Interea ut alias me custodem familiae
Creabit argentum omne concredens mihi.
Vae thesauro, vae scriniis, nam sacculum –
Fl: Dii immortales, sermonem iste edit meum!
‹Ty:› – Nummis distentum fulgidis reddam approbe.
Faciam ut crumena turgeat pecuniis.
Deinde fugiam usque in Cyprum aut in Macedoniam, –
Fl: Deinde fugies in patibulum astute nebulo!
Ty: Merces emam vendam lucro effertissimo,
Opes ingentes spatio congeram brevi,
Evadam – ut spes est – divitum ditissimus.
Aurum hoc tempore etiam virtus ipsa sequitur.
Fl: Totus stupeo, iam scapulae pruriunt mihi:
Pater procul dubio rescivit, occidi!
Heus tu cur aut unde ista es effatus modo?
Ty: Quia sic volui, sic in corde institui meo.
Fl: Non tu alicubi quaeso velut [in] insidiis latens
Mea captasti verba, scelus? Ty: Haud latui uspiam,
Huc venio nostris primum egressus aedibus.
Quid tu dixeris ignoro. Fl: Quî fieri potest
Ut disseras eadem iisdem verbis omnia
Quae ego nisi prius loquentem me auscultaveris?
Aut a superis audieris aut cor meum habeas?
Quid horum vis? Ty: Vah tun ista hodie dixeras?
Fl: Ego. Ty: Flagrio cedo manum. Fl: Quid ‹tibi› cum manu?
Ecce manum. Ty: Nihil est horum, sed divina vis,
Ut patet, ambos ad sortem meliorem vocat
Utriusque nostrum quando mens idem sapit.

Previous page

Next page