <l n="9.83.6"> Qui mihi nondum etiam, Gellia, displiceas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>84. [83.] Ad Gelliam. Querela.</head>
               <l n="9.84.1">A te, qua laedar, monui te, Gellia, saepe,</l>
             
               <l n="9.84.2"> Non minus interea laedor at usque tamen;</l>
             
               <l n="9.84.3">Quin laedor magis atque magis, ne scilicet ullum</l>
             
               <l n="9.84.4"> Forte rear verbis pondus inesse meis.</l>
             
               <l n="9.84.5">Perge, dolet mi nunc; extincto at prorsus amore,</l>
             
               <l n="9.84.6"> Ne doleat posthac, forsitan efficies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>85. [84.] Ad Lycorin, de illius ac de Phyllidis forma.</head>
               <l n="9.85.1">Quam ludit natura! Caput deforme, Lycori,</l>
             
               <l n="9.85.2"> Mire formoso in corpore Phyllis habet,</l>
             
               <l n="9.85.3">At tu deformi formosum in corpore: vestrum</l>
             
               <l n="9.85.4"> Deterior quae sit, dicere difficile est.</l>
             
               <l n="9.85.5">Utraque spectanti pol displicet; utraque monstrum est</l>
             
               <l n="9.85.6"> Conflatum forma turpiter e gemina.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>86. [85.] Ad Postumum, aegre ferentem, quiddam verso nomine de illo scriptum.</head>
               <l n="9.86.1">Nescio quid de te, mutato nomine, scripsi;</l>
             
               <l n="9.86.2"> Id tibi cur lectum, Postume, displicuit?</l>
             
               <l n="9.86.3">Cur tibi non placuit potius, te laedere, amice,</l>
             
               <l n="9.86.4"> Cum possem, noxa quod tamen abstinui?</l>
             
               <l n="9.86.5">Quod telum in vacuas missum per inania nubes,</l>
             
               <l n="9.86.6"> Non te, non verum nomen et appetiit?</l>
             
               <l n="9.86.7">Hoc ego, si nescis, dilectos more sodales,</l>
             
               <l n="9.86.8"> Quae peccant, nulli noxius, admoneo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>87. [86.] Ad Postumum, de ludo latrunculorum.</head>
               <l n="9.87.1">Quem ludis, belli pulchra est hic ludus imago:</l>
             
               <l n="9.87.2"> Vincit qui structas prospicit insidias,</l>
             
               <l n="9.87.3">Qui dubiae nil et sorti permittit et alto</l>
             
               <l n="9.87.4"> Molitur solers omnia consilio.</l>
             
               <l n="9.87.5">Qui contra sorti fidit male, nec catus acri</l>
             
               <l n="9.87.6"> Expendit rerum singula judicio,</l>
             
               <l n="9.87.7">Qui, non facturus quae sit, sed quae facit hostis</l>
             
               <l n="9.87.8"> Sola videt, pugna vincitur indecori:</l>
             
               <l n="9.87.9">Turpius ingenio quando est, quam robore vinci,</l>
             
               <l n="9.87.10"> Nec dici enervem, Postume, sed fatuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>88. [87.] De honore puellae ab Arcadibus habito.</head>
               <l n="9.88.1">Aures, quae solita est cantu mulcere puella,</l>
             
               <l n="9.88.2"> Huic solvunt maestas Arcades inferias.</l>
             
               <l n="9.88.3">Magne Metastasi, pudeat: vilescere caepit,</l>
             
               <l n="9.88.4"> Extincto nuper qui tibi venit, honos.</l>
             
               <l n="9.88.5">Dat chorus huic suavi cantrici praemia voci,</l>
             
               <l n="9.88.6"> Divino vatis quae dedit ingenio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>89. [88.] De sua in re quaerenda negligentia.</head>
               <l n="9.89.1">Commoda divitiis, fateor, non parva parari,</l>
             
               <l n="9.89.2"> Res dura est sed enim quaerere divitias,</l>
             
               <l n="9.89.3">Sacro praecipue vati, quem cantor Apollo</l>
             
               <l n="9.89.4"> Correptum in rupes abstrahit aërias,</l>
             
               <l n="9.89.5">Musarumque choris miscet, rerumque mearum,</l>
             
               <l n="9.89.6"> Atque mei secum detinet immemorem.</l>
             
               <l n="9.89.7">Haec inter partiri assem, subducere quid sit</l>
             
               <l n="9.89.8"> Expensum, fiat quidve domi reliquum;</l>
             
               <l n="9.89.9">Herculeus certe labor est, quem sumere nolim,</l>
             
               <l n="9.89.10"> Lucrer, Crasse, tuas ut mihi divitias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>90. [89.] De Phyllide candida et Lycoride fusca sed oculis nitentioribus praedita.</head>
               <l n="9.90.1">Ex Italico Caietani Goltii.</l>
             
               <l n="9.90.2">Candida moerebat Phyllis, quod fusca Lycoris</l>
             
               <l n="9.90.3"> Visa est fulgidulis pulchrior esse oculis.</l>
             
               <l n="9.90.4">Cui puer Idalius: quid moeres? Lux caret alma,</l>
             
               <l n="9.90.5"> Nox una est claris praedita sideribus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>91. </head>
               <l n="9.91.1">Versi Italiani dell' Abate Gaetano Golt. </l>
             
               <l n="9.91.2">Doleasi con Amor la bianca Flora.</l>
             
               <l n="9.91.3">Che una brunetta avea luci più belle;</l>
             
               <l n="9.91.4">Zitto, mia cara, egli rispose allora;</l>
             
               <l n="9.91.5">Non vedi all' ombre appartener le stelle?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>92. [90.] Ad Daphnim, pastorem somnolentum.</head>
               <l n="9.92.1">Fronde super molli dormis tu, Daphni; Melampus</l>
             
               <l n="9.92.2"> Ante pedes, somno stratus et ipse, jacet.</l>
             
               <l n="9.92.3">Ilice sub viridi pastas grex ruminat herbas,</l>
             
               <l n="9.92.4"> Cui lupus adrepit raptor; io, vigila,</l>
             
               <l n="9.92.5">Jam vigila, cape saxa manu, cape robora, Daphni,</l>
             
               <l n="9.92.6"> Ista tibi nimium ne sit amara quies. </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>93. [91.]
              <note place="foot" n="10">Vide Sepulcr. n.o 21.
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             [ = Sep. et Lug. 21] De Priamo.</head>
               <l n="9.93.1">Hic versam Argolico Trojam quum cerneret igni,</l>
             
               <l n="9.93.2"> Collapsumque altos Ilion in cineres,</l>
             
               <l n="9.93.3">Infelix Priamus (misero nec sacra penatum</l>
             
               <l n="9.93.4"> Umbra, nec Hercaei profuit ara Jovis)</l>
             
               <l n="9.93.5">Juxta Hecubam, natas juxta, supraque Politen</l>
             
               <l n="9.93.6"> aeacidae telo concidit exanimis.</l>
             
               <l n="9.93.7">Quaere nec, heu, tumulum: sine nomine corpus in ipso</l>
             
               <l n="9.93.8"> Praeda jacet diris littore Vulturiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>94. [92.]
              <note place="foot" n="11">Vide Encom. 273. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             [ = Enc. 275] De Aenea et Anchisa.</head>
               <l n="9.94.1">Aeneas, Troja extremo dum corruit igne,</l>
             
               <l n="9.94.2"> Impiger annosum sustulit ipse patrem.</l>
             
               <l n="9.94.3">Mox ait, o genitor, te salvo ex ignibus uno,</l>
             
               <l n="9.94.4"> Alta ego vix Trojae moenia versa queror.</l>
             
               <l n="9.94.5">Cui genitor: Gnate, incolumi te, moenia versa</l>
             
               <l n="9.94.6"> Numquam ego et Iliacas esse fatebor opes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>95. [93.] Dum cogitabat valedicere Musis, poeta ad sua carmina redit. (fragmentum) </head>
               <l n="9.95.1">Mens erat Ascraeo suspendere cymbala trunco,</l>
             
               <l n="9.95.2"> Et procul aemonio pandere vela jugo,</l>
             
               <l n="9.95.3">Rura mihi, vallesque cavae, collesque supini,</l>
             
               <l n="9.95.4"> Culminaque et fontes, rustica vita, lares,</l>
             
               <l n="9.95.5">Et quae pastores feliciter otia servant.</l>
             
               <l n="9.95.6"> Otia, sperabam, jam mihi grata forent.</l>
             
               <l n="9.95.7">Somnia fingentem Aonius me risit Apollo,</l>
             
               <l n="9.95.8"> Risit Calliope, Pieridumque chorus.</l>
             
               <l n="9.95.9">Hic iterum verto celeres ad carmina gressus</l>
             
               <l n="9.95.10"> Et solita versus personat arte lyra.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>96. [94.] In Austrum.
              <note place="foot" n="12">(ex Italico Zanotti) fragmentum <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.96.1">At non idcirco furvo pater Aeolus antro</l>
             
               <l n="9.96.2"> Eductum campos misit in aerios.</l>
             
               <l n="9.96.3">Ut fratrem, qui te melior placidusque, bonusque est,</l>
             
               <l n="9.96.4"> Omnibus e terris exigeres Zephyrum,</l>
             
               <l n="9.96.5">Ut verna horrificis contristes tempora nimbis,</l>
             
               <l n="9.96.6"> Chloris et amissum lugeat alma decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>97. [95.] Ad Daphnym.</head>
               <l n="9.97.1">Daphny, lyram pulsa; dulces inflabit avenas</l>
             
               <l n="9.97.2"> Thyrsis; ego liquida carmina voce canam.</l>
             
               <l n="9.97.3">Hic Jani colle in pulchro mulcebimus omni</l>
             
               <l n="9.97.4"> Concentu Nymphas, Panaque capripedem.</l>
             
               <l n="9.97.5">Auditis plaudet Corydon et Mopsus et <FONT COLOR="#CC3300"><b>aegon</b></FONT>:</l>
             
               <l n="9.97.6"> Uretur tacita Battulus invidia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>98. [96.] Ad hirundinem. (fragmentum) </head>
               <l n="9.98.1">Quid tu mane novo circum vacua atria lustras,</l>
             
               <l n="9.98.2"> Et summum penna praepete verris humum?</l>
             
               <l n="9.98.3">Quid petis infelix? Placidae nunc solvere vitae</l>
             
               <l n="9.98.4"> Tempus et infestas quaeris, hirundo, manus?</l>
             
               <l n="9.98.5">An non fila procul calamo pendentia cernis?</l>
             
               <l n="9.98.6"> Impediant cursum quotque pericla tuum?</l>
             
               <l n="9.98.7">Cur non longinquas tendis modo visere terras?</l>
             
               <l n="9.98.8"> Quisque vetat tacitum pervolitare nemus?</l>
             
               <l n="9.98.9">Deficeret tutum cui tu suspendere nidum</l>
             
               <l n="9.98.10"> Possis; at aerium certius esset iter?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>99. [97.] Apis. (fragmentum) </head>
               <l n="9.99.1">Surge, apis; alma refert roseas Aurora quadrigas,</l>
             
               <l n="9.99.2"> Jam Phoebus primo lumine spargit humum.</l>
             
               <l n="9.99.3">Eja quid ignavis torpes nunc Attica cellis?</l>
             
               <l n="9.99.4"> Nil pudet aetaeis nunc recubare favis?</l>
             
               <l n="9.99.5">Jam modo tempus adest riguos volitare per agros,</l>
             
               <l n="9.99.6"> Et verno gratos carpere rure thymos.</l>
             
               <l n="9.99.7">Nonne rosas, casiamque vides, floresque madentes,</l>
             
               <l n="9.99.8"> Rore et sparsa suas cana ligustra comas?</l>
             
               <l n="9.99.9">Ni venis, aestivo solis fervente calore</l>
             
               <l n="9.99.10"> Ignivomus gelidas Phoebus aduret aquas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>100. [98.] In captatorem.</head>
               <l n="9.100.1">Et suus est vultus, sua cuique et gratia flori,</l>
             
               <l n="9.100.2"> Quisque tuas ornat, candida Flora, comas.</l>
             
               <l n="9.100.3">Sic vatum variant vultus, variantque colores,</l>
             
               <l n="9.100.4"> Nec tamen hic multa laude, vel ille canit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>101. [99.] Ad Petrum. Praesentia domini sit agrorum cultura melior.
              <note place="foot" n="13">Domini praesentiae agro colendo necessariam esse.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.101.1">Multi multa docent, ruri quae cura colendo,</l>
             
               <l n="9.101.2"> Quidnam amplis laetos fructibus auctet agros,</l>
             
               <l n="9.101.3">Petre, sed haec praecepta unum longe omnia vincit,</l>
             
               <l n="9.101.4"> Saepe agrum dominus visat ut ipse suum.</l>
             
               <l n="9.101.5">Negligit absentem, credo, neglecta vicissim;</l>
             
               <l n="9.101.6"> Praesenti omnigenas terra ministrat opes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>102. [100.] Aliud.</head>
               <l n="9.102.1">Non amplae desunt segetes, vinetaque fundo,</l>
             
               <l n="9.102.2"> Petre, tuo et curvis foetus in arboribus,</l>
             
               <l n="9.102.3">Non hortus rigui et fontes, rerumque bonarum</l>
             
               <l n="9.102.4"> Omnis quae pingues copia ditat agros.</l>
             
               <l n="9.102.5">Crede tamen, deerunt simul omnia, si modo fundi</l>
             
               <l n="9.102.6"> Inspector desit, Petre, oculus domini.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>103. [101.] De rei rusticae administratione.</head>
               <l n="9.103.1">Nil jactum semen tellus alat ubere gleba,</l>
             
               <l n="9.103.2"> Tellurem fortis ni juvet agricola,</l>
             
               <l n="9.103.3">Agricolam et dominus cogat sua munia fungi,</l>
             
               <l n="9.103.4"> Atque rei praesens consulat ipse suae;</l>
             
               <l n="9.103.5">Haec ni cuncta adsint, pleno tibi, Postume, cornu</l>
             
               <l n="9.103.6"> Agrestes nunquam Copia fundet opes.</l>
             
               <l n="9.103.7">Parce uni stultus telluri fidere: fructus</l>
             
               <l n="9.103.8"> Dant una tellus, agricola et dominus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>104. [102.] Ad Daphnym, ut redeat.</head>
               <l n="9.104.1">Daphny, redi; vacuis tu cessas lentus in agris,</l>
             
               <l n="9.104.2"> Te procul hinc Pholoen pulcher amat Lycidas.</l>
             
               <l n="9.104.3">Illa novos flavi juvenis nec spernit amores,</l>
             
               <l n="9.104.4"> Cara tibi est Pholoe si tua, Daphny, redi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>105. [103.] Se moestum non posse laeta loqui.</head>
               <l n="9.105.1">Laeta jubes narrem tibi, Postume; laeta loquentem</l>
             
               <l n="9.105.2"> Hostis meme etiam quilibet audierit.</l>
             
               <l n="9.105.3">Pars animae ille meae dulcis patiatur amicus</l>
             
               <l n="9.105.4"> Sollicitum moesto pectore moesta loqui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>106. [104.] Ad Tullam nemini placentem.</head>
               <l n="9.106.1">Pol sapis, adsciscensque novos, mutansque sodales,</l>
             
               <l n="9.106.2"> Tantum nota parum, Tulla, placere potes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>107. [105.] Ad Aulum, virum bonum, at malum oratorem.</head>
               <l n="9.107.1">Cede foro tandem: laedis, perdisque clientes,</l>
             
               <l n="9.107.2"> Vir bonus, orator sed malus, Aule, tuos.</l>
             
               <l n="9.107.3">Velle nihil prodest, quod non potes, irrita cura est</l>
             
               <l n="9.107.4"> Omnis, ubi curam deserit ingenium.</l>
             
               <l n="9.107.5">Id verum expertus toties, jam desine, dici.</l>
             
               <l n="9.107.6"> Ne mihi, ut orator, vir malus incipias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>108. [105b] Ad Ponticum, morbos suos continuo narrantem.</head>
               <l n="9.108.1">Usque tuos narras moestos mihi, Pontice, morbos,</l>
             
               <l n="9.108.2"> Ut verear, ne me forte putes medicum.</l>
             
               <l n="9.108.3">Non sum equidem; si sim, primum praescribere vellem</l>
             
               <l n="9.108.4"> Hoc, tacitus morbos ut patiare tuos;</l>
             
               <l n="9.108.5">Nec tristi senio tot foeda, ingrataque narrans</l>
             
               <l n="9.108.6"> Incassum assidue teque tuosque neces.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>109. [106.] In idem argumentum.</head>
               <l n="9.109.1">In vita nunquam dixit se, Cinna, valere;</l>
             
               <l n="9.109.2"> Nunc dicit; miror, Gellia, prodigium.</l>
             
               <l n="9.109.3">Atque oro, valeat semper, nostraeque valere</l>
             
               <l n="9.109.4"> Aures post longum tempus ut incipiant,</l>
             
               <l n="9.109.5">Quas nunquam insulsa cessat vexare querela,</l>
             
               <l n="9.109.6"> Dum narrat morbos, somnia vana, suos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>110. [107.] Ad Postumum. Phyllidi melius esse soli, quam cum illo.</head>
               <l n="9.110.1">Vidisti solam si quando Phyllida, tute</l>
             
               <l n="9.110.2"> Id miserans, illi, Postume, das comitem:</l>
             
               <l n="9.110.3">Atqui te comitem quoties habet, esse videtur,</l>
             
               <l n="9.110.4"> Credo equidem, illa sibi, Postume, sola magis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>111. [108.] De Aegle, se magni faciente.</head>
               <l n="9.111.1">Dotibus eximiis quae fulget, spernitur Aegle,</l>
             
               <l n="9.111.2"> Nec sperni passim desinet illa, reor.</l>
             
               <l n="9.111.3">Dotibus hanc aliis addat ni scilicet unam,</l>
             
               <l n="9.111.4"> Queis fulget, dotes norit ut ipsa minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>112. [109.] Cur Aulum nemo non vitet.</head>
               <l n="9.112.1">Quaeris, tam multi cur te vitare laborent,</l>
             
               <l n="9.112.2"> Nec domus adventu gaudeat ulla tuo?</l>
             
               <l n="9.112.3">Ex facili cuivis laedi ceu vitreus, Aule,</l>
             
               <l n="9.112.4"> Ex facili quemvis laedere et Aule soles.</l>
             
               <l n="9.112.5">Utraque res longe fugat omnes, utraque cogit,</l>
             
               <l n="9.112.6"> Qui sapiunt omnes consuluisse sibi.</l>
             
               <l n="9.112.7">Quippe grave est laedi, gravius prope laedere: utrumvis</l>
             
               <l n="9.112.8"> Nec potis est, qui te non fugit, effugere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>113. [110.]
              <note place="foot" n="14">vide Satyric. n.o 582.
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             [ = Sat. 583] De Glaucone et Nigello.</head>
               <l n="9.113.1">Tu parva, Glaucon, ingenti voce Nigellus</l>
             
               <l n="9.113.2"> In coetu loquitur: mi male utrumque dolet.</l>
             
               <l n="9.113.3">Aurea tu sapiens obscuras dicta: molesta</l>
             
               <l n="9.113.4"> Ille aures pergit laedere stultitia.</l>
             
               <l n="9.113.5">Di faciant, versa tandem vice, vox tua grandis</l>
             
               <l n="9.113.6"> Illius exiguo prodeat usque sono!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>114. [111.] Ad Cinnamum, contemnentem dignate principes viros.</head>
               <l n="9.114.1">Purpureos quot sunt contemnis, Cinname, patres,</l>
             
               <l n="9.114.2"> Omnes et nullo dicis habere loco.</l>
             
               <l n="9.114.3">Dicis, quem populo res venditat una, quod esse</l>
             
               <l n="9.114.4"> Purpurei fratrem contigit esse patris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>115. [112.] De Ciceronis praestantia inter alios scriptores aetatis suae.</head>
               <l n="9.115.1">Tullium ut exaequet bello tibi, restat, opinor,</l>
             
               <l n="9.115.2"> Caesar, qui te illi comparat eloquio.</l>
             
               <l n="9.115.3">Aequaevis tanto praestat scriptoribus ille,</l>
             
               <l n="9.115.4"> Quanto ingens parvis amnibus Oceanus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>116. [113.] Ad Daphnyda gregis obliviscentem in amando Aegle.</head>
               <l n="9.116.1">Aeglem, Daphni, canis tu sola in rupe, vagantur</l>
             
               <l n="9.116.2"> Incustoditae per nemus at pecudes,</l>
             
               <l n="9.116.3">Queis lupus adrepit raptor, cape robora, Daphni,</l>
             
               <l n="9.116.4"> Saxa cape ac miserum, Daphni, tuere gregem.</l>
             
               <l n="9.116.5">Surge, age, Daphni, gradum celera: ferus ingruit ille,</l>
             
               <l n="9.116.6"> Ille tibi niveam jam rapit acer ovem.</l>
             
               <l n="9.116.7">Quid loquor? Heu vacuas frustra dilapsa per auras</l>
             
               <l n="9.116.8"> In ventum ac nubes, irrita verba volant.</l>
             
               <l n="9.116.9">Nil audit; sola mentem defixus in Aegle,</l>
             
               <l n="9.116.10"> Nec memor est pecoris, nec memor ipse sui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>117. [114.] In Postumum. De continuis ejus querelis.</head>
               <l n="9.117.1">Nusquam non tristes dicis resonare querelas.</l>
             
               <l n="9.117.2"> Credo equidem; nusquam, Postume, non quereris.</l>
             
               <l n="9.117.3">Sic quocumque malo consedit culmine bubo,</l>
             
               <l n="9.117.4"> Culmen ferali carmine quodque sonat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>118. [115.] In idem argumentum.</head>
               <l n="9.118.1">"Quo me cumque feram, resonant", ais, "omnia questu".</l>
             
               <l n="9.118.2"> Adde: "meo"; verum id, Postume, nemo neget.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>119. [116.] In Quintum, non tantum ingenio, sed communi sensu carentem.</head>
               <l n="9.119.1">Non caret ingenio, doctrina et Quintus abundat;</l>
             
