Sterni caede viros passim; durumque subire
Servitium abductos longe, miserabile vulgus,
Et pueros, raptas et foeda ad munia matres.
Talia perstabat memorans. flexere ferocem
Dicta virum, lento audivit nec pectore saevos
Luctifici casus belli, sed fortis in hostem
Prosiluit tandem, fulgentiaque induit arma.
Nec mora Curetas longe verso agmine victor
Depulit, Aetolis et fata horrenda, diemque
Supremum avertit, patriae non ille precanti, 740
Ipse suo ast animo parens: nulla ergo dedere
Deinde viro, gratis servati, munera cives.
Haec eadem tibi ne sedeat sententia; ne quis
Hanc deus injiciat tibi mentem, dulcis amice,
Consilium et laevo pervertat numine. flammam
Pulchrius instantem classi est avertere, serum
Quam ferre ardenti auxilium. cape munera laetus,
Atque veni Danais lux una atque unica; magnis
Qui similem excipient te dis, et laude locabunt
Astra super. quod si nunc spernas dona, cruentam 750
Ultro dehinc subeas extremo in tempore pugnam,
Non erit ut parilem referas vel victor honorem.
Haec senior longo Phoenix sermone peregit.
Tum breviter contra Pelides talia fatur:
o Phoenix, longoque aevo sceptroque verende,
Nil mihi opus tali est, qualem tu dicis, honore;
Nec mihi honos unquam summo ab Jove defuit, unquam
Nec deerit; cujus me nutus, genua moveri
Dum poterunt, pectus nec vitae liquerit aura,
Ut tenet, ad puppes heic, si volet, usque tenebit. 760
Praeterea hoc dicam; tu pectus dicta sub altum
Conde, pater: misera frustra hunc miscere querela

Vade retro

Vade porro