At Laërtiadae, magnoque infensus Achilli
Semper erat, contraque ambos convicia saepe
Fuderat. Hic foedis et tunc Agamemnona dium
Laedere gaudebat probris clamosus: Achivi
Circum indignantes irata mente fremebant.
Ille autem regem dictis incessere acerbis
Ut semel incoepit, nunquam cessabat, acutum
Vociferans: Quid abest, quidnam tibi desit, Atrida?
Cur frustra incusas Danaos nil tale merentes?
Aere tibi jam plena intus tentoria; matrum 260
Turba ingens intus lectissima, quas tibi Graji
Largimur primo, si quam vi cepimus urbem.
Multum etiam huc aliquis Troum visne afferat aurum,
Detque tibi, gnati pretium; quem scilicet olim
Aut ego captivum, aut alius sibi duxit Achivūm?
An tibi adhuc aliam Phrygia de gente puellam,
Quae placuit, duci tua vis ad septa; libido
Necdum etiam satiata mala est, nec rector in omnem
Nequitiam exemplo cessas inducere Grajos?
O fatui, o molles, o Achaides (ecquis Achaeos 270
Nam vocet?) hinc patrias cuncti solvamus ad oras
Ocyus in celsis digressi puppibus. ipse
Congestas sibi solus opes, ac ditia dona
Concoquat heic: noscat re tandem ut doctus ab ipsa.
Anne opera soleat nostra, manibusque juvari;
Ipsum, deterior multo, qui sprevit Achillem,
Vique duci eripuit, dederant quae praemia Graji.
Bile caret sed enim piger atque ignavus Achilles.
Ni foret id, postrema tibi, noxisque fuisset
Illa dies, Atrida, tuis. Convicia regem 280
Talia Thersites contra jactabat: Ulysses
Adstitit at fanti subitus; torvoque protervum

Vade retro

Vade porro