               <l n="9.119.2"> Communi sensu quod caret, id doleo;</l>
             
               <l n="9.119.3">Communi sensu, quo dempto scilicet uno,</l>
             
               <l n="9.119.4"> Nil doctrina illum, nil juvat ingenium.</l>
             
               <l n="9.119.5">Quippe etenim docte quae scribit, scribit acute,</l>
             
               <l n="9.119.6"> Cuncta solet fatua perdere stultitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>120. [117.] In quemdam de foeno semper loquentem.</head>
               <l n="9.120.1">Foenum, iteras, defit; nec pausa est ulla, querelae</l>
             
               <l n="9.120.2"> Nec modus est ullus, nec modus ullus erit.</l>
             
               <l n="9.120.3">In cornu
              <note place="foot" n="15">"Foenum habet in cornu": Proverb. apud Horat. lib. satyr. 4.
                V. 34. de iis, qui ad ulciscendum paratissimi sunt, vel minime laedantur; tractum a
                bobus cornupetis, quorum in cornu bubulci manipulum foeneum alligare solent, ut obvii
                ad cavendum admoneantur. Forcellini. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             cui sit, magis hercle occurrere tauro,</l>
             
               <l n="9.120.4"> Quam tibi, cui foenum est semper in ore, velim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>121. [118.] In idem argumentum.</head>
               <l n="9.121.1">Postumus ecce venit: qui primus; quinam erit illi</l>
             
               <l n="9.121.2"> Extremus sermo (credite) vaticinor.</l>
             
               <l n="9.121.3">A foeno incipiens, in foenum desinet; ac pars</l>
             
               <l n="9.121.4"> Primae, atque extremae conveniet mediae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>122. [119.]
              <note place="foot" n="16">Vide satyr. n.o 627.
                <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             [ = Sat. 628] In Corvinum, omnia secreto narrantem.</head>
               <l n="9.122.1">Omnia secretam Corvinus dicit in aurem,</l>
             
               <l n="9.122.2"> Vel toti dicat nota licet populo.</l>
             
               <l n="9.122.3">Nempe sapit: mavult unum, quam laedere multos,</l>
             
               <l n="9.122.4"> Dum tricas narrat frigidus, atque apinas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>123. [120.] De domino aegroto et servis valentibus.</head>
               <l n="9.123.1">Aegrotant domini, valido sunt corpore servi.</l>
             
               <l n="9.123.2"> Otia lenta ferunt, non labor, exitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>124. [121.] Ad pedagogos et ludi magistros.</head>
               <l n="9.124.1">Vidi ego, qui molli docilis parebat habenae,</l>
             
               <l n="9.124.2"> Nusquam et non flecti rite solebat equus,</l>
             
               <l n="9.124.3">Sessor ubi dorsum pressit ferus, arctaque duxit</l>
             
               <l n="9.124.4"> Froena et ferrato calce latus petiit,</l>
             
               <l n="9.124.5">Indomitum caeco ferri per devia cursu,</l>
             
               <l n="9.124.6"> Et ruere in ripas, saxaque praecipitem.</l>
             
               <l n="9.124.7">Heus, juvenem quicumque regis, da mollia jura,</l>
             
               <l n="9.124.8"> Pugnabit saevis efferus imperiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>125. [122.] Non se vera solet ratio clamore tueri.</head>
               <l n="9.125.1">Voci parce. Placet verum defendere foede,</l>
             
               <l n="9.125.2"> Falsum defendi quo mage more decet?</l>
             
               <l n="9.125.3">Clamores falsis propugnant: voce tueri</l>
             
               <l n="9.125.4"> Sedata sese vera solet ratio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>126. [123.] De se et Gellia.</head>
               <l n="9.126.1">Idem semper ego quod sum, me, Gellia, spernis,</l>
             
               <l n="9.126.2"> Laudo ego te, morem, Gellia, quod varias.</l>
             
               <l n="9.126.3">Idem semper ego nec sim, si, Gellia, saeva es</l>
             
               <l n="9.126.4"> Ut crebro, semper sic mihi saeva fores.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>127. [124.] Ad Gelliam, ab antiqua morum disciplina desciscentem.</head>
               <l n="9.127.1">Qualem perspexi te, Gellia, sanus amavi;</l>
             
               <l n="9.127.2"> Quid nunc, facta tibi es cum male dissimilis?</l>
             
               <l n="9.127.3">Quid dicam? Qualem perspexi, rursus amare</l>
             
               <l n="9.127.4"> Optabo, ut liceat tempus in omne mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>128. [125.] Fronti nulla fides.</head>
               <l n="9.128.1">Cinna tibi placidus, mitisque videtur. Ovilla</l>
             
               <l n="9.128.2"> Veste tegi sed scis, Orphyte, saepe lupum.</l>
             
               <l n="9.128.3">Fronti nulla fides, ni dictaque, factaque constent,</l>
             
               <l n="9.128.4"> Mansueta sanus nil moveor facie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>129. [126.] Non legem violat, qui se vinclo eximit.</head>
               <l n="9.129.1">Non legem violat, qui se vinclo eximit, at lex</l>
             
               <l n="9.129.2"> Quae vetat id, verae legis honore caret:</l>
             
               <l n="9.129.3">Quam tibi tu serva, si res feret; haud erit ullum</l>
             
               <l n="9.129.4"> Ut tibi tam sapiens invenias comitem.</l>
             
               <l n="9.129.5">Nemo erit incerta deceptus lege, subire</l>
             
               <l n="9.129.6"> Insanus certum qui velit exitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>130. [127.] Se nunquam posse frui congressu amici, quem absentem optaverit.</head>
               <l n="9.130.1">Tota ego te in somnis quaesivi, Postume, nocte,</l>
             
               <l n="9.130.2"> Quaesitum potui nec reperire tamen.</l>
             
               <l n="9.130.3">Dein vigil
              <note place="foot" n="17">subintel: "clamavi" <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            : in somnis hoc mi fit scilicet, omni</l>
             
               <l n="9.130.4"> In vita fieri quod misere doleo;</l>
             
               <l n="9.130.5">Cui fatum est optare absentem semper amicum</l>
             
               <l n="9.130.6"> Praesenti nullo tempore posse frui.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>131. [128.] Ignaros rerum species exterret inanis.</head>
               <l n="9.131.1">Flagrantem subito pueri videre caminum,</l>
             
               <l n="9.131.2"> Ad caelum et nubem surgere fumiferam,</l>
             
               <l n="9.131.3">Clamaruntque: Igni periit domus, ocyus ardor</l>
             
               <l n="9.131.4"> At casso innocuus vanuit ille metu.</l>
             
               <l n="9.131.5">Ignaros rerum species exterret inanis,</l>
             
               <l n="9.131.6"> Multaque non ullo digna pavore pavent.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>132. [129.] Seni quoque esse ab amore cavendum.</head>
               <l n="9.132.1">Postume, frigidulae nimium ne fide senectae,</l>
             
               <l n="9.132.2"> Praestans et canos urere forma solet,</l>
             
               <l n="9.132.3">Nec solum indomito Pariden succendit amore,</l>
             
               <l n="9.132.4"> aevo etiam fessum Tyndaris at Priamum,</l>
             
               <l n="9.132.5">Atque seni potuit flammato digna videri,</l>
             
               <l n="9.132.6"> Quam propter se se perderet ac patriam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>133. [130.] Cui judicium desit, nil prodesse ingenium.</head>
               <l n="9.133.1">Ingenio praestas acri; praestare velim te</l>
             
               <l n="9.133.2"> Acri etiam ad vitam, Cinname, judicio,</l>
             
               <l n="9.133.3">Naturam et rerum penitus dum perspicis, omnes</l>
             
               <l n="9.133.4"> Scrutari et veri tam catus es latebras;</l>
             
               <l n="9.133.5">Cernere quid deceat, quid non, quae res tibi prosit,</l>
             
               <l n="9.133.6"> Quae noceat, damnumve, aut ferat invidiam.</l>
             
               <l n="9.133.7">Haec si quis nescit sapiens, multum hercule frustra</l>
             
               <l n="9.133.8"> Dum sapit ille aliis, nil sapit ipse sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>134. [131.] <q>Non miser est, qui non miserum se cogitat esse.</q>
               </head>
               <l n="9.134.1">In vita quodcumque mali est si, Quinte, dolebis,</l>
             
               <l n="9.134.2"> Est tua perpetuus vita futura dolor.</l>
             
               <l n="9.134.3">Fortunam emmendet sapientia; mens bona saevum</l>
             
               <l n="9.134.4"> Angorem et curas, qua potis, arte levet.</l>
             
               <l n="9.134.5">Sicque, boni quod erit, sese hoc defigat in uno,</l>
             
               <l n="9.134.6"> Ut memor ingrati non queat esse mali.</l>
             
               <l n="9.134.7">Tot casus inter, tot rerum tristia, solum</l>
             
               <l n="9.134.8"> Non est, qui non se cogitat esse, miser.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>135. [132.] Cur non omnes de omnibus aeque judicent.</head>
               <l n="9.135.1">Foeda tibi, contra mihi pulchra Camilla videtur,</l>
             
               <l n="9.135.2"> Nostrum uter aut oculis, aut mage mente caret?</l>
             
               <l n="9.135.3">Ambos quam vereor, ne devius auferat error!</l>
             
               <l n="9.135.4"> Te ne odium, ne me, Postume, fallat amor.</l>
             
               <l n="9.135.5">Quippe etenim cui mens aequato examine recta est,</l>
             
               <l n="9.135.6"> Nec foedam, pulchram nec putat esse, Lycus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>136. [133.] De effigie Amoris, altera manu vittam, altera vellus gerentis.</head>
               <l n="9.136.1">Utile nil videt infelix, nil audit amator,</l>
             
               <l n="9.136.2"> Hinc vittam et vellus fert puer hinc Veneris:</l>
             
               <l n="9.136.3">Hac oculos claudit, ne quid sibi cernere possit,</l>
             
               <l n="9.136.4"> Hoc, monitus ne quos audiat, auriculas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>137. [134.] <q>Forma eadem non et color omnes detinet idem.</q>
               </head>
               <l n="9.137.1">Pulchrum est, quod menti visum placet et placet omne</l>
             
               <l n="9.137.2"> Unde boni praestans objicitur species.</l>
             
               <l n="9.137.3">Hinc non forma omnes eadem, non detinet idem</l>
             
               <l n="9.137.4"> Nos color: hinc pulchri judicium variat.</l>
             
               <l n="9.137.5">Quippe bonum, quod res visa indicat, haud videt alter</l>
             
               <l n="9.137.6"> Alter solerti perspicit ingenio.</l>
             
               <l n="9.137.7">Sic tabulam interdum doctus miratur Apelles,</l>
             
               <l n="9.137.8"> Quam rudis inspectam despuit agricola.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>138. [135.] In Lucretiam Romanam.
              <note place="foot" n="18">Colatini <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.138.1">Plus timuit credi, fieri quam moecha Lucreti</l>
             
               <l n="9.138.2"> Filia, Romanae fama pudicitiae;</l>
             
               <l n="9.138.3">Ni foret id, Sexti ferro intemerata perire</l>
             
               <l n="9.138.4"> Pol mallet, propria quam temerata manu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>139. [136.] Qualem amicum sibi velit.</head>
               <l n="9.139.1">Sit mihi, perspectum longo jam tempore qui me</l>
             
               <l n="9.139.2"> Observet, qui me diligat, Aule, comes,</l>
             
               <l n="9.139.3">Consilio possit qui me juvisse fideli,</l>
             
               <l n="9.139.4"> Aurem qui monitis praebeat ipse meis.</l>
             
               <l n="9.139.5">Hunc mi ego: tu contra quemvis pol delige, mentem</l>
             
               <l n="9.139.6"> Assiduis hilaret qui tibi scurra jocis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>140. [137.] <q>Semper amat similis similes.</q>
               </head>
               <l n="9.140.1">Foemina quos habeat mores, qui scire laborat,</l>
             
               <l n="9.140.2"> Quaerat, quo coetu gaudeat illa coli.</l>
             
               <l n="9.140.3">Semper amat similis similes; nec casta protervos,</l>
             
               <l n="9.140.4"> Castos nec comites ferre proterva potest.</l>
             
               <l n="9.140.5">Flamma prius glaciem, glacies petat incita flammam</l>
             
               <l n="9.140.6"> Illa sibi coetum quam petat absimilem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>141. [138.] Ad Aulum, Phyllidis amore captum.</head>
               <l n="9.141.1">Frustra urbem linquis, frustra secedis in agros</l>
             
               <l n="9.141.2"> Et saevae aspectum Phyllidis, Aule, fugis.</l>
             
               <l n="9.141.3">Haerebit Phyllis tamen imis fixa medullis,</l>
             
               <l n="9.141.4"> Occurret menti Phyllis et usque tamen</l>
             
               <l n="9.141.5">Floriferis illam in pratis, rivoque, lacuque,</l>
             
               <l n="9.141.6"> In duris illam rupibus adspicies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>142. [139.] Ad Flaccum, cur illi Varium recentem amicum veteri anteferat.</head>
               <l n="9.142.1">Vinum, Flacce, vetus, vetus et laudatur amicus,</l>
             
               <l n="9.142.2"> Sed veteri vappae musta, puto, anteferas.</l>
             
               <l n="9.142.3">Sic tibi ego, quamquam es longo mihi cognitus usu,</l>
             
               <l n="9.142.4"> Cognovi nuper quem, Varium antetuli.</l>
             
               <l n="9.142.5">In te istaec servata diu nam languet et illo</l>
             
               <l n="9.142.6"> Nata modo at mire fervet amicitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>143. [140.] Ad Thyrsim, uxorem ducere volentem.</head>
               <l n="9.143.1">Thyrsi, cave; tibi qui felicis gaudia vitae,</l>
             
               <l n="9.143.2"> Caram si ducas Phyllida, spondet amor;</l>
             
               <l n="9.143.3">Multa solet spondere, fidem sed fallit, inani</l>
             
               <l n="9.143.4"> Et sua dat mendax verba ferenda Noto.</l>
             
               <l n="9.143.5">Thyrsi cave: nihil ast audis. Picer improbus aures</l>
             
               <l n="9.143.6"> Usque tuas fidis obstruit, heu, monitis.</l>
             
               <l n="9.143.7">Perge, domum caram duc Phyllida. Nec
              <note place="foot" n="19">nec] <emph>Krša </emph>: non <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             tibi primo</l>
             
               <l n="9.143.8"> Pollicitus risum, struxit amor lacrymas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>144. [141.] In idem argumentum.</head>
               <l n="9.144.1">Spondet amor praesens tibi commoda multa. Quid? Idem</l>
             
               <l n="9.144.2"> Si longe penna, Thyrsi, levi fugiat?</l>
             
               <l n="9.144.3">Omnia vanescent tibi commoda: pauper, inopsque</l>
             
               <l n="9.144.4"> Flebis conjugii turpia vincla tui.</l>
             
               <l n="9.144.5">Thyrsi, levi puero non tutum est fidere: jurat</l>
             
               <l n="9.144.6"> Mansurum, nullo sed manet ille loco.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>145. [142.] Moerenti Postumo opem, si quam potest, pollicetur.</head>
               <l n="9.145.1">Heu, tacitum dirus lacerat dolor, altaque cura</l>
             
               <l n="9.145.2"> Saevit et immani pondere corda premit</l>
             
               <l n="9.145.3">Non me deiecti vultus, defixaque fallunt</l>
             
               <l n="9.145.4"> Lumina, nec verso nullus in ore color.</l>
             
               <l n="9.145.5">Quidquid id est, cela ne, Postume. Ferre juvabit</l>
             
               <l n="9.145.6"> Vel tibi opem, misero vel miserum adgemere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>146. [143.] Ad Quintum, arbitrio uxoris omnia gerentem.</head>
               <l n="9.146.1">Uxor Parca tibi est: quae fatur cumque, necesse est</l>
             
               <l n="9.146.2"> Quinte, velis, nolis, omnia confieri.</l>
             
               <l n="9.146.3">Quidquid agas, animo quae destinat illa, geruntur;</l>
             
               <l n="9.146.4"> Verba tibi incassum, votaque, spesque cadunt.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>147. [144.] De uxore virum ad arbitrium agente.</head>
               <l n="9.147.1">Nil non moliris frustra; tamen omnia fient</l>
             
               <l n="9.147.2"> Serius, aut citius, quae volet Herophile.</l>
             
               <l n="9.147.3">Froena viro iniecit conjux, ducitque volentem</l>
             
               <l n="9.147.4"> Usque suo, invitum vel trahit, arbitrio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>148. [145.] Minerva vicisset, si non Paris, verum Hector judicasset.</head>
               <l n="9.148.1">Parva Venus magnae forma est praelata Minervae;</l>
             
               <l n="9.148.2"> Judicium fecit mollis at ille Paris.</l>
             
               <l n="9.148.3">Magnanimus quod si judex foret Hector, haberet,</l>
             
               <l n="9.148.4"> Credo equidem, primum magna Minerva decus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>149. [146.] Qua ratione malis placere Varus possit.</head>
               <l n="9.149.1">Quaeris, Vare, malis qua possis arte placere;</l>
             
               <l n="9.149.2"> Si tibi sis ipsi quam pote dissimilis.</l>
             
               <l n="9.149.3">Sed nihil est tanti, natura, moribus atque</l>
             
               <l n="9.149.4"> Tam bonus, esse velis ut tibi dissimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>150. [147.] Graeculorum invidorum censuram contemnit.</head>
               <l n="9.150.1">Nil moveor sannis paucorum. Quae mea pauci</l>
             
               <l n="9.150.2"> Lividuli carpunt carmina, Roma probat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>151. [148.] Castigat Aviti tarditatem in mandatis obeundis.</head>
               <l n="9.151.1">Cur tibi quae mando, lente moliris, Avite?</l>
             
               <l n="9.151.2"> Quae mihi tu mandas, cur citus expedio?</l>
             
               <l n="9.151.3">Anne quod officium tete urget triste; ciet me</l>
             
               <l n="9.151.4"> Ille volans penna praepete laetus amor?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>152. [149.] Ad Balthassarem Odescalchium virum clarissimum.</head>
               <l n="9.152.1">Ingens Romuleae, Balthassar, gloria gentis,</l>
             
               <l n="9.152.2"> Magnam istis orna divitiis patriam,</l>
             
               <l n="9.152.3">Et spolia externis ferto huc a gentibus, auro</l>
             
               <l n="9.152.4"> Cara magis, Pario cara magis lapide.</l>
             
               <l n="9.152.5">Lucis non oculi specie lactantur inani,</l>
             
               <l n="9.152.6"> Nostrum at fruge bona pascitur ingenium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>153. [150.] De Gellia immerito irrisa.</head>
               <l n="9.153.1">Ridetur, subito capitis perculsa periclo</l>
             
               <l n="9.153.2"> Gellia clamorem quod tremefacta dedit.</l>
             
               <l n="9.153.3">Quidquid agat, quidquid dicat, ridetur: inepti</l>
             
               <l n="9.153.4"> Quamvis nil faciat, fertur inepta tamen. </l>
             
               <l n="9.153.5">Infelix! Toties miserae cui non sua culpa,</l>
             
               <l n="9.153.6"> Sed livor, mendax et nocet invidia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>154. [151.] [ = 292]</head>
               <l n="9.154.1">Ars, atque ingenium ad doctrinam </l>
             
               <l n="9.154.2">necessaria.</l>
             
               <l n="9.154.3">Qualem se, pennis hinc atque hinc nixa, volucris</l>
             
               <l n="9.154.4"> Sublimem nubes tollit in aerias;</l>
             
               <l n="9.154.5">Talis doctrinae se mens in templa serena</l>
             
               <l n="9.154.6"> Atque arte, atque acri promovet ingenio.</l>
             
               <l n="9.154.7">His freta est alis; harum si forte soluta</l>
             
               <l n="9.154.8"> Alterutra est, casu corruit Icario.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>155. [152.] De artis, atque ingenii ad doctrinam necessitate.</head>
               <l n="9.155.1">Proficit ingenio non multum, qui caret arte</l>
             
               <l n="9.155.2"> Qui caret ingenio, proficit arte nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>156. [153.] De Cajo Mario eruditionis experte.</head>
               <l n="9.156.1">Dure Mari, spreto velis quem turba Metello</l>
             
               <l n="9.156.2"> Afrorum turmas misit in armigeras,</l>
             
               <l n="9.156.3">Artibus o utinam Grajis, Musisque litasses,</l>
             
               <l n="9.156.4"> aetas primum olim cum tua ver ageret!</l>
             
               <l n="9.156.5">Cultus enim melius, melius patriaeque saluti</l>
             
               <l n="9.156.6"> Et famae poteras consuluisse tuae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>157. [154.] In Aeneum alati juvenis simulacrum.</head>
               <l n="9.157.1">Aliger hic juvenis spiranti ut vivit in aere!</l>
             
               <l n="9.157.2"> Ut viget, ut summum vix pede tangit humum.</l>
             
               <l n="9.157.3">Ut fugit! Aërias ut se prope tollit in auras,</l>
             
               <l n="9.157.4"> Atque leves pernix antevolas Zephyros!</l>
             
               <l n="9.157.5">Ille quidem pandit pennas: per inane videtur</l>
             
               <l n="9.157.6"> Posse vel, ut pennas dempseris, ire tamen.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>158. [155.] Qualem sibi cupiat amicum.</head>
               <l n="9.158.1">Odi, percussus plagam qui celat amicus,</l>
             
               <l n="9.158.2"> Et coecum in tacito pectore vulnus alit;</l>
             
               <l n="9.158.3">Quem laesum nescis, cum laeseris; esse videtur</l>
             
               <l n="9.158.4"> Qui laetus, moesta cum tibi mente tumet.</l>
             
               <l n="9.158.5">Hic mihi contingat, quo possim scire tacente,</l>
             
               <l n="9.158.6"> Esse nihil factum possit ut ille queri.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>159. [156.] [ = Sat. 1110]</head>
               <l n="9.159.1">Quaenam pulchra sint.</l>
             
               <l n="9.159.2">Quae sint pulchra, rogas? Quae, quamquam, Tulle, videnti</l>
             
               <l n="9.159.3"> Cur placeant, nequeas dicere, visa placent.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>160. [157.] Ad Balthassarem Odescalchium rusticantem.</head>
               <l n="9.160.1">Hinc procul in virides ibis tu, Balthasar, agros;</l>
             
