Horrendam, et diras extremo in litore caedes
Cernentum? dum corda timor quatit anxia; dum res
Pendet in ambiguo, pestemne arcere carinis
Indignam dabitur, cunctos anne hostis, adempta
Spe reditus, igni perdet; fortissime rerum,
Ni tua se reddat Grajis, tandem excita, virtus.
Nanque rates juxta, et murum sua castra superbi,
Cum sociis longe varia e regione vocatis, 290
Dardanidae posuere. igni late horrida crebro
Castra micant: pubes furit effera, jamque teneri
Posse negat, medias quin vi sese irruat ardens
In puppes. favet ipse viris, dextrumque secundus
Fulgurat Idaeo de vertice Jupiter, audax.
Viribus, atque suo fretus Jove perfurit Hector
Horrendum; non ille hominum, non ille deorum
Vel metuens quenquam, vel curans; corda furenti
Sed vesana tumens rabie ferus, usque morantem
Increpat Auroram; primo et cum lumine solis 300
Velle aplustra altis ratibus praecidere, et ipsas
Urere, ait, trepidosque atra in caligine fumi
Turbare, ac leto crudeli perdere Achivos.
Has metuo nequod Grajis male numen amicum
Detque viro complere minas; Argisque remotos
Dulcibus Iliaca fatum heic nos perdat in acta.
Verum, age, surge alacer, si quo unquam tempore mens est
Grajugenas diro Troum eripuisse furori.
Ipsi magnus erit moeror tibi, caede peracta,
Cum jam nulla mali fuerit medicina. futuram 310
Anteveni sapiens cladem, Danaisque supremam,
Arceri dum fata sinunt, pestem impiger arce.
Ergo animo exciderunt senior pulcherrima Peleus
Quae mandata dabat, flens cum te, dulcis amice,

Vade retro

Vade porro