Ipse ibo, ac pugnae occurram; citus inde revertar,
Cum dedero mandata illic, quorum indiget usus.
Sic ait; atque virūm incessit per densa, nivali
Assimilis monti, colles qui vertice supra
Arduus attollit se celso; et, lumina gentis,
Troasque et socios magno clamore vocabat.
Qui simul Hectoream vocem audivere, ruebant
Cuncti ad Pantoiden, ut jussi, Polydamanta.
Hector Deïphobumque, Helenumque per agmina regem
Asium et Hyrtaciden, atque Asiaden Adamanta 900
Hac illac errans quaerebat, sicubi posset
Nancisci. incolumes haud nactus, nec sine clade.
Nam pars ad naves Argivo Marte jacebant
Exanimes, murum pars intra saucia telis
Languebant. pugnae tum laeva in parte sodales
Hortantem adveniens vidit Parin, arsit et ira
Turbidus, ac propior, dictis ita fatur acerbis:
Infelix, violare thoros, Pari, docte, puellas
Et captare, ubi nunc tibi Deïphobusque, Helenusque,
Asiadesque Adamas? bello praeclarus uterque, 910
Othryoneus ubi, et Hyrtacides? nunc omnis ab alto
Culmine Troja ruit: tibi nunc primo ingruit ipsi
Exitium. Fratri, haec jactanti jurgia, formam
Par superis leni Paris est sic voce locutus:
Hector, ne culpa insontem. fortasse mereri
Ista alias potui convicia lentus ad arma.
Imbellem nec me prorsus genuere parentes.
Ex quo etenim es durae exorsus certamina pugnae
Ad naves, conferre manum non parcimus usque
Cum Danais, longum et Martis durare laborem. 920
Quos quaeris, morte absumpti periere sodales,
Deïphobo, atque Heleno exceptis. hi, laesus uterque

Vade retro

Vade porro