1. Poeta adhortatur milites ad strenue pugnandum pro gloria et muneribus, IV Id. Decembr. an. 1778. 1
Ex quo Threiciam fert Prussus vertice cristam
Gradivique sui missile tentat avi,
ex quo thoracem fert pectore miles ahenum
diversoque ferox praelia Marte gerit,
5 Boiorum tellus similem 2 non viderat hostem,
non fuit Austriaca haec sollicitudo lari.
Ter denos iam iam 3 soles numerare valemus,
quod Prussus nostros depopulatur 4 agros.
Nititur Austriacam constanti tollere terram
10 impete, Germanum reddere inane 5 solum.
Saepius adsumsit, repressit saepius arma,
nuncque 6 leo rabidus, nunc lepus ipse fuit. 7
Quidquid agat, funus domui tristemque ruinam
molitur Lotharingae excidiumque parat. 8
15 Iam, cum 9 pace fruendum aetas artusque trementes
suadent, belligeros: »Miles, ad arma!« ciet. 10
Iam trepidante manu, faciem sulcante 11 senili
ruga, tela minax illita felle vibrat.
Nec satis: in fines nostros inimica retorquet
20 spicula, iamque hostem lugubris ora tenet.
Oppida namque suis moerent viduata colonis, [23]
nuda manet tellus, mox ubi gramen erat. 12
Utque pecus pueros abigunt, abiguntque puellas;
iam, qui 13 dives erat, quaerit egenus opem.

Vade retro

Vade porro

---

Katancic, Matija Petar (1750-1825) [1791]: Fructus autumnales, versio electronica, 948 versus, verborum 7599, ed. Tomo Matic [genus: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [numerus verborum] [katancic-mp-fructus.xml].

---