HOMERI ILIADOS LIBER QUARTUSDECIMUS
Ingens Nestoreas belli sonus impulit aures,
Dum potu revocat vires, exterritus ergo
His Asclepiaden compellat vocibus heros.
Quis novus hic subito clamor, juxtaque carinas
Florentum fremitus juvenum, divine Machaon?
Tu tamen heic placide potansque sedensque maneto,
Dum caleant igni latices, atrumque lavacro
Abluat in molli tibi flava Hecameda cruorem:
Ipse ibo; et noscam e speculis quae caussa tumultus.
Sic ait; atque intra tentoria celsa jacentem 10
Attollit gnati clypeum Thrasymedis, ahenum,
Caelatum pulchre, fulgentem; patris habebat
Nanque sui clypeum juvenis; tum corripit hastam
Ingentem, aerata radiantem cuspide. talis
Processitque, stetitque extra tentoria. foedum
Cernit opus; cessisse loco, trepidosque referre
Usque pedem Danaos: Troas contra ire superbos,
Et proferre gradum magis et magis usque: jacere
Argivi dejecta solo muri ardua septa.
Ingens ut tacito pontus nigrescere fluctu 20
Cum coepit, vastae opperiens arguta procellae
Flabra: haeret suspensa, usquam nec volvitur unda
Huc propulsa, vel huc; aliquis dum nube solutus
Ex alta veniat ventus celer ab Jove summo:
Sic anceps animi pendebat, multa volutans
Mente senex, partesque labans distractus in ambas:

Vade retro

Vade porro

---

Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].

---