At retulit caedi parcens. stellantis Olympi
Astrifera de sede aliquem venisse putabant
Nanque deum auxilio Teucris, videre fugaces
Densari ut subito conversa in praelia fronte.
Quos Hector clamans verbis hortatur amicis:
Magnanimi Troës, sociique ad bella remotis
Urbibus exciti, validas nunc promite vires;
Nunc animos acres tantisper, dum citus urbem 130
Ipse adeo, atque senes jubeo, matresque, nurusque,
Suppliciter divūm pacem, veniamque precari,
Ac tristes votis iras avertere Sacris.
Sic ait, atque gradu magno se proripit heros.
Cui summo densae nutabant vertice cristae,
Amplexumque oras clypei, pulsabat eunti
Cervicem ac talos taurino e tergore lorum.
Tum genus Hippolochi Glaucus, Mavortia Tydei
Et proles, magnus Diomedes, inter utramque
Procurrere aciem cupidi decernere ferro. 140
Jam prope constiterant, animisque, armisque parati;
Cum prior haec forti Diomedes pectore fatur.
Nam quis tu, juvenum confidentissime? vidi
Quem nunquam belli pulchro in certamine, cunctos
Nunc virtute praeis; de tot cui milibus uni
Exspectare meam firmum cor sustinet hastam.
Sed telis quicunque meis venit obvius, illum
Nae miseri haud fausta genuerunt luce parentes.
Quod si forte aliquis caelesti sede relicta
Venisti huc divūm, ne me, ne coge profecto 150
Mortalem superos violare, ac figere ferro.
Quippe Dryanteo (ut perhibent) non longa Lycurgo
Vita fuit, sueto cum dīs immane beatis
Exercere odium. lymphata mente furentis

Vade retro

Vade porro