               <l n="9.160.2"> Hic maneo assiduus cultor at urbis ego.</l>
             
               <l n="9.160.3">Nec tamen hic desit ruris mihi multa voluptas,</l>
             
               <l n="9.160.4"> Rura ego si celeri visere mente velim,</l>
             
               <l n="9.160.5">Et rupes spectare altas et lustra ferarum</l>
             
               <l n="9.160.6"> Horrida, sed quamvis horrida, pulchra tamen,</l>
             
               <l n="9.160.7">Prata, lacus liquidos, labentia flumina, fontes</l>
             
               <l n="9.160.8"> Ingenuos, laetum per juga celsa pecus.</l>
             
               <l n="9.160.9">Et varios volucrum lusus et quidquid amoeni est,</l>
             
               <l n="9.160.10"> Quodque animos pulchra visum hilaret specie.</l>
             
               <l n="9.160.11">Haec mihi ubi mentem pascent spectacla, videnti</l>
             
               <l n="9.160.12"> Non erit haec eadem tristis ut invideam.</l>
             
               <l n="9.160.13">Verum animi laetus dicam: tu quaerito rura</l>
             
               <l n="9.160.14"> Quae tibi vis; in me sunt mea rura mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>161. [158.] De gaudio Phyllidis ob adventum Daphnidis.</head>
               <l n="9.161.1">Phylli, tuus venit Daphnis tibi. Gaudia frustra</l>
             
               <l n="9.161.2"> Magna cupis tacito clausa tenere sinu.</l>
             
               <l n="9.161.3">Laetum oculi micuere, viget frons laeta, sereno</l>
             
               <l n="9.161.4"> Laetitiae subitus visit in ore lepor.</l>
             
               <l n="9.161.5">Haec frustra tacitam produnt. Vultum occule. Vultus,</l>
             
               <l n="9.161.6"> Phylli, tibi, tacitum quod cupis, eloquitur.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>162. [159.] De Phyllide fastidiente Thyrsida.</head>
               <l n="9.162.1">Thyrsis adest: frustra invisum conaris amico,</l>
             
               <l n="9.162.2"> Phylli, tamen vultu comiter excipere.</l>
             
               <l n="9.162.3">Ore, oculis, moesta produnt se taedia fronte,</l>
             
               <l n="9.162.4"> Atque ipsa fictus voce negatur amor.</l>
             
               <l n="9.162.5">Nam quoties flammas mentita est; ipsa refutat.</l>
             
               <l n="9.162.6"> Sese languidulo frigida lingua sono.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>163. [160.] Ad Avienum cultorem falsae amicitiae.</head>
               <l n="9.163.1">Esse mihi infensum, qui te mihi dicit amicum</l>
             
               <l n="9.163.2"> Nescire haud possum, possum, Aviene, pati.</l>
             
               <l n="9.163.3">Qui nescire queam, verbis contraria quod res,</l>
             
               <l n="9.163.4"> Discendi haud cupidum, me tamen usque docet?</l>
             
               <l n="9.163.5">Nam facile infensum patior, quem denique sprevi</l>
             
               <l n="9.163.6"> Cultorem falsae laesus amicitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>164. [161.] Ad Balthassarem Odescalchium, delicias urbis rus adducentem.</head>
               <l n="9.164.1">Rura petis magna comitum stipante caterva</l>
             
               <l n="9.164.2"> Tecum et laetificum ducis, amice, chorum.</l>
             
               <l n="9.164.3">Nempe urbi adsuetus (liceat quod dicere) vita</l>
             
               <l n="9.164.4"> Nescis quas habeat rustica delicias.</l>
             
               <l n="9.164.5">Mane novo aerios quam dulce invisere saltus,</l>
             
               <l n="9.164.6"> Umbrosum densis et nemus ilicibus,</l>
             
               <l n="9.164.7">Riparumque toros atque antra virentia musco,</l>
             
               <l n="9.164.8"> Nympharum dulces Naïadum latebras.</l>
             
               <l n="9.164.9">Tum lepori pedicas, tum retia ponere damis,</l>
             
               <l n="9.164.10"> Tum misso incautam figere avem calamo.</l>
             
               <l n="9.164.11">Dein garrire aliquid quod reddere gaudeat Echo,</l>
             
               <l n="9.164.12"> Aut tacitum adspectu pascere dulci oculos.</l>
             
               <l n="9.164.13">Hinc errant niveique greges, armentaque laeta,</l>
             
               <l n="9.164.14"> Agricola hinc duram vomere findit humum.</l>
             
               <l n="9.164.15">Hinc laetas mittit voces frondator ad auras,</l>
             
               <l n="9.164.16"> Hinc pastor grato carmine mulcet oves.</l>
             
               <l n="9.164.17">Hinc… Quid plura sequar frustra? Me ruris amoeni</l>
             
               <l n="9.164.18"> Scilicet haec capiunt, Balthasar, illecebrae.</l>
             
               <l n="9.164.19">Vita tibi sordet male rustica; rus tibi et ipsum</l>
             
               <l n="9.164.20"> Displicet, urbana si careat specie.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>165. [162.] Levat animi aegritudinem ruris solitudine.</head>
               <l n="9.165.1">Intonsi montes et densae in montibus umbrae,</l>
             
               <l n="9.165.2"> Horrendum hirsutis et nemus ilicibus,</l>
             
               <l n="9.165.3">Accipite hunc, hominum vitans consortia fertur</l>
             
               <l n="9.165.4"> Qui nulla humano qua via trita pede,</l>
             
               <l n="9.165.5">Atque suis quaerit lacrimis longoque dolori,</l>
             
               <l n="9.165.6"> Si quam nancisci forte queat, latebram.</l>
             
               <l n="9.165.7">Est aliquid moesto solum tabescere fletu,</l>
             
               <l n="9.165.8"> Ima ubi jam saevus venit in ossa dolor,</l>
             
               <l n="9.165.9">Moeror et immanis nulla est potis arte levari,</l>
             
               <l n="9.165.10"> Oblatamque animus respuit aeger opem.</l>
             
               <l n="9.165.11">Me miserum! Hoc tantum fertis mihi, rura beata?</l>
             
               <l n="9.165.12"> Rura meis quondam cognita deliciis!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>166. [163.] De Tulla nimium Varroni obsequente.</head>
               <l n="9.166.1">Nil Tulla est melius, nil comius, ulla placere</l>
             
               <l n="9.166.2"> Nec magis est cultis foemina digna viris,</l>
             
               <l n="9.166.3">Cum procul est Varro: sed Varro ut venit, acerba</l>
             
               <l n="9.166.4"> Omnibus est aliis et rudis, asperior</l>
             
               <l n="9.166.5">Et rusco. Omnimodis solum colit atque veretur,</l>
             
               <l n="9.166.6"> Nec renuit soli, quo vocat, ire comes,</l>
             
               <l n="9.166.7">Jure alii quamvis doleant se nempe relinqui</l>
             
               <l n="9.166.8"> Urbani spretis legibus officii.</l>
             
               <l n="9.166.9">Varroni similis fit scilicet ipsa, suosque</l>
             
               <l n="9.166.10"> Deserit et mores migrat in alterius.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>167. [164.] Questibus indulget.</head>
               <l n="9.167.1">Hic nemus et liquidi fontes et mollia prata,</l>
             
               <l n="9.167.2"> Et levis arboreas ventilat aura comas.</l>
             
               <l n="9.167.3">Hic paullum cessare juvat, sternique sub umbra,</l>
             
               <l n="9.167.4"> Et querulas inter dicere carmen aves,</l>
             
               <l n="9.167.5">Quod procul excipiatque cavis e rupibus Echo,</l>
             
               <l n="9.167.6"> Nec renuat moestos moesta referre sonos,</l>
             
               <l n="9.167.7">Et spretos olim infelix quae flevit amores,</l>
             
               <l n="9.167.8"> Questubus et lacrymis adgemat aequa meis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>168. [165.] In Aulum interpellatorem.</head>
               <l n="9.168.1">Si pars ulla vacat mihi temporis, hanc tibi poscis,</l>
             
               <l n="9.168.2"> Aule, mihi ne pars temporis ulla vacet.</l>
             
               <l n="9.168.3">Ut mihi, perpetui post toedia longa laboris,</l>
             
               <l n="9.168.4"> Si qua datur, pereat, te rapiente quies,</l>
             
               <l n="9.168.5">Qua sine vitalem possim qui dicere vitam,</l>
             
               <l n="9.168.6"> Nec liber vili cedere mancipio?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>169. [166.] Cur hoc saeclo vario colore fucentur vestes.</head>
               <l n="9.169.1">Cur vario vestem fucant haec saecla colore,</l>
             
               <l n="9.169.2"> Priscis quae fuerat candida temporibus?</l>
             
               <l n="9.169.3">Illis quod placuit prorsum omni sorde carere:</l>
             
               <l n="9.169.4"> Nobis quod sordes nunc placet occulere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>170. [167.] In Aulum novos mores consectantem.</head>
               <l n="9.170.1">More novo fieri quidquid videt, id probat Aulus.</l>
             
               <l n="9.170.2"> Tamne, etiam ut morem legibus anteferat?</l>
             
               <l n="9.170.3">Tamne, ut more novo toties jam perditus, ultro</l>
             
               <l n="9.170.4"> More novo perdi se tamen usque velit?</l>
             
               <l n="9.170.5">Ut nolit, liceat cum salvo vivere, multos</l>
             
               <l n="9.170.6"> Quod videat passim se dare praecipites?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>171. [168.] De Varo et Beroë.</head>
               <l n="9.171.1">Diva tibi visa est Beroë, Beroenque potitus</l>
             
               <l n="9.171.2"> Sperabas vitam ducere coelicolum.</l>
             
               <l n="9.171.3">At nunc, Vare, jugo postquam illi es nexus eodem,</l>
             
               <l n="9.171.4"> Nec divam credis, vitaque coelicolum</l>
             
               <l n="9.171.5">Illa ubi sit, quaeris; felicem et conjuge si quis</l>
             
               <l n="9.171.6"> Te vocat, imo altum corde trahis gemitum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>172. [169.] De mutuo Alconis et Pholoes amore per conjugium mutato.</head>
               <l n="9.172.1">Nuper vesano Pholoës ardebat amore</l>
             
               <l n="9.172.2"> Optans toto Alcon pectore conjugium.</l>
             
               <l n="9.172.3">Conjugio tandem, sperata et sorte potitus,</l>
             
               <l n="9.172.4"> Mutatus sociam vix patitur Pholoen,</l>
             
               <l n="9.172.5">Quaerit et eximias dotes quas captus amabat,</l>
             
               <l n="9.172.6"> Spesque fuisse suas somnia vana dolet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>173. [170.] Ad Leuconem pictorem egregium discedentem.</head>
               <l n="9.173.1">Nunquam utinam nossem te, Leucon! Haud ego certe</l>
             
               <l n="9.173.2"> Flerem digressu moestus, amice, tuo,</l>
             
               <l n="9.173.3">Nec desiderio frustra tabescere inani</l>
             
               <l n="9.173.4"> Cogerer, atque istas saepe dolere vias.</l>
             
               <l n="9.173.5">I tamen, i laetis avibus, laudemque referto,</l>
             
               <l n="9.173.6"> Et cape virtutis praemia digna tuae,</l>
             
               <l n="9.173.7">Et quascumque coles terras, qui cogitat usque,</l>
             
               <l n="9.173.8"> Usque tuus tete qui Perelaus amat;</l>
             
               <l n="9.173.9">Fac saepe occurrat memori tibi, fac tibi saltem</l>
             
               <l n="9.173.10"> Oblito prorsus ne fluat ex animo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>174. [171.] De Janetta catella.</head>
               <l n="9.174.1">O longe ante alias omnes formosa catella,</l>
             
               <l n="9.174.2"> Dulce o formosae delicium dominae,</l>
             
               <l n="9.174.3">Quae mihi, cum venio, tam laeta occurrere semper,</l>
             
               <l n="9.174.4"> Moestaque, cum cedo, pone venire soles,</l>
             
               <l n="9.174.5">Blandiri assidue, circum gannire, meamque</l>
             
               <l n="9.174.6"> Lambere velle manum, velle cubare sinu,</l>
             
               <l n="9.174.7">Fida, vigil, mitis, nulli non cara catella,</l>
             
               <l n="9.174.8"> Quam colis et servas digna catella domo,</l>
             
               <l n="9.174.9">Non ego te ignotam saeclis, Janetta, futuris,</l>
             
               <l n="9.174.10"> Inque meis nullam versibus esse feram.</l>
             
               <l n="9.174.11">Sed scribam de te, tibi quod passerque Catulli,</l>
             
               <l n="9.174.12"> Teii et invideat pulchra columba senis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>175. [172.] Ad malum quemdam poetarum ducem.</head>
               <l n="9.175.1">Quem legere ducem sibi vates, munere fungi</l>
             
               <l n="9.175.2"> Qualis cumque tuo vis tamen egregie?</l>
             
               <l n="9.175.3">Esse jube veterum similes ubi carmina condent,</l>
             
               <l n="9.175.4"> Atque tui contra, quam pote, dissimiles.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>176. [173.] In Quintum contemnentem carmina, si minime nova sint.</head>
               <l n="9.176.1">Ni nova sint, spernis qui carmina, Quinte, puellae</l>
             
               <l n="9.176.2"> Quin spernis pulchram, ni nova sit, faciem?</l>
             
               <l n="9.176.3">Quin aurum spernis? Gemmas quin spernis, ocellis</l>
             
               <l n="9.176.4"> Quod gratus fulgor nil habet ille novi?</l>
             
               <l n="9.176.5">Quinte, novum satis est, quod pulchrum, quodque decorum est,</l>
             
               <l n="9.176.6"> Hoc ut inest, insunt omnia carminibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>177. [174.] In amici discedentis digressu.</head>
               <l n="9.177.1">I felix, tibi nec, flentem quem linquis, amicus</l>
             
               <l n="9.177.2"> Oblito prorsus defluat ex animo.</l>
             
               <l n="9.177.3">Ipse meum quoties cor nam alloquar (id pote amoris</l>
             
               <l n="9.177.4"> Vi fieri) tecum, dulcis amice, loquar.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>178. [175.] De carminibus Jungi tristitiam cientibus.</head>
               <l n="9.178.1">Ante diem anxifera si quis tabescere cura,</l>
             
               <l n="9.178.2"> Perdi et amat miseris sollicitudinibus,</l>
             
               <l n="9.178.3">Junge, tuum carmen, noctes et verset amaras</l>
             
               <l n="9.178.4"> Rupe sub horrenti conditus aut nemore.</l>
             
               <l n="9.178.5">Me teneant Graji vates, vatesque Latini,</l>
             
               <l n="9.178.6"> Quosque Arni ad ripas educat Italia.</l>
             
               <l n="9.178.7">Horum laetifico tristis me carmine moeror</l>
             
               <l n="9.178.8"> In nubem, aërios et fugit in Zephyros;</l>
             
               <l n="9.178.9">Spes redeunt, dulci trepidant praecordia motu,</l>
             
               <l n="9.178.10"> Totaque mens pulchris ridet imaginibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>179. [176.] De foemina senes aversante.</head>
               <l n="9.179.1">Odit Polla senem, fuge, Postume. Spes tibi nulla</l>
             
               <l n="9.179.2"> Jam superest: fies nam magis usque senex.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>180. [177.] De Lagoide Lucam petente.</head>
               <l n="9.180.1">Magna urbes inter Roma est, at Luca pusilla,</l>
             
               <l n="9.180.2"> Multum habet at Lucae Roma quod invideat.</l>
             
               <l n="9.180.3">Nam Tiberim linquit nulli non cara Lagois,</l>
             
               <l n="9.180.4"> aesaris et ripas udaque rura petit.</l>
             
               <l n="9.180.5">Nec placeas tibi, Luca, tamen mox illa recurret,</l>
             
               <l n="9.180.6"> Non erit invideat cur tibi Roma diu.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>181. [178.] Ad Tullum, quam probetur nondum sentientem.</head>
               <l n="9.181.1">In te displiceat num quid mihi, Tulle, rogasti.</l>
             
               <l n="9.181.2"> Dicam equidem vero candidus ex animo.</l>
             
               <l n="9.181.3">Displicet hoc unum tua dictaque factaque cuncta,</l>
             
               <l n="9.181.4"> Quod nondum sentis, quam mihi perplaceant.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>182. [179.] Spernit hominem sibi in amore non respondentem.</head>
               <l n="9.182.1">Ipse ut amem, redames nec tu, mi Postume, longum</l>
             
               <l n="9.182.2"> Vix potui, possum ferre nec ulterius.</l>
             
               <l n="9.182.3">Tu tibi quaere alium, qui sit mage dignus amari,</l>
             
               <l n="9.182.4"> Qui me amet ipse alium forsitan inveniam.</l>
             
               <l n="9.182.5">Certe non curas consumem semper inanes</l>
             
               <l n="9.182.6"> In trunco demens et gelido in lapide.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>183. [180.] Testatur posteris, quantum Quinto debeat.</head>
               <l n="9.183.1">Quinte, tibi obstrictus quam sim, nec tu tibi dici</l>
             
               <l n="9.183.2"> Vis, ego et invito dicere jam metuo.</l>
             
               <l n="9.183.3">Attamen (extincto sic me, mea carmina vivant)</l>
             
               <l n="9.183.4"> Dixi venturis omnia temporibus.</l>
             
               <l n="9.183.5">Omnia jam servat, cunctis late omnia quondam,</l>
             
               <l n="9.183.6"> Dicere quae metuo, charta loquetur anus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>184. [181.] Contra furiosum Pontici amorem.</head>
               <l n="9.184.1">Quo te flexit amor, non is; ruis. Haud ego amare</l>
             
               <l n="9.184.2"> Te veto more hominum, Pontice, sed pecudum.</l>
             
               <l n="9.184.3">Infroenet mentem ratio, ne coeca furore</l>
             
               <l n="9.184.4"> Proterat insano jusque piumque pede.</l>
             
               <l n="9.184.5">Haec iterum atque iterum clamavi. Quo malus urget</l>
             
               <l n="9.184.6"> Impetus in praeceps non minus ille ruit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>185. [182.] De Carthagine eversa.</head>
               <l n="9.185.1">Strata solo jacuit Carthago. Romula pubes,</l>
             
               <l n="9.185.2"> Plora. Virtuti cos erat illa tuae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>186. [183.] In Garrulum. Ad Gelliam.</head>
               <l n="9.186.1">Ille loquax, picas ante omnes garrulus ille,</l>
             
               <l n="9.186.2"> Uni jam garrit, Gellia pulchra, tibi.</l>
             
               <l n="9.186.3">Jamque sibi totam victor te vindicat. Omnes,</l>
             
               <l n="9.186.4"> Quot sumus hic, soli, Gellia, deserimur.</l>
             
               <l n="9.186.5">Unum audis, uni respondes. Cetera turba</l>
             
               <l n="9.186.6"> Expers esse tui cogimur alloquii.</l>
             
               <l n="9.186.7">Non placet hac mercede aures requiescere nostras,</l>
             
               <l n="9.186.8"> Quidquid vult, nobis garriat ille iterum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>187. [184.] Ad Gallum, veterum sepulcrorum epigraphas nimium admirantem.</head>
               <l n="9.187.1">Laudas mi priscos lapides, miraris et altis</l>
             
               <l n="9.187.2"> Inscriptum si quid prodiit e tenebris.</l>
             
               <l n="9.187.3">Carminibus nihil est salsum magis atque venustum,</l>
             
               <l n="9.187.4"> Quae fossor nigris eruit a tumulis.</l>
             
               <l n="9.187.5">Lecta mihi quae, Galle, placent hoc scilicet uno,</l>
             
               <l n="9.187.6"> Carmina quod faciunt mi mea uti placeant.</l>
             
               <l n="9.187.7">Antiquis et me toties postponere suetus,</l>
             
               <l n="9.187.8"> Interdum antiquis ut tamen anteferam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>188. [185.] Ad Glauciam, ob genus, divitiasque superbientem.</head>
               <l n="9.188.1">Esse putas nihili, cui nec genus aequa, nec amplas,</l>
             
               <l n="9.188.2"> Ut tibi, fors tribuit, Glaucia, divitias.</l>
             
               <l n="9.188.3">Crede mihi, nihili est, hominum quo res manet omnis</l>
             
               <l n="9.188.4"> Publica vel vivo vel pereunte eadem.</l>
             
               <l n="9.188.5">Haec multos procerum, multos haec formula regum,</l>
             
               <l n="9.188.6"> Haec te comprendit formula praecipue.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>189. [186.] Ad Quintum, quaerentem, quid prosit Lydae, tam multa legisse.</head>
               <l n="9.189.1">Quinte, rogas, Lydae quid prosint plurima lecta?</l>
             
               <l n="9.189.2"> Plurima, quae nescis vir, sciat ut mulier,</l>
             
               <l n="9.189.3">Oraclis nec, vana soles quae fundere, credat,</l>
             
               <l n="9.189.4"> Marte suo verum sed tibi dispiciat.</l>
             
               <l n="9.189.5">Haec tam magna legens cepit, quae, commoda, quid ni</l>
             
               <l n="9.189.6"> Plurima, quae legit, legerit utiliter?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>190. [187.] Ad Quintum, nullam puellam esse magis aptam suo ingenio quam Tullam.</head>
               <l n="9.190.1">Nulla est pulchra magis, magis omni plena lepore, </l>
             
               <l n="9.190.2"> Dotibus et raris digna puella coli:</l>
             
               <l n="9.190.3">Hoc tu de Tulla, de Galla hoc dicit Alexis,</l>
             
               <l n="9.190.4"> De Polla hoc dicit, jurat et Antigenes.</l>
             
               <l n="9.190.5">Quinte, cupis verum si dicere, dicito: nulla</l>
             
               <l n="9.190.6"> Ingenio magis est apta puella meo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>191. [188.] Scriptores aevum decorant.</head>
               <l n="9.191.1">Quod tuus Augusto scripsit sub principe Celsus,</l>
             
               <l n="9.191.2"> Hoc, Leucon, pluris non erit ille mihi.</l>
             
               <l n="9.191.3">Scriptores aevum decorant: qui scriptor ab aevum</l>
             
               <l n="9.191.4"> Laudatur, pretium non habet ipse suum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>192. [189.] De hospitis et civis officio.</head>
               <l n="9.192.1">Et patriam lauda, lauda et, quas incolis, urbes;</l>
             
               <l n="9.192.2"> Sic hospes poteris, civis et esse bonus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>193. [190.] Patris desiderium pueri cuiusdam nomine.</head>
               <l n="9.193.1">Nam quid abes, genitor, tam longo tempore? Quid me</l>
             
