Affatur magni proles Jovis inclyta, Phoebus.
Nam quid, nata Jovis, celsi de vertice Olympi
Rursus ades? quae caussa viae? quae tanta cupido
Impulit huc? Danaisne feras victoribus ingens 30
Ut decus? Iliacae quando nil funera gentis
Saevam dira movent. sedenim soror utere fratris
Consilio. satius pugnae jam ponere finem
Huic hodie. rursus pugnabunt dum cadat alta
Ilios: haec vobis quando stat regna deabus
Eruere, ac sacram fundo urbem vertere ab imo.
Haec Phoebus; contra respondit caesia Pallas.
Consilium laudo, arcitenens, nec mente relicto
Huc alia caelo veni: sed praelia sisti
Quo nam dira velis, pigeat ne dicere, pacto. 40
Phoebus ad haec: Virtus, animique in corde ciendi
Hectoreo; solus solum si forte vocarit
Grajūm aliquem ad pugnam: delectum ex omnibus unum
Irati si quem Graji in certamina mittant.
Sic deus: at fratris Tritonia dicta probavit.
Consilium vates Helenus, vocemque deorum
Sensitque, ac fratri propior stetit, atque ita fatur.
Hector mente Jovi magno par, vis mihi quiddam
Monstranti parere tamen; carique fidele
Consilium amplecti fratris? Troesque et Achivi 50
Fac sedeant omnes. posce in certamina solus
Tu Danaūm quemcunque, alios qui robore praestet,
Fortibus atque animis bellator. nam tibi mortem
Nondum fata parant, aevi nec meta propinqua est;
Quod didici audita vates modo voce deorum.
Haec Helenus; laeto quae pectore Martius Hector
Audiit, ac subito in medium progressus, utraque
Ille manu opponens transversam cominus hastam,

Vade retro

Vade porro