Quae cessat, voce incensam mittamus in hostem.
Sic ait: hi parent dictis, juvenile secuti
Consilium; atque gradum celerant; dux ibat Atrides.
Sensit caerulei rector maris; oraque cano,
Ora, habitumque, seni similis processit, Atriden
Et prope magnanimum citus adstitit, atque prehensum 160
Dextra, sic blandis compellat vocibus ultro.
Atride, saevus nunc certe gaudet Achilles;
Exsultatque viro dirum cor, spectat Achivūm
Dum caedemque, fugamque. infelix! pectore in alto
Cui nil mentis inest sanae. sic numina perdant
Justa illum, damnoque onerent, probroque merentem.
Sed te nondum omnes dī, rex, odere. videbis
Laetus adhuc Troum raptim regesque ducesque,
Pulvere complentes camporum lata, relictis
Navibus effuso sua ferri ad moenia cursu. 170
Haec ait; et campis celeri pede concitus, altum
Clamavit. quanta conclamant voce novena,
Primam ineunt quando pugnam, vel dena virorum
Milia: Neptunus tantam de pectore vocem
Fudit, et indomitum Grajis in corda furorem,
Robur et injecit subitum, bellare sine ullo
Ut fine, ac forti vellent decernere pugna.
Interea magni supremo a vertice Olympi
Terram humilem late despexit regia Juno:
Atque suum atque sui germanum conjugis ire 180
Per medias vidit festinum laeta phalanges:
Parte alia irriguae celsis in montibus Idae
Rupe Jovem in summa; cui diva infensa, sub imo
Irarum ingentes volvebat pectore fluctus.
Huic ingressa dolos moliri; fallere si qua
Possit, et Argivo districtum avertere bello.

Vade retro

Vade porro