               <l n="9.193.2"> Sic desiderio conficis usque tuo?</l>
             
               <l n="9.193.3">Ah miserum, ah flentem frustra, frustraque timentem</l>
             
               <l n="9.193.4"> Triste aliquid, semper numina magna deum</l>
             
               <l n="9.193.5">Pro dulci orantem reditu? Jam desine gnato</l>
             
               <l n="9.193.6"> Esse dolor, qui te diligit, atque oculis</l>
             
               <l n="9.193.7">Ambobus praefert: tandemque aut ipse redito,</l>
             
               <l n="9.193.8"> Aut istuc ego jam, te mora si qua tenet,</l>
             
               <l n="9.193.9">Dic, veniam. Tecum vel nigros ire per Afros</l>
             
               <l n="9.193.10"> Possim, atque algentes visere Hyperboreos:</l>
             
               <l n="9.193.11">Te sine, dulce caput, si fas est dicere, sed fas,</l>
             
               <l n="9.193.12"> Barbaries Roma est et patria exilium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>194. [191.] [ = Enc. 408]</head>
               <l n="9.194.1">Ad Gerardum. De fabula scenis commissa.</l>
             
               <l n="9.194.2">Gerarde, Actaeo tua fabula plena lepore</l>
             
               <l n="9.194.3"> Quod cecidit, fatuo nec placuit populo,</l>
             
               <l n="9.194.4">Non tibi tu doleas, populus sibi sed magis ipse,</l>
             
               <l n="9.194.5"> Stultitiae testis quod fuit ipse suae:</l>
             
               <l n="9.194.6">Cujus ego sensu pulchrique bonique carentis</l>
             
               <l n="9.194.7"> Laudibus et plausu sibila praetulerim.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>195. [192.]
              <note place="foot" n="20">Ad Caelium, qui e paupere dives factus, Musis valedixerat.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.195.1">Calliope quondam et flavus dictabat Apollo,</l>
             
               <l n="9.195.2"> Nunc algens dictat carmina pauperies.</l>
             
               <l n="9.195.3">Testis erit, coeli, cuius Musa ista diserta,</l>
             
               <l n="9.195.4"> Factus ut es dives, turpiter obticuit.</l>
             
               <l n="9.195.5">Di male divitias perdant, quando illa voluptas</l>
             
               <l n="9.195.6"> Nobis, illa tibi gloria deperiit</l>
             
               <l n="9.195.7">Divitias propter. Redeat, precor et tibi dictet</l>
             
               <l n="9.195.8"> Auro cara magis carmina pauperies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>196. [193.] Cassandrae vaticinium.</head>
               <l n="9.196.1">Victor ovans curru bijugo raptabat Achilles</l>
             
               <l n="9.196.2"> Extinctum foedo in pulvere Priamidem,</l>
             
               <l n="9.196.3">Cui procul Iliaca dirum canit omen ab arce</l>
             
               <l n="9.196.4"> Troica discissos Moenas aperta sinus:</l>
             
               <l n="9.196.5">Saevis in exanimem? Saevi; licet: Hectoris umbram</l>
             
               <l n="9.196.6"> Nempe trahis; contra quem furis, Hector abest.</l>
             
               <l n="9.196.7">Perge, ferox: non ista meum facta impia fratrem</l>
             
               <l n="9.196.8"> Dedecorant sed te, saeve, tuamque domum.</l>
             
               <l n="9.196.9">Perge: Deus sceleri veniet tamen ultor, ab arcu</l>
             
               <l n="9.196.10"> Jam fugit, atque auras certa sagitta secat;</l>
             
               <l n="9.196.11">Illa tuos tandem sistet, malesane, furores,</l>
             
               <l n="9.196.12"> Illa mihi et Priamo gaudia laeta feret.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>197. [194.] De Romae judicio in musicis.</head>
               <l n="9.197.1">Queis plaudit, cantus si Roma explodet, amice,</l>
             
               <l n="9.197.2"> Si, quos explosit, plausibus excipiet,</l>
             
               <l n="9.197.3">Quam nunc immerito laudem sibi poscit, ut acri</l>
             
               <l n="9.197.4"> Dicatur sensu praedita, jure feret.</l>
             
               <l n="9.197.5">Haec tibi dicta uni serva, vulgaque, docebit</l>
             
               <l n="9.197.6"> Ipsa ubi, jam nimium vera fuisse, dies.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>198. [195.] [  Lud. 79]</head>
               <l n="9.198.1">Ad Lycotam clamosum in disputando.</l>
             
               <l n="9.198.2">Quae statuis, vasta propugnas voce, Lycota,</l>
             
               <l n="9.198.3"> Sic, nihil ut contra dicere mi liceat.</l>
             
               <l n="9.198.4">Hiscere nam quidquid coepi, miser opprimor ista</l>
             
               <l n="9.198.5"> Clamoris subito vi prope Stentorii,</l>
             
               <l n="9.198.6">Qui simul ac demum sicca cum fauce residet,</l>
             
               <l n="9.198.7"> Quae mihi opus, dicam leniter ac leviter.</l>
             
               <l n="9.198.8">Fors erit haud paullo qui me potiora loquentem</l>
             
               <l n="9.198.9"> Audiat arrectis auribus, atque probet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>199. [196.]
              <note place="foot" n="21">In Aulum, qui poëtam dixerat indocilem.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.199.1">Indocilem dicis, sana quod mente recuso,</l>
             
               <l n="9.199.2"> Aule, tuae meme credere stultitiae;</l>
             
               <l n="9.199.3">Coeco sese aliquis ceu si permittat agendum,</l>
             
               <l n="9.199.4"> Ipse suis uti quum potis est oculis.</l>
             
               <l n="9.199.5">Vera doce quaecumque jubes: parere jubenti</l>
             
               <l n="9.199.6"> Si renuam, dic me quam libet indocilem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>200. [197.]
              <note place="foot" n="22">De Maximi pertinacia. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.200.1">Quod placuit, seditque animo, non, si ruat orbis,</l>
             
               <l n="9.200.2"> Mutatus flectas, Maxime, judicium;</l>
             
               <l n="9.200.3">Id pulcrum ducis. Non est, mihi crede, superbum,</l>
             
               <l n="9.200.4"> Sed magis et stultum quamlibet ac fatuum.</l>
             
               <l n="9.200.5">Flectere iter ceu si nolit, malitque viator</l>
             
               <l n="9.200.6"> In rupem praeceps vel ruere in fluvium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>201. [198.]
              <note place="foot" n="23">
                     <l n="9.201">Amatoris querela ad Aeglen. <bibl>Krša</bibl>
                     </l>
             
                  </note>
               </head>
               <l n="9.201.1">Aegle, jamdudum video quam negliger a te,</l>
             
               <l n="9.201.2"> aeque conor ego te quoque negligere,</l>
             
               <l n="9.201.3">Nec possum, longo mentem devinctus amore,</l>
             
               <l n="9.201.4"> Sed, possim ut tandem, qualibet efficiam.</l>
             
               <l n="9.201.5">Vanescet, mentem qui nunc circumvolat, error,</l>
             
               <l n="9.201.6"> Et sibi se victrix restituet ratio.</l>
             
               <l n="9.201.7">Nulla mihi incipies fieri tunc ipsa vicissim,</l>
             
               <l n="9.201.8"> Ut tibi sum longo a tempore nullus ego.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>202. [199.] Aeneas loquitur. <q>Litora tum patriae lacrymans, portusque reliqui</q>. Aeneas in Virgilio.</head>
               <l n="9.202.1">Dardaniae sedes, bello et subversa bilustri</l>
             
               <l n="9.202.2"> Moenia, nostrorum regna vetusta patrum,</l>
             
               <l n="9.202.3">Nunc moesti cineres tantum, convulsaque saxis</l>
             
               <l n="9.202.4"> Saxa et Troiano sanguine pinguis humus,</l>
             
               <l n="9.202.5">Fluminaque et pulchri colles et dulcia rura,</l>
             
               <l n="9.202.6"> Et lustrata meo littora cara pede,</l>
             
               <l n="9.202.7">Littora cara, valete: vocant quo fata deorum</l>
             
               <l n="9.202.8"> En parido celeri vela ferenda Noto,</l>
             
               <l n="9.202.9">Digredior quocumque feret ventusque, deusque</l>
             
               <l n="9.202.10"> Et vehor hinc alias forsitan ad lacrymas,</l>
             
               <l n="9.202.11">Bellorum ad casus alios quoscumque dabit fors,</l>
             
               <l n="9.202.12"> At quocumque ferar, quae loca cumque colam,</l>
             
               <l n="9.202.13">Quidquid ero, natale solum, sedesque paterna,</l>
             
               <l n="9.202.14"> Nunquam erit, ut memori defluat ex animo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>203. [200.] Poeta rusticaturus Romae valedicit.</head>
               <l n="9.203.1">Roma, vale, juvat hinc vacuos decedere in agros,</l>
             
               <l n="9.203.2"> Qua trita humano sit via nulla pede.</l>
             
               <l n="9.203.3">Illic sollicitas animi deponere curas,</l>
             
               <l n="9.203.4"> Atque meo tandem vivere more lubet.</l>
             
               <l n="9.203.5">Non dulces aberunt Musae, non Phoebus Apollo,</l>
             
               <l n="9.203.6"> Illaque Apollinei scripta venusta chori,</l>
             
               <l n="9.203.7">Quae mihi si liceat gelida sub rupe jacenti</l>
             
               <l n="9.203.8"> Lectare ad murmur lene sonantis aquae,</l>
             
               <l n="9.203.9">Felix sorte mea populosque, urbisque tumultus,</l>
             
               <l n="9.203.10"> Auratas procerum despiciamque domos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>204. [201.]
              <note place="foot" n="24">Vide n.m 207.
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.204.1">In scriptorum nostri aevi contemptorem.</l>
             
               <l n="9.204.2">Qui priscos tantum laudatque legitque poetas,</l>
             
               <l n="9.204.3"> Despuit et quidquid tempora nostra ferunt,</l>
             
               <l n="9.204.4">Nuper et est si quid scriptum, fastidit et odit,</l>
             
               <l n="9.204.5"> Doctumque et cultum sit licet et lepidum,</l>
             
               <l n="9.204.6">Non aequus veterum virtutem sentit, amatque,</l>
             
               <l n="9.204.7"> Lividus at nostris invidet ingeniis,</l>
             
               <l n="9.204.8">Hoc et agit, non ipse suo dicatur, at aevi</l>
             
               <l n="9.204.9"> Ut vitio insulsus scriptor et illepidus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>205. [202.]
              <note place="foot" n="25">De Gellia, cuius amatorem poëta inducit.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.205.1">Blanda olim ut captum sensit me Gellia, rusco</l>
             
               <l n="9.205.2"> Facta est, atque hirtis sentibus asperior;</l>
             
               <l n="9.205.3">Sic mihi libertas rediit, sic Gellia ab arctis</l>
             
               <l n="9.205.4"> Emissum vinclis me mihi restituit.</l>
             
               <l n="9.205.5">Quid, semel emissum repetat si rursus et illas</l>
             
               <l n="9.205.6"> Expromat, queis nil non pote, blanditias?</l>
             
               <l n="9.205.7">Me miserum! Ut rursum spernar, rursumque fatiger,</l>
             
               <l n="9.205.8"> Sponte dabo famulas in sua vincla manus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>206. [203.]
              <note place="foot" n="26">Ad Quintum qui poetam amicitiae oblitum dixerat.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.206.1">Desine jam tristi me, Quinte, urgere querela,</l>
             
               <l n="9.206.2"> Oblitum et veteris dicere amicitiae.</l>
             
               <l n="9.206.3">Nil ego te laesi (Phoebum et communia nobis</l>
             
               <l n="9.206.4"> Testor sanctarum numina Castalidum);</l>
             
               <l n="9.206.5">Nec mihi contendat quisquam, quem coepit amare,</l>
             
               <l n="9.206.6"> Maiori ut possit semper amare fide.</l>
             
               <l n="9.206.7">Sed tua, crede mihi, vigilem te somnia ludunt,</l>
             
               <l n="9.206.8"> Nec rem, verum umbras, vanaque visa doles,</l>
             
               <l n="9.206.9">Quae tibi discutiat si quis deus, ista sodalem,</l>
             
               <l n="9.206.10"> Nosces, quam laedat falsa querela tuum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>207. [204.]
              <note place="foot" n="27">De navi aëria. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.207.1">Aëriae attollant nisi pondera vasta carinae,</l>
             
               <l n="9.207.2"> Nil aget inventis Gallia docta suis,</l>
             
               <l n="9.207.3">Attolli aëriis at pondera vasta carinis</l>
             
               <l n="9.207.4"> Posse, tenet cupidos irrita spes animos.</l>
             
               <l n="9.207.5">Id fieri donec rerum natura negabit,</l>
             
               <l n="9.207.6"> Aërium fuerit nil, nisi lusus, iter
              <note place="foot" n="28">iter] <bibl>Krša</bibl> : erit: <emph>Radelja </emph>
                  </note>
            .</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>208. [205.] Ad Balthassarem Odescalchium feliciter variolarum morbo functum.
              <note place="foot" n="29">Ad Balthassarem Odescalchium feliciter e variolarum morbo
                valentem. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.208.1">Romae invisa diu ratio fuit ista medelae,</l>
             
               <l n="9.208.2"> Pustula qua validis artubus inseritur,</l>
             
               <l n="9.208.3">Insita sed postquam tibi pustula tam bene cessit,</l>
             
               <l n="9.208.4"> Et morbo functus pulcher, ut ante, nites,</l>
             
               <l n="9.208.5">O juvenum flos et Romanae pubis ocelle,</l>
             
               <l n="9.208.6"> Balthasar et Phoebi delicium et Sophiae,</l>
             
               <l n="9.208.7">Invisae dudum ratio tota ista medelae</l>
             
               <l n="9.208.8"> Ad coelum fertur laudibus eximiis.</l>
             
               <l n="9.208.9">Et merito; nam quis possit non tollere ad astra</l>
             
               <l n="9.208.10"> Rem, quae tam caro consuluit capiti?</l>
             
               <l n="9.208.11">Quam propter, quum dira lues rursum ingruet urbi,</l>
             
               <l n="9.208.12"> Complebitque atris omnia funeribus,</l>
             
               <l n="9.208.13">Et male turpabit cives, hunc auribus, illum</l>
             
               <l n="9.208.14"> Erosis linquens naribus, aut oculis,</l>
             
               <l n="9.208.15">Oraque sulcatum foede, nil triste supersit</l>
             
               <l n="9.208.16"> Tam caro quidquam quod timeat capiti.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>209. [206.] Auriga Olympiacus in antiquo marmore.</head>
               <l n="9.209.1">Lora juvat misso tractare undantia curru,</l>
             
               <l n="9.209.2"> Alipedum et volucri vincere flabra fuga,</l>
             
               <l n="9.209.3">Et juvat Eleo certantem pulvere spargi,</l>
             
               <l n="9.209.4"> Dum rota se metam fervida circumagit,</l>
             
               <l n="9.209.5">Atque omnis fremituque virum, plausuque faventum</l>
             
               <l n="9.209.6"> Lucus et Alphei flumina pulsa sonant.</l>
             
               <l n="9.209.7">Quod mihi speratae veniant si proemia palmae,</l>
             
               <l n="9.209.8"> Quid ni vel superis me rear esse parem?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>210. [207.]
              <note place="foot" n="30">Poeta de se suoque erga antiquos amore. Krša</note>
               </head>
               <l n="9.210.1">Irrides, vatum quod laudo scripta priorum,</l>
             
               <l n="9.210.2"> Et verso assidua nocte dieque manu,</l>
             
               <l n="9.210.3">Nostra nec aut Grajis aequari, aut digna Latinis</l>
             
               <l n="9.210.4"> Saecla reor cultu, laude vel ingenii.</l>
             
               <l n="9.210.5">Irrides: sed quod priscis opponere possis,</l>
             
               <l n="9.210.6"> Ecquid habes, aetas nostra quod extulerit?</l>
             
               <l n="9.210.7">Haec, quam miramur, quam coelo attollimus, aetas</l>
             
               <l n="9.210.8"> Parne illis quidquam protulit aut simile?</l>
             
               <l n="9.210.9">Moeonidae confer quos laudas cumque, Maroni</l>
             
               <l n="9.210.10"> Vel magno, nugas dixeris esse meras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>211. [208.] Ad Balthassarem Odescalchium, ne, dum ipse rusticatur, vatem sui oblitum
            credat.</head>
               <l n="9.211.1">Quamvis rura colas ipsa vicina sub urbe,</l>
             
               <l n="9.211.2"> Nec longa et facili quo licet ire via,</l>
             
               <l n="9.211.3">Attamen, id cupiens, potui te visere nunquam,</l>
             
               <l n="9.211.4"> Adspectuque tuo colloquioque frui.</l>
             
               <l n="9.211.5">Quippe iter ingressum Boreae vel flabra furentis,</l>
             
               <l n="9.211.6"> Vel gravis effusa terruit Auster aqua.</l>
             
               <l n="9.211.7">Ergo tui oblitum ne credas, scribere raptim</l>
             
               <l n="9.211.8"> Haec placuit celeri qualiacumque manu,</l>
             
               <l n="9.211.9">Atque meam pro me, quam nec mala frigora, tristes</l>
             
               <l n="9.211.10"> Nec pluviae laedunt, mittere Calliopen.</l>
             
               <l n="9.211.11">Hanc, precor, excipias quo vultu epigrammata Grajum</l>
             
               <l n="9.211.12"> Quum tulit, aut magni carmina Moeonidae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>212. [209.]
              <note place="foot" n="31">De Acis Minervae ope ab Amore tuto. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.212.1">Acin Amor telo petiit stridente; Minerva</l>
             
               <l n="9.212.2"> Adfuit, opposuitque aegida: dissiluit</l>
             
               <l n="9.212.3">Futilis ut glacies telum; frustratus et expes</l>
             
               <l n="9.212.4"> Irato digitum dente momordit Amor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>213. [210.]
              <note place="foot" n="32">Mediocri fortuna contentum se beatum esse.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.213.1">Mene jubes dubio vitam committere ponto,</l>
             
               <l n="9.213.2"> Et dare non sanis vela ferenda Notis?</l>
             
               <l n="9.213.3">Non mihi non auri si quis fulgentis acervos</l>
             
               <l n="9.213.4"> Non mihi si vestem spondeat Attalicam,</l>
             
               <l n="9.213.5">Non si gemmarum quidquid fert India, quidquid</l>
             
               <l n="9.213.6"> Dives Erythraei parturit unda maris.</l>
             
               <l n="9.213.7">Foecundi colles, pinguesque ad flumina campi,</l>
             
               <l n="9.213.8"> Quos Bacchus, mire quos amat alma Ceres,</l>
             
               <l n="9.213.9">Hic ego sim vester messorque ac vinitor; ullis</l>
             
               <l n="9.213.10"> Otia non muto dulcia divitiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>214. [211.]
              <note place="foot" n="33">De Minerva Amorem docente. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.214.1">Magna docere instat dum parvum Pallas Amorem,</l>
             
               <l n="9.214.2"> Magnam parvus Amor Pallada dedocuit.</l>
             
               <l n="9.214.3">Nec Puer est sapiens factus; sed Diva, propinqua</l>
             
               <l n="9.214.4"> Incaluit Pueri quod face, desipuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>215. [212.] In Boream.</head>
               <l n="9.215.1">Quid, Borea malesane, furis nunc vere sub ipso,</l>
             
               <l n="9.215.2"> Nec pateris molles ludere jam Zephyros?</l>
             
               <l n="9.215.3">Laeta nec omnigenis pingis jam floribus arva,</l>
             
               <l n="9.215.4"> Atque tegi viridi jam nemus omne coma?</l>
             
               <l n="9.215.5">Te Pomona, Ceres te flava et mitis Jacchus,</l>
             
               <l n="9.215.6"> Saeve, timent; moestus te pavet agricola,</l>
             
               <l n="9.215.7">Spesque suas metuit subito, longosque labores</l>
             
               <l n="9.215.8"> Ne perimant tristi frigora dura gelu.</l>
             
               <l n="9.215.9">Parce, precor, flecti, si qua potes: hei mihi, flecti</l>
             
               <l n="9.215.10"> Sed potes haud ulla, trux, malesane, prece.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>216. [213.]
              <note place="foot" n="34">In Flaccum sodalem veterem male negligentem.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.216.1">Amplecti ante alios quem sueras, Flacce, sodales,</l>
             
               <l n="9.216.2"> Atque animae partem dicere dimidiam;</l>
             
               <l n="9.216.3">Seria cui soli, soli cui credere nugas,</l>
             
               <l n="9.216.4"> Quicum velle simul vivere, velle mori;</l>
             
               <l n="9.216.5">Nunc male neglectum spernis, nunc, perfide, eumdem</l>
             
               <l n="9.216.6"> Immemor heu longae laedis amicitiae.</l>
             
               <l n="9.216.7">Dextrae ubi sunt, fractum et foedus, promissaque vana,</l>
             
               <l n="9.216.8"> Spesque meae ac rapidis tot data vota Notis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>217. [214.] Achemenides in Cyclopum insula relictus.</head>
               <l n="9.217.1">Me miserum! Solus deserta hic linquor in acta;</l>
             
               <l n="9.217.2"> Classis abit, tendunt carbasa passa Noti.</l>
             
               <l n="9.217.3">Saeve mane, proram flecte huc ad littus, Ulysse,</l>
             
               <l n="9.217.4"> Destituor vestrae pars ego militiae.</l>
             
               <l n="9.217.5">Saeve mane, socium scelus est, ah, saeve, cruentam</l>
             
               <l n="9.217.6"> Immani monstro linquere velle dapem,</l>
             
               <l n="9.217.7">Verte ratem, servaque tuum; cui Troja pepercit,</l>
             
               <l n="9.217.8"> Ne ducis haec pereat crimine vita sui.</l>
             
               <l n="9.217.9">Talibus orabat: regi timor obstruit aures,</l>
             
               <l n="9.217.10"> Nec profecturas diripit aura preces.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>218. [215.]
              <note place="foot" n="35">De se et Phyllide. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.218.1">Quod tibi displiceam senior jam vertice cano,</l>
             
