Haec memora juxtaque sedens, amplexaque supplex
Genua dei; si forte velit Troasque juvare,
Et Danaūm ad celsas pubem compellere puppes
Litus in extremum, caesam, foedeque fugatam;
Cui parent, omnes praeclaro ut rege fruantur;
Utque malo ingenti doctus jam noscat Atrides,
Et doleat noxam; laeva quod sprevit iniquus
Mente virum, in cunctis cui par non ullus Achivis.
Haec ille: haec lacrimis contra Thetis alma profusis:
Cur laevo genitum te, gnate, miserrima fato 500
Eduxi? cura vacuus, nec laesus ab ullo
Saltem ageres heic ad naves, cui tam prope vitae
Dī finem posuere. brevi nunc, o miser, aevo es,
Moestior et cunctis, curisque infestior aevi
Hoc quodcunque trahis, Parcis heu natus iniquis.
Ibo equidem aetherei praecelsum ad culmen Olympi,
Atque Jovi, quae vis, fabor, si flectere possim.
Interea tu, nate, cavis ne abscede carinis,
Iratusque sede Grajis, nec proelia tenta.
Hesternus, divûm coetu stipante, remotos 510
Oceani ad fines abiit conviva bonorum
Jupiter Aethiopum: bissena luce redibit
Sidereas caeli ad sedes. tunc ardua scandam
Tecta Jovis, genibusque advolvar: verba precantis
Irrita nec cedent, ni spes me ludit inanis.
Sic ait, eque oculis dilapsa evanuit, aegrum,
Iratumque animi linquens, demptumque furentem
Ob decus, et raptam forma praestante puellam.
Interea Laërtiades mactanda ferebat
Dona deo, et Chrysae ad sacras pervenerat oras. 520
Curva ubi se portu primum ratis intulit alto,
Vela legunt, mediaque locant composta carina:

Vade retro

Vade porro