Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
-- v-243 --
Nullum ego non ausim divūm sopire, vel ipsum
Oceanum, unde genus divis, immane ruentem,
Volventemque altos ingenti murmure fluctus;
Unum sed metuo propius vel adire, sopore
Vel dulci mulcere Jovem, nisi si velit ipse.
Nam me alias etiam stimulasti, diva, secabat
Aequoreas qua luce vias magno Jove cretus
Alcides, Trojae post moenia diruta bello. 290
Tunc ego complexu molli praecordia magno
Ima Jovi affusus demulsi: tu, dea, cladem
At subitam es molita hosti; flabrisque furentum
Ventorum, ac saevo turbasti caerula fluctu;
Et cursu excussum, sociaque a pube revulsum,
Egisti Coam vesano turbine ad urbem.
Excitus immanes divūm rex arsit in iras:
Atque deos celsa jactans turbabat in aede;
Meque furens animi primum quaerebat, ab alto
Contusum et caelo salsas jecisset in undas, 300
Ni me servasset domitrix hominumque deūmque
Nox, gremio excipiens fugientem. turbidus ira
Ille manum abstinuit, noctem quod laedere sacram
Est veritus. Nunc tu caput objectare periclo,
Diva, jubes iterum, moliri et, quae male cedant.
Tum Juno: Quid, Somne, animo nunc talia versas
Atque tibi trepidat formidine pectus inani?
Anne putas Teucros propter sic posse moveri
Corda Jovi, Alcidae ut gnati sunt mota periclo?
Surge agedum; pretium dabitur, sociare jugali. 310
Quam tibi dudum optas vinclo, pulcherrima coetu
E Charitum, primo vernantum flore juventae,
Pasithea. Ingenti perculsus corda repente
Pollicito Somnus laeto haec citus ore profatur.
Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].
|