               <l n="9.218.2"> Pol doleo, sed non, Phylli venusta, queror.</l>
             
               <l n="9.218.3">Hoc doleo, hoc tacitus non possum ferre, quod omni</l>
             
               <l n="9.218.4"> In re mi ostendis, quam tibi displiceam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>219. [216.]
              <note place="foot" n="36">Impressum in Antologicis <bibl>Radelja</bibl>; (pon. inter
                votiva); Alcon arcum et pharetram suspendens <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.219.1">Ut pater ingentem spiris ingentibus anguem</l>
             
               <l n="9.219.2"> Vidit gnati Alcon artubus implicitum,</l>
             
               <l n="9.219.3">Nulla mora, intenditque arcum, telumque volucre</l>
             
               <l n="9.219.4"> Ora manu certa fixit in ipsa ferae.</l>
             
               <l n="9.219.5">Non puerum ferro laesit, lethalis arundo</l>
             
               <l n="9.219.6"> Nec strinxit summam stringere visa cutem.</l>
             
               <l n="9.219.7">Nunc arcum et pharetram suspendit ab illice, ut artis,</l>
             
               <l n="9.219.8"> Fortunaeque eadem sint monimenta suae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>220. [217.] In Ocnum discendi toediosum.</head>
               <l n="9.220.1">Oblitus tecti solus venator in agris</l>
             
               <l n="9.220.2"> Durat et hiberno sub Jove laetus agit,</l>
             
               <l n="9.220.3">Nec glaciem, tristesque horret calcare pruinas,</l>
             
               <l n="9.220.4"> Nec juga Riphaea semper operta nive,</l>
             
               <l n="9.220.5">Seu cervam longe catuli videre fideles,</l>
             
               <l n="9.220.6"> Linea seu Marsus retia rupit aper.</l>
             
               <l n="9.220.7">Te sophiae addictum placidae piget, Ocne, palestrae,</l>
             
               <l n="9.220.8"> Discendique vigil toedia ferre negas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>221. [218.]
              <note place="foot" n="37">Pastor invitat pastorem ad canendum.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.221.1">Hic nemus, hic liquidi fontes, hic roscida, Thyrsi,</l>
             
               <l n="9.221.2"> Floribus et laeto gramine ridet humus,</l>
             
               <l n="9.221.3">Hic variae ludunt per frondea tecta volucres,</l>
             
               <l n="9.221.4"> Hic levis aestivum temperat aura canem.</l>
             
               <l n="9.221.5">Huc niveum compelle gregem, cantabimus una</l>
             
               <l n="9.221.6"> Quod Lycus et Dorylas, Daphnis et invideat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>222. [219.] In hominem claudum et foedum.
              <note place="foot" n="38">In hominem claudum et foedum pulchram mulierem ducentem.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
            
               </head>
               <l n="9.222.1">Vulcanus Venerem ducis, pulchro ore puellam</l>
             
               <l n="9.222.2"> Foedus: nec Martem, Cinna, tibi metuis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>223. [220.] Amicus amice de defectu moneatur.
              <note place="foot" n="39">Amici officium esse amicum, si quid peccet, monere.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.223.1">Ne vivam, si te quidquam mihi carius uno est,</l>
             
               <l n="9.223.2"> Atque ego ni cupio carus et esse tibi.</l>
             
               <l n="9.223.3">Non tamen irasci numquam, possemve probare</l>
             
               <l n="9.223.4"> Quidquid vel dicas, Postume, vel facias.</l>
             
               <l n="9.223.5">Istaec derisor possit: me dicere amica</l>
             
               <l n="9.223.6"> Mente juvat: "Placet hoc, hac male displicuit".</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>224. [221.] Foeminea forma cito perit.
              <note place="foot" n="40">Foemineam formam cito perire <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.224.1">Effoeta pulchram vidi cum matre puellam,</l>
             
               <l n="9.224.2"> (Visa est aeternas vincere nata deas;</l>
             
               <l n="9.224.3">Matri vix inerant priscae vestigia formae)</l>
             
               <l n="9.224.4"> Atque tuens ambas talia verba dedi:</l>
             
               <l n="9.224.5">Foemineus, docet haec, qui sit decor; haec docet, eheu,</l>
             
               <l n="9.224.6"> Quam citus in ventos avolet ille decor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>225. [222.] Consilio interdum fortunam praevalere.</head>
               <l n="9.225.1">Cui bene res cessit, sapientem; cui male, stultum</l>
             
               <l n="9.225.2"> Dicere cum vulgo, Pontice, stultitia est.</l>
             
               <l n="9.225.3">Consilio interdum fors praevalet, et, bene struxit</l>
             
               <l n="9.225.4"> Quae ratio, ad terram diva superba ruit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>226. [223.] <q>Nulla fides pelago est.</q>
               </head>
               <l n="9.226.1">Quo, miser, insano lucri correptus amore,</l>
             
               <l n="9.226.2"> Daphni, ruis vasti per vada salsa maris?</l>
             
               <l n="9.226.3">Quas tibi divitias fingis? Quae gaudia vitae</l>
             
               <l n="9.226.4"> Plurima et haud casso parta labore bona?</l>
             
               <l n="9.226.5">Terra fidem servat, credit quae semina, reddit</l>
             
               <l n="9.226.6"> Agricolae multo foenore cultus ager.</l>
             
               <l n="9.226.7">Nulla fides pelago est: placidi pellacia ponti</l>
             
               <l n="9.226.8"> Humanum lusit, ludet et usque genus.</l>
             
               <l n="9.226.9">Obrutus hic fluctu manes descendit ad imos,</l>
             
               <l n="9.226.10"> Hic redit ad patriam nudus inopsque domum.</l>
             
               <l n="9.226.11">Quinte, mane; cari monitus ne sperne sodalis,</l>
             
               <l n="9.226.12"> Quaeque tibi metuit, ne patiare, cave.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>227. [224.] Pellatur a coetu sodalium, qui palam facit infidus ab ipsis audita.
              <note place="foot" n="41">Pelli debere ab omni coetu qui sibi credita vulgare solet.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.227.1">Infidus qui dicta foras eliminat, absit</l>
             
               <l n="9.227.2"> Hic coetu longe pulsus ab ingenuo;</l>
             
               <l n="9.227.3">Huic patulas nemo quidquam committat in aures,</l>
             
               <l n="9.227.4"> Nec dignum affatu, nec putet esse aditu.</l>
             
               <l n="9.227.5">Per quem libertas omnis perit et perit omne</l>
             
               <l n="9.227.6"> Eversum sanctae foedus amicitiae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>228. [225.] Ne fortem stolidis misce.</head>
               <l n="9.228.1">Ne fortem stolidis misce: imperterritus ille</l>
             
               <l n="9.228.2"> Et videt et certa mente pericla subit;</l>
             
               <l n="9.228.3">Hos praeceps coecos rapit impetus. Urget honesta</l>
             
               <l n="9.228.4"> Hunc ratio, hos turpis, quo decet, error agit.</l>
             
               <l n="9.228.5">Hic se homines supra extollit, similisque deorum est;</l>
             
               <l n="9.228.6"> Infra hominem hi reptant assimiles pecudum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>229. [226.]
              <note place="foot" n="42">(pon. inter votiva); Aeneas Marti arma Mezentii
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.229.1">Thoracem hunc telis perfossum, scuta, rubenti</l>
             
               <l n="9.229.2"> Insignem crista cassida, fatiferae</l>
             
               <l n="9.229.3">Immane hoc hastae fragmen, multaque madentem,</l>
             
               <l n="9.229.4"> Hospes, quem cernis caede virum gladium,</l>
             
               <l n="9.229.5">Mezenti exuvias, quercu suspendit ab alta</l>
             
               <l n="9.229.6"> Aeneas, Marti munera, Dardanides;</l>
             
               <l n="9.229.7">Quae moneant omnes olim conspecta tyrannos,</l>
             
               <l n="9.229.8"> Sontibus ultorem post caput esse deum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>230. [227.] Amor quem fecit virtus, semper manet.
              <note place="foot" n="43">Amorem quem fecit virtus, semper manere
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.230.1">Turpis Amor celeres quatit alas et levis Euro</l>
             
               <l n="9.230.2"> Ocyor in nubes avolat aerias;</l>
             
               <l n="9.230.3">Aut illum ratio veniens fugat, aut fugat aetas,</l>
             
               <l n="9.230.4"> Aut vitio omnivolus vertitur ipse suo,</l>
             
               <l n="9.230.5">At virtus quem fecit, Amor, manet usque, nec ullas</l>
             
               <l n="9.230.6"> Vel patitur sibi vel conciet ipse vices.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>231. [228.]
              <note place="foot" n="44">Monet Laevinum, ut Circen fugiat. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.231.1">Remigio velisque fugam, Laevine; capesse,</l>
             
               <l n="9.231.2"> Istam aliqua Circen si potes effugere,</l>
             
               <l n="9.231.3">Quae patrias tibi sorbet opes, famamque, decusque,</l>
             
               <l n="9.231.4"> Ipsum quae tibi te fraude mala eripiet,</l>
             
               <l n="9.231.5">Mutatum et foede foedam concludet in haram,</l>
             
               <l n="9.231.6"> Coget et in turpi volvier usque luto,</l>
             
               <l n="9.231.7">Usque. Semel versum nunquam formae illa
              <note place="foot" n="45">nunquam formae illa] <emph>Krša </emph>: nunquam illa
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             priori,</l>
             
               <l n="9.231.8"> Solis ut illa vetus filia, restituet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>232. [229.]
              <note place="foot" n="46">Ad Acin ab Amore irretitum. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.232.1">Frustra eris: in vanos recident molimina ventos;</l>
             
               <l n="9.232.2"> Spicula nil, istae nil et agent faculae.</l>
             
               <l n="9.232.3">Me sibi sacrarunt Musae, me casta Minerva;</l>
             
               <l n="9.232.4"> In me nil poteris, foede puer Veneris!</l>
             
               <l n="9.232.5">Talia jactabas, Aci, olim. Nunc miser, eheu,</l>
             
               <l n="9.232.6"> Nescio quid taciti vulneris intus habes.</l>
             
               <l n="9.232.7">Ah miser! Illa tibi quonam sapientia fugit?</l>
             
               <l n="9.232.8"> Quo tibi tam subito tam bona mens abiit?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>233. [230.] Nosce te ipsum.</head>
               <l n="9.233.1">Dic medico, quae vis, fac, venam exploret in horas,</l>
             
               <l n="9.233.2"> Numquam te noscet, notus ut ipse tibi es.</l>
             
               <l n="9.233.3">Disce tibi expertus, quid sit rerum utile, quid non,</l>
             
               <l n="9.233.4"> Ipsum ridebis doctior Hippocratem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>234. [231.] [ = Mor. 125]</head>
               <l n="9.234.1">Ad Phyllin, cujusmodi foeminam esse oporteat.</l>
             
               <l n="9.234.2">Blanda nimis fieri metuis, fisque aspera, Phylli,</l>
             
               <l n="9.234.3"> Et rusco et duris sentibus horridior.</l>
             
               <l n="9.234.4">Hirta nimis fieri metuis, fis mollior aequo,</l>
             
               <l n="9.234.5"> Nec servas morem, quam decet, ingenuum.</l>
             
               <l n="9.234.6">Est quiddam medium, Phylli, est; laudatur utrumque</l>
             
               <l n="9.234.7"> Navis devitat callida quae scopulum.</l>
             
               <l n="9.234.8">Hirta odio est, blanda est contemptu, carior auro est,</l>
             
               <l n="9.234.9"> Quae quorsum vergat, dicere non valeas.
              <note place="foot" n="47">vel: Foemina quam, quae sit, dicere non valeas.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>235. [232.] Docet non esse aggrediendum quod fieri nequeat.
              <note place="foot" n="48">Docet non esse tentandum quod fieri nequeat.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.235.1">Irrita me tota luserunt somnia nocte,</l>
             
               <l n="9.235.2"> Dum conor, possum coepta nec efficere:</l>
             
               <l n="9.235.3">Quoque magis conor speratum attingere finem,</l>
             
               <l n="9.235.4"> Tam magis atque magis me video esse procul.</l>
             
               <l n="9.235.5">Et vigilem huic similis ne me labor urgeat usque,</l>
             
               <l n="9.235.6"> Optatis pono jura modumque meis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>236. [233.] Parvus ne magna cupiat.</head>
               <l n="9.236.1">Parvus magna cupis: hinc est tibi curta supellex</l>
             
               <l n="9.236.2"> Fortunae haud impar scilicet, ast animo:</l>
             
               <l n="9.236.3">Quem nisi compescat ratio, quamcumque ferat sors,</l>
             
               <l n="9.236.4"> Explebit diram copia nulla sitim.</l>
             
               <l n="9.236.5">Tantalus infelix nullo et
              <note place="foot" n="49">et] <emph>Krša </emph>: et <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             satiatus ab haustu. 5</l>
             
               <l n="9.236.6"> Optabis medio in flumine semper aquas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>237. [234.] In Ponticum urbanas delicias in rustica praedia transferentem.</head>
               <l n="9.237.1">Rure urbem mutas, nec mutas, Pontice, transfers</l>
             
               <l n="9.237.2"> At magis urbanos in tua rura lares.</l>
             
               <l n="9.237.3">Cuncta nitent, turba fervet domus, advenit hospes</l>
             
               <l n="9.237.4"> Multus: lux crebris perditur officiis.</l>
             
               <l n="9.237.5">Nusquam tuta quies, nusquam otia lenta, nec usquam</l>
             
               <l n="9.237.6"> Exlex libertas, priscaque simplicitas,</l>
             
               <l n="9.237.7">Quae nisi contingant visenti rura, quid, oro,</l>
             
               <l n="9.237.8"> Est aliud, quod tam visere rura velis?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>238. [235.] Esse quiddam in rebus medium.</head>
               <l n="9.238.1">Ludicro solidum decies expendis in uno,</l>
             
               <l n="9.238.2"> Dum metuis dici sordidus, Antigene.</l>
             
               <l n="9.238.3">Sed scopulum haud vitas diversa in parte latentem,</l>
             
               <l n="9.238.4"> Diceris et stulte prodigus, Antigene.</l>
             
               <l n="9.238.5">Est quiddam in rebus medium. Laudetur, utramque</l>
             
               <l n="9.238.6"> In partem qui nil fecerit immodicum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>239. [236.] <q>Res movet una senem, juvenem spes.</q>
               </head>
               <l n="9.239.1">Musta ego nec veteri Baccho, Levine, parandam</l>
             
               <l n="9.239.2"> Nec partae antefero stultus amicitiae.</l>
             
               <l n="9.239.3">Nota placent, ignota piget tentare: movebat</l>
             
               <l n="9.239.4"> Spes juvenem, res me nunc movet una senem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>240. [237.] Non omnibus omnia conveniunt.
              <note place="foot" n="50">Non omnibus omnia convenire. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.240.1">Blanda canis dominum redeuntem in tecta solebat</l>
             
               <l n="9.240.2"> Queis propere occurrens excipere illecebris,</l>
             
               <l n="9.240.3">Has olim expertus frustra narratur asellus,</l>
             
               <l n="9.240.4"> Verbera et officio multa tulisse suo.</l>
             
               <l n="9.240.5">Omnia non rerum sunt omnibus apta: placere</l>
             
               <l n="9.240.6"> Pars opera, cassis pars pote blanditiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>241. [238.] Monendum esse amicum ne peccet, si melior fieri potest.</head>
               <l n="9.241.1">Quod peccat caro, dic primum, Quinte, sodali,</l>
             
               <l n="9.241.2"> Id modo si peccat, quod pote corrigere.</l>
             
               <l n="9.241.3">Ni potis id facere est, quidquam ne dicito: rectum</l>
             
               <l n="9.241.4"> Non etenim, tantum sed facies miserum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>242. [239.] De asino alienis honoribus superbiente.</head>
               <l n="9.242.1">Forte deûm matris simulacra ferebat asellus,</l>
             
               <l n="9.242.2"> Quae flexo excepit plurima turba genu.</l>
             
               <l n="9.242.3">At ferus intumuit fastu, dum scilicet illo</l>
             
               <l n="9.242.4"> Se, veluti numen, credit honore coli.</l>
             
               <l n="9.242.5">Cui baculum impegit ridens et dixit agaso:</l>
             
               <l n="9.242.6"> ''Non tuus est, quo tu, stulte, superbis, honos."</l>
             
               <l n="9.242.7">Immeritus regni quicumque insignia gestas,</l>
             
               <l n="9.242.8"> Haec tibi, dum coleris, dicta putare potes.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>243. [240.]
              <note place="foot" n="51">Vitam hominum et parvis et magnis rebus constare.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.243.1">Vita hominum magnis stat rebus; stat quoque parvis:</l>
             
               <l n="9.243.2"> Magna vir utiliter parva gerit mulier.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>244. [241.] Ea forma pulcherrima, quae omnibus formis apta magis est cuique.
              <note place="foot" n="52">Eam formam pulcherrimam esse, quae unicuique formae magis
                apta sit. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.244.1">Quae sit forma, rogas, pulcherrima. Nempe cuique</l>
             
               <l n="9.244.2"> Una est quae formis omnibus apta magis.</l>
             
               <l n="9.244.3">Foeda Aegle, pulcher Thyrsis, quos mater eodem</l>
             
               <l n="9.244.4"> Effudit partu mirifice similes.</l>
             
               <l n="9.244.5">Forma viri ambobus; Thyrsin decet, haud decet Aeglen,</l>
             
               <l n="9.244.6"> "Aeglum" quam, verso nomine, turba vocat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>245. [242.] De effigie Octaviae Odescalchiae D. Zagaroli.</head>
               <l n="9.245.1">Quae matronalis decus est ac forma pudoris</l>
             
               <l n="9.245.2"> Cur prope nudatis pingitur inguinibus?</l>
             
               <l n="9.245.3">Frange istam, similis quae vultu, Octavia, imago</l>
             
               <l n="9.245.4"> Est tibi, sed mores arguit absimiles.</l>
             
               <l n="9.245.5">Frange: olim saeclis ne fors videare futuris</l>
             
               <l n="9.245.6"> Pulchra quidem, verum casta fuisse parum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>246. [243.] Cuique forma praestantior, quę magis apta est ingenio suo.
              <note place="foot" n="53">Illa praecipue placere, quae uniuscuiusque ingenio magis
                apta sint. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.246.1">Si Paris Idaeo quum sedit vertice et Hector</l>
             
               <l n="9.246.2"> Sedisset judex et Priamus pariter,</l>
             
               <l n="9.246.3">Juno foret Priamo, Pallas foret Hectore, credo,</l>
             
               <l n="9.246.4"> Quoque fuit solum judice pulchra Venus.</l>
             
               <l n="9.246.5">Cuique solet multas inter praestantior esse</l>
             
               <l n="9.246.6"> Forma etenim, ingenio quae magis apta suo est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>247. [244.] 
              <note place="foot" n="54">Docet pictorem quo modo sibi velit pingi Amorem.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.247.1">Docte, mihi aligerum, pictor sic pingito Amorem:</l>
             
               <l n="9.247.2"> Hac vittam, gerat hac vellera densa manu.</l>
             
               <l n="9.247.3">Vitta virum ambobus noctem ut praetendat ocellis,</l>
             
               <l n="9.247.4"> Occludant ambas vellera ut auriculas.</l>
             
               <l n="9.247.5">Utilium quidquam rerum ne cernere possit,</l>
             
               <l n="9.247.6"> Neve audire, malus quem premit ille puer.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>248. [245.]
              <note place="foot" n="55">Nec sperni, nec pluris, quam docet, aestimari debere genus
                foemineum. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.248.1">Nolo foemineum sperni genus, alta locari</l>
             
               <l n="9.248.2"> Astra super nolo: nil placet immodicum.</l>
             
               <l n="9.248.3">Flammatos inter juvenes, glacieque rigentes</l>
             
               <l n="9.248.4"> Multa, Flacce, senes est aliquid medium,</l>
             
               <l n="9.248.5">Atque hinc, atque illinc utroque a fine reductum,</l>
             
               <l n="9.248.6"> Consistat verum pulchre ubi judicium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>249. [246.] <q>Nacta viam es, qua te crucies, Nisa.</q>
               </head>
               <l n="9.249.1">Quae nunquam fient, metuis tamen usque futura</l>
             
               <l n="9.249.2"> Anxia et assiduo, Nisa, pavore tremis.</l>
             
               <l n="9.249.3">Nacta viam es, qua te crucies; rebusque secundis</l>
             
               <l n="9.249.4"> Adversae sortis tristia damna feras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>250. [247.] <q>A parvo ad magnum ne transi, clamo, sodalem.</q>
               </head>
               <l n="9.250.1">In mediis mulus vitam degebat asellis,</l>
             
               <l n="9.250.2"> Florebatque omnes nobilis ante alios,</l>
             
               <l n="9.250.3">Egregius forma prae cunctis et celer idem,</l>
             
               <l n="9.250.4"> Et, quot sunt, raris dotibus eximius.</l>
             
               <l n="9.250.5">Auritos tandem sprevit fugitque sodales,</l>
             
               <l n="9.250.6"> Et se se in medios intulit altus equos.</l>
             
               <l n="9.250.7">Continuo doluit verti simul omnia, nulli</l>
             
               <l n="9.250.8"> Non longe toto de grege posthabitus,</l>
             
               <l n="9.250.9">Nec jam formosus, nec jam celer, omnibus expers,</l>
             
               <l n="9.250.10"> Et, quotquot fuerant, dotibus eximiis.</l>
             
               <l n="9.250.11">Tum secum haec: ''Inter quanto praestabat asellos</l>
             
               <l n="9.250.12"> Laudari, sperni quam merito inter equos!''</l>
             
               <l n="9.250.13">Haec te compellat mea fabula, qui male cautus</l>
             
               <l n="9.250.14"> A parvis magnos transilis ad socios.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>251. [248.] Dic hosti sibi aliquid fuisse boni;</head>
               <l n="9.251.1">Dic amico id quod est et erit boni. 
              <note place="foot" n="56">Quidquid cuique est boni cum amico communicandum esse.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="9.251.2">Quinte, boni si quid fuit, hosti dicito; amico</l>
             
               <l n="9.251.3"> Id quod erit, quod et est, dicere ne dubita.</l>
             
               <l n="9.251.4">Alter ne possit quidquam tibi demere; partem</l>
             
               <l n="9.251.5"> Alter ut accipiat, si velit, inde suam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>252. [249.] ''Junge seni juvenem, si stat tibi profore, utrique".</head>
               <l n="9.252.1">Aetas prima levis, nimium gravis ultima, utrique</l>
             
