Conspicit hos longe densa inter milia saevus
Hector, et horrendum clamans volat ocyus. una 700
Trojugenum celerant vasto clamore phalanges;
Quos praeeunt magno Mavors, Bellonaque gressu.
Immanem pugnae gestat Bellona tumultum;
Ingentem gradiens dextra Mars concutit hastam;
Et nunc pone subit, nunc Hectora turbidus anteit.
Hunc ubi conspexit Diomedes tendere contra,
Palluit, atque omnes conterritus horruit artus.
Ut rudis ingentes campos, latamque virentum
Planitiem arvorum permensus forte viator,
Venit ubi ad ripam, violento gurgite magnus 710
In mare qua salsum ruit amnis: rauca frementem,
Albentemque videns late spumantibus undis,
Haeret inops animi subito; metuensque pericli,
Unde abiit, retro sua per vestigia fertur:
Sic retro gressum tulit heros; atque ita fatur:
O socii, qualis venit Hector! quam ferus hastam
Quassat! nec mirum; cui semper scilicet adstat
Divūm aliquis lateri fidus comes, et procul arcet
Praesens fata. viri mortalis nunc quoque Mavors
Atque os atque habitum simulans comitatur euntem. 720
Frontem ergo in Teucros conversi, cedite retro
Usque tamen; mentem cuiquam nec dira cupido
Incitet aeternos contra contendere divos.
Sic ait: at Trojana phalanx magis usque propinquat.
Tum geminos uno in curru per tela ruentes,
Anchialum telo, atque Menesthen dejicit Hector.
Quos ubi prostratos vidit Telamonius Ajax,
Procurritque furens, magnam et vi conjicit hastam
Et ferit Amphium Selagi prolem, alta colebat
Moenia qui Paesi; rerum nec copia deerat 730

Vade retro

Vade porro