Excipiunt laeta, dextramque amplexus inhaeret
Pro se quisque, ambo compellans comiter omni
Verborum officio, promens et gaudia vultu
Tum primus dulci Nestor sic voce rogabat: 670
O Laertiade, Grajūm decus, inclyte Ulysse,
Istos, dic, ubi equos cepistis? castrane Troum
Ingressi? occurrens an quis deus obtulit ultro?
Solis enim similes radiis candentibus albent;
Usque acie in Teucrum versor, nec tuta fovere
Castra senex soleo; sedenim per praelia vidi
His ego equos nunquam similes. quos jure deorum
Esse datum vobis munus reor. ipse deūm rex
Aequus enim, et Pallas Tritonia diligit ambos.
Ille refert: Nestor Grajae lux famaque gentis, 680
His etiam longe meliores numina possunt
Largiri, si forte velint; nam robore nobis
Atque opibus longe praestant: sed nulla deorum
Dona vides, at equos, Thracum e regione recentes
Qui venere. horum regem fortis Diomedes,
Juxta et bissenos prima de gente peremit.
Praeterea, exceptum non longe a navibus, ambo
Morte virum merita ad tristes demisimus umbras,
Quem, classem ut Danaūm speculatus certa referret,
Dardanii proceres, ac dirus miserat Hector. 690
Sic ait; atque ultra fossam intra septa frementes
Egit equos laetum ridens; regemque secuti
Pone ibant alii laetanti pectore Achivi.
Dehinc, ut Tydidae celsa ad tentoria ventum est,
Cornipedes loris plenum ad praesepe revinctos
Constituunt; ubi regis equi cursu alite clari
Stabant, sub tacita mandentes hordea nocte.
Ast Ithacus caesi exsuvias, capta arma, Dolonis

Vade retro

Vade porro