               <l n="9.252.2"> Ut prosis, comitem junge seni juvenem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>253. [250.] Aliud.</head>
               <l n="9.253.1">Laetitiam jungit moerori et miscet utrumque</l>
             
               <l n="9.253.2"> Qui sapit et vitam temperat arte suam.</l>
             
               <l n="9.253.3">Hoc juvenem, atque senem jungi volo, laetior aequo</l>
             
               <l n="9.253.4"> Ne juvenis, ne sit moestior, Aule, senex.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>254. [251.] Aliud.</head>
               <l n="9.254.1">Multa ubi concelebrat coetu, Corvine, juventa,</l>
             
               <l n="9.254.2"> Dementi fervent omnia laetitia.</l>
             
               <l n="9.254.3">Multa ubi turba senum coetu consedit in uno,</l>
             
               <l n="9.254.4"> Morosa frigent omnia moestitia.</l>
             
               <l n="9.254.5">Qui sapiet genus hoc una miscebit utrumque,</l>
             
               <l n="9.254.6"> Vina ut frigidulis fervida miscet aquis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>255. [252.]
              <note place="foot" n="57">Amico precatur, ut nec pauper, nec dives sit.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.255.1">Quam do, nec vacuam, nec plenam, Quinte, crumenam</l>
             
               <l n="9.255.2"> Hanc tibi dii faciant. Nil placet haud modicum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>256. [253.] Ne dicas amicos, quos, ut jungit, potest disiungere utilitas.
              <note place="foot" n="58">Nequaquam dici debere amicos, qui utilitatis causa jungantur
                et possint disiungi. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.256.1">Utilitas jungit quos mutua, solvere junctos,</l>
             
               <l n="9.256.2"> Si variet, rursum possit et utilitas,</l>
             
               <l n="9.256.3">Nomine dic quovis alio, sed dicere amicos</l>
             
               <l n="9.256.4"> Parce tamen; fiet vilis amicitia;</l>
             
               <l n="9.256.5">Si pecudum ritu quaeret sua commoda quisque,</l>
             
               <l n="9.256.6"> Dumque juvat socium, consulet ipse sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>257. [254.] De vera amicitia.</head>
               <l n="9.257.1">Commoda vult aliis, sua commoda negligit, Aule,</l>
             
               <l n="9.257.2"> Quae non mentitur nomen, amicitia,</l>
             
               <l n="9.257.3">Quam nunquam praeit utilitas, at saepe secuta est,</l>
             
               <l n="9.257.4"> Spreta nec aversam desinet usque sequi.</l>
             
               <l n="9.257.5">Haec tibi, ne vitium te nomine fallat honesto,</l>
             
               <l n="9.257.6"> Edita Phoebeo dicta puta e tripode.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>258. [255.] De iis, qui falso dicuntur amici.</head>
               <l n="9.258.1">Rebus in adversis mutati, dicis, amici</l>
             
               <l n="9.258.2"> Me celeri subito deseruere fuga.</l>
             
               <l n="9.258.3">Mentiti faciem, dic, multi, Postume, amici</l>
             
               <l n="9.258.4"> Res ante adversas imposuere mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>259. [256.] <q>Praesens, Quinte, malum satis est, ne adjunge futurum.</q>
               </head>
               <l n="9.259.1">Praesens, Quinte, malum satis est, ne adiunge futurum;</l>
             
               <l n="9.259.2"> Quae nunquam fient, nulla futura putes.</l>
             
               <l n="9.259.3">Cur dolor antevenit casus? Incerta laborum</l>
             
               <l n="9.259.4"> Cur tibi jam certas, Quinte, ferunt lacrymas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>260. [257.] Aliud.</head>
               <l n="9.260.1">Ah satis est, quod vita feret, tolerare malorum,</l>
             
               <l n="9.260.2"> Nec sibi tot tristes fingere velle metus.</l>
             
               <l n="9.260.3">Cur properas? Quod abest, metuens cur praecipis? Ultro</l>
             
               <l n="9.260.4"> Adveniet, si quid fors inimica parat.</l>
             
               <l n="9.260.5">Adveniet, figetque, suo sed tempore, vulnus;</l>
             
               <l n="9.260.6"> Cur nondum facto vulnere, amice, doles?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>261. [258.] Aliud.</head>
               <l n="9.261.1">Quae fiunt, doleo; quae fient, Aule, dolebo;</l>
             
               <l n="9.261.2"> Cum fient, sint par ut dolor, atque malum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>262. [259.] <q>Non amat, a caro qui fert linqui aequus amico.</q>
               </head>
               <l n="9.262.1">Non amat, a dulci quisquis neglectus amico</l>
             
               <l n="9.262.2"> Non saevo fixus corda dolore gemit.</l>
             
               <l n="9.262.3">Quidque feret, solum non hoc feret aequus, amore</l>
             
               <l n="9.262.4"> Fraudari alterno, Postume, quisquis amat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>263. [260.] <q>Quis furor est dubiis angi et tabescere curis?</q>
               </head>
               <l n="9.263.1">Corda metu assiduo quateris, morbosque, famemque,</l>
             
               <l n="9.263.2"> Nullaque non trepida tristia mente paves.</l>
             
               <l n="9.263.3">Quis furor est dubiis angi et tabescere curis?</l>
             
               <l n="9.263.4"> Praecipue et si quid fors inimica parat?</l>
             
               <l n="9.263.5">Crede mihi, in vita curae ac maeroris abunde est,</l>
             
               <l n="9.263.6"> Ut nisi praesenti non cruciere malo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>264. [261.] <q>Vera profundo condita sunt puteo.</q>
               </head>
               <l n="9.264.1">Huc, illuc volitat, nec re consistit in ulla;</l>
             
               <l n="9.264.2"> Hoc celer ingenio dicitur esse Lycus.</l>
             
               <l n="9.264.3">At levis est potius, nec firmus, possit ut acrem</l>
             
               <l n="9.264.4"> Obtutum primam figere sub faciem,</l>
             
               <l n="9.264.5">Scrutari et penitus res, ut sunt. "Vera profundo",</l>
             
               <l n="9.264.6"> Democritus clamat, "condita sunt puteo".</l>
             
               <l n="9.264.7">Lentus adi, contende aciem, longumque morare</l>
             
               <l n="9.264.8"> Vix aliquid longus protrahet inde labor.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>265. [262.]
              <note place="foot" n="59">Nil esse in Alexi, quo quisquam offendi possit.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.265.1">Nil habet, offendi quo quisquam possit, Alexis.</l>
             
               <l n="9.265.2"> Hanc si quis laudem non putat eximiam, </l>
             
               <l n="9.265.3">Ignorat, quisquam ne offendi possit, habere</l>
             
               <l n="9.265.4"> Quot sit virtutes in se opus eximias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>266. [263.] De senectute.</head>
               <l n="9.266.1">Qui senuit, gestitque aevum producere vivax,</l>
             
               <l n="9.266.2"> Ipse sibi, atque aliis nempe amat esse gravis,</l>
             
               <l n="9.266.3">Nec vitae (nulla est post actam vita juventam)</l>
             
               <l n="9.266.4"> Mortis at infelix tempora longa cupit.</l>
             
               <l n="9.266.5">Haec mihi ego, haec senior tu met tibi dicito, quamvis</l>
             
               <l n="9.266.6"> Auri grata parum, Postume, vera tamen.</l>
             
               <l n="9.266.7">Est aliquid fatuum, liceat si, ponere votum,</l>
             
               <l n="9.266.8"> Deque malis senii demere stultitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>267. [264.] Tempore luctus et irae ne cape consilium.
              <note place="foot" n="60">Qui aliquid consilii capere velit, ab ira et angore vacuum
                esse debere. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.267.1">Turbidus et luctu, saeva externatus et ira,</l>
             
               <l n="9.267.2"> Quaeris, quod tibi dem, Pontice, consilium?</l>
             
               <l n="9.267.3">Consilii nihil est, hoc praeter scilicet unum:</l>
             
               <l n="9.267.4"> Tali ne capias tempore consilium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>268. [265.] Ad Glauciam imperantem et Iolam servientem.</head>
               <l n="9.268.1">Imperium exerces tu, Glaucia, servit Iolas:</l>
             
               <l n="9.268.2"> Res hominum coecae sic placet ire deae.</l>
             
               <l n="9.268.3">Alter at alterius partes, mihi crede, capessat,</l>
             
               <l n="9.268.4"> Partes cuique suas si tribuat ratio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>269. [266.] Ad Rullum, qui dulci carmine spretum amorem solatur
              <note place="foot" n="61">Ad Rullum, qui carmine spretum amorem solatur</note>
               </head>
               <l n="9.269.1">Carmine qui dulci spretum solatur amorem,</l>
             
               <l n="9.269.2"> Credo equidem, nullo Rullus amore calet.</l>
             
               <l n="9.269.3">Spretus amor furiis agitur, frendetque, fremitque,</l>
             
               <l n="9.269.4"> Nec cantu indulget, sed gemitu et lacrymis,</l>
             
               <l n="9.269.5">Nec vatum in medio narrat sua vulnera coetu,</l>
             
               <l n="9.269.6"> Sed procul in solis rupibus exululat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>270. [267.] De Scurrae fabula.
              <note place="foot" n="62">De Scurra regia insignia gerente. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.270.1">Spectavi Scurram sceptrum regale gerentem,</l>
             
               <l n="9.270.2"> Abnormem, stolidum, non hominem, at pecudem;</l>
             
               <l n="9.270.3">Et mecum tacitus: Mendax haec fabula veram</l>
             
               <l n="9.270.4"> In vita, heu, quoties transit in historiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>271. [268.] Ad Quintum inertem.</head>
               <l n="9.271.1">Quid? Tu sponte tua te, Quinte, fateris inertem,</l>
             
               <l n="9.271.2"> Dicis et in longa vivere desidia?</l>
             
               <l n="9.271.3">Nimirum hoc dicis malesanus: non ego amicis</l>
             
               <l n="9.271.4"> Vivo, non patriae, non bonus ipse mihi?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>272. [269.] Grave damnum amittere amicum.
              <note place="foot" n="63">Grave esse damnum amittere amicum. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.272.1">Qui facile amissi damnum reparabile amici</l>
             
               <l n="9.272.2"> Credit
              <note place="foot" n="64">Credit] <bibl>Krša</bibl> : Perdit
              <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            , vim verae nescit amicitiae,</l>
             
               <l n="9.272.3">Quid sit nancisci, prae se quem diligat ipso,</l>
             
               <l n="9.272.4"> aeque cui carus gaudeat esse, virum.</l>
             
               <l n="9.272.5">Thesauri genus hoc vita pars maxima in omni</l>
             
               <l n="9.272.6"> Numquam, vix aliquis vel semel inveniat.</l>
             
               <l n="9.272.7">Hoc ubi perdideris, spes fracta est omnis; inanes</l>
             
               <l n="9.272.8"> Nil praeter gemitus et lacrymas superest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>273. [270.] Dorylas pauper, at liber ad Cinnam divitem et superbum.</head>
               <l n="9.273.1">Quaere alium, qui te miretur: spernere magnum</l>
             
               <l n="9.273.2"> Parvus ego soleo, Cinna, supercilium,</l>
             
               <l n="9.273.3">Nec moveor fulgore auri, gemmaque nitenti,</l>
             
               <l n="9.273.4"> In re praeclara sordet ubi dominus.</l>
             
               <l n="9.273.5">Haec censu tenuis Dorylas, at liber, ab altis</l>
             
               <l n="9.273.6"> Et se se iratus proripuit foribus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>274. [271.] Ad emeritum Eunum omni officio et munere fungi cessantem.
              <note place="foot" n="65">De Euno, homine frugi, qui omni officio et munere fungi
                desierat. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.274.1">Emeritus fungi jam munere desiit omni,</l>
             
               <l n="9.274.2"> Fungi omni et pariter desiit officio,</l>
             
               <l n="9.274.3">Nec sibi jam vivit, patriae nec jam utilis Eunus.</l>
             
               <l n="9.274.4"> Proh, superi! Haec virtus praemia digna capit?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>275. [272.] Libentius poeta moratur Romae, quam Neapoli.
              <note place="foot" n="66">Quare melius Romae vivatur, quam Neapoli.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.275.1">Mire Parthenopem laudas, Fernande, frequenti</l>
             
               <l n="9.275.2"> Areta fremunt semper compita quod populo:</l>
             
               <l n="9.275.3">Isti me fremitus laedunt. Placet alta Quirini</l>
             
               <l n="9.275.4"> Urbs, vulgo colitur maxima quae modico.</l>
             
               <l n="9.275.5">In turba heic nusquam luctari cogor; amicus</l>
             
               <l n="9.275.6"> In media et Musis multa via meditor.</l>
             
               <l n="9.275.7">Plerumque et rediens mecum sub tecta reporto</l>
             
               <l n="9.275.8"> Quae mihi dictavit carmina Calliope.</l>
             
               <l n="9.275.9">Haec longe, credo, praestat, quam jurgia, lites,</l>
             
               <l n="9.275.10"> Clamores, rixas, probra referre domum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>276. [273.] Non fugio populum, sed clamores et rixas.
              <note place="foot" n="67">Se non fugere populum, sed clamores et rixas.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.276.1">Jam ne, inquis, fugitas populum ferus? Orphyte, verum</l>
             
               <l n="9.276.2"> Si quaeris, fugio turbam ego, non populum.</l>
             
               <l n="9.276.3">Non laedit numerus; laedunt convicia, rixae,</l>
             
               <l n="9.276.4"> Clamores, exlex, vanaque laetitia,</l>
             
               <l n="9.276.5">Quidquid et insanit vulgus: fac, talia desint,</l>
             
               <l n="9.276.6"> Me nunquam in solis videris esse locis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>277. [274.]
              <note place="foot" n="68">Veram fidem ignorare qui putet eius cultores et hostes niti
                judicio aeque firmo. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.277.1">Qui verae fidei cultores et putat hostes
              <note place="foot" n="69">nempe fidei <emph>Radelja </emph>
                  </note>
               </l>
             
               <l n="9.277.2"> Niti aeque firmo, Pontice, judicio</l>
             
               <l n="9.277.3">Sic, nihil ut cogat, suspensa mente vereri,</l>
             
               <l n="9.277.4"> Error ne caecos
              <note place="foot" n="70">fidei obtrectatores<emph> Radelja </emph>
                  </note>
             devius abripiat,</l>
             
               <l n="9.277.5">Ille fidem ignorat veram, nec scit, Deus auctor</l>
             
               <l n="9.277.6"> Quam claro nobis lumine se se aperit:</l>
             
               <l n="9.277.7">Quam contra nihil est illis, cur credere possit</l>
             
               <l n="9.277.8"> Quisque, sui auctorem dogmatis esse Deum.</l>
             
               <l n="9.277.9">Haec ego clamabam: non intellecta volabant.</l>
             
               <l n="9.277.10"> Necquicquam campos dicta per aërios;</l>
             
               <l n="9.277.11">Nec potui rixae studio revocare calentem,</l>
             
               <l n="9.277.12"> Post rixam rediit quo, puto, sponte sua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>278. [275.] Effusissimi imbris terror quid doceat vatem.</head>
               <l n="9.278.1">Effusum late coelo vidi agmen aquarum,</l>
             
               <l n="9.278.2"> Mersum late orbem fluctibus immodicis,</l>
             
               <l n="9.278.3">Horrendam et speciem morientum gurgite in alto;</l>
             
               <l n="9.278.4"> Vidi equidem ac totis artubus intremui,</l>
             
               <l n="9.278.5">Averti et vultum spectaclo exterritus, illud</l>
             
               <l n="9.278.6"> Triste meo et metuens exitium capiti,</l>
             
               <l n="9.278.7">Mire, Opifex, taceant de te praeconia famae:</l>
             
               <l n="9.278.8"> Quantus sis, terror me docet ipse meus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>279. [276.] Ad proceres: quid deceat fieri tempore siccitatis.</head>
               <l n="9.279.1">Aret ager quando, nec foeni copia tanta est</l>
             
               <l n="9.279.2"> Quanta opus, expediam quid deceat fieri.</l>
             
               <l n="9.279.3">Neve indefesso desint, curemus, asello,</l>
             
               <l n="9.279.4"> Neve bovi desint pabula ruricolae:</l>
             
               <l n="9.279.5">Pabula sint et equo ductanti plaustra, curulis</l>
             
               <l n="9.279.6"> Jejuna esuriens ilia ducat equus.</l>
             
               <l n="9.279.7">Turpe sit, o proceres, vobis, si commoda quisquam</l>
             
               <l n="9.279.8"> Publica dicatur posthabuisse suis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>280. [277.] <q>Exitio quam quis prohibet, rem, Postume, servat.</q>
               </head>
               <l n="9.280.1">Exitio quam quis prohibet, rem, Postume, servat.</l>
             
               <l n="9.280.2"> Hoc tu non nescis
              <note place="foot" n="71">nescis] noscis <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
            ; dicere at es veritus.</l>
             
               <l n="9.280.3">Praestitit et verum prudenti prodere, claro</l>
             
               <l n="9.280.4"> Quam proceri vera voce placere minus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>281. [278.]
              <note place="foot" n="72">Cum Postumo libenter, cum aliis aegre se vivere.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.281.1">Quam solus, malo, mi Postume, vivere tecum;</l>
             
               <l n="9.281.2"> Quam cum aliis, malo vivere solus ego.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>282. [279.] Ad Quintum, cur eum fugiat.</head>
               <l n="9.282.1">Quinte, rogas, cur te fugiam tuus ille sodalis.</l>
             
               <l n="9.282.2"> Dicam equidem, ut soleo, quod fuit, ingenue.</l>
             
               <l n="9.282.3">Tempore tentavi longo, num denique jungi</l>
             
               <l n="9.282.4"> Nos inter verax posset amicitia.</l>
             
               <l n="9.282.5">Hunc mihi ubi frustra vidi sumpsisse laborem,</l>
             
               <l n="9.282.6"> Spesque abiit nubes cassa per aërias,</l>
             
               <l n="9.282.7">Frustratus voto abscessi, nec stultus inanem</l>
             
               <l n="9.282.8"> Tecum operam et tempus perdere sustinui.</l>
             
               <l n="9.282.9">Nec jam erit, expertus tanto molimine quem sum,</l>
             
               <l n="9.282.10"> Ignotum veluti rursus ut experiar.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>283. [280.] ''Me, queror, indicta quod damnas, Pontice, causa."
              <note place="foot" n="73">"Me, doleo, indicta quod damnas, Pontice, causa".
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.283.1">Non, quod me damnas (judex non displicet aequus,</l>
             
               <l n="9.283.2"> A culpa nec me semper abesse reor),</l>
             
               <l n="9.283.3">Sed quod me damnas indicta, Pontice, causa,</l>
             
               <l n="9.283.4"> Id doleo, id de te, Pontice, saepe queror.</l>
             
               <l n="9.283.5">Cur delatori das ambas, cur mihi neutram</l>
             
               <l n="9.283.6"> Servas, dum crimen diluero, auriculam?</l>
             
               <l n="9.283.7">Vix audita una dumtaxat parte, peractum</l>
             
               <l n="9.283.8"> Quis ferat incerto crimine judicium?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>284. [281.] Ad Quintum, dolentem, non fieri ea quae vult.</head>
               <l n="9.284.1">Ne tibi, Quinte, voles quae fient, saepe dolebis:</l>
             
               <l n="9.284.2"> Nam raro fient quae tibi, Quinte, voles.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>285. [282.] Ad Lycorim in patria omnibus, Romae nemini pulcram.</head>
               <l n="9.285.1">Dum fuit in patria, nulli non pulchra Lycoris</l>
             
               <l n="9.285.2"> Visa est, at flavum venit ubi ad Tiberim,</l>
             
               <l n="9.285.3">Tot raras inter formas nec pulchra videtur</l>
             
               <l n="9.285.4"> Ulli, nec pulchram se, reor, ipsa putat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>286. [283.] Hostem lauda, ni vis, laudem tibi ipsi detrahere.
              <note place="foot" n="74">"Turpe quidem est vinci, melior ni vicerit".
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.286.1">Hostem non laudans, laudem tibi detrahis, Aule,</l>
             
               <l n="9.286.2"> Te pugna victum dicis et indecori;</l>
             
               <l n="9.286.3">Turpe etenim est vinci, melior ni vicerit, olim</l>
             
               <l n="9.286.4"> Priamidem ut fortem fortior aeacides.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>287. [284.] Ne laudes hostem, ni vis tibi ipsi laudem detrahere.
              <note place="foot" n="75">In idem argumentum. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.287.1">Hostem ni laudes, laudem tibi detrahis ipse,</l>
             
               <l n="9.287.2"> Te victum vitio dicis et esse tuo.</l>
             
               <l n="9.287.3">Quod genus invidiae? Victor ne forte putetur</l>
             
               <l n="9.287.4"> Esse aliquid, tu te sponte ais esse nihil.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>288. [285.] In Varum sibi morbos imaginantem.</head>
               <l n="9.288.1">Aegrotat Varus: quaeris, quo, Pontice, morbo?</l>
             
               <l n="9.288.2"> Quem fingit validus scilicet ipse sibi:</l>
             
               <l n="9.288.3">Ullo quaesitum nemo deprendere pacto</l>
             
               <l n="9.288.4"> Quem vir Poeonia doctus in arte queat.</l>
             
               <l n="9.288.5">Ni vacuum ingressus parvi penetrale cerebri</l>
             
               <l n="9.288.6"> Intus forte aliquid somnioli inveniat:</l>
             
               <l n="9.288.7">Quo fit, uti vigilans de se, si credimus ipsi,</l>
             
               <l n="9.288.8"> Quod rerum est, nusquam sentiat et videat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>289. [286.] Increpat Guidum, qui dereliquerat domum, quam ipsa virtus sibi
              delegisset.
              <note place="foot" n="76">Ad Guidum, qui dereliquerat domum, quam ipsa virtus sibi
                delegisset. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.289.1">Istam, Guide, domum linquis? Non poenitet ipsam</l>
             
               <l n="9.289.2"> Sponte tua egressum deseruisse domum?</l>
             
               <l n="9.289.3">Quam mihi si facilis pandat Deus, esse beatus</l>
             
               <l n="9.289.4"> Mi videar, toto laeter et ex animo.</l>
             
               <l n="9.289.5">Quae mihi tu narras ultro citroque meantum</l>
             
               <l n="9.289.6"> Murmura? Quos somnum rumpere ais strepitus?</l>
             
               <l n="9.289.7">Juxta equidem incudes Cyclopum audire sonantes</l>
             
               <l n="9.289.8"> Malim, quam talem linquere, amice, domum;</l>
             
               <l n="9.289.9">Ipsa sibi, credo, quam virtus deligat unam,</l>
             
               <l n="9.289.10"> Romulea sibi si quaerat in urbe locum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>290. [287.] In Decianum.</head>
               <l n="9.290.1">Felicem ingenii, nullum non posse molestum</l>
             
