Missa manu torquere, manum et conferre; diserto
Ore idem cedens paucis, contendere verbis
Si quando in coetu pubes coepisset Achivūm.
Hic Grajis est in mediis ita farier orsus: 350
Pro superi! quale hoc percellit lumina monstrum!
Qua, fatum eluctans, vitae se Martius Hector
Restituit rursus? quem spes erat omnibus una
Sub Telamoniadae manibus cecidisse cruento
Perdomitum leto. Grajis male numen amicum
Nempe aliquod mortisque virum de faucibus atrae
Exemit, servatque; neci qui saevus Achivos
Ante dabat, dabit atque iterum. nec enim sine magno
Ille Jove exsultatque in primis, et furit acer
Ut nemo. Haec propter, mentes advertite, dicam 360
Quid fit opus: dictis nemo at parere recuset.
Hortemur vulgus procul hinc secedere celsas
Ad puppes: ipsi ante alios, qui dicimur esse
Egregii bello, stemus; si forte ruentem
Occursu primi valido cohibere queamus
Arrectis adversi hastis; nec, fortis et acer
Sit licet, audebit Danaūm se immittere turbae.
Haec ait: at Graji parent, ac dicta capessunt.
Continuo magnusque Ajax, rectorque virorum
Idomeneus, Teucerque, Megesque, atque inclytus armis 370
Meriones, ipso bellantum flore coacto,
Instruxere aciem adversi, pugnaeque parant se:
Turba retro interea ad naves, ut jussa, redibat.
Incurrunt primi Troës denso agmine, gressu
Quos Hector magno torvus praeit. altus Apollo
Ante virum graditur, niveos circumdatus atra
Nube humeros, saevusque manu praeportat utraque
Aegida terrificam, villis horrentibus hirtam

Vade retro

Vade porro