Discipulos et solabitur impense bonos,
Auctoritatem reddet praeceptoribus
Quibus his temporibus haud quicquam est contemptius,
Nihil vilius, abiectius, aut spretum magis.
Quondam profecto nihil venerabilius erat.
Haud mirum illa aurea, ista sunt saecla a‹e›nea:
Non aenea, sed ferrea quibus mores mali
Quasi herba irrigua succrescunt uberrime.
Omnia cum sint pretiosa et magno vaeneant
Mores mali inveniuntur magna copia,
Eorum messes metere maximas licet,
Sine ullo pretio. He: Adde sine ullis laboribus!
Ro: Nos, mi Helleni, quem diligo in fratris loco,
Colamus virtutem et colamus litteras!
Bonitatem semper nectamus sapientiae
Ut in patriam sanctis ornati moribus
Et liberalibus instructi scientiis
Parentibus simus laetitiae, civibus
Saluti, amicis ornamento! He: Sic volo,
Huc omnis mea respectat cogitatio.
Ro: Vivamus porro inter nos coniunctissimi,
Amemus, arcte ambos irrupta copula
Constringat donec media se mors inferat!
Meis uteris rebus non secus ac tuis,
Communicabis mecum adversa et prospera.
Atque ut mei tu Helleni pars es altera
Sic me dimidium animae tuae arbitrabere.
He: Romaee libens, quod bene vortat, tecum libens

Previous page

Next page