               <l n="9.290.2"> Quantumvis, dicis, te, Deciane, pati.</l>
             
               <l n="9.290.3">Miror id, at multo mirer magis hercle, molestum</l>
             
               <l n="9.290.4"> Quisquam si possit te, Deciane, pati.</l>
             
               <l n="9.290.5">Felici nempe ingenio tibi commodus uni</l>
             
               <l n="9.290.6"> Quam coetu degis, solus ut, in medio,</l>
             
               <l n="9.290.7">Quum longe a nobis, aversa mente, loquentem</l>
             
               <l n="9.290.8"> Non audis quemquam, non tacitum alloqueris.</l>
             
               <l n="9.290.9">Haec certe quicumque facit, nil posse molesti</l>
             
               <l n="9.290.10"> Ipsa re, clamat; se, Deciane, pati.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>291. [288.] Monet, ne aulaea tegant parvi templi parietes.</head>
               <l n="9.291.1">Parietibus dispansa istaec aulaea tegendis,</l>
             
               <l n="9.291.2"> Quamvis pulchra, tamen demite, si sapitis.</l>
             
               <l n="9.291.3">Tam parvum est templum, quantumvis tenuia, templi</l>
             
               <l n="9.291.4"> Aulaea ut partem dimidiam abstulerint.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>292. [289.] [ = 154] Menti doctrina nil proficit, ni freta ingenio et arte.
              <note place="foot" n="77">Mentem erudiri non posse, nisi freta sit ingenio et arte.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.292.1">Qualem se pennis hinc atque hinc nixa volucris</l>
             
               <l n="9.292.2"> Sublimem nubes tollit in aërias:</l>
             
               <l n="9.292.3">Talis doctrinae se mens in templa serena</l>
             
               <l n="9.292.4"> Atque arte, atque acri promovet ingenio.</l>
             
               <l n="9.292.5">His freta est alis; harum si forte soluta</l>
             
               <l n="9.292.6"> Alterutra est, casu corruit Icario.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>293. [290.] Ad Benedictum Stayum, qui volebat, tribui dona magnis tantum poetis.</head>
               <l n="9.293.1">Qui, magnis tantum tribui, vis, dona poetis,</l>
             
               <l n="9.293.2"> Nemo ut sit magnus, Stayada, efficies.</l>
             
               <l n="9.293.3">Quas optat fieri magnas, affundat, oportet</l>
             
               <l n="9.293.4"> Humorem parvis rusticus arboribus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>294. [291.] Ad Benedictum Stayum, laudantem Bembum, qui scripserat, naturam timuisse
            mori morte cuiusdam eximii pictoris.
              <note place="foot" n="78">Ad Benedictum Stayum, laudantem Bembum, qui scripserat,
                naturam timuisse mori mortuo Raphaele Urbinate. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.294.1">Morte mori timuit pictoris maxima rerum</l>
             
               <l n="9.294.2"> Illa parens! Id tu scribere, Bembe, potes?</l>
             
               <l n="9.294.3">Id scriptum laudare potes tu, candide Stay?</l>
             
               <l n="9.294.4"> Quod scripsisse, scio, non tamen ipse velis,</l>
             
               <l n="9.294.5">Cuius in aureolis sapiens veraxque libellis</l>
             
               <l n="9.294.6"> Haud usquam verum Musa supergreditur,</l>
             
               <l n="9.294.7">Cui nihil it fines ultra. Nec maximus orbis</l>
             
               <l n="9.294.8"> Jactura unius corruit in capitis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>295. [292.] De Arcadia. <q>Magna sonant nostri vates, at pinguia</q>.</head>
               <l n="9.295.1">Magna sonant nostri vates, at pinguia: ruris</l>
             
               <l n="9.295.2"> (Pace tua dicam) plena meri, Arcadia, es.</l>
             
               <l n="9.295.3">Plena et eris semper; ni quae Romae intulit olim,</l>
             
               <l n="9.295.4"> Romae iterum referat Graecia munditias.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>296. [293.] In idem argumentum.</head>
               <l n="9.296.1">Grajorum tenui ducit quae carmina filo</l>
             
               <l n="9.296.2"> Si recitet pingui Gallus in Arcadia,</l>
             
               <l n="9.296.3">Quid fiet? Fieri vidi quod saepe, placere,</l>
             
               <l n="9.296.4"> Digna magis quae sunt, haec minus ut placeant,</l>
             
               <l n="9.296.5">Callimachi et spernant vestigia pressa legentem,</l>
             
               <l n="9.296.6"> Solo qui norunt nomine Callimachum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>297. [294.] ''Discimus a foeda carmina barbarie."</head>
               <l n="9.297.1">Proh, superi! Longis mutantur ut omnia saeclis!</l>
             
               <l n="9.297.2"> Discimus a foeda carmina barbarie.</l>
             
               <l n="9.297.3">Nec vatum dux est quisquam Grajusve, Latinusve,</l>
             
               <l n="9.297.4"> At Gallus, Cimber, Svevus et Angligena.</l>
             
               <l n="9.297.5">Jamque aliquis forsan, stulta quem mente sequamur,</l>
             
               <l n="9.297.6"> Scriptor ab extrema prodit Iaponia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>298. [295.] Inter nostros et veteres poetas diversitas.
              <note place="foot" n="79">Quid inter nostros et veteres poetas intersit.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.298.1">Postume, quid nostros inter veteresque poetas</l>
             
               <l n="9.298.2"> Praecipuum intersit, si roger, hoc referam.</l>
             
               <l n="9.298.3">Quae nostri dicunt, mihi dici cuncta videntur,</l>
             
               <l n="9.298.4"> Quae dicunt veteres, cuncta geri ante oculos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>299. [296.] De poesi extemporali.</head>
               <l n="9.299.1">Parva queunt subito, non unquam dicere magna,</l>
             
               <l n="9.299.2"> Quorum improviso carmine vena fluit.</l>
             
               <l n="9.299.3">Contingat lento mihi scribere grandia: pondus,</l>
             
               <l n="9.299.4"> Haud numerum in sacris quaero ego carminibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>300. [297.] De veteri, recentique illustrium virorum aetate.
              <note place="foot" n="80">De veterum recentiorumque artibus et inventis.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.300.1">Admiror veteres, nec sperno, Quinte, recentes:</l>
             
               <l n="9.300.2"> aetas est meritis utraque nixa suis.</l>
             
               <l n="9.300.3">Quam tamen anteferam, quaeris. Praeponere nostram</l>
             
               <l n="9.300.4"> Haud dubitem, inventis paucula dum veterum</l>
             
               <l n="9.300.5">Addit, ni
              <note place="foot" n="81">Nisi haec nostra aetas neglexisset veterum inventa.
                  <emph>Krša </emph>
                  </note>
             veterum paullatim segnis, inersque 5</l>
             
               <l n="9.300.6"> Inventa oblito defluere ex animo,</l>
             
               <l n="9.300.7">Lethaeoque sinat sub gurgite mersa latere,</l>
             
               <l n="9.300.8"> Inventa ut nullo tempore si fuerint.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>301. [298.] <q>Non bona, sed nova vulgus amat.</q>
               </head>
               <l n="9.301.1">Cur vocum flexus alios, aliosque theatra</l>
             
               <l n="9.301.2"> Poscunt? Cur sordent, qui placuere, modi?</l>
             
               <l n="9.301.3">Cur, quos mirifice phonascos Roma probavit,</l>
             
               <l n="9.301.4"> Explosos eadem cogit abire procul?</l>
             
               <l n="9.301.5">Naturam, atque artem vicit ventosa libido.</l>
             
               <l n="9.301.6"> Nec bona jam stolidum, sed nova vulgus amat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>302. [299] <q>Exigua exigue, dic magne magna.</q>
               </head>
               <l n="9.302.1">Nolo ego mi parva e magnis, nec magna, Menisce, </l>
             
               <l n="9.302.2"> Ex parvis facias callidus eloquii,</l>
             
               <l n="9.302.3">Nec vestis non apta placet, nec verba probarim</l>
             
               <l n="9.302.4"> Si fuerint rebus non satis apta suis.</l>
             
               <l n="9.302.5">Exigua exigue, dic magne magna. Decere</l>
             
               <l n="9.302.6"> Omnimodis artis nam reor esse caput.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>303. [300.] De Fortibus et quommodo nomen magnum acquiere possunt.
              <note place="foot" n="82">De Fortibus, sive de academia literraria vulgo dicta
                "Fortium". <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.303.1">Ipsos qui dicunt se Fortes et sibi magna</l>
             
               <l n="9.303.2"> Adsciscunt prisca nomina ab historia,</l>
             
               <l n="9.303.3">Re ut vera, moneo, sint Fortes, magnaque sani</l>
             
               <l n="9.303.4"> Optent prae magnis carmina nominibus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>304. [301.] In Quintum, innumeras condendo leges, cives suos vexantem.</head>
               <l n="9.304.1">Innumeras condis leges, fingisque, refingisque</l>
             
               <l n="9.304.2"> Omnia; res longa nec manet ulla die.</l>
             
               <l n="9.304.3">Parce, precor, miseros cives vexare; beatam</l>
             
               <l n="9.304.4"> Parce urbem inventis reddere velle tuis.</l>
             
               <l n="9.304.5">Crede mihi, sperni mavult, neglectaque linqui,</l>
             
               <l n="9.304.6"> Isto quam fieri, Quinte, beata modo.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>305. [302.] Modus sciendi aliquid.
              <note place="foot" n="83">Nil posse discere qui omnia discere velit.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.305.1">Quinam scire aliquid possis, Levine, rogasti.</l>
             
               <l n="9.305.2"> Respondi: Si non omnia scire velis.</l>
             
               <l n="9.305.3">Hoc perdit miserum: perdiscere nil potes unquam,</l>
             
               <l n="9.305.4"> Omnia dum cupida discere mente furis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>306. [303.] Cur vates fugiat mulieris Teuthonicae occursum.
              <note place="foot" n="84">Cur poeta fugiat mulieris Teuthonicae occursum.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.306.1">Teuthonidi occurri torvae, fugique: virili</l>
             
               <l n="9.306.2"> Quippe oculos laedit mi mulier facie.</l>
             
               <l n="9.306.3">Aere caput cingat, clypeo laevam inserat, arma</l>
             
               <l n="9.306.4"> Tractantis, credo, forma placere potest.</l>
             
               <l n="9.306.5">Sic truculenta olim, saeva et metuenda securi</l>
             
               <l n="9.306.6"> aemonio placuit, Penthesilea duci
              <note place="foot" n="85">duci] <bibl>Krša</bibl> :deo
                <bibl>Radelja</bibl>; Achilli <emph>Krša </emph>
                  </note>
            .</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>307. [304.]
              <note place="foot" n="86">Se sibi invisum esse ex quo amico displicuerit.
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.307.1">Certe displicui tibi, Postume, nec scio quare.</l>
             
               <l n="9.307.2"> Hoc scio, me certe displicuisse tibi,</l>
             
               <l n="9.307.3">Ex quo et displicui tibi tempore, dulcis amice,</l>
             
               <l n="9.307.4"> Ipsi non unquam me
              <note place="foot" n="87">me] <bibl>Krša</bibl> : nec <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             placuisse mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>308. [305.]
              <note place="foot" n="88">De Varo nullam sui fiduciam habente.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.308.1">Nulla sui est Varo fiducia; nil putat esse</l>
             
               <l n="9.308.2"> Gratum ulli rerum, quas facit, aut loquitur.</l>
             
               <l n="9.308.3">Infelix! Quamvis mire placet omnibus hercle;</l>
             
               <l n="9.308.4"> Id fieri ignarus displicet ipse sibi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>309. [306.]
              <note place="foot" n="89">Quare poeta fleverit, dum fratrem sororemque inter se
                flentes videret. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.309.1">Dum fratrique
              <note place="foot" n="90">Credo, heic indicari Petrum Pizzellium et Violantam, quum
                haec moreretur. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             soror lacrymas, fraterque sororis</l>
             
               <l n="9.309.2"> Perstabant udis fundere luminibus,</l>
             
               <l n="9.309.3">Digressu extremo flentes, quid, Pontice, mirum est</l>
             
               <l n="9.309.4"> Mi pariter moestae quod maduere genae?</l>
             
               <l n="9.309.5">Nempe animum strinxit mirae pietatis imago,</l>
             
               <l n="9.309.6"> Illa mihi penitos molluit una sinus;</l>
             
               <l n="9.309.7">Una; malus nam, quem culpas, puer ille tulisse</l>
             
               <l n="9.309.8"> Nec mihi jam risum, nec potis est lacrymas.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>310. [307.] <q>Mulier nil te laedet, ni sponte sequare.</q>
                  <note place="foot" n="91">"Nil te nil mulier laedet, ni sponte sequare."
                <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.310.1">Visa trahit mulier pulchro te, Pontice, vultu.</l>
             
               <l n="9.310.2"> Id nihil est: tractus tu modo ne sequere.</l>
             
               <l n="9.310.3">Illa quidem nil te laedet, ni sponte sequare,</l>
             
               <l n="9.310.4"> Vinclaque des faciles captus in arcta manus.</l>
             
               <l n="9.310.5">Si piget obniti contra, non foemina, sed tu</l>
             
               <l n="9.310.6"> Ipsum te culpa laedis, amice, tua.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>311. [308.]
              <note place="foot" n="92">De aedibus Romae, in quibus Aegiptiae papyri servantur.
                  <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.311.1">Niliacas vidi servantia tecta papyros,</l>
             
               <l n="9.311.2"> Tam pulchrum eximiae scilicet artis opus;</l>
             
               <l n="9.311.3">Ipsas oblito, perculsa mente, papyros</l>
             
               <l n="9.311.4"> Tecta modo ut fuerit cura videre mihi.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>312. [309.] Foemineum consilium res plena pericli.
              <note place="foot" n="93">Fidere mulieris consilio periculosum esse.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.312.1">Extimui taurum spatio conclusus in arcto;</l>
             
               <l n="9.312.2"> Inveni at celeri mi pede profugium.</l>
             
               <l n="9.312.3">Tutus eram; laesit miserum sed foemina, monstrans,</l>
             
               <l n="9.312.4"> Quo possem longe tutior esse loco.</l>
             
               <l n="9.312.5">Huius ego nimium docilis praecepta secutus</l>
             
               <l n="9.312.6"> Distraxi nisu crus lacerum a subito,</l>
             
               <l n="9.312.7">Atque malo doctus didici, quam plena pericli</l>
             
               <l n="9.312.8"> Sit res foemineo fidere consilio.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>313. [310.] Anchises Aeneam alloquitur.</head>
               <l n="9.313.1">Cur vitam misero profers, heu, gnate, parenti?</l>
             
               <l n="9.313.2"> Vita mihi est quaevis tristior ista nece;</l>
             
               <l n="9.313.3">Quae nec dulce ferat quidquam, longoque labore</l>
             
               <l n="9.313.4"> Invalidum et curis atterat usque senem.</l>
             
               <l n="9.313.5">Talem serva hosti vitam, finemque datura</l>
             
               <l n="9.313.6"> Exitii, sinito, facta subire patrem.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>314. [311.] De Iphigenia.
              <note place="foot" n="94">De Iphigenia ad Agamemnonem. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.314.1">Proh scelus! Ut repetat, quos liquit sponte, Penates</l>
             
               <l n="9.314.2"> Tyndaris obscoeno trans mare vecta duci,</l>
             
               <l n="9.314.3">Quae te prima patrem dixit miseranda puella</l>
             
               <l n="9.314.4"> Innocuos sparget coesa cruore focos?</l>
             
               <l n="9.314.5">Id superis gratum est! Tam foedo crimine se se</l>
             
               <l n="9.314.6"> Placari Danais laesa Diana cupit!</l>
             
               <l n="9.314.7">Aeolus hac ventos mittet mercede ferentes?</l>
             
               <l n="9.314.8"> Haec probat ille deûm sacra nefanda pater?</l>
             
               <l n="9.314.9">Solve bene haerentes, licet, ad pia saxa carinas;</l>
             
               <l n="9.314.10"> Pande, licet, celeri vela cruenta Noto:</l>
             
               <l n="9.314.11">Tristia virgineae quid possint omina coedis;</l>
             
               <l n="9.314.12"> Sentiet Euboico Graecia mersa Mari.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>315. [312.]
              <note place="foot" n="95">"Nec nulli purgo, nec me omnibus". <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.315.1">Nec nulli purgo, nec me omnibus: est furor omnes,</l>
             
               <l n="9.315.2"> Nullum ut censorem spernere stultitia est.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>316. [313.]
              <note place="foot" n="96">Nec risui nec fletui indulgendum esse.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.316.1">Qualiscumque venit, seu clara luce serena,</l>
             
               <l n="9.316.2"> Seu tristis nigro turbine, carpe diem.</l>
             
               <l n="9.316.3">Nec risu indulge, nec fletu: quae fugit, hora</l>
             
               <l n="9.316.4"> Quodque boni est aufert concita, quodque mali.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>317. [314.] Ad Spem.</head>
               <l n="9.317.1">Candida Spes, miserum
              <note place="foot" n="97">Ovid. De Arte.: Comibus est oculis alliciendus Amor.
                  <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
             comi quae cernis ocello,</l>
             
               <l n="9.317.2"> Verbaque das dulci dulcia melle magis,</l>
             
               <l n="9.317.3">Laudo, quod blanda es, nequeo laudare sed, usque</l>
             
               <l n="9.317.4"> Spondens ingratas quod trahis usque moras,</l>
             
               <l n="9.317.5">Et quae facturam cras dixti, crastina venit</l>
             
               <l n="9.317.6"> Quum lux, facturam cras ais esse iterum.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>318. [315.] Ad Coecilianum donantem potius, quam credentem nummos amico.</head>
               <l n="9.318.1">Quod, sibi quos credi nummos poscebat amicus,</l>
             
               <l n="9.318.2"> Donasti potius, Coeciliane, sapis.</l>
             
               <l n="9.318.3">Ut nunc sunt mores, nummos qui credit amico</l>
             
               <l n="9.318.4"> Ipsam cum nummis perdit amicitiam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>319. [316.] Ad Postumum. Quis verus dives.
              <note place="foot" n="98">Ad Postumum. Qui vere dives sit, docet.
              <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.319.1">Multa tibi desunt, deest nil mihi, Postume, quamvis</l>
             
               <l n="9.319.2"> Nil ego, tu rerum plurima possideas.</l>
             
               <l n="9.319.3">Ergo divitias inter tu pauper, in arcta</l>
             
               <l n="9.319.4"> Pauperie, verso nomine, dives ego.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>320. [317.]
              <note place="foot" n="99">(pon. inter votiva) <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
             Daphnidis pomaria.
              <note place="foot" n="100">Daphnis pomaria post se venturis <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.320.1">Haec posuit senior Daphnis pomaria; foetus</l>
             
               <l n="9.320.2"> Posset ut hinc dulces carpere posteritas,</l>
             
               <l n="9.320.3">Quam monet, ipsa suos ne contra oblita nepotes</l>
             
               <l n="9.320.4"> Hoc tantum carpat dulcia poma loco;</l>
             
               <l n="9.320.5">Sed magis, atque magis, queis postera gaudeat aetas,</l>
             
               <l n="9.320.6"> Usque locum hunc aliis conserat arboribus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>321. [318.] Ad poetas, ut res, cuiusmodi sunt, ita versibus exprimant.</head>
               <l n="9.321.1">Naturam rerum, non somnia vestra, poetae,</l>
             
               <l n="9.321.2"> Pingite; nam vanis ludere imaginibus</l>
             
               <l n="9.321.3">Illi etiam possint, si quos dementia versat.</l>
             
               <l n="9.321.4"> Qui sapit, alte ipsam rem videt, inde aliis</l>
             
               <l n="9.321.5">Monstrat nativo cultam, comptamque lepore.</l>
             
               <l n="9.321.6"> Jungit equis gryphos cui furor est sapere.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>322. [319.] Poetam decere esse philosophum.</head>
               <l n="9.322.1">Ut lymphas Baccho, sophiam sic jungere Musis,</l>
             
               <l n="9.322.2"> Exitio ne sint, Antemidore, decet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>323. [320.] Cur amico nolis dicere, quid sibi mali acciderit.</head>
               <l n="9.323.1">Parce rogare, animum quaenam vexent mihi curae,</l>
             
               <l n="9.323.2"> Qua re angar, misero triste quid inciderit.</l>
             
               <l n="9.323.3">Quae doleam, celo, doleas ne tute, dolorem</l>
             
               <l n="9.323.4"> Atque meum cumulet ne dolor, Aule, tuus.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>324. [321.] Ad amicum dubiae spei.</head>
               <l n="9.324.1">Odisti me? Odium ne cela: diligis? Istud,</l>
             
               <l n="9.324.2"> Fac, possim certis noscere ut indiciis.</l>
             
               <l n="9.324.3">Cur miserum torques nunc mitis, nunc ferus idem?</l>
             
               <l n="9.324.4"> Cur mi animum partes distrahis in geminas?</l>
             
               <l n="9.324.5">Dic, fidusne mihi sis, Aule, sodalis, an acer</l>
             
               <l n="9.324.6"> Te falsa obvolvens hostis amicitia?</l>
             
               <l n="9.324.7">Quid loquor? Heu, novi, qui sis; post tempore longo</l>
             
               <l n="9.324.8"> Cujus adhuc nutans fluctuat, Aule, fides.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>325. [322.] De sene et juvene.</head>
               <l n="9.325.1">Qui canis albent, solet his prudentia inesse:</l>
             
               <l n="9.325.2"> Albent qui cyprio pulvere, stultitia.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>326. [323.] De malis vitae.</head>
               <l n="9.326.1">O natum in curas hominum genus, atra malorum</l>
             
