Ductorem feriens tristes demittit ad umbras.
Tum socium aurigamque viri prosternit Oilea.
Ille quidem, curru exsiliens, citus obvia contra
Arma tulit: mediam Atrides at vulnus adegit
In frontem; aere gravem galeam transverberat hasta,
Ossaque perrumpit, cerebroque infixa cruento,
Perdomuit flagrantem animis ac dira minantem.
Illos victor humi linquit stratos Agamemnon, 130
Candida ubi scissa nudavit pectora veste.
Dehinc ruit, Isus ubi et frater simul Antiphus uno
In curru volitant, ambo Priameïa proles,
Ille nothus, justa contra hic de conjuge natus.
Lora nothus tractat; validam quatit inclytus hastam
Antiphus. Inter oves herbosae in collibus Idae
Hos quondam cepit, lentoque revinxit Achilles
Vimine, post magna solvit mercede redemptos.
At nunc Atrides huic pectus trajicit hastam
Per medium; stricto extremam ferit ense sub aurem 140
Antiphon, et curru moribundum evertit ab alto.
Inde folo stratos victor spoliabat, utrumque
Ille satis noscens. nanque olim viderat ambos,
Ex Ida ad naves captos cum duxit Achilles.
Ac veluti saltu frondosa cubilia in alto
Velocis cervae nactus leo, dentibus atrox
Hinnuleos validis frangit manditque, labore
Mollem animam eripiens nullo; nec moesta propinquam
Si mater cladem vidit, pereuntibus esse
Quit tamen auxilio; subito magis ipsa pavore 150
Contremit, ac viridem per silvam, densaque anhelo
Lustra fugit sudans cursu, si forte sequentis
Effugiat rictumque ferae, dirosque furores:
Sic Troūm nemo fatum his avertere quibat;

Vade retro

Vade porro