Caedat acervatim ferro? Non est mihi nanque,
Olim agili fuerat quae vis in corpore. talis
O si nunc essem, primaevo in flore juventae
Qualis eram, Eleos inter, Pyliosque coortum est 830
Certamen, raptis, qua tempestate, juvencis
Leto ego Hiperochiden cum scilicet Itymonea,
Qui sedem in diti sibi fixerat Elide, stravi,
Pignoribus captis, et praeda laetus abacta.
Ille quidem, armentis Pylias avertere turmas
Dum cupit, ac primos inter dum pugnat, acuto
Dextra virum haec telo Stygias demisit ad umbras.
Qui postquam jacuit, tremefactaque fugit agrestum
Dura manus, secum quos duxerat ille, virorum;
Egimus ingentem nos praedam ex omnibus agris, 840
Quinquaginta boum procera armenta, gregesque
Caprarum totidem, totidemque oviumque, suumque
Et decies quindena rubentum corpora equarum;
Nec paucis suberant generoso e semine pulli.
Haec nos cuncta Pylum, Neleus ubi regna tenebat,
Compulimus nocturni: animo est laetatus at ille,
Quod juveni obtigerat, tum primum ad bella profecto
Tam diti praeda magna cum laude potiri.
Ac primo veniens Aurora ut fulsit ab ortu,
Praecones magna clamantes voce vocabant, 850
Elide queis aliquid quisquam deberet in ampla;
Et Pylii tota proceres ex urbe coacti
Rite suas praedam in partes tribuere (superbi
Rapta etenim multis debebant plurima Epei,
Ex quo fracta malis fuerat Pylus, ac data pessum.
Quippe olim veniens armis afflixerat urbem
Alcides, floremque virūm prostraverat omnem.
Bisseni fuimus Nelidae fortibus armis

Vade retro

Vade porro