               <l n="9.326.2"> Cui seges assiduam praebet amaritiem!</l>
             
               <l n="9.326.3">Quae postquam venere, angit praecordia moeror;</l>
             
               <l n="9.326.4"> Ne veniant, gelido mens tremit usque metu.</l>
             
               <l n="9.326.5">Sic, quae sunt et erunt, miseri mala jungimus, acri</l>
             
               <l n="9.326.6"> Nostros ut morsu discrucient animos.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>327. [324.] Panemum ad rusticandum invitat.</head>
               <l n="9.327.1">Heic umbrae nemorum, culta heic vineta, Paneme,</l>
             
               <l n="9.327.2"> Pomaque curvatis pendula in arboribus;</l>
             
               <l n="9.327.3">Heic pulchri colles, heic collibus undique clausa</l>
             
               <l n="9.327.4"> Subter in Albano quae nitet unda lacu;</l>
             
               <l n="9.327.5">Heic citharae, heic laeti sero sub vespere cantus,</l>
             
               <l n="9.327.6"> Nec sine jucundo sobria mensa joco.</l>
             
               <l n="9.327.7">Huc ades; hoc inter tot gaudia displicet unum,</l>
             
               <l n="9.327.8"> Quod non haec mecum rura, Paneme, colis.</l>
             
               <l n="9.327.9">Huc ades: October jam praeterit, otia ruris</l>
             
               <l n="9.327.10"> Jam tristi rumpent aera timenda sono.</l>
             
               <l n="9.327.11">Huc ades: esse queam nisi tecum heic longius una,</l>
             
               <l n="9.327.12"> Tecum una ut saltem laetius hinc abeam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>328. [325.] Forti animo ferenda esse vitae incommoda.</head>
               <l n="9.328.1">Aspera tot rerum tam lento pectore possim</l>
             
               <l n="9.328.2"> Qui ferre, admirans, Postume, saepe rogas.</l>
             
               <l n="9.328.3">Dicam equidem ingenue, res est quod vera, gravabor</l>
             
               <l n="9.328.4"> Intima nec mentis pandere sensa meae.</l>
             
               <l n="9.328.5">Aspera ego nec digna metu, nec digna dolore</l>
             
               <l n="9.328.6"> Esse reor; nam cur aut metuam, aut doleam,</l>
             
               <l n="9.328.7">Instare, aut fieri, quo dempto, vix licet hercle</l>
             
               <l n="9.328.8"> Forti, quo nil est pulchrius, esse viro.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>329. [326.] De Minerva in distribuendis officiis.</head>
               <l n="9.329.1">Bina viris duplex ponit certamina Pallas:</l>
             
               <l n="9.329.2"> Nam quos ingenio viderit esse bono,</l>
             
               <l n="9.329.3">Voce jubet pulchre, aut calamo certare loquaci,</l>
             
               <l n="9.329.4"> At quos ingenio viderit esse malo,</l>
             
               <l n="9.329.5">Bella jubet ferro, ut validis tractare lacertis,</l>
             
               <l n="9.329.6"> Immanes tractant qualia bella ferae.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>330. [327.] Qualem decet esse justitiam.
              <note place="foot" n="101">Qualem deceat esse justitiam. <bibl>Krša</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.330.1">Quae geminam abjecit lancem Themis et gerit ensem,</l>
             
               <l n="9.330.2"> Credite, non Themis est, sed mala Thisiphone.</l>
             
               <l n="9.330.3">Quae geminam gestat lancem Themis et caret ense,</l>
             
               <l n="9.330.4"> Quid monstri est? Certe desinit esse dea,</l>
             
               <l n="9.330.5">Et gentes perdit miseras, urbesque, domosque,</l>
             
               <l n="9.330.6"> Non secus ac fieret si mala Tisiphone.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>331. [328.] Cur nequeat Quintum dolore affectum juvare.</head>
               <l n="9.331.1">Moerentem cupio solari ac dicere quidvis, </l>
             
               <l n="9.331.2"> Qualemcumque modum quod statuat lacrymis,</l>
             
               <l n="9.331.3">Et conor, sed frustra; ipse etenim te, Quinte, doloris</l>
             
               <l n="9.331.4"> Quum video tanta mole premi, stupeo:</l>
             
               <l n="9.331.5">Mens torpet, subeunt cupido nec verba, tuisque</l>
             
               <l n="9.331.6"> Infelix tantum fletibus addo meos.</l>
             
               <l n="9.331.7">Sic Amor officium, quod suadet, praepedit idem,</l>
             
               <l n="9.331.8"> Et luctum, dum vult demere, congeminat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>332. [329.] Ad Coranum, ne immeritos donis afficiat.</head>
               <l n="9.332.1">Perdere te dicis quae donas cunque, Corane,</l>
             
               <l n="9.332.2"> Et perdis, donas nam stolide immeritis.</l>
             
               <l n="9.332.3">Fac dones meritis; serventur et omnia fructus</l>
             
               <l n="9.332.4"> Aucta ferant longo foenore multiplices;</l>
             
               <l n="9.332.5">Qui si forte tamen desint, non fructibus hoc par</l>
             
               <l n="9.332.6"> Omnibus est, frugi demeruisse virum?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>333. [330.] <q>Est ludus vitae requies.</q>
               </head>
               <l n="9.333.1">Est ludus vitae requies et pausa laborum:</l>
             
               <l n="9.333.2"> Hoc ni sit, venia ludus, amice, caret.</l>
             
               <l n="9.333.3">Fac aliquid subeat post otia lenta negoti,</l>
             
               <l n="9.333.4"> Fac repetas munus fortior inde tuum.</l>
             
               <l n="9.333.5">Sic patitur sapiens tonsum cessare novale,</l>
             
               <l n="9.333.6"> Largius at fruges ut ferat, agricola.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>334. [331.] De amicitia.</head>
               <l n="9.334.1">Verbis nulla fides: mihi te quum dicis amicum,</l>
             
               <l n="9.334.2"> Nil moveor dictis, Pontice, blandiloquis.</l>
             
               <l n="9.334.3">Est aliud quiddam, soleo cui fidere et in quo</l>
             
               <l n="9.334.4"> Veras nosse animi perque – videre notas.</l>
             
               <l n="9.334.5">Quod nisi cum verbis constet, verba irrita semper</l>
             
               <l n="9.334.6"> Fundes lascivis ludibrium Zephyris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>335. [332.] Ad Quintum amicum suum.</head>
               <l n="9.335.1">An mihi jucundus venias, ne, Quinte, require;</l>
             
               <l n="9.335.2"> Hoc satis est, gratus si mihi, Quinte, venis.</l>
             
               <l n="9.335.3">Vertuntur varie sensus, eadem manet usque,</l>
             
               <l n="9.335.4"> Atque tuis ratio tangitur officiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>336. [333.] De se Bacchanalibus diebus.</head>
               <l n="9.336.1">Insanit vulgus vario per compita lusu,</l>
             
               <l n="9.336.2"> Orgya laetanti pectore dum celebrat.</l>
             
               <l n="9.336.3">Ipse quid, a strepitu longe, turbaque remoto</l>
             
               <l n="9.336.4"> Cui moeror curis anxia corda premit?</l>
             
               <l n="9.336.5">Vulgus laeta agitat, tristis me insania, ludit</l>
             
               <l n="9.336.6"> Par ambos error forsan et absimilis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>337. [334.] <q>Est modus in rebus.</q>
               </head>
               <l n="9.337.1">Propter amicitiam si quando negligis aequum,</l>
             
               <l n="9.337.2"> Ista opus est, Varro, nil tibi amicitia.</l>
             
               <l n="9.337.3">Propter amicitiam sed nemo transilit aequum,</l>
             
               <l n="9.337.4"> Quemquam nec virtus illicit in vitium.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>338. [335.] In idem argumentum.</head>
               <l n="9.338.1">Propter amicitiam fers te jus laedere: nunquam,</l>
             
               <l n="9.338.2"> Crede mihi, virtus lena fuit vitii.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>339. [336.] Quid sibi velit ab amico.</head>
               <l n="9.339.1">Es mihi jucundos inter qui primus amicos,</l>
             
               <l n="9.339.2"> Esse tibi cupio, Postume, vel decimus.</l>
             
               <l n="9.339.3">Id mihi quum posco, nimium si poscere credor,</l>
             
               <l n="9.339.4"> Esse tibi cupio, Postume, saltem aliquis:</l>
             
               <l n="9.339.5">Esse, inquam, dici nam tantum nil moror hercle,</l>
             
               <l n="9.339.6"> Nec verbis soleo credere, at officiis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>340. [337.] <q>Est pulchrum quodcumque suis est usibus aptum.</q>
               </head>
               <l n="9.340.1">Si pulchrum est quodcumque suis est usibus aptum,</l>
             
               <l n="9.340.2"> Cur rosa sit rusco pulchrior horridulo?</l>
             
               <l n="9.340.3">Regales curnam foedis praesepibus aedes,</l>
             
               <l n="9.340.4"> Curnam Italus nigro pulchrior aethiope?</l>
             
               <l n="9.340.5">Cur formosa tibi, mihi quae formosa videtur</l>
             
               <l n="9.340.6"> Lydia, sylvestri pulchra magis Pholoe?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>341. [338.] Ne quid nimis.</head>
               <l n="9.341.1">Usque suos aliis, Varro, praeferre superbum est;</l>
             
               <l n="9.341.2"> Usque suis alios, turpe, nec ingenuum.</l>
             
               <l n="9.341.3">Non Gallum laudo, patriam quum tollit ad astra,</l>
             
               <l n="9.341.4"> Non Italum, patriam quum premit usque suam.</l>
             
               <l n="9.341.5">Ille placet, medium si quis tenet ac probat aeque</l>
             
               <l n="9.341.6"> Nunc mage nata domi, nunc mage nata foris.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>342. [339.] Poeta de se.</head>
               <l n="9.342.1">Qua possum, re quemque juvo, facioque benigne</l>
             
               <l n="9.342.2"> Queis licet, ut vultu, sic animo hercle hilari.</l>
             
               <l n="9.342.3">Quod meruere, illis, quod non meruere, libenter</l>
             
               <l n="9.342.4"> Naturae id tribuo, moribus atque meis.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>343. [340.] De iis, qui parvo contenti sunt.
              <note place="foot" n="102">Vid. T. Lucr. Car. De rerum natura Lib. V. Vers. 1117, ubi
                haec habet: "Divitiae grandes homini sunt vivere parvo / Aequo animo; neque enim est
                unquam penuria parvi" <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </head>
               <l n="9.343.1">Divitiae grandes animo aequo vivere parce.</l>
             
               <l n="9.343.2"> Has homini quisnam demere divitias</l>
             
               <l n="9.343.3">Possit? Ni reprimat manantes rupibus undas,</l>
             
               <l n="9.343.4"> Et nata in solis gramina verticibus?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>344. [341.] In idem argumentum.</head>
               <l n="9.344.1">Cui panis, puraeque adsunt e fontibus undae,</l>
             
               <l n="9.344.2"> Et duram contra crassa lacerna hyemem,</l>
             
               <l n="9.344.3">Et domus et requies curarum, dulcis amicus,</l>
             
               <l n="9.344.4"> Omnia, quae vitae postulat usus, habet.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>345. [342.] De poetis.</head>
               <l n="9.345.1">Delos, in undoso quae nunc immota profundo,</l>
             
               <l n="9.345.2"> Spernit vesani tristia flabra Noti,</l>
             
               <l n="9.345.3">Dicitur aegeas olim fluitasse per undas</l>
             
               <l n="9.345.4"> Nunc his, nunc illis proxima littoribus.</l>
             
               <l n="9.345.5">Muneris hoc Phoebo debet. Deus ipse revinxit,</l>
             
               <l n="9.345.6"> Errantem in medio continuitque mari;</l>
             
               <l n="9.345.7">O utinam, patriae unus quod contulit, idem</l>
             
               <l n="9.345.8"> Ille vago id vatum conferat ingenio:</l>
             
               <l n="9.345.9">Nec sinat, huc illuc ferri certa sine lege</l>
             
               <l n="9.345.10"> Instabiles animos, quo levis cura tulit!</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>346. [343.] Gratius est quidquid tribuas cito.</head>
               <l n="9.346.1">Gratius est quidquid tribuas cito: saepe negasse</l>
             
               <l n="9.346.2"> Praestat, post longas quam tribuisse moras.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>347. [344.] In idem argumentum.</head>
               <l n="9.347.1">Fac cito des, quaecumque dabis; nam deperit omnis</l>
             
               <l n="9.347.2"> Longum dilati gratia promeriti.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>348. [345.] Ad Gelliam.</head>
               <l n="9.348.1">Me quando in numero vis dici ac esse tuorum,</l>
             
               <l n="9.348.2"> Atque tua dignum dicis amicitia,</l>
             
               <l n="9.348.3">aequum hoc, ni fallor, posco mihi, Gellia, primo</l>
             
               <l n="9.348.4"> Tu mihi ut es, medio sim tibi ut ipse loco.</l>
             
               <l n="9.348.5">Istam ferre queat quis legem, ut, Gellia, nullum</l>
             
               <l n="9.348.6"> Ipse tibi anteferam, tu mihi posthabeas?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>349. [346.] Ad Postumum de Rullo poeta maledico.</head>
               <l n="9.349.1">Famoso quem vult describit carmine, Rullus,</l>
             
               <l n="9.349.2"> Veris nec parcit, Postume, nominibus.</l>
             
               <l n="9.349.3">Rides. Quid? Populum saxis petat improbus, aut si</l>
             
               <l n="9.349.4"> Arrepto in turbam prosiliat gladio?</l>
             
               <l n="9.349.5">Id ne etiam dignum videri, Postume, credas?</l>
             
               <l n="9.349.6"> Id ne etiam plausu laetifico excipias?</l>
             
               <l n="9.349.7">An capiti et scapulis metuis modo; quamlibet omnis</l>
             
               <l n="9.349.8"> Jacturam famae reris et esse nihil?</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>350. [347.] Ad amicos inter coenandum.</head>
               <l n="9.350.1">Haec licet effuso nigrescens horreat imbre,</l>
             
               <l n="9.350.2"> Squalleat et densis nubibus atra dies,</l>
             
               <l n="9.350.3">Pulchra tamen, niveo signari et digna lapillo est,</l>
             
               <l n="9.350.4"> Eximio et semper laudis honore coli,</l>
             
               <l n="9.350.5">Qua datur et moestas animo secludere curas,</l>
             
               <l n="9.350.6"> O socii et multo corda levare joco,</l>
             
               <l n="9.350.7">Atque epulas et vina inter satiare lepore</l>
             
               <l n="9.350.8"> Mentem omni plausu non sine laetifico,</l>
             
               <l n="9.350.9">Et risu et crebris salsa inter dicta cachinnis</l>
             
               <l n="9.350.10"> Haec gaudere mihi gaudia dum liceat,</l>
             
               <l n="9.350.11">Quam vult immanis circum fremat Auster et udus </l>
             
               <l n="9.350.12"> Quantos vult nimbos concitet Hydrochous
              <note place="foot" n="103">Orion <emph>Radelja </emph>
                  </note>
            .</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>351. [348.] Ad Gelliam.</head>
               <l n="9.351.1">In me displicuit tibi quiddam, Gellia (sensi,</l>
             
               <l n="9.351.2"> Sensi equidem). Id quid sit, me licet excutiam,</l>
             
               <l n="9.351.3">Exquiram et penitus, quae factaque dictaque mi sunt,</l>
             
               <l n="9.351.4"> Omnia, ne vivam, si queo dispicere.</l>
             
               <l n="9.351.5">Tu dic, cuncta placent in qua mihi, Gellia; cogar</l>
             
               <l n="9.351.6"> Unum hoc e cunctis ne tamen excipere,</l>
             
               <l n="9.351.7">Quod me sic miserum torques, renuisque docere,</l>
             
               <l n="9.351.8"> Quidquid id est, in me quod tibi displicuit.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>352. [349.] [ = 78] De Polla. et Tulla.</head>
               <l n="9.352.1">Insulsum quid sit, si nescis, Polla docebit,</l>
             
               <l n="9.352.2"> Nulli quae pulchro corpore Polla placet.</l>
             
               <l n="9.352.3">Quid salsum contra si nescis, Tulla docebit,</l>
             
               <l n="9.352.4"> Cuncti quae foedo corpore Tulla placet.</l>
             
               <l n="9.352.5">Deme salem, vilis forma est quaecumque. Probari</l>
             
               <l n="9.352.6"> Vis mire formam quamlibet? Adde salem.</l>
             
               <l n="9.352.7">Quem sentire omnes quimus, quem dicere, quid sit,</l>
             
               <l n="9.352.8"> Incassum expertus plurima, nemo potest.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>353. [350.] Ad Aulum, ut parce laudet.</head>
               <l n="9.353.1">Praemia virtutis, laudem qui prodigit, Aule,</l>
             
               <l n="9.353.2"> Calcar virtutis demere stultus amat.</l>
             
               <l n="9.353.3">Nam cur se intendat? Vires cur exerat omnes,</l>
             
               <l n="9.353.4"> Gloria ubi parvo magna labore venit?</l>
             
               <l n="9.353.5">Lauda igitur, sed enim parce; prudensque caveto,</l>
             
               <l n="9.353.6"> Virtutem merces ne sua diminuat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>354. [351.] Ad Phyllim, ne Roma abeat.</head>
               <l n="9.354.1">Parce viae; patriam propera nec visere, Phylli,</l>
             
               <l n="9.354.2"> Et Tiberim et colles linquere Romuleos.</l>
             
               <l n="9.354.3">Multa illic vexant cupidi te lite propinqui,</l>
             
               <l n="9.354.4"> Et tibi curarum millia multa ferunt.</l>
             
               <l n="9.354.5">Heic veluti summo delapsam ex aethere divam</l>
             
               <l n="9.354.6"> Nemo non te unus diligit, atque colit.</l>
             
               <l n="9.354.7">Contigerit felix cuivis ubi vita, jubebo,</l>
             
               <l n="9.354.8"> Hic patriam sapiens credat ut esse suam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>355. [352.] Aliud.</head>
               <l n="9.355.1">Phylli, mane: vita est ubi laeta et clara, jubebo,</l>
             
               <l n="9.355.2"> Hic sapiens patriam credat ut esse suam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>356. [353.] Cur Postumum raro visat poeta.</head>
               <l n="9.356.1">Raro te inviso, quamquam te invisere saepe</l>
             
               <l n="9.356.2"> (Di mihi sunt testes), Postume, discupio.</l>
             
               <l n="9.356.3">Quid causae est, inquis? Vito fastidia, quae non</l>
             
               <l n="9.356.4"> Exit, qui tali est multas in officio.</l>
             
               <l n="9.356.5">Quidquid id est, timido potes ignovisse clienti,</l>
             
               <l n="9.356.6"> Qui te saepe caret, ne tibi displiceat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>357. [354.] De Aulo et Tulla.</head>
               <l n="9.357.1">Aulo Tulla placet, Tullae Aulus displicet; at si</l>
             
               <l n="9.357.2"> Veni aliquid possit cernere caecus Amor,</l>
             
               <l n="9.357.3">Aulo displiceat jam Tulla, Aulusque placere</l>
             
               <l n="9.357.4"> Jam Tullae, versis partibus, incipiat.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>358. [355.] Pompa sacra.</head>
               <l n="9.358.1">Tendite purpureas Latia per compita vestes,</l>
             
               <l n="9.358.2"> Et celebres multo spargite flore vias.</l>
             
               <l n="9.358.3">Pompa venit: praeeunt sacri longo ordine mystae:</l>
             
               <l n="9.358.4"> Pone subit niveo frugis in orbe Deus.
              <note place="foot" n="104">Desunt reliqua. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>359. [356.] Ad Gallum, priscos lapides scrutantem et mirantem.</head>
               <l n="9.359.1">Scrutaris priscos lapides, miraris et, altis</l>
             
               <l n="9.359.2"> Inscriptum si quid prodiit e tenebris.</l>
             
               <l n="9.359.3">Carminibus nihil est salsum magis, atque venustum,</l>
             
               <l n="9.359.4"> Quae fossor coecis repperit in tumulis:</l>
             
               <l n="9.359.5">Lecta mihi quae, Galle, placent hoc scilicet uno,</l>
             
               <l n="9.359.6"> Carmina quod faciunt, mi meas uti placeant,</l>
             
               <l n="9.359.7">Antiquis toties et me postponere suetus</l>
             
               <l n="9.359.8"> Interdum antiquis me tamen anteferam.</l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>360. [357.] Manet sub Jove frigido venator.</head>
               <l n="9.360.1">Surge, domum et charos invise, o Daphni, Penates,</l>
             
               <l n="9.360.2"> Segnis et in molli corpora sterne toro.</l>
             
               <l n="9.360.3">Nigra, viden', totis late nox ingruit agris,</l>
             
               <l n="9.360.4"> Ortaque jam coelo sydera clara micant?</l>
             
               <l n="9.360.5">Me juvat heic longam sub dio ducere noctem,</l>
             
               <l n="9.360.6"> Fessaque gramineo ponere membra solo.</l>
             
               <l n="9.360.7">Nec saevus terret Boreas, gelidusque pruinis;</l>
             
               <l n="9.360.8"> Iniecta spargi nec piget usque nive.
              <note place="foot" n="105">Desunt nonnulla. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>361. [358.] Ad Italos de Gallis.</head>
               <l n="9.361.1">Dira fremens celsas jam Gallus transilit Alpes,</l>
             
               <l n="9.361.2"> Et pulchrae cladem comparat Italiae.</l>
             
               <l n="9.361.3">Este viri et fortes venienti occurrite: quas et</l>
             
               <l n="9.361.4"> Jactat, constanti spernite mente minas.
              <note place="foot" n="106">Desunt reliqua. <bibl>Radelja</bibl>
                  </note>
               </l>
             
            </div>
            <div type="poesis-epigramma">
               <head>362. [359.] Monet Virbium, ut amorem fugiat.</head>
               <l n="9.362.1">Virbi, tendis amor circum tibi retia. Sentis</l>
             
               <l n="9.362.2"> Nondum etiam structos tu, male caute, dolos?</l>
             
               <l n="9.362.3">Heu fuge. Quid? Cessas? Monitusque irascere? Virbi,</l>
             
               <l n="9.362.4"> Haesisti in mediis jam, male caute, dolis.</l>
             
            </div>
         </div>
      </body>
  </text>
</TEI>


Vade retro

Vade porro


Kunic, Rajmund (1719-1794) [1794]: Epigrammata, versio electronica, 20870 versus, verborum 170058, ed. Irena Braticevic [genus: poesis - epigramma] [numerus verborum] [kunic-r-epigr.xml].
Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.