Arma gerens bello nil profectura. petivi
Nanque duo e Graja primores gente, minorem
Atriden, tum deinde istum, qui Troia perdit
Agmina, Tydiden. largus de vulnere utrique
Sanguis iit: sedenim nihil actum. vulnus utrique
Vim magis, ac saevos acuit sub corde furores.
Arcum nempe malis avibus, fatoque sinistro
Pendentem patria discedens aede refixi,
Hectoris evictus precibus, qua luce meorum
Agmen Dardanias huc coepi ducere ad arces. 260
At si Parca dabit reditum, si visere quondam
Contigerit patriam, thalamumque, Laremque paternum
Ut caput hoc jaceat procul a cervice resectum,
Hos ego ni dederim claro arcus igne cremandos,
Ipse meis frangens manibus; qui ad bella secuti
Me frustra nullo juverunt scilicet usu.
Pandarus haec: contra Aeneas cui talia reddit.
Ne vero, ne fare istaec: verum ille furoris
Desinet haud unquam, pariter ni scandimus ambo
Currum, et equos, contraque virum procurrimus una. 270
Quare age fide, meos pigeat nec scandere currus,
Trojanos ut equos noscas; quo turbine campos
Tranent; quam dociles se flectant, sive sequantur,
Sive fugam, poscit cum res, quandoque capessant.
Hi salvos ducent ad moenia, Jupiter obstet
Si nobis, decus et Diomedi addicere pergat.
Rumpe moras, et lora manu, tortumque flagellum
Tu capito; ipse hostem excipiam: vel, si placet, hostem
Excipe tu; ipse manu interea molibor habenas.
Haec Anchisiades; at Pandarus: Ipse teneto 280
Lora, inquit, bijugosque tuos tu flecte. prementem
Si vitare fuga forte usus venerit hostem,

Vade retro

Vade porro