Acer erat; pugnae cupidum vel cum ipsa vetarem
Pugnare, ac saevo fraenum laxare furori:
Cum solus turba comitum sejunctus ab omni
Thebanos inter proceres sese intulit ultro
Legatus. tunc ipsa virum, conviva sederet
Ut placidus, monui: verum ille interritus, audax, 960
Ut prius, indomitusque animi, pubemque vocabat
Cadmeam irritans cuncta in certamina, et omnes,
Nixus ope usque mea, leviter vincebat. adesse
Nunc, tibi ego non cesso eadem, praesensque tueri
Pugnantem, adversos et contra impellere Teucros:
Sed tibi vel defessa labant jam membra labore,
Corda vel ignavus cepit pavor. haud ego cretum
Te reor Oenidae generoso e sanguine Tydei.
Haec ait: haec contra retulit Tydeïa proles.
Nosco equidem te, nata Jovis; cui vera fatebor 970
Nil celans. ullus nec me pavor, ulla laborum
Toedia nec retinent: memini at tua jussa; vetabas
Quae me aliis pugnare deis, unamque jubebas
Cyprin, si veniens foret obvia, figere ferro.
Ergo pedem huc cedens retuli, sociosque retrorsum
Cedentes cogi huc jussi: namque arma ferentem
Agnovi, et Teucros hortantem ad praelia Martem.
Huic dea: Tydide, nemo quo carior unus
Est mihi, nec Martem, nec tu quemcunque Deorum
De numero metue oblatum. talis tibi diva 980
Auxilio praesens adsum. nunc mitte frementes
Primum, age, jam bijugos in Martem, et cominus hasta
Transadige insanumque, malumque, levemque, vicissim
Nunc has nunc illas gaudentem et linquere partes.
Qui mihi pollicitus, Junonique, arma sequentem
Argiva exitia Teucris fore, dicta, fidemque

Vade retro